Inside_the_Psyche

https://t.me/inside_the_psyche

‍ ما در ابتدای کودکی، دوران بلوغ، بعد از به دنیا آمدن نوزادی دیگر، تغییر شغل، جدایی، سنین پیری و از دست دادن ناگهانی حیوانی، در معرض آسیب روانی شدید هستیم.

اما در هیچ دوره‌ای از زندگی ذهن آدمی به آسیب‌پذیری دوران کودکی نیست. در بزرگسالی ترک کردن خانه توسط والدین برای ما عادی است، اما در کودکی و نوزادی چنین تجربه‌ای فاجعه است.

برای نوزاد جهان به‌صورت بالقوه تهدیدکننده است. هر فقدانی، هر نبودنی یک موقعیت کاملا خارج از ادراک است.

کودک دائما در معرض خطر گرسنگی، تشنگی، نبود مراقب و حمایت کافی است. او به جهانی سرشار از ناشناخته‌ها آماده است که از درون و بیرون او را تهدید و تحریک می‌کند.

روان کودک هم مثل یک پوست ظریف است که به راحتی می‌تواند زخم شود. اگر کودک به اندازه کافی عشق دریافت کند کم‌کم شروع به ساختن پوستی روان‌شناختی برای خود می‌کند که در طی زمان مقاوم و امن می‌شود.

این ساختار روان‌شناختی، پوست روان است که آن را ایگو می‌نامیم. ما را منسجم نگه می‌دارد مثل پوست بدن که همه اندام‌های ما را منسجم نگه می‌دارد.


اگر این پوست به اندازه کافی قوی نشده باشد و آسیب ببیند، شکل‌گیری ذهنی سالم و منسجم در کودک به مشکل خواهد خورد. اگر والدین برای او محافظت، عشق، امنیت و پیوند مناسب فراهم کنند، این تلاش سبب شکل‌گیری ایگو سالم می‌شود.


https://t.me/inside_the_psyche

‍ ‍ معنای نهفته در رویا

تا به حال برایتان پیش آمده که رویای عجیبی دیده باشید و گمان کنید که پیام پنهانی در پس آن است؟ تاویل_رویا فرض را بر این اساس در نظر می‌گیرد که ساختار­های دخیل در رویا­بینی معنای واقعی رویا یا محتوای نهفته را پنهان می‌­کند.

محتوای نهفته معنای نمادین رویا است. که در پس محتوای آشکار رویا نهفته است. معنای پنهان رویا نقش مهمی در نظریه روان‌کاوی زیگموند فروید بر عهده داشت. او معتقد بود که به هشیاری رساندن معنای پنهان رویا، آشفتگی روانی را تسکین می‌­دهد.

از نظر فروید، محتوای نهفته، معنای روان‌شناختی پنهان موجود در رویا می­‌باشد. این محتوی در ظاهری سمبولیک و نمادین خود را نشان می‌دهد و به دلیل اینکه بیشتر ناراحت­‌کننده و تروماتیک هستند، از حیطه هشیاری خارج می‌­باشند. یکی از اهداف روان‌کاوی نیز بررسی این نمادها در جهت کشف نیازها و آرزوهای ذهن ناهشیار بود. زیرا روان‌کاوی معتقد بود که با آگاهی از این اطلاعات، افراد می‌توانند روش‌هایی پیدا کنند تا با آن­ها کنار بیایند. فروید معتقد بود که محتوای رویاها مبتنی بر تحقق آرزو است و او به دو نوع محتوا رویا‌ها اشاره کرد: محتوای آشکار و محتوای پنهان. به عقیده او، محتوای آشکار ظاهر رویا و محتوای پنهان معنای زیرین این نمادها می­‌باشد.

از نظر فروید و دیگر روان‌کاوان، اهمیت محتوای پنهان به مراتب بیشتر از محتوای آشکار است. فروید معتقد بود که ذهن به مثابه کوه­‌ یخ است. تنها بخش کوچکی از کوه یخ (ذهن هشیار) از آب بیرون است و قابل مشاهده است و بخش عظیم آن (ذهن ناهشیار) در زیر آب پنهان است. به همین جهت رویاها یکی از راه‌ های رسیدن به آن‌چه از حیطه آگاهی پنهان است، می‌باشند.


https://t.me/inside_the_psyche

https://t.me/inside_the_psyche

"سیمپتوم مثل علف هرز دوباره رشد
می کند: اجبار به تکرار."
-ژک لکان

https://t.me/inside_the_psyche

"What the unconscious doesn't know and which Freud pointed out in his reference to linguistic archaism is the opposition of opposites."
—Jacques Lacan, Ornicar

"آنچه ناخودآگاه نمی داند و فروید در ارجاعش به باستان‌ گرایی زبانی به آن اشاره کرده است، تضاد متضادها است."
-ژک لکان، اورنیکار

https://t.me/inside_the_psyche

پادکست مدرسه زندگی - چرا باید درباره خودشیفتگی یادبگیریم؟
بر خلاف بسیاری از مشکلات روانی که فرد رو کم اثر و منزوی میکنن، نور صحنه روی خودشیفته ها هست و به خاطر بعضی ویژگی ها تشویق میشن

https://t.me/inside_the_psyche

Inside_the_Psyche pinned «‍ پیرامون عقده ادیپ رابطه کودک و مادر بی‌نظیر است. اما برای کودک پدر اضافی است! ارتباط نزدیک کودک با مادر، جای کمی را برای دیگران باقی می‌گذارد. برای کودک، تصور مادری مستقل و جدا از او غیرممکن است. اما با هم بودن مادر و کودک خیلی زود شکست می‌خورد، چرا که…»

‍ پیرامون عقده ادیپ

رابطه کودک و مادر بی‌نظیر است. اما برای کودک پدر اضافی است!
ارتباط نزدیک کودک با مادر، جای کمی را برای دیگران باقی می‌گذارد.
برای کودک، تصور مادری مستقل و جدا از او غیرممکن است.

اما با هم بودن مادر و کودک خیلی زود شکست می‌خورد، چرا که نفر سوم از راه می‌رسد و آن‌ها را جدا می‌کند.

تغییر رابطه دونفره به سه‌نفره، در جهان ذهنی کودک بسیار تهدیدکننده است.
تصور این‌که مادر تنها نیست و موضوعات دیگری هم دارد، مانند عشق به دیگری، علایق شخصی یا هر چیزی غیر از او برایش تروماتیک است.

کودکانی که در این مرحله رشد متوقف می‌شوند بیشتر تفکر دوبعدی دارند تا سه‌بعدی. این‌جا از مشکلاتی صحبت می‌کنیم که به آن پیش‌ادیپی یا دونفره می‌گوییم.

در بزرگسالی این افراد نمی‌توانند مشکلات را از دیدگاهی غیر از خودشان ببینند، بیشتر از خودشان صحبت می‌کنند. یا می‌توان گفت از دیدگاه منطقی تنها می‌توانند به موضوعات نگاه کنند، از بعد احساسی و هیجانی نقص دارند.

این افراد در ارتباط با مادر در هر سنی هنوز با مشکل مواجه‌اند. نتوانسته‌اند به لحاظ روانی یا فیزیکی جدا شوند.

https://t.me/inside_the_psyche

📝عشق از نظر اروین یالوم

اروین یالوم، درمانگر رویکرد وجودی معتقد است عشق نوعی از خود بی‌خودی وسواس‌گونه و ذهنیتی افسون‌شده است که تمامی زندگی فرد را در تصرف خود در می‌آورد. معمولا تجربه‌ی چنین حالتی باشکوه است، اما به عقیده‌ی او انسان بیش‌تر دلباخته‌ی اشتیاق خویش است تا آنچه اشتیاقش را برانگیخته است؛ ولی در مواقعی شیدایی و از خود بی‌خودی، بیش از آنکه لذت بیافریند، پریشانی می‌آورد. عاشق صورتی خیالی و شاعرانه به معشوق می‌دهد، ذهنش درگیر وسوسه‌ی او می‌شود، اما اگر عشق تنها یک ویژگی حقیقی داشته باشد، این است که هرگز نمی‌ماند، ناپایداری بخشی از ماهیت شیدایی عشق است. از نظر یالوم وسواسِ عشق، اغلب به نوعی توجه فرد را از افکار دردناک‌تر دیگر دور می‌کند.

از نظر او تجربه‌ی تنهایی اگزیستانسیال، مانند هر نوع ملال، وضعیت ذهنی بسیار ناخوشایندی پدید می‌آورد و به مدت طولانی برای فرد قابل تحمل نیست. از نظر وی هیچ رابطه‌ای قادر به از میان بردن تنهایی نیست و هر یک از ما در هستی تنهاییم. ولی می‌توانیم در تنهایی یکدیگر شریک شویم، همان‌طور که عشق درد تنهایی را جبران می‌کند. مارتین بوبر، فیلسوف یهودی می‌گوید: یک رابطه‌ی خوب و صمیمی، بر دیواره‌های سربه فلک کشیده‌ی تنهایی آدمی رخنه می‌کند، بر قانون بی‌چون و چرای آن فائق می‌شود و بر فراز مغاک وحشت‌انگیز عالم، از وجود خود به وجود دیگری پل می‌زند.

از نظر اروین یالوم، عشق نوعی منش است. خیلی پیش می‌آید که به اشتباه، پیوند انحصاری با یک انسان را دلیل شدت و اصالت عشق فرض می‌کنیم. ولی چنین عشقی به اصطلاحِ اریک فروم، عشق نمادین یا خودپرستی بیش از اندازه است و در فقدان توجه و علاقه‌ی دیگران، محکوم به فروپاشی در درون خویش‌ست. در عوض عشق عاری از نیاز، شیوه‌ی فرد برای ارتباط با دنیاست. رابطه در بهترین شرایط، افرادی را شامل می‌شود که به شیوه‌ای عاری از نیاز با هم ارتباط دارند. عشق بالغانه یا رشد یافته علاوه بر بخشیدن، سایر اجزای اساسی را نیز داراست: توجه، پاسخگویی، احترام و درک. دوست داشتن یعنی توجه فعال به زندگی و رشد دیگری. فرد باید پاسخگوی نیازهای دیگری (چه جسمانی، چه روانی) باشد. فرد باید به یگانگی و منحصر به فرد بودن آن دیگری احترام بگذارد، او را همان‌طور که هست ببیند و به وی کمک کند تا رشد کند و راه خویش را بیابد، آن هم فقط به خاطر خودش، نه با هدف خدمت به او.

https://t.me/inside_the_psyche

همواره زمانی فرا می‌رسد که باید میان تماشاگر بودن و عمل یکی را برگزید. این معیارِ انسان شدن است. ازهم‌گسیختگی‌ها دهشتبارند و قلب بی‌باک گرفتار تردید نمی‌شود. آفریدگار، زمان، چلیپا و شمشیر وجود دارد. یا دنیا مفهمومی والاتر از آشفتگی‌ها دارد و یا اینکه به راستی هیچ چیز حقیقی‌تر از آشفتگی‌ها نیست. یا باید با زمان زندگی کرد و با آن مرد، یا برای دستیابی به زندگیِ والاتر خود را از آن رهانید. می‌دانم که می‌توان آشتی‌جویانه در سده‌ی حاضر زندگی کرد و ابدیت را پذیرفت و این همان نهادن است. اما دوست ندارم اینگونه باشم و دلم می‌خواهد یا هیچ باشم، یا همه‌چیز.

افسانه سیزیف
#آلبر_کامو

https://t.me/inside_the_psyche

https://t.me/inside_the_psyche

ما تمایل داریم که دردها و رنج‌های دوران کودکی را کماکان زنده نگه داریم. این مسئله یکی از بینش‌های عمیق در روان‌درمانی‌های مبتنی بر روان‌تحلیل‌گری است. فروید به این پدیده، «اجبار به تکرار» (repetition compulsion) می‌گفت.

برای مثال فرزند یک فرد میگسار با کسی ازدواج می‌کند که میگسار است. کودکی که دوران کودکی‌اش با بدرفتاری اطرافیان روبرو شده است با فردی بددهن، گستاخ و پرخاشگر ازدواج می‌کند یا اینکه خودش از دیگران سواستفاده می‌کند.

فردی که دوران کودکی‌اش آزار جنسی را تجربه کرده است، در بزرگسالی ممکن است در دام روابط آشفته و بی‌هدف بیفتد‌. کودکی که تحت سلطه‌ی دیگران بوده است، ممکن است در دوران بزرگسالی به شدت دیگران را کنترل کند.

این پدیده در نگاه اول گیج‌کننده است. چرا ما دست به این کار می‌زنیم؟ چرا دوباره رنج‌ها و دردهایمان را زنده می‌کنیم و هر دم هیزمی بر این آتش می‌گذاریم؟

چرا نمی‌توانیم دست از این الگوها برداریم و زندگی بهتری برای خودمان تدارک ببینیم؟ در واقع هرکسی با متوسل شدن به روش‌های محکوم به شکست، به تداوم این الگوهای منفی دامن می‌زند.

این واقعیت تعجب‌برانگیز را درمانگران نیز قبول دارند. در دوران بزرگسالی، شرایط و موقعیت‌هایی ایجاد می‌کنیم که شبیه به شرایط و موقعیت‌های دوران کودکی‌مان است.

جفری یانگ، ژانت کلوسکو


https://t.me/inside_the_psyche

✨یاد اون جک قدیمی افتادم. می‌دونید، یه نفر می‌ره پیش روانپزشک و می‌گه: «دکتر، برادر من دیوونه‌‌ست. اون فکر می‌کنه که مرغه!» دکتر بهش میگه: «خب چرا نمی‌فرستیش تیمارستان؟» یارو می‌گه: «می‌خواستم بفرستمش، ولی راستش تخم‌مرغ‌هاش رو لازم دارم!»

*️⃣خب، به نظرم این قضیه خیلی خوب احساس من رو نسبت به روابط زن و مرد بیان می‌کنه. می‌دونید... خیلی از روابط کاملاً غیرمنطقی، دیوانه‌وار و مسخره هستن، ولی گمونم همه‌مون به این روابط ادامه می‌دیم چون به تخم‌مرغ‌هاش احتیاج داریم!

Annie Hall (1977)
وودی_آلن

https://t.me/inside_the_psyche

https://t.me/inside_the_psyche

#psychoanalysis #psychoanalyst #inside_the_psyche #banafsheh_najafizadeh #narcissism #narcissisticpersonalitydisorder #character #robert_greene #خودشیفتگی #اختلال_خودشیفتگی #شخصیت #رواندرمانی_تحلیلی #بنفشه_نجفی_زاده

آنچه انسان‌ها را از پا در می‌آورد رنجها و سرنوشتِ نامطلوبشان نیست، بلکه بی‌ معنا شدنِ زندگی است که مصیبت‌بارتر است.

و معنا تنها در لذت و شادمانی و خوشی نیست، بلکه در رنج و مرگ هم می‌توان معنایی یافت.

ویکتور_فرانکل
انسان_در_جستجوی_معنا


https://t.me/inside_the_psyche

دوگانه عقل و احساس
دیوید هیوم
نقد عقلانیت و تربیت احساسات

https://t.me/inside_the_psyche

هرچه بیشتر خود را بشناسید تحمل بیشتری در ارتباط با دیگران خواهید داشت.


استفانی_حک

https://t.me/inside_the_psyche

معمای تقویت اثر دارونما (پلاسبو) | بررسی دلایل محتمل/ ایمان فانی

https://t.me/inside_the_psyche

تفاوت جنسی
"Sexual Difference"

در نظر فروید و لکان، کودک در آغاز از تفاوت جنسی آگاه نیست، بنابراین نمی تواند یک جایگاه جنسی را اشغال کند. تنها زمانی که کودک تفاوت جنسی را در عقده اختگی کشف کرد، می تواند شروع به اخذ جایگاه جنسی کند. برای فروید و لکان فرایند اخذ جایگاه جنسی رابطه ی تنگاتنگی با《عقده ی ادیپ》دارد.

باوجود این آنها بر سر خصوصیات دقیق این رابطه باهم اختلاف نظر دارند. برای فروید جایگاه جنسی سوژه به وسیله ی جنسیت والدی تعیین می شود که سوژه در جریان عقده ی ادیپ با او همانندسازی می کند (اگر سوژه با پدر همانندسازی کند جایگاهی مردانه را اخذ می کند؛ همانندسازی با مادر کسب جایگاهی زنانه را در پی دارد)

از دید لکان این نه همانندسازی بلکه رابطه ی سوژه با فالوس است که جایگاه جنسی را تعیین می کند. این رابطه با فالوس می تواند هم رابطه 《داشتن》و هم رابطه‌ی《نداشتن》باشد؛ مردان دارای فالوس نمادین اند، درحالیکه زنان آن را ندارند.کسب جایگاه جنسی اساسا کنشی نمادین است و تفاوت میان دو جنس تنها در سطح نمادین قابل تصور است.

دیلن_اونز

https://t.me/inside_the_psyche

روان‌پریش فردی ست که تازه متوجه شده چه اتفاقی در حال رخ دادن است.

ویلیام باروز

https://t.me/inside_the_psyche

نظریه ی فروید درباب نارسی سیسم شرایط لازم را برای درک انواع پسیکوز فراهم کرد.برای او اختلال در نارسی سیسم اساس پسیکوزها را تشکیل می دهد.

● گسستگی آن موجب اسکیزوفرنی
●افزایش فوق العاده ی ان سبب پارانویا
●اضمحلال آن علت مالیخولیاست.

در مورد اخیر نارسی سیسم به تحلیل می رود و نیروی حیاتی را گویی ازدست می دهد.

https://t.me/inside_the_psyche

در مسیر زندگی، بارها و بارها در هزاران لباس مبدل با خودمان روبرو می‌شویم.

کارل یونگ

https://t.me/inside_the_psyche

سادیسم شکلی از پیوند‌ اُبژه است که در آن نفرت [برآشفتگی مالیخولیایی از اُبژه] به طرزی جدانشدنی با عشق شهوانی در هم تنیده می‌شود و در این حالت ترکیبی، می‌تواند نیروی الزام‌آوری (به‌نحوی خفقان‌آور، مطیع‌کننده و مستبدانه) قوی‌تر از پیوندهای عشق به تنهایی باشد.

سادیسم در مالیخولیا (که در پاسخ به فقدان اُبژه‌ی عشق یا ناامیدی از سوی او ایجاد شده) شکل خاصی از عذاب را هم برای سوژه و هم برای اُبژه ایجاد می‌کند ـ آن آمیزه‌ی خاص از عشق و نفرت که در حال تعقیب به هم برمی خورند. از این نظر، جنبه‌ی سادیستیک رابطه‌ی عاملیت انتقادی با ایگوی‌ همسان‌ شده‌ با اُبژه و جداشده ممکن است تعقیب بی‌امان و دیوانه‌وار بخش جداشده‌ای از ایگو توسط یک بخش دیگر تلقی شود.

تامس آگدن

https://t.me/inside_the_psyche

نگاهی به اثر مشهور فیلسوف و‌نویسنده طبیعت‌گرای آمریکایی، هنری دیوید تورو

Walden
📚Life in the Woods

https://t.me/inside_the_psyche

#زیگموند_فروید

اغلب عدم لذت هایی که ما احساس می کنیم، عدم لذتهای ادراکی "Perceptual" هستند.

این ادراک می تواند ادراک فشار غرایز ارضاء نشده باشد یا می تواند ادراکی خارجی باشد که یا فی نفسه رنج آلوده است یا انتظاراتی غیر لذت بخش در دستگاه ذهنی ایجاد می کند، به عبارت دیگر دستگاه ذهنی آن را به عنوان خطر تشخیص می دهد.

Most of the unpleasure that we experience is perceptual unpleasure. It may be perception
of pressure by unsatisfied instincts; or it may be external perception which is either distressing in itself or which excites
unpleasurable expectations in the mental apparatus—that is, which is recognized by it as a ‘danger’.

https://t.me/inside_the_psyche

‍ مادری که کودک لوسی دارد اغلب می‌توان گفت ارتباطی با کودک ندارد.
توجه بیش از حد، همواره به‌خاطر کودک نیست بلکه بخاطر والدین است.


رنه_اشپیتز

https://t.me/inside_the_psyche

◽این موضوع که دیگران ما را ببینند بخش قابل‌فهم و انسانی ماست، و حتی برای رشد ضروری است. منعکس شدن در چشم دیگران و معتبر شدن از سوی ایشان در جهت بلوغ روانی است. پرسش این است که ما برای دیده_شدن قرار است تا کجا پیش برویم و قرار است چقدر هزینه بپردازیم؟ هزینه‌ای به قیمت مبدل شدن خودمان؟

https://t.me/inside_the_psyche

https://t.me/inside_the_psyche

فقدان ظرفیت ذهنی‌سازی تحت استرس، نشانه‌ای از سیستم #دلبستگی آشفته است.


فوناگی

https://t.me/inside_the_psyche

به محض آنکه ذهن بشر موفق شد مفهوم گناه را خلق کند، انسان به پنهان کاری روانی یا به زبان روانکاوانه«سرکوب» متوسل شد.هرچیز پنهان شده‌ای رازی است و رازها مثل سم‌های روان عمل کرده و صاحب خود را با جماعت بیگانه می‌کنند.

🖋یونگ
📚روانشناسی در عمل

https://t.me/inside_the_psyche

از نظر لکان، بسیاری از روانکاوها مفهوم بی‌طرفی فروید را اشتباه درک کرده‌اند –که به موجب آن، روانکاو آشکارا (یا می‌توان امیدوار بود حتی در خفا) در مورد افکار، عقاید، آرزوها، و فانتزی‌های آنالیزان قضاوت نمی‌کند. اما همانطور که فروید می‌گوید، مسئولیت روانکاو، هدایت درمان است، با اطمینان از اینکه آنالیزان به مدت طولانی در مورد چیزهایی صحبت کند که بیشتر از همه در زندگی‌اش مانعی بر سر راه او بوده‌اند.

روانکاو با تشویق آنالیزان برای تأمل کردن در مورد امیال در رؤیاها و فانتزی‌ها، و توقف جلسات در جایی که روانکاو آن را مهم‌ترین، بحث‌برانگیزترین، یا حتی گیج‌کننده‌ترین بخش می‌داند، به دنبال آن است تا کار بر روی مطلب اصلی یا مهم‌ترین بخش مشکلات زندگی بیمار متمرکز باشد، به جای اینکه به او اجازه دهد که بخش عمده‌ای از یک جلسه –چه برسد به کل روانکاوی را– در مورد موضوعاتی صحبت کند که از نظر روانکاوی اهمیت کمی دارند.

اگرچه روانکاوان آشکارا نمی‌توانند از قبل بدانند که چه موضوعاتی از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود، اما بدیهی است که می‌دانند تجربیات دوران کودکی، فانتزی‌های جنسی و رؤیاها اغلب بسیار بیشتر از گزارش‌های دقیق زندگی روزمره، با فراز و نشیب‌های اندک آن، که ممکن است گاهی برای آنالیزان دراماتیک و قابل توجه به نظر برسند، درمان را به جلو می‌برند.

بخش‌هایی از مقاله‌ی «چه چیزی در رویکرد لکان به روانکاوی بسیار متفاوت است؟»
نویسنده: بروس فینک

https://t.me/inside_the_psyche

نوروساینس و نقش محرومیت از خواب
در واکنشهای انفجاری عاطفی-هیجانی

https://t.me/inside_the_psyche

همه انسان‌ها در لحظاتی از زندگیشان خود را تنها احساس می‌كنند و تنها هم هستند. زیستن یعنی جدا شدن از آنچه بودیم برای رسیدن به آنچه در آینده مرموز خواهیم بود. تنهایی عمیق‌ترین واقعیت در وضع بشری است.

انسان یگانه موجودی است كه میداند تنهاست و یگانه موجودی است كه در پی یافتن دیگری است. طبیعت او، اگر بتوان این كلمه را در مورد بشر به كار برد كه با «نه» گفتن به طبیعت خود را «ساخته» است، میل و عطش تحقق بخشیدن خویش در دیگری را در خود نهفته دارد.

انسان خود دردِ غربت و بازجستن روزگارِ وصل است. بنابراین آنگاه كه او از خویشتن آگاه است از نبود آن دیگری، یعنی از تنهایی‌اش نیز آگاه است.


اکتاویوپاز
دیالکتیک تنهایی

https://t.me/inside_the_psyche

https://t.me/inside_the_psyche

https://t.me/inside_the_psyche

شجاعانه ترین حرفی که تو زندگیت زدی؟
یه جا تو زندگیم گفتم: "کمک"

درخواست کمک
به معنی تسلیم شدن نیست
به معنی اینه که حاضر نیستی تسلیم بشی.

https://t.me/inside_the_psyche

https://t.me/inside_the_psyche

حق‌شناسی به خاطر داشته‌های کوچک زندگی...

https://t.me/inside_the_psyche

◽اختلال شخصیت #کمال‌گرا شیوع زیادی دارد. نگاه "همه یا هیچ" این افراد به زندگی عملا مانع از بهره‌وری ایشان از توانمندی‌های بالذات می‌شود و زندگی را بسان مسابقه‌ای در می‌آورد که خط پایانی ندارد. معمولا افراد پرفکشنیست با وسواس‌های ذهنی و عملی هم دست و پنجه نرم می‌کنند. تشخیص زودهنگام و درمان نسبی این امر می‌تواند مانع از آسیب‌دیدگی عمیق افراد شود.

https://t.me/inside_the_psyche

https://t.me/inside_the_psyche

‍ ‍ ‍ ‍ 📌 سبک دلبستگی در اعتیاد عشق

✍🏻 Alexandra Katehakis

◽درباره‌ی این موضوع که آیا میتوان نام اعتیاد را برای الگوهای خاصی از روابط جنسی و عشق به کار برد یا نام‌گذاری درستی نیست، اختلاف نظرهایی وجود دارد. با این حال من در این نوشته از اصطلاح 'اعتیاد عشق'، و 'اعتیاد رابطه جنسی'، برای اشاره به رفتارهای جنسی و ارتباطی مشکل‌سازی استفاده میکنم که همچنان یافتن توضیح یا تشخیص‌گذاری دقیق برای آنها چالش‌برانگیز است.

علاوه بر ویژگی‌های مشترکی که بین اعتیاد عشق با انواع دیگر اعتیاد و رفتارهای اجبارگونه وجود دارد، اختلال در الگوی دلبستگی، با ابعادی مانند ناتوانی از خود-آرام‌بخشی یا ناممکن شدن دریافت احساس آرامش از دیگران، در بسیاری از مبتلایان به اعتیاد عشق و رابطه جنسی، قابل ردیابی است.

سبک‌ دلبستگی(attachment) با نحوه‌ی نگهداری از کودک و کیفیت توجه به او توسط مراقبان اولیه، بخصوص مادر، مرتبط است. در یک مراقبت به اندازه کافی خوب، مادر در لحظات آشفتگی کودک را آرام می‌کند و در نتیجه‌ی استمرار این توجه، ظرفیت خود-آرام‌بخشی(Self-Soothing) در کودک شکل می‌گیرد، به طوریکه قادر به تحمل استرس در عدم حضور مادر و مراحل بعدی زندگی خواهد بود. توانایی خود-آرام‌بخشی یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های افراد با سبک دلبستگی ایمن است. از آن‌سو، اگر مادر به طور مزمن آشفته، به طور مثال افسرده یا مضطرب باشد، قادر به آرام کردن کودک و کمک به شکل‌گیری توانایی آرام‌بخشی در او نخواهد بود.
آشفتگی مزمن در نتیجه‌ی دلبستگی مضطربانه به مراقبان اولیه میتواند باعث گرایش افراد به اعتیاد و استفاده اجبارگونه از مواد، الکل، غذا، عشق یا رابطه جنسی، برای آرام کردن خود شود. به عبارتی افراد مبتلا به اعتیاد، به دلیل عدم دسترسی به منابع تسکین‌دهنده‌ی بیرونی، که امکان الگوبرداری از آنها و ساخته شدن توانایی تسکین‌دهندگی درونی را فراهم کند، از مواد، الکل، یا  رفتارهای خاصی، برای آرام کردن گذرای تشویش و آشفتگی استفاده میکنند. در طول زمان این استفاده‌ی اجبارگونه از مواد، عشق، یا رابطه جنسی، تبدیل به یک الگوی رفتاری نامنعطف و مقاوم در برابر تغییر میشود.

در افراد با سبک دلبستگی "ناایمن-اجتنابی"، اضطراب و نیاز به اتکا، و در عین حال کناره‌گیری و دوری‌گزینی، به طور همزمان در روابط صمیمانه وجود دارد که یکی از نشانه‌های آن، ترس از متعهد شدن واجتناب از وارد شدن به صمیمیت عمیق، ‌و در نتیجه، گرایش به روابطی سطحی و زودگذر متعدد است.
در افراد با دلبستگی "ناایمن-دوسوگرا"، چسبندگی و در عین حال عدم تسکین اضطراب در هنگام اتصال به دیگری، باعث ایجاد پیام‌های متناقض در رابطه و دشوار شدن تعهد طولانی‌مدت به آن میشود.
در افراد با دلبستگی "ناایمن-آشفته"، وحشت گیرافتادگی و رهاشدگی به طور همزمان وجود دارد. نزدیک شدن به این افراد، باعث میل آنها به گریز، و بحث و اختلاف نظر باعث وحشت آنها از رهاشدگی میشود. وجود هر یک از این سبکهای دلبستگی ناایمن در یک فرد، میتواند باعث ناتوانی از حفظ صمیمیت درازمدت و رابطه متعهدانه با همه فراز و نشیب‌های آن، و استفاده از عشق و روابط متعدد گذرا برای تسکین موقت تنش شود.

میتوان امیدوار بود که این الگوها در طول زمان قابل‌تغییر باشند. درون‌نگری و یافتن ریشه‌های رفتار اعتیادگونه در سیر درمان، رها کردن آنها و یافتن راه‌های دیگری برای تسکین تشویشهای درونی را ممکن می‌کند. قرار گرفتن در روابطی مانند رابطه‌ی درمانی که دسترسی قابل‌اتکا برای تنظیم احساسات در آنها فراهم میشود، میتواند باعث الگوبرداری، همانندسازی و شکل‌گیری توانایی‌های درونی مانند خود-آرام‌بخشی و تنظیم هیجانات شود. توانایی‌هایی که اضافه شدن آنها به ساختار روانی، احتمال جستجو‌ برای تسکین‌دهنده‌های بیرونی مانند مواد، الکل و عشق اعتیادگونه‌ را کاهش می‌دهد.

https://t.me/inside_the_psyche

https://www.psychologytoday.com/us/blog/sex-lies-trauma/201109/the-link-between-adult-attachment-styles-and-sex-and-love-addiction

عشق نشانه‌ی سلامت روان است.

کسی که قادر به عاشق شدن نیست، در واقع به نوعی بیماری روانی مبتلاست.
زیرا هنوز نمی‌تواند نیروگذاری خود را به کسی غیر از خودش معطوف کند.

عشق نشانه‌ی سلامت روان است، یا به تعبیر #فروید: "برای بیمار نشدن باید عاشق شویم، و اگر بر اثر سرخوردگی عاجز از عاشق شدن باشیم، آن‌گاه حتما بیمار خواهیم شد".

https://t.me/inside_the_psyche

‍ ◽هیچ رابطه‌ای قادر به از میان بردن "تنهایی" نیست. 

هریک از ما در "هستی" تنهاییم. 
ولی میتوانیم در تنهایی یکدیگر شریک شویم.

اگر بتوانیم موقعیتهای "تنها" و "منفرد" خویش را در هستی بشناسیم و سرسختانه با آنها رویارو شویم و تنهایی خویش را در آغوش کشیم، قادر خواهیم بود رابطه‌ای مبتنی بر عشق و دوستی با دیگران برقرار کنیم.

📗 روان‌درمانی اگزیستانسیال
✍🏻 اروین یالوم

https://t.me/inside_the_psyche

https://t.me/inside_the_psyche

‍ #سوگ گاهی بسیار پیچیده است. #فقدان برای ما چنان دردناک بوده که به‌راحتی از پس آن بر نمی‌آییم. #درد چنان شدید است که تا مدت‌ها به کلام در نمی‌آید.

گاهی احساس #گناه چنان زیاد است که به‌راحتی نمی‌توان از آن عبور کرد. هفته‌ها، ماه‌ها و گاه سال‌ها می‌گذرد و رها شدن از #ماتم میسر نمی‌شود. #زمان گویی متوقف شده و شب‌ها بی‌پایان است.

سوگ حل‌وفصل نشده مشکلات تازه‌ای را برای آدمی به‌وجود می‌آورد مثلا؛ تمایلی به #کار کردن و #ارتباط ندارید. درد و دل کارساز نیست. امیدی هم به بازگشت #شادی نیست. نه تنها جهان، بلکه فرد هم تهی از معنا شده است.

https://t.me/inside_the_psyche

https://t.me/inside_the_psyche

‍ ‍ سازمان شخصیت سادیستی عمدتاً در سطح مرزی یا روان‌پریشانه دیده می‌شود و حول محور تسلط و کنترل شکل می‌گیرد. از درون، فرد سادیستی ممکن است تجربه‌ای از مردگی و ناتوانی عاطفی داشته باشد که با وارد کردن درد و تحقیر به دیگران، چه در خیال و چه در واقعیت، تخفیف می‌یابد.

افراد سادیستی عمدتاً در محیط‌های قضایی دیده می‌شوند، جایی که متخصصان ممکن است با تعداد زیادی از افرادی مواجه شوند که انگیزه اصلی‌شان کنترل، تحت سلطه قرار دادن، و وارد کردن درد و تحقیر به دیگران است. شخصیت سادیستی به راحتی قابل تشخیص است. مردی که با لبخندی فراخ و بی‌آنکه شرمی تجربه کند درباره ضرب و شتم همسرش صحبت می‌کند، و کودکی که «با عصبانیت حیوان خانگی را لگد نمی‌زند، بلکه با لذتی بی‌روح و بی‌احساس حیوانات را شکنجه می‌دهد» نمونه‌هایی از سادیسم هستند.

ویژگی بارز سادیسم، بی‌تفاوتی عاطفی یا شور و شوق معصومانه‌ای است که با آن تسلط و کنترل دنبال می‌شود. این بی‌تفاوتی، که ممکن است شامل آماده‌سازی سیستماتیک و مرحله‌به‌مرحله یک سناریوی سادیستی باشد، اثری دارد (و احتمالاً قصدی را بیان می‌کند) که دیگری را انسانیت‌زدایی کند.

شخصیت‌های سادیستی ,ویـتّوریـو لینـجـیـاردی و نانسی مک ویلیامز

https://t.me/inside_the_psyche

خودتخریبگری تنها تخریب خود نیست، بلکه تخریب افراد مهم نیز هست.
اگر رانۀ مرگ را به عنوان انگیزۀ ناآگاه غالبی در جهت خودتخریب‌گری شدید در شرایط آسیب‌شناسی شدید روانی در نظر بگیریم، این مفهوم کاملاً موجه است. پرخاشگری شدید خودتخریب‌گرانه، تا آنجا که می‌توان گفت، گرایشی اولیه نیست، بلکه سیستم انگیزشی سازمان یافته و خاصی است که صرفاً ثانویه و در اثر تروما شکل نمی‌گیرد، اگر چه می‌تواند تحت تاثیر تجربۀ آسیب‌شناسی روانی خاصی تحریک شود. کارکرد خودتخریب‌گریِ ناآگاه تنها تخریب خویشتن نیست، بلکه از اساس از بین بردن دیگرانِ مهم چه از روی گناه و چه از روی میل به غلبه، چه از انتقام و چه از روی حسادت نیز خواهد بود.

مفهوم رانۀ مرگ: | اُتو کرن‌برگ |
نقاشی:سهراب سپهری

https://t.me/inside_the_psyche