پنجم اسفند روز اسپندارمذ / سپندارمذ
بخش ۲ از ۳
ایرانیان باستان برای ایجاد نشاط و شادزیستن، همواره در پِیِ بهانهای بودند.
یکی از آن بهانهها، یکسانی یا همزمانیِ نام روز است با نام ماه(در این مورد نیز در کتاب ۷سین ایرانی، بهوضوح توضیح داده شده است).
برای مثال ۵ اسفند:
پنجم اسفند که همنامیست بین روز و ماه (همزمان شدنِ نامِ روز و نامِ ماه)، جشنِ با شکوهی برگزار میشود به نام جشن “اسفندگان” که این روز و این جشن، از ویژگیهای خاصّی برخوردار است:
- پنجم اسفندماه را روز شمع نامیدهاند. این کیست که مثل شمع ذرّه ذرّه میسوزد و آب میشود اما به دیگران نور و زیبائی و گرما میدهد. آیا این یکی از صفات برجستهٔ یک مادر نیست؟
- پنجم اسفندماه را روز شکیبائی، عطوفت، مِهر، تواضع، گذشت، نیکی، بردباری، محبت، فروتنی، مهربانی، پارسائی و ازخودگذشتگی نامیدهاند که در مجموع، صفات یک مادرِ مسؤل است.
- پنجم اسفندماه را روز زمین، زن، باروری، مادر و زایش نامیدهاند. آیا هستی و زندگیِ ما وابسته به زن و مادر نیست؟
- پنجم اسفندماه را روز مژدگانی نامیدهاند.
این کیست که بهترین موجود یعنی انسان را به جامعهٔ بشری هدیه میدهد و پسر یا دختر بودنِ آن را بهعنوان “مژدگانی” تقدیم بشریت میکند. آیا برای آن، نامی بهتر از زن یا مادر، سراغ دارید ؟
- پنجم اسفند (اسپندارمذ) را ورجاوند و مقدس نیز گفتهاند. آیا نامی به این درجه از اهمیت، مخصوص مادر نیست ؟
بر اساس گفتههای بالا به این نتیجه میرسیم که برگزیدنِ این روز به عنوانِ روز زن و روز مادر و روز مژدگانی از سوی ایرانیان باستان، انتخاب درستی بوده است.
مردم در این روز، گلِ خوشبویِ بیدمشک را که گلویژهٔ جشن اسفندگان است، بعنوان معطر کردنِ دوستی، به یکدیگر هدیه میدادند.
شکوفههای بیدمشک، معطر است و بوی بهار میدهد.
تقی عطایی
🌿 @sazotabiat 🌿