عرفان نظرآهاری

☀️ روشنی بیاموز

هر زنی باید که روشنی بیاموزد وگرنه تاریکی او را خواهد بلعید.
قرن ها زیستن در غارهای تاریک و شکم نهنگان چنان مرسوم است که زنان گمان می کنند تاریکی سرنوشت محتوم هر زنی است.

چشمانی که به تاریکی عادت کنند از نور وحشت می کنند، از آفتاب می گریزند؛ تو اما مگریز، تو اما چشمانت را به تاریکی عادت نده، تو نگذار سیاهی هم پیراهنت باشد هم بخت و اقبالت.
تو خورشیدی پس آفتاب بودن را بیازمای...

ای زن! ای خورشید! هر روزت خجسته باد

✍️#عرفان_نظرآهاری
8️⃣ #هشتم_مارچ_روز_جهانی_زن
✨#روشنی_بیاموز
✨ #زنان_نورونار

☀️@erfannazarahari

‍ 🎂تولد🎂

تولد هشتاد و یک سالگی تینکه بود. برایش ریسه و آویز و شمع و وسایل تزیینی گرفتم. طبق معمول اولش مخالفت کرد و بعد کلی خوشحالی.
گفت: نل دیروز در حمام سُر خورده و زانو‌ درد دارد و امروز نمی آید. روی میز کارت پستالی از «اینِکه» بود، دوست روانشناس و گفتاردرمانگر تینکه که بارها با هم به شهرهای مختلف می رفتیم و موزه گردی می کردیم. با خودم فکر کردم شاید «اینکه» هم به دلیلی نمی تواند امروز بیاید و به جایش کارت پستال تبریک فرستاده.
رفتم توی آشپزخانه یک گلسرخ جداگانه روی پیشخوان بود. گلسرخ را در آب گذاشتم.
تینکه گفت نه این گل را بگذار توی حیاط؛ می خواهم فردا بگذارم روی جنازه رینکه!، ناگهان قلبم افتاد. گفتم چه می گویی! مگر رینکه مرده! رینکه همسایه کناری تینکه است. داشتم هی بی قراری می کردم و سوال پشت سوال که زنگ در را زدند، در را باز کردم رینکه بود! خیالم راحت شد پس اونی که مرده رینکه ما نبوده! و ماجرا را به کلی فراموش کردم و رفتم سراغ سور و سات تولد که پیرزنان خوشحال ما یکی یکی آمدند: ماریته ۸۶ ساله، روانشناس، دو سال پیش تشخیص اشتباهی سرطان برایش دادند؛ بعد که فهمید اشتباه شده، با نیرویی صد چندان به زندگی بر گشت و شروع کرد به گشت و گذار و به تازگی از کوبا برگشته بود. لیلیانت نقاش و نویسنده و طراح موزه، هشتاد ساله این روزها درگیر نوشتن کتاب بیوگرافی خود است و همچنان عکاسی و نقاشی و پیانو را هم فراموش نمی کند. کیتی مشغول برگزاری کارگاه هایش است و ژانه ماری و کورین هم درگیر گروه کر و برنامه های مختلف.
🌱
شب تینکه گفت: عکس «اینکه» را کجا گذاشتی؟
گفتم؛ کنار گل های لاله، روی صندوق، رفتم عکس را برداشتم که دیدم پشتش، شعری از جبران خلیل جبران است و در ادامه نوشته او ۲۰ فوریه ۱۹۴۳ به دنیا آمد و در روز تولدش بهترین هدیه را به خود داد: مرگ!
تازه فهمیدم اونی که مرده بود رینکه نبوده، من اشتباهی شنیده بودم! «اینکه» بوده (همان دوست گفتار درمانگر) ولی چرا!
گفتم: تینکه! یعنی چی او بهترین هدیه را در روز تولدش به خودش داد؟ مگر اتانازی کرد!
تینکه گفت: آره، «اینکه» درد زیاد داشت، امید بهبود نداشت، آینده با کیفیتی در انتظارش نبود. زندگی خوبی را گذرانده بود، سه تا بچه، پنج تا نوه، بعد از طلاقش یک فیلسوف مهربان یارش شد. چقدر با او پیاده روی های فیلسوفانه داشتیم. او هم شش سال پیش درگذشت. ولی هشتاد سال یک عمر زیبای کافی است. کار دیگری در این جهان نداشت. کمیسیون پزشکی هم مرگ خودخواسته را برایش پذیرفتند.
چند روز پیش هم زنگ زد، دو ساعت با هم حرف زدیم خاطره تعریف کردیم از زمان دانشگاه تا الان و خداحافظی کردیم.
🌱
نمی دانم حالم بد است یا خوبم، نمی دانم خوشحالم یا ناراحت، نمی دانم می ترسم یا نه فقط حس می کنم دارم در یک راهروی طولانی که آجرهایش از ساعت و ثانیه است می دوم و توی دستم یک کیک تولد است با شمع هایی که من و روزگار با هم فوتش می کنیم و زیر پایم استخوان مردگان و سلول های تن خودم است.
🌱
الان که دارم این رو برایتان می نویسم، «اینکه» را گذاشتند در کوره ؛ یعنی دختر جنگ جهانی دوم با آن همه خاطره، خاکستر شد و تینکه گل سرخش را پرپر کرد را گذاشت روی یک مشت خاکستر.
🪴
خاک یا خاکستر و سرانجام هر آدمی در گلدانی جا می شود.
…
✍️#عرفان_نظرآهاری‌
#کیک_محبوب_من
#سرانجام_هر_آدمی_در_گلدانی_جا_می_شود

@erfannazarahari
🍃🍃🍃🍃🍃🍃

💎 🚲 💎

خوانش عرفانی از فیلم «کیک محبوب من»

🌀 این فیلم جرم نیست، روایتی است از سرشت سوگناک آدمی، مرثیه ای انسانی است.

✍️#عرفان_نظرآهاری

@erfannazarahari

💌 🗣️ 💌 روز زبان مادری

امروز روز زبان مادری است و هر روز، روز همدلی که از همزبانی خوش تر است.
روایت سارا فرامرز را در کانال یوتیوب ببینید و‌بشنوید.
روایت دختری در جستجوی زبان مادری از گراش فارس تا کویت و امریکا و مراکش…

✍️#عرفان_نظرآهاری
#مراکش
#ایرانیان_در_غربت
#زبان_فارسی
#زبان_مادری

https://youtu.be/ElguGNT208o

@erfannazarahari