💠 دشواری هم‌نشینی امر خلاق بین نویسنده و تصویرگر
🔹 روز پنجشنبه ۲۴ آبان پانزدهمین نشست تخصصی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان با موضوع دشواری هم‌نشینی امر خلاق میان نویسنده و تصویرگر و با حضور کیانوش غریب‌پور، سحر ترهنده و حدیث‌لزرغلامی برگزار شد.
🔸 در ابتدای نشست کیانوش غریب‌پور در مورد دنیای ذهنی نویسنده و تصویرگر گفت: «مفهومی که در ذهن ماست، آمیزه‌ای از بو، رنگ، صدا، نقش و نگار است. وقتی آن مفهوم را در قالب یک رسانه‌ی تصویری می‌خواهیم منعکس کنیم، بی‌شک برخی از این ویژگی‌ها در کار مفقود است. اختلاف نویسنده و تصویرگر از همین‌جا شروع میشود که دنیای ذهنی‌شان با هم متفاوت است. ما برای رفع این مساله سال‌ها قبل اقدام به برگزاری کارگاه‌های کتاب تصویری کردیم؛ چیزی که بعدها به فراوانی در همه‌جا تکرار شد. در این کارگاه‌ها یک نویسنده و یک تصویرگر با هم خلق یک کتاب را شروع می‌کردند و ما به عنوان تسهیلگر حضور داشتیم تا بگوییم در هر بخش کدام یک از آنها می‌تواند به نفع دیگری کوتاه بیاید. من فکر می‌کنم تجربه‌ی همه‌ی این سال‌ها و تجربه‌ی همان کارگاه‌های تصویری نشان می‌دهد موفق‌ترین کتاب‌ها آن‌هایی هستند که روایت و تصویر را یک نفر می‌سازد.»
🔹 سحر ترهنده در مورد ماهیت کتاب تصویری گفت: «برخی می‌گویند هر کتابی که در آن متن و تصویر در کنار هم آمده کتاب مصور است اما این صحیح نیست و ما معیارهایی داریم که کتاب تصویری را از سایر گونه‌ها جدا می‌کند. کتاب‌هایی که معمولاً حجم کم و تصاویر زیادی دارند و بخشی از روایت را تصویر به دوش می‌کشد، کتاب تصویری هستند؛ جدای از اینکه قطع یا حجم کتاب چقدر باشد؛ هرچند معمولاً این کتاب‌ها کم‌حجم‌اند. بهتر است بگوییم اول از همه بحث فرم است. پس وقتی در مورد کتابهای تصویری حرف می‌زنیم گستره‌ی زیادی را دربرمی‌گیرد و می‌توانیم بگوییم در کتابهای خردسال و کودک، بیش از هشتاد درصد تولیدات جهان، کتابهای تصویری است.»
🔸 حدیث لزر غلامی نیز در مورد حجم کم کلمات و حجم زیاد شرح تصاویر در این روزها گفت: «اینکه نویسندهها اخیرأ بیشتر به دنبال نوشتن کتاب‌هایی با تعداد کلمات کم هستند از اینجا می‌آید که تعداد زیادی از نویسندگان کودک و نوجوان جذب نوشتن انیمیشن شدند و انیمیشن چنین چیزی می‌طلبد. درواقع نویسندهها دنبال راهی گشتند که با تصویرگر ارتباط بگیرند؛ پس شروع کردند به نوشتن شرح تصویر برای داستان‌هایشان. از اینجا برای تصویرگرها دافعه ایجاد شد. اما ایا حذف کردن این قسمت راه‌حل است؟ خیر. پس راه‌حل چیست؟ اول اینکه مدیر هنری آنقدر مهارت داشته باشد که در گفت‌وگوی با هر دو طرف بتواند آنها را قانع کند. راه دیگر شکل‌گیری یک رابطه‌ی انسانی است.»
در پایان دکتر افسون امینی ضمن خواندن مجدد پیام انجمن نویسندگان کودک و نوجوان به بهانه‌ی روز تصویرگر، بر اهمیت تصویر در کتابهای کودک و نوجوان تأکید کرد.
گزارش کامل را می‌توانید در وبسایت انجمن بخوانید:
http://nevisak.ir/دشواری-امر-خلاق-…نویسنده-و-تصویرگر/
🔰 کانال انجمن نویسندگان کودک و نوجوان
@nevisak
🔹 روز پنجشنبه ۲۴ آبان پانزدهمین نشست تخصصی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان با موضوع دشواری هم‌نشینی امر خلاق میان نویسنده و تصویرگر و با حضور کیانوش غریب‌پور، سحر ترهنده و حدیث‌لزرغلامی برگزار شد.
🔸 در ابتدای نشست کیانوش غریب‌پور در مورد دنیای ذهنی نویسنده و تصویرگر گفت: «مفهومی که در ذهن ماست، آمیزه‌ای از بو، رنگ، صدا، نقش و نگار است. وقتی آن مفهوم را در قالب یک رسانه‌ی تصویری می‌خواهیم منعکس کنیم، بی‌شک برخی از این ویژگی‌ها در کار مفقود است. اختلاف نویسنده و تصویرگر از همین‌جا شروع میشود که دنیای ذهنی‌شان با هم متفاوت است. ما برای رفع این مساله سال‌ها قبل اقدام به برگزاری کارگاه‌های کتاب تصویری کردیم؛ چیزی که بعدها به فراوانی در همه‌جا تکرار شد. در این کارگاه‌ها یک نویسنده و یک تصویرگر با هم خلق یک کتاب را شروع می‌کردند و ما به عنوان تسهیلگر حضور داشتیم تا بگوییم در هر بخش کدام یک از آنها می‌تواند به نفع دیگری کوتاه بیاید. من فکر می‌کنم تجربه‌ی همه‌ی این سال‌ها و تجربه‌ی همان کارگاه‌های تصویری نشان می‌دهد موفق‌ترین کتاب‌ها آن‌هایی هستند که روایت و تصویر را یک نفر می‌سازد.»
🔹 سحر ترهنده در مورد ماهیت کتاب تصویری گفت: «برخی می‌گویند هر کتابی که در آن متن و تصویر در کنار هم آمده کتاب مصور است اما این صحیح نیست و ما معیارهایی داریم که کتاب تصویری را از سایر گونه‌ها جدا می‌کند. کتاب‌هایی که معمولاً حجم کم و تصاویر زیادی دارند و بخشی از روایت را تصویر به دوش می‌کشد، کتاب تصویری هستند؛ جدای از اینکه قطع یا حجم کتاب چقدر باشد؛ هرچند معمولاً این کتاب‌ها کم‌حجم‌اند. بهتر است بگوییم اول از همه بحث فرم است. پس وقتی در مورد کتابهای تصویری حرف می‌زنیم گستره‌ی زیادی را دربرمی‌گیرد و می‌توانیم بگوییم در کتابهای خردسال و کودک، بیش از هشتاد درصد تولیدات جهان، کتابهای تصویری است.»
🔸 حدیث لزر غلامی نیز در مورد حجم کم کلمات و حجم زیاد شرح تصاویر در این روزها گفت: «اینکه نویسندهها اخیرأ بیشتر به دنبال نوشتن کتاب‌هایی با تعداد کلمات کم هستند از اینجا می‌آید که تعداد زیادی از نویسندگان کودک و نوجوان جذب نوشتن انیمیشن شدند و انیمیشن چنین چیزی می‌طلبد. درواقع نویسندهها دنبال راهی گشتند که با تصویرگر ارتباط بگیرند؛ پس شروع کردند به نوشتن شرح تصویر برای داستان‌هایشان. از اینجا برای تصویرگرها دافعه ایجاد شد. اما ایا حذف کردن این قسمت راه‌حل است؟ خیر. پس راه‌حل چیست؟ اول اینکه مدیر هنری آنقدر مهارت داشته باشد که در گفت‌وگوی با هر دو طرف بتواند آنها را قانع کند. راه دیگر شکل‌گیری یک رابطه‌ی انسانی است.»
در پایان دکتر افسون امینی ضمن خواندن مجدد پیام انجمن نویسندگان کودک و نوجوان به بهانه‌ی روز تصویرگر، بر اهمیت تصویر در کتابهای کودک و نوجوان تأکید کرد.
گزارش کامل را می‌توانید در وبسایت انجمن بخوانید:
http://nevisak.ir/دشواری-امر-خلاق-…نویسنده-و-تصویرگر/
🔰 کانال انجمن نویسندگان کودک و نوجوان
@nevisak
