کانال شعرهای زیبا و ناب

این منم. گاهی شادم گاهی غمگین، گاهی مضطرب، گاهی آرام، گاهی شتاب‌زده، گاهی صبور...
این منم که گاهی از ساده‌ترین ناملایمتی‌ها به‌هم می‌ریزد و گاهی از سخت‌ترین ضربه‌ها و شکست‌ها و تلخی‌ها، خم به ابرو نمی‌آورد. گاهی قوی‌ترینم و گاهی شکننده‌ترین عنصر موجود در سیاره‌ی آدم‌ها.
من دارم جهانِ طبیعیِ یک انسان را زیست می‌کنم و قرار نیست همیشه روی یک مدار و یک مسیر و یک احساس قدم بردارم. قرار نیست همیشه حالم خوب باشد یا نقاب یک انسانِ دائما شاد و آرام را بزنم؛ درحالی که طبیعتِ جهانم دائما در حال تغییر است و طبیعی‌ست که احساسات و نگرشم نسبت به اتفاقات و آدم‌ها تغییر کند و طبیعی‌ست که هر بار حال و روحیات متفاوتی را تجربه کنم!
این منم! فرقی نمی‌کند که امروز خوشحالم یا غمگین، آرام یا خشمگین؛ مهم این است که احساسات طبیعی‌ام در مواجهه با هر موقعیتی را انکار نخواهم‌کرد!
من در صلحم با خویش، حتی با آن بخش از وجودم که گاه‌گاهی تنهایی می‌طلبد و از جمع، فاصله می‌گیرد. حتی با آن بخش از وجودم که رنجیده یا زخمی‌ست و التیام می‌خواهد... حتی با آن بخش از وجودم که هنوز کودک مانده و نیاز دارد با او مهربان باشم و به او فرصت بدهم و از او مراقبت کنم...
چه کسی می‌تواند ادعا کند که هیچ زخمی ندارد یا تماما بهبود یافته؟!

شب‌ها پیش از آنکه به خواب برویم چقدر حرف داشتیم که بزنیم انگار حرف‌های ما تمامی نداشت چند بار پیش آمد که طلوع را دیدیم و رنگ خواب ندیدیم، آخر چه شد که حال دیگر می‌آییم و خسته و بیصدا می‌خوابیم؟ شب‌ها دگرگون شده؟ حرف‌ها تمام شده؟ یا ما تمام شده‌ایم.

نادر ابراهیمی

‏باید خندید و گریست، ‏عشق ورزید، کار کرد،
‏لذت برد و رنج کشید.
‏با نوسانی بسیار کوتاه ‏در تمام طول حیات.
‏این به گمان من،
‏هستی حقیقی انسان است....


#گوستاو_
فلوبر

👤 یارا زاهد

🎵گفتم یا نگفتم

گاه باید روئید
از پس آن باران
گاه باید خندید
بر غمی بی پایان

#سهراب_سپهری

- همایون شجریان؛

عشق یعنی
که خیابان به خیابان همه را رد کنی
ناگهان بر سر یک کوچه کمی مکث کنی!♥️

گفت: من خودم به چشم دیدم چقدر دویدی و جنگیدی و از جانت مایه گذاشتی و حالا به تو حق می‌دهم بریده‌باشی و توان و جانی برای ادامه نداشته‌باشی؛ اما خوب می‌شوی... یک نفر مثل تو بارها ثابت کرده که آدمِ جا زدن و ادامه ندادن نیست!
گفت: به خودت زمان بده تا اگر از درون فروپاشیده و شکسته‌ای، ترمیم شوی. بگذار تا جایی که نیاز است استراحت کنی و از تنش‌ها و مشکلات به دور بمانی. مثل سقفی که ترک برداشته و تا زمانی که مرمت نشده، نباید باران ببیند.
خوب خودت را مرمت کن و تا حالت کاملا خوب نشده بر نگرد. دیر بیا اما وقتی آمدی پر قدرت و جسور و درست بیا!
گفت: حق داری احساس ضعف کنی، چون تو تمام توان و انرژی‌ات را صرف حل کردن مسائل متعددی کردی که مطلقا از توان و محدوده‌ی ادراکی تو فراتر بوده.
حرف‌هایش مثل آبی بود که روی آتش می‌ریختند. او حرف می‌زد و من واژه به واژه از درون پیوند می‌خوردم و بهبود می‌یافتم.

معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا
کفرش همه ایمان شد تا باد چنین بادا

یاری که دلم خستی در بر رخ ما بستی
غمخواره یاران شد تا باد چنین بادا

زان خشم دروغینش زان شیوه شیرینش
عالم شکرستان شد تا باد چنین بادا

#مولانا

آری
ما عشق را اگر نچشیدیم
آن را چو دسته گل
بر روی آب‌های روان دیدیم
وینک که راهِ وادیِ خاموشان
در پیش می‌گیرم
عاشق می‌میرم
اما تو ای عبورِ نوازش
اما تو ای وزیده بر این برگِ ناتوان
هشدار تا سوارِ شتابانِ عشق را
در هر ردا و جامه به جای آری......


"سیاوش کسرایی"

باز آمدم باز آمدم از پیش آن یار آمدم
در من نگر در من نگر بهر تو غمخوار آمدم

شاد آمدم شاد آمدم از جمله آزاد آمدم
چندین هزاران سال شد تا من به گفتار آمدم

آنجا روم آنجا روم بالا بدم بالا روم
بازم رهان بازم رهان کاینجا به زنهار آمدم

من مرغ لاهوتی بدم دیدی که ناسوتی شدم
دامش ندیدم ناگهان در وی گرفتار آمدم

من نور پاکم ای پسر نه مشت خاکم مختصر
آخر صدف من نیستم من در شهوار آمدم

ما را به چشم سر مبین ما را به چشم سر ببین
آنجا بیا ما را ببین کآنجا سبکبار آمدم

از چار مادر برترم وز هفت آبا نیز هم
من گوهر کانی بدم کاینجا به دیدار آمدم

یارم به بازار آمده‌ست چالاک و هشیار آمده‌ست
ور نه به بازارم چه کار وی را طلبکار آمدم

ای شمس تبریزی نظر در کل عالم کی کنی
کاندر بیابان فنا جان و دل افگار آمدم

#مولانا
- دیوان شمس
- غزلیات
- غزل شمارهٔ ۱۳۹۰

اگر عشق
عشق باشد،
زمان، حرف احمقانه‌ای است...!

فروغ فرخزاد

آرزو می کنم
کامتان شیرین شود
از طعمِ دلکشِ بوسه ،
رویاهایتان بروید
در باغِ سپیدِ حقیقت ،
آنچنان شادمان شویم
که دیوِ سیاهِ اندوه
بُگریزد از اریکه یِ سرزمین مان ،
ما از نسلِ سیاوش و آتشیم
روزی خواهد رسید که زیباترین حادثه
از مشت هایِ ما ببارد به آسمان،
شما هم آرزو کنید
طوفانِ اتفاقِ قهقهه
بکوبد بر ابرهایِ سوگوارِ ایران مان،
باور کنید محرابِ هفت هزار آسمان
منتظرِ اجابتِ گام هایِ ماست....



#عارف_اخوان

‌‌‌
   بلبلِ پربســــته ز کنج قفس درآ
   نغمهٔ آزادی نوع بشـــر ســـرا
  وز نفســـــی،
  عرصهٔ این خاک توده را
  پُر شـــرر کن...


#ملک‌الشعرای_بهار

هزار جانِ مقدس فدای روی تو باد
كه در جهان چو تو خوبی كسی ندید و نزاد

هزار رحمتِ دیگر نثار آن عاشق
كه او به دام هوای چو تو شهی افتاد

ز صورتِ تو حكایت كنند یا ز صفت
كه هر یكی ز یكی خوبتر زهی بنیاد

دلم هزار گره داشت همچو رشته سِحر
ز سِحر چشمِ خوشت آن همه گره بگشاد

بلندبین ز تو گشته ست هر دو دیدۂ عشق
ببین تو قوّت شاگرد و حكمت استاد

نشسته‌ایم دل و عشق و كالبد پیشت
یكی خراب و یكی مست وآن دگر دلشاد

به حكم توست بگریانی و بخندانی
همه چو شاخِ درختیم و عشقِ تو چون باد

به زیرِ سایه زلفت دلم چه خوش خفته‌ست
خراب و مست و لطیف و خوش و كش و آزاد

به وقتِ درد بگوییم كای تو و همه تو
چو درد رفت حجابی میان ما بنهاد

در آن زمان كه كند عقل،عاقبت بینی
ندا ز عشق برآید كه هرچه بادا باد

#مولانا

مفهوم مادر ....

ببینید و به خاصترین های زندگیتون بفرستید ...‌

دست ها را می گشایم
آسمان را چون قدح در دست می گیرم
و آن زلال ناب را سر می کشم
سر می کشم تا قطره آخر
می شود از روشنی سیراب
نور ، اینک نور در رگ های من جاری ست
آه اگر فریادم از این خانه تا کوی و گذر می رفت
بانگ بر می داشتم
ای خفتگان ، هنگام بیداری ست...
‌
#فریدون_مشیری
‌

‌
غم دنیا نخواهد یافت پایان
خوشا در بر رخ شادی گشایان
خوشا دل های خوش ، جان های خرسند
خوشا نیروی هستی زای لبخند

#فریدون_مشیری

به این باور رسیدم که چیزی را
نمیتوانی جبران کنی
و دوباره بگذاری‌اش سرجایش..
حفره‌هایِ زندگی ات‌ همیشگی هستند

تو باید در اطرافش رشد کنی
مثل ریشه‌های درخت که از اطرافِ سیمان بیرون می‌زنند؛‌ باید خودت را از لا به لای شیارها بیرون بکشی.

#پائولا_هاوکینز

‌
مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد
نقش هر نغمه که زد راه به جایی دارد

عالم از ناله عشاق مبادا خالی
که خوش آهنگ و فرح بخش هوایی دارد

پیر دردی کش ما گر چه ندارد زر و زور
خوش عطابخش و خطاپوش خدایی دارد

محترم دار دلم کاین مگس قندپرست
تا هواخواه تو شد فر همایی دارد

از عدالت نبود دور گرش پرسد حال
پادشاهی که به همسایه گدایی دارد

اشک خونین بنمودم به طبیبان گفتند
درد عشق است و جگرسوز دوایی دارد

ستم از غمزه میاموز که در مذهب عشق
هر عمل اجری و هر کرده جزایی دارد

نغز گفت آن بت ترسابچه باده پرست
شادی روی کسی خور که صفایی دارد

خسروا حافظ درگاه نشین فاتحه خواند
و از زبان تو تمنای دعایی دارد

#حافظ