او؛
د ماذديګر زېړيه لمره!
ته به ولاړ يې زه به تورې خاورې يمه.
د ماذديګر زېړيه لمره!
ته به ولاړ يې زه به تورې خاورې يمه.
پښتو شعرونه او ټپی📚
@cricket_lover_143
نور قامونه که زینت په لباس کاندی
زما دغه ښکلا بس ده چی پښتون یم
🖤❤️💚
پښتو شعرونه او ټپی📚 (Pashto)
د خوبصورت شعرونو او ټپونو په اړه مخکی پښتو کتل. دا کانال د پښتنو په زه کړې او ورسره په دغه ښکلا کې ګډون وي کوم چې کله زه خوشحال ګام کولای شم. پښتو شعرونه او ټپی کانال د هر چا ساحل به يا د پښتانو تاريخ په اړه د تفصیلي معلوماتو په کښې د پیژندلونو په اړه د انځورونو او نړیوالی پښتو شعرونو او ټپونو ته ورسره ورته او هیله لرئ. دا کانال به د پښتو شعرونو او ټپونو په اړه د خوندي او معلوماتو ترسره او د پښتون قوم بهر له لاسه جوړولو کې د مخکینو په مخه د کارودو ترسره پیژندلو ته همدارنی دي. پښتو شعرونه او ټپی کانال د پښتنو له پوهاند وه چې د پښتانو په رڼا کې د کمېنو لپاره د خوبصورتی او هنداره پښتو شعرونو او ټپونو په اړه د معلوماتو په کښه ترسره او د پښتون قوم په اړه د خپلو بنسټونو او نقصونو په اړه ګوټه استادان په کښه تحقیقاتو او لومړنی پایداره کانال باندې بهر ترسره او لاسلو ته د په کارې لاسه جوړولو ترسره ده.
پښتو شعرونه او ټپی📚
26 Dec, 17:46
په چا مین
چا پسی ورک
چا پسی خوار شی سړۍ
لږ مزیدار
ډیر مزیدار
سم مزیدار شی سړۍ
✨
چا پسی ورک
چا پسی خوار شی سړۍ
لږ مزیدار
ډیر مزیدار
سم مزیدار شی سړۍ
✨
پښتو شعرونه او ټپی📚
26 Dec, 14:56
چا ترې پوښتنه وکړه!
هغه سړی څنګه دی؟
چې ته میئنه وې پرې
هغه میئن وو په تا
چې ته یې ځان ګڼلې
ته یې جهان ګڼلې
ته یې د سترګو تور وې
هم یې د زړه ټکور وې
ستا په تش نوم ژوندی وو
بل ستا په سر اباد وو
ستا په باور اباد وو
هغه موسکۍ غوندې شوه
شونډې یې پرانیستلې
اوس هم میئنه یم پرې
اوس هم یې ځان ګڼمه
هم یې جهان ګڼمه
زما هم د سترګو تور دی
هم مې د زړه ټکور دی
هم یې په نوم ژوندۍ یم
مینې یې ښاده کړمه
څه یې برباد کړمه
بیا په ژړا شوه غلې
دا رنګ ګویا شوه غلې
له بیوسۍ مې ورته شا کړه
نه بې وفا یم نه په زړه کافره یمه
♡
هغه سړی څنګه دی؟
چې ته میئنه وې پرې
هغه میئن وو په تا
چې ته یې ځان ګڼلې
ته یې جهان ګڼلې
ته یې د سترګو تور وې
هم یې د زړه ټکور وې
ستا په تش نوم ژوندی وو
بل ستا په سر اباد وو
ستا په باور اباد وو
هغه موسکۍ غوندې شوه
شونډې یې پرانیستلې
اوس هم میئنه یم پرې
اوس هم یې ځان ګڼمه
هم یې جهان ګڼمه
زما هم د سترګو تور دی
هم مې د زړه ټکور دی
هم یې په نوم ژوندۍ یم
مینې یې ښاده کړمه
څه یې برباد کړمه
بیا په ژړا شوه غلې
دا رنګ ګویا شوه غلې
له بیوسۍ مې ورته شا کړه
نه بې وفا یم نه په زړه کافره یمه
♡
پښتو شعرونه او ټپی📚
26 Dec, 10:34
کله کله می دا وخت داسی مجبور کړی
د کارغه بچی ته وایم شاهین یی
🖤🍂
@Cricket_lover_143
د کارغه بچی ته وایم شاهین یی
🖤🍂
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
25 Dec, 17:35
له مجبوری نه په سرو سترګو ځی بهرته وځی
پښتانه اوس هم په تنکی ځوانی سفر ته وځی
🖤🍂
@Cricket_lover_143
پښتانه اوس هم په تنکی ځوانی سفر ته وځی
🖤🍂
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
25 Dec, 14:03
سعد بن معاؓذ په ۳۱ ڪلنۍ ڪې په اسلام مشرف شو، او د ۳۷ ڪالو په عمر وفات شو، یعنې شپږ ڪاله یې په اسلام ڪې تیر ڪړل، خو چې ڪله وفات شو،
نو په مرګ یې د الرحمن عرش ولړزیده.
جنازی ته یی 70 زره ملائیڪی راغلی وی
دا مهمه نده چې انسان څومره زیات ڪلونه ژوند وڪړ، بلڪې مهمه داده چې ژوند يې څنګه تیر ڪړ.!
@Cricket_lover_143
نو په مرګ یې د الرحمن عرش ولړزیده.
جنازی ته یی 70 زره ملائیڪی راغلی وی
دا مهمه نده چې انسان څومره زیات ڪلونه ژوند وڪړ، بلڪې مهمه داده چې ژوند يې څنګه تیر ڪړ.!
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
24 Dec, 14:01
یوه ورځ خفه وم
ددی لپاره چی بل څوک خفه نسی د خوشحالی تمثیل می وکړ
هغه یوه ورځ شوه دوه ورځی
هفته شوه
هفته ولاړه میاشت شوه
میاشت یو کال شوو
او آخر همداسی عادت می وکړ
🖤🙃
@Cricket_lover_143
ددی لپاره چی بل څوک خفه نسی د خوشحالی تمثیل می وکړ
هغه یوه ورځ شوه دوه ورځی
هفته شوه
هفته ولاړه میاشت شوه
میاشت یو کال شوو
او آخر همداسی عادت می وکړ
🖤🙃
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
24 Dec, 07:35
کیسه اوس ختمه ده جانان
د ژوند په هره لار دی زه بایللی یمه
#ټپه
🍂🖤
@Cricket_lover_143
د ژوند په هره لار دی زه بایللی یمه
#ټپه
🍂🖤
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
23 Dec, 13:43
په یو تور او ورک جهان کی
د خپل خود په رڼا ګرځم
🤍✨
@Cricket_lover_143
د خپل خود په رڼا ګرځم
🤍✨
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
23 Dec, 11:37
د پوهه سترګو می تا لوست ونکړ
ماله په خوله چل د اظهار نراځی
✨🤍
@Cricket_lover_143
ماله په خوله چل د اظهار نراځی
✨🤍
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
23 Dec, 09:51
زما په فکر باید ځینو خلکو ته یی تر غوږه تیره کړۍ .
چې تاسی ما دپاره مهم وۍ ما تاسی انتخاب کړی وۍ چې درته درناوي وکړم .
مګر دا د عمر سره سم کوم قرارداد ندی .
ستاسي رفتار ستاسي موقیعت بدلولی شی..
#ilhami
چې تاسی ما دپاره مهم وۍ ما تاسی انتخاب کړی وۍ چې درته درناوي وکړم .
مګر دا د عمر سره سم کوم قرارداد ندی .
ستاسي رفتار ستاسي موقیعت بدلولی شی..
#ilhami
پښتو شعرونه او ټپی📚
22 Dec, 11:17
غزل
د درد لمبو ته دی په وړین تندی سینه ورکړی
ځانه! منم دی دومره غم ته دی اوږه ورکړی
ما څومره هیلی دی بی ننګه پوری وتړلی
زه څه خبر وم ړانده ته می ډیوه ورکړی
زما په څیر بدرنګ بدرنګ مخونه هم زغمای شی
دغی هینداری ته خدای څومره حوصله ورکړي
هغه په لار کی لیونی سړی خو وینی کنه!
دی ته یو تللی کس د بیا راتلو وعده ورکړی
د زهر زهر شپی په غیږه کی یوازی ناست یم
کریمه! خپلو اوږو ته می تکیه ورکړی
#کریم_سلطانی
@Cricket_lover_143🖤🍂
د درد لمبو ته دی په وړین تندی سینه ورکړی
ځانه! منم دی دومره غم ته دی اوږه ورکړی
ما څومره هیلی دی بی ننګه پوری وتړلی
زه څه خبر وم ړانده ته می ډیوه ورکړی
زما په څیر بدرنګ بدرنګ مخونه هم زغمای شی
دغی هینداری ته خدای څومره حوصله ورکړي
هغه په لار کی لیونی سړی خو وینی کنه!
دی ته یو تللی کس د بیا راتلو وعده ورکړی
د زهر زهر شپی په غیږه کی یوازی ناست یم
کریمه! خپلو اوږو ته می تکیه ورکړی
#کریم_سلطانی
@Cricket_lover_143🖤🍂
پښتو شعرونه او ټپی📚
21 Dec, 06:39
زړه می غواړی
د کتاب ,قهوی او بارانی ورځو نړی کی یو څه وخت لپاره ورکه شم
🌧+☕️+📚=❤️🩹
@Cricket_lover_143
د کتاب ,قهوی او بارانی ورځو نړی کی یو څه وخت لپاره ورکه شم
🌧+☕️+📚=❤️🩹
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
21 Dec, 02:44
یا به قسمت وی ,یا به دوزخ وی
او که وی دواړه نو ته رحمان یی
نه شم زغملی نه شم منلی
چی ته جلاد یی او هم جانان یی
#غنی_خان_بابا
@Cricket_lover_143
او که وی دواړه نو ته رحمان یی
نه شم زغملی نه شم منلی
چی ته جلاد یی او هم جانان یی
#غنی_خان_بابا
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
19 Dec, 18:25
هغه ارمان چی ټولو افغان انجونو زړه کی پاتی سوو
🖤🍂
@Cricket_lover_143
🖤🍂
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
19 Dec, 11:11
که هر څومره ارزښتمن واوسې؛ خو که په مناسب ځای کي نه وې، ارزښت دي صفر دی. ✍🏻
🥀🦋
🥀🦋
پښتو شعرونه او ټپی📚
19 Dec, 10:25
پاتی به می لوی لوی ارمانونه شی
ژونده زه دی پیژنم نمیګړی یی
🖤🥀
@Cricket_lover_143
ژونده زه دی پیژنم نمیګړی یی
🖤🥀
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
07 Dec, 17:34
صبور باش
انچه برایت پیش می آید
و آنچه برایت رقم میخورد
به دست بزرگترین نویسنده عالم ثبت شده است⭐🌙
🌸✨
انچه برایت پیش می آید
و آنچه برایت رقم میخورد
به دست بزرگترین نویسنده عالم ثبت شده است⭐🌙
🌸✨
پښتو شعرونه او ټپی📚
03 Dec, 19:11
سپینه اوږده غاړه د نښتري په رقم
سترګي دي خوږي دي د ګورګورې په رقم
ما به په کي ته بیرته له سره را وستي
کاش چی زندګي وای د سندري په رقم
@Cricket_lover_143
سترګي دي خوږي دي د ګورګورې په رقم
ما به په کي ته بیرته له سره را وستي
کاش چی زندګي وای د سندري په رقم
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
30 Nov, 03:18
د خپلو تړمو اوښکو شمار مي چاته نه دی کړی
مينه مي کړې، خو اظهار مي چاته نه دی کړی
❤️🥀
مينه مي کړې، خو اظهار مي چاته نه دی کړی
❤️🥀
پښتو شعرونه او ټپی📚
27 Nov, 10:53
لکه دنيا دومره کمزورې نه ده
بِنتِ حوا دومره کمزورې نه ده
خور انسانيت کوي چي ته يې حق خورې
کنه لالا دومره کمزورې نه ده
زما کابل د لوړ هِمتو ښار دی
ځار! پښتونخوا دومره کمزورې نه ده
که آه يې وکړ ، ښار به وسوځوي
چيغه زما دومره کمزورې نه ده
د حديثونو فتنې زړه نه بايلي
سپوږمۍ رڼا! دومره کمزورې نه ده
🌸🤍
بِنتِ حوا دومره کمزورې نه ده
خور انسانيت کوي چي ته يې حق خورې
کنه لالا دومره کمزورې نه ده
زما کابل د لوړ هِمتو ښار دی
ځار! پښتونخوا دومره کمزورې نه ده
که آه يې وکړ ، ښار به وسوځوي
چيغه زما دومره کمزورې نه ده
د حديثونو فتنې زړه نه بايلي
سپوږمۍ رڼا! دومره کمزورې نه ده
🌸🤍
پښتو شعرونه او ټپی📚
23 Nov, 15:41
اَلسَلامُ عَلَيْكُم
ایا تاسی دسپــــورټ یادکــــرکیټ مینوال یاســـــت که موجــواب هووی نــــوراســـی
چـــــی نن درتـــــه دسپورټ دقیق ادرســــونه پـــــه لاس درکــــــړم
لــــــومړی 👇👇
کـــــه تـاســـی دافغانستان اونړی دهری لوبی معــلومات اوکمنتری غـــــواړی
دا 《افغان کـــرکیټ نیـــــوز 》چــــینل وڅاری👇👇
https://t.me/Atlan14
https://t.me/Atlan14
https://t.me/Atlan14
دوهــــــم👇👇
کـــــه تاسی غـــــواړی چی دافغانستان اونــــړی دکرکیټ هیلایټونه تــرلاسه کړی
دا《داده کــــرکیټ هیـلایټو 》چینل تــــه راســــــی
https://t.me/Atlan199
https://t.me/Atlan199
دریـــــــم 👇👇
تاســــی زموږ هـــــغه چینل هم جـــــوین کړی چی داحطیاط لپاره وی کـــــه چیری لومړی چینل له کاره ولویدی یابلاک ســــونونشرات به په احطیاطی چینل کی شروع کړو
《افغان کــــرکیټ نیوز احطیاطی چینل》
https://t.me/Afgan_CrickitBord
https://t.me/Afgan_CrickitBord
ایا تاسی دسپــــورټ یادکــــرکیټ مینوال یاســـــت که موجــواب هووی نــــوراســـی
چـــــی نن درتـــــه دسپورټ دقیق ادرســــونه پـــــه لاس درکــــــړم
لــــــومړی 👇👇
کـــــه تـاســـی دافغانستان اونړی دهری لوبی معــلومات اوکمنتری غـــــواړی
دا 《افغان کـــرکیټ نیـــــوز 》چــــینل وڅاری👇👇
https://t.me/Atlan14
https://t.me/Atlan14
https://t.me/Atlan14
دوهــــــم👇👇
کـــــه تاسی غـــــواړی چی دافغانستان اونــــړی دکرکیټ هیلایټونه تــرلاسه کړی
دا《داده کــــرکیټ هیـلایټو 》چینل تــــه راســــــی
https://t.me/Atlan199
https://t.me/Atlan199
دریـــــــم 👇👇
تاســــی زموږ هـــــغه چینل هم جـــــوین کړی چی داحطیاط لپاره وی کـــــه چیری لومړی چینل له کاره ولویدی یابلاک ســــونونشرات به په احطیاطی چینل کی شروع کړو
《افغان کــــرکیټ نیوز احطیاطی چینل》
https://t.me/Afgan_CrickitBord
https://t.me/Afgan_CrickitBord
پښتو شعرونه او ټپی📚
23 Nov, 04:23
.
{وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا}
د خلګو سره په نرمه لهجه خبرې کوئ،
🤍🖇🦋
{وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا}
د خلګو سره په نرمه لهجه خبرې کوئ،
🤍🖇🦋
پښتو شعرونه او ټپی📚
20 Nov, 18:18
د جنون له کهکشانه درته راغلم
صبرېدمه نه جانانه درته راغلم
چی دی منعه د ساقي له دره نکړم
اوس سمبال می کړه ایمانه درته راغلم
@Cricket_lover_143
صبرېدمه نه جانانه درته راغلم
چی دی منعه د ساقي له دره نکړم
اوس سمبال می کړه ایمانه درته راغلم
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
18 Nov, 13:36
او ټولو ته یی وویل: وبخښی! هیله ده چی څو شیبی
رخسار او خاوند یی سره پریږدی،
ټول دباندی ووتل وصال د رخسار څنګته کښینستی د
هغی لاس یی په لاس کی ونیوی او ډیر یی وژړل
رخسار د هغه لاس وښوروی او خپل ځانته یی متوجی
کړ او بیا یی د اکسیجن ماسک له خولی لیری کړ او په
کراری یی وویل: وصال وصال ته خو اوس لا خپله
وعده ماتوی زه په تا باور نلرم ما تاته نه وویل چی ته
به زما څخه وروسته هیڅ پریشانی نه کوی که تا داسی
وکړه نو زما روح به ډیره نا ارامه وی زما سره وعده
وکه چي ته به هیڅ غم نه کوی او تل به خوشحاله
ګرځی وعده وکه راسره،
وصال د رخسار لاس مچ کړ او د هوکړی سر یی
وښوراوه د رخسار اخیری سلګی وی نو یی وصال ته
وویل: وصاله ما په خپل غیږ کی ونیسه،
وصال رخسار په خپل غیږ کی ونیول د وصال او د
رخسار کورنی د عملیاتو د اطاق مخته انتظار وه څو
شیبی وروسته وصال د عملیاتو د اطاق څخه راووتی
او ژړا پکښی وچه سوی وه او حواس یی د لاسه
ورکړی وه لاسونه یی پسی مړه وه پلار او ورونو یی
ناری پر وهلی وصاله! وصاله! خو وصال هیڅ نه ویل ټول د عملیات اطاق ته ور دننه سوه نو ویلیدل چی
رخسار خپل روح حق ته سپارلی وه،
ځینی بی پوښتنی راسی زموږ زړونه خپل کی موږ ته
د ژوند کولو سبب سی خو یوه ورځ بی پوښتنی ولاړ
سی او د تل لپاره مو یوازی پریږدی او زړونه مو
زخمی کی داسی زخمی چی بیا هیڅ دارو درمل تاثیر
نه پر کوی ته پوهیږی رخسار لومړنی مینه چی د چا
سره سی هغه هیڅکله نه هیریږی که د دنیا ټولی
خوشحالی او نعمتونه هم درکړل سی خو بیا هم نه
هیریږی ته زما لومړنی او اخیری مینه یی بیله تا خو
زه ژوندی یم خو د ژوند کولو نه یم د مړ جسد او زما
هیڅ فرق نسته رخسار ته می ډیره یادیږی ایا زه ستا
همدومره یادیږم؟
رخسار+................. :
نه راته وایی ایا د خاوند څخه دی خوابدي یی؟
رخسار+.................. :
آیا زما سره خبری نه کوی ښه خیر زه به یو ټوکه درته
ووایم که دی خوښه سول نو معافوی به می که نه نو
بیا به په یو بله طریقه ځان ستا د خوابدتیا څخه خلاص
کم نو ورته غوږ سه: دوه ملګري پر لار روان وه چی
د غوا خوشایی یی ولیدل دا یوه ملګری دا بل ته وویل
چی دا به چشی وی هغه بل ورته وویل چی نه پوهیږم
چی چشی به وی دا بل ملګری یی وویل چی ته وده زه
به یی خوند وګورم کله چی یی خوند وکتی نو ویویل
اوووی دا خو د غوا خوشایی دی ښه دی چی نه یو
پکښی ختلی هههههههه ټوکه دی خوښه سول رخسار؟
رخسار یو څه خو ووایه خیر دی رخسار می................. :
نسوه دی خوښه؟ ښه خیر زه به یو څو بیتونه درته
ووایم چی ستا لپاره می جوړ کړیدی،
دغه ژوند دی چی د یار په څنګ کی اوسی
بیله یاره کل جهان په چا زندان ســـــــــــی
خدای دی نکړی څوک له یار نه جــــــــــدا
سپین سهار به ورته ښکاری تور ماښـــــــام
ما د یار پر څنګ ژوند د ملنګی خوښـــــوی
بیله یاره شتمنی د جهان څــــــه کــــــــــړم
که یار می ولاړی تور لحد ته له ما لیـــــــری
ربه ماته هم نصیب کړی لحـــــــــــدونـــــــه
د چا چی نوم زما بارک پر زړه لیــــکلـــــــی
نه به پاک سی نه به هیر سی او نه لیـــــری
پای...
وسلام
رخسار او خاوند یی سره پریږدی،
ټول دباندی ووتل وصال د رخسار څنګته کښینستی د
هغی لاس یی په لاس کی ونیوی او ډیر یی وژړل
رخسار د هغه لاس وښوروی او خپل ځانته یی متوجی
کړ او بیا یی د اکسیجن ماسک له خولی لیری کړ او په
کراری یی وویل: وصال وصال ته خو اوس لا خپله
وعده ماتوی زه په تا باور نلرم ما تاته نه وویل چی ته
به زما څخه وروسته هیڅ پریشانی نه کوی که تا داسی
وکړه نو زما روح به ډیره نا ارامه وی زما سره وعده
وکه چي ته به هیڅ غم نه کوی او تل به خوشحاله
ګرځی وعده وکه راسره،
وصال د رخسار لاس مچ کړ او د هوکړی سر یی
وښوراوه د رخسار اخیری سلګی وی نو یی وصال ته
وویل: وصاله ما په خپل غیږ کی ونیسه،
وصال رخسار په خپل غیږ کی ونیول د وصال او د
رخسار کورنی د عملیاتو د اطاق مخته انتظار وه څو
شیبی وروسته وصال د عملیاتو د اطاق څخه راووتی
او ژړا پکښی وچه سوی وه او حواس یی د لاسه
ورکړی وه لاسونه یی پسی مړه وه پلار او ورونو یی
ناری پر وهلی وصاله! وصاله! خو وصال هیڅ نه ویل ټول د عملیات اطاق ته ور دننه سوه نو ویلیدل چی
رخسار خپل روح حق ته سپارلی وه،
ځینی بی پوښتنی راسی زموږ زړونه خپل کی موږ ته
د ژوند کولو سبب سی خو یوه ورځ بی پوښتنی ولاړ
سی او د تل لپاره مو یوازی پریږدی او زړونه مو
زخمی کی داسی زخمی چی بیا هیڅ دارو درمل تاثیر
نه پر کوی ته پوهیږی رخسار لومړنی مینه چی د چا
سره سی هغه هیڅکله نه هیریږی که د دنیا ټولی
خوشحالی او نعمتونه هم درکړل سی خو بیا هم نه
هیریږی ته زما لومړنی او اخیری مینه یی بیله تا خو
زه ژوندی یم خو د ژوند کولو نه یم د مړ جسد او زما
هیڅ فرق نسته رخسار ته می ډیره یادیږی ایا زه ستا
همدومره یادیږم؟
رخسار+................. :
نه راته وایی ایا د خاوند څخه دی خوابدي یی؟
رخسار+.................. :
آیا زما سره خبری نه کوی ښه خیر زه به یو ټوکه درته
ووایم که دی خوښه سول نو معافوی به می که نه نو
بیا به په یو بله طریقه ځان ستا د خوابدتیا څخه خلاص
کم نو ورته غوږ سه: دوه ملګري پر لار روان وه چی
د غوا خوشایی یی ولیدل دا یوه ملګری دا بل ته وویل
چی دا به چشی وی هغه بل ورته وویل چی نه پوهیږم
چی چشی به وی دا بل ملګری یی وویل چی ته وده زه
به یی خوند وګورم کله چی یی خوند وکتی نو ویویل
اوووی دا خو د غوا خوشایی دی ښه دی چی نه یو
پکښی ختلی هههههههه ټوکه دی خوښه سول رخسار؟
رخسار یو څه خو ووایه خیر دی رخسار می................. :
نسوه دی خوښه؟ ښه خیر زه به یو څو بیتونه درته
ووایم چی ستا لپاره می جوړ کړیدی،
دغه ژوند دی چی د یار په څنګ کی اوسی
بیله یاره کل جهان په چا زندان ســـــــــــی
خدای دی نکړی څوک له یار نه جــــــــــدا
سپین سهار به ورته ښکاری تور ماښـــــــام
ما د یار پر څنګ ژوند د ملنګی خوښـــــوی
بیله یاره شتمنی د جهان څــــــه کــــــــــړم
که یار می ولاړی تور لحد ته له ما لیـــــــری
ربه ماته هم نصیب کړی لحـــــــــــدونـــــــه
د چا چی نوم زما بارک پر زړه لیــــکلـــــــی
نه به پاک سی نه به هیر سی او نه لیـــــری
پای...
وسلام
پښتو شعرونه او ټپی📚
18 Nov, 13:35
ناول:عاشقی
لیکوال:نیک محمد بارک
وروستی برخه
د وصال تر سترګو بی اختیاره اوښکې روانی وی او
ډیر یی وژړل او بیا د رخسار د عملیاتو و اطاق ته
ورلی رخسار هم تازه په هوښ کی راغلی وه وصال د
هغی په سترګو کی سترګی ښخی کړی او بیا دواړو
ټینګ په غیږ کی سره ونیول او ډیر یی وژړل وصال
رخسار ته وویل: رخسار ډاکټران وایی چی ته زما
څخه ځی خو ته د دوی خبره مه منه زه نه پریږدم چي
ته زما څخه جلا سی زه به خپل ځان هم ستا لپاره خرڅ
کم خو نه پریږدم چي په تا څه وسی،
رخسار چی تر سترګو یی اوښکې بهیدلی وویل:
وصاله هغوی چي څه وایی رښتیا دی زما د ناروغی
درملنه ناممکینه ده،
وصال وویل: رخسار ته هم داسی وایی؟
رخسار وویل: وصاله دا د الله کړه دی او دا حقیقت دی
پټیدای نسی د تقدیر څخه تیښته نسته همدا زما تقدیر
کی لیکل سوی وه بل دا چي زما دعا خدای قبوله کړه،
وصال حیران سو او بیا یی وویل: کمه دعا؟
رخسار وویل: وصال ستا پیاد دی چی تا ټکر کړی وو
په هغه ورځ ما الله ته دعا کړی وه چي خدای دی زما
مرګ ستا د مرګ څخه مخکی کړی ځکه چی زه ستا
پر بدن یو کوچنی زخم لا نسم لیدالی،
وصال رخسار ته ډیر بد بد وکتل او بیا یی هغی ته
وویل: ایا نو زه به ستا مرګ وزغمالی سم؟
رخسار وژړل او بیا یی وویل: وصاله ته زما سره
وعده وکه چي زما تر مرګ وروسته به ته هیڅ غم نه
کوی که نه زما روح به بیا نا ارامه وی،
وصال او رخسار ډیر سره وژړل او بیا وصال وویل:
رخسار زه دا وعده نسم کوالی در سره ځکه ته زما
ساه یی او بی ساه ژوند کله امکان لری،
رخسار وویل: وصاله پوهیږی ما ستا څخه ولی طلاق
غوښتی د همدی لپاره چي ته د یوی بلی انجلی سره
واده وکړی نو زه به دی هیره سم
وصال حیران سو او بیا یی وویل: رخسار زه ستا وم
ستا یم او تر مرګه به ستا یم په الله قسم ستا ځای به
هیڅکله چاته ورنه کم،
رخسار وویل: لیونی کیږه مه وصاله ته دی خپل ژوند
شروع که زه په دی ډیره خوشحاله کیږم چی تا
خوشحاله ووینم،
وصال وویل: رخسار ته زما خوشحالی یی ته زما هر
څه یی زه به هیچا ته اجازه نه کم ور چي زما و ژوند
ته دی راسی موږ په همدی اوونۍ کی واده کوو،
رخسار ډیر وژړل او بیا یی ډاکټر ته وویل: ډاکټر
صاحب زه څومره وخت لرم زما د خاوند سره د
اوسیدو ایا یو میاشت موږ سره اوسیدالی سو؟
ډاکټر سر لاندی وزړوی څه یی ونه ویل او رخسار
پوه سوه چي دومره وخت نلرم بیا یی وویل: ډاکټر
صاحب ایا پر لاسو می د واده د نکریزو تر پاکیدو
پوری وخت لرم
داکټر بیا څه ونه ویل او بیا رخسار وویل: زه څومره
وخت لرم ډاکټر صاحب؟
ډاکټر وویل: که ډیر سی یوه اوونۍ،
وصال او رخسار ډیر حیران سول او بیا وصال پر
ځنګنو سو او چغی یی کړی او سر یی د مځکی وهی
ټول ډاکټران او د رخسار پلار راغلل او وصال ته یی
وویل: وصاله ستاسو دا چغی او ژړاوی مریض نور
هم تاوانی کوی او هغی ته زیات زیان رسیږی،
وصال ارام سو د رخسار تر سترګو هم بی اختیاره د
ملغرو پڅیر اوښکې پر مخ بهیدلی، وصال او کورنۍ
یی د واده تیاری شروع کړ او په دوو ورځو کی یی د
واده تیاری ونیوی او دریمه ورځ وروسته د رخسار
او وصال واده وسو وصال رخسار ته زیاته مینه
ورکړه او د هغی څخه یی د هغی مرګ هیر کړ کله
چی پنځمه ورځ خلاصه سول نو سهار چی کله وصال
راکښینستی نو ګوری چی رخسار په بیستر کی نسته
نو ډیر حیران سو ژر ژر یی په نورو اطاقو کی وکتل
خو هلته رخسار نه وه کله چی یی په صالون کی وکتل
نو ویلیدل چي رخسار پر لمانځه وه او دعاوی یی کولی
وصال موسکۍ سو او ور ناره یی کړه: رخسار خاوند
دی هیر نه کی هغه ته هم دعا وکه،
رخسار هم ددی ږغ په اوریدو موسکۍ سوه او الله ته
یی په دعا کی وویل: یا الله ته زما خاوند تل خوشحاله
لری ته د هغه هر مشکل ور حل کړی ته تل د ژوند په
ټولو چارو کی د هغه سره کمک وکړی او زما وروسته
چی پر هغه کم غم راځی ته هغه دده څخه لیری کړی
یا الله ته یی د هره غمه وساتی امین!،
وصال غوښتل چي رخسار ته جوس ور جوړ کړی
کله چی یی جوس ور جوړ کړ نو د هغی پر طرف
رهی سو چی ور یی کړی خو کله چی رخسار ته
ورسیدی نو ویلیدل چی رخسار د لمانځه پر ځای چپه
سویده وصال ژر ور وځغستل او هغه یی راپورته کړه
خو هغه په هوښ کی نه وه کله چی یی روغتون ته
ورسول نو هلته یی بیستر کړه د وصال او د رخسار د کورنیو غړی هم راورسیدل ټول ورته انتظار وه د
وصال تر سترګو دوامداره اوښکې بهیدلی څو شیبی
وروسته ډاکټران راووتل او ویویل: د رخسار حالت
ډیر خراب دی تاسو کوالی سی چی د هغی سره
ووینی،
ټول ورغلل ویلیدل چی د رخسار حالت ډیر خراب وو
د اکسیجن ماسک یی په خوله وو د وصال پلار په ژړا
کی رخسار ته وویل: اینګوری! زه ستا څخه ډیر
خوابدی یم دا څنګه مږور (اینګور) می یی د خسر سره دی
بانډار لا ونکی زه ستا څخه ډیر خوابدی یم،
بیا د وصال ورونو د رخسار سره خبری وکړی څو
شیبی وروسته د رخسار پلار رخسار پر تندی مچ کړه
لیکوال:نیک محمد بارک
وروستی برخه
د وصال تر سترګو بی اختیاره اوښکې روانی وی او
ډیر یی وژړل او بیا د رخسار د عملیاتو و اطاق ته
ورلی رخسار هم تازه په هوښ کی راغلی وه وصال د
هغی په سترګو کی سترګی ښخی کړی او بیا دواړو
ټینګ په غیږ کی سره ونیول او ډیر یی وژړل وصال
رخسار ته وویل: رخسار ډاکټران وایی چی ته زما
څخه ځی خو ته د دوی خبره مه منه زه نه پریږدم چي
ته زما څخه جلا سی زه به خپل ځان هم ستا لپاره خرڅ
کم خو نه پریږدم چي په تا څه وسی،
رخسار چی تر سترګو یی اوښکې بهیدلی وویل:
وصاله هغوی چي څه وایی رښتیا دی زما د ناروغی
درملنه ناممکینه ده،
وصال وویل: رخسار ته هم داسی وایی؟
رخسار وویل: وصاله دا د الله کړه دی او دا حقیقت دی
پټیدای نسی د تقدیر څخه تیښته نسته همدا زما تقدیر
کی لیکل سوی وه بل دا چي زما دعا خدای قبوله کړه،
وصال حیران سو او بیا یی وویل: کمه دعا؟
رخسار وویل: وصال ستا پیاد دی چی تا ټکر کړی وو
په هغه ورځ ما الله ته دعا کړی وه چي خدای دی زما
مرګ ستا د مرګ څخه مخکی کړی ځکه چی زه ستا
پر بدن یو کوچنی زخم لا نسم لیدالی،
وصال رخسار ته ډیر بد بد وکتل او بیا یی هغی ته
وویل: ایا نو زه به ستا مرګ وزغمالی سم؟
رخسار وژړل او بیا یی وویل: وصاله ته زما سره
وعده وکه چي زما تر مرګ وروسته به ته هیڅ غم نه
کوی که نه زما روح به بیا نا ارامه وی،
وصال او رخسار ډیر سره وژړل او بیا وصال وویل:
رخسار زه دا وعده نسم کوالی در سره ځکه ته زما
ساه یی او بی ساه ژوند کله امکان لری،
رخسار وویل: وصاله پوهیږی ما ستا څخه ولی طلاق
غوښتی د همدی لپاره چي ته د یوی بلی انجلی سره
واده وکړی نو زه به دی هیره سم
وصال حیران سو او بیا یی وویل: رخسار زه ستا وم
ستا یم او تر مرګه به ستا یم په الله قسم ستا ځای به
هیڅکله چاته ورنه کم،
رخسار وویل: لیونی کیږه مه وصاله ته دی خپل ژوند
شروع که زه په دی ډیره خوشحاله کیږم چی تا
خوشحاله ووینم،
وصال وویل: رخسار ته زما خوشحالی یی ته زما هر
څه یی زه به هیچا ته اجازه نه کم ور چي زما و ژوند
ته دی راسی موږ په همدی اوونۍ کی واده کوو،
رخسار ډیر وژړل او بیا یی ډاکټر ته وویل: ډاکټر
صاحب زه څومره وخت لرم زما د خاوند سره د
اوسیدو ایا یو میاشت موږ سره اوسیدالی سو؟
ډاکټر سر لاندی وزړوی څه یی ونه ویل او رخسار
پوه سوه چي دومره وخت نلرم بیا یی وویل: ډاکټر
صاحب ایا پر لاسو می د واده د نکریزو تر پاکیدو
پوری وخت لرم
داکټر بیا څه ونه ویل او بیا رخسار وویل: زه څومره
وخت لرم ډاکټر صاحب؟
ډاکټر وویل: که ډیر سی یوه اوونۍ،
وصال او رخسار ډیر حیران سول او بیا وصال پر
ځنګنو سو او چغی یی کړی او سر یی د مځکی وهی
ټول ډاکټران او د رخسار پلار راغلل او وصال ته یی
وویل: وصاله ستاسو دا چغی او ژړاوی مریض نور
هم تاوانی کوی او هغی ته زیات زیان رسیږی،
وصال ارام سو د رخسار تر سترګو هم بی اختیاره د
ملغرو پڅیر اوښکې پر مخ بهیدلی، وصال او کورنۍ
یی د واده تیاری شروع کړ او په دوو ورځو کی یی د
واده تیاری ونیوی او دریمه ورځ وروسته د رخسار
او وصال واده وسو وصال رخسار ته زیاته مینه
ورکړه او د هغی څخه یی د هغی مرګ هیر کړ کله
چی پنځمه ورځ خلاصه سول نو سهار چی کله وصال
راکښینستی نو ګوری چی رخسار په بیستر کی نسته
نو ډیر حیران سو ژر ژر یی په نورو اطاقو کی وکتل
خو هلته رخسار نه وه کله چی یی په صالون کی وکتل
نو ویلیدل چي رخسار پر لمانځه وه او دعاوی یی کولی
وصال موسکۍ سو او ور ناره یی کړه: رخسار خاوند
دی هیر نه کی هغه ته هم دعا وکه،
رخسار هم ددی ږغ په اوریدو موسکۍ سوه او الله ته
یی په دعا کی وویل: یا الله ته زما خاوند تل خوشحاله
لری ته د هغه هر مشکل ور حل کړی ته تل د ژوند په
ټولو چارو کی د هغه سره کمک وکړی او زما وروسته
چی پر هغه کم غم راځی ته هغه دده څخه لیری کړی
یا الله ته یی د هره غمه وساتی امین!،
وصال غوښتل چي رخسار ته جوس ور جوړ کړی
کله چی یی جوس ور جوړ کړ نو د هغی پر طرف
رهی سو چی ور یی کړی خو کله چی رخسار ته
ورسیدی نو ویلیدل چی رخسار د لمانځه پر ځای چپه
سویده وصال ژر ور وځغستل او هغه یی راپورته کړه
خو هغه په هوښ کی نه وه کله چی یی روغتون ته
ورسول نو هلته یی بیستر کړه د وصال او د رخسار د کورنیو غړی هم راورسیدل ټول ورته انتظار وه د
وصال تر سترګو دوامداره اوښکې بهیدلی څو شیبی
وروسته ډاکټران راووتل او ویویل: د رخسار حالت
ډیر خراب دی تاسو کوالی سی چی د هغی سره
ووینی،
ټول ورغلل ویلیدل چی د رخسار حالت ډیر خراب وو
د اکسیجن ماسک یی په خوله وو د وصال پلار په ژړا
کی رخسار ته وویل: اینګوری! زه ستا څخه ډیر
خوابدی یم دا څنګه مږور (اینګور) می یی د خسر سره دی
بانډار لا ونکی زه ستا څخه ډیر خوابدی یم،
بیا د وصال ورونو د رخسار سره خبری وکړی څو
شیبی وروسته د رخسار پلار رخسار پر تندی مچ کړه
پښتو شعرونه او ټپی📚
18 Nov, 03:38
21برخه
عاشقی ناول
لیکوال نیک محمد بارک
وصال ډیر خوشحاله سو او رخسار ته یی د موټر
دروازه ور خلاص کړه او رخسار کښینستل او د
هوایی میدان پر طرف رهی سول په لاره کی وصال
و رخسار ته وویل: رخسار ایا ته بی ما هلته ژوند
کوالی سی زه خو بیله تا یوه دقیقه نسم تیروالی،
رخسار وویل: وصاله ته ډیر ښه انسان یی یو ښه انجلی
د ځان لپاره پیدا که او واده ور سره وکه زه به دی ژر
هیره سم او هغه انجلی به ډیره بختوره وی چی ته یی
په نصیب سی،
وصال وویل: نو ته می ولی پریږدی که زه ښه انسان
وای نو تا به نه پریښوالی رخسار زه بیا هم زاری
درته کوم چی ما یوازی مه پریږده،
رخسار وویل: وصاله پر ما ناوخته کیږی زه ستا سره
په موټر کی په همدی نه راتلم،
وصال چپ سو او څو شیبی وروسته هوایی میدان
راورسیدی کله چي میدان راورسیدی نو رخسار ژر
تر موټر کښته سول او بسته یی واخیستل در سره او
وصال ته یی وویل: نو زه ځم د خدای په امان،
ُ وصال ورغلی او رخسار یی پر تندی مچ (ښکل) کړه
او په ژړغونی اواز یی ورته وویل: الله دی مل سه
رخسار،
کله چي رخسار روانه سول نو تر سترګو یی د الماسو
پڅیر ښکلی اوښکې پر مخ د اوبو پڅیر روانی سوی
خو وصال ته یی تر شا نه کتل وصال هغه د شا له
طرفه څارل رخسار د ترمینل پر طرف روانه وه او
تر سترګو یی دوامداره اوښکی توییدی کله چي د
تلاښی تر ځای ووتل نو د شا له طرف یی وصال ته
مخ ور واړوی په سرو او په اوښکو ډکو سترګو یی
وصال ته د خدای په امانی لاس پورته کړ وصال هم
لاس ورته پورته کړ خو څو شیبی وروسته وصال ډیر
حیران سو او په ډیری حیرانی یی رخسار ته کتل
رخسار هم حیرانه سول چي وصال ولی داسی په
حیرانی و دي ته ګوری کله چي رخسار پزی ته لاس
ور وړ نو ویلیدل چي تر پزی یی وینی راغلی وی
وصال ژر د رخسار وخواته ورځغستل او هغه یی د
امنیت له ځایه دباندی راویستل او ورته یی وویل:
رخسار په تا څه سویدی؟
رخسار ژر د خپلی پزی وینی پاکی کړی او ویویل:
هیڅ نه دی راسوی هغه داغسی...،
یو خبره ده
وصال وویل: ته درواغ وایی رخسار هتماً
چی ته یی زما څخه پټوی،
رخسار وویل: نه نه وصال هیڅ خبره نه ده زه
سمه.....، رخسار لا خبره نه وه خلاصه کړی چي بی
هوښه سول وصال ژر هغه روغتون ته ورسول کله
چي ډاکټرانو د هغی معاینات وکړل نو وصال ته یی
وویل: ښاغلې وصال صاحب ستاسو میرمن رخسار په
سرطان اخته ده،
وصال ډیر حیران سو او تر سترګو یی اوښکې راغلی
په دی وخت کی د رخسار پلار او شکیب هم
راورسیدل وصال د رخسار پلار ته په ژړا کی وویل:
بابا ډاکټر صاحب وایی زما رخسار سرطان ده،
د رخسار پلار وویل: خبر یم زویه،
وصال حیران سو او د رخسار پلار ته یی وویل: ته
مخکی خبر وی بابا؟
د رخسار پلار وویل: هو زویه خبر وم،
وصال وویل: نو تاسو زه ولی نه خبرولم؟
شکیب وویل: وصاله زه د رخسار شیدو خوړونکی
ورور او د هغي ډاکټر یم ما غوښتل چی تاته ووایم خو
رخسار ما او کاکا ته قسم راکی چی موږ باید تا خبر
نه کو او هغی زما سره د مینی ناټک او ته یی ځکه
خوابدی کړی او ستا څخه تلل چی ته د هغی څخه نفرت
وکی او د یوی بلی انجلی سره واده وکړی چی بیا ستا
دا هیره سی پوهیږی وصاله هغی چی به تاته هر واری
ناکی او ناخوښه خبره کول نو دومره به یی ژړل چی
نیږدی به وو چی د ډیری ژړا څخه یی سترګی ړندی
سوی وای هغه ستا سره ډیره مینه کوی خو ستا د
خوشحالی لپاره یی دا هر څه کول،
وصال ددی خبرو په اوریدو ډیر وژړل او بیا شکیب
وویل: وصاله رخسار خور می د وینی سرطان ده او
د هغی د وینی د خرابتیا له وجی د هغی د زړه نیمایی
برخی کار پری ایښی دی او نور هم خرابیږی او هغه
زموږ سره د یو څو ورځو میلمه ده،
کله چی وصال د شکیب دا خبره چی رخسار زموږ
سره د څو ورځو میلمه ده نو ډیر حیران سو او په
حیرانی سره یی شکیب تر ګریوان ونیوی او هغه ته
یی وویل: یو څو ورځی دی د ډاکټری درس ویلی دی
او اوس دلته زما پر رخسار داسی پریکړی کوی؟
نورو ډاکټرانو هم وصال ته وویل: وصاله ډاکټر
شکیب چی څه وویل هغه رښتیا دی،
وصال وویل: زه ستاسو خبری نه منم زما په رخسار
هیڅ نه کیږی زه هغه د نړی تر ټولو تکړه ډاکټرانو ته بیایم زه هغه نه پریږدم چي زما څخه ولاړه سی که څه
هم زما کمپنیانی زما کورونه او زما ژوند پکښی ځی،
ډاکټرانو وویل: وصاله موږ د نړی تر ټولو د تکړه
ډاکټرانو سره ددی مریضی په اړه خبری کړیدی
هغوی موږ ته منفی جواب راکړیدی او ویلی یی دی
چی ددی مریضی تداوی ناممکینه ده،
وصال وویل: تاسو درواغ وایست،
بیا د رخسار پلار وویل: وصاله زویه ډاکټران چي څه
وایی همدا رښتیا دی ما خپله هم د هغوی سره خبری
کړیدی،
وصال وویل: نه زه دا نه منم،
د رخسار پلار وصال ته چپلاخه پر مخ ورکړه او په
ژړا یی وصال ته وویل: زه د هغی پلار یم بی عقله!!
ما به خپل مال او ځان ټول د هغی د تداوی لپاره قربانی
کړی وای خو د هغی تداوی ناممکینه ده،
ادامه...
عاشقی ناول
لیکوال نیک محمد بارک
وصال ډیر خوشحاله سو او رخسار ته یی د موټر
دروازه ور خلاص کړه او رخسار کښینستل او د
هوایی میدان پر طرف رهی سول په لاره کی وصال
و رخسار ته وویل: رخسار ایا ته بی ما هلته ژوند
کوالی سی زه خو بیله تا یوه دقیقه نسم تیروالی،
رخسار وویل: وصاله ته ډیر ښه انسان یی یو ښه انجلی
د ځان لپاره پیدا که او واده ور سره وکه زه به دی ژر
هیره سم او هغه انجلی به ډیره بختوره وی چی ته یی
په نصیب سی،
وصال وویل: نو ته می ولی پریږدی که زه ښه انسان
وای نو تا به نه پریښوالی رخسار زه بیا هم زاری
درته کوم چی ما یوازی مه پریږده،
رخسار وویل: وصاله پر ما ناوخته کیږی زه ستا سره
په موټر کی په همدی نه راتلم،
وصال چپ سو او څو شیبی وروسته هوایی میدان
راورسیدی کله چي میدان راورسیدی نو رخسار ژر
تر موټر کښته سول او بسته یی واخیستل در سره او
وصال ته یی وویل: نو زه ځم د خدای په امان،
ُ وصال ورغلی او رخسار یی پر تندی مچ (ښکل) کړه
او په ژړغونی اواز یی ورته وویل: الله دی مل سه
رخسار،
کله چي رخسار روانه سول نو تر سترګو یی د الماسو
پڅیر ښکلی اوښکې پر مخ د اوبو پڅیر روانی سوی
خو وصال ته یی تر شا نه کتل وصال هغه د شا له
طرفه څارل رخسار د ترمینل پر طرف روانه وه او
تر سترګو یی دوامداره اوښکی توییدی کله چي د
تلاښی تر ځای ووتل نو د شا له طرف یی وصال ته
مخ ور واړوی په سرو او په اوښکو ډکو سترګو یی
وصال ته د خدای په امانی لاس پورته کړ وصال هم
لاس ورته پورته کړ خو څو شیبی وروسته وصال ډیر
حیران سو او په ډیری حیرانی یی رخسار ته کتل
رخسار هم حیرانه سول چي وصال ولی داسی په
حیرانی و دي ته ګوری کله چي رخسار پزی ته لاس
ور وړ نو ویلیدل چي تر پزی یی وینی راغلی وی
وصال ژر د رخسار وخواته ورځغستل او هغه یی د
امنیت له ځایه دباندی راویستل او ورته یی وویل:
رخسار په تا څه سویدی؟
رخسار ژر د خپلی پزی وینی پاکی کړی او ویویل:
هیڅ نه دی راسوی هغه داغسی...،
یو خبره ده
وصال وویل: ته درواغ وایی رخسار هتماً
چی ته یی زما څخه پټوی،
رخسار وویل: نه نه وصال هیڅ خبره نه ده زه
سمه.....، رخسار لا خبره نه وه خلاصه کړی چي بی
هوښه سول وصال ژر هغه روغتون ته ورسول کله
چي ډاکټرانو د هغی معاینات وکړل نو وصال ته یی
وویل: ښاغلې وصال صاحب ستاسو میرمن رخسار په
سرطان اخته ده،
وصال ډیر حیران سو او تر سترګو یی اوښکې راغلی
په دی وخت کی د رخسار پلار او شکیب هم
راورسیدل وصال د رخسار پلار ته په ژړا کی وویل:
بابا ډاکټر صاحب وایی زما رخسار سرطان ده،
د رخسار پلار وویل: خبر یم زویه،
وصال حیران سو او د رخسار پلار ته یی وویل: ته
مخکی خبر وی بابا؟
د رخسار پلار وویل: هو زویه خبر وم،
وصال وویل: نو تاسو زه ولی نه خبرولم؟
شکیب وویل: وصاله زه د رخسار شیدو خوړونکی
ورور او د هغي ډاکټر یم ما غوښتل چی تاته ووایم خو
رخسار ما او کاکا ته قسم راکی چی موږ باید تا خبر
نه کو او هغی زما سره د مینی ناټک او ته یی ځکه
خوابدی کړی او ستا څخه تلل چی ته د هغی څخه نفرت
وکی او د یوی بلی انجلی سره واده وکړی چی بیا ستا
دا هیره سی پوهیږی وصاله هغی چی به تاته هر واری
ناکی او ناخوښه خبره کول نو دومره به یی ژړل چی
نیږدی به وو چی د ډیری ژړا څخه یی سترګی ړندی
سوی وای هغه ستا سره ډیره مینه کوی خو ستا د
خوشحالی لپاره یی دا هر څه کول،
وصال ددی خبرو په اوریدو ډیر وژړل او بیا شکیب
وویل: وصاله رخسار خور می د وینی سرطان ده او
د هغی د وینی د خرابتیا له وجی د هغی د زړه نیمایی
برخی کار پری ایښی دی او نور هم خرابیږی او هغه
زموږ سره د یو څو ورځو میلمه ده،
کله چی وصال د شکیب دا خبره چی رخسار زموږ
سره د څو ورځو میلمه ده نو ډیر حیران سو او په
حیرانی سره یی شکیب تر ګریوان ونیوی او هغه ته
یی وویل: یو څو ورځی دی د ډاکټری درس ویلی دی
او اوس دلته زما پر رخسار داسی پریکړی کوی؟
نورو ډاکټرانو هم وصال ته وویل: وصاله ډاکټر
شکیب چی څه وویل هغه رښتیا دی،
وصال وویل: زه ستاسو خبری نه منم زما په رخسار
هیڅ نه کیږی زه هغه د نړی تر ټولو تکړه ډاکټرانو ته بیایم زه هغه نه پریږدم چي زما څخه ولاړه سی که څه
هم زما کمپنیانی زما کورونه او زما ژوند پکښی ځی،
ډاکټرانو وویل: وصاله موږ د نړی تر ټولو د تکړه
ډاکټرانو سره ددی مریضی په اړه خبری کړیدی
هغوی موږ ته منفی جواب راکړیدی او ویلی یی دی
چی ددی مریضی تداوی ناممکینه ده،
وصال وویل: تاسو درواغ وایست،
بیا د رخسار پلار وویل: وصاله زویه ډاکټران چي څه
وایی همدا رښتیا دی ما خپله هم د هغوی سره خبری
کړیدی،
وصال وویل: نه زه دا نه منم،
د رخسار پلار وصال ته چپلاخه پر مخ ورکړه او په
ژړا یی وصال ته وویل: زه د هغی پلار یم بی عقله!!
ما به خپل مال او ځان ټول د هغی د تداوی لپاره قربانی
کړی وای خو د هغی تداوی ناممکینه ده،
ادامه...
پښتو شعرونه او ټپی📚
17 Nov, 06:36
د نشتون احساس دې وخوړم لالیه
هــیرول هم لوی هنر دی ما نه زده
🖤🍂
@Cricket_lover_143
هــیرول هم لوی هنر دی ما نه زده
🖤🍂
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
16 Nov, 11:10
20برخه
ناول عاشقی
او د رخسار پلار ته یی په ژړا وویل: بابا دا ته څه
وایی؟
د رخسار پلار وویل: زه نه زویه دا د رخسار پریکړه
ده،
وصال د رخسار خواته ورغلی او رخسار ته یی په
ژړغونی اواز وویل: رخسار دا بابا چي څه وایی ایا دا
رښتیا دی ایا ته په رښتیا هم زما څخه طلاق غواړی؟
رخسار وویل: هو زه طالق غواړم،
وصال چی کله د رخسار د خولی څخه دا خبره واوریده
نو ډیر حیران سو او بیا یی رخسار ته وویل: خو ولی؟
رخسار وویل: بس دا زما پریکړه ده زه طلاق غواړم،
وصال وویل؛ رخسار خو اخیر څه سوی چي ته زما
څخه طلاق غواړی ایا زما څخه کومه غلطی سوی ده
که راڅخه سوی یی نو زه بخښنه غواړم در څخه بیا
به یی هیڅکله ونه کم خو هیله کوم ته زما څخه مه جلا
کیږه زه بیله تا ژوند نسم کوالی هیله کوم رخسار،
رخسار وویل: وصاله تا زما فیصله واوریدل او زه
هیڅکله د خپلی فیصلی نه اوړم زه طلاق غواړم چی
په هر رکم وی،
وصال و رخسار ته ډیری زاری وکړی خو
رخسار د وصال یو خبره هم نه منل اخیر وصال ته هم
درد ورغلی او په درد سره یی رخسار ته وویل: ایا دا
ستا اخیری فیصله ده رخسار؟
رخسار وویل: هو،
وصال وویل: نو زما فیصله هم واوره هیڅکله دی
ولاکه طلاقه کم لاس دی ازاد چی هر څه کوی،
رخسار ته هم درد ورغلی او وصال ته یی وویل: زه
به وګورم چي ته څنګه ما ته طلاق نه راکوی ته یی
څوک زما د پلار په پیسو دی دا هر څه پیدا کړه او
اوس موږ ته غټ غټ کیږی،
د رخسار پلار ته پر دی خبری زیات درد ورلی چی
رخسار وصال ته وویل چی زما د پلار په پیسو.......
نو یی په درد سره رخسار ته وویل: رخسار که می بل وار داسی خبره در څخه واریدل نو په مځکه کی به
دی ژوندی ښخه کم ته چي طلاق غواړی هغه ستا خپل
کار دی خو که دی د وصال بی عزتی وکړه نو دا زه
نسم زغمالی وصال چي څه لری هغه ده په خپل لیاقت
سره پیدا کړیدی نه زما په پیسو، د رخسار پلار د ډیره
درده خپل کوټی ته ولاړی رخسار او وصال سره پاته
سول او بیا وصال رخسار ته وویل: پوهیږم د کله چی
شکیب دلته راغلی دی او ستا د هغه سره شناخت پیدا
سوی د هغه راهیسی دا کیسی شروع سویدی ټوله هغه
احمق دی،
رخسار په درد وصال ته وویل: هو هو چی هر څه ته
فکر کوی خو بل وار د هغه نوم په خوله کی لا را نه
وړی،
وصال وویل: رخسار زه به مرګ قبول کم خو تا ته به
هیڅکله طلاق در نه کم،
وصال دا خبره وکړه او د رخسار د کوره ووتی یو
لیری ځای ته ولاړی او په یو ارام ځای کی یی موټر
ودروی او تر سترګو یی اوښکې روانی سوی او هلته
یی ډیر وژړل او بیا خپل کورته ولاړی کله چي یی
پلار ولیدی نو پوه سو چی وصال خوابدی دی نو ورلی
او پوښتنه یی ځنی وکړه: وصاله زویه څه خبره ده
خیریت دی،
وصال څو شیبی چپ وو او بیا یی پلار په غیږ کی
ونیوی او په ژړا سو پلار یی ډیر حیران سو چي څه
پیښه ده بیا یی وصال په غیږ کی ټینګ کړ او ورته یی
وویل: وصاله زویه وصاله زویه چپ سه زویه دا څه
کوی،
وصال هم چپ سو او خپلی اوښکې یی پاکی کړی بیا
یی پلار ورته وویل: وصاله زویه ته دی خپلی خونی
ته ولاړ سه بیابه پر کراره خبری وکو ورسه زویه،
وصال هم خپلی خونی ته ولاړی او ټوله شپه یی په
ژړا تیره کړه او د سهار وخواته بیده سوی وو پلار یی
د شپی ناوخته د وصال خونی ته ورغلی ویلیدل چی د
وصال په لاس کی یو عکس دی او په غیږ کی یی
نیولی دی او د هغه سره بیده سوی وو او تر سترګو یی
اوښکې راغلی وی پلار یی وصال پر ځای سره سم
کړ او عکس یی را واخیستی چی ویکتل نو د رخسار
عکس وو پوه سو چی د مینی معامله ده هغه د رخسار
بغلته پر میز کښیښوی،
وصال په دفتر کی وو چي تلیفون ته یی زنګ رالی
وصال چی کله جواب ورکړ نو د رخسار د کور یو
مزدور وو او هغه وصال ته وویل چی رخسار غواړی
دا هیواد پریږدی او خارج ته د خپلوانو کورته د تل
لپاره ځی،
وصال ډیر حیران سو او ژر د دفتر څخه ووتی او د
رخسار د کور وخواته ولاړی کله چي د رخسار کورته
ورسیدی نو ویلیدل چي د رخسار د سفر بسته په لاس
کی ده او روانیږی وصال په بیړه ورلی او رخسار ته
یی په زهیره لهجه وویل: رخسار زه خبر سوم وای
هیواد پریږدی؟
رخسار وویل: هو
وصال وویل: نو چیری ځی،
رخسار وویل: ځم د اکا کره د تل لپاره،
وصال په زهیره لهجه وویل: رخسار زما څخه کمه
غلطی سویده چي ته ما پریږدی ته ماته سزا راکه زه
هر رکم سزا ته تیار یم که وایی چی ځان مړ که زه
دیته هم تیار یم خو ما مه پریږده زه بیله تا ژوند نسم
کوالی،
رخسار وویل: وصاله زه زیاتو خبرو ته وخت نلرم
زما پرواز ته لږ وخت پاته دی،
وصال څو شیبی د رخسار سترګو ته کتل او بیا یی
وویل: سمده رخسار چی څنګه ستا خوښه یی چی ته
خوشحاله یی زه خوشحاله یم چی هر ځای یی خو یوه
غوښتنه ده راځه تر هوایی میدانه پوری به دی زه
ورسوم،
رخسار وویل: نه نه زه خپله تلای سم
وصال وویل: هیله کوم رخسار راځه دا اخیری شیبی
خو به یو ځای سره تیری کو،
رخسار وویل: سمده درځه،
ادامه....
ناول عاشقی
او د رخسار پلار ته یی په ژړا وویل: بابا دا ته څه
وایی؟
د رخسار پلار وویل: زه نه زویه دا د رخسار پریکړه
ده،
وصال د رخسار خواته ورغلی او رخسار ته یی په
ژړغونی اواز وویل: رخسار دا بابا چي څه وایی ایا دا
رښتیا دی ایا ته په رښتیا هم زما څخه طلاق غواړی؟
رخسار وویل: هو زه طالق غواړم،
وصال چی کله د رخسار د خولی څخه دا خبره واوریده
نو ډیر حیران سو او بیا یی رخسار ته وویل: خو ولی؟
رخسار وویل: بس دا زما پریکړه ده زه طلاق غواړم،
وصال وویل؛ رخسار خو اخیر څه سوی چي ته زما
څخه طلاق غواړی ایا زما څخه کومه غلطی سوی ده
که راڅخه سوی یی نو زه بخښنه غواړم در څخه بیا
به یی هیڅکله ونه کم خو هیله کوم ته زما څخه مه جلا
کیږه زه بیله تا ژوند نسم کوالی هیله کوم رخسار،
رخسار وویل: وصاله تا زما فیصله واوریدل او زه
هیڅکله د خپلی فیصلی نه اوړم زه طلاق غواړم چی
په هر رکم وی،
وصال و رخسار ته ډیری زاری وکړی خو
رخسار د وصال یو خبره هم نه منل اخیر وصال ته هم
درد ورغلی او په درد سره یی رخسار ته وویل: ایا دا
ستا اخیری فیصله ده رخسار؟
رخسار وویل: هو،
وصال وویل: نو زما فیصله هم واوره هیڅکله دی
ولاکه طلاقه کم لاس دی ازاد چی هر څه کوی،
رخسار ته هم درد ورغلی او وصال ته یی وویل: زه
به وګورم چي ته څنګه ما ته طلاق نه راکوی ته یی
څوک زما د پلار په پیسو دی دا هر څه پیدا کړه او
اوس موږ ته غټ غټ کیږی،
د رخسار پلار ته پر دی خبری زیات درد ورلی چی
رخسار وصال ته وویل چی زما د پلار په پیسو.......
نو یی په درد سره رخسار ته وویل: رخسار که می بل وار داسی خبره در څخه واریدل نو په مځکه کی به
دی ژوندی ښخه کم ته چي طلاق غواړی هغه ستا خپل
کار دی خو که دی د وصال بی عزتی وکړه نو دا زه
نسم زغمالی وصال چي څه لری هغه ده په خپل لیاقت
سره پیدا کړیدی نه زما په پیسو، د رخسار پلار د ډیره
درده خپل کوټی ته ولاړی رخسار او وصال سره پاته
سول او بیا وصال رخسار ته وویل: پوهیږم د کله چی
شکیب دلته راغلی دی او ستا د هغه سره شناخت پیدا
سوی د هغه راهیسی دا کیسی شروع سویدی ټوله هغه
احمق دی،
رخسار په درد وصال ته وویل: هو هو چی هر څه ته
فکر کوی خو بل وار د هغه نوم په خوله کی لا را نه
وړی،
وصال وویل: رخسار زه به مرګ قبول کم خو تا ته به
هیڅکله طلاق در نه کم،
وصال دا خبره وکړه او د رخسار د کوره ووتی یو
لیری ځای ته ولاړی او په یو ارام ځای کی یی موټر
ودروی او تر سترګو یی اوښکې روانی سوی او هلته
یی ډیر وژړل او بیا خپل کورته ولاړی کله چي یی
پلار ولیدی نو پوه سو چی وصال خوابدی دی نو ورلی
او پوښتنه یی ځنی وکړه: وصاله زویه څه خبره ده
خیریت دی،
وصال څو شیبی چپ وو او بیا یی پلار په غیږ کی
ونیوی او په ژړا سو پلار یی ډیر حیران سو چي څه
پیښه ده بیا یی وصال په غیږ کی ټینګ کړ او ورته یی
وویل: وصاله زویه وصاله زویه چپ سه زویه دا څه
کوی،
وصال هم چپ سو او خپلی اوښکې یی پاکی کړی بیا
یی پلار ورته وویل: وصاله زویه ته دی خپلی خونی
ته ولاړ سه بیابه پر کراره خبری وکو ورسه زویه،
وصال هم خپلی خونی ته ولاړی او ټوله شپه یی په
ژړا تیره کړه او د سهار وخواته بیده سوی وو پلار یی
د شپی ناوخته د وصال خونی ته ورغلی ویلیدل چی د
وصال په لاس کی یو عکس دی او په غیږ کی یی
نیولی دی او د هغه سره بیده سوی وو او تر سترګو یی
اوښکې راغلی وی پلار یی وصال پر ځای سره سم
کړ او عکس یی را واخیستی چی ویکتل نو د رخسار
عکس وو پوه سو چی د مینی معامله ده هغه د رخسار
بغلته پر میز کښیښوی،
وصال په دفتر کی وو چي تلیفون ته یی زنګ رالی
وصال چی کله جواب ورکړ نو د رخسار د کور یو
مزدور وو او هغه وصال ته وویل چی رخسار غواړی
دا هیواد پریږدی او خارج ته د خپلوانو کورته د تل
لپاره ځی،
وصال ډیر حیران سو او ژر د دفتر څخه ووتی او د
رخسار د کور وخواته ولاړی کله چي د رخسار کورته
ورسیدی نو ویلیدل چي د رخسار د سفر بسته په لاس
کی ده او روانیږی وصال په بیړه ورلی او رخسار ته
یی په زهیره لهجه وویل: رخسار زه خبر سوم وای
هیواد پریږدی؟
رخسار وویل: هو
وصال وویل: نو چیری ځی،
رخسار وویل: ځم د اکا کره د تل لپاره،
وصال په زهیره لهجه وویل: رخسار زما څخه کمه
غلطی سویده چي ته ما پریږدی ته ماته سزا راکه زه
هر رکم سزا ته تیار یم که وایی چی ځان مړ که زه
دیته هم تیار یم خو ما مه پریږده زه بیله تا ژوند نسم
کوالی،
رخسار وویل: وصاله زه زیاتو خبرو ته وخت نلرم
زما پرواز ته لږ وخت پاته دی،
وصال څو شیبی د رخسار سترګو ته کتل او بیا یی
وویل: سمده رخسار چی څنګه ستا خوښه یی چی ته
خوشحاله یی زه خوشحاله یم چی هر ځای یی خو یوه
غوښتنه ده راځه تر هوایی میدانه پوری به دی زه
ورسوم،
رخسار وویل: نه نه زه خپله تلای سم
وصال وویل: هیله کوم رخسار راځه دا اخیری شیبی
خو به یو ځای سره تیری کو،
رخسار وویل: سمده درځه،
ادامه....
پښتو شعرونه او ټپی📚
15 Nov, 15:45
تعلیم وکړئ!
چی نسلونه مو له غربت ،جهالت او ناپوښی له رنځ خلاص شی.
چی نسلونه مو له غربت ،جهالت او ناپوښی له رنځ خلاص شی.
پښتو شعرونه او ټپی📚
15 Nov, 14:10
هغه ما چې په زنځیر تړلی نشو
هغه زړه په نری تار د زلفو ګیر شو
@Cricket_lover_143🖤
هغه زړه په نری تار د زلفو ګیر شو
@Cricket_lover_143🖤
پښتو شعرونه او ټپی📚
14 Nov, 19:21
نولسمه برخه
عاشقی ناول
رخسار او هغه ځوان حیران سول چی وصال د سلام
پر ځای اول خوشکه شروع کړه د رخسار سره ناست
ځوان وصال ته د روغبړ لاس ونیوی او ویویل: سلام
زه شکیب یم،
د وصال غوسه سړه سوه او هغه ځوان ته یی لاس
ورکړ او ویویل: وعلیکم السلام وصال یم،
رخسار وصال ته ډیر بد بد کتل شکیب وویل: وبخښی
زه باید اوس ولاړ سم ښه وخت رخسار ښه وخت
وصال،
کله چی شکیب ولای نو رخسار خپلی کوټی ته راونه
سوه وصال تر لاس ونیول او ورته یی وویل: رخسار
ما د څه وخت راهیسی درته تیلفونونه کول تا دا پورته
کوی ولی نه څه خبره ده،
رخسار په غوسه وویل: وصاله زما لاس ایله که،
خو وصال د هغی لاس ټینګ نیولی وو،
رخسار بیا وویل: وصاله ما درته وویل چی زما لاس
ایله که،
خو وصال د هغی لاس ټینګ نیولی وو او نه یی ور
ایله کاوه،
رخسار ته درد ورغلی او پر وصال یی یوه لویه ناره
وکړه چي وصاله زما لاس ایله که، کله چی وصال د
هغی دومره غوسه ولیدل حیران سو نو د هغی لاس یی
ور ایله کړ او رخسار خپلی کوټی ته ولاړه په دی وخت
کی د رخسار پلار هم راغلی د رخسار ناره یی
واوریدل او وصال ورته وویل: بابا په رخسار نن څه
سویدی د سهار راهیسی می تلیفونونه ورته راکول خو
هیڅ جواب یی نه راکوی چی دلته پسی رالم نو دا په
بانډار د هغه ځوان سره اخته وه نه پوهیږم چي څه
خبره ده،
پلار یی وویل: زه هم نه پوهیږم زویه چی څه خبره
ده؟
وصال وویل: بابا هغه ځوان څوک وو چي دلته راغلی
وو؟
د رخسار پلار وویل: هغه زما وراره او د رخسار د
اکا زوی وو،
وصال ډیر پریشانه وو او ټوله شپه ویښ وو او لټ پر
لټ اوښتی خوب نه ورتلی د رخسار غوسه یی په دماغ
کی ګرځیدل کله چی سهار سو نو په دفتر کی یی طاقت
نه کیدی نو رخسار ته یی زنګ ور ووهلی خو رخسار
پر کاټ کړ بیا یی ور ووهلی خو رخسار بیا پر کاټ
کړ وصال حیران وو چي څه پیښه ده ناببره کله چی د
رخسار کورته ورلی نو بیا یی ولیدل چي رخسار د
شکیب سره ناسته وه او خندل یی وصال ډیر پریشانه
سو هلته څو دقیقو ورته منتظر وو او د رخسار او
شکیب خبرو ډیر بد خوند ور کاوه څو دقیقی وروسته
شکیب ولاړی او وصال د رخسار و طرف ته ورلی
او رخسار ته یی وویل: رخسار ته دا خبرو او بانډار
او خنداوو ته وخت لری دا زما تلیفون ته وخت نسی
پیدا کوالی چی جواب راکی اخیر دا نفر څوک دی چي
زما وستا په مینځ کی یی فاصله راوستل بل وار دی
ددی هلک سره ونه وینم،
رخسار وویل: ته څوک یی چی ما راګرځوی؟
وصال ددی خبری په اوریدو ډیر پریشانه سو او
سترګی یی راوختی او رخسار ته یی په ژړغونی اواز
وویل: یوه دا خبره دی پاته وه سمده صحی ده زه پردی
یم ما ناحقه وکړه چی تاته می دا وویل،
د وصال تر سترګو اوښکی راغلی او د رخسار له
کوره ووتی په دروازه کی د رخسار پلار ولیدی چی د
وصال تر سترګو اوښکی را روانی دی او په موټر کی
کښینستی او ولاړی د رخسار پلار چی کله کورته رالی
نو رخسار ته یی وویل: ایا تا بیا د وصال سره جنګ
وکی؟
رخسار وویل: هغه بابا دی رالی....
رخسار لا خبره پوره کړی نه وه چي پلار یی په غوسه
ورته وویل: ما چي کمه پوښتنه در څخه وکړه د هغه
جواب راکه،
رخسار وویل: هو بابا
پلار یی رخسار ته ډیر په غوسه سو او خپلی خونی ته
ځنی ولاړی رخسار هم په غوسه خپلی خونی ته
ولاړه، وصال ټوله شپه په ژړا تیره کړه او تر سهاره
بیده نسو څو ورځی تیری سوی وصال او رخسار هیڅ
خبری سره ونه کړی وصال به ډیر خوابدی دفتر ته
راتلی او وتی هیڅ شی او هیڅ کاروبار ته یی زړه نه
کیدی څو ورځی وروسته وصال په خپل دفتر کی
ناست وو چي د رخسار د پلار تلیفون ورته رالی
وصال ډیر خوشحاله سو فکر یی کاوه چی یو ښه خبر
به وی کله چی یی د رخسار د پلار تلیفون ته جواب
ورکړ نو د رخسار پلار ورته وویل: وصاله زویه ته
یو وار کورته راسه که تکلیف نه وی،
وصال ورته وویل سمده او د رخسار کورته په ډیری
خوشحالی ور روان سو کله چی د رخسار کورته
ورسیدی نو ویلیدل چی رخسار او پلار یی ډیر خوابدی
ناست دی وصال هم حیران سو تر روغبړ وروسته د
رخسار پلار وویل: وصاله زویه نه پوهیږم چی ستاسو
جنجال پر څه خبره سره راغلی وو خوښه نه وسوه
زویه ما خو ډیر نصیحتونه ورته وکړه خو دا تر خپلی
فیصلی نه تیریږی او پر خپله فیصله یی ټینګار دی نو
چی خبره نوره سره ترخه نسی او جنجالونه نور زیات
نسی نو دا وایی چی ما دا فیصله کړیده نور تاسو پوه
سواست او فیصله مو،
وصال وویل: کمه فیصله بابا؟
د رخسار پلار په کراری وویل: وصال زویه رخسار
غوووووواړی چي ستا څخه طالق واخلی،
وصال ډیر حیران سو او په حیرت سره یی رخسار او
د هغی پلار ته وکتل او بیا یی تر سترګو اوښکې راغلی
ادامه....
چی دوه پارته نشر کم یو لایک کوی او بل نه 🚶♀
عاشقی ناول
رخسار او هغه ځوان حیران سول چی وصال د سلام
پر ځای اول خوشکه شروع کړه د رخسار سره ناست
ځوان وصال ته د روغبړ لاس ونیوی او ویویل: سلام
زه شکیب یم،
د وصال غوسه سړه سوه او هغه ځوان ته یی لاس
ورکړ او ویویل: وعلیکم السلام وصال یم،
رخسار وصال ته ډیر بد بد کتل شکیب وویل: وبخښی
زه باید اوس ولاړ سم ښه وخت رخسار ښه وخت
وصال،
کله چی شکیب ولای نو رخسار خپلی کوټی ته راونه
سوه وصال تر لاس ونیول او ورته یی وویل: رخسار
ما د څه وخت راهیسی درته تیلفونونه کول تا دا پورته
کوی ولی نه څه خبره ده،
رخسار په غوسه وویل: وصاله زما لاس ایله که،
خو وصال د هغی لاس ټینګ نیولی وو،
رخسار بیا وویل: وصاله ما درته وویل چی زما لاس
ایله که،
خو وصال د هغی لاس ټینګ نیولی وو او نه یی ور
ایله کاوه،
رخسار ته درد ورغلی او پر وصال یی یوه لویه ناره
وکړه چي وصاله زما لاس ایله که، کله چی وصال د
هغی دومره غوسه ولیدل حیران سو نو د هغی لاس یی
ور ایله کړ او رخسار خپلی کوټی ته ولاړه په دی وخت
کی د رخسار پلار هم راغلی د رخسار ناره یی
واوریدل او وصال ورته وویل: بابا په رخسار نن څه
سویدی د سهار راهیسی می تلیفونونه ورته راکول خو
هیڅ جواب یی نه راکوی چی دلته پسی رالم نو دا په
بانډار د هغه ځوان سره اخته وه نه پوهیږم چي څه
خبره ده،
پلار یی وویل: زه هم نه پوهیږم زویه چی څه خبره
ده؟
وصال وویل: بابا هغه ځوان څوک وو چي دلته راغلی
وو؟
د رخسار پلار وویل: هغه زما وراره او د رخسار د
اکا زوی وو،
وصال ډیر پریشانه وو او ټوله شپه ویښ وو او لټ پر
لټ اوښتی خوب نه ورتلی د رخسار غوسه یی په دماغ
کی ګرځیدل کله چی سهار سو نو په دفتر کی یی طاقت
نه کیدی نو رخسار ته یی زنګ ور ووهلی خو رخسار
پر کاټ کړ بیا یی ور ووهلی خو رخسار بیا پر کاټ
کړ وصال حیران وو چي څه پیښه ده ناببره کله چی د
رخسار کورته ورلی نو بیا یی ولیدل چي رخسار د
شکیب سره ناسته وه او خندل یی وصال ډیر پریشانه
سو هلته څو دقیقو ورته منتظر وو او د رخسار او
شکیب خبرو ډیر بد خوند ور کاوه څو دقیقی وروسته
شکیب ولاړی او وصال د رخسار و طرف ته ورلی
او رخسار ته یی وویل: رخسار ته دا خبرو او بانډار
او خنداوو ته وخت لری دا زما تلیفون ته وخت نسی
پیدا کوالی چی جواب راکی اخیر دا نفر څوک دی چي
زما وستا په مینځ کی یی فاصله راوستل بل وار دی
ددی هلک سره ونه وینم،
رخسار وویل: ته څوک یی چی ما راګرځوی؟
وصال ددی خبری په اوریدو ډیر پریشانه سو او
سترګی یی راوختی او رخسار ته یی په ژړغونی اواز
وویل: یوه دا خبره دی پاته وه سمده صحی ده زه پردی
یم ما ناحقه وکړه چی تاته می دا وویل،
د وصال تر سترګو اوښکی راغلی او د رخسار له
کوره ووتی په دروازه کی د رخسار پلار ولیدی چی د
وصال تر سترګو اوښکی را روانی دی او په موټر کی
کښینستی او ولاړی د رخسار پلار چی کله کورته رالی
نو رخسار ته یی وویل: ایا تا بیا د وصال سره جنګ
وکی؟
رخسار وویل: هغه بابا دی رالی....
رخسار لا خبره پوره کړی نه وه چي پلار یی په غوسه
ورته وویل: ما چي کمه پوښتنه در څخه وکړه د هغه
جواب راکه،
رخسار وویل: هو بابا
پلار یی رخسار ته ډیر په غوسه سو او خپلی خونی ته
ځنی ولاړی رخسار هم په غوسه خپلی خونی ته
ولاړه، وصال ټوله شپه په ژړا تیره کړه او تر سهاره
بیده نسو څو ورځی تیری سوی وصال او رخسار هیڅ
خبری سره ونه کړی وصال به ډیر خوابدی دفتر ته
راتلی او وتی هیڅ شی او هیڅ کاروبار ته یی زړه نه
کیدی څو ورځی وروسته وصال په خپل دفتر کی
ناست وو چي د رخسار د پلار تلیفون ورته رالی
وصال ډیر خوشحاله سو فکر یی کاوه چی یو ښه خبر
به وی کله چی یی د رخسار د پلار تلیفون ته جواب
ورکړ نو د رخسار پلار ورته وویل: وصاله زویه ته
یو وار کورته راسه که تکلیف نه وی،
وصال ورته وویل سمده او د رخسار کورته په ډیری
خوشحالی ور روان سو کله چی د رخسار کورته
ورسیدی نو ویلیدل چی رخسار او پلار یی ډیر خوابدی
ناست دی وصال هم حیران سو تر روغبړ وروسته د
رخسار پلار وویل: وصاله زویه نه پوهیږم چی ستاسو
جنجال پر څه خبره سره راغلی وو خوښه نه وسوه
زویه ما خو ډیر نصیحتونه ورته وکړه خو دا تر خپلی
فیصلی نه تیریږی او پر خپله فیصله یی ټینګار دی نو
چی خبره نوره سره ترخه نسی او جنجالونه نور زیات
نسی نو دا وایی چی ما دا فیصله کړیده نور تاسو پوه
سواست او فیصله مو،
وصال وویل: کمه فیصله بابا؟
د رخسار پلار په کراری وویل: وصال زویه رخسار
غوووووواړی چي ستا څخه طالق واخلی،
وصال ډیر حیران سو او په حیرت سره یی رخسار او
د هغی پلار ته وکتل او بیا یی تر سترګو اوښکې راغلی
ادامه....
چی دوه پارته نشر کم یو لایک کوی او بل نه 🚶♀
پښتو شعرونه او ټپی📚
13 Nov, 20:31
غږ یی واقعا زما زړه لمس کړ او واقعا یو ځل اوریدل یی بسنه نکوی په بار بار اوریدلو ارزی🤌🙂↔️
#عبدالله_سعید
❤️🩹🎧
@Cricket_lover_143
#عبدالله_سعید
❤️🩹🎧
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
13 Nov, 11:35
وصال وویل: نو سمده بابا خو ته به هم زما یو شرط
مني؟
پلار یی موسکۍ سو او بیا یی وویل: څنګه شرط زویه؟
وصال وویل: ته به زما د ټوکرانو د کمپنۍ ریس کیږی
زه غواړم هغه ستا په نامه کم،
پلار یی ډیر خوشحاله سو او بیا یی وویل: نه نه زویه
دومره غټه تحفه او دومره لوی احسان زه نسم منالی،
وصال وویل: بابا څه چی زما دی هغه خو ستا هم دی
او زه پر تا احسان نه کوم ایا تا او مور چي زه دې دنیا
ته راوړلم او روزلم مو ایا دا غټ احسان او غټه تحفه
نه ده چی تاسو ماته راکړه نو ایا زه دا دومره کوچنی
تحفه تاسو ته نسم درکوالی،
پلار یی نه منل خو اخیر د وصال د ډیر ټینکار سره
یی پلار ومنل او د ټوکرانو د کمپنۍ مشر یی کړ،
وصال غوښتل پر رخسار د پلار سره د یو ځای کیدو
زیری رخسار وکړی خو کله چي یی تلیفون ور
وکړ نو رخسار به پر کاټ کی وصال بیا زنګ ور
ووهلی خو رخسار بیا کاټ کی وصال د رخسار پلار
ته زنګ ور ووهلی او هغه ته یی وویل چي رخسار
چیری ده د رخسار پلار وویل: چي هغه خو په کور
کی ده،
وصال ډیر پریشانه سو چي رخسار تلیفون ولی نه
پورته کوی په موټر کی کښینستی
او د رخسار کورته ور روان سو کله چی هلته ورسیدی
نو ویلیدل چی رخسار د یو ځوان سره ناسته وه او
بانډار یی کاوه وصال د دروازی و شاته ودریدی او
رخسار ته یی زنګ ور ووهلی کله چی رخسار ته زنګ
ورغلی نو رخسار وکتی او بیرته یی تلیفون پر مځکه
کښیښوی او په بانډار اخته سوه وصال ډیر پریشانه سو
او د رخسار و خواته ور روان سو کله چي هغی ته ور
ورسیدی نو ورته یی وویل: رخسار زه د سهار
راهیسی تاته تلیفونونه کوم او ته دلته ناسته یی بانډار
کوی او زما تلیفون ته جواب نه وایی،
ادامه....
مني؟
پلار یی موسکۍ سو او بیا یی وویل: څنګه شرط زویه؟
وصال وویل: ته به زما د ټوکرانو د کمپنۍ ریس کیږی
زه غواړم هغه ستا په نامه کم،
پلار یی ډیر خوشحاله سو او بیا یی وویل: نه نه زویه
دومره غټه تحفه او دومره لوی احسان زه نسم منالی،
وصال وویل: بابا څه چی زما دی هغه خو ستا هم دی
او زه پر تا احسان نه کوم ایا تا او مور چي زه دې دنیا
ته راوړلم او روزلم مو ایا دا غټ احسان او غټه تحفه
نه ده چی تاسو ماته راکړه نو ایا زه دا دومره کوچنی
تحفه تاسو ته نسم درکوالی،
پلار یی نه منل خو اخیر د وصال د ډیر ټینکار سره
یی پلار ومنل او د ټوکرانو د کمپنۍ مشر یی کړ،
وصال غوښتل پر رخسار د پلار سره د یو ځای کیدو
زیری رخسار وکړی خو کله چي یی تلیفون ور
وکړ نو رخسار به پر کاټ کی وصال بیا زنګ ور
ووهلی خو رخسار بیا کاټ کی وصال د رخسار پلار
ته زنګ ور ووهلی او هغه ته یی وویل چي رخسار
چیری ده د رخسار پلار وویل: چي هغه خو په کور
کی ده،
وصال ډیر پریشانه سو چي رخسار تلیفون ولی نه
پورته کوی په موټر کی کښینستی
او د رخسار کورته ور روان سو کله چی هلته ورسیدی
نو ویلیدل چی رخسار د یو ځوان سره ناسته وه او
بانډار یی کاوه وصال د دروازی و شاته ودریدی او
رخسار ته یی زنګ ور ووهلی کله چی رخسار ته زنګ
ورغلی نو رخسار وکتی او بیرته یی تلیفون پر مځکه
کښیښوی او په بانډار اخته سوه وصال ډیر پریشانه سو
او د رخسار و خواته ور روان سو کله چي هغی ته ور
ورسیدی نو ورته یی وویل: رخسار زه د سهار
راهیسی تاته تلیفونونه کوم او ته دلته ناسته یی بانډار
کوی او زما تلیفون ته جواب نه وایی،
ادامه....
پښتو شعرونه او ټپی📚
13 Nov, 11:34
ناول اتلسمه برخه
څو میاشتی تیری سوی د وصال په هغه کمپنۍ کی غلا
وسوه په کومه کمپنۍ کی چی دده پلار منشی وو د هغی
کمپنۍ مدیر ټولو کاریګرو ته اخطار ورکړ چي باید د
غلا پیسی بیرته کمپنۍ ته راوړی که نه نو ډیر بد چلند
به ور سره وکړی ټول کاریګر ډیر وارخطا وه ددی
کیسی څخه وصال خبر سو او همغی کمپنۍ ته څو
ورځی وروسته راغلی او د کمپنۍ په صالون کی یی
ټول کاریګر راوغوښتل او مدیر یی هم راوغوښتی
وصال ټولو کاریګرو ته وویل: تاسو ټول تر ما مشران
او ددی کمپنۍ د څو کلنو راهیسی کاریګر یاست ددی
کمپنۍ لکبله تاسو خپلو کوچنیانو ته ډوډی او د ژوند
نورې اسانتیاوی برابروی نن چي ددی کمپنۍ سره کم خیانت سویدی دي کمپنۍ او ماته هیڅ تاوان نه رسوی
خو کم کس چي دا کار کړیدی هغه ته به ډیر تاوان
ورسیږی البته که یی خپله خپل ګناه ومنل او غلا سوی
پیسی یی بیرته راوړلی نو شاید زه پری رحم وکم خو
که یی نه راوړلی نو د ډیر بد حالت سره به مخ سی او
د ټولو ومخته به یی رسوا کم تاسو دی خبر یاست چي
ددی کس معلومول ماته هیڅ زور او تکلیف نه غواړی
زه یی معلوموالی سم او تاسو می په دی خاطر دلته
راوغوښتلاست چي تاسو هغه کس ووینی نو ښه ده چي
خپله خپل ځان راوښیي که نه نو بیا دی زما څخه ګیله
نه کوی چی ما بیا هر حالت پر راوستی اوس لا وخت
لری زه هغه ته دوی دقیقی وخت ورکوم چی باید خپله
خپل ګناه ومنی،
ټول کاریګر ډیر حیران سول او ټول ودیته انتظار وه
چي اوس به څوک ځان مجرم ومني ټول انتظار وه چي
په دی وخت کی د همدی کمپنۍ مدیر وصال ته وویل:
ریس صاحب وخت مه ضایع کوه موږ خبر یو چي غل څوک دی ایسته یی ژر رسوا که دوو نورو ملګرو یی
هم د مدیر د خبرو تائید وکړ،
وصال وویل: څوک دی هغه؟
مدیر د کمپنۍ منشي یعنی د وصال پلار ته چي مدیر
نه پیژندی چي دا د وصال پلار دی اشاره وکړه او
ویویل چي غل همدا منشي دی ملګرو یی وویل هو
همداسی ده ریس صاحب غل همدا زموږ منشي دی،
ددی خبر په اوریدو سره د وصال مخ د ډیره قهره تک
سور سو خو هیڅ یی ونه ویل کله چي یی پلار دا خبره
واوریدل نو ډیر وارخطا سو او وصال ته یی وویل:
ریس صاحب ریس صاحب زه په خدای قسم کوم چي
ما غلا نه ده کړی ما غلا نه ده کړی ریس صاحب،
وصال هیڅ نه ویل څو شیبی وروسته د کمپنۍ مدیر د
وصال پلار پوری وهی او ورته یی وویل: ولاړ سه
بی شرمه یو وار غلا کوی او بیا دروغو قسم خوری چی ما غلا نه
ده کړی، کله چی د کمپنۍ مدیر د وصال پلار پوری وهی وصال
ډیر په غوسه سو او ور ولاړ سو او مدیر یی ټینګ په
لغته ووهلی او د دروازی سره یی وجنګوی بیا یی
راپورته کړ او د مځکی یی ووهی او ورته یی وویل:
بی غیرته تا زما پلار ته غل وویل د ژوند څکه ولاکه
راڅخه وکی،
کله چي وصال منشي ته په پلار وویل نو ټول ډیر
حیران سول وصال خپلو وهلو ته ادامه ورکړی وه او
هر واری یی همدا ویل چی تا زما پلار ته په غل وویل
تر دی حده یی ووهلی چي د مدیر مخ ټول په وینو ککړ
سو پلار یی ورځغستل او وصال یی ټینګ کړ او ورته
یی وویل: ریس صاحب ریس صاحب هغه پریږده که
نه مړ به سی ریس صاحب پریږده هغه پرییییږده ریس
صاحب،
خو وصال خپلو وهلو ته ادامه ورکړی وه بیا یی پلار
وویل: وصاله زویه پریږده هغه که نه مړ به سی
وصاله زویه، کله چي وصال د خپل پلار د خولی څخه د زوی کلمه
واوریدل چی و ده ته یی په زوی وویل نو مدیر یی
پریښوی د وصال سترګی د اوښکو ډکی سوی او بیا یی
پلار ته مخ واړوی او هغه یی ټینګ په غیږ کی ونیوی
او د بابا بابا په نامه یی ورته ویل کله چي ارام سو او
غوسه یی لیری سوه نو مدیر یی تر کالو ونیوی او ټولو
کاریګرو ته یی وویل: غلا دی بی غیرته کړی وه خو
تور یی پر تاسو او زما پر پلار پورې کړ،
ټول ډیر حیران سول بیا وصال د پروجکتور پر مخ د
دوی د غلا ویدیو چي جاسوسی کیمری تری نیولی وه
ټولو ته ورښکاره کړه بیا یی مدیر او د هغه ملګرې تر
کمپنۍ ویستل ټولو بیرته د پخوا پڅیر خپل کارونه
شروع کړه وصال څو ورځی وروسته خپل پلار ته
وویل: بابا ته نور پر کور کښینه دا دی موږ خو یو موږ
کار کوو ستا و کار ته حاجت نسته ته استراحت وکه،
پلار یی وویل: وصاله زویه پر کور چي کښینم دیغت
کوم زه باید په یو کار اخته یم
څو میاشتی تیری سوی د وصال په هغه کمپنۍ کی غلا
وسوه په کومه کمپنۍ کی چی دده پلار منشی وو د هغی
کمپنۍ مدیر ټولو کاریګرو ته اخطار ورکړ چي باید د
غلا پیسی بیرته کمپنۍ ته راوړی که نه نو ډیر بد چلند
به ور سره وکړی ټول کاریګر ډیر وارخطا وه ددی
کیسی څخه وصال خبر سو او همغی کمپنۍ ته څو
ورځی وروسته راغلی او د کمپنۍ په صالون کی یی
ټول کاریګر راوغوښتل او مدیر یی هم راوغوښتی
وصال ټولو کاریګرو ته وویل: تاسو ټول تر ما مشران
او ددی کمپنۍ د څو کلنو راهیسی کاریګر یاست ددی
کمپنۍ لکبله تاسو خپلو کوچنیانو ته ډوډی او د ژوند
نورې اسانتیاوی برابروی نن چي ددی کمپنۍ سره کم خیانت سویدی دي کمپنۍ او ماته هیڅ تاوان نه رسوی
خو کم کس چي دا کار کړیدی هغه ته به ډیر تاوان
ورسیږی البته که یی خپله خپل ګناه ومنل او غلا سوی
پیسی یی بیرته راوړلی نو شاید زه پری رحم وکم خو
که یی نه راوړلی نو د ډیر بد حالت سره به مخ سی او
د ټولو ومخته به یی رسوا کم تاسو دی خبر یاست چي
ددی کس معلومول ماته هیڅ زور او تکلیف نه غواړی
زه یی معلوموالی سم او تاسو می په دی خاطر دلته
راوغوښتلاست چي تاسو هغه کس ووینی نو ښه ده چي
خپله خپل ځان راوښیي که نه نو بیا دی زما څخه ګیله
نه کوی چی ما بیا هر حالت پر راوستی اوس لا وخت
لری زه هغه ته دوی دقیقی وخت ورکوم چی باید خپله
خپل ګناه ومنی،
ټول کاریګر ډیر حیران سول او ټول ودیته انتظار وه
چي اوس به څوک ځان مجرم ومني ټول انتظار وه چي
په دی وخت کی د همدی کمپنۍ مدیر وصال ته وویل:
ریس صاحب وخت مه ضایع کوه موږ خبر یو چي غل څوک دی ایسته یی ژر رسوا که دوو نورو ملګرو یی
هم د مدیر د خبرو تائید وکړ،
وصال وویل: څوک دی هغه؟
مدیر د کمپنۍ منشي یعنی د وصال پلار ته چي مدیر
نه پیژندی چي دا د وصال پلار دی اشاره وکړه او
ویویل چي غل همدا منشي دی ملګرو یی وویل هو
همداسی ده ریس صاحب غل همدا زموږ منشي دی،
ددی خبر په اوریدو سره د وصال مخ د ډیره قهره تک
سور سو خو هیڅ یی ونه ویل کله چي یی پلار دا خبره
واوریدل نو ډیر وارخطا سو او وصال ته یی وویل:
ریس صاحب ریس صاحب زه په خدای قسم کوم چي
ما غلا نه ده کړی ما غلا نه ده کړی ریس صاحب،
وصال هیڅ نه ویل څو شیبی وروسته د کمپنۍ مدیر د
وصال پلار پوری وهی او ورته یی وویل: ولاړ سه
بی شرمه یو وار غلا کوی او بیا دروغو قسم خوری چی ما غلا نه
ده کړی، کله چی د کمپنۍ مدیر د وصال پلار پوری وهی وصال
ډیر په غوسه سو او ور ولاړ سو او مدیر یی ټینګ په
لغته ووهلی او د دروازی سره یی وجنګوی بیا یی
راپورته کړ او د مځکی یی ووهی او ورته یی وویل:
بی غیرته تا زما پلار ته غل وویل د ژوند څکه ولاکه
راڅخه وکی،
کله چي وصال منشي ته په پلار وویل نو ټول ډیر
حیران سول وصال خپلو وهلو ته ادامه ورکړی وه او
هر واری یی همدا ویل چی تا زما پلار ته په غل وویل
تر دی حده یی ووهلی چي د مدیر مخ ټول په وینو ککړ
سو پلار یی ورځغستل او وصال یی ټینګ کړ او ورته
یی وویل: ریس صاحب ریس صاحب هغه پریږده که
نه مړ به سی ریس صاحب پریږده هغه پرییییږده ریس
صاحب،
خو وصال خپلو وهلو ته ادامه ورکړی وه بیا یی پلار
وویل: وصاله زویه پریږده هغه که نه مړ به سی
وصاله زویه، کله چي وصال د خپل پلار د خولی څخه د زوی کلمه
واوریدل چی و ده ته یی په زوی وویل نو مدیر یی
پریښوی د وصال سترګی د اوښکو ډکی سوی او بیا یی
پلار ته مخ واړوی او هغه یی ټینګ په غیږ کی ونیوی
او د بابا بابا په نامه یی ورته ویل کله چي ارام سو او
غوسه یی لیری سوه نو مدیر یی تر کالو ونیوی او ټولو
کاریګرو ته یی وویل: غلا دی بی غیرته کړی وه خو
تور یی پر تاسو او زما پر پلار پورې کړ،
ټول ډیر حیران سول بیا وصال د پروجکتور پر مخ د
دوی د غلا ویدیو چي جاسوسی کیمری تری نیولی وه
ټولو ته ورښکاره کړه بیا یی مدیر او د هغه ملګرې تر
کمپنۍ ویستل ټولو بیرته د پخوا پڅیر خپل کارونه
شروع کړه وصال څو ورځی وروسته خپل پلار ته
وویل: بابا ته نور پر کور کښینه دا دی موږ خو یو موږ
کار کوو ستا و کار ته حاجت نسته ته استراحت وکه،
پلار یی وویل: وصاله زویه پر کور چي کښینم دیغت
کوم زه باید په یو کار اخته یم
پښتو شعرونه او ټپی📚
13 Nov, 05:02
قافلو کړې لوي لارې نادرکه
چيري ولاړي د کاروان د سر هلکه
#مجیب🥀💔
@Cricket_lover_143
چيري ولاړي د کاروان د سر هلکه
#مجیب🥀💔
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
13 Nov, 03:42
ګودر لکه پښتون وطن, پری جنګ لکه د دواو پیغلو
پښتون څه بی ګناه لکه منګی پکی ماتیږی
#شهید_ګیلمن_وزیر
🖤
@Cricket_lover_143
پښتون څه بی ګناه لکه منګی پکی ماتیږی
#شهید_ګیلمن_وزیر
🖤
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
12 Nov, 15:03
چې منزل ته رسیدای نشي رحمانه...!
دومره لرې مینتوب ته حاجت نشته...!
رحمان بابا
دومره لرې مینتوب ته حاجت نشته...!
رحمان بابا
پښتو شعرونه او ټپی📚
12 Nov, 05:41
وصال وویل: کوم خواږه چی موږ مخکی جوړول
اوس د هغو رنګ او شکل بدل کړی او مغزی مواد یی
ور زیات کړی د یوی میاشتی لپاره یی په دومره نرخ
بازار ته عرضه کوې چي صرف خپل مصرف پوره
کړی کله چي زیات عرضه سوه نو د بهرنی هیواد
خواږه خپل قیمت بایلی چی د څو میاشتو په جریان کی
به د هغو کمپنۍ فلج سی او موږ به بیرته قیمتونه لوړ
کړو او بیرته به خپل بازارمندنه پیدا کړو بیا هغوی د
څو کلونو لپاره کار نسی کوالی،
ټولو د وصال پر پوهی چکچکی وکړی د وصال
کاروبار او تجارت ورځ په ورځ پراختیا موندل وصال
خپل ورونه راوغوښتل او په کمپنیو کی یی په کار
وګمارل او ټولو ته یی لوړی رتبې ورکړی ټول ډیر
سره خوشحاله وه رخسار او وصال به هره ورځ سر لیدل او د واده بحثونه به یی سره کول څو میاشتی تیری
سوی یوه ورځ وصال د رخسار کورته ورغلی وو د
رخسار او پلار سره یی بانډار کاوه څو شیبی وروسته
د رخسار سر په لوګرځیدی او سر څرخی یی وسوه
خو وصال او پلار یی ځان ته نه کړه متوجی او ولاړه
سوه او خپلی خونې ته روانه سوه پلار یی ور ناره کړه
او ویویل: رخسار لوری چیری ځی خیریت دی؟
رخسار په تګ او رفتار کی وویل: بابا ځم خونۍ ته می
کار مي دی،
پلار یی وویل: راسه لورې چی وصال ولاړی بیا به
یی وکي،
رخسار وویل: نه بابا ضروری دی،
پلار یی هم څه نه وویل او رخسار خپلۍ خونۍ ته
ولاړه کله چي خپلۍ خونۍ ته ورسیدل نو په هنداره کي
یی وکتل ګوري چي تر پزۍ یی وینه رابهیدل رخسار
ډیره پریشانه سوه په همدی پریشانی کي ډوبه وه چي په دی وخت کي یی د خونۍ دروازه وټکیدل رخسار
ژر خپل پزه له وینو څخه پاکه کړه او ویویل: څوک؟
په دی وخت کی یی وصال خونۍ ته ورننوتی او
ویویل: زه یم ګرانۍ ماته اجازه سته،
رخسار موسکۍ سوه او ویویل: هو ولي نه راځه زه
خو هم دا ستا یم نو بیا اجازی ته څه اړتیا ده،
وصال موسکۍ سو او د رخسار لاس یی په لاس کی
ونیوی او ویویل: زما ګرانۍ دا څه وخت کیږی ته یو
څه پریشانه رامعلومیږی خیریت خو به یی ایا زما څخه
خو به کومه غلطۍ نه وی سوی،
رخسار موسکۍ سوه او ویویل: نه نه ګرانه الله دی نه
کوي ته خو په لک هاوو کی یو یی زه بختوره یم چي
ستا په رکم خاوند می په نصیب کیږی زه خو الله ته دا
دعا کوم چي ستا په څیر خاوند دی هری پیغلۍ ته
ورسیږی،
وصال موسکۍ سو او ویویل: او زه بیا دا دعا کوم چي
ستا پڅیر بدرنګه میرمن دی خدای هیچا ته نه ورکوی، رخسار او وصال دواړه په خندا سوه او رخسار وویل:
ځه لیونیه!!! زه نو بدرنګه یم؟
وصال د رخسار لاس ښکل کړ او ویویل: نه نه
مسخرۍ می کولی ته خو د نړی تر ټولو ښایسته میرمن
یی چی الله ماته راکړی یی،
ادامه...
ګیلی مو زده خو لایک کول نه😒
اوس د هغو رنګ او شکل بدل کړی او مغزی مواد یی
ور زیات کړی د یوی میاشتی لپاره یی په دومره نرخ
بازار ته عرضه کوې چي صرف خپل مصرف پوره
کړی کله چي زیات عرضه سوه نو د بهرنی هیواد
خواږه خپل قیمت بایلی چی د څو میاشتو په جریان کی
به د هغو کمپنۍ فلج سی او موږ به بیرته قیمتونه لوړ
کړو او بیرته به خپل بازارمندنه پیدا کړو بیا هغوی د
څو کلونو لپاره کار نسی کوالی،
ټولو د وصال پر پوهی چکچکی وکړی د وصال
کاروبار او تجارت ورځ په ورځ پراختیا موندل وصال
خپل ورونه راوغوښتل او په کمپنیو کی یی په کار
وګمارل او ټولو ته یی لوړی رتبې ورکړی ټول ډیر
سره خوشحاله وه رخسار او وصال به هره ورځ سر لیدل او د واده بحثونه به یی سره کول څو میاشتی تیری
سوی یوه ورځ وصال د رخسار کورته ورغلی وو د
رخسار او پلار سره یی بانډار کاوه څو شیبی وروسته
د رخسار سر په لوګرځیدی او سر څرخی یی وسوه
خو وصال او پلار یی ځان ته نه کړه متوجی او ولاړه
سوه او خپلی خونې ته روانه سوه پلار یی ور ناره کړه
او ویویل: رخسار لوری چیری ځی خیریت دی؟
رخسار په تګ او رفتار کی وویل: بابا ځم خونۍ ته می
کار مي دی،
پلار یی وویل: راسه لورې چی وصال ولاړی بیا به
یی وکي،
رخسار وویل: نه بابا ضروری دی،
پلار یی هم څه نه وویل او رخسار خپلۍ خونۍ ته
ولاړه کله چي خپلۍ خونۍ ته ورسیدل نو په هنداره کي
یی وکتل ګوري چي تر پزۍ یی وینه رابهیدل رخسار
ډیره پریشانه سوه په همدی پریشانی کي ډوبه وه چي په دی وخت کي یی د خونۍ دروازه وټکیدل رخسار
ژر خپل پزه له وینو څخه پاکه کړه او ویویل: څوک؟
په دی وخت کی یی وصال خونۍ ته ورننوتی او
ویویل: زه یم ګرانۍ ماته اجازه سته،
رخسار موسکۍ سوه او ویویل: هو ولي نه راځه زه
خو هم دا ستا یم نو بیا اجازی ته څه اړتیا ده،
وصال موسکۍ سو او د رخسار لاس یی په لاس کی
ونیوی او ویویل: زما ګرانۍ دا څه وخت کیږی ته یو
څه پریشانه رامعلومیږی خیریت خو به یی ایا زما څخه
خو به کومه غلطۍ نه وی سوی،
رخسار موسکۍ سوه او ویویل: نه نه ګرانه الله دی نه
کوي ته خو په لک هاوو کی یو یی زه بختوره یم چي
ستا په رکم خاوند می په نصیب کیږی زه خو الله ته دا
دعا کوم چي ستا په څیر خاوند دی هری پیغلۍ ته
ورسیږی،
وصال موسکۍ سو او ویویل: او زه بیا دا دعا کوم چي
ستا پڅیر بدرنګه میرمن دی خدای هیچا ته نه ورکوی، رخسار او وصال دواړه په خندا سوه او رخسار وویل:
ځه لیونیه!!! زه نو بدرنګه یم؟
وصال د رخسار لاس ښکل کړ او ویویل: نه نه
مسخرۍ می کولی ته خو د نړی تر ټولو ښایسته میرمن
یی چی الله ماته راکړی یی،
ادامه...
ګیلی مو زده خو لایک کول نه😒
پښتو شعرونه او ټپی📚
12 Nov, 05:41
ولسمه برخه ناول
همدا ورځې ته خو زه د
میاشتو میاشتو راهیسی انتظار یم د نوی کال لومړی
ورځ او زما او ستا د یو ځای کیدو ورځ (کوزدی)
ورځ، رخسار وویل: ځه درواغجنه ستا هیره وه دا خو
ما در پیاد کړه که نه نو سهار د وخته به دی لا پر ما
زیری کړی وای،وصال وویل: څنګه یی هیروالی سم
ایا ساه هم چا هیره کړیده؟رخسار وویل: بس بس غوړه
مالی مکوه زه ستا څخه خوابدې یم،وصال موسکۍ سو
او ویویل: مړ می که خو دا د خوابدتیا سزا مه
راکوه،رخسار وویل: چپ سه لیونیه بیا دا د مرګ بد
خونده خبری مکوه زه خو خدای ته دا دعا کوم چی
خدای زما عمر لا تاته درکړی،وصال وویل: چپ سه لیونې خدای دی داسی نکوی،رخسار وویل: بس بس
نوری خبری مکوه بالا نن ماښام کورته راسه او بابا
ته به یی ور پیاد کړی چی دوی ورځ وروسته زموږ
د کوزدې ورځ ده زه نسم ورته ویالی ځنی شرمیږم،
وصال موسکۍ سو او ویویل: سمده ان شاء لله،
کله چي
ماښام سو نو وصال د رخسار کورته ورغلې رخسار
وصال ته په دروازه کی انتظار وه تر روغبړ وروسته
دواړه د رخسار د پلار و طرف ته ور روان سوه تر
روغبړ وروسته رخسار و وصال ته اشاره وکړه چی
ورته ووایه وصال بیرته رخسار ته اشاره وکړه چي
ته ورته ووایه دوی همداسی اشاری سره کولی
وروسته وصال د رخسار پالر ته وویل: بابا دوی
ورځې وروسته کمه ورځ ده؟د رخسار پالر وویل:
درنۍ )دوشنبه( ده زویه،وصال او رخسار بیا پریشانه
سول وصال بیا وویل: یا بابا زما مطلب دا دی وام د
کال کمه ورځ ده؟د رخسار پالر وویل: لومړۍ ورځ
به یی وی،وصال او رخسار اوږدی اوږدی ساوی
کښلی چی بابا یی ولی نه پوهیږی وصال وویل: نو بابا کم پلان لری چي په دا ورځ یو څه وکړی؟د رخسار پلار
وویل: نه زویه کم پلان نلرم،اخیر رخسار نفستنګی
سوه او پلار ته یی وویل: بابا د یو چا سره به دی په
دی ورځ د کم څه وعده نه یی کړی؟پلار یی وویل: نه
لوری نو څه وعده می کول، رخسار او وصال دواړه
نفستنګی سول او اوږدی ساوی دواړه باسی څو شیبی
وروسته یی پلار وویل: زه پوهیږم چي تاسی څه
وایست او د سهار راهیسی د څه اشاری سره کوی زه
مو دا اشاری وینم دوی ورځې وروسته د کال لومړۍ
ورځ او ستاسو د کوزدی ورځ ده داغسی ده؟ وصال
او رخسار دواړه موسکۍ سوه او وشرمیدل بیا د
رخسار پلار د خپل جیب څخه دوی ګوتې (انګیشترۍ)
راویستی او رخسار او وصال ته ورکړی او ویویل
ورته: دا انګیشتری مو خوښی دی د کوزدی
لپاره؟وصال او رخسار ډیر حیرانه سول او دواړه خپل
پلار ټینګ په غیږ کی ونیوی او مننه یی تری وکړه د
رخسار پلار وصال ته وویل: وصاله زویه زه درباندی
ویاړم تا زما سر را لوړ کی زویه څومره تمه چي ما درته درلودل تر هغه لس چنده پرمختګ دی وکړ افرین
دی سی پر تا زویه زه ویاړم چی ستا په رکم ځوان می
زوم کیږی،وصال وویل: مننه بابا خو دا هر څه ستاسو
له برکته دی دا هر څه خو تاسو ما ته راکړل بابا کم
پرمختګ چي ما کړیدی او کم څه چی زه لرم دا ټول
ستاسو له برکته دی،د رخسار پلار وویل: نه زویه دا
خو ستا د هڅی او کوښښ له امله دی ما خو صرف
پیسی تاته ددی لپاره درکړی چی زه تا په وازمویم که
مي چیری بل چاته ورکړی وای نو هغه به پر عیاشی
او د یو څو ورځو پر خوښیو مصرف کړی وای خو
ته د هغو له ډلی نسوی زه درباندی ویاړم زویه،
وصال او ملګرو یی د کوزدی مراسمو ته اماده ګی
نیول کله چي د کال لومړی ورځ سوه نو په ماښام کی
یی د وصال او رخسار د کوزدی مراسم پیل سول د
کوزدی مراسمو ته یی لوی لوی چارواکی او تجاران
راغلی وه د وصال او رخسار د کوزدۍ نکاح وتړل
سوه څو شیبی وروسته د مراسمو ختمیدو ته لا وخت پاتی وو چي رخسار وصال ته وویل: وصال زه باید
یو ارام وکم ډیر می پر سر درد دی،
وصال وویل: رخسار! میلمانه لا تر اوسه دلي دی ته
هغه څنګه یوازی پریږدی او ځی؟
رخسار وویل: وصال بخښنه غواړم نوره نسم پاته
کیدای،
وصال وویل: سمده نو ورسه ته ارام وکه بیا به سهار
زه د پاتی میلمستیا کیسه درته وکم ورسه ښه شپه
رخسار می،
رخسار وویل: تاته هم ښه شپه وصال می،
وختونه همداسی تیریده وصال ډیری کمپنۍ او
فابریکې رانیولی او د هیواد تر ټولو ستر تجار سو خو
وصال خپلې لومړی فابریکې ته زیاته پاملرنه کول
ځکه چی ده هر څه د همدی فابریکې په برکت پیدا
کړی وه د همدی فابریکې مسؤل د وصال سره په
مجلس کی وویل: ریس صاحب بهرنی هیواد هم زموږ
پڅیر پالیسی ته لاس اچولی او زموږ خواږه په بازار کی دا څو ورځی کیږی چي خپل مقام کښته کوی
بازارمندنه او تقاضا کمیږی په دی اړه ستاسو نظر څه
دی چی باید څه وکړو؟
همدا ورځې ته خو زه د
میاشتو میاشتو راهیسی انتظار یم د نوی کال لومړی
ورځ او زما او ستا د یو ځای کیدو ورځ (کوزدی)
ورځ، رخسار وویل: ځه درواغجنه ستا هیره وه دا خو
ما در پیاد کړه که نه نو سهار د وخته به دی لا پر ما
زیری کړی وای،وصال وویل: څنګه یی هیروالی سم
ایا ساه هم چا هیره کړیده؟رخسار وویل: بس بس غوړه
مالی مکوه زه ستا څخه خوابدې یم،وصال موسکۍ سو
او ویویل: مړ می که خو دا د خوابدتیا سزا مه
راکوه،رخسار وویل: چپ سه لیونیه بیا دا د مرګ بد
خونده خبری مکوه زه خو خدای ته دا دعا کوم چی
خدای زما عمر لا تاته درکړی،وصال وویل: چپ سه لیونې خدای دی داسی نکوی،رخسار وویل: بس بس
نوری خبری مکوه بالا نن ماښام کورته راسه او بابا
ته به یی ور پیاد کړی چی دوی ورځ وروسته زموږ
د کوزدې ورځ ده زه نسم ورته ویالی ځنی شرمیږم،
وصال موسکۍ سو او ویویل: سمده ان شاء لله،
کله چي
ماښام سو نو وصال د رخسار کورته ورغلې رخسار
وصال ته په دروازه کی انتظار وه تر روغبړ وروسته
دواړه د رخسار د پلار و طرف ته ور روان سوه تر
روغبړ وروسته رخسار و وصال ته اشاره وکړه چی
ورته ووایه وصال بیرته رخسار ته اشاره وکړه چي
ته ورته ووایه دوی همداسی اشاری سره کولی
وروسته وصال د رخسار پالر ته وویل: بابا دوی
ورځې وروسته کمه ورځ ده؟د رخسار پالر وویل:
درنۍ )دوشنبه( ده زویه،وصال او رخسار بیا پریشانه
سول وصال بیا وویل: یا بابا زما مطلب دا دی وام د
کال کمه ورځ ده؟د رخسار پالر وویل: لومړۍ ورځ
به یی وی،وصال او رخسار اوږدی اوږدی ساوی
کښلی چی بابا یی ولی نه پوهیږی وصال وویل: نو بابا کم پلان لری چي په دا ورځ یو څه وکړی؟د رخسار پلار
وویل: نه زویه کم پلان نلرم،اخیر رخسار نفستنګی
سوه او پلار ته یی وویل: بابا د یو چا سره به دی په
دی ورځ د کم څه وعده نه یی کړی؟پلار یی وویل: نه
لوری نو څه وعده می کول، رخسار او وصال دواړه
نفستنګی سول او اوږدی ساوی دواړه باسی څو شیبی
وروسته یی پلار وویل: زه پوهیږم چي تاسی څه
وایست او د سهار راهیسی د څه اشاری سره کوی زه
مو دا اشاری وینم دوی ورځې وروسته د کال لومړۍ
ورځ او ستاسو د کوزدی ورځ ده داغسی ده؟ وصال
او رخسار دواړه موسکۍ سوه او وشرمیدل بیا د
رخسار پلار د خپل جیب څخه دوی ګوتې (انګیشترۍ)
راویستی او رخسار او وصال ته ورکړی او ویویل
ورته: دا انګیشتری مو خوښی دی د کوزدی
لپاره؟وصال او رخسار ډیر حیرانه سول او دواړه خپل
پلار ټینګ په غیږ کی ونیوی او مننه یی تری وکړه د
رخسار پلار وصال ته وویل: وصاله زویه زه درباندی
ویاړم تا زما سر را لوړ کی زویه څومره تمه چي ما درته درلودل تر هغه لس چنده پرمختګ دی وکړ افرین
دی سی پر تا زویه زه ویاړم چی ستا په رکم ځوان می
زوم کیږی،وصال وویل: مننه بابا خو دا هر څه ستاسو
له برکته دی دا هر څه خو تاسو ما ته راکړل بابا کم
پرمختګ چي ما کړیدی او کم څه چی زه لرم دا ټول
ستاسو له برکته دی،د رخسار پلار وویل: نه زویه دا
خو ستا د هڅی او کوښښ له امله دی ما خو صرف
پیسی تاته ددی لپاره درکړی چی زه تا په وازمویم که
مي چیری بل چاته ورکړی وای نو هغه به پر عیاشی
او د یو څو ورځو پر خوښیو مصرف کړی وای خو
ته د هغو له ډلی نسوی زه درباندی ویاړم زویه،
وصال او ملګرو یی د کوزدی مراسمو ته اماده ګی
نیول کله چي د کال لومړی ورځ سوه نو په ماښام کی
یی د وصال او رخسار د کوزدی مراسم پیل سول د
کوزدی مراسمو ته یی لوی لوی چارواکی او تجاران
راغلی وه د وصال او رخسار د کوزدۍ نکاح وتړل
سوه څو شیبی وروسته د مراسمو ختمیدو ته لا وخت پاتی وو چي رخسار وصال ته وویل: وصال زه باید
یو ارام وکم ډیر می پر سر درد دی،
وصال وویل: رخسار! میلمانه لا تر اوسه دلي دی ته
هغه څنګه یوازی پریږدی او ځی؟
رخسار وویل: وصال بخښنه غواړم نوره نسم پاته
کیدای،
وصال وویل: سمده نو ورسه ته ارام وکه بیا به سهار
زه د پاتی میلمستیا کیسه درته وکم ورسه ښه شپه
رخسار می،
رخسار وویل: تاته هم ښه شپه وصال می،
وختونه همداسی تیریده وصال ډیری کمپنۍ او
فابریکې رانیولی او د هیواد تر ټولو ستر تجار سو خو
وصال خپلې لومړی فابریکې ته زیاته پاملرنه کول
ځکه چی ده هر څه د همدی فابریکې په برکت پیدا
کړی وه د همدی فابریکې مسؤل د وصال سره په
مجلس کی وویل: ریس صاحب بهرنی هیواد هم زموږ
پڅیر پالیسی ته لاس اچولی او زموږ خواږه په بازار کی دا څو ورځی کیږی چي خپل مقام کښته کوی
بازارمندنه او تقاضا کمیږی په دی اړه ستاسو نظر څه
دی چی باید څه وکړو؟
پښتو شعرونه او ټپی📚
12 Nov, 05:04
https://vm.tiktok.com/ZSjDoJ84R/
دا ویډیو حتمآ یو ځل وګورئ چی څنګه هیکران په آنلاین ډول حلک بلیک ميل کوی.
دا ویډیو حتمآ یو ځل وګورئ چی څنګه هیکران په آنلاین ډول حلک بلیک ميل کوی.
پښتو شعرونه او ټپی📚
11 Nov, 17:24
زحمت وباسي،شپی په ځان سبا کړی ،تر هغی تسلیم نشی چی ترڅو مو خپل هدف نه وی ترلاسه کړی. کله مو چی هدف ترلاسه کړ بیا ته کینه حلک به ستاسو بریا لمانځي.
#تجربه
#تجربه
پښتو شعرونه او ټپی📚
10 Nov, 15:43
یوه ورځ
وصال په خپل دفتر کي ناست وو چي د دفتر دروازه
یی د اجازی لپاره وټکیدل وصال د ورتلو اجازه ورکړه
ګورې چي هغه دده پلار وو دواړه ډیره سره حیران
سول تر څو شیبو حیرانتیا وروسته وصال خپل پلار
ته وویل: راځه راځه بابا کښینه، پلار یی هم کښینستی
وصال پلار ته چای ور واچولې پلار یی همداسی چپ
ناست او څه یی نه ویل وصال هغه ته ډیر په مینه مینه
کتل چي په دی وخت کي د وصال مرستیال راغلې او
وصال ته یی وویل: ریس صاحب میلمانه راورسیدل
او دا څو دقیقی کیږی چی تاسو ته په تمه دې،وصال
وویل: د نن غونډه لغوه که زه مصروف یم،مرستیال
یی وویل: ریس صاحب هغه د لویو لویو شرکتو او
کمپنیو خاوندان دی او زموږ لوی لوی مشتریان دی
زه یی غونډه څنګه لغوه کوالی سم،وصال په غوسه
سو او ویویل: بی عقله ما نه درته وویل چي لغوه یی
کړه نه می وینی چي زه مجلس لرم او مصروفه یم،په
دی وخت کي د وصال پلار د وصال مرستیال ته وویل:
ودریږه زویه غونډه مه لغوه کوه دی به درسی بیا یی
وصال ته وویل ته اړتیا نلری چی زما لپاره غونډه لغوه
کړی زه صرف دلته ددی لپاره راغلی وم چي ستاسو
کمپنۍ په اخبار کی اعلان نشر کړی وو چي تاسو یو
خزانه دار )منشې( ته ضرورت لري ما څو کلونه په
بانک کی وظیفه کړیده زیاته تجریبه لرم زامن مي بیکاره دی پر کور ناست دی هغه وظیفه تاسو ماته
راکړی واخلی دا می اسناد دی،د وصال په سترګو کي
په دی وخت کي اوښکې راغلی او ورته یی وویل: بابا
زه خو دی هم زوی یم او دا کمپنې او فابریکې خو
ستاسو هم دی نو بیا تاسو ولی ځان پردی کوی،پلار
یی وویل: ما درته وویل چی زه صرف دلته د کار لپاره
راغلی یم که تاسو ما ته هغه وظیفه راکوی رایی کړی
که نه د خدای په امان،په دی وخت کي د وصال د
کاروبار یو ملګرې د وصال دفتر ته ور ننوتی وصال
ژر خپلې اوښکی پاکی کړی او پلار ته یی وویل: سمده
چي څنګه ستاسو خوښه وی سر د سبا څخه تاسو خپلې
وظیفی ته راتلای سی،وصال د خپل دفتر څخه ووتي
او د ملګرې سره غونډی ته ولاړی د میلمنو څخه یی
د ناوخته کیدو بخښنه وغوښته او بیا یی پر کاروبار
بحثونه شروع کړل کله چي غونډه خلاصه سول او
ټول ولاړل نو وصال خپل مرستیال خپل څنګ ته
رانیږدی کړ او هغه ته یی وویل: زه بخښنه غواړم یاره
ما په غوسه کی تاته بد و رد وویل،مرستیال یی وویل: زه پوهیږم ریس صاحب ما بخښلی یی هیڅ خبره نه
ده،په دی وخت کي وصال ته زنګ راغلی کله چي
وصال نمبر ته وکتل نو ویلیدل چي رخسار ده تر
روغبړ وروسته رخسار وویل: زما ښاغلې ستا پیاد دی
چي دوی ورځی وروسته کمه ورځ ده؟وصال موسکۍ
سو او ویویل: څنګه یی هیروالی سم ځان به هیر کم
خو دا ورځ به هیره نه کم..
ادامه..
وصال په خپل دفتر کي ناست وو چي د دفتر دروازه
یی د اجازی لپاره وټکیدل وصال د ورتلو اجازه ورکړه
ګورې چي هغه دده پلار وو دواړه ډیره سره حیران
سول تر څو شیبو حیرانتیا وروسته وصال خپل پلار
ته وویل: راځه راځه بابا کښینه، پلار یی هم کښینستی
وصال پلار ته چای ور واچولې پلار یی همداسی چپ
ناست او څه یی نه ویل وصال هغه ته ډیر په مینه مینه
کتل چي په دی وخت کي د وصال مرستیال راغلې او
وصال ته یی وویل: ریس صاحب میلمانه راورسیدل
او دا څو دقیقی کیږی چی تاسو ته په تمه دې،وصال
وویل: د نن غونډه لغوه که زه مصروف یم،مرستیال
یی وویل: ریس صاحب هغه د لویو لویو شرکتو او
کمپنیو خاوندان دی او زموږ لوی لوی مشتریان دی
زه یی غونډه څنګه لغوه کوالی سم،وصال په غوسه
سو او ویویل: بی عقله ما نه درته وویل چي لغوه یی
کړه نه می وینی چي زه مجلس لرم او مصروفه یم،په
دی وخت کي د وصال پلار د وصال مرستیال ته وویل:
ودریږه زویه غونډه مه لغوه کوه دی به درسی بیا یی
وصال ته وویل ته اړتیا نلری چی زما لپاره غونډه لغوه
کړی زه صرف دلته ددی لپاره راغلی وم چي ستاسو
کمپنۍ په اخبار کی اعلان نشر کړی وو چي تاسو یو
خزانه دار )منشې( ته ضرورت لري ما څو کلونه په
بانک کی وظیفه کړیده زیاته تجریبه لرم زامن مي بیکاره دی پر کور ناست دی هغه وظیفه تاسو ماته
راکړی واخلی دا می اسناد دی،د وصال په سترګو کي
په دی وخت کي اوښکې راغلی او ورته یی وویل: بابا
زه خو دی هم زوی یم او دا کمپنې او فابریکې خو
ستاسو هم دی نو بیا تاسو ولی ځان پردی کوی،پلار
یی وویل: ما درته وویل چی زه صرف دلته د کار لپاره
راغلی یم که تاسو ما ته هغه وظیفه راکوی رایی کړی
که نه د خدای په امان،په دی وخت کي د وصال د
کاروبار یو ملګرې د وصال دفتر ته ور ننوتی وصال
ژر خپلې اوښکی پاکی کړی او پلار ته یی وویل: سمده
چي څنګه ستاسو خوښه وی سر د سبا څخه تاسو خپلې
وظیفی ته راتلای سی،وصال د خپل دفتر څخه ووتي
او د ملګرې سره غونډی ته ولاړی د میلمنو څخه یی
د ناوخته کیدو بخښنه وغوښته او بیا یی پر کاروبار
بحثونه شروع کړل کله چي غونډه خلاصه سول او
ټول ولاړل نو وصال خپل مرستیال خپل څنګ ته
رانیږدی کړ او هغه ته یی وویل: زه بخښنه غواړم یاره
ما په غوسه کی تاته بد و رد وویل،مرستیال یی وویل: زه پوهیږم ریس صاحب ما بخښلی یی هیڅ خبره نه
ده،په دی وخت کي وصال ته زنګ راغلی کله چي
وصال نمبر ته وکتل نو ویلیدل چي رخسار ده تر
روغبړ وروسته رخسار وویل: زما ښاغلې ستا پیاد دی
چي دوی ورځی وروسته کمه ورځ ده؟وصال موسکۍ
سو او ویویل: څنګه یی هیروالی سم ځان به هیر کم
خو دا ورځ به هیره نه کم..
ادامه..
پښتو شعرونه او ټپی📚
10 Nov, 15:41
ناول
شپاړلسمه برخه
کله چي
فابریکې ته ورسیدل نو د فابریکې قلف یی خالص کړ یو ملګرې یی غوښتل چي فابریکې ته ننوځې خو
وصال هغه ونیوی او بیرته یی را ویستی او ټول
ملګرو ته یی وویل: ملګرو ملګرو تاسو یو څو شیبی
صبر وکی، بیا یی موبایل راویستی او رخسار ته یی
زنګ ووهلی او رخسار یی فابریکې ته راوغوښتل څو
شیبی وروسته رخسار راغلل وصال هغې ته وویل:
رخسار نن د فابریکې د خلاصولو لومړی ورځ ده نو
د ښه بخت لپاره به لومړی ته فابریکې ته قدم دننه
کوی،رخسار ډیره خوشحاله سوه او بیا یی فابریکې ته
خپل لومړی راسته پښه په موم کی کښیښول او بیا یی
دوهمه پښه دننه کړه او بیا ټول دننه سول وصال په
موم کي د رخسار د چاپ سوی پښی چاپ په فابریکه
کي پر یو دیوال وموښلوی،
ټولو په ګډه سره فابریکه پاکه کړه او د لا ښه بخت
لپاره یي خیراتونه پکښی وکړل او فابریکه یي ښه سره
سمه کړه بیا یی د فابریکې د پخوانی مشر سره پر تیرو
ډیزاینونو بحث وکړ وصال د فابریکې پخوانې مشر ته
وویل: زه غواړم چي پخوانې ټول د خواږو ډیزاینونه ور بدل کم، بیا یی کاریګرو ته امر وکړ چي د خواږو
شکل ور واړوی او د پخوانې خوږوالی څخه یی یو څه
اندازه شکره او خوږوالی ور کم کړي د فابریکې
پخوانې مشر پوښتنه تری وکړه او ورته یی وویل:
ریس صاحب که دی خوږوالی ور کم کړ نو په بازار
کی به هیڅوک وانه خلی ځکه ما ډیره زیاته شکره
پکښی استعمالول بیا هم نه وتل خو چی ته یی ورکمه
کړی نو تر هغه به لا کښته سی،وصال وویل: ددی
خبری جواب به بیا ته د موادو د بازار ته د وړاندی
کولو وروسته پیدا کړی اوس چي ما څنګه درته ویلی
دی هم هغسی وکړی،د وصال د امر سره سم همداسی
وسوه د خواږو شکل واوښتل سو او شکره یی کمه سوه
کله چي خوږه د بازار د عرضی او وړاندی کولو لپاره
تیار سوه نو وصال هغه په یو غټ موټر کی واچول ده
او ملګرو یی بازار ته یوړل هر دوکاندار ته به یی ویل
چی نوی خوږه ده ارزانه او باکیفیته ....هر دوکاندار
به منفی جواب ورکوی چي نه یی غواړو خو کله چي
به وصال هغوي ته د خواږی یو څه اندازه د خوند کتلو لپاره ورکړه نو ورته وبه یی ویل چي دوه کارټنه یا هم
دری کارټنه راکړه ټولو دوکاندارانو همداسی کول دا
وو چي د نن ورځی غټ موټر خوږه خلاصه سول ټول
ډیر خوشحاله سول کله چي وصال فابریکې ته راغلی
نو یی کاریګرو ته وویل: سبا ته د تیری ورځی په
نسبت یو څه کمه خواږه جوړه کړي؟د فابریکې مشر
وویل: ریس صاحب ودی نه لیدل چي د تیری ورځې
خوږه ټوله ووتل سبا به خامخا د بازار تقاضا ډیره وی
نو ته یی ولی کموې او په دی هم نسوم پوه چي تا ولی
د خواږی شکره ورکمه کړه خو بیا هم هغه زما د وخت
په نسبت زیاته ووتل؟وصال موسکۍ سو او ویویل:
موږ باید خلکو او بازار ته په کتو سره بازار ته شیان
وړاندی کړو اوس هغه پخوانی وخت نه دی چی ټولو
خلکو روغ صیحت درلودی اوس زیاتره خلک په رکم
رکم ناروغیو او د شکري په نارغیو اخته دی چي
زیات خواږه شیان نه خوښوی نو مي ځکه د خواږو
شکره ور کمه کړه او د تیری ورځې د خوږو په نسبت
نن ځکه کم خواږه بازار ته وړاندی کوم ځکه چی ما ولیدل چي زما خواږو ته د بازار تقاضا ڈیریږی او
څومره چي د بازار تقاضا ډیریږی هغومره د یو
فابریکې شیان قدر پیدا کوی او خلک یی لا نور هم
غوښتونکی سی،ددی خبرو په اوریدو سره ټولو د
وصال پر زیرکتیا او هوښیارتوب چکچکی وکړی،
سبا ته خواږه بازار ته د عرضی لپاره اماده سوه
پخوانی دوکاندارانو چي به غوښتل هم نه خو هغوی
اوس ددی خوږی لپاره په تمه وو کله چي وصال ور
ورسیدی نو هغو به ویل چی موږ تاته په تمه وو پخوا
به یی دوه و دری کارټنه غوښتل خو نن یی شپږ و لس
کارټنه غوښتل وصال به هغو ته ویل چي نن خوږه لږ
ده او زه یی باید ټولو مشتریانو او دوکاندارانو ته
مساوی تقسیم کم نو ځکه یی هر دوکاندار ته دوه دوه
کارټنه ورکول هر دوکاندار او مشتری به ورته ویل
چي سبا ته موږ ته لس و شل کارټنه راوړه همدا سلسله
همداسی روانه وه چي دوکاندارانو به شل کارټنه خوږه
غوښتل وصال به لس و پنځلس ور کول د بازار تقاضا
به نوره هم ډیریدل وصال ته پر ټلیفونو به واری نه کیدی ټولو به د خوږو غوښتنه کول څنګه چی د بازار
تقاضا او غوښتنه ډیره سوه نو ځکه وصال فابریکې ته
د خوږو نور ماشینونه هم راوړل پخوا به وصال او
ملګرو او کاریګرو به مال بازار ته دکاندارانو ته ور
وړی خو اوس ټول مشتریان او دوکانداران فابریکې
ته د خوږو د اخیستو لپاره راتلل وصال په خپل
کاروبار کی ډیر پرمختګ وکړ په شپږ میاشتو کی یی
د رخسار پلار ته د هغه پیسی ټولې بیرته ورکړی
فابریکې یی میاشت په میاشت پرمختګ کاوه او په لږ
وخت کي یی نوری فابریکې او کمپنۍ هم رانیولی په
اخبارو او مجلو کی یی د کاریګرو لپاره اعلان وکړ
ډیر کارکونکې یی په کار وګمارل د پخوانیو کاریګرو
معاش او وظیفی یی هم ور لوړی کړی
شپاړلسمه برخه
کله چي
فابریکې ته ورسیدل نو د فابریکې قلف یی خالص کړ یو ملګرې یی غوښتل چي فابریکې ته ننوځې خو
وصال هغه ونیوی او بیرته یی را ویستی او ټول
ملګرو ته یی وویل: ملګرو ملګرو تاسو یو څو شیبی
صبر وکی، بیا یی موبایل راویستی او رخسار ته یی
زنګ ووهلی او رخسار یی فابریکې ته راوغوښتل څو
شیبی وروسته رخسار راغلل وصال هغې ته وویل:
رخسار نن د فابریکې د خلاصولو لومړی ورځ ده نو
د ښه بخت لپاره به لومړی ته فابریکې ته قدم دننه
کوی،رخسار ډیره خوشحاله سوه او بیا یی فابریکې ته
خپل لومړی راسته پښه په موم کی کښیښول او بیا یی
دوهمه پښه دننه کړه او بیا ټول دننه سول وصال په
موم کي د رخسار د چاپ سوی پښی چاپ په فابریکه
کي پر یو دیوال وموښلوی،
ټولو په ګډه سره فابریکه پاکه کړه او د لا ښه بخت
لپاره یي خیراتونه پکښی وکړل او فابریکه یي ښه سره
سمه کړه بیا یی د فابریکې د پخوانی مشر سره پر تیرو
ډیزاینونو بحث وکړ وصال د فابریکې پخوانې مشر ته
وویل: زه غواړم چي پخوانې ټول د خواږو ډیزاینونه ور بدل کم، بیا یی کاریګرو ته امر وکړ چي د خواږو
شکل ور واړوی او د پخوانې خوږوالی څخه یی یو څه
اندازه شکره او خوږوالی ور کم کړي د فابریکې
پخوانې مشر پوښتنه تری وکړه او ورته یی وویل:
ریس صاحب که دی خوږوالی ور کم کړ نو په بازار
کی به هیڅوک وانه خلی ځکه ما ډیره زیاته شکره
پکښی استعمالول بیا هم نه وتل خو چی ته یی ورکمه
کړی نو تر هغه به لا کښته سی،وصال وویل: ددی
خبری جواب به بیا ته د موادو د بازار ته د وړاندی
کولو وروسته پیدا کړی اوس چي ما څنګه درته ویلی
دی هم هغسی وکړی،د وصال د امر سره سم همداسی
وسوه د خواږو شکل واوښتل سو او شکره یی کمه سوه
کله چي خوږه د بازار د عرضی او وړاندی کولو لپاره
تیار سوه نو وصال هغه په یو غټ موټر کی واچول ده
او ملګرو یی بازار ته یوړل هر دوکاندار ته به یی ویل
چی نوی خوږه ده ارزانه او باکیفیته ....هر دوکاندار
به منفی جواب ورکوی چي نه یی غواړو خو کله چي
به وصال هغوي ته د خواږی یو څه اندازه د خوند کتلو لپاره ورکړه نو ورته وبه یی ویل چي دوه کارټنه یا هم
دری کارټنه راکړه ټولو دوکاندارانو همداسی کول دا
وو چي د نن ورځی غټ موټر خوږه خلاصه سول ټول
ډیر خوشحاله سول کله چي وصال فابریکې ته راغلی
نو یی کاریګرو ته وویل: سبا ته د تیری ورځی په
نسبت یو څه کمه خواږه جوړه کړي؟د فابریکې مشر
وویل: ریس صاحب ودی نه لیدل چي د تیری ورځې
خوږه ټوله ووتل سبا به خامخا د بازار تقاضا ډیره وی
نو ته یی ولی کموې او په دی هم نسوم پوه چي تا ولی
د خواږی شکره ورکمه کړه خو بیا هم هغه زما د وخت
په نسبت زیاته ووتل؟وصال موسکۍ سو او ویویل:
موږ باید خلکو او بازار ته په کتو سره بازار ته شیان
وړاندی کړو اوس هغه پخوانی وخت نه دی چی ټولو
خلکو روغ صیحت درلودی اوس زیاتره خلک په رکم
رکم ناروغیو او د شکري په نارغیو اخته دی چي
زیات خواږه شیان نه خوښوی نو مي ځکه د خواږو
شکره ور کمه کړه او د تیری ورځې د خوږو په نسبت
نن ځکه کم خواږه بازار ته وړاندی کوم ځکه چی ما ولیدل چي زما خواږو ته د بازار تقاضا ڈیریږی او
څومره چي د بازار تقاضا ډیریږی هغومره د یو
فابریکې شیان قدر پیدا کوی او خلک یی لا نور هم
غوښتونکی سی،ددی خبرو په اوریدو سره ټولو د
وصال پر زیرکتیا او هوښیارتوب چکچکی وکړی،
سبا ته خواږه بازار ته د عرضی لپاره اماده سوه
پخوانی دوکاندارانو چي به غوښتل هم نه خو هغوی
اوس ددی خوږی لپاره په تمه وو کله چي وصال ور
ورسیدی نو هغو به ویل چی موږ تاته په تمه وو پخوا
به یی دوه و دری کارټنه غوښتل خو نن یی شپږ و لس
کارټنه غوښتل وصال به هغو ته ویل چي نن خوږه لږ
ده او زه یی باید ټولو مشتریانو او دوکاندارانو ته
مساوی تقسیم کم نو ځکه یی هر دوکاندار ته دوه دوه
کارټنه ورکول هر دوکاندار او مشتری به ورته ویل
چي سبا ته موږ ته لس و شل کارټنه راوړه همدا سلسله
همداسی روانه وه چي دوکاندارانو به شل کارټنه خوږه
غوښتل وصال به لس و پنځلس ور کول د بازار تقاضا
به نوره هم ډیریدل وصال ته پر ټلیفونو به واری نه کیدی ټولو به د خوږو غوښتنه کول څنګه چی د بازار
تقاضا او غوښتنه ډیره سوه نو ځکه وصال فابریکې ته
د خوږو نور ماشینونه هم راوړل پخوا به وصال او
ملګرو او کاریګرو به مال بازار ته دکاندارانو ته ور
وړی خو اوس ټول مشتریان او دوکانداران فابریکې
ته د خوږو د اخیستو لپاره راتلل وصال په خپل
کاروبار کی ډیر پرمختګ وکړ په شپږ میاشتو کی یی
د رخسار پلار ته د هغه پیسی ټولې بیرته ورکړی
فابریکې یی میاشت په میاشت پرمختګ کاوه او په لږ
وخت کي یی نوری فابریکې او کمپنۍ هم رانیولی په
اخبارو او مجلو کی یی د کاریګرو لپاره اعلان وکړ
ډیر کارکونکې یی په کار وګمارل د پخوانیو کاریګرو
معاش او وظیفی یی هم ور لوړی کړی
پښتو شعرونه او ټپی📚
09 Nov, 17:34
.
میگفت:
آدما چیزی رو که زیاد ببینن رو دیگه نمیبینن
حتی اگه اون چیز لطف زیاد شما باشه
مراقب خوبی های بیش از حدتون به آدما باشید…
🌸✨
میگفت:
آدما چیزی رو که زیاد ببینن رو دیگه نمیبینن
حتی اگه اون چیز لطف زیاد شما باشه
مراقب خوبی های بیش از حدتون به آدما باشید…
🌸✨
پښتو شعرونه او ټپی📚
08 Nov, 18:18
یوچاته ډیر وخت ورڪول ، یوچاته ډیر درناوۍ ڪول ، یوچاسره ډیر مینه ڪول ،
خپل شخصیت بې قدره ڪول دې ...!!
🖤🥀
خپل شخصیت بې قدره ڪول دې ...!!
🖤🥀
پښتو شعرونه او ټپی📚
08 Nov, 16:02
هسی زه که درنه وکړمه دا سوال
جدای می درته ښه ده که وصال
ته به ژاړی که به خاندی نه پوهیږم
چې زه مړ شم همدا اوس فرض مثال
احترام د هر یو ښکلې رانه کیږی
چی په دی کی به ثواب وی که اوبال
ستا دیدار چی پکی ونکړم دلبره
هغه شپه په ما تیریږی لکه کال
ستا د لاس می هره نښه ده ساتلې
لا تر اوسه د خپل ځان سره سمبال
جدایې یې کړم زه دومره ډیر کمزوره
هر سړۍ کوی افسوس زما په حال
🍂
@Cricket_lover_143
جدای می درته ښه ده که وصال
ته به ژاړی که به خاندی نه پوهیږم
چې زه مړ شم همدا اوس فرض مثال
احترام د هر یو ښکلې رانه کیږی
چی په دی کی به ثواب وی که اوبال
ستا دیدار چی پکی ونکړم دلبره
هغه شپه په ما تیریږی لکه کال
ستا د لاس می هره نښه ده ساتلې
لا تر اوسه د خپل ځان سره سمبال
جدایې یې کړم زه دومره ډیر کمزوره
هر سړۍ کوی افسوس زما په حال
🍂
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
08 Nov, 13:13
وصال موسکۍ سو او ویویل: مشره زه غواړم دا
فابریکه رانیسم که یي ته راباندی خرڅوی زه د ډیرو خبرو د اوریدو سره حساسیت لرم ووایه خرڅوی یی؟د
فابریکې مشر موسکۍ سو او ویویل: سمده چي ته
دومره د خپل ځان په بربادولو پسی ګرځی نو زه دی
ولی راوګرځوم ستا خوښه ده سبا راسه پیسی در سره
راوړه او د فابریکې اسناد واخله،وصال وویل: سمده
زه سبا ته پیسی درته راوړم او ته اسناد تیار که،وصال
او ملګری یی ولاړ کله چی ماښام سو نو وصال ته
رخسار زنګ ووهلی تر روغبړ او خبرو وروسته یی
ورته وویل: وصال د بابا پکار وی او کورته یی د
ماښام د ډوډی لپاره غوښتې یی،وصال د رخسار
کورته ورغلي تر ډوډی وروسته د رخسار پلار وصال
ته وویل: وصاله زویه خبر سوی یم چي هغه د کلونو
کلونو د خوږو بنده سوی فابریکه رانیسی ایا دا رښتیا
دې زویه؟وصال وویل: هو بابا سبا زه ورځم پیسی ور
وړم او هغه د فابریکې اسناد راکوی،د رخسار پلار
وویل: زویه ولی ناحقه ځان تاوانی کوی د هغې
فابریکې مشر یوازی زما لکونه لکونه پیسی قرضداره
دی داغسی نور هم اوس بیا ته غواړې ځان په پورو کی غرق کړی؟وصال وویل: بابا ایا ته په ما باور
لري؟د رخسار پلار وویل: هو زویه،وصال وویل: نو
بابا ما خپل کار ته پریږده او په ما باور ولره زه کوالی
سم دی فابریکې ته پرمختګ ورکم،د رخسار پلار
وویل: سمده زویه چي څنګه ستا خوښه وی،سبا ته
وصال او ملګرو یی د فابریکې لپاره پیسی اماده کړی
او د فابریکې د مشر کورته یی ور وړلی د فابریکې
مشر د فابریکې اسناد وصال ته ورکړل او وصال هغه
ته پیسی ورکړلی وصال د فابریکې مشر ته وویل:
مشره زه پوهیږم چي په دی لکونو لکونو پیسو کی به
تاته یوه پیسه هم نسی پاتي ټوله به پوروړې در څخه
یوسی زه تاته یو وړاندیز لرم ایا ته زما سره په فابریکه
کي کار کوي زه تاته هره میاشت معاش درکوم؟د
فابریکې پخوانی مشر موسکۍ سو او ویویل: بلکل
همداسی ده په دی پیسو کی به یوه پیسه هم ماته نسی
پاتی زه ستا سره کار کوم ولی نه،وصال تری مننه
وکړه او بیا د فابریکې پر طرف رهي سول
ادامه....
فابریکه رانیسم که یي ته راباندی خرڅوی زه د ډیرو خبرو د اوریدو سره حساسیت لرم ووایه خرڅوی یی؟د
فابریکې مشر موسکۍ سو او ویویل: سمده چي ته
دومره د خپل ځان په بربادولو پسی ګرځی نو زه دی
ولی راوګرځوم ستا خوښه ده سبا راسه پیسی در سره
راوړه او د فابریکې اسناد واخله،وصال وویل: سمده
زه سبا ته پیسی درته راوړم او ته اسناد تیار که،وصال
او ملګری یی ولاړ کله چی ماښام سو نو وصال ته
رخسار زنګ ووهلی تر روغبړ او خبرو وروسته یی
ورته وویل: وصال د بابا پکار وی او کورته یی د
ماښام د ډوډی لپاره غوښتې یی،وصال د رخسار
کورته ورغلي تر ډوډی وروسته د رخسار پلار وصال
ته وویل: وصاله زویه خبر سوی یم چي هغه د کلونو
کلونو د خوږو بنده سوی فابریکه رانیسی ایا دا رښتیا
دې زویه؟وصال وویل: هو بابا سبا زه ورځم پیسی ور
وړم او هغه د فابریکې اسناد راکوی،د رخسار پلار
وویل: زویه ولی ناحقه ځان تاوانی کوی د هغې
فابریکې مشر یوازی زما لکونه لکونه پیسی قرضداره
دی داغسی نور هم اوس بیا ته غواړې ځان په پورو کی غرق کړی؟وصال وویل: بابا ایا ته په ما باور
لري؟د رخسار پلار وویل: هو زویه،وصال وویل: نو
بابا ما خپل کار ته پریږده او په ما باور ولره زه کوالی
سم دی فابریکې ته پرمختګ ورکم،د رخسار پلار
وویل: سمده زویه چي څنګه ستا خوښه وی،سبا ته
وصال او ملګرو یی د فابریکې لپاره پیسی اماده کړی
او د فابریکې د مشر کورته یی ور وړلی د فابریکې
مشر د فابریکې اسناد وصال ته ورکړل او وصال هغه
ته پیسی ورکړلی وصال د فابریکې مشر ته وویل:
مشره زه پوهیږم چي په دی لکونو لکونو پیسو کی به
تاته یوه پیسه هم نسی پاتي ټوله به پوروړې در څخه
یوسی زه تاته یو وړاندیز لرم ایا ته زما سره په فابریکه
کي کار کوي زه تاته هره میاشت معاش درکوم؟د
فابریکې پخوانی مشر موسکۍ سو او ویویل: بلکل
همداسی ده په دی پیسو کی به یوه پیسه هم ماته نسی
پاتی زه ستا سره کار کوم ولی نه،وصال تری مننه
وکړه او بیا د فابریکې پر طرف رهي سول
ادامه....
پښتو شعرونه او ټپی📚
08 Nov, 13:12
پنځلسمه برخه
ناول
دوی ورځی بعد رخسار زنګ ورته ووهی او
ورته یی وویل چی راسه د بابامی پکار یی وصال هم
ورغلی تر روغبړ وروسته د رخسار پلار وویل:
وصال ته اوس په کم کار اخته یی؟وصال وویل: بی
کاره یم بابا،د رخسار پلار وویل: نو سبا چي ته زما د
لور سره واده وکړي نو هغه به څنګه ساتی په داسی
بیکاریو خو نه کیږی،وصال وویل: بابا زه به په
رخسار د خپل زړه غوښی وخورم شپه و ورځ به پر
ځان یوه کړم خو پری به نه ږدم چي د رخسار په ژوند
کی د څه کمی راسی زه به رخسار ته د نړی ټولی
خوشحالی ورکړم،د رخسار پلار وویل: وصاله په
خوشحالیو او مینو د انسان نس نه مړیږی ته به تر څو
پوری همداسی بیکاره ګرځی؟وصال وویل: بابا زه
کوښښ کوم چي یو کاروبار شروع کم یا هم یو وظیفه
ځانته پیدا کم،د رخسار پلار وویل: وصاله زویه زما
لور خو ته د ژوند ملګرې ومنلی خو زه به دی هغه وخت ومنم چي ته زما یو شرط ومنې،وصال وویل:
څنګه شرط بابا؟د رخسار پلار وویل: نه ته یو وار
ووایه ایا ته د رخسار د لاسته راوړلو لپاره زما دا شرط
ته تیار یی او که نه؟وصال وویل: بابا زه د رخسار
لپاره ځان هم وژلی سم ووایه ستا هر شرط زما قبول
دی،د رخسار پلار وویل: وصاله کله چی ما ته اول
ځل ولیدلی نو ڈیره کرکه می در څخه کیدل خو د خپل
لور د خوشحاله کولو لپاره می ته ومنلی رخسار راته
وویل چي ته اوس سم سوی یی پرمختګ ژر کوالی
سی لاسنیوی ته اړتیا لري زویه ما یو فیصله کړیده زه
تاته د کاروبار د شروع کولو لپاره پیسی در کوم او یو
کال وخت در کوم که تا په دی پیسو سره پرمختګ وکړ
او کاروبار دی ځانته جوړ کړ نو د نوي کال په اوله
ورځ به دی زه زوم ومنم او ستا و د رخسار کوزده به
در وکم واده چي بیا تاسو هر وخت تاسو کوی هغه
ستاسو خوښه ده او که چیری تا دا پیسی بایلی او پر
ناحقه در څخه ولاړی نو بیا ستا و د رخسار واده
ناممکینه دی ووایه ایا دا شرط دی قبول دی؟رخسار غوښتل چي پلار ددی فیصلی څخه منعه کړی کله چي
پلار ته څه ویل نو پلار یی د خبرو څخه منعه کړه
رخسار هم چپ سوه،وصال وویل: بابا زه ستا پیسو ته
اړتیا نلرم زه غواړم خپل ځان په خپله راپورته کم،د
رخسار پلار وویل: وصال زویه د کاروبار د شروع
کولو لپاره پیسو ته اړتیا ده خو زه چي تا وینم ستا سره
هیڅ پیسی نسته نو ته به کاروبار څنګه شروع کړي دا
پیسی به ته صرف او صرف د رخسار په خاطر اخلی
که دی داسی ونه کړل نو زه به پوه سم چي رخسار
لور می تاته هیڅ ارزښت نه لري،وصال وویل: نه بابا
داسی نه دی د رخسار ارزښت خو ما ته تر دا ټولی
نړی هم زیات دی خو که چیری زه ستا څخه پیسی
واخلم نو خلک به وایی چي د خان صاحب د لور سره
یي په دی خپلوی جوړه کړه چي پیسي لری د پیسو
لپاره یی دا هر څه وکړه،د رخسار پلار وویل: وصال
زویه ایا ته دا فکر کوی چي ته زما د لور سره د پیسو
لپاره واده کوی؟وصال وویل: نه بابا هیڅکله نه،د
رخسار پلار وویل: نو زویه خلک پریږده چي هر څه وایی هغه د هغو کار دی هغه دی نه دی اوریدلی چی
وایی د ښار دروازی بندیږی خو د خلکو خولې
نه،وصال وویل: خو بابا!د رخسار پلار وویل: وصاله
زویه زه ستا یوه خبره هم بله نه اورم راځه زما کوټی
ته چي پیسی درکم،د رخسار پلار وصال ته پیسی
ورکړی او وصال د کاروبار د شروع کولو لپاره په
فکر کی سو او د ملګرو څخه یی مشوری غوښتي بیا
یی یو ملګري محمود ته وویل: محموده هغه ستاسو د
کور سره د خوږو فابریکه اوس هم فعاله ده؟محمود
وویل: وصاله هغه خو دا دوه دری و کاله کیږی چي
بنده سویده فایده یی نکول شیانو یی بازارمندنه نه
درلوده او خاوند یی د پورو د لاسه بنده کړه بهرني
هیواد تر دا ښه خواږه را استول زموږ هیواد ته نو
ځکه دا فابریکی هیڅ ګټه نه کول خو ستا د هغي
فابریکې سره څه کار دی؟وصال وویل: غواړم هغه
زه رانیسم او بیا یی فعاله کم،محمود وویل: وصاله دا
ته څه وایی هغه نفر چي دا فابریکه یی کلونه کلونه پر
مخ بیول هغه نوره پر مخ نه ویوړه نو ته به یی څنګه پر مخ یوسی او بیا د هغی فابریکې تر خوږو اوس څو
چنده ښایستی خوږی زموږ همسایه هیواد را
استوی،وصال وویل: محموده ما صرف ستا څخه د
هغي فابریکې په اړه وپوښتل د پرمخ وړنې په اړه نه
هغه ته ماته پریږده چي زه یی څنګه پر مخ وړم اوس
درځې چي د هغې فابریکې له مشر سره ووینو،وصال
او ملګرو یی د فابریکې د مشر کور ته ورغلل،وصال
وویل: مشره موږ غواړو ستا فابریکه چي دا څو کلونه
کیږی بنده ده رانیسو که یی تاسو راباندی خرڅوی؟د
فابریکې مشر موسکۍ سو او بیا یی وویل: ولي ځوانه
پیسې خو به نه یی درباندې زیاتی سوی چي په دی
بیکاره فابریکه یی مصرفوی ما ډیری زیاتی پیسي
درلودی هغه می ټوله په دی فابریکه مصرف کړی خو
دا دی دی حد ته یی راورسولم چي اوس دا یم د کرایې
په کور کی استوګنه کوم چي ما ونسوای کوالی نو ته
به یی څنګه وکړی ته خو لا تر اوسه کوچنې
یی
ناول
دوی ورځی بعد رخسار زنګ ورته ووهی او
ورته یی وویل چی راسه د بابامی پکار یی وصال هم
ورغلی تر روغبړ وروسته د رخسار پلار وویل:
وصال ته اوس په کم کار اخته یی؟وصال وویل: بی
کاره یم بابا،د رخسار پلار وویل: نو سبا چي ته زما د
لور سره واده وکړي نو هغه به څنګه ساتی په داسی
بیکاریو خو نه کیږی،وصال وویل: بابا زه به په
رخسار د خپل زړه غوښی وخورم شپه و ورځ به پر
ځان یوه کړم خو پری به نه ږدم چي د رخسار په ژوند
کی د څه کمی راسی زه به رخسار ته د نړی ټولی
خوشحالی ورکړم،د رخسار پلار وویل: وصاله په
خوشحالیو او مینو د انسان نس نه مړیږی ته به تر څو
پوری همداسی بیکاره ګرځی؟وصال وویل: بابا زه
کوښښ کوم چي یو کاروبار شروع کم یا هم یو وظیفه
ځانته پیدا کم،د رخسار پلار وویل: وصاله زویه زما
لور خو ته د ژوند ملګرې ومنلی خو زه به دی هغه وخت ومنم چي ته زما یو شرط ومنې،وصال وویل:
څنګه شرط بابا؟د رخسار پلار وویل: نه ته یو وار
ووایه ایا ته د رخسار د لاسته راوړلو لپاره زما دا شرط
ته تیار یی او که نه؟وصال وویل: بابا زه د رخسار
لپاره ځان هم وژلی سم ووایه ستا هر شرط زما قبول
دی،د رخسار پلار وویل: وصاله کله چی ما ته اول
ځل ولیدلی نو ڈیره کرکه می در څخه کیدل خو د خپل
لور د خوشحاله کولو لپاره می ته ومنلی رخسار راته
وویل چي ته اوس سم سوی یی پرمختګ ژر کوالی
سی لاسنیوی ته اړتیا لري زویه ما یو فیصله کړیده زه
تاته د کاروبار د شروع کولو لپاره پیسی در کوم او یو
کال وخت در کوم که تا په دی پیسو سره پرمختګ وکړ
او کاروبار دی ځانته جوړ کړ نو د نوي کال په اوله
ورځ به دی زه زوم ومنم او ستا و د رخسار کوزده به
در وکم واده چي بیا تاسو هر وخت تاسو کوی هغه
ستاسو خوښه ده او که چیری تا دا پیسی بایلی او پر
ناحقه در څخه ولاړی نو بیا ستا و د رخسار واده
ناممکینه دی ووایه ایا دا شرط دی قبول دی؟رخسار غوښتل چي پلار ددی فیصلی څخه منعه کړی کله چي
پلار ته څه ویل نو پلار یی د خبرو څخه منعه کړه
رخسار هم چپ سوه،وصال وویل: بابا زه ستا پیسو ته
اړتیا نلرم زه غواړم خپل ځان په خپله راپورته کم،د
رخسار پلار وویل: وصال زویه د کاروبار د شروع
کولو لپاره پیسو ته اړتیا ده خو زه چي تا وینم ستا سره
هیڅ پیسی نسته نو ته به کاروبار څنګه شروع کړي دا
پیسی به ته صرف او صرف د رخسار په خاطر اخلی
که دی داسی ونه کړل نو زه به پوه سم چي رخسار
لور می تاته هیڅ ارزښت نه لري،وصال وویل: نه بابا
داسی نه دی د رخسار ارزښت خو ما ته تر دا ټولی
نړی هم زیات دی خو که چیری زه ستا څخه پیسی
واخلم نو خلک به وایی چي د خان صاحب د لور سره
یي په دی خپلوی جوړه کړه چي پیسي لری د پیسو
لپاره یی دا هر څه وکړه،د رخسار پلار وویل: وصال
زویه ایا ته دا فکر کوی چي ته زما د لور سره د پیسو
لپاره واده کوی؟وصال وویل: نه بابا هیڅکله نه،د
رخسار پلار وویل: نو زویه خلک پریږده چي هر څه وایی هغه د هغو کار دی هغه دی نه دی اوریدلی چی
وایی د ښار دروازی بندیږی خو د خلکو خولې
نه،وصال وویل: خو بابا!د رخسار پلار وویل: وصاله
زویه زه ستا یوه خبره هم بله نه اورم راځه زما کوټی
ته چي پیسی درکم،د رخسار پلار وصال ته پیسی
ورکړی او وصال د کاروبار د شروع کولو لپاره په
فکر کی سو او د ملګرو څخه یی مشوری غوښتي بیا
یی یو ملګري محمود ته وویل: محموده هغه ستاسو د
کور سره د خوږو فابریکه اوس هم فعاله ده؟محمود
وویل: وصاله هغه خو دا دوه دری و کاله کیږی چي
بنده سویده فایده یی نکول شیانو یی بازارمندنه نه
درلوده او خاوند یی د پورو د لاسه بنده کړه بهرني
هیواد تر دا ښه خواږه را استول زموږ هیواد ته نو
ځکه دا فابریکی هیڅ ګټه نه کول خو ستا د هغي
فابریکې سره څه کار دی؟وصال وویل: غواړم هغه
زه رانیسم او بیا یی فعاله کم،محمود وویل: وصاله دا
ته څه وایی هغه نفر چي دا فابریکه یی کلونه کلونه پر
مخ بیول هغه نوره پر مخ نه ویوړه نو ته به یی څنګه پر مخ یوسی او بیا د هغی فابریکې تر خوږو اوس څو
چنده ښایستی خوږی زموږ همسایه هیواد را
استوی،وصال وویل: محموده ما صرف ستا څخه د
هغي فابریکې په اړه وپوښتل د پرمخ وړنې په اړه نه
هغه ته ماته پریږده چي زه یی څنګه پر مخ وړم اوس
درځې چي د هغې فابریکې له مشر سره ووینو،وصال
او ملګرو یی د فابریکې د مشر کور ته ورغلل،وصال
وویل: مشره موږ غواړو ستا فابریکه چي دا څو کلونه
کیږی بنده ده رانیسو که یی تاسو راباندی خرڅوی؟د
فابریکې مشر موسکۍ سو او بیا یی وویل: ولي ځوانه
پیسې خو به نه یی درباندې زیاتی سوی چي په دی
بیکاره فابریکه یی مصرفوی ما ډیری زیاتی پیسي
درلودی هغه می ټوله په دی فابریکه مصرف کړی خو
دا دی دی حد ته یی راورسولم چي اوس دا یم د کرایې
په کور کی استوګنه کوم چي ما ونسوای کوالی نو ته
به یی څنګه وکړی ته خو لا تر اوسه کوچنې
یی
پښتو شعرونه او ټپی📚
07 Nov, 13:22
سر د یار په مخکی ټیټ ساته بهلوله
د پښتو پالنی نور ځایونه ډیر دی
✨🤍
@Cricket_lover_143
د پښتو پالنی نور ځایونه ډیر دی
✨🤍
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
07 Nov, 07:11
کله چی له ځان هم وطن درته ګران وی نو ځان ته به دی له خولی داسی بی اختیاره چیغه راوځي.
مه کوه حشمته
مه کوه حشمته
پښتو شعرونه او ټپی📚
06 Nov, 20:36
سپوږمی قربان دي شم خبري وکړه
بیا نیمه شپه ده تنهایی مي وژني
🌚
@Cricket_lover_143
بیا نیمه شپه ده تنهایی مي وژني
🌚
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
06 Nov, 15:55
بیګاه می ډمه ولیدله لکه ګل به ځلیدله په ورو ورو به ګډیدله
نرې شونډی یې پاڼې
ښکلی مخ یې یو کتاب وو
د شپی توره تیاره کی لکه شمعه بلیدله
په محفل کی څه غټان وو څه راغلی غریبان وو
چی غریب به ورنږدی شو دا به ورو ورو تښتیدله
چی امیر به ور نږدی شو دا بیا خواته ورخویدله
چا شراب وڅښل نشه شوه چا له چرسو سګرټ راخ کړ زه هم دی محفل کی ناست وم
د مستی نه ناخبره عجیبه شان سوچ کی پروت وم
ما ویل دا به د چا خور وی چی د چا غیږ کی ګډیږی دا به هم د چا بچې وي
د حیا څادر یې شلیږې
یا خو ډیره ده بی وسه چی محفلونو کی ګډیږی
یا یې په سر باندی څوک نشته ځکه ځکه نه یریږی
یا خو ډیره ده کم اصله ځکه ځکه نه شرمیږی
لا دی سوچ کی پروت وم چی می شرنګ د پایزیب واورید
او چی می پورته وکتل سپوږمی ماته وه ولاړه
زه یې لاس ته راوچت کړم معمولی شانتی راتاو شوه
زما سترګو ته نږدی شوه او په سترګو می ګویا شوه
دا اخیری سوچ دی ښه ندې
زه حیا لرم شرمیږم خو مجبوره یم ګډیږم
ته له مانه څه خبر یې چی له کوم حالت تیریږم
دا منم چی خدای شته زه تی هم ډیره یریږم
زه هم د چا غیرت یم په دی هم ښه پوهیږم
خو هیڅ هم کوی نشم چی زه ډمه یم ګډیږم
زما ډیره بیوسی ده ځکه هره شپه خرڅیږم
خو بس تاته دومره وایم چی محفل کی ګډه نشم نو بیا ټوله شپه ږړیږم
دا یې وویل او مسکی شوه او نری اوښکی یې توی کړی
زما هم زړه ټینګ نشو د سماج نه می ګیله وکړه
اوښکی بیا می میلمنې شوی
د بڼو په سر ډیوی شوی
د محفل نه را روان شوم او د ځان سره ګویا شوم
ما ول دومره لوی جهان کی
د چا دومره هم ځای نشته
@Cricket_lover_143
نرې شونډی یې پاڼې
ښکلی مخ یې یو کتاب وو
د شپی توره تیاره کی لکه شمعه بلیدله
په محفل کی څه غټان وو څه راغلی غریبان وو
چی غریب به ورنږدی شو دا به ورو ورو تښتیدله
چی امیر به ور نږدی شو دا بیا خواته ورخویدله
چا شراب وڅښل نشه شوه چا له چرسو سګرټ راخ کړ زه هم دی محفل کی ناست وم
د مستی نه ناخبره عجیبه شان سوچ کی پروت وم
ما ویل دا به د چا خور وی چی د چا غیږ کی ګډیږی دا به هم د چا بچې وي
د حیا څادر یې شلیږې
یا خو ډیره ده بی وسه چی محفلونو کی ګډیږی
یا یې په سر باندی څوک نشته ځکه ځکه نه یریږی
یا خو ډیره ده کم اصله ځکه ځکه نه شرمیږی
لا دی سوچ کی پروت وم چی می شرنګ د پایزیب واورید
او چی می پورته وکتل سپوږمی ماته وه ولاړه
زه یې لاس ته راوچت کړم معمولی شانتی راتاو شوه
زما سترګو ته نږدی شوه او په سترګو می ګویا شوه
دا اخیری سوچ دی ښه ندې
زه حیا لرم شرمیږم خو مجبوره یم ګډیږم
ته له مانه څه خبر یې چی له کوم حالت تیریږم
دا منم چی خدای شته زه تی هم ډیره یریږم
زه هم د چا غیرت یم په دی هم ښه پوهیږم
خو هیڅ هم کوی نشم چی زه ډمه یم ګډیږم
زما ډیره بیوسی ده ځکه هره شپه خرڅیږم
خو بس تاته دومره وایم چی محفل کی ګډه نشم نو بیا ټوله شپه ږړیږم
دا یې وویل او مسکی شوه او نری اوښکی یې توی کړی
زما هم زړه ټینګ نشو د سماج نه می ګیله وکړه
اوښکی بیا می میلمنې شوی
د بڼو په سر ډیوی شوی
د محفل نه را روان شوم او د ځان سره ګویا شوم
ما ول دومره لوی جهان کی
د چا دومره هم ځای نشته
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
06 Nov, 11:31
دا احسان تر مرګه هم هیر نه کم اباده او سرلوړی دی
وی زما کوژدن اغلۍ رخسار ظفر او ټولو ملګرو او
محصلینو ته دی دا ورځ مبارک وی،وصال رخسار او
پلار یی بیرته خپل وطن ته ستانه سول وصال خپل
کور ته رالی او ټولو ورونو یی هغه ته مبارکی ورکړل خو پلار یی هیڅ ورته کتلی هم نه دی وصال خپل
جایزه پورته کړه او لیری یی وغورځول او تر کور
ووتی
ادامه...
وی زما کوژدن اغلۍ رخسار ظفر او ټولو ملګرو او
محصلینو ته دی دا ورځ مبارک وی،وصال رخسار او
پلار یی بیرته خپل وطن ته ستانه سول وصال خپل
کور ته رالی او ټولو ورونو یی هغه ته مبارکی ورکړل خو پلار یی هیڅ ورته کتلی هم نه دی وصال خپل
جایزه پورته کړه او لیری یی وغورځول او تر کور
ووتی
ادامه...
پښتو شعرونه او ټپی📚
06 Nov, 11:31
ناول
څوارلسمه برخه
وصال او شبانه هم
موټر ته ور وختل وصال د ڈیره شرمه د شبانی پلار
ته کتلی نسی چی ورته وګوری هغه ڈیر بد بد او په
غوسه ورته وګوری د شبانی دوی دوو ته پام سو شبانی
خپل پلار ته وویل: بابا ته ورته وګوره زوم دی څومره
په مینه مینه درته ګوری خو یو ته یی چی بد بد ورته
ګوری ته هم لږ په مینه ورته وګوره،پلار یی په غوسه
شبانی ته وکتل او بیا یی مخ د شبانی څخه واړوی
شبانی خپل پلار ټینګ په غیږ کی ونیوی د پلار یی هم
غوسه ختمه سوه او د خپل لور په سر یی د شفقت لاس
تیر کړ،کله چی ماښام سو رخسار خپل پلار ته د وصال
د ښه والی په هکله ڈیری خبری وکړی او د پلار زړه
یی هم څه ناڅه نرم سو، سبا ته د وصال او رخسار د
فارغت مراسم وه د هیواد لوی لوی چارواکی هم ورته
راغلی وه مراسم پیل سول د غونڈی ویاند وویل: ټولو میلمنو او محصلینو ته ښه راغلاست وایو هیله ده چی
پخیر به رارسیدلی یاست دوستانو زموږ نننی مراسم د
هیواد په سطحه د یو لوړ مقامه پوهنتون د محصلینو
فراغت ته ځانګړی سویدی په دی مراسمو کی به موږ
ټولو فاریغه سوی محصلینو ته د هغوی د فراغت
ڈیپلومونه ورکړو دوهم او دریم مقام ول محصلینو ته
د پوهنتون د ریس لخوا او د کال د تر ټولو غوره
محصل ته د هیواد د ولسمشر لخوا تحفی هم برابری
سویدی دوستانو راځی نو په مراسمو به پیل وکړو
لومړی یی هم د کال د غوره محصل څخه راپیلوی
تاسو به وایست چی دا شخص څنګه او ولی د کال د
تر ټولو غوره محصل وپیژندل سو راځی چی تاسو ته
یی په اړه یو څه معلومات در کړم نوموړی محصل
ځکه د کال غوره محصل وبلل سو چی نوموړی په
لومړی کال لومړنی صنف او لومړی سمیسټر کی
داسی یو سوال حل کړ چی لوی لوی استاذان ورته
عاجزه پاته سوی وه،
نوموړی د پوهنتون څلور کلنه دوره په درو کالو کی
وویل د درو سرو کلونو د نمرو سلنه یی تر ټولو
محصلینو لوړه ده نو ځکه یی د غوره محصل مقام خپل
کړیدی ستاسو په اند دا محصل به څوک وی؟ټولو
محصلینو په یوه وار ناری کړی او ټولو یو ځای وویل:
وصال! وصال! وصال!،ټولو ګڈونوالو چکچکی کړی
او ویاند په لوړ اواز وویل: بلکل همدا وصال زموږ د
پوهنتون د تر ټولو د غوره محصل مقام ګټلی دی
نوموړی ته بلنه ورکوو چي د سټیج و سر ته راسی او
د هیواد د ریس جمهور څخه خپل ڈیپلوم او جایزی تر
لاسه کړی،کله چي وصال د سټیج و سر ته رالی نو د
هیواد ریس جمهور هم را ولاړ سو تر څو نوموړی ته
ڈیپلوم او جایزی ورکړی وصال د ویاند په غوږ کي
هغه ته یو خبره وکړه بیا ویاند وویل: ګڈونوالو! زموږ
د غوره محصل وصال یو غوښتنه ده نوموړی هیله
لری چی ریس جمهور صاحب دی د نوموړی جایزه
او ڈیپلوم د هغه خسر ظفر خان ته ورکړی او ظفر
خان دی یی بیا خپل زوم ته ورکړی نو د وصال د خسر څخه هیله کوو چي د سټیج سر ته راسی او د
هیواد د ریس جمهور صاحب څخه دی خپل د زوم
ڈیپلوم تر لاسه او خپل زوم ته دی یی ورکړی،رخسار
خپل پلار ته وکتل او موسکۍ سوه او پلار ته یی اشاره
وکړه چی د سټیج و سرته ورسی، پلار یی هم ورلی
او د هیواد د ریس جمهور څخه یی جایزه او ڈیپلوم
واخیستل او وصال ته یی ورکړل او په غیږ کی یی
سره ونیول، ویاند وویل زموږ دوهم مقام ولا محصل
......... او دریم مقام چی یی ګټلی اغلۍ رخسار ظفر
ده، ټولو فاریغه سوو محصلینو ته جایزی او ڈیپلومونه
ورکول سوه بیا ویاند وویل: اوس هم دوستانو د ټولو
محصلینو له جملی څخه غوره محصل وصال ته بلنه
ور کوو چي د سټیج ومخته راسی او د خپلی کامیابی
په پاره تاسو ته وینا وکړی ښاغلې وصال؟وصال رالی
او ویویل: السلام علیکم خدای دی وکی چي ټولو به
روغ او جوړ یاست ستاسو ټولو میلمنو، والدینو،
ملګرو او خپلوانو څخه نړی نړی مننه کوم چي زموږ
سره مو په دی خوشحالی کی ګڈون وکړ ویاند صاحب غوښتنه کړی وه چي زه باید د خپل کامیابی راز ووایم
نو زه به هم څه ناڅه ووایم تاسو به اوریدلی وی چي
اولنو ویلی دی چي د هر کامیاب سړی تر شا د یوی
ښځی لاس او همکاری وی زما د کامیابی راز هم زما
کوژدنه ده زه چي کله په لومړې ځل دی پوهنتون ته
رالم نو ما درسو او پوهنتون ته هیڅ پام نکوي ټوله
ورځ به په عابثیاتو او ناکی کارو اخته وم زما کوژدنی
زه درسو او پوهنتون ته تشویق کړم زه یی د بدی لاری
څخه وسمی لاری ته را واړولم ماته یی ژوند او مینه
را زده کړه ماته یی د خلکو سره کړه وړه را زده کړه
وبه وایم چي په دي جایزی او مقام کی 99 %سلنه ددی
لاس او همکاری وه چي ما دا مقام تر لاسه کړ ددی
جایزی اصلی حقداره همدا ده اغلۍ رخسار! زه به ستا
څوارلسمه برخه
وصال او شبانه هم
موټر ته ور وختل وصال د ڈیره شرمه د شبانی پلار
ته کتلی نسی چی ورته وګوری هغه ڈیر بد بد او په
غوسه ورته وګوری د شبانی دوی دوو ته پام سو شبانی
خپل پلار ته وویل: بابا ته ورته وګوره زوم دی څومره
په مینه مینه درته ګوری خو یو ته یی چی بد بد ورته
ګوری ته هم لږ په مینه ورته وګوره،پلار یی په غوسه
شبانی ته وکتل او بیا یی مخ د شبانی څخه واړوی
شبانی خپل پلار ټینګ په غیږ کی ونیوی د پلار یی هم
غوسه ختمه سوه او د خپل لور په سر یی د شفقت لاس
تیر کړ،کله چی ماښام سو رخسار خپل پلار ته د وصال
د ښه والی په هکله ڈیری خبری وکړی او د پلار زړه
یی هم څه ناڅه نرم سو، سبا ته د وصال او رخسار د
فارغت مراسم وه د هیواد لوی لوی چارواکی هم ورته
راغلی وه مراسم پیل سول د غونڈی ویاند وویل: ټولو میلمنو او محصلینو ته ښه راغلاست وایو هیله ده چی
پخیر به رارسیدلی یاست دوستانو زموږ نننی مراسم د
هیواد په سطحه د یو لوړ مقامه پوهنتون د محصلینو
فراغت ته ځانګړی سویدی په دی مراسمو کی به موږ
ټولو فاریغه سوی محصلینو ته د هغوی د فراغت
ڈیپلومونه ورکړو دوهم او دریم مقام ول محصلینو ته
د پوهنتون د ریس لخوا او د کال د تر ټولو غوره
محصل ته د هیواد د ولسمشر لخوا تحفی هم برابری
سویدی دوستانو راځی نو په مراسمو به پیل وکړو
لومړی یی هم د کال د غوره محصل څخه راپیلوی
تاسو به وایست چی دا شخص څنګه او ولی د کال د
تر ټولو غوره محصل وپیژندل سو راځی چی تاسو ته
یی په اړه یو څه معلومات در کړم نوموړی محصل
ځکه د کال غوره محصل وبلل سو چی نوموړی په
لومړی کال لومړنی صنف او لومړی سمیسټر کی
داسی یو سوال حل کړ چی لوی لوی استاذان ورته
عاجزه پاته سوی وه،
نوموړی د پوهنتون څلور کلنه دوره په درو کالو کی
وویل د درو سرو کلونو د نمرو سلنه یی تر ټولو
محصلینو لوړه ده نو ځکه یی د غوره محصل مقام خپل
کړیدی ستاسو په اند دا محصل به څوک وی؟ټولو
محصلینو په یوه وار ناری کړی او ټولو یو ځای وویل:
وصال! وصال! وصال!،ټولو ګڈونوالو چکچکی کړی
او ویاند په لوړ اواز وویل: بلکل همدا وصال زموږ د
پوهنتون د تر ټولو د غوره محصل مقام ګټلی دی
نوموړی ته بلنه ورکوو چي د سټیج و سر ته راسی او
د هیواد د ریس جمهور څخه خپل ڈیپلوم او جایزی تر
لاسه کړی،کله چي وصال د سټیج و سر ته رالی نو د
هیواد ریس جمهور هم را ولاړ سو تر څو نوموړی ته
ڈیپلوم او جایزی ورکړی وصال د ویاند په غوږ کي
هغه ته یو خبره وکړه بیا ویاند وویل: ګڈونوالو! زموږ
د غوره محصل وصال یو غوښتنه ده نوموړی هیله
لری چی ریس جمهور صاحب دی د نوموړی جایزه
او ڈیپلوم د هغه خسر ظفر خان ته ورکړی او ظفر
خان دی یی بیا خپل زوم ته ورکړی نو د وصال د خسر څخه هیله کوو چي د سټیج سر ته راسی او د
هیواد د ریس جمهور صاحب څخه دی خپل د زوم
ڈیپلوم تر لاسه او خپل زوم ته دی یی ورکړی،رخسار
خپل پلار ته وکتل او موسکۍ سوه او پلار ته یی اشاره
وکړه چی د سټیج و سرته ورسی، پلار یی هم ورلی
او د هیواد د ریس جمهور څخه یی جایزه او ڈیپلوم
واخیستل او وصال ته یی ورکړل او په غیږ کی یی
سره ونیول، ویاند وویل زموږ دوهم مقام ولا محصل
......... او دریم مقام چی یی ګټلی اغلۍ رخسار ظفر
ده، ټولو فاریغه سوو محصلینو ته جایزی او ڈیپلومونه
ورکول سوه بیا ویاند وویل: اوس هم دوستانو د ټولو
محصلینو له جملی څخه غوره محصل وصال ته بلنه
ور کوو چي د سټیج ومخته راسی او د خپلی کامیابی
په پاره تاسو ته وینا وکړی ښاغلې وصال؟وصال رالی
او ویویل: السلام علیکم خدای دی وکی چي ټولو به
روغ او جوړ یاست ستاسو ټولو میلمنو، والدینو،
ملګرو او خپلوانو څخه نړی نړی مننه کوم چي زموږ
سره مو په دی خوشحالی کی ګڈون وکړ ویاند صاحب غوښتنه کړی وه چي زه باید د خپل کامیابی راز ووایم
نو زه به هم څه ناڅه ووایم تاسو به اوریدلی وی چي
اولنو ویلی دی چي د هر کامیاب سړی تر شا د یوی
ښځی لاس او همکاری وی زما د کامیابی راز هم زما
کوژدنه ده زه چي کله په لومړې ځل دی پوهنتون ته
رالم نو ما درسو او پوهنتون ته هیڅ پام نکوي ټوله
ورځ به په عابثیاتو او ناکی کارو اخته وم زما کوژدنی
زه درسو او پوهنتون ته تشویق کړم زه یی د بدی لاری
څخه وسمی لاری ته را واړولم ماته یی ژوند او مینه
را زده کړه ماته یی د خلکو سره کړه وړه را زده کړه
وبه وایم چي په دي جایزی او مقام کی 99 %سلنه ددی
لاس او همکاری وه چي ما دا مقام تر لاسه کړ ددی
جایزی اصلی حقداره همدا ده اغلۍ رخسار! زه به ستا
پښتو شعرونه او ټپی📚
06 Nov, 06:03
تعلیم لرونکی شخص که بېکاره سي یوڅه به ولولي، ولیکي، جاهل او بېعلمه چي بېکاره سي هغه به څه وکړي؟!
موږ د ټولني په علاج کي پاته راغلي یو.
بشیر احمد حنفي
موږ د ټولني په علاج کي پاته راغلي یو.
بشیر احمد حنفي
پښتو شعرونه او ټپی📚
05 Nov, 15:08
ناول
دیارلسمه برخه
سهار سو د مرغانو اوازونه وه شبانه او وصال په
میدان کی طیاری ته انتظار وه څو شیبی وروسته
طیاره راورسیدل شبانه د خپل پلار لیدو ته په تمه وه
وصال شبانی ته وویل: شبانی زموږ خو د بابا د ښه
راغلاست لپاره د ګلانو امیل هم هیر سو زه ورځم
راوړم یی ته همدلته د بابا په تمه سه،شبانی وویل:
پریږده یی اوس به بابا راورسیږی،وصال وویل: نه نه
باید یو امیل ور په غاړه کم ځکه زموږ اول ملاقات
دی،شبانی وویل: نو سمده ورسه زه به دلته بابا ته
انتظار سم،وصال ولاړی چی یو د ګلانو امیل د شبانی
لپاره راوړی چی څو شیبی وروسته د شبانی پلار هم
را ورسیدی شبانی د هغه سره روغبړ وکړ پلار یی
وویل: لوری تا خو ویل چی ته او زوم می یو ځای
راځی زما و ښه راغلاست نو زوم می ولی نه دی در سره راغلی؟شبانی وویل: بابا هغه هم را سره راغلی
وو خو ستا د ښه راغلاست لپاره مو د ګلانو امیل هیر
سوی وو هغه پسی ولاړی راوړی یی،پلار یی موسکۍ
سو او ویویل: لوری دی ته څه اړتیا ده؟شبانی وویل:
بابا ما هم ورته وویل خو هغه نه منل ویل زما او
د پلار دی لومړی ملاقات دی باید په ښه ڈول یی ښه
راغلاست ووایم،پلار یی موسکۍ سو او څو شیبی
وروسته د شبانی د پلار و شاته وصال را روان وو او
را ورسیدی وصال د شبانی پلار د شا له طرفه وینی
خو مخ یی نه لیدی چی په دی حال کی ورته راورسیدی
د شبانی هم ورته پام سو او پلار ته یی وویل بابا شاته
دی زوم ولاړ دی روغبړ ور سره وکه کله چی د شبانی
پلار مخ ور واړوی نو وصال او د شبانی د پلار دواړو
څخه لویه ناره وسوه او دواړه ڈیر سره حیران سول
ځکه وصال ولیدل چی د شبانی پلار هم د هغی کمپنی
مالک وو په کومه کی چی ده یو وخت د ورور سره
کار کوی او ده د هغه مالک سره جنګ کړی وو د
شبانی پلار هم ولیدل چی دا هغه هلک دی چی ده د کمپنی څخه ایستلی وو وصال یواری د شبانی پلار ته
وګوری او بیا شبانی ته وګوری فکر یی کاوه چی ده
خو ددی خان لور رخسار ته جواب ورکړی وو او هغه
خو هغه بله وه نو دا بیا څنګه دده لور سوه دواړو
حیران حیران سره کتل چی په دی وخت کی ژر وصال
د ګلانو امیل د شبانی و پلار ته ور په غاړه کړ او ژر
یی لاس ور مچ کړ د شبانی پلار هغه امیل ژر د غاړی
وکښی او ویغورځوی او شبانی ته یی وویل: رخسار
لوری دا بی عقل او بی ادبه خو زه په ژوند ولاکه زوم
کم ته نه یی خبره چی دا څومره بی عقل او بی ادبه
انسان دی،شبانی وویل: بابا زه په ټولو خبره یم وصال
ما ته ټوله کیسه کړیده،پلار یی حیران سو او ویویل: د
خبریدا سره سره تا د واده لپاره دی انتخاب کړ؟شبانی
وویل: بابا وصال اوس داسی نه دی هغه اوس سم
سویدی،د شبانی پلار وویل: چی هر څنګه وی خو زه
دی نه زوم کوم،وصال ارام ولاړ وو هیڅ یی نه ویل
شبانی وویل: بابا موږ به په دی هکله پر ارامه خبری
وکو سمده بابا؟پلار یی په غوسه ځنی روان سو او د خپل موټر په طرف روان سو،شبانه وصال ته موسکۍ
سوه وصال لا هم هلته هغسی حیران ولاړ وو شبانی
وویل: وصال ما نه درته وویل چی ته به زما د بابا په
لیدو ڈیر حیران سی وصال لا هم هغسی ایښ پیښ ولاړ
وو چی شبانی سره وښوروی او ورته یی وویل: وصال
وصال؟وصال داسی را وغورځیدی لکه د خوبه چی
وی او بیا یی شبانی ته وویل: دا څنګه امکان لری ستا
نوم خو شبانه دی رخسار خو بله یوه وه چی زه یی په
چپالخه ووهلم ستا نوم خو شبانه دی اوه؟شبانی وویل:
وصال ستا پیاد دی چی ما درته ویلی وه چی ما ته په
کور کی ټوله بیله بابا په شبانه وای زما اصلی نوم
رخسار دی،وصال په حیرانی وویل: نو هغه
رخسار؟شبانی وویل: نو ولی په یوه نامه دوی انجونی
نسی کیدالی د هغی نوم هم رخسار وو او زما دا هم
خو ما تاته ځکه خپل اصلی نوم نه در وښوی که می
درښولی وای نو ته به اوس څنګه زما کیدالی او ستا
څخه به څنګه ښه انسان جوړیدای،وصال وویل: شبانی
ستا بابا به هیڅکله ما نه کړی قبول ځکه چی هغه زما څخه بیخی ڈیر خوابدی دی،شبانی وویل: وصال په ما
باور لری؟وصال وویل: تر ځان هم ڈیر،شبانی وویل:
نو دا کار ماته پریږده اوس راځه بابا په موټر کی راته
انتظار دی زه به هر څه سم کم
ادامه..
دیارلسمه برخه
سهار سو د مرغانو اوازونه وه شبانه او وصال په
میدان کی طیاری ته انتظار وه څو شیبی وروسته
طیاره راورسیدل شبانه د خپل پلار لیدو ته په تمه وه
وصال شبانی ته وویل: شبانی زموږ خو د بابا د ښه
راغلاست لپاره د ګلانو امیل هم هیر سو زه ورځم
راوړم یی ته همدلته د بابا په تمه سه،شبانی وویل:
پریږده یی اوس به بابا راورسیږی،وصال وویل: نه نه
باید یو امیل ور په غاړه کم ځکه زموږ اول ملاقات
دی،شبانی وویل: نو سمده ورسه زه به دلته بابا ته
انتظار سم،وصال ولاړی چی یو د ګلانو امیل د شبانی
لپاره راوړی چی څو شیبی وروسته د شبانی پلار هم
را ورسیدی شبانی د هغه سره روغبړ وکړ پلار یی
وویل: لوری تا خو ویل چی ته او زوم می یو ځای
راځی زما و ښه راغلاست نو زوم می ولی نه دی در سره راغلی؟شبانی وویل: بابا هغه هم را سره راغلی
وو خو ستا د ښه راغلاست لپاره مو د ګلانو امیل هیر
سوی وو هغه پسی ولاړی راوړی یی،پلار یی موسکۍ
سو او ویویل: لوری دی ته څه اړتیا ده؟شبانی وویل:
بابا ما هم ورته وویل خو هغه نه منل ویل زما او
د پلار دی لومړی ملاقات دی باید په ښه ڈول یی ښه
راغلاست ووایم،پلار یی موسکۍ سو او څو شیبی
وروسته د شبانی د پلار و شاته وصال را روان وو او
را ورسیدی وصال د شبانی پلار د شا له طرفه وینی
خو مخ یی نه لیدی چی په دی حال کی ورته راورسیدی
د شبانی هم ورته پام سو او پلار ته یی وویل بابا شاته
دی زوم ولاړ دی روغبړ ور سره وکه کله چی د شبانی
پلار مخ ور واړوی نو وصال او د شبانی د پلار دواړو
څخه لویه ناره وسوه او دواړه ڈیر سره حیران سول
ځکه وصال ولیدل چی د شبانی پلار هم د هغی کمپنی
مالک وو په کومه کی چی ده یو وخت د ورور سره
کار کوی او ده د هغه مالک سره جنګ کړی وو د
شبانی پلار هم ولیدل چی دا هغه هلک دی چی ده د کمپنی څخه ایستلی وو وصال یواری د شبانی پلار ته
وګوری او بیا شبانی ته وګوری فکر یی کاوه چی ده
خو ددی خان لور رخسار ته جواب ورکړی وو او هغه
خو هغه بله وه نو دا بیا څنګه دده لور سوه دواړو
حیران حیران سره کتل چی په دی وخت کی ژر وصال
د ګلانو امیل د شبانی و پلار ته ور په غاړه کړ او ژر
یی لاس ور مچ کړ د شبانی پلار هغه امیل ژر د غاړی
وکښی او ویغورځوی او شبانی ته یی وویل: رخسار
لوری دا بی عقل او بی ادبه خو زه په ژوند ولاکه زوم
کم ته نه یی خبره چی دا څومره بی عقل او بی ادبه
انسان دی،شبانی وویل: بابا زه په ټولو خبره یم وصال
ما ته ټوله کیسه کړیده،پلار یی حیران سو او ویویل: د
خبریدا سره سره تا د واده لپاره دی انتخاب کړ؟شبانی
وویل: بابا وصال اوس داسی نه دی هغه اوس سم
سویدی،د شبانی پلار وویل: چی هر څنګه وی خو زه
دی نه زوم کوم،وصال ارام ولاړ وو هیڅ یی نه ویل
شبانی وویل: بابا موږ به په دی هکله پر ارامه خبری
وکو سمده بابا؟پلار یی په غوسه ځنی روان سو او د خپل موټر په طرف روان سو،شبانه وصال ته موسکۍ
سوه وصال لا هم هلته هغسی حیران ولاړ وو شبانی
وویل: وصال ما نه درته وویل چی ته به زما د بابا په
لیدو ڈیر حیران سی وصال لا هم هغسی ایښ پیښ ولاړ
وو چی شبانی سره وښوروی او ورته یی وویل: وصال
وصال؟وصال داسی را وغورځیدی لکه د خوبه چی
وی او بیا یی شبانی ته وویل: دا څنګه امکان لری ستا
نوم خو شبانه دی رخسار خو بله یوه وه چی زه یی په
چپالخه ووهلم ستا نوم خو شبانه دی اوه؟شبانی وویل:
وصال ستا پیاد دی چی ما درته ویلی وه چی ما ته په
کور کی ټوله بیله بابا په شبانه وای زما اصلی نوم
رخسار دی،وصال په حیرانی وویل: نو هغه
رخسار؟شبانی وویل: نو ولی په یوه نامه دوی انجونی
نسی کیدالی د هغی نوم هم رخسار وو او زما دا هم
خو ما تاته ځکه خپل اصلی نوم نه در وښوی که می
درښولی وای نو ته به اوس څنګه زما کیدالی او ستا
څخه به څنګه ښه انسان جوړیدای،وصال وویل: شبانی
ستا بابا به هیڅکله ما نه کړی قبول ځکه چی هغه زما څخه بیخی ڈیر خوابدی دی،شبانی وویل: وصال په ما
باور لری؟وصال وویل: تر ځان هم ڈیر،شبانی وویل:
نو دا کار ماته پریږده اوس راځه بابا په موټر کی راته
انتظار دی زه به هر څه سم کم
ادامه..
پښتو شعرونه او ټپی📚
05 Nov, 13:11
ستا له عادت سره عادت کومه،
نه به ګیله نه شکایت کومه،
چا ته غزل ستا د ښکلا نه وایم،
له خپله ځانه روایت کومه،
د هیرولو تجربه نه لرم،
خیردې کوښښ به نهایت کومه،
وړم په سجده کی تصور د جانان،
زه په لمبو کې عبادت کومه،
د زړګي داغ مي ټول جهان ولیده،
په امانت کي دې خیانت کومه،
بیا می په شر د مینۍ مه اړوه،
زړګیه بیا دی حمایت کومه،
تاندو سلګو راپسي نیت تړلۍ،
د خپلو اوښکو اِمامت کومه،
🤍🖇🦋
نه به ګیله نه شکایت کومه،
چا ته غزل ستا د ښکلا نه وایم،
له خپله ځانه روایت کومه،
د هیرولو تجربه نه لرم،
خیردې کوښښ به نهایت کومه،
وړم په سجده کی تصور د جانان،
زه په لمبو کې عبادت کومه،
د زړګي داغ مي ټول جهان ولیده،
په امانت کي دې خیانت کومه،
بیا می په شر د مینۍ مه اړوه،
زړګیه بیا دی حمایت کومه،
تاندو سلګو راپسي نیت تړلۍ،
د خپلو اوښکو اِمامت کومه،
🤍🖇🦋
پښتو شعرونه او ټپی📚
04 Nov, 11:51
کیسه وړه نه ده، سایله خو بس لنډه داده
یو غریو نېولی اسویلی مې د مرۍ شو وطن
#وطن
یو غریو نېولی اسویلی مې د مرۍ شو وطن
#وطن
پښتو شعرونه او ټپی📚
04 Nov, 08:37
ساده ساده ښه یې چی خوند د ژوندانه نه واخلی!
سکون به درومی چی دی کله هوښیاری شروع کړه!
ستا د راتلو خبر یې راوړه د راتلو نه مخکې!
د خپلو زلفو خوشبوی دی ریباری شروع کړه!
#شاعر
@Cricket_lover_143
سکون به درومی چی دی کله هوښیاری شروع کړه!
ستا د راتلو خبر یې راوړه د راتلو نه مخکې!
د خپلو زلفو خوشبوی دی ریباری شروع کړه!
#شاعر
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
04 Nov, 08:21
ژونده! ستا مانا چې رانه هېره ده
ساه مې بيا وجوده کې ولې ګېره ده؟
اې درده! چې د خوبه دې ويستلې يم
بس دى ماته دومره سزا ډېره ده...
🖤🥀
@Cricket_lover_143
ساه مې بيا وجوده کې ولې ګېره ده؟
اې درده! چې د خوبه دې ويستلې يم
بس دى ماته دومره سزا ډېره ده...
🖤🥀
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
03 Nov, 10:44
لوری زه ستا پلار یم چي ماته ونه وایی نو چاته وایی
ایا داسی خو به نه یی چی زوم دی راته پیدا کړی
وی؟شبانه موسکۍ سوه او ویویل: هو بابا ما هم درته
همدا خبره کول،پلار یی وخندل او ویویل: څوک دی
دا بختور لوری چي زما شهزادګی یی د ژوند ملګری
جوړول غواړی،شبانه موسکۍ سوه او ویویل: بابا هغه
وصال نومیږی زموږ او ستاسو د وطن دی زما سره
په پوهنتون کی دی او د پوهنتون تر ټولو غوره مقام
یی تر لاسه کړ 2 ورځی وروسته یی د فراغت مراسم
دی نو ته به راځی بابا،پلار یی وویل: ماشاءالله زه
پوهیدم چی زما د لور په نصیب به یو تر ټولو غوره
شخص وی خو لوری زما کارونه بیخی زیات دی زه
نسم کوالی چی درسم،شبانی وویل: بابا ایا تر ما تاته
کاروبار مهم دی؟پلار یی وویل: دا ته څه وایی لوری
زه به دا ټوله مال و دولت تر تا قربان کم ما ته تر تا
مهم بل هیڅ نه دی لوری خو باور وکه لوری چی ڈیر
مصروف یم،شبانی وویل: بابا زه ستا یوه خبره هم نه
منم ته به راځی که نه زه ستا سره خبری نه کوم،پلار یی موسکۍ سو او ویویل: سمده نو در به سم د
خیره،شبانه موسکۍ سوه او ویویل: مننه بابا بس نو زه
او ستا زوم سبا سهار تاته په هوایی ڈګر کی انتظار
کوو پخیر راسی بابا،
ادامه...
ایا داسی خو به نه یی چی زوم دی راته پیدا کړی
وی؟شبانه موسکۍ سوه او ویویل: هو بابا ما هم درته
همدا خبره کول،پلار یی وخندل او ویویل: څوک دی
دا بختور لوری چي زما شهزادګی یی د ژوند ملګری
جوړول غواړی،شبانه موسکۍ سوه او ویویل: بابا هغه
وصال نومیږی زموږ او ستاسو د وطن دی زما سره
په پوهنتون کی دی او د پوهنتون تر ټولو غوره مقام
یی تر لاسه کړ 2 ورځی وروسته یی د فراغت مراسم
دی نو ته به راځی بابا،پلار یی وویل: ماشاءالله زه
پوهیدم چی زما د لور په نصیب به یو تر ټولو غوره
شخص وی خو لوری زما کارونه بیخی زیات دی زه
نسم کوالی چی درسم،شبانی وویل: بابا ایا تر ما تاته
کاروبار مهم دی؟پلار یی وویل: دا ته څه وایی لوری
زه به دا ټوله مال و دولت تر تا قربان کم ما ته تر تا
مهم بل هیڅ نه دی لوری خو باور وکه لوری چی ڈیر
مصروف یم،شبانی وویل: بابا زه ستا یوه خبره هم نه
منم ته به راځی که نه زه ستا سره خبری نه کوم،پلار یی موسکۍ سو او ویویل: سمده نو در به سم د
خیره،شبانه موسکۍ سوه او ویویل: مننه بابا بس نو زه
او ستا زوم سبا سهار تاته په هوایی ڈګر کی انتظار
کوو پخیر راسی بابا،
ادامه...
پښتو شعرونه او ټپی📚
26 Oct, 16:49
اوس خو د ژوند تمامې لارې رانه ورکې بوله
ای د خواهش د ضرورت بازاره! مړ دې کړمه
~ محمود اياز
ای د خواهش د ضرورت بازاره! مړ دې کړمه
~ محمود اياز
پښتو شعرونه او ټپی📚
26 Oct, 07:30
ناول:عاشقی
لیکوال :نیک محمد بارک
وهمه برخه
وصال هلته داخله واخیستل وصال هلته ګرځیدی چي
هغه د دوی همسایه انجلی یی ولیدل ورغلی او هغی ته
یی سلام ووایه هغی په ڈیره مینه جواب ورکړ او بیا
وصال ورته وویل: اغلی سهار چی زما ملګرو ستا
سره کومه بی ادبي وکړه د هغو پر ځای زه بخښنه
غواړم، هغي ورته وویل: نه هیڅ خبره نه ده زه نه یم
پری خفه سوی،
وصال د هغي څخه ولاړی کله چي سبا سو او پوهنتون
ته راغلی نو د صنف په لومړی چوکي کی کښینستی د
صنف ڈیر درس باندی وغمیدی او غوښتل یی چی
دباندی ووځی نو کله چی به شاګردان صنف ته راننوتل
ده به تر میز لاندی پښه ورته کښیښول او هغه به یی
پر مخ وغورځوه استاذ څو واری بد بد ورته وکتل خو
چي وصال بیا هغسی وکړه نو بیا یی د صنف څخه
ویستی وصال په پوهنتون کي ګرځیدی چي د دوی
همسایه انجلی یی بیا ولیدل چي د نورو شاګردانو سره
یی درس وایه وصال په ڈیره مینه هغی ته کتل د هغی
هم وصال ته پام سو څو شیبی یی سره کتل چي بیاولاړل، څو ورځی همداسی تیریدی وصال کوښښ
کوی چی یو داسی څوک پیدا کړی چی ده ته د کمپنی
د مشر د لور رخسار په اړه معلومات ورکی وصال
چی به کله پوهنتون ته ننوتی نو ټوله ورځ به دباندی
ګرځیدی صنف ته به نه ورتلی د دوی د همسایه انجلی
به پکښی فکر وو یوه ورځ وصال په صنف کی ناست
وو چي د پوهنتون ریس او نور استاذ هم په دی وخت
کی تیریدل یو شاګرد د استاذ څخه پوښتنه وکړه: استاذ
محترم موږ څنګه کوالی سو چی د یوه څخه تر سلو
پوری حساب جمع کړو؟ د پوهنتون ریس او نور
استاذان په دی وخت کی ودریدل د صنف د ریاضی
استاذ چی ددی پوښتنی جواب نه وو ور سره ڈیر
کوښښ یی وکی چی یو داسی طریقه پیدا کړی چی د
شاګرد دی پوښتنی ته جواب ورکی ڈیر وخت یی پر
تخته تیر کړ نورو استاذانو هم کوښښ کوی خو حل
یی نکړ چی په دی وخت کی وصال لاس پورته کړ:
استاذ استاذ زه یی ورته حل کم استاذ چی کله شاته وکتل ویلیدل چی وصال لاس پورته
کړیدی ویپیژندی چی هغه هلک دی چی ټوله ورځ به
یی دباندی تیرول او شاګردانو ته به یی تر میز لاندی
پښی ایښولی او غورځول به یی استاذ فکر وکړ چی دا
ټمبل به یی څه حل کړی نو یی ورته وویل چی نه کښته
که لاس دی،
استاذ بیا په تخته اخته سو ڈیر وخت یی تیر کړ خو بیا
یی هم حل نکړ، وصال بیا لاس پورته کړ او ویویل:
استاذه زه یی ورته حل کم؟
استاذ چی کله شاته وکتل نو ویلیدل چی بیا وصال لاس
پورته کړیدی استاذ بیا ورته وویل: نه کښته که لاس
مه یی حلوی؟
استاذ بیا په تخته اخته سو تخته یی ټوله ڈکه کړل خو
سوال یی حل نکړ تخته یوار خرابه کی بیا هغه ڈکه
سی دی یی بیا پاکه کړی خو سوال تر پایه نسو حل په
دی وخت کی وصال بیا لاس پورته کړ: استاذه زه یی
حل کم ورته؟
استاذ ته چی ڈیر درد هم ورغلی وو په درد یی وصال
ته وویل: ووځه د صنفه څخه بی ادبه ته به یی څه حل
کړی ټمبله په هیڅ شی نه پوهیږی وایی چی زه یی حل
کم دا د کوچنیانو کار نه دی ما په ریاضی کی ماسټری
کړیده په کلونو کلونو می استاذی کړیده نه یی سم
حلوالی نو ته به یی څنګه حل کی؟
وصال د صنف څخه ووتی او استاذ بیا په تخته اخته
سو تر څو چی سوال حل کړی خو بیا یی هم ونسوای
کوالی څو شیبی وروسته وصال تر کلکین سر
راوایستی او په لوړ اواز یی وویل: استاذه زه یی ورته
حل کړم؟ په دی سره په ټول صنف کی خنداوی شروع
سوی استاذ په درد سره ټولو ته وویل: چپ سی مه
خاندی بی ادبو، ټول چپ سی په دی وخت کی د
پوهنتون ریس صنف ته ننوتی او استاذ ته یی وویل:
استاذه ستا چی نه دی زده هغه هلک ته خو موقع ورکه
چی حل یی کړی ورته هغه د څه وخت راهیسی درته
وایی چی زه یی ورته حل کم زه یی ورته حل کم
ادامه...
لیکوال :نیک محمد بارک
وهمه برخه
وصال هلته داخله واخیستل وصال هلته ګرځیدی چي
هغه د دوی همسایه انجلی یی ولیدل ورغلی او هغی ته
یی سلام ووایه هغی په ڈیره مینه جواب ورکړ او بیا
وصال ورته وویل: اغلی سهار چی زما ملګرو ستا
سره کومه بی ادبي وکړه د هغو پر ځای زه بخښنه
غواړم، هغي ورته وویل: نه هیڅ خبره نه ده زه نه یم
پری خفه سوی،
وصال د هغي څخه ولاړی کله چي سبا سو او پوهنتون
ته راغلی نو د صنف په لومړی چوکي کی کښینستی د
صنف ڈیر درس باندی وغمیدی او غوښتل یی چی
دباندی ووځی نو کله چی به شاګردان صنف ته راننوتل
ده به تر میز لاندی پښه ورته کښیښول او هغه به یی
پر مخ وغورځوه استاذ څو واری بد بد ورته وکتل خو
چي وصال بیا هغسی وکړه نو بیا یی د صنف څخه
ویستی وصال په پوهنتون کي ګرځیدی چي د دوی
همسایه انجلی یی بیا ولیدل چي د نورو شاګردانو سره
یی درس وایه وصال په ڈیره مینه هغی ته کتل د هغی
هم وصال ته پام سو څو شیبی یی سره کتل چي بیاولاړل، څو ورځی همداسی تیریدی وصال کوښښ
کوی چی یو داسی څوک پیدا کړی چی ده ته د کمپنی
د مشر د لور رخسار په اړه معلومات ورکی وصال
چی به کله پوهنتون ته ننوتی نو ټوله ورځ به دباندی
ګرځیدی صنف ته به نه ورتلی د دوی د همسایه انجلی
به پکښی فکر وو یوه ورځ وصال په صنف کی ناست
وو چي د پوهنتون ریس او نور استاذ هم په دی وخت
کی تیریدل یو شاګرد د استاذ څخه پوښتنه وکړه: استاذ
محترم موږ څنګه کوالی سو چی د یوه څخه تر سلو
پوری حساب جمع کړو؟ د پوهنتون ریس او نور
استاذان په دی وخت کی ودریدل د صنف د ریاضی
استاذ چی ددی پوښتنی جواب نه وو ور سره ڈیر
کوښښ یی وکی چی یو داسی طریقه پیدا کړی چی د
شاګرد دی پوښتنی ته جواب ورکی ڈیر وخت یی پر
تخته تیر کړ نورو استاذانو هم کوښښ کوی خو حل
یی نکړ چی په دی وخت کی وصال لاس پورته کړ:
استاذ استاذ زه یی ورته حل کم استاذ چی کله شاته وکتل ویلیدل چی وصال لاس پورته
کړیدی ویپیژندی چی هغه هلک دی چی ټوله ورځ به
یی دباندی تیرول او شاګردانو ته به یی تر میز لاندی
پښی ایښولی او غورځول به یی استاذ فکر وکړ چی دا
ټمبل به یی څه حل کړی نو یی ورته وویل چی نه کښته
که لاس دی،
استاذ بیا په تخته اخته سو ڈیر وخت یی تیر کړ خو بیا
یی هم حل نکړ، وصال بیا لاس پورته کړ او ویویل:
استاذه زه یی ورته حل کم؟
استاذ چی کله شاته وکتل نو ویلیدل چی بیا وصال لاس
پورته کړیدی استاذ بیا ورته وویل: نه کښته که لاس
مه یی حلوی؟
استاذ بیا په تخته اخته سو تخته یی ټوله ڈکه کړل خو
سوال یی حل نکړ تخته یوار خرابه کی بیا هغه ڈکه
سی دی یی بیا پاکه کړی خو سوال تر پایه نسو حل په
دی وخت کی وصال بیا لاس پورته کړ: استاذه زه یی
حل کم ورته؟
استاذ ته چی ڈیر درد هم ورغلی وو په درد یی وصال
ته وویل: ووځه د صنفه څخه بی ادبه ته به یی څه حل
کړی ټمبله په هیڅ شی نه پوهیږی وایی چی زه یی حل
کم دا د کوچنیانو کار نه دی ما په ریاضی کی ماسټری
کړیده په کلونو کلونو می استاذی کړیده نه یی سم
حلوالی نو ته به یی څنګه حل کی؟
وصال د صنف څخه ووتی او استاذ بیا په تخته اخته
سو تر څو چی سوال حل کړی خو بیا یی هم ونسوای
کوالی څو شیبی وروسته وصال تر کلکین سر
راوایستی او په لوړ اواز یی وویل: استاذه زه یی ورته
حل کړم؟ په دی سره په ټول صنف کی خنداوی شروع
سوی استاذ په درد سره ټولو ته وویل: چپ سی مه
خاندی بی ادبو، ټول چپ سی په دی وخت کی د
پوهنتون ریس صنف ته ننوتی او استاذ ته یی وویل:
استاذه ستا چی نه دی زده هغه هلک ته خو موقع ورکه
چی حل یی کړی ورته هغه د څه وخت راهیسی درته
وایی چی زه یی ورته حل کم زه یی ورته حل کم
ادامه...
پښتو شعرونه او ټپی📚
25 Oct, 17:03
دا ستره بریا او فاینل ته وتل دي د ټولو افغانانو مباااارک وي
❤️❤️❤️
@Cricket_lover_143
❤️❤️❤️
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
25 Oct, 16:56
ناول:عاشقی
لیکوال:نیک محمد بارک
شپږمه برخه
کله چی سبا سو نو ټول د پلازمینی په لور روان سول
تر ساعتونو ساعتونو سفر وروسته پلازمینی ته
ورسیدل او د نوموړی پوهنتون پوښتنه یی وکړه کله
چي یی پوهنتون پیدا کړ نو هغه د پلازمینی تر ټولو
ستر او سخت پوهنتون وو چي یوازی پکښی د هیواد
لایقو شاګردانو درس وایه د وصال ملګرو وصال ته
وویل: وصاله یاره په دی پوهنتون کی خو داخله
ناممکینه ده چي تاته دی یی درکی، وصال وویل:
ملګرو هغه ماته راپریږدی درځی اوس دلی یو نیږدی
کور په کرایه ونیسو د اوسیدو لپاره،
وصال او ملګرو یی پوهنتون ته نیږدی یو کور د
اوسیدو لپاره په کرایه ونیوی ڈیر ستړی سوی وه نو
ځکه ټول په خواږه خوب بیده سول سهار وختي تر
ټولو دمخه وصال د خوبه راکښینستی غوښتل یی چی
دباندی وګوری چی څه وخت دی کله چي یی د کوټی
کلکین خلاص کړ د سهارګاه شمال پری ښه ولګیدی
هلته ورته ولاړ وو چي په دی وخت کی یی د دوی د
کور پر مخامخ د همسایه و کورته پام سو د هغه کور په یو خونه کي یو ښکلی انجلی ناسته وه او ڈیر په
عاجزی یی لاس پورته کړی وو او دعاوی یی کولی
وصال ته ددی دینداری او ښکلی نوراني څهری ڈیر
خوند ورکړ او هلته یی څو شیبی ورته کتل،
کله چي لمر راپورته سو نو وصال او ملګرو یی ځان
تیار کړ او د پوهنتون پر لور روان سول په لاره کي
وصال هغه د سهارګاه دعاوو وال انجلی ولیدل هغه چي
به د هر غریب سره مخ کیدل نو یو څه اندازه پیسی به
یی ورکولی وصال د هغی دا مهربانی ته مسکی سو په
دی وخت کی یی ملګرو په هغی انجلی پسی ناره کړه:
واه څومره مهربانه انجلی ده څومره بزرګه ده
هاهاهاها ایی اغلی موږ ته هم یو څه راکه هاهاها،
هغی انجلی تر شا ورته وکتل خو هیڅ یی ونه ویل
بیرته روانه سوه، وصال خپلو ملګرو ته اشاره وکړه
چي چپ سي هغوی هم چپ سول، کله چي پوهنتون ته
راورسیدل نو د دروازه وان څخه یی پوښتنه وکړه چي
دلته څنګه کوالی سو داخله وکړو؟ دروازه وان وویل:
ایا تاسو د خپل ولایت تر ټولو لایقه شخص یاست که د خپل ولایت د ښوونځی څخه په لومړی درجه فاریغه
سوی یاست او د نمرو فیصدی مو تر 99 %رسولی
یی نو بیا دلته داخله درکوی که نه نه یی درکوی،
وصال وویل: زه ددی هیواد تر ټولو لایقه شخص یم
خو ته یو بله طریقه راوښیه یو بله لار مار نلری چي
داخله پکښی وکم؟
دروازه وان وویل: ایا ته د درس ویلو سره رښتیا هم
ڈیر مینه لری؟
وصال وویل: هو بیخی زیاته خو د همدی لپاره د خپل
ولایت څخه دلته راغلو،
دروازه وان وویل: نو بیا داسی وکه چی د یو لوړ پوړی
شخص یا والی واسطه ورته وکه بیا دی داخلوی،
وصال او ملګرې یی فکر وکړ چي اوس څنګه لار
ورته جوړه کړی چي په دی وخت کي د وصال یو
ملګرې قسیم وویل: وصاله زما د پلار یو ملګرې د
جمال په نامه دلته په پلازمینی کی غټه وظیفه لری هغه
ته به ورسو،
وصال وویل: احمقه اول دی ولی نه ویل؟
وصال او ملګرې یی د قسیم د پلار د ملګرې کورته
ورغلل قسیم خپل د پلار ملګرې ته وویل: جمال کاکا
موږ د خپل ولایت څخه دلته راغلی یو چی د پلازمینی
په پوهنتون کی داخله وکو خو هغوی داخله نه راکوی
ته کمک راسره وکه،
جمال وویل: زویه هغه ڈیر سخت پوهنتون دی زه
دومره درسره کوالی سم چی یوازی تا هلته داخل کړم
تاسو ټوله نسم کوالی،
قسیم وویل: جمال کاکا موږ ټول داخل که موږ ټول
سره ملګرې یو،
جمال وویل: نه یی سم کوالی زویه بخښنه غواړم،
قسیم وویل: نو سمده جمال کاکا نو یوازی زما دا
ملګرې وصال هلته داخل که ځکه دی یتیم دی او
غریبان هم دی او د درس هم ڈیر شوقی دی،
جمال وویل: سمده تاسی ورسی زه به زنګ ور ووهم
ادامه.....
@Cricket_lover_143
لیکوال:نیک محمد بارک
شپږمه برخه
کله چی سبا سو نو ټول د پلازمینی په لور روان سول
تر ساعتونو ساعتونو سفر وروسته پلازمینی ته
ورسیدل او د نوموړی پوهنتون پوښتنه یی وکړه کله
چي یی پوهنتون پیدا کړ نو هغه د پلازمینی تر ټولو
ستر او سخت پوهنتون وو چي یوازی پکښی د هیواد
لایقو شاګردانو درس وایه د وصال ملګرو وصال ته
وویل: وصاله یاره په دی پوهنتون کی خو داخله
ناممکینه ده چي تاته دی یی درکی، وصال وویل:
ملګرو هغه ماته راپریږدی درځی اوس دلی یو نیږدی
کور په کرایه ونیسو د اوسیدو لپاره،
وصال او ملګرو یی پوهنتون ته نیږدی یو کور د
اوسیدو لپاره په کرایه ونیوی ڈیر ستړی سوی وه نو
ځکه ټول په خواږه خوب بیده سول سهار وختي تر
ټولو دمخه وصال د خوبه راکښینستی غوښتل یی چی
دباندی وګوری چی څه وخت دی کله چي یی د کوټی
کلکین خلاص کړ د سهارګاه شمال پری ښه ولګیدی
هلته ورته ولاړ وو چي په دی وخت کی یی د دوی د
کور پر مخامخ د همسایه و کورته پام سو د هغه کور په یو خونه کي یو ښکلی انجلی ناسته وه او ڈیر په
عاجزی یی لاس پورته کړی وو او دعاوی یی کولی
وصال ته ددی دینداری او ښکلی نوراني څهری ڈیر
خوند ورکړ او هلته یی څو شیبی ورته کتل،
کله چي لمر راپورته سو نو وصال او ملګرو یی ځان
تیار کړ او د پوهنتون پر لور روان سول په لاره کي
وصال هغه د سهارګاه دعاوو وال انجلی ولیدل هغه چي
به د هر غریب سره مخ کیدل نو یو څه اندازه پیسی به
یی ورکولی وصال د هغی دا مهربانی ته مسکی سو په
دی وخت کی یی ملګرو په هغی انجلی پسی ناره کړه:
واه څومره مهربانه انجلی ده څومره بزرګه ده
هاهاهاها ایی اغلی موږ ته هم یو څه راکه هاهاها،
هغی انجلی تر شا ورته وکتل خو هیڅ یی ونه ویل
بیرته روانه سوه، وصال خپلو ملګرو ته اشاره وکړه
چي چپ سي هغوی هم چپ سول، کله چي پوهنتون ته
راورسیدل نو د دروازه وان څخه یی پوښتنه وکړه چي
دلته څنګه کوالی سو داخله وکړو؟ دروازه وان وویل:
ایا تاسو د خپل ولایت تر ټولو لایقه شخص یاست که د خپل ولایت د ښوونځی څخه په لومړی درجه فاریغه
سوی یاست او د نمرو فیصدی مو تر 99 %رسولی
یی نو بیا دلته داخله درکوی که نه نه یی درکوی،
وصال وویل: زه ددی هیواد تر ټولو لایقه شخص یم
خو ته یو بله طریقه راوښیه یو بله لار مار نلری چي
داخله پکښی وکم؟
دروازه وان وویل: ایا ته د درس ویلو سره رښتیا هم
ڈیر مینه لری؟
وصال وویل: هو بیخی زیاته خو د همدی لپاره د خپل
ولایت څخه دلته راغلو،
دروازه وان وویل: نو بیا داسی وکه چی د یو لوړ پوړی
شخص یا والی واسطه ورته وکه بیا دی داخلوی،
وصال او ملګرې یی فکر وکړ چي اوس څنګه لار
ورته جوړه کړی چي په دی وخت کي د وصال یو
ملګرې قسیم وویل: وصاله زما د پلار یو ملګرې د
جمال په نامه دلته په پلازمینی کی غټه وظیفه لری هغه
ته به ورسو،
وصال وویل: احمقه اول دی ولی نه ویل؟
وصال او ملګرې یی د قسیم د پلار د ملګرې کورته
ورغلل قسیم خپل د پلار ملګرې ته وویل: جمال کاکا
موږ د خپل ولایت څخه دلته راغلی یو چی د پلازمینی
په پوهنتون کی داخله وکو خو هغوی داخله نه راکوی
ته کمک راسره وکه،
جمال وویل: زویه هغه ڈیر سخت پوهنتون دی زه
دومره درسره کوالی سم چی یوازی تا هلته داخل کړم
تاسو ټوله نسم کوالی،
قسیم وویل: جمال کاکا موږ ټول داخل که موږ ټول
سره ملګرې یو،
جمال وویل: نه یی سم کوالی زویه بخښنه غواړم،
قسیم وویل: نو سمده جمال کاکا نو یوازی زما دا
ملګرې وصال هلته داخل که ځکه دی یتیم دی او
غریبان هم دی او د درس هم ڈیر شوقی دی،
جمال وویل: سمده تاسی ورسی زه به زنګ ور ووهم
ادامه.....
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
24 Oct, 18:50
ځیني دردونه خبرې نه کوي، نه ژاړي، نه چیغې وهي،
یوازې زړه خوري رنګ خرابوي او په ټوله کې درنه په بې رحمانه ډول دننه قبرستان جوړه وي...!
🥀
@Cricket_lover_143
یوازې زړه خوري رنګ خرابوي او په ټوله کې درنه په بې رحمانه ډول دننه قبرستان جوړه وي...!
🥀
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
24 Oct, 15:35
درود شریف. . 🌙 ✨ 'الَلَـﮬﮧَـمﷺصََلَِّﷺوََسََـــلَِّـم
وََبََارَِكَ عََلََىَﷺمـَُحَـمـََّـــــدٍَ ﷺ◯وِأّلَهِ وِصٌحٌبِهِ أّجِمَعٌيِّنﷺِ ٭• ✨•🌙 . . ٭ . . . . ٭ ★ . .• ° ٭ . ★ . • ° ٭ °. ✨ ٭ . 🌙 . ✨٭ . . .
ﺍﻟﻠَّﻬُﻢَّ ﺻَﻞِّ ﻋَﻠَﻰ ﻣُﺤَﻤﺪٍﷺ,ﻭَﻋَﻠَﻰ ﺁﻝِ ﻣُﺤَﻤَّﺪٍﷺ
ستاسو د دعا په هیله ! 🤲🏻
وََبََارَِكَ عََلََىَﷺمـَُحَـمـََّـــــدٍَ ﷺ◯وِأّلَهِ وِصٌحٌبِهِ أّجِمَعٌيِّنﷺِ ٭• ✨•🌙 . . ٭ . . . . ٭ ★ . .• ° ٭ . ★ . • ° ٭ °. ✨ ٭ . 🌙 . ✨٭ . . .
ﺍﻟﻠَّﻬُﻢَّ ﺻَﻞِّ ﻋَﻠَﻰ ﻣُﺤَﻤﺪٍﷺ,ﻭَﻋَﻠَﻰ ﺁﻝِ ﻣُﺤَﻤَّﺪٍﷺ
ستاسو د دعا په هیله ! 🤲🏻
پښتو شعرونه او ټپی📚
24 Oct, 07:55
ناول:عاشقی
لیکوال:نیک محمد بارک
پنځمه برخه
یوه ورځ چی وصال ڈیر
خوابدی هم وو د کمپنی مشر ورناری کړه: ایی مزدوره
چای راوړه، وصال هغه ته په درد درد وکتل او په درد
یی ورته وویل: وبخښه زه مزدور نه یم بل وار په
مزدور راته ونه وایی دلته زه د ورور سره د همکاری
لپاره راځم ستا د چوپړ لپاره نه، د کمپنی مشر ته هم
ڈیر درد ورغلی او وصال ته یی وویل: ستا نوم څه
دی؟ وصال وویل: ولی د لور واده دی راسره کوی،
د کمپنی مشر ته ڈیر درد ورغلی او وصال ته یی
وویل: چپ سه بی عقله ته زما د بوټ حیثیت نلری زه
به ستا سره د خپلی لور واده درکوم ووځه زما د کمپنیه
چی بیا دی ونه وینم، د کمپنی مشر چی کله د وصال
حیثیت د خپل بوټ سره مشابه کړی نو وصال ته ڈیر
درد ورغلی او د دفتر څخه ووتی، کله چی ماښام
پریوتی نو هغه د کمپنی د مشر خبری یی په ذهن کی
راګرځیدلی چی هغه ویل:چپ سه بی عقله ته زما د
بوټ حیثیت نلری زه به ستا سره د خپلی لور واده
درکوم، وصال ټوله شپه خوب ونکی او همدا خبری خوب ته نه پریښوی، سهار د ملګرو سره ناست وو
هغو ورته وویل: وصاله نن لکه چی د ورور سره نه
یی تللی او داسی معلومیږی چی ټوله شپه دی خوب نه
دی کړی؟
وصال وویل: نه یاره د کمپنی مشر پسی واخیستم د
هغه سره می پرون جنګ وکی،
ملګرو یی وویل: نو پر څه شی مو جنګ وکی؟
وصال وویل: ماته یی وویل چی ایی مزدوره چای
رواړه ما ویل زه ستا مزودر نه یم بل وار ماته په
مزدور ونه وایی بیا یی راته وویل چی نوم دی څه شی
دی ما ویل ولی د لور واده دی راسره کوی ڈیر درد
پر دی راغلی چی ویل یی چپ سه بی عقله ته زما د
بوټ حیثیت نلری زه به ستا سره د خپلی لور واده
درکوم،
ملګرو یی وخندل او ورته یی وویل: یاره وصاله تا هم
عجبه ورته کړیده او داسی معلومیږی چی د همدی
خبری د لاسه ټوله شپه نه یی بیده سوی؟
وصال وویل: یا خوب می په دی خاطر نه دی کړی
چی ده ماته وویل چی چپ سه بی عقله ته زما د بوټ
حیثیت نلری زه به ستا سره د خپلی لور واده درکوم
خوب پر دی خبره نه راتلی چی ما فکر کوی چی دده
د لور سره به واده څنګه وکم؟
د وصال ملګرو وخندل او ویویل: نو څه کوی وصاله
اوس په رښتیا د هغه د لور سره واده کوی؟
وصال وویل: ملګرو تاسو ته زما ضد نه دی درمعلوم
چی زه څومره ضدی یم او اوس ما دا ضد کړیدی چي
زه به ددی کمپنی د مشر د لور سره واده هتماً کوم ددی
لپاره نه چي هغه د خان لور ده ددی لپاره چی زه یی
پلار ته دا ور وښایم چی زما حیثیت څه دی خو ملګرو
تاسو به هم زما سره کمک کوی،
ملګرو یی وویل: وصاله موږ ستا ملګری یو په هر
وخت کی مو یو د بل سره مرسته کړیده موږ ستا سره
یو خو د لور په باره کی به یی معلومات د کومه کوو؟
د وصال یو ملګرې وویل: وصاله زما ورور د هغو په
کور کي موټروان دی زه به یی د هغه څخه پوښتنه وکم
هغه ماښام راځی کور ته زه به بیا سبا تاسو ته خبر
درکم،
ټول ڈیر خوشحاله سوه او د ملګرتیا لاس یی سره ټینګ
کړ،
کله چي سبا سو نو وصال او ملګرې یی سره ناست وه
خو هغه خبر وال ملګری یی نه وو لا راغلی څو شیبی
وروسته هغه راغلی او په خوشحالی یی ملګرو ته
وویل: ملګرو د هغی معلومات می وکړل هغه یوه لور
لری چي رخسار نومیږی تقریباً وای د شلو کالو ده خو
ملګرو وای هغه په پلازمینه کي اوسیږی هلته درس
وایی نو وصاله یاره ستا کار مشکله دی چي وسی،
وصال وویل: ملګرو مه ناهیلی کیږی مشکله ده خو
ناممکینه نه ده تاسو پلازمینی ته د تلو اماده ګي ونیسی
موږ به سبا روان سو،
ټولو وویل: سمده وصاله چی څنګه ستا خوښه وی،
ادامه....
لیکوال:نیک محمد بارک
پنځمه برخه
یوه ورځ چی وصال ڈیر
خوابدی هم وو د کمپنی مشر ورناری کړه: ایی مزدوره
چای راوړه، وصال هغه ته په درد درد وکتل او په درد
یی ورته وویل: وبخښه زه مزدور نه یم بل وار په
مزدور راته ونه وایی دلته زه د ورور سره د همکاری
لپاره راځم ستا د چوپړ لپاره نه، د کمپنی مشر ته هم
ڈیر درد ورغلی او وصال ته یی وویل: ستا نوم څه
دی؟ وصال وویل: ولی د لور واده دی راسره کوی،
د کمپنی مشر ته ڈیر درد ورغلی او وصال ته یی
وویل: چپ سه بی عقله ته زما د بوټ حیثیت نلری زه
به ستا سره د خپلی لور واده درکوم ووځه زما د کمپنیه
چی بیا دی ونه وینم، د کمپنی مشر چی کله د وصال
حیثیت د خپل بوټ سره مشابه کړی نو وصال ته ڈیر
درد ورغلی او د دفتر څخه ووتی، کله چی ماښام
پریوتی نو هغه د کمپنی د مشر خبری یی په ذهن کی
راګرځیدلی چی هغه ویل:چپ سه بی عقله ته زما د
بوټ حیثیت نلری زه به ستا سره د خپلی لور واده
درکوم، وصال ټوله شپه خوب ونکی او همدا خبری خوب ته نه پریښوی، سهار د ملګرو سره ناست وو
هغو ورته وویل: وصاله نن لکه چی د ورور سره نه
یی تللی او داسی معلومیږی چی ټوله شپه دی خوب نه
دی کړی؟
وصال وویل: نه یاره د کمپنی مشر پسی واخیستم د
هغه سره می پرون جنګ وکی،
ملګرو یی وویل: نو پر څه شی مو جنګ وکی؟
وصال وویل: ماته یی وویل چی ایی مزدوره چای
رواړه ما ویل زه ستا مزودر نه یم بل وار ماته په
مزدور ونه وایی بیا یی راته وویل چی نوم دی څه شی
دی ما ویل ولی د لور واده دی راسره کوی ڈیر درد
پر دی راغلی چی ویل یی چپ سه بی عقله ته زما د
بوټ حیثیت نلری زه به ستا سره د خپلی لور واده
درکوم،
ملګرو یی وخندل او ورته یی وویل: یاره وصاله تا هم
عجبه ورته کړیده او داسی معلومیږی چی د همدی
خبری د لاسه ټوله شپه نه یی بیده سوی؟
وصال وویل: یا خوب می په دی خاطر نه دی کړی
چی ده ماته وویل چی چپ سه بی عقله ته زما د بوټ
حیثیت نلری زه به ستا سره د خپلی لور واده درکوم
خوب پر دی خبره نه راتلی چی ما فکر کوی چی دده
د لور سره به واده څنګه وکم؟
د وصال ملګرو وخندل او ویویل: نو څه کوی وصاله
اوس په رښتیا د هغه د لور سره واده کوی؟
وصال وویل: ملګرو تاسو ته زما ضد نه دی درمعلوم
چی زه څومره ضدی یم او اوس ما دا ضد کړیدی چي
زه به ددی کمپنی د مشر د لور سره واده هتماً کوم ددی
لپاره نه چي هغه د خان لور ده ددی لپاره چی زه یی
پلار ته دا ور وښایم چی زما حیثیت څه دی خو ملګرو
تاسو به هم زما سره کمک کوی،
ملګرو یی وویل: وصاله موږ ستا ملګری یو په هر
وخت کی مو یو د بل سره مرسته کړیده موږ ستا سره
یو خو د لور په باره کی به یی معلومات د کومه کوو؟
د وصال یو ملګرې وویل: وصاله زما ورور د هغو په
کور کي موټروان دی زه به یی د هغه څخه پوښتنه وکم
هغه ماښام راځی کور ته زه به بیا سبا تاسو ته خبر
درکم،
ټول ڈیر خوشحاله سوه او د ملګرتیا لاس یی سره ټینګ
کړ،
کله چي سبا سو نو وصال او ملګرې یی سره ناست وه
خو هغه خبر وال ملګری یی نه وو لا راغلی څو شیبی
وروسته هغه راغلی او په خوشحالی یی ملګرو ته
وویل: ملګرو د هغی معلومات می وکړل هغه یوه لور
لری چي رخسار نومیږی تقریباً وای د شلو کالو ده خو
ملګرو وای هغه په پلازمینه کي اوسیږی هلته درس
وایی نو وصاله یاره ستا کار مشکله دی چي وسی،
وصال وویل: ملګرو مه ناهیلی کیږی مشکله ده خو
ناممکینه نه ده تاسو پلازمینی ته د تلو اماده ګي ونیسی
موږ به سبا روان سو،
ټولو وویل: سمده وصاله چی څنګه ستا خوښه وی،
ادامه....
پښتو شعرونه او ټپی📚
23 Oct, 16:18
آزمون واقعی شخصیت این است:
که چگونه
با کسی که
هیچ سودی برای شما ندارد
رفتار میکنید.
#جورج_اورول
🌸✨
که چگونه
با کسی که
هیچ سودی برای شما ندارد
رفتار میکنید.
#جورج_اورول
🌸✨
پښتو شعرونه او ټپی📚
23 Oct, 13:33
زه هر ماښام زړه ته بس دغه تسلي ورکوم
چي ددې درد اٶ ددې غم دا آخيري ماښام دی
زما زړه چاٶدی انتظار به وي تر عمره پورې
ستا د وعدې، ستا د قسم دا آخيري ماښام دی
❤️🩹🍁
چي ددې درد اٶ ددې غم دا آخيري ماښام دی
زما زړه چاٶدی انتظار به وي تر عمره پورې
ستا د وعدې، ستا د قسم دا آخيري ماښام دی
❤️🩹🍁
پښتو شعرونه او ټپی📚
23 Oct, 13:29
زړه کفیل، زړه سبیل، زړه بخیل!
لارې قلیل، غم طویل بیا عزرایل!
#لنډې_اغیزې
@Cricket_lover_143❤️🍂
لارې قلیل، غم طویل بیا عزرایل!
#لنډې_اغیزې
@Cricket_lover_143❤️🍂
پښتو شعرونه او ټپی📚
22 Oct, 20:08
د ناول دری اولی برخی د وصال فعلی حالت په اړه وه چی یو ځوان او موفقه تجار دی خو هغه ژوند موفقیت پیسی او اوارد نغواړی ځکه هغه سره مینه یی رخسار نسته ځکه یی خودکشی کول
څلورمی برخی نه اصلی کیسه شروع سوه چی وصال څوک دی څنګه لوی سوی څنګه دومره کامیابه سوی او داچی رخسار څوک ده او اوس چیری ده په اړه ده
پدی نیمه شپه چی مبایل راواخلی او منفی کمنتونه ووینی نو ډیر ناامیده کیږی موږ همیشه کوښښ کوو چی یو لاره پیدا کړو چی ایراد ونیسو
څلورمی برخی نه اصلی کیسه شروع سوه چی وصال څوک دی څنګه لوی سوی څنګه دومره کامیابه سوی او داچی رخسار څوک ده او اوس چیری ده په اړه ده
پدی نیمه شپه چی مبایل راواخلی او منفی کمنتونه ووینی نو ډیر ناامیده کیږی موږ همیشه کوښښ کوو چی یو لاره پیدا کړو چی ایراد ونیسو
پښتو شعرونه او ټپی📚
22 Oct, 17:52
را پیدا به ورکی لاری شی خو کله؟
جګې ټیټې به هواری شی خو کله؟
ژوند به ښه سی او ښې ورځي به هم راشی!
ویدی هیلۍ به بیداری شی خو کله؟
هو په خدای باور لرم موږ سره یو شو!
ورځې شپې به مزیداری شی خو کله؟
پښتنې د رواجونو بندیوانې!
محبت ته به اوزګاری شی خو کله؟
@Cricket_lover_143❤️
جګې ټیټې به هواری شی خو کله؟
ژوند به ښه سی او ښې ورځي به هم راشی!
ویدی هیلۍ به بیداری شی خو کله؟
هو په خدای باور لرم موږ سره یو شو!
ورځې شپې به مزیداری شی خو کله؟
پښتنې د رواجونو بندیوانې!
محبت ته به اوزګاری شی خو کله؟
@Cricket_lover_143❤️
پښتو شعرونه او ټپی📚
22 Oct, 16:07
زمونږ د افغانانو ژوند
ماشومتوب کی مو غربت دومره مجبور کړی چی د ځوانی دوری مسولیتونه را تر غاړې وځی.
ځوانی کی مو ټول ژوند مسافری،کورنۍ مشکلاتو ... کی تیر شی.
بوډاتوب کی په نا اعلاجه مرض اخته اوسو چی په وطن کی اعلاج ناشونی او بهرنی هیواد ته د تګ مصارف نه لرو.
او په پای کی مړه شوؤ او ژوند ته مو د پای ټکې کیښودل شی .
ماشومتوب کی مو غربت دومره مجبور کړی چی د ځوانی دوری مسولیتونه را تر غاړې وځی.
ځوانی کی مو ټول ژوند مسافری،کورنۍ مشکلاتو ... کی تیر شی.
بوډاتوب کی په نا اعلاجه مرض اخته اوسو چی په وطن کی اعلاج ناشونی او بهرنی هیواد ته د تګ مصارف نه لرو.
او په پای کی مړه شوؤ او ژوند ته مو د پای ټکې کیښودل شی .
پښتو شعرونه او ټپی📚
22 Oct, 07:15
ناول:عاشقی
لیکوال:نیک محمد بارک
څلورمه برخه
موسی د بانک مدیر وو هغه په دی وظیفه کی ڈیری
ٰ
پیسی تر لاسه کړی وی کاروبار یی برابر وو د هغه
دری زامن وه میرمن یی بیا حامله وه دوی ڈیر
خوشحاله وه او د راتلونکی اولاد لپاره یی تیارئ نیوی،
موسی او میرمنی یی غوښتل روغتون ته د دوا لپاره
ٰ
ولاړ سی چی په لاره کی یی موټر ټکر وکړ دواړه
ٰ ټپیان سول او روغتون ته ویوړل سوه موسی لږ ټپی
ٰ وو خو میرمن یی زیاته ټپی سوی وه ڈاکټرانو د موسی
عملیات ور وکړ خو د میرمنی عملیات یی لا شروع
وه موسی د خپلی میرمنی عملیاتو ته انتظار سو څو
ٰ
ٰ شیبی پس ڈاکټران را ووتل او موسی ته یی وویل:
موسی صاحب مبارک مو سه زوی مو پیدا سو،
ٰ موسی ڈیر خوشحاله سو او ڈاکټرانو ته یی وویل: ڈاکټر
ٰ صاحب زما میرمن څنګه ده،
ڈاکټرانو وویل: موسی صاحب موږ بخښنه غواړو موږ
ستا میرمن ونسوای ژغورالی د هغی زخمونه ڈیر
ژور وه،
موسی ڈیر خوابدی سو او زیات یی وژړل څو ورځی
ٰ
پس یی وظیفه هم د لاسه ورکړه موسی چی به کله خپل
نوی زیږیدلی کوچنی ته وکتل نو د میرمنی مرګ او د
وظیفی د لاسه ورکول به ورپیاد سوه فکر به یی کوی
چی دا ټول مصیبتونه ددی کوچنی سره موږ ته ورسیدل نو به یی د هغه څخه نفرت کوی همدا کوچنی
ٰ یی د روزنی لپاره روزنتون ته وسپاری موسی به په
میاشت کی یوار روزنتون ته ورتلی او خپل زوی به
یی لیدی نور وخت به یی د نورو درو زامنو سره
تیراوه کله چی دا کوچنی غټ سو نو پلار به یی ڈیر
یادیده خو پلار به یی هیڅ وخت نه ور سره تیروی ده
چی به خپل نور ورونه د پلار سره لیدل نو ڈیره به
خوابدی سو پلار به یی هغو ته د بازی شیان راوړل
خو ده ته به یی هیڅ هم نه راوړل دده پلار و نورو ورونو ته زیات درد راتلی او هغو ته به یی ڈیر بد بد کتل
کله کله به یی د ورونو څخه د بازی شیان په زور
اخیستل او د هغو سره به یی جنګ کوی د هغه څخه
ڈیر شوخ هلک جوړ سو د هر څه ضد چی به یی وکی
هغه کار به یی هتماً کوی که څه هم زیات خطر به وو
پکښی د پلار لخوا پر ایښوول سوی نوم څخه یی زیات
بد راتلل او ټولو ته به یی ویل چی زما نوم وصال دی
که چا په بل نامه ورته ویلی وای هغه به یی ښه ټینګ
وڈبوی،
د وصال مشر ورور په یو کمپنی کی کار کوی وصال
او هغه به یو څه سره جوړ وه او وصال د هغه ڈیر
احترام کوی هغه به وصال ته ویل چی زما سره کمپنی
ته ځه یو کار به زده کړی هلته وصال د هغه خبره
ومنل او د هغه سره کمپنی ته تلی هلته به وصال کله
کله د کمپنی مشر ته چای او نور شیان هم وروړل د
کمپنی مشر به فکر کاوه چی دا دلی خدمتګار دی نو
ځکه به یی ڈیر امرونه پر کول د وصال به هیڅ دا
امرونه نه خوښیدل او ڈیر به په قهر کیدی، وصال به
کله کله مشر ورور ته هم دردمن سو چی زما څخه دلته د مزدور کار اخلی
ادامه....
لیکوال:نیک محمد بارک
څلورمه برخه
موسی د بانک مدیر وو هغه په دی وظیفه کی ڈیری
ٰ
پیسی تر لاسه کړی وی کاروبار یی برابر وو د هغه
دری زامن وه میرمن یی بیا حامله وه دوی ڈیر
خوشحاله وه او د راتلونکی اولاد لپاره یی تیارئ نیوی،
موسی او میرمنی یی غوښتل روغتون ته د دوا لپاره
ٰ
ولاړ سی چی په لاره کی یی موټر ټکر وکړ دواړه
ٰ ټپیان سول او روغتون ته ویوړل سوه موسی لږ ټپی
ٰ وو خو میرمن یی زیاته ټپی سوی وه ڈاکټرانو د موسی
عملیات ور وکړ خو د میرمنی عملیات یی لا شروع
وه موسی د خپلی میرمنی عملیاتو ته انتظار سو څو
ٰ
ٰ شیبی پس ڈاکټران را ووتل او موسی ته یی وویل:
موسی صاحب مبارک مو سه زوی مو پیدا سو،
ٰ موسی ڈیر خوشحاله سو او ڈاکټرانو ته یی وویل: ڈاکټر
ٰ صاحب زما میرمن څنګه ده،
ڈاکټرانو وویل: موسی صاحب موږ بخښنه غواړو موږ
ستا میرمن ونسوای ژغورالی د هغی زخمونه ڈیر
ژور وه،
موسی ڈیر خوابدی سو او زیات یی وژړل څو ورځی
ٰ
پس یی وظیفه هم د لاسه ورکړه موسی چی به کله خپل
نوی زیږیدلی کوچنی ته وکتل نو د میرمنی مرګ او د
وظیفی د لاسه ورکول به ورپیاد سوه فکر به یی کوی
چی دا ټول مصیبتونه ددی کوچنی سره موږ ته ورسیدل نو به یی د هغه څخه نفرت کوی همدا کوچنی
ٰ یی د روزنی لپاره روزنتون ته وسپاری موسی به په
میاشت کی یوار روزنتون ته ورتلی او خپل زوی به
یی لیدی نور وخت به یی د نورو درو زامنو سره
تیراوه کله چی دا کوچنی غټ سو نو پلار به یی ڈیر
یادیده خو پلار به یی هیڅ وخت نه ور سره تیروی ده
چی به خپل نور ورونه د پلار سره لیدل نو ڈیره به
خوابدی سو پلار به یی هغو ته د بازی شیان راوړل
خو ده ته به یی هیڅ هم نه راوړل دده پلار و نورو ورونو ته زیات درد راتلی او هغو ته به یی ڈیر بد بد کتل
کله کله به یی د ورونو څخه د بازی شیان په زور
اخیستل او د هغو سره به یی جنګ کوی د هغه څخه
ڈیر شوخ هلک جوړ سو د هر څه ضد چی به یی وکی
هغه کار به یی هتماً کوی که څه هم زیات خطر به وو
پکښی د پلار لخوا پر ایښوول سوی نوم څخه یی زیات
بد راتلل او ټولو ته به یی ویل چی زما نوم وصال دی
که چا په بل نامه ورته ویلی وای هغه به یی ښه ټینګ
وڈبوی،
د وصال مشر ورور په یو کمپنی کی کار کوی وصال
او هغه به یو څه سره جوړ وه او وصال د هغه ڈیر
احترام کوی هغه به وصال ته ویل چی زما سره کمپنی
ته ځه یو کار به زده کړی هلته وصال د هغه خبره
ومنل او د هغه سره کمپنی ته تلی هلته به وصال کله
کله د کمپنی مشر ته چای او نور شیان هم وروړل د
کمپنی مشر به فکر کاوه چی دا دلی خدمتګار دی نو
ځکه به یی ڈیر امرونه پر کول د وصال به هیڅ دا
امرونه نه خوښیدل او ڈیر به په قهر کیدی، وصال به
کله کله مشر ورور ته هم دردمن سو چی زما څخه دلته د مزدور کار اخلی
ادامه....
پښتو شعرونه او ټپی📚
21 Oct, 16:58
ناول:عاشقی
لیکوال:نیک محمد بارک
دریمه برخه
ټولو پر
را وځغستل، ظفر خان وصال په غیږ کی
راپورته کړ
او مزدورانو ته یی وویل هلی امبولانس ته زنګ ووهی،
وصال یی روغتون ته ور رسوی او عملیات یی ورته
شروع کړل، څو شیبی وروسته د عملیات خانی
زرغونه اشاره ولګیدل ټول ڈیر خوشحاله سول،
ڈاکټران راووتل او ظفر خان ته یی وویل: ظفر خانه!
یو ځل بیا ستا زوم د مرګ د خطره وژغورل سو خو
که یی بیا داسی کار وکړ نو بیا موږ هغه نسو
ژغورالی ځکه د هغه دا رګ موږ څو ځایه ګنڈلی دی
نور ځای نسته چی ویګنڈو او په ڈیره زیاته اندازه وینه
دی هر وار په داسی کار کولو ضایع کوی زه دا درته
وایم که یی بیا داسی وکړه نو د زوم څخه دی لاس
پریوله چي هغه دی بیا ژوندی پاته سی،
ظفر خان وویل: څه ور سره وکم ڈاکټر صاحب
نصحیتونه خو می ڈیر ورته وکړل خو د هغه رخسار
لورمی نه هیریږی او هر واری چی یی څوک ورته
نوم ووایی دی په ځان دا چم وکی
ڈاکټر وویل: ظفرخانه ما څو واری تاسو ته وویل چی
دده په مخکی د رخسار نوم مه یادوی،
ظفر خان د وصال د عملیات خانی
و اطاق ته ورغلی
او وصال ته یی یو څو شیبی کتل او بیا یی هغه پر مخ
ټینګه چپالخه ووهی
او په ژړا یی ورته وویل: ته ولی
داسی کوی ایا په داسی کولو سره به رخسار بیرته تاته
راسی او که هغه په داسی کولو خوشحالیږی یاد دی نه
دی هغی چی به ستا پر بدن یو کوچنی د اغذې زخم لا
ولیدی نو لیونی به سوه تا چی د هغی سره کوم قول
کړی وو هغه دی دا دی څو واری ماتی کړی لور خو
می د لاسه ورکړه خو نه غواړم زویه چی ته می هم
یوازی پریږدی،
د وصال تر سترګو بی اختیاره اوښکی رابهیدلی ټول
کټ یی په اوښکو لوند سو
ادامه....
لیکوال:نیک محمد بارک
دریمه برخه
ټولو پر
را وځغستل، ظفر خان وصال په غیږ کی
راپورته کړ
او مزدورانو ته یی وویل هلی امبولانس ته زنګ ووهی،
وصال یی روغتون ته ور رسوی او عملیات یی ورته
شروع کړل، څو شیبی وروسته د عملیات خانی
زرغونه اشاره ولګیدل ټول ڈیر خوشحاله سول،
ڈاکټران راووتل او ظفر خان ته یی وویل: ظفر خانه!
یو ځل بیا ستا زوم د مرګ د خطره وژغورل سو خو
که یی بیا داسی کار وکړ نو بیا موږ هغه نسو
ژغورالی ځکه د هغه دا رګ موږ څو ځایه ګنڈلی دی
نور ځای نسته چی ویګنڈو او په ڈیره زیاته اندازه وینه
دی هر وار په داسی کار کولو ضایع کوی زه دا درته
وایم که یی بیا داسی وکړه نو د زوم څخه دی لاس
پریوله چي هغه دی بیا ژوندی پاته سی،
ظفر خان وویل: څه ور سره وکم ڈاکټر صاحب
نصحیتونه خو می ڈیر ورته وکړل خو د هغه رخسار
لورمی نه هیریږی او هر واری چی یی څوک ورته
نوم ووایی دی په ځان دا چم وکی
ڈاکټر وویل: ظفرخانه ما څو واری تاسو ته وویل چی
دده په مخکی د رخسار نوم مه یادوی،
ظفر خان د وصال د عملیات خانی
و اطاق ته ورغلی
او وصال ته یی یو څو شیبی کتل او بیا یی هغه پر مخ
ټینګه چپالخه ووهی
او په ژړا یی ورته وویل: ته ولی
داسی کوی ایا په داسی کولو سره به رخسار بیرته تاته
راسی او که هغه په داسی کولو خوشحالیږی یاد دی نه
دی هغی چی به ستا پر بدن یو کوچنی د اغذې زخم لا
ولیدی نو لیونی به سوه تا چی د هغی سره کوم قول
کړی وو هغه دی دا دی څو واری ماتی کړی لور خو
می د لاسه ورکړه خو نه غواړم زویه چی ته می هم
یوازی پریږدی،
د وصال تر سترګو بی اختیاره اوښکی رابهیدلی ټول
کټ یی په اوښکو لوند سو
ادامه....
پښتو شعرونه او ټپی📚
21 Oct, 06:20
محمود درویش جمله’کاش ندیده بودمت ‘رو خیلی قشنگ معنی کرده که میگه؛
«مرا برگردان به حالی که قبل تو بودم و بعد ترکم کن..»
@Cricket_lover_143
«مرا برگردان به حالی که قبل تو بودم و بعد ترکم کن..»
@Cricket_lover_143
پښتو شعرونه او ټپی📚
20 Oct, 16:55
د کریکټ ټولو مينوالو ته دی دوهمه بریا مبارک وي
@Cricket_lover_143
👍👍
@Cricket_lover_143
👍👍
پښتو شعرونه او ټپی📚
20 Oct, 15:19
ناول:عاشقی
لیکوال:نیک محمد بارک
دویمه برخه
لومړی مقام ګټونکی ځوان ښاغلی وصال دی!!!! ټولو
میلمنو چکچکی کولی او د وصال ملګری او خسر
ڈیر خوشحاله وه او هغه ته یی مبارکی وویل،
ویناوال وویل: د ښاغلی وصال څخه هیله کوو چي د
سټیج ومخته راسی خپل اوارڈ تر لاسه کړی او د هیواد
د ریس جمهور صاحب څخه هیله کوو چی دا اوارڈ
ښاغلی وصال ته په خپلو لاسونو ورکړی،
د هیواد ریس جمهور وصال ته د کال د غوره تجار د
لومړی مقام اوارڈ پخپلو لاسو ورکی، خو وصال هیڅ
خوشحاله نه وو او په نا زړه به یی مسکا وکړه،
ویناوال وویل: اوس هم ښاغلی وصال ته بلنه ورکوو
چی میک ته راسی او د خپل ژوند او ددی اوارڈ په اړه
تاسو ته وینا وکړی ښاغلی وصال!!!
ټولو میلمنو چکچکی وکړی او فکر یی کاوه چي
وصال به د خپل ژوند په اړه ڈیر څه ووایی خو وصال
چی کله میک ته ورغلی نو صرف یی مننه ستاسو ټول
څخه وویل او ولاړی ټول میلمانه ڈیر حیران سول په حیرانی یی بیا هم چکچکی کولی وصال چی کله د
سټیج څخه راکښته سو نو مستقیم د غونڈی څخه ووتی
خلک نور هم حیران سول، خبریالانو غوښتل چی د
وصال سره خبری وکړی خو وصال د هغو څخه بخښه وغوښته او په خپل موټر کی کښینستی،
ماښام ڈوڈی تیاره سوه وصال او ظفر خان او نوره
کورني سره ناست وه او ڈوڈی یی خوړل ټول زیات خوشحاله وه او د وصال د اوارڈ په هکله ږغیدل خو
وصال چپ ناست وو او ڈوڈی یی خوړل په دی وخت
کی د وصال خواښی په زهیره لهجه وویل: وصاله زویه که نن رخسار ستا دا اوارڈ لیدالی وای نو زیاته به خوشحاله سوی وای،
په دی خبره سره ټول ڈوڈی پریښوول او حیران حیران یی د سترګو تر بغلو وصال ته وکتل وصال هیڅ ونه
ویل او د ڈوڈی څخه ولاړ سو لاس یی پریولی او خپلی کوټی ته ولاړی ظفر خان خپلی میرمنی ته په درد
وویل: ڈاکټر نه وه ویلی چی د وصال ومخته د رخسار نوم میادوی
وصال د کوټی دروازه وتړل او خپل
اوارڈ یی را واخیستی او د میز پر سر یی د یو انجلی
د عکس ومخته کښیښوی او خپله د میز ومخته لاندی
پر مځکه ورته کښینستی، ظفر خان او کورنی یی لا و ڈوڈی ته ناست وه څو شیبی وروسته د وصال د کوټی څخه د موسیقی د یو غمګین ساز ږغ سو ټول حیران
سول او یو وبل ته یی وکتل چي په دی وخت کی د
کور یو مزدور راوځغستل او ناره یی کړه: خان
صاحب خان صاحب وصال بیا په ځان پسی دروازه
تړلی ده هله ژر راسی، ټولو د وصال د کوټی وخواته
ور وځغستل ګوری چی دروازه تړلی ده ظفر خان
دروازه ور وټکول او ورناری یی کړی: وصاله!
وصاله! دروازه خلاصه کړه وصاله زویه وایم دروازه
خلاص کړه، خو وصال دروازه نه خلاصول ظفر خان
خپلو مزدورانو ته وویل: ونیسی هلی دروازه ورماته
کړی، ټولو یو دم پر دروازه ور وځغستل او په څو
واری سره یی دروازه خالص کړه چی ګوری وصال
کټ ته څنګ وهلی دی د رخسار عکس یی په غیږ کی نیولی او تر دواړو لاسو یی وینی بهیږی
ادامه....
لیکوال:نیک محمد بارک
دویمه برخه
لومړی مقام ګټونکی ځوان ښاغلی وصال دی!!!! ټولو
میلمنو چکچکی کولی او د وصال ملګری او خسر
ڈیر خوشحاله وه او هغه ته یی مبارکی وویل،
ویناوال وویل: د ښاغلی وصال څخه هیله کوو چي د
سټیج ومخته راسی خپل اوارڈ تر لاسه کړی او د هیواد
د ریس جمهور صاحب څخه هیله کوو چی دا اوارڈ
ښاغلی وصال ته په خپلو لاسونو ورکړی،
د هیواد ریس جمهور وصال ته د کال د غوره تجار د
لومړی مقام اوارڈ پخپلو لاسو ورکی، خو وصال هیڅ
خوشحاله نه وو او په نا زړه به یی مسکا وکړه،
ویناوال وویل: اوس هم ښاغلی وصال ته بلنه ورکوو
چی میک ته راسی او د خپل ژوند او ددی اوارڈ په اړه
تاسو ته وینا وکړی ښاغلی وصال!!!
ټولو میلمنو چکچکی وکړی او فکر یی کاوه چي
وصال به د خپل ژوند په اړه ڈیر څه ووایی خو وصال
چی کله میک ته ورغلی نو صرف یی مننه ستاسو ټول
څخه وویل او ولاړی ټول میلمانه ڈیر حیران سول په حیرانی یی بیا هم چکچکی کولی وصال چی کله د
سټیج څخه راکښته سو نو مستقیم د غونڈی څخه ووتی
خلک نور هم حیران سول، خبریالانو غوښتل چی د
وصال سره خبری وکړی خو وصال د هغو څخه بخښه وغوښته او په خپل موټر کی کښینستی،
ماښام ڈوڈی تیاره سوه وصال او ظفر خان او نوره
کورني سره ناست وه او ڈوڈی یی خوړل ټول زیات خوشحاله وه او د وصال د اوارڈ په هکله ږغیدل خو
وصال چپ ناست وو او ڈوڈی یی خوړل په دی وخت
کی د وصال خواښی په زهیره لهجه وویل: وصاله زویه که نن رخسار ستا دا اوارڈ لیدالی وای نو زیاته به خوشحاله سوی وای،
په دی خبره سره ټول ڈوڈی پریښوول او حیران حیران یی د سترګو تر بغلو وصال ته وکتل وصال هیڅ ونه
ویل او د ڈوڈی څخه ولاړ سو لاس یی پریولی او خپلی کوټی ته ولاړی ظفر خان خپلی میرمنی ته په درد
وویل: ڈاکټر نه وه ویلی چی د وصال ومخته د رخسار نوم میادوی
وصال د کوټی دروازه وتړل او خپل
اوارڈ یی را واخیستی او د میز پر سر یی د یو انجلی
د عکس ومخته کښیښوی او خپله د میز ومخته لاندی
پر مځکه ورته کښینستی، ظفر خان او کورنی یی لا و ڈوڈی ته ناست وه څو شیبی وروسته د وصال د کوټی څخه د موسیقی د یو غمګین ساز ږغ سو ټول حیران
سول او یو وبل ته یی وکتل چي په دی وخت کی د
کور یو مزدور راوځغستل او ناره یی کړه: خان
صاحب خان صاحب وصال بیا په ځان پسی دروازه
تړلی ده هله ژر راسی، ټولو د وصال د کوټی وخواته
ور وځغستل ګوری چی دروازه تړلی ده ظفر خان
دروازه ور وټکول او ورناری یی کړی: وصاله!
وصاله! دروازه خلاصه کړه وصاله زویه وایم دروازه
خلاص کړه، خو وصال دروازه نه خلاصول ظفر خان
خپلو مزدورانو ته وویل: ونیسی هلی دروازه ورماته
کړی، ټولو یو دم پر دروازه ور وځغستل او په څو
واری سره یی دروازه خالص کړه چی ګوری وصال
کټ ته څنګ وهلی دی د رخسار عکس یی په غیږ کی نیولی او تر دواړو لاسو یی وینی بهیږی
ادامه....
پښتو شعرونه او ټپی📚
19 Oct, 14:57
ناول:عاشقی
لیکوال:نیک محمد بارک
لومړی برخه
شرنګهاری سو موبایل ته زنګ را روان وو د ڈیر
وخت وروسته ظفر خان موبایل ته جواب ورکړ:
اسلام علیکم خان صاحب سلطان یم ستاسو د کمپنی
منشې د مرکز څخه می در سره تماس نیولی دی
مبارک مو سه خان صاحب ستاسو زوم وصال د هیواد
په سطحه د لوی او ځوان تجار اوارڈ ته انتخاب سویدی
سبا مراسم دی نو تاسو باید نن ماښام ته ځان را
ورسوی،
ظفر خان ڈیر خوشحاله سو او خپل منشی ته یی په
مسکا وویل: مننه ددی ښه خبر څخه دی ان شاءالله موږ
به ماښام ته ځان در ور رسوو،
سبا ته مراسم جوړ سول د ټول هیواد څخه لوړ پوړی
چارواکی او بهرنې میلمانه راغلی وه د غونڈی ویناوال
وویل: تاسو ټولو میلمنو ته ښه راغلاست وایم دوستانو
په نننې مراسمو کی به د هیواد په سطحه غوره تجارانو
ته موږ د کال د غوره تجارانو اوارڈونه ورکړو ددی
اوارڈونو لپاره موږ د هیواد پنځه غوره تجاران انتخاب
کړیدی چی لومړی مقام پکښی د هیواد یو غوره او
ځوان تجار ګټلی دی نوموړی نه یوازی چی هیواد ته
یی د تجارت په بخش کی پرمختګ ورکړیدی د هغه
تر څنګ یی په زرهاوه غریبان او بیکاره خلکو ته د
کار زمینه مساعده کړیده او بل دا چی نوموړی د خپل
مال زیاته برخه پر مسکینانو او غریبانو ویشی چي ښه
مثال یی د رخسار په نوم خیریه بنسټ دی نوموړی هر
کال ددی خیریه بنسټ له لاری د هیواد ټولو غریبو
اشخاصو ته کمکونه او مرستی رسوی نو ایا دا شخص
تاسو ووایست چی ددی اوارڈ وړ دی او که نه؟
ټولو میلمنو وویل: هو همدا شخص ددی اوارڈ لپاره تر
ټولو غوره شخص دی،
ویناوال وویل: موږ هم همدا ځوان ددی اوارڈ لپاره
انتخاب کړیدی چی لومړی مقام یی تر لاسه کړیدی نو
راځو دوستانو همدا شخص به تاسو ته در وپیژنو او
ژر تر ژر به یی د لومړی مقام په اوارڈ ونازوو،
@Cricket_lover_143
لیکوال:نیک محمد بارک
لومړی برخه
شرنګهاری سو موبایل ته زنګ را روان وو د ڈیر
وخت وروسته ظفر خان موبایل ته جواب ورکړ:
اسلام علیکم خان صاحب سلطان یم ستاسو د کمپنی
منشې د مرکز څخه می در سره تماس نیولی دی
مبارک مو سه خان صاحب ستاسو زوم وصال د هیواد
په سطحه د لوی او ځوان تجار اوارڈ ته انتخاب سویدی
سبا مراسم دی نو تاسو باید نن ماښام ته ځان را
ورسوی،
ظفر خان ڈیر خوشحاله سو او خپل منشی ته یی په
مسکا وویل: مننه ددی ښه خبر څخه دی ان شاءالله موږ
به ماښام ته ځان در ور رسوو،
سبا ته مراسم جوړ سول د ټول هیواد څخه لوړ پوړی
چارواکی او بهرنې میلمانه راغلی وه د غونڈی ویناوال
وویل: تاسو ټولو میلمنو ته ښه راغلاست وایم دوستانو
په نننې مراسمو کی به د هیواد په سطحه غوره تجارانو
ته موږ د کال د غوره تجارانو اوارڈونه ورکړو ددی
اوارڈونو لپاره موږ د هیواد پنځه غوره تجاران انتخاب
کړیدی چی لومړی مقام پکښی د هیواد یو غوره او
ځوان تجار ګټلی دی نوموړی نه یوازی چی هیواد ته
یی د تجارت په بخش کی پرمختګ ورکړیدی د هغه
تر څنګ یی په زرهاوه غریبان او بیکاره خلکو ته د
کار زمینه مساعده کړیده او بل دا چی نوموړی د خپل
مال زیاته برخه پر مسکینانو او غریبانو ویشی چي ښه
مثال یی د رخسار په نوم خیریه بنسټ دی نوموړی هر
کال ددی خیریه بنسټ له لاری د هیواد ټولو غریبو
اشخاصو ته کمکونه او مرستی رسوی نو ایا دا شخص
تاسو ووایست چی ددی اوارڈ وړ دی او که نه؟
ټولو میلمنو وویل: هو همدا شخص ددی اوارڈ لپاره تر
ټولو غوره شخص دی،
ویناوال وویل: موږ هم همدا ځوان ددی اوارڈ لپاره
انتخاب کړیدی چی لومړی مقام یی تر لاسه کړیدی نو
راځو دوستانو همدا شخص به تاسو ته در وپیژنو او
ژر تر ژر به یی د لومړی مقام په اوارڈ ونازوو،
@Cricket_lover_143
3,526
subscribers
606
photos
137
videos
