آقای ابوالفضل ترابی، نماینده مجلس میگوید:
- بهنصف مهاجران نیاز نداریم. یعنی اینها تکلیفشان روشن است، باید باروبنهیشان را ببندند و بروند.
- بهآن عده افرادی که نیاز داریم؛
-اینها انگشتنگاری میشوند؛
- چهرهنگاری میشوند؛
- عنبیه چشمشان گرفته میشوند؛
- دیانای خونشان گرفته میشوند؛
- رابطهای نسبیت فرزندان با پدر و مادر باید ثابت شوند؛
- وثیقه از آنها گرفته میشوند؛
- یارانه گرفته میشوند؛
- هر سال باید شغل و جایشان را گزارش بدهند و...
خلاصه؛ آقایان، بهگونهی برنامه چیدهاند که گویا با مجرمان و جنایتکاران دنیا مواجه شدهاند، نه با مهاجران بیپناه، که از سر ناگزیری بهاین مملکت و این نظام ولایی، پناه آوردهاند!
ما روزگاری دلبستهای این نظام بودیم، انتظار داشتیم که این نظام، نه تنها ایران، بلکه جهان را با مبنای فکر دینی، الگوهای اعتقادی و نظم اخلاقی مدیریت میکنند؛ اما اکنون برخی مسئولان بهگونهای سخن میگویند و عمل میکنند که تنها خاک، خون، نیازمندی و منافع مادی را معیار نظم و برنامهریزیشان، قرار میدهند!
خداوند عاقبت همهی ما را ختم بهخیر کند!