👺හොල්මන්☠️කතා🔆©

පාලු සුසානයේ හමුවූ අද්බූත බිලිදා

මේ සිද්දියට මම මුහුන දුන්නේ 2018 අවුරුද්දේ, එතකොට මම ඉස්කෝලෙන් අයින් වෙලා O/L කරලා හිටියේ, ගෙදර නිකන්ම ඉන්න නිසා මගේ මාමා කිව්වා එයා එක්ක මේසන් වැඩට යමු කියලා. මගෙත් අතට කීයක් හරි එන නිසා වැඩේට කැමති උනා,

මාමා හිටියේ අපේ ගෙදරමයි, ඒක නිසා එයාගේ බයික් එකේම අපි දෙන්නා වැඩට යනවා, එකටම එනවා, ඔහොම කාලය ගෙවීගන ගියා, මටත් ඉතින් සරුයි බයික් එකේ යන එන නිසා හැමදාම වැඩ. සෙනසුරාදා පඩි අරගෙන ඉතින් ඉරිදට යාලුවො එක්ක බියර් එකක් ගහලා චිල් එකේ හිටියා,

අපේ ගෙදරට ඉස්සරහින්මයි පාර තිබුනේ, පාරේ ටිකක් පහලට යද්දී තමයි අපේ ගමේ මිනී කනත්ත තියෙන්නේ, ඒ හරියේ පාරේ ලයිට් කනුවක්වත් නෑ ඒකාලේ, කනත්ත පහුවෙනවත් එක්කම තියනවා මහා නුග ගහක් ලොකුයි කියන්නේ පට්‍ටම ලොකුයි,

මේ නුග ගහ එක්ක කනත්ත දිහා බලනකොට කාගේ උනත් හිතේ ගැස්මක් ඇති වෙනවා ඒක සාමාන්‍ය දෙයක් ඒ තරමට එතන මූසල පාටයි. නුග ගහයි කනත්තයි එක්කම පාර දෙපැත්තේ වෙල් යාය, මම හිතනවා ඔයාලට හිතේ මැවෙන්න ඇති මේ කියන තැන,

මේ සිද්දිය උන දවසේ මාමා වැඩට ගියේ නෑ මට යන්න කිව්වා, එදා වැඩට ගියේ මගේ සයිකලේ ඒ දවස්වල රේසින් සයිකල් පිස්සුව හොදටම, එදා වැඩ කරලා රෑ කොන්ක්‍රීට් එකක් ගහන්න සෙට් උනා ඩබල් පඩි නිසා දෙපාරක් හිතුවේ නෑ කොන්ක්‍රීට් එක ගැහුවා,

රෑ 11 විතර කොන්ත්‍රාත් බාස් මාමා කෑම ගෙනාවා හරක් මස් බැදලා තිබුනා මික්ස් රයිස් තිබුනා අද වගේ මතකයි, හරක් මස් එකට මම වග කිව්වා සද්ද නැතුව, හරියටම රෑ 12.30 වගේ අපි ගෙදර එන්න ආවා,

මාව මගක් වෙනකන් බයික් එකෙන් ඇදගෙන ආවා, පස්සේ එයාලා වෙන පාරකින් ගියා, මට යන්න තියෙන්නේ අර කනත්ත පාරෙන්, තව පාරක් තියනවා ඒකෙන් යනවා නම් තව විනාඩි 20 විතර යන නිසා.කනත්ත පාරෙන්ම යන්න තීරනය කලා,

හිතේ ගැස්මක් තිබුනේ නෑ ගමේ පාර නිසා කිසි වෙනසක් තිබුනේ නෑ, ඒ පාරේ ලයිට් කනු තියෙන්නේ වෙල් යාය ලගට විතරයි එතනින් කනත්ත පහු වෙනකං ලයිට් නෑ,,මල අන්දකාරේ, මම ඇත්තම කිව්වොත් බය උනේ නෑ,,හිත ගැස්සුනෙත් නෑ,,සුපුරුදු විදිහට බයිසිකලේ පැදගන ආවා,

වෙල් යායා මැදදී මට පොඩි අමුත්තක් තේරුනා, බයිසිකලේට බරක් වැටුනා වගේ දැනුනා,, එතකොට මම ටිකක් බර කරලා පැඩල් එක පෑගුවා ඒත් යන්නේ නෑ, ඒ කියන්නේ බයිසිකලේට තව දෙන්නෙක් නැගලා වගේ බර දැනුනා,, එතනදී මට තේරුනා මට හොදටම දාඩිය දාලා කියලා,, මුලු මූනෙම ඇග පුරාම දාඩිය වැක්කෙරෙනවා,, මම වෙල් යාය මැද්දේ තනියෙන් කිසිම එලියක්වත් මනුස්ස පුලුටක්වත් නෑ,,බයිසිකලෙන් බැහැලා තල්ලු කරගෙන යනකොට මගේ හිතට දැනුනා මට මොකක් හරි වෙලා කියලා,,හිත හයිය කරගෙන යනවා කියලා හිතුවා,

අඩි 10 යන්න හම්බුනේ නෑ, මගේ පිටිපස්සෙන් මට ඇහුනා පොඩි ලමයෙක් අඩන සද්දයක්,, ඒ කියන්නේ ලමයෙක් කෙදිරිගාන සද්දයක්, ඒක මගේ හිතේ තවටත් තියනවා,, මම පස්ස බැලුවේ නෑ,,ඔහොම්ම ගියා,,ආයේ අඩි දෙක තුනක් යනකොට හොදටම අඩන සද්දේ ඇහෙනවා,,මම හිතුවා කවුරුහරි ලමයෙක්ව විසුකරලද කියලා වෙලේ ඉවුරට,,එතනදී මම බයිසිකලේ නවත්තලා පිටිපස්ස බැලුවා,, මම දැක්කා මට අඩි 10, 12 වගේ දුරින් පොඩි ලමයෙක් හිටගෙන මං දිහා බලාගෙන ඉන්නවා,,පොඩී කියන්නේ බැලූ බැල්මට අවුරුදු 2 වගේ ලමයෙක්ගේ උස,
තිබ්බේ,,මම තව ටිකක් ලං වෙලා බැලුවා

එතකොට මම දැක්කේ කලුම කලුවට මූනයි, කලුම කලු ඇගයි මල පෙරේත මූනයි කියලා තේරුම් ගන්න වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ,,මම දැක්කා මට අතින් එන්න කියනවා,,අත වනලා එන්න කියනවා,, මේ ඔක්කම මම හිතන්නේ තප්පර ගානකින් උනා,,මට ඒ වෙලාවේ මාවම අමතක උනා,,එතනින් පස්සේ මට හොද සිහියට එනකොට ගේ ඉස්සරහා මිදුලේ වැටිලා හිටියේ,, මගේ වටේට පවුලේ අය අසල්වාසී අය වට වෙලා හිටියා මතකයි,,

එදා මම දැකපු දේ මොකක්ද කියන්න මම දන්නේ නෑ,,මගේ හිත ගැස්සිලා දැකපු මායාවක්ද මොකද්ද කියන එක අදටත් ප්‍රෙහේලිකාවක්,,ඒත් අද වෙනතුරුත් මූසල කනත්ත සහ අන්දකාර වෙල් යාය වෙනදා වගේම ගුප්ත පෙනුමෙන් තියනවා,,කනත්තේ තනි උන මල පෙරේත ආත්ම අදටත් පාරෙ එහා මෙහා යන මිනිස්සුන්ගේ ලේ සුවදට කෙල හලනවග නම් නොවනුමානයි..

🙄😬


.

👇👇👇👇👇👇

එක පාරම හුලගක් මුකුත් නැතුව පහන නිමිනා. ආය පත්තු කරා අපි දෙන්න කුනුහරප කිය කිය. එද්දි අඩි සද්ද වගේ ඇහුනා බය වෙච්ච පාර ඌයි මායි ගේ ඇතුලෙ සනුකගෙ.අනිත් උන්ට විසතරේ කියනකොට උන්ටත් ඒ සීන් වෙලා. මම ගිහිල්ලා මැනියොන්ට කිව්වා. එයා මට කිව්වා එයා පොඩ්ඩක් දරුනු කෙනෙක්. ඒකයි එයා මේ වැඩෙ කඩාකප්පල් කරන්න හදන්නෙ කියලා. එයා සෑහෙන්න වයිරෙකින්ලු ඉන්නෙ කියලා.

ඔහොම ඔහොම ඉදලා රැට කාලා ආය කට්ටිය වැඩ පාන්දර 2කට විතර වැඩේ අවසන් අදියර යනකොට නූලක් ඇද්ද ගේ වටේ මේ සීමාවෙන් එහාට යන්න එපා යනවන්ම් මට කියලා යන්න කියලා මෑනියො කිව්ව. ටික වෙලාවකින් ගුරුන්නාන්සේ කිව්වා පොල් කටු අගුරු ඉවරයි ටිකක් ඇරන් එන්න් කියලා. මමත් පන්ඩිත්‍යා වගේ ගේ පිටිපස්සට ගියා අගුරු ගන්න.මම දැන් දෙකට නැමිලා අගුරු ගන්නකොට පිටිපස්සෙන් සුදු පාට කෙනෙක් හිටගෙන ඉන්නවා දැක්කා කකුල් දෙක අස්සෙන් අම්මට හුඩු මගෙ බොක්ක රත් උනා අදනන් මන් ඉවරයි කියලා කබලත් ඇරන් දුවන්න පැන්න පාර ඉස්සරහා පෙරේත තටුව තවත් බය උනා කෙලින්ම ගේ ඇතුලේ දාඩිය දාගෙන මෑනියෝ ලගට ඇවිල්ලා කිව්වා කොහෙද ගියේ කියලා.මන් කිව්වා අගුරු ගේන්න කියලා. මට බැන්න ඇයි මට කියලා ගියේ නැත්තෙ කියලා.මටත් හොද වැඩේ තියන අමාරුවට ගියා. ඔහොම ඉන්නකොට පාන්දර 4 වගේ ඉවර වෙන්න කිට්ටුව සුදු රෙද්දක් ඇරන් එයාලගෙ ඉස්සරහින් එයාලට පේන්න් නැති වෙන්න වහන්න කිව්වා මට පොල් මල දුන්නා අතට. මෑනියො දුම්මල ගහන්කොට කෙනෙක්ගෙ ඇගට වැහෙන්න පුලුවන් කිව්වා. මම හිතන් ඉදියෙ සනුකගෙ ඇගට වැහෙයි කියලා. මම දෙන්න් ඉදියෙ වැහුනනන් පොල් මල ගැලවෙන්න. වෙලාවට ඒම උනේ නෑ. වැඩේ ඔක්කොම ඉවරයි. ආත්මෙ බෝතලේකට වගේ හිරකරලා ඒකට තනිකරම කොන්ක්‍රීට් තට්ටුවක් දාලා උන්ගෙ ගෙවල් ලග කෑලෙකින් ගිහිල්ලා තිබ්බ දවස් 5 කින් මේක ගගකට දාන්න කියලා.

තේ එකක් ඒම බීලා කට්ටිය කතා කර කර ඉදියා. පාන්දර 5.30 අපිට කිව්ව තුන්මන් හන්දියකින් හරි ඇල අයිනෙන් හරි පෙරේත තටුව තියන්න කියලා මමයි අරුගෙ අයියගෙ යාලුවො දෙන්නෙකුයි ගුරුන්නාන්සේ ගියා පෙරේත තටුව උස්සන්. එයා කිව්වා සද්ද බද්ද අවට පිටිපස්ස බලන්න් එපා කියලා. තටුව උස්සන යද්දි එන්න එන්න බරයි අම්මට සිරි තුන් මන් හන්දිය ලන් වෙනකොට සිමෙන්ති කොට්ට 2 3 බර සෙට් උනා ඒ ඇයි කියන්න දන්නෙ නන් නෑ. මට එක එක සද්ද නන් ආවා ඒක උස්සන් යනකොට. ඒකත් දාලා සනුකගෙ ගෙදරා අවා. ඊට පස්සෙ දෙහි ඒම කපලා සුර දැම්මා ගෙ හැමතැනට බෙහෙත් කුප්පි වගේ එවා එල්ලුවා. මටත් දැම්මා සුරයක් අරුගෙ අයියගෙ යාලුවන්ටත් දැම්මා. වැඩේ ඉවරයි.
ඊට පස්සෙ සතියක් වගේ යනකොට සනුකගෙ ගෙදර වෙනද වගේ නෙමේ සමගිය සතුට.කරදර කිසි දෙයක් නෑ. අල්ලපු ගෙදර අයටත් කිසි අවුලක් නෑ. වැඩෙව් නියමෙටම උනා...

ඔන්න ඔහොමයි සීන් එක උනේ. හැබැයි එදා මට උන සිද්දිය මතක් වෙනකොටත් ඇගේ මයිල් කෙලින් වෙනවා. කතාව හොදයිද අඩු පාඩු ඇති තවත් මම අහපු කතා මට උන ඒව තියනවා. ඒවත් හීමීට දාන්නම්...
Bye 👻
@holman_katha

මේක 2022 තමා හරියටම දැනගෙන දෙයක් කරේ ඒ යාලුවගෙ අම්මයි තාත්තයි අයියයි. මෙක සත්‍ය කතාවක් නම් වෙනස් කරලා දාන්නෙ ඌයි උගෙ පවුලෙ අයයි තාමත් මාත් එක්ක බුදු ෆිට් නිසා.
මේක වෙන්නෙ සෑහෙන කාලෙක ඉදන් මගෙ යාලුවට. ඒ කිව්වෙ 2009 ඉදන් වගේ. යාලුවගෙ නම මම සනුක කියලා දාන්නම්. සනුකයි සනුකගෙ අම්මයි තාත්තයි අයියයි. පස්සෙ කතාවෙ අන්තිමට මමත් ඉන්නවා.
කයිවාරු ඕන නෑ කෙලින්ම කතවට යන්නම්.

සනුකගෙ තාත්තට නන්ගිලා 2 ඉන්නවා එක්කෙනෙක් මීගමුවෙ එයා බැදලා අනිත් එක්කෙනා ඌගෙ ගෙදර එයා බැදලා නෑ එතකොට අවුරුදු 28 හරි 30 හරි.එයාට තිබ්බ ප්‍රශ්න නිසා එයා ලිදට පැනලා මැරුන 2009. ඒ මැරුන නැන්දා සනුකට ගොඩක් ආදරෙයි. ඒම වෙන්න එපැයි තමන්ගෙ අයියගෙ ලමයනෙ. ඔහොම්ම කාලෙ ගෙවිලා යද්දි සනුකට පොඩි පොඩි සීන් ටිකක් වෙනවා. ඌ උගෙ අයිය එක්ක පහල ඇලට ගිහිල්ලා තියනව අඹ කඩන්න එහෙ තියන නිසා. මූ අබ ගෙඩියක් කකා ඇල අයිනෙ ඉදලා තියෙන්නෙ. එක පාරටම වතුර ඇදලා ගත්තා වගේ මූව ඇදිලා වතුරට. ඒක දැකලා උගෙ අයියා ඌව ගොඩට ඇරගෙන. ආය ටික කාලයක් යද්දි මූ පින් ලිදෙන් නානා ඉන්නකොට එක පාරට ලිදට වැටුනා. මුගෙ වෙලාවට ඉස්සර ගෙදර කොල්ලා එක්ක තමා නාලා තියෙන්නෙ මූ කෝමහරි ගොඩට ඇරගෙන. ඊට පස්සෙ යාලුවෙක් එක්ක යද්දි මූ ඇක්සිඩන්ට් වෙලා මුගෙ කකුල කැඩුනා. එන්න එන්න වැඩේ අවුල් නිසා නිකමට හදහන බලලා මුගෙ වෙලාවත් එක්ක එතකොට කියලා කොල්ලය සෑහෙන්න අපල කියලා.මූව පරිස්සන් කරන්න කියලා.

ඔහොම කාලෙ ගෙවිලා යනකොට 2017 වගේ ඉදන් ගෙදර අමුතු අමුතු සීන් වෙන්න පටන් අරන්.සනුක නිදාගෙන ඉන්නකොට කකුලෙන් අදිනවලු. එයාගෙ අම්මගෙ කකුලෙන් අදිනවලු. අම්ම හීනෙන් බය වෙලා රෑට කෑගහනවලු ඕම ඕම සීන්. මෙයලා පොඩ්ඩක් ගුරුන්නාන්සේ කෙනෙක් හම්බෙලා පොඩ්ඩක් බලලා. ඌගෙ අයියා ඕව සත පහකට විශ්වාස කරන පොරක් නෙමේ. එහෙම බලනකොට කියලා ලස්සන ගෑනු කෙනෙක් ඉන්නවා ඔයාලගෙ වත්තෙ එහෙට මෙහෙට සැරු සරනවා ඔයාලට කරදරයක් නෑ හොදකට ඉන්නෙ. ඒ උනාට එයාව ශ්‍රී මහ බොදියට කියලා පින් අනුමෝදන් කරලා ප්‍රාර්ථනා කරන්න කියලා බාර කරන්න කියලා එයාගෙ ආත්මෙ. ඔහොම ඔහොම කියලා එයාලට ඒක මග ඇරිලා. ඊට පස්සෙ අවුරුද්දක් විතර වෙනකොට තව තව කරදර මූව එක්කො හැප්පෙනවා එක්කො මොක්හරි මගුලක් වෙනවා. අම්මව එක්කො ගේ ඇතුලෙ වැටෙනව නැත්තන් හීනෙන් කෑ ගහනවා තාත්තා හීනෙන් බය වෙනවා.

ඔහොම යද්දි ඉස්සර ගෙදර අයටත් රෑට නිදාගන්න නෑලු කෙනෙක් ලගට එනවා වගෙ දැනෙනවා. අඩි සද්ද ඇහෙනවා කියලා. එයාලත් ගිහිල්ලා බැලුවම කියලා ඒ වත්තෙ තරුන ගෑනුකෙනෙක් ඉන්නවා කියලා. ඒක විශ්වාස නෑ නිසා. එයාලා වෙන තැන්කින් බලලා එතනත් කියලා තියෙන්නෙ ඒ දේමයි. ඒක ඇවිල්ලා සනුකගෙ අම්මට කියලා විස්තරේ. එකම වත්තෙ තමා සනුකගෙ ගෙවලුයි ඉස්සර ගෙදර අයගෙයි ගෙදර තියෙන්නෙ. ඔහොම තවත් ඉදලා එන්න් එන්න කරදර නිසා එක දවසක් නෑ සනුක නිදාගෙන ඉද්දි ලගට ඇවිල්ලා කකුලෙන් ඇදලා මූ කෑ ගහලා බයට. උගෙ අයිය ඌට බැනලා මූ බොරුවට කෑ ගහනවා කියලා. ආය ටික දවසකින් ඌගෙ අයියා පෝරියල් එක සෙට් වෙලා. නිදාගෙන ඉද්දි කවුද මන්දා ලගට ඇවිල්ලා කකුලෙන් ඇදලා නැගිටපන් කියලා. උගෙ අයියා කෑ ගහලා නැගිටලා. ඒ ගෙදර තියා එහා ගෙදර අයටවත් ඉන්න බැරි වෙලා එන්න එන්න කරදර නිසා.

සනුකගෙ ගෙදර අය එයාගෙ අදුරන කෙනෙක්ගෙ අම්ම කෙනෙක් ලගට ගිහිල්ලා බලලා විස්තරෙ. එතකොට තමා හරියටම කියලා තියෙන්නෙ. සනුකගෙ තාත්තගෙ නන්ගි ඉන්නෙ කියලා. එයා ඉස්සර ලෙන්ගතුව ඉදලා පස්සෙ පස්සෙ සමගියෙන් ඉන්නකොට එයාට තරහයිලු එයාට ඒ වගේ නෑ නිසා. සනුකගෙ අම්ම තාත්ත නිතර රන්ඩු වෙලා එක එක දේවල් වෙලා තියෙන්නෙ ඒ නිසා. මෙයා යැවුවට වැඩක් නෑ. ගෙවල් අත ඇරලා ගියත් පස්සෙන්ම එනවා කියලා. මෙයාගෙ ආත්මෙ හිර කරන්න ඕන කියලා. ඒක ලොකු පවක්ලු ගෙවාගන්න බැරි. ඊට පස්සෙ තොවිලයක් කරන්න කියලා වැඩේ බාරගෙන ඒ මෑනියෝ. ඒක එයාට විතරක් කරන්න අමාරුයිලු 3 දෙනක් ඕනලු ඒ වැඩේට ඒ තරම් බලගතු ආත්මයක්ලු. ඔහොම ඔහොම යද්දි වැඩේ දිනයක් දාගෙන වැඩේට සෙට් උනා. මට සනුක කෝල් එකක් දීලා කිව්වා මෙන්න මෙහෙම දෙයක් තියනව උබ වරෙන් අපෙ අයියාගෙ යාලුවොත් ඉන්නව කියලා. වැඩෙ වෙන දවසෙ ඉදන් දිගටම මම හෙල්ප් කරා යහන් තටු පෙරේත තටු සේරම ලෑස්ති කරන්න.

දැන් තමා හොදම ආතල් එක දවසකින් පස්සෙ රෑ තමා තොවිලේ තිබ්බෙ. වැඩි කවුරුත් නෑ ඒනත් එපා කිව්වා. සනුකගෙ ගෙදර අයයි ඉස්සර ගෙදර අයයි මමයි සනුකගෙ අයියගෙ යාලුවො 5 දෙනෙකුයි විතරයි. රෑ ඔන්න වැඩේ පටන් ගත්තා ගෙයින් එලියට සනුකටයි එයාගෙ අම්ම තාත්ත අයියට යන්න එපා කිව්වා මොනම හේතුවකටත් මොකද සීන් එක කිව්වොත් එයාලගෙ නැන්දා පවුලෙ කෙනෙක්ව ඇරන් යන්න ඉදලා තියෙන්නෙ.
ඔහොම වැඩේ වෙන අතරේ අපිට ගුරුන්නාන්සේ කිව්වා මෑනියොන්ගෙන් අහලා තෙල් ටික දාලා වත්තෙ කොන් හතරෙ පහන් පත්තු කරන්න කියලා. මමයි උගෙ අයියගෙ යාලුවෙකුයි ගියා වෙලා පැත්තෙ පහන පත්තු කරන්න. අනිත් අය අනිත් පැත්තෙ.මමයි අරියි එතනට යද්දි සුදු පාට චායාවත් වගේ එකක් දැක්කා අපි ගනන් ගත්තෙ නෑ එත්නට ගිහිලා පහන පත්තු කරන්කොට එක පාරම සීතලක් වගේ ඇගට දැනුනා අරූටත් ඒක දැනිලා.

https://telegra.ph/%E0%B6%86%E0%B6%AF%E0%B6%BB-%E0%B6%9A%E0%B6%AD%E0%B7%80%E0%B6%9A-01-26

https://telegra.ph/True-Story-01-19-2

https://telegra.ph/True-Story-01-13

"උබලාට ඇහුනාද ඒ සද්දේ" "ඔව් බන් ඇහෙනවා ඉතින් බය වෙන්නෙ මොකටද මේක සමන් දෙවියන්ගේ අඩවිය බය නැතිව වරෙන්" කසුන් එසේ පැවසීය...දැන්නම් ඒ සද්දේ නෑ...
වැඩිදුර යන්න හම්බ උනේ නෑ උසම උස මහත කවුරු හරි පාර මාර වුනා කියලා ශූවර් දැන්නම් අරුන්ගේ හිතත් ගැස්සිලා ...කමක් නෑ කියලා හිතගෙන අඩියක් තිබ්බා විතරයි මෙන්න ඇස් ඉදිරිපිට උසම උස ඌරෙක් ...නිකන් පපුව පලාගෙන ගියා වගේ ...ඒ මදිවට තව ටිකක් ඉස්සරහින් මෝහීණි ඇල්ල...ඉතිපිසෝ ගාථාව කිය කිය ඉස්සරහට ආවා දැන් අර ඇල්ල ගව මට නම් යන්න හිතෙන්නෙම නෑ..
ඔන්න ඉතින් දැන් හරියටම ඇල්ල ගාව ඔතනින් පිරිමි අයට රෑ වෙලා යන්න එපා කියලයි තියෙන්නෙ...වෙලාව බලද්දි දන්නෙම නැතිව 11.30 විතර වෙලා..නිකමට වගේ ඇල්ල උඩ බැලුවා සුදු ඇදුමි සැරසුන ගැහැණු කෙනෙක් අපි දිහා බලාගෙන ඉන්නවා ...මගේ කකුල් දෙකත් එක්ක ගැහෙනවා..මෙන්න එකපාරටම අර ගැහැණු කෙනා ඇල්ලෙන් බිමට පැන්නා..අපි සෙට් එක එතනමයි සිහිය එද්දි හිටියේ කට්ටඩි මාමාලාගේ ගෙදර
මාමා කිව්ව විදිහට අපේ එකෙක් ඌරූ මස් කලා පේ වෙන්නෙ නැතිව ඇවිත් තියෙන්නෙ ලොකුම ලොකු පිනක් නිසායි බෙරිලා තියෙන්නෙ...අර ඌරෙක් විදිහට ඇවිත් තියෙන්නෙ මහාසෝනා ...අර ගැහැණු කෙනා මෝහීණි ශ්‍රීපාදේ යද්දි පේ වෙලා යන්න ඔනේ...නැත්තම් මේ ටික තමා..අපේ ගමනට බාධා කරන්නයි ඇවිත් තියෙන්නෙ..එතනිනුත් ගිහින් තිබුනානම් අපේ එකෙක් ඉවරයි කියලත් කිව්වා

ඌරූ මස් කිල්ලට ආ මහාසෝනා

මන් ඉන්නෙ ශ්‍රීපාදය කිට්ටුව. ටිකක් අද්භූත බැලපෑම් වලින් සපිරුනු ගමක් තමයි අපේ ගම...ඔන්න දවසක් අපි ශ්‍රීපාදේ යන්න කියලා හිතාගෙන සෙට් එකම ලක ලැස්තිවෙලා...ගමන යන්න පිටත් උනා අපි ගමන පිටත් වෙද්දිත් ඉර අවරට ගිහින් මුලු පළාතම අදුරෙන් වෙලාගෙන...කොහොම හරි ගෙදරින් පිටත් වෙද්දි රෑ 8.00 විතර ඇති ඔන්න දැන් සෙට් එකම යන්න පිටත් උනා අපේ සෙට් එකේ හිටියා පස් දෙනෙක්..
ඔන්න ඉතින් පාරට බැහැලා බලාගෙන හිටියා..බස් එකත් නෑ..කමක් නෑ පයින් යමු කියලා කට්ටිය කිව්වා..මන් නම් ටිකක් බයයි...පයින් යන්න තියෙන්නෙ ලොකු පයිනස් වානාන්තරයක් මැද්දෙන් හැටන් පාරේන් එන අයට එක බලාගන්න පුලුවන්...දැන් සෙට් එකම අර ෆයිනස් කැලේට කිට්ටු උනා මගේ හිතත් ගැස්සිලා හොදටම..අපේ කොල්ලෙක් සිගරට් එකක් පත්තුකර ගත්තා උන්නම් මොන යකාටවත් බය නෑ ...
ඔන්න ටික දුරක් එද්දි කැලේ ඇතුලෙන් අමුතු සද්දයක් එනවා..මට හොදටම තෙරෙනවා..
...

😱

https://telegra.ph/%E0%B6%AF%E0%B6%B4--%E0%B6%85%E0%B7%80%E0%B7%83%E0%B6%B1-%E0%B6%9A%E0%B6%A7%E0%B7%83-01-01

https://telegra.ph/%E0%B6%BA%E0%B6%AD%E0%B6%BB%E0%B6%B4%E0%B6%AF-%E0%B6%9A%E0%B6%BB-19-01-01

https://telegra.ph/%E0%B6%BA%E0%B6%AD%E0%B6%BB%E0%B6%B4%E0%B6%AF-%E0%B6%9A%E0%B6%BB-18-12-28

https://telegra.ph/%E0%B6%BA%E0%B6%AD%E0%B6%BB%E0%B6%B4%E0%B6%AF-%E0%B6%9A%E0%B6%BB-17-12-21

http://bit.ly/49ObGON

https://telegra.ph/%E0%B6%AF%E0%B6%B4-3-12-19

https://telegra.ph/%E0%B6%AF%E0%B6%B4--2-%E0%B6%9A%E0%B6%A7%E0%B7%83-12-08

https://telegra.ph/%E0%B6%AF%E0%B6%B4--1-11-15

අදිසි 03

පෙර කොටසින්..

මගේ නාසයට දැනුනේ කියාගන්න බැරි තරම් කුණු ගදක්.එතනින් එහාට ඒ අයියගෙවත් කට හෙලවුනේ නෑ......හයියෙන් කොටපු අකුණක සැරෙන් අවටම ඒකාලෝක වුනා.හරියටම මුහුණවත් නොපෙනුන මේ දෙන්නගේ මූණ බලාගන්න තවත් අකුණක් කොටනකන් මං බලන් හිටියා..


අද එතැන් සිට...

මම බලාගෙන හිටපු මොහොත උදා වෙන්න මිනිත්තුවක් වගේ යන්න ඇති.කෙටූ විදුලි ආලෝකෙන් මුහුණ බලන්න හදද්දිම අක්කා මගේ අත අල්ල ගත්තා....ඒක මොන ලෝකෙක අතක්ද මට හිතා ගන්න බෑ අයිස් කුට්ටියක් වගේ...

යමන් අපිත් එක්ක...(ඒ අක්ක කෙනෙක් උනාට මට ආවෙම හරි ගොරහැඩි හඩක්) කටින් හමපු කුණු ගද ඉවසන්න පුළුවන් කමක් මට තිබ්බෙ නෑ.

යමන් ....යමන් ..යමන්..ඒ කෑ ගැහිල්ල නැවැත්වුනෙම නෑ..

මට බය හිතුන පාර මං අයියේ කියලා කෑ ගහගෙන අයියා හිටි පැත්තට හැරුනත්...එතන හිටි අයියෙක් නෑ....බෙල්ල දිගටම කුණු වෙලා ඕජස් ගලන විරූපි රූපයක් විතරයි එතන තිබුනේ...මගෙ කකුල් සීතල වෙන්න ගත්තා...


අකුණු සරින් මට අක්කගෙ මූණ පෙනුනා....බඩේ ලොකු තුවාලෙකින් කුණු ලේ වැගිරෙමින් තිබුනා...ඇස් කන් නාසා තිබුන තැනක්වත් හොයන්න බැරි වුනා..

යමන්..වරෙන් පෙන්නන්න අපි ඉන්න තැන උබට....යමන් කියාගෙන ඒ සීතල අතින් මාව හන්තාන රක්ශිතය පැත්තට අදින්න උත්සහ කලා....

මට මතක එච්චරයි...මං නැගිටිද්දි මම හිටියේ බෝඩිමේ ඇදේ...

යාළුවෝ කිව්වෙ එයාලා ක්ලාස් ඉවරවෙලා බෝඩිමට එද්දිත් මං නිදාගෙන හිටියා කියලා විතරයි....


ප්‍රශ්න කෝටියක් එක්ක ඊට පහුවෙනිදත් මං පන්ති යන්න පයින් ඒ පාරෙම ආවා....පොර බැදීම වුන තැන පාරෙ අයිනෙක මගෙ අත් ඔරලෝසුව වැටිල තිබිලා මං අහුලගත්තා.......එහෙම දෙයක් නොවුනනම් ඒ අත් ඔරලෝසුව එතනට කොයින්ද...ඒ වෙලාවෙ අතින් ඔරලෝසුව ගිලිහුන බවත් මට මතකයි...


අනේ මන්දා...
එයාල කවුද?..
ඇයි මාව ඇදන් යන්න හැදුවෙ...
ඒ හීනයක් නොවෙයි..


එතකොට ඒ මොකක්ද හරි කුතුහලයක් මට..



මම දෙව්...


කතාව අවසානය තෙක් කියෙව්වට බොහොම ස්තූතියි..



Comment danna🥰

අදිසි 02

පෙර කොටසින්...
ඒ වැස්සෙ අන්ධකාරේ කිසිම කෙනෙක් පාරෙ හිටියේ නෑ.මගේ ජංගම දුරකථනය පවා ඒ වෙද්දි ක්‍රියාවිරහිත වෙලයි තිබ්බෙ.මම " වල" දිහාවට සේන්දු වෙද්දිම වැස්සෙ තෙමි තෙමි "වලේ "ඉදන් ආවේ කපල් එකක්.එයාලා දෙන්න ඩ්‍රාමා එකක් කරන්න වගේ සැරසිලා හිටියා.වැස්සට තෙමිලා හිටිය ඒ දෙන්නගෙ ඇදුම් ගතටම ඇලිලා තිබ්බා...

.....එතැන් සිට

මම ඒ දෙන්න දිහා බැලුවෙ හරිම පුදුමෙන්.වලේ ඩ්‍රාම එකක් තිබ්බත් මේ දෙන්න විතරක් මෙතන තෙමි තෙමී ඉතුරු වෙන්නෙ කොහොමද.මේ මහා වැස්සෙ.එයාලගේ මූනුවල කිසිම හැගීමක් තිබුනෙත් නෑ.


ඒත් මං මවාගත්තු හිනාවක් පෙන්නුවෙ හීතල නිසා වෙව්ල වෙව්ලමයි.

නංගි කොහෙටද යන්නෙ..?
මගෙන් ඒ කපල් එකේ හිටපු පිරිමි ලමයා ඇහුවා.

මං බෝඩිමට යන ගමන්...අයියලා කොහෙද මේ යන්නෙ.ලග කුඩයක් නැද්ද...මටත් දුක හිතුන ඒ දෙන්න දැක්කම.


නෑ.අපිත් මහකන්දෙ පාරේ තමයි බෝඩ් වෙලා ඉන්නෙ.ඒ අයියා උත්තර දුන්නා...අක්කගෙනම් හැල හොල්මනක් නෑ.හරියට මූණු පේන්නෙත් නැති නිසා මං ගොඩක් උත්සහ කලා මූණට එබිලා හරි මූන බලාගන්න.

එයාලත් මාත් එක්කම වගේ යන්න ගත්ත.මං කුඩේ යටින් ගියත් මාත් තෙතබරිත වෙලයි හිටියේ.එයාලා දෙන්නත් තෙමි තෙමීම ඇවිදින්න ගත්තෙ හරි හිමින්.

කතා කරපු නිසා මාත් හිමින් හිමින් එයාලත් එක්කම යන්න ගත්තෙ තනියම යනවට වඩා තව දෙන්නෙක් එක්ක මේ වැස්සෙ යන එක හොදයි කියල හිතුන නිසා...

වැස්ස තව තව වැඩි වුණා මිස අඩු වුණේ නෑ.හිටි හැටියේම හන්තානෙන් හමාගෙන ආපු සුළං රැලි කිව්වෙම හරි ගුප්ත රහසක්..

කුඩේ පවා හුලගේ යන්න වගේ.පරිසරෙත් හරි කලුවර වුනත් හිල්ඩා නේවාසිකාගාරයේ හා ඒ අවට විදුලි පහන් දැල්වෙමින් තිබුනා.

මගේ නාසයට දැනුනේ කියාගන්න බැරි තරම් කුණු ගදක්.එතනින් එහාට ඒ අයියගෙවත් කට හෙලවුනේ නෑ......හයියෙන් කොටපු අකුණක සැරෙන් අවටම ඒකාලෝක වුනා.හරියටම මුහුණවත් නොපෙනුන මේ දෙන්නගේ මූණ බලාගන්න තවත් අකුණක් කොටනකන් මං බලන් හිටියා..


මම දෙව්...
තුන්වෙනි කොටසෙන් හමුවෙමු

අදිසි 01

හොල්මන් කියන්නෙ විශ්වාසයත් අවිශ්වාසයත් අතර දෝලනයක්...ඒත් මං කවදාවත් අල්ප මාත්‍රවත් විශ්වාසයක් තිබ්බෙ නෑ හොල්මන් ගැන.



එදා වැස්ස දවසක්.නුවර වැස්ස වැටෙද්දි ඉතින් කියන්න ඕනි නෑනෙ අමුතුවෙන්.වටේම කළුකරන් වැහි වළාකුලු තෙරපෙන්න ගත්ත.යෝධ වැල් එතුන මාර ගස් කළු පාට යෝධයෝ වගෙ පෙනුනා....දොඹ ගෙඩි තරම් ලොකු වැහි බින්දු වැටෙනවත් එක්කම අකුණු කොටන්න ගත්තෙ මුලු ඇගම හිරි ගඩු පිපෙන්න ගද්දි.



මම නුවරට ආවෙ ඉගෙනගන්න.මං බෝඩිම් වෙලා හිටියේ මහකන්ද පාරේ.ඒ පාර පිරිලා ඉතිරෙන්නෙ කැම්පස් ලමයි ඉන්න කාලෙට විතරයි.කැම්පස් නිවාඩු කාලේට හය පහුවුනාම ඒ පාරවල් හරිම ගුප්තයි.

එදත් මම පන්ති ගිහින් එද්දි හය පහුවෙලා.මහකන්ද පාරෙ බස් එකක්වත් එදා මට මුන නොගැහුනේ ඒ පරිසරේ තිබ්බ මූසල ගතිය එක්ක මට මුහු වෙන්න දීලමයි.


මම පේරාදෙණිය කැම්පස් එකේ හාදු වංගුව පහු කරනවත් එක්කම මට ඇහුනෙ මහා හයියෙන් පුපුරන අකුණක සද්දෙ.පාරවත් පේන්නෙ නැති තරම් මහා වැස්ස.කැම්පස් එකේ එදිරිවීර ස‍රත්චන්ද්‍ර එලිමහන් රංග පීඨය( වල) පේන මානයේ මං උන්නෙ.

ඒ වැස්සෙ අන්ධකාරේ කිසිම කෙනෙක් පාරෙ හිටියේ නෑ.මගේ ජංගම දුරකථනය පවා ඒ වෙද්දි ක්‍රියාවිරහිත වෙලයි තිබ්බෙ.මම " වල" දිහාවට සේන්දු වෙද්දිම වැස්සෙ තෙමි තෙමි "වලේ "ඉදන් ආවේ කපල් එකක්.එයාලා දෙන්න ඩ්‍රාමා එකක් කරන්න වගේ සැරසිලා හිටියා.වැස්සට තෙමිලා හිටිය ඒ දෙන්නගෙ ඇදුම් ගතටම ඇලිලා තිබ්බා...,


මම දෙව්🥰

ඊලග කොටස එක්ක ඔයාලව ඉක්මනින් හමුවෙන්නම්

https://telegra.ph/%E0%B6%AD%E0%B6%BD%E0%B6%9A%E0%B6%B8-11-10

https://telegra.ph/-11-05-1737

"පුතේ සියාතු මාමගෙ හත්දොහේ දානෙ තියෙන්නේ අද.සියාතු මාමා පුතා එක්ක ඇවිල්ල තියෙන්නෙ පුතාගේ ආරක්ෂාවට.තුන්මහේ දානේ දෙනකන් මළගිය ඥාතියා සැරිසරනවා කියලා කියනවනේ. බයවෙන්න කාරියක් නෑ දැන්. උණ ගතිය අඩු වුණාට පස්සේ පන්සල පැත්තට එන්න."

ඇත්තටම හොල්මන් අවතාර ඇත්තක්ද. සිදුවූ දේ පිළිබඳ මට තවමත් සිතාගත නොහැකිය. සියාතු මාමා පැමිණ මාගේ ජීවිතය බේරා ගත්තා.උණ ගතිය නිසා මට ඔහුගේ දානයට සහභාගී වීමට නොහැකි වුණත් පසුව අම්මාද තාත්තාද සමඟ පන්සලට ගත්ත ඔහුට පින්දීමට මා අමතක කළේ නැත.

දිල්........✍️😊✌️

කැම්පස් එකේ ඉඳලා ගෙදර යන්න පැය හය හතක් ගතවෙන නිසා මම උදේම බස් එකට නැග්ගා. බස් එකේ හටගත් දෝෂයක් නිසා ගමන පැය දෙකකින් විතර ප්‍රමාද වුණත් අනුරාධපුරෙන් බහිනකොට වෙලාව හතරයි.තව බස් එකක යන්නත් තියෙන නිසා මහන්සි නොබලා ගමට යන බස් එකේ නැගලා හන්දියෙන් බහිනකොට හයටත් කිට්ටුයි. මහන්සි නිසා හන්දියේ ගුණපාල මාමගෙ තේ කඩෙන් බිත්තර ආප්පෙකුත් කාලා ප්ලේන්ටියකුත් බිව්වා.

අපේ නංගි ආප්ප කන්න ආස නිසා අම්මටයි තාත්තටයි නංගිටයි ප්ලේන් ආපු දහයකුයි බිත්තර අප්ප හතරකුයි දාන්න කියලා මම ගුණපාල මාමට කිව්වා.

"දැන් රෑ බෝ වෙලා මේ ටිකත් අරං ඉක්මනට පලයන් පුතේ.කනත්ත පාරෙන් නොයා වටෙන් පලයන්."

කියලා ගුණපාල මාමා කිව්වා ඒත් මං ඒක වැඩිය ගණන් ගත්තේ නෑ අලි කරදර තදටම නොතිබුණත් ගමට යන පාරේ ගෙවල් අඩුනිසා හැන්දෑවේ හයෙන් පස්සේ පාරේ මිනිස්සු ගැවසෙනවා අඩුයි.මේ වෙල් එලි වල පොඩි කාලේ ඉදන් ඉතිං කරක් ගහපු මට ගමේ ඇවිදින එක මහ ලොකු දෙයක් නෙවෙයි.😏

අපේ හන්දියෙන් ගම පැත්තට හැරිලා ටික දුරක් එද්දි මට අමුත්තක් දැනුනා. කවුරු හරි පස්සෙන් එනවා වගේ.නහය කඩාගෙන සැර කුනු ගදකුත් එනවා. හරියට බල්ලෙක් කුනු වෙලා වගේ.කනත්ත ගාව දාලා තියෙන ලයිට් කනුවේ ලයිට් එක ඈත තියාම ඉතා හොඳ එළියකින් මට පැහැදිලිව පෙනුනා. 🌙 එලිය හොදට තිබ්බත් සතුන් සර්පයන් ගැවසෙන හින්දා ෆෝන් එකේ ටෝච් එකත් ගහගෙන මම අඩිය ඉක්මන් කරලා ආවා. එකපාරම කොහේදෝ ඉඳලා කළු තඩි බල්ලෙක් මගේ ඇඟට කඩාගෙන පැන්නා. කටත් මහා හයියෙන් ඇරගෙන ඌ එන්නේ මගේ බිත්තර ආප්ප දාපු මල්ලට පනින්නමයි. ගලක් අරං ඌට ගහන්න හැරෙද්දි ඌ නෑ.ඒත් මම හිතුවා ඌ බයට දුවන් ඇති කියලා. 😅

කනත්තේ අලුත වළලපු සොහොනක සැරසිලි ලයිට් එළියට හොදට පේනවා. කවුද මැරුනේ........ කියලා කල්පනා කර කර මම කනත්ත පහු කරනවාත් එක්ක කවුරු හරි පස්සෙන් එන සද්දේ ඇහිලා පස්ස හැරිලා බැලුවත් කවුරුත් පේන්න නැහැ. හිත පොඩ්ඩක් කලබල උනත් මම ඉක්මනට අඩිය තියලා ආවා. එක පාරම චරාස් ගාලා මගේ වම් පස පාරේ කෙළවරෙන් මොකද්දෝ කලු ගුලියක් පදුරු අස්සෙන් නැගිට්ට. මම ගල් ගැහිලා වගේ ඉබේම පාර මැද හිටවුනා.කෝකටත් ෆෝන් එකේ ටෝච් එක ඒ පැත්තට ඇල්ලුවා. අනේ මේ මීහරක් නාම්බෙක් මගේ අඩි සද්දෙට ඌ හිටපු තැනින් නැගිටලා මගේ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා.දැන් නම් මගේ හිතත් පොඩ්ඩක් කලබල වෙලා වෙලා. ඉහින් කනින දාඩිය බේරෙනවා. දැන් මගේ ගමනට කීපාරක් නම් බාධා වුණාද කියල හිත හිත මම අඩිය ඉකමන් කලා. රැහැයියන්ගේ සද්දේයි බස්සොන්ගේ සද්දෙයි වෙල් හුලගයි අර සැර කුනු ගදයි නිසා මට වෙනදා නැති බයක් දැනෙනවා. ඒ කුනු ගද එන්න එන්න වැඩි වෙනවා.

ආයිත් දැන් කවුරු හරි මගේ පිටිපස්සෙන් හති දාගෙන දුවගෙන එන සද්දෙ ඇහෙනවා.සද්දේ විතරයි කවුරුත් නෑ.දැන් ඒ සද්දෙ මගේ ළඟින්ම ඇහෙනවා. මම හොදටම බය වෙලා දුවන්න ලෑස්ති උනා. ඒත් එක්කම කවුදෝ මන්දා සුදු නැෂනල් එකක් ඇඳපු පිරිමි කෙනෙක් ඉස්සරහ ගුරු පාරෙන් හැරිලා මගේ ඉස්සරහ පාර මුදුනට ආවා.අනේ ඔහු දැක්කම මට පුදුම සැනසීමක් ආවේ.ඔහු ඉතා හෙමින් හෙමින් ඉදිරියට යනවා පේනවා.මමත් දුවලා දුවලා ගිහිල්ලා ඔහු කිට්ටුවටම ගියා.
"ආ මේ සියාතු මාමනේ.කොහෙද මාමේ යන්නේ මේ රෑ අනේ මාමා ආපු එක හොදයි."
සියාතු මාමාගෙන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නැත.ඔහු මා දෙසවත් නොබලා ඉදිරිය බලාගෙන මාත් සමගම ගමන් කරයි. ටික දුරක් ගමන් කර එකපාරම හඬ අවදි කර සියාතු මාමා
"රෑ දෙගොඩ හරියේ ගමන් බිමන් එච්චර හොඳ නෑ කොල්ලෝ මොනවද මේ මල්ලේ තියෙන්නේ? හරිම සුවඳයි"
ඔහු මා දෙස බැලුවේ වත් නැ. ඒත් ඔහු මගේ මල්ල දිහා බලාගෙන ඉන්නවා මගේ ඇස් කොනෙන් මට හොදට පේනවා.

"බස් එක කැඩුන හින්ද ටිකක් රෑ වුනාම මාමේ. ඔව් මේ ගෙදර කට්ටියට ආප්ප ටිකක් ගත්තා."

ඔහුගේ අසලින් ගමන් කරන මට පුවක් මල් සුවඳට සමාන සුවඳක් දැනේ. අර කුනු ගදද දැන් නැත.ඔහුගේ ගමනද ඉතා ශාන්තය. අවුරුදු 75ක් පමන වන සියාතු මාමා ඉතා හොද මනුස්සයෙකි.ගොවියෙකි.හැමෝටම උදව් පදවු කරගෙන සිටින අයෙකි.පහු ගිය කාලේ ලෙඩින් හිටියත් දැන් නම් තරුනයෙකු මෙන් ගමන් කරන සියාතු මාමා ගේ මින් පෙර කිසිදාක නුදුටු අමුත්තක් මා ඔහුගෙන් අද දකියි.මගේ බයද දැන් පහව ගොස්ය. අපේ ගෙදර කඩුල්ල මුලටම සියාතු මාම මාව එක්කගෙන ආවා. ගෙදර ගාව දාලා තිබුණු ලයිට් කණුව එලයිට දැන් නම් මට සියාතු මාමා හොඳට පැහැදිලිව පේනවා.මාමාට ස්තුති කරලා ගෙදර යන්න මම ගේ දිහාවට හැරුණා.කඩුල්ල පනිනවාත් එක්කම.....

"ඔහොම නැවතියන්.මම නැත්තං අද උඹ පන පිටිං ගෙදර එනවා බොරු. උබ ගෙනියන්න උබේ පස්සෙන් මහ එකා ආවා . මම උබේ ජීවිතේ බේරගෙනත් උබ ඔහොමද මට සලකන්නේ. ඔය උලව්ව දිපං මට."

කියා ඔහු මා දෙසට කඩා පැන්නේය.සියාතු මාමගෙ කටහඬ ඉතාම රෞද්‍ර වී ඇත. මූන රතු වී ඉදිමි රැස් දෙක ගිනි බෝල දෙකක් සේ පෙනේ.සියතු මාමාගෙ දත් නැති කටේ ඇදුන බියකරු සිනාව දුටු මට බුදු අම්මෝ කියවුනි.

එච්චරයි මතක. ඇහැරෙන කොට මම හිටියේ ගෙදර ඇදේ. පන්සලේ හාමුදුරුවන් වහන්සේ මට නූලක් බැඳ පිරිත් සජ්ඣායනය කර ඇත.තවමත් මාගේ උණ ගතිය පහව ගොස් නැත. සිදුවූ සියල්ල මුල සිටම මම එතන සිටි අයට කිව්වා.

https://bit.ly/ghost2024sinhala

මේක පොඩි Incident එකක්. කුරුණෑගල බෝයගනේ කෑම්ප් එක කට්ටිය දන්නවා ඇති. ඔන්න ඔය කෑම්ප් එක පැත්තෙන් පාරක් තියෙනවා සාමාන්‍ය ගමට යන්න. කෑම්ප් එකේ Racing track එක පිටිපස්සෙන් යන පාර..

මේක වෙනකොට මං A/L කරනවා.මාත් එක්ක ක්ලාස් යන මගේ යාළුවෙක් දෙන්නෙක් ඉන්නවා ඔය කෑම්ප් එකට පල්ලෙහා ගමේ. තල්කොට කියන ගම! අපි ක්ලාස් ඉවර වෙලා ටවුමෙ ඇවිදලා කරලා සාමාන්‍යයෙන් 6.30 පැනලා තමයි ගෙදර එන්නෙ. අපේ ගෙදරට ඕනෙ වෙලාවක යන්න එන්න පුළුවන් කොළඹ 6 පාර ලඟ තිබුණට ඔය තල්කොට පැත්තට යන්න 5 පස්සෙ බස් නෑ. ඉතින් ගොඩක් වෙලාවට මම තමයි යාළුවන්ව බයිසිකලේ 🚲 ගිහින් ගෙදරට දාලා එන්නෙ. හයිවේ එක හදන්න කලින් නයිලිය හන්දිය , තල්කොට පැත්තට යන්න තියෙන පාරවල් ඉඳන් පට්ට පාළුයි. හරි මූසල ගතියක් දැනෙන්නේ , ඉතින් ඔය ක්ලාස් ගිහින් 6.30-7 කියන්නෙ කළුවර වේගෙන එන වෙලාව...
යාළුවත් ගෙදර දාලා ආපහු මට එන්න තියෙන්නෙත් ඔය පාළු මූසල පාරවල් වලින්. ඒ කාලෙ ලයිට් එහෙමත් නෑ නයිලිය හන්දියෙ ඉඳන්. දැනටත් ඔය කෑම්ප් එක පැත්තෙන් පාරේ කෑම්ප් එක පහුකරනකම් ලයිට් නෑ ⚠️

සයිකලේ පැදගෙන එනකොට කෑම්ප් එකේ මායිම පටන්ගන්නවත් එක්කම තියෙන්නෙ කන්දක් නගින්න. බයිසිකලේ ඔය හරියට එද්දි මාර හැක්. දන්න අය දන්නවා එතන හැටි, ඉතින් පයින් යන ගානට හරිම හෙමීට තමයි ඔතන පාගන්නෙ. පාගනවා නෙමෙයි පෑගෙනවා ඇත්තටම 🙉

සමහර දවස්වලට ඔය හරියට එද්දි කෑම්ප් එකේ මායිම් කණුව හම්බෙනකොටම කවුරුහරි අඩිය ලඟ ලඟම තියලා ඇවිදින්න පටන්ගන්න සද්දෙ ඇහෙනවා මට. අර නිකං අපි එනකම් බලාගෙන ඉඳලා අපිත් එක්කම යන්න පිටත්වෙනවා වගේ. හරියටම මගේ පිටිපස්සෙන් ඇවිදගෙන එනවා කවුරුහරි. ඔය හරියෙ එක පැත්තක කෑම්ප් එකේ රේස් පදින ට්‍රැක් එක. අනිත් පැත්තට කැලේ වැහිලා තියෙන පස් කන්ද. මායිම්ව කලින් තියෙන අන්තිම ගෙදර වත්තෙ ඉඳන් තමයි කොල පාගගෙන ඇවිදින්න පටන්ගන්නෙ..

මරුම වැඩේ ඔතන ඉන්නවා පල්ලෙහා බල්ලො රංචුවක්, මං හොඳට බලලා තියෙනවා අනිත් හැමදාම ඕකුන් ටික බුරාගෙන පන්නගෙන එනවා උනත් ඔය ඇවිදින සද්දෙ ඇහෙන දවසට උන්ව යටකරගෙන ආවත් සද්දයක් නෑ. පාරෙත් නෑ උන්ටික!

හරි , ඉතින් ඔය සද්ද සීන් එක මුලින් බයවුනා ට පිටිපස්ස හැරිලා බලලා පණබයේ පැනලා පැදලාම හුරුවෙලා තිබුනා. දවසක් ඔය විදිහටම ටිකක් වෙනදට වඩා රෑ වෙලා යන්න උනා මට, 7.30 විතර..
සිද්ධිය දැන් හුරු නිසා මටත් ලොකු වෙනසක් නෑ. වෙනද වගේම බල්ලොත් නෑ. අදත් ඇවිදින සද්දෙ ඇහෙනවා කියලත් හැරෙන කොටම මං දන්නවා. ඒ උනාට වෙනදා වගේ නෙමෙයි හන්දියෙ ඉඳන්ම අද කරන්ට් එකත් නෑ. වෙනදා ලයිට් දාන ගෙවල් ටිකත් කළුවරේම තියෙනවා මිනිස්සු නෑ වගේ. ඕනෙ මඟුලක් කියලා කොහොමත් යන්න ඕනෙ නිසා මම ටිකක් හයියෙන් ඇදලා යනවා කියලා කන්ද පාගන්න ගත්තා...

සිරාවට එදා මචං කෑම්ප් එකේ පලවෙනි මායිම පැන්නා. අර ගෙදර වත්තෙන් දැන් ඇවිදින්න පටන් ගන්න ඕනෙනෙ සද්දෙ. මමත් ඒකට ලෑස්ති පිට පදිනවා. වෙනදා ඒ ඇහෙන සද්දෙ අද නෑ මෙන්න ⚠️

මට නිකං අර වෙනසටද දන්නෑ පදින වේගෙ අඩුවුණා, නැවතුනෙ නෑ.. මං ඕක කල්පනාවෙන් ඉස්සරහට යද්දි අදටත් කියද්දි ට්‍රැක පනිනවා, බයිසිකලේ නැවතුනා..

අර නිකං අපි යාළුවෙක් පදිනකොට ඉස්සරහට වෙලා නවත්තගෙන ඉන්නෙ අත්දෙකෙන් අල්ලගෙන, අන්න එහෙම.. මට හොඳටම ෂුවර් මොකෙක් හරි අල්ලගෙන ඉන්නෙ කියලා. නැත්නම් හරියටම කන්දෙ හොඳම නැග්ම හරියෙදි බයිසිකලේ නැවතිලා තියෙයිද?? මට බයට එක්ක දැන් හයියෙන් පෑගෙනවා. සයිකලේ දශමයක් හෙල්ලෙන්නෑ.. ඉහින් කනින් දාඩිය දාගෙන මාව රත්වේගෙන එනවා දැන්, බයිසිකලේ දාලා දුවනවා කියලා හිතලා බහින්න හදනකොටම මං බලාපොරොත්තුවෙන් හිටපු අඩි සද්දෙ ඇහෙන්න ගත්තා. එච්චරයි අඩුවට තිබ්බෙ මට, දැන් මං ඉන්නෙ වෙනදාට වඩා ඈතින්. ඒත් මට හොඳට ඇහෙනවා අර වත්තෙන් පටන්අරන් වැට පැනලා ටික ටික මගේ ලඟට අඩි සද්දෙ එනවා.. වටේ නිකං සීතල වේගෙන යද්දි මට පෙනුනා එලියක්. දෙයියනේ බයික් එකක් උඩ පැත්තෙන් එනවා. ඒ ක්ෂණික අර තිබ්බ හිරවීම නැතිවුනා කියලා මට දැනුනා. එදා තරම් වේගයෙන් බයිසිකලයක් පැදල නෑ මම ජීවිතේට!

බයික් එකේ කවුරු ආවද මන්දන්නෑ. ඒ මනුස්සයට මාව කොහොම පෙනුනද මන්දන්නෙත් නෑ. මම පැදගෙන යනකොට අර ඇවිදගෙන ආපු සද්දෙ දුවගෙන එන්න ගත්තා කියලායි , හති සද්දෙ ලඟින් ඇහෙන්න ගත්තා කියලායි විතරක් මට අදටත් කියන්න පුළුවන්..

එදායින් පස්සෙ අද වෙනකම් තනියම ඒ පාරෙ රෑවෙලා ගිහින් නෑ 💔

⚠️⚠️⚠️

ඔය සීන් එක අදටත් දන්නෙ නෑ හේතුවක්, හැබැයි කෑම්ප් එකේ හවස හයට , රෑ දහයට අනුස්මරණ නලාවක් ගහනවා. යුද්ධෙන් නැතිවුන රණවිරු ස්මාරකයක් තියෙනවා. අන්න ඒකෙ තමයි ඔය සද්දෙ ගහන්නෙ. හරි අමුතු පාළු, ගුප්ත නාදයක් ඒක..

ඔන්න ඕකත් එක්ක මොකක්හරි දෙයක් ඔතන වෙනවා ඇති කියලා මට හිතෙනවා!

https://telegra.ph/%E0%B7%83%E0%B6%B1%E0%B6%B4%E0%B6%A9%E0%B6%BB%E0%B6%9C%E0%B6%B1-4-09-29

https://telegra.ph/%E0%B7%83%E0%B6%B1%E0%B6%B4%E0%B6%A9%E0%B6%BB%E0%B6%9C%E0%B6%B1-3-09-28-2

https://telegra.ph/%E0%B7%83%E0%B6%B1%E0%B6%B4%E0%B6%A9%E0%B6%BB%E0%B6%9C%E0%B6%B1-2-09-27

https://telegra.ph/%E0%B7%83%E0%B6%B1%E0%B6%B4%E0%B6%A9%E0%B6%BB%E0%B6%9C%E0%B6%B1-01-09-26

https://telegra.ph/%E0%B6%B1%E0%B6%89%E0%B6%AF%E0%B6%BD-%E0%B6%AF%E0%B6%BB%E0%B6%BA%E0%B6%9C-%E0%B6%B8%E0%B6%B1%E0%B6%BA%E0%B6%B1-%E0%B6%B1%E0%B6%BA-%E0%B6%B4%E0%B6%BD%E0%B6%BD%E0%B6%BA-%E0%B6%BA%E0%B7%80%E0%B6%BA-09-19

යුක්තිය – Telegraph
https://telegra.ph/%E0%B6%BA%E0%B6%9A%E0%B6%AD%E0%B6%BA-08-31

යුක්තිය – Telegraph
https://telegra.ph/%E0%B6%BA%E0%B6%9A%E0%B6%AD%E0%B6%BA-08-28