زهرا عبدی

سریال تهران را ببینیم یا نه؟ یک زن هکر ایرانی-اسراییلی که مامور ویژه‌‌ی موساد است به تهران می‌آید تا ...
( فاقد اسپویل)

همین‌که بدانی موضوع سریال درباره‌ی عملیات موساد در تهران است، شاخک‌های ما ایرانیان را تحریک می‌کند که به دیدنش فکر کنیم. حدس می‌زدم یک سریال کلیشه‌ای جاسوسی باشد و برای همین در برابر جذابیت موضوعش مقاومت کردم و ندیدم تا اینکه به توصیه‌ی دوستی دیدنش را آغاز کردم و دو سیزن را تمام کردم و حالا از نگاه خودم برایتان می‌نویسم ماجرا از چه قرار است تا اگر دوست داشتید سریال را ببینید.
هنگامی که این سریال را می‌بینید بارها و بارها این سوال به ذهن‌تان می‌آید: ما ایرانی‌ها کجای این دعواها هستیم؟
فوکو بسیار درست می‌گوید که قدرت به‌طور متمرکز عمل نمی‌کند، بلکه از طریق شبکه‌های مختلف (مانند اطلاعات و امنیت) بازتولید می‌شود. ما در این سریال فرصت این را پیدا می‌کنیم تا نحوه عملکرد این شبکه‌ها را در حکومت ایران و تعاملات آن با ساختارهای خارجی(دشمنان ج.ا )را مشاهده کنیم.
نمایش جزئیات عملیات امنیتی از نگاه سازندگان سریال که به استناد نیم قرن شعار، مهم‌ترین دشمن ج.ا است برای ما ایرانیان که در ساختار حکومت جایی نداریم، بسیار جذاب است. دیدن تناقض‌های اخلاقی افراد در این سیستم، می تواند ما ایرانیان خارج از دایره‌ی قدرت را به فهمی عمیق‌تر از سازوکارهای قدرت و کنترل برساند.(منکر ضعف‌های این نگاه در داستان نیستم)
این سریال تلاش کرده تا شکاف میان نسل‌ها، ایدئولوژی‌ها، و هویت‌های اجتماعی در ایران را در حد توانش به تصویر بکشد. برای آن‌دسته از ما ایرانیانِ مطرود ِج.ا، دیدن این روایت‌ها اگرچه دردناک است اما ملموس است چرا که نمایش زندگی محذوف و پنهان ماست. مایی که حکومت ما را از همه‌جا حذف کرده.
سریال در نمایش تضاد روانی درونی انسانی، عملکرد درخوراعتنایی دارد. چگونه؟
زندگی آن بخش از ما ایرانی‌هایی که در دایره‌ی حکومت خودی به حساب نمی‌اییم، تحت فشار شدید است. دکتر فرانکل در در کتاب درخشان«در جستجویی معنا»، «تولید معنا به عنوان امری نجات‌بخش» در شرایط دشوار را خودِخودِ نجات می‌داند. این سریال فرصتی هر چند محدود به ما می‌دهد تا ببینیم و امیدوار شویم که چگونه در داخل ایران، آدم‌ها حتی در بدترین شرایط، می‌توانند از طریق تصمیم‌گیری‌های کوچک، کنترل را به دست بگیرند و معنایی برای مقاومت خود بیابنددردناک اما دلپذیر است چون معناآفرین است و نجات‌بخش.
❌هشدار❌: به عنوان یک ایرانی، هر ایرانی که در این داستان کشته شد، از هر جناحی، برای من بسیااااار آزاردهنده بود. این نکته را لحاظ کنید.
«زهرا عبدی»

https://t.me/Abdinovelist

.
چگونه این رنج را کلمه کنم و بگویمت که
یک زندگی بدهکار توام ای مرد،
یک وطن نزیسته
یک زندگی که اینهمه در آن تنهایی متورم نباشد
اینهمه زخم روی زخم تلنبار
یک شاهنامه بدهکار توام که در آن سیاوش سرش بریده نباشد
یک زندگی در وطنی که آزاد، رها و زیبا چون چهره‌ای تو، بدهکار توام؛
ای مرد
ای میهن
ای آزادی
ای شرف
‏ای کیانوش
‏ای سیاوش دوباره کشته‌شد‌ه‌ی ایران‌زمین

‏روز مرد ما تویی، ای جوانمرد
‏قتل تو، جگرسوزترین داغ بر دل ایران و ایرانی است ای سیاوش ایران‌زمین
‏از خون تو گیاهی خواهد رویید.⁩

خون می‌گرید ایرانی از داغت.
تا روزی که قاتلینت را پیدا نکنیم و رسوا،
دست برنخواهیم‌داشت.

‏⁧ #کیانوش_سنجری ⁩
#روز_مرد_من_تویی #روز_مرد

https://t.me/Abdinovelist

https://t.me/Abdinovelist

کیانوش سنجری کشته شد

امشب شب‌زنده‌داری وجدان‌های بیدار است.

شبی که وجدان سردرگم است که باید گریه کند یا فریاد بکشد؟

بیش از ده بار بازداشت،
۶ بار انتقال اجباری به بیمارستان روانی،
بیش از ۲ سال زندانی،
دست‌کم ۹ ماه سلول‌های انفرادی
اگر این قتل نیست، پس چیست

#کیانوش_سنجری⁩ پس از بازگشت به ایران در سال ۹۵ برای مراقبت از مادر بیمارش نوشت: «به تهران که رسیدم حال فوق‌العاده زیبایی داشتم. هواپیما... از خلیج فارس عبور کرد، یادم است این تصویر. هواپیما به خاک ایران وارد شد و اشکم سرازیر شد. احساسی که به هیچ عنوان نمی‌توانم بیانش کنم.»
کیانوش عاشق بود، عاشق ایرتن، عاشق زندگی
نوشته: «زندگی یک وطن بهم بدهکاره که توش فقط به زندگی فکر کنم نه به وطن»

بیش از یک سال به عنوان بیمار روانی او رابه تخت بستند، بلا نبود که سرش نیاوردند، و او به امید آزادی ایران عاشق‌ترین در مسیر مبارزه ماند،
من یکی سناریو خودکشی او را باور نمی‌کنم.

کیانوش سنجری بعد از بازگشت به ایران گفت «در اتاق‌های ضد صدا در ۲۰۹ و خانه‌های امن شکنجه و تهدید و تحقیر شده و آزار دیده»، و بعد او را «مقابل دوربین نشاندند تا به دروغ علیه خود لب به اعتراف بگشاید»

این تمام و کمال؛ قتل است
و یک ایران، به خونخواهی‌اش.

https://t.me/Abdinovelist

در این عکس، فخری؛ زنِ ابراهیم گلستان به جلال‌آل‌احمد تکیه داده و گلستان روی دامن کوتاه فخری، سرش را گذاشته.امثال این جمع برای سرنگونی پهلوی هرچه توانستند در طبق اخلاص! گذاشتند. آیا این جمع هرگز فکرش را می‌کرد بعد از به‌ثمر‌رسیدن مبارزات آنها، این عکس جُرم خواهد بود؟
مدتی طولانی به عکس نگاه کردم. دیروز کسی در ایکس جمله‌ی سیمین را یادآوری کرده بود: «کاش خمینی مرا صیغه کند»
از نظر من این عکس یک مصیبت تاریخی است. چرا؟ مصیبت واقعی یعنی این روشنفکرانی که در عمل زندگی‌شان کاملا مغایر با اسلام بود، با تلاش برای تلفیق اسلام با ایده‌های انقلابی، سعی کردند که اسلام را به‌عنوان ابزار انقلابی و آزادی‌بخش معرفی کنند.
لطفا کمی صبر کنید. برای فحش دادن همیشه وقت بسیار است واما برای تامل همیشه وقت کم. چشم‌مان را ببندیم. برویم دهه‌ی چهل. زمان این عکس. هر کدام از ما می‌توانست یکی از افراد این جمع باشد.
این عکس اگر موجب تامل نشود و فقط فحش بیافریند، فردای پیش‌رو هم، فردایی فحشی و تباه خواهد بود.
چرا روشنفکران ۵۷، چنین کردند؟ چرا برای غلامحسین ساعدی، در جهانی که به سرعت به سوی مدرنیسم می‌رفت و با خود توسعه و پیشرفت می‌آورد، وضعیت مدرن آنهمه غدّه بود و دق؟
چه شد که برآیند کنش و ذهن‌ورزی این روشنفکران منجر به آسیب جدی به مردم جامعه شد؟
به نظر من مرور ذهنیت روشنفکر پنجاه ‌و هفتی باعث می‌شود از افتادن در چاله‌های آینده مصون‌تر باشیم. هر کدام از ما که از واقعیات جامعه دور باشد و دچار جذابیت ایده‌آل‌های دور از واقعیت شود، پتانسیل حضور در این جمع را دارد.
چطور؟
بسیاری از روشنفکران آن دوره تحت تأثیر ایدئولوژی‌های چپ و اسلام‌گرایی بودند و کمتر به پیچیدگی‌های واقعی جامعه ایران توجه کردند. ایده‌آل‌هایی مانند "عدالت مطلق"، "برابری کامل" و "استقلال از غرب" مطرح می‌شد، اما روشنفکران مطلقا به این فکر نکردند که راهکارهای عملی برای تحقق این اهداف متعالی! در ایران زمان شاه، چه خواهد بود؟ دیدگاه‌هایشان را به‌طور کامل بر پایه ایدئولوژی‌های خاصی قرار دادند و به جای جست‌وجوی حقیقت و راهکارهای واقعی، صرفاً در جهت تثبیت و تبلیغ آن ایدئولوژی حرکت کردند و از ارزش‌های فرهنگی و تاریخی جامعه‌شان تا حدی دور شدند که نسبت به خطر افراط‌گرایی مذهبی کاملا نابینا شدند.
چرا چون این رویکرد به جای روشنفکری مستقل، نوعی از ایدئولوژی را رواج داد که در نهایت زمینه‌ساز حکومت مذهبی و سرکوبگر شد.
کوری تا آنجا که با وجود اختلافات زیادی که با اسلامیون داشتند اما صرفا به‌خاطر ضدیت با شاه، با افراطیون اسلامی هم‌پیمان شدند!
مراقب باشیم ما چنین نباشیم.



https://t.me/Abdinovelist

https://t.me/Abdinovelist

درس‌هایی که منِ ایرانی می‌توانم از انتخابات آمریکا و به‌طور ویژه از ایلان ماسک بگیرم.

آمریکا یکی از مهم‌ترین کشورهای جهان است. تصمیمات اقتصادی یا سیاسی این کشور، کمابیش روی زندگی مردم دیگر کشورها تاثیر دارد. این تاثیر از نوسان ارز گرفته تا سیاست‌ جهانی دامنه دارد.
چطور این کشور، این‌قدر مهم و تاثیرگذار شده است؟ طوری که پیگیری نتیجه‌ی انتخابات آمریکا در دیگر کشورها( مخصوصا اروپا) گاهی بیش از نتیجه ی انتخابات خودشان مهم‌تر است.
هر کشوری، یعنی مردمش. کشور آمریکا یعنی مردم آمریکا. موفقیت هر کشوری در گرو موفقیت مردمانش است و رابطه‌ی عاشقانه-دوستانه بین مردم و کشور، عامل بسیار مهم پیشرفت و بروز خلاقیت اقتصادی و اجتماعی است.
نخبگان و دانشمندان هر سرزمینی این میان بیشتر نقش دارند.
شرط اول پیشرفت و توسعه وطن‌دوستی است. چرا؟ به نظر من به این دلایل:

• ایجاد هویت مشترک و انسجام اجتماعی: نقشی که وطن‌دوستی در تقویت حس تعلق و پیوند میان افراد یک جامعه دارد، بی‌رقیب است. این احساس عالی، هویت مشترک و مسئولیت جمعی را افزایش داده و مردم را به پشتیبانی و همکاری برای بهبود جامعه تشویق می‌کند.
• تقویت سرمایه اجتماعی: وطن‌دوستی بی‌گمان موجب افزایش اعتماد و همکاری میان مردم جامعه می‌شود و در نتیجه شبکه‌های اجتماعی قوی‌تری ایجاد می‌کند که این سرمایه اجتماعی عملکرد نهادها را بیشتر و توسعه پایدار را رقم می‌زند.
• حفظ فرهنگ و هویت ملی: وطن‌دوستی با تأکید بر ارزش‌های فرهنگی و تاریخی، موجب تقویت هویت ملی و انتقال آن به نسل‌های آینده می‌شود. این ویژگی از نگاه جامعه‌شناسان به حفظ میراث فرهنگی و استحکام هویت جمعی کمک می‌کند.
• تقویت ثبات و امنیت جامعه: از طریق ایجاد همبستگی اجتماعی و انگیزه برای دفاع از سرزمین، وطن‌دوستی می‌تواند به افزایش ثبات و امنیت داخلی کمک کند. این ویژگی از نگاه جامعه‌شناسان نقش مهمی در جلوگیری از تهدیدهای داخلی و خارجی دارد.

این 👇تصویر زیبای ایلان ماسک را امشب در صفحه‌ی او در X دیدم.
ناخودآگاه بر زبانم جاری شد: وطن برای من یکی، این شکلی است.
شبیه مرد یا زنی که پرچم کشورش، جانش است.

#وطندوستی
#چرا_وطن
#پاینده_ایران

https://t.me/Abdinovelist

می‌گفتند تیلور سویفت چنان در آمریکا طرفدار پیدا کرده که کافی‌ست او در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو
از یکی از کاندیداها طرفداری کند تا نتیجه را تغییر دهد، چون آن کاندیدا قطع‌به‌یقین! رای خواهد آورد!
برای من نکته‌ی برجسته و قشنگ انتخابات آمریکا، شکست سلبریتی‌ها بود.
‏طوری که با وجود اتحاد تمام جنیفرها و تیلورهای عالم … هم فایده نداشت.

تجربه‌ی زیسته‌ام نشانم داده، هر جا اتحاد سلبریتی‌ها در هر انتخاباتی، در هر کجای جهان، به‌نفع کاندیدایی به نتیجه رسیده، سرنوشت مردم و دموکراسی، به پوچ ختم شده.
چرا؟ چون شهرت‌های عجیب‌غریبِ حاصل از بولد‌کردن‌ها،
یعنی اشخاصی برای سو‌استفاده‌های سیاسی یا اقتصادی پشت‌پرده در کار ساختن و پرداختن ِ این جنس شهرت‌های یک‌شبه‌اند.

خوشحالم برای این «نه» مردم آمریکا
به انتخابات سلبریتی‌ها.
این نشان داد مردم دست سیاست را تا حدودی خوانده‌اند. اینکه سیاستمداران از سلبریتی‌هایی که از خود اندیشه‌ای ندارند، به عنوان ابزاری برای نفوذ، جذب حمایت و تاثیرگذاری بر افکار عمومی استفاده می‌کنند

تیلور سوییفت گفته بود اگر ترامپ رئیس‌جمهور شود، از آمریکا مهاجرت خواهد کرد.
شاید بد نباشد لبنان یا فلسطین را به عنوان مقصد انتخاب کند تا دستش بیاید آن آزادی‌ای که به واسطه‌ی آن او می‌تواند روی تمام سکّوها آواز آغشته به رجز بخواند
و کسی با او کاری نداشته باشد،
حاصل هوشیاری مردمی در انتخابات است که او بازنده‌اش بوده.

‏⁧#ترامپ⁩

.
«فراتر از شرارت»
ورکشاپ با زهرا عبدی
هنر خلق شخصیت‌های منفی
و ضدقهرمان‌های مرموز در داستان
و کشف بازتاب آن‌ها در زندگی؛
بیایید جهان را با چشمان تاریک بنگریم.
.
۳ جلسه‌ی ۲ ساعته؛ آنلاین
شنبه‌ها؛ ساعت ۲۰ تا ۲۲
مهلت ثبت‌نام: تا ۲۳ آبان
شروع دوره: ۳ آذر
به‌‌دلیل کارگاهی‌بودن دوره، ظرفیت محدود است.
اولویت با کسانی است که زودتر ثبت‌نام کنند.
.
برای آگهی بیشتر و ثبت‌نام به «مینیمال‌هایی برای زندگی» پیام دهید:

@minimalhacontact
@minimalhacontact
.
.
.
.
.
.
.
#مینیمالها #ورکشاپ #ورکشاپ_آموزشی #داستان #داستان_نویسی #زهراعبدی #زهرا_عبدی #کارگاه #کارگاه_ادبی #رمان #رمان_نویسی #کارگاه_نویسندگی #نویسندگی #مینیمال_هایی_برای_زندگی #مینیمالهایی_برای_زندگی

.
«فراتر از شرارت»
ورکشاپ با زهرا عبدی
هنر خلق شخصیت‌های منفی
و ضدقهرمان‌های مرموز در داستان
و کشف بازتاب آن‌ها در زندگی؛
بیایید جهان را با چشمان تاریک بنگریم.
.
۳ جلسه‌ی ۲ ساعته؛ آنلاین
شنبه‌ها؛ ساعت ۲۰ تا ۲۲
مهلت ثبت‌نام: تا ۲۳ آبان
شروع دوره: ۳ آذر
به‌‌دلیل کارگاهی‌بودن دوره، ظرفیت محدود است.
اولویت با کسانی است که زودتر ثبت‌نام کنند.
.
برای آگهی بیشتر و ثبت‌نام به «مینیمال‌هایی برای زندگی» پیام دهید:

@minimalhacontact
@minimalhacontact
.
.
.
.
.
#مینیمالها #ورکشاپ #ورکشاپ_آموزشی #داستان #داستان_نویسی #زهراعبدی #زهرا_عبدی #کارگاه #کارگاه_ادبی #رمان #رمان_نویسی #کارگاه_نویسندگی #نویسندگی #مینیمال_هایی_برای_زندگی #مینیمالهایی_برای_زندگی

دوستان ساسان را معرفی می‌کنم.
او ورم توهم شجاعت دار‌د!
ساسان مصرّانه از اسراییل می‌خواهد که به ما (ایران) موشک بزند.
ساسان که تا حالا بر زمین سفت نشاشیده، از جمله خوبانی است که نود درصد بافت مغزش، از شعار تشکیل شده.
من اینجا ساسان را با بافت لزج مغزش تنها می‌گذارم و توجه شما را فقط به یک نکته جلب می‌کنم:
اگر برایتان سوال پیش آمده که چگونه و چطور در طی سه هفته، بیست درصد از ارزش پول ملی ما پایین آمده، به شما می‌گویم یکی از علت‌هایش امثال این ساسان‌اند
ما شعارهای ساسان را پشکل فرض می‌کنیم اما متاسفانه او با همین پشکل‌ برای کشور مشکل درست می‌کند.
ورم شجاعت ساسان از یک اطمینانی می‌آید، چرا که جیب ساسان به خزانه مملکت وصل است و خزانه به ثروت بی انتهای این سرزمین و یک بلیط فرار هم در ساکش دارد
اما جالب است، ساسان با اینکه به خزانه وصل است اما آنقدر بی‌حیاست که آشکارا دستش را هم در جیب ما ملت فرومی‌برد و این برداشت‌های پی‌در‌پی ساسان علت فروکاهی پول ملی است
دوستان، خب ساسان خرج دارد.
هیچ خرجی اندازه‌ی خیانت، هزینه برنمی‌دارد
وظیفه‌ی ملی ما اینک سکوت نیست، یک پشت‌دهنی به ساسان است.

https://t.me/Abdinovelist

🟢 بیست‌و‌چهارمین جایزه‌ هفتگی ایران‌ویج 🟢
به‌مناسبت #روز_نثر_فارسی مسابقه‌ی هفتگی #جایزه_ایرانویج این‌بار از دل قصه‌های عاشقانه‌ی زیبای ایرانی برمی‌آید و در دو بخش برگزار می‌شود.
در دل هر قصه‌ای، عشقی نهفته است…
عشقی که گاه در اوج به وصال می‌رسد و گاه در عمقِ درد و حسرت می‌ماند.
این‌بار از شما دعوت می‌کنیم تا به دنیای داستان‌های عاشقانه فارسی قدم بگذارید و نگاهتان را با ما به اشتراک بگذارید.

⭕️ چگونه شرکت کنید؟
۱. ورق بزنید و بخش نخستِ عشاق و نگاره‌ی داستان‌های عاشقانه فارسی را ببینید.

۲. یکی از این داستان‌ها را برگزینید و چند خطی از دل خود درباره آن بنویسید. شاید تأملی بر پایان آن، یا احساسی که در شما برانگیخته؛ و یا حتی روایتی که از نگاه خودتان بازگو می‌کنید.

۳. نوشته‌تان را بصورت پست و با تگ‌کردن صفحه‌ی جایزه ایرانویج و استفاده از هشتگ #کشف_دوباره_ایران در صفحه‌ی خودتان در اینستاگرام منتشر کنید.
@iranvijprize

🎁 بهترین مطلب، شانس برنده‌شدن در این رقابتِ عاشقانه‌نویسی را خواهد داشت.
⭕️ مطالب شما توسط یکی از برگزیدگان داستان ما، انتخاب خواهد شد.

⭕️ تغییری در جایزه ما رخ داده:
زین‌پس، مبلغ جایزه دو برابرِ قبل (یعنی دو میلیون تومان) خواهد بود و مسابقه دو هفته یکبار برگزار می‌شود.
مهلت شرکت در جایزه‌ی این هفته، تا ساعت ۱۲ شب سه‌شنبه ۸ آبان است و برنده، صبح جمعه‌ ۱۱ آبان اعلام خواهد شد.

منتظر خواندن عاشقانه‌های شما هستیم‌؛ تا ما را وصل کند به بازتابی از احساسات جاودانه عشق در ادبیات فارسی‌ِ این کهن بوم و بر.
.
.
.
@iranvijprize
@iranvijprize
.
.
.
#داستان_عاشقانه #ادبیات_فارسی #ادبیات_کلاسیک #ادبیات_پارسی #متن_عاشقانه #شعر_فارسی #نثر_فارسی
.
.
.
https://www.ddinstagram.com/p/DBZLsfmRUBf/?igsh=MXA0azlsZzI0em1vNA==

«آیا #یحیی_سنوار یک قهرمان است؟


⭕️فیلم کشته‌شدن یحیا سنوار موجی ایجاد کرده است. من خودم دیروز بی‌اختیار چندین بار آن فیلم را دیدم. آیا یحیا سنوار یک قهرمان است؟ آیا شرط لازم و کافی را داراست که او را قهرمان بنامیم؟

⭕️از دیروز عده‌ای او را قهرمان روایت(داستان) خطاب کردند. به عنوان یک نویسنده‌ی متخصص در داستان‌نویسی پس از گذر از موج احساسی که از دیدن مرگ سنوار به عنوان یک انسان، مرا فراگرفت، برایتان نظرم را می‌گویم که چرا از نظر من یحیی سنوار را نمی‌توان قهرمان یک روایت نامید؟

⭕️برای ساختن یک قهرمان در یک روایت چند شرط کلیدی را باید در نظر گرفت. شخصیت باید شرایط و ویژگی‌های خاصی داشته باشد که او را قابل همذات‌پنداری برای همگان کند. در ادامه، برایتان شرایط اساسی برای ساختن یک قهرمان با روایت جهان‌شمول را بررسی می‌کنم و می‌گویم چرا یحیی سنوار این ویژگی‌ها را ندارد و اصولاً چرا امروزه، داشتن شاخصه‌های چگوارایی، دیگر توانایی قهرمان‌سازی ندارد. نکته: (من به وجود قهرمان باورمندم. بدون قهرمان، الگو نداریم و بدون الگو، هرزبافی رخ خواهد داد)

⭕️یک: هدف فراگیر و انسانی
قهرمانان همواره دارای هدفی بزرگ و بشری هستند که برای کل ابنا بشرقابل درک و حمایت است. این اهداف باید شامل ارزش‌هایی مانند صلح، آزادی، یا نجات انسان‌ها باشد. در تمام این سال‌ها، اهداف یحیی سنوار تا دم مرگش، بنا بر ایدئولوژی و مسائل منطقه‌ای متمرکز بود و در چارچوب سیاسی، نظامی و حول محور جنگ و درگیری مسلحانه بود و نه ارزش‌های جهانی انسانی. او در آخرین پیامش( به افشای وال‌استریت ژورنال که سه روز پیش منتشر شد) از رهبر جمهوری
اسلامی تقاضای نیم‌میلیارد دلار کرده بود. چگونه می‌توان همدلی انسانی داشت با کسی که تامین سلاح‌هایش از بریدن نان از گلوی کودکان محروم ایران باشد!

⭕️دو: تضاد درونی و رشد شخصیت
یک قهرمان داستان باید با تضادهای درونی روبرو باشد و در طول داستان رشد کند. این رشد نشان‌دهنده یادگیری از تجربیات و تغییرات درونی است. سنوار بیشتر به عنوان یک شخصیت دارای ایدئولوژی ثابت شناخته می‌شود که در طول زمان تغییرات شخصیتی نشان نمی‌دهد.

⭕️سه: مبارزه با موانع برای نجات انسان‌ها. قهرمانان داستانی معمولاً با موانعی روبرو می‌شوند که آن‌ها را به سمت نجات یا کمک به دیگران سوق می‌دهد. این مبارزات باید برای خیر و نجات جان انسان‌ها باشد. همه می‌دانند سنوار سربازانی را که نمی‌خواستند بجنگند جلوی چشم دیگران اعدام می‌کرد. او خودش به تنهایی مانع نجات سربازان و یاران خودش شده بود. قهرمان برای قهرمان‌شدن، باید تصاویری از خود مبتنی بر نجات و تلاش برای آینده‌ای بهتر انسان‌ها داشته باشد.

⭕️چهار: ارزش‌های اخلاقی جهانی
قهرمانان داستانی باید دارای ارزش‌های اخلاقی و انسانی باشند که به راحتی درک و پذیرفته شوند. این ارزش‌ها شامل عدالت، صلح، همزیستی و آزادی برای همه است. سنوار با رهبری یک سازمان نظامی و شرکت در منازعات مسلحانه، بیشتر به خشونت و درگیری نظامی تکیه دارد. این موضوع او را از ارزش‌های قهرمانان داستانی که معمولاً به دنبال صلح و راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز هستند، دور می‌کند.

⭕️پنج: داشتن انگیزه‌های شخصی فراتر از ایدئولوژی. قهرمانان داستان‌ها باید انگیزه‌هایی شخصی و انسانی داشته باشند که فراتر از سیاست و ایدئولوژی باشد. کسانی مانند ماندلا که برای مفاهیمی مانند عشق یا بقای بشریت مبارزه می‌کنند. سنوار به عنوان شخصیتی که بیشتر توسط ایدئولوژی سیاسی و نظامی هدایت می‌شود، فاقد این انگیزه‌های شخصی و انسانی است.(نقش سنوار را در ایجاد شبکه‌های وسیع قاچاق ماده‌ی مخدری به نام کاپتاگون را گوگل کنید)

⭕️شش: پیچیدگی شخصیتی و انتخاب‌های اخلاقی. یک قهرمان باید انتخاب‌های اخلاقی سختی داشته باشد و شخصیت او پیچیدگی‌های خاصی داشته باشد که او را به فردی چندلایه تبدیل کند. در حالی که سنوار به عنوان یک رهبر نظامی و سیاسی شناخته می‌شود، این پیچیدگی و تضادهای اخلاقی که برای قهرمانان داستانی لازم است، در او هرگز دیده نشد. قهرمانان معمولاً با تصمیمات سخت روبرو می‌شوند که نه تنها در خدمت خود، بلکه در خدمت بشریت است. به یاد داشته‌باشید که او قبول کرد
با اسراییل صلح کند به شرط نجات جان خودش! و یا ادامه‌ی جنگ به شرط دریافت نیم میلیارد دلار از خامنه‌ای!

⭕️هفت: نتیجه‌گیری
در دنیای امروز با انبوه شبکه‌های اجتماعی، خوشبختانه دیگر ساختن قهرمان از چگوارآیی که ماشین کشتار بود، آسان نیست. سنوار به عنوان یک رهبر نظامی ممکن است برای گروهکی خاص نماد مبارزه باشد، اما برای تبدیل شدن به قهرمان یک داستان فراگیر و جهانی، فاقد شرایط کلیدی است که همانا «انسانی بودن اهداف» است و بس.


⭕️زندگی و مرگ او نشان‌داد، اهداف او بیشتر به مسائل نظامی و سیاسی محدود بود که از ارزش‌های اخلاقی و انسانیِ جهانی، بسیار فاصله دارد.

شخصیت او از رشد و پیچیدگی لازم برای تبدیل شدن به قهرمان داستانی برخوردار نیست، و به جای همدلی جهانی، بیشتر مورد مناقشه و تضاد قرار دارد.
خوشحالم که رشد و آگاهی به حدی رسیده که دیگر کسانی چون چگوارا توانایی قهرمان‌شدن ندارند.
درود بر آگاهی .

https://t.me/Abdinovelist

«آخر قصه‌ی ما مردم ایران چه می‌شود؟»

⭕️ساختار سه پرده‌ای در قصه‌نویسی از رایج‌ترین الگوهای داستان‌پردازی است. رابطه‌ی علّی-معلولی‌اش در داستان، یک رابطه‌ی منطقی-فلسفی در زندگی بشر است.

جمهوری‌اسلامی با صرف انبوهی از اموال ما مردم، سرمایه‌گذاری هنگفتی برای ساختن هیولای دست‌آموزی به نام «محور مقاومت» کرد. امروز آخرین رهبر مقاومت به بهشتِ وعده‌داده‌شده‌ و نزد دیگر رهبران رفت. امروز دیگر عمویی باقی نمانده که انتقام سخت یا نرم بگیرد.

من عمرم را روی ساختار قصه کار کردم. یا خواندم یا نوشتم یا درس‌اش دادم.پترن‌ها و الگوها را خوب می‌شناسم. ما اکنون در پرده ی سوم‌ایم. پرده‌ی سوم یعنی چه؟ آبان ۹۸ را نقطه ی مهمی در آغاز ماجراست.پیامی از جانب مردم شنیده شد: «اصلاح‌طلب اصولگر، دیگه تمومه ماجرا» در آبان‌۹۸ مردم نشان دادند دیگر زندگی‌شان فقط گذرانِ توالی رویدادها نخواهد بود ، آنها حالا می‌خواهند قصه را خودشان بنویسند و پیرنگ خلق کنند. حال با این مقدمه، آخر چه خواهد شد؟

پرده اول: معرفی شخصیت‌ها و حادثه محرک (Setup)

⭕️معرفی وضعیت جامعه: ما مردم ایران در طول سال‌ها با مشکلات اقتصادی، سیاسی، و اجتماعی متعددی روبرو بودیم. تورم، بیکاری، فساد گسترده، و سرکوب‌های شدید سیاسی باعث نارضایتی گسترده‌ی ما شده بود. نابرابری‌ها و شکاف طبقاتی به اوج خود رسید و امید به اصلاحات داخلی صفر شد.

⭕️حادثه محرک: در آبان ۹۸،

با افزایش ناگهانی قیمت بنزین اعتراضات گسترده‌ای در سراسر ایران شکل گرفت. مردم ما به خیابان‌ها آمدند و خواسته‌های خود را برای تغییرات بنیادین هم در نظام سیاسی و هم اجتماعی مطرح کردند. این قیام با سرکوب شدید مواجه شد و تعداد زیادی از معترضان کشته یا زندانی شدند، اما جرقه‌ای که روشن شده بود، ادامه یافت.

⭕️پیامدها:
سرکوب خونین آبان ۹۸، ما را مرعوب نکرد و حتا بر همبستگی و جرات ما برای رفتن به پرده‌ی دوم افزود.



⭕️پرده دوم: تقابل و بحران
افزایش کشمکش‌ها:

پس از آبان ۹۸، موج
اعتراضات به شکل‌های مختلفی ادامه یافت. اعتراضات گسترده دانشجویان، کارگران، و معلمان در سراسر کشور، نمادهایی از این مبارزات بودند. سرکوب‌ها هم به موازات بیشتر شد. هرچند این سرکوب‌ها موقتاً معترضان را به عقب نشاند، اما هیچ‌گاه نتوانست قصه‌ی ما مردم را ناتمام بگذارد و آتش را خاموش کند.

⭕️نقطه میانی: نقطه میانی این پرده

زمانی رخ داد که قتل مهسا (ژینا) امینی در شهریور ۱۴۰۱ موجی از اعتراضات جدید را در سراسر کشور به راه انداخت. موج جدید اعتراضات نه تنها سرکوب ناپذیرتر،
بلکه جهانی‌تر شد و توجه بین‌المللی را به خود جلب کرد. اتحاد اقشار مختلف جامعه، از جمله جوانان، زنان، و اقلیت‌ها، باعث تقویت این جنبش شد.

⭕️نقطه‌ی بحران:
حکومت وحشی‌تر و بی‌رحم‌تر به سرکوب پرداخت. اینترنت قطع و کنترل شد، و بسیاری دستگیر شدند، اما مردم نه تنها از خواسته‌های
خود عقب‌نشینی نکردند، بلکه عزم آن‌ها برای تغییرات‌ در نظام محکم‌تر شد.

⭕️پرده سوم: اوج (Resolution)
کوتاه‌ترین بخش قصه است و نتیجه به زودی معلوم می‌شود و شاملِ :

⭕️اوج:
در این پرده، اوج کشمکش‌ها همچنان در جریان است.حکومت با صرف انبوهی ازاموال‌ملی،سرمایه‌گذاری هنگفتی برای پرورش هیولای دست‌آموزی به نام محور مقاومت کرد. امروز آخرین رهبرش به ملکوت پیوست و اکنون نزد پروردگارش روزی می‌خورد!


همین حالا ما مردم در میانه‌ی یک نقطه حساس از این داستان هستیم. حکومت به جنگ روانی متوسل شده اما انرژی مردم برای مبارزه همچنان بالاست.

⭕️تحول شخصیت:
تحول اصلی در این قصه، آگاهی جمعی مردم ایران است. روحیه‌ی ملی‌گرایی به شدت بالاست.
خواسته‌ها از اصلاحات سطحی به سمت تغییرات اساسی در ساختار سیاسی کشور رفته است. نسل جدید به دنبال بازپس‌گیری هویت ملی و اجتماعی خود از ساختارهای سرکوبگرانه موجودند.

⭕️نتیجه (تا این لحظه):

ما اکنون به مرز نتیجه نهایی رسیدیم. هزاران پترن‌ و الگوهای مشابه نشان داده که اراده‌ای که تا اینجای قصه رسیده، در نهایت به خواسته‌اش می‌رسد.

🛑و اما آخرین جمله‌ی این قصه: مادر پژمان انگشت اشاره بالا برد و گفت« شما خودتان هم می‌دونید با آبان نابود شدید و این آبان ادامه داره...» ادامه داشت…
و آبان ۱۴۰۳، آخرین آبان در تقویم جمهوری اسلامی بود.

پایان قصه،
نویسنده:
مردم ایران.

https://t.me/Abdinovelist

نام عکاس را نمی‌دانم.

https://t.me/Abdinovelist

شریعتمداری کیهان گفته اولویت ما لبنان است.

جنابان جنگ و فتنه،
ای قیّم‌های لبنان و غزه،
سر خم کنید و به فرش ایرانی زیر پایتان دمی نگاه کنید.
به رنگ‌هایش نگاه کنید. این رنگ‌ها شور زندگی ما ملت ایران است.
جنگ لبنان ، جنگ غزه، جنگ سوریه، هرگز جنگ ما نبوده و نخواهد بود.
اگر کسی تمایل به جنگ و ویرانی دارد، زحمت بکشد و برود دینِ جنگش را در محل مورد نظرش ادا کند.

جناب شریعتمداری، از دفتر کیهان بیرون بیا و برو لبنان. رافعی‌پور را با هم خودت ببر. اشکال ندارد، منقل‌ات را هم ببر.
تو که نفهمیدی و هرگز هم نخواهی فهمید، وقتش رسیده زورفهم شوی که ملت ایران یعنی شگفتی رنگ و عطر و طعم و در یک کلام؛ زندگی.
تو و هم سلک‌هایت؛ مثل اعلای مرگ و نابودی و نیستی هستید. شما از ما نبوده و نخواهید بود چون مانند رهبر «هیچ» و پوچ‌تان هیچ تعلق و مهری به این خاک گرامی ندارید.

ادامه‌ی تو و یارانت یعنی خشکی دریاچه‌ی ارومیه و زاینده‌رود و نشست‌زمین و…

ما؛ خالقان رنگ‌ها و طعم‌ها و عطرها و در یک کلام زندگی،
مثل تو نبوده و هرگز هم نخواهیم بود.
اولویت ما، زندگیست
اولویت ما رفاه سیستان و بلوچستان است و نه لبنان و نه هیچ جای دیگری.

سرنوشت کولبران کردستان برای ما در اولویت است.

ما که کمرمان خم شده از پنج دهه تورم و تبعیض و فقر و فلاکت حاصل از سیاست شما، حق داریم نگران فردای بچه‌هایمان باشیم و نه لبنان.

حق ندارید ما را وارد جنگی کنید که به ما ربطی ندارد.

حق ندارید شور رنگ‌ها، طعم‌ها و زیبایی‌های سرزمین‌مان را به آتش بکشید.

ما می‌توانیم برای درد همه‌ی مردم جهان (و نه فقط غزه)، ابراز همدردی کنیم اما در عمل، اولویت ما بچه‌های خودمان در بلوچستان و کردستان است.

#نه_غزه_نه_لبنان_جانم_فدای_ایران #ایران_دورت_بگردم #ایراندوستی

https://t.me/Abdinovelist

▪️پادکست آناتومی جهان در داستان

@anatomijahan


▪️اپیزود هفتم


▪️تقابل خرده‌روایت‌ها با روایت‌های کلان،

▪️تحلیلی بر رمان تاریکی معلق روز، اثر زهرا عبدی



🔻همچنین می‌توانید در کست‌باکس و شنوتو صدای داستان ما را بشنوید.

.
🟢 نتایج نهایی نخستین دوره‌ جایزه‌ی مستقل فرهنگی و ادبی ایران‌ویج
#کشف_دوباره_ایران
.
هیئت داوران بخش ترانه (به ترتیب حروف الفبا):
مونا برزویی؛ شاعر و ترانه‌سرا
سهراب پورناظری؛ موسیقیدان، آهنگساز، نوازنده و فعال اجتماعی
کامران رسول‌زاده؛ آهنگساز، ترانه‌سرا، شاعر، خواننده و بنیانگذار فستیوال یوالیتی (فیلم و تئاتر موزیکال) در فرانسه

هیئت داوران بخش داستان کوتاه (به ترتیب حروف الفبا):
بهنام بهزادی؛ کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تدوینگر
محمدحسن شهسواری؛ نویسنده، رمان‌نویس، فیلمنامه‌نویس و مدرس داستان‌نویسی
زهرا عبدی؛ نویسنده، رمان‌نویس، مدرس داستان‌نویسی، شاعر و فعال اجتماعی
مرتضی مردیها؛ فیلسوف، نویسنده و استاد دانشگاه
علی مصفا؛ فیلمساز، بازیگر و مترجم

شاخه‌‌ ویژه محیط زیست ایران؛
در دو مرحله‌ی انتخاب مردمی و انتخاب کارشناسان محیط زیستی

🔴 خبر خوب:
سایت #جایزه_ایرانویج به آدرس زیر راه‌اندازی شد:
Iranvijprize.com
.
.
.
@iranvijprize
@iranvijprize
.
.
.
#ایرانویج #جایزه_ادبی #جایزه #ایران #تمدن_ایران #فراخوان_ادبی #فراخوان #محیط_زیست_ایران

جمهوری اسلامی با سیاست خارجی که سرلوحه‌ی آن «مرگ بر...» بود، بی‌کم‌و کاست نیم قرن از زندگی ما ملت ایران را سوزاند و تباه کرد.

در تک‌تکِ روزهای این نیم قرن، یک روزِ بی‌تن‌لرز نداشتیم که سایه‌ی شوم جنگ همواره بر سر ما بود. ساکنان کدام کشور چنین احوالی را تجربه کردند؟
اینکه ندانی نانی را که امروزدر سفره داری، فردا چند است؟
اصلا فردا کیلو چند است وقتی حکومت بالای سرت با همه‌ی عالم در جنگ است؟

فردا... فردا... چه مفهوم بی‌پناهی برای ما ملت بی‌پناه بود. فردایی که در این حکومت هرگز از راه نرسید و بی ذره‌ای تردید تا این حکومت عربده‌کش وجود دارد، هرگز هم از راه نخواهد رسید.
تنِ نان در سفره‌ی ما با هر عربده‌ی جنگ‌طلبانه می‌لرزید. هشت سال جنگ و صدها هزار کشته و مفقود‌الاثر و جانباز نتیجه‌ی سیاست نابخردانه‌ی جمهوری اسلامی بود و باز هم خواهد بود.

همین حالا ( شامگاه سه‌شنبه دهم مهرماه ۱۴۰۳) که این خط را می‌خوانید در خبرهاست که موشک بالستیک شلیک شد.

بالستیک برای ما و جهان همان عربده های همیشه تو خالی‌تان است که برای شما عمر خریده و برای ما مردن تدریجی.
این‌بار به جای آبگرمکن، واقعا بالستیک زدید، چرا؟ چون طرفداران‌تان هم در تمام کانال‌های خودتان داشتند مسخره‌تان می‌کردند.
این موشک‌ها چه نفعی برای مردم دارد؟ هیچچچچ

به انتقام حسن نصرالله زدید؟ که گفت «چیزی به نام تمدن ایران دیگر اصلا وجود ندارد»
گفت و جگر ما را سوزاند که« خیلی آشکار می‌گویم نه تنها پول تسلیحات که پول تعدد زوجات ما را هم جمهوری اسلامی می‌دهد»
گفت و خون را در تن ما لخته کرد« مرگِ مهسا امینی اصلا چیزی نبود که شلوغش می‌کنید»

گفت و ما را خراشید « خامنه‌ای والاتر از آن است که منافع ملی ایران را فدای منافع امت اسلام نکند»

دنیا بداند، ما ملتی صلح‌طلبیم.

نشان به آن نشان که در تقویم ایرانی هر ماه جشنی مخصوص به خود دارد.اکنون جشن مهرگان است. مهرگان یعنی پیروزی مهر. هیچ‌کس نتوانسته ما ملت بزرگ ایران را که هزاران سال دیرینگی پسِ پشت داریم، از بین ببرد.

چرا؟ به یک دلیل آشکار:
ما ملتی مهرورزیم و مهر و عشق همواره پیروز است.
همین الان که دارم می‌نویسم موشک‌ها به اسراییل رسید اما شما به آرزوی کثیف‌تان نمی‌رسید.

دنیا دارد نظاره می‌کند که اسراییل دارد از مردم خودش دفاع می‌کند و و شما از بیگانه.

و اما هر اتفاقی بیفتد، ما ملت بزرگ ایران باید بدانیم تا اولویت ما ملی است و ایران عزیزمان است، هیچ دشمن داخلی و خارجی نتوانسته و نخواهد توانست ما را از بین ببرد.

#ایران_دورت_بگردم #ما_ملت_کبیریم_ایران_را_پس_میگیریم #ایران_آزادم_آرزوست #نه_به_جمهوری_اسلامی


https://t.me/Abdinovelist

در دوران هر حکومتی برهه‌هایی وجود دارد که حتا اگر نخواهد بفهمد هم، به زور می‌فهمد عملکردش در ذهن و دل مردمش، چه جایگاهی را برایش فراهم کرده است.
روز مرگ حسن نصرالله یکی از ان روزهاست.

روزی که حکومت ج.ا به روشنی دید پولی را که از گلوی کودکان محروم بلوچستان برید و نیم قرن خرج «اندوه لبنان» کرد، مطلقا سودی برایش نداشت.
اکنون در سوریه و لبنان بیش از هر جای دیگری پایکوبی است و این نشان می‌دهد که اندوه لبنان بیش از آن که به ما ملت ایران ربطی نداشته باشد، به خود حسن نصرالله ربطی نداشت!

مرگ حسن نصرالله اما برای ما ملت ایران از جهتی دیگر درخور تامل است.
او آشکارا در چند سخنرانی گفت که چیزی به اسم تمدن ایران وجود ندارد.
او رسما هویت ایرانی را انکار کرد.
شما بگویید، نام کسی را که هویت و ملیت تو را انکار می‌کند، چه باید نامید؟

در یک سخنرانی دیگر گفت: «خیلی روشن می‌گویم که نه تنها از نظر سلاح که حتا خورد و خوراک ما را جمهوری اسلامی تامین می‌کند.»
آه که هیچ چیزی اندازه‌ی این حرف جگرخراشیِ ما ملت ایران نبود.

حکومتی که می‌تواند پول موشک‌های بالستیک حسن حزب‌الله را به همراه خرجی صیغه‌های رنگارنگ ارتش حزب‌الله تامین کند، چرا از تامین آب (مایع حیات) عاجز است.
آیا واقعا عاجز است؟
خیر، هر کسی که توان دودوتا چهارتا داشته باشد، می‌داند عامدانه عاجز است.

در حالی که در همین شش ماه گذشته چند کودک در هوتک( گودال آب که تنها منبع آب آشامیدنی انسان ودام در بلوچستان است) غرق شدند و یا توسط تمساح‌ها کشته یا دست > پایشان قطع شده...

آنان که پس از نیم قرن چپاول روزگار ملت ایران
فکر می‌کنند هنوز می توانند با مهره‌های شعاریِ اندوه لبنان، بازی کنند، بدانند که امروز همان روز موعود است. روزی که نخواهند هم شیرفهم شدند که تنها کسانی برای ما ارزش دارند که اولویت شادی و اندوه‌شان، ایران باشد.
و آبان ۹۸ ادامه دارد تا کار را تمام کند که :
جانان من، اندوه ایران کشت ما را.
عزیزان ایران هرگز از بین نمی‌رود و هزاران سال تمدن ایرانی نشان داده که کسانی که به انکار ما ملت نجیب و مهرپرور برخاستند، یکی یکی چنان محو شدند که اگار از ابتدا وجود نداشتند.
پاینده ایران
.
.
#حسن_نصراللَّه #جانان_من_اندوه_آبان_کشت_ما_را #جانان_من_اندوه_ایران_کشت_مارا #بلوچستان_آب_ندارد #آبان۹۸ #آبان_ادامه_دارد #ایران_دورت_بگردم #پاینده_ایران #تمدن_شکوهمند_ایران #تمدن_هزاران_ساله_ایران #ایرانی_آباد #آینده_درخشان


https://t.me/Abdinovelist

https://t.me/Abdinovelist

🟢 آثار راه‌یافته به مرحله‌ی پایانی
جایزه‌ی مستقل فرهنگی و ادبی ایران‌ویج #کشف_دوباره_ایران
.
📚 در بخش داستان کوتاه:
(داستان‌ها به ترتیب حروف الفبا)
- داستانِ «اردشیرنامک» نوشته‌ی علی شادکام
- داستانِ «باروی رِی» نوشته‌ی سعید احسان‌دار
- داستانِ «پروین، ندیده‌ی جهان‌بانو» نوشته‌ی مریم نورزاد
- داستانِ «پیشکشی هلنا خاتون» نوشته‌ی پونه مقدسی
- داستانِ «جرعه‌هایی از جادو زیرِ اَزار دار» نوشته‌ی لیلا سروش
- داستانِ «ساریگل» نوشته‌ی معصومه قدردان
- داستانِ «سیاوشان در شرق اروند» نوشته‌ی هانیه سلطانپور
- داستانِ «فیلتر جورابی» نوشته‌ی مریم ایجادی
- داستانِ «ققنوس» نوشته‌ی منصوره محمدصادق
- داستانِ «هجرت بغض مهاجر» نوشته‌ی باسط بای
.
🎶 در بخش ترانه:
(ترانه‌ها به ترتیب حروف الفبا)
- ترانه‌ی «ایران» سروده‌ی المیرا اسمی
- ترانه‌ی «به ضحاک و به مار و لشکر او» سروده‌ی حامد اشرف زارعی
- ترانه‌ی «ترک تاریخی» سروده‌ی حامد بیرالوندی
- ترانه‌ی «خدای خواجه در خانه» سروده‌ی علی حبیب‌پور
- ترانه‌ی «دخترم ایران» سروده‌ی سیامک عشقعلی
- ترانه‌ی «کوچه‌ی بن‌بست» سروده‌ی احسان بایگی
- ترانه‌ی «گهواره کهن» سروده‌ی افرا عسکریان
- ترانه‌ی «لبخند» سروده‌ی پرنیان روحانی
- ترانه‌ی «مادر» سروده‌ی نیما طباطبایی
- ترانه‌ی «مرز زیبایی» سروده‌ی فرحناز شهبازی‌فر
.
🍀 در بخش محیط‌زیست:
(برگزیدگان به ترتیب حروف الفبا)
- محمد ارجمندی
- سالار اسفندیاری
- سعید انصاریان
- کوروش بختیاری
- علی کشمیری
- آرش نیک‌خو
- کیان یزدانپور
.
🔴 برگزیدگان نهایی در هر سه بخش، در روز ۱۶ مهر، همزمان با جشن مهرگان اعلام خواهند شد.
.
.
.
@iranvijprize
@iranvijprize
.
.
.
#جایزه_ایرانویج #فراخوان_ادبی #محیط_زیست #محیط_زیست_ایران #داستان #داستان_کوتاه #ترانه #جشن_مهرگان #ایران
.
.
.
https://www.ddinstagram.com/p/DANP2ZOuncg/?igsh=Nm11OW9qNzd3a2ky

برای عکس سینه‌خیز در گل‌ولایِ « حسن جنگجو » به تاریخ ۳۱ شهریور ۵۹.
.
حسن جان! به هر مدرسه‌ای که رفتم، نگاره‌ی چهره‌ی کودکانه‌ات، پیش از من روی دیوار مدرسه‌‌ بود. من بازی می‌کردم و تو آنجا روی دیوار تا سینه در گِل‌ولای بودی.
پشت کتاب‌درسی‌ام، پشت دفتر مشقم، روی دیوارهای شهر، همه جا سینه‌خیز، با صورت گِلی، به سمت آینده‌ای که نبود، سینه‌خیز و گل‌آلود می‌رفتی.
هر وقت دفتر مشقم را می‌بستم، تو پشت جلد منتظرم بودی، انگار این سرنوشت ِسینه‌خیز، این چشمان نگران، پشت همه‌ی مشق‌ها، همه‌ی کتاب‌ها، چیزهایی دیده بود. همان آینده‌ای را دیده‌بود که تا چشم کار می‌کرد، گل‌آلود بود.
حسن جان! همه می‌دانند؛ چشمان سرباز، چیزهایی را در گِل می‌بیند که تاریخ در آینه نمی‌بیند. سرباز می‌بیند که این سینه‌خیز رفتن تمام نمی‌شود. می‌بیند که هیچ جنگی در تاریخی که تمام شد، تمام نمی‌شود. می‌بیند که هیچ تکه استخوانی برای مادر، پسر نمی‌شود. می‌شنود حزن مادر را که می‌خواند«پسر! بی‌همگان به‌سر شود، بی‌تو به سر نمی‌شود.»
حسن جان،
اربابان جنگ،عاشق نماد‌اند. تو اما سینه‌خیز از هر چه نماد است، بیرون زدی. وقتی در هیات تکه استخوانی بعد از ۳۴ سال به خانه برگشتی. مادرت تمام این سال‌ها، رنج را سینه‌خیز بود. مادرت هم در نماد نماند. برای همین تا به خانه رسیدی، در آغوشت گرفت و جان داد. هیچ مادری بعد از استخوانِ پسرش، حوصله‌ی نماد ندارد. .
حسن جان! امروز ۳۱ شهریور است. جنگ آغاز شد.
چگونه بگویمت، هر زنی، حتا اگر مادری نکرده، از وقتی این تصویر را دیده، منتظر پسری است که سینه‌خیز به خانه برمی‌گردد...
.«زهرا عبدی»
.
آدرس کانال https://t.me/Abdinovelist
.
#سی_و_یک_شهریور_پنجاه_و_نه #جنگ_ایران_عراق
#حسن_جنگجو #مادر_حسن_جنگجو #جنگ #فقدان #سوگ #نه_به_جنگ #جنگ_هرگز_تمام_نمیشود #زهراعبدی

«تمامِ صبح های سیصد و شصت روز دیگرِ سال، یک طرف و آن پنج روزِ دیگرش که شهریور در شهر به وصالِ مهر می‌رسد، یکطرف. ‏این وقتِ سال، رازهای مگویِ شهرها را، نسیمِ با خودش می‌برد به جایی که رازهای تمامِ شهرهای غمگین جهان در آنجا بهم می‌رسند؛ شوکرانْ‌شهری در دوردست‌های نزدیک. ‏تمامِ رازهای تلخ و مگو، درست در همین موقعِ سال یا دسته‌جمعی خودکشی می‌کنند، یا با آن نسیم در جهتی بی‌جهت، همدیگر را می‌وزند و می‌روند تا شوکران‌شهر و آنجا به شوکران تبدیل می‌شوند و گوشه‌ای آرام می‌مانند تا سقراطی از راه برسد.»

#زهرا_عبدی
📚تاریکی معلق روز
#تاریکی_معلق_روز

https://t.me/Abdinovelist

https://t.me/Abdinovelist

چرا مینی‌سریال «یک جنتلمن در مسکو» برای مخاطبان ایرانی جذاب است؟

مینی‌سریال «یک جنتلمن در مسکو» بر اساس رمانی به همین نام نوشته آمور تولز، روایتی است از زندگی یک اشراف‌زاده در روسیه پس از انقلاب بلشویکی که شباهت‌های معناداری با واقعه‌ی ۵۷ در ایران و سرنوشت نخبگان دارد. برای مخاطب ایرانی، این سریال درک عمیق‌تری از انقلاب‌های سیاسی و پیامدهای آن‌ها به ارمغان می‌آورد و این مقایسه به ویژه در فهم ایدئولوژی‌های سرکوبگر و اثرات آن‌ها در دوران مدرن بسیار جذاب است

با توجه به شباهت‌های تاریخی و فرهنگی دوره آی که سریال در آن می‌گذرد با اتفاق ۵۷ ، به چند دلیل دیدن این مینی سریال را به مخاطب ایرانی بسیار پیشنهاد می‌کنم:

یک: بررسی ابعاد پیچیده‌ی زندگی در سایه‌ی یک تحول اجتماعی مانند انقلاب بلشویکی که شباهت هایی به۵۷ در ایران دارد. داستان سریال حول شخصیت کنت روستوف می‌چرخد که پس از انقلاب روسیه محکوم به حصرخانگی در هتل متروپلیس می‌شود. این تجربه، شباهت‌های عمیقی با وضعیت برخی از افراد پس از اتفاق ۵۷ در ایران دارد، جایی که برخی از نخبگان، هنرمندان، نظامیان و... به زندگی در انزوا مجبور شدند.

دو: نشان دادن ابعاد پنهان‌کاری‌هایی در دولت بلشویک‌ها و ۵۷. پنهان‌کاری‌هایی چون کشتن‌ها و حبس‌هایی که نتیجه‌ی تغییرات شدید در طبقات اجتماعی و سیاسی بود.

سه: هر دو اتفاق، بر زندگی مردم عادی تاثیر عمیقی گذاشتند مانند کمیاب و نایاب شدن‌ خوراکی‌ها و اجناس لوکس.

چهار: سریال به زیبایی نشان می‌دهد که چگونه تحمیل و تاثیر ایدئولوژی جدید، زندگی مردم را زیرورو می‌کند. مشابه اتفاقی که در ۵۷ برای مردم رخ داد. مانند حجاب اجباری بعد از ۵۷.

پنج: از درخشان‌ترین نکات این مینی‌سریال نشان‌دادن تضادهای اخلاقی در شرایط بحرانی است. لو دادن دوست و گرفتن مقام بالا درحکومت جدید یا ایستادن بر حفظ ارزش‌های انسانی چون حفظ روابط زیبای انسانی، دوستی و مهر ...

شش: یکی از مضامین برجسته سریال، وفاداری به اصول شخصی برابر فشارهای سیاسی و اجتماعی است. این نکته لذت بسیار دارد.

هفت: داستان سریال، روایتگر بقای انسانی در برابر تغییرات اجتماعی عظیم و ویرانگر است. هر دو اتفاق منجر به تصفیه‌های گسترده سیاسی شد. در روسیه، بلشویک‌ها مخالفان را سرکوب و حذف کردند، مشابه ج.ا که پس از ۵۷، بسیاری از افراد برجسته سیاسی دستگیر، زندانی یا تبعید شدند.


با این شباهت‌ها و البته روایت هنری بسیار زیبا،
دیدن#یک_جنتلمن_در_مسکو ، تجربه‌ای است که در هم‌تجربگی با بخشی از تاریخ معاصر ایران، برای مخاطب ایرانی می‌تواند جذاب باشد #معرفی_سریال

https://t.me/Abdinovelist

#مهسا_امینی

این دختر معصوم، عصاره‌ی معصومیت دختران و ‌پسران ایران‌ بود
بعد از کشتن سیاوش، (که او نیز عصاره‌ی معصومیت دورانش بود) دیگر هیچ چیز به قبل از کشتن سیاوش، برنگشت

هیچ‌کس نتوانسته در این سرزمین معصومیت را بکشد و قسر دربرود.
تاوان کشتن معصومیت هولناک است.
وقتی معصومیت در سرزمینی کشته می‌شود، افراد آن سرزمین پس از این مرگ، روزگار دیگری خواهند داشت،
آنها از زیستن در «غیاب»،
به زیستن در «حضوری دیگر» می‌رسند.

ما خیلی وقت بود می‌دانستیم ما را در «غیاب» حبس کرده بودند.
ما بعد از ژینا، «غیاب» از خویشتن را با شجاعت خط زدیم.

قتل معصومیت، رمزگشایی این تغییر بود
از این روست که وقتی خون سیاوش بر زمین ریخت از آن گیاهی رویید که هیچ‌کس نتوانست روییدنش را مانع شود.
آن گیاه؛ پایان «غیاب» و آغاز «حضور» بود.

«حضور» یعنی از بودن ِما،
چیزی در هستی بر جای بماند، وگرنه حضورمان یک غیاب محض است
بود و نبودمان فرق نمی‌کند

ما خیلی وقت بود فهمیده بودیم، ما را به غیاب مبتلا کردند.
هنوز گیج‌گاه‌مان منگ از ضربه‌ی سخت قتل‌عام آبان ۹۸، بود که ژینا را کشتند.
معصومیت را فجیع کشتند.

ما دیگر به غیاب تن نخواهیم داد تا زمانی که خون سیاوش‌ را دادخواهی نکنیم

بعد از این جنس حضور است که یک سرزمین و یک ملت،
تا ابد حاضر خواهد بود
تا هزاران هزار سال، وقتی بی‌خیال مرگ معصومیت نشود.

بعد از مهسا هیچ چیزی نتوانست این جنس «حضور» را غیاب کند چرا که ما به «بود» در جهان انسانی چیزی افزوده‌ایم:
بیرون کشیدن زندگی از دهان مرگ و به میراث گذاشتن یاقوت «زندگی» برای آیندگان این سرزمین.
آی معصومیت کشته شده
آی مهسا امینی،
به نام تو که چه زیبا
نام تو
رمز ما شد.
.
#مهسا_امینی #نام_تو_رمز_میشود .

https://t.me/Abdinovelist