ابتدا | نوشته‌های روح‌الله رشیدی

@ebteda_ir
🔺 کنش‌گر یا ماشین موضع‌گیری؟

فضای مصرف‌زدهٔ رسانه، آدمی را به #ماشین‌_موضع‌گیری تبدیل می‌کند، آن‌چنان‌که اگر احیانا‍ً نسبت به یک موضوعِ ولو کم‌اهمیت، واکنشی نشان ندهید، احساس گناه به شما دست می‌دهد.
ابتلا به تکرر موضع‌گیری، نظام ذهنی و عصبی را چنان متلاشی می‌کند که ناتوان از هر تحلیلی می‌شوید و اراده‌تان را در ورود تبیینی و عمیق به مسائل اساسی از دست می‌دهید.
فشار اخلاقی حلقه‌های رفاقتی و همچنین تلهٔ حیثیتیِ مخالفین، در تبدیل افراد به ماشین موضع‌گیری موثر است.
آنها دوست دارند در هر چیزی که آنها به صورت هیجانی یا بخشنامه‌ای، مامور به واکنش نسبت به آن شده‌اند، شما هم واکنش نشان دهید و اگر احیاناً حال و مجال واکنش مطلوبشان را نداشته باشید، محکومید به تحمل فشار اخلاقی و روانی و حیثیتی آنها.
حرف می‌گذارند در دهانتان و فشار می‌آورند که «زود باش موضع‌ بگیر...»!
تازگی هم دستاویزی یافته‌اند به نام #کنشگری و اسم موضع‌گیری‌های باسمه‌ای را گذاشته‌اند کنش‌گری!
کنش‌گری یک امر اجتماعی، مسئولانه و اندیشیده است و اعتیاد به موضع‌گیری، راهی برای فرار از مسئولیتِ اندیشیدن. ماشین‌های موضع‌گیری، با انبوه موضع‌گیری‌های خود، توهم تعهد اجتماعی می‌گیرند و ارضا می‌شوند.
در چنین شرایطی، صیانت از استقلال رای و فکر و موضع، کار دشواری‌ست اما اگر اتفاق بیفتد، موجب رشد آدمی‌ می‌شود.

@ebteda_ir
🔺
بخشی از نتایج یک پژوهش در «مرکز پژوهش‌های شورای شهر تبریز» را با عنوان «ارزیابی آثار اجتماعی، اقتصادی، زیست‌محیطی و کالبدی مسیرگشایی خیابان ایده‌لو» مشاهده می‌کنید.
مسیرگشایی این خیابان، اواسط دههٔ ۸۰ به پایان رسید.
ما از پژوهشگر خواسته بودیم شاخص‌های اساسی مربوط به بافتِ پیرامون این خیابان را قبل و بعد از مسیرگشایی ارزیابی و مقایسه کند. یافته‌ها نشان می‌دهد اغلب شاخص‌های اقتصادی، کالبدی، زیست‌محیطی و اجتماعی و فرهنگی با انجام مسیرگشایی، بهبود یافته‌اند.
تبریزی‌ها، محلهٔ #ایده‌لو را می‌شناسند. اینجا یکی از نمادهای محرومیت در تبریز بوده است. خیابان جدیدالاحداث، شبکهٔ معابر شهر را تکمیل کرد، اما مهم‌ترین تاثیرش را در بهبود کیفیت زندگی مردم در یک محدودهٔ بزرگ نشان داد. بخشی از بافت، بصورت مستقیم و بخشی غیرمستقیم، تحت تاثیر این پروژه قرار گرفتند؛ صدها واحد مسکونی جدید احداث شد. ارزش منطقه‌ای رشد پیدا کرد و جمع زیادی از محرومان، توانستند تحرک صعودی داشته باشند.
همین یک پژوهش نشان می‌دهد که در برخی مناطق، مدیریت شهری چگونه می‌تواند مداخلهٔ موثر و بهبوددهنده داشته باشد.

🔺
تبریز سَنین، یک سامانهٔ ساده ولی مهم برای افکارسنجی و نظرخواهیِ مستمر از شهروندان تبریزی‌ست. کارشناسان مرکز پژوهش‌های شورای شهر، برای اینکه خروجی این سامانه، قابل اعتماد باشد خیلی وقت گذاشته‌اند.
برای اینکه وارد شوید و ثبت‌نام کنید، خیلی وقتتان گرفته نمی‌شود. لطفاً ما را در تکمیل این ایده یاری کنید.
هر دو قالب موبایلی و تحت وب، قابل استفاده است.
از نشانی زیر، می‌توانید دریافت و نصب کنید:
👇
https://tabrizsanin.ir

#تبریز_سنین
#مرکز_پژوهشهای_شورای_شهر_تبریز

برخی دوستان، پرسش‌هایی را در خصوص بخش‌هایی از محتوای مصاحبهٔ اخیر شهردار محترم تبریز مطرح می‌کنند و توضیح می‌خواهند. از جمله در ارتباط با موضوع تخریب #باغ_گلستان، وضعیت ترافیک شهر، رویکرد کمیسیون عمران شورا در قبال پروژه‌ها، موضوع حمل‌ونقل عمومی، وضعیت سرمایه‌گذاری، تنش‌های داخل شورا و...
حتماً توضیحاتی خواهم داد. امیدوارم طی روزهای آینده، فرصتش پیش بیاید.
#شورای_شهر_تبریز
#روح‌الله_رشیدی

🌕 تعارض منافع موتور تولید فساد و نابرابری در ایران
(به بهانه تصویب تشکیل ستاد سلامت شورای‌عالی انقلاب فرهنگی در فرهنگستان علوم پزشکی)

#میثم_مهدیار
🔺تا وقتی مساله تعارض منافع در کشور حل نشود دم زدن از مبارزه با و رفع فساد و تبعیض بی‌حاصل و خلاصه بی‌مایه فتیر است. دهه‌هاست که از آموزش پرورش تا قوه قضاییه تا راهنمایی رانندگی تا وزارت صمت تا.... بخش‌های مختلف به شدت درگیر تعارض منافع و در نتیجه زمینه ساز فساد و نابرابری‌اند: مسئولان آموزش و پرورش دولتی که خود مدارس غیرانتفاعی دایر کرده‌اند؛ شهرداری، راهنمایی رانندگی و قوه قضاییه‌ای که از تخلف مردم در قالب جریمه منتفع‌اند؛ مدیران وزارت صمتی که سهامدار شرکت‌های خصوصی ارز ترجیحی بگیرند؛ مدیران وزارت مسکنی که خود سهامدار شرکت های ساختمانی اند و...

یکی از اصلی‌ترین تجلیات تعارض منافع در حکمرانی، نظام سلامت ماست که باید آن را ماحصل تفوق صنف پزشکان بر سیاستگذاری سلامت در کشور (‌از کمیسیون بهداشت مجلس تا فرهنگستان علوم پزشکی) و مدیریت اجرایی نظام سلامت ( وزارت بهداشت) دانست. این تفوق باعث شده که نظام سلامت ما از پیشگیری محوری و مقوله سلامت اجتماعی و فرهنگی به سمت درمان محوری سوق پیدا کند و فسادی چندلایه در این حوزه شکل بگیرد. مثلا:
۱. علیرغم اینکه از زمان دولت احمدی نژاد زیرساخت‌های اجرای نظام ارجاع و پزشک خانواده فراهم شده اما هربار وزرای مربوطه از اجرای آن سر باز می‌زنند.
۲. سالهاست که زیرساخت‌های فنی پرونده الکترونیک سلامت فراهم است و در حالیکه ۴ وزیر قبلی قول‌داده بودند که آن را به شکل نهایی اجرا کنند اما هنوز این مساله به سرانجام نرسیده است.
۳. جالب است بدانید تنها در ایران و یکی دو کشور دیگر در جهان سیاستگذاری و مدیریت آموزش پزشکی و پیراپزشکی آن نیز به عهده خود پزشکان است و به بهانه‌های مختلف با محدود کردن ورودی آن بازار خود را گرم نگه می‌دارند.
۴. در هیچ کشور به اصطلاح توسعه یافته یا در حال توسعه‌ ای مدیریت نظام سلامت بر عهده پزشکان گذاشته نمی‌ شود چرا که مساله سلامت شامل ابعاد اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی است و مثلا پزشک متخصص چشم و یا قلب هیچ تخصصی در این حوزه‌ها ندارد.
۵. مهمترین وجه این تعارض منافع اینست که از زمان دولت یازدهم و با واگذاری مدیریت بیمه سلامت از تامین اجتماعی به وزارت بهداشت، اینک سالهاست این وزارتخانه خود هم خدمات ارائه می‌دهد، هم خود از طریق بیمه این خدمت می‌خرد و البته نظارت بر این فرایند هم به عهده خودش و صنف پزشکان است.

۶. تنها یکی از کژکاردهای چنین تعارض منافعی این بود که کمتر از حدود۳۰درصد از چندین هزارمیلیارد تومانی که در طرح تحول سلامت از منابع هدفمندی یارانه‌ها ( بخوانید حق مردم) به نظام سلامت تزریق شد به مردم عادی و زیرساخت‌های نظام سلامت رسید و بقیه به جیب پزشکان متخصصی سرازیر شد که درآمد‌های میلیاردی و زیرمیزی‌های میلیونی آن‌ها زبانزد عام و خاص‌ است.
۷. حالا یک پزشک در مسند ریاست جمهوری نشسته و رئیس سابق صنف نظام پزشکی وزیر بهداشت اوست. نتیجه اینکه وزیر محترم بهداشت و درمان ( بهتر است بگوییم وزیر درمان) در شورایعالی انقلاب فرهنگی در تلاش برای لغو مصوبه سه سال قبل شورای عالی انقلاب فرهنگی (در رابطه با متناسب سازی ظرفیت پزشکی با نیازهای جامعه) و کاهش مجدد سهمیه پذیرش و جذب پزشکی است. همچنین ایشان موفق شد با انتقال تصمیم سازی (شما بخوانید تصمیم‌ گیری‌) های شورای‌ عالی انقلاب فرهنگی به صنف پزشکان (با پوشش استقرار ستاد سلامت شورا در فرهنگستان علوم پزشکی که متاسفانه اعضای آن همه پزشک و پیراپزشکند) یک میخ دیگر بر تابوت اصلاح نظام سلامت بکوبد و تنها نهاد موثر در سیاستگذاری سلامت و آموزش پزشکی که ملک طلق صنف پزشکان نبود نیز توسط آنان فتح شد.

#پزشکیان
#تعارض_منافع
#ستاد_سلامت

@esharat_57

#فکرانه ۱۲

🔻شوکِ شام
تحلیل وضعیت جبهه مقاومت پس از سقوط سوریه


▪️با حضور و ارائۀ #حسن_شمشادی
مدیر سابق دفتر خبرگزاری صداوسیما در سوریه
کارشناس مسائل غرب آسیا

🗓️ دوشنبه، ۲ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۳۰

📍 #حسینیه_هنر_تبریز
بلوار آزادی، حد فاصل چهارراه لاله تا چهارراه ابوریحان، پایین‌تر از خیابان شاهد، جنب کارواش کوثر

🔴 پخش زنده از بستر گوگل‌میت

🔻
t.me/tabrizjebhe
aparat.com/tabrizjebhe

@ebteda_ir
🔺قبل‌ التحلیل!
در مورد #سوریه و وضع جدیدش، می‌شود خیلی حرف زد و دربارهٔ تک‌تک بازیگران و مولفه‌های مرتبط با آن، تحلیل داد؛ و باید حرف زد و تحلیل داد و درس آموخت و عبرت گرفت.
اما پیش از هر تحلیلی، جا دارد صریح و شفاف، خطاب به #شهدا و رزمندگانِ ایرانیِ جبههٔ مقاومت، که طی سال‌های گذشته در این جبهه جنگیده‌اند و رزمیده‌اند بگوییم:
شما در زمانی که خیلی‌ها هنوز تحلیل و تصویر درستی از بلای خانمان‌سوز داعش نداشتند، هم صاحب تحلیل و تشخیص درست بودید و هم بهنگام و مسئولانه، در میدان حاضر شدید و مردانه جنگیدید.
رزم و جهاد شما، هم برای #ملت بود و هم برای #امت. شما بودید که خط مقاومت در برابر دولت خون‌آشام صهیونی را استوار نگه داشتید و غارت و نسل‌کشی آنها را به تاخیر انداختید.
اگر امروز در کناروگوشهٔ فضای هزاررنگ سیاست و رسانه، برخی زبان به شماتت و ملامت شما می‌گشایند، یقین کنید که از فرط گیجی و منگی چنین خبط و خطایی می‌کنند‌، وگرنه خودشان می‌دانند تنها گروهی که دقیقاً در زمان و مکان درست، درست‌ترین کار را انجام دادند شما بودید. 
فشار روانی ناشی از پیچیدگی اوضاع و ناتوانی در فهم حوادث، آنها را وادار می‌کند به سراغ دیوار کوتاهِ شما بیایند و برای مدتی بی‌تحلیلی خود را پنهان کنند.
نامتان جاوید...

🔰خلاصه‌ای از سرمقاله شماره هفتم «نامه جمهور»
“ویژه‌نامه فلسطین”

📌انسان فلسطینی و امکان رهایی

📝مجتبی نامخواه
📚بخش دوم

فلسطین چیست؟ این بسیار مهم است که با تأثر در پی آن باشیم که بدانیم «در فلسطین چه می‌گذرد؟»؛ این مسئولیت انسانی و الهی ماست که نسبت به انسان‌ها و حرمان‌هایشان بی‌تفاوت نباشیم. هر ایده یا انسانی، به‌اندازه‌ای که مسائل انسانی زمان خود را پیچیده و پاسخ می‌دهد، انسانی است.


مطالعه کامل سرمقاله در شماره هفتم نامه‌جمهور…


🔶شرایط خريد نامه‌جمهور ویژه‌نامه فلسطین:
• خرید جلد ۷ و ۸ با هم: ۷۰ هزار تومان تخفیف + ۵۰ هزار تومان هزینه ارسال؛ هزینه هر دو شماره به جای ۴۷۰ هزار تومان، ۴۰۰ هزار تومان.

• خرید هرکدام از شماره‌های ۷ و ۸ به صورت تک: ۵۰ هزار تومان هزینه ارسال
جلد هفت: ۲۵۰ هزار تومان
جلد هشت: ۲۲۰ هزار تومان



🔹به شماره کارت:
6037997599694933
به‌نام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (ع)
واریز کرده، تعداد مورد نظر و رسید واریز را به همراه آدرس پستی به شماره 09016855290 يا به آيدى @Jomhour_admin ارسال نمایید.

🔸 با ما همراه باشید ...

➖➖➖➖

🆔 @nameh_jomhour | نامه جمهور

@ebteda_ir
🔺
مهم‌ترین محصول #مرکز_پژوهش‌های_شورای_شهر_تبریز، که در ماه‌های گذشته به فرجام رسید طرح مفصلِ «نقشهٔ مسائل اجتماعی محلات تبریز» است.
سال‌هاست در تمام جلسات و نشست‌هایی که با هدف نسخه‌پیچی برای مسائل اجتماعی برپا می‌شود، جای خالی چنین نقشه‌ای را یادآور شده‌ام. اغلبِ تجویزهای فرهنگی و اجتماعی، بی‌توجه و بی‌اعتنا به گزارش وضع موجود صورت می‌گیرد. در این تجویزها، فهرست مسائل، عموماً کلیشه‌ای ‌و تکراری‌ست؛ در آنها تمایز خاصی میان محلات قائل نمی‌شوند و دستورالعمل‌های واحد را ابلاغ می‌کنند؛ به‌جای تمرکز روی #مسائل، با #آسیب‌ها درگیرند.
آنچه در مرکز پژوهشها دنبالش بودیم، بسیار متفاوت‌تر از هر گزارشی‌ست که تاکنون در مورد محلات تبریز خوانده‌ایم.
بیش از بیست مقیاس و بالای یکصد شاخص برای همهٔ محلات تبریز سنجش شده است.

🖋فهرست شماره هشتم فصلنامه «نامه‌جمهور» ویژه‌نامه فلسطین منتشر شد:
📌 تعداد صفحات: 304 صفحه

📎 فصل‌های این شماره عبارتند از:

0️⃣سرمقاله: فلسطین و سلطه؛ فلسطین کانون آگاهی بر ضد سلطه | مجتبی نامخواه

1️⃣فصل اول: فلسطین به مثابه آگاهی
📝مسئله فلسطین | اکبر محمدی
📝خاستگاه تاسیس عشق، قربانی و امر مقدس | اکبر محمدی
📝اسرائیل به مثابه دولت مطلقه| حمید دباشی
📝اسطوره زدایی از مسئله اسرائیل و فلسطین| ایلان پاپه
📝رها سازی سودمندی؛ اقتصاد نئولیبرالی خشونت در اسرائیل و سرزمین‌های اشغالی | فرانسوا زاویر پلاس
📝صهیونیسم و الهیات سیاسی| رائف رزیق
📝فضامند کردن بدهی: تعهدات، خشونت و تاب‌آوری در رام الله | کریستوفر هارکر
📝دین و ناسیونالیسم در زمینه یهود و صهیونیست | امنون راز و کراکوتزکین
📝منطق استعماری شهرک نشینان و رژیم نئولیبرال| دیوید لوید و پاتریک وولف
📝نژاد و امر نظارت در کلنی‌های مهاجرنشین |رونیت لنتین
📝وضعیت‌های استثنائی فلسطین | نورهان ابوجیدی
📝حقیقتی که ملل در آن زیست می‌کنند | پرتز کیدرون
📝فلسطینی سازی و ماهیت ژانوسی دولت اسرائیل| نادیا ابوالحاج
📝فلسطین یک وضعیت استثنائی پراکنده و خرد شده
📝 تاریخچه مختصری از حماس و جنبش اسلامی در فلسطین |سارا روی


2️⃣فصل دوم: گفت‌وگوهایی درباره آگاهیِ فلسطین
📝پروژه واقعی نهضت اسلامی بدون محوریت مسئله فلسطین ممکن نیست؛ ضرورت فلسطین برای حرکت های اجتماعی | دکتر سامی العریان
📝 فلسطین می‌تواند به ابژه‌های غیر غربی، آگاهی و امکان عصیان بدهد؛ فلسطین و اندیشه پسا استعماری| سید جواد میری
📝چیستی ایدئولوژی صهیونیستی؛از ناسیونالیسم مذهبی تا سرمایه‌داری و لیبرال دموکراسی | سید هادی برهانی


3️⃣فصل سوم: ادوارد سعید و آگاهی فلسطینی
📝 چرا ادوارد سعید هنوز معاصر ما و هنوز الهام‌بخش ماست؟|مصطفی نوذری
📝فلسطینیات |امیرهادی تخشید
📝تروریست ذاتی |ادوارد سعید



➖➖➖➖
برای تهیه نامه جمهور مبلغ 220 هزارتومان + 50 هزارتومان هزینه ارسال به شماره کارت:
۶۰۳۷ ۹۹۷۵ ۹۹۶۹ ۴۹۳۳
به‌ نام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم
واریز کرده و رسید واریز را به همراه آدرس پستی و شماره همراه به شماره ۰۹۰۱۶۸۵۵۲۹۰ يا به ايدي @Jomhour_admin ارسال نمایید
➖➖➖➖
🆔 @nameh_jomhour | نامه جمهور

🔷مهلت ثبت سفارش در طرح پیش‌فروش تا روز چهارشنبه، ۲۳ آبان ماه ادامه دارد.

🔶شرایط بعد از اتمام پیش‌فروش:
• خرید جلد ۷ و ۸ با هم: ۷۰ هزار تومان تخفیف + ۵۰ هزار تومان هزینه ارسال؛ هزینه هر دو شماره به جای ۴۷۰ هزار تومان، ۴۰۰ هزار تومان.

• خرید هرکدام از شماره‌های ۷ و ۸ به صورت تک: ۵۰ هزار تومان هزینه ارسال
جلد هفت: ۲۵۰ هزار تومان
جلد هشت: ۲۲۰ هزار تومان

به شماره کارت:
6037997599694933
به‌نام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (ع)
واریز کرده، تعداد مورد نظر و رسید واریز را به همراه آدرس پستی به شماره 09016855290 يا به آيدى @Jomhour_admin ارسال نمایید.

➖➖➖➖

🆔 @nameh_jomhour | نامه جمهور

@ebteda_ir
🔺

یکشنبه یک اتفاق ساده در #شورای_شهر_تبریز افتاد؛ سه نفر از #کارگران شهرداری به نمایندگی از صدها کارگر در سه دستهٔ شغلی (فضای سبز، مترو، مدیریت پسماند) با اجازهٔ هیئت رئیسه، مسائل، مشکلات و مطالبات خود را در حضور اعضای شورا و شهردار مطرح کردند؛ بسیار مودبانه، متواضعانه و حتی ملتمسانه! جمعاً چیزی حدود ۱۵ دقیقه.
اما حتی همین میزان هم تحمل نشد. برخی اعضا با تاثیرپذیری از حرف‌های هیجانیِ شهردار، الم‌شنگه‌ای راه انداختند که نگو.
عجیب بود و حیرت‌انگیز. خلاصه و عصارهٔ حرفشان این بود: «چرا به کارگرها فرصت دادید در صحن شورا حرف بزنند و از وجود تبعیض در حقوق و دستمزدشان گلایه کنند؟ اینها دروغ می‌گویند و حقوقشان بیش از این است که ادعا دارند!»
به همین سادگی.
نمی‌دانم این چند دقیقه حرفِ معمولی و روزمرهٔ کارگران چرا اینقدر تلخ و غیرقابل تحمل آمد و موجب شد بعضی اعضای شورا و شهردار، عنان تعادل از کف بدهند و بی‌توجه به جایگاه و موقعیت خود، عجولانه برای اثباتِ سریعِ نادرست بودن ادعاهای کارگران (میزان دریافتی) لشکرکشی کنند.
ما هر روز این حرف‌ها و گلایه‌ها را به شکل‌های مختلف می‌شنویم و منعکس می‌کنیم به شهردار و همکارانش. این‌بار هم هیئت رئیسه در یک تصمیم عقلانی و اخلاقی، برای جلوگیری از هرگونه تفسیر و تأویل، به‌صورت رسمی فرصت داد تا حرف‌هایشان را بی‌واسطه به شورا و شهردار بزنند.
بعضی‌ها این اتفاقات را برای شورای شهر، #حاشیه می‌دانند و نشانهٔ ناکارآمدی. اما باور کنید چنین اتفاقاتی، عینِ #متن و جزو وظایف اصلی شورای شهر است.
چگونه است که ادا و اطوارِ مفتّش‌وارِ فلان عضو شورا، که با تجسس در زندگی و احوال شخصی افراد (از کارمندان شهرداری تا همکارانش در شورا) هر از گاهی برگه‌ای دست می‌گیرد و آبروبَری می‌کند، حاشیه نیست و موجب اعتراض و تقبیح نمی‌شود، اما پرداختن به مطالبات اساسی و معطل‌ماندهٔ گروه بزرگی از کارکنان را حاشیه جا می‌زنند؟
این اتفاق ساده، یک امتحان بزرگ بود برای ما، که ادعاها داریم. همین تلنگرها، گاهی گوش ما را می‌پیچاند و یادمان می‌آورَد که مثلاً #نمایندهٔ مردم هستیم و قرار بود زبانِ ضعفا باشیم و نه آدمِ این و آن!

@ebteda_ir

🔺دربارهٔ پیشنهاد وزیر کشور برای جلوگیری از استیضاح آسان شهرداران

🔻صورت‌مسئله را پاک نکنید!

وزیر کشور از تغییر مکرر شهرداران توسط شوراهای شهر گلایه کرده و گفته که تلاش می‌کند این پدیده را کنترل کند. پیشنهاد وزیر این است که یا شهرداران مستقیماً توسط مردم انتخاب شوند و اختیار انتخاب شهردار، از شورا گرفته شود. یا اینکه اگر شوراها به برکناری شهردار رای دادند، به جای هیئت‌های تطبیق در فرمانداری، خود وزارت کشور مصوبهٔ برکناری شهردار را تایید کند.
ظاهراً در دورهٔ شورای ششم، تعداد قابل توجهی از شهرداران در کشور، در مدت کوتاهی توسط شوراها برکنار شده‌اند.
دغدغهٔ وزیر کشور، درست و واقعی‌ست و باید برای جلوگیری از تزلزل شهرداران، فکری کرد. اما تا امروز آسیب‌شناسی قابل اعتنایی از عوامل و زمینه‌های استیضاح‌باران کردن شهرداران توسط شوراها صورت نگرفته است.
اگر وزارت کشور دنبال اصلاح این وضعیت است، باید زمینه‌ها و‌ محرک‌های شورا برای برکناری زودهنگام شهرداران را شناسایی و معرفی کند. وگرنه آنچه به عنوان راه حل ارائه شده، در واقع پاک کردن صورت مسئله و حذف اختیارات قانونی شوراست. درستش این است که شوراها همچنان اختیار نصب شهردار را داشته باشند تا او را پاسخگو کنند و خود نیز پاسخگوی عملکرد منتخب خود باشند. اما در عین حال شوراها هم نباید بدون محاسبهٔ عوارض و پیامدها و صرفاً با طلبکاری، شهردار را براحتی برکنار کنند.
زمینه‌های بی‌ثباتی شهردار را کجا باید جستجو کرد؟
در این موضوع حرفهای زیادی می‌شود زد اما اجمالاً مهمترین عوامل استیضاح‌بازی در شوراها از این قرار است:
۱. تاثیرپذیری/ وابستگی اعضای شورا به #باندهای_قدرت_و_ثروت در بیرون شورا، که عادت به انتفاع از مسیر تصمیمات غیرشفاف مدیریت شهری دارند. اگر یک شهردار بخواهد خلاف خواست این باندها عمل کند، حتماً ماشهٔ مخالفت در داخل شورا را فعال می‌کنند!
۲. مطالبه‌ها و توقعات غیرقانونی اعضای شورا از شهردار بویژه در انتصاب مدیران، که با هدف شبکه‌سازی درون شهرداری برای تداوم نفوذ و بهره‌مندی صورت می‌گیرد.
دلایل دیگری نیز هست، اما تاثیرشان به اندازهٔ این دو نیست.
نکتهٔ مهم: همین دو عامل اساسی، از یک منظر دیگر، مانع از برخورد جدی با شهرداران متخلف و ضعیف هم می‌شود! باندهای قدرت و ثروت، مانع برکناری شهرداران ضعیف می‌شوند چون منافع آنها را تامین می‌کند. اعضای شورا هم وقتی از چینش مدیران و توزیعِ دلبخواهی پروژه‌ها راضی بودند، دلیلی ندارد که خواهان برکناری شهردار مطلوب خود باشند!

🔸مروری گذرا بر لایحه بودجه از منظر عدالت اجتماعی

لایحه بودجه ۱۴۰۴ سویه‌های ضد اجتماعی قابل توجه و نگران‌کننده‌ای دارد که یکی از مهم‌ترین آن میزان افزایش حقوق گروه‌های مختلف حقوق‌بگیر است. بر حسب تبصره ۱۲ این لایحه میزان افزایش حقوق ۲۰ درصد تعیین شده که این به طور آشکاری بر خلاف ماده ۱۲۵ مدیریت خدمات کشوری است.
ماده ۱۲۵ ق مدیریت خدمات کشوری مقرر می‌دارد افزایش حقوق «حداقل به اندازه نرخ تورم اعلامی بانک مرکزی» باشد که در سال جاری، همچون سال‌های گذشته بسیار بیشتر از ۲۰ درصد است.

جای تأسف است که این عدول آشکار از قانون و عدالت مختص لایحه بودجه سال آتی نبوده و در لوایح و مصوبات سال‌های اخیر به یک رویه تبدیل شده است. رویه‌ای که گویا در سازمان برنامه و نیز سطوح عالی دولت‌ها، در کمیسیون تلفیق و نیز در صحن مجلس و همچنین در شورای نگهبان بر سر آن اجماع وجود دارد.

نگران‌کننده‌تر این که بر اساس رویه‌ای نانوشته، دولت می‌کوشد ضریب افزایش حقوق کارمندان و دستمزد کارگران را کم‌وبیش تراز کند. این بدین معناست که به احتمال زیاد موضع دولت در مذاکرات مزدی پایان سال، همچون دو سال گذشته سرکوب دستمزد باشد. موضعی که سال گذشته موجب شد نمایندگان کارگران با نارضایتی مذاکرات شورای عالی کار را ترک کنند و در واقع مصوبه تعیین دستمزد ۱۴۰۳، توافقی میان دولت و کارفرمایان و با امضای این دو طرف باشد. با روی کارآمدن دولت جدید، به رغم تاکید وزیر کار بر سه‌جانبه‌گرایی در نطق جلسه رأی اعتماد، سکان‌داران این وزارتخانه هیچ تلاش برای اعمال سه‌جانبه گرایی و ترمیم مزد در نیمه دوم سال انجام نداده‌اند.

این‌ها در کنار بی‌توجهی دولت جدید به سیاست‌ها و تکالیف حمایتی، همچون کالابرگ، چشم‌انداز خوبی از وضعیت عدالت اجتماعی در سال آینده ارائه نمی‌دهد. این در حالی است که افزایش رسمی قیمت نان و لبنیات در کنار ادامه تعدیل ارز ترجیحیِ کالاهای اساسی، تورم سنگینی را بر سفره خانوارها اعمال می‌کند.

در ابتدای سال جاری بود که مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی اعلام کرد بیش از نیمی از مردم از تأمین کالری مورد نیاز خود ناتوان هستند. وضعیت کلان اقتصادی، استمرار سیاست‌های تعدیلی و تعلیق سیاست‌های اجتماعی و حمایتی، می‌تواند دایره ناتوانی از تأمین کالری را افزایش داده و تعمیق بخشد.

این در حالی است که شرایط جنگی متغیرهای جدیدی را به اقتصاد کشور اضافه کرده و می‌طلبد که دست‌کم در چنین شرایطی دولت از تعلیق تکالیف خود حمایتی دست بردارد و نیز دست‌کم در این موقعیت به پشت مرزهای قوانین، (در این جا ماده ۱۲۵ قانون مدیریت خدمات کشوری) بازگردد.

مواجهه مجلس طی سال‌های اخیر با سویه‌های ضد جامعه لوایح بودجه، در بیشتر اوقات مواجهه‌ای همدلانه یا بسیار ضعیف بوده است. مطابق پیمایش‌های ملی انجام شده در دفتر طرح‌های ملی، کسانی که در پاسخ به پرسش «چقدر به مجلس اعتماد دارید؟» پاسخ داده‌اند که «کم و خیلی‌کم» به مجلس اعتماد دارند به طرز فزاینده در سال‌های اخیر افزایش داشته است؛ به گونه‌ای که از ۱۹.۶ در ۱۳۹۴ به ۶۳.۴ در سال ۱۴۰۲ رسیده است که به معنای بی‌اعتمادی اکثریت مردم و یک سقوط آزاد نگران‌کننده در زمینه جایگاه اجتماعی مجلس است. بخشی از این بی‌اعتمادی می‌تواند به همراهی مجلس با سیاست‌های تعدیلی بازگردد. همراهی‌هایی که مجلس را در عمل به بخشی از دیوان‌سالاری اعمال سیاست تعدیل تبدیل کرده که در عمل هیچ تفاوتی با سازمان برنامه نداشته و هیچ دفاع مؤثری از نفع و رفاه عمومی جامعه انجام نمی‌دهد.

آیا امکان دارد رویه سال‌های اخیر مجلس در بررسی لایحه بودجه تغییر کند یا دولت تصمیم به تغییر لایحه بودجه ۱۴۰۴ بگیرد؟ آیا شرایط جاری و جنگی می‌تواند خالق یک برنامه اقدام فوری و ضروری برای مشروط ساختن قدرت به حقوق عامه، ارتقا سیاست‌های حمایتی و بهبود وضعیت رفاهی باشد؟ آن‌چه مسلم است این که اگر قرار است تغییر رخ بدهد، این تغییر لزوماً از لایحه و قانون بودجه می‌گذرد.
باید برای تحقق این تغییرات امیدوار باشیم، هر چند این امید کمتر نشانه‌ای در بیرون دارد؛ باید تلاش کنیم موقعیت دشوار منطقه و ضرورت مقاومت، ترجمان در برنامه و بودجه کشور پیدا کند.
@tabagheh3_ir

🔸تابلویِ وضعیتِ اکنونِ کار

صبح روز چهارم مهر، در حالی که هنوز عملیات امداد که نه، عملیات یافتن پیکر کارگران پایان نیافته و در حالی که ده‌ها کارگر در معدن زغال‌سنگ کشته شده‌اند، جدال‌های مجازی- سیاسی در کنار مصاحبه‌های مسئولان رسمی، میدان شگرفی برای شناخت وضعیت اجتماعی و مسائل کار پدید آورده است:

صفحات مجازی تحلیل‌گران اقتصادی سرشار از تحلیل اصلی ماجراست. یکی تقصیر قیمت‌گذاری دستوری است. دیگری پیمان سپاری ارزی را علت معرفی می‌کند. وزیر اقتصاد که در اوج این قبیل تحلیل‌ها قرار دارد، «ناترازی» و «کاسبان تحریم» را نه فقط عامل مشکلات کارگران معدنجوی طبس، که عامل همه مشکلات موجود در حوزه «کار و بازنشستگی» معرفی می‌کند.
وزارت کار صبح فردای حادثه اطلاعیه داده که موضوع را به دقت بررسی و گزارش می‌کند؛ غروب همان روز اما در حالی که هنوز ۲۴ ساعت از فاجعه نگذشته وزیر کار مصاحبه می‌کند که حادثه‌ای اتفاقی عامل مرگ ده‌ها کارگر بوده؛ در تامین ایمنی کم کاری نشده و کسی مقصر نیست. یکی از بازماندگان می‌گوید این مصاحبه وزیر کار دل داغداران را آتش زد. دانشجویان اعلام کرده‌اند عصر امروز در مقابل وزارت کار تجمع می‌کنند. بانویی از نزدیکان کارگری درگذشته می‌گوید حمل جنازه کارگران با بی‌احترامی همراه بوده است. معاون دادستان کل کشور می‌گوید سوابق کارفرما را در اداره کار بررسی کرده و «برخی موارد عدم رعایت ایمنی در حادثه معدن طبس مشهود بوده است». دو وزیر کار و صمت مصاحبه کرده‌اند که خیلی زود مستمری کارگران درگذشته وصل خواهد شد تا شاید کمی کمی آلام بازماندگان تسکین یابد. بانوی بازمانده‌ای می‌گوید در محل معدن زنی را دیده که فقط فریاد می‌زده چرا جنازه‌ها را بدون عزت حمل می‌کنند. فیلم کوتاهی از گفت‌وگوی نماینده کارگران معدن با وزیر کار منتشر شده که در حاشیه جلسه‌ای رسمی وزیر را گیر آورده و به او می‌گوید معدن سنسور تشخیص نشت گاز نداشته که اگر داشت چنین نمی‌شد. وزیر کار با بی‌حوصلگی سخنان نماینده کارگران را گوش می‌دهد. عجله دارد و می‌خواهد برود. در لحظات آخری که نماینده کارگران امکان گفت‌وگو از نزدیک با وزیر را دارد، از او می‌پرسد «اینها می‌دانید چقدر می‌گرفتند؟» و خودش جواب می‌دهد «۱۲ میلیون تومان». همه در مورد کارگران مُرده در معدن ابراز سوگ و همدردی می‌کنند. پای کارگران به صدر رسانه‌ها باز شده است. روزی امام خمینی به رسانه‌ها می‌گفت: «آنچه راجع به خودم می گویم این است که اگر قرار است عکس مرا بگذارید، به‌‎ ‌‏جای آن، عکس یک رعیت را بگذارید و زیرش بنویسید این رعیت چه کار مهمی کرده‌‎ ‌‏است.‏» این روزها گویا تحولی رخ داده؛ از روزهای نادری است که کارگران به صدر اخبار صداوسیما و روزنامه‌ها آمده‌اند؛ البته خبر مرگ‌شان.

این تابلو با تمام جزییاتی که آمده و نیامده، خودِ خودِ باطن روابط کار در جامعه ماست. از تحلیل‌های صد من یک غازِ حاکمان بر اقتصاد این ملک گرفته؛ تا وزیر کاری که رسیده نرسیده به معدن، با عجله مصاحبه می‌کند که کارفرما مقصر نیست؛ تا مستمری‌ای که مسئولان آن را مایه تسکین آلام بازماندگان می‌دانند تا بازماندگانی که مطالبه‌شان انتقال توأم با کرامت پیکر کارگران درگذشته است. و «چه باید کرد؟» تنها و مهم‌ترین پرسشی است که باید امید داشته باشیم پس از تماشای این تابلو در ذهن‌ها بماند.

پی‌نوشت:
در صفحه توییتر گزاره‌های دیگر درباره این وضعیت نوشته‌ام، از جمله اینجا که سعی کرده‌ام نشان بدهم همیشه وزیران کار بلافاصله پس از فجایع منجر به مرگ کارگران گفته‌اند مقصر کارفرما نبوده ولی بعدتر در محکمه قضایی مشخص شده مقام عالی وزارت حرف بیهوده زده و از قضا مقصر صد در صد خودِ خودِ کارفرما بوده است.
@tabagheh3_ir

🔥‍ 🖋انتشار رایگان شماره ششم فصلنامه «نامه‌جمهور» ویژه‌نامه ایده اجتماعی دولت چهاردهم:
📌 تعداد صفحات: ۱۰۰ صفحه

📎پنح فصل این شماره عبارتند از:

1️⃣کلیات
📝نجات جمهوری، دولت عمومی و بازآفرینی رفاه:
دولت چهاردهم باید چگونه باشد؟ | مجتبی نامخواه

2️⃣کارگری:
📝احیای حقوق کارگران | علی اسکندری

3️⃣تعاونی:
🗞جمهوری اقتصادی: تلاقی حکمرانی و اقتصاد | محسن قنبریان
🗞بازگشت به انقلاب در اقتصاد: مروری بر ایده تعاونی در اندیشه متفکران انقلاب

4️⃣رفاه و تامین اجتماعی:
📝بازسازی نظام رفاهی؛ راهبردهای سامان‌دهی به حوزهٔ رفاه و تأمین اجتماعی | دکتر علیرضا خیراللهی

5️⃣آموزش و پرورش:
📝عدالت، کیفیت و هویت در تعلیم‌وتربیت: راهبردهای سه‌گانه بازسازی آموزش‌وپرورش در دولت آینده | خانم رقیه فاضل
📝دگرگونی نظام آموزش و پرورش: چهار اقدام تحول آفرین آموزش و پرورش |حجت‌الاسلام محسن خاکی

📝ایده دولت انقلاب اسلامی: سیاست اجتماعی در تجربه انقلاب اسلامی | مجتبی نامخواه
➖➖➖
در صورت تمایل برای حمایت از #نامه_جمهور مبلغ۳۰هزارتومان به شماره کارت:
۶۰۳۷ ۹۹۷۵ ۹۹۶۹ ۴۹۳۳
به‌نام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم
➖➖➖
🆔 @nameh_jomhour | نامه جمهور

@ebteda_ir
🔺 پرهیزگاری شبکهٔ سهند در ماجرای باغ گلستان

عدم ورود شبکهٔ استانی صداوسیما (آذربایجان‌شرقی) به موضوع قطع درختان باغ گلستان، با وجود این همه انعکاس در رسانه‌ها و وزن و اهمیت موضوع از جهات مختلف، عجیب و غریب آمده است. چطور می‌شود در جغرافیای نزدیکِ یک شبکهٔ محلی، اتفاقی با این ابعاد رخ بدهد و این رسانه، حتی نخواهد روایت خود را ـ و نه حتی روایت معترضان و منتقدان را ـ از این واقعه گزارش کند؟!
این شبکه، حتی اگر معترضان و منتقدانِ تخریب باغ را هم محکوم می‌کرد باز بهتر از این وضعیت سکوت ممتد و پرهیزگاریِ مطلق بود.
محافظه‌کاریِ نهادینه در شبکهٔ استانی، کشف جدیدی نیست اما حتی در بدترین وضعیت این شبکه از حیث ملاحظه‌کاری نیز، این قبیل اتفاقات، حداقل در سطوحی مورد توجه بوده‌اند؛ بارها اتفاق افتاده که شبکهٔ استانی، برای خالی نبودن عریضه، تریبون را داده دستِ کسی که فشار افکار عمومی روی اوست، تا بتواند اقدام نادرستش را توجیه کند و غائله را بخواباند!
برای مثال، چند سال پیش در ماجرای گودبرداری محوطهٔ ارک برای ایجاد پارکینگ طبقاتی، پس از انتشار وسیع نارضایتی مردم و فعالان اجتماعی، صداوسیمای استان، میکروفون را در اختیار اصلی‌ترین مدیر ماجرا قرار داد تا یک چیزی بگوید و فضا را آرام کند. و او حرفش را زد، هرچند بی‌ربط و بسیار بد!
از این مثال‌ها، فراوان است‌ و البته مثال‌های زیادی هم از پیگیری‌های موثر و بی‌ملاحظهٔ همین شبکه به خاطر داریم که مردم هم بخاطر همین پیگیری‌ها و ناپرهیزی‌ها، شبکه را تحسین کرده‌اند.
خلاصه اینکه این حد از محافظه‌کاری و گریز از میدان و پرهیز از چالش را در ادوار شبکهٔ استانی سراغ نداریم؛ در این دوره، با محافظه‌کاری مضاعف و مشدّد روبروییم. و این بی‌عملی، مشخصاً مدیون ماندن به مردم و جامعه و ارزش‌های اساسی انقلاب است.
#باغ‌_گلستان
#صداوسیما
#تبریز

فصل جدید نشست‌های #حسینیه_هنر_تبریز | فکرانه ۱

مقدمه‌ای بر جریان‌شناسی جدید فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور

__ تغییرات اجتماعی، چگونه جریان‌های جدید را بازتولید می‌کند؟
__ لوازم و الزامات جریان‌شناسی در شرایط جدید چیست؟

🔻با ارائۀ دکتر #روح_الله_رشیدی

🗓️ دوشنبه، ۱۹ شهریور ۱۴۰۳، ساعت ۱۶

📍بلوار آزادی، چهارراه لاله به طرف ابوریحان، جنب کارواش، ابتدای مسیر کُندرو پل روگذر

🔻
t.me/tabrizjebhe
aparat.com/tabrizjebhe

🔻اسطوره‌ای در افق هستی

✍ حسن رحیم‌پور ازغدی

▫️این عبارات زیبا، بخش کوچکی از ویژگی‌های رفتاری پیامبر اکرم (ص) است که از زبان حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام توصیف شده است:

«دائمُ الفکر» بود؛ همیشه در تفکر بود، هرگز از فکر کردن خسته نمی‌شد؛

«مُتِواصِلُ الأحزانِ» بود؛ یعنی همواره در غمِ شیرینِ باوقاری فرو رفته بود و معلوم میشد که غم متصلی است و بخش اعظم این غم، در دل پیامبر(ص) بود؛ در حالیکه معمولاً بر لبش، لبخند جاری بود؛ اما غمِ سنگین و ریشه‌داری در دل همراه او بود. آیا غمِ ناشی از درکِ یک حقیقتِ بزرگ بود؟ غمِ مردم بود؟

«لِیسَت لَهِ راحةٌ» هرگز پیامبر را بی‌دغدغه نمیدیدیم، همیشه دغدغۀ چیزی داشت.

«طَویلُ السَّکت» یعنی اهل سکوت‌های طولانی بود.

«لایَتَکَلَّمُ فی غَیرِ حاجَةٍ» جز زمانی‌که لازم و مفید بود، سخن نگفت. بنای پیامبر بر سکوت بود، الا وقتی‌که حرف زدن، ضرورت و فایده‌ای میداشت.

لَیِّن و اهل مدارا بود. اما تو خالی و بی‌اراده نبود. باوقار بود، در عین حال ترسناک هم نبود. پیامبر همیشه در بین ما حُرمت و ابهّت داشت، اما هیچ‌وقت از او نمیترسیدیم.

نعمت هرچند اندک، نزد او بزرگ بود. بدِ هیچ‌کس و هیچ‌چیز را نمیگفت. هرگز برای امر دنیوی و برای منافع خود عصبانی نشد. هرگز قاه‌قاه نخندید اما همواره تبسّم بر لب داشت، ظاهر و باطنش با مردم یکی بود. در خلوت و جلوَت یک شخصیت داشت.

رفتارش در جامعه با مردم چگونه بود؟ سیدالشهداء میفرماید: بنای پیامبر بر دوستی و جذب و وحدت و محبت و اُلفت با مردم بود، نه ایجاد نفرت. «کانَ یُؤَلِّفُهُم و لایُنَفِّرُهُم».

«مَن سَألَهُ حاجَةً لَم یَرجِع إلا بِها أو بِمَیسورٍ مِنَ القَولِ» هرکس به پیامبر رجوع میکرد و از او چیزی و کمکی میخواست، محال بود که بی‌جواب و با دست خالی برگردد؛ پیغمبر اگر داشت، میداد و اگر نداشت، او را با کلماتِ زیبا بدرقه میکرد، از او عذر میخواست، به او آرامش میداد و به‌گونه‌ای سخن میگفت که از دادنِ آن چیز هم نزد آن فرد عزیزتر بود.

هیچ‌کس از محضر(ص) پیامبر ناراحت بیرون نمیرفت، حتی دشمنانش وقتی نزد ایشان میرفتند و در ساحت قدس او قرار میگرفتند، از جلسه که بیرون می‌آمدند، نمیتوانستند از او متنفّر باشند.

«و صارَ لَهُم أباً» برای مردم پدر بود «و صارَ عِندَه سِواء» و همۀ مردم بدون استثناء در چشم او مساوی بودند. برای هیچ‌کس بی‌دلیل، احترامی بیش از بقیه یا بی‌احترامی قائل نمیشد. اهل «تَسوِیَةُ النَّظَرِ و الإستِماعِ بَینَ الناس» بود. یعنی حتی نگاهش بین مردم به تساوی میچرخید و حتی به سخنان افراد که گوش میداد، به‌طرز مساوی گوش میداد. تا این حدّ بر حقوقِ بشر تأکید و دقت داشت.

مجلس پیامبر (ص) مجلس صدق حلم، حیاء و امانت بود. در حضور او هیچ‌وقت صدا بلند نمیشد. در مجلسی که او حضور داشت، همه متعادل بودند؛ همه بر اساس تقوا سخن میگفتند و همه متواضع بودند. به بزرگ‌ترها و مُسنّ‌ترها احترام میگذاشتند و با کوچکترها با مهربانی برخورد میکردند. «وَ یُوثِرونَ ذا الحاجةَ» و نیازمندان را بر خود مقدم میداشتند.

چهرۀ پیامبر(ص) شاد بود، ابرو گره نمیکرد، مگر آنگاه که بی‌عدالتی یا منکری را میدید.

«سَهِلُ الخُلق» بود؛ یعنی خیلی راحت میشد با او رابطه برقرار کرد.

«لَیسَ بِفَظٍّ و لاغَلیظٍ» خَشِن و تندخو نبود.

«و لافَحّاشٍ و لاعَیّاب» هرگز فحش بر لب او جاری نشد، عیب‌گیر نبود، عیب مردم را تعقیب نمیکرد.

«و لامَدّاحٍ» در عین حال اهل مبالغه در تمجید از افراد هم نبود.

📎پ.ن : تمام این جملات، ترجمه و توضیح فقراتی از روایت نسبتاً طولانی‌ای است که در کتاب شریف «معانی‌الاخبار، ص۸۲» نقل شده است.

📖 جامعه‌شناسی مردم
✅ @Popular_Sociology

خط انقلاب را از متحجرین جدا کنید!
ــــــــــــــــــــــــ
حجت‌الاسلام والمسلمین قنبریان:
انقلاب_اسلامی از ابتدای شکل‌گیری، با دو رقیب گفتمانی روبرو بوده: جریان تحجر و جریان غرب‌گرایی.

در مقابل آنها انقلاب اسلامی با یک حرف نو روی کار آمد. این حرف نو جمع بین ارزش‌های الهی و اراده مردم بود. یعنی هم اسلام، هم مردم. یعنی جمهوری اسلامی؛

اما ملاحظه‌کاری با جریان تحجر در این چند دهه، باعث شده حرف متحجرین به عنوان حرف انقلاب اسلامی قالب شود! یعنی ما الان نمی‌توانیم دقیقاً بگوییم درباره زن و حجاب، دیدگاه انقلاب اسلامی کدام است و حرف متحجرین کدام؟!

نخواستیم حرف انقلاب را از هم لباسی‌های خودمان متمایز کنیم، بگوییم مطهری و بهشتی و طالقانی و خمینی اینجوری می‌اندیشیدند اما فلانی‌ها الان دارند جور دیگه‌ای می‌اندیشند. پای هم نوشته شدیم!

وقتی اینجا قفل شد واضح است که درِ غرب‌گرایی باز می‌شود؛ و هر کسی فکر می‌کند همین راه درست است؛ چیزی که الان با آن مواجه هستیم.

☑️ @m_ghanbarian

@ebteda_ir
🔺ابزاری به نام تجمع بزرگ

تجمع بزرگ؛ ایده‌ای که گویا به عنوان یک شیوه/ راهکار ثابت برای مواجهه با هر پدیدهٔ اجتماعی، فرهنگی و سیاسی به رسمیت شناخته شده است و حتی به عادت تبدیل شده است!
جذابیت این ایده به حدی است که دیگر کسی با هیچ تجمع کوچکی حالش خوب نمی‌شود و تصور می‌کند تکلیفش را انجام نداده؛ بنابراین رقابت و چشم‌وهم‌چشمی برای هرچه بزرگ‌تر کردن تجمعات بالا گرفته و سالانه کلی پول و نیرو صرف برگزاری دهها تجمع بزرگ در شهرها می‌شود. آن‌هم برای هر بهانه و مناسبتی‌.

تجمع بزرگ، هیچ کارکرد/فایده‌ای ندارد؟
چرا؟ گاهی برای نشان دادن وحدت و قدرت اجتماعی و همدل و یکدل‌‌سازی مردم و به رخ کشیدن آمادگی برای دفاع از کشور و... راهی جز جمع شدن مردم نیست.
مسئله اما این است که چنان در مصرف ایدهٔ تجمع بزرگ افراط شده که دیگر حتی آن تجمعات بزرگ اصیل هم از چشم افتاده‌اند.
همه به فکر بزرگ و بزرگ‌کردن برنامه‌های جمعی هستند. مناسک محرم و هیئات را ببینید که چگونه دارند با ایدهٔ تجمعات بزرگ و چشمگیر، هیئت‌های محله‌ای و خانه‌به‌خانه را از دور خارج می‌کنند و از چشم می‌اندازند.
ممکن است با تکنولوژی و ابزارهای موثر بشود دریاچهٔ مصنوعی ساخت و از تماشایش برای دقایقی لذت برد، اما نهایتاً این دریاچه به #برکه تبدیل خواهد شد و ما #رودخانه می‌خواهیم و نه برکه! چشمه‌ها اگر خشکید، رودخانه‌ای در کار نخواهد بود.
ما داریم با اصرار بی‌حد بر تجمع‌سازی‌های بزرگ، چشمه‌ها را می‌خشکانیم.
باید برای خودمان هم سئوال باشد که «چرا از پسِ این تجمعات بزرگ، جریان جدیدی در جامعه شکل نمی‌گیرد؟»
و نخواهد گرفت.

🔰 نجات جمهوری، دولت عمومی، باز آفرینی رفاه

✔️ سرمقاله: مسیر تکوین دولت چهاردهم چیست؟
✔️ احیای حقوق کارگران: سه اولویت کارگران در دولت آینده
✔️ جمهوری اقتصادی: تعاونی؛ تلاقی حکمرانی و اقتصاد
✔️ بازسازی نظام رفاهی: راهبرد های سامان دهی به حوزه رفاه و تامین اجتماهی
✔️ عدالت، کیفیت و هویت در تعلیم و تربیت
✔️ دگرگونی نظام آموزش و پرورش: چهار اقدام تحول آفرین

📌 در شماره ششم نامه‌‌جمهور میخوانیم...

➖➖➖➖
🆔 @nameh_jomhour | نامه‌جمهور

@ebteda_ir
🔺
چند تذکر کوتاه
یکشنبه ۳۱ تیرماه ۱۴۰۳
صحن علنی شورای شهر تبریز

+ زمان پایان فعالیت شرکت آذرپارک در پارک حاشیه‌ای فرا رسیده؛ شهرداری در رهاسازی مردم از دست این شرکت، جدی باشد!

+ تداوم تبعیض در حقوق کارکنان؛ کارگران شرکت تدبیر اندیش به اندازهٔ سایر کارکنان اضافه‌کاری نمی‌گیرند.

+ شهرداری، فرجام پروژهٔ آتاسنتر و پیامدهایش را به مردم گزارش دهد.

+ افزایش تعداد فوتی‌های تصادفات درون‌شهری تبریز؛ دانشگاه علوم پزشکی، کمبود اورژانس در نقاط مختلف شهر را جبران کند.

@ebteda_ir
🔺

ای‌کاش به‌جای دوره‌ها و آموزش‌های بی‌مایه، که خاصیتی جز سرگرم‌سازی جوان‌ها ندارد، متن‌های درخشان و الهام‌بخشی مانند پیام پذیرش قطعنامهٔ ۵۹۸ را می‌خواندیم و می‌خواندیم و می‌خواندیم.
اصلاً باید شرط می‌کردیم که هرکس ادعای تعلق به جبههٔ انقلاب دارد، قبل از هر چیز باید بتواند این متن را بفهمد و شرح دهد.
این سیاست‌زدگی، این روزمرگی، این رخوت و این فراز و نشیب‌های گیج‌کننده که بارها می‌بینیم، همگی حکایت از بی‌بنیادی ما دارد.
جای متون‌ مستحکمی مانند پیام قطعنامه را دستورالعمل‌های من‌درآوردی محافل یک‌بار مصرف گرفته است و این نسخه‌های بازاری، نسل‌های مستعد و پرشور ما را به وادی حیرت می‌کشاند و آنجا بی‌پناه و مایوس رها می‌کند.
پیام قطعنامه، در پایان جنگ تحمیلی منتشر شده، اما جبهه‌ای گسترده را پیش روی همهٔ نسل‌های پس از خود گشوده است. جبهه‌ای به وسعت همهٔ عالم که توحیدی، انسانی و عدالت‌خواهانه است و ظرفیت پذیرش و سازماندهی همهٔ آرزومندان نبرد برای حق و عدالت را دارد؛ جنگ استضعاف و استکبار، جنگ فقر و غنا، جنگ ایمان و رذالت.
چرا خبری از این پیام و اصول و خطوط ترسیمی‌اش نیست؟
چرا کسی دلشورهٔ تعطیل این جنگ را ندارد؟
چرا نظام تعلیمی و فرهنگی ما، اعتنایی به چنین منشور روشن و متقنی نمی‌کند؟
پاسخش دشوار نیست؛ «زندگی به طرز دیگری» بر ما تحمیل شده است.
آنچه امام از آن سخن می‌گوید، برهم‌زنندهٔ مناسبات عادت‌شدهٔ ماست. گویا چنین ظرفیتی در خود نیافریده‌ایم و همچنان ترجیح می‌دهیم در این پیله بمانیم.

#جنگ_فقر_غنا
#قطعنامه_۵۹۸

@ebteda_ir
🔺
مجادله در بابِ #تحریفات_شکلی و صوریِ عزاداری‌ سیدالشهدا در شرایطی که #مسائل_اساسی قیام عاشورا (مکتب حسینی) به کلی فراموش شده، دامن زدن به انحرافِ بزرگتر است. بله، اگر روش‌ها و گونه‌ها و سبک‌های عزاداری پالایش شود، خوب است! اما فاجعه‌ی اصلی جای دیگری و جور دیگری رقم می‌خورد.
عزاداری‌های تروتمیز و پیراسته از بدعت‌های صوری، که خود را از تعقیب آرمان‌های ملموس و مشهود کربلا معاف کرده‌اند، چه فرقی با عزاداری‌ قمه‌زن‌ها و سینه‌دران‌ها دارند مگر؟!
.

ابتدا | نوشته‌های روح‌الله رشیدی pinned «@ebteda_ir 🔺آقای عقلانیت! لطفاً مردم را نترسانید دکتر محسن رنانی در دهه‌های اخیر با تمرکز روی مفاهیمی مانند #توسعه و #عقلانیت، اسم و رسمی برای خود دست و پا کرده است. او در نشر دیدگاه‌هایش، فعال و خلاق بوده و می‌کوشد ایدۀ خود را عمومی کند. ظهور اجتماعی و…»

@ebteda_ir

🔺آقای عقلانیت! لطفاً مردم را نترسانید

دکتر محسن رنانی در دهه‌های اخیر با تمرکز روی مفاهیمی مانند #توسعه و #عقلانیت، اسم و رسمی برای خود دست و پا کرده است. او در نشر دیدگاه‌هایش، فعال و خلاق بوده و می‌کوشد ایدۀ خود را عمومی کند. ظهور اجتماعی و سیاسی دارد و از این جهت توانسته از برخی هم‌قطاران دانشگاهی‌اش پیشی گرفته و مخاطبان بیشتری را با خود همراه نماید.
ابتدایی‌ترین و بدیهی‌ترین تصویری که از چنین چهره‌هایی نزد مردم و علاقمندان علوم انسانی و اجتماعی ساخته می‌شود، تصویرِ یک انسان آزاداندیش، اهل مدارا، روادار و مردم‌مدار و... است؛ همان ویژگی‌هایی که بارها در قالب دستورالعمل‌های اخلاقی ذیل ایدۀ مرکزی توسعه و عقلانیت برشمرده‌اند.

در کشاکش رویدادها و منازعات اجتماعی و سیاسی، اما پرده‌ها می‌افتد و بسیاری از دستورالعمل‌ها، مدعاها، گفتارها و آموزه‌های جذاب و خوش‌رنگ، رنگ می‌بازند و آن روشنفکرِ نسخه‌پیچ و اصلاح‌گر و الهام‌بخش، به یکباره در هیبت یک آدم تندمزاج و عصبی و برچسب‌زن ظاهر می‌شود!
رنانی، پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری و مشخص شدن ترکیب آرای کاندیداها در استان‌های مختلف، از فرط عصبانیت، به این دلیل که میزان آرای رقیب در اصفهان بیشتر بوده، زبان به طعن و تعریض و تحقیرِ همشهریانش گشوده و اصفهان را #روستا نامیده است!
چنین رفتار خشن و تحقیرآمیزی، شاید اگر از سوی برخی تندروهای حاشیه‌ای سر می‌زد، چندان عجیب نبود، اما وقتی شخصی با یال و کوپال #روشنفکری و منادیِ عقلانیت و انسان‌مداری، اینگونه عنانِ اعتدال از کف می‌دهد و همزمان دست به تحقیرِ روستا و روستاییان از یک سو و همشهریانش از سوی دیگر می‌زند، باید به سوگ نشست.
این حد از عصبیت و خشونت و تحکم علیه گروهی از مردم، صرفاً به این دلیل که آنها مانند محسن رنانی فکر نمی‌کنند، عبرت‌انگیز و درس‌آموز است. این #تفکر_محدودکننده و حذفی و این اندیشۀ تبعیض‌آلود، چگونه می‌تواند بلندگوی توسعه و عقلانیت و دموکراسی باشد؟ عقلانیتی که میوۀ آن، تلاش برای #سانسور گروه بزرگی از مردم و #سلب_حق_انتخاب از آنها باشد، تنها به درد سخنرانی‌های سرگرم‌کننده و کتاب‌سازی‌های زرد و بازاری می‌خورد.

رنانی البته تنها روشنفکری نیست که باور مکتوم خود را در بزنگاه‌ها علنی می‌کند. دیگرانِ پرتعدادی هم سال‌ها با نشر آموزه‌های توسعه‌گرایانه و ترویج ایدۀ تساهل و تسامح، پرمشتری شده‌اند، اما در کش و قوس‌های سیاسی و اجتماعیِ نه چندان پرمخاطره و دشوار، نشان داده‌اند که توپِ توسعه‌شان فقط برای فرودستان و ضعفا پُر است. استانداردهای دوگانۀ این چهره‌های پرمدعا، بارها و بارها در ساحاتِ اجتماعی، فرهنگی، هنری، سیاسی و... رخ نموده و آنها همچنان با همین تضادها و تعارض‌ها تقدیس و تکریم می‌شوند.
ما نمی‌گوییم #محسن_رنانی علیه کسی موضع نگیرد؛ او آزاد است حتی نفسِ گروهی از مردم را که انتخابشان مانند او نیست، ببُرد؛ اما قبل از این بگیر و ببند، دکانِ خطابه در باب توسعه‌گرایی و عقلانیت و دموکراسی را تخته کند و جلوی دکانش بنشیند و به هر کس که دلش خواست، متلک بیندازد!
👇
https://renani.net/texts/notes/nesf-jahan-village/