အပြာရောင် စာစဉ်

    "ကဲ..ဒီနေ့တော့ မလိုးတော့ဘူး စက်ရုံသွားတော့မယ် မျက်နှာတွေ သန့်စင်လိုက်ဦး"
    လီးမှာ ရွှဲနေတဲ့ တံတွေးတွေကို ဖြူလေးပါးနဲ့ ပွတ်သုတ်လိုက်ပြီး ဆိုင်ကယ်တစ်စီးနဲ့ စက်ရုံကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ ဖြူလေးကတော့ ကြမ်းပြင်မှာ ပက်လက် အနေအထားကနေ တော်တော်နဲ့ မထဖြစ်သေး။

    ကိုချစ်ရဲ့လီးကို အာသာပြေရုံ ခပ်မြန်မြန်လေး စုပ်ပေးပြီးတော့ ညအိပ်၀တ်စုံ ဘောင်းဘီရှည်နဲ့ အတွင်းခံကို ပေါင်လယ်လောက်ထိ လိပ်လျှောပြီး ကိုချစ်လီးထိပ်ကို ဖြူလေးအဖုတ် ထိကပ်ကာ ခပ်ဖြည်းဖြည်း ထိုင်ချလိုက်သည်။ ကိုချစ်ကတော့ အိပ်ယာပေါ်မှာ ဇိမ်ခံရင်း ဖုန်းကလိနေတယ်။
    ဖြူလေးလည်း လှဲနေတဲ့ ကိုချစ်ပေါ်မှာ တက်ခွပြီး ခပ်မြန်မြန် ဆောင့်နေတယ်။ ကိုချစ်ကို တစ်ချီပြီးအောင် အလိုးခံပြီးမှ အပေါ် ပြန်တက်လို့ရမယ်။ အချိန်က သိပ်မရ ကိုကြီးကို အိမ်သာသွားဦးမယ် ပြောပြီး အိပ်ယာထဲက ခဏ ထွက်လာခဲ့တာလေ။ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးက တစ်ချက် တစ်ချက် သားအိမ်ထိ လာလာထောက်တယ်။ ညပိုင်း လူခြေတိတ်ချိန် ဆိုတော့ စောက်ပတ်ထဲ လီး၀င်သံက တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ နားရှက်စရာ ကောင်းလှသည်။ အသံကျယ်လွန်းရင် ကိုကြီး ကြားသွားမှာ စိုးလို့ ထိန်းပြီး ဆောင့်နေရတယ်။
    ဖြူလေးကသာ တရား၀င် လင်ယောက်ျားကို အိပ်ယာထဲမှာ ပစ်ပြီး သူ့ဆီမှာ  ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် လာပြီး အလိုးခံနေတာ ကိုချစ်ကတော့ ဇိမ်ခံရင်း ဖုန်းသုံးတောင် မပျက်လို့ စိတ်တိုမိသည်။
    "ကိုချစ် ..စိတ်မပါလည်း ဖြူလေး ပြန်တော့မယ်"
    လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲက ချွတ်မယ်ပြင်တော့
    "အာ..မိန်းမကလည်း လက်က ဖုန်းသုံးနေပေမယ့် လီးက အဖုတ်အရသာကို သိနေပါတယ် ဆောင့်ဆောင့် မိန်းမ ကိုချစ်ကို မချစ်တော့ဘူးလား"
    "ဟုတ်တယ်လေ ဒီမှာတော့ လင်ကိုပစ်ပြီး ရှင့်ဆီကို အောက်ကျ နောက်ကျ လာအလိုးခံနေရတာ ရှင်က စိတ်မပါသလိုနဲ့"
    "အာ..သောက်စကား မများစမ်းနဲ့ ဆောင့်စရာရှိတာဆောင့်.."
    ကိုချစ်နဲ့ ဖက်ပြီး မပြောချင်တော့ ခိုးစားလာတာ ကြာတော့ ရိုးအီလာတာလား တန်ဖိုးမထားတော့တာလား မသိ ဖြူလေးကို အနိူင်ယူချင်လာသည်။
    အေးလေ ငါကလည်း တန်ဖိုးမဲ့တဲ့ ဖောက်ပြန်တဲ့ မိန်းမယုတ်ပဲ တန်ဖိုးအထားမခံရတာ မဆန်းပါဘူး။ တွေးရင်း ၀မ်းနည်းလာကာ မျက်ရည်ကျမိတယ်။ ဖင်ကြီး ကြွကြွပြီး ဆောင့်ပေးနေရတာတော့ မရပ်မိဘူး။ မြန်မြန်ပြီးအောင် အဖုတ်နဲ့ လီးကို ညှစ်လိုက် နှဲ့ပြီး ဆောင့်လိုက် စကောဝိုင်းပေးလိုက် လုပ်နေတယ်။ ပြီးခါနီးတော့ ကိုချစ်က အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်လာပြီး အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ ပန်းထုတ်တယ်။
    ကိုချစ်ပေါ်မှာ ခဏမှိန်းနေပြီးတော့ ဂဟေဆက်နေတဲ့ လီးနဲ့ အဖုတ်ကို ဆွဲချွတ်ပြီး ဘေးက ပုဆိုးနဲ့ လီးပေါ်က အရည်တွေကို သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးရတယ်။ အရည်တွေ ပြောင်အောင် သုတ်ပေးပြီးတော့မှ
    "ဖြူလေးပြန်တော့မယ် ကိုကြီးကို ခဏလို့ ပြောခဲ့တာ"
    "နေဦး လီးက စေးကပ်ကပ် ဖြစ်နေတယ် ပါစပ်နဲ့ သန့်ရှင်းသွားဦး"
    လီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး သန့်ရှင်းလိုက်ရတယ်၊ လတံတစ်လျှောက်နဲ့ ဒစ်ဖူးကို လျှာနဲ့လျက်ကာ သန့်ရှင်းပေးပြီးတော့ ကိုချစ်က တံတွေးတွေ ရွှဲနေတဲ့ လီးကို ပြောင်အောင် ဖြူလေးပါးနဲ့ ဘယ်ပြန်ညာပြန် သုတ်ပစ်တယ်။ ပြီးမှ ခြေထောက်နဲ့ ကန်ထုတ်ရင်း
    "သွားတော့ "
    ၀မ်းနည်းစိတ်ကြောင့် ဖြူလေးရင်ထဲ လှိုက်တက်လာတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘယ်အဆင့် ရောက်နေပြီမှန်း မသ်ိတော့ ကလန်ကဆန် ပြောပြီး ပြဿနာဖြစ်ရင် ဖြူလေးက အရှုံးဘက်က ဖြူလေးပဲ နစ်နာမှာ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို တန်ဖိုးရှိအောင် မနေရင် တန်ဖိုးမဲ့သွားတတ်တာ တန်ဖိုးမထားတော့တာ ဓမ္မတာပဲမလား။ မျက်ရည်သုတ်ပြီး အိမ်ပေါ် တက်လာခဲ့သည်။
     အိပ်ယာရောက်တော့ ကိုကြီးက အိပ်ပျော်နေတယ်။ ကိုကြီးရင်ခွင်ထဲ တိုး၀င်ရင်း ဖက်ထားမိတယ်။ မျက်ရည်က ကျလာပြန်ပြီ။ မှားမှန်းသိလို့ ရပ်ချင်ရင်တောင် တချို့အရာတွေက ရပ်တန့်ဖို့ ခက်သည်။
အားလုံး ကမောက်ကမတွေ ဖြစ်ပြီး ပိုဆိုးသွားမှာ စိုးရိမ်ရသည်။ မိုးခါးရေမှန်း သိပေမယ့် ရှောင်မရတော့လို့ ဒါကိုပဲ ကြိတ်မှိတ် သောက်သုံးနေရသူတွေ လောကကြီးမှာ ဘယ်လောက်များရှိလိမ့်မလဲ။

  ကိုလူအေး ကျန်းမာရေးမကောင်းလို့ ဆေးရုံတက်လိုက်ရသည်။ ကိုထွန်ဦးနဲ့ မစိန်မေတို့လည်း အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီ။ သျှားလဲ့ဖြူက ဆေးရုံမှာ နှစ်ရက်လောက် အိပ်ရေးပျက်ခံ စောင့်ပြီးပြီမို့ အိမ်ပြန်နားခိုင်းလို့ အိမ်ကိုရောက်နေတာ ဖြစ်သည်။ ဆေးရုံမှာ စောင့်ကျန်ခဲ့တာက ကိုထွန်းဦးတို့ လင်မယားနဲ့ ကိုလူအေးရဲ့ ၀မ်းကွဲညီမ ငစိုးအမေတို့ ဖြစ်သည်။
    သျှားလဲ့ဖြူ တစ်ရေးလောက်အိပ်ပြီး ဗိုက်ဆာလို့ အောက်ဆင်းလာချိန်မှာ ဦးချစ်နိူင်က ဆန်စက်ကနေ အိမ်ကို ပြန်ရောက်နေတယ်။ မလုပ်ရတာ ကြာပြီမို့ တစ်ချီလောက် ဆွဲဖို့ ပြောတော့ ဖြူလေးငြင်းပါသေးတယ်။ ကိုယ့်ယောက်ျား ဆေးရုံရောက်နေချိန်မှာတော့ ဒီလောက် မမိုက်သင့်ဘူး ထင်လို့လေ။ ဦးချစ်နိူင်ရဲ့ တတွတ်တွတ် တောင်းဆိုမှုကို ကြာရှည် မငြင်းနိူင်ပဲ ခွင့်ပြုလိုက်ရတာပေါ့။

    ဖြူလေးကို ထိုင်ခုံမှာ လေးဖက်ထောက် ကုန်းခိုင်းပြီး တစ်ကြောင်းဆွဲတယ်။ အာသာ မပြေသေးဘူး ဆိုလို့ သူ့ပေါ်တက်ပြီး တစ်ချီပြီးအောင် မြင်းစီးလိုက်ရသေးတယ်။ နှစ်ချီခံပြီးလို့ ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်နေတဲ့ ဦးချစ်နိူင်ရဲ့ လီးကြီးကို ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက် စုပ်ပေးနေတုန်း ဖြူလေးအဖေ ဦးထွန်းဦးနဲ့ ရွာသားနှစ်ယောက် ရောက်လာပြီး ပက်ပင်းမိတော့တာပဲ။ ခွေးမသားက ထိုင်ခုံပေါ်မှာ မျက်စိမှိတ်ပြီး ဇိမ်ခံနေတယ်။ ခွေးသမီးက ဖင်ဟောင်းလောင်းနဲ့ ကိုယ့်ယောက်ျားရဲ့ သူငယ်ချင်းနဲ့မှ တော်သလင်းဇာတ်ခင်းပြီး လီစုပ်ပေးနေတယ်။
    ကိုထွန်းဦးတစ်ယောက် ရှက်စိတ်ရော ဒေါသစိတ်ပါ အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားပြီး ချစ်နိူင်ကို ဆွဲထိုးနေတာ ဘယ်နှစ်ချက်မှန်း မသိ။ ချစ်နိူင်ရဲ့မျက်နှာတစ်ခုလုံး ဖူးရောင်ပြီး သွေးချင်းရဲနေပြီ။ သမီးကိုလည်း ဆံပင်တွေဆွဲ ပါးတွေရိုက် နရင်းတွေ အုပ်သည်။ ရွာသားနှစ်ယောက်လည်း မနေသာတော့ပဲ ဆွဲရတော့သည်။ ရပ်ရွာလူကြီးတွေနဲ့ တိုင်ပင်ပြီး ရှင်းဖို့ အကြုံပြုကြတယ်။ လောလောဆယ် ကိုလူအေး သိလို့မဖြစ်သေး ဆေးရုံဆင်းမှ ဖြေးဖြေးချင်း အသိပေးရမယ်။
    ပြဿနာဖြစ်တဲ့ ညမှာပဲ အဲဒီရွာကနေ ချစ်နိူင်နဲ့ သျှားလဲ့ဖြူတို့ နှစ်ယောက် ပျောက်ချင်းမလှ ပျောက်သွားသည်။ ခွေးသမီးက ခွေးဇာတ်ခင်းပြီး မိဘမျက်နှာ အိုးမည်းသုတ်သွားသည်။ ကိုထွန်းဦးတော့ နှစ်ယောက်လုံးကို တွေ့တဲ့နေရာမှာ သတ်မယ်လို့ ကျိန်းနေသည်။ သတင်းကလည်း တစ်ရွာလုံး ပြန့်နေပြီ။ ကိုထွန်းအေးတို့ မစိန်မေတို့ ရွာကို ဘယ်လို မျက်နှာပြရမှန်းမသိ။ ဒီအကြောင်း မသိသေးတာက ဆေးရုံပေါ်မှာ မကျန်းမာသေးတဲ့ ကိုလူအေးတစ်ယောက်က သူ့ချစ်ဇနီး ပေါ်မလာလို့ တဖွဖွ မေးနေသည်။

     ချစ်နိူင်နဲ့ သျှားလဲ့ဖြူတို့ နယ်စပ်မြို့လေး တစ်မြို့ကို ရောက်နေကြသည်။ တစ်လလောက် ရှိနေပြီ ဆိုတော့ ပါလာတဲ့ ငွေတွေလည်း ကုန်သလောက် ဖြစ်နေတယ်။ ချစ်နိူင်ကလည်း ဘာအလုပ်မှ မလုပ်သေး၊ ခုတော့ ပါလာတဲ့ လက်၀တ်ပစ္စည်း တချို့ ပေါင်နှံရောင်ချရတော့မဲ့ပုံ ဖြစ်နေပြီ။
    "ကိုချစ် အလုပ်လေး ဘာလေးလည်း လုပ်ဖို့စဉ်းစားဦး "
    "အေးပါ ဖြူလေးရယ် ကိုချစ်လည်း ရှာနေပါတယ် အလုပ်ကြမ်းတွေချည်း ဖြစ်နေလို့"
    "အလုပ်ကြမ်းလည်း လုပ်သင့်လုပ်ရမှာပဲ ကိုချစ်ကို အားကိုးပြီး လိုက်လာတာနော် အိမ်တစ်ဆောင် မီးတစ်ပြောင် မထားနိူင်ရင်တောင် ၀မ်း၀အောင်တော့ ရှာကျွေးနိူင်ရမယ်"
    "အေးပါဖြူလေးရယ် ကိုချစ်ကြိုးစားပါ့မယ် မငတ်စေရဘူး ဟုတ်ပြီလား ကဲပါ မအိပ်ခင်လေး စလိုက်ရအောင်"
    "ဟင်း ...ဒါပဲတတ်တယ်"
    "ကဲပါ မိန်းမရယ် ထ.. ထ..လီးစုပ်ပေးဦး"
    "တော်ပြီ ..ကိုချစ်ရာ ဒီည စိတ်မပါဘူး လုပ်ချင်ရင် ကိုယ့်ဘာသာ တက်လုပ်ပြီး အိပ်တော့ ထရမှာ ပျင်းတယ်"
    "လုပ်ပါ..မိန်းမရယ် ယောက်ျားကို မချစ်ဘူးလား ထ... ထ... လိမ္မာတယ် စုပ်ပေးစမ်း"
    "ပြောပြီးသားနော် ကိုချစ်..စိတ်မပါဘူး ပျင်းတယ်လို့"
    ချစ်နိူင်က ထထိုင်ပြီး တစောင်းအိပ်နေတဲ့ ဖြူလေးကို ပက်လက်ဖြစ်သွားအောင် ဆွဲပြင်လိုက်တယ်။ ဖြူလေးရဲ့ လည်ပင်းကို ဒူးထောက်ခွပြီး လီးကို နှုတ်ခမ်းတွေပေါ် တင်လိုက်တယ်။
    "ဟ...ဒီအပေါက်က ဟစမ်း"
    ပါးစပ်ကို လီးနဲ့ ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်ရင်း ဟခိုင်းနေတယ်။ ပါးစပ်ဟပေးတော့ နူးဆွမနေပဲ ပါးစပ်ကို အဖုတ်လိုးသလို အားရပါးရ လိုးတော့သည်။ ခဏကြာတော့ သုတ်ရည်တွေ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်တာကြောင့် မသီးအောင် ကြိုးစား မြိုချရသည်။ ဖြူလေးက်ို မှောက်ခုံအနေအထား နေစေပြီး ဖင်နောက် တည့်တည့်မှာ နေရာယူကာ သူ့ပေါင်တွေပေါ် ဖြူလေးပေါင်နှစ်ချောင်း တင်ပြီး အဖုတ်ထဲ လီးထည့်ကာ ညှောင့်လိုးပြန်တယ်။ ဆယ်မိနစ်လောက် ဆောင့်လိုးပြီးတော့ ဖြူလေးဖင်ပေါ် အရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး ဘေးမှာ ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲကာ အိပ်ပျော်သွားတယ်။
    ဖြူလေးလည်း မအိပ်ခင်ထပြီး ကိုယ်လက်သန့်ရှင်းလိုက်တယ်။ ကိုချစ်နဲ့ လုပ်ရတာ အရင်လို ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားမှု မရှိတော့ ၀တ္တရားကျေသာ ခံနေလိုက်ပြီး ခိုးစားရတုန်းကလို စိတ်ပါလက်ပါ မရှိ။ ဖြစ်နိူင်ရင် ကိုကြီးဆီ ပြန်ပြီး အပြစ်တွေ ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ တောင်းပန်ကာ အရင်လို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ပြန်နေချင်သည်။ ခုချိန်မှတော့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိူင်တော့တာမို့ ကိုယ်တူးခဲ့တဲ့ မိုက်တွင်း ရဲရဲကြီး ခုန်ဆင်းရတော့မယ်။ အဖေနဲ့ အမေကလည်း သူတို့ရဲ့သမီးအဖြစ် အသ်ိအမှတ် ပြုတော့မှာ မဟုတ်၊ တစ်ရွာလုံးလည်း ဖြူလေးကို ရွံရှာကဲ့ရဲ့ကြမည်။
    ကိုလူအေးသည် ဖြစ်သမျှ အကြောင်းစုံကို ကြားသိခါစက နာကျင်ခံစားရသည်။ ကျိတ်မနိူင်ခဲမရ ဒေါသလည်း ထွက်မိသည်။ ဖြူလေးကို ဒီလောက် ဖောက်ပြန် သစ္စာမဲ့လိမ့်မယ်လို့ မထင်ခဲ့မိတာ အမှန်။ ကျွေးမွေးကူညီထားတဲ့ မျက်နှာကိုမှ မထောက် အဆုံးစွန် ယုတ်မာပက်စက်လွန်းတဲ့ သူငယ်ချင်းကိုလည်း အံ့သြသလို မုန်းတီး ဒေါသဖြစ်မိသည်။ အစကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ကို နာကျင်မုန်းတီးလွန်းလို့ ကိုထွန်းဦးလိုပဲ တွေ့တဲ့နေရာ သတ်ပစ်ချင်မိသည်။ ရက်အတော်ကြာလို့ သွေးအေးလာတော့ ဖြူလေးကို သတိရ လွမ်းဆွတ်လာတယ်။

    လူအေးအဖို့ ချစ်ဇနီးလေးကို ကြာရှည် စိတ်မနာနိူင်တော့။ သူတို့ ဘယ်ရောက်နေလဲ စုံစမ်းရင်း နယ်စပ်မြို့လေးကို ရောက်နေကြောင်း သတင်းရသည်။ လိုက်သွားပြီး ဖြူလေးက်ို ခွင့်လွှတ်ကြောင်း ပြန်လိုက်ခဲ့ပြီး အရင်လို ပြန်နေဖို့ ခေါ်မည်။ ချစ်နိူင်ကိုတော့ ခွင့်မလွှတ်နိူင် တရားမစွဲတာပဲ ဒီကောင် ကျေးဇူးတင်သင့်သည်။သားရည်ပေါ်အိပ် သားရည်နား စားတဲ့ ကောင်မျိုး။
    ဒီလိုနဲ့ ဘယ်သူ့မှမပြောပဲ ဖြူလေးတို့ရှိရာ လိုက်သွားဖို့ပြင်သည်။ ကံဆိုးချင်တော့ လမ်းခရီးမှာ ကားအက်ဆီဒင့်ကြောင့် ဆုံးပါးခဲ့ရသည်။ အေးဆေးနေလာခဲ့ပြီးမှ မိန်းမတစ်ယောက်ကြောင့် အပူအပင် ဒုက္ခတွေနဲ့ ဘ၀ကို နိဂုံးချုပ်ခဲ့ရပြီ။
      ပြီးပါပြီ

    တစ်ခါလောက် ကြံလိုက်ပြီးတာနဲ့ နောက်နေ့တွေ အလွယ်တကူ ဖြူလေးကို စားခွင့်ရလိမ့်မယ်လို့ ထင်ထားတဲ့ ချစ်နိူင်အတွေးတွေ မှာသွားသည်။ ဖြူလေးက သူကို ရှောင်နေတယ် နောက်ကို ဘယ်တော့မှ အဲလို လုပ်ဖို့ မစဉ်းစားနဲ့ ဆိုပဲ။ သူကို့ နေစရာ စားစရာ ပေးထားတဲ့ လူအေးမျက်နှာကို ထောက်သင့်တယ်လို့ ဖြူလေးက ပြောတယ်။
    ဒါမယ့် ချစ်နိူင်ရဲ့စိတ်က မ,ရ။ မ,ကိစ္စဆို ဘယ်သူ့မျက်နှာမှ မထောက် အားမနာပဲ စားခဲ့ ဝါးခဲ့တဲ့သူ ခုလည်း လူအေးကို ခင်ပေမယ့် ဖြူဖြူချောချာ ကောင်မလေးကို စားခွင့်တောင် ရပြီးခါမှ လက်လျှော့ဖို့ လုံး၀မဖြစ်နိူင်။ ခု အိမ်ကနေ ပြေးလာရတဲ့ ကိစ္စကလည်း သူများမိန်းမ ကြာသွားခိုမိလို့ပါ။ မိန်းမကို ဆွဲဆောင်သိမ်းသွင်းပြီး အဆင်ပြေလို့မှ မကြာသေး သူ့ယောကျာ်းနဲ့ မိပါလေရော မယားခိုးမှုနဲ့ ထောင်ချမယ် ဆိုလို့ ဒီဘက်ကို ခြေရာဖျောက်ကာ ရောက်လာခဲ့တာ ဖြစ်သည်။
    ချစ်နိူင်ကတော့ နောက်တစ်နည်း ဖန်ဖို့ကိုသာ တွေးတောနေသည်။ သူ့ဖန်ပြီး စားခဲ့ဖူးတဲ့ မိန်းမတွေထဲမှာ ဖြူလေးလို ငယ်ငယ်ချောချောလေး တစ်ယောင်မှမပါ။ ပျိုပျိုအိုအို ဖြူဖြူမဲမဲ မိန်းမဖြစ် ပြီးရော ဆွဲစားလာတဲ့ အကောင်။ ရထားတဲ့ မိန်းမကလည်း မိန်းမပျက် ဖြစ်ခဲ့ဖူးသူမို့သာ ချစ်နိူင်နဲ့ မြဲနေခဲ့တာ တခြားသူမျိုးဆို ချစ်နိူင် ရှုပ်ပွေပုံနဲ့ ကွဲတာ ကြာလှရောပေါ့။ လောလောဆယ် အခွင့်မသာသေးလို့ ဟိုနေ့က တစ်နေကုန် ဖြူလေးကို လိုးဆော််ခဲ့ရတာကို ပြန်တွေးပြီး စမြုံ့ပြန်ကာ ကျေနပ်နေရတယ်။
    အဲဒီနေ့ကတော့ ဖြူလေးက သူခိုင်းတဲ့ ပုံစံအတိုင်း နေပေးပြီး လူအေး ရုံးက မပြန်ခင်အထိ တစ်နေကုန် စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ အလိုးခံခဲ့တယ်။ ခုတော့ ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိ လူအေးရုံးသွားတာနဲ့ အခန်းပြင်မထွက်တော့ ခြံထဲမှာ ကလေးက အဖော်တွေနဲ့ ဆော့နေတယ်။ အရဲစွန့်ပြီး အိမ်ပေါ်ကို ခြေဖော့နင်းကာ တက်လာခဲ့တယ်။ အိပ်ခန်းတံခါးကို အသာလေး တွန်းကြည့်တော့ ပွင့်သွားတယ်။ ကုတင်ပေါ် ကြည့်လိုက်တော့ ဖြူလေးက သူရှိရာဘက် ကျောပေးပြီး ခွေခွေလေး အိပ်နေတယ်။
    ပန်းရောင်ပေါ်မှာ အဖြူပွင့် သေးသေးလေးတွေပါတဲ့ အင်္ကျီနဲ့ ဘောင်းဘီ ၀မ်းဆတ်လေး ၀တ်ထားတယ်။ ဘောင်းဘီလေးက ဒူးဆစ်နားလောက်ထိ ရှည်ပြီး ကွေးအိပ်နေတာမို့ ခါးစပ်သားလေးနဲ့ အတွင်းခံ နီနီလေးက တစ်စွန်းတစ ပေါ်နေတယ်။
    ချစ်လိုက်တာ ဖြူလေးရယ် ဘယ်ချိန်ကြည့်ကြည့် စိတ်ကို မယိုးမယွ ဖြစ်စေတယ်။ အသာခြေဖော့နင်းပြီး အနားတိုးကပ်သွားမိတယ်။


   ပါးပြင်ကို လူတစ်ယောက်က အဆက်မပြတ် ထိတွေ့နမ်းရှိုက်နေတာကြောင့် ဖြတ်ခနဲ အသိစိတ် ၀င်လာတယ်။ ခုနက အိမ်မက်လိုလို ဖြစ်နေတာ ခုတော့ အိမ်မက်မဟုတ်ပဲ တကယ့်အပြင်မှာ နမ်းရှိုက်ခံနေရတာ ဖြစ်နေသည်။ ဘယ်သူလဲ စဉ်းစားစရာ မလို ထထိုင်လိုက်ပြီး ပါးပြင်မှာ စိုစိစိဖြစ်နေတဲ့ တံတွေးစတွေကို လက်ဖမိုးနဲ့ ပွတ်သုတ်လိုက်သည်။
    "ဖြူလေး နိုးလာပြီးလား ကိုချစ်ကို ဘာဖြစ်လို့ ရှောင်နေတာလဲ"
    "ဒီကိစ္စတွေကို ဒီမှာပဲ ရပ်လိုက်ရအောင် ဦးချစ်နိူင် ကိုကြီးဆိုတာ ဖြူလေးရဲ့ ခင်ပွန်းဖြစ်သလို ဦးချစ်နိူင်ရဲ့ ကျေးဇူးရှင်ပါ ကိုကြီးကွယ်ရာမှာ ဖြူလေးတို့ ခွေးဇာတ်ခင်းနေလို့ မကောင်းဘူး"
    "ဖြူလေးရယ် ကိုချစ်မနေနိူင်တော့လို့ပါ ဟိုနေ့ကပဲ အားရအောင် လိုးခဲ့ကြပြီးပြီ ခုမှ မထူးတော့ပါဘူး ဖြူလေးလည်း စိတ်ပါလက်ပါ ခံခဲ့တာပဲနော် ဖြူလေး ခုတစ်ခါလောက် ခွင့်ပြုပါ မနေနိူင်တော့ဘူး "
    ဦးချစ်နိူင်က ဖြူလေးလက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြောလာတော့ လက်တွေကို ရှောင်ဖယ်ပုတ်ထုတ်ရင်း
    "ဒီမှာ ဦးချစ်နိူင် ဟိုနေ့က ဖြူလေး အဲဒီလိုဖြစ်သွားတာ ဦးချစ်နိူင်လက်ချက်မှန်း သိတယ်။ ပြီးတာတွေ ထားလိုက်တော့ ဖြူလေး ခွင့်လွှတ်တယ် ခုကစပြီး ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလိုပဲ နေကြရအောင်"
    "ဖြူလေးရယ် ကိုချစ်လည်း ယုတ်မာချင်လွန်းလို့ မဟုတ်ပါဘူး ချစ်လွန်းလို့ လုပ်မိလုပ်ရာ လုပ်မိတာပါ ဒီမှာကြည့်ပါဦး ကိုချစ်ကောင်ကြီးက အရမ်းဆာနေပြီ လုပ်ပါနော် ခုတစ်ခါတော့"
    ပုဆိုးခါးပုံစာကို ဆွဲဖြေလိုက်တော့ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေတဲ့ လီးမည်းမည်းကြီးက ဖြူလေးမျက်နှာရှေ့မှာ တရမ်းရမ်း။ မြင်ကွင်းထဲမှာ ပေါ်လာတဲ့ လီးကြီးကို မျက်နှာလွှဲလိုက်ရင်း အပေါက်၀ကို လက်ညိုးထိုးကာ
    "အခန်းထဲက ခုချက်ချင်းထွက်သွားတော့ ဦးချစ်နိူင် ဖြူလေး ဟိုနေ့ကလို အမှားမျိုး ဘယ်တော့မှ ထပ်မလုပ်တော့ဘူး"
    "ဖြူလေးကလည်းကွာ..."
    ဦးချစ်နိူင်က ဖြူလေးကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ချုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ အားရှိသလောက် ရုန်းကြည့်ပေမယ့် ယောက်ျားအားကိုတော့ မယှဉ်နိူင်။ ရုန်းရင်းကန်ရင်း ဖြူလေး အားလျှော့လာတယ်၊ ဦးချစ်နိူင်က ဖြူလေးနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုပ်ဖို့ ကြိုးစားနေပေမယ့် လုံး၀မဟပဲ နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်း ပိတ်ထားတယ်။ နှုတ်ခမ်း နမ်းမရတော့ ပါးပြင်တွေ နဖူးပြင်တွေကို နမ်းလိုက် လျှာနဲ့ လျက်လိုက် လုပ်နေပြန်ရော။ အားကုန်သွားလို့ ဆက်မရုန်းတော့ပဲ မျက်လုံးတွေမှိတ်ကာ လုပ်ချင်ရာ လုပ်တော့ ဆိုပြီး ငြိမ်နေမိသည်။

    မှိတ်ထားတဲ့ မျက်ခွံတွေပေါ်ကို လျှာနွေးနွေးက ရောက်လာပြန်တယ်။ ပြီးတော့ နှာခေါင်းကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံထားပြန်ပြီ။ အသိစိတ်က မလုပ်သင့်ဘူးလို့ တွေးပေမယ့် နမ်းရှုပ်မှုနဲ့အတူ ပုဆိုးမရှိတော့တဲ့ လီးကြီးက အဖုတ်ကို ထိပွတ်နေတော့ ကာမစိတ်တွေ ထန်လာပြီပေါ့။ သူက ဖြူလေးရဲ့ အပေါ်ဘောင်းဘီရော အတွင်းခံပါ ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖြူလေးဖင်ကြီးကို ဖင်ဘူးတောင်းထောင် အနေအထား လုပ်ယူပြန်တယ်။ ခုချိန်မှတော့ ငြင်းဆန်ရုန်းကန်မနေတော့ သူလိုချင်တဲ့ပုံစံ နေပေးလိုက်သည်။
    ဖင်ထောင်ရက် အနေအထားနဲ့ နောက်က ပြူးထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ကို ကုန်းလျက်တော့တယ်။ သူ အဖုတ်လျက်ရင် တော်တော်ကြာတယ် ဟိုနေ့ကဆို ခဏခဏ လျက်ပေးတယ်။ ဦးချစ်နိူင် ဒီလိုလုပ်ပေးရင် အရင်က မခံစားဖူးတဲ့ သုခအရသာကို မိန်းမောနှစ်သက်မိတာတော့ အမှန်ပဲ။ တစ်ချီပြီးအောင် လျက်ပေးပြီးတော့ ဖြူလေးက်ို ပက်လက်လှန်ပြီး သူလီးကြီးကို ဖြူလေးနှုတ်ခမ်းပေါ် လာတင်တယ်။
    "ဖြူလေး ဟပြီး စုပ်ပေးလေ"
    ဖြူလေး ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။ သူ့ဒစ်ဖူးကြီးနဲ့ ဖြူလေးနှုတ်ခမ်းတွေကို နှုတ်ခမ်းနီဆိုးသလို လုပ်နေပြန်ရော။ လီးနဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ပွတ်နေတာကို စိတ်ဆိုးပေမယ့် လီးစုပ်ရမှာကို အရင်လောက် ရွံရှာမှု မရှိတော့ သူသာ အတင်းအဓမ္မ ထိုးထည့်လာပါက စုပ်ပေးမိတော့မှာ။ ဒါမယ့် သူက နှုတ်ခမ်းကို ထိပ်ဖူးနဲ့ တစ်ချက်နှစ်ချက် ရိုက်ပြီး အောက်ကို ဆင်းသွားတယ်။
     ဖြူလေးကို မှောက်ခုံအနေအထား နေစေပြီး ဖြူလေးကို ခွကာ အဖုတ်ကို နောက်ကနေ ထိပ်နဲ့ တေ့ထားတယ်။ ပူနွေးတဲ့ အချောင်းကြီးက အဖုတ်ထဲကို တအိအိ တိုး၀င်လာတယ်။ ကိုကြီးမျက်နှာကို ဖြတ်ခနဲ မြင်ယောင်တော့ ၀မ်းနည်းအားနာစိတ် ဖြစ်လာသည်။ လီးအ၀င်အထွက်က တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ပါလာတော့ အဖုတ်ထဲက လီးကြီးကို အလိုလို ဆွဲညှစ်နေမိတယ်။ အရသာ တော်တော်ကောင်းနေပြီ၊ အသံတော့ လုံး၀မထွက် အံကြိတ်ခံနေမိသည်။ ဦးချစ်နိူင်က အားကုန် ဆောင့်ထည့်နေတယ်။ ဖြူလေးလည်း ဖင်ကြီးကို နောက်ပြန် ကော့ကော့ပေးမိသည်။
    ဖြူလေးကို ခွင့်မလွတ်ပါနဲ့ ကိုကြီးရယ်

    "ချစ်နိူင် သူငယ်ချင်း လာပါဦးဟ မင့်ကို တိုင်ပင်စရာ ပြောစရာလေးရှိလို့"
    "အေး..လာပြီ လူအေး ငါ ခြံထဲက မြက်တွေ ရှည်နေပြီမို့ ခုတ်ရှင်းနေတာ နေဦး လက်ဆေးလိုက်ဦးမယ်"
    လူအေးကြည့်ရတာ ရုံးသွားဖို့ ဘာမှ ပြင်ဆင်ထားပုံ မရဘူး။ အိမ်နေရင်း အ၀တ် ခပ်နွမ်းနွမ်းနဲ့ ဒီနေ့ စနေလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ လက်ဆေးပြီး လူအေး ဆီလျှောက်လာခဲ့သည်။
    "ကဲ ပြော သူငယ်ချင်းဘာလဲ"
    "ဒီလိုကွ ဟိုဘက်ရွာက ငါ့မိတ်ဆွေက သူဆန်စက်ကို ဈေးချိုချိုနဲ့ ထုတ်ရောင်းဖို့ ပြင်နေတယ်ကွ "
    "အဲဒီတော့ ..."
    "ဈေးက တန်လွန်းနေတယ်ကွာ အဲဒါ ငါ ၀ယ်မလားလို့"
    "ဒါများကွာ ငါ့ကို တိုင်ပင်နေရတယ်လို့ မင်းပိုက်ဆံနဲ့မင်း ကြိုက်သလို လုပ်ပေါ့ကွ"
    "မဟုတ်ဘူးလေကွာ ငါက ရုံးတစ်ဖက်နဲ့ အလုပ်မအားဘူး မင့်ကို ဦးဆောင်လုပ်ခိုင်းမလို့ လစာလည်း ပေးမှာပေါ့ ဘယ်လိုလဲ"
    "မင်းလုပ်စေချင်ရင် လုပ်ရမှာပေါ့ မင်းက ငါ့ကျေးဇူးရှင်ပဲကို"
    "အဲလိုလည်း မဟုတ်ဘူးလေကွာ မင်းလည်း အလုပ်လေးနဲ့ ဆိုတော့ ဂုဏ်ရှိတာပေါ့ "
    "မင့်စေတနာကို ငါနားလည်ပါတယ် သူငယ်ချင်းရာ မင့်ကျေးဇူးတွေလည်း ငါ့အပေါ် များနေပါပြီ ငါ့ မင်းအလုပ်ကို ကြိုးကြိုးစားစား လုပ်ပါ့မယ် ဒါနဲ့ မင်း ရုံးမသွားဘူးလား "
    "အေး ဒီနေ့ အရောင်းအ၀ယ်ကိစ္စ စကားပြောမလို့ ခွင့်ယူထားတယ် မနက်ဖြန် ဆိုလည်း စနေလေ ရုံးပိတ်ပြီ "
    "အေး အေး အရောင်းအ၀ယ်ကိစ္စကတော့ မင်းပဲလုပ်လိုက်ကွာ စက်ရုံသွားကြည့်မှ ငါလိုက်ခဲ့တော့မယ်"
    "ဒီနေ့ အရောင်းအ၀ယ်ဖြစ်ရင် မနက်ဖြန် စက်ရုံကို သွားကြည့်ကြတာပေါ့ကွာ"
   "Ok လေ ငါ မြက်တွေ သွားရှင်းလိုက်ဦးမယ်"
    "နားပါဦးလားကွာ"
    "ရပါတယ်ကွ ရေချိုးကောင်းအောင်လို့ပါ"
    မြက်ရှင်းဖို့ ထွက်လာခဲ့တယ်။ စက်ရုံမှာ လုပ်ရရင်တော့ ဒီအိမ်မှာ နေရဖို့ မသေချာ အဲဒီစက်ရုံ ရှိတဲ့ရွာက နည်းနည်းဝေးတယ် ဆိုင်ကယ်နဲ့ ဆိုရင်တော့ အသွားအပြန် လုပ်လို့ရပါတယ်လေ။ အလုပ် လုပ်ဖို့က အပန်းမကြီးပေမယ့် ဖြူလေးရှိတဲ့ ဒီအိမ်ကနေ ခွဲမနေချင်တာတော့ အမှန်ပင်။
    အလုပ်ပြီးတော့ ရေမိုးချိုးပြီး အိမ်ထဲ ၀င်လာခဲ့တယ်။ လူအေးကတော့ ဧည့်သည်တွေနဲ့ အရောင်းအ၀ယ်ကိစ္စ စကားပြောနေတယ်။ မီးဖိုချောင်မှာ ချက်ပြုတ်နေတဲ့ ဖြူလေးကို မြင်လိုက်တယ်။ အ၀တ်အစား အမြန်၀တ်ပြီး ထမင်းစားခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့တယ်။

    ဖြူလေးက ဧည့်သည်တွေအတွက် ကော်ဖီဖျော်ဖို့ ပြင်ဆင်နေတာ တွေ့ရသည်။ ဖြူလေး၀တ်ထားတာက ပုရိသတွေကို ရင်ခုန်စေတဲ့ ၀တ်စားဆင်ယင်မှု ပုံစံဖြစ်သည်။ အောက်ပိုင်းမှာ ၀တ်ထားတာက ခဲရောင် အသားကပ် ဘောင်းဘီလေး။ ဒါကို စတော်ကင်လို့ ခေါ်ကြလားမသိ။
    ချစ်နိူင်က မိန်းကလေးတွေ ဒီလိုဘောင်းဘီ ၀တ်ထားတာ တွေ့ရင် မနေနိူင်မထိုင်နိူင်အောင် စိတ်တွေ ထန်လေ့ရှိသည်။ အမှန်တော့ မိန်းကလေးတွေ ဘယ်လို၀တ်၀တ် မ၀တ်၀တ် ငှက်ပျောပင်ကို ထမိန်ပတ်ပေးထားရင်တောင် ကိုယ့်စိတ်က ထန်ပြီးသား ဆိုတာ ချစ်နိူင် ကိုယ့်ဘာသာ သိပါသည်။ အသားကပ် ဘောင်းဘီ၀တ်ပြီး မိန်းကလေးတစ်ယောက် လမ်းလျှောက်လာရင် ရှေ့ကနေ မြင်နေရတဲ့ အဖုတ်ရာ ဖောင်းဖောင်းလေးကို မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း မြင်နေရတာထက် ပိုကြိုက်သည်။

    ခုလည်း ဖြူလေးပုံစံက ဟင်း ဟင်း၊ တစ်ခုဆိုးတာက ဖြူလေး အပေါ်အင်္ကျီက ပေါင်လယ်လောက်ထိ ရောက်နေတော့ မြင်ချင်တာ မမြင်ရပဲ ဘောင်းဘီကပ်နေတဲ့ ပေါင်တံ တုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုးတွေပဲ မြင်နေရတယ်။
    "ဖြူလေး ကိုချစ် ဘာကူရဦးမလဲ"
    ဖြူလေးနား သွားရပ်ပြောရင်း ဖင်သားကို ဆုပ်ညှစ်လိုက်ပြီ။ အိပ်ခန်းထဲမှာ ဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်း နှစ်ခါ သုံးခါလောက် စားပြီးပြီမို့ ဖြူလေးကို သိပ်ရှိန်မနေတော့။
    "ဦးချစ်နိူင်! ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ အိမ်ရှေ့မှာ ကိုကြီးရော ဧည့်သည်တွေရော ရှိတယ်"
    "ရှိ...ရှိလေ မြင်ရတာမှာ မဟုတ်တာ"
    ပြောရင်း ဖင်ကြားအမြှောင်းလေးအတိုင်း လက်ညိုးနဲ့ ခြစ်ဆွဲလိုက်တယ်။ နောက်ပြီး ပေါင်ကြားအောက်ကို နောက်ကနေ လက်၀င်ပြီး အဖုတ်လေးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင် ပွတ်လိုက်တယ်။
    "ဖယ်ပါ...၀င်လာရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ဖြူလေး ကော်ဖီဖျော်ပို့ရဦးမယ်"
    "ဖြူလေးအလုပ် ဖြူလေးလုပ် ကိုချစ်လည်း ကိုယ့်အလုပ် ကိုယ်လုပ်မယ်"
    အင်္ကျီစကို ဆွဲမပြီး ခါးအထက်မှာ စုချည်လိုက်တယ်။
    "ဒီလိုလေးမှ မိုက်တာ"
    "ငါတော့ စိတ်ညစ်ပါတယ် ဦးချစ်နိူင် ဖယ်စမ်းပါ ကိုကြီး၀င်လာရင် ဒုက္ခ"
    မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ဖြူလေးရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ ဘောင်းဘီအောက်က အဖုတ်နေရာက အတိုင်းသား အလယ်က အမြှောင်းလေးတောင် မြင်ရတယ်။ နှာခေါင်းကြီး နစ်၀င်သွားအောင် နမ်းရှိုက်လိုက်တယ်။ သေးနံ့လိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ မွှေးတာလည်း မဟုတ်ပဲ စောက်ဖုတ်နံ့ကို လျက်ရတဲ့ အရသာကို လူတွေ ဘာလို့ နှစ်ခြိုက်ကြပါလိမ့်တောင် တွေးမိတယ်။ သေချာတာကတော့ ကာမစိတ် လှုံဆော်မှုကြောင့်သာ ဖြစ်မယ်။ အတန်ကြာအောင် တမေ့တမော နမ်းရှိုက်ပြီးမှ ပြန်ခွာပြီး လျှာထုတ်ကာ စောက်ဖုတ်လေးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ အားရပါးရ လွေးနေလိုက်တယ်။ ဖြူလေးလည်း တစ်ချက် တစ်ချက် တွန့်တွန့်သွားတာ သတိထားမိတာပေါ့။
    "ခဏနေဦး ကော်ဖီထည့်ပြီး သွားပို့လိုက်ဦးမယ်"
    ကော်ဖီသွားပို့ဖို့ ဖြူလေး လှည့်အထွက်မှာ ဖင်လုံးလေးကို ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်လိုက်ပြီး
    "မြန်မြန် ပြန်လာနော် ကိုချစ် ဆာလှပြီ"
    ဖြူလေးက မျက်စောင်းလှလှလေး တစ်ချက် ထိုးပြီး ဗန်းကိုင်ကာ ထွက်သွားတယ်။


   ဖြူလေးရဲ့လက်တစ်ဖက်က ဥနှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်နေပြီး တစ်ဖက်က ချစ်နိူင်လီးကို ကိုင်ကာ လီးစုပ်နေရှာသည်။ ပါးလေးတွေ ခွက်၀င်နေအောင် စုပ်ပေးနေပုံက ချစ်နိူင်ကို စိတ်ကျေနပ်စေတယ်။ ဖြူလေးကို လိုးဆော်ရတာ အထူးအဆန်း မဟုတ်တော့ လူအေးမရှိတဲ့ အချိန်တွေမှာ နှစ်ယောက်သား ခိုးစားခဲ့ကြတဲ့ အကြိမ်ပေါင်းလည်း မရေနိူင်ပြီ။
    လူအေးမရှိတဲ့ အချိန်ဆို ဖြူလေးက ချစ်နိူင်မယားပါပဲ။ ဖြူလေးတို့ အိပ်ခန်း၊ ထမင်းစားခန်း၊ ဧည့်ခန်း တစ်အိမ်လုံးအနှံ့ ချစ်ကြ ပျော်ကြသည်။ လူအေး ကွယ်ရာမှာဆို ချစ်နိူင်ကို ကိုချစ်၊ ကို၊မောင် အဲဒီလို အမျိုးမျိုး ခေါ်နေတတ်ပြီ။ အဲ.. လူအေး ရှိရင်တော့ တည်ကြည်သိမ့်မွေ့တဲ့ ဇနီးကောင်းပေါ့လေ၊ ချစ်နိူင် လိုးချင်တိုင်း အချိန်မရွေး ကုန်းပေးတာ သူမဟုတ်တဲ့ ပုံစံနဲ့ လိုးတာက မထူးဆန်းပေမယ့် ဖြူလေး သူ့ကို လီးစုပ်ပေးတာက သိပ်မကြာသေး။ မိန်းမချောချောလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ပြီး လိုးရတာကို ဘာနဲ့မှ မလဲနိူင်အောင် ကြိုက်တယ်။
    ခုနောက်ပိုင်း ချစ်နိူင်က စက်ရုံမှာ လုပ်နေတော့ အရင်လောက် အခွင့်အရေး မရတော့ဘူး။ တစ်နေ့ တစ်ခါတော့ လုပ်လို့ရအောင် လုပ်သည်။ လူအေးက အစိုးရရုံးမို့ အချိန်မှန်မှန် ရုံးတက်ရတယ်။ ချစ်နိူင်က အိမ်အလုပ် ဆိုတော့ နောက်ကျလည်း ပြဿနာမရှိ စက်ရုံမှာက သူက အကြီးဆုံးမလား၊ နောက်ပြီး ဘာမှ ဟုတ်တိပတ်တိလည်း မလုပ်ရပါဘူး။ ဒါကြောင့် လူအေးရုံးသွားပြီးရင် ဖြူလေးကို အနည်းဆုံး တစ်ချီဆွဲ အဖုတ်လေးထဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်ပြီးမှ စက်ရုံသွားတယ်။ ကျန်တဲ့ အချိန်ကတော့ အခွင့်အရေးရရင် ရသလိုပေါ့လေ။
    ဒီနေ့ ဖြူလေးကို ပိုလှနေတယ် ထင်မိသည်။ အဝါရောင် ဆွဲသားလက်ရှည်လေး ၀တ်ထားတော့ နဂိုဖြူတဲ့ အသားက အင်္ကျီရောင် ဟပ်ကာ ၀င်းဖန့်နေတယ်။ လူအေး ဆင်ပေးထားတဲ့ ဖြူလေးလည်ပင်းက ဆွဲကြိုးကြီးက လီးစုပ်နေတဲ့ ဖြူလေး လှုပ်ရှားမှုနဲ့အတူ လှုပ်ရမ်းနေတယ်။ ဖြူလေးက ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ကာ ပလွေမှုတ်နေပြီး ချစ်နိူင်ကတော့ ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ကာမသုခ ခံစားရင်း ဖြူလေးခေါင်းပေါ်က ဆံစလေးတွေကို ပွတ်ကိုင် ဆော့ကစားနေတယ်။
    ချစ်နိူင်က အားမရတော့ပဲ ထရပ်ကာ ဖြူလေးပါစပ်ကို ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ပါးစပ်ကို အလိုးခံရင်း ဖြူလေးက တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေး ဖြစ်သွားတော့တယ်။ ချစ်နိူင်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ် လက်ထောက်ကာ စောက်ပတ်ကို လိုးသလို ခါးကော့ကော့ပြီး ပါးစပ်ကို ညှောင်းလိုးနေတယ်။
    "ဝူး..အု..အု..အူး...အွပ်..ဗြွတ်..ဗြွတ်......"
    ဖြူလေး အသက် ရှူမရတော့ပဲ လီးကြီးက ပါးစပ်နဲ့ အပြည့်ဖြစ်ကာ အာခေါင်ကိုပါ လာလာထောက်တာကြောင့် မျက်ရည်တွေ လည်လာတယ်။ ချစ်နိူင်ကတော့ ဖယ်မပေးပဲ အားရပါးရ လိုးကာ သုတ်ရည်တွေကို ပါးစပ်ထဲ အကုန် ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ ပက်လက် အနေအထားကြောင့် ၀င်လာတဲ့ သုတ်ရည်တွေ သီးကုန်ပြီး မျက်ရည်တွေပါမက နှာရည်တွေပါ ထွက်ကုန်တယ်။ လီးထိပ်မှာ ပေကျံနေတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ဖြူလေးနှုတ်ခမ်းမှာ ပွတ်သုတ်လိုက်တယ်။

    ဦးချစ်နိူင်ကို အရင်ကလို တည်တည် တင်းတင်း မဟုတ်ပဲ ဖော်ဖော်ရွေရွေ ဆက်ဆံပေးတော့ သူက အခွင့်အရေး ယူချင်လာသည်။ ကိုကြီး အိမ်မှာ မရှိတဲ့ အချိန်တွေမှာ မတော်တဆလိုလို ဘာလိိုလိုနဲ့ ဟိုထိ ဒီထိ ဟိုကိုင်ဒီကိုင် လုပ်လေ့ရှိသည်။ နေ့လည်နေ့ခင်းဆို ဟိုပေါ်ဒီပေါ် အိပ်တတ်ပြီး မြင်ရဖန် များလွန်းလို့ သူရဲ့ ရွံစရာကောင်းတဲ့ လီးမည်းမည်းကြီးကိုတောင် အလွတ်ရနေပြီ။
    ကိုကြီးနဲ့ လုပ်တဲ့ အချိန်တွေမှာ သူ့လီးကြီးကိုပဲ မြင်ရောင်နေမိတဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း စိတ်တိုမိတယ်။ ဖြူလေးရဲ့ အ၀တ်အစားတွေကိုလည်း အခွင့်အရေးရတိုင်း ခိုးယူပြီး နမ်းရှူ ဂွင်းတိုက်လေ့ ရှိတာကို အမြဲတမ်း ချောင်းကြည့်ဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်က သူ ဒီလိုလုပ်တာကို စိတ်ဆိုးရွံရှာမိသော်လည်း တစ်ဖက်ကလည်း ဖြူလေးကို သူ လုပ်ချင်နေတာ လုပ်ခွင့်မရပဲ ဒီလို စွဲလန်းပြီး အာသာငမ်းငမ်း ဖြစ်နေတာကို ကျေနပ်သဘောကျနေသည်။
     အရင်က အ၀တ်တွေ မလျှော်ခင် အိပ်ခန်းထဲမှာ စုပြုံထည့်ထားလေ့ ရှိသော်လည်း အခုနောက်ပိုင်း ၀တ်ပြီးသားတွေကို ခြင်းတစ်ခုထဲ ထည့်ပြီး အောက်ထပ်မှာပဲ ထားတော့တယ်။ ဖြူလေး အ၀တ်အစားတွေနဲ့ သူ တစ်ခုခုလုပ်တိုင်း ရွံရှာမုန်းတီးစိတ်နဲ့အတူ သူ့ကို အနိူင်ယူရသလို ခံစားရတာကိုလည်း နှစ်သက်ကျေနပ်တယ်။ ခုတလော ဖြူလေးအသားတွေကို မကြာခဏ ထိကိုင်တတ်သလို ဖင်သားအိအိတွေကိုလည်း သူ့အချောင်းကြီးနဲ့ ထိပွတ်လို့ရအောင် ကြိုးစားလေ့ ရှိတယ်။
    လယ်တောမသွားခင် အရင်ရက်ကတော့ တော်တော်ကြီး လွန်လာတာမို့ ဖြူလေး သည်းမခံနိူင်တော့ပဲ ပက်ပက်စက်စက် ပြောမိတယ်။ အဲဒီ့နေ့က ဖြူလေး ဘေစင်မှာ စားပြီးသား ပန်းကန်တွေကို ဆေးနေတုန်း သူက နောက်ကနေ ရောက်လာပြီး ဖြူလေးဖင်ကို လီးကြီးနဲ့ ဆောင့်ထိုးလိုက်သည်။ အရှိန်နဲ့ ဆောင့်လိုက်တာမို့ တော်တော် သိသာပြီး လက်ထဲက ပန်းကန်တောင် လွတ်ကျမလို ဖြစ်သွားတယ်။ ဖြူလေးလည်း သူ့ကို လက်ညိုးငေါက်ငေါက် ထိုးပြီး နှစ်ပြားမတန်အောင် ပြောလိုက်တယ်။
    နောက်နေ့ကစပြီး လယ်ထဲ လိုက်သွားကာ ပြန်မလာတော့တာ ဖြစ်သည်။ ကိုကြီး သူငယ်ချင်း ဆိုတော့ ဖြူလေး ဆူလိုက်လို့ အိမ်ပြန်မလာရဲတာ ဆိုရင် မကောင်းဘူး ကိုကြီးပဲ မျက်နှာပျက်ရမှာမို့ ဒီနေ့ အိမ်ပြန်လာဖို့ သွားခေါ်လိုက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ တကယ်တော့ အကြောင်းပြချက် ရှာနေတာ ဖြစ်သည်။ ဖြူလေးကိုယ်တိုင် သူ့ကို အိမ်မှာ ရှိနေစေချင်တဲ့ စိတ်ကို သတိထားမိတော့ ရှက်လည်း ရှက်မိသလို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း မကျေမနပ် ဒေါသထွက်မိတယ်။

    ချစ်နိူင်က ရွာထဲက တောင်းလာခဲ့တဲ့ အုန်းသီးကို အိမ်ပြင်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ခွဲနေတယ်။ အိမ်ဘက်ကနေ ဖြူလေး သူရှိရာ လာနေတာ မြင်တော့ ပုဆိုးအောက်စကို လျော့သွားအောင် လျှော့လိုက်ပြီး ပုဆိုးအပေါ်စကို နည်းနည်း ဆွဲတင်လိုက်တယ်။
    "ဦးချစ်နိူင် အုန်းသီးဘယ်ကရလာတာလည်း ဖြူလေးလည်း အုန်းရည် နည်းနည်း သောက်ချင်တယ်"
    "ရွာထဲက ရလာတာ အရည်က ဖြူလေးပဲ အကုန်သောက်လိုက်ပါ ဦးလေးက အဆံပဲ စားမယ်"
    "အုန်းရည်မကြိုက်လို့လား"
    "မဟုတ်ပါဘူး ဖြူလေးသောက်လို့ ကျန်မှ သောက်တော့မယ်"
    "အာ..တစ်ယောက်တစ်၀က်....ဟင်.."
    အနားရောက်လို့ စကားပြောရင်း ထိုင်မလို့ အလုပ်မှာ ချစ်နိူင်ပုဆိုးကြားက မာန်ဖီနေတဲ့ အကောင်ကြီးကို မြင်သွားပြီး
    "တော်ပြီ အိမ်ထဲပြန်၀င်တော့မယ် ပြီးရင်သာ ပြောလိုက် ဦးချစ်နိူင်က အနေအထိုင် အရမ်းပက်စက်တာပဲ"
    မျက်စောင်းထိုးပြီး အိမ်ဘက်ကို ပြန်လှည့်သွားတယ်။ အနေအထိုင် ပက်စက်တာ မဟုတ်ပါဘူး ဖြူလေးရယ် မြင်စေချင်လို့ တမင်ကို ပြထားတာပါ။ ဖြူလေးရဲ့ ဘယ်ညာရမ်းနေတဲ့ အိုးကြီးကို ကြည့်ကာ တံတွေးမြိုပြီး စိတ်ထဲက ပြောမိသည်။ အောက်က ကိုယ့်ကောင်ကြီးကို ငုံ့ကြည့်တော့ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ဆာလောင်နေသယောင်။
    အားတင်းထား သားကြီးရေ မင့် မကြာခင် စမူဆာ ကောင်းကောင်းလေး စားရတော့မှာပါ စိတ်ထဲကနေ ကိုယ့်လီးကိုယ် အားပေးမိသေးသည်။ အုန်းသီးထိပ်ကို ဖောက်ပြီး အနားက ရေခွက်ထဲ မှောက်ထည့်လိုက်တယ်။ အိမ်ဘက် တစ်ချက် ကြည့်ပြီး ခါးကြားမှာ လိမ်းထားတဲ့ အထုပ်လေး ဖောက်ထည့်လိုက်တယ်။ လက်ညိုးနဲ့ ထိုးမွှေလိုက်တော့ အုန်းရည်က အဝါရောင် ပြောင်းသွားတယ်။
    သောက်ခွေး ! မဖြစ်သေးဘူးဟ ဘာလုပ်ရင် ကောင်းမလဲ စဉ်းစားစမ်း ဟုတ်ပြီ! သကြားထည့်ရမယ် သကြားကြောင့် အဝါရောင် ဖြစ်သွားတာလို့ ပြောရမယ်။ ယုတ္တိ ရှိရှိ မရှိရှိ လောလောဆယ် ဒီနည်းလမ်းပဲ ရှိတယ်။ သစ်မြစ် သစ်ဥတွေနဲ့ ဖော်စပ်ထားတဲ့ ကာမစိတ်ကြွဆေး ဆိုလို့ အရက်ဆိုင်မှာ တွေ့တဲ့ ဧည့်သည် အဖိုးကြီးဆီက ယူလာတာ စွမ်းရော စွမ်းရဲ့လား မသိဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စမ်းကြည့်မယ် ဆိုပြီး ၀ယ်လာတာ  အရက်ဖိုးပါ ကုန်သွားလို့ သောက်တောင် မသောက်ခဲ့ရဘူး။ မီးဖိုဘက်ကို အမြန်၀င်ပြီး သကြားထည့်မွှေလိုက်တယ်။ ဖြူလေးကို မတွေ့ဘူး အပေါ်မှာလားမသိ။
    "ဖြူလေး ...ဖြူလေးရေ.. အုန်းရည်ရပြီနော်"
    "လာပြီ..ဦးချစ်နိူင် "
    အိမ်ပေါ်ကနေ တဒုန်းဒုန်းနဲ့ အပြေးဆင်းလာတယ်

    အောက်က ပုဆိုးထဲမှာ လီးကြီးထောင်ထွက်နေတာကို ဖြူလေးလည်း မြင်မှာပါ။ အင်္ကျီက ခါးတိုလေးမို့ ဟနေတဲ့ အကြားက ဗိုက်သားဖွေးဖွေးတွေကို မြင်နေရသည်။ နှိပ်ပေးဖို့အတွက် အဖုတ်လေးနဲ့ အနီးကပ်ဆုံး ပေါင်ရင်းကို လက်အရောက်
    "လက်က ဘယ်လာတာလဲ ဘာလုပ်တာလဲ"
    "ပေါင်းရင်းကို လက်မနဲ့ဖိပြီး အပူထုတ်ရမှာလေ ဖြူလေးရဲ့ "
    ဘာမှမပြောတော့ပဲ မျက်စိတွေ မှိတ်ထားတယ်။ ကိုယ်အရမ်းစွဲလန်းပြီး လုပ်ချင်နေခဲ့တဲ့ ဖြူဖြူချောချော ကောင်မလေးက ပက်လက်အိပ်အနေအထားနဲ့ ကိုယ့်ရှေ့မှာ အဆင်သင့်ရှိနေပြီ။ ချစ်နိူင်လက်တွေက သူမအဖုတ်နဲ့ အနီးဆုံး နေရာမှာ ရှိနေပြီမို့ ရင်တဒိန်းဒိန်း ခုန်ပြီး ချက်ချင်း တက်လုပ်ချင်စိတ်ကို မနည်း ထိန်းနေရတယ်။ အကြမ်းပတမ်း လုပ်လို့မဖြစ် ဖြူလေး စိတ်ပါလာအောင် တစ်ဖြည်းဖြည်း နှိုးဆွပေးရမယ်။ ဖြူလေးသည် သူဟိုနေ့က အားရပါးရ လိုးဆော်ခဲ့တဲ့ မစိန်မေအဖုတ်ထဲကနေ ထွက်လာတဲ့ ကောင်မလေးပါလားလို့ အတွေး၀င်မိတော့ကာမစိတ်က ပိုထန်လာတယ်။

    "ကိုလူအေး ခင်ဗျား အသက်အရွယ်နဲ့ဆို ကလေး မြန်မြန်ယူသင့်ပြီဗျ"
    "ယူချင်တာပေါ့ဗျာ ဖြူလေးက ငယ်သေးတယ် မယူချင်သေးဘူး ဆိုလို့ "
    ရုံးမှာ လုပ်စရာမရှိတာမို့ မျက်နှာချင်းဆိုင်က လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ခဏ ထိုင်နေကြတာ ဖြစ်သည်။
    "ဒါနဲ့ ခင်ဗျားအိမ်မှာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ရောက်နေတယ်ဆို အိမ်မှာ ခင်ဗျားမိန်မနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်နေခဲ့တာလား ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမဆိုတာ အနေနီးစပ်လွန်းရင် မကောင်းဘူးနော် ခင်ဗျား မိန်းမကလည်း ငယ်ငယ်ချောချောလေး မဟုတ်လား"
    "ကလေးတစ်ယောက်တော့ ခေါ်ထားပေးပါတယ်ဗျာ သူငယ်ချင်း ဆိုတော့လည်း ဒုက္ခရောက်နေတဲ့ အချိန်မှာ ပြစ်ပယ်ထားလို့ မကောင်းဘူးမလား"
    "ကျွန်တော်က စေတနာနဲ့ သတိပေးတာနော် တစ်မျိုးမထင်နဲ့ ဒါနဲ့ အဲဒီ့လူက ဘယ်အချိန်ထိနေမှာလဲ "
    "ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ် ဘယ်ချိန်ထိ နေမယ် မသိဘူးဗျာ အလုပ်လေးဘာလေး ရှိရင် စုံစမ်းပေးဖို့ ကျွန်တော့်ကို ပြောထားတယ် အလုပ်ရရင်တော့ အဆင်ပြေကောင်းရဲ့"
    "ဒါကြောင့် ခြေနှစ်ချောင်း မကယ်ကောင်းဘူးလို့ ပြောကြတာ ကဲဗျာ ထိုင်နေကြတာလည်း ကြာပြီ ရုံးပြန်ကြတော့မလား"
    "အင်း...ပြန်ကြတာပေါ့ "
    "ဟေ့...ကောင်လေး ဒီမှာရှင်းမယ်ဟေ့"
    ခုချိန် အိမ်မှာ ဘာတွေဖြစ်နေလဲ ဆိုတာတော့ ကိုလူအေး မသိနိူင်ရှာ။
     ဖြူလေးရဲ့ ပေါင်တန်တွေက်ို ဦးချစ်နိူင်က ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေသည်။ စောနက ဘာမှန်းမသိပဲ ခံရခက်နေတဲ့ ဝေဒနာကို ခုတော့ ဘာဖြစ်နေမှန်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖြူလေး သိလိုက်သည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်နဲ့ ကာမဆက်ဆံချင်စိတ်တွေ ထိန်းမရ သိမ်းမရ ဖြစ်နေတယ်။ ဦးချစ်နိူင်ရဲ့ ထိတွေ့နှိုးဆွမှု အောက်မှာ လူက မနေနိူင် မထိုင်နိူင်အောင်ကို ကာမဆက်ဆံချင်စိတ်တွေ ဒီဂရီတိုးလာသည်။
     အရင်ကလည်း တစ်ခါတရံ လိင်ဆက်ဆံလိုစိတ် ပြင်းထန်တာမျိုး ဖြစ်ဖူးပေမယ့် ခုလောက်တော့ မပြင်းထန်ဘူး။ ဒါဟာ ဦးချစ်နိူင်ရဲ့ လက်ချက်ဆိုတာ သေချာသည်။ လူယုတ်မာကြီး ဖြူလေးကို ရုန်းမထွက်နိူင်အောင် ချောင်ပိတ်ဖမ်းတယ်။ ဒီလို ကြံနိူင်တယ် ဆိုတာ သိရဲ့သားနဲ့ ယုံစားမိခဲ့တာ ဖြူလေးအမှားပါ။ ခုချိန်မှာတော့ သူရဲ့ အသားယူ ထိတွေ့မှုတွေကို မငြင်းဆန်နိူင်တော့ပါ။ ဒီထက်မက ပိုလုပ်စေချင်သည်အထိ ကာမစိတ် ထန်နေသည်။ သူ့လီးကြီးနဲ့ တက်လိုးတာကို အားရပါးရ ခံချင်နေတယ်။
    ဖြူလေးစိတ်တွေကို ဖြေဖျောက်ပေးနိူင်တာ လောလောဆယ် ဦးချစ်နိူင် တစ်ယောက်ပဲ ရှိသည်။ ဦးချစ်နိူင်က အတွင်းခံပေါ်ကနေ ဖြူလေးအဖုတ်ကို ပွတ်နေသည်။ ဖြူလေး ထထိုင်လိုက်ပြီး ဦးချစ်နိူင်ကို ရီဝေတက်မက်တဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်နေမိသည်။ အဆီပြန်နေတဲ့ မျက်နှာကြီးက တဖြည်းဖြည်း တိုးကပ်လာတယ်။ ဖြူလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖမ်းငုံလိုက်တယ်။ ရွံရှာပေမယ့် ဦးချစ်နိူင်ရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေကို တက်မက်စွာ ငုံစုပ်နေမိတယ်။ သူ့လက်တွေက အတွင်းခံထဲ လျှိုပြီး ပွတ်ပေးနေတော့ ဖြူလေးအဖုတ်က အရည်တွေ ရွှဲလာတယ်။
    "ဖြူလေး ကိုချစ်ရဲ့ လီးကြီးကို ကိုင်ထားလေ ကြိုက်တယ်မို့လား"
    ပါးစပ်က ပြန်မဖြေပေမယ့် လက်က သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ လီးနွေးနွေးကြီးက တုန်နေတာ သတိပြုမိသည်။ လီးကြီးကိုင်မိတော့ အလိုးခံချင်စိတ် ပိုပြင်းလာတယ်။
    "ရှင် ကျွန်မကို လုပ်ချင်နေတာမလား အချိန်ဆွဲမနေနဲ့ လုပ်တော့ "
    ကိုယ့်ယောကျ်ား မဟုတ်တဲ့ အခြားသူ တစ်ယောက်ကို တက်လိုးဖို့ ပြောနေရတဲ့ အခြေအနေ ရောက်နေသည်။

   "ဟဲဟဲ ..လိုးပေးမှာပေါ့ ဖြူလေးရယ် ဖြေးဖြေးပေါ့ လာ... ကိုချစ်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို"
    ဖြူလေးကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ထားပြီး နို့လေးတွေကို ဆွဲနယ်ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ နောက်ကနေ နို့တွေ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပါးပြင်နဲ့ လည်တိုင်တစ်လျှောက် အနမ်းတွေ ခြွေလိုက်တယ်။ ဖြူလေးက ညည်းညူရင်း လူးလွန့်နေတယ်။ အရမ်းခံချင်နေပြီ ဆိုတာ သိသာတယ်။ ဖြူလေးရဲ့ ဘယ်နားရွက်လေးကို ဖမ်းငုံလိုက်တယ်။ နားရွက်လေးအနှံ့ လျှာနဲ့ လျက်လိုက်တယ်။ နားရွက်အဖျားလေးတွေကို သွားနဲ့ မနာအောင် ခက်ဆတ်ဆတ်လေး ကိုက်လိုက်တယ်။ လက်တွေက နို့အုံလေးကို မရပ်မနား ဆုပ်နယ်နေတယ်။

    "ဖြေးဖြေးလာပါ ဖြူလေးရယ် လဲကုန်ပါ့မယ် ရော့အုန်းရည်"
    "ဟင်! အုန်းရည်က ဘာလို့အဝါရောင်ကြီး ဖြစ်နေတာလဲ"
    "သကြား ..သကြားကြောင့်လေ "
    "သကြားထည့်တာ အဲလောက်ဝါစရာလိုလို့လား"
    ကိုယ့်ကိုယ်ကို တည်ငြိမ်အောင် ထိန်းနေရတာမို့ စိတ်ထဲမှာ မလုံချင်တော့ဘူး။
    "ပေး..ပေး ဖြူလေးမသောက်ချင်ရင် ဦးလေးသောက်လိုက်မယ်"
    "အာ....သောက်မှာပေါ့"
    ခြံ၀င်းထဲကို ဟိုသူတောင်းစားလေး ၀င်လာတာ ချစ်နိူင် တွေ့လိုက်လေသည်။ အရေးထဲ ဂျိုကောင်လေးက တစ်မှောင့် ၊ အပြင်ကို ပြန်ထွက်အောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ အပြေးအလွား စဉ်းစားနေမိသည်။ အခန်းထဲ အမြန်သွားပြီး ပိုက်ဆံရှာကြည့်တော့ အရက်ဖိုးချန်ထားတဲ့ နှစ်ထောင်သာ ကျန်တော့သည်။
    "ဟော..သားသား လာ အုန်းရည်သောက်ဦးမလား"
    "မတိုက်နဲ့ ...မတိုက်နဲ့.ကလေးကို လုံး၀မတိုက်နဲ့"
    ချစ်နိူင်က အထိတ်တလန့် အော်လိုက်မိသည်။ အသံက လိုအပ်တာထက် နည်းနည်း ကျယ်သွားတယ်။
    "အမ်! ဘာလို့ ဒီလောက် အလန့်တကြား ဖြစ်နေရတာလဲ"
    "အော်...ဒီလိုရာသီဥတုမျိုးက ကလေးကို အုန်းရည်တိုက်လို့ မကောင်းဘူးလေ ကလေးဆိုတာမျိုးက ခုခံအားနည်းသေးတယ်"
    "လာ ..သားလေး အုန်းရည်မသောက်နဲ့ ဖျားလိမ့်မယ် ဦးဦး မုန့်ဖိုးပေးမယ် မုန့်သွား၀ယ်စားနော်"
    ကလေးကို အပြင်ခေါ်လာခဲ့တယ်။
    "ရော့ ဒီမှာနှစ်ထောင် မုန့်သွား၀ယ်စားပြီး ရွာထဲက သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ကစားနေနော် ညနေမှ ပြန်လာခဲ့"
    ကလေးက ပိုက်ဆံလှမ်းယူတယ်။
    "သားက ခုမှ ကစားပြီး ပြန်လာတာ မေမေတို့ အပြန်ကျရင် သား ဒီအိမ်မှာမရှိရင် အရိုက်ခံရမှာပေါ့"
    "သားအမေတို့ မရောက်ခင် ပြန်လာပေါ့ အရိုက်မခံရအောင်လည်း ဦးပြောပေးမယ်.. အော်.. နေဦး အကုန်ယူသွားရင် ကျပျောက်လိမ့်မယ် တစ်ရွက်ပြန်ပေးခဲ့ စောစောပြန်လာရင် မရဘူး ညနေမှ ပြန်လာရင် ဒီတစ်ထောင် ပြန်ပေးမယ်"
    "ဟုတ် ..ဦးဦး သား ညနေမှပဲပြန်လာမယ်"
    ကလေးက တစ်ထောင်တန်တစ်ရွက် ကိုင်ပြီး ခုန်ပေါက်မြူးထူးကာ ထွက်သွားသည်။
    ဟူး........
    တစ်ရှုပ်တော့ ငြိမ်းသွားပြီ ။မကောင်းတာလုပ်ဖို့ ကြံစည်နေတာမို့ ကိုယ့်ဘာသာ မလုံပဲ ဇောချွေးတွေ ပြန်နေသည်။ ချွေးတွေ သုတ်ရင်း ဖြူလေး အခြေအနေ ဘယ်လိုရှိလဲ သိရအောင် အိမ်ထဲ၀င်လာခဲ့သည်။
    "ဦးချစ်နိူင်ရဲ့ အုန်းရည်က အရသာတစ်မျိုးကြီးပဲ အသီးနံ့လိုလို တိုင်းရင်းဆေးနံ့လိုလိုလဲ အနံ့ရတယ်် ရော့တစ်၀က်သောက်လိုက်ဦး"
    "ဖြူလေးပဲ ကုန်အောင်သောက်လိုက် ဦးချစ်နိူင်က ခုနလေးက သောက်လိုက်ပြီးပြီ နေဦး သကြားအနည်ထိုင်နေတာ ဖြစ်မယ် မွှေပေးမယ်"
    "ကဲ ..ကုန်ပြီ "
    ဖြူလေးက ကုန်အောင်သောက်ပြီး ခွက်သွားဆေးနေတယ်။
    "ဖြူလေး ..ဘယ်လိုနေလဲ"
   "မဆိုးပါဘူး... ဒါမယ့် အရင်က သောက်ဖူးတဲ့ အုန်းရည်တွေနဲ့ မတူဘူး ခုကတစ်မျိုးပဲ.."
    "ရာသီဥတုကြောင့် ဖြစ်မယ် သူက ရာသီကိုလိုက်ပြီး အနံ့အရသာ ပြောင်းတတ်တယ်"
    "ကဲ ဖြူလေးအပေါ်သွားတော့မယ်"
    ဖြူလေးအခြေအနေ ကြည့်ရတာ ဘာမှထူးခြားဟန်မပြ။
    ငိုးမ အဖိုးကြီး ငါ့ကို ဂျင်းထည့်သွားပြီ ထင်တယ်

    ခဏကြာတော့ ဖြူလေး အိမ်ပေါ်ကနေ ဆင်းလာတယ်။
    "ဦးချစ်နိူင်.. ဦးချစ်နိူင် "
    "ဟမ်...ဘာလိုလို့လဲ ဖြူလေး.. ဘာလုပ်ပေးရမလဲ"
    "ဘာမှမလိုဘူး  ဖြူလေးတစ်ကိုယ်လုံး လေးလံကိုက်ခဲပြီး တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေလို့"
    ချစ်နိူင် လှိုက်ခနဲ ၀မ်းသာသွားသည်။ ဆေးစွမ်းပြပြီ ထင်တယ် တစ်ခုခုတော့ ထူးနေပြီ။
    "နေရထိုင်ရတာ သက်သာအောင် ဦးချစ်နိူင် နှိပ်ပေးရမလား"
    "ရတယ် မလုပ်နဲ့ ညောင်းကိုက်တာမျိုးလည်း မဟုတ်ဘူး တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့ စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေတာ ဘာဆေးသောက်ရင် ကောင်းမလဲ"
    "အုန်းရည်သောက်လိုက်လို့ အပူခိုးရိုက်ပြီး အထက်တက်လာဖြစ်မယ် ဆေးသောက်စရာ မလိုဘူး အပူထုတ်လိုက်ရင် ရတယ် ဦးချစ်နိူင်လုပ်တတ်တယ် လုပ်ပေးရမလား"
    "အင်း ဒါဆိုလည်း လုပ်ပေးလေ အပူက ဘယ်လိုထုတ်မှာလဲ"
     "ဟိုနားမှာ ခဏမှောက်လိုက် ပေါင်ကို ခဏနင်းပြီး ထုတ်ပေးမယ်"
    "တစ်ကိုယ်လုံး တက်ရင် မခံနိူင်မှာစိုးလို့ ခြေတစ်ချောင်းတည်းနဲ့ နင်းပေးမယ်နော်"
    ဖြူလေးက မှောက်ခုံနေပေးတော့ ဆူဖြိုးနေတဲ့ တင်သားတွေက တောင်ပူစာလေးလို မို့မောက်နေတယ်။ ထမိန်သား ပျော့အိအိလေးကြောင့် အတွင်းခံအရာလေးက ဖင်ကြီးပေါ်မှာ ထင်းထင်းကြီး ပေါ်နေလို့ ကုန်းကိုက်ချင် စိတ်ကို ထိန်းပြီး တံတွေး ခဏခဏ မျိုချနေရတယ်။ တင်ပါးနားက ပေါင်အရင်းမှာ ခြေထောက်ကို အားထည့်ပြီး ငြိမ်ငြိမ်လေး ဖိပေးထားတယ်။ ခဏနေမှ ခြေထောက်ကို အသာလေး မ,ပေးလိုက်တယ်။
    "အပူထွက်လား ဖြူလေး "
    "အင်း ..ထွက်တယ် နောက်တစ်ဖက် လုပ်ပေးဦး"
    နှစ်ဖက်လုံး အပူထုတ်ပေးပြီးတော့ တင်သားပေါ်က အတွင်းခံအရာလေးကို ခြေဖဝါးနဲ့ ပွတ်ကြည့်နေတယ်။
    "ဖင်ကို ဘာလုပ်တာလဲ ယားတယ်"
    "ထိမိတာပါ သက်သာပြီလား ဖြူလေး"
    "မသက်သာပါဘူး နေရခက်နေတုန်းပဲ"
    "ပက်လက်အိပ်လိုက် ပြန်လုပ်ပေးမယ်"

    "ဖြူလေး အရမ်း အလိုးခံချင်နေပြီလား"
    "မသိဘူး လာမပြောနဲ့ ဒီလိုဖြစ်ရတာ ရှင့်လက်ချက်မှန်း သိတယ် ဒီတစ်ခါပဲ ရမယ်မှတ်"
    အင်္ကျီနဲ့ ဘရာကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ထမိန်ကလည်း ပြေလျော့နေပြီး အတွင်းခံ အဖြူရောင်လေးကို တစ်ပိုင်းတစ်စ မြင်နေရတယ်။
    "လာ ဖြူလေး ဟိုထိုင်ခုံမှာ ထိုင်လိုက်"
    နို့အုံက ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေး၊ တွေဖူးတဲ့ မိန်းကလေး အများစုရဲ့ နို့သီးခေါင်းက အညိုရောင်တွေ ဖြစ်ပေမယ့် ဖြူလေး နို့သီးလေးကတော့ ပန်းရောင်ဖက် သန်းနေတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာနဲ့ ထိုးလျက်တယ်။ အားမရတော့ပဲ နို့အုံကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ ဆန့်သလောက် ငုံထားလိုက်တယ်။ နို့နှစ်ဖက်ကို အားရအောင် ဘယ်ပြန်ညာပြန် စို့လျက်ပြီးတော့ ရင်ညွန့်လေးတွေ လည်ပင်းစပ်နဲ့ ပခုံးသားတွေကို လျှာနဲ့ လိုက်လျက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လည်တိုင်တစ်လျှောက် မေးစေ့လေးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံထားပြီး လျက်ပေးတယ်။
    ဖြူလေးရဲ့ မျက်လုံးတွေက မှေးစင်းပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက တဆတ်ဆတ် တုန်နေတယ်။ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံလုံးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံလိုက်ပြီး ဖြူလေးနှုတ်ခမ်းသားတွေကို လျှာနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးတယ်။
    "ဦးချစ်နိူင် ဖြူလေး ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်း မသိဘူး အရမ်းငိုချင်နေပြီ"
    ဖြူလေးရဲ့ လေသံတိုးဖျော့ဖျော့လေး ကြားရတယ်။ မှိတ်ထားတဲ့ မျက်ခွံလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ တို့ထိ နမ်းလိုက်တယ်။
    "ဖြူလေး လျှာထုတ်ပေး"
    လျှာလေးက နှုတ်ခမ်း၀မှာ ပြူတစ်လေး ပေါ်လာတယ်။
    "ထုတ်လို့ရသလောက် ထုတ်လေ"
    လျှာလေးကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်။ ဖြူလေးပါးစပ်ထဲကို လျှာနဲ့ ထိုးကလိရင်း
    "ငြိမ်မနေနဲ့လေ လျှာကို ကစားပြီး ထိုးကလိပေး"
    လျှာနှစ်ခုက အပြန်အလှန် တို့ထိ ကစားနေကြပြီး ပါးစပ်နှစ်ခု ဂဟေဆက်ကာ နမ်းစုပ်လျက် သံတွေက ဗွိဗွိ ဗွက်ဗွက် မြည်နေသည်။ ဖြူလေးက သူခိုင်းသမျှ လုပ်ပေး‌နေသည်။ အရင်က မတူသလို မတန်သလို လုပ်နေတဲ့ ကောင်မလေး ခုတော့ သူ့လက်ခုပ်ထဲကရေ

    ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ဖြူလေးဖင်ကို အစွန်းနား ရောက်အောင် ဆွဲလိုက်တယ်။ ထိုင်ခုံအောက် ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး ဖြူလေးရဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲလိုက်တယ်။ ဖြူလေးတစ်ကိုယ်လုံးမှာ ပင်တီအဖြူလေး တစ်ထည်သာ ကျန်ပြီး ချစ်နိူင်မျက်စိရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ အဖုတ်နေရာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ယှက်ကာထားတယ်။
    "လက်ကို ဖယ်စမ်း"
    အဖုတ်ကို မမြင်ရသေးပဲ အတွင်းခံ အဖြူလေး ဖုံးထားတဲ့ အဖုတ်နေရာလေး မြင်နေရတာနဲ့ကို ရမ္မက်တွေ ဆူဝေစေတယ်။ အဖုတ်ပေါ်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။ အတွင်းခံပေါ်ကနေ နှာခေါင်းနဲ့ တေ့ပြီး စောက်ဖုတ်နံ့ကို အားရပါးရ နမ်းရှူနေတယ်။ အဖုတ်ကို နှာခေါင်းနဲ့ ထိုးလို့ရသလောက် ထိုးပြီး ရှိုက်နမ်းရှူရင်း အတွင်းခံအနှံ့ လျှာပြားကြီးနဲ့ လျက်လိုက်တယ်။
    "ဖြူလေး စောက်ဖုတ်က မွှေးလိုက်တာ နမ်းလို့ ကောင်းမှကောင်း"
    "အို..ဦးချစ်နိူင်ကလည်း အဲဒီ့နေရာက မွှေးပါ့မလား မလုပ်ပါနဲ့ အားနာတယ် အနံ့အသက်တွေ နံမှာပေါ့"
    "ကြိုက်တဲ့သူအတွက် မွှေးတာပေါ့ဟာ ကိုချစ်က ကြိုက်တယ် မွှေးတယ် နမ်းမယ်"
    ဖြူလေးအဖုတ်က ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေနဲ့ ချစ်နိူင်ရဲ့ တံတွေးတွေ ရောပြီး အတွင်းခံရှေ့ပိုင်းမှာ စိုရွှဲနေပြီ။ ချစ်နိူင်လည်း ကိုယ်ပေါ်က အ၀တ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တယ်။ အောက်ခံကိုပါ ချွတ်လိုက်ပြီး
    ဖြူလေး ဒီမှာတွေ့လား ဖြူလေးစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးချင်လွန်းလို့ ကိုချစ် လီးထိပ်က အရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်နေပြီ။
    "ဦးချစ်နိူင်ရယ် လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပါတော့ အချိန်ဆွဲမနေနဲ့"
    "အရမ်း အလိုးခံချင်နေပြီလား ဖြေးဖြေးပေါ့ လူအေး ရုံးကပြန်မလာမချင်း အားရအောင် လိုးပေးမှာ"
    "ရှင် ..ဒီအကြောင်းတွေ လျှောက်မပြောရဘူးနော်"
    "အေးပါဟ လောလောဆယ် ကို့ လီးနံ့လေး ရှူကြည့်စမ်း"
    "အူး..အွမ်း...အမ်း ..ဖယ်..ဖယ်.. မလုပ်နဲ့.. နံတယ်.. အူး.. အွမ့်.. ရွံတယ်..မလုပ်နဲ့ "
   ချစ်နိူင်ရဲ့အတွင်းခံကို ဖြူလေးနှာခေါင်း၀မှာ တေ့အုပ်ထားတော့ အတင်းရုန်းဖယ်နေတယ်။ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ဖြူလေး အဖုတ်ကို ကုန်းလျက်လိုက်တယ်။
    "အား...ရှီး...ကောင်းလိုက်တာ "
    ချစ်နိူင် မနားတမ်း စုပ်လျက်ပေးနေတော့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ဆီ အဖုတ်ကို ကော့ထိုးနေတယ်။ စောက်စိလေးကို လျှာနဲ့ ထိုးကော်ပြီး ဝေ့ဝိုက်လျက်လိုက်တယ်။ ချစ်နိူင်ပါးစပ်မှာ အရည်တွေ ပေပွနေပြီ။မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဖြူလေး မျက်နှာနားမှာ လီးကို ဆုပ်ကိုင် ဂွင်းတိုက်ပြတယ်။
    "ကိုချစ် လီးကြီးကို အကြင်နာလေး မပေးချင်ဘူးလား"
    "ဟင့်အင်း ..မလုပ်နဲ့နော် ဖြုလေးရွံတယ်"
    "ရော့ပါ..စမ်းကြည့် ..နောက်ဆို စွဲသွားမယ်"
    "ပါးစပ်နားကို လီးထိပ်နဲ့ ပွတ်ပေးနေတော့ ဖြူလေးက နှုတ်ခမ်းကို အတင်းပိတ်ထားတယ်"
    ဖြူလေးရဲ့ နှာခေါင်း၀ကို ဒစ်ဖူးနဲ့ တေ့ပေးတော့ တစ်ချက် ပျို့ပြီး မျက်နှာလွှဲတယ်။ ပထမအကြိမ်မှာ အတင်းအကြပ် မလုပ်ချင်လို့ လက်လျှော့လိုက်တယ်။ အဖုတ်၀မှာ လီးကို တေ့လိုက်ပြီး မထည့်သေးပဲ အဖုတ်ကို လီးနဲ့ ခဏ ပွတ်တိုက်လိုက်တယ်။
    "ဦးချစ်နိူင် လုပ်မယ်ဆို လုပ်ပါတော့ ဖြူလေး မနေနိူင်တော့ဘူး"
    နှိုးဆွထားလို့ အရည်ရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကို ထိုးထည့်တော့ အလွယ်တကူ ၀င်သွားတာများ အဆုံးထိ။

    "ကိုယ့်လူက ရုပ်ကြမ်းကြီးနဲ့ တယ်နုသကိုး ကဲပါဗျာ တဲမှာ သွားနားပါ ကျုပ်တို့ လုပ်လိုက်ပါ့မယ်"
    "ဟုတ်တယ်ဗျ ကျွန်တော်ခါးတွေ နာနေပြီ ဒါနဲ့ အိမ်သာသွားချင်လာလို့ အိမ်သာ ဘယ်နားရှိလဲဗျာ"
     "ဟား ဟား..ကိုယ့်လူရယ် လယ်တောမှာ အိမ်သာရှိမလား အိမ်သာကတော့ ရွာထဲမှာပဲ ရှိမယ် တွေ့ရာခြုံ တိုးပြီးသာ ရှင်းလိုက်"
    ချစ်နိူင်လည်း နီးစပ်ရာ ခြုံထဲတိုးပြီး ကိစ္စရှင်းလိုက်ရသည်။ ကိစ္စပြီးလို့ ခြုံထဲက ထွက်မည် အလုပ်မှာ ချစ်နိူင်ရှိရာ ခြုံဘက်ကို ခပ်သွက်သွက် လျှောက်လာနေတဲ့ ဖြူလေးရဲ့ အမေ မစိန်မေကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ချစ်နိူင်လည်း ခြုံထဲက မထွက်သေးပဲ အသာငြိမ်နေလိုက်သည်။ မစိန်မေက အလုပ်လုပ်နေတဲ့ လူတွေဘက်ကို တစ်ချက် လှည့်ကြည့်ပြီး ရှေ့က ထမိန်စကို ဆွဲမ,လိုက်သည်။ အမွှေးတွေနဲ့ ရှုပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ချစ်နိူင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရသည်။
    မစိန်မေက ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို နည်းနည်းချဲပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက် သေးတွေ တဗြန်းဗြန်း ပေါက်ချနေတယ်။ အမွှေးထူထူနဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲက ဝါကျင်ကျင် သေးတွေ ထွက်ကျနေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ပြီး ချစ်နိူင်ရဲ့ ကာမပိုးတွေ ထကြွကာ အောက်က လီးက ထောင်ထလာတယ်။ သေးပေါက်ပြီး လှည့်ထွက်သွားတဲ့ မစိန်မေရဲ့ ဖင်ကြီးတွေ ကြည့်ရင်း တက်လိုးချင်တဲ့ စိတ်တွေက်ို ချစ်နိူင် မနည်း ထိန်းထားရတယ်။
    မစိန်မေက ချစ်နိူင်ထက်တော့ လေးငါးနှစ် ကြီးလောက်သည်။ ချစ်နိူင်စိတ်ထင် လေးဆယ့်ငါး လေးဆယ့်ခြောက်လောက် ဖြစ်မည်။ ရုပ်ရည်က သိပ်မဆိုး ဖြူလေးနဲ့ မျက်နှာပေါက် ဆင်တယ်။ အသားကတော့ ဖြူလေးလို မဖြူဘူး နေလောင်ထားလို့ အသားရောင်က အညိုရောင်ဘက် သန်းနေတယ်။ ခါးက အဆီတွေ ထွက်ပြီး တုတ်နေပေမယ့် နို့ကြီးတွေ ဖင်ကြီးတွေကတော့ တော်တော်ကြီးတယ်။ ခြုံထဲက မထွက်သေးပဲ စောနက မြင်လိုက်ရတဲ့ အမွှေးဖားဖားနဲ့ အဖုတ်ကြီးကို မြင်ရောင်ပြီး လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ တစ်ချီပြီးအောင် ဂွင်းတိုက်လိုက်တယ်။

    "ကဲ.. တစ်နာရီတောင်ထိုးတော့မယ် ထမင်းစား နားကြရအောင်ဟေ့"
    ရွာသားတစ်ယောက်က "ကျုပ်က ကိုထွန်းဦးပါးစပ်ကနေ ဒီစကားပြောမယ့် အချိန်ကို စောင့်နေတာဗျ"
    တဲဖက်ကို ထမင်းစားဖို့ ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။
    "ယားလိုက်တာဗျာ ကောက်လှိုင်းတွေက"
    "ကိုချစ်နိူင်က လုပ်နေကျ မဟုတ်လို့ပါ ကျုပ်တို့တော့ ဘယ်လိုမှ မနေဘူး"
    တဲနားရောက်တော့ မစိန်မေက ထမိန်ရင်လျှားပြီး တဲထဲက ထွက်လာတယ်။
    "ကိုထွန်းဦး ကျုပ် ထမင်းပွဲ ပြင်ထားခဲ့ပြီးပြီ ငါးလေး ဘာလေး ရှာရင်း ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်"
    ကိုထွန်းဦးက "ကိုချစ်နိူင် ခင်ဗျား ယားနေတယ်ဆို ကျုပ်မိန်းမနဲ့ လိုက်သွားပြီး ရေချိုးလိုက် ညနေပိုင်း ဆက်မလုပ်နဲ့တော့ တဲမှာပဲ နားနေ"
    ချစ်နိူင်လည်း သဘောတွေ့ မနောခွေ့သွားပြီး
    "ဟုတ်တယ် ကျွန်တော် ရေချိုးလိုက်မှ ကောင်းမယ်ထင်တယ်"
    "တဲထဲက ကျုပ်ပုဆိုးကို ရေလဲဖို့ယူသွား"
    ရှေ့ကသွားနေတဲ့ မစိန်မေရဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေ ကြည့်ရင်း အတွင်းခံထဲက လီးက မာတောင်နေပြန်ပြီ။ စမ်းချောင်းလေးက ခပ်ကျဉ်းကျဉ်းပါ။ တစ်ချို့နေရာက ပေါင်လယ်လောက်ထိ နက်လို့ ၀ပ်ချိုးလို့ရတယ်။
    "ကိုချစ်နိူင် ရှင်ရေချိုးနေလေ ကျွန်မ ငါးရှာလိုက်ဦးမယ်"
    "ကျွန်တော်လည်း ငါးကူရှာမယ်လေ"
    မစိန်မေက ရေတိမ်တဲ့ နေရာသွားပြီး ရေစီးကို အထက်အောက် ပိတ်လိုက်တယ်။
    ရေအိုင်တစ်ခုလို ဖြစ်သွားတာနဲ့ အထဲက ရေတွေကို ခမ်းသွားအောင် ပါလာတဲ့ ပုံးနဲ့ ပက်နေတယ်။ ရေကုန်းပက်နေတဲ့ မစိန်မေရဲ့ နောက်ကနေ ဖင်ကြီးတွေ ကြည့်ရင်း စိတ်က မထိန်းနိူင်အောင် ထန်နေတယ်။ ထမိန်ပါးပါးကို နေရာင်က ထိုးနေသဖြင့် ပေါင်တံ တုတ်တုတ်ကြီးတွေကို ရင်ဖိုစရာ မြင်နေရသည်။ အတွင်းခံ ချွတ်ထားပြီးပြီမို့ လီးက ပုဆိုးကိုထိုးပြီး ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေတယ်။
    "ပေး..ရေပုံးပေး...မစိန်မေ ကျွန်တော်ပက်မယ်"
    ရေပုံးအယူမှာ မစိန်မေရဲ့ပေါင်လုံးနဲ့ လီးကြီး ထိတိုက်မိအောင် သိသိသာသာပင် တမင်လုပ်လိုက်သည်။ မစိန်မေက မော့ကြည့်ပေမယ့် ပါးစပ်ကတော့ ဘာမှမပြောဘူး။ ချစ်နိူင် ရေပက်နေရင်း ခါးနာလာလို့ ခဏ ထိုင်နားလိုက်သည်။ ရေလည်း တော်တော် ခန်းနေပါပြီ။ မစိန်မေက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ငါးစမ်းနေတယ်။ သူရေပက်နေတုန်း ခြောက်ကောင်တောင် ရနေပြီ။
    "အယ်...ငါးရံ့ကြီး ...ငါးရံ့ကြီး...ကိုချစ်နိူင် မြန်မြန်လာ ကျောက်တုံးကြားထဲ ၀င်သွားတာ အကြီးကြီးပဲ.. လာ.. လာ"
    ချစ်နိူင် အမြန်ပြေးသွားပြီး ကုန်းနှိုက်နေတဲ့ မစိန်မေဖင်ကြီးကို လီးနဲ့ ထောက်ထားပြီး ကျောက်တုံးကြားတွေ ရမ်းနေသည်။
    "ဟိုနားကနေ ပိတ်...ဟိုဘက်က ပိတ်ထား"
    မစိန်မေက ငါးဇောနဲ့ နောက်က ထောက်ထားတဲ့ အမြှောက်ကြီးကို သိပြုမိဟန် မတူ။ ချစ်နိူင်က ငါးကို အာရုံမရ လက်က သူပိတ်ခိုင်းတဲ့ နေရာကို ပိတ်ပြီး ဖင်ကြီးကိုသာ ရသလောက် ထမိန်ပေါ်ကနေ ဆောင့်နေတယ်။ နောက်မှ နောက်ကနေ ဆောင့်နေတဲ့ အချောင်းကြီးကို မစိန်မေက သတိပြုမိသွားပြီး

    "ကိုချစ်နိူင် နောက်မှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ ဟိုနားကို သွားလေ"
    "ငြိမ်ငြိမ်နေ..ငါးလွတ်သွားလိမ့်မယ်.. ဒီတိုင်း ငြိမ်ငြိမ်လေးနေ မလှုပ်နဲ့"
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
    မစိန်မေက ချောင်းကမ်းပါးရင်းမှာ ကပ်ပြီး ရပ်နေတယ်။ ချစ်နိူင်ကလည်း မစိန်မေနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်နေပြီး ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိကပ်နေသည်။ မျက်နှာပေါ်မှာ ရေစက်လေးတွေ သီးခိုနေတဲ့ မစိန်မေက ချစ်နိူင် အတွက်တော့ လောလောဆယ် ကမ္ဘာပေါ်မှာ အလှဆုံး မိန်းမတစ်ယောက်လို့ ထင်နေတယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေ ဆွဲငုံလိုက်ပြီး ထမိန်စကို လှန်တင်ကာ အမွေးကြမ်းတွေ တောထနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို ပွတ်လိုက်တယ်။
    မစိန်မေက သူ့အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးနေတဲ့ လက်တွေက်ို ဆွဲဖယ်နေတာ မရတော့ ချစ်နိူင်ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို အားကုန်သုံးကာ တွန်းဖယ်လိုက်လို့ ချစ်နိူင်တောင် လဲကျမလိုလို ဖြစ်သွားတယ်။
    "မလုပ်ပါနဲ့ ကိုချစ်နိူင်ရယ် မကောင်းပါဘူး"
    "ကျွန်တော် မအောင့်နိူင်လောက်အောင် စိတ်တွေ ထန်နေလို့ပါ မစိန်မေရယ် ခဏလေးပါ"
    ချစ်နိူင်က မစိန်မေရဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို မ,ကာ ပေါင်ကို ပခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်ပြီး အမွေးဗရပျစ်နဲ့ အဖုတ်ကြီးကို အောက်ကနေ ပင့်လျက်လိုက်တယ်။
    "အား..မလုပ်ပါနဲ့...မသင့်တော်ပါဘူး... အား.. အ.. အ"
    "ချစ်နိူင်က အမွှေးတွေကို လက်နဲ့ဖယ်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ အစေ့ ပြူးပြူးကြီးကို လျှာဖျားနဲ့ ထိုးကလိနေတယ်"
    "အား..ရှီး..ရှီး..ကျွတ်..ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ တောင်းပန်ပါတယ် ကိုချစ်နိူင်... ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ်.. မလုပ်ပါနဲ့.. ကျွန်မက လင်ရှိမိန်းမ တစ်ယောက်ပါ.. မလုပ်ပါနဲ့.. အင်း... ဟင်း...ဟင်း..."
    ချစ်နိူင် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး ပေါင်ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ မ,ထားကာ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးဒစ်ကြီး ၀င်ရုံ သွင်းလိုက်တယ်။
    "အီး...ဟီး..ဟီး...ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ် ကိုချစ်နိူင်ရယ် ကျွန်မ ရှိခိုးဆို ခိုးပါ့မယ်... ငီး.. ဟီး.. ဟီး.. အဲလိုကြီး မလုပ်ပါနဲ့ အယ့် အယ့်.. မသင့်တော်ပါဘူး.. မသင့်တော်ပါဘူး.. မလုပ်ပါနဲ့.. မလုပ်သင့်ပါဘူး... အီး.. ငီး.. ဟီး.. ဟီး.."
    မချစ်မေပါးပြင်မှာ မျက်ရည်တွေ ဒလဟော စီးကျလာပြီး အားရပါးရ ငိုနေတယ်။ ချစ်နိူင်ကတော့ လီးကို တစ်ဆုံးသွင်းကာ ခပ်သွက်သွက် အားကုန်ထည့်ပြီး ဆောင့်နေတယ်။
    ဘွပ်..ဗြစ်...ဘွတ်...စွပ်..ဗြစ် ...ဗြစ်...
    ''အအား..ဟင်း..ဟင်း..ကျွတ်.. အမလေးလေး.. အား.. အား.. အင်း...
အမလေးတော့... အီး.. ငီး..ဟီး..ဟီး... ငါတော့ သေပါပြီ... တော်ပါတော့.. ကျေနပ်ပါတော့.. အသေသာ သတ်လိုက်ပါတော့.. အား... အီး... ရှီး... ကျွတ်ကျွတ်.. အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း..."
    မစိန်မေက တုန်တက် ကော့လန်ပြီး ခြေထောက်တွေ ယိုင်ခွေလာတယ်။ပြီးသွားတာ နေမယ်။ ချစ်နိူင်က ရေစပ်စပ်သာ ရှိနေတဲ့ ချောင်းပြင်မှာ အသာအယာ လှဲချလိုက်ပြီး အရှိန်တင်ကာ အားကုန်ဆောင့်တော့သည်။
    "အား...အ..အ..မစိန်မေ..ကျွန်တော်လည်း ပြီးတော့မယ်... ရှီး... ကောင်းလိုက်တာ... အရမ်း လိုးလို့ကောင်းတယ်.. အ.. ပြီးပြီ... ပြီးပြီ... အား.. ရှီး.. ရှီး...အား....."
    သုတ်ရည်တွေကို မစိန်မေ စောက်ပတ်ကြီးထဲ အရှိန်ပြင်းပြင်း ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ မစိန်မေက ခုထိ ငိုလို့ကောင်းတုန်း။ ပါးပြင်ပေါ်က မျက်ရည်စတွေကို လျှာကြီးနဲ့ အားရပါးရ လျက်ပေးနေတယ်။
    "မငိုပါနဲ့ မစိန်မေရယ် ကျွန်တော် မအောင့်နိူင်လို့ပါ ကျွန်တော့်ကို သတ်ချင်သတ် ရိုက်ချင်ရိုက် တိုင်ချင်တိုင်ပါ အရမ်းကောင်းတာပဲ မစိန်မေ.. မစိန်မေ အဖုတ်ကြီးက အရမ်း လိုးလို့ကောင်းတာပဲ"

  တဲကို ပြန်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှ မရှိကျတော့ဘူး။ ထမင်းစားပြီးလို့ လယ်ထဲ ပြန်ဆင်းကုန်ကြပြီ ထင်တယ်။ စိန်မေရဲ့ ထမိန်က ရေတွေစိုနေလို့ ခြောက်တဲ့ ထမိန်နဲ့ လှဲ၀တ်လိုက်သည်။ ကိုချစ်နိူင်က လမ်းတစ်လျှောက်လုံး တစ်တွတ်တွတ်နဲ့ တောင်းပန်စကား ပြောလာတယ်။
    မစိန်မေ အလှတွေ မြင်တော့ မနေနိူင်တော့လို့ပါတဲ့။ စိန်မေကို လှတယ်လို့ ဘယ်သူမှ မပြောဖူးတာ ကြာပါပြီ။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း လှတယ်လို့ မထင်မိပါဘူး။ စား၀တ်နေရေးပဲ လုံးပန်းနေရလို့ အလှအပကို စိတ်မ၀င်စားတာ ကြာပြီ။ စိတ်၀င်စားရမယ့် အရွယ်လို့လည်း မထင်မိပါဘူး။ ကိုချစ်နိူင်ကို စိတ်ဆိုးရမည်လား ခွင့်လွှတ်ရမည်လား စိန်မေမသိပါ။ စိတ်ထဲမှာတော့ ရှက်တာရော ၀မ်းနည်းတာရော ရောပြွန်းနေတယ်။
    ကိုထွန်းဦးနဲ့ မဟုတ်ပဲ သူစိမ်းယောကျ်ား တစ်ယောက်နဲ့ ဒါ ပထမဦးဆုံး နေဖူးတာ ဖြစ်သည်။ ကိုထွန်းဦးနဲ့ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်ကတည်းက ခိုးရာလိုက်ပြေးခဲ့ပြီး အိမ်ထောင်သက်တောင် နှစ်ဆယ်ကျော်လို့ သမီးတောင်မှ ယောက်ျားရနေပြီ။ ဒီကိစ္စတွေကို ရိုးအီနေပြီး ကိုထွန်းဦးကလည်း စိန်မေကို သိပ်မလုပ်တော့ စိန်မေကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်မပါတော့ပါဘူး။
    တစ်ခါတလေ စိတ်ပါမှ ကိုထွန်းဦးက တက်လုပ်တတ်ပြီး နောက်ဆုံး လုပ်ခဲ့တာတောင် နှစ်လလောက် ရှိပြီ။ ဒီနေ့မှ ကိုချစ်နိူင် အတင်းတက်လုပ်တာ ခံရတယ်။ သူက မရွံမရှာနဲ့ စိန်မေရဲ့ အဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ ထိုးထိုးလျက်ပေးတယ်။ ကိုထွန်းဦးတောင် အိမ်ထောင်သက်တမ်း တစ်လျှောက် ဒါမျိုး မလုပ်ပေးဖူးဘူး။ အို ဒါမျိုး လုပ်ရမှန်းလည်း မသိပါဘူး သူမို့လို့ မရွံမရှာ လုပ်ပေးတယ်။

    စိန်မေ ၀မ်းနည်း ငိုချင်မိသည်။ ဘယ်လိုမှန်း မသိတဲ့ ခံစားချက်ကိုလည်း ခံစားရသည်။
    "မစိန်မေ ကျွန်တော့်ကို ၀တ်စရာ အင်္ကျီ ပေးပါဦး ကျွန်တော့ဟာ လျှော်ထားလို့"
   သူက တဲပေါက်၀မှာ ရပ်နေတယ်။ သူ့ရင်ဘတ်တွေ ဗိုက်တွေမှာ အမွေးတွေက ဗရပြစ်နဲ့။ ကိုထွန်းဦး အင်္ကျီထဲက ခပ်လတ်လတ် တစ်ထည် ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ သူက အင်္ကျီကို မယူသေးပဲ ပခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်ပြီး
    "မစိန်မေ ကျွန်တော့်ကို စိတ်ဆိုးနေတုန်းလားဟင်"
   "အို..ခုမှတော့ ဒါတွေ မေးမနေပါနဲ့ ကိုချစ်နိူင် ပြီးသွားပြီပဲရှင် ဒါတွေကို ဘယ်သူ့မှ ပြန်မပြောပါနဲ့နော် ကျွန်မရှက်လို့ သတ်သေမိလိမ့်မယ်"
    "ကျွန်တော်က ဘာလို့ ပြောရမှာလဲဗျာ မစိန်မေက အရမ်းလှတာပဲ ကျွန်တော် ချစ်လို့ကို မ၀သေးဘူးဗျာ"
    ထမိန်ရင်လျှား ထားတုန်း ဆိုတော့ ပေါ်နေတဲ့ ရင်ညွှန့်တွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ တပြွတ်ပြွတ် နမ်းနေတယ်။ နှုတ်ခမ်း အထိအတွေ့က နွေးထွေးသလို နှုတ်ခမ်းမွေး မုတ်ဆိတ်မွေး ငုတ်စိစိတွေကြောင့် ယားတယ်။ ကျွန်မကို ဆွဲလှည့်ပြီး နောက်ကနေ ဖက်ထားတယ်။ သူ့လီးကြီးက ကျွန်မဖင်ကြား တည့်တည့်မှာ ရောက်နေတယ်။ ပေါ်နေတဲ့ ပခုံးသားတွေကိုလည်း တရွှတ်ရွှတ် နမ်းနေတယ်။
    "တော်ပါတော့်ရှင် ကျေနပ်ပါတော့ ရှင့် ကျွန်မကို အားရအောင် လုပ်ပြီးပြီပဲ"
   "ကျွန်တော် ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါဘူးဗျာ မစိန်မေက အရမ်းလှတော့ ချစ်မ၀နိူင် ဖြစ်နေလို့ပါ"
    လည်ဂုတ်တွေ ကျောပြင်တွေကို နမ်းလိုက် ပခုံးသားတွေကို ပါးစပ်နဲ့ ခပ်ဖွဖွ ကိုက်လိုက် လုပ်နေတယ်။ အောက်က ဟာကြီးနဲ့လည်း တင်သားတွေကို ညှောင့်ညှောင့် ထိုးနေပြီး လက်က ရှေ့က အဖုတ်ကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ပွတ်ကိုင်ပေးနေတယ်။
    "တော်ပါတော့ရှင် တော်ပါတော့ ကျွန်မမှာ ကာမပိုင်နဲ့ ရှင့်အတွက်လည်း မကောင်းဘူး ကျွန်မအတွက်လည်း မကောင်းဘူး"
    ပါးစပ်က တွင်တွင်ငြင်းနေပေမယ့် ရုန်းကန်ခြင်းတော့ နည်းနည်းမှ မပြုမိ။ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ အပြုအစု အယုအယတွေ အောက်မှာ အရည်ပျော်နေမိတာကို စိန်မေ ကိုယ့်ဘာသာသိသည်။
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
    ကိုချစ်နိူင်က စိန်မေရဲ့ ထမိန်အောက်ကို ခေါင်းတိုး၀င်ပြီး ထမိန်ထဲမှာ တလှုပ်လှုပ်နဲ့ အဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ လျက်နေသည်။ စိန်မေကလည်း ထမိန်ပေါ်ကနေ ကိုချစ်နိူင်ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး လူးလွန့်နေအောင် ခံစားနေရသည်။ ဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့ လူက ပြိုလဲတော့မလို ဖြစ်နေသည်။
    "ကိုချစ်နိူင် ကျွန်မ မတ်တပ်မရပ်နိူင်တော့ဘူး လဲကျတော့မယ်"
    "လှဲအိပ်လိုက် မစိန်မေ "
    ကိုချစ်နိူင်က ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ သူစိမ်း တစ်ယောက်ရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး လှဲနေရတာကိုတော့ ခုထိ မဝံမရဲ ဖြစ်နေတုန်းပင်။ ကိုချစ်နိူင်ကတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို တပြတ်ပြတ် လျက်လိုက် စောက်စေ့ကို ဆွဲစုပ်လိုက် လုပ်နေသည်။ သူ့ပုံစံက လုံး၀ ရွံတဲ့ အမူအရာ မပေါ်ဘူး၊ တစ်ခါတလေ စောက်မွေးတွေကို ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ကိုက်ဆွဲသည်။ နာအောင်တော့ မကိုက်ဆွဲပါဘူး။ စိန်မေ လောကကြီးကို မေ့နေသည်။ ခုဖြစ်နေတာတွေ မှန်လား မှားလား မသိချင်တော့ဘူး။ တစ်ခါမှ မခံစာဖူးတဲ့ စည်းစိမ်ထူးကို ခံစားနေရသည်။ ကိုချစ်နိူင်က ပါးစပ်နဲ့ ပြီးအောင် တစ်ချီ လုပ်ပေးပြီးတော့မှ
    "လေးဘက်ထောက် ကုန်းလိုက် မစိန်မေ"
    နောက်ကနေ အဖုတ်ထဲကို လီးကြီး ထိုးထည်းပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ စိန်မေလည်း ကာမစည်းစိမ် ထိပ်ဆုံးရောက်ပြီး အရည်တွေ တဖြန်းဖြန်း ထွက်ကာ ပြီးသွားရပြန်သည်။ ကိုချစ်နိူင်က မပြီးသေးဘူး ဆိုပြီး ပက်လက်အိပ်ကာ သူ့လီးကြီးပေါ် တက်ထိုင်ခိုင်းပြီး ဆောင့်ခိုင်းတယ်။
    စိန်မေလည်း ဒီအခြေအနေ ရောက်မှတော့ ရှက်ကြောက်မနေတော့ဘူး။ သူစိတ်ကျေနပ်အောင် စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။ စိန်မေရဲ့ အဖုတ်ထဲ သူ့ရဲ့ အရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး မကြာခင် စိန်မေလည်း တစ်ချီ ပြီးသွားရပြန်တယ်။ စိန်မေ စောက်ပတ်ထဲမှာလည်း အရည်တွေ ကျန်သေးရဲ့လားတောင် မသိတော့ပါဘူး။ ညနေ လေးနာရီလောက်မှ ကိုထွန်ဦးတို့ အဖွဲတွေ ရောက်လာတယ်။
    "ကဲ ..စိန်မေ အိမ်ယာဘေးက အရက်ပုံး ယူခဲ့ဟေ့ ကြပ်စင်ပေါ်က အမဲခြောက်တုံးလည်း ဖုတ်ပြီး သုပ်ခဲ့ဦး"
    "လာဗျာ ကိုချစ်နိူင် ချတယ်မလား ချက်အရက် ကျုပ်တို့ကတော့ ဒါပဲ ချနိူင်တယ် အမောပြေပေါ့"
    ချစ်နိူင်လည်း ကိုထွန်းဦးတို့ ဝိုင်းမှာ ၀င်ဆွဲလိုက်တယ်။ စကားတပြောပြောနဲ့ သောက်နေလိုက်ကြတာ အရက်ဝိုင်းသိမ်းတော့ မှောင်စပျိုးနေပြီ။
    "ကိုချစ်နိူင် ပြန်ရမှာ ပျင်းရင် တစ်ညတစ်လေလောက် ဒီမှာ အိပ်သွားပါလားဗျ"
    "အေးဗျာ...ကျွန်တော်လည်း အိပ်ဖူးတယ်ရှိအောင် တစ်ညလောက် အိပ်ကြည့်မလားလို့"
    မစိန်မေ မျက်စောင်းထိုးတာကို မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သည်။
    အေးလေ သူလည်း လန့်နေမှာပေါ့

    ဦးချစ်နိူင် လယ်တောလိုက်သွားပြီး အိမ်ပြန်မလာတာ နှစ်ညတောင် ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။ အိမ်မှာရှိနေရင် စိတ်ထဲမှာ အမြင်မကြည်သော်လည်း မရှိပြန်တော့ စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခု လိုနေသလို ဖြစ်နေသည်။ ဟိုနေ့က ဆူလိုက်တာကြောင့် ဖြူလေးကို လန့်ပြီး ပြန်မလာတော့တာလား မသိဘူး။

    "အမ်..ခဏနားဦးမယ် ခုမှ ရုံးကရောက်တာ ဆိုတော့"
    ကိုကြီးက အ၀တ်စားလဲဖို့ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်နေတယ်။ ဖြူလေးက ကိုကြီး အင်္ကျီကို ကူချွတ်ပေးလိုက်ပြီး ကိုကြီးကို ဆွဲဖက်ကာ ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုး၀င်လိုက်တယ်။
    "ခဏဖယ်ဦး ဖြူလေးရဲ့ ကိုကြီးက ခုမှ ရုံးကပြန်လာတာ ဆိုတော့ ချွေးနံ့တွေ နံနေတယ်"
    "အင်..ဖယ်ဘူးကွာ ဖက်မှာပဲ"
    ကိုကြီး ပေါင်ကြားကို လက်နဲ့ ရမ်းကြည့်တော့ ကိုကြီးဟာလေးက အတွင်းခံထဲမှာ အိပ်ပျော်နေတယ်။ မျက်စိရှေ့မှာ မြင်နေရတဲ့ ကိုကြီးရဲ့ နို့တစ်ဖက်ကို ဆွဲစို့လိုက်တော့ ကိုကြီး တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားတယ်။
    "ဘာလုပ်တာလဲ ဖြူလေးရဲ့ ကိုကြီးယားတယ်"
    "ကိုကြီးနော် ငြိမ်ငြိမ်နေ ဖြူလေးက ကောင်းအောင် လုပ်ပေးနေတဲ့ ဟာကို"
    အတွင်းခံရော ပုဆိုးပါ ချွတ်လိုက်ပြီး ကိုကြီးရဲ့ နို့နှစ်ဖက်ကို တစ်လှည့်စီ လျှာနဲ့ ထိုးလျက် ကလိပေးနေတယ်။ လက်ကလည်း အောက်ကဟာကြီး မာတောင်လာအောင် ဆွဲကိုင် ကလိပေးနေတယ်။ ကိုကြီးနှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်တော့ ကိုကြီးက သိုင်းဖက်ရင်း ပြန်စုပ်ပေးလာတယ်။ လီးကြီးက မာတောင်လာပြီမို့
    "ကိုကြီး ကုတင်ပေါ်မှာအိပ်လိုက်နော်"
    "ဖြူလေးကလည်းကွာ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး"
    "ဘယ်သူမြင်တာမှတ်လို့ ဘာလဲ ကိုကြီးက မလုပ်ချင်ဘူးလား"
    "လုပ်ပါ့မယ် အိပ်ပါ့မယ်ဗျား မိန်းမသဘောကျပါ"
    အိပ်နေတဲ့ ကိုကြီးပေါ် တက်ခွပြီး လီးထိပ်ကြီးကို အဖုတ်၀မှာ တေ့လိုက်တယ်။
    "ကိုကြီး ..ဖြူလေးမပြီးခင် အရင်မပြီးနဲ့နော်"
    "အေးပါ ဖြူလေးလည်း အရမ်းမညှစ်နဲ့ပေါ့"
    ကိုကြီးလီးပေါ် တက်ထိုင်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်နေမိသည်။ စိတ်ထဲမှာ နေ့လည်က မြင်ခဲ့ရတဲ့ လီးမည်းမည်း ရှည်ရှည်ကြီးတွေ တွဲလောင်ကျနေတဲ့ အုကြီးတွေနဲ့ ဖြူလေးအတွင်းခံကို နမ်းလျက်နေတဲ့ အဆီး၀င်း၀င်း မျက်နှာကြီးကို မြင်ရောင်နေမိသည်။ မုန်းဖို့ကောင်းလိုက်တာနော်
    ''ဟင်းး..အား..အား...ဟင်း..ကျွတ်..ကျွတ်''
    "ကိုကြီးက အောက်ကနေ အားနဲ့ ပင့်ဆောင့်ပေး"
    ''ဘွပ်..ဗြစ်...ဘွတ်...စွပ်..ဒုတ်''
    "အား...အ...ဖြူလေး..အား.. ကိုကြီးပြီးတော့မယ်"
    ကိုကြီးပြီးသွားရင် နောက်တစ်ကြိမ် ထဖို့ မလွယ်တာကြောင့် စိတ်ကိုလျှော့ကာ ခွပ်သွက်သွက် ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။
     ''အအား..ဟင်း..ဟင်း..ကျွတ်.. အမလေးလေး.. အား.. အား.အင်း.. ကောင်းလိုက်တာ.. ဆောင့်လိုးပေး.. တအားဆောင့်... ဖြူလေး.. စောက်ပက်ကြီး.. ကွဲသွားပါစေ.. အား.. လိုး.. လိုး.. ထွက်တော့မယ်.. ထွက်တော့မယ်... အား.. အား.. အင်း''
    ဖြူလေး ကော့လန်ပြီး ကိုကြီးပေါ် မှောက်ကျသွားတယ်။ ဒီတစ်ကြိမ်တော့ စိတ်ပါလွန်းလို့လား မသိ ကိုကြီးနဲ့ အတူတူ ပြီးသွားသည်။ နှစ်ယောက်သား ဖက်ကာ ခဏ အမောဖြေနေလိုက်သည်။ ဖြူလေး ချွတ်ထားတဲ့ အတွင်းခံကို ကောက်ကာ ကိုကြီးလီးပေါ်က အရည်တွေ ဘောင်းဘီနဲ့ သန့်ရှင်းပေးလိုက်သည်။ ဖြူလေးစောက်ဖုတ်မှာ ပေနေတဲ့ အရည်တွေကိုလည်း အတွင်းခံနဲ့ သုတ်ကာ သန့်ရှင်းလိုက်သည်။
    ညနေ နေ၀င်ရီတရော အချိန်မွာ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပေနေတဲ့ အတွင်းခံကို အ၀တ်လှန်းတန်းမှာ သွားတင်ထားလိုက်တယ်။ ဟိုလူကြီး ဒီအတွင်းခံကို ယူမှာမလွဲ..။
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
    ကိုကြီးက အဖော်ရအောင် ကောင်မလေးတစ်ယောက် ခေါ်ထားပေးမယ် ပြောပေမယ့် အလုပ်ရှုပ်ချိန်မို့ ရွာထဲမှာ အားတဲ့သူ သိပ်မရှိဘူး။ ငါးနှစ်သာ ရှိသေးတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို ခေါ်ထားပေးတယ်။ သူ့မိဘတွေ မနက် လယ်ထဲသွားရင် ထားပစ်ခဲ့ပြီး အိမ်ပြန်ချိန်မှာ ပြန်ခေါ်သွားလေ့ ရှိတယ်။ ကောင်လေးက ငယ်သေးတော့ ဘာမှ အားကိုးလို့မရ သူ့ကို သိပ်မဆော့ဖို့ ထိန်းကျောင်းနေရတာသာ အလုပ်ပိုတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဦးချစ်နိူင်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ နေရတာထက်စာလျှင် လူအမြင် သင့်တော်ပါသေးတယ်။ ခုလည်း ကောင်လေးက အိမ်၀င်းထဲမှာ သူ့အရုပ်တွေနဲ့ ဆော့နေတယ်။ ဦးချစ်နိူင်ကြီးက ခြံထောင့်က မြက်တွေကို ပေါက်ပြားတစ်လက်နဲ့ ရှင်းနေတယ်။
    ခုတလော အသောက် နည်းနည်း လျှော့လာပြီး အိမ်အလုပ်တွေ ကူလုပ်ပေးနေတယ်။ ဒီလိုဆိုတော့လည်း သိပ်မဆိုးပါဘူးလို့ မှတ်ချက်ချမိတယ်။ ကိုကြီးကို ပေးထားတဲ့ လျှော့သောက်ပါမယ် ဆိုတဲ့ ကတိတော့ တည်ရှာသားလို့ တွေးမိတယ်။ လျှော်စရာ အ၀တ်တွေ များနေပြီကြောင့် အ၀တ်တွေ ခြင်းတောင်းထဲ စုထည့်ပြီး ရေကန်ဘက် လျှောက်လာခဲ့သည်။
    အား !...
    "သေပါပြီ "
    မြေကြီးထဲက ထွက်နေတဲ့ ငုတ်တိုလေးကို တိုက်မိပြီး ခြေညိုးနဲနဲကွဲကာ သွေးထွက်နေသည်။ မြေပြင်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ပြီး မျက်နှာရှုံ့မဲ့နေတဲ့ သျှားလဲ့ဖြူအနားကို ဦးချစ်နိူင်က အပြေးတစ်ပိုင်း ရောက်လာသည်။
    "ဖြူလေး...ဘာဖြစ်တာလဲ...ဘာဖြစ်တာလဲ "
    "ငုတ်နဲ့တိုက်မိပြီး ခြေထောက် နည်းနည်း ကွဲသွားတာပါ"
    "ပြစမ်း..အစ်ကို့ကို"
    "ဟာ...သွေးတွေ တော်တော်ထွက်နေတာပဲ အိမ်ထဲမှာ အရက်ပျံရှိလား"
    "အင်း..ရှိတယ်"
    ဦးချစ်နိူင်က ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ ဖြူလေးကို စွေ့ခနဲ ကောက်ချီပွေ့လိုက်တယ်။ ဖြူလေးလည်း ရုတ်တရက် ရင်ထဲမှာ အေးခနဲ ဖြစ်သွားပြီး လန့်ဖြန့်သွားကာ

    ဟင်!.. ဒါ..ဒါ...ဟိုလူကြီးရဲ့လက်ချက်ပဲ ဖြစ်မယ်။ တော်တော်စုတ်ပဲ့ပြီး ယုတ်မာတဲ့ သူကြီး၊ သူ့ကို ပြန်သုတ်ခိုင်းရမှာလည်း ရှက်စရာ ကောင်းတယ်။ ကိုကြီးပြန်လာလို့ တွေ့ရင် တစ်မျိုးထင်ကုန်မှာကြောင့် အ၀တ်စုတ်ယူပြီး အမြန်သုတ်လိုက်တယ်။ ဟိုလူကြီး ကြည့်လိုက်တော့ ပါးစပ်ထောင့်က သွားရည်တွေ စီးကျပြီး အိပ်ပျော်နေတယ်။ တော်တော် ရွံစရာကောင်းတဲ့လူ သူ့မြင်ရတာ အန်ချင်စရာ ကောင်းလှသည်။ လက်ကို ဆပ်ပြာနဲ့ သေချာ ဆေးပြီး ထမင်းစားလိုက်တယ်။
    ထမင်းက စားလို့မ၀င် ဟိုလူကြီးရဲ့ လီးမည်းမည်းကြီးနဲ့ ဂွေးအုမည်းမည်းတွေ သုတ်ရည်ပစ်ပစ်တွေက မျက်စိထဲကမထွက်။ စားရင်းသောက်ရင်း ပျို့လာလို့ ထမင်းစားတာကို လက်စသတ်ပြီး ပန်းကန်ဆေးလိုက်တယ်။ ဟိုလူကြီးက ခုထိ ထမင်းစားရသေးပုံ မပေါ်ဘူး။ အိမ်မှာ ဟိူလူနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တူတူမနေချင်တာကြောင့် ရွာထဲ အလည်သွားဖို့ အိမ်က ထွက်လာခဲ့တယ်။
    အမေတို့အိမ်က မျက်နှားဆိုင် နီးနီးလေး ဖြစ်သော်လည်း အဖေနဲ့ အမေက တောထဲမှာပဲ တဲထိုးပြီး နေတယ်။ အလုပ်ပါးချိန်ရောက်မှသာ အိမ်ပြန်လာလေ့ ရှိတယ်။ အိမ်သွားလည်း တစ်ယောက်ထဲ နေရမှာမို့ အိမ်တော့မပြန်ချင်ဘူး။ အလည်သာ ထွက်လာရတာ ဘယ်သွားရမှန်း မသိသေးဘူး။ လယ်ယာသိမ်းချိန် ဆိုတော့ ရွာထဲမှာ အလုပ်အားတဲ့သူက ခပ်ရှားရှားရယ်...

    ညနေ ကိုကြီး ရုံးကပြန်မလာခင် ရေစောစောချိုးလိုက်သည်။ ခေါင်းလျှော်လိုက်သည်မို့ အခန်းထဲမှာ လမ်းလျှောက်ရင်း ဆံပင်တွေခြောက်အောင် မွှေးပွသဘက်နဲ့ သုတ်နေမိသည်။ အဲဒီမှာ အိမ်သာကနေ ထွက်လာတဲ့ ဟိုလူကြီး ဦးချစ်နိူင်က အိမ်ဘက်ကို ကြည့်လိုက် လမ်းမဘက်ကို ကြည့်လိုက်နဲ့ ကျီးကန်းတောင်းမှောက် အမူအရာကို မြင်နေရသည်။ အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းထဲက မှန်ပြတင်းတွေက အပြင်ကိုသာ မြင်ရပြီး အထဲကို မမြင်ရတာမို့ အသာလေး စောင့်ကြည့်နေလိုက်သည်။
    ဦးချစ်နိူင်က တောင်ကြည့်မြောက်ကြည့် ကြည့်ရင်း ခြေလှမ်းတွေက အိမ်သာနောက်ဘက်နားက ဖြူလေး အ၀တ်လှန်းတဲ့ တန်းတွေဆီ ဦးတည်နေသည်။ စောနက ရေချိုးပြီး လှန်းထားခဲ့တဲ့ ထမိန်ရေစိုအောက်ကို လက်နှိုက်ပြီး လှန်းထားခါစ အတွင်းခံ အညိုလေးကို ဆွဲယူလိုက်သည်။ နောက်တစ်ခါ ထပ်နှိုက်ပြီး အတွင်းခံ ပန်းရောင်လေးကို ဆွဲယူပြန်သည်။ စိုနေတဲ့ အတွင်းခံတွေကို ခါးပုံစာထဲ ထည့်ပြီး အိမ်ဘက်ကို ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်လာတာ မြင်ရသည်။
    ဖြူလေး အံ့သြမိသလို ဒေါသလည်း အရမ်းထွက်မိသည်။ ငါ့ဟာတွေကို ဘာလုပ်မလို့ပါလိမ့် တွေးပြီး ဆံပင်အမြန်သုတ်ကာ အ၀တ်အစား အမြန်၀တ်လိုက်သည်။ ဒီလူကြီး ဘာလုပ်တာလဲ သွားချောင်းကြည့်ရမည်။မဟုတ်တာ လုပ်လို့ကတော့
သေပြီသာမှတ်။ သူ့ကို ထားတဲ့ အခန်းရှေ့ ရောက်တော့ ခြေသံဖွဖွနင်းကား လျှောက်ရင်း ခန်းဆီးစကို မြင်ရရုံ သေးသေးလေး လှပ်ပြီး ကြည့်လိုက်သည်။
    သူ့အခန်းက တံခါးမရှိပဲ ခန်းဆီးဘေးပဲ ကာထားမို့ ချောင်းရတာ အခက်အခဲမရှိ။ အခန်းထဲကို ကြည့်ပြီး ဖြူလေး အံ့သြမှင်သက်သွားသည်။ အခန်းထဲမှာ ဟိုလူကြီး ဦးချစ်နိူင် ခေါင်းကိုမော့ ပါးစပ်ဟပြီး ဖြူလေးရဲ့ လျှော်ပြီးခါစ ပင်တီရေစိုတွေကို ရသလောက် ညှစ်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ၀င်လာတဲ့ အရည်တွေကို မက်မက်မောမော သောက်သုံးနေတယ်လေ။ အညိုရောင်လေး အရည်ညှစ်မရတော့မှ ပန်းရောင်လေးကို စောနကလို လုပ်ပြီး သောက်နေပြန်တယ်။ နှစ်ခုလုံး အရည်တွေ ကုန်တော့မှ အညိုရောင် ပင်တီလေးရဲ့ ဖြူလေးအဖုတ်နဲ့ ထိနေတဲ့ နေရာကို နမ်းရင်း
   "ဖြူးလေးရယ် အဖုတ်လေးက မွှေးလိုက်တာ" လို့ တစ်ယောက်တည်း ရေရွတ်ရင်း အဖုတ်နဲ့ အမြဲထိတတ်တဲ့ နေရာလေးကို သူလျှာကြီးတွေနဲ့ ထိုးကော်လျက်နေတယ်။ ပြီးတော့ အည်ိုရောင်လေးကို ကောက်စွပ်ပြီး ၀တ်ကြည့်နေတယ်။ ဖြူလေးအဖုတ်နဲ့ အမြဲထိနေတဲ့ နေရာလေးကို သူ့လီး မာမာတောင်တောင်ကြီးနဲ့ ထိုးလို့ သူ့လီးကြီးက ဖြူလေးရဲ့ ပင်တီထဲမှာ မဆန့်မပြဲ ဖြစ်နေတယ်။ ဘောင်းဘီးကို ပြန်ချွတ်ပြီး သူ့လီးကြီးမှာ ပတ်လိုက်တယ်။ ပန်းရောင်လေးကို သူ့ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲ ထိုးသိပ်ရင်း ဝူးဝူးဝါးဝါး အသံထွက်ရင်း ဂွင်းတိုက်နေတယ်။ ခဏနေတော့ သုတ်ရည်တွေ ကော့ပန်းရင်း ပါးစပ်ထဲက ပင်တီလေးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ပါးစပ်က
    "ဖြူလေးစောက်ပတ်က အရမ်း လိုးလို့ကောင်းတာပဲ" တဲ့။
    ဖြူလေးအိမ်ပေါ် အသာပြန်တက်ခဲ့တယ်။ ဟိုလူကြီးက ရေကန်နားမွာ ပင်တီတွေကို ရေပြန်လောင်းပြီးညှစ်ကာ စောနကအတိုင်း ထမိန်အောက်မှာ သွားလှန်းနေတာ တွေ့ရတယ်။ လူယုတ်မာကြီး တဏှာကောင်ကြီး ဖြူလေးက အတွင်းခံတွေကို ပေါ်တင်မလှမ်းပဲ ထမိန်အောက်မှာ ဝှက်လှမ်းတာတောင် သိနေတယ်။ ရေချိုးနေတာများ တစ်နေရာရာကနေ ချောင်းကြည့်နေလား မသိဘူး။ ဖြူလေးဘောင်းဘီကို သူ့လီးကြီးမှာ စွပ်လို့ တော်တော် စိတ်တိုမိသည်။ ဒါပေမယ့် မိန်းကလေး တစ်ယောက်ရဲ့ အညစ်အကြေး စွန့်တဲ့ နေရာနားမှာ ၀တ်တဲ့ အတွင်းခံ လျှော်ရည်တွေ သောက်နေတာကိုတော့ ကျေနပ်မိသည်။ အောက်တန်းစားကြီး ဒါမျိုးနဲ့ပဲ တန်တယ်။ ဖြူလေး စိတ်ထဲမှာ ကျိန်ဆဲနေမိသည်။

    "ကိုကြီး ရေချိုးတော့မှာလား "

    "အို !ဘာလုပ်တာလဲ ပြန်ချပါ ဖြူလေးကို ပြန်ချပါ"
    "ဘာလို့ချစေချင်တာလဲ"
    "အို !ဘာတွေပြောနေတာလည်း"
    ဖြူလေးလည်း ရှက်တာရော နာတာရော ရောပြွန်းနေသည်။
    "မဟုတ်ဘူးလေ အိမ်ထဲမှာ ဆေးထည့်ပေးမလို့ပါ"
    "ရပါတယ်.. ဖြူလေး လမ်းလျှောက်နိူင်ပါတယ်.. ဒဏ်ရာက အဲလောက်ကြီး မဟုတ်ပါဘူး"
    "ကဲပါ ...ငြင်းမနေနဲ့တော့ ဒဏ်ရာကို ဆေးထည့်ဖို့က အရေးကြီးတယ်"
    သူ့လက်တွေက ပေါင်ကနေ ပွေ့ချီထားပေမယ့် လက်ဝါးကြီးက ဖြူလေးဖင်အောက်မှာ ရောက်နေပြီး ဖင်သားတွေကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ အလုပ်လုပ်နေလို့ အင်္ကျီချွတ်ထားတော့ ချွေးတွေရွှဲနေတဲ့ သူ့ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲက ရင်ဘတ်မွေး ထူးလဗြစ်တွေကို လက်နဲ့ ထိမိနေတယ်။ ကိုယ့်ခင်ပွန်း မဟုတ်တဲ့ သူစိမ်းယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ ဖြူလေး မျက်စိ စုံမှိတ်ထားမိတယ်။ ရင်ထဲမှာတော့ ရှက်သလိုလို ရင်ဖိုသလိုလို...


    အိမ်ထဲရောက်လို့ ထိုင်ခုံပေါ် အချမှာ သူအောက်က လီးမာမာကြီးနဲ့ ဖြူလေးရဲ့ ဖင်သားအိအိတွေ ထိလိုက်မိတာ သတိထားမိသည်။ အတွင်းခံ ၀တ်ထားပေမယ် သူ့အောက်က လီးကြီး မာတောင်နေတယ် ဆိုတာ သေချာပါတယ်။ တမင်ပဲ အသားယူတာလား မတော်တဆ ထိမိတာလားတော့ မသိဘူး။
    "ဖြူလေး..အရက်ပျံဘူးက ဘယ်နားမှာလဲ"
    "ဟို ဗီရိုပေါ်မှာ ဂွမ်းထုတ်ရော ရှိတယ် ပတ်တီးရောပဲ"
    အရက်ပျံကို အရင်မယူပဲ မီးဖိုဘက်ကို ထွက်သွားသည်။ ဇလုံတစ်ခုထဲကို ရေထည့်ပြီး သယ်လာတယ်။ ပြီးတော့မှ အရက်ပျံနဲ့ ဂွမ်းထုတ် သွားယူတယ်။ ဖြူလေး ထိုင်နေတဲ့ ထိုင်ခုံအောက်က ကြမ်းပြင်မှာ သူ့က ဒူးထောက်ထိုက်လိုက်တယ်။
    "ဦးချစ်နိူင် ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်ပါ ဖြူလေး ငရဲကြီးလိမ့်မယ်"
    "မကြီးပါဘူး..ပေး..ဖြူလေးခြေထောက်"
    ဖြူလေးရဲ့ခြေထောက်ကို ဇလုံထဲထည့်ပြီး သေချာ ဆေးပေးနေတယ်။
    ဖြူလေးစိတ်ထဲမှာ အားနာနေမိတယ်။ စောနက ဖုန်တွေကြောင့် သွေးတိတ်သလို ဖြစ်သွားတဲ့ ခြေထောက်က ရေဆေးလိုက်တော့ သွေးပြန်စို့လာတယ်။ သူက ဖြူလေး ခြေထောက်ကို ဆွဲမ,ပြီး သွေးထွက်နေတဲ့ ခြေချောင်းလေးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး ငုံလိုက်တယ်။
    "အို ...ဘာလုပ်တာလဲ ဖြူလေးကို ငရဲမပေးပါနဲ့"
    "ငရဲမကြီးပါဘူး ဖြူလေးရယ် အစ်ကိုက ကြည်ဖြူလို့ လုပ်ပေးနေတာပဲ"
    "ဟင့်အင်း...မလုပ်ပါနဲ့ ရွံစရာကြီး မရွံဘူးလား"
    "မရွံပါဘူး ဖြူလေးရယ် ဖြူလေးနဲ့ ပတ်သက်ရင် ဘာတစ်ခုမှ မရွံဘူး"
    "အဲဒါဘာလုပ်တာလဲဟင် လုပ်ဖို့လိုလို့လား"
    "လိုတာပေါ့ ဒီလို အာငွေ့လေးပေးမှ မြန်မြန်ပျောက်မှာပေါ့"
    ဖြူလေးက အတင်းရုန်းပေမယ့် သူက လွှတ်မပေးပဲ မြဲမြဲကိုင်ပြီး သွေးထွက်နေတဲ့ ခြေချောင်းလေးကို ငုံပေးထားသည်။ ဟုတ်တော့ ဟုတ်သလိုလို သူ့ရဲ့အာငွေ့ကြောင့် ဒဏ်ရာက သက်သာသလို ရှိလာသည်။ သူက ငုံထားရုံမကပဲ ခြေချောင်းလေးကို စုပ်လိုက် လျှာနဲ့လျက်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။ တစ်ခါတစ်ခါ ခြေချောင်းကြားတွေပါ လျှာနဲ့ ထိုးလျက်နေသေးသည်။
    "ရလောက်ပါပြီ"
    "နည်းနည်းတော့ စပ်မယ်နော် အောင့်ထား"
    "ရပါတယ်  ဖြူလေး ခံနိူင်တယ်"
    ဂွမ်းနဲ့ အရက်ပျံ ဆွတ်ကာ ပတ်တီးစည်းပေးသည်။ ပြီးသွားတော့ ခြေဖမိုးကို သူ့နှုခမ်းတွေနဲ့ တပြွတ်ပြွတ် နမ်းနေတယ်။ ဘာလုပ်တာလဲ မေးတော့ အကြောမလိုက်အောင် မန်းပေးတယ် ပြောတာပဲ။ ဖြူလေး သူ့ကို အားလဲနာသည်။ ရှက်လည်း ရှက်သည်။ တယုတယ လုပ်ပေးနေတာ မြင်ရတော့ ရင်ဖိုကြည်နူးမိတာကိုလည်း ၀န်ခံပါတယ် ။
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
    ချစ်နိူင် တစ်ယောက် လယ်တောထဲ ရောက်နေသည်။ မနေ့က ဖြူလေးအဖေ ရွာထဲလာပြီး အလုပ်သမား လာရှာသည်။ ချစ်နိူင်လည်း သူငယ်ချင်းအိမ် ဆိုပေမယ့် ဘာမှမလုပ်ပဲ အကြာကြီး ထိုင်စားနေလို့ မကောင်းတာကြောင့် ဒီမနက်စောစော ရွာသားအချို့နဲ့ လယ်ထဲ လိုက်လာခဲ့သည်။ လူအေးရဲ့ လယ်တောက ရွာနဲ့တော့ သိပ်မနီးလှဘူး။ နှစ်နှာရီနီးပါးလောက်တော့ လမ်းလျှောက်ရမည် ထင်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း ဖြူလေး အဖေနဲ့ အမေ အိမ်မပြန်တော့ပဲ လယ်တောမှာ ညအိပ်ကြတာ ဖြစ်မည်။ လယ်ထဲရောက်တော့ ချစ်နိူင်က လယ်ယာအလုပ် လုပ်ဖူးတာ မဟုတ်တော့ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဘူး။
    "ကျွန့်တော့်ကိုလည်း ဘယ်လိုလုပ်ရတယ်ဆိုတာ ပြောကြပါဦးဗျ"
    "မလုပ်တတ်ရင် မလုပ်ပါနဲ့ ကိုချစ်နိူင်ရယ် တဲမှာပဲ အေးအေးဆေးဆေး နားနေပါ ဒီမှာ လူများပါတယ်"
    ဘယ်ဟုတ်မလည်းဗျာ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းပဲ ပြီးပြီး တတ်နိူင်သလောက် ကူညီချင်လို့ပါ။
    "မခက်ပါဘူး ဒီမှာကြည့် ရိတ်ထားတဲ့ အပုံထဲက စပါးပင် နည်းနည်းယူလိုက် ပြီးတော့ အဲဒီဟာနဲ့ ကောက်လှိုင်းကို စည်းပြီး ချည်လိုက်ရုံပဲ"
    "ဟုတ်တယ်ဗျို့လွယ်လွယ်လေးပဲ ဒါနဲ့ ဘာလို့ ဒီလို စည်းရတာလဲ"
    "သယ်ရတာလွယ်အောင်ပေါ့ဗျာ"
    အလုပ်သမားက ကိုထွန်းဦးနဲ့ ချစ်နိူင်အပါအ၀င် ခုနစ်ယောက်ရှိသည်။ လုပ်ရတာ မခက်ခဲပေမယ့် ကုန်းလိုက် ကွလိုက်နဲ့ လုပ်နေကျ မဟုတ်တဲ့ ချစ်နိူင်သည် ခါးတွေ နာလာပြီး ပင်ပန်းလာသည်။ လူအေးပိုင်တဲ့ လယ်ကွက်တွေက တော်တော်များတယ် ထင်တယ်။ ခုမှ လယ်တစ်ကွက်ပဲ ပြီးသေးသည်။ ရွာသားတစ်ယောက်က ချွေးတွေရွှဲပြီး ရှုံ့မဲ့နေတဲ့ ချစ်နိူင်ကို

    ဖြူလေးက ဦးအေးနှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်ပြီး ပြေလျော့နေတဲ့ ပုဆိုးကို ခြေထောက်နဲ့ ကန်ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီလူပျိုကြီးရဲ့ ဦးဆောင်မှုကိုသာ စောင့်နေရရင် ပြီးတော့မှာ မဟုတ်။ ဦးအေးရဲ့ လိင်တန်မာမာကြီးကို ကိုင်ပြီး အဖုတ်ကွဲကြောင်း တစ်လျှောက်ကို လီးထိပ်ဖူး ဒစ်ကြီးနဲ့ တစ်ချက်နှစ်ချက် အစုန်အဆန် ပွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အဖုတ်၀မှာ ထိပ်ဖူးကို တေ့ပေးလိုက်တယ်။
    "ဖြူ..ဖြူလေး..ထည့်တော့မယ်နော်"
    ဘယ်လိုလူကြီးမှန်း မသိ မိန်းကလေးတန်မဲ့ အရှက်ဘေးချိတ်ပြီး အဆင်သင့် လုပ်ပေးထားတာတောင် ခွင့်တောင်းနေသေးတယ် တော်တော်မုန်းဖို့ကောင်းတဲ့ လူကြီးလို့ တွေးလိုက်မိတယ်။ ခေါင်းညိတ်ပြတာနဲ့ သူလီးကြီးကို အဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ အားကုန် ထိုးထည်းလိုက်တယ်။
    "အား...ဦးအေး ဖြူလေးကို သတ်နေတာလား သေတော့မှာပဲ နာလိုက်တာ"
    "ဟာ...ဟို..ဟို..ဟိုလေ..ဦးအေး နည်းနည်း လောသွားလို့ပါ ဖြည်းဖြည့်လုပ်မယ်နော်"
    တကယ်ကို နာပါသည်။ ဖြူလေးက ပါကင် မဟုတ်တော့ပေမယ့် တစ်ခါပဲ ခံဖူးသေးတာ ဖြစ်သည်။ အဲတာကလည်း ပန်းခြံထဲမှာ လူမြင်မှာစိုးလို့ ကဗျာကယာပဲ လုပ်ခဲ့တာကြောင့် ခဏလေးမျှသာ။ ဖြူလေးအဖုတ်က ပြဲအာမနေပဲ တင်းတင်းစီးစီးလေးသာ ဖြစ်သည်။
    ဦးအေးက အသာအယာ ပြန်ထိုးသွင်းပြီး ပြန်မထုတ်တော့ပဲ ခန္ဓာကိုယ်ကို နှဲ့ပြီးသာ ညှောင့်နေတော့သည်။ စောနက နာတယ် ပြောလို့ပဲလား ခုချိန်ထိ ဘယ်လို လိုးရမှန်း မသိသေးတာလား မသိ။ ဖြူလေး သိပ်မကောင်းပေမယ့် မိန်းကလေးတန်မဲ့ ပထမဆုံးအကြိမ်မှာ အများကြီး ပြောဖို့ မသင့်တော်တာကြောင့် သူကျေနပ်ရင် ပြီးရော ဆိုပြီး ငြိမ်ခံနေလိုက်သည်။
    ဦးအေးက ညှောင့်နေတုန်း ခဏကြာတော့ ဖြူလေးရဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ လီးကြီးကို ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်သည်။ ဦးအေးက တအင်းအင်း ညည်းကာ အဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ် ပန်းထုတ်လိုက်ပြီး ပျော့ခွေကာ ဘေးကို လှဲထွက်သွားသည်။
    "ဦးအေး..ဘာလို့ အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ ထည့်လိုက်တာလဲ ဖြူလေး ဗိုက်ကြီးသွားမှာပေါ့"
    "ဦးအေး..မထိန်းနိူင်လို့ပါ ဖြူလေးရယ် ဦးအေး ဘာပြန်လုပ်ပေးရမလဲဟင်"
    "ဦးအေး ဆန္ဒပြည့်အောင်လို့ ဖြူလေးက ဖြည့်ဆည်းပေးတာ ဦးအေးက ဖြူလေးကို အပျော်ကြံမှာလား"
    "ဟာ..အပျော်ကြံတာ မဟုတ်ပါဘူး ဖြူလေးကို မိသားဖသားပီပီ တောင်းရမ်း လက်ထပ်ချင်ပါတယ် ဒါပေမယ့်.."
    "ဒါပေမယ့် ဘာဖြစ်လဲ"
    "ဦးအေးနဲ့ ဖြူလေးက အသက် အရမ်းကွာတော့ ပတ်၀န်းကျင်က ပြောရင် ဖြူလေး မခံနိူင်မှာ..."
    ဖြူလေးက ဦးအေးနှုတ်ခမ်းကို လက်ညိုးလေးနဲ့ ဆက်မပြောဖို့ တားလိုက်ပြီး
    "ပတ်၀န်းကျင်ကို ဖြူလေး ဂရုမစိုက်ဘူး ဦးအေးသာ တကယ်ချစ်ပြီး လက်ထပ်ယူရင် ပြီးတာပဲ"
    "ဖြူလေးကို လက်ထပ်ပြီး တစ်သက်လုံး သစ္စာရှိရှိ ချစ်သွားပါ့မယ်ကွယ်"
    ဖြူးလေးက ဦးအေးရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုး၀င်လိုက်တော့ သန်မာတဲ့ လက်ကြီးတွေနဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဖက်လာတယ်။ ဦးအေးရဲ့ ရင်ဘတ်ကို နမ်းလိုက်ရင်း
    "အရမ်းချစ်တယ် ဦးအေးရယ်"
    ဒီရေခဲတုံးကြီး အရည်ပျော်ဖို့ ဘယ်လောက်တောင် ကြိုးစားလိုက်ရတယ် ဆိုတာ ဖြူလေးဘာသာပဲ သိတယ်...


    "အား...အား..အင်း..အင်းအိုး..ကျွတ်.. ကျွတ်.. အဟင့်.. အင့်.. ကောင်းလိုက်တာ... အားပါးပါး.. အိုးအိုး.. ကိုကြီး..ကိုကြီး.."
    "အား...အ..ဖြူ..ဖြူလေး ..နာလို့လားဟင်"
    "အ..အ.အား..ဆောင့်.. မနာဘူး အား... ကောင်းလွန်းလို့ပါ.. အား.. ဆောင့်.. ကိုကြီး.. ဖြူလေးကို အ.. အား.. အားရပါးရ ဆောင့်စမ်းပါ.. အား.."
    ဖြူလေးကို ကုတင်အစွန်းမှာ တင်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ရင်း ဆောင့်နေတာမို့ ကြာလာတော့ ဒူးတွေက မခိုင်ချင်တော့ ယိုင်လဲချင်လာသည်။
    "ဖြတိ..စွပ်...ဖွတ်...စွပ်..ဒုတ်..  အင့်.. အင့်.. ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ်.. ဆောင့်စမ်းပါ.. ခပ်နာနာလေး ဆောင့်စမ်းပါ.. အဟင်း  ရှီး.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. အိုး..."
    ဖြူလေး စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေက ဦးလူအေးရဲ့ လီးကြီးကို ဆွဲညှစ်စုပ်ယူလာပြန်တယ်။
    "အား..အား..ဖြူလေး..ကိုကြီး မရတော့ဘူး.. အ.. အ..အား ပြီးပြီ.. အား.. ထွက်တော့မယ်.. အား.. ထွက်ပြီ.. အ..အ..."
    သုတ်ရည်တွေကို ဖြူလေးအဖုတ်တဲ ပန်းထုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်က ဖြူလေးပေါ် မှောက်က်သွားတော့တယ်။
    "အဟင့်..ကိုကြီး ပြီးသွားတာလားလို့ ဒီမှာ ဖြူလေးမှ မပြီးသေးတာကို ဟင့်..."
    "ဖြူလေးရဲ့ အဖုတ်ထဲက အဲလို ညှစ်ဆွဲလိုက်ရင် ကိုကြီး ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိူင်တော့ဘူး အရည်တွေ ထွက်ထွက်သွားတာ"
    "အဟင့် ဟင့် သိဘူးကွာ ဖြူလေးကို ပြီးအောင်လုပ်ပေး"
   "ခါတိုင်းလိုပဲ ကိုကြီးလက်နဲ့ ပြီးအောင် လုပ်ပေးမယ်နော်"
    လက်နဲ့ တစ်ချီပြီးအောင် အစေ့လေးကို ပွတ်ချေပြီး လုပ်ပေးလိုက်ရသည်။ ပြီးတော့ အောက်ဆင်းကာ ကိုယ်လက်သန့်စင်ကြပြီး အိပ်ယာထဲ ၀င်ခဲ့ကြသည်။
    "ဖြူလေး တားဆေးတွေကို အမြဲသောက်ရင် မကောင်းဘူး နောက်ပိုင်း ကလေးမရပဲ နေတတ်တယ် ဖြူလေးရဲ့"
    "သိဘူးကွာ မသောက်စေချင်ရင် အဖုတ်ထဲ ကိုကြီးရဲ့ အရည်မထည့်နဲ့ ဖြူလေးက ငယ်ငယ်လေးပဲ ရှိသေးတာ ကလေးမယူချင်သေးဘူး"

    "ဖြူလေး ညှစ်ဆွဲရင် ကိုကြီးမှ မနေနိူင်တာ သူများတွေ ပြောသလို ဖြူလေးအဖုတ်က မျှော့ပါတာများလား"
    "သိဘူးလေ ဖြူလေးလည်း အရမ်းကောင်းလာရင် မနေနိူင်ပဲ ဆွဲဆွဲညှစ်မိတာ"
    "ကဲပါ မနက် ရုံးသွားရဦးမယ် အိပ်ရအောင်နော်"
    ချစ်ဇနီးလေးရဲ့ နဖူးကို ခပ်ဖွဖွ နမ်းရင်း ခေါင်းရင်းက မီးအိမ်ကို ငြိမ်းလိုက်လေသည်။ ဖြူလေးနဲ့ လက်ထပ်လိုက်တာ တစ်လနီးပါး ရှိပြီ။ ဖြူလေးက လက်ထပ်ပြီးကတည်းက သူ့ကို ကိုကြီးလို့ ပြောင်းခေါ်တယ်။ ဦလူအေးလည်း ခုမှ ဘ၀သုခကို ပြည့်ပြည့်၀၀ ခံစားရတော့သည်။ မနက်ဆို သူက ရုံးသွား ဖြူလေးက အိမ်မှာ အိမ်ကိစ္စတွေလုပ် ညဆို လိုးကြဆော်ကြနဲ့ပင် တစ်နေ့တာ ကုန်သွားသည်။
    မင်္ဂလာဆောင်ပြီးစက ရုံးက မိတ်ဆွေတွေ လက်ဆောင်ပေးတဲ့ ပီမိုးနင်းရဲ့ စာအုပ်တွေ ကာမကျမ်း ဆိုတာတွေ ဖတ်မှတ်လေ့လာရသေးတယ်။ လက်ထပ်ပြီးကာစ ချစ်ဇနီးလေးကို ခုချိန်ထိ ချစ်လို့ လိုးလို့ အားမရနိူင်သေး။ ဖြူလေးက ပုံမှန်အချိန်မှာ ယဉ်ကျေးသိမ့်မွေ့သလောက် ကာမဆက်ဆံချိန်မှာတော့ နှုတ်ကြမ်း လျှာကြမ်း နိူင်လှသည်။
    အေးလေ မိန်းမမြတ် အင်္ဂါရပ်ထဲမှာတောင် ယောကျ်ားနဲ့ အိပ်ယာထက် ကိစ္စမှာ ပြည့်တန်ဆာလို ပြုမူရမယ် ပါသေးတာပဲ။ တောင်တွေး မြောက်တွေးနဲ့ ဟိုဘက်လှည့်အိပ်နေတဲ့ ဇနီးလေးကို နောက်ကနေ ဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားတယ်။
    ဇနီးငယ်ငယ် ချောချောလေးကို ရထားတဲ့ ဦးလူအေးကို အားကျနေတဲ့ လူတွေ ရှိသလို မနာလို ၀န်တိုနေတဲ့ လူတွေလည်း ရှိပါတယ်။ ဦးလူအေးကတော့ ဇနီးချောလေးနဲ့ သာယာချမ်းမြေ့တဲ့ အိမ်ထောင်တစ်ခု ဖန်တီးပြီး သာယာပျော်ရွှင်ဖွယ် နေ့ရက်တွေကို ပုံမှန်ဖြတ်သန်းနေပါတယ်။ သာယာတဲ့ မိသားစု ဘ၀လေးထဲကို ကြမ္မာဆိုးတစ်ခု ၀င်ရောက်လာလိမ့်မယ် ဆိုတာတော့ ကိုလူအေး ကြိုမသိနိူင်ခဲ့ဘူးပေါ့။ တကယ်တော့ အဲဒီ့ ကံကြမ္မာဆိုးကိုလည်း သူကိုယ်တိုင်ပဲ ဖိတ်ခေါ် ယူဆောင်လာခဲ့တာပါ။

    "ကိုကြီး ဒီလူကြီးက ဖြူလေးတို့ဆီမှာ ဘယ်အချိန်ထိ နေမှာလဲ"
    "အချိန်တစ်ခုထိပေါ့ ဖြူလေးရယ် သူငယ်ချင်းဆိုတော့လည်း ဒုက္ခရောက်တဲ့ အချိန်မှာ ပစ်ထားလို့ မကောင်းဘူးလေ "
     "ကိုကြီးသူငယ်ချင်းကလည်း စုတ်ပြတ်သတ်နေတာပဲ လူကောင်းရော ဟုတ်ရဲ့လား"
    "အရင်ကတော့ ဒီလိုမဟုတ်ပါဘူး အလုပ်ကပြုတ် မိန်းမက ပစ်သွားနဲ့ ဆိုတော့ သူလည်း စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ သောက်ရင်း အရက်သမားကြီး လုံးလုံး ဖြစ်သွားတယ် ထင်တယ်"
    "ကိုကြီး ရုံးသွားတဲ့ အချိန်ဆို ဖြူလေးက အိမ်မှာ ဒီလူကြီးနဲ့ ကျန်နေခဲ့ရမှာ ဖြူလေးကြောက်တယ်"
    "သူအလုပ်မရခင် အချိန်တစ်ခုထိတော့ သည်းခံပေးပါ ဖြူလေးရယ် ဖြူလေး အဖော်ရအောင် ရွာထဲက ကလေးမ တစ်ယောက်ကို ကိုကြီး ခေါ်ထားပေးမယ်"
    "ပြီးရော.. ခုလည်း ဒီလူကြီး အရက်သောက်သွားပြန်ပြီမလား"
    "ကိုကြီးကို ပြောတာတော့ ရုတ်တရက်ကြီး မဖြတ်နိူင်လို့ပါတဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှော့ပြီး ဖြတ်မယ်လို့တော့ ပြောတာပဲ"
    "ကဲပါ ကိုကြီးရုံးနောက်က်နေဦးမယ် သွားတော့ ရော့.. ဒီမှာ ထမင်းချိုင့်"
    "အိမ်အလုပ်တွေလည်း သိပ်လုပ်မနေနဲ့ဦးနော် နားနားနေနေ နေဦး"
    "အင်းပါ..ကိုကြီးရဲ့"
    ခြေဖျားထောက်ပြီး ဦလူအေးရဲ့နဖူးပြင်ကို ဖွဖွနမ်းလိုက်သည်။ ဦးလူအေးကလည်း ဇနီးလေးကို ပြန်နမ်းပြီး ကားထုတ်ကာ ရုံးကို ထွက်လာခဲ့သည်။ သျှားလဲ့ဖြူလည်း မကောင်းတတ်လို့ ဟိုလူကြီးစားဖို့ ထမင်းပွဲပြင်ကာ အုပ်ဆောင်းနဲ့ အုပ်ထားလိုက်သည်။ သူ့ဘာသာ စားချင်စား မစားချင်နေ ကိုကြီး မျက်နှာမပျက်ရအောင် ၀တ္တရားရှိတာ လုပ်ပေးထားလိုက်သည်။ သူများအိမ်လည်း လာနေသေးတယ် အရက်လေး တမြမြနဲ့ ဘာအလုပ်မှမကူ။ နှာခေါင်းကြီးက ပွပွနဲ့ မျက်နှာပြင်က ဖောအစ်ကာ အဆီတွေရွှဲနေတဲ့ ထိုလူကြီးရဲ့ ပုံစံကို သျှားလဲ့ဖြူ စိတ်ထဲက ရွံရှာလှပါသည်။
    ချစ်နိူင်က အရက်ပုလင်း လက်မှာဆွဲကာ အိမ်ထဲ၀င်လာသည်။ ခု နည်းနည်း ရေချိန်ကိုက်လာသော်လည်း နေ့လည်ပိုင်း အရက်ဆာလာရင် အရှိန်တင်ဖို့ အကြွေးနဲ့ ဆွဲလာတာ ဖြစ်သည်။ သူငယ်ချင်လူအေးက ပိုက်ဆံတော့ သူ့ကို ပေးမထား ဆိုင်ကို အကြွေးမှတ်ခိုင်းထားပြီး နောက်မှ သူစုရှင်းပေးမည် ပြောထားသဖြင့် ဆိုင်က ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပင် အကြွေးယူလို့ရသည်။ အိမ်ထဲအရောက်မှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် အောက်က လီးကြီးက ရုန်းထလာပါသည်။
    သျှားလဲ့ဖြူက အ၀တ်စုတ်တစ်ခုနဲ့ ခုံအောက်ကို ခေါင်း၀င်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေသည်။ ခေါင်းက ခုံအောက် ငုံ့ထားတာမို့ နောက်ပိုင်းက ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ထားသလို ဖြစ်နေသည်။ ချစ်နိူင် ရမ္မက်သွေးတွေ ဆူလာပြီး တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကိုင်ကာ ပုဆိုးပေါ်ကနေ တစ်ချက် နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက်နေမိသည်။ ဖင်းလုံးတွေက ကားစွင့်ပြီး ထမိန်တင်းတင်းကြောင့် အတွင်းခံ ဘစ်ရာက ထင်းထင်းကြီး ပေါ်နေတာမို့ နောက်ကနေ ပြေးပြီး ဆောင့်ပစ်ချင်စိတ်ကို မနည်း ထိန်းထားရသည်။ သျှားလဲ့ဖြူက ခုံအောက်က ထွက်လာပြီမို့ ဂွင်းတိုက်နေတဲ့ လက်ကို ဖြေလွှတ်လိုက်သည်။ အပေါက်၀မှာ ရပ်နေတဲ့ သူ့ကို မြင်သွားပြီး

    "အမ်..ရှင်ဘာလုပ်နေတာလဲ မီးဖိုထဲမှာ ထမင်းပွဲပြင်ထားတယ်"
    " အော် ..အင်း..အင်း ကျွန်တော်လည်း အိမ်ထဲ၀င်မလို့ပါ "
    သျှားလဲ့ဖြူ အိမ်အပေါ်ထပ်ကို ခပ်သုတ်သုတ် တက်လာခဲ့သည်။ လှေခါးအတက်မှာ ဘယ်ညာရမ်းနေမယ့် တင်သားတွေကို ဟိုလူကြီး နောက်ကနေ စိုက်ကြည့်နေမှာ မလွဲ။ တကယ့်နှာဘူးကြီး ဘယ်ချိန်ထဲက အပေါက်၀ ရောက်နေမှန်းမသိ သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေတဲ့ ဖြူလေးရဲ့ ဖင်ကို ကြည့်ရင်း နှာဘူးထနေတာ ဖြစ်မယ်။ အောက်က အချောင်းကြီးက ပုဆိုးထဲက ငေါထွက်နေတယ်၊ မျက်နှာကလည်း အဆီတွေ ၀င်းလို့ တကယ့်နှာဘူးကြီး၊ အဖော် မိန်းကလေး တစ်ယောက် မြန်မြန်ခေါ်ပေးဖို့ ကိုကြီးကို ပြောရမယ်။ ဒီလူကြီးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ကြာကြာနေရရင် မလွယ်ဘူး။

    အပေါ်တက်သွားတဲ့ သျှားလဲ့ဖြူရဲ့ ဖင်တုန်တုန်အိအိတွေကို ကြည့်ရင်း ရင်တစ်ခုလုံး ရင်တုံလှိုက်မောကာ  ရပ်နေမိသည်။ သူ ထမင်းမဆာသေး၊ စိတ်ထဲမှာ ဆာနေတာက ခုနက မြင်လိုက်ရတဲ့ သျှားလဲ့ဖြူရဲ့ ဖင်သားအကိတ်ကြီးကို ၊ လိုးခွင့်မရရင်တောင် ဖင်ကြီးတွေကို အားရပါးရ နမ်းရှူလိုက်ချင်တယ်။ အဖုတ်ကြီးကို အရည်ထွက်တဲ့အထိ အားရပါးရ လျက်ပေးရင်း စောက်ရည်တွေကို တဂွတ်ဂွတ် အကုန်မြိုချ သောက်သုံးချင်တယ်။ ဖင်၀လေးကို လျှာနဲ့ ထိုးကလော်ပြီး လျက်ပေးခြင်တယ်။
    အဖုတ်တွေ အများကြီး စုပ်လျက်ဖူးပေမယ့် အားလုံးက ကြေးစားတွေ ပြည့်တန်ဆာတွေနဲ့ သူ့မိန်းမ ဖက်တီးကြီးသာ ဖြစ်သည်။ အရည်တွေတော့ မသောက်ဖူးဘူး၊ သျှားလဲ့ဖြူသာ ဆိုရင်တော့ အရည်တွေ တစ်စက်မကျန်အောင် သောက်စို့ပေးမိမည်။ အရက်ပုလင်းကို ဘေးချပြီး အနားက ထိုင်ခုံပေါ် လှဲအိပ်လိုက်ကာ ပုဆိုးပေါ်ကနေ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်မိတယ်။ မိန်းမတွေရဲ့ တွင်းထဲ မအောင်းရတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ လီးကြီးက မာထန်နေပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ စောနက မြင်လိုက်ရတဲ့ သျှားလဲ့ဖြူရဲ့ ဘစ်ရာလေး ထင်နေတဲ့ ဖွံ့ဖွံဖြိုးဖြိုး အိုးကြီးကို မျက်စိမှိတ်ကာ ပြန်မြင်ရောင်မှန်းပြီး ပုဆိုးအောက် လက်နှိုက် လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းတိုက်လိုက်သည်။
    သျှားလဲ့ဖြူရဲ့ ဖင်ကြီးတွေ အဖုတ်ကြီးတွေကို နမ်းရှူနေတယ်လို့ စိတ်ကူးယဉ်ပြီး လက်ကို အရှိန်တင်ကာ အထက်အောက် ခပ်သွက်သွက် လှုပ်ရှားလိုက်သည်။ စိတ်ပါလွန်းလို့လား မသိ သိပ်မကြာခင်ပဲ လချောင်းက ကျဉ်တက်လာပြီး ဖင်သားတွေပါ လိုက်ရှုံ့မိသည်။ လရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ် ပန်းထွက်ကာ ကြမ်းပြင် တော်တော်ဝေးဝေးထိ ရောက်သွားသည်။ တစ်ခါမှ ဒီလောက် သုတ်အားသန်သန် မထွက်ဖူးဘူး ။ မလိုးရတာ ကြာပြီဖြစ်သဖြင့် သျှားလဲ့ဖြူကြောင့် စိတ်တွေ အရမ်းထန်နေတာ ဖြစ်မည်။
    လက်နဲ့ တစ်ချီ ပြီးလိုက်မှ ကာမစိတ်က နည်းနည်း ကျသွားသလို ရှိပြီး နေသာထိုင်သာ ရှိတော့တယ်။ စောနကလို သိပ်ပြင်းပြင်းထန်ထန် မရှိတော့ လူလည်း အားလျော့ကာ ပန်းသွားတာကြောင့် ထိုင်ခုံတန်းလျား နောက်မှီပေါ် ခြေထောက်တစ်ဖက် တင်ရင်း မှိန်းနေမိသည်။ ချစ်နိူင်စိတ်ထဲမှာ လူအေးကို တော်တော် မနာလို ၀န်တိုမိသည်။  ချစ်နိူင်တို့ ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ လူအေးလို မိန်းမ ငယ်ငယ်ချောချော ရထားတဲ့သူ တစ်ယောက်မှမရှိ။ ဖက်တီးမတွေနဲ့ ပုံပျက်ပန်းပျက်တွေသာ များသည်။
     ခုတော့ ကျောင်းတုန်းက မစွံတဲ့ လူအေးက ကိုတွေအရွယ်ထက် ထက်၀က်လောက်တောင် အသက်ငယ်တဲ့ ငယ်ငယ်ချောချောလေးကို ဇနီးအဖြစ် ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ ဘော်ဒီ တည်ဆောက်ပုံကလည်း ပြောစရာမရှိ၊ သျှားလဲ့ဖြူရဲ့ ပုံစံနဲ့ဆို သူနဲ့ ရွယ်တူတွေကို ခေါင်းခေါက် ရွေးယူလို့ ရတယ်။ ဘာလို့ လူအေးလို အသက်ကြီးကြီး ရိုးရိုးအအကြီးကို လက်ထပ်ရသလဲ မသိ။ တကယ်ဆို သျှားလဲ့ဖြူလေးက သူ့လို မိန်းမကြောနပ် မိန်းမကျမ်းကျေပြီး မိန်းမတွေ အကြိုက်ကို အလိုက်သိတတ်တဲ့ သူနဲ့ ငြားသင့်သည်လို့ ထင်မိသည်။ ကိုယ့်အတ္တနဲ့ ကိုယ်တော့ ဒီအတွေးဟာ မှန်တယ်လို့ပဲ သူထင်တယ်
    ဖြူလေးက ဟိုလူကြီးနဲ့ မတွေ့ချင်တာကြောင့်် ကိုကြီးရဲ့ လျှော်ပြီးသား အ၀တ်အစားတွေကို မီးပူတိုက်နေသည်။ မီးပူတိုက်ပြီးတော့ ဘာမှလုပ်စရာ ထွေထွေထူးထူး မရှိတာကြောင့် အိပ်ယာထဲ၀င်ကာ ခဏမှိန်းနေတယ်။ ခဏနေတော့ ဗိုက်ဆာလာလို့ ထမင်းစားဖို့ အောက်ဆင်းလာခဲ့တယ်။
    အောက်ရောက်တော့ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ပါးစပ်အဟောင်သား ဖြစ်သွားမိတယ်။ ဟိုလူကြီးက ခြေထောက်တစ်ချောင်းကို ထိုင်ခုံနောက်မှီပေါ် တင်ပြီး အိပ်နေတာ အောက်စလွတ်နေတော့ သူ့လီးမည်းမည်းကြီးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရတယ်။ နဂိုကတည်းက လူက အသားမည်းတော့ သူ့လီးကြီး ဆိုတာ မည်းတူးနေသည်။ တောင်မနေပဲ ခပ်ပျော့ပျော့ ဖြစ်နေတာတောင် လီးကြီးက အတော်ရှည်ပြီး ကြီးတယ်။ အုမည်းမည်းကြီးတွေက ရော်ရွဲပြီး အောက်ကို တွဲတွဲကြီး ကျနေတယ်။ ဆီးခုံကို မမြင်ရလို့ အမွေး ဘယ်လောက်ထူလည်း မသိပေမယ့် လပြွတ်ကြီးပေါ်မှာတောင် အမွေးတွေ ဟိုတစ်စ ဒီတစ်စ ပေါက်နေတယ်။ မြင်နေရတဲ့ ဖင်ကြားထဲမှာတောင် အမွေး ထိုးထိုးထောင်ထောင်တွေ ထွက်နေတာ မြင်ရတယ်။ တော်တော် အမွေးပေါတဲ့ သူကြီး၊ ရွံစရာ တော်တော်ကောင်းတယ်။ မြင်ကွင်းကို ဆက်မကြည့်ချင်တော့၊ အန်ချင်သလိုလို ဖြစ်လာလို့ မျက်စိလွှဲလိုက်တယ်။ မျက်စိက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ရှိတဲ့ ခပ်ဖြူဖြူ ပစ်ပစ် အရည်တွေကို သွားတွေ့တယ်။

    လူအေး ခပ်ငယ်ငယ်အရွယ် ကျောင်းသားဘ၀တုန်းကတော့ ရည်းစားတစ်ယောက် ရှိခဲ့ဖူးသည်။ သူကကလည်း ခပ်အေးအေး လူအေးကလည်း ခပ်ရိုးရိုး ဆိုတော့ လက်ကိုင် ပခုံးဖက်နဲ့သာ ပြီးခဲ့သည်။ ခုတော့ ရည်းစားဟောင်းက အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးသုံးယောက်တောင် ရှိနေပြီလို့ ကြားရတယ်။
    ရွာထဲမှာလည်း အသက်ကြီးပေမယ့် ရုပ်ရည်သန့်ပြန့်ပြီး ပစ္စည်းဥစ္စာရှိတဲ့ ကိုလူအေးကို လက်ထပ်ချင်တဲ့ အပျိုကြီး အပျိုလေးတွေက ဒုနဲ့ဒေးပါ။ အပူအပင် မရှာတော့ပဲ တစ်ယောက်တည်း အေးအေးလူလူ နေတော့မယ် ဆုံးဖြတ်ပြီးခါမှ ဖြူလေးကြောင့် စိတ်တွေက ယိမ်းယိုင်ချင်လာသည်။
    "ဖြူလေး..ခါးတွေ အောင့်နေလို့ ခါးချိုးပေးပါလား"
    "အင်း..ချိုးပေးမယ်လေ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ "
    ဦးလူအေးက လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကို ယှက်စပ်ပြီး ခေါင်းပေါ်ကို ကျော်ကာ လည်ဂုတ်ပေါ်မှာ သိုင်းပေးလိုက်သည်။
    "ခါးကို ဒူးနှစ်ဖက်နဲ့ ထောက်ပြီး ဦးအေးလက်နှစ်ဖက်ကို နောက်က သိုင်းဖက်ပြီး ဆွဲလိုက် ဒါဆို ခါးက တစ်ဗြုတ်ဗြုတ် မြည်ပြီး အကြောအခြင်တွေ ပြေသွားလိမ့်မယ်"
    "ဟုတ်.."
    နောက်ကနေ လက်တွေကို သိုင်းဖက်လာတယ် ဒူးနဲ့ ခါးကို မထောက်ထားတော့ ဖြူလေးရဲ့ ရင်သား အိအိနွေးနွေးတွေက ကျောပြင်မှာ လာထိကပ်နေတာပေါ့။ နှစ်ယောက်လုံး ဒီအခြေအနေကနေ မလှုပ်မယှက် အတန်ကြာ နေမိကြတယ်။ ဖြူလေးရဲ့ အသက်ရှူသံ ကြမ်းကြမ်းအောက်မှာ ထွက်လေ နွေးနွေးက ဦးလူအေးရဲ့ နားသယ်စပ်ကို ထိခတ်နေသည်။ ဦးလူအေး သတိ၀င်လာပြီး
    "ဒီလိုမဟုတ်ဘူးလေ ဖြူလေးရဲ့ ဒူးက ခါးကို ထောက်ထားရမှာ"
    "ဟုတ်"
    သျှားလဲ့ဖြူက ဒူးထောက်ပြီး ခပ်မျှင်းမျှင်း မဆွဲပဲ အားကုန် ဆွဲထည့်လိုက်တာကြောင့် ဦလူအေး နောက်ပြန် လှန်ကျသွားတယ်။ ခေါင်းက ဖြူလေး ပေါင်ခွကြားထဲ ရောက်သွားပြီး ဖြူလေးက အပေါ်ကနေ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ ငုံ့မိုးပြီး ကြည့်နေတယ်။
    "ဦးအေး.. ကန်တော့..ကန်တော့နော် မတော်လို့ ဖြူလေး အားထည့်တာ များသွားတယ်"
    "ရပါတယ် ဖြူလေးရဲ့"
    "ဦအေး ပက်လက်လန် အိပ်လိုက်လေ ပေါင်တွေ ခြေသလုံးတွေ နှိပ်ပေးမယ်"
    "မနှိပ်နဲ့ ဖြူလေး ထိမှာမဟုတ်ဘူး နင်းပေးလိုက်နော်"
    ကိုလူအေးက ပက်လက်လှန်ကာ ခြေဆင်းပေးသည်။ ခြေသလုံးပေါ်မှာ နင်းနေတဲ့ ဖြူလေးက ဂါ၀န်အတိုလေး ၀တ်လာတာမို့
ဒူးအထက်နားက ပေါင်သား ဖြူဖြူအုအုလေးတွေ မြင်နေရသည်။
    "ဦးအေး ပေါင်တွေရော နင်းပေးမယ်နော်"
    ပေါင်ကတော့ ပက်လက်အနင်းခံလို့ မဖြစ် ယားတက်သလို မတော်လို့ ချော်ကျရင်လည်း မတော်တရော်တွေ ဖြစ်ကုန်မည်။
    "ဦးအေး မှောက်ခုံနေပေးမယ်"
    ဖြူလေးက ပေါင်တွေတင်မက တင်ပါး ခါး ကျောပြင်တွေပါ နင်းပေးတယ်။
    "ကန့်တော့နော် ဦးအေး"
    "ရပါတယ် "
    တင်ပါးတွေ နင်းနေရင်းမှ ဝုန်းဆို ခြေချော်ပြီး ဖြူလေး လဲကျသွားတယ်။ မှောက်နေတဲ့ ဦးလူအေးပေါ်မှာ ဖြူလေးကလည်း ထပ်လျှက် မှောက်ရက်သား။ ဦးလူအေး ပက်လက် လှန်လိုက်တော့ နှစ်ယောက်သား ရင်ချင်းအပ်နေတယ်။ ဖြူလေးရဲ့ ရင်သားတွေက ဦးလူအေးရင်ဘတ်နဲ့ ထိကပ်လို့ မာထန်နေတဲ့ လီးကြီးကလည်း ဖြူလေးအဖုတ်နားက ပေါင်တန်နဲ့ ထိကပ်ပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်နေပြီ။ မျက်နှာနှစ်ခုက ထိမတတ် ဖြစ်နေပြီး အပေါ်က မိုးကြည့်နေတဲ့ ဖြူလေးရဲ့ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းတွေက အရည်ရွှန်းလဲ့နေပြီး တစ်ခုခုကို ပြောနေသယောင် ထင်ရတယ်။ ကိုလူအေး ဘာမှ သတိမရတော့ အသိစိတ်မဲ့သွားပြီး ဖြူလေးရဲ့ မျက်နှာအနှံ့ တရစပ် အနမ်းမိုးတွေ ချွေနေမိတယ်။

    ဦးအေးက မျက်နှာအနှံ့ တရစပ် နမ်းနေရုံတင်မက လည်တိုင်တွေ မေးစေ့အောက်ပိုင်းတွေကိုပါ မနားတမ်း နမ်းနေတော့သည်။ နှုတ်ခမ်းကိုတော့ မနမ်း သူ့နှာခေါင်းကြီးနဲ့သာ နေရာအနှံ့ တို့ထိနမ်းနေတယ်။ မွတ်သိပ် တက်မက်စွာ နမ်းနေသည်မှာ အသက်တောင် ရှူရဲ့လား မသိဘူး။
    လူပျိုကြီးတော့ ကမူးရှုးထိုးနဲ့ နသ်ိုးကြိုးပြတ် ဖြစ်နေပြီလို့ တွေးရင်း သျှားလဲ့ဖြူ ပြုံးမိသည်။ အောက်က သူ့လီးမာမာကြီးကလည်း ဖြူလေး အဖုတ်တည့်တည့်မှာ ထိကပ်နေသည်။ ထောက်ထားတာ မဟုတ်ပဲ ဖြူလေးရဲ့ အဖုတ်ကွဲကြောင်း တစ်လျှောက် အလျားလိုက် ထိကပ်နေတာ ဖြစ်သည်။ သျှားလဲ့ဖြူက အစကတည်းက အကြံဉာဏ်နဲ့မို့ အတွင်းခံ ၀တ်မလာခဲ့ပါ။ ၀တ်ထားတဲ့ ဂါ၀န်တိုကလည်း အပေါ်လန်နေပြီမို့ ဦးအေးရဲ့ လီးကြီးနဲ့ ဖြူလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကြားမှာ ပုဆိုးစပါးပါးလေးသာ ရှိနေသည်။
    ဦးအေးက နမ်းနေရင်းနဲ့ မသိမသာ အဖုတ်လေးကို ပွတ်ညှောင့်နေတာကြောင့် အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေပြီး ပုဆိုးမှာတောင် အဖုတ်ထဲက အရည်တွေနဲ့ ကွက်နေပြီ။ လူပျိုကြီးက ခုထိ အဆင့်မတက်သေးပဲ အတင်းနမ်းရုံ လုပ်နေတာကြောင့် ဖြူလေး စိတ်မရှည်တော့ပဲ ဦးအေးမျက်နှာက်ို ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက်တယ်။ ဦးအေးက ရုန်းပြီး ရှောင်ထွက်လိုက်တော့
    "ဘာလဲ  ..ဦးအေးက ဖြူလေးက်ို ရွံလို့လား"
    "ဟီး..ဟုတ်ပါဘူး ဒါမျိုးက ဗွီဒီယိုထဲမှာပဲ တွေ့ဖူးတာ အပြင်မှာ မလုပ်ဘူးတော့ ရုတ်တရက် ကြောင်သွားလို့ပါ "
    "ဦးအေးက မရဲတရဲနဲ့ ဖြူလေးနှုတ်ခမ်းကို လာထိတယ်"

ရမက်ဒီရေကိုပိုတိုးလားအောင် လုပ်ပေးနေပါတော့တယ်။
သားမောင်ရဲ့နုပ်ခမ်းလေးနှစ်မွှာက တဖြည်းဖြည်း ဖြူမျှော် လင့်နေတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဖြူ့စောက်ဖုပ်အနီးတဝိုက်နေရာကိုရောက်လာပြီး အရင်းဆုံးပေါင်ချန်လေးကို နုပ်ခမ်းလေးနဲ့ မထိတထိ လုပ်ပေးနေရင်းက ဖြူ့စောက်ဖုတ် အုံတခုလုံးကို ငုံစုပ် ပြီးတော့သူ့ရှာဖျားလေးက ဖြူ့စောက်ခေါင်းဝလေးနဲ့ စောက်စေ့လေးပေါ်ကိုတလှည့်ဆီ ပြေးလွှာလျှက် အားပါပါကို စုပ်ပေးနေတဲ့သားမောင်ဟာ တကယ့်ကိုဆရာကြီးတယောက်လိုပါပဲ။ တထွာပြရင်တတောင်မြင်တဲ့ သားမောင့်အစွမ်းတွေကြောင့် ဖြူ့စောက်ဖုတ်မှာလီးတချောင်းရဲ့အရသာကို လိုချင်တောင့်တနေမိ ပါတော့တယ်။
အား့့့ အီးး့့့ သား့့့မကြီးအထဲကိုသားလီးကြီးကိုထည့် လိုက်ပါတော့သားမောင်လည်း ဖြူကခိုင်းလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲသူ့ကိုယ်လုံးကဖြူ့ပေါင်ကြားကိုဝင်ပီးသူ့ရဲ့လီးကြီးကိုဖြူ့စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးထဲကိုထည့်ဖို့ကြိုးစားနေပါတယ်ဒါပေမယ့်သူ့လီးကြီးကဖြူ့စောက်ခေါင်းထဲကိုမဝင်ပဲအပေါ်ကအစေ့လေးနဲဆီခုံနားကိုချော်ထိုးမိနေတယ် ဖြူလည်းသူ့ရဲ့ကားစွင့်နေတဲ့ဒစ်ဖျားကိုလက်တဖက်နဲ့ဖမ်းထိမ်းပီး ဖြူ့စောက်ပက်အဝလေးမှာ တေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။
အိုးး ဟင်းး သားလီးဒစ်က ကားနေတော့မမ အဖုပ်ဝ မှာတစ်နေတာပဲကွာ အားး ရှီးးဖြေး ဖြေးချင်းသွင်းနော်သားမောင်အင်း းးး ဟုပ်တယ် အဲလိုလေးသွင်း အ့့့ အားးးဘာအမွှေးး အမျှင်မှမရှိပဲ ပြောင်တင်းပြီးဖေါင်းကားစိုရွှဲ နေတဲံဖြူစောက်ပက်ဖေါင်းဖေါင်း ကြီးထဲကို သားရဲ့လီးဒစ်ကြီးက တရစ်ချင်းတိုးဝင်လာတဲ့အခါ ဒစ်ကားကားကြီးနဲ့ အတူစောက်ပက်နုပ်ခမ်းသားနှစ်ခုက လိတ်ပြီးပါသွားသလို လီးအရင်းထိ တထစ်ထစ်နဲတိုးလာပါတယ်။’အားး ဟားး မလှုပ်နဲ့အုံးသားသား ဒီအတိုင်ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေးအုံးကောင်းလိုက်တာ သားမောင်ရယ်သားလီးဒစ်ကြီးကမမသားအိမ်ဝကိုတောင်လာစွတ်နေသလိုပဲသားမောင်လည်းလီးကြီးကိုအဆုံးထိသွင်းရင်းး ဖြူ့ကိုယ်လုံးကိုကျစ်နေအောင်ဖက်ပီး ဖြူ့နုပ်ခမ်းနှစ်မွှာလုံးကို ငုံးစုပ်ပေးနေပါတယ်။ဖြူလည်းရှာဖျားလေးနဲ့ သားမောင့်ရှာလေးကို တက်အောက်လှည့်ပက်ကလိပေးနေမိပါတယ်။
ဖြူ့စောက်ဖုတ်အတွင်းနုပ်ခမ်းသားတွေက လည်းသားမောင်လီးတန်ကြီးကို ရစ်ပတ်စုပ်ယူပေးလိုက်တဲ့အခါမှာ သားသားတစ်ယောက်ဘယ်လိုမှမခံစားနိုင်တော့တဲ့ ပုံစံနဲ့ ဖြူ့စောက်ဖုတ်အတွင်းပိုင်းထိ သူ့ရဲ့သံချောင်းတစ်ချောင်းလိုမာတောင်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို အရင်းထိတိုးကပ် ဖိပွတ်ရင်းအားး အ့့့မမကြီးရယ် ကောင်းလိုက်တာဗျာ သားလီးကိုနဲနဲ စွဲချွတ် ကြည့်မယ်နော်အင်းသားသား ဖြည်းဖြည်းချင်းချွတ်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထည့်ပေးသားမောင်လည်းသူ့ရဲ့လီးကြီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲချွတ် လိုက်တဲ့ခါမှာ သူးဒစ်ကားကြီးက ဖြူ့ စောက်ပက်အတွင်းနုပ်ခမ်းသားလေးတွေကပါတခါတည်းချိပ်ပါသွားတဲ့အတွက် ဖြူ့အသဲနှစ်လုံးတွေပါသွားသလိုခံစားမိရင်း သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကို အတင်းပဲညစ်ပေးနေမိတယ်။
အီးးး အ သားဟာကိုမမကြီးအထဲက အတင်းဆွဲစုပ်နေတယ် အိုးး ဟားး အ အ့့့”အင်းး ဟင်း းး သားတဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ဆွဲထုတ် ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထည့်ပေး အီးး အကောင်းလိုက်တာအိုးးးအဲလိုလေးအင်း”ဖြူလည်းသားမောင်ရဲ့ လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်လာလိုက် ပြန်ထွတ်သွားလိုက်ဖြစ်နေတဲ့အချိန် ဖြူ့စောင်ခေါင်းအတွင်းသားတွေကိုသူ့ရဲ့လီးဒစ်ကားကား ကြီးကချိတ် ယူသွားလိုက်နဲ့ဆိုတော့ဘယ်လိုမှမထိမ်းနိုင်တော့ပဲ ဖြူ့စောက်ပက်လေးရှုံ့ချီပွချီ ဖြစ်ကာသားမောင်လီးကြီးကိုတအားဆွဲညှစ်ယူရင်း ကာမ ရဲ့အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ရှိသွားတဲ့အချိန်မှာ။
အား းး မမကြီး သားဘယ်လိုမှထိမ်းလိုမရတော့ဘူး အိုးး ထွတ်တော့မယ် အားးး အ့့့အ”ဆိုပြီး သူ့ရဲ့လီကြီးဆီက သုတ်ရေတွေဟာ တစ်ဗျင်း ဗျင်းနဲ ဖြူ့သားအိမ်ဝကိုရောက်အောင် အရှိန်ပြင်းစွာနဲ့ပန်းထုပ်ပက်ဖြန်းပေးနေပါတယ်။ အဲဒီအချိန်ဟာ ဖြူကလည်းပြီးနေ လီးကြီးကလည်း စောက်ခေါင်းထဲမှာငေါ့ကနဲငေါ့ကနဲနေအောင်လရေတွေဖြန်းပေးနေတာဆိုတော့ ဖြူ့ခံစားရတာဘယ်လိုကောင်းနေတယ်ဆိုတာရှင်တိုကိုယ်တိုင်သာတွေးကြည့်လိုက်ပါတော့ရှင်သားမောင်တစ်ယောက် ဖြူ့စောက်ခေါင်းထဲကိုသူ့ရဲ့ပူနွေးပြစ်ခဲတဲ့လီးရေတွေကို တဗြင်းဗြင်း နဲ့ပန်းထုတ်ပေးနေရင်း ဖြူ့နုပ်ခမ်းလေးနှစ်မွှာကိုလည်း အသဲအသန်ငုံစုပ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။အဲဒီအချိန်မှာဖြူလည်း တကိုယ်လုံးမလှုပ်နိုင်တော့လောက်အောင် ဖြစ်သွားပြီးသားသားလီးကြီးကိုညှစ်ပေးနေမိပါတယ်။
”အားး အရမ်းကောင်းတယ်မကြီးရယ်တဲ့”ခဏနေပြီးတော့ တစ်ကိုယ်လုံးသားမောင်လီးရေတွေ နဲ့ ဖြူ့အထဲကထွက်လာတဲ့ အရေတွေကောပေပွနေတဲ့ဖြူ့ကိုယ် ကိုဆေးကြောသန့်စင်ဖို့အတွက်ခဏဖယ်ပေးအုံးသားရယ် မမတစ်ကိုယ်လုံးညှစ်ပက်နေပီ ရေသွားဆေးအုံးမယ်”ဖြူရေချိုးထဲကိုရောက်ပြီး မကြာခင်မှာပဲသားမောင်တစ်ယောက် ရောက်လာပီးဖြူဆေးကြောနေတာကိုသေသေချာချာစိုက်ကြည့်နေပါတယ်။
ဘာတွေကိုကြည့်နေတာလည်းသားမောင်ဟုတ် သားလေခုလိုမျိုး မိန်းတယောက်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ် ကိုအပြင်မှာတစ်ခါမှမမြင်ဘူးလို့မမအခုမြင်ဘူးသွားပီဆိုတော့ သားစိတ်ထဲမှာဘယ်လိုနေလဲသားသားခုလိုမမကြီးကိုယ်လုံးကိုမြင်တော့သားလေရင်ထဲမှာဘယ်ကြီှးမှန်း ကိုမသိဘူးမမမကိုယ်လုံးကြီးကိုဖက်ပြီးတော့ မမနို့ကြီးတွေကိုလည်း သားအရမ်းစို့ပစ်လိုက်ချင်တယ်”ဖြူလည်းသားမောင်စကားကိုကြားပြီး ခဏတာငြိမ်သက်နေတဲ့ ဖြူ့ရဲ့ကာမစိတ်တွေဟာ

သားမောင်တစ်ယောက် ဖြူ့ရဲ့လက်နဲ့ရှာက သူ့ရဲ့လီးကြီးနဲ့လဥလေးကိုရစ်ပက် စုပ်နယ် နေတဲ့ဒဏ်ကိုမခံစားနိုင်တော့သည့်အလားအော်ဟစ်ညီးညူနေပါတယ်။ ဖြူလည်းသူ့လီးကြီးကိုပါးစပ်ကနေဆွဲချွတ်ရင်းရှာဖျားလေးကတဖြည်းဖြည်အောက်ကိုပွတ်တိုက် ယက်လာပီးသူ့ရဲ့ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုဆွဲယူပီးငုံထားပေးလိုက်ပါတယ်။အဲဒီအချိန် ဖြူသူ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့မျက်လုံးလေးနှစ်ဖက်ကမှေးစင်းနေပီးသူ့ရဲ့လျှာလေးကနုပ်ခမ်းကိုပွတ်သပ်နေပုံကိုကြည့်ပီး ဖြူ့ရဲ့ကာမဆန္ဒတွေလည်း တရိပ်ရိပ်တတ်လာသောကြောင့် ပက်လက်လှန်ပေါင်းကားပေးပီး သားမောင်မျက်နှာလေးကို ဖြူ့ပေါင်ကြားထဲသို့ဆွဲ သွင်းပေးလိုက်မိပါတော့တယ်။
အဲဒီမှာတစ်ခါသင်ပေးတာနဲ့ ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာဒက်ခနဲသိနေတဲ့ သားမောင်ဟာ ဖြူ့စောက်စေ့လေးကိုငုံစုပ်ပေးနေလျှက်ကနေ ပီးသူ့ရှာဖျားက စောက်ခေါင်းဝနံရံတွေကို လှည့်ပက်မွှေပေးနေလိုက်တာ ဖြူ့ဘယ်လောက်တောင်ခံလို့ကောင်းတယ်ဆိုတာ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲရှင်။အီးးး အ့့့သ သား းး အိုးးကောင်းလိုက်တာ”သားမောင်”ဟုတ်ကဲ့ မမကြီးမမအထဲကို သားမောင်လီးကြီး ထိုးထည့်ပေးတော့ကွာ မမ အရမ်းလိုချင်နေပီ”ဖြူ့စကားတောင်မဆုံးသေးဘူးသားမောင်လဲ ဘယ်လောက်တောင်လုပ်ချင်နေလဲ မသိဘူးဖြူ့အပေါ်ကိုတစ်ခါတည်းတတ်ခွတော့တာပါပဲ။
သား တဖြေးဖြေချင်း သားလီးကိုထည့်ပေးကွာသားလီးကြီး မမစောက်ပက်ထဲ တဖြေးဖြေးဝင်လာတဲ့ အရသာကိုမမသိပ်ကြိုက်တာပဲဟုတ်ကဲ့ပါမမကြီးရဲ့ သားလည်းအဲလိုလေးလုပ်ရတာကိုကြိုက်တယ်ဆိုပြီး သူ့ရဲ့မှိုပွင့်ကြီးအလားထိပ်ဝမှာအရည်လေးတွေစို့နေတဲ့ ဒစ်ကားကြီးကိုဖြူ့စောက်ဖုပ်အဝမှာတေ့ ပြီးဖြေးဖြေးလေးနဲ့ ဖြူအကြိုက်သွင်းပေနေပါတယ်။သားသားလီးကြီးဖြူ့စောက်ခေါင်းအဝထဲဝင်လာတဲ့အချိန် စောက်ပက်နုပ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ပါလိတ်ပီးပါသွားသလို ပြီးတထစ်ထစ်နဲ မြည်နေသလိုဖြူစိတ်ထဲမှာခံစားနေရတယ်။
အားး အိုးးး ကောင်းတယ်သား အဲတိုင်းလေးဆက်သွင်းပေးသားမောင်လည်းသူ့ရဲ့လီးကြီကိုဆက်သွင်းလိုက်တာ သူ့ရဲခုနှစ်လက်မ နီးပါလီးတန်ကြီး ဖြူ့စောက်ပက်ထဲအဆုံးထိဝင်ရောက်လာပါတယ်။ ပြီတော့တဖြေးဖြေးချင်းပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့အခါမှာ ဖြူရဲ့စောက်ပက်အတွင်းသားလေးတွေကိုပါဆွဲချိပ်ယူသွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ် ။ဖြူသားသားမျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ပီးဖြူ့နို့ကိုအငမ်းမရဆွဲစုပ်ကာသူအရမ်းလိုးလို့ကောင်းနေပုံပါပဲဖြူလည်းနို့စို့ခံရင်း စောက်ပက်ကိုအလိုးခံရတဲ့အရသားကိုအရမ်းကြိုက်တာမိုလို့သားသားကျောပြင်နဲ့တင်းပါးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေရင်းကာမအရသာတွေကိုကောင်းကောင်း ကြီးခံစားနေမိပါတယ်ရှင်။
သားခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်ပေးတော့ မကြီးအရမ်းကောင်းနေပီကွာ မမပြီးချင်လာပြန်ပီလို့ဆိုတော့သားမောင်တစ်ယောက် ဖြူ့ပခုံးနနဲ့လည်းပင်းကြား ဘေးကိုခေါင်းတိုးဝင်ပီး သူ့ရဲ့လီးကြီကိုဒစ်ဖျားထိဆွဲထုပ်ကာအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ကို တဖြောင်းဖြောင်း မြည်အောင်သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးနဲ့လိုးဆောင့်ပေးနေလိုက်တာသားလအုလေးနှစ်လုံးက ဖြူ့ရဲ့ဖင်ဝလေးကိုတဖက်ဖက်မြည်အောင်ရိုက်တဲ့အထိ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ လိုးဆောင့်ပေးနေပါတယ်။
ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ဖက် ဖက် ဖက် အီးး အာအ ကောင်းတယ်သားရယ် အိုးးးး ကောင်း မကြီးပီး့့့့ပီးသွားပြီကွာအားးအဲဒီလိုဖြူပြီးနေတဲ့အချိန်မှာပဲ သားမောင်လီးတန်ကြီးက ဖြူစောက်ပက်ထဲ သူ့ရဲ့လီးကြီးအရင်းရောက်အောင်ဆောင့်လိုးပေးနေရင်းက သူ့ရဲ့ဖြူဖွေးပြစ်ခဲနေတဲ့သုတ်ရေတွေကို တဆတ်ဆတ်နဲ့ ပန်းထုပ်ပေးနေလိုက်တာ ဖြူ့စောက်ပက်အုံအပြင်ကိုတောင်လျှံ ကျလာတယ်ရှင် တော်တော်အားကြီးတဲ့သားမောင် ဒါတောင်ဒုတိယအချီမိုလို့ ။
ဒီလောက်အရည်တွေထွက်ပီးတာတောင် သားသားလီးကြီးက မာတောင်နေတုံးပဲ ဖြူ့စောက်ပက်အတွင်းသားတွေကလည်း သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကိုညစ်ပေးနေလိုက်တော့အိုးးး အား အ ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ဆိုပီးဖြူ့ကိုယ်လုံးကိုလည်ပင်းကနေသိုင်းဖက်ကာ သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲကို အရင်းထိဖိကပ်ထားလိုက်တာ ဖြူ့မှာတော့အသက်ရူတောင်ကြပ်တယ် ပြီးတော့သူ့ရဲ့လီတန်ကြီးက ဖြူ့စောက်ပက်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ်တုံနေရင်းကလီးရေတွေပန်းထုတ်ပေးနေတော့ ဖြူ့ရဲ့ပြီးဆုံးခြင်းက အရမ်းကိုပြည့်စုံသွားပါတော့တယ်ရှင်.....

တဖန်ပြန်နိုးထလာပီး ရေချိုးပြီးကာစ ရေစက်လေးတွေတွဲလွဲခိုနေတဲ့ ဖြူ့နို့နှစ်လုံးကြားသားမောင့်မျက်နှာလေးကို ဆွဲကပ်ပေးလိုက်မိပါတော့တယ်။သားမောင်တစ်ယောက်ဖြူ့နို့နှစ်လုံးကိုအငမ်းမရ စို့ပေးနေချိန်မှာဖြူလည်း သူ့လီးကြီးကိုစုပ်ကိုင်ပီး အထက်အောက်စုံဆန် ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။
အ့့ အိုးးး အားး အားးသား မကြီးရဲ့နို့ ကြီးတစ်ခုလုံးကို ငုံစုပ်ပီးနို့သီးထိပ်ကိုရှာလေးနဲ့ယက်ပေးကွာအိုးး ကောင်းတယ်ကွာ့့့အင်းး အဲလိုလေးယက် ဟုတ်တယ် အ့့့ အိုးး”အဲဒီလိုနဲ့ ဖြူလည်းကြာလာတော့ မခံစားနိုင်တော့ပဲ သားမောင်လီးကြီးကို ရေပန်းနဲ့ကဗျာကရာ ဆေးကြောပေပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုအမြန်ပဲဆွဲခေါ်လာလိုက်ပါတယ်။ သားမောင်ကို မွှေယာပေါ်မှာဆွဲလှဲ လိုက်ပီးသူ့ဒစ်ကားကားကြီးကို ဖြူ့နုပ်ခမ်းလွှာနှစ်ခုကငုံစုပ်ပေးနေပီး တင်းရင်းနေတဲ့သားမောင် ဂွေးဥလေးနှစ်လုံးကို ဖြူ့လက်ကလေးနဲဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။
”အူးး အ့့ အားး ကောင်းလိုက်တား အားးး အိုးးး’မကြီး အ့့ အ အရမ်းကောင်း းး အိုးးးသားမောင်တစ်ယောက် ဖြူ့ရဲ့လက်နဲ့ရှာက သူ့ရဲ့လီးကြီးနဲ့လဥလေးကိုရစ်ပက်စုပ်နယ်နေတဲ့ဒဏ်ကိုမခံစားနိုင်တော့သည့်အလားအော်ဟစ်ညီးညူနေပါတယ်ဖြူလည်းသူ့လီးကြီးကိုပါးစပ်ကနေဆွဲချွတ်ရင်းရှာဖျားလေးကတဖြည်းဖြည်အောက်ကိုပွတ်တိုက် ယက်လာပီးသူ့ရဲ့ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ဆွဲယူပီးငုံထားပေးလိုက်ပါတယ်။အဲဒီအချိန် ဖြူသူ့မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တော့မျက်လုံးလေးနှစ်ဖက်ကမှေးစင်းနေပီးသူ့ရဲ့လျှာလေးကနုပ်ခမ်းကိုပွတ်သပ်နေပုံကိုကြည့်ပီး ဖြူ့ရဲ့ကာမဆန္ဒတွေလည်း တရိပ်ရိပ်တတ်လာသောကြောင့် ပက်လက်လှန်ပေါင်းကားပေးပီး သားမောင်မျက်နှာလေးကို ဖြူ့ပေါင်ကြားထဲသို့ဆွဲ သွင်းပေးလိုက်မိပါတော့တယ်။
အဲဒီမှာတစ်ခါသင်ပေးတာနဲ့ ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာဒက်ခနဲသိနေတဲ့ သားမောင်ဟာ ဖြူ့စောက်စေ့လေးကိုငုံစုပ်ပေးနေလျှက်ကနေ ပီးသူ့ရှာဖျားက စောက်ခေါင်းဝနံရံတွေကို လှည့်ပက်မွှေပေးနေလိုက်တာ ဖြူ့ဘယ်လောက်တောင်ခံလို့ကောင်းတယ်ဆိုတာ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲရှင်။အီးးး အ့့့သ သား းး အိုးးကောင်းလိုက်တာသားမောင်”ဟုတ်ကဲ့ မမကြီး”မမအထဲကို သားမောင်လီးကြီး ထိုးထည့်ပေးတော့ကွာ မမ အရမ်းလိုချင်နေပီ”ဖြူ့စကားတောင်မဆုံးသေးဘူးသားမောင်လဲ ဘယ်လောက်တောင်လုပ်ချင်နေလဲ မသိဘူးဖြူ့အပေါ်ကိုတစ်ခါတည်းတတ်ခွတော့တာပါပဲ။
သား တဖြေးဖြေချင်း သားလီးကိုထည့်ပေးကွာသားလီးကြီး မမစောက်ပက်ထဲ တဖြေးဖြေးဝင်လာတဲ့ အရသာကို မမသိပ်ကြိုက်တာပဲ”ဟုတ်ကဲ့ပါ မမကြီးရဲ့ သားလည်းအဲလိုလေး လုပ်ရတာကိုကြိုက်တယ်” ဆိုပြီး သူ့ရဲ့မှိုပွင့်ကြီးအလားထိပ်ဝမှာအရည်လေးတွေစို့နေတဲ့ ဒစ်ကားကြီးကိုဖြူ့စောက်ဖုပ်အဝမှာတေ့ ပြီးဖြေးဖြေးလေးနဲ့ ဖြူအကြိုက်သွင်းပေနေပါတယ်။သားသားလီးကြီးဖြူ့စောက်ခေါင်းအဝထဲဝင်လာတဲ့အချိန် စောက်ပက်နုပ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ပါလိတ်ပီးပါသွားသလို ပြီးတထစ်ထစ်နဲ မြည်နေသလိုဖြူစိတ်ထဲမှာခံစားနေရတယ်။
အားးအိုးးးကောင်းတယ်သားအဲတိုင်းလေးဆက်သွင်းပေးသားမောင်လည်သူ့ရဲ့လီးကြီကိုဆက်သွင်းလိုက်တာ သူ့ရဲခုနှစ်လက်မ နီးပါလီးတန်ကြီး ဖြူ့စောက်ပက်ထဲအဆုံးထိဝင်ရောက်လာပါတယ်ပြီတော့တဖြေးဖြေးချင်းပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့အခါမှာ ဖြူရဲ့စောက်ပက်အတွင်းသားလေးတွေကိုပါဆွဲချိပ်ယူသွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ် ။ဖြူသားသားမျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ပီးဖြူ့နို့ကိုအငမ်းမရဆွဲစုပ်ကာ သူ အရမ်းလိုးလို့ကောင်းနေပုံပါပဲ။ ဖြူလည်းနို့စို့ခံရင်း စောက်ပက်ကိုအလိုးခံရတဲ့အရသားကိုအရမ်းကြိုက်တာမိုလို့သားသားကျောပြင်နဲ့တင်းပါးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေရင်းကာမအရသာတွေကိုကောင်းကောင်း ကြီးခံစားနေမိပါတယ်ရှင်။
သားခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်ပေးတော့ မကြီးအရမ်းကောင်းနေပီကွာ မမပြီးချင်လာပြန်ပီလို့ဆိုတော့သားမောင်တစ်ယောက် ဖြူ့ပခုံးနနဲ့လည်းပင်းကြား ဘေးကိုခေါင်းတိုးဝင်ပီး သူ့ရဲ့လီးကြီကိုဒစ်ဖျားထိဆွဲထုပ်ကာအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ကို တဖြောင်းဖြောင်း မြည်အောင်သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးနဲ့လိုးဆောင့်ပေးနေလိုက်တာသားလအုလေးနှစ်လုံးက ဖြူ့ရဲ့ဖင်ဝလေးကိုတဖက်ဖက်မြည်အောင်ရိုက်တဲ့အထိ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ လိုးဆောင့်ပေးနေပါတယ်။
ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ဖက် ဖက် ဖက် အီးး အာအ ကောင်းတယ်သားရယ် အိုးးးး ကောင်း မကြီးပီး့့့့ ပီးသွားပြီကွာအားးအဲဒီလိုဖြူပြီးနေတဲ့အချိန်မှာပဲသားမောင်လီးတန်ကြီးကဖြူစောက်ပက်ထဲသူ့ရဲ့လီးကြီးအရင်းရောက်အောင်ဆောင့်လိုးပေးနေရင်းက သူ့ရဲ့ဖြူဖွေးပြစ်ခဲနေတဲ့သုတ်ရေတွေကိုတဆတ်ဆတ်နဲ့ပန်းထုပ်ပေးနေလိုက်တာ ဖြူ့စောက်ပက်အုံအပြင်ကိုတောင်လျှံကျလာတယ်ရှင်တော်တော်အားကြီးတဲ့သားမောင်ဒါတောင်ဒုတိယအချီမိုလို့ဒီလောက်အရည်တွေထွက်ပီးတာတောင်သားသားလီးကြီးကမာတောင်နေတုံးပဲ ဖြူ့စောက်ပက်အတွင်းသားတွေကလည်းသူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကိုညစ်ပေးနေလိုက်တော့အိုးးးအား အ ကောင်းလိုက်တာမမရယ်ဆိုပီးဖြူ့ကိုယ်လုံးကိုလည်ပင်းကနေသိုင်းဖက်ကာသူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲကိုအရင်းထိဖိကပ်ထားလိုက်တာ ဖြူ့မှာတော့အသက်ရူတောင်ကြပ်တယ် ပြီးတော့သူ့ရဲ့လီတန်ကြီးက ဖြူ့စောက်ပက်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ်တုံနေရင်းကလီးရေတွေပန်းထုတ်ပေးနေတော့ ဖြူ့ရဲ့ပြီးဆုံးခြင်းက အရမ်းကိုပြည့်စုံသွားပါတော့တယ်ရှင်။

ဖြူလဲယောင်္ကျားတယောက်ရဲ့လီးအစစ်နဲ့အလိုးမခံရတာကြာနေပြီဆိုတော့ ကာမရဲ့အရသာတွေကိုလိုလားတောင့်တနေမိပါတယ်။ ကိုယ့်ဂုဏ်သိက္ခာကိုထိမ်းနေရလိုသာ။ ခုတော့ သားမောင်နဲ့မမျော်လင့်ပဲဖြစ်ခဲ့ရတဲ့အဖြစ်ပျက်ကြောင့် ကျွန်မရဲ့လိုလားတောင့်တနေမိတဲ့ကာမစိတ်ကိုမသင့်တော်မှန်းသိပေမယ့်သားမောင်နဲ့ပဲ ဖြေဖျောက်ဖို့စဉ်းစားမိပါတော့တယ်။မေမေ ပိုးပြန်လာပီသြော် သမီးပိုး ပြန်လာပီလားသမီး”ကူရှင်ကနေပြန်လာတဲ့သမီးလေးပိုးအသံကြားမှပဲဖြူလည်းရေချိုးဖို့ပြင်ဆင်ရင်း ရေချိုးခန်းကိုဝင်ရပါတော့တယ်။
တယောက်အိပ်ကုတင်ဆိုတော့ နဲနဲကျဉ်းတယ်လို့တင်ရပေမယ့် သားမောင်နဲမမအတွက်တော့ အဆင်ပြေပါတယ်။ ကြုံလိုပြောရအုံးမယ် အိမ်အပေါ်ထပ်မှာကသားမောင် တယောက်ပဲနေတာ ရေချိုးခန်းအိမ်သာတွဲရက်ရှိတာကသားမောင်အခန်း ပဲရှိတာ အပေါ်မှာကျန်တဲ့နှစ်ခန်းက သီးသန့်ရေချိုးခန်းအိမ်သာတစ်ခန်းကို အိပ်ခန်း နှစ်ခန်းမျှသုံးရတာ။ည ၁၀ နာရီကျော်လောက်မှ သားမောင်အခန်းကိုမဖြူရောက်လာတယ် အခန်းထဲမှာတော့ သားမောင်တစ်ယောက်စိတ်လှုတ်ရှားစွာနဲ သူ့ရဲ့မမကြီး မျက်နှာလေးကို ငေးကြည့်နေမိပါတယ်။တစ်ယောက်နဲတစ်
တစ်ယောက်စကားတစ်ခွန်းတစ်လေမှ မပြောမိကြပဲ ရမက်ရဲ့စေရာအတိုင်းလိုက်ပါလုပ်ဆောင်နေမိကြပါတော့တယ်။
မဖြူတစ်ယောက် သားမောင်အခန်းကိုရောက်တာနဲ့ သူမရဲ့ညအိပ်ဂါဝန်ရှည်ကြီးကို ခေါင်းပေါ်ကနေကျော်ပီးတခါတည်း ချွတ်ပြစ်လိုက်ကာ သားမောင်ခုတင်ပေါ်သို့တတ်လာပီး သားမောင်ရဲ့ နီဆွေးဆွေး နုပ်ခမ်းပါးနှစ်စုံကို တတ်မက်စွာစုပ်ယူပြစ် လိုက်မိပါတော့တယ်။မမကြီးရဲ့အနမ်းမှာ တခါမှခုလိုအတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့သားမောင် တစ်ယောက်သူ့ရဲ့အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်မှိုပွင့်ကြီးအလား ကြီးမားထွာကြိုင်းလှတဲ့လီးကြီးမတ်ခနဲ နေအောင် ထောင်မတ်လာပါတယ်သားမောင်လီကြီးက အရှည် ၆ လက်မ ခွဲခန့်ရှိပီး ထူးခြားတာကတော့ သူ့ရဲ့ လီးဒစ်ကြီးပါပဲ ကားစွင့်နေတဲ့သားမောင် လီးဒစ်ကြီးက မြင်ရသူအတွတ်ကြက်သီးထချင်စရာ ကောင်းလောက်အောင် ကိုပါပဲ။
မဖြူသားနုပ်ခမ်းကိုစုပ်နေရင်းကနေ သူမရဲ့ရှာကသားပါစပ်ထဲမှာ လှည့်ပတ်ပြီးသားသားရဲ့ရှာလေးကိုပါစုပ်ယူသွားပါတယ်။’အ့့အ့့အူး းး’ရင်ထဲမှာခံစားရခက်တဲဝေဒနာကို ကြိတ်မှိတ်ခံစားရင်း မမကြီးရဲ့ကျောပြင်ကြီးကိုတင်းကြပ်စွာနဲ့ဖက်ထားမိပါတယ်။ ပီးတော့မမနုပ်ခမ်းလေးက အောက်ဖက်ကိုတဖြည်းဖြည်းလျှောဆင်းသွားပီး သားလည်ပင်းတလျှောက် လျှာဖျားလေးကလည်းမထိခလုတ်ထိခလုတ် နဲ့ ဆင်းသွားပီး သားမောင်နို့လေးနှစ်လုံးကိုရှာဖျားလေးနဲ့ တလှည့်စီ ဝလုံးလေးလို ဝိုင်းပီး နို့သီးထိပ်လေးကို ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။အိုး းးး မမ့့ မကြီးသားရင်ထဲမှာဘယ်လိုကြီး ခံစားနေရမှန်းမသိဘူး အ့့့အား းးမမကြီး့့့ အိုး့့့။
သားအခန်းထဲကိုရောက်ကတဲကမကြီးတယောက်စကားတစ်ခွန်းမှမပြောပဲသားမောင်ကိုစိတ်ကြိုက်ကိုပြုစုပေးနေပါတော့တယ်။အဲဒီအချိန်မှာပဲ မမရဲ့ရှာဖျားလေးသားမောင့် ဝမ်းဗိုက်လေးပေါ်မှတဆင့်ချက်ကလေးပေါ်အဲဒီကမှတစ်ဆင့်ဆီးခုံပေါ် ကနေပီး ပေါင်ချန့်နှစ်ခုကြားမှာ ဟိုဒီနှစ်ဖက်ကိုမထိတထိ ယက်ပေးနေရင်းက ဂွေးအုလေးနှစ်လုံးကိုငုံပြီး စုပ်ပေးနေရင်း မကြီးရှာဖျားလေးနဲဂွေးအုအောက်ခြေကိုယက်ပေးနေပါတယ်။ သားမောင်လည်း ခံစားရခက်တဲ့မျက်နှာလေးနဲ့့ မကြီး ဦးခေါင်းကို လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့်စုံကိုင်ထားရင်း့့့မကြီး အိုး းး သားမရတော့ဘူး့့့ထွတ်သွားလိမ့်မယ်” ဆိုပီး မကြီးမျက်နှာကိုအတင်းဘဲဆွဲထားပါတယ် ။ဖြူလဲ သားမောင်ခံစားနေရတဲ့ မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီး ဖြူ့ရဲ့ ကာမစိပ် တွေလဲတရိပ်ရိပ်တတ်လာပါတော့တယ်။
သားမောင်ခင်ဗျာ့့့မကြီးမမ သားကိုလုပ်ပေသလို မမ ကိုပြန်လုပ်မပေးချင်ဘူးလားဟုတ် သားဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှာလဲမမ”ဖြူလည်းသားမောင်ကို လာမမ ပြမယ်ဆိုပီးသူ့ကိုဖြူဗိုက်ပေါ်ကိုဆွဲတင်လိုက်တယ် ။မမသား နုပ်ခမ်းကိုစုပ်ပေးသလိုမျိုးမမကိုစုပ်ပေးဆိုပီပြောပြလိုတဲ့အခါ သားမောင်ဟာမဆိုင်းမတွပဲဖြူ့နုပ်ခမ်းကိုစနမ်းပါတော့တယ်သားမောင်ရဲ့နီထွေးထွေးနုပ်ခမ်းလေးက ဖြူ့နုပ်ခမ်းကိုစငုံမိပီ ဆိုကတဲကတကိုယ်လုံးကို ဖိန်းရှိန်းသွားပီး ဖြူလဲငြိမ်ကျ သွားကာ သားမောင့်ခေါင်းလေးနဲဆံပင်လေးတွေကိုပွတ်သပ်ပေးနေရင်းက ဖြူ့ရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးပေါ်ကိုသူ့နုပ်ခပ်းလေးနဲ့အပ်ပေးလိုက်မိတယ်။
အိုးးး့့့သားကတတ်လွယ်သားပဲ အားး အရမ်းကောင်းတယ်သားရယ်အင်းး ဟုတ်ပီ အဲလိုလေး သားပါစပ် နဲ့ဆန့်သလောက်ငုံ မမနို့ကြီးကို အာ့ အား းးသားလျှာလေးနဲ့လည်းယက် အိုးး ကောင်လိုက်တာ”ဖြူလေ ယောင်္ကျားတယောက်ရဲ့အထိတွေ့ကို မခံစားရတာကြာလို့လားမသိဘူး ဖြူ့နို့တလုံး လုံးကိုငုံပီးတော့ နို့သီးဖျားလေးကို သားမောင်ရဲ့လျှာလေးနဲ့ယက်ပေးနေတဲအချိန်မှာပဲ ဖြူ့စိပ်တွေထိမ်းလို မရတော့ပဲ အောက်ဖက်က စောက်ဖုတ်ကြီးကဖါင်းကားလျက် ဖြူလဲပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်ရှိ သွာပါတော့တယ်။
”အီး းးး အာ အ သား သားမောင် မကြီးပြီးသွားပီဖြူလဲခံစားမှုအထွတ်ထိပ် ကိုရောက်သွားပီး သားကိုယ်လုံးလေးကို အငမ်းမရပဲ တင်းကြပ်စွာနဲ့ ဖက်ထားမိပါတယ်။အိုး သားမောင်ရယ့့့့်မကြီးကောင်းလိုက်တာသားရယ်အဲဒီလိုနဲ့ဖြူလဲ သားမောင်ခေါင်းလေးကို ဖြူ့ရဲ့နို့အုံဆီကနေ ပေါင်နှစ်လုံးကြားဆီကို တွန်းပို့နေမိတယ် သားသားလူလယ်က ဖြူ့ပေါင်ကြားကိုတန်း မသွားပဲချက်ကလေနဲ့ဖြူ့ဝမ်းဗိုက်ပြင်ပေါ်မှာ သားရှာဖျားထိပ်လေးက ဟိုဒီပြေးလွှားလျှက် ဖြူ့ရဲ့

✨✨✨

ရမက်ဝင်္ကပါ

Crd original upload

မကြီးရေ မမကြီး သားပြန်ရောက်ပြီအေး အေး သားမောင် ပြန်လာပီ လားသားသားအားလုံးဖြေနိုင်ရဲ့လားဟုတ်ကဲ့ မကြီးစာမေးပွဲဖြေပြီးပြန်လာတဲ့သားမောင်ရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်ပီထဲက သူကောင်းကောင်ဖြေနိုင်တယ်ဆိုတာကျွန်မသိပါတယ် သားမောင် မျက်နှာ ခုလို လန်းဆန်းနေ ရင်ပဲကျွန်မ ကျေနပ်နေမိပါတယ် ။
သြော်..ဘာလိုလိုနဲ့သားမောင်တောင်ကိုးတန်းစာမေးပွဲဖြေပြီးသွားပြီပဲ ဝမ်းနဲ့လွယ်မမွေးခဲ့ရပေမဲ့ သားလေးတယောက်လိုလိုမောင်ငယ်လေးတယောက်လိုလို ဖြစ်နေတဲ့ကိုယ့်ခံစားချက်ကိုလဲဘယ်လိုနားလည်ရမှန်းကိုမသိတော့ပါဘူးအို..ငါဘာတွေတွေးနေမိပါလိမ့် သမီးကိုကြူရှင်ကြိုချိန်ရောက်တော့မှာပဲ ဒီလိုနဲ့ မဖြူတယောက်နှစ်တန်းရောက်နေပြီဖြစ်တဲ့သမီးလေး ပိုးကို သွာကြိုဖို့ အတွက်ပြင်ဆင်ရပါတော့တယ်ကျွန်မနာမည်ကတော့ဖြူဖြူမောင်ပါ၇နှစ်အရွယ်သမီးတယောက်နဲ့ မုတ်ဆိုးမတယောက်ပေါ့အခုဆို ဖြူ့မှာသမီးလေးရယ် ဖြူ့မွေးစားသားလေး သားမောင်ရယ်ရှိနေပေမယ့်ဖြူ့ဘဝမှာ တခုခု လိုနေသိုပါပဲ။
လူဆိုတာကာမနဲ့ကင်းနိုင်တဲ့သူရှိမယ်မထင်ပါဘူးဖြူလဲအဲဒီလိုပါပဲ ဖြူလဲအဲဒီလိုလူထဲမှာမှ ကာမစိပ်တွေသူများထက်ကိုပို ပြီး တတ်မက်မိနေသလိုပါပဲ။ဒီနေ့ဖြူအပြင်ကပြန်လာတော့သမီးကလဲကူရှင်မှာဆိုပီးအိမ်ထဲကိုဝင်လာခဲ့လိုက်ပါတော့တယ်။အဲဒီမှာသားမောင်အခန်းကိုဖြူသွားကြည်တဲ့အခါမှာတော့သားမောင်တယောက်သူ့အခန်း ထဲမှာစာအုပ်တစ် အုပ်ဖက်ပီးသူ့လက်နှစ်ဖက်ကသူ့ပေါင်ကြားထဲ့မှာရောက်နေတာကိုတေ့လိုက်မိတာကိုတွေ့ရပါတယ်အဲဒီအချိန်မမှာဖြူလဲ တံခါးလော့မချထားတာကြောင့်သားအခန်းထဲကိုဝင်ပီး။
”သားမောင်ဘာစာတွေဖက်နေတာလဲသား”သားမောင်က ဖြူကိုမြင်ပီးသူဖက်နေတဲ့စာအုပ်လေးကို ဝှက်ပီး”ဘာမှမဟုပ်ပါဘူး”မကြီးဆိုပီးသူဖက်နေတဲ့စာအုပ်လေးကိုဝှက်လိုက်ပါတယ်သားမောင်မကြီးကိုဘာလို့မပြနိုင်ရတာလဲသားဘာစာအုပ်မိုလို့လဲသား”ဟုတ့့့့့်ဟို့့ဟို”မမကြီး သားဘာမှမလုပ်ပါဘူးသားမောင်အမူရာကိုကြည့်ပီး ဖြူသိလိုက်ပါပီ သြော် သားမောင် လဲလူပျိုစိတ်ဝင်လာပီပဲသားမောင်ကိုမမ ဘာမှမပြောပါဘူးသားရယ်သားဘာလိုသေးလဲလို့မကြီးလာကြည်တာပါ”ဖြူလဲသားမောင်ပုဆိုးပေါ်ကထောင်ထနေနေတဲ့အရာကိုကြည်ပီးထဲကဖြူစိတ်ထဲမှာတမျိုလေး ခံစားလိုက်ရပါတယ် ။
သားမောင်မကြီးကိုကြည့်ပါအုံးသားဟုတ်ကဲ့မကြီးသားလေစိတ်ထဲမှာတမျိုးကြီးပဲသားဒီဟာလေးကလေ’အရမ်းတင်းပီးမာနေတယ်”ဖြူလဲသူပြတဲ့နေရာကိုကြည့်ပီးအရမ်းကိုစိတ်လှုပ်ရှားသွားမိတယ်သားမောင်ရဲ့လီးကအရွယ်နဲ့ဘယ်လိုမှမလိုက်အောင်ကိုကြီးမားထွားကြိုင်းနေတာကိုဖြူအမှက်မထင်တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်။အင်း သားမကြီးကိုပြောသားဘာဖြစ်ချင်လဲသားသူငယ်ချင်းဆီက စာအုပ်ထဲမှာလေ့့့လိုးတဲ့အကြောင်တွေရေးထာတယ်သားအဲဒီစာအုပ်ကိုဖက်ပြီတော့ သားဒီဟာက အဲလိုဖြစ်လာတာမကြီးသားအရမ်းဖက်လို့ကောင်တာပဲမကြီးရယ်ဖြူလဲသားမောင်ပြတဲ့စာအုပ်အပြာရောင်လေးကို အမှက်မထင်ပဲဖက်ကြည့်မိပါတော့တယ်။
မောင်မမအစေ့လေးကိုအဲဒီတိုင်လေးရက်ပေးတာအရမ်းကေင်းတယ်မောင်ရယ်အဲဒီလိုနဲ့မောင်လေးက ကျွန်မစောက့်စေ့ကိုရက်လိုက် ပီးတော့ ဖင်ဝလေးကိုရှာလေးနဲ့ရက်ပီးတော့ကျွန်မစောက်စေ့လေးကိုလက်ညိူးလေးနဲအသာလေးပွတ်ပေးနေတော့ကျွန်မပြီးမိအောင်မနဲထိမ်းနေရတယ်ရှင်။ဖြူလဲ သားမောင်ပြတဲ့စာအုပ်ကိုဖက်ပြီး ဖင်ဝမှာတောင်ယားလာသလိုပါပဲ။သားဒီစာအုပ်တွေဖက်ပြီးအဲဒီလိုဖြစ်နေတာလားသားသားမောင်အဆင်ပြေအောင်မမ လုပ်ပေးမယ်နောင်သားမောင်”ဟုတ် မမ့့”ဖြူလဲသားမောင်ပြတဲစာအုပ်ကိုဖက်ပြီးကတဲကကိုဖြူ့ဖင်ကယားနေတာဆိုတော့သားမောင်ကိုဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲဆိုတာကိုစဉ်းစားနေမိပါတော့တယ်။
တကယ်တော့ဖြူကိုယ်လုံးကမပိန်မဝပေါ့ ဒါပေမယ့် ဝတဲ့အထဲမှာပါနေပီထင်တယ်။ကလေးတယောက်အမေ အသက်က ၃၈ ၃၉ ဆိုတော့ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့နော ။ အဲဒီအချိန်မှာပဲဖြူလဲ သားမောင်မျက်နှာကိုငေးစိုက်ကြည့်မိလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ တခုခုကိုငံ့လင့်ပီးတော့ဖြူမျက်နှာကိုငေးကြည့်နေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။အဲဒီအချိန်မှာဖြူလဲလုပ်သင့်လားမလုပ်သင့်လားကိုတောင်မစဉ်းစားနိုင်တော့ပဲ မောင်မောင့် ရဲ့အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ကြီးမားထွားကြိုင်းပီးမှိုပွင့်ကြီးအလား ကားစွင့်နေတဲ့ မောင်မောင့် လီးဒစ်ြကြီးကို ဖြူရဲ့ အပြင်ကပြန်လာကာစ မို့မပျယ့်တပျယ် နုပ်ခမ်းနီ ပန်းရောင်ဖျော့ဖျော့ နုပ်ခမ်းတစုံဟာငုံစုပ်ပေးမိရက်သားဖြစ် သွားပါ တော့တယ်ရှင်။
အဲဒီအချိန်မှာပဲဖြူ့ ရဲ့ (–) နှစ်သာ ရှိသေးတဲ့ သားမောင်ဟာဖြူရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကိုစုံကိုင်ပီး ခံစားရခက်တဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ ဖြူ့ကို ငေးကြည့်နေတာ ကိုတွေ့ရပါတော့တယ်။မကြီးသားကိုဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲဗျာသားမနေတတ်တော့ဘူး”ဖြူလဲသားမောင်ကိုဘာမှပြန်မပြောနေတော့ပဲလုပ်စရာရှိတာကိုပဲသူ့ကိုလုပ်ပေးနေမိပါတော့တယ်။သားမောင်ငယ်ငယ် လေးထဲကသူ့လီးထိပ်လေးကို ဖြက်ထားပေးမိတာခုတော့မှန်သွားပြီရှင်အဲဒါကြောင့်လဲသားမောင်ရဲ့လီးဒစ်ကအခုလိုစွင့်ကားနေတာနဲ့တူတယ်။ဖြူလဲဒီလိုကာမကိစ္စတွေကိုမလုပ်ဖြစ်တာကြာနေလို့လားမသိဘူး သားမောင့်ရဲ့လီးကြီးကိုအငမ်းမရကိုပဲစုပ်ပေနေမိတယ်။

အားး ဟားး မလှုပ်နဲ့အုံးသားသား ဒီအတိုင်ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေးအုံးကောင်းလိုက်တာ သားမောင်ရယ် သားလီးဒစ်ကြီးက မမသားအိမ်ဝကိုတောင်လာစွတ်နေသလိုပဲသားမောင်လည်းလီးကြီးကိုအဆုံးထိသွင်းရင်းး ဖြူ့ကိုယ်လုံးကိုကျစ်နေအောင်ဖက်ပီး ဖြူ့နုပ်ခမ်းနှစ်မွှာလုံးကို ငုံးစုပ်ပေးနေပါတယ်။ဖြူလည်းရှာဖျားလေးနဲ့ သားမောင့်ရှာလေးကို တက်အောက်လှည့်ပက်ကလိပေးနေမိပါတယ်။ ဖြူ့စောက်ဖုတ်အတွင်းနုပ်ခမ်းသားတွေက လည်းသားမောင်လီးတန်ကြီးကို ရစ်ပတ်စုပ်ယူပေးလိုက်တဲ့အခါမှာ သားသားတစ်ယောက်ဘယ်လိုမှမခံစားနိုင်တော့တဲ့ ပုံစံနဲ့ ဖြူ့စောက်ဖုတ်အတွင်းပိုင်းထိ သူ့ရဲ့သံချောင်းတစ်ချောင်းလိုမာတောင်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးကိုအရင်းထိတိုးကပ်ဖိပွတ်ရင်းအားးအ့့့မမကြီးရယ် ကောင်းလိုက်တာဗျာ သားလီးကိုနဲနဲ စွဲချွတ် ကြည့်မယ်နော်အင်း သားသား ဖြည်းဖြည်းချင်းချွတ်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထည့်ပေးသားမောင်လည်းသူ့ရဲ့လီးကြီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲချွတ် လိုက်တဲ့ခါမှာ သူးဒစ်ကားကြီးက ဖြူ့ စောက်ပက်အတွင်းနုပ်ခမ်းသားလေးတွေကပါ တခါတည်းချိပ်ပါသွားတဲ့အတွက် ဖြူ့အသဲနှစ်လုံးတွေပါသွားသလိုခံစားမိရင်း သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကို အတင်းပဲညစ်ပေးနေမိတယ်။
အီးးး အ သားဟာကိုမမကြီးအထဲက အတင်းဆွဲစုပ်နေတယ် အိုးး ဟားး အ အ့့့အင်းး ဟင်း းး သားတဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ဆွဲထုတ် ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထည့်ပေး အီးး အကောင်းလိုက်တာ အိုးးး အဲလိုလေး အင်းဖြူလည်းသားမောင်ရဲ့ လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်လာလိုက် ပြန်ထွတ်သွားလိုက်ဖြစ်နေတဲ့အချိန် ဖြူ့စောင်ခေါင်းအတွင်းသားတွေကို သူ့ရဲ့လီးဒစ်ကားကား ကြီးကချိတ် ယူသွားလိုက်နဲ့ဆိုတော့ ဘယ်လိုမှမထိမ်းနိုင်တော့ပဲ ဖြူ့စောက်ပက်လေး ရှုံ့ချီပွချီ ဖြစ်ကာ သားမောင်လီးကြီးကိုတအားဆွဲညှစ်ယူရင်း ကာမ ရဲ့အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ရှိသွားတဲ့အချိန်မှာအား းး မမကြီးသားဘယ်လိုမှထိမ်းလိုမရတော့ဘူး အိုးးထွတ်တော့မယ် အားးး အ့့့အဆိုပြီးသူ့ရဲ့လီကြီးဆီက သုတ်ရေတွေဟာ တစ်ဗျင်း ဗျင်းနဲ ဖြူ့သားအိမ်ဝကိုရောက်အောင် အရှိန်ပြင်းစွာနဲ့ပန်းထုပ်ပက်ဖြန်းပေးနေပါတယ်။
အဲဒီအချိန်ဟာ ဖြူကလည်းပြီးနေ လီးကြီးကလည်း စောက်ခေါင်းထဲမှာငေါ့ကနဲငေါ့ကနဲနေအောင်လရေတွေဖြန်းပေးနေတာဆိုတော့ ဖြူ့ခံစားရတာဘယ်လိုကောင်းနေတယ် ဆိုတာရှင်တိုကိုယ်တိုင်သာတွေးကြည့်လိုက်ပါတော့ရှင်သားမောင်တစ်ယောက် ဖြူ့စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့ရဲ့ပူနွေးပြစ်ခဲတဲ့လီးရေတွေကို တဗြင်းဗြင်းနဲ့ပန်းထုတ်ပေးနေရင်း ဖြူ့နုပ်ခမ်းလေးနှစ်မွှာကိုလည်း အသဲအသန်ငုံစုပ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။အဲဒီအချိန်မှာဖြူလည်းတကိုယ်လုံးမလှုပ်နိုင်တော့လောက်အောင် ဖြစ်သွားပြီးသားသားလီးကြီးကိုညှစ်ပေးနေမိပါတယ်။
အားး အရမ်းကောင်းတယ်မကြီးရယ်တဲ့ခဏနေပြီးတော့ တစ်ကိုယ်လုံးသားမောင်လီးရေတွေ နဲ့ ဖြူ့အထဲကထွက်လာတဲ့ အရေတွေကောပေပွနေတဲ့ဖြူ့ကိုယ် ကိုဆေးကြောသန့်စင်ဖို့အတွက်ခဏဖယ်ပေးအုံးသားရယ် မမတစ်ကိုယ်လုံးညှစ်ပက်နေပီ ရေသွားဆေးအုံးမယ်ဖြူရေချိုးထဲကိုရောက်ပြီး မကြာခင်မှာပဲ သားမောင်တစ်ယောက် ရောက်လာပီးဖြူဆေးကြောနေတာကိုသေသေချာချာစိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ဘာတွေကိုကြည့်နေတာလည်းသားမောင်ဟုတ် သားလေခုလိုမျိုး မိန်းတယောက်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုအပြင်မှာတစ်ခါမှမမြင်ဘူးလို့မမအခုမြင်ဘူးသွားပီဆိုတော့ သားစိတ်ထဲမှာဘယ်လိုနေလဲသားသားခုလိုမမကြီး ကိုယ်လုံးကိုမြင်တော့ သားလေရင်ထဲမှာဘယ်ကြီှးမှန်းကိုမသိဘူးမမမကိုယ်လုံးကြီးကိုဖက်ပြီးတော့ မမနို့ကြီးတွေကိုလည်း သားအရမ်းစို့ပစ်လိုက်ချင်တယ်”ဖြူလည်းသားမောင်စကားကိုကြားပြီးခဏတာငြိမ်သက်နေတဲ့ ဖြူ့ရဲ့ကာမစိတ်တွေဟာတဖန်ပြန်နိုးထလာပီးရေချိုးပြီးကာစ ရေစက်လေးတွေတွဲလွဲခိုနေတဲ့ ဖြူ့နို့နှစ်လုံးကြားသားမောင့်မျက်နှာလေးကိုဆွဲကပ်ပေးလိုက်မိပါတော့တယ်။သားမောင်တစ်ယောက်ဖြူ့နို့နှစ်လုံးကိုအငမ်းမရ စို့ပေးနေချိန်မှာဖြူလည်း သူ့လီးကြီးကိုစုပ်ကိုင်ပီး အထက်အောက်စုံဆန် ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။
အ့့ အိုးးး အားး အားးသား မကြီးရဲ့နို့ ကြီးတစ်ခုလုံးကို ငုံစုပ်ပီးနို့သီးထိပ်ကိုရှာလေးနဲ့ယက်ပေးကွာအိုးး ကောင်းတယ်ကွာ့့့အင်းး အဲလိုလေးယက် ဟုတ်တယ် အ့့့ အိုးးအဲဒီလိုနဲ့ ဖြူလည်းကြာလာတော့ မခံစားနိုင်တော့ပဲ သားမောင်လီးကြီးကို ရေပန်းနဲ့ကဗျာကရာ ဆေးကြောပေပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုအမြန်ပဲဆွဲခေါ်လာလိုက်ပါတယ်။သားမောင်ကို မွှေယာပေါ်မှာဆွဲလှဲလိုက်ပီးသူ့ဒစ်ကားကားကြီးကို ဖြူ့နုပ်ခမ်းလွှာနှစ်ခုကငုံစုပ်ပေးနေပီး တင်းရင်းနေတဲ့သားမောင် ဂွေးဥလေးနှစ်လုံးကို ဖြူ့လက်ကလေးနဲဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။
အူးး အ့့ အားး ကောင်းလိုက်တား အားးး အိုးးးမကြီး အ့့ အ အရမ်းကောင်း းး အိုးးး သားမောင်အခန်းက ပြန်လာပီး ဖြူ့အခန်းထဲကိုရောက်တော့မှ ဖြူလည်းရေချိုးဖို့အတွက်အဝတ်စားတွေကို ချွတ်ပြီးကိုယ့်ကိုယ်ကိုမှန် ထဲမှာပြန်ပီး သေချာကြည့်မိတယ် ဖြူ့ကိုယ်လုံးက နဲနဲဝသလိုရှိပေမယ့် ခါးကအရမ်းမတုတ်သေးပဲဗိုက်သားလေးကချပ်နေလို့တော်သေးတယ်။ ပေါင်တံတုတ်တုတ်လေး နှစ်ချောင်းနဲ့အတူ ဖြူ့စောက်ပက်ဖေါင်းဖေါင်းလေးရဲ့အကွဲကြောင်းလေးနှစ်ခုက ခုနက သားမောင်လီးကြီးကိုစုပ်ပေး နေတုံးကထဲကထွက်လာတဲ့အရည်တွေကအရမ်း ကိုရွွှှဲရွှဲစိုပီး ဖေါင်းကားနေပါတယ်။

သားကိုအဲလိုလီးထိပ်လေးကိုစုပ်ပေးတာအရမ်းခံ လို့ ကောင်းတယ်မကြီးအားး အ မကြီး သားလအုကိုအဲလိုစုပ်ရင် သားမနေ နိုင်တော့ဘူးအိုး့့့ကောင်းလိုက်တာ အ့့့ အ့့”ဖြူလဲသားမောင်ခံစားနေရတာလေးကိုကြည့်ပီး ဖြူတတ်သမျှ သွားလေသူ အစ်ကို ဖြူ့ယောင်္ကျားကိုနိုင်သင်ပြပေးခဲ့တဲပညာတွေနဲ့ သားမောင်ကိုပြုစုပေးနေမိပါတော့တယ်။သားမကြီးလုပ်ပေးတာဘယ်လိုနေလဲ’အရမ်းကောင်းတယ်မကြီး”ဖြူလည်းသားမောင်ရဲ့လီးထိပ်လေးကို လက်ညှိုးလေးနဲ့ပွတ်ပေးနေရင်း သားမောင်ကိုမေးလိုက်မိတယ်။ ဖြူလဲသူအရမ်းကောင်းနေမှန်း သိတော့သူ့လီးထိပ်ကားကားကြီးကြီးကိုဖြူ့ရဲ့ဖေါင်းအိနေတဲ့လက်ညှိုးလက်မလေးနှစ်ခုနဲ့ပွတ်ပေးနေရင်းသူ့လအုနဲ့ စအိုဝကြားနေရာလေးကို ဖြူ့ရှာလေးနဲ့ရက်ပေးနေမိပါတော့တယ်။
”အိုးး မ မ့့ ကြီး သား အားး အားး ” ဆိုပီး သားမောင်ရဲ့လရေတွေဟာ ဖြူ့ပါးပြင်နဲ့ နဖူးပြင်ပေါ်မှာတဗြစ် ဗြစ်နဲ့ ပန်းလို့ ကိုမကုန်နိုင်အေင်ပါပဲ။ ဖြူလဲ နောက်ဆုံးတော့သားမောင်လရေတွေကိုအငမ်းမရသောက်မျိုချ ရင်းသားမောင်လီးဒစ်ကြီး ကို ဖြူ့နုပ်ခမ်းလွာလေးနှစ်ခုနဲငုံထားပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ဝင်လာတဲ့သားမောင်ရဲ့လီးထိပ်ကနေပက်ဖြန်းလာတဲ့ လရေ တွေကိုမက်မောစွာနဲ့သောက်မြိုချပေးနေမိပါတယ်။
ကတော့နော် မကြီး’သားဘယ်လိုမှမထိမ်းနိုင်တော့လို့’အင်းပါ သားမောင်ရယ် မမ လုပ်ပေးတာဘယ်လိုနေလဲသားအင်း ဘယ်လိုပြောပြရမှန်း ကိုမသိတော့ပါဘူး မမသားလီးတစ်ချောင်း လုံးကျင်တတ်ပီးသားလေ လေဟာနယ် ကြီးထဲကိုရောက်သွားသလိုပဲ ခံစားလိုက်ရတယ် မမကြီးအရင်တုန်း ကသားကိုယ့်ဘာသာကိုယ် မလုပ်ဖူးဘူးလားသား”ဟုတ်ကဲ့လုပ်တယ်မမ ”ဟယ့့့် ကြည့်စမ်း့့့ မမ ကသားမောင်ကို ကလေး လို့ပဲ အောက်မေ့နေတာအခုသားကကိုယ့်ဟာကိုတောင်ဂွင်းထုတတ်နေပီပေါ့။
သားသူငယ်ချင်း ရဲလင်းပေါ့ သူ့ဆီမှာ အဲလိုစာအုပ်တွေ အများကြီးပဲသားကိုပေးဖတ်ရင်း သားလီးက တဖြေးဖြေးမာတင်းလာပီး သားလက်နဲ့ ကိုယ့်ဟာကိုပွတ်ပေးရင်းလုပ်တတ်သွားတာမမ’အဟီးး ဒါပေမယ့့့့် ဒါပေမယ့် ဘာဖြစ်လဲ ပြောလူဆိုးလေးအခုလို မမကြီး လုပ်ပေးတာလောက်မကောင်းဘူး ပီးတော့့့့့အင်းပီး တော့့့့သား ထပ်လိုချင် သေးတယ် အစောကလိုမျိုး လုပ်ပေးပါလားဟင် အခု တော့နောက်ကျနေပြီ သားမောင်ရယ် အခုမှအလုပ်ကပြန်လာပီးတာ မမ ရေမချိုးရသေးဘူးညမင်း ညီမလေး ပိုးအိပ်ပီဆိုမှ မမသားအခန်းကိုလာခဲ့မယ်လေ နော် သားကလိမ္မာပါတယ်အဲဒီလိုနဲ့ ဖြူလဲသားမောင်ကိုနှစ်သိမ့် ထားခဲ့ပီးကိုယ့်အခန်းကို ပြန်လာခဲ့လိုက်ပါတော့တယ်။
သားမောင်အခန်းက ပြန်လာပီး ဖြူ့အခန်းထဲကိုရောက်တော့မှ ဖြူလည်းရေချိုးဖို့အတွက်အဝတ်စားတွေကို ချွတ်ပြီးကိုယ့်ကိုယ်ကိုမှန်ထဲမှာပြန်ပီး သေချာကြည့်မိတယ်ဖြူ့ကိုယ်လုံးကနဲနဲဝသလိုရှိပေမယ့်ခါးကအရမ်းမတုတ်သေးပဲဗိုက်သားလေးကချပ်နေလို့တော်သေးတယ်။ပေါင်တံတုတ်တုတ်လေးနှစ်ချောင်းနဲ့အတူ ဖြူ့စောက်ပက်ဖေါင်းဖေါင်းလေးရဲ့အကွဲကြောင်းလေးနှစ်ခုကခုနက သားမောင်လီးကြီးကိုစုပ်ပေး နေတုံးကထဲကထွက်လာတဲ့အရည်တွေကအရမ်း ကိုရွွှှဲရွှဲစိုပီး ဖေါင်းကားနေပါတယ်။
ဖြူလဲယောင်္ကျားတယောက်ရဲ့လီးအစစ်နဲ့အလိုးမခံရတာကြာနေပြီဆိုတော့ ကာမရဲ့အရသာတွေကိုလိုလားတောင့်တနေမိပါတယ်။ ကိုယ့်ဂုဏ်သိက္ခာကိုထိမ်းနေရလိုသာ။ ခုတော့ သားမောင်နဲ့မမျော်လင့်ပဲဖြစ်ခဲ့ရတဲ့အဖြစ်ပျက်ကြောင့် ကျွန်မရဲ့လိုလားတောင့်တနေမိတဲ့ကာမစိတ်ကိုမသင့်တော်မှန်းသိပေမယ့် သားမောင်နဲ့ပဲ ဖြေဖျောက်ဖို့စဉ်းစားမိ ပါတော့တယ်။’မေမေပိုးပြန်လာပီ’သြော် သမီးပိုး ပြန်လာပီလားသမီးကူရှင်ကနေပြန်လာတဲ့သမီးလေးပိုးအသံကြားမှပဲဖြူလည်းရေချိုးဖို့ပြင်ဆင်ရင်း ရေချိုးခန်းကိုဝင်ရပါတော့တယ်။
တယောက်အိပ်ကုတင်ဆိုတော့ နဲနဲကျဉ်းတယ်လို့တင်ရပေမယ့် သားမောင်နဲမမအတွက်တော့ အဆင်ပြေပါတယ်။ ကြုံလိုပြောရအုံးမယ် အိမ်အပေါ်ထပ်မှာကသားမောင် တယောက်ပဲနေတာ ရေချိုးခန်းအိမ်သာတွဲရက်ရှိတာကသားမောင်အခန်း ပဲရှိတာ အပေါ်မှာကျန်တဲ့နှစ်ခန်းက သီးသန့်ရေချိုးခန်းအိမ်သာတစ်ခန်းကို အိပ်ခန်း နှစ်ခန်းမျှသုံးရတာ။ည ၁၀ နာရီကျော်လောက်မှ သားမောင်အခန်းကိုမဖြူရောက်လာတယ် အခန်းထဲမှာတော့သားမောင်တစ်ယောက်စိတ်လှုတ်ရှားစွာနဲ သူ့ရဲ့မမကြီး မျက်နှာလေးကို ငေးကြည့်နေမိပါတယ်။တစ်ယောက်နဲတစ်
တစ်ယောက်စကားတစ်ခွန်းတစ်လေမှ မပြောမိကြပဲ ရမက်ရဲ့စေရာ အတိုင်းလိုက်ပါလုပ်ဆောင်နေမိကြပါတော့တယ်။
မဖြူတစ်ယောက် သားမောင်အခန်းကိုရောက်တာနဲ့ သူမရဲ့ညအိပ်ဂါဝန်ရှည်ကြီးကို ခေါင်းပေါ်ကနေကျော်ပီးတခါတည်း ချွတ်ပြစ်လိုက်ကာ သားမောင်ခုတင်ပေါ်သို့တတ်လာပီး သားမောင်ရဲ့ နီဆွေးဆွေး နုပ်ခမ်းပါးနှစ်စုံကိုတတ်မက်စွာစုပ်ယူပြစ် လိုက်မိပါတော့တယ်။မမကြီးရဲ့အနမ်းမှာတခါမှခုလိုအတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့သားမောင်တစ်ယောက်သူ့ရဲ့အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်မှိုပွင့်ကြီးအလား ကြီးမားထွာကြိုင်းလှတဲ့လီးကြီးမတ်ခနဲ နေအောင် ထောင်မတ်လာပါတယ်။သားမောင်လီကြီးက အရှည် ၆ လက်မ ခွဲခန့်ရှိပီး ထူးခြားတာကတော့ သူ့ရဲ့ လီးဒစ်ကြီးပါပဲ ကားစွင့်နေတဲ့သားမောင် လီးဒစ်ကြီးက မြင်ရသူအတွတ်ကြက်သီးထချင်စရာ ကောင်းလောက်အောင် ကိုပါပဲ။

မဖြူသားနုပ်ခမ်းကိုစုပ်နေရင်းကနေ သူမရဲ့ရှာကသားပါစပ်ထဲမှာ လှည့်ပတ်ပြီးသားသားရဲ့ရှာလေးကိုပါစုပ်ယူသွားပါတယ်။အ့့အ့့အူး းးရင်ထဲမှာခံစားရခက်တဲဝေဒနာကို ကြိတ်မှိတ်ခံစားရင်း မမကြီးရဲ့ကျောပြင်ကြီးကိုတင်းကြပ်စွာနဲ့ဖက်ထားမိပါတယ်။ ပီးတော့မမနုပ်ခမ်းလေးက အောက်ဖက်ကိုတဖြည်းဖြည်းလျှောဆင်းသွားပီး သားလည်ပင်းတလျှောက် လျှာဖျားလေးကလည်းမထိခလုတ်ထိခလုတ် နဲ့ ဆင်းသွားပီး သားမောင်နို့လေးနှစ်လုံးကို ရှာဖျားလေးနဲ့ တလှည့်စီ ဝလုံးလေးလို ဝိုင်းပီး နို့သီးထိပ်လေးကို ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။
အိုး းးး မမ့့ မကြီးသားရင်ထဲမှာဘယ်လိုကြီး ခံစားနေရမှန်းမသိဘူး အ့့့အား းးမမကြီး့့့ အိုး့့့သားအခန်းထဲကိုရောက်ကတဲက မကြီးတယောက်စကားတစ်ခွန်းမှမပြောပဲ သားမောင်ကိုစိတ်ကြိုက်ကိုပြုစုပေးနေပါတော့တယ်။အဲဒီအချိန်မှာပဲ မမရဲ့ရှာဖျားလေးသားမောင့် ဝမ်းဗိုက်လေးပေါ်မှတဆင့်ချက်ကလေးပေါ် အဲဒီကမှတစ်ဆင့်ဆီးခုံပေါ်ကနေပီး ပေါင်ချန့်နှစ်ခုကြားမှာ ဟိုဒီနှစ်ဖက်ကိုမထိတထိ ယက်ပေးနေရင်းက ဂွေးအုလေးနှစ်လုံးကိုငုံပြီး စုပ်ပေးနေရင်း မကြီးရှာဖျားလေးနဲဂွေးအုအောက်ခြေကိုယက်ပေးနေပါတယ်။ သားမောင်လည်း ခံစားရခက်တဲ့မျက်နှာလေးနဲ့့ မကြီး ဦးခေါင်းကို လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့်
စုံကိုင်ထားရင်း့့့မကြီး အိုး းး သားမရတော့ဘူး့့့ထွတ်သွားလိမ့်မယ်ဆိုပီး မကြီးမျက်နှာကိုအတင်းဘဲဆွဲထားပါတယ် ။ဖြူလဲ သားမောင်ခံစားနေရတဲ့ မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီး ဖြူ့ရဲ့ကာမစိပ် တွေလဲတရိပ်ရိပ်တတ်လာပါတော့တယ်။
သားမောင်ခင်ဗျာ့့့မကြီးမမ သားကိုလုပ်ပေသလို မမ ကိုပြန်လုပ်မပေးချင်ဘူးလားဟုတ် သားဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှာလဲမမဖြူလည်းသားမောင်ကို လာမမ ပြမယ်ဆိုပီးသူ့ကိုဖြူဗိုက်ပေါ်ကိုဆွဲတင်လိုက်တယ် ။မမသား နုပ်ခမ်းကိုစုပ်ပေးသလိုမျိုးမမကိုစုပ်ပေးဆိုပီပြောပြလိုတဲ့အခါ သားမောင်ဟာမဆိုင်းမတွပဲဖြူ့နုပ်ခမ်းကိုစနမ်းပါတော့တယ်။ သားမောင်ရဲ့နီထွေးထွေးနုပ်ခမ်းလေးက ဖြူ့နုပ်ခမ်းကိုစငုံမိပီဆိုကတဲကတကိုယ်လုံးကိုဖိန်းရှိန်းသွားပီး ဖြူလဲငြိမ်ကျသွားကာ သားမောင့်ခေါင်းလေးနဲဆံပင်လေးတွေကိုပွတ်သပ်ပေးနေရင်းက ဖြူ့ရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးပေါ်ကိုသူ့နုပ်ခပ်းလေးနဲ့အပ်ပေးလိုက်မိတယ်။
အိုးးး့့့သားကတတ်လွယ်သားပဲ အားး အရမ်းကောင်းတယ်သားရယ်အင်းး ဟုတ်ပီ အဲလိုလေး သားပါစပ် နဲ့ဆန့်သလောက်ငုံ မမနို့ကြီးကို အာ့ အား းးသားလျှာလေးနဲ့လည်းယက် အိုးး ကောင်လိုက်တာ”ဖြူလေ ယောင်္ကျားတယောက်ရဲ့အထိတွေ့ကို မခံစားရတာကြာလို့လားမသိဘူး ဖြူ့နို့တလုံး လုံးကိုငုံပီးတော့ နို့သီးဖျားလေးကို သားမောင်ရဲ့လျှာလေးနဲ့ယက်ပေးနေတဲအချိန်မှာပဲ ဖြူ့စိပ်တွေထိမ်းလိုမရတော့ပဲ အောက်ဖက်က စောက်ဖုတ်ကြီးကဖါင်းကားလျက် ဖြူလဲပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်ရှိ သွာပါတော့တယ်။
အီး းးး အာ အ သား သားမောင် မကြီးပြီးသွားပီ”ဖြူလဲခံစားမှုအထွတ်ထိပ် ကိုရောက်သွားပီး သားကိုယ်လုံးလေးကို အငမ်းမရပဲ တင်းကြပ်စွာနဲ့ ဖက်ထားမိပါတယ်။အိုး သားမောင်ရယ့့့့်မကြီးကောင်းလိုက်တာသားရယ်အဲဒီလိုနဲ့ဖြူလဲ သားမောင်ခေါင်းလေးကို ဖြူ့ရဲ့နို့အုံဆီကနေ ပေါင်နှစ်လုံးကြားဆီကို တွန်းပို့နေမိတယ် သားသားလူလယ်က ဖြူ့ပေါင်ကြားကိုတန်း မသွားပဲချက်ကလေးနဲ့ဖြူ့ဝမ်းဗိုက်ပြင်ပေါ်မှာ သားရှာဖျားထိပ်လေးက ဟိုဒီပြေးလွှားလျှက် ဖြူ့ရဲ့ ရမက်ဒီရေကိုပိုတိုးလားအောင် လုပ်ပေးနေပါတော့တယ်။သားမောင်ရဲ့နုပ်ခမ်းလေးနှစ်မွှာက တဖြည်းဖြည်း ဖြူမျှော် လင့်နေတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဖြူ့စောက်ဖုပ်အနီးတဝိုက်နေရာကိုရောက်လာပြီး အရင်းဆုံးပေါင်ချန်လေးကို နုပ်ခမ်းလေးနဲ့ မထိတထိ လုပ်ပေးနေရင်းက ဖြူ့စောက်ဖုတ် အုံတခုလုံးကို ငုံစုပ် ပြီးတော့သူ့ရှာဖျားလေးက ဖြူ့စောက်ခေါင်းဝလေးနဲ့ စောက်စေ့လေးပေါ်ကိုတလှည့်ဆီ ပြေးလွှာလျှက် အားပါပါကို စုပ်ပေးနေတဲ့သားမောင်ဟာ တကယ့်ကိုဆရာကြီးတယောက်လိုပါပဲ။ တထွာပြရင်တတောင်မြင်တဲ့ သားမောင့်အစွမ်းတွေကြောင့် ဖြူ့စောက်ဖုတ်မှာလီးတချောင်းရဲ့အရသာကို လိုချင်တောင့်တနေမိ ပါတော့တယ်။
အား့့့ အီးး့့့ သား့့့ မကြီးအထဲကို သားလီးကြီးကို ထည့် လိုက်ပါတော့သားမောင်လည်း ဖြူကခိုင်းလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သူ့ကိုယ်လုံးကဖြူ့ ပေါင်ကြားကိုဝင်ပီး သူ့ရဲ့လီးကြီးကိုဖြူ့စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးထဲကို ထည့်ဖို့ကြိုးစားနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့်သူ့လီးကြီးကဖြူ့စောက်ခေါင်းထဲကိုမဝင်ပဲ အပေါ်ကအစေ့လေးနဲဆီခုံနားကိုချော်ထိုးမိနေတယ် ဖြူလည်းသူ့ရဲ့ကားစွင့်နေတဲ့ဒစ်
ဖျားကို လက်တဖက်နဲ့ဖမ်းထိမ်းပီး ဖြူ့စောက်ပက်အဝလေးမှာ တေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။အိုးး ဟင်းး သားလီးဒစ်က ကားနေတော့မမ အဖုပ်ဝ မှာတစ်နေတာပဲကွာ အားး ရှီးးဖြေး ဖြေးချင်းသွင်းနော်သားမောင်အင်း းးး ဟုပ်တယ် အဲလိုလေးသွင်း အ့့့ အားးးဘာအမွှေးး အမျှင်မှမရှိပဲ ပြောင်တင်းပြီးဖေါင်းကားစိုရွှဲ နေတဲံဖြူစောက်ပက်ဖေါင်းဖေါင်း ကြီးထဲကို သားရဲ့လီးဒစ်ကြီးက တရစ်ချင်းတိုးဝင်လာတဲ့အခါ ဒစ်ကားကားကြီးနဲ့ အတူစောက်ပက်နုပ်ခမ်းသားနှစ်ခုက လိတ်ပြီးပါသွားသလို လီးအရင်းထိ တထစ်ထစ်နဲတိုးလာပါတယ်။

.......ဟီးးး။
........ရယ်မနေနဲ့ စိတ်ချ ဖင်ပဲလိုးတော့မှာ....။
......ကိုကို့သဘောပါရှင်.....။
အဲနေကစလို့ ကိိုကိုက ကျမကိူ ဖင်ပဲလိုးတော့တာ။ ကျမမှာ ယောကျာ်းသုံးယောက်နဲ့တလှည့်စီကုန်းပေးနေ ရတယ်။ ကျမဘဲက တစ်ပတ်တခါလောက်လိုးတယ်၊ ကု လားကြီးကကြုံရင်ကြုံသလိုလိုးတယ်။ ကိုကိုကတော့ နေ့တိုင်းဖင်ပဲလိုးတော့တာ။ အဲသုံးယောက်ထဲမှာအကြိုက်ဆုံးကတော့ ဘယ်သူလိုထင်လည်း။ ဟုတ်တယ် အများထင်သလိုပဲ ကုလားကြီးကိုအကြိုက်ဆုံးပါပဲရှင်....။

.....ပြီး.....။

ကျမပုံစံက ဒူးနှစ်ဖက်ကကျမမျက်နှာနားထိရောက်နေပြီး စောက်ဖုတ်က ၉၀ ဒီကရီလောက်မိုးထောင်နေတယ်။ စောက်ဖုတ်ဝကပြဲထွက်နေမှာပေါ့။ ကိုကိုကမတ်တပ်ရပ် ပြီးဒူးကွေးလိုက်တော့ သူ့လီးနဲ့ကျမစောက်ဖုတ်အတည့်ဖြစ်သွားတယ်။ အဲဒီတော့မှ သူကစောင်ဖုတ်ထဲလီးထည့် ပြီးလိုးတော့တာပဲ။ ကျမလေအရမ်းကောင်းတာပဲရှင်။
....ဗြစ်.....ဗြစ်.....ဗြစ်....။
....အ....အ.....အီးးးးအမလေး......။
.....ဗြစ်.....ဗြစ်.....ဒုတ်....။
.....အင့်....အင့်....အ....အ....။
.....ဖတ်....ဖတ်.....ဖတ်.....ဖတ်....။
ဒီပုံစံနဲ့ခံရတာအရမ်းအားရတာပဲ။ ကျမသားအိမ်ကိုပါ တစ်ချက်တချက်လာလာဆောင့်မိတယ်။ ကျမလေ အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းတာ။ အဲပုံစံနဲ့လိုးနေရင်း သူကညောင်းလာတော့ ခြေပစ်ပြီးထိုင်ချတယ်။ ကျမကို သူ့ပေါ်မျက်နှာခြင်းဆိုင်ခွထိုင်ခိုင်းတယ်။ ကျမလည်း သူ့လီးကိုင်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ထဲချိန်ထည့်ရင်း ထိုင်ချလိုက်တယ်။
........ဗြစ်......ဗြစ်.....ဗြစ်.....။
......အားးးးကောင်းလိုက်တာကိုကိုရယ်....။
......ဗြစ်....ဗြစ်.....ဗြစ်.....ဗြစ်....။
မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ပြီးလိုးနေရတာတကယ်ကောင်း တယ်ရှင်။ သူက ကျမကိုကစ်ဆင်ဆွဲရင်းလိုးတာ။ ပြီးတော့ကျမနို့တွေကိုလည်းစို့ပေးတာပေါ့။ ကာမခလုပ်တွေ အလုပ်ပေးရင်း အောက်ကလီးကလည်းအလိုးမပြတ်တော့ကျမပိုကောင်းတယ်။ ကျမလည်းကောင်းလွန်းပြီး နှစ်ချီပြီးရပြီ။ သူကတော့မပြီးသေးဘူး။ နောက်ထပ်နာရီဝက်လောက်လောက်ဆောင့်လိုးပြီးတော့မှ ပြီးသွားတော့တယ်။
ကိုကိုကအဲနေ့ညက ကျမစောက်ဖုတ်ကိုလေးချီလိုးတာရှင့်။ ကျာမဟောက်ဖုတ်ကလည်းထူပူသွားတာပဲ။ နောက်နေ့တွေလည်း ကျောင်းမသွားခင်တစ်ချီ၊ ကျောင်းဆင်းတဲ့ညနေကတော့ သူ့ဆော်လာလို့သက်သာတယ်။ ဒါပေမယ့် ညရောက်ရင်တော့အနည်းဆုံးနှစ်ချီပဲ။ တစ်ခါက ဘာစိတ်ကူးပေါက်လည်းမသိဘူး ကျမကိုဖင်လိုးတယ်။ ကျမလေအဲနေ့ကအသေနာတာ။ သူ့လီးကြီးနဲ့မညှာမတာ လိုးတာများ ဖင်ကွဲပြီလားတောင်အောက်မေ့ရတယ်။ နောက်ပိုင်းမနက်ပိုင်းလောက်ပဲလိုးဖြစ်တော့တယ်။ ကိုကိုကသူ့သူငယ်ချင်းကုလားကြီးနဲ့စပ်တူအလုပ်တစ်ခုလုပ်နေတယ်လို့ပြောတာပဲ။ ညတိုင်းလိုလိုနောက်ကျပြီးမှပြန် လာတတ်တယ်။
ဒီလိုနဲ့တစ်ရက်တော့ ကိုကိုကလူမှန်းမသိအောင်တအားမူးလာတယ်။ သူ့ဘော်ဒါကုလားကြီးကလိုက်ပို့တာ။ ကျမလည်းဧည့်သည်ပါလာမယ်မထင်လို့ အိမ်နေရင်းဇာဂါဝန်လေးဝတ်ထားတာ။ အောကျခံကလညျးဝတျမထားမိတော့ ပေါျတဲ့နရောပေါျတာပေါ့။ ကိုကို့ကို ကုတင်ပေါ် ကိုကုလားကြီးနဲ့ကျမတွဲပို့လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့နှစ်ယောက်သားဧည့်ခန်းဘက်ထွက်လာပြီး ကျမသိချင်တာမေးလိုက်တယ်။ ကိုကိုဘာဖြစ်လာတာလည်းလို့ပေါ့။ ကျမကိုယ်ကျမကြတော့သတိမထားမိဘူး။ ခုထိအဝတ်စား မလဲရသေးတာကိုပေါ့။ ကုလာကြီးက ကိုကိုနဲ့သူ စပ်တူလုပ်တဲ့ခုပ်ငန်းမှာအရှုံးပေါ်လို့ ကိုကိုကိတ်ညစ်ပြီးသောက်တာတဲ့။ သူကပြောရင်းနဲ့ကျမကိုတစ်ကိုယ်လုံးစိုက်ကြည့်နေတာ။ ခဏကြာတော့ သူကကျမဆီလာပြီးကျမကိုဆိုဖာပေါ်တွန်းလှဲလိုက်တယ်။
.....ရှင်....ရှင်...ဒါဘာလုပ်တာလည်း...လွှတ်ပါ...လွှတ်..။
.....မရတော့ဘူးကောင်မလေးရာ....မင်းအကိုနဲ့မင်းလိုးတဲ့အကြောင်းတွေကြားပြီးကတည်းကမင်းဘယ်လောက်ထန်မှန်းငါသိတယ်။ အခုနောက်ပိုင်းမင်းအကိုကသိပ်မလိုးတော့ဘူးမို့လား...ငါလိုးပေးမယ်။
.....မလုပ်....မလုပ်ပါနဲ့ရှင်....ကျမတောင်းပန်ပါတယ်...အား...အ...အ....။
...ကုလားကြီးက ကျမဇာဂါဝန်လေးကိုဆွဲဖြဲပစ်လိုက်တယ်။ ဖြဲပြီးတော့ ကမြနျု့လေးတှကေိုသူ့လကျကွမျးကွီး နဲ့တအားနယ်တော့တာပဲ။ သူက ကျမပေါင်ကြားထဲရောက်နေပြီ။ ကျမလည်းရုန်းတာပဲ မရဘူး။ သူကကျမ လက်နှစ်ဖက်လုံးကို ချုပ်ကိုင်ပြီးရုန့းမရအောင် ကျမခေါင်းပေါ်မှာတင်ထားတယ်။ ပြီးတော့ ကျမကိုမှောက်ယားထိုးဖြစ်အောင်ဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။ သူ့ပုဆိုးကိုချွတ် ချလိုက်တယ်နဲ့တူပါတယ် အသားခြင်းထိနေပြီ။ ပြီးလည်းပြီးရော ကျမစောက်ဖုတ်ဝမှာ သူ့လီးကြီးလာတေ့တယ်။
.....ကောင်မလေး အောင့်ခံပေးနော် ကို့လီးကကြီးတယ်.. မင်းနာမှာသေချာတယ်။ ကိုလိုးပြီနော်....။
......ဗြိ......ဗြိ.......ဗြိ.....ဗြိ....။
.....အားးးးသေပါပြီ....နာတယ်နာတယ်ပြန်ထုတ်ပေး...အီးးး။
ကျမတကယ်အရမ်းနာသွားတာရှင့်။ သူ့လီးကြီးက အတုတ်ကြီးပဲရှင်။ လက်ကောက်ဝတ်လောက်တုတ်တာ။ ပြီး တော့လီးထိပ်နားမှာ အစေ့လေးတွေနဲ့ကျမစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုတိုက်မိတော့ ကျမအရမ်းနာတာပေါ့။
.....ခဏလေးပါကွာ ပြီးရင်ကောင်းလာမှာပါ...။
.....ဗြိ......ဗြိ......ဗြိ......ဗြိ......။
......အားးးအမလေးးးနာလိုက်တာ.....။
........တဝက်ဝင်ခါနီးပြီး ခဏလေး ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်.....။
အခုမှတဝက်ရှိသေးတယ်ဆိုတော့ကျမလန့်သွားတယ်။ သူ့လီးကတုတ်လည်းတုတ်ရှည်လည်းရှည်တယ်။
......ဗြိ......ဗြိ......ဗြိ......။
......ရှီးးးကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ဖုတ်လေးကွာ......။
......ဗြိ.......ဗြိ.......ဗြိ.......ဗြိ......။
......အားးးးးးအ.....အမလေး...နာလိုက်တာရှင်......။
......ဗြိ.....ဗြိ......ဗြိ......ဗြိ.....။

ကျမတကယ်ကိုပဲနာသွားတာရှင့်။ သူ့လီးကြီးက အကြီးကြီးလေ။
....ဗြိ.....ဗြိ.....ဗြိ......။
......အားးးးကိုကိုရယ်..ဖြေး....ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ...အ...။
......ဗြိ.....ဗြိ......ဗြိ....။
ကို့ကိုလီးကြီးက ကျမစောက်ခေါင်းထဲကို အပြည့် အသိပ်ကိုဝင်လာတာ။ တော်တော်ကြီးတာပဲရှင်။ စောက် ခေါင်းထဲတချက်ထိုးထည့်တိုင်း ပိုပိုကြီးလာသလိုပဲ။ ကိုကိုက ကျမခါးကိုဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးနေတာပဲရှင်။ လီး အဝင်ချောလာတော့ သူ့ဆောင့်ချက်တွေကကြမ်းလာသလို မြန်လည်းမြန်လာတယ်။ ကျမမှာလည်း ငြီးသံတွေ ဆူညံနေတာပဲ။ ကိုကိုကတော်တော်လိုးနိုင်တာပဲရှင်၊ နာရီဝက်ကျော်လောက် ကျမမှာစောက်ဖုတ်ပူနေအောင် ခံလိုက်ရတယ်။
သူပြီးသွားတော့ ကျမလည်းဆိုင်ကယ်မောင်းပြီး နှစ်ယောက်သားထွက်လာတယ်။ ကိုကိုက အဆောင်ကထွက် လာသလိုမဟုတ်တော့ဘူး။ နောက်ကနေ ဆိုင်ကယ်မောင်းနေတဲ့ ကျမအကျီအောက်ကနေလက်လျိုပြီး ကိုင် ရင်းလိုက်လာတယ်။ ရွာကိုညနက်မှပြန်ရောက်တယ်။ ကျမလည်းအိမ်ရောက်ရောက်ခြင်း ထမင်းစားပြီး အိပ်လိုက် တော့တယ်။
ဒီလိုနဲ့ကျောင်းဖွင့်ရက်ရောက်တော့မောင်နှမနှစ်ယောက် အဆောင်ကိုပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ အဆောင်ပြန်ရောက်ပြီးသိပ်မကြာပါဘူး ကိုကို့ကောင်မလေးရောက် လာလို့သူတို့နှစ်ယောက်ထွက်သွားကြတယ်။ ကျမဘဲက လည်း အဆောင်ရှေ့ရောက်လာတော့ ကျမလည်းအဆောင်ထဲခေါ်လိုက်တယ်။ ကျမအခန်းထဲမှာပဲ နှစ်ယောက်သားအလွမ်းသယ်နေရင်း ကျမဘဲက လုပ်ငန်း စတော့တာပဲ။
....ဆုရယ်....ကိုအရမ်းလွမ်းတာပဲကွာ....။
.....ချစ်လည်းလွမ်းတာပေါ့ ကိုရယ်...အကြာကြီးခွဲနေရ တာကိုး....။
.....အကြာကြီးခွဲနေရလို့ ကို့ကိုအလွမ်းပြေလေးလုပ်ပေး။
.....ဟုတ်ပါပြီရှင်...။
သူကကုတင်ပေါ်မှာ အဝတ်စားတွေချွတ်ပြီး ပက် လက်လှန်လိုက်တယ်။ ကျမလည်းအဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ချလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး သူ့လီးကြီးကိုစုပ်ပေးလိုက်တယ်။
......ပြွတ်......ပြွတ်......ပြွတ်.......ပြွတ်.......။
......အားးးးရှီးးးးးကောင်းလိုက်တာကွာ....အားးး။
......ပြွတ်......ပြွတ်.....ပြွတ်....ပလွတ်....။
.....အားးးးးရှီးးးးးးးစုပှ.....စုပှ......။
ကျမသူ့ကိုစိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူကအားရတော့ ကျမကိုရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ပက်လက်လှန် ခိုင်းတယ်။ ပြီးတော့ သူကကျမပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး ခါတိုင်းလိုပဲဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ ကျမလည်းအောက်ကနေကော့ကော့ပြီးခံပေးတော့ သူလည်းအကြိုက်တွေ့နေ တယ်။ ကျမကတော့သိပ်အားမရပါဘူး ကိုကို့လီးနဲ့ခံပြီး က်တညးကပဲ။ အခုကျမရည်းစားကသိပ်မလိုးနိုင်ပါဘူး ဆယ်မိနစ်လောက်နဲ့ပြီးသွားတယ်။ ပြီးသွားတော့နှစ်ယောက်သား စကားစမည်ခဏပြောကြတာပေါ့။ နောက် နာရီဝက်လောက်နေတော့ သူပြန်တော့မယ်ဆိုပြီး အဝတ်တွေကောက်ဝတ်လိုက်တယ်။ ကျမက ထဘီရင်လျားကြီး နဲ့ အခန်းအပြင်ဘက်လိုက်ပို့ပြီး သူထွက်သွားတဲ့အချိန်ထိစောင့်ပြီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်လိုက်တယ်။ ဧည့်ခန်းထဲအမှတ်မထသ်မျက်လုံးရောက်သွားတော့ အိုးးးးရှက်လိုက်တာ။ ကိုကိုနဲ့သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့တူတယ် ကုလားဆင်နဲ့
တစ်ယောက်က ကျမကို ကြည့်နေတာ။ ကျမလည်းရှက်ရှက်နဲ့အခန်းထဲဝင်လိုက်ပြီး သူတို့ဘာပြောနေတာလည်း နားထောင်ကြည့်တယ်။
.....ဟေ့ရောင် အဲဒါမင်းညီမလား....။
.....အေးဟုတ်တယ်လေ....။
......ဟာ.....မင်းညီမက အခန်းထဲ ဘဲခေါ်ပြီးကျွေးနေတာ နဲ့တူတယ်။
......ထားလိုက်ပါကွာ သူလည်းခေတ်လူငယ်ပဲ...ဒါမျိုးက တာရမဘူး။
.....အေးပါ...အေးပါ...ကဲလုပ်ငန်းကိစ္စလည်းပြီးပြီဆိုတော့ ငါပြန်တော့မယ်ကွာ.....။
.....အေးသူငယ်ချင်း.....။
သူတို့နှစ်ယောက်လမ်းလျှောက်လာသံကြားလို့ ကျမအသာလေးတံခါးစေ့လိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ဆိုင်ကယ်မောင်းထွက်သွားသံကြားရပြီး ကိုကိုအိမ်ထဲဝင်လာတဲ့အသံကြားရတယ်။ ခြေသံခဏရပ်သွားပြီး မကြာပါဘူး ကျမတံခါးရှေ့ရောက်လာပြီး တံခါးခေါက်သံကြား လို့ကျမဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ ကိုကိုရယ်လေ ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ လီးကြီးကနောင်မတ်နေတာပဲ။ အဲအနေထားကြီးနဲ့ ကျမအခန်းထဲဝင်လာပြီး ကျမကိုဆွဲပြီးကုတင်ပေါ်မှောက်ချလိုက်တယ်။ ကျမမှောက်နေတုန်း သူကနောက်ကနေ ထဘီလှန်တင်လိုက်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ဝမှာ လီးကြီးလာတေ့တယ်။ ပြီးတော့ဆောင့်လိုးတယ်ရှင့်။ စောနကဘဲနဲ့လိုးထားတဲ့အရည်တွေကြောင့် ကိုကို့လီးကြီးက ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကိုလျောခနဲဝင်သွားတာ။
.....ဗြိ.....ဗြိ.....ဗြိ......။
.....အားးးးသေပါပြီကိုကိုရယ်...အောင့်သွားတာပဲ...။
.....ဗြိ......ဗြိ......ဗြိ......။
.....အ.....အင့်.....အင့်.....အမလေး....။
.....ဗြိ......ဗြိ.......ဗြိ.....။
.....အားးးးရှီးးးးကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ဖုတ်လေးကွာ...။
......ဗြိ.....ဗြိ.....ဗြိ.....။
......ရော့ကွာ...ဒီလောက်ယွတဲ့စောက်ဖုတ်....အပြင်ခဏလေးသွားရသေးတယ်....ဘဲခေါ်ပြီးကုန်းတယ်...ယွဦး...ယွဦး...အသေလိုးမှာ....။
.....အ....အ......အမလေး.....ကျွတ်ကျွတ်....။
ကိုကိုကမညှာမတာဆောင့်လိုးတယ်။ ပါးစပ်ကလည်းပက်ပက်စက်စက်တွေပြောလို့။ သူအဲလိုပြောလေ ကျမစိတ်တွေကပိုထလေပဲ။ ကျမလည်းဖင်ကို နောက် ပစ်ပစ်ပေးတာ။ အဲဒါကိုသူပိုကြိုက်တယ်နဲ့တူတယ် ပိုပို ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ ခဏကြာတော့ ကျမပုံစံပြောင်းရတယ်။ ကိုကိုက ကျမကိုပက်လက်လှန်ခိုင်းတယ်။ ပြီးတော့ကျမပေါင်နှစ်ချောင်းကို သူ့ပုခုံးပေါ်ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ အဲပုံစံလုပ်ပြီး ကျမအပေါ်မှာဖိချလိုက်တယ်။

......အ.....အ.....အ.....သေပါပြီရှင်...အမလေး....။
တဖြေးဖြေးနဲ့ လီးကြီးက ကျမစောက်ဖုတ်ထဲတဆုံးဝင်လာတော့တာပဲ။ ကျမအထင် ရှး်လက်မလောက်ရှိ မယ်။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ သားအိမ်ကိုလာလာထောက် တာကိုး။ သူက ကျမစောက်ဖုတ်ထဲသူ့လီးကြီးတဆုံးဝင် သွားတော့ ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေးဆောင့်ပေးတယ်။ အစပိုင်းတအားနာပေမယ့် သူကအရမ်းလိုးတက်တော့ ကျမ လည်းခံရတာမနာတော့ဘဲ အရသာတွေ့လာတယ်။ သူက ကျမမှောက်နေတဲ့အနေထားမှာတောင် နောက်ကနေ နို့တွေကိုလှမ်းဆွဲသေးတာ။
.....ဗြစ်.....ဗြစ်.....ဗြစ်....။
.....အား....အ.....အားးးးကျွတ်ကျွတ်.....။
.....ကောင်းလား ကောင်မလေး....။
.....အ...အင့်....အင့်....ကောင်းတယ်......။
......ဗြစ်.....ဗြစ်.....ဗြစ်.....။
.......ကြိုက်လား ကိုလိုးပေးတာ...။
......အင်း....ကြိုက်တယ်....ဆောင့်ပေးပါ....အား...ရှီး။
......ဖတ်.....ဖတ်.....ဖတ်....ဒုတ်....။
......အင့်......အင့်.....အား.....။
လီးကြီးကရှည်လွန်းတော့ ကျမသားအိမ်ကိုလာလာထောက်တိုင်း ကျမအောင့်အောင့်သွားတာပဲ။ သူကကြာ လာတော့ ကျမကိုအနေထားပြောင်းခိုင်းတယ်။ အခုတခါ မှာတော့ ကျမကပက်လက်လှန်ပေးရတယ်။ သူက ကျမ ပေါင်ကြားထဲနေရာယူလိုက်ပြီး ကျမပေါင်နှစ်ခြမ်းကို သူ့ပုခုံးနဲ့ထမ်းလိုက်တယ်။ ကျမပက်လက်လှန်မှ သူ့လီးကြီးကိုမြင်ရတယ်။ ကျမမှန်းထားသလိုပါပဲ ရှည်ပြီးတုတ်နေတာပဲ။ ရှစ်လက်မလောက်ရှည်ပြီးတုတ်တဲ့အပြင် ဘေးပတ်ပတ်လည်မှာ ဂေါ်လီတွေတပ်ထားသေးတာ။ အဲဒါ ကြောင့်ကျမမှာ အစပိုင်းတအားနာပြီး နောက်ပိုင်းအရမ်း ကောင်းလာတာ။ အခုလည်းသူက ကျမပေါင်တွေကိုထမ်းလိုက်ပြီး လက်ကနို့တွေလှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။ ပြီး တော့ငျမစောက်ဖုတ်ဝမှာ သူ့လီးကြီးတေ့ပြီးတော့ ဆောင့်လိုးချလိုက်တယ်။
......ဗြိ......ဗြိ.....ဗြစ်......ဗြစ်.....။
....အားးးးအကိုရယ်....ဖြေးဖြေး.....။
.......ဗြစ်......ဗြစ်.......ဗြစ်.....ဗြစ်.....။
......အ.....အ......အမလေး....အ....။
သူကကျမနို့တွေကိုကိုင်လိုက်စို့လိုက်လုပ်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲကလီးကလည်း အလိုးမပြတ်ဘူး။ ကျမ ခံစားမှုတွေအရမ်းကောင်းနေတော့တာ။
......ဗြစ်.....ဗြစ်......ဗြစ်......။
.....ဖတ်.....ဖတ်.....ဖတ်.....။
ဆောင့်ချက်တွေကပြင်းတော့ သူ့ဆီးခုံနဲ့ကျမဆီးခုံခြင်းရိုက်သံကကို အကျယ်ကြီးဖြစ်နေတာ။ သူကအဲပုံစံနဲ့ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ဆောင့်လိုးပေးပြီးတော့နောက်ပုံစံ တစ်မျိုးပြောင်းတယ်။ သူကလှဲအိပ်လိုက်ပြီး ကျမက အပေါ်ကနေတက်ဆောင့်ပေးတာ။ ကျမသူ့လီးကိုကိုင်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးခြင်းထိုင်ချလိုက် တယ်။
.......ဗြစ်......ဗြစ်.......ဗြစ်.....။
......အားးးကောင်းလိုက်တာ ကောင်မလေးရယ်...ဆောင့် ပေးစမ်းကွာ....။
......ဗြစ်.....ဗြစ်......ဗြစ်.....။
......အ.....အ......အ....အမလေး....အား....။
ကျမသူ့လီးကြီးပေါ်မှာမြင်းစီးနေသလိုပါပဲရှင်။ ဒီလီးကြီးကပေးတဲ့အရသာက ကောင်းလွန်းလို့ ချွတ်တောင်မချွတ်ချင်တော့ဘူး။ အဲပုံစံနဲ့လည်းဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ နောက်ပုံစံပြောင်းရပြန်တယ်။ သူတော်တော်လိုးနိုင်တာပဲ။ အခုထိမပြီးသေးဘူး။ ကျမကတော့ ဘယ်နှစ်ချီမှန်းတောင်မသိတော့ဘူးပြီးသွား တာ။ အခုတခါက ကျမကဖင်ကုန်းပေးရတယ်..သူကနောက်ကနေပစ်ပစ်ဆောင့်တာ။ ကျမအတွက် အရသာထူးကြီးပေါ့ရှင်။
အဲနေ့ညက ကုလားကြီးက ကျမကို လိုးလိုက်နား လိုက်နဲ့ မနက်လင်းတဲ့အထိမအိပ်လိုက်ရဘူး။ ကျမလည်းဒူးတွေမထောက်နိုင်တော့တဲ့အထိပဲ။ ကိုကိုမနိုးခင်လေးမှာ သူပြန်သွားတယ်။ အချိန်ကြည့်လိုက်တော့ မနက်ငါး နာရီထိုးနေပြီ။ ကျမအိပ်ယာပေါ်မှာလည်း လီးရည်တွေကောစောက်ရည်တွေကောပေပွနေတာပဲ။ ကျမလည်း အဲဒီအတိုင်းပဲအိပ်လိုက်တယ်။ မနက်မိုးလင်း ၇ နာရီထိုး လောက်မှ ကိုကိုကလာနှိုးလို့ထရတယ်။ ကျမပုံစံက မျက်တွင်းတွေလည်းကျလို့၊ ဒူးကလည်းကုန်နေတော့ မထနိုင်ဘူး။ ကိုကိုက ဝတ်စလစ်နဲ့အိပ်ယာပေါ်ကကျမပုံကို ကြည့်ရင်း နှာခေါင်းတစ်ရှုံ့ရှုံ့နဲ့မေးတယ်....
......ဒါဘာဖြစ်နေတာလည်း ညီမလေး...တစ်ခန်းလုံးလည်းပေပွလို့ လီးရည်စောက်ရည်အနံ့တွေကလည်း မွန်ထူနေတာပဲ...ညကဘာဖြစ်သွားတာလည်း...ကိုကိုကိုဘယ်သူလိုက်ပို့တာလည်း...။
......ကိုကို့သူငယ်ချင်း ကုလားကြီးလိုက်ပို့တာလေ...။
.....ဟင်...ဒါဆို..ည....ညက ညီမလေးနဲ့သူ....။
.....ဟုတ်တယ်..ကိုကို....။
......ဟာ....ဒီကောင်ကွာ...သူငယ်ချင်းညီမတောင်မရှောင်ဘူးကွာ....ဘယ်ကဘယ်လိုစဖြစ်တာလည်း...။
.....အဲဒါက ကိုကိုပြန်လာရင် အသင့်ဖြစ်အောင်ဆိုပြီး ညီမလေး ဇာအဝတ်လေးဝတ်တာကစတာပဲ။ သူကအဲဒါတွေမြင်ပြီးမနေနိုင်တာနဲ့တက်လိုးတာ....။
.......ဟာ.....ဘယ်နှစ်ချီတောင်လိုးသွားတာလည်း....။
......ဟီးးးးးတစ်ညလုံးပဲ မနက်ငါးနာရီကမှ သူပြန်သွားတာ....။
......ညီမလေး နင်ဒီကောင့်လီးကိုတောင်ခံနိုင်တယ်လား။
......အသကမခံနိုင်ဘူး နောက်ပိုင်းမှခံနိုင်လာတာ ညီမလေးတောင် သူ်ပေါ်တက်ဆောင့်ပေးလိုက်သေးတယ်။
......ကောင်းရောကွာ......အဲဒါဆိုလည်းနားနား...အကိုမနက်စာပြင်ပေးမယ်...နင် ငါ့လီးလောက်ကိုဖြုံမှာမဟုတ်တော့ဘူး....။

......ဘယ်လိုစုပ်ကမှာလည်း.....။
.....လွယ်ပါတယ်....ချစ်ရေခဲချောင်းစုပ်သလိုစုပ်..။
.....ပြီးရော....ပြွတ်....ပလွတ်....ပြွတ်.....။
.....အူးးးးးရှီးးးးကောင်းတယ်ချစ်....ဒစ်ဖျားလေးကို လျှာ လေးနဲ့ဝိုက်ပြီးစုပ်ပေး..အူးးးဟုတ်တယ်အဲလို....ကောင်း လိုက်တာကွာ....။
သူ့လီးကြီးက ကျမပါးစပ်ထဲမှာ တဖြေးဖြေးပိုကြီး လာသလိုပဲ။ ခဏကြာတော့ ကိုကကျမစုပ်နေတာကိုရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ကျမကိုကုန်းခိုင်းတယ်။ သူက ကျမနောက် ကနေဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျမဖင်ဆုံကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့လာထိန်းတယ်။ ပြီးတော့ ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လ်းကြီးဆောင့်ထည့်ပြီး လိုးတော့တာပဲ။
.....ဗြိ.....ဗြိ.....ဗြိ......။
......အားးးးးကိုရယ်....ဖြေးဖြေး....။
.....ဗြိ......ဗြိ......ဗြိ......။
ကိုက ကျမကိုနောက်ကနေဆောင့်လိုးရင်း နို့တွေကိုလှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့နို့ကိုတအားဆွဲပြီး ဆောင့် လိုးတော့တာပဲ။ ကျမလေ ဘယ်လိုအရသာတွေ့မှန်းမသိ ဘူး ကောင်းလိုက်တာရှင်။ အဲပုံစံနဲ့ မိနစ်နှစ်ဆာ်လောက် ဆောင့်လိုးပြီးတော့ ကိုကသူ့လီးကြီးဆွဲထုတ်ပြီး ကျမဖင် ပေါ်မှာ သူ့အရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တယ်။ နှစ်ခါလိုးပြီး ခါမှ ပွဲခင်းထဲပြန်လိုက်ပို့ပေးတယ်။
နောက်ပိုင်းမှာ လစ်ရင်လစ်သလို ကျမကို့လီးကြီးနဲ့ သွားသွားခံတယ်။ လိုးဖို့အချိန်မရရင် သူ့လီးကိုစုပ်ပေးရတာပေါ့။ အဲလိုနဲ့ကျမတက္ကသိုလ်တက်တော့ သူကဆော် အသစ်နဲ့နှစ်ပါးသွားတော့တာပဲ။ ကျမလည်းပထမနှစ်မှာ တင် ကိုယ့်ထက်အတန်းကြီးတဲ့ဘဲနဲ့တွဲဖြစ်တယ်။ သူ့လီး ကလည်း အရင်ရည်းစားနဲ့မကွာပါဘူး။ သုံးခါလောက်ပဲ အလိုးခံရသေးတယ်။ ကျမဒုတိယနှစ်ယောက်တော့ အကိုကျောင်းပြောင်းလာတာနဲ့ ကျမရည်းစားနဲ့တွေ့ချိန် နည်းသွားတယ်။ အိမ်က မောင်နှစ်မနှစ်ယောက်အတူနေ ရအောင်လို့လုံးခြင်းအိမ်လေးငှားပေးထားတော့ ပိုကြပ် တော့တာပေါ့။
အစပိုင်းတော့ ကျမအကိုကိုရိုးတယ်ထင်နေတာ။ နောက်ပိုင်းကျောင်းတက်တာ တစ်လရှိသေးတယ် စော် တစ်ယောက်တန်းရတာပဲ။ ကျမတို့ငှားနေတဲ့အိမ်ကို သူ့စော်ကိုခေါ်ခေါ်လာတယ်လေ။ အဲဒီအချိန်ဆို ကျမကိုအပြင်သွားခိုင်းတော့တာပဲ။ ခဏခဏအပြင်သွားရပါ များလာတော့ နောက်ပိုင်းကျမ မသွားတော့ဘဲ အပြင် သွားဟန်ပြပြီးပြန်ဝင်နေတယ်။ အဲအချိန်ဆို ကိုကို့အခန်း ထဲက ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့လိုးသံတွေကြားရတော့တာပဲ။ ကိုကိုအဆောင့်ကြမ်းတာများ သူ့ကောင်မလေးအော် နေရတာရှင့်။ လိုးရင်လည်းအကြာကြီးပဲ။
ဒီလိုနဲ့တစ်ရက်မှာတော့ ကျောင်းရက်ရှည်ပိတ်လို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်အိမ်ပြန်ဖို့လုပ်တယ်။ မနက်အစောကြီးကတည်းကပြန်ဖို့လုပ်ပေမယ့် ကိုကိုက သူ့သူငယ်ချင်းတွေခေါ်လို့အပြင်ထွက်သွားတယ်။ ညနေစောင် မှမူးပြီးပြန်လာတယ်။ အဲအချိန်ကြမှ နှစ်ယောက်သား ဆိုင်ကယ်လေးစီးပြီး ပြန်ရတော့တာ။ ကိုကိုကမူး နေတော့ကျမပဲမောင်းရတယ်။ လမ်းတစ်ဝက်ကျော်လာ တော့မှောင်လာပြီ။ ကျမဂရုစိုက်မောင်းရင်း ဆိုင်ကယ်က ဘရိတ်ခဏခဏအုပ်ရတော့ ကိုကိုက ကျမကိုဝင်ဝင်ဆောင့်သလိုဖြစ်နေတာ။ ခဏခဏစောင့်မိတော့ ကျမသတိထားမိတာက ကိုကို့ဟာကြီးက ကျမဖင်ကိုလာလာ ထောက်နေတာပဲ။ ကျမလည်းအစပိုင်းပြသနာမရှိပေမယ့်နောက်ပိုင်းကျတော့စိတ်ပါလာတာပေါ့။ အဲဒါကြောင့် ဖင်ကော့ကော့ပေးမိတယ်။ ကိုကိုကလည်းသတိထားမိ သွားတယ်နဲ့တူတယ် ကျမကိုနောက်ကနေသိုင်းဖက်လာ တယ်။ သူမူးလည်းမူးနေတာဆိုတော့ အရမ်းရဲတင်းတာပဲ ရှင်။ တဆင့်ထက်တက်ပြီး ကျမနို့အုံပေါ်ကိုသူ့လက်ကရောက်လာတယ်။ ခဏနေတော့....
......ညီမလေး.....။
.....ရှင်...ကိုကို....။
.....ဆိုင်ကယ်ကို ဟိုးဇရပ်အနောက်ဘက်မှာခဏရပ်လိုက်ကွာ.....။
......ဟုတ်....ဟုတ်ကဲ့.....။
ကျမသူပြောတဲ့အတိုင်းရပ်ပေးလိုက်တယ်။ လမ်းက မှောင်မည်းပြီး လူပြတ်တော့ ကြောက်တယ်ရှင်။ ကိုကိုက ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီးတာနဲ့ အောင်ဆင်းပြီး ကျမကိုလာဖက်တယ်။
......ညီမလေးရယ်...ကိုကိုမနေနိုင်တော့ဘူးကွာ....။
......ဘာ....ဘာလုပ်မလို့လည်းကိုကို....အွန့်...ပြွတ်.....ပြွတ်.....ပြွတ်.....။
ကိုကိုကကျမနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းတော့တာပဲ။ နမ်းရင်းနဲ့ လက်ကလည်း ကျမဖင်ကိုလာနယ်နေတယ်။ ကျမလည်း အစကအင်တင်တင်ဖြစ်နေပေမယ့် နောက်တော့လည်း ပြန်နမ်းမိတော့တာပဲ။ သူ့ကိုပြန်နမ်းရင်း သူ့လီးကြီးကို ပုဆိုးအောင်ကနေကိုင်မိလိုက်တော့ အမလေးလေး အကြီးကြီးပဲရှင်။ ၇ လက်မကျော်လောက်တယ်။ တုတ် လည်းတုတ်တယ်ရှင်။ ကိုကိုက ကျမထဘီအောက်ကနေ လက်လျိုပြီး စောက်ဖုတ်အတ်ကြောင်းလေးကို လာကလိ တယ်။ ကျမလေ စိတ်ထဲတမျိုးကြီးပဲရှင်။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲအရည်တွေရွှဲလာတော့ ကိုကိုက ကျမထဘီကိုလှန်တင်လိုက်ပြီး ကျမကိုလည်းဆိုင်ကယ်ပေါ်ဘေးစောင်းလေးတင်လိုက်တယ်။ ကျမက အလိုက်သင့် လေးပေါင်ကားပေးလိုက်တော့ သူက ကားထားတဲ့ပေါင် ကြားထဲမှာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျမစောက်ဖုတ်ဝမှာ သူ့လီးကြီးတေ့ပြီးတော့ ဖြေးဖြေးခြင်း ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။
......ဗြိ.....ဗြိ.......ဗြိ.....။
.....အားနာတယ်....နာတယ်ကိုကိုရယ်....အကြီးကြီးပဲ လီး ကြီးက....အားးးး။

ရမ္မက်


crd Wai Linnmaung


ကျမနာမည်ကဆုရတီပါ၊ အသက်ကနှစ်ဆယ်ပေါ့။ ကျမကအသားညိုညိုပိန်ပိန်လေးနဲ့ ဖင်ကတော့နဲနဲကားတယ် ရှင့်။ ရုပ်ကလည်းမဆိုးဘူးလှတဲ့အထဲပါတယ်။ ညိုချော လေးပေါ့ရှငျ။ အရပ်ကမနိမ့်မမြင့်နဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီး ဒူး လောက်ထိကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူပါ။
အခု ကျမကတက္ကသိုလ်ဒုတိယနှစ်ကျောင်းသူလေးပေါ့။ ကျောင်းမှာ ကျမအကိုဝမ်းကွဲနဲ့အတူတက်ရတယ်။ အရင်ကတော့ အကိုက အခြားတက္ကသိုလ်မှာတက်တာ။ နောက်ဆုံးနှး်ရောက်မှ ကျမတို့ကျောင်းကိုပြောင်းလာ တာ။ ကျမပထမနှစ်တုန်းကအရမ်းလွတ်လပ်ပေမယ့် အခု အကိုရောက်လာတော့ မလွတ်လပ်တော့ဘူး။ ဘဲနဲ့ သွားရင်တောင် သူတွေ့မှာကြောက်နေရတာ။ ကျမဘဲက ရွာကပါပဲ။ ကျမဆယ်တန်းနှစ်ကတည်းက ရည်းစားဖြစ်တာ။
ကျမကရွာမှာနေတုန်းကမလွတ်လပ်ဘူး။ သမီးရည်း စားချိန်းတွေ့ဖို့တောင် မနည်းလုပ်ယူရတယ်။ ကျမရည်းစားနာမည်က လင်းကိုတဲ့။ ကျမအပျိုစင်ဘဝကို လည်း သူ့ကိုပဲပေးခဲ့တာ။ ပြောပြမယ်။ တစ်ရက်တော့ ရွာ မှာဘုရားပွဲရှိတယ်ရှင့်။ ဘုရားပွဲရှိတော့ အိမ်ကအဘကနေပွဲကိုလိုက်ပို့တယ်။ သူကတော့ပြန်သွားတာပေါ့။ ငျမသူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူထားခဲ့တာ။ ညသန်းခေါင်ကျော် တော့ ပွဲကပြဇာတ်ကနေပြီ။ အကုန်လုံးပွဲမှာအာရုံကျနေတုန်း ကိုက ဘယ်ချိန်ကတည်းကခြောင်းနေလည်းမသိဘူး ကျမကိုလက်တို့ပြီးခေါ်သွားတယ်။ ကျမလည်း အခုမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ရတော့မယ်ဆိုပြီး လိုက်သွားတာပေါ့။ ဇာတ်ရုံနဲ့ တော်တော်လှမ်းတဲ့နေရာက ပြောင်းတောထဲကို ကျမကိုခေါ်သွားတယ်။ ပြောင်းတော အလည်ရောက်တော့ အခင်းတွေဘာတွေနဲ့ရှင်။ ကျမဘဲက ပြင်ဆင်ထားတာ။ လကလည်းသာဆိုတော့ ချစ်ကြည်နူးနေကြတာပေါ့။ နှစ်ယောက်သားတင်းနေအောင်ဖက်ထားလိုက်ကြရင်းနဲ့ ကိုက....
......ဆုရယ်....ကိုလွမ်းလိုက်တာကွာ ခုလိုအေးအေးဆေး ဆေးကိုမတွေ့ရဘူး တို့တွေက.....။
......အင်းပါ ကိုရဲ့ ခုတွေ့နေရတာပဲဟာကို....။
......အင်းပါ ပြွတ်.....ပြွတ်.....ပြွတ်.....။
ကိုကစကားတပြောပြောနဲ့ ကျမကိုကစ်ဆင်လာဆွဲ တယ်။ ကျမလည်းသူ့ကိုပြန်နမ်းရင်း နှစ်ယောက်သား အသက်ရှုသံတွေပြင်းလာတယ်လေ။ ကိုက ကျမအကျီအောက်ကို လက်လျိုသွင်းလိုက်ပြီး ကျမနို့တွေကို ကိုင် တော့တာပဲ။ နို့တွေကိုင်ပြီး သူအားရတော့ ကျမလက်ကို ဆွဲပြီး သူ့ပုဆိုးကိုလျောချလိုက်တယ် ထွက်လာတဲ့လီးကြီးပေါ်ကို ကျမလက်ကိုတင်လိုက်တယ်။ ကျမအထင် ခြောက်လက်မသာသာလောက်ရှိမယ်ရှင့်။ ကိုက ကျမလက်ကိုကိုင်ပြီး သူ့လီးပေါ်မှာ ဂွင်းထုပြတယ်။ ကျမလည်းထုပေးတာပေါ့။ သူကလည်း ကျမထဘီအောက် လက်သွင်းလိုက်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ကိုလာကလိတယ်။ ကျမလေ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းကိုမသိပါဘူး။ တခါတလေကိုယ့်လက်နဲ့ကို ကိုင်ဖူးပါတယ်။ အရသာခြင်းတော့ တခြားစီပဲ။ ကိုက ကိုင်ရုံတင်မဟုတ်တော့ဘဲ ကျမစောက် ဖုတ်ထဲ သူ့လက်ချောင်းလေးတွေထည့်ပြီးကလိနေတော့ ကျမလည်း ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးတုန်နေအောင်ကောင်း နေရတယ်။
တအောင့်လောက်ကြာတော့ ကျမစောက်ဖုတ်လေးထဲမှာအရည်တွေရွှဲနေပြီ။ ကိုက ကျမကို သူ့ပေါင်ပေါ် မျက်နှာခြင်းဆိုင်ပွေ့တင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျမ စောက်ဖုတ်ဝမှာ သူ့လီးကြီးလာတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးခြင်း ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်လေ။
......ဗြိ......ဗြိ......ဗြိ......။
......အားးးးးကိုရေ.....နာတယ်....နာတယ်...အားးး။
.....ခဏပါချစ်ရယ် ကို့ကိုချစ်ရင်အောင့်ခံပေးနော်...။
.....ဟုတ်....။
......ဗြိ.....ဗြိ.....ဗြိ.....။
......ဗြိ......ဗြိ.....ပြွတ်....ပြွတ်....ပလွတ်....။
ကိုက ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကိုအနမ်းပေးရင်း လက်က လည်းအကျီအောက်ကနို့တွေကိုကိုင်နေတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကလီးကိုလည်း ဖွေးဖွစေခွငျးပဲဆောငျ့ လိုးနေတုန်းပဲ။
.....ဗြိ......ဗြိ.......ဗြိ......။
.....အားးးးးကောင်းလိုက်တာ ချစ်ရယ်....ပြွတ်..ပြွတ်..။
.....ဗြိ.....ဗြိ.....ဗြိ.....။
.....ဗြစ်.....ဗြစ်.....ဗြစ်....ဒုတ်.....။
.....အင့်....အမလေးသေပါပြီ ကိုရယ်....။
ကျမစောက်ဖုတ်တွင်းက ခံနေတဲ့အမြှေးပါးကို ကိုက သူ့လီးကြီးနဲ့ထိုးခွဲလိုက်တာပါ။ ဆောင့်လိုးတဲ့အချက်ရေ များလာတော့ ကျမလည်းအလိုက်သင့်လေး ကော့ပေးနေမိပြီလေ။ တအားမနာတော့ဘဲ ကောင်းလာတယ်။ ကျနကိုယ်တိုင်ပဲ ကိုဆောင့်လိုးတာကိုအားမရတော့ဘဲ ကိုယ့် ဘာသာဆောင့်ချနေမိတယ်။ နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ကိုက ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကလီးကိုပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး လေးငါးချက်လောက်ထုချလိုက်တာ အချစ်ရည်လေးတွေအပြင်မှာ ထွက်ကျသွားတယ်။
....အားးးးးးကောင်းလိုက်တာချစ်ရယ်...။
.....ကိုကသာကောင်းနေတာ ချစ်မှာ ကြိမ်းစပ်နေတာပဲ ဟွင့်....။
......ဘယ်နားကနာတာလည်း ဒီနားကလား...အုံဖွ..ပျောက်စေ....။
....အဟီးးးပျောက်သွားပြီ....။
......အားးးးချစ်လိုက်တာကွာ....လာခဲ့...။
ကိုက ကျမခေါင်းကိုဆွဲပြီး သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးစပ်ထဲထည့်ချလိုက်တယ်။
......အှတှ....ဖလူးးးးးးအူးးးးး။
......ကိုကလည်း မပြောမဆိုနဲ့ကွာ...ချစ်သီးသွားပြီ...။
.....ဆောရီးပါချစ်ရယ် ကိုအူယားသွားလို့ပါ ကို့ကိုစုပ်ပေး ပါလား....။

မောင်ရေ မိန်းမလေ ငဆက်လီးကြီးကို မြင်ဖူးတယ်သိလား... အိမ်မှာ သားနားလာတုန်းက... ဘောင်းဘီအသစ်ဝယ်လာပြီးဝတ်ကြည့်နေတာ...မြက်ဖူးတာ..

အခုမိန်းမအဲ့လီးကြီးကိုထုပေးချက်လိုက်တာ..မောင်ရယ်..

ရုတ်တရက်သူ့လင်ကလဲ... အား မိန်းမ ထုထု ထုပေးလိုက်ကောင်းနေပြီ...

အင်းမိန်းမလဲကောင်းနေပြီဆိုလီးကိုစပြီးအသာလေးထုပေးနေတာ

မိန်းမထုချင်တဲ့လီးကြီး ထုပေးနေပြီကွာ...အား အား မောင်ရာ..

သူတို့ကသာ တအားအားနေတာ ကျနော့်မှာ ဖီးလ်သာတက်ပြီး
အသံကမထွက်ရဲဘူး....

မောင်ရေ မိန်းမတို့လိုးကြဆော်ကြတဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ငဆက်လီးကြီးကို ထုပေးပစ်မယ်ကွာ... အား ထုပေးလိုက်ကွာ...လရည်တွေပန်းထွက်သွားအောင်...

အအား အား... အ.ားး.... မောင်အရမ်းကောင်းနေပြီ ...

ကျနော်လဲတော်တော်ကိုကောင်းနေတာပါပဲဗျာ လို့ စိတ်ထဲကနေအထုခံရင်းပြောမိတယ်...တင်းလဲတင်းနေပီကိုး

အွန်းအွန်း ထုပေးလိုက်မယ်...့ဆိုပြီးလက်ကလဲ လီးကိုတင်းတင်းလေးဆုတ်ပြီး ထုတာကလဲမြေန်လာတယ်...

အိုး လီးအကြီးကြီးကို မောင့်မိန်းမထုနေပြီ... မောင်ရေ အခုမှ မောင်က လင်ကြီးဖြစ်တာ အား အား မိန်းမလင်ကြီးကမောင်
ငဆက်ကလင်ငယ်... အားအား ရှီး...လင်ငယ်လီးကကြီးတယ်
လင်ကြီးရဲ့လီးထက် အိုးထုလို့ကောင်းလိုက်တာ...

အား...အား... မိန်းမရေထွက်တော့မယ် ထွက်တော့မယ်

း...အား... မိန်းမရေထွက်တော့မယ် ထွက်တော့မယ်....

အင်းအင်းလင်ကြီးရေ... ဒီမှာလဲထွက်ချင်နေပြီ ကောင်းနေပြီ

သူပဲပွတ်နေရင်းထွက်ချင်သလိုလို းနဲ့ရောချလိုက်သေးတယ်..
မိန်းမတွေများဥာဏ်ကောင်းရင် လိုက်လို့ကိုမမှီဘူး.. ကျနော်ထွက်ချင်နေပြီ....

အိုး... လင်ကြီးရော လင်ငယ်ရော လီးနှစ်ချောင်းလုံးကို ထုပေးနေပြီကွာ....အား!!!!! ထွက်ပီမိန်းမရေ.... အားရှီး...

အဲ့အချိန်ကျနော်လဲ လရည်တွေပန်းထွက်ပြီး အတူတူပွးသွားတယ်ပြောရမယ်..  သူ့နို့တွေပေါ်ကိုပန်းမိတော့

အားအား ထွက်ပီ ထွက်ပီ ကောင်းတယ် ဟင့်ဟင့်.... ဒီမှာလဲထွက်ပီမောင်ရေ.... အား အား အဏည်တွေလည်းများမှများ

ပါးစပ်ကလဲပြော လက်ကလဲလက်ရည်တွေကုန်အောင်ထုပေးရင်း

အားအီး အီး....  ဆိုပြွး သူလဲဆန့်ငင် ဆန့်ငင့် နဲ့ မအေးသင်ပါတချီပီးသွားတယ်... အားး အား... ရှယ်ပဲမောင်ရေ

××× ပြီးပါပြီ ×××

ထွက်ကုန်ပြီ မိန်းမရေ

Started by Wildpunk100, May 06, 2024, 03:56 PM



အန်တီအေးသင်းနဲ့ မထင်မှတ်ပဲ လိုးဖြစ်သွားရာကစလို့ မောင်ဆက်တို့ကလဲ လစ်ရင် လစ်သလို ကြုံရင်ကြုံသလို လုပ်တော့တာပဲ. . .  သူပြန်ပြောပြတာ သူ့ယောကျာ်းကလဲ အ့လိုဖုန်းပြောပြီးထုတုန်းက အရည်တွေထွက်တာလဲမနည်းမနောဆိုပဲ... ကျနော့်ကိုတောင် မြူဆွယ်ကြည့်ပါလားတဲ့.. ကျနော်နဲ့သူ့မိန်းမကတကယ်အလုပ်ဖြစ်ျေပီဆိုတာတော့ မသိရှာဘူးတဲ့

အဲ့လိုနဲ့ အန်တီသင်းရဲ့အမျိုးတွေအလည်လာတော့ သူ့သားနှစ်ယောက်ကို မြန်မာပြည်အနှံ့ဘုရားဖူးထည့်လိုက်ဆိုပြီးခေါ်သွားပါလေရော.. ညနေဖက်လောက်ကျတော့ ဆိုင်မှာ မုန့်လာဝယ်သလိုနဲ့ သူ့သားနှစ်ယောက်ဘုရားဖူးလိုက်သွားကြောင်း ကျနော်ကြားအောင် အမေနဲ့ပြောနေလေရဲ့...

ညရောက်တော့ကျနော်လဲ သူငယ်ချင်းအိမ်မှာအိပ်မယ်ပြောပီးထွက်လာခဲ့တာပေါ့.... စားစရာသောက်စရာလေးတွေလဲဝယ်ရင်းနဲ့ ကြာကြာဆော်နိုင်အောင် ဆေးပါ ၂လုံးဝယ်ခဲ့လိုက်တယ်..
သူ့အိမ်ရောက်တော့ ည ၈ နာရီလောက်ရှိပီ... သူက ဧည့်ခန်းမှာစောင့်နေတဲ့ ရေချိုးပြီးရင် ထွက်လာခဲ့မယ်ဆိုတာနဲ့.. ပါလာတဲ့ ဘီယာလေးဖောက်သောက်ရင်းစောင့်နေလိုက်တယ်...

မိန၂ဝလောက်ကြာတော့ ... ထမီရင်ရှားကြီးနဲ့ ဆံပင်တွေကိုတဘက်နဲ့သုတ်ရင်းဘေးနားလာထိုင်တယ်...

စောင့်နေရတာပျင်းနေပြီလား...လာ အမတို့အခန်းထဲမှာသွားပြီး
သောက်ကြတာပေါ့ဆိုပြီး... အရှေ့ကနေလျှောက်သွားတယ်..
အိုးတွေကလဲ တုန်တုန်သွားတော့ သယ်စရာရှိတာသယ်ပြီးလိုက်
သွားတာပေါ့..... အခန်းထဲရောက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ပီး
သောက်ရင်းနဲ့ သူ့ကိုရှိုးနေလိုက်တယ်....

ကျနော်ကြည့်နေမှန်းလဲသိရော...မှန်တင်ခုံဖက်ကနေ ကျနော့ဖက်ကိုလှည့်ပြီး...ခြေထောက်တစ်ချောင်းကို ခုံပေါ်အသာလေးတင်ပြီးဒူးထောင်လိုက်တယ်....

အဲ့အချိန် ထမီကအပေါ်ရောက်သွားတော့ အောက်စကလွတ်ပြီး အဖုတ်ကိုအရှင်းကြီးမြင်ရတာပေါ့ဗျာ...မြူစွယ်တဲ့အကြည့်နဲ့ လိုးရှင်းဘူးလေးယူပီးလိမ်းပြနေတယ်... သာသာယာယာလေး

အဲ့အချိန်ဒီကကောင်ကလဲ ဘီယာတောင်ဆက်မသောက်နိုင်ပဲ ဘူးလေးကိုင် ကိုင်ထားရင်းတန်းလန်းနဲ့ငမ်းနေတော့တာ..တဖက်ပီးတော့ နောက်ခြေထောက်တဖက်ကိုထပ်တင်ပြီးလိမ်းပြန်ရောဗျာ....

ပီးလဲပီးရော မှန်တင်ခုံပေါ်ကဖုန်းကိုကိုင်ပြီး ဖုန်းခေါ်နေတယ်...
ကျနော့်ကိုလဲပြုံးပြပြီး တိတ်တိတ်နေဆိုတဲ့ပုံနဲ့ ပါးစပ်နားမှာ လက်
ညှိုးလေးထောင်ပြရင်း မျက်စိမှိတ်ပြတယ်.... Speaker လဲဖွင့်ထားတယ်

ဟလို.... မောင် အခုဘာလုပ်နေလဲ... မောင့်ကိုသတိရလို့ကွာ

မောင်လည်းမိန်းမကိုလွမ်းနေတာ... အလုပ်ကများတော့ ခဏကပဲပီးတာ အခုရေချိုးပြီး မောင့်အခန်းမှာ ဘီယာသောက်..
မိန်းမကော....

ဟယ် ဟုတ်လား... မိန်းမလဲအခုပဲ ရေချိုး ပြီးတာမောင်ရဲ့

ပြောနေရင်းကနေ ကျနော်ရှေ့ကိုလျှောက်လာပြီး...လက်တဖက်
ကရင်ရှားထားတဲ့တမီကိုချွတ်ချလိုက်တော့ အယ်ထွက်နေတဲ့နို့နဲ့
အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကပေါ်လာရောဗျာ...

မောင် အဖုတ်ယက်ပေးတာလေးကိုသတိရနေတာ... အဲ့တော့မှ ကျနော်လဲ သူဘာလုပ်ချင်မှန်းသဘောပေါက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး သူ့ကိုကုတင်ပေါ်လက်ညှိုးထိုးပြတော့...
ကုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီး ပေါင်ကားထားပေးတယ်....

မိန်းမက အခုမှ မောင့်ကိုလွမ်းနေတာပေါ့လေ...

ဟုတ်တယ်လွမ်းတယ် မောင်ရာ... ယက်ခံချင်တယ်လို့ ယက်ပေး
ဖုန်းထဲကနေ....

အိုး မိန်းမယားနေမှတော့ ယက်ပေးမှာပေါ့ လင်ကြီးကလဲယက်ချင်နေတာ

အဲ့အချိန် ကျနော် လဲ သူ့ပေါင်လေးတွေကို ဖြေးဖြေးလေးပွတ်ပေးနေရင်းပေါ့ ယက်တော့မယက်သေးဘူး

ဘာလင်ကြီးလဲ...မောင်နော် မိန်းမကလင်ငယ်နေနေတဲ့အတိုင်းပဲ
ပြောပုံကိုက ဟွန့်..... ဆိုပြီး ညုတုတုပြန်ပြောတယ်

ဟား နေတယ်ပြောလို့လားမောင်က သူ့သူတွေးနေပြီးတော့ ရှက်ရှက်... ဟင့်မောင့်နော် စိတ်ဆိုးလိုက်မှာ မစနဲ့ကွာ..

ချစ်လို့ပါကွာ မောင်လဲအခုပုဆိုးချွတ်ပြီး လီးကိုဆွနေတာ...မိန်းမအဖုတ်လေးကိူဒီကနေ ယက်ပြီ ပြက်ပြက် ပြက်...

အဲ့အချိန်ကျမှ ကျနော်လဲ မအေးသင်းအဖုတ်ကြီးကိုဖြေးချင်းစယက်ပေးတော့တယ် သူကတော့ ဖုန်းပြောရင်း မျက်စိမှိတ်လို့ ဖုန်း sex ကော အဖုတ်ယက်ကော ဖီးလ်ခံနေလေရဲ့....

အာ့ အာ့...မောင်ရယ် မိန်းမလဲပွတ်နေပြီကွာအပြင်မာ..ဆက်ယက်ပေးပါ အင်း အင်း...

ကောင်းလား... မိန်းမ... မိန်းမအဖုတ်ကြီးကဖောင်းနေတာပဲကွာ.

ကောင်းတယ်ကောင်းတယ်... အပြင်မှာခံရရင်ပိုကောင်းမှာပဲကွာ.

ယက်ချင်တာပေါ့မိန်းမရာ... အရမ်းခံချင်နေရင် ငဆက်ကိုယက်ခိုင်း  လိုပ်ကွာ.....

အဲ့အချိန်ကျနော်လဲဖီးလ်တက်ပြီး အစိကို ဆွဲစုတ်လိုက်မိတယ်

အ့ာ အာ့ အားး ဟင့်

မိန်းမ ဖီးလ်တက်သွားတာလားမှန်မှန်ပြော....ဟုတ်တယ်မောင်ရာ

့ငဆက်မောင့်မိန်းမအဖုတ်ကြီးကိုယက်ခိုင်းလိုက်မယ် အိုးး အား

မိန်းမ ပြောတာကြားပီး မောင်ကပိုဖီးလ်နေပြီ မိန်းမလဲပြောရင်းပွတ်ကွာ ိားထောင်ရင်း ထုချင်ချင်လာပြီ မောင်လဲ

ဟင့်လူဆိုးကြီး...သူ့ကိုယက်ခိုင်းပါတယ်ဆို သူကပြန်ပီး ဖီးလ်တက်နေတယ်ဟင့် ဟင့်... အား အား မောင်ရေ ထုနေနော်မိန်းမပြောပေးမယ်...မယက်နဲ့တော့ မိန်းကထုပေးမယ်

အဲ့လိုပြောရင်းကျနော့်ခေါင်းကိုတွန်းလိုက်တော့ ကျနော်ကလဲနပ်ပီး
သားပဲ ဘောင်းဘီကိုချွတ်ပီးရပ်နေလိုက်တယ်သူ့ရှေ့မှာ...လီးက လဲတောင်နေတာအရမ်းပဲ သူကဖွဖွလေးကိုင်ရင်း... ပွတ်ပေးတယ်...

"မသာကောင် နင်ငါ့အဒေါ်တွေတော့ ချမ်းသာပေးပါဟယ် သူတို့မှာ အပျိုကြီးတွေပါ အေးလေး ပြောသာပြောရသာ နင်နဲ့ ငါ့အဒေါ်အန်တီချစ်က အချိတ်အဆက်တောင်လုပ်နေကြပီ လက်သွက်ချက်ပဲ"

"ဟာ မနှင်းကလည်း မဟုတ်တာ "

"မနှင်းကမဟုတ်တာ လုပ်မနေနဲ့ အဲ့အန်တီချစ်က အရမ်းထန်တာ သူ့တူတောင် ရှောင်တာမဟုတ်ဘူး "

"ဟင် သူ့တူ ဘယ်သူလဲ ကိုထက်လား"

"အေးလေ ငါလည်း တက္ကသိုလ်ပြီးမှသိတာ ဒီကောင်ျလး ဆယ်တန်းပြီး ဗိုလ်လောင်းမတက်ခင် အဲ့မှာသွားနေကတည်းကဖြစ်တာနေမှာ ငါသိတော့ ခရီးတော်တော်ရောက်နေကြပီ "

"ကိုထက်က ဘယ်ဆိုးလို့လဲ လက်သွက်သားပဲ"

"လက်သွက်တယ် လုပ်မနေနဲ့ သွားမြန်မြန်မောင်းတော့ ဘာမှလုပ်ဖို့မကြံနဲ့တော့ ငါ့လင် ပြန်မရောက်ခင် ငါရောက်နေမှရမှာ ပြီးကျ ရေနွေးအိုးတည်ပေးရဦးမယ် လက်မထပ်ခင် အတူမနေခဲ့မိတော့ ဝဋ်ကြွေးရှိသမျှခံရဦးမှာပဲ"

"ဟာာား ဟားး  မနှင်းရယ် ပြောတတ်လိုက်တာ"

မနှင်းကို အိမ်ပြန်ပို့ပြီး အိမ်ကို ပဲ တန်းပြန်ရတယ် ဒီညသေချာအားမွေးပြီး မနက် ဆရာမဆီ သွားရမဟုတ်လား ဆရာမ လည်း မျှော်နေမှာ ဆိုပြီး ဆရာမဆိီ စာလှမ်းပို့လိုက်တယ်

" ဆရာမ မနက်ဖြန်အိမ်မှာရှိမှာမလား သားလာခဲ့မယ် ချစ်တယ်နော် " လို့ပို့ပြီး ညစာစား အိပ်ရာဝင်ခဲ့လိုက်တယ် အိပ်ရေးဝမှ ပါဖောမင့်ကောင်းကောင်းထွက်မှာမဟုတ်လားးးးးး


 ပထမ ပိုင်း ပြီးပါပြီ အဆုံးထိဖတ်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆက်ကြိုးစားပါ့မယ်

"ဟာ မနှင်းကလည်း ငရဲကြီးကုန်တော့မှာပဲ ဆရာမကို ကျွန်တော်က ပစ်မှားရဲပါ့မလား "

"မသာကောင် နင်လာမလိမ်နဲ့ ငါ့အမေအကြောင်းငါသိတယ် ပြီးတော့ နင့်ဒါကြီးအကြောင်းလဲငါသိတယ်"

ဆိုပြီး လီးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေလာကိုင်တယ်

"ဟာ မနှင်း ကားမောင်းနေတယ်လေ မလုပ်ပါနဲ့ ဒုက္ခတွေများကုန်မယ်"

"ဘာမနှင်းလဲ လို့ သားလီးကို ဆရာမကိုင်တာ သားက မကြိုက်လို့လား "

"အာာ  မနှင်းရာ "

"မနှင်းမဟုတ်ဘူးဆရာမပါဆို သာကလည်း"

ဆိုပြီး ကျွန်တော့် လီးကိုဘောင်ဘီထဲကဆွဲထုတ်ပြီး အထက်အောက်လှုပ်ရှားဂွင်းထုပေးနေတော့ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ပု

"ဆရာမ လီးစုတ်ပေးတော့ "ဆိုပြီး ကားကို လမ်းဘေးထိုးရပ်ပြီး မနှင်းခေါင်းကိုဆွဲယူပြီး လီးကို မနှင်းနှုတ်ခမ်းထဲ ထိုးထည့်ပြီး ဆံပင်ကိုစုကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို အားရပါးရလိုးပြီး ပါးစပ်ထဲပြီးပေးလိုက်တယ်

"အောက်ကို မကျစေနဲ့ ကားပေါ်မှာ အနံ့တွေစွဲနေလိမ့်မယ် မျိုချ လိုက် "

ဆိုတော့ မနှင်းခဗျာ ကျနော့်လရည်တွေကို မျိုချပေးရှာတယ် ပြီးကျ လီးမှာ ပေနေတာတွေကို ပါ လျှာလေးနဲ့ သန့်ရှင်းပေးရှာတယ် သန့်ရှင်းလို့ပြီးတော့မှ

"မသာ လူကပဲ လိမ်လို့ရတယ် လီးက လိမ်လို့မရဘူး ပြောစမ်း ဘယ်နေ့က ဖြစ်တာလဲ ဘယ်အဆင့်ထိရောက်ပီလဲ ငါ့အမေနဲ့"

"အာ မနှင်းကလည်း တနေ့ကညနေ မနှင်းတို့ ပြန်သွားပီးမှပါ"ဆိုပြီး အကြောင်းစုံရှင်းပြတော့ မနှင်း က

"ငါထင်သားပဲ နင်တို့နှစ်ယောက်ကို ဒီနေ့တွေ့ရတာ မူမမှန်ပါဘူးလို့ ပြောသာပြောရသာ ငါ့အမေကလည်း ခုထိ ငါ့ထက်တောင် မိုက်နေသေးတာ ငါ့ယောင်္ကျားတောင်
လူကသာ လျှပ်စစ်ရေနွေးအိုး အမေနဲ့တွေ့ပြီး ပြန််လာတဲ့နေ့ဆိုရင် ငါ့ကို အသေကြုံးတာဟ အနည်းဆုံး နှစ်ချီ တစ်ခါတစ်လေကျရင် ကောင်းလိုက်တာ အန်တီရယ်ဆိုပြီး ယောင်ထွက်လာသေးတယ်"

"ဟုတ်လား မနှင်း ယောင်္ကျားကတော်တော်ဆိုးဆိုးနော် ကိုယ့်ယောက္ခမတောင် မှန်းနေသေးတယ် "

"အံမယ် သူက မှန်းပဲ မှန်းတာ နင့်လို တကယ် မလိုးဘူး  ပြောစမ်း ဘယ်အခြေအနေထိရောက်ပြီးပြီလဲ အမေနဲ့က"

"ခုမှ အင်ထရိုပါ bj တောင် မပေးခိုင်းရသေးဘူး"

"အံမယ် ပေးခိုင်းဦးမယ် ဆိုတဲ့ သဘောပဲ မသာလေး သွားမောင်းတော့ နောက်ကျနေမယ်"

မနှင်း အဒေါ်တွေအိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံအဖြူအစိမ်းဝတ်ထားပြီး ဆံထုံးနဲ့ ကျက်သရေရှိလှတဲ့  တင်ထွားထွားရင်ထွားထွား အန်တီတစ်ယောက် တံခါးလာဖွင့်တယ်

"လာ သမီး အန်တီစိုးလည်း ခုမှ ကျောင်းကရောက်တာ ဒါနဲ့ ဒါက ဘယ်သူတုန်း မြင်ဖူးသလိုတော့ရှိသား "

ဆိုပြီး သူ့ရဲ့ ကျောင်းစိမ်းထမိန်အောက်က ကားစွံ့တဲ့ တင်ပါးကြီး ကို ရမ်းခါပြီး အိမ်ထဲလျှောက်ဝင်သွားတယ်

"အော် အန်တီစိုးကလည်း ကျောင်းအုပ်ဖြစ်မှ မှတ်ဉာဏ်မကောင်ဘူးထင်တယ် ဒါ ကိုကိုးလေ ဦး—- သား လေ စျေးလမ်းထဲကလေ "

"အော် ဟုတ်လား ခုမှ ငယ်ရုပ်သေချာဖမ်းမိတယ် မတွေ့တာလည်း ကြာပီမဟုတ်လား လာလာ ထိုင်ကြဦး "

"ဟိုဟာလေ တီချယ် ကျနော် အပေါ့သွားချင်လို့ "

"အော်အေး ဒီကနေဝင်သွား မီးဖိုလှေကားက ဆင်းပြီးရင် ညာဘက်က အခန်း မင့်တီချယ်ချစ်ကတော့ ဘယ်ဘက်ရေချိုးခန်းထဲ ရေချိုးနေတယ်ထင်တယ် "

"ဟုတ် တီချယ် ဝင်သွားလိုက်မယ်နော် "

"အေး သွားသွား"

နောက်ဖေးအိမ်သာထဲက ဝင် အပေါ့သွားပြီး လက်ဆေးဘေဇင်မှာ လက်ဆေးနေတုန်း ရေချိုးခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး လုံးလုံးကျစ်ကျစ်မိန်းမကြီးတစ်ယောက် ထမိန်ရင်ရှားနဲ့ထွက်လာတယ် ဆရာမတို့ တီချယ်စိုးတို့ အန်တီအေးပြုံးတို့လို လုံးကြီးပေါက်လှမဟုတ်ပေမယ့် ရှိုက်ဖိုအသွယ်သွယ်က အံဝင်ဂွင်ကျ တမျိုးလှနေတာပဲ သူလည်း ကျွန်တော့်ကိုမြင်တော့ ရုတ်တရက်လန့်သွားပီး ရေချိုးခန်းက အထွက် ချေချော်ပြီး ယိုင်လဲချင်သလိုသွားလို့ ကျွန်တော်က လှမ်းအထိန်းမှာ လက်တစ်ဖက်က သူ့ခါးကိုဖက်ထားပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်က သူ့ညာဘက်နို့အုံကို ဆုပ်ကိုင်ထားသလို့ဖြစ်သွားတာနဲ့ ကားပေါ်မှ ကတည်းက မနှင်းဆွလာပေးတဲ့ အောက်ကကောင်လည်း တန်းထပြီူ သူ့တင်ပါးနှစ်ခုကြားထဲထောက်မိသလိုဖြစ်နေရော ဆိုတော့

"အို " လို့ ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်ပြီး ရှက်စနိုးလေးနဲ့ ရုန်းနေတော့

ကျွန်တော်လည်း

" ကန်တော့ တီချယ်ချစ်ရေ ကန်တော့ တီချယ်လဲမှာဆိုးလို့ထိန်းပေးလိုက်တာပါ"
 
"ဘယ်သူက ဘာပြောလို့လဲ ဒီက ကျေးဇူးတင်တယ်လို့ပြောမလို့ကို"

"ဟုတ် တီချယ်ချစ် ဘယ်နားနာသွားသေးလဲ"

"မနာပါဘူး သားရယ် ဒါနဲ့သားက သမီးမနှင်းနဲ့ ပါလာတဲ့ ဧည်သည်ထင်တယ် "

"ဟုတ် တီချယ် ကျနော့်ကိုမမှတ်မိဘူးထင်တယ် ကိုကိုးလေ ဦး—- သား လေ မနှင်းထက်တစ်နှစ်ငယ်တဲ့ အတန်းက"

"အော် အေးမှတ်မိပြီ ခဏ ရှေ့မှာထိုင်ဦးနော် တီချယ် အဝတ်စားလဲပြီး ထွက်လာခဲ့မယ် "

"ဟုတ် တီချယ်ဟုတ် "

လက်ဆောင်တွေပေး ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်တွေ အနည်းငယ်ပြောပြီး ပြန်ဖို့လုပ်တော့ တီချယ်စိုးကော တီချယ်ချစ်ကော ခြံဝထိ လိုက်နှုတ်ဆက်တယ်

တီချယ်ချစ်က "သား ကိုကိုး မနှင်းတို့မပါလည်း ဒီရောက်ရင် တီချယ်တို့ဆီ ဝင်လည်နော်  ကြိုပြောရင်ထမင်းပါချက်ထားမယ် "

"ဟုတ် ဝင်ခဲ့မယ် တီချယ် နောက်တစ်ခေါက်ဆိုရင် တီချယ်ကျွေးတာ အဝစားပြီးမှ ပြန်မယ် "

"အေးပါ မင်းစားချင်တာ တ်ီချယ် ရှယ်ကျွေးမှာပေါ့ လာခဲ့နော်" တိီချယ်စိုးကလည်း

"သမီးနှင်းရေ မသဥ္ဇာကိုလည်း သတိရတယ်ပြောပေးဦးနော်"

 ဆိုပြီး နှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်လာတော့ လမ်းထပ်ရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ မနှင်းက