کانال رسمی مولانا سید منیر منور

#انا_لله_و_انا_الیه_راجعون 😭

با کمال تأثر و تأسف فراوان اطلاع حاصل نمودیم که دانشمند فرزانه جهان اسلام، عالم عالی مقام ، استاد گرانقدر مان و یادگار علمای دارالعلوم دیوبند حضرت شیخ الاسلام خواجه مولانا جلیل الله مولوی زاده (رحمة الله علیه) دار فانی را وداع گفته و به رحمت حق پیوستند
این ضایع بزرگ را برای همه امت اسلامی بخصوص مردم هرات و خانواده علمی مولوی زاده تسلیت عرض میکنیم و از الله متعال برای شیخ الاسلام صاحب جنت الفردوس و برای همه بازمانده گان صبر جمیل و توفیق رهروی راه شأن را آرزومند هستیم

سرمایه گذاری بالای استعداد جوانان

دو نوع شهرت، یکی بلا دیگری طلا.....

یکی از برتری انسان با سایر مخلوقات، این است که خداوند برای این نوع بشر، فرصت‌های زیادی داده، تا بهترین‌ها را از خود در این میدان دنیا ایجاد بکنند.

و هر فردی به اساس صفات مختلفی در بین جامعه به شهرت میرسد.
من خدمت تان عرض کنم که:
مخالف نیستم انسان در بین جامعه از نام خوبی بر خوردار باشد، بلکه این، موافق با نصوص قرآنی می‌باشد.
آنچکه مذموم است شهرت طلبی محض می‌باشد.

بعد از این مقدمه، خوب است که به توضیح عنوان مذکور بپردازم:

بلی شهرت گاهی بلا است! چه زمانی؟

از نظر من فقیر، زمانی که انسان به وسیله عوام مشهور شود و یا به عبارت دیگر، زمانیکه مخاطبین فرد عوام باشند. این نوع شهرت بلا است. (بلا به مصداق حقیقی کلمه)

زیرا عوام، ترازوی حقیقی ندارند که بتوانند شخص را به شکل دقیق وزن کنند و به این خاطر وی را به جایگاه که لایق نیست میرسانند، در حالیکه پیامبر اسلام میفرمایند:
هر شخصی را به اساس جایگا که دارد منزلت دهید.

فکر میکنم مناسب است شهرت بلا را با یک مثالی واضح بسازم:
( امیدوارم برادران نا راضی بدل نگیرند😊)

از یک واعظ و طلبه ی کوچک شیخ الاسلام و علامه وووو می‌سازند و این خودش هم بلا است وهم ابتلاء.

و گاهی نیز محبوبیت و شهرت، طلا است! چه زمانی؟

زمانیکه مخاطبین انسان، افراد کتاب خوان و اهل قلم باشند.
چرا طلا است؟

اولا: انسان را از جایگاه که دارند برتر نمیشمارند و این خودش دفع بلا است.

ثانیا: از اندوخته های انسان، استفاده واقعی را همین طیف میکنند.

و این محبوبیت را زمانی انسان بدست می آورد،که کتاب های علمی و مقاله های مفید بنویسد؛ زیرا عوام را با این موارد کاری نیست.

در نتیجه شهرت واعظ بلا و شهرت دانشمند طلا است.

والله اعلم

رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«چه کسی از من این کلمات را می‌گیرد تا به آن عمل کند، یا به کسی بیاموزد که به آن عمل کند؟»
ابوهریره گفت: «من، ای رسول خدا!» پس دستم را گرفت و پنج چیز را برشمرد:

1. از حرام‌ها پرهیز کن تا عابدترین مردم باشی.

2. به آنچه خداوند برایت مقدر کرده راضی باش تا بی‌نیازترین مردم باشی.

3. به همسایه‌ات نیکی کن تا مؤمن باشی.

4. برای مردم همان چیزی را بخواه که برای خود می‌خواهی تا مسلمان باشی.

5. زیاد نخند! زیرا خنده زیاد قلب را می‌میراند.

ممکن در خطا باشم اما........

وقتی کتاب{ الرسالة } امام شافعی (رحمه الله تعالی) را مطالعه کنید، با ژرف نگری و عمیق بینی آن شخصیت بیشتر آشنا میشوید. و ناگفته نماند این کتاب، اولین کتاب اصول فقه در تاریخ اسلام می‌باشد، که امت اسلامی با آن آشنا شده اند.

در این کتاب به موضوعاتی چون اثبات حجیت سنت و احادیث پیامبر اسلام ، بحث ناسخ ومنسوخ، اجماع، اجتهاد و غیره مباحث اصولی میپردازد.

اگر کسی دقیق این کتاب را بخواند، قطعا متوجه نگاه امام شافعی (رحمه الله)در قسمت نصوص قرآنی میشود؛ به این طریق که گویا امام شافعی باور دارد که خداوند در قرآنکریم به همه موضوعات اشاره کرده است. و یا حد اقل با امکانات که در زمان خود این شخصیت وجود داشته، گویا اشارات قرآنی به همه آن موضوعات شده است و یا هم اگر بخواهم به تغییر دیگری بیان کنم:
پی بردن به رمز و اسرار قرآن، کاشف خیلی از موضوعات بوده است.

هدف من این نیست که چرا ما مسلمان ها از روی قرآن نمی‌توانیم طیاره ، سلاح وووو بسازیم، زیرا قرآن کتاب هدایت است و دانش بشری برای همه بشریت است.
چنانکه مشاهده میشود، غیر مسلمان ها از ما در قسمت تولید تکنولوژی پیشگام هستند.

بلکه هدف من این است که امروزه ما نتوانستیم به خیلی از اسرار این کلام رب العلمین پی ببریم.

اکثر تفاسیر که نوشته میشود، حتی در عصر حاضر، در حقیقت کپی از تفاسیر دیگر میباشد.
انگار متن این کتاب جامد بوده و نمی‌تواند(العیاذ با الله) برای عصر حاضر رهبری کند.

شیرازه سخن من این است که چرا ما دیگر امام شافعی نداریم؟
با وصف اینکه قرآن کتاب جاوید است و در هر برهه از زمان میتواند رهبری بشریت را بدست بگیرد.

اقبال لاهوری لب سخن من را اینگونه تبارز میدهد:

زنده کن در سینه آن سوزی که رفت
در جهان باز آور آن روزی که رفت

خاک بطحا خالدی دیگر بزای
نغمه توحید را دیگر سرای

ای نخیل دشت تو بالنده تر
بر نخیزد از تو فاروقی دگر

ای جهان مؤمنان مشک فام
از تو می آید مرا بوی دوام

شروع سال 2025

از جهتی من و شما در ماه رجب قرار داریم، که از جمله ماه های معظم در اسلام می‌باشد.
الله متعال همه ما را به رمضان واصل گرداند.

و همچنین امروز، اولین روز سال 2025 میلادی است، چیزی که برای اهل خرد مهم و پر اهمیت است، محاسبه برنامه حیات شان در سال گذشته می‌باشد.
یک سال چه زود گذشت؟؟ فرصتی که دیگر بر نمیگردد!

حقیقتا سالی 2024 چطور گذشت؟؟
چقدر توانستیم خود را رشد بدهیم؟؟
چقدر مطالعه کردیم؟؟
چقدر از اوقات خود درست و به طریق شایسته استفاده کردیم؟؟
رفتار مان در سالی که گذشت با پدر و مادر چگونه بوده؟؟
با خانواده ،همسر و فرزندان مان چگونه اخلاق داشتیم؟
ارتباط مان میان اقوام و همسایگان چقدر خدا پسندانه بوده؟؟
آیا توانستیم کاری بکنیم تا رضای حق را جلب کرده باشد؟؟

و تصمیم مان در سال 2025 چیست؟

امیدوارم کمی و کاستی های که در 2024 صورت گرفته، بتوانیم در سال 2025 جبران نماییم.

خداوند خیر و برکت را نصیب همه ما بگرداند.

ما، و امام شافعی (رحمه الله تعالی)

سخن خیلی متین دارد امام شافعی رحمه الله.
کاش کسانیکه ادعاء علم دارند، سخن آن مجتهد عالیقدر را الگوی خود قرار بدهند.

{با هیچکس مناظره نکردم، مگر اینکه هدفم این بود:
چیزی که من میدانم مخاطب من نیز به آن علم حاصل کند، تا کسی این علم را فقط برای من نسبت ندهد}

توجه کردید به تواضع و اخلاص این شخصیت کریم و بزرگوار ؟؟

ما ها که به اندازه سر سوزنی نیز با آن بزرگواران قیاس نمی‌شویم،کوشش میداریم تا خود مان را علامه و نمیدانم عالم بزرگ جلوه دهیم.

هدف از علم همین است؟؟
علم یک وسیله است نه مقصود.
مقصود رضای حق تعالی است، نه اینکه ما را مردم دانشمند و علامه بگویند.

طلبه علم هم، خود را علامه جلوه داده و میکوشد تا با مناظره ها داخل فضای مجازی، وجوه مردم را به طرف خود جذب کند.

ای وای ......

سنت خداوندی بر این رفته است که هرکس با صداقت و اخلاص و یقین زندگی کند، الله متعال بر هدایت و ثبات و توان و بصیرتش می‌افزاید و سرانجام در همین وضعیت می‌میرد، و هرکس با شهوت و ضعف در اخلاص و صداقت و محبت دنیا زندگی کند، آرامش نداشته و در سختی‌ها و دشواری‌ها آرام و قرار ندارد، و الله بهتر می‌داند فضل و رحمت خود را در کجا قرار دهد.
پس، از الله متعال ثبات و پایداری بخواهید. یکی از دعاهای پیامبر ﷺ، صحابه، تابعین و پیشوایان هدایت این بود:
رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا - پروردگارا، دل‌هایمان را پس از آنکه ما را هدایت کردی [از حق] منحرف مگردان.

دشمن با فقه در حقیقت دشمن با احادیث پیامبر اسلام است!!

در جهانی که ما داریم زندگی میکنیم پروژه‌ های مختلفی برای اینکه اسلام را نادرست جلوه دهد و یا هم نا توان، جریان دارد.
و یکی از همین پروژه ها، ضعیف جلوه دادن فقه اسلامی می‌باشد.

اصلا هدف این است که ساحه احادیث پیامبر اسلام را از حیات مسلمان ها بکشند بیرون؛ ولی چون صراحتا می‌ترسند که مسلمان ها با دید دیگری به آنها نگاه نکنند، میگویند فقه اسلامی توان و قدرتی ندارد که مسلمان ها را سامان بخشد.

من چندی پیش مناظره های را شنیدم که یکی فقه را رد و دیگری دفاع میکرد.
خدا میداند با وصف آنکه خود را کوچکترین شاگرد علوم اسلامی هم نمیبینم،سخنان شخصی که فقه را نابکار میخواند، آنقدر بی منطق یافتم که نیازی ندیدم پیرامون آن بپردازم.

متاسفانه نمیفهمند فقه چیست؟؟

برداشتن فقه از حیات مسلمین، به معنای عدم مداخله احادیث پیامبر اسلام در زندگی آنهاست؛ زیرا فقه عبارت از احکامی استخراج شده از قرآن و سنت.
جامعه بدون فقه یعنی جامعه عاری از قرآن و سنت.

همچنانکه احکامی ثابته وجود دارند که با تغییر زمان،قابل تغییر نیستند، احکامی که به اساس عرف بنا شده نیز موجود می‌باشند که با تغییر عرف قابل تغییر هستند و با هر شرایط همنوا.
تا آنجا که یکی از قواعد فقه چنین است:
( الثابت بالعرف کالثابت بالنص)
{ احکامی که ثبوت آن به اساس عرف می‌باشد مانند نصوص می‌باشند.}
یا به تعبیر دیگر، تأیید نصوص را با خود دارند.

پس نمیتوان گفت که فقه،کاربردی در عصر مدرن ندارد.
فقه منوط به قرون گذشته است.

فقه همگام با عصر در حرکت است.

انا لله و انا الیه راجعون
در سرزمین من، شنیدن خبر خوش عجیب است!!!

به صراحت می‌گویم که هموطنان ما از خیلی حقوق خود محروم اند.
حادثه دلخراش ترافیکی که در مسیر کابل-قندهار اتفاق افتاد و در اثر آن، 52 تن از هموطنان ما جان های شیرین شان را از دست دادند. برای همه تسلیت عرض میکنم.

من از زمانی که خورد بودم تا حالا این خبر های ناگوار را می‌شنوم و تا الآن، هیچ کسی و هیچ حکومتی به اندازه سر سوزنی به موتورهای لینی توجه نکرده است.

هموطنانم مستحق این حالات نیستند!!
من میبینم مردم دنیا با چه ناز و نعمتی زندگی میکنند؛ اما.....

یادم از منظره آمد خوب است اینجا بیان کنم:
سفری داشتم به انقره.
جای که من بودم تا انقره به موتورهای لینی(اوتوبوس) تقریبا 8 ساعت فاصله داشت، ولی من بلیت قطار سریع را گرفتم که تا انقره به دو نیم ساعت ما را رساند.

توجه کردید!!! مسیر 8 ساعت را با دونیم ساعت طی کردیم او هم با بهترین قطار سریع.

در انتظار قطار بودیم 10 دقیقه فقط تاخیر کرد، او هم بخاطر باران و ووو همه مردم به سر و صدا افتادند وقت ما گرفته شد،
چرا تاخیر کرد؟؟ ووووو
در حالیکه مسیر 8 ساعت به دو نیم ساعت تقلیل داده شده ولی باز هم میگویند چرا ده دقیقه تأخیر کرده....

با خود گفتم اینها چون باز و نعمت بزرگ شدند 10 دقیقه تأخیر انگار خیلی مصیبتی بزرگی وارد شده برای شان.

سرزمین من چه؟؟؟؟

بیا با من ای آسمان گریه کن
گل ولاله و ارغوان گریه کن

سرزمین امام ابوحنیفه رحمه الله را چه شده؟؟

امروز داشتم پیرامون یک موضوع تحقیق میکردم، که متوجه یک موضوعی شدم.حقیقتا لحظاتی مکث کرده و به فکر فرو رفتم.

موضوع این است که یکی از نویسندگان و اساتید مطرح کشور ما کتابی را نوشتند در باره خانواده و موضوعات فقهی آن.
(مصلحت نیست نام ایشان را ذکر کنم)

با تمرکز متوجه شدم که جناب ایشان تمام موضوعات را از کتاب دکتور وهبة الزحیلی ( الفقه الاسلامی و ادلته ) اقتباس نموده و بنام خود شان چاپ کردند. جالب است که منبع را ذکر نمیکنند.

چرا؟؟ چون همه کتاب اقتباس از کتاب مذکور میباشد.

و جالبتر اینکه هر از گاهی منبع را ذکر میکنند که همان موضوع در آن منبع قطعا وجود ندارد.

من این نمونه را بخاطری ذکر کردم تا عنوان فوق را بتوانم توضیح بدهم:

بلی؛ سرزمین امام ابوحنیفه را چه شده؟؟ چرا هیچ نوع تحلیل و تولید علمی وجود ندارد؟؟
من به عنوان شاگرد کوچک علوم اسلامی خواستار این هستم تا از نویسندگان جامعه خود استفاده ببرم. اما......

چرا دیگر ابوحنیفه ی قد علم نمیکند؟؟
چرا مولانا جامی دیگری به جهانیان نمی‌توانیم تقدیم کنیم؟؟
چرا دیگر فخر رازی ها نمی آیند؟ چرا؟؟

ما ملتی بودیم که همیشه به دیگران تولید علم و دانش داشتیم ولی حالا جز اخذ از دیگران کاری از دستم ما بر نمی آید، که متاسفانه حالا همان اخذ از دیگران هم از ما گرفته شده است.

والله المستعان.

فإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا

به یادآر شبی را که با بغض و گریه سر کردی و هر ثانیه انگار جان می دادی و تصورمیکردی که این شب ، تمام نخواهد شد.
اما صبح ، با تلنگر آفتاب بیدار شدی
رسوبات غم را از صورتت تکاندی
نفس عمیقی کشیدی ، ازجایت بلندشدی و ایستادی تا قـویترازروزهای قبل ، برای آرزوهایت ، تلاش کنی .غصه ها همینقدر کـوتاهند و سختی ها همینقدر زودگذر .
تمام شب ها صبح می شوند و تنها
رسوب های خسته ای می ماند برای تکاندن .❤️

مه حیران ماندم !!!!

متاسفانه که گاهی انسان حیران میماند چه کند؟
بلی؛ واقعا ما در جامعه خود با افرادی بر میخوریم که یا در دریای افراط غرق اند و یا هم در دنیای تفریط سرگردان.

از طرفی، اشخاصی را میبینی که غرق در افراط است و اسلام را به شکلی جلوه میدهد که هیچ سنخیت و هماهنگی با احکام حقیقی اسلام ندارد. و از دیدگاه این اشخاص همه کافر و فاسق اند به جز کسانیکه که موافق با اندیشه آنها می‌باشند.

و این ها در جامعه اسلامی خیلی مضر اند؛ زیرا خود را نماینده های اسلام دانسته و انگار سخن شان نص صریح و قطعی قرآنکریم است و اگر کسی سخن شان را نقد کنند که این برداشت تو از اسلام صحیح نیست، به جرم اینکه فلانی به اسلام توهین کرده تاپه کفر بر پیشانی اش می کوبند.

واحسرتا.........!

و از طرفی هم با طیف دیگری برمیخوریم که خود را روشن فکر جلوه داده و در دنیای تفریط غرق شده اند. آنها تیپ روشن فکری از خود به نمایش گذاشته و احکام اسلامی را بدرد نخور میگویند و به اصطلاح خود شان احکام اسلامی را نقد میکنند.
بلی؛ میگویند این احکام به زمان پیامبر اسلام مخصوص بوده و برای ما کدام حجت نمیباشد و ما عقل داریم که بوسیله آن میتوان خوب و بد را تشخیص دهیم.....

خیلی جالب است تا حکمی از احکام اسلام را بیان کنیم، فورا خون شان به جوش آمده و یا هم به تعبیری، دو آتشه شده و میگویند جهان بکجا رسیده هنوز شما به این موضوعات پیش و پا افتاده درگیر هستید.

و طیف دیگری هم در وسط اینها قرار دارند که بیرق اعتدال را بدست داشته و یا هم درخت سبز وسطیت را به هر جا میخواهند غرس بکنند، که گاهی این درخت جوانه کرده و میوه میدهد و هر از گاهی نیز، قطع شده و خشک میگردد.

و جالب این است که این طیف مبارک هم از تیر های دو طیف قبلی در امان نیستند.

وقتی انسان درنده تر از حیوان میشود!!

در قرآنکریم تشبیهاتی وجود دارد، که خداوند برای تفکر و تعقل ما ذکر نموده است.
یکی از جمله تشبیهات قرآنکریم تشبیه بعضی انسان ها به حیوان و یا هم بدتر از حیوان می‌باشد.
الله تبارک و تعالی در قرآنکریم میفرماید:

(أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ)
{آنها مانند چهارپایانند بلکه بسی گمراه‌ترند، آنها همان مردمی هستند که غافل‌اند.}

وقتی انسان ظلم اسد را در زندان صیدناها میبیند، شکنجه های ظالمانه، تجاوز های بی رحمانه،حقیقتا قلب به گریه می آید و آیه مذکوره در ذهن انسان تداعی میشود.
این انسان اینقدر سفیل میشود که از حیوان هم درنده تر میگردد.

شاید بگویید چطور انسان از حیوان درنده تر است؟حیوان هم گاهی با حیوانات از چنین ظلم های میکنند.

باید عرض کرد که حیوان از قوه عقل برخوردار نیست؛ ولی خداوند برای انسان عقل داده و با داشتن این نعمت نیز، کاری که حیوان میکند را انجام میدهد آیا از حیوان درنده تر نیست؟؟

چه منظره خوبی است( فتح شام)

بعد از سال ها شاهد خوشحالی برادران مان در شام و سوریه می‌باشیم؛ که در حقیقت با خوشی آنها، همه مسلمان های عالم نیز، با دعا و صدقه ووو اظهار خوشحالی نمودند. و باید هم با دیدن چنین منظره زیبای پروردگار مان را سپاسگزاری نماییم.
( اللهم لک الحمد و لک الشکر)

نکته دیگری که حائز اهمیت است، اینکه چطور سیاستی آنجا حاکم خواهد شد؟و یا به تعبیر دیگر، دولتی که قرار است در آنجا حاکم شود،چگونه نقشی را میخواهد بازی کند؟

امیدوار هستیم که سیاست آمیخته با منطق و حکمت را در پیش بگیرند تا باشد که برادران مسلمان سوری مان، به آغوش وطن شان بازگشته وبرای رشد سرزمین شان تلاش بورزند.

شام، سرزمین پر برکتی است که بزرگترین دانشمندان را در طول تاریخ تقدیم امت اسلامی نموده و از این لحاظ نیز، از اهمیت خاصی در بین امت اسلامی برخوردار است.

یک مسئله کوتاه فقهی!
آیا زن و شوهر میتوانند باهم نماز شان را با جماعت بخوانند؟؟

هر از گاهی زن و شوهر دوست دارند نماز شان را با هم بخوانند؛ به این ترتیب که شوهر امام شده و همسرش تنها کسی است که به او اقتدا میکند.

بلی؛ با این طریقه نماز شان جوازد دارد.

فقط آنچه که نماز شان را فاسد میسازد، این است که زن و شوهر در کنار هم ایستاده و نماز با جماعت بخوانند.

پس چه باید بکنند؟ باید زن پشت سر شوهر خود اقتدا کند.

نوت: ولی در صورتیکه باهم جماعت نکنند،در کنار هم ایستاده و نماز بخوانند، نماز شان فاسد نمیشود.
🌹

#آرشیف

نماز #جمعه به امامت مولانا سید منیر منور

صدا بلند کردن، هنگام شنیدن وعظ و استماع قرآنکریم.

عرفی است در بعضی از کشور های اسلامی است که هنگام استماع قرآنکریم صدای خود را بلند می‌کند. خصوصا در جامعه ما هنگام شنیدن وعظ، جیغ و فریاد میزنند.

ابن عابدین فقیه بزرگ شام در کتاب رد المحتار به این قضیه پرداخته و این عمل را نا مرغوب و نا پسند خوانده؛ زیرا از آداب استماع قرآنکریم و یا هم وعظ، این است که مستمع (شنونده) خشوع و آرامش خود را حفظ کند.
این فقیه بزرگ حنفی میگوید کسانیکه ادعاء میکنند ما از محبت و وجد چنین میکنیم هیچ اصلی در دین ما ندارد.

این سخن ابن عابدین موافق به مقاصد دین است ؛زیرا زمانی که در مسجد وعظ میشنویم باید آداب مسجد و تعظیم این شعیره الهی را حفظ بکنیم.

این آغوش وطن، چقدر شبیه آغوش گرم مادر است!
همیش قلب آنجا میماند، به هر جا که بروی!

امروز هوای برفی کشور ترکیه

عن ابن مسعود قال: " إِنَّكُمْ فِي زَمَانٍ: كَثِيرٌ فُقَهَاؤُهُ، قَلِيلٌ خُطَبَاؤُهُ، قَلِيلٌ سُؤَّالُهُ، كَثِيرٌ مُعْطُوهُ، الْعَمَلُ فِيهِ قَائِدٌ لِلْهَوَى. وَسَيَأْتِي مِنْ بَعْدِكُمْ زَمَانٌ: قَلِيلٌ فُقَهَاؤُهُ، كَثِيرٌ خُطَبَاؤُهُ، كَثِيرٌ سُؤَّالُهُ، قَلِيلٌ مُعْطُوهُ، الْهَوَى فِيهِ قَائِدٌ لِلْعَمَلِ، اعْلَمُوا أَنَّ حُسْنَ الْهَدْيِ - فِي آخِرِ الزَّمَانِ- خيرٌ مِنْ بعض العمل"
اخرجه البخاري في الأدب المفرد- بَابُ الْغِنَاءِ وَاللَّهْوِ - الجملة الأخيرة أوردها الحافظ في "الفتح"

زمانی می‌رسد که خطباء (سخنران ها) از فقهاء و دانشمندان اسلامی تعداد شان زیاد میشود.

روایتی که طبرانی به شکل مرفوع از پیامبر اسلام این حدیث را روایت میکند و امام بخاری به سند صحیح در ادب المفرد به شکل موقوف یعنی از ابن مسعود روایت میکند.
اگر موقوف هم باشد چنین قضیه ابن مسعود (رضی الله عنه) از پیش خود نگفته حتما از پیامبر اسلام شنیده است.

و این پیشگویی پیامبر اسلام فکر کنم اتفاق افتاده،خیلی از جوان های ما دوست دارند در مجالس سخنرانی کنند که اکثر شان متاسفانه قضایای ابتدایی دین را هم نمی‌فهمند.

در جامعه ما که چندان اهمیتی به دانش داده نمیشود، از دانشمندان کرده، واعظ ها و سخنران های که میکوشند مردم را وجد بیاورند، به شهرت میرسند.
چرا؟؟ چون خیلی از مردم این کار های نمایشی را دوست دارند. نه دانش و قلم را

(الله تبارک و تعالی همه ما را از ریاء، خود نمایی ووو حفظ بدارد.)

اگر از صد فیصد سخنران های ما پنج فیصد متخصص واقعی در علوم اسلامی شوند یقین کنید جامعه ما به عوض اینکه به افراطیت وصل شوند علم و دانش را انتخاب خواهند کرد.

چند تا کار علمی داخل وطن ما شده؟؟؟
چند موضوع تحقیقی ارائه شده؟؟
اما چند سخنرانی شده که هیچ سنخیتی با حقیقت های اسلامی ندارد؟؟
چرا جوان ما مسلمان ما کتاب های خود را بفروش میرساند نه تلفن و موبایل قیمتی دست خود را؟؟

به هر حال تلخی سخنانم را حس میکنم ولی بیان حقایق را از مکلفیت های خود می‌دانم.

نوت: روایت مذکوره را در کامنت میگذارم دوستان می‌توانند ببینند.

آیا پیامبر اسلام، ما را به فقر تشویق کردند؟؟
(فقراء 500 سال جلو تر از ثروتمندان داخل بهشت میشوند)

پیامبر اسلام (علیه الصلاة والسلام) در حدیثی میفرمایند که فقراء 500 سال قبل از ثروتمندان/سرمایه داران، داخل بهشت میشوند.(ترمذی، زهد37.)

آیا واقعا پیامبر اسلام ما را تشویق می‌کنند به فقر؟؟
و به تعبیر دیگر، آیا فقراء از سرمایه دار ها جایگاه شان در دین اسلام بیشتر میباشد؟

قبل از همه باید عرض کنم:
که در اسلام، نه ذات سرمایه داری ارزش دارد، نه هم خود فقر؛ یعنی ما نمی‌توانیم بگوییم فلان شخص چون سرمایه دار است پس مقام اش به نزد خداوند بالاست و یا فلان شخص فقیر است پس جایگاه عالی به نزد خداوند دارد.
در حقیقت شکر که سرمایه دار بجای میاورد و یا هم صبری که فقیر میکند ارزشمند است. و در بعضی از روایات پیامبر اسلام از فقر به خداوند پناه بردند این حدیث نیز به این معناست، که پیامبر اسلام از ذات فقر پناه نبرده بلکه از ناصبری بعد از فقر، به رب جهانیان پناه برده اند. واگر برای سرمایه هم در قرآن کلمه (خیر=خوبی) ذکر شده جهت شکر بعد از سرمایه داری است.

بناء؛ این را میتوانیم به صراحت بگوییم:
که اسلام مخالف با سرمایه داری نیست؛ زیرا در اسلام موسسه زکات داریم، که ثروت مندان به فقراء زکات میدهند. اگر سرمایه داری مذموم (ناپسند) می‌بود، هرگز مؤسسه ی بنام زکات ایجاد نمیشد.

به هر حال حدیث فوق را چگونه بفهمیم؟
اولا باید عرض کرد که هر فقیری بخاطر فقرش از هر سرمایه داری 500 سال جلو تر داخل بهشت نمیشود. چه بسا سرمایه داران شکر گزاری که از فقراء عصیان کار جلوتر بهشت میروند.

پس حدیث را اینگونه بفهمیم:
دو انسان را فرض کنیم؛ یکی فقیر، دیگری سرمایه دار، اینها هر دو در بجای آوردن اوامر الهی مساوی هستند، فقط یکی مال دارد دیگری ندارد.
بناء؛ فقیری که مال ندارد از مال و سرمایه داری از وی حساب گرفته نشده و از سرمایه دار چون از وی حساب مال گرفته میشود در دخول به بهشت مقدم است.

پس این حدیث به فقر تشویق نکرده بلکه تثبیت یک وضعیتی که در روز قیامت اتفاق میفتد را بازگو میکند.

حکمت روز
بعض فواید و درس‌های آموزنده از سوره یوسف:
﴿ قَالَتِ امْرَأَةُ الْعَزِيزِ الْآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ ﴾
گاهی حقیقت ممکن است مدتی طولانی پنهان بماند، اما هرگز نمی‌میرد.
﴿ وَاستَبَقا البَاب ﴾
ممکن است دو نفر در یک مسیر حرکت کنند، اما نیت‌هایشان متفاوت باشد.
﴿ ﻗﻠﻦ ﺣﺎﺵَ ﻟﻠﻪ ﻣﺎﻋﻠﻤﻨﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻦ ﺳﻮﺀ ﴾
گذشته و کارنامه تو از تو حمایت می‌کند، پس برای حفظ آن کوشا باش.
﴿ وشهد شاهد من أهلها ﴾
اگر بنده‌ای از خدا پروا کند، خداوند از هر غمی برایش راه نجاتی فراهم می‌کند و حتی نزدیک‌ترین افراد به دشمنش به نفع او شهادت می‌دهند.
﴿ وقال يا أسفى على يوسف ﴾
با اینکه همه فرزندان یعقوب نزدش بودند، اما جای یوسف خالی بود. برخی جاها و اشخاص در زندگی ما قابل جایگزینی نیستند.
﴿ فَأسرَّها يُوسُفُ فِي نَفْسِه ﴾
گاهی ممکن است از نزدیکانت حرف‌های آزاردهنده بشنوی؛ بی‌اعتنایی کن و پاسخ سریع نده. سکوت در این مواقع سود بزرگی دارد.
﴿ اذهبوا فتحسسوا من يوسف وأخيه ﴾
با اینکه یوسف در کودکی ناپدید شد، یعقوب سال‌ها بعد نیز جستجوی او را می‌خواهد. اگر درباره احتمالات منطقی صحبت کردند، تو از اعتماد به خداوند بگو.
﴿ وقد أحسن بي إذ أخرجني من السجن ﴾
یوسف از زندان یاد کرد، اما از چاه چیزی نگفت تا برادرانش را شرمنده نکند. الگوها از انتقام و تسویه حساب دوری می‌کنند.
﴿ هِيَ راوَدَتني عَن نَفسي ﴾
زبان بی‌گناهان آرام و مطمئن است؛ نیازی به قسم خوردن، بلند کردن صدا یا تلاش برای متقاعد کردن ندارند.

اگر ما خداوند‌ را عبادت میکنیم، پس چرا روی به کعبه آوریم؟

هر از گاهی بعضی از عزیزان چنین سوالی را مطرح میکنند، خواستم پاسخ خیلی کوتاهی ارائه کنم.

ببینید! ما عموما به عنوان انسان و خصوصا به عنوان مسلمان، مکلف هستیم تا پروردگار مان را پرستش و عبادت بکنیم.
یعنی عقیده ما مسلمان ها همین است که ما یک معبود داریم، او هم الله رب العزة والجلال است . پس کعبه معبود ما نیست. به همین خاطر زمانی که در نماز ها روی بطرف کعبه می آوریم در هر رکعتی (ایاک نعبد و ایاک نستعین) را می‌خوانیم به این معنی که اگر برای من فرمان دادی تا رویم را بطرف کعبه برگردانم اما معبود من فقط تو هستی.

اما؛ اینکه چرا هنگام عبادت و پرسش خالق مان، روی بطرف کعبه می آوریم، باید عرض کرد که: الله تبارک و تعالی از جهات مبراء است به عبارت دیگر نمیتوان گفت خداوند به طرف مشرق یا مغرب است که به همان جهتی که خداوند است وی را عبادت کنیم.
روی این ملحوظ، فطرت انسانی میطلبد که جهت خاصی برای عبادت نباشد؛ چرا که خداوند منحصر به جهت خاصی نیست. پروردگار ما بر خلاف سرشت و طبیعت انسانی ما را مکلف میکند که هنگام نماز روی بطرف کعبه آوریم، ‌تا بدین وسیله امتحان و ابتلاء متحقق شود. و خداوند بدین وسیله نیز، مارا می‌آزماید.

ثانیا؛ دین ما، دین نظم است. شارع خواست که به نماز های ما نظم ایجاد کند تا همه به یک جهت نماز بخوانیم و وسیله برای وحدت ما شود . خصوصا وقتی وارد مسجد بشویم و ببینیم هرکس به جهتی نماز میخواند واقعا بی نظمی را با تمام وجود حس می‌کنیم. مگر غیر از این است ؟؟
بلی؛ خداوند کعبه را وسیله نظم، اتحاد و ابتلاء ما قرار داده است.

به همین خاطر فقهاء عظام میگویند: اگر کسی کعبه را بپرستد کفر است.

بیت الله (کعبه مشرفه) مربوط به هیچ دولتی نیست!

همه ما خبر برگزاری کنسرت در عربستان سعودی را شنیدیم، که واقعا هم شرم آور بود.

نکته که میخواهم عرض کنم اینکه: بیت الله (کعبه مشرفه) مربوط به هیچ دولتی نیست و عظمت آن خانه نیز متعلق به دولت سعودی نیست.
حرم شریف متعلق به همه مسلمان هاست.

در این شب و روز ها تعدادی از همین فرصت استفاده کرده و گویا به طریقی میخواهند عظمت و بزرگی کعبه مشرفه را، از دلها بیرون بسازند.
گاهی میگویند نروید به حج!
گاهی میگویند وقتی در سعودی چنین است پس از اسلام صحبت نکنید! وووووو

ببینید! درست است که نشأت اسلام از آن سرزمین شد ولی اسلام دین جغرافیای خاصی نیست. پیامبر اسلام تنها مربوط به عربها نبودند بلکه برای همه جهان پیام آور می‌باشند.

ما کعبه مشرفه را بخاطر دولت سعودی مگر دوست داریم؟؟
حج نیز فریضه الهی است افرادی که واجد شرایط فقهی آن باشند باید بروند و حج کنند و این قضیه هیچ مربوط به آن نمیشود چون آنجا کنسرت برپا شد بناء باید این فریضه الهی بی توجهی صورت بگیرد.

مگر پیامبر اسلام از مدینه منوره بخاطر بجای آوردن عمره نرفتند؟ بلی آن وقت مکه مکرمه به تصرف مشرکین بود.
چرا رفتند؟ چرا که خانه معظمه مربوط به دولت خاصی نیست.

اگر فرزندان تان به سن ده سالگی نماز نخواندن بزنید!
چرا ؟؟ پیامبر فرموده...

برای همه معلوم است که پیرامون زدن اطفال حدیثی وجود دارد و خیلی ها اعتراض میکنند چگونه پیامبر اسلام نسبت به اطفال مشفق و مهربان بودند که امر به زدن آنها نموده اند؟

قبل از همه حدیث را با هم بخوانیم

(مُروا أولادَكم بالصلاةِ وهم أبناءُ سبعِ سنينَ واضربوهُم عليها وهمْ أبناءُ عشرٍ وفرِّقوا بينهُم في المضاجعِ)

گر چه حدیث از لحاظ سند خالی از اشکال نیست و دانشمندان حدیث درجه حسن که پایین از صحیح است را برای این حدیث ذکر میکنند.
به هر حال در این حدیث پیامبر اسلام میفرمایند فرزندان تان را به نماز امر کنید وقتی به سن 7 سالگی رسیدند و آنها را بزنید وقتی به سن 10 سالگی رسیدند درصورتیکه نماز نمی‌خوانند.

این مفهوم عام و مشهور در بین جامعه ماست که از طریق منابر نیز، زیاد میشنویم.
در حالیکه در زبان عربی وقتی کلمه (ضرب همراه با علی) ذکر شود به معنای تنبیه کردن میآید، نه زدن. پس منظور این است که به سن ده سالگی فرزندان تان را به طریقی تنبیه کنید تا نماز بخوانند نه اینکه بزنید.
و زیادی از دانشمندان علم حدیث امر که در این حدیث آمده ( تنبیه کنید) را دال بر اباحت میگویند که در نتیجه مفهوم حدیث چنین میشود( اگر به سن ده سالگی رسید و نماز نخواند میتوانید تنبیه کنید)
چطور تنبیه کند؟ طوریکه موافق با روح عصر و شیرازه خانواده است.
به عنوان مثال میتواند به شکل خفیفی گوشش را بکشد.

وقتی شریعت اجازه داده که یک زن به نزد داکتر مرد مراجعه کند، پس چه نیاز داریم به داکتر زن؟؟؟

چندی پیش سخنرانی را شنیدم که می‌گفت:
سرو صدا نکنید (که جامعه ما نیازمند داکتر زن می‌باشد.وقتی شریعت اجازه داده که یک زن به نزد داکتر مرد مراجعه کند،پس چه نیاز داریم به داکتر زن؟)

نمیدانم چرا می‌کوشند تا مسائل را خلط کنند؟ مراجعه کردن یک خواهر مسلمان به نزد داکتر مرد جهت ضرورت هاست.
اصل این است که جامعه اسلامی داکتر زن داشته باشد تا زنان مسلمان به نزد آنها مراجعه کنند.

چطور ممکن است که یک مرد مسلمان، در مریضی های که مخصوص خانم هاست،(نسائی ولادی/ زنان و زایمان) زن خود را نزد یک داکتر مرد ببرد؟

چرا حالت ضروری را، حالت عادی جلوه می‌دهند؟

بلی این درست است که هنگام ضرورت ها و در صورتیکه در جامعه داکتر زن یافت نشود فقه اسلامی اجازه داده تا نزد داکتر مرد مراجعه شود؛ اما این حالت اضطراری و ضروری است نه حالت عادی و نورمال.

بناء؛ وجود داکتر زن در جامعه اسلامی فرض کفایی است و این از جمله وظایف حکومت های اسلامی است تا فضای مناسب اسلامی را برای خواهران آماده کنند تا در این رشته و سایر رشته ها به علم و تحصیل بپردازند.

فروش کتاب، 4کیلو 30 افغانی 😪

هر از گاهی بعضی گزارش های شهری را میبینم تا ببینم اوضاع درون جامعه ما از چه قرار است.

دیشب واقعا جانم به لرزه آمد، بغض گلویم را گرفت،لحظاتی مکث کردم و به فکر فرو رفتم( آینده جوانان ما چه خواهد شد)

گزارش از کوچه (گدام) شهر هرات،که مکانی معروف به کتابخانه و کتاب فروشی ها است، با آنکه حالا خیلی از کتابخانه ها تبدیل به عطاری و فروش کارت عروسی ووو شده.( محزون کننده است)

یکی از کتاب فروش ها می گفت: جوان های زیادی کتاب های شان را آورده و یک من (4كيلو) کتاب را به 30 افغانی میفروشند.
نمیدانم شما چه تعبیر میکنید ولی فکر کنم در هیچ کشوری چنین وضعيت پیش نیامده ،که جوانان شان به خاطر فقر ‌واسباب دیگری، کتاب های که سال ها جمع آوری کردند حالا ارزان تر از کچالو و پیاز بفروش میرسانند.

و در ادامه نیز چنین گفت: من کتاب خریداری کردم برای فروش، منتها کسی نخرید بعدا دادم به شهرک صنعتی تا کتاب ها را به کاغذ و در نهایت دستمال کاغذی بسازند.

جامعه که با دانش خداحافظی کند محال است رشد و شکوفایی را در آن ببینیم. ممکن نیست کشوری بدون دانش ترقی کرده باشد.

باور کنید! مبالغه نمیکنم که ما در ترکیه، وقتی بعضی از سایت ها کتاب را برای فروش میگذارد منتظر چاپ بعدی کتاب میمانیم. چرا؟؟ برای اینکه میخرند...... نمیدانم چه بنویسم.

چراغان نمی بینم این شام را
مرا سوی خورشید فردا ببر
😪

امام ابن قیم رحمه الله فرموده است:

"برکت شخص در اینست که هر جا رسید خیر و خوبی را به دیگران آموزش دهد و به هر کس که رسید او را نصیحت کند
و
هر فردی که این صفت را نداشته باشد از برکت تُهی است و برکت دیدار و بودن با او از بین می‌رود و حتی برکت کسانی که با او دیدار و همراهی می‌کنند نیز نابود می‌شود".

▪️﴿إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ﴾ [یوسف: ۴]
▫️«[یاد کن از] هنگامی که یوسف به پدرش [یعقوب] گفت: «پدر جان من [در خواب] یازده ستاره و خورشید و ماه دیدم. آن‌ها را دیدم که برایم سجده می‌کردند.»

در این آیه خوب دقت کن؛ خداوند متعال می‌فرماید: «لأبیه»: برای پدرش!
بدان که اسرارت را کجا بگذاری.
هر انسانی قابل اعتماد نیست.
و درست نیست هر موضوعی را به میان آوری.
همه چیزت را با مردم درمیان مگذار.
بخشی از خود را برای خودت نگاه دار!

به منکران احادیث نبوی، این ظرافت های قرآنی را برسانید!!

در قرآنکریم دو اصطلاح خیلی مهم ذکر شده است:

1: اطاعت
2: اتباع

کلمه اطاعت در قرآنکریم به این ترتیب ذکر شده است: از خداوند اطاعت کنید، از پیامبر اسلام اطاعت کنید و همچنین از اولولامر.

کلمه اتباع در شأن پیامبر اسلام اینگونه ذکر میشود:
(اگر میخواهید خداوند شما را دوست داشته باشد پس از منی پیامبر اتباع کنید) چنانکه آیه 31 آل عمران به همین قضیه روشنی انداخته اما؛ در هیچ آیه ی سراغ نداریم که خداوند فرموده باشد از من اتباع کنید. چرا؟؟

الله رب العزة والجلال میخواهد نکته ظریفی برای همه بیان بکند.
چرا در زبان عربی اتباع زمانی تحقق پیدا میکند که ما شخصی متبوع را ببینیم و بعد مانندش انجام دهیم.
به عنوان مثال: اتباع از پدر؛ اینگونه که فرزند پدرش را با چشم مشاهده میکند و مانند پدرش آن فعل را انجام میدهد پس اتباع زمانی تحقق میابد که ما شخصی متبوع علنا با چشم سر مان ببینیم.

چون ؛الله رب العزة والجلال را ما نمی‌توانیم در دنیا ببینیم به این خاطر خداوند پیامبرش الگو قرار داده (احزاب آیه 21) تا از وی اتباع نماییم.
و بعد از تفکر در کلمه اتباع به این نتیجه میرسیم که الله رب العزة والجلال بغیر از آیات قرآنی هم برای ما فرمان داده تا از پیامبرش پیروی کنیم.
خوب این چگونه ممکن است ؟؟ بلی با قبول کردن و تطبیق احادیث نبوی.

جالب است منکران حدیث، کلمه رسول را در قرآنکرین به معنای قرآن ترجمه میکنند مثلا میگویند: وقتی خداوند فرموده (اطیعوالله والرسول ) یعنی از خداوند و از قرآن پیروی کنید.
از ایشان بپرسید چگونه از خداوند اطاعت کنیم؟؟ میگویند به وسیله قرآن‌کریم. پس با این طرز تفکر، معنای آیه اینگونه میشود: از قرآن و قرآن اطاعت کنید.

شما با این کتاب که در اوج فصاحت و بلاغت است چه می‌کنید ؟؟ واقعا انسان حیران میماند. عقل چنین منطق را قبول نمی کند.

به هر حال التماس تفکر در ظرافت های آیات قرآنی!

شبی امام ابوحنیفه رحمه‌الله برای نماز عشاء پشت‌سر مؤذن مسجد نماز خواند. مؤذن در آن نماز، سوره زلزال را تلاوت کرد. بعد از تمام شدن نماز، مردم از مسجد خارج شدند و فقط امام ابوحنیفه رحمه‌الله و مؤذن باقی ماندند.
مؤذن می‌گوید: دیدم امام ابوحنیفه رحمه‌الله در حال تفکر و نفس‌عمیق کشیدن است. با خودم گفتم بهتر است از مسجد خارج شوم تا او بتواند راحت به تفکرش ادامه دهد. قندیل کوچکی را که فقط کمی روغن در آن بود، روشن گذاشتم و بیرون رفتم.
سپیده‌دم که برگشتم، دیدم امام ابوحنیفه رحمه‌الله هنوز همان‌جا نشسته و مدام این دعا را تکرار می‌کند: «ای ذاتی که به اندازه ذره‌ای کار خیر را پاداش می‌دهی، ای ذاتی که به اندازه ذره‌ای کار شر را جزا می‌دهی، نعمان، بنده‌ات را از آتش نجات بده و او را در رحمت بی‌پایانت جای بده.»
مؤذن می‌گوید: وقتی وارد شدم، دیدم که قندیل همچنان روشن است. امام ابوحنیفه رحمه‌الله با تصور اینکه هنوز وقت عشاء است، از من پرسید: می‌خواهی قندیل را برداری؟
گفتم: ای امام، فجر طلوع کرده است!
امام ابوحنیفه رحمه‌الله گفت: آنچه را دیدی نزد خودت نگه‌دار و به کسی نگو. سپس دو رکعت نماز خواند و با همان وضوی عشاء، نماز صبح را با ما به‌جا آورد. مؤذن می‌گوید که این ماجرا را تا بعد از وفات امام ابوحنیفه رحمه‌الله برای کسی تعریف نکردم.
این حال و توجه خاص به عبادت، نشان از اخلاص و تقوای بزرگان دین دارد و می‌تواند برای ما هم الهام‌بخش باشد.

نکات کوتاهی پیرامون صبح بخیر گفتن..!

در این شکی نیست که کلمات مبارکه( السلام علیکم ) در سنت پاک پیامبر اسلام تذکر داده شده و مسلمان ها در بین شان باید بکوشند تا این سنت ها را زنده نگهدارند.

باید عرض کرد که زبان های دنیا، چه انگلیسی باشد یا زبان دیگری،نشانه از قدرت خالق منان بوده و خداوند در قرآنکریم، ما را به تفکر در مختلف بودن زبان ها فرمان میدهد. به این آیه مبارکه توجه فرمایید
(وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِلْعَالِمِينَ) ﴿۲۲﴾ سوره روم

{و از آیات او آفرینش آسمانها و زمین، و تفاوت زبانها و رنگهای شماست؛ در این نشانه‌هایی است برای عالمان}

دقت کردید! خداوند نه تنها تفاوت زبان ها را حرام ننامیده بلکه آنرا یکی از نشانه های عظمت خود بیان میکند. پس انسان میتواند به زبان های مختلف صحبت کند و این دلیل شده نمی‌تواند که بگوییم این لسان آمریکایی هاست. نخیر این نشانه قدرت خداست . در آمریکا موتر هم است طیاره هم است و آنها استفاده میکنند پس بخاطر آنها نباید ما استفاده کنیم ؟؟

برای تحریم لابد دلیل قطعی داشت.کسی حق ندارد از پیش خود هر چه را خواست حرام بگوید. قانون کلی فقهی است که اصل اباحت است مگر اینکه نصی بر تحریم آن ذکر شود.

در افغانستان عزیز، هموطنان گرامی ما با زبان های مختلف(فارسی،پشتو،ترکمنی،ازبکی....) با همدیگر خوش آمدی میکنند این جواز ندارد؟
و در هنگام خوش آمدی، هرکس با زبان خودش کلمات که بیشتر استعمال میشود را بیان میکند. بلی در زبان فارسی معمولا صبح بخیر گفته میشود(که خودش یک نوع دعاء است) و در زبان های دیگر با کلمات دیگری.

هدف از سلام دادن اظهار محبت کردن است که ما میتوانیم این پیام را در قالب جملات مختلف ارائه بداریم.

ببین فرزندت حافظ قرآن شده!!

قاری عبدالملک نیازی ارجمندی فقیه افغانستان،شهید دکتور محمد ایاز نیازی، به سن ده سالگی حافظ کل قرآن شد.

برای همه ما مبارک باشد.

فقیه بزرگوارم!!
ببین فرزندت حافظ قرآن شده و تمام ملت افغانستان با این مژده، خوشحال شدند.
میدانم جایت در وطن ما تا حالا خالی است و کسی نتوانسته آن خلاء را پر بسازد.

امیدوارم زمینه تحصیلات را برای قاری صاحب عزیز ما آماده کنند؛ تا روزی دانشمندی مانند پدرش، با درجه دکتورا در خدمت ملت عزیز خود قرار بگیرد.

اشاره قرآنکریم بر اینکه در آخر الزمان صالحان در میان امت کم میشوند!

امروز یکی از کتاب های محققین ترک زبان را به زبان ترکی مطالعه میکردم. الحق که دانشمندانه به موضوعات علمی پرداخته و در قسمتی از این کتاب، آیاتی از سوره واقعه را اینگونه بیان میکرد:

الله رب العزة و الجلال در سوره واقعه از بندگان مقربش بیان کرده و در آیه 14 این سوره چنین بیان میفرماید: وقلیل من الآخرین یعنی بندگان مقرب الهی تعداد زیادی از پیشینیان و تعداد کمی از آخریان می‌باشند.

یکی از تفاسیر خیلی زیبای این آیه اینست که مفسران، آیات 10 آلی 14 سوره واقعه را در شأن امت پیامبر اسلام میدانند، با این حساب، الله تبارک و تعالی اشاره بر این میکند که صالحان امت در آخر الزمان تعداد شان خیلی کم میشوند.
آیات را با هم بخوانیم!!
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿۱۰﴾و سبقت‏گيرندگان مقدمند (۱۰) أُولَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۱۱﴾آنانند همان مقربان [خدا] (۱۱) فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿۱۲﴾در باغستانهاى پر نعمت (۱۲) ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳﴾گروهى از پيشينيان (۱۳) وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ ﴿۱۴﴾و اندكى از متاخران (۱۴)

نوت: کمی بیشتر روی قسمت اخیر تمرکز کنید ( و اندکی از متأخرین)
بلی صالحین امت تعداد شان کم میشوند با این وصف برکات نیز محدود میشود.

همه ما شاهد بی برکتی ها در حیات مان هستیم.

درود فرستادن بر پیامبر ﷺ در روز جمعه نسبت به بقیه روز‌ها با فضیلت‌تر است و در شب جمعه نسبت به شب‌های دیگر با فضیلت‌تر است. و اگر انسان به اندازۀ نفَس‌های که می‌کشد بر رسول‌الله ﷺ درود بفرستد، باز هم نمی‌تواند حق ایشان را ادا کند!"

عاقل‌ کسی‌ نیست‌ که‌ تنها خوب‌ و بـد، را بشناسد
بلکه عاقل کسی‌ است‌ که‌ خوبی‌ ببیند و به آن‌ عمل کنـد
و بـدی‌ ببینـد از آن‌ دوری کند...

واضربوهن ــ زن ها را بزنید...

یکی از آیات قرآنی که کمتر به آن دقت شده، آیه 34 سوره نساء است.

در این آیه، الله تبارک و تعالی دستور العمل های برای مردان در برابر خانمهای شان بیان میکند، که در این آیه کریمه امر به زدن زن ها شده است.

مفهوم این آیت چیست؟؟
آیا مگر امر الله رب العزة والجلال الزام آور نیست؟
آیا میتوان گفت زدن زدن ها الزامی و یک وجیبه الهی است؟؟

برای روشن شدن این آیه ناچار هستیم تا ببینیم پیامبر اسلام چگونه به این آیه عمل کردند.

بعضی از علماء معاصر بخاطر اینکه خود را از اعتراضات نجات بدهند کلمه ضرب را به معانی دیگری تأویل داده اند.
گفتند: اینجا کلمه ضرب به معنای سفر کردن است چنانکه در بعضی از آیات قرآنی کلمه ضرب به معنای سفر آمده است پس مفهوم این آیه، چنین میشود:
وقتی با خانم تان دعوا کردید بخاطر اینکه روحیه اش تغییر بکند با وی سفر کنید و یا خود تان سفر کنید و از وی دور شوید برای مدتی.

من فکر میکنم این چنین تأویلی مخالف با قواعد اصول تفسیر است؛زیرا برای فهم این آیه و امثال آن باید برگردیم به احادیث گهر بار پیامبر اسلام (صل الله علیه و سلم).
بلی کلمه ضرب به معنای زدن است و در این آیه هم خداوند گفته زن ها را بزنید و لکن مفهومش اینگونه نیست که زدن زن یک وجیبه الهی باشد.

بلکه باید گفت: امر که در اینجا بکار برده شده به اجماع علماء فقط مفید اباحت است و بس.
یعنی زدن زن وقتی مشاجره کرد ، نه فرض است نه واجب ،نه سنت بلکه مباح است و عدم زدن زنها خیلی بهتر است چنانکه پیامبر اسلام با در نظر داشت این آیه مبارکه هیچ زمانی همسران شان را نزدند و یا با عبارت دیگر پیامبر اسلام با فرهنگ زدن زن ها میانه خوبی نداشتند.

ثانیا:نکته مهم دیگری که روی آن باید تمرکز شود پیرامون کیفیت زدن است.

هدف شکستاندن دست و پای زن نیست!
هدف جاری ساختن خون از بدن زن نیست!

بلکه منظور یک تنبیه است و بس، مثل اینکه یک پدر طفل خورد سالش را جهت تأدیب، اظهار زدن میکند چنانکه احادیث پیامبر اسلام به این قضیه صراحت دارد.

ثالثا: این،در موارد است که زن مشاجره میکند و حق به طرف مرد است. چه بسا مواردی وجود دارد که گناه از مرد است نه زن،در این مورد قطعا مرد حق ندارد کوچکترین اهانتی به زنش بکند.

بناء از روی منبر ها نباید فریاد زد،که زن ها را بزنید!!!!!
این امر خداست!!!!!
باید آیت را تحلیل نمود تا قضیه برای مستمعین روشن شود.

*رضایتِ الله متعال در دلهایمان* زمانی ثابت میشود که با تمام وجود به او یقین داشته باشیم به اینکه خیر و صلاحِ *الله متعال به ما پنهان و لطیف هست* و کار به علم و حکمت او انجام می شود و هر سختی *به فرمان او آسان می شود. . .

این سخن را شنیده اید؟؟
رفتن به جنت،چه ربطی به اسلام دارد...؟
ـــــــــــــــــــــــــــــ

قبل از اینکه به اصل قضیه بپردازم، میخواهم موضوعی را کوتاه اشاره کنم.

ببینید دوستان عزیز! همیشه گفتم و باز هم مجددا تکرار میکنم برای اینکه ما بتوانیم درست قرآنکریم را بفهمیم نیاز به تخصص لازم است. امروز بعضی از جوان ها بدون داشتن علم کافی پیرامون علم اصول تفسیر، قرآنکریم را به اساس فهم قاصر خود تفسیر و تبیین می‌کنند، که نه تنها شایسته نیست بلکه خطرناک است.

حالا به اصل موضوع می‌پردازم.
روزی جوانی از آلمان به من تماس گرفت و سوالی را به این شکل مطرح کرد:
آیا شرط رفتن به بهشت اسلام است ؟
و یا به عبارت دیگر مسیحیان و یهودیان امروزی نمی‌توانند به اساس دین خود شان به بهشت بروند؟؟

گفتم بعد از بعثت پیامبر اسلام سایر ادیان منسوخ شده و فقط یک طریق میتواند انسان را به بهشت رهنمایی کند او هم پیروی و ایمان به پیامبر خاتم می‌باشد.

میدانید چه پاسخی برایم داد؟
گفت: قرآن کریم اما؛ چنین نمیگوید...
گفتم: کدام آیه قرآنکریم؟
آیه 62 سوره بقره را دلیل آورد. بیاییم با هم بخوانیم !!

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۶۲﴾

{كسانی كه (به پیامبر اسلام) ایمان آورده‌اند، و كسانی كه به آئین یهود گرویدند و نصاری و صابئان [= پیروان یحیی‌] هر گاه به خدا و روز رستاخیز ایمان آورند، و عمل صالح انجام دهند، پاداششان نزد پروردگارشان مسلم است؛ و هیچ‌گونه ترس و اندوهی برای آنها نیست. }

اگر دقت کنید هرکس آیات قرآنی را به نفع خود شرح می‌دهد.

دوستان من! برای فهم آیات قرآنکریم قواعدی وجود دارد و با تأسی از آن قواعد میتوان به هدف و مقصد آیات قرآن پی برد.

من از اطاله کلام می هراسم و روی این ملحوظ از قواعد قرآنی فقط قاعده که به بحث ما منوط است را ذکر میکنم.

یکی از قراین که میتوان به مراد آیه قرآنکریم پی برد، همانا سبب نزول آن آیت است.
سبب نزول آیت فوق بر میگردد به سوالی که حضرت سلمان فارسی (رضی الله عنه) از پیامبر اسلام (صل الله علیه و سلم) کرد.
اینگونه که: مسیحیان که قبل از بعثت تان از دنیا رفتند سر نوشت شان چه میشود؟ به پاسخ این سوال این آیت نازل شد که چون آنها بعثت پیامبر اسلام را دریافت نکردند بناء؛ آنها نیز چون دین و آیين خود را باور داشتند فلاح و رستگاری نصیب شان میشود.

در کجای این آیت گفته که بعد از بعثت پیامبر اسلام هم این قاعده دوام دارد؟

ببنید الله متعال به شکل واضح بیان میکند که با بعثت پیامبر اسلام سایر ادیان منسوخ شده.
بناء؛ راه فلاح فقط در اتباع پیامبر آخر الزمان است. به این آیت توجه کنید!

سوره مبارکه التوبة آیه ۳۳
هُوَ الَّذي أَرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدىٰ وَدينِ الحَقِّ لِيُظهِرَهُ عَلَى الدّينِ كُلِّهِ وَلَو كَرِهَ المُشرِكونَ﴿۳۳﴾
{او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیین‌ها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند!}

*یکی از عوامل که انسان امروزه در نگرانی، اضطراب، ترس و دلهره به‌سر می‌برد این است که* به چیزهای تکیه می‌کند که خود به تکیه‌گاه نیاز دارد. خوشبختی و آرامش را در جای می‌پالد که نمی‌توان آرامش واقعی را در آنجا یافت. ضرب المثل معروف عربی است که: "الغَرِيقُ يَتَشَبَّثُ بِكُلِّ حَشِيشٍ" یعنی انسان که در حال غرق شدن است به هر گیاهی دست می‌اندازد تا بتواند از غرق شدن نجات یابد. ولی هر انسانی که تکیه‌گاه او الله بوده از آرامش و قناعت واقعی برخوردار بوده و از مبتلا شدن به افسردگی، اضطراب، نگرانی و دلهره کاملاً در امان است.

بزرگترین‌آفـت،وزخمی‌که‌هرگزخوب‌نمیشود
اینست‌که‌تأثیرش‌رارویِ‌دین‌وایمانت‌‌بگذارد
وبه‌بدی‌وگناهی‌که‌قبلاًازش‌متنفربودی‌عادت
کنی،وازطاعات‌وعباداتی‌که‌‌قبلاً‌دوست‌داشتی
بگریزی..

پیامبراکرمﷺ‌🤍دعا‌میکردومیفرمود:
     ﴿ولاتَجعَلْ‌مُصيبَتَنافي‌دينِنا﴾
ومارادردینمان،دچارمصیب‌مگردان‌!!

*از اسباب نابودی غم‌ها و بخشش گناهان، درود فرستادن بر پیامبر ﷺ است و تاثیر صلوات در روز جمعه بیش از هر روز‌ دیگری‌ست؛ پیامبر ﷺ در مورد کسی که بر ایشان درود می‌فرستد فرمودند: «برای (از بین بردن) غم و اندوهت کفایت می‌کند و گناهت را برایت می‌آمرزد».

تا چه وقت خواری......؟؟؟

ستون فقرات یک کشور را ، جوانان تشکیل میدهند و اگر این قشر راحت نبودند، آرام نبودند، معنای این را میدهد که هیچ فردی در آن سرزمین آرامش ندارد.

تا چه وقت جوانان ما بخاطر لقمه نانی به کشور های همسایه رفته ، یا شهید شوند و یا هم به خواری و لت و‌کوپ به وطن برگشتانده شوند؟؟؟

هیچ کشوری به این اندازه نیروی جوان خود را از دست نداده.

چه وقت جوانان ما عزیز میشوند؟
چه وقت خ و ن جوانان ما ارزش پیدا میکند؟؟

اگر جوانان با استعدادی داشتیم، یا شهید شدند، یا زمینه تحصیل برای شان فراهم نشد و یا هم بخاطر فقر ترک تحصیل کرده و در کشور های دیگر سرگردان و حیران می‌گردند.

شما میدانید😪
جوانانی که غیر قانونی در بعضی از کشور ها کار میکنند، وقتی مریض شدند صاحب کار حق ندارد وی را به شفاخانه ببرد؟؟
چرا؟ چون صاحب کار مورد بازخواست قرار میگیرد.

شما میدانید😪
جوانان ما در بعضی جای ها حتی نمی‌توانند مزد کار خود را بگیرند؟؟
چرا؟؟ چون غیر قانونی است سخن اش نزد محکمه ارزش نداشته و وی را رد مرز میکنند.

ما خوار ترین مردم روی زمین هستیم ......😪

مـحال‌ است‌ شکست‌ بخورد‌ ، دلی‌ را که‌ چشـم‌ِ‌
امیدش‌ به‌ رحمتِ‌ خداست

یکی‌ از ، زیباترین‌ حس‌ های‌ دنیا، امیـد داشتن‌‌ به پروردگار است ، و این‌ احـساس‌ شگفت‌ انگیـز، قلبمان‌ راپر از محبت‌ و نزدیکی‌ به‌ذاتی‌ میکند که‌ ما را ، آفریده‌، تابدانی‌ حتی‌ با وجود تمامِ‌ گناهان‌ و ضعف‌ در عبادت‌ ،در هر شرایطی‌ تو را رها نکرده‌ او نگهدار قلبِ‌ توست‌ و دستِ‌ یاری‌ ورحمتش‌ را هیچگاه‌ از ما ، دریغ‌ نخواهد کرد...

مزاح من با یکی از دوستان بلخی 😊

خوش طبعی و مزاح که در چوکات دروغ نباشد، از جمله واقعیت های دینی ماست.

هر از گاهی با بعضی دوستان،از همین مزاح های تبسم آور میکنم.

در کتب فقهی و شروح احادیث ،بیشتر با این جمله برمی‌خوریم ( وعند علماء بلخ) در نزد علماء بلخ حکم چنین است.

دوست ما از شهر مزار شریف است وقتی با هم کتاب می‌خواندیم و جمله فوق چشم های ما را به خود خیره میکرد، دوست ما، لحظاتی درنگ کرده و این جمله را چندین بار تکرار می‌کرد ( علماء بلخ، علماء بلخ ......) و من تبسم میکردم ...

از قضاء روزگار، امروز چشمم به عباره افتاد که ابن عابدین(رحمه الله) در کتاب رد المحتار اشاره کرده است.

هههههههه این بار بجای علماء بلخ، جمله فقراء بلخ ذکر شده است
که اگر فردی وصیت کرد چقدر از مال من را برای فقراء بلخ بدهید .....(جهت اطاله از آن مسئله فقهی می‌گذرم)

خلاصه من هم به دوست بلخی ام پیام گذاشتم او که همیشه علماء بلخ را همیشه گوشزدم میکرد، گفتم با فقراء بلخ نیز، آشنا شوید و این بار من هم از سر شوخی چندین بار روی جمله( فقراء بلخ )درنگ کردم که..
ما فقراء بلخ را دوست داریم ، علماء هرات در کنار فقراء بلخ، همیشه هستند، فقراء بلخ وووووو.

نوت: طی سفری که به شهر مزار شریف داشتم واقعا مردم شریف و شرافتمندی یافتم آنها را.

ایوم بدتره( ایام بدتر است) .....!

وقتی با موسفیدان هراتی بنشینید این سخن را همیشه سر زبان ها میاورند( ایوم بدتره) قصد شان همان ایام بدتر است. یعنی هر روز از روز دیگر بد تر است ،نه بهتر.

وقتی کتب علمی و فقهی را مطالعه میکنیم، بعضی موضوعات توجه ما را با خود شان جلب کرده و ما را به فکر و تمرکز وا میدارد.

مثلا خیلی از قضایا در زمان حیات امام ابوحنیفه (رحمه الله) یک حکم بخصوصی دارد، ولی بعد از وفات شان و دوران شاگردان شان حکم متفاوتی میگیرد.

چرا حکم تغییر میکند؟؟ بلی ! بخاطر فساد زمان.

مثلا: در شاهدین قصاص و حدود، عدالت ظاهری در نزد امام صاحب (رحمه الله ) کافی بود، ولی این حکم در زمان شاگردان شان تغییر میکند اینگونه که؛ عدالت ظاهری کاف نیست بلکه این شاهدان از طرف افرادی نیز تزکیه شوند(یعنی افراد دیگری که ثقه و معتمد باشند، بگویند که بلی این افراد عادل هستند)

و مثال های زیادی در این قضیه موجود می‌باشد که از اطاله بحث بیم دارم.

نتیجه: اینکه هر روز شاهد فساد بیشتر هستیم.

صاحبان عقل و خرد تأمل کنند!

دقت کردید!!

ترازوی که بخاطر سنجش اعمال انسان ها در روز قیامت گذاشته میشود،دارای دو پله و با کفه است.

چرا؟؟؟ چون خداوند برای بندگانش شرط نگذاشته که فقط کفه و یا پله حسنات داشته باشند.

هر انسانی گناه میکند،مهم این است که ما بعد از گناه بسویش برگردیم.

و ها!! او منتظر توبه ماست.

خیانت و انواع آن:

۱- ضبط مکالمات تلفنی و گفتگوهای شخصی *خیانت* است.

۲- تصویربرداری از مردم بدون اطلاع‌شان *خیانت* است.

۳- روشن کردن بلندگو [اسپیکر] بدون آگاهی مردم *خیانت* است.

۴- به حرف‌آوردن کودکان برای گرفتن اطلاعات *خیانت* است.

۵- پیگیری اسرار و رازهای مردم *خیانت* است.

۶- افشای اسرار و رازهای مردم *خیانت* است.

۷- باج‌گیری از مردم با تهدید به افشای اسرار یا تصاویر آنها *خیانت* است.

حسن بصری رحمه الله میفرماید: «شما فقط با امانت نزد ما مینشینید، گویا فکر می‌کنید که خیانت تنها در دینار و درهم است. خیانت بزرگ‌تر این است که شخصی در کنار ما بنشیند و ما به او اطمینان کنیم، سپس برود و علیه ما سخن‌چینی کند. پس امانت و اسرار مجالس را قبل از پایان مجالس حفظ کنید».

الله ﷻ ما و شما را از حافظان خصوصیات مجالس و امانتها قرار دهد.

فلانی!! بیا این کتاب علمی را بخوان !
وقت ندارم باید نمرات عالی بگیرم. .. خوب بگیر منافات آن با مطالعه چیست؟؟ وقت من را نگیر😊

یکی از موضوعات که به مرور زمان، شخص به آن پی میبرد؛ اینکه کاش به عوض منحصر ساختن تمام اوقات اش به مضامین مکتب و دانشگاه، مطالعات خود را بیشتر گسترش داده و تمام اوقات خود را صرف کتاب های درسی نمیکرد.

من مثال ساده بگویم:

وقتی یک محصل در دانشگاه، لیسانس میخواند، تمام سرمایه فکری اش صرف چند کتاب درسی میشود و بس.
چرا؟؟ چون باید بلند ترین نمره را اخذ کند.

بلی من موافقم باید محصل دانا تلاش کند تا در کدر قرار داشته باشد؛ ولی نباید از حد اعتدال تجاوز کند.

هدف عمده محصل لیسانس به شکل اغلب اینست که به ماستری راه پیدا کند، حال آنکه نمرات لیسانس یک شخص 50 فیصد باشد میتواند به ماستری راه پیدا کند.

یعنی فرق بین 90 فیصد و 80 فیصد نیست مگر در بعضی از قضایای جزئی.

نتیجه: اگر محصل ما، در کنار اینکه به فکر نمرات عالی است به فکر مطالعه بیشتر باشد فکر میکنم در آینده اش خیلی مفید تر خواهد بود.

یکی از موارد که میتواند در علوم شرعی، انسان را به اتقان برساند حفظ قرآن کریم است.
یعنی از راه های باز شدن دروازه های علم، حفظ کتاب الله است.

از همت عالی اش متعجب شدم !!

دوستی از شخص نابینای برایم چنین حکایتی کرد:

شخص نابینای در مدینه منوره در حال نوشتن تیزس دکتورای خود بود، که به آن آشنا شدم. از جهت آنکه چشم بینای نداشت، مرا به نزد خود موظف کرده بود.

حکایتش جالب است.
تیزس دکتورا اش، پیرامون( فقه ابن حجر در دعوت الی الله) بود.

دوست مان می‌گفت:
من کتاب فتح الباری ابن حجر عسقلانی را می‌خواندم و او می‌گفت این متن را در فلانجا بنویس و بعد خودش به تحلیل می‌پرداخت و می‌گفت: این تحلیل های من را نیز اضافه کن.. تا آنکه پایان نامه دکتورایش را ختم کرد و به درجه دکتورا نایل آمد..

بلی او لیسانس و ماستری اش را نیز در حالی خوانده بود که چشم نداشت.

در نتیجه، او حالا مدرس در مسجد النبوی (صل الله علیه وسلم)، خطیب مسجد جامع قباء در مدینه منوره و استاد در جامعة الاسلامية، در مدینه منوره می‌باشد.

همت من و تو چقدر است؟؟؟🤔

قالَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ :

"منْ لَزِم الاسْتِغْفَار، جَعَلَ اللَّه لَهُ مِنْ كُلِّ ضِيقٍ مخْرجًا، ومنْ كُلِّ هَمٍّ فَرجًا، وَرَزَقَهُ مِنْ حيْثُ لاَ يَحْتَسِبُ"

کسیکه همیشه از الله بخشش بخواهد الله از هر تنگی برایش راه بیرون رفت واز هر غم نجات برایش نصیب میکند واز جای او را رزق میدهد که گمان نمیکند .

*الله متعال همان ذاتی است که از هرچیزی به‌شما نزدیک‌تر است.*

*پس تپش قلب‌تان، درخشش فکرتان، حرکت جسم‌تان و تغییر زمان، شب و روزتان همه در دست [بلاکیف] اوتعالی است؛ در مورد شما به اندازۀ ذره‌ای از او پوشیده نمی‌ماند و در همه‌حال از وضعیت شما آگاه است.

العوده

قافله‌ای را در بیابان تشنه و محتاج آب کرد تا برای یافتن آب به کنار چاهی بیایند و او را از قعر آن بیرون کشند.
سپس، شاه مصر را نیازمند فرزندی کرد تا او را به فرزندی پذیرد.
بعدتر، پادشاه را گرفتار خوابی ساخت تا او را از زندان فرا خواند و تعبیر خواب را از او طلب کند.
در نهایت، مصر را به قحطی و مردم را محتاج نان کرد تا او را عزیز مصر گرداند و امید و نوید مردم شود.

آیا می‌دانی این بزرگوار کیست؟

بله، او یوسف پیامبر (ع) است، کسی که خداوند از چاه تاریک به تخت عزت رساند. حکمت‌های الهی این‌گونه اند، گاهی سخت‌ترین لحظات، آغازگر بزرگ‌ترین موفقیت‌ها هستند. همان‌طور که یوسف (ع) از هر سختی سربلند بیرون آمد، ما نیز اگر در سختی‌ها صبر کنیم و به خداوند توکل داشته باشیم، راه نجات و رشد برایمان فراهم می‌شود.
تو چه می‌دانی، شاید چاه امروز ما، مقدمه‌ای برای فردایی پر از عزت باشد.

امام ابن قیم رحمه الله فرموده است:
"برکت شخص در اینست که هر جا رسید خیر و خوبی را به دیگران آموزش دهد و به هر کس که رسید او را نصیحت کند
و هر فردی که این صفت را نداشته باشد از برکت تُهی است و برکت دیدار و بودن با او از بین می‌رود و حتی برکت کسانی که با او دیدار و همراهی می‌کنند نیز نابود می‌شود".

*بهترين هديه به يك دوست و برادر مسلمان دعايى است خالصانه و بى منت كه در  غیابش برايش دعا كنى.*
                                             
البته خود شما از اين دعا بيشترين سود را خواهى برد!

زيرا رسول الله ﷺ فرمودند:
هركس غايبانه براى برادر مسلمانش دعا كند فرشته اى كه همراه اوست.
میگويد :آمين، و دعا مى كند كه:
آنچه را براى برادر مسلمانت خواستى ،به تو هم برسد.(صحيح مسلم).

*یا رب العالمین دوستان مرا دوست بدار و سعادتمند دنیا و آخرت شان بگردان ...