در ادبیات مدیریتی، پروژههایی بی ارزش که به هر علتی هزینههای زیادی برای آنها صرف شده و به علت همان هزبنههای بزرگ از نظر احساسی و عاطفی توان جدا شدن و رها کردن آنها وجود نداشته باشد، فیل سفید نام دارند. فیلهای سفید نابود کننده منابع و بودجه هستند و ارزش مفیدی نداشته و بوجود نخواهند آورد. عامل توجه به آنها همیشه حجم بزرگ هزینهای است که صرف آنها شده است و به همین دلیل هزینههای بیشتر و بزرگتری نیز صرف آنها خواهد شد. کسانی که این فیلهای سفید را به پا کرده و یا این ارثیههای فیل سفید مانند را به ارث میبرند، تنها به همین علت که قبلا پول زیادی صرف آنها شده است، برای هزینه کردن بیشتر خود را راضی و توجیه میکنند.
حال سوال ما این است:
آیا پروژه قطار شهری کرمانشاه که از ابتدا غلط انتخاب شد و بعد هم در مسیری غلط مورد توسعه و تغییر شکل و... قرار گرفت، واقعا مشکل حمل و نقل شهری کرمانشاه را حل خواهد کرد؟ یا یک فیل سفید است که منابع ارزشمند، کمیاب و ذیقیمت شهر کرمانشاه را با سیری ناپذیری بالا میبلعد و البته که تمامی هم ندارد و حتی اگر تمام هم شود و به بهرهبرداری برسد نیز نمیتواند سهم ارزشمندی از خدمات شهری ایجاد کند.
به نظر میرسد که مدیریت کلان شهری کرمانشاه باید در مقابل این آزمون بزرگ خود را قرار دهد که این فیل سفید را نگهدارد؟ تغییر کاربری دهد؟ به پایان برساند؟ یا تخریب کند؟
یکم آذر ۱۴۰۳
کرمانشاه
#سهراب_دل_انگیزان
https://t.me/drdelangizan