برطرف نشدن نیاز سرمایی درختان میوه، عواقب جدی و منفی بر روی رشد، نمو و باردهی آنها خواهد داشت. این عواقب به دلیل اختلال در فرآیندهای فیزیولوژیکی درختان رخ میدهد و میتواند به کاهش شدید محصول و حتی مرگ درخت منجر شود.
در ادامه به برخی از مهمترین عواقب برطرف نشدن نیاز سرمایی میپردازیم:
* تاخیر در گلدهی یا عدم گلدهی: یکی از بارزترین عواقب برطرف نشدن نیاز سرمایی، تاخیر در گلدهی یا حتی عدم گلدهی درخت است. این مسئله به دلیل عدم شکستن خواب جوانههای گل رخ میدهد و باعث کاهش یا عدم تشکیل میوه میشود.
* کاهش تعداد گل و میوه: حتی اگر درخت به گلدهی برسد، تعداد گلها و در نتیجه تعداد میوهها به شدت کاهش مییابد.
* ریزش جوانههای گل و میوه: جوانههای گل و میوه تشکیل شده ممکن است به دلیل عدم تکامل کافی، ریزش کنند.
* کاهش کیفیت میوه: میوههایی که در شرایط عدم برطرف شدن نیاز سرمایی تولید میشوند، معمولاً کیفیت پایینتری دارند و از نظر طعم و رنگ با میوههای تولید شده در شرایط مناسب تفاوت قابل توجهی دارند.
* رشد رویشی بیش از حد: در برخی موارد، عدم برطرف شدن نیاز سرمایی باعث میشود که درخت به جای گلدهی، رشد رویشی بیش از حدی داشته باشد که این امر به نفع درخت نیست.
* کاهش مقاومت به تنشهای محیطی: درختانی که نیاز سرمایی آنها برطرف نشده باشد، مقاومت کمتری در برابر تنشهای محیطی مانند خشکسالی، شوری و آفات و بیماریها دارند.
* اختلال در چرخه زندگی درخت: عدم برطرف شدن نیاز سرمایی میتواند باعث اختلال در چرخه زندگی طبیعی درخت شده و به تدریج به آن آسیب برساند.
عوامل موثر بر شدت این عواقب:
* میزان کمبود سرمایی: هرچه میزان کمبود سرمایی بیشتر باشد، شدت عواقب نیز بیشتر خواهد بود.
* گونه و رقم درخت: برخی از گونهها و ارقام درختان نسبت به کمبود سرمایی حساستر هستند.
* شرایط آب و هوایی: نوسانات دمایی و شرایط آب و هوایی نیز در شدت عواقب نقش دارند.
برای جلوگیری از بروز این مشکلات، لازم است نیاز سرمایی درختان به طور کامل برطرف شود. این کار را میتوان با انتخاب ارقام مناسب، ایجاد شرایط مناسب محیطی و استفاده از روشهای مختلف مانند پوشش زمستانه انجام داد.