مرکز عرفان مولانا

بار دگر آن آب به دولاب درآمد
وان چرخه گردنده در اشتاب درآمد

بار دگر آن جان پر از آتش و از آب
در لرزه چو خورشید و چو سیماب درآمد

بار دگر آن صورت پنهانی عالم
از روزن جان دوش چو مهتاب درآمد

خورشید که می‌درد از او مشرق و مغرب
از لطف بود گر به سطرلاب درآمد

بار دگر آن صبح بخندید و بتابید
تا خفته‌ی صدساله هم از خواب درآمد

بار دگر آن قاضی حاجات ندا کرد
خیزید که آن فاتح ابواب درآمد

بار دگر از قبله روان گشت رسالت
در گوش محمد چو به محراب درآمد

چون رفت محمد به در خیبر ناسوت
نقبی بزد از نصرت و نقاب درآمد

از بیم ملک جمله فلک رخنه و در شد
وز بیم مسبب همه اسباب درآمد

آری لقبش بود سعادت بک عالم
زان پیش که اشخاص به القاب درآمد

بگشاد محمد درِ خم‌خانه‌ی غیبی
بسیار کسادی به می ناب درآمد

از بهر دل تشنه و تسکین چنین خون
آن جامِ می لعل چو عناب درآمد

خاموش کن امروز که این روز سخن نیست
زحمت مده آن ساقی اصحاب درآمد

مولانا

عید مبعث مبارک باد
🌸مرکز تجلی عرفان مولانا

Telegram : @ErfanMolana
Instagram : http://Instagram.com/Molana_NGO
Website : www.mewlana.org
YouTube: https://www.youtube.com/c/Molana_NGO

کل صبح و کل اشراق
تبک عینی بدمع مشتاق
قد لسعت حیة الهوی کبدی
فلا طبیب لها ولاراق
الا الحبیب الذی شغفت به
فعنده رقیتی و تریاقی

هر صبح و هر بامداد چشمان من با اشکی عاشقانه گریه سر می دهند /// افعی عشق، جگر مرا نیش زده است پس نه طبیبی دارد و نه درمانی /// جز حبیبی که شیفته او گشتم و دوست که درمان کننده و طلسم شکن من است ..

ز مشرق تا به مغرب گر امام‌ است
امیرالمؤمنین حیدر تمام است
(شیخ عطار نیشابوری)
میلاد با سعادت پیر عارفان و ساقی عاشقان ، حضرت علی (ع) مبارک باد.

گم می شود دل من، چون شرح یار گویم
چون گم شوم ز خود من، او را چگونه جویم؟
(مولانا)

توانایی گم کردن خود، هنری است که از عاشقان و عارفان می‌آموزیم. گم شدن برای پیدا شدنی دوباره. در اقلیمی بزرگ‌تر. در بی‌نهایت.

سلسله جلسات شرح دیوان آتشکده نیّر تبریزی
سخنران : دکتر علی ایمانی راد
مکان : تبریز چهار راه منصور مجتمع تجاری عتیق ۱
زمان : ۱۶ لغایت ۲۸ تیر

🌸مرکز تجلی عرفان مولانا

Telegram : @ErfanMolana
Instagram : http://Instagram.com/Molana_NGO
Website : www.mewlana.org
YouTube: https://www.youtube.com/c/Molana_NGO

🌸مرکز تجلی عرفان مولانا

Telegram : @ErfanMolana
Instagram : http://Instagram.com/Molana_NGO
Website : www.mewlana.org
YouTube: https://www.youtube.com/c/Molana_NGO

من او را کی ام؟

داستانِ ابدیِ یک تمنا. تمنای آنکه آوازی از جانب دوست، دلت را فتح کند.
مولانا می‌گفت:
لذت تخصیص تو وقت خطاب
آن کند که ناید از صد خم شراب
(مثنوی/دفتر پنجم)
تخصیص در وقتِ خطاب، یعنی حضرتِ دوست تو را، و دقیقاً تو را خطاب کند. تو را، و دقیقاً تو را صدا بزند. می‌گوید لذتی که در این تخصیص، در این خاص‌بودگی در خطاب، می‌جوشد، از صد خُم شراب، نمی‌جوشد.
انگار تمامِ کوشش‌ها و تپش‌های عارفان برای آن است تا دوست، آنها را صدا کند. به شکل ویژه‌ای صدا کند. دلتنگی را به جان می‌خرند، تا دوست صدای‌شان کند: «دلتنگِ من!»:

شیوه‌گری بین که دلم تنگ شد
تا تو بگوییش که: «دلتنگ من!»
خود را به لنگی می‌زنند تا دوست صدای‌شان کند: «لنگِ من» و آن وقت از باد، شتابنده‌تر شوند
پای من از باد روانتر شود
گر تو بگویی که: «بیا لنگ من!»
خاموش می‌مانند و سکوت می‌کنند تا دوست بگویدشان: «خمُش و دَنگِ من»:
خامش کن چون خَمُشان دنگ باش
تات بگوید: «خَمُش و دنگ من!»
(غزلیات شمس)
🌸مرکز تجلی عرفان مولانا
Telegram : @ErfanMolana
Instagram : http://Instagram.com/Molana_NGO
Website : www.mewlana.org
YouTube: https://www.youtube.com/c/Molana_NGO

اگر گفتار و نوشتار نازل ترین شأن عرفانی است ، پس چرا عارفان این همه شعر سروده اند و سخن گفته اند؟
«سؤال کرد که: «پس عبارت و الفاظ را فایده چیست؟» فرمود که: «سخن را فایده آن است که تو را در طلب آرد و تهییج کند، نه آنکه مطلوب به سخن حاصل شود و اگر چنین بودی به چندین مجاهده و فنای خود حاجت نبودی.» (فیه ما فیه)
عادلانه‌ترین پاسخ به همه پرسش‌های الهیاتی، سکوت یا استعاره است و در میان این دو نیز دقیق‌ترین پاسخ، سکوت است؛ سکوتی که عمیق‌ترین بازتاب حضور خداوند است. استعاره نیز در این میان، بدون آنکه دالّ بر گزاره‌ای حقیقی درباره‌ی خداوند باشد، خاصیت تحریکی دارد. به این معنا که شنونده را به منظور از سر گذراندن تجربه دینی و احوالات عرفانی عارف، ترغیب و تحریک می‌کند و این میل را از سطوح زیرین آگاهی و یا حتی ناخودآگاه او به سطوح قشری و محسوس آگاهی منتقل می‌کند؛ به نحوی که او خود را متمایل به کسب تجربه‌ی عارف می‌یابد. به همین دلیل است که عارفان به رغم آنکه معتقدند: تجربه‌ی آنان عمیقاً تبیین‌ناپذیر و ناگفتنی است، اما با وجود این، تفصیلاً درباره‌ی آن سخن می‌گویند...
مرکز تجلی عرفان مولانا
http://Instagram.com/Molana_NGO

در نگاه شمس تبریزی حقیقتِ مسلمانی، رسیدن به حالی است که چه بسا خودِ صاحبِ حال نام اسلام بر آن نگذارد. کسانی هستند که با سنجه‌های بیرونی مسلمان نیستند، اما در حقیقت، مسلمان‌اند. کافر آفاقی‌اند و مسلمانِ انفسی. کسانی هم هستند که با سنجه‌های بیرونی مسلمانند اما در حقیقت، کافرند. یعنی مسلمان آفاقی‌اند و کافر انفسی

در این نوع تفکر اصل و اساس، وضع وجودی است و نه شمایل بیرونی، ممکن است کسی خود را بی‌خدا و یا بی‌دین بداند اما در حقیقت رو به خدا داشته باشد.
چنین نگاهی به معنای گذر از دین نیست، بلکه گذر از دین‌پرستی است.  ادیان می‌توانند نظمی معنوی و ظرفیتی زبانی در اختیار ما بگذارند که در رسیدن به این «وضع وجودی»، یاری کند. ادیان راهی برای رسیدن به مقصدی هستند. مقصدی که تو در آن با رهایی از خویش و درنوردیدن دیوارها، به سلام و صلح می‌رسی.

به‌هرچه از راه دور افتی چه کفر آن حرف و چه ایمان
به‌هرچه از دوست وا مانی چه زشت آن نقش و چه زیبا
(سنایی)
🌸مرکز تجلی عرفان مولانا

Telegram : @ErfanMolana
Instagram : http://Instagram.com/Molana_NGO
Website : www.mewlana.org
YouTube: https://www.youtube.com/c/Molana_NGO

🌸مرکز تجلی عرفان مولانا

Telegram : @ErfanMolana
Instagram : http://Instagram.com/Molana_NGO
Website : www.mewlana.org
YouTube: https://www.youtube.com/c/Molana_NGO

🌸مرکز تجلی عرفان مولانا

Telegram : @ErfanMolana
Instagram : http://Instagram.com/Molana_NGO
Website : www.mewlana.org
YouTube: https://www.youtube.com/c/Molana_NGO

ایام شهادت حضرت علی علیه السلام بر عاشقان و سالکان راه حقیقت تسلیت باد.

🌸مرکز تجلی عرفان مولانا

Telegram : @ErfanMolana
Instagram : http://Instagram.com/Molana_NGO
Website : www.mewlana.org
YouTube: https://www.youtube.com/c/Molana_NGO

شیخ ابوالحسن خرقانی گفت: «درخواستم از حق، تعالی، که مرا به من نمای چنان که هستم.»
مرا به من نمود چون پلاسی شوخگن[=پشمینه‌ای چرکین]، همی در نگریستم ‌گفتم: «من اینم؟»
آواز آمد که «آری.»
پس گفتم: «این همه ارادت خلق و شوق و تضرع و زاری چیست؟»
آوازی شنودم که «این‌همه ماییم و تو اینی.»
(تذکرة‌الاولیاء، عطار نیشابوری، تصحیح شفیعی کدکنی، نشر سخن، ص ۷۷۳)
خویش را چون خار دیدم سویِ گُل بُگْریختم
خویش را چون سِرکه دیدم در شِکَر آمیختم
عشق گوید راست می‌گویی ولی از خود مَبین
من چو بادَمْ تو چو آتش، من تو را اَنْگیختم
(مولانا، غزلیات)
چقدر این نگاه خوب است. پس از آنهمه تقلا و تکاپو، به هر کجا که می‌رسی، با تو می‌گوید: من بودم که بی‌قرارت کردم. من بودم که آتش تو را افروختم. رُبایش و کشش من بود. اگر حُسنی یافته‌ای از فیض ما بود. از نظر کیمیاکار ما بود. به بیان علامه طباطبایی:
من به سرچشمه‌ی خورشید نه خود بُردم را
ذره‌ای بودم و مِهر تو مرا بالا بُرد
من خسی بی‌سر و پایم که به سیل افتادم
آنکه می‌رفت مرا هم به دل دریا بُرد
🌸مرکز تجلی عرفان مولانا

Telegram : @ErfanMolana
Instagram : Molana_NGO