🟢 درسگفتارهای علم و شبهعلم
🟢 موضوع: تاریخ مدعیان شفا در عصر جدید، از مسمریسم تا عرفان حلقه
🟢 دکتر محمدرضا سرگلزایی (روانپزشک)
و دکتر کیارش آرامش (متخصص پزشکی اجتماعی و اخلاق پزشکی و نویسندهی کتاب علم و شبهعلم در پزشکی)
🟢 زمان:
جمعه ۹ آذرماه ۱۴۰۳ = ۲۹ نوامبر ۲۰۲۴
🟢 شفابخشی مفهومی کهن است که از دوران شمنیزم و آنیمیسم در جهان انسانی وجود داشته است. پیش از شکلگیری طب بقراطی، شفابخشی مذهبی تنها امید بیماران و دردمندان بوده است. از عصر بقراط مواد شیمیایی بدن (اخلاط و طبایع) اساس سلامت و بیماری دانسته شدند و طب جالینوسی-سینوی نگاهی مادهگرایانه (ماتریالیستی) به سلامت و کسالت ارائه داد. در عصر جدید، این نگاه ماتریالیستیک دقتی سلولی-ملکولی پیدا کرد و دوران بقراط به دوران پاستور تحویل شد. با این وجود، در عصر میکروسکوپ و لابراتوار همچنان سنتها و مناسک شفابخشی به موازات واکسیناسیون و آنتیبیوتیکها بازاری پر رونق داشتهاند، از فرانتز آنتون مسمر (۱۸۱۵-۱۷۳۴) پزشک اتریشی که به مغناطیس حیوانی (مانیهتیزم) باور داشت تا گریگوری راسپوتین (۱۹۱۶-۱۸۶۹) راهب روس که دربار روسیهی تزاری را تحت تأثیر ادعای شفابخشی خود قرار داده بود. در ایران نیز، نسل مدعیان شفابخشی از شعبان رجب طاووسی (ملقب به کابوک) که ادعای شفابخشی با روش هیپنوتیزم و چلهی آبروزه داشت تا هادی پرورنده که داعیهی شفابخشی با دست داشت و محمد علیاکبری که ادعای انرژیدرمانی میکرد و بالاخره محمدعلی طاهری و پیروانش که ادعای درمان انواع بیماریها از طریق فرادرمانی را دارد.
مدعیان شفا دادن و شفا گرفتن به ذکر تجربیات خود میپردازند و مدعی هستند که مشاهدات آنها اثبات ادعای آنهاست.
در این گفتگو با نگاهی نقاد به پویاییهای روانی-اجتماعی شفابخشی میپردازیم.
#فایل_صوتی #علم
#علم_و_شبه_علم
#طب_سنتی
#شبه_علم
@drsargolzaei
@kiaaramesh
@prefrontalclub