بوسه ی شعر

-
فکر نمی‌کنم چیزی توی دنیا باشه که بتونه به اندازه‌ی «پذیرش» به انسان قدرت بده.

.
بنا کننده‌ی شادی‌های من باش.
مگر چقدر وقت داریم؟

#نادر_ابراهیمی

.
بهترين چيزهاى زندگی رایگان هستند!
لبخند، خانواده، دوستان، خواب، عشق، خنده
و خاطرات خوب؛
نمی‌دانم پس چرا ما انقدر نگرانیم؟

#هاروکی_موراکامی

“خیال‌پردازی” سفری است به فراسوی مرزهای واقعیت، جایی که ذهن آزادانه در میان ناشناخته‌ها پرواز می‌کند و به رویاها جان می‌بخشد. در این اپیزود، به کاوش در ژرفای خیال و تاثیر آن بر زندگی و تفکر انسانی می‌پردازیم.

@bosaesher 🤍

-‏
بغل کردن خیلی عجیبه!
‏دستتو می‌پیچی دور بدن یه موجود زنده و انگار که یه سرنگ پر از مورفین وارد بدنت شده؛ ‏شناور میشی تو آرامش…

و دست هایش 🤍

-
هدفِ اصلی ‏آن است
که در زندگی
احساس عشق و آرامش ‏و لذت کنی.
‏پس هر آنچه را که
به تو ‏احساسِ عشق و لذت می‌بخشد
دنبال کن...

#جک_كانفيلد⁩

🤍

-
آدم‌هایی را می‌شناسم که ظاهر آراسته‌ای داشتند، ولی نه وفادار بودند و نه صمیمی.

#آلبر_کامو

راست است که
صاحبان دل‌های حساس نمی‌میرند
بلکه
بی هنگام ناپدید می‌شوند ...

#احمد_شاملو

-
تو، که می‌توانستی بیایی اما نیامدی، اکنون در ذهنم شبیه به سایه‌ای از آن حقیقتی هستی که می‌توانست باشد و هرگز نشد. گویی فاصله‌ای بی‌انتها میان دو جان افتاده است، فاصله‌ای که نه از جنس مکان، که از جنس تصمیم است.
من، که تو را به تمامی وجودم خواستم و در هر تپش قلبم حضورت را تمنا کردم، اکنون در برزخی از اندوه ایستاده‌ام. تو نه تنها خودت را دریغ کردی، بلکه جهانی را که می‌توانست با حضور تو معنا یابد، از من گرفتی. در نبود تو، لحظه‌ها سنگین‌اند، و سکوت‌ها بلندتر از هر صدایی فریاد می‌زنند.
سال‌ها بعد، زمانی که گرد زمان بر شانه‌هایمان نشسته و راه‌هایمان در پیچ‌وخم تقدیر از هم دور افتاده‌اند، مرا خواهی دید. اما نه به‌عنوان آن کسی که روزی می‌توانستی کنار او باشی، بلکه به‌عنوان آینه‌ای که خود را در آن بازخواهی یافت. در من، تصویر خودت را خواهی دید؛ تصویری از آن‌چه می‌توانستی باشی اما نشدی، آن‌چه می‌توانستی دوست بداری اما نکردی.

و شاید آنگاه بفهمی که گاهی نیامدن، سهمگین‌تر از رفتن است، چرا که خاطرهٔ فرصت‌های از دست‌رفته، باری سنگین‌تر از هر جدایی را بر شانه‌های روح می‌گذارد.

#علی_سروش

نه، واقعن نمی‌شود کسی را فراموش کرد. آدم‌ها، حتی اگر از کنارمان رفته باشند، با خاطراتشان جایی درون ما زندگی می‌کنند. گاهی زمان، مانند گردی نرم روی حافظه‌ی مان می‌نشیند و آن تصویرها را کمرنگ می‌کند، اما کافی است بوی عطری، نغمه‌ای آشنا، یا حتی نوری که از پنجره می‌تابد، لمس خاطراتشان را دوباره در ما زنده کند.
آدم‌ها با خاطراتشان هرگز از بین نمی‌روند. هر لبخند، هر نگاه، هر کلامی که میان ما رد و بدل شده، در عمق وجودمان حک می‌شود، بی‌آنکه حتی خودمان بدانیم. شاید روزهایی باشد که دیگر نامی به خاطر نیاوریم یا صدایی را به وضوح نشنویم، اما ردپای حضورشان، مثل خطی ناپیدا، بخشی از هویت ما شده است.
هر خاطره، چون جرقه‌ای است که شعله‌ی وجودشان را در دل ما روشن نگه می‌دارد. آدم‌ها می‌روند، اما خاطراتشان راهی برای جاودانه شدن پیدا می‌کند. و همین کافی است تا بدانیم هیچکس واقعاً گم نمی‌شود؛ هر کسی که روزی در ما چیزی کاشته باشد، همیشه در گوشه‌ای از جانمان زنده است.

#علی_سروش
———
در این شب های یلدایی، به یاد عزیزانی که دلتنگ شان هستیم.

-
حوصله کن. بیا فکر کنیم زندگی، با تمام زخم‌هایش، هنوز جایی برای التیام دارد. بیا باور کنیم که در دل این تاریکی، جایی نورِ امیدی نهفته است که تنها با صبر و ایمان به روشنایی‌اش خواهیم رسید. بیا فکر کنیم که رنج‌ها، نه پایان راه، که پلی به سوی فهمی عمیق‌تر از زندگی‌اند.
بیا با خودمان مهربان‌تر باشیم. دست بکشیم از قضاوتِ بی‌پایان؛ از «چرا این شد؟» و «چرا آن نشد؟» و به جای آن، به لحظه‌هایی که داریم، جایگاهی که هستیم، و فرصتی که هنوز باقی است، فکر کنیم. شاید درد، شانه به شانه‌ی ما قدم بزند، اما این به معنای شکست نیست. شاید شکست‌ها تنها راهی باشند برای یادآوری این که «زندگی، ادامه دارد.»
حوصله کن. بیا فکر کنیم که جهان می‌تواند جای بهتری شود. نه با معجزه‌ای ناگهانی، بلکه با تصمیم‌های کوچکِ ما: با مهربانی‌ای که به کسی نشان می‌دهیم، با دلی که می‌بخشیم، با امیدی که در دل دیگران می‌کاریم. شاید جنگ‌ها پایان نیافته باشند، شاید انسانیت هنوز زخمی باشد، اما بیا به سهم خودمان، این زخم‌ها را با دوختن، با مرهم گذاشتن، سبک‌تر کنیم.
بیا به فردا فکر کنیم. نه فردایی که بدون نقص باشد، بلکه فردایی که در آن، ما کمی قوی‌تر، کمی آرام‌تر، و کمی امیدوارتر از امروزمان باشیم. بیا باور کنیم که «ما» هنوز می‌توانیم، هنوز ظرفیتِ شگفت‌زده شدن از زیبایی‌های کوچک زندگی را داریم.

حوصله کن. این لحظه‌های سخت هم خواهند گذشت. و ما، با تمام خستگی‌ها و تردیدهایمان، باز هم از دل خاکسترِ اندوه، مانند ققنوسی که از آتش برخاسته است، پرواز خواهیم کرد. بغلت می‌کنم، با تمام بارِ زندگی. بیا این درد را با هم قسمت کنیم، چون در این اشتراک، شاید رهایی نزدیک‌تر از آن چیزی باشد که گمان می‌کنیم.

#علی_سروش

@bosaesher 🩵

-
نمی‌توانید ارزشِ چیزی را بفهمید،
مگر این‌که احتمالِ از دست‌دادنِ آن ‌را تجربه کنید.

#مارک_منسن

@bosaesher 🩵

-
درون هر انسان کودکی‌ست تشنه‌ی محبت، درک شدن، فهمیده شدن.
و شرایط روحی آدم‌ها و میزان احساس رضایت یا عدم رضایتشان از زندگی، بر می‌گردد به رفتاری که با کودک درونشان داشته‌اند، به اینکه به او بها داده‌اند یا او را سرکوب کرده‌اند؟!
پشت رفتارهای خواسته یا ناخواسته‌ی آدم‌ها، کودکی‌ست که یا دیده شده، یا نادیده گرفته شده و بی هیچ تردیدی؛ آدم‌های سالم قبل از هرچیزی، کودک درون سالمی دارند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@bosaesher 🩵

-
ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﭼﺴﺒﯿﺪه اید ﮐﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺧﻮب ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﮑﺮﺩﻧﺘﺎﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﺗﺎﻥ ﺍﺳﺖ ، هيچ تغيير ﻣﺜﺒﺘﯽ ﺭﺥ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ ...

#اروین_یالوم

@bosaesher 🩵

-
تاریک اندیشان همیشه سعی می کنند
زنان را در سیاهی نگه دارند
آنها از روشن شدن ذهن زن می ترسند
چون خوب می دانند اگر زن بداند
به فرزندانش یاد می دهد.

@bosaesher 🩵

-
خیلی طول کشید تا به این جمله برسم،

«افرادی را انتخاب کن، که انتخابشان تویی»

واقعا که چقدر دوستی‌های یک طرفه، روابط کاری یک طرفه و پیگیری‌های یک طرفه؛ رنج‌آور و آزاردهنده‌اند...
.

-
یه روز، آدمی رو که میترسی نباشه، خودت حذف میکنی.

-

-
توی روانشناسی یه اصطلاحی هست به نام walking on eggshells
به معنای قدم زدن روی تخم مرغ، حالا منظور چیه؟!

+به رابطه با آدمایی گفته میشه که مدام باید مواظب باشی ناراحت نشن
از کوچک ترین حرف، رفتار، که خیلی عادیه هم بهشون بر میخوره و همیشه باید کنارشون عذرخواهی کنی
مشخص شده اینجور روابط باعث میشه همیشه توی زندگی و حتی رابطه‌ت با بقیه هم ترس دائمی پیدا کنی و توی ذهنت این جمله تکرار شه

"نکنه ناراحت بشه؟"
داشتن همچین رابطه‌هایی تهش تموم شدن عزت نفس و سلام به افسردگی و اضطرابه

@bosaesher 🩵

-
پاییز دارد تمام می‌شود و من مثل ماهیِ غمگینی‌ام که تُنگش را کنار دریا گذاشته‌اند و تمام این مدت، هیچ موج بلندی او را نبلعیده و هیچ سنگی تُنگ لعنتی‌اش را نشکسته و آفتاب تابیده و آبِ تُنگش ته کشیده و دارد کنار دریا از بی آبی تلف می‌شود و قسمتش از بی‌کرانِ دریا، فقط نگاه کردن بوده...
پاییز دارد ته می‌کشد و من جز تماشای خیابان و عابران از پشت شیشه‌، برای دلم هیچ کار دیگری نکرده‌ام. برای دلی که جان می‌داد برای زرد و نارنجی‌ها و بادها و باران‌ها و قدم زدن در خیابان‌ها...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌
—————
و چه حسرتی که پاییز برای خیلی ها اینگونه گذشت
@bosaesher 🩵

-
عاشق کسی شوید که مراقبتان باشد، نه از لحاظ مادی، بلکه عاشق کسی شوید که مراقب روح تان باشد.
عاشق کسی شوید که مراقب ذهنتان باشد، کسی که مراقب قلب تان باشد.
عاشق کسی شوید که حتا از آشفته ترین بخش های وجود تان مراقبت کند.

#بیانکااسپاراسینو

@bosaesher 🤍

-
« عطر حضور »
آدم‌ها در زندگی ما، حضوری دارند که گاهی فراتر از کلمات است. گاهی یک نگاه، یک لبخند یا حتی یک حضور ساده می‌تواند دنیایی از معنا را با خود بیاورد. اما آیا تا به حال فکر کرده‌ایم که چقدر این عطر حضور دیگران، زندگی‌مان را زیباتر می‌کند؟

در این اپیزود، از نیاز انسان‌ها به دیده شدن، توجه و محبت می‌گوییم. از لحظاتی که می‌توانیم با کوچک‌ترین کارها به عزیزانمان یادآوری کنیم که چقدر دوستشان داریم. ما همه عطری در این جهان داریم؛ عطر وجودی که خاطره‌ها می‌سازد، زندگی می‌بخشد، و معنا می‌دهد.
این اپیزود فرصتی است تا نگاهی عمیق‌تر به روابطمان داشته باشیم و ارزش آن لحظات کوچک اما عمیق را درک کنیم. با ما همراه شوید تا با هم دنیایی پر از حس حضور و عشق بسازیم.

#علی_سروش

@bosaesher 🤍

-
اجازه بده گاهی زندگی از خطوط منظمش بیرون بزند. بگذار رنگ‌ها در هم بریزند، لکه‌ای باقی بماند، یا حتی گوشه‌ای از تصویر ناتمام بماند. نقاشی زندگی را به خاطر یک نقص کوچک، یک خطای ساده یا حتی یک اشتباه بزرگ مچاله نکن.
ما همه در این دنیا رهگذریم، انسان‌هایی ناتمام، پر از زخم‌ها، گره‌ها و کاستی‌ها. هیچ‌کدام‌مان کامل نیستیم، هیچ‌کدام‌مان بی‌خطا نیستیم. زندگی جاده‌ای است که هرکدام از ما با کفش‌هایی گاه پاره، گاه خاکی، در آن قدم می‌زنیم. به خودت و دیگران حق اشتباه بده. گاهی تنها راه عبور از خطا، پذیرش و بخشیدن است.
درست است که برخی اشتباه‌ها سنگین‌اند، گاهی دردناک و شاید حتی جبران‌ناپذیر. اما نبخشیدن، زنجیری است که نه‌تنها دیگری را اسیر می‌کند، بلکه خودمان را هم به تلخی و اندوه گره می‌زند.
زندگی کوتاه‌تر از آن است که بار نبخشیدن را بر دوش بکشیم. گاهی با یک کینه کوچک، یا یک سرسختی بی‌پایان، نه‌تنها لحظه‌های خودمان را از بین می‌بریم، بلکه زندگی دیگری را برای همیشه در تلخی دفن می‌کنیم.
بزرگواری کن. ببخش، نه برای آنکه خطاها را کوچک بشماری، بلکه برای آنکه قلبت را آزاد کنی. گاهی همان دستی که برای بخشیدن دراز می‌شود، نوری در تاریک‌ترین شب‌ها به زندگی دیگری می‌بخشد.

ما اینجا نیامده‌ایم تا کامل باشیم. آمده‌ایم تا یاد بگیریم، تا بسازیم، تا دوست بداریم. بیایید همدیگر را در آغوش بگیریم، با تمام نقص‌ها، با تمام خطاها. زندگی میدان نبرد نیست، زندگی فرصتی است برای پیوند زدن، برای فهمیدن، و برای زیباتر ساختنِ ناتمامی‌های هم.

#علی_سروش

@bosaesher 🤍

.
گاهی باید انتخاب کنی؛
بین رنجی که از تغییر کردن باید بکشی
یا رنجی که از ادامه‌ی وضع فعلیت
باید تحمل کنی..

@bosaesher 🍁

رفقا، یه توصیه برای کل زندگی؛
«افرادی رو انتخاب کنید، که انتخابشون شما باشید»
چقدر دوستی‌های یه طرفه،
روابط کاری یه طرفه،
پیگیری‌های یه طرفه
با همین قانون ساده از زندگیم کنار رفت.

@bosaesher 🍁

.
تنهایی کافه برو، تنهایی سفر کن، تنهایی فیلم ببین و تنهایی یک‌سری اتفاقات و دلخوشی‌ها را تجربه کن.
تنهایی کار کن، تنهایی ادامه بده، تنهایی هدف داشته‌باش، تنهایی به اهدافت برس و تنهایی موفقیتت را جشن بگیر.
قرار نیست همیشه آدم‌ها باشند، قرار نیست همیشه تایید شوی و قرار نیست همیشه دیگران برای تو اظهار نظر کنند و قرار نیست نظرات آدم‌ها همیشه کارآمد و درست باشد.
تنهایی را یاد بگیر؛ از هیچ‌کسی توقع نداشتن، با خودت بودن و قبل از هرکسی به خودت توجه کردن را... این بزرگترین لطفی‌ست که می‌توانی در حق خودت بکنی.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@bosaesher 🍁

اینجا 🍁🧡

.
براش گفتم : متاسفم اما بزرگسالی این‌شکلیه.
گاهی تصمیم‌هایی میگیری که باید با غمش کنار بیای

@bosaesher 🍁

من اگر عطرساز بودم، عطری می‌ساختم از روح طبیعت و نوستالژی. از بوی پوست نارنگی‌ای که زیر انگشتانت ترک می‌خورد و عطر شیرینش در هوا می‌پیچد، از خاکی که تازه باران دیده و هنوز نم آن را در بر گرفته، از چوب‌های خیس درختان که نفس جنگل‌اند، و از بوی آرامش‌بخش کتابی که تازه گشوده شده است.
این عطر را طوری می‌ساختم که با هر نفس تو را به عمق خاطرات نبرده، بلکه با هر استشمام، تو را به دنیایی بی‌زمان بکشاند، جایی که لحظات گم‌شده جان می‌گیرند. مثل غروب یک روز بارانی پاییزی، وقتی رنگ‌ها در هم محو می‌شوند و صدای باران روی برگ‌ها می‌رقصد. عطری که وقتی چشم‌هایت را می‌بندی و نفس می‌کشی، تو را در آغوش می‌گیرد و به جایِ نامعلومی می‌برد؛ جایی که انگار برای همیشه می‌خواهی در آن بمانی، در احساسی جاودان که از قلب طبیعت و دنیای خاطرات سرشته شده است.

عطری که هرگز فراموش نمی‌کنی، چون بخشی از وجودت می‌شود.

#علی_سروش

@bosaesher 🍁

.
تنها باشید؛
ولی روی نیمکت ذخیره‌ی کسی ننشینید.

@bosaesher 🍁

.
شما یه مدت اولین مسیج رو نفرستید
تا متوجه بشید به چند تا گیاه مُرده
تا الان داشتید آب می‌دادید.

@bosaesher 🍁

.
ما انسان‌ها به شکلی عمیق و پیچیده ای عادت کرده ایم به کم محلی و بی‌توجهی به دیگران؛ انگار که این بی‌محلی راهی برای اثبات ارزش‌مان باشد. وقتی کسی ما را دوست دارد، به جای آنکه این محبت را درک کنیم، به سمت فاصله گرفتن می‌رویم، گویی که این کم‌محلی قدرت و عزتی کاذب به ما می‌بخشد. عده‌ای هستند که وقتی محبت را در دیگری می‌بینند، به جای پاسخ دادن، به عمد قدمی به عقب می‌گذارند، انگار که خُرد کردن دیگری، تکیه‌گاهی برای بزرگ‌تر جلوه کردن خودشان باشد.
اما تناقض تلخی در این رفتار وجود دارد: همان‌هایی که بی‌محلی می‌کنند، همان‌هایی که توجه دیگران را پس می‌زنند، خودشان بیش از هر کس دیگری تشنه‌ی توجه و دوست داشتن‌اند. ما به دنبال مهر و محبت می‌گردیم، اما در لحظه‌ای که آن را می‌یابیم، از آن فرار می‌کنیم. ما بازیگران یک نمایش تراژیک هستیم، که در تلاش برای حفظ غرور یا اثبات قدرت، مهم‌ترین نیاز خود را نادیده می‌گیریم؛ نیازی که چیزی نیست جز پذیرش عشق و توجهی که خودمان هم در جستجویش هستیم.

در نهایت، ما قربانیان عادتی هستیم که خودمان آن را ساخته‌ایم: عادت به بی‌توجهی، و غرق شدن در تشنگی برای توجه.

#علی_سروش
@bosaesher 🍁

.
به نظر من این جمله ی دکتر انوشه خیلی قشنگه:

«من خودم انتخاب میکنم که تو واسم مهم باشی!اما رفتار تو میتونه جایگاهت رو توی ذهن من تغییر بده..»

@bosaesher 🍁

.
اين زندگى را نمى‌شود به تعویق انداخت؛ باید همين حالا آن را زيست؛ نمى‌شود به آخر هفته، تعطيلات، وقتی بچه‌ها خانه را براى رفتن به كالج ترک كردند و يا به سال‌هاى بعد از بازنشستگى موكولش كرد.

#اروین_د_یالوم

@osaesher 🍁

اونجا که صادق هدایت میگه:
مقصود از زندگی کیف و لذت است.
تا می توانیم باید غم و غصه را از خودمان دور بکنیم، معلوم را به مجهول نفروشیم و نقد را فدای نسیه نکنیم.
انتقام خودمان را از زندگی بستانیم پیش از آن که در چنگال او خرد بشویم!

@bosaesher 🍁

This 🤍

تو را به جای همه‌ی کسانی که نمی شناخته‌ام، دوست می دارم
تو را به جای همه‌‌ی روزگارانی که نمی‌زیسته‌ام، دوست می‌دارم
برای خاطر عطر نان گرم و برفی که آب می‌شود و
برای نخستین گناه
تو را به خاطر دوست داشتن، دوست می‌دارم
تو را به جای تمام کسانی که دوست نمی‌دارم، دوست می‌دارم

#پل_الوار

@bosaesher 🍁

.
تاریک اندیشان همیشه سعی می کنند
زنان را در سیاهی نگه دارند
آنها از روشن شدن ذهن زن می ترسند
چون خوب می دانند اگر زن بداند
به فرزندانش یاد می دهد.

@bosaesher 🍁

.
با هم حرف بزنید؛
آدمِ بالغ حرف می‌زنه و با برداشت‌های ذهنیش زندگی نمی‌كنه!

@bosaesher 🍁

.
به قول محمود درویش:
«پاییز اما،
چیزی نیست جز خلوتی
برای تعمق‌ در آن‌چه از عمرمان فرو افتاد.»

@bosaesher 🍁

.
اگر آنچه را که من درباره قدرتِ بخشش‌کردن میدانم می‌دانستی ، حتی وعده غذایی‌ات را بدون آنکه او را به‌ نحوی به‌ اشتراک‌بگذاری رها نمی‌کردی

#بودا

@bosaesher 🍁

.
‏یه جا نوشته بود که:
می‌دونید چرا کودکی شیرینه؟
چون گذشته‌ای وجود نداره، یادی وجود نداره آینده‌ای وجود نداره. این سنگینی بار گذشته‌ و آینده‌ست که زندگی‌رو سخت می‌کنه؛

من‌رو یاد این حرف نادر ابراهیمی انداخت:
«فراموشی را بستاییم.
یاد، انسان را بیمار می‌کند.»

@bosaesher 🍁

.
میگفت:
اونایی که یاد نمیگیرن
ناچارن دوباره ضربه بخورن...

@bosaesher 🍁

.
كلماتى كه از دل برمى آيند
هرگز بيان نمى شوند،
در گلو گير مى كنند
و تنها در چشم ها خوانده مى شوند!


#ژوزه‌_ساراماگو

@bosaesher 🍁

اونجا که نزار قبانی میگه:

عشق یعنی؛ بین او و دیگران از چند جهت باید فرق بگذاری:
«حدیثاً و شعوراً و اهتماماً»

اول: نوع کلامت با او فرق کند نسبت به کلامت با دیگران.
دوم: احساست به او منحصر به فرد باشد.
و سوم: و مهم‌ترین‌شان، «توجه».

@bosaesher 🍁

‏من تو را همانطور دوست داشتم، که
آرزو می‌کردم یکی مرا دوست داشته باشد..

#محمود_درویش

@bosaesher 🍁

.
به نظرم گاهی وقتا لازمه آدمی یه لیست بنویسه از موقعیتایی که توش به خودش بد کرده و شروع کنه به جبران کردن.

@bosaesher 🍁

مادربزرگم می‌گوید قلب آدم نباید خالی بماند اگر خالی بماند مثل گلدان خالی زشت است و آدم را اذیت می‌کند.
برای همین هم مدتیست دارم فکر می‌کنم این قلب کوچولو را به چه کسی باید بدهم یعنی، راستش چطور بگویم؟‌
دلم می‌خواهد تمام تمام این قلب کوچولو را مثل یک خانه قشنگ کوچولو به کسی بدهم که خیلی خیلی دوستش دارم یا نمیدانم کسی که خیلی خوب است، کسی که واقعا حقش است توی قلب خیلی کوچولو و تمیز من خانه داشته باشد.

پدرم می‌گوید قلب مهمانخانه نیست که آدم‌ها بیایند دو سه ساعت یا دو سه روز توی آن بمانند و بعد بروند.
قلب، لانه‌ء گنجشک نیست که در بهار ساخته بشود و در پاییز باد آن را با خودش ببرد. قلب، راستش نمیدانم چیست اما این را میدانم که فقط جای آدم‌های خیلی خیلی خوب است ـ برای همیشه...

#نادر_ابراهیمی

@bosaesher 🍁

به نظرم محمود درویش
خیلی خوب معنای عشق رو گفته:
اینکه در طرف مقابل چیزهایی رو پیدا کنی و دوست داشته باشی که خودش هم از شنیدنش متعجب بشه... اثرش بی‌نظیره!

@bosaesher 🍁

در خاطرم تاریخ تنهایی فراموشی نخواهد داشت

@bosaesher 🍁

در هجدهم اکتبر، روزی که جهان مرا در آغوش خود گرفت، فرصتی داشتم تا به درون خویش بازگردم و در سکوت، مسیر زندگی‌ام را از نو ببینم. این روز نه برای جشن و سرور، بلکه برای تأمل و اندیشیدن بر آنچه بوده‌ام و آنچه اکنون هستم، فرارسید.
به راهی که پیموده‌ام، به لحظه‌هایی که ساخته‌ام و درس‌هایی که آموخته‌ام، فکر کردم. آنچه دیروز بودم، سنگ بنای امروز من است؛ هر قدمی که برداشته‌ام، هر شکستی که تحمل کرده‌ام و هر پیروزی‌ای که چشیده‌ام، همگی نقشی عمیق در شکل‌گیری من داشته‌اند. اکنون در آینه به خود می‌نگرم؛ به انسانی که امروز در برابر خود ایستاده است، انسانی که از گذشته خود آموخته و آن را در تار و پود اکنون خویش تنیده است.
این زندگی، هر چند پر از چالش‌ها و فراز و نشیب‌ها بود، اما تمامی آنها مرا به جایی رساندند که امروز هستم؛ جایی که از خود راضی‌ام، نه به معنای خودپسندی، بلکه به معنای پذیرش. پذیرش این‌که آنچه که تا به امروز ساخته‌ام، از جنس درس‌هایی است که زندگی به من آموخت. و امروز، این من هستم که با آگاهی از این مسیر، فردایم را شکل خواهم داد.

ای منی که در میانه‌ی اکتبر پا به این جهان گذاشتی، زادروزت مبارک.

#علی_سروش🍁🍂

.
اونجا که نزار قبانی میگه:

تو در میان همه‌ی چیز‌هایِ تلخ،
یک حبه قندی...

@bosaesher 🍁

.
ولی پلی لیست آدما دریچه‌ی ورود به دنیاشونه.

@bosaesher 🍁

.
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺭﻭﺡ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﯽ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﮐﺴﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺭﻭﺣﺶ ﺭﺍ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﮐﻨﺪ ؛ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻫﺪﯾﻪ نمی‌دهد ﻗﺪﺭ ﻫﺪﯾﻪ ﺭﺍ نمی‌دﺍﻧﺪ.

#اوریانا_فالاچی

@bosaesher 🍁

نیاز به چند بار شنیدن دارد.

بازخورد مثبت‌اش را دوست‌داشتید اینجا برایم بنویسید.

#علی_سروش

@bosaesher 🍁

Do something today
that your future self
will thank you for it!


امروز یه کاری انجام بده
که خودِ آینده‌ات به خاطرش ازت تشکر کنه!

@bosaesher 🍁

@bosaesher 🍁🍂

.
فقط اونجا که عباس معروفی میگه:
من فقط نگاهش می‌کردم
این همه قشنگی
کجای خلقت پنهان شده بود
که حالا یکباره همه‌اش بریزد توی بغل من...

@bosaesher 🍁

.
شاید اشتباه می‌کنم، اما به نظرم آدم‌ها را می‌توان از روی لبخندشان شناخت و اگر در اولین برخورد از لبخند یک شخص کاملا غریبه خوشتان بیاید، با قاطعیت خواهید گفت که آدم خوبی است...
‌
#داستایفسکی

@bosaesher 🍁

.
The most beautiful relationship
is the one that let's you be yourself.

قشنگ‌ترین رابطه اونیه که
بهت این فرصت رو میده که خودت باشی

@bosaesher 🍁