.
💢 صدای خدا یا خُوار گوساله سامری 💢
۱- خداوند در آیات(انعام/۱۳۶ تا ۱۵۰) حرام‌هایی را نفی می‌کند که به دروغ و افترا، فقهای مشرکین از یک طرف و احبار یهودیان از طرف دیگر به خدا نسبت می‌دادند و بدین ترتیب دینی برای مردم اختراع کرده بودند که سراسر عسر و حرج و سختی و ضرر و بی‌عدالتی و خرافات بود.
خداوند در ادامه در آیات ۱۵۱ و ۱۵۲ ضمن محکوم کردن چنین دین دست و پا گیری که فقها بافته‌اند، شرط اولیه‌ی متدین بودن را رعایت "ده فرمان" الهی اعلام می‌کند.
این ده فرمان عبارتند از : شرک نورزیدن، احسان به پدر و مادر، نکشتن فرزندان از بیم تنگدستی، به یاد داشتن اینکه تنها روزی رسان خدا است، دوری از زشتی‌های پیدا و پنهان، پرهیز از قتل ناحق، رعایت مال یتیم، پرهیز از کم‌فروشی، رعایت عدالت، و وفای به عهد.
۲- در اخبار آمده است که مسلمان شدن اسعد بن زراره به خاطر شنيدن این ده فرمان آيات (انعام/۱۵۱ و ۱۵۲) بوده است. شرط اولیه دیانت، انسان شدن و رعایت حقوق است که قرآن آن را صراط مستقيم می‌خواند و آن را راه تمامی انبيا می داند.
اینها همان ده فرمان خداوند به موسی(ع) بودند و عیسی(ع) هم بر آنها صحه گذارده بود و محمد مصطفی(ص) هم در فرازهای مختلف رسالت خود چون بیعت اولیه ی یثرییان در عقبه و نیز بیعت با زنان بر آنها تاکید داشت. در سنت اسلامی تعهد به مفاد این ده فرمان را بیعةالنّساء نامیده‌اند زیرا در آنها تعهدی بر جنگیدن در راه خدا نیست و چون جنگیدن از وظایف مردان بوده است، لذا این بیعت را بیعةالنّساء نامیده‌اند.
۳- خداوند در آیه بعدی یعنی ۱۵۳، تاکیدمی‌کند که رعایت این ده فرمان که عرف جهانی و فصل مشترک همه‌ی ادیان در درازنای تاریخ و پهنای جغرافیا بوده است و خواهد بود، همان صراط مستقیم است که ما مسلمانان هر شبانه روز لااقل ده بار از خداوند طلب می‌کنیم.
در همین آیه رعایت این ده فرمان را شرط لازم برای متقی بودن می‌داند و در (بقره/۲) آمده است که تنها متقین هستند که از هدایت کتاب و شریعت بهره می‌برند.
آیه (انعام/۱۵۴) می‌گوید "آنگاه(ثم) تورات را فرستادیم تا تمام کننده‌ی شرایع قبلی باشد که فقط مبتنی بر صراط مستقیم بودند". آیه با "ثم" شروع می‌شود که به متأخر بودن شریعت از آن ده فرمان جهانی اشاره دارد که به عبارتی گواه تقدم انسانیت بر دین است.
یعنی كتاب الهی، چه تورات و چه قرآن، تمام كننده‌ی نعمت هدایت برای كسانی است كه گام‌های اولیه‌ی انسانیت را پیموده باشند.
۴- شریعت و دینداری قرار است آنچنان را آنچنان‌تر کند. اگر انسانی ده فرمان جهانی را رعایت کرد و بر صراط مستقیم الهی پای نهاد و بر آن استقامت ورزید، کتاب و شریعت او را متعالی‌تر و معنوی‌تر می‌کند، تا جایی که می‌تواند صدای خدا باشد و خدا از طریق او با دیگران سخن گوید.
ولی کسی که در مال ملتی بدون اجازه‌ی آنها تصرف کند که در بین آنها یتیمان و بیچارگان فراوانند، یا فرمان به کشتن ناحق آنان دهد، یا ادعای ولایتی شرک‌آلود بر مردم کند، یا موجب فقر و تنگدستی مردم شود که مردم مجبور به کشتن خود و فرزندانشان شوند، یا نهادهای تحت تسلطش کم‌فروشی کنند، یا ظلم و فساد سیستماتیک را بگستراند، یا به تعهدات خود به مردمش خیانت ورزد، چنین کسی صدایش حتی صدای انسان هم نیست چه رسد که صدای خدا باشد.
۵- سامری طبق آیات (طه/۸۵ تا ۹۷)، مدعی بود که صدای خدا از عجل و عجله و میانبر زدن در می‌آید. او بدون طی صراط مستقیم و تنها با گرفتن اثری از رسالت و شریعت، ظاهری مقدس مآب بخود گرفت و ادعا کرد که صاحب صدای خدا است.
بنا به مفردات راغب(اینجا) و مجمع البیان طبرسی(اینجا)، عرب گوساله را عجل می‌نامد، زیرا گوساله به عجله بزرگ شده و به صورت گاو در می‌آید.
قرآن این نمایش سالوسانه‌ی سامری‌مآبان را افشا می‌کند که صدای آنان نه صدای خدا که خُوار گوساله است.
خُوار صدای چهارپایان است و صدای برخاسته از پایمال کنندگان ده فرمان الهی، صدای گوساله‌ای بیش نیست که مدعیان دروغینِ صدای خدا، چهارپایانند و بل هم اضل.
@Cmorghgrom30
.
💢 صدای خدا یا خُوار گوساله سامری 💢
۱- خداوند در آیات(انعام/۱۳۶ تا ۱۵۰) حرام‌هایی را نفی می‌کند که به دروغ و افترا، فقهای مشرکین از یک طرف و احبار یهودیان از طرف دیگر به خدا نسبت می‌دادند و بدین ترتیب دینی برای مردم اختراع کرده بودند که سراسر عسر و حرج و سختی و ضرر و بی‌عدالتی و خرافات بود.
خداوند در ادامه در آیات ۱۵۱ و ۱۵۲ ضمن محکوم کردن چنین دین دست و پا گیری که فقها بافته‌اند، شرط اولیه‌ی متدین بودن را رعایت "ده فرمان" الهی اعلام می‌کند.
این ده فرمان عبارتند از : شرک نورزیدن، احسان به پدر و مادر، نکشتن فرزندان از بیم تنگدستی، به یاد داشتن اینکه تنها روزی رسان خدا است، دوری از زشتی‌های پیدا و پنهان، پرهیز از قتل ناحق، رعایت مال یتیم، پرهیز از کم‌فروشی، رعایت عدالت، و وفای به عهد.
۲- در اخبار آمده است که مسلمان شدن اسعد بن زراره به خاطر شنيدن این ده فرمان آيات (انعام/۱۵۱ و ۱۵۲) بوده است. شرط اولیه دیانت، انسان شدن و رعایت حقوق است که قرآن آن را صراط مستقيم می‌خواند و آن را راه تمامی انبيا می داند.
اینها همان ده فرمان خداوند به موسی(ع) بودند و عیسی(ع) هم بر آنها صحه گذارده بود و محمد مصطفی(ص) هم در فرازهای مختلف رسالت خود چون بیعت اولیه ی یثرییان در عقبه و نیز بیعت با زنان بر آنها تاکید داشت. در سنت اسلامی تعهد به مفاد این ده فرمان را بیعةالنّساء نامیده‌اند زیرا در آنها تعهدی بر جنگیدن در راه خدا نیست و چون جنگیدن از وظایف مردان بوده است، لذا این بیعت را بیعةالنّساء نامیده‌اند.
۳- خداوند در آیه بعدی یعنی ۱۵۳، تاکیدمی‌کند که رعایت این ده فرمان که عرف جهانی و فصل مشترک همه‌ی ادیان در درازنای تاریخ و پهنای جغرافیا بوده است و خواهد بود، همان صراط مستقیم است که ما مسلمانان هر شبانه روز لااقل ده بار از خداوند طلب می‌کنیم.
در همین آیه رعایت این ده فرمان را شرط لازم برای متقی بودن می‌داند و در (بقره/۲) آمده است که تنها متقین هستند که از هدایت کتاب و شریعت بهره می‌برند.
آیه (انعام/۱۵۴) می‌گوید "آنگاه(ثم) تورات را فرستادیم تا تمام کننده‌ی شرایع قبلی باشد که فقط مبتنی بر صراط مستقیم بودند". آیه با "ثم" شروع می‌شود که به متأخر بودن شریعت از آن ده فرمان جهانی اشاره دارد که به عبارتی گواه تقدم انسانیت بر دین است.
یعنی كتاب الهی، چه تورات و چه قرآن، تمام كننده‌ی نعمت هدایت برای كسانی است كه گام‌های اولیه‌ی انسانیت را پیموده باشند.
۴- شریعت و دینداری قرار است آنچنان را آنچنان‌تر کند. اگر انسانی ده فرمان جهانی را رعایت کرد و بر صراط مستقیم الهی پای نهاد و بر آن استقامت ورزید، کتاب و شریعت او را متعالی‌تر و معنوی‌تر می‌کند، تا جایی که می‌تواند صدای خدا باشد و خدا از طریق او با دیگران سخن گوید.
ولی کسی که در مال ملتی بدون اجازه‌ی آنها تصرف کند که در بین آنها یتیمان و بیچارگان فراوانند، یا فرمان به کشتن ناحق آنان دهد، یا ادعای ولایتی شرک‌آلود بر مردم کند، یا موجب فقر و تنگدستی مردم شود که مردم مجبور به کشتن خود و فرزندانشان شوند، یا نهادهای تحت تسلطش کم‌فروشی کنند، یا ظلم و فساد سیستماتیک را بگستراند، یا به تعهدات خود به مردمش خیانت ورزد، چنین کسی صدایش حتی صدای انسان هم نیست چه رسد که صدای خدا باشد.
۵- سامری طبق آیات (طه/۸۵ تا ۹۷)، مدعی بود که صدای خدا از عجل و عجله و میانبر زدن در می‌آید. او بدون طی صراط مستقیم و تنها با گرفتن اثری از رسالت و شریعت، ظاهری مقدس مآب بخود گرفت و ادعا کرد که صاحب صدای خدا است.
بنا به مفردات راغب(اینجا) و مجمع البیان طبرسی(اینجا)، عرب گوساله را عجل می‌نامد، زیرا گوساله به عجله بزرگ شده و به صورت گاو در می‌آید.
قرآن این نمایش سالوسانه‌ی سامری‌مآبان را افشا می‌کند که صدای آنان نه صدای خدا که خُوار گوساله است.
خُوار صدای چهارپایان است و صدای برخاسته از پایمال کنندگان ده فرمان الهی، صدای گوساله‌ای بیش نیست که مدعیان دروغینِ صدای خدا، چهارپایانند و بل هم اضل.
@Cmorghgrom30
.
