Insonni yaxshi koʻrgan doʻstlari, yaqinlari, yoki uzoqdan yaxshi koʻradigan insonlari boʻladi-ku, ularni qancha uzoqdan koʻrsak, shuncha yaxshi koʻramiz, ularga yetishishni xohlaymiz. Ularni orzularimizdagi ideal insonlar deb xayol qilib, yetishishni xohlimiz, doʻst boʻlishni, qadrdon boʻlishni, yanada yaqin boʻlishni orzu qilamiz.
Lekin... Ularni yaqindan bilishni boshlaganimizda ularning
Insonlar nuqsonli, hech kim beayb emas, pok emas. Shuni yaxshi bilishimiz kerakki, siz sevgan inson sizni kamchiliklaringizni yaxshi qabul qilishi, hurmat qilishi lozim. Siz ham insonlarni aybini qidiraversangiz, ularni buzib qoʻyasiz.
Bir maʼruzada eshitgan edim Hasanxon qori aytgandilar: "Ilm ahlilarini qadrlamaydiganlari yoki hurmat qilmaydiganlari yaqinlari boʻladi" Chuni ularni yaqinlarigina nuqsonlarini koʻradi. Biz oʻylaymiz din yoʻlida xizmat qilayotganlar adashmaydi, namozlarini kechiktirib oʻqimaydi, koʻp uxlamaydi, mazali taomlar yemaydi. Insonmiz barchamiz. Hammamiz oʻzimizni isloh qilishimiz zarur. Atrofimizdagi biz ishongan olimlar ham xato qilishadi. Siz oʻylagan hamma yaxshi inson ham,xoh buyuk mutafakkirlar, xoh domla, imom, qori(ya)lar boʻlsin, xato qiladi.