Publicaciones de Telegram de شعر آیینی

#۲۱۷۱
1403/7/28


با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد
یعنی که در میانه میدان شهید شد

بیچاره آن کسی که به پیمان وفا نکرد
خوش‌بخت آن‌که بر سر پیمان شهید شد

تسبیح و عطر قمقمه آب پس کجاست؟
حدست درست با لب عطشان شهید شد

چند اسکناس پول زیادی نمی‌شود
اما کسی نگفت که ارزان شهید شد

آن کس که هم کتاب دعا هم تفنگ را
با هم به جبهه برد مسلمان شهید شد

بی‌عشق و بی‌حماسه و بی‌شوق و بی‌امید
بی‌جنگ و بی‌مبارزه نتوان شهید شد

من بی حسین ماندم و بل هم اضل شدم
او عاقبت بخیر شد انسان شهید شد

#مهدی_جهاندار

@religious_poems

#۲۱۷۰
1403/7/27


در موقع سپرشدنش محسن
کامل نگشته بود تنش محسن

زهرا به خانه بود و سپر می‌شد
هر دفعه موقع زدنش محسن

یعنی برای فاطمه شد آن جا
هم که حسین هم حسنش محسن

اصلا برای حضرت زهرا گشت
اول شهید بی‌کفنش محسن

شش ماه بعد آمدنش اصغر
شش ماهه قبل از آمدنش محسن

گر بر تن حسین به غارت رفت
تن هم نزد به پیرهنش محسن

مرغ بهشت بود و در آخر هم
سکنی گزید در وطنش محسن

#مهدی_رحیمی

@religious_poems

#۲۱۶۹
1403/7/26


آمَن هستیم کاش آمِن باشیم
در سایه فاطمیه ساکن باشیم

دیری‌ست عزادار حسین و حسنیم
تا سینه‌زنان داغ محسن باشیم

#میلاد_حسنی

@religious_poems

#۲۱۶۸
1403/7/24


دو آرزو به دل مادری جوان مانده
کفن برای حسین و حرم برای حسن

#علی_مشهوری

@religious_poems

#۲۱۶۷
1403/7/18


رفتند کربلا و مرا جا گذاشتند
روی دلم دوباره همه پا گذاشتند

تنها دلم به کرب‌وبلایی‌شدن خوش است
گیرم مرا ز قافله تنها گذاشتند

این بار هم ز قافله جا ماندم ای دریغ
خوبان چه شد به حال خودم واگذاشتند

دنبال آفتاب سر نیزه گم شدم
حالا دل مرا به تماشا گذاشتند

با دل مرا به کرب‌وبلا می‌برد حسین
سهم مرا به عهده مولا گذاشتند

حالا اگر لیاقت آن‌جا نداشتم
یک کربلا برای من این‌جا گذاشتند

آری مرا که خادم هیئت نوشته‌اند
دربست وقف زینب کبری گذاشتند

بر دیده ابر مقتل مولا چکیده است
بر سینه مهر حضرت زهرا گذاشتند

بر دل جمال حضرت مولا کشیده‌اند
بر جان وصال آل عبا را گذاشتند

آنان که می‌روند سوی هیئت حسین
انگار دل به جنّت اعلا گذاشتند

این ساده نیست دل حرم الله می‌شود
این را به دل در عالم بالا گذاشتند

هر کس که اهل چلّه‌نشینی کربلاست
یک اربعین در عالم معنا گذاشتند

می‌خواستم شهید ره کربلا شوم
این وعده را دوباره به فردا گذاشتند

#محمود_ژولیده

@religious_poems

#۲۱۶۶
1403/7/14


کرده‌ام نذر که عمری ز غمت گریه کنم
آه از دل کشم و از المت گریه کنم

گر دل‌سوخته‌ای لطف به من کرده خدا
بهر آن است که سوزم ز غمت گریه کنم

گاه در ماتم تو بر سر و بر سینه زنم
گاه بنشینم و زیر علمت گریه کنم

منم آن سائل درمانده که با دست تهی
در دل شب به امید کرمت گریه کنم

به غبار حرم کرب‌وبلایت سوگند
دوست دارم که شبی در حرمت گریه کنم

کاش آیی دم مردن به سر بالینم
تا نهم صورت خود بر قدمت گریه کنم

همه شب گفت گدایت سر سجاده اشک
کی شود در حرم محترمت گریه کنم

#هاشم_وفایی

@religious_poems

#۲۱۶۵
1403/7/9


بیا ببین دل غمگین بی‌شکیبا را
بیا و گرم کن از چهره‌ات شب ما را

من و جداشدن از کوی تو خدا نکند
که بی حرم چه کنم غصه‌های فردا را

خیال کرب‌بلایت مرا هوایی کرد
بگیر بال مرا تا ببینم آن‌جا را

به موج سینه‌زنانت قسم به نام تو ام
که برده گریه‌ ما آبروی دریا را

گدای هر شبم و کاسه‌گردم و ندهم
به یک نگاه کریمانه‌ات دو دنیا را

مرا ببر بچشم زیر پا مغیلان را
مرا ببر که ببینم به نیزه سرها را

خدا کند که بیایی شبی به روضه‌ ما
شنیده‌ام که به سر سر زدی کلیسا را

خوشا به پنجه راهب که شانه‌ات می‌زد
به آن که برد دل راهبان ترسا را

به پیر‌مرد غریبی که شست گیسویت
گرفت از سر و روی تو خاک صحرا را

خوشا به بزم عزاخانه‌اش که تا دم صبح
شنید پیش سرت روضه‌های زهرا را

چرا برید سرت را به روی دامن من
چرا نشاند به خون این دو چشم زیبا را

چگونه سنگ شکسته جبین و دندانت؟
چگونه زخم ترک داده روی لب‌ها را؟

#حسن_لطفی

@religious_poems

#۲۱۶۴
1403/7/8


شرابی تلخ دادی اربعین درد سرش با من
بگویی کاش هر دم جرعه‌های دیگرش با من

تو را با هر نسیم کربلا از دور می‌بویم
هوای پر زدن از سمت تو بال و پرش با من

#مجتبی_ربیع_نتاج

@religious_poems

#۲۱۶۳
1403/7/6


ریسمان رستگاری تار گیسوی علی‌ست
چله تیر و کمان عشق ابروی علی‌ست

زاهد گمراه دور کعبه سنگی نگرد
کعبه عشاق عالم خال هندوی علی‌ست

#پوریا_محمدی

@religious_poems

#۲۱۶۲
1403/7/5


دویدم دشت را شد از عبور من جنون پیدا
دو پلکی گریه کردم در فراغت گشت خون پیدا

تجرد حجمه دارد یا که ضعف تن نمی‌دانم
درون سینه‌ام این روزها هست از برون پیدا

کدامین درد را پیش تو پشت پرده بفروشم
تو ای نزد تو عالم از برون و از درون پیدا

سپاه جلوه‌ام هر قدر می‌شد تاختم بیرون
بیان خاموش نظر ساکت نفس مخفی جنون پیدا

سه سالی در لباس کودکان مخفی گذر کردم
شدم در کسوت پیران عشق تو کنون پیدا

چرا ویران نباشد خانه من که در آن مجلس
دهانت بود زیر چوب از پشت ستون پیدا

#محمد_سهرابی

@religious_poems