کارامل ماکیاتو

وقتی که تاریکِ قلبم، مثل طلوع میدرخشی.

می‌خواهم به یاد من باشی، اگر تو به یاد من باشی، عین خیالم نیست که همه فراموشم کنند.

تنها در دل شهری شلوغ، تنها در میان دوستان و خانواده‌های فراوان، تنها چنان که تنهاتر از آن نه در ته دریا ممکن بود نه روی زمین، در این تنهایی هولناک فقط در خیال زندگی می‌کرد.
— مرگ ایوان ایلیچ، لئو تولستوی.

امروز از نگرانی زیاد و غم تموم دنیا که توی دلم بود ؛ وقتی توی ماشین بودم و داشت غروب میشد آسمون اونقدر قشنگ بود ولی نمیتونستم ازش عکس بگیرم گریه کردم. وقتی اسم غزل رو روی گوشیم دیدم و با تموم ناامیدی باهاش حرف میزدم و با حرفاش دلمو گرم می‌کرد و آرومم می‌کرد هم گریه میکردم. توی مطب دکتر هم گریه میکردم، انقدر آروم که هیچکی متوجه نشد و تنهایی و غم رو با تموم وجودم احساس می‌کردم. الان هم میخوام قرص هایی که دکتر برام نوشته رو بخورم و آلارم بذارم براشون، نیم‌ساعتی گریه کنم و بعدش با تموم نگرانی هام و سردردم بخوابم اگه خوابم ببره.

آرامش آخرشب و تنهایی از هزارتا دورهمی بیشتر بهم میچسبه.

خیلی وقت بود میخواستم بنویسم ملزومات یک شب به یاد موندنی پاییز ؛ چای و وافل دارچینی، ولی پاییز تموم شد و اون شب های بلند و زیبا رو باید یادم میموند.

پاییز تموم شد و من دوباره باید یه سال منتظر پاییز باشم.

یلدای من ؛ تو نزدیک ترینی به من و بودنت زندگیم رو زیباتر میکنه. امیدوارم همیشه مثل دیشب خنده های ناز و قشنگت رو ببینم و چشمات برق و ذوق خوشحالی رو داشته باشه عزیزِ من و تولدت مبارک.

چه فرقی داره دور یا نزدیک، تو آرزوی منی.

تو نه دوری تا انتظارت کشم و نه نزدیکی تا دیدارت کنم و نه از آنِ منی تا قلب‌ام آرام گیرد و نه من محروم از توام تا فراموش‌ات کنم، تو در میانه‌ی همه چیزی.
— محمود درویش.

اگه یه روزی نوم تو، تو گوش من صدا کنه …

تو برای من نامه بنویس.
شاید این نامه ها اندکی از بار رنج و غم من بکاهد.

میان این‌ همه آدم جورواجور آن‌قدر احساس تنهایی می‌کنم که گاهی گلویم می‌خواهد از بغض پاره شود. حس خارج از جریان بودن دارد خفه‌ام می‌کند. کاش در جای دیگری به دنیا آمده بودم.

چه لذتی دارد از فردای نیامده نترسیدن، گوش به باران دادن، چای درست کردن، پادشاه وقتِ خود
بودن.
— روزها در راه ؛ شاهرخ مسکوب.

چطور انقدر عزیز شدی برای من؟

هرچی گذشت فهمیدم هیچی به زور نمیشه.

من اگه نباشم، با چی به یادم میاری؟

بعد از مدت‌ها یک گوشه در آرامش دارم چای و وافل دارچینی می‌خورم و سریال موردعلاقم میبینم.

حس خوبی نسبت به بیست و چهار سالگیم دارم و امیدوارم سال بعد اینموقع به خودم بگم؛ حس خوبت بی دلیل نبود.

تورو از دور می‌بوسم، تورو از دور می‌بینم.

در این لحظه از زندگی دلم بارون، لته کارامل و یه دسته گل آفتاب گردون می‌خواد.

دلم اتفاقای خوب می‌خواد.

همونم همون که با دستِ تنگ تو مشتم برات، صدف داشتم.

متاسفانه دارم افسردگی رو با تمام وجودم حس می‌کنم.

آدم‌ها بسیار کمتر رنج می‌بردند اگر این‌قدر به خیال تن نمی‌سپردند و از تلخی‌های گذشته یاد نمی‌کردند، یا به جای بی‌خیالی و‌ پرداختن به اکنون، در حال و‌ هوای خاطرات ناگوار گذشته غرق نمی‌شدند.
— رنج‌های ورتر جوان، گوته.

گونه‌های خیسمُ دستای تو پاک می‌کرد.

دلم نمی‌خواد امشب، حرفات و قندی که توی دلم آب میشد و لبخند خودم رو یادم بره.

ببین که من نفسی نمیکشم تو اگر به داد من نرسی.

در مورد اتفاق هایی که چندروز برام افتاده باهم حرف زدیم و گریه کردم. موقع رفتن و خداحافظی مثل همیشه همدیگه رو بغل کردیم و بوسم کرد و بهم گفت مراقب خودت باش پری ماهم.

بالاخره از تخت دل‌کندی؟ بیست ساعت خوابیده بودی. میرم آشپزخونه تا یه لیوان چای بریزم برات. چرا هیچکی حواسش به من نیست؟ حالت بهتره؟ بریم کیک و شامپو بخریم؟ هایپرمارکت سر میدون. ناهار خوردی؟ دلم فسنجون‌‌ مامانیو میخواد. پریماه چای دم میکنی مامان. این هفته غمگین بودم و هزار بار بغض کردم و اشک ریختم. امروز واقعا جمعه بود. دلم برای صدای بارون و بوی بارون تنگ شده، چرا نمیاد حالمو خوب کنه؟ دلم غم داره. هرسری میگم میگذره، دفعه‌ی قبل هم گذشت.

احساس میکنم وقتی آدم تنها می‌شود، تمامی غم دنیا در وجودش خیمه می‌زند. احساس می‌کند آن قدر از دیگران دور شده که دیگر هیچ وقت نمی‌تواند به آن ها نزدیک شود. می‌بیند میان این همه آدم، حسابی تنهاست. یعنی هیچ‌کس را ندارد.
—سمفونی مردگان، عباس معروفی.

رسیدی خونه زیر کتری رو روشن کن. بوی چای دارچین. کجا میری؟ برام آهنگ میفرستی؟ چرا بیدارم نکردی؟ رول دارچین میخوام. بابا هرروز صبح که دارم میکاپ میکنم بهم میگه بدون آرایش قشنگ تری. برام لقمه میگیری؟ ناهار چی درست کردی مامان؟ برای من کره بیشتر بذار. کیک سیب و دارچین درست میکنی؟ نمیخوام برم اونجا بریم یه هایپر دیگه. دلم عروسی میخواد. بیا بریم پشت بوم و غروب رو ببنیم. برام قهوه درست میکنی؟ پنیر ماسکارپونه و چایی سبز خریدم. میشه کتابمو پیدا کنی؟ یه جوری نگام میکنه. میشه بیاین پایین سفارشتون رو آورم، ولی من که چیزی سفارش ندادم. برام آیسپک شکلاتی خرید، خوشمزه ترین آیسپک دنیا بود. لیوان موردعلاقه ام شکست. اگه من برای تو اذیت نشم برای کی بشم؟ بریم بیرون؟ کلید برداشتی؟ عطرم کو؟ من نمیام. حالم خوب نیست تپش قلب دارم. ی لیوان آب و گلاب بخور. چرا خوابم نمیبره؟ سرم دردمیکنه. ماهو دیدی؟ امشبم مثل شب‌های دیگه خیلی قشنگ بود.

غروب همیشه واسه من نشونی ازتو بوده، برام یه یادگاری جز اون چیزی نمونده.

یاده تو هر تنگ غروب تو قلب من میکوبه، سهم من از باتو بودن غم تلخ غروب.

مامان برات چای دم کردم. حالت خوبه؟ صبحونه خوردی؟ دلم میخواد پیاده بریم باشه؟ برام لقمه درست کن. دلم هوس فسنجون کرده. آیس کارامل توی لیوان جدید. چرا بارون نمیاد؟ گوشیت زنگ میخوره. پاور برداشتی؟ آبرسان و لیپ گلاس خریدم. دلم شمال میخواد کی میریم؟ یادت نره بری داروخونه و هایپر. میخوام موهامو کوتاه کنم شاید حالم خوب بشه. میشه گریه نکنی؟ فردا میای خونمون؟ میخواین بهتون کمک کنم؟ حواست به شیر باشه سر نره. شیرکاکائو درست میکنی برام؟ خیلی بامزه ای. بشمر ببین چندروز مونده. قرصتو خوردی؟ نمیری دانشگاه؟ کلاس نداری مامان؟ من نمیخوام برم دانشگاه، واقعا نمیخوام. پریماه ماه رو‌ بیین، خیلی قشنگه امشب. بهم گفت تو قشنگی مثل ماه. کارام بالاخره تموم شد. پریسا شام برام ماکارونی درست کرده. فردا صبح کلاس داری؟ صبح صبحونه خوردن و مدرسه رفتن با تورو دوست دارم. یادت باشه یه چیزیو بهت بگم. هرچی بیشتر میگذره بیشتر میفهمم که تنهام.