✅ وابی سابی در زندگی فردی و در روابط با دیگران پادزهری برای کمال طلبی است. از منظر وابیسابی جهانی که همواره در حال تغییر است نمی‌تواند کامل باشد، ما باید این نقصان را بپذیریم و آن را در آغوش بگیریم. تنها کسانی در این جهان تاب می‌آورند که منعطف باشند همچون گیاه بامبویی که ریشه‌های مستحکم در خاک دارد اما در برابر باد سرسختی نمی‌کند و با آن همراه می‌شود
✅ اساسا این که کمال به عنوان یک امر مثبت و نقص به عنوان یک امر منفی تلقی شود خطاست. اتفاقا ما به خاطر نقص‌هایمان است که یگانه و منحصر بفردیم درست مثل کوزه‌ی دست سازی که با تلاش یک کوزه‌گر ساخته شده اما هیچ‌گاه به کاملی یک کوزه ماشین‌ساز نیست با این وجود به مراتب از آن ارزشمند‌تر است. در جهانی که وابیسابی ترسیم می‌کند شکست خوردن در زندگی یک امر معمول و طبیعی است. آن چه مهم است بازتعریف این شکست به عنوان مسیری است که به نتیجه دلخواه ما منتهی نشده، یادگرفتن از آن و تجربه مسیر‌های تازه است. در روابطمان نیز گاهی لازم است با گذشته خداحافظی کنیم و بیش از اندازه درباره آینده خیال پردازی نکنیم. از سویی دیگر بهترین راه حفظ روابطمان پذیرفتن نقص‌های طرف‌مان و تاکید بر نقاط مثبت‌اش است. وابی سابی فضا را برای عشق باز می‌کند زیرا ما را از جستجوی بی‌پایان برای یافتن عشقی کامل رها می‌کند، همه به طرق مختلف ناقص‌اند مهم یافتن زیبایی نهفته در همین طبیعی بودن و نقصان است.
✅ وابیسابی در زندگی حرفه‌ای و شغلی نیز می‌تواند کمک حال ما باشد. از نظر بث کمپتن چرخه کمال‌جویی در شغل‌هایمان باعث شکست‌مان می‌شود و این شکست‌ها در ما احساس ناکفایتی ایجاد می‌کند. در حالی که وابیسابی به ما می‌آموزد که قدر خودمان را با وجود همه‌ی نقص‌ها و شکست‌هایمان بدانیم و با اعتماد بنفس برای اکتشاف و حداکثر کردن ظرفیت‌هایمان تلاش کنیم. از منظر وابیسابی تنها یک مسیر شغلی وجود ندارد (همانطور که تنها یک روش زندگی وجود ندارد) چیزی که مهم است نتایجی که بدست می‌آید نیست بلکه مسیری است که طی می‌شود. گاهی لازم است از شغل‌هایی که عجله و سرعت را به الگوی زندگی ما تبدیل می‌کنند و اجازه نمی‌دهند در لحظه زندگی کنیم را کنار بگذاریم.
✅ دست آخر از منظر وابیسابی شاید تنها لحظه‌هایی را بتوان کامل نامید که در زمان حال غرق می‌شویم و با تمام وجود خود و جهان اطرافمان را حس می‌کنیم، مثل لحظه‌ای که مادری اولین خنده فرزندش را می‌بیند یا لحظه‌ی صحبت کردن با یک پرستو از پشت پنجره. اگر قدر لحظه‌های حال را ندانیم و به شتاب بیش از اندازه زندگی مدرن تن دهیم این لحظه‌های کامل را از دست می‌دهیم. از همین رو بث کمپتن ما را به ایجاد آیین‌های کوچکی مثل قدم زدن در طبیعت، پرورش گل‌ها یا کیک پخت دعوت می‌کند تا بتوانیم زیبایی را در اتفاقات ساده زندگی روزمره بیابیم.
📘📗📕
@hosein_books
کانال حسین بوکز رو به دوستانتان معرفی کنید☘🙏
#وابی_سابی #ژاپن #فلسفه #معنویت #زیبایی_شناسی #مراسم_چای #سبک_زندگی #فلسفه_زندگی #زندگی_مدرن
✅ اساسا این که کمال به عنوان یک امر مثبت و نقص به عنوان یک امر منفی تلقی شود خطاست. اتفاقا ما به خاطر نقص‌هایمان است که یگانه و منحصر بفردیم درست مثل کوزه‌ی دست سازی که با تلاش یک کوزه‌گر ساخته شده اما هیچ‌گاه به کاملی یک کوزه ماشین‌ساز نیست با این وجود به مراتب از آن ارزشمند‌تر است. در جهانی که وابیسابی ترسیم می‌کند شکست خوردن در زندگی یک امر معمول و طبیعی است. آن چه مهم است بازتعریف این شکست به عنوان مسیری است که به نتیجه دلخواه ما منتهی نشده، یادگرفتن از آن و تجربه مسیر‌های تازه است. در روابطمان نیز گاهی لازم است با گذشته خداحافظی کنیم و بیش از اندازه درباره آینده خیال پردازی نکنیم. از سویی دیگر بهترین راه حفظ روابطمان پذیرفتن نقص‌های طرف‌مان و تاکید بر نقاط مثبت‌اش است. وابی سابی فضا را برای عشق باز می‌کند زیرا ما را از جستجوی بی‌پایان برای یافتن عشقی کامل رها می‌کند، همه به طرق مختلف ناقص‌اند مهم یافتن زیبایی نهفته در همین طبیعی بودن و نقصان است.
✅ وابیسابی در زندگی حرفه‌ای و شغلی نیز می‌تواند کمک حال ما باشد. از نظر بث کمپتن چرخه کمال‌جویی در شغل‌هایمان باعث شکست‌مان می‌شود و این شکست‌ها در ما احساس ناکفایتی ایجاد می‌کند. در حالی که وابیسابی به ما می‌آموزد که قدر خودمان را با وجود همه‌ی نقص‌ها و شکست‌هایمان بدانیم و با اعتماد بنفس برای اکتشاف و حداکثر کردن ظرفیت‌هایمان تلاش کنیم. از منظر وابیسابی تنها یک مسیر شغلی وجود ندارد (همانطور که تنها یک روش زندگی وجود ندارد) چیزی که مهم است نتایجی که بدست می‌آید نیست بلکه مسیری است که طی می‌شود. گاهی لازم است از شغل‌هایی که عجله و سرعت را به الگوی زندگی ما تبدیل می‌کنند و اجازه نمی‌دهند در لحظه زندگی کنیم را کنار بگذاریم.
✅ دست آخر از منظر وابیسابی شاید تنها لحظه‌هایی را بتوان کامل نامید که در زمان حال غرق می‌شویم و با تمام وجود خود و جهان اطرافمان را حس می‌کنیم، مثل لحظه‌ای که مادری اولین خنده فرزندش را می‌بیند یا لحظه‌ی صحبت کردن با یک پرستو از پشت پنجره. اگر قدر لحظه‌های حال را ندانیم و به شتاب بیش از اندازه زندگی مدرن تن دهیم این لحظه‌های کامل را از دست می‌دهیم. از همین رو بث کمپتن ما را به ایجاد آیین‌های کوچکی مثل قدم زدن در طبیعت، پرورش گل‌ها یا کیک پخت دعوت می‌کند تا بتوانیم زیبایی را در اتفاقات ساده زندگی روزمره بیابیم.
📘📗📕
@hosein_books
کانال حسین بوکز رو به دوستانتان معرفی کنید☘🙏
#وابی_سابی #ژاپن #فلسفه #معنویت #زیبایی_شناسی #مراسم_چای #سبک_زندگی #فلسفه_زندگی #زندگی_مدرن
