فردین علیخواه टेलीग्राम पोस्ट

جز تأسف چه می توان گفت😔😔😔

https://www.asriran.com/fa/news/1035446/%DA%A9%D9%86%D8%A7%D8%B1-%D8%A2%D9%85%D8%AF%D9%86-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7-%D8%B4%D9%88%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%B3%D9%84%D8%A8%D8%B1%DB%8C%D8%AA%DB%8C%E2%80%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AF

🎥 موسیقی خوب، موسیقی بد؟ از شجریان تا تتلو

🔶 گفتگوی فردین علیخواه و احسان شاه‌قاسمی

🔻احسان شاه‌قاسمی: در تاریخ فرهنگی ایران آثار برجسته زیادی وجود دارد که نسل جوان از آن بیگانه است. با اجبار نمی‌شود علاقه‌مندی هنری ایجاد کرد، اما گرایش این‌چنین به موسیقی‌های امروزی برآمده از بی‌توجهی سیاستی به گسترش موسیقی‌های اصیل است. جذابیت‌های فرهنگ ما بسیار گسترده است، باید سعی کنیم توجه جوانان را به آن جلب کنیم.

🔻فردین علیخواه: با مطالعه سلیقه موسیقایی جوان امروز می‌توانیم علت شکل‌گیری چنین علاقه‌مندی‌ای را کشف کنیم. در سبک موسیقی رپ یک عصیانی هست که جوان با آن ارتباط می‌گیرد. سیطره سیاست رسمی چنان در زندگی‌ها گسترده شده است که بهتر است به‌جای نقد سلیقه هنری جوانان، تلاش کنیم که در کنار آنها بایستیم، نه در مقابلشان.

🎞 فیلم کامل این گفتگو در یوتوب آزاد:
https://youtu.be/AVRghH3Tpes

✅ حمایت «ارزی» و «ریالی» از آزاد

🆔@AzadSocial

مصاحبه ای درباره موسیقی و جامعه

قسمتی از متن مصاحبه:
موسیقی می تواند به زندگی روزمره ما سامان دهد و آنرا معناپذیر سازد. ما چه به شکل بی واسطه و چه به شکل پس‌زمینه؛ همواره با موسیقی ارتباط داریم. به قول تیا دنورا، موسیقی این قدرت را دارد که به زندگی ما معنا بدهد. به قول پژوهشگر دیگری، گویی ما همواره موسیقی متن زندگی مان را پخش می کنیم و خودمان با سلیقه خودمان موسیقی متن زندگی مان را روی لحظه های خوب و یا بد زندگی مان قرار می دهیم. در واقع ما هر روز آهنگساز زندگی خودمان می شویم. البته باید نقش های مختلف موسیقی را از هم تفکیک کرد. موسیقی به مثابه «تولیدگر»، موسیقی به مثابه «روایتگر»، موسیقی به مثابه «تأییدگر» یا موسیقی به مثابه «نشانگر».

🔵گفتگو با فردین علیخواه
🔵منبع: مجله اندیشه آینده-سال سوم-شماره هشتم(دی 1403)
🔵مصاحبه کننده: کیاوش کلهر
@fardinalikhah

چهارشنبه 10 بهمن ساعت 6 عصر در پردیس سینمائی ساحل در شهر اصفهان از منظر جامعه شناسی موسیقی درباره موسیقی پاپ کره ای(کِی پاپ) خواهم گفت.
لطفا با دوستان علاقه مند در اصفهان به اشتراک بگذارید.

khabaronline.ir/xn5Mq

نسخه طولانی تری از یادداشت«آدامس فرگوسن» در خبرآنلاین منتشر شده که در لینک زیر می توانید بخوانید👇🏽👇🏽

آدامس فرگوسن: قیمت 456 هزار یورو

دنیای عجیبی داریم. تعریف «میراث» بسیار متنوع و متفاوت شده است. آنچه نخبگان از خود به یادگار می‌گذارند دیگر صرفا‌ شامل اندیشه‌ها، آموخته‌ها، اختراعات، دانش و افکار و تجارب ارزنده‌شان نیست. آدامس، بله آدامس هم جزوی از میراث آدم‌های بزرگ شده است. آدامس آدم‌های بزرگ، که روزی شانس و افتخار آنرا داشته‌ تا بین دندان‌های آنها قرار گیرند و با خشم و دلواپسی جویده شوند هم قرار است در جایی تحت مراقبت و محافظت شدید باشند و روز به روز بر ارزش پولی آن‌ها افزوده شود. خوش به حال آدامس. آدامس محترم و چه بسا «مقدس» شمرده می شود چون روزی در مسابقه فوتبال مهمی افتخار حضور در دهان «سر الکس فرگوسن» را داشته است.

دنیای‌مان دارد سطحی می شود. نه؟ قرار بود در جهان مدرن، سحر و جادو کنار گذاشته شود و «جان پنداری» اشیاء برچیده شود. شد؟ چرا جهان هنوز دربند آدامسی است که روزی توسط فرگوسن جویده شده؟

وقتی می توانیم تمام فیلم های مسابقات فرگوسن را ببینیم و از او بیاموزیم کارکرد آدامس تفی او برای بشر دقیقا چیست؟ او هنوز زنده است و بی تردید در حال جویدن آدامس های دیگری است. هر آدامس چند؟



@fardinalikhah

▪️مرضیه کهرانی، نویسنده و داستان نویس، قلم‌رنجه کرده‌اند و در نشریه وزین جهان کتاب، مروری داشته‌اند بر «مجموعه داستان واویشکا». در ادامه سرآغاز نوشته ایشان می‌آید:

واویشکا، مجموعه‌ی خوشمزه
واویشکا اثر فردین علیخواه تازه از تنور چاپ بیرون آمده. پخته شدن این واویشکا کمی بیش از معمول طول کشید. این غذا به جای اینکه روند همیشگی پخت یک کتاب را بگذراند؛ افتاد در چرخه‌ای که اگر ادامه پیدا می‌کرد؛ ممکن بود بسوزد یا کمِ کم از دهن بیفتد. خوشبختانه قبل از این اتفاق، واویشکا پخته و آماده از تنور بیرون آمد. بماند که قرار بود با دورچین‌های بیشتری سِرو شود که چاقوهایی دست به کار شدند و مقداری از مواد اولیه‌اش را کم کردند.

واویشکا مجموعه داستان کوتاه فردین علیخواهِ جامعه‌شناس است. خودش می‌گوید:
«معلم جامعه‌شناسی هستم و در دانشگاه درس می‌دهم. کتاب می‌نویسم، مقاله می‌نویسم، جستار می‌نویسم، مصاحبه می‌کنم و سایر فعالیت‌هایی که همه‌ی آنها در راستای زندگی حرفه‌ای‌ام است. در جهان پیرامونم اتفاق‌ها، رویداد‌ها و حرف‌هایی می‌بینم و می‌شنوم که دوست دارم برای کسی تعریف‌شان کنم؛ ولی در هیچ‌کدام از قالب‌هایی که گفتم، نمی‌گنجند. دوست ندارم به تحلیل جامعه‌شناختی آنها بپردازم. دوست دارم به زبان خودم برای کسی تعریفشان کنم. دوست دارم قصه بگویم برای کسی!»

بپذیریم که هر کس قصه‌ای دارد و دنبال مجالی می‌گردد برای گفتنش. فردین علیخواه، داستان کوتاه را انتخاب کرده برای تعریف کردن قصه‌هایش. نویسندگان زیادی داستان می‌نویسند؛ اما کمتر داستان‌نویسی هست که دانش جامعه‌شناسی داشته باشد، مقام علمی‌اش هم بالا باشد و چند کتاب و چندین مقاله هم چاپ کرده باشد و همچنان تصمیم بگیرد که بعضی از حرف‌هایش را با داستان فریاد بزند. چنین کسی محال است بتواند از زمینه‌ی اصلی فکری‌اش بگذرد و مضمون‌هایی انتخاب کند به دور از دانش اصلی‌اش. اصلا مهم‌ترین ویژگی این مجموعه داستان همین است. لایه‌ی زیرین همه‌ی داستان‌ها دغدغه‌های جامعه‌شناسانه است که به طور حتم طراحی‌اش از هر داستان‌نویسی برنمی‌آید.
بیایید نگاهی بیندازیم به داستان‌ها در قالب همان تعریفی که ایشان از جامعه‌شناسی ارائه داده‌اند.
...
(به دلیل رعایت اخلاق نشر، برای خواندن ادامه این نوشته می توانید به مجله جهان کتاب، شماره 408، در سایت جهان کتاب مراجعه کنید)

🔵🔵🔵
در صورت تمایل، برای سفارش پستی مجموعه داستان واویشکا نیز می توانید به آدرس زیر در تلگرام پیام ارسال کنید:
✅✅@sabapashakhani

..........................................................................................
https://uploadkon.ir/uploads/46e207_25Screenshot-1680-.png

https://telegra.ph/%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D8%B3%D8%B1%D8%AA-%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B4%D8%A7%DB%8C-%D9%84%D8%AD%D8%B8%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D8%A8-01-05