قال محمد كرد علي (ت ١٣٧٢ هـ):
ولو أنَّ كلَّ مؤلِّف، وكلَّ باحثٍ، وكلَّ مخترعٍ، توقَّف عن نشر ما ألَّفَه وبحثه واخترعه، أو يبلغ غاية الكمال الذي يتخيَّلُه؛ لمضت العصور وما ظهر في العالَم ما يفيد الإنسانية كثيرًا.
Muhammed Kurd Ali (ö: hicrî 1372) dedi ki:
“Eğer her yazar, her araştırmacı, veya her mucit, yazdığı, araştırdığı ve ortaya koyduğu şeyi yayınlamayı bıraksaydı; ya da hayal ettiği mükemmellik hedefine ulaşsaydı, aradan asırlar geçmesine rağmen dünyada insanlığa fayda sağlayacak hiçbir şey ortaya çıkmazdı.”
Hakîkaten fayda verecek nice güzel işlerin sırf tahayyül edilen bütün ayrıntıları içermediği için neşrinden geri durulmuş ve böylece o çalışmanın barındırdığı hayırdan insanlar mahrûm kalmıştır. Hâlbuki hayâl edilen başarıya ulaştığı düşünülerek neşredilen bir çalışma da sahibi tarafından elbette günün birinde yine eksik bulunacaktır. Hubeyb es-Sûdânî Şezerât kitabının mukaddimesinde Kâdı el-Beysânî’nin şu sözünü naklediyor:
“Ben kitap yazan herkesin bir sonraki gün: ‘Keşke şunun yerini değiştirseydim, o zaman daha güzel olurdu. Keşke şunu da ekleseydim, o zaman daha anlaşılır olurdu. Keşke şunu önce getirseydim, o zaman daha yerinde olurdu. Keşke şunu zikretmeseydim, o zaman daha akıcı olurdu’ dediğini gördüm. Bu ibret alınması gereken en önemli hususlardan biridir. Bu, insanın eksiklikle kuşatıldığının delilidir.”