تا روز محشر پرچم بالا اباالفضل
بعد از علی اسطوره ی یل ها ابالفضل
زیباترین ماه بنی الزهرا اباالفضل
لا کاشف الکرب الحسین الا اباالفضل
ارباب ما با این برادر غم ندارد
یاری ازین بهتر که در عالم ندارد
ام البنین ، ماه بنینت جلوه گر شد
شهزاده ی حیدر ترینت جلوه گر شد
شیر امیرالمومنینت جلوه گر شد
در عشق همراهت ، معینت ،جلوه گر شد
آمد که با تو دور آل الله گردد
پس هیچ کس جز او نباید ماه گردد
آمد شب مشکل گشای ارمنی ها
امشب نگردد رد دعای ارمنی ها
آرَد مسیح عیدی برای ارمنی ها
گشته چراغان کاج های ارمنی ها
عیساتر از ، عیساتر از ، عیسی رسیده
عباس ِ کل ِ مردم دنیا رسیده
این ماه ، در ایثار شمع انجمن شد
شهزاده بود اما غلام پنج تن شد
پشت حسینش ، قوت قلب حسن شد
از افتخارات ِ علی ِ بت شکن شد
در مدح او باشد زبان شعر کوتاه
این کیست که بوسیده دستش را یدالله
قربان آن که داده درس عشق یادش
بوی امیرالمومنین دارد جهادش
تعارف ندارد با کسی در اعتقادش
بی خود نگردانده خدا باب المرادش
این سرو ،در گلزار زهرا سر به زیر است
گفته همیشه نوکر نعم الامیر است
با نام او حاجت به آسانی روا شد
هر چه که آمد در بساطش پر بها شد
خاکستر اسفند دسته ، کیمیا شد
لات محل در هیئتش مرد خدا شد
دیدیم کلی توبه با نام گرامش
در لیله القدری که تاسوعاست نامش
خیلی به من داده بها ، عشق است اباالفضل
خیلی ازو دیدم وفا عشق است اباالفضل
شد چاره سازم هر کجا عشق است اباالفضل
او برده من را کربلا عشق است اباالفضل
تنها رفیق من در این دنیاست عباس
ساده بگویم یک کلام ، آقاست عباس
فرمانده ی کرببلا لبیک اباالفضل
مرد ادب ، مرد خدا لبیک اباالفضل
شیر غیور مرتضی لبیک اباالفضل
لب تر کن ای شاه وفا لبیک اباالفضل
ما منتظر با تو به خونخواهی نشستیم
ما لشکر صاحب زمانی تو هستیم
این کیست که اعجاز می بارد ز نامش
این کیست که زنده است تا محشر مرامش
این کیست که حمزه است حیران مقامش
این کیست که تکیه کند بر او امامش
عالم ، غلام همت ِ این شیر نستوه
این کیست که داغش کمر بشکسته از کوه
این آسمان را آه ، بی مهتاب کردند
خنده به چشمان تر ارباب کردند
شش ماهه ای را از عطش بی خواب کردند
سقای دشت کربلا را آب کردند
ای کوفه بس کن درد که خنده ندارد
شرمندگی مرد که خنده ندارد
#محمد_حسین_رحیمیان
بهمن ۱۴۰۳
@rahimian1001