فقط فرج.فضائل

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 5017
در کتاب اصل البکاء از جناب زینب خواتون صلوات اللّه علیها روایت شده است که: روزی تندْ باران می‌بارید و در نهایت تندی، و من داخل خانه شدم، دیدم مادرم فاطمۀ زهرا صلوات اللّه علیها در خانه نشسته است و گریه می‌کند. عرض کردم: ای مادر، چرا گریه می‌کنی؟
فرمود: ای نورِ دیده، برادرت حسین صلوات اللّه علیه از خانه بیرون رفته و باران هم می‌بارد، گریه من از آنست که مبادا حسین در جایی باشد و قطرات باران بر گل رخسارش ببارد یا بدن نازکش تر گردد. جناب زینب می‌گوید که: چون من گریۀ مادرم را از برای برادرم مشاهده کردم، چادر به سر کرده و به طلب برادرم از خانه بیرون آمدم. چون به میان کوچه رسیدم، دیدم که برادرم صلوات اللّه علیه می‌آید و همه‌جا ابر در بالای سر او شکافته شده است که یک قطره باران بر لباس برادرم نمی‌بارد و بعد از آن به خانه آمدم و دل خواتون قیامت از تشویش بیرون شد.
🍐نسخۀ خطی مقتل وسیلة الفردوس (شمارۀ 828 کتابخانه مرعشی)(حسین بن عبدالرزاق تبریزی) حاشیۀ ص۷۲

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 5016
در کتاب نجات الخافقین مسطور است که: مردی از قوم موسی زن عفیفۀ نیک‌سیرت و صالحۀ پسندیده‌طنیت داشت و پسر کوچکی نیز داشت. روزی آن مرد بعد از تعزیه‌داری بر جناب سید الشهدا علیه السلام از خانۀ تعزیه بیرون رفت و زن هنوز بر جای نماز خود بر گریه و زاری و تعزیت‌داری بر جناب امام حسین علیه السلام مشغول بود. ناگاه طفل آن زن بر سر تنور آتش رفت و در تنور افتاد، کباب شد. و مرد به خانه آمد و گفت: ای زن، چرا تغافل کردی و طفل مرا سوختی و شعله و آه مرا افروختی! آن زن گفت: مرا تقصیری نیست. پس آن مرد آن زن را چندان زد که مجروح و بی‌هوش افتاد. و چون به هوش آمد، با چشم پرآب و دل‌کباب رو به محراب عبادت خالق وهّاب گردانید و می‌گفت:
الهی بحق حسینی که صبح و مسا****بر او فرض عین است سیل بکا
بقربی که دارد بدرگاه تو****بآن‌سرکه دادِ است در راه تو
بآن تن که شد چاک‌چاک از سنان****بِآن‌شه که شد کشتۀ کوفیان
خداوندا بحق آن حسینی، که مرا بمیران و یا بفرزندم برسان. و هنوز آن صالحه در این سخن بود که شوهرش از خانه بیرون رفت، دید که طفلش شاداب و خندان به جانب خانه می‌آید. آنگاه فرزند خود را در بر کشید و بوسید و بویید و گفت: در کجا بودی؟
آن طفل گفت: چون در تنور افتادم و سوختم، آنگاه آتش بر من گلستان شد. ناگاه صدایی را شنیدم که می‌گفتند: روح این سوخته را بر بدنش برگردانید و او را به مادرش برسانید که ما را به حق حسین قسم داده و چون آن زن در دوستی حسین ثابت‌قدم می‌باشد و ما طفل او را به حسین بخشیدیم و چون پدرش و مادرش خود را در تعزیۀ حسین معاف نمی‌دارند و ما چگونه ایشان را واگذاریم و دعای ایشان را مستجاب نگردانیم. ای پدر همان وقت فرشته‌ای در رسید و مرا به سوی شما رسانید. آیا این حسین کیست که نام او را می‌دانم و او را نمی‌شناسم؟ پس حسب و نسب آنجناب را به او تعلیم دادند و او را آزادکردۀ حسین نام نهادند و هرکس از قوم موسی که از آن مقدمه مطلع شد، تا در حیات بودند، ترک عزاداری امام حسین علیه السلام نمی‌کردند.
🍐نسخۀ خطی مقتل وسیلة الفردوس (شمارۀ 828 کتابخانه مرعشی)(حسین بن عبدالرزاق تبریزی) 69

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 5015
در کتاب راحة الارواح و مونس الاشباح روایت شده است از سید انس و جان و فخر پیغمبران علیه و آله صلوات الله المَلِک المنّان که: جناب اقدس الهی امر می‌فرماید ملائکۀ مقرّبین را که جمع کنند اشک‌های چشم‌های گریه‌کنندگان بر مصیبت فرزنم حسین. پس جمع می‌کنند و تسلیم ملائکۀ خزنۀ جنت می‌کنند و ایشان آن را ممزوج به ماء الحیاةِ جنت می‌کنند. پس زیاده می‌شود شیرینی آن و عطر آن و طعم آن به هزار مرتبه. و جمع می‌کنند اشک‌های چشم‌های خوشحالی‌کنندگان و خنده‌کنندگان بر کشته‌شدن نوردیده‌ام حسین و ممزوج می‌کنند آن‌ها را با آب‌های جوشیده در جهنم و چرک‌های جوشیدۀ آن و آب‌های متعفن آن و عرق‌ها، و چرک‌های آن را از بدن‌های اهل معصیت جاری می‌شود در آن، پس زیاده می‌شود در حرارت آن‌ها و شدت عذاب آن‌ها به هزار مرتبه.
🍐نسخۀ خطی مقتل وسیلة الفردوس (شمارۀ 828 کتابخانه مرعشی)(حسین بن عبدالرزاق تبریزی) 55

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 5014
در کتاب کنز المصائب از حضرت سید بشر صلی اللّه علیه وآله مرویست: هرکه آب بنوشد و یاد کند تشنگی حسین صلوات اللّه علیه را و عیال و اطفال او را و لعن کند بر قاتلان او، حق‌تعالی خواهد نوشت از برای او چهار هزار درجه و به او کرامت فرماید ثواب آزادنمودن چهار هزار بنده و محشور خواهد شد در روز قیامت درحالتی‌که مسرور و خوشحال باشد.
🍐نسخۀ خطی مقتل وسیلة الفردوس (شمارۀ 828 کتابخانه مرعشی)(حسین بن عبدالرزاق تبریزی) 50