زهرا عروجی (۱۳۲۸ - ۱۴۰۱)
زهرا عروجی در سال ۱۳۲۸ در تهران به دنیا آمد.
او پس از ۳۰ سال کار در آموزش و پرورش رسمی کشور، از سال ۱۳۷۵ و با حضور در کلاسهای آموزشی مؤسسهی پژوهشی کودکان دنیا، خود را از این نوع آموزش و نگاه به کودکی جدا کرد.
از آن پس او در پروژههای مختلف مؤسسه، حضوری مؤثر و بیوقفه داشت. در سال ۷۷ همراه کارشناسان مؤسسه و با همراهی یونیسف به منطقهی سیزده آبان رفت تا طرح مربیان سیار را در این منطقه اجرایی کند. در این طرح و در طول ۵ سال شمار زیادی از کودکان منطقه تحت پوشش آموزشهای مستمری بودند که بیرون از چارچوب کلاسها و در فضای پارکهای محله انجام میگرفت.
پس از آن زهرا عروجی همراه مؤسسه به زاهدان رفت، برای راهاندازی مهدهای حاشیهی شهر. این پروژه با حمایت یونیسف آغاز شد، اما پس از یک سال و نیم و پایان مأموریت یونیسف، مؤسسه طرح را به مدت ۵ سال ادامه داد. نقش زهرا عروجی و سفرهای هفتگی او برای پیگیری کار مربیان در بیش از هفتاد مهد سیار، کمنظیر بود.
از سال ۱۳۸۴ و با شروع کار مجموعهی آموزشی مشارکتی، او یکی از مسئولان این پروژه بود و تا زمانی که به زندگی ادامه داد، هر روز و هر لحظه برای پایداری و ترویج آموزش مبتنی بر نیاز کودکان در این سرزمین تلاشی خستگیناپذیر داشت.
زهرا عروجی در سال ۱۴۰۱ و در نبود واکسن کرونا از دنیا رفت، اما یاد او و تأثیر ماندگارش در زندگی کودکان ایرانی، تا همیشه ماندگار و سبز خواهد بود.