پَنبه را از ریشِ شَهْوت بَرکَنی
رَقْص و جَولان بر سَرِ میدان کُنند
رَقْص اَنْدَر خونِ خود مَردان کُنند
چون رَهَند از دستِ خود، دَستی زَنَند
چون جَهَند از نَقصِ خود، رَقصی کُنند
مُطرِبانْشانْ از دَرون دَف میزَنَند
بَحْرها در شورَشان کَف میزَنَند
تو نبینی لیکْ بَهْرِ گوشَشان
بَرگها بَر شاخها هم کَفزَنان
تو نبینی بَرگها را کَف زدن
گوشِ دل باید، نه این گوشِ بَدَن
@kooyeyar121
#مولانا_جلال_الدین
مثنوی #معنوی