فقط فرج.فضائل @em110 Channel on Telegram

فقط فرج.فضائل

@em110


بسم رب المهدی
پخش فضائل چهارده نور مقدس و اولاد و اصحاب گرامشان سلام الله علیهم اجمعین

ارتباط با ادمین: @smz110110

سید عبدالمحسن ذبیحی: ۰۹۱۵۳۰۴۶۱۸۸

فقط فرج.فضائل (Persian)

با عرض سلام و خوش آمدید به کانال تلگرامی 'فقط فرج.فضائل' با نام کاربری em110. این کانال با هدف پخش فضائل چهارده نور مقدس و اولاد و اصحاب گرامیشان سلام الله علیهم اجمعین تاسیس شده است. از طریق این کانال می‌توانید به دنیایی پر از آموزه‌های مقدس و ارزشمند وارد شوید و از آنها بهره‌مند شوید. ادمین این کانال با نام کاربری @smz110110 در دسترس شما عزیزان قرار دارد تا بتوانید از سوالات خود پرسید و در مورد مطالب کانال اطلاعات بیشتری کسب کنید. سید عبدالمحسن ذبیحی، مدیر کانال، با شماره تماس ۰۹۱۵۳۰۴۶۱۸۸ نیز در خدمت شماست. با عضویت در این کانال، فضائل و برکات بی‌پایانی را تجربه کنید و به دنیایی پر از ارزش‌های الهی وارد شوید.

فقط فرج.فضائل

18 Nov, 16:16


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ الِعَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4927
و في كتاب المناقب مسندا الى صعصعة بن صوحان انه دخل على امير المؤمنين عليه السّلام لما ضرب فقل يا امير المؤمنين أنت افضل ام آدم ابو البشر؟ قال علي عليه السّلام تزكية المرء نفسه قبيح لكن قال اللّه تعالى لادم‏ يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَ كُلا مِنْها رَغَداً حَيْثُ شِئْتُما وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونا مِنَ الظَّالِمِينَ‏ و انا اكثر الاشياء اباحها لي و تركتها و ما قاربتها ثم قال أنت افضل يا امير المؤمنين أم‏ نوح‏ قال علي عليه السّلام ان نوحا دعا على قومه و انا ما دعوت على ظالمي حقي و ابن نوح كان كافرا و ابناي سيدا شباب اهل الحنة قال انت افضل ام موسى قال عليه السّلام ان اللّه تعالى ارسل موسى الى فرعون فقال اني اخاف ان يقتلوني حت قال اللّه تعالى‏ لا تَخَفْ إِنِّي لا يَخافُ لَدَيَّ الْمُرْسَلُونَ‏ و قال‏ رَبِّ إِنِّي قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْساً فَأَخافُ أَنْ يَقْتُلُونِ‏ و انا ما خفت حين ارسلني رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله بتبليغ سورة براءة ان اقرأها على قريش في الموسم مع اني كنت قتلت كثيرا من صناديدهم فذهبت بها اليهم و قرأتها عليهم و ما خفتهم ثم قال انت افضل ام عيسى بن مريم قال عيسى عليه السّلام كانت امه في بيت المقدس فلما جاء وقت ولادتها سمعت قائلا يقول اخرجي هذا بيت العبادة لا بيت الولادة و انا امي فاطمة بنت اسد لما قرب وضع حملها كانت في الحرم فانشق حايط الكعبة و سمعت قائلا يقول ادخلي فدخلت في وسط البيت و انا ولدت به و ليس لاحد هذه الفضيلة لا قبلي و لا بعدي.
🍐الأنوار النعمانية 1/27
در کتاب مناقب که به صعصعه بن صوحان اسناد داده است که او به نزد امیرالمؤمنین سلام اللّه علیه داخل شد در وقتی که حضرت ضربه خوردند گفت ای امیرالمؤمنین تو برتری یا آدم ابوالبشر؟
حضرت فرمودند شخصی خودش را تعریف کند قبیح است ولی خدای تعالی به آدم گفت تو و زوجه ات در بهشت ساکن شوید و هر چه خواستید بخورید ولی نزدیک این درخت نشوید که از ظالمان خواهید بود ولی اکثر چیز هارا خدا برای من مباح قرار داده ولی من ترک کردم و نزدیک نشدم
سپس گفت یا امیرالمؤمنین تو برتری یا نوح؟ حضرت فرمودند نوح قومش را نفرین کرد ولی من ظالمان حقم را نفرین نکردم, پسر نوح کافر بود ولی پسران من دو سید اهل بهشت اند
گفت تو برتری یا موسی؟
فرمودند خداوند تعالی موسی را به سوی فرعون فرستاد موسی گفت می ترسم که کشته شوم تا اینکه خدا فرمودند نترس که پیش من مرسلین نمی ترسند و گفت خدایا من یک نفر از آنها را کشته ام می ترسم مرا بکشند در حالی که وقتی رسول خدا مرا فرستاد به تبلیغ سوره برائت که در ایام حج بر قریش بخوانم در حالی که من بسیاری از بزرگان آنها را کشته بودم اما به سوی آنها رفتم و آیات را خواندم و نترسیدم
سپس گفت تو برتری یا عیسی بن مریم؟
فرمودند عیسی مادرش در بیت المقدس بود وقتی زمان ولادت او رسید شنید گوینده ای می گوید خارج شو که اینجا جای عبادت است نه ولادت در حالی مادرم فاطمه دختر اسد وقتی زمان وضع حمل او نزدیک شد در حرم دیوار کعبه شکافته شد و شنید گوینده ای می گوید داخل شو پس به وسط خانه داخل شد و من متولد شدم و برای احدی قبل و بعد من چنین فضیلتی نیست.

فقط فرج.فضائل

14 Nov, 15:28


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ الِعَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4926
عن الإمام الصادق عليه السلام: عليكم بالزهراء، استغيثوا باسمها ونادوا مولاتكم فاطمة، وحينئذ تقضى حاجتكم، وتنالون مطلبكم.
🍐الأسرار الفاطمية ص 38
امام صادق سلام الله علیه فرمود: برشما باد به حضرت زهرا سلام الله علیها،به اسم او استغاثه کنید و مولای خود فاطمه را صدا بزنید تا حاجت های شما برطرف شود و به مرادتان برسید.

فقط فرج.فضائل

06 Nov, 15:15


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ  وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ الِعَن  أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4925
حضرت فضه دختر پادشاه حبشه بود، چون وارد به خانه حضرت فاطمه سلام اللّه علیها شد،دید که حضرت فاطمه سلام اللّه علیها دست آس می کشد و بر لباسی که بر برداشت چند جای آن را از لیف خرما وصله نموده بود.فضه با خود گفت که من دختر پادشاه باشم و این بی بی من باشد که از پریشانی لباس در بر ندارد.پس در آن حال حضرت فاطمه سلام اللّه علیها از برای نماز برخواست.
فضه با خود گفت بروم در حجره حضرت فاطمه سلام اللّه علیها گردش نمایم.ببینم که چیزی دارد یا آنکه باین فقر و پریشانیند.
پس چون فضه حجرهای حضرت فاطمه سلام اللّه علیها را گردش نمود دید که یک تخته پوست و کاسه سوفالی و... و دست آسیاب و چیزی دیگر در خانه ندارند.حضرت فضه گریست بر احوال بی بی خود حضرت فاطمه سلام اللّه علیها.پس در آن وقت حضرت فضه قدری اکسیر همراه داشت و به یک قطعه مس شکسته در گوشه خانه افتاده، آن مس را برداشت و اکسیر بر آن زد فی الحال طلا شد.چون حضرت امیرالمومنین سلام اللّه علیه داخل به خانه شدند،حضرت فضه آن قطعه طلا را به نزد آقای خود آورد و عرض کرد:ای مولای من بی بی من فاطمه سلام اللّه علیها لباس ندارد و این طلا را ساخته ام که بی بی من صرف نماید.و در آن وقت حضرت امیرالمومنین سلام اللّه علیه از سخن حضرت فضه به گریه درآمدند و فرمودند که ای فضه برو و جانماز حضرت فاطمه سلام اللّه علیها را بردار و ببین چه خواهی دید.
چون فضه جانماز بی بی خود حضرت فاطمه سلام اللّه علیها را از زمین برداشت، دید که در زیر آن نهر طلای عظیم جاریست.چون فضه به دید حیرت نمود و به خدمت حضرت امیر سلام اللّه علیه برگشت.حضرت فرمودند که ای فضه مرتبه بی بی خود را دیدی؟
عرض کرد بلی ای مولای من.پس حضرت اشاره به صحن خانه نمود،فی الحال هفتاد قطعه طلا مانند گردن شتر از زمین بیرون آمد و بر روی هم می غلطیدن و در صحن خانه راه می رفتند.حضرت فرمودند که ای فضه که ما دنیا  را قبول کنیم ، گنج های زمین در نزد ما می باشد و کوه ها از برای ما طلا می شود و ای فضه ما را به دنیا کاری نیست، هرگاه که تو می خواهی طلا بسازی بایستی به نزد بی بی خود حضرت زینب سلام اللّه علیها روی تا تو را تعلیم نماید.پس در آن وقت حضرت زینب سلام اللّه علیها طفل بودندو فرمودند:ای فضه این طلای تو کم آتش است.
حضرت فضه گفت:ای بی بی مگر تو علم کیمیا می دانید؟
حضرت زینب سلام اللّه علیها فرمودند:از برکت جد و پدرم هرگاه خواسته باشم به یک نظر کوه ها را طلا می نماییم.که در آن حال امام حسین سلام اللّه علیه فرمودند:ای فضه چرا نگفتی که تو را علم کیمیا تعلیم نمایم؟
حضرت فضه عرض کرد:ای آقای من شما هم علم کیمیا می دانید؟
حضرت فرمودند:ای فضه اگر خواسته باشم به یک نظر آسمان و زمین را طلا نماییم.
🍐مقتل خطی حزن الائمه(ربیع بن محمود)143

فقط فرج.فضائل

17 Oct, 14:33


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4924
حضـرت مـولانا الأعـظم أمیـرالمـؤمنین
-علیـه السلام- از دروازه کـوفه بیـرون
آمدند، حارث‌هـمدانی چنین می‌گوید،
حضرت را دیدم فرمود: ای حارث، کیف
احوالک؟ عرض کردم که پیر و شکسته
شده‌ام، می‌ترسم که بمیرم و از مشاهده
جـمـال بـی‌مثالـت درمـانم!
فرمودند: یا حـار همدان من یمت یرنی
من مـؤمن أو منـافق قـبلاً، بعد دیـدم
شخصـی با جـمال خوش سیمائی آمد
و سلام‌کرد، آن‌حضرت جواب او فرمود
و سـؤال چنـدی کـرد و بـه زبـان غیـر
معـروف و جـواب از آن‌حضـرت شنیـد
و رفت. عرض کـردم که فـدایت شـوم
کـه بـود؟ فـرمـود: نشنـاختـی؟
عرض کردم خیر، فرمود: خضر نبی بود
۱۱۰ سـؤال از مـن کرد و جواب خـود را
شنید. عرض کردم یک‌سوال و جواب او
را بفرما. فرمود: سؤال کرد از عمر دنیا
چه قـدر گذشته است؟ گفتم: مگـر کـه
می‌دانی چه قدر از آن باقی‌ست، که از
گذشـته‌ی آن مـی‌پرسی! گفـت: خیـر.
گفتم: چهار صد هزار کرّ گذشته که هر
کرّی، چهار صد هزار فرّ است، و در هر
فرّی چهار صد هزار ذر است، و هر ذری
چـهار صـد هـزار آدم اسـت و چهار صـد
هزار خـاتم و من با هر کـرّی و پیش از
آن بـوده‌ام و با هـر فـرّی و پیـش از آن
بوده ام و با هر ذری و قبل آن بوده‌ام و
با هر آدم و خاتمی و پیش از آن بوده‌ام.

صَـدَقَ ولـي‌ُّ الله! بـعـد از آن فـرمـودند:
منم مذکور در سابقِ‌زمان، یعنی در اوّل
این عالم ظهور ذکر ولایت مـرا انبیـاء
با امتّان خود می‌کردند و عهد ولایت
مرا به أمر الهی از آن‌هـا می‌خواستند
و تشفّع مـی‌جسـتند به مـن در درگاه
أحدیّت به جهت حصول مطالب خود
و به‌واسـطۀ توسّـل به اسامـی مـن و
اهل‌بیتِ من مطالب‌ِایشان برآورده می‌شد.
🍐أنهار جاریه، باب سوّم، شرح خطبه،
میرزا ابوالقاسم راز شیرازی، ص۸۱

فقط فرج.فضائل

09 Oct, 17:09


گفت: پس به کوفه آمدم و سلام جعفر بن محمد علیه السّلام را برای غلام خواندم و گریه کرد و سپس به من گفت: آیا می خواهی بدانی که جعفر بن محمد علیه السّلام به چه چیزی گفت مواظبت کنی؟
گفت: «بله» و به من گفت:به او بگو:دربارۀ این شرابی که می نوشی دقّت کن؛ پس اگر فراوان آن مستی آور باشد بنابراین به هیچ وجه به اندک آن نزدیک نشو! زیرا پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و اله فرمود:«هر نوشیدنی مستی آوری حرام است هر چیزی که فراوان آن مست کننده باشد، پس اندک آن نیز حرام است
و در مورد تو به من سفارش نموده است. بنابراین برو که به خاطر خدا آزادی!
برده گفت: به خدا سوگند! تا زنده هستم دیگر از آن نوشیدنی نخواهم نوشید.

فقط فرج.فضائل

09 Oct, 17:09


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4923
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ وَ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ عَنْ يَزِيدَ بْنِ خَلِيفَةَ وَ هُوَ رَجُلٌ مِنْ بَنِي الْحَارِثِ بْنِ كَعْبٍ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‏ أَتَيْتُ الْمَدِينَةَ وَ زِيَادُ بْنُ عُبَيْدِ اللَّهِ الْحَارِثِيُّ عَلَيْهَا فَاسْتَأْذَنْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السّلام فَدَخَلْتُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمْتُ عَلَيْهِ وَ تَمَكَّنْتُ مِنْ مَجْلِسِي قَالَ فَقُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السّلام إِنِّي رَجُلٌ مِنْ بَنِي الْحَارِثِ بْنِ كَعْبٍ وَ قَدْ هَدَانِي اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى مَحَبَّتِكُمْ وَ مَوَدَّتِكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ قَالَ فَقَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السّلام وَ كَيْفَ اهْتَدَيْتَ إِلَى مَوَدَّتِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فَوَ اللَّهِ إِنَّ مَحَبَّتَنَا فِي بَنِي الْحَارِثِ بْنِ كَعْبٍ لَقَلِيلٌ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ لِي غُلَاماً خُرَاسَانِيّاً وَ هُوَ يَعْمَلُ الْقِصَارَةَ وَ لَهُ هَمْشَهْرِيجُونَ‏ أَرْبَعَةٌ وَ هُمْ يَتَدَاعَوْنَ كُلَّ جُمُعَةٍ فَيَقَعُ الدَّعْوَةُ عَلَى رَجُلٍ مِنْهُمْ فَيُصِيبُ غُلَامِي كُلَّ خَمْسِ جُمَعٍ جُمُعَةٌ فَيَجْعَلُ لَهُمُ النَّبِيذَ وَ اللَّحْمَ قَالَ ثُمَّ إِذَا فَرَغُوا مِنَ الطَّعَامِ وَ اللَّحْمِ جَاءَ بِإِجَّانَةٍ فَمَلَأَهَا نَبِيذاً ثُمَّ جَاءَ بِمِطْهَرَةٍ فَإِذَا نَاوَلَ إِنْسَاناً مِنْهُمْ قَالَ لَهُ لَا تَشْرَبْ حَتَّى تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فَاهْتَدَيْتُ إِلَى مَوَدَّتِكُمْ بِهَذَا الْغُلَامِ قَالَ فَقَالَ لِي اسْتَوْصِ بِهِ خَيْراً وَ أَقْرِئْهُ مِنِّي السَّلَامَ وَ قُلْ لَهُ يَقُولُ لَكَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ انْظُرْ شَرَابَكَ هَذَا الَّذِي تَشْرَبُهُ فَإِنْ كَانَ يُسْكِرُ كَثِيرُهُ فَلَا تَقْرَبَنَّ قَلِيلَهُ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّی اللّه علیه و اله قَالَ كُلُّ مُسْكِرٍ حَرَامٌ وَ قَالَ مَا أَسْكَرَ كَثِيرُهُ فَقَلِيلُهُ حَرَامٌ قَالَ فَجِئْتُ إِلَى الْكُوفَةِ وَ أَقْرَأْتُ الْغُلَامَ السَّلَامَ مِنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السّلام قَالَ فَبَكَى ثُمَّ قَالَ لِي اهْتَمَّ بِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ علیه السّلام حَتَّى يُقْرِئُنِي السَّلَامَ قَالَ قُلْتُ نَعَمْ وَ قَدْ قَالَ لِي قُلْ لَهُ انْظُرْ شَرَابَكَ هَذَا الَّذِي تَشْرَبُهُ فَإِنْ كَانَ يُسْكِرُ كَثِيرُهُ فَلَا تَقْرَبَنَّ قَلِيلَهُ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّی اللّه علیه و اله قَالَ كُلُّ مُسْكِرٍ حَرَامٌ وَ مَا أَسْكَرَ كَثِيرُهُ فَقَلِيلُهُ حَرَامٌ وَ قَدْ أَوْصَانِي بِكَ فَاذْهَبْ فَأَنْتَ حُرٌّ لِوَجْهِ اللَّهِ تَعَالَى قَالَ فَقَالَ الْغُلَامُ وَ اللَّهِ إِنَّهُ لَشَرَابٌ مَا يَدْخُلُ جَوْفِي مَا بَقِيتُ فِي الدُّنْيَا.
🍐الكافي ‏6/411
یزید بن خلیفه از افراد خاندان بنی حارث بن کعب گوید: من به مدینه رفتم. زیاد بن عبید اللّه حارثی حاکم آن جا بود. پس اجازه ورود بر امام صادق علیه السّلام گرفتم. نزد ایشان داخل شدم و سلام کردم. و در جای خود قرار گرفتم.به حضرت علیه السّلام عرض کردم: من مردی از بنی حارث بن کعب هستم و خداوند مرا به محبت و دوستی شما اهل بیت علیهم السّلام هدایت نموده است.
فرمود: چگونه به دوستی ما اهل بیت علیهم السّلام هدایت شدی ؟ زیرا به خدا سوگند! محبت ما در بین بنی حارث بن کعب اندک است.
عرض کردم: فدایت گردم! من برده ای خراسانی دارم، او رخت شویی می کند و چهار نفر همشهری دارد که آنان هر جمعه دور هم جمع می شوند و هر دفعه مهمانی بر عهده یکی از آنان است. پس هر پنج جمعه، یک جمعه نوبت بردۀ من می شود. برده ام برای آنان نبیذ و گوشت تهیه می کند.
هنگامی که از غذا و گوشت فارغ شدند، برده ام پیاله ای می آورد و آن را از نبیذ پر می کند. سپس آفتابه ای می آورد. پس هرگاه که آن را به یکی از آنان تعارف می نمود، به او می گفت:«ننوش، تا این که بر محمّد و آل محمّد علیهم السّلام صلوات بفرستی».
پس من به وسیله این برده به محبت و دوستی شما هدایت شدم.
امام علیه السّلام به من فرمود: تو را در مورد او به نیکی سفارش می کنم و از جانب من به او سلام برسان و بگو: جعفر بن محمّد به تو می گوید:«دربارۀ این شرابی که می نوشی دقّت کن؛ پس اگر فراوان آن مستی آور باشد بنابراین به هیچ وجه به اندک آن نزدیک نشو! زیرا پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و اله فرمود:«هر نوشیدنی مستی آوری حرام است هر چیزی که فراوان آن مست کننده باشد، پس اندک آن نیز حرام است».

فقط فرج.فضائل

09 Oct, 16:47


سعد گفت: ای رسول خدا صلّی الله علیه و آله من عذاب و سختی را برای هیچ یک از آنها پیشنهاد نمى‏دهم جز یک نفر از آنها که او همان کسی است به هم صحبت ما تجاوزگری کرده‏است و از احترام و بزرگداشت علی بن أبی طالب علیه السّلام خودداری کرده‏است و نفاقش او را به برگشت سوی برادران یهودیش واداشت که او از آنهاست. یک یک آنها آورده شوند و با ضربه شمشیر تیز که سریع سرشان جدا شود و دردی احساس نکنند کشته شوند و سختی و عذابی نبینند مگر او که باید عذاب شود. پس رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: ای سعد هر کس بر دشمنش عذابی را پیشنهاد دهد همانا پیشنهاد باطلی بیان کرده ولی تو ای سعد عذاب حقّی را پیشنهاد کردی.
پس سعد به آن جوان گفت: با این شمشیر سراغ آن شخصی که به تو تجاوزگری کرده‏است برو و او را قصاص کن.
فرمود: آن جوان با شمشیرش ضربات شدید و محکمى به او زد که بیست و هفت ضربه بود و گفت: این همان تعداد ضرباتی است که به من زدی که همین قدر مرا کفایت مى‏کند.
سپس گردن او را زد و سپس گردن همدستان او که از او فاصله گرفته بودند را زد و گروهی که نزدیک او بودند او را ترک کردند، سپس دست کشید و گفت: این هم برای شما، پس سعد گفت: شمشیر را به من بده. او هم شمشیر را به سعد داد، پس کسی را جدا نکرد و هر کس را که نزدیک‏تر بود کشت تا این که تعدادی از آنها را کشت طوری که خسته شد و شمشیر را انداخت و گفت: این هم برای شما. پس همین گونه آنها را مى‏کشتند تا این که آخرین نفر آنها کشته شدند.
پس رسول خدا صلّی الله علیه و آله به آن جوان فرمودند: چرا آنهایی که از تو دور بودند را کشتی و کسانی که نزدیک بودند را رها کردی؟ گفت: ای رسول خدا صلّی الله علیه و آله من از نزدیکان دست برداشتم و دوری کردم و دورتر‏ها را کشتم.
رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: در بین آنها کسانی که فامیل و بستگان و نزدیکان تو نبودند و تو آنها را رها کردی. گفت: ای رسول خدا صلّی الله علیه و آله آنها کمک حال من در دوران جاهلیّت بودند و دست مرا مى‏گرفتند، به همین خاطر دوست نداشتم مأموریت قتل آنها را در حالی که دست مرا گرفته بودند بر عهده بگیرم.
پس رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: اما اگر تو آنها را نزد ما شفاعت مى‏کردی ما شفاعت تو را مى‏پذیرفتیم.
پس گفت: ای رسول خدا صلّی الله علیه و آله نه من نمى‏خواستم عذاب خدا را از آنها دفع کنم اگر چه من خودم دوست داشتم.
سپس رسول خدا صلّی الله علیه و آله به سعد فرمودند: چرا تو کسی را جدا نکردی؟
گفت: ای رسول خدا من با آنها برای رضای خدا دشمنی و بغض داشتم و نمى‏خواستم مراقب جز شما و محبّت شما را باشم. رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: ای سعد از کسانی هستی که سرزنش هیچ سرزنشگری باعث نمى‏شود کارت را برای خدا انجام ندهی.
پس هنگامى که نفر آخر را کشت آن زخم و رگ او سر باز کرده و او از دنیا رفت. پس رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود:
این دوستی از دوستان حقیقی خداست. عرش الهی با مرگ او به لرزه درآمد و همانا منزل و جایگاه او از دنیا و آنچه که در آن است بهتر است و به سوی سایر آن چیز‏هایی که در آنجا با آن کرامت مى‏شود رفت، خداوند آنچه که لیاقت او است به او عنایت کند.

فقط فرج.فضائل

09 Oct, 16:47


فرمود: قسم به کسی که او را به حقّ پیامبر مبعوث کرده‏است هنگامى که حضرت این کلمات را فرمودند این اعضا تمام و کمال درست شد و متصل گشت و خونها به رگها باز گشت و او صحیح و سالم و استوار ایستاد، طوری که هیچ دردی نداشت و در بدن او اثر هیچ زخمى نبود انگار که هیچ چیزی به او اصابت نکرده‏است.
سپس رسول خدا صلّی الله علیه و آله رو به سعد و اصحابشان کردند و فرمودند: حالا بعد از آنکه این نشانه‏ها برای تصدیق محمّد نمایان شد، آنچه را که ملائکه درباره تو و آن شخص همراه تو و آن ظالم گفته‏اند را مى‏گویم. هنگامى که تو به این فرد گفتی به خاطر احترام برادر رسول خدا، علی بن أبی طالب علیه السّلام از جنگ دست بکشد و همین طور با آن شخص دیگر گفتی به خاطر احترام به علی بن أبی طالب علیه السّلام چرا دست نکشیدی که او شخص مقابل تو به خاطر احترام دست کشید، همه ملائکه به او گفتند: ای دشمن خدا بد کاری کردی و در این دست نکشیدنت به خاطر احترام به علی علیه السّلام برادر رسول خدا صلّی الله علیه و آله بد بنده‏ای مى‏باشی.
و خدای عَزَّ وَ جَلَّ فرمود: تو ای بنده من بد بنده‏ای هستی که به خاطر احترام برادر محمّد صلّی الله علیه و آله دست از این تجاوزگری‏ات برنداشتی، سپس خداوند او را از بالای عرش لعنت کرد و به تو ای سعد درود فرستاد که تو و صاحبت تلاش کردید احترام علی بن أبی طالب علیه السّلام را نگه‏دارید.
سپس ملائکه گفتند: ای پروردگار ما! آیا به ما اجازه مى‏دهی از این تجاوزگر انتقام بگیریم؟
خدای عَزَّ وَ جَلَّ فرمود: ای بندگان من در آینده قدرت این انتقام را به سعد بن معاذ مى‏دهم تا با این خشم و عصبانیتی که دارد انتقام از سرکشی این فرد را بگیرد و این مظلوم را در برابر آن ظالم قدرتمند مى‏کنم و توانایی مى‏دهم که هر کدام از اینها خواستند این تجاوزگر را بکشند.
همانا من آنچه را که شما نمى‏دانید مى‏دانم. پس ملائکه گفتند: ای پروردگار ما! آیا به ما اجازه مى‏دهید که نزد این درمانده و زخمى‏شده برویم و با شراب و گیاهان بهشتی زخم‏هایش را درمان کنیم؟ خدای عَزَّ وَ جَلَّ فرمود: به زودی چیزی بهتر از این را برای او قرار‏مى‏دهم که آن آب دهان محمّد صلّی الله علیه و آله مى‏باشد که به آن زخم‏ها مى‏زند و با دستش به آن مى‏کشد و شفا و سلامتی پیدا مى‏کند. ای بندگان من من مالک شفا و زندگی و مرگ و بی‏نیازی و فقر و مریضی و سلامتی و بالابردن و پایین‏آوردن و خواری و عزّت برای شما و سایر مخلوقاتم هستم.
ملائکه گفتند: ای پروردگار ما! تو همین گونه مى‏باشی.
پس سعد گفت: ای رسول خدا صلّی الله علیه و آله همانا به این رگ دستم ضربه‏ای وارد شده و زخمى‏است و گاهی اوقات خون بسیاری از آن مى‏آید و مى‏ترسم که بمیرم و ضعیف شوم قبل از این که انتقام از بنی قریظه بگیرم. پس رسول خدا دستی به آن کشید و خوب شد تا این که خداوند متعال بدست او از بنی قریظه انتقام گرفت و آخرین نفر آنها کشته شد اموالشان به غنیمت گرفته شد و خاندان آنها را اسیر کرد و بعد از آن این رگ دستش دوباره خون از آن جریان گرفت و مرد و به سوی بهشت رضوان الهی رهسپارگشت.
هنگامى که رسول خدا صلّی الله علیه و آله خونریزی از زخم‏های سعد را درمان کرد فرمودند:
ای سعد به زودی خداوند به‏وسیله تو انتقام مؤمنین را گرفته و خشم آنها را فرومى‏نشاند و به خاطر تو کینه منافقین بیشتر مى‏شود.
پس مدّت کمى‏نگذشت تا این که سعد درباره بنی قریظه حکم کند و برای قضاوتش درباره آنها که نهصد و پنجاه مردِ جوان قوی و جنگجوی شمشیر زن بودند صحبت کرده و گفت: آیا به حکم من راضی هستید؟ گفتند: بله.
در حالی که آنها گمان مى‏کردند، چون بین او و آنها رابطه فامیلی و خانوادگی و رضاعی و دامادی است، او آنها را نمى‏کشد و باقی مى‏گذارد. پس اسلحه‏هایشان را زمین گذاشتند. گفت: کنار روید و قلعه‏های خود را تسلیم کنید، آنها کنار رفته و قلعه‏های خود را تسلیم او کردند.
پس رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: ای سعد! درباره آنها قضاوت کرده و حکم کن.
پس گفت: همانا درباره آنها حکم مى‏کنم که مردانشان کشته شوند و زنان و فرزندانشان به اسیری گرفته شده و اموالشان به غنیمت برده شود. پس هنگامى که مسلمانان شمشیرهایشان را به روی آنها کشیدند، سعد گفت: ای رسول خدا صلّی الله علیه و آله این گونه نمى‏خواستم.
رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: پیشنهاد شما چگونه است که که پیشنهاد عذاب و سختی نباشد، چرا که خدای متعال احسان و خوبی را حتّی درباره کشتن واجب کرده‏است که به خوبی انجام شود.

فقط فرج.فضائل

09 Oct, 16:47


پس سعد گفت: پدر و مادرم فدای شما ای رسول خدا صلّی الله علیه و آله در مقابل درب منزلم با حضور گروهی از انصار نشسته بودم که دو نفر از انصار بحث و لجبازی مى‏کردند و در یکی از آنها نفاق را دیدم پس دوست نداشتم وارد بحث آنها شوم، از ترس این که شرارتشان بیشتر شود و مى‏خواستم که بلند شوم و آنها را جدا کنم ولی نتوانستم، آن قدر لجاجت به خرج داده و بحث کردند که از جا بلند شدند و به روی هم شمشیر کشیدند، پس شمشیر و سپرشان را گرفتند و به جان هم افتادند و به هم ضرباتی مى‏زدند، پس هر یک از آنها ضربه شمشیر دیگری را با سپرش مى‏گرفت و من دوست نداشتم وارد جدال آنها شوم، از ترس این که خطایی گریبانگیر من شده و دیگری مرا بازخواست کند، پس در وجودم گفتم: خدایا! از این دو نفر هر کس که پیامبرت و آل او را دوست دارد یاری کن.
پس همین طور مبارزه مى‏کردند و هیچ کدام بر دیگری غلبه نمى‏کرد تا این که برادر تو علی بن أبی طالب علیه السّلام بر ما وارد شد و به آن دو نفر فریاد زدم این علی بن أبی طالب علیه السّلام است و به خاطر او احترام نمى‏کنید و دست بر نمى‏دارید او برادر رسول خدا صلّی الله علیه و آله و برترین آل محمّد صلوات الله علیهم است.
اما یکی از آن دو نفر وقتی سخن مرا شنید شمشیر و سپرش را از دست خود رها کرد و انداخت.
ولی دیگری محلی به این سخن من نکرد و مى‏خواست که طرف مقابلش را تسلیم خود کند، پس با شدّت تمام و باجبار بیش از بیست ضربه به او زد و او را ضرباتی کاری زد، پس من عصبانی شدم و شدیداً از این کار او خشمگین شده و براشفتم و به او گفتم: ای بنده خدا تو بد بنده‏ای هستی، تو احترام برادر رسول خدا صلّی الله علیه و آله را به جا نیاوردی و کسی را که احترام ایشان را نگه داشته بود به شدّت مجروح کردی در حالی که او دست نگه داشته بود و نمى‏دانست از خودش دفاع کند یا این که احترام برادر رسول خدا صلّی الله علیه و آله را انجام دهد.
پس رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: علی بن أبی طالب هنگامى که آن شخص دست کشیده بود و دیگری به او حمله کرده بود چه عملی انجام داد؟ گفت: او همین گونه به او و آن شخصی که با شمشیرش زده بود نگاه مى‏کرد و چیزی نمى‏فرمود: و آنها را منعی نکرده و عبور کرده و آن دو نفر را ترک کردند و این در حالی بود که آن شخص دیگر توان و رمقی نداشت.
پس رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمودند: ای سعد! تو گمان کردی که آن طغیانگر تجاوزگر پیروز است در حالی که او پیروز نشده‏است و تنها سودی ظاهری از آن ظلمش برده‏است، همانا کسی که به او ظلم شده‏است از دین ظلم کنند بیشتر از آنچه که ظلم‏کننده از دنیای او گرفته است، خواهد گرفت، همانا از تلخی شیرینی و از شیرینی تلخی پدید نمى‏آید.
و اما خشم خداوند و ملائکه از عصبانیت تو برای آن مظلوم در مقابل آن ظالم شدید‏تر است.
و اما این که علی بن أبی طالب علیه السّلام کاری نکردند و آن مظلوم را یاری نرساندند، چون خداوند اراده کرده بود در این ماجرا نشانه‏هایی از محمّد صلّی الله علیه و آله را نمایان سازد، و آنچه را که خداوند و ملائکه به آن ظالم و مظلوم گفته‏اند را به تو نمى‏گویم تا این که آن مرد مجروح نزد من بیاید و در آن نشانه‏هایی که تصدیق‏کننده محمّد صلّی الله علیه و آله است را ببینی.
پس سعد گفت: ای رسول خدا صلّی الله علیه و آله چگونه آن مرد نزد شما بیاید در حالی که گردن و دست و پایش به یک پوست نازک آویزان است که اگر حرکت کند اعضای بدنش از هم جدا مى‏شود و قطع مى‏شود؟! پس رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: ای سعد همان کسی که ابرها را ایجاد کرد و آنها را متراکم کرده و کرانه‏ها و آفاق آسمان را با آن طبقه طبقه کرده طوری که از هم جدا نمى‏شوند و با هم وصل هستند که چیزی نمى‏بینی، قادر است اگر آن اعضا از هم جدا شده‏باشد طوری به هم بچسباند و درست کند که انگار چیزی نبوده‏است.
سعد گفت: راست مى‏گویید از رسول خدا صلّی الله علیه و آله.
و رفت و آن مرد را که هیچ توان و رمقی نداشت را آورد و در مقابل رسول خدا صلّی الله علیه و آله قرار‏داد و وقتی او را گذاشت سرش از گردنش جدا شد و دستش از سینه و رانش از ستونش جدا شد.
پس رسول خدا سر و پا را در جای خودشان قرار‏دادند سپس آب دهان مبارک به آن مرد زدند و دستی به محل جراحات کشیدند و فرمودند: خدایا! تو زنده‏کننده مرده‏ها و مرده‏کننده زنده‏ها هستی و بر هر چه بخواهی قادری و این بنده تو این گونه شدیداً آسیب دیده و جراحت برداشته است که به خاطر احترام و بزرگداشت برادر رسول خدا علی بن أبی طالب صلوات الله علیهما بوده‏است، خدایا! شفا و دواء و سلامتی از جانب خودت را به او عنایت نما.

فقط فرج.فضائل

09 Oct, 16:47


ثُمَّ ضَرَبَ عُنُقَهُ، ثُمَّ جَعَلَ الْفَتَى يَضْرِبُ أَعْنَاقَ قَوْمٍ يَبْعُدُونَ عَنْهُ، وَ يَتْرُكُ قَوْماً يَقْرَبُونَ فِي الْمَسَافَةِ مِنْهُ، ثُمَّ كَفَّ وَ قَالَ: دُونَكُمْ.
فَقَالَ سَعْدٌ: فَأَعْطِنِي السَّيْفَ. فَأَعْطَاهُ- فَلَمْ يُمَيِّزْ أَحَداً، وَ قَتَلَ كُلَّ مَنْ كَانَ أَقْرَبَ إِلَيْهِ- حَتَّى قَتَلَ عَدَداً مِنْهُمْ، ثُمَّ مَلَ‏ وَ رَمَى بِالسَّيْفِ وَ قَالَ: دُونَكُمْ.
فَمَا زَالَ الْقَوْمُ يَقْتُلُونَهُمْ حَتَّى قُتِلُوا عَنْ آخِرِهِمْ.
فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله لِلْفَتَى: مَا بَالُكَ قَتَلْتَ مَنْ بَعُدَ فِي الْمَسَافَةِ عَنْكَ- وَ تَرَكْتَ مَنْ قَرُبَ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ كُنْتُ أَتَنَكَّبُ عَنِ‏ الْقَرَابَاتِ- وَ آخُذُ فِي الْأَجْنَبِيِّ.
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: وَ قَدْ كَانَ فِيهِمْ مَنْ كَانَ- لَيْسَ لَكَ بِقَرَابَةٍ وَ تَرَكْتَهُ. قَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ كَانَ لَهُمْ عَلَيَّ أَيَادٍ فِي الْجَاهِلِيَّةِ، فَكَرِهْتُ أَنْ أَتَوَلَّى قَتْلَهُمْ وَ لَهُمْ عَلَيَّ تِلْكَ الْأَيَادِي.
فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: أَمَا إِنَّكَ لَوْ شَفَعْتَ إِلَيْنَا فِيهِمْ لَشَفَّعْنَاكَ.
فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا كُنْتُ لِأَدْرَأَ عَذَابَ اللَّهِ عَنْ أَعْدَائِهِ، وَ إِنْ كُنْتُ أَكْرَهُ أَنْ أَتَوَلَّاهُ بِنَفْسِي.
ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله لِسَعْدٍ: وَ أَنْتَ فَمَا بَالُكَ لَمْ تُمَيِّزْ أَحَداً.
قَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ عَادَيْتُهُمْ فِي اللَّهِ، وَ أَبْغَضْتُهُمْ فِي اللَّهِ، فَلَا أُرِيدُ مُرَاقَبَةَ غَيْرِكَ وَ غَيْرِ مُحِبِّيكَ. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: يَا سَعْدُ أَنْتَ مِنَ الَّذِينَ لَا تَأْخُذُهُمْ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ.
فَلَمَّا فَرَغَ مِنْ آخِرِهِمْ انْفَجَرَ كَلْمُهُ وَ مَاتَ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله:هَذَا وَلِيٌّ مِنْ أَوْلِيَاءِ اللَّهِ حَقّاً، اهْتَزَّ عَرْشُ الرَّحْمَنِ لِمَوْتِهِ‏ وَ لَمَنْزِلُهُ فِي الْجَنَّةِ أَفْضَلُ مِنَ الدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا، إِلَى سَائِرِ مَا يُكْرَمُ بِهِ فِيهَا، حَبَاهُ اللَّهُ مَا حَبَاهُ.
🍐التفسير الإمام الحسن العسكري عليه السلام 665
سپس رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمودند: ای بندگان خدا پس چه بسیار افرادی که در ماه شعبان این گونه سعادتمند شده و چه بسیار کسانی که در آنجا بدبخت مى‏شوند. آیا شما را از همانند محمّد و آل او باخبر کنم؟ گفتند: بله‏ای رسول خدا صلّی الله علیه و آله.
خداوند فرمود: محمّد صلّی الله علیه و آله در بین بندگان من مانند ماه رمضان است بین ماهها و آل محمّد صلوات الله علیهم در بین بندگان من مانند ماه شعبان است.
و علی بن أبی طالب در بین آل محمّد مانند برترین روز و شب ماه شعبان یعنی روز و شب نیمه شعبان است.
و بقیه مؤمنان در بین آل محمّد صلوات الله علیهم مانند ماه رجب در مقابل شعبان مى‏باشند و این جایگاه‏ها و درجاتی نزد خداوند است و کوشاترین شما در اطاعت خداوند نزدیکترین شما به آل محمّد صلوات الله علیهم است.
آیا شما را باخبر کنم از مردی که خداوند او را از آل محمّد صلوات الله علیهم قرار‏داده مانند اوایل ماه شعبان؟ گفتند: بله، ای رسول خدا صلّی الله علیه و آله.
فرمود: او کسی است که عرش الهی با مرگش به لرزه مى‏آید و ملائکه وارد شدن او را به هم بشارت مى‏دهند و در روز قیامت و بهشت در خدمت او خواهند بود هزار برابر از تعداد اهل دنیا از اوّل دنیا تا آخر آن از میان ملائکه به خدمت او مشغول مى‏شوند حتّی او از دشمنان خود و صاحب و برادرش انتقام بگیرند، همان برادری که او را در بزرگداشت آل محمّد صلوات الله علیهم یاری کرده‏است.
گفتند: ای رسول خدا صلّی الله علیه و آله او کیست؟
فرمود: او کسی است که نزد شما در حالی که عصبانی است مى‏آید، پس از علّت عصبانیتش سؤال کنید، همانا علّت عصبانیتش به خاطر آل محمّد به خصوص علی بن أبی طالب علیهم السّلام است.
پس مردم چشم دوخته بودند ببینند که چه کسی اوّل مى‏آید، پس دیدند که سعد بن معاذ در حالی که عصبانی بود وارد شد و هنگامى که رسول خدا صلّی الله علیه و آله او را دید به او فرمود:
ای سعد! همانا غضب و خشم خداوند از خشم تو شدیدتراست، برای ما از آنچه که باعث عصبانیت تو شده‏است را بیان کن تا آنچه ملائکه درباره آن کس گفته‏اند بگویم و این که ملائکه به خدای عَزَّ وَ جَلَّ چه گفته‏اند و خداوند چه جوابی به آنها داده‏است.

فقط فرج.فضائل

09 Oct, 16:47


[وَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: بِئْسَ الْعَبْدُ أَنْتَ يَا عَبْدِي- فِي تَعَدِّيكَ عَلَى مَنْ كَفَّ عَنْكَ تَوْقِيراً لِأَخِي مُحَمَّدٍ] ثُمَّ لَعَنَهُ اللَّهُ مِنْ فَوْقِ الْعَرْشِ، وَ صَلَّى عَلَيْكَ يَا سَعْدُ فِي حَثِّكَ عَلَى تَوْقِيرِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ صلوات الله علیه وَ عَلَى صَاحِبِكَ فِي قَبُولِهِ مِنْكَ.
ثُمَّ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ: يَا رَبَّنَا- لَوْ أَذِنْتَ [لَنَا] لَانْتَقَمْنَا مِنْ هَذَا الْمُتَعَدِّي.
فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: يَا عِبَادِي- سَوْفَ أُمَكِّنُ سَعْدَ بْنَ مُعَاذٍ مِنَ الِانْتِقَامِ مِنْهُمْ، وَ أَشْفِي غَيْظَهُ حَتَّى يَنَالَ فِيهِمْ بُغْيَتَهُ، وَ أَمْكَنَ هَذَا الْمَظْلُومُ مِنْ ذَلِكَ الظَّالِمِ وَ ذَوِيهِ بِمَا هُوَ أَحَبُّ إِلَيْهِمَا مِنْ إِهْلَاكِكُمْ لِهَذَا الْمُتَعَدِّي، إِنِّي أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ‏ فَقَالَتِ الْمَلَائِكَةُ: يَا رَبَّنَا- أَ فَتَأْذَنُ لَنَا أَنْ نُنْزِلَ إِلَى هَذَا الْمُثْخَنِ بِالْجِرَاحَاتِ- مِنْ شَرَابِ الْجَنَّةِ وَ رَيْحَانِهَا- لِيَنْزِلَ بِهِ عَلَيْهِ الشِّفَاءُ فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: سَوْفَ أَجْعَلُ لَهُ أَفْضَلَ مِنْ ذَلِكَ- رِيقَ مُحَمَّدٍ يَنْفُثُ مِنْهُ عَلَيْهِ وَ مَسَحَ يَدَهُ عَلَيْهِ، فَيَأْتِيهِ الشِّفَاءُ وَ الْعَافِيَةُ، يَا عِبَادِي إِنِّي أَنَا الْمَالِكُ لِلشِّفَاءِ، وَ الْإِحْيَاءِ وَ الْإِمَاتَةِ، وَ الْإِغْنَاءِ وَ الْإِفْقَارِ، وَ الْإِسْقَامِ، وَ الصِّحَّةِ، وَ الرَّفْعِ، وَ الْخَفْضِ، وَ الْإِهَانَةِ وَ الْإِعْزَازِ دُونَكُمْ وَ دُونَ سَائِرِ خَلْقِي.
قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ: كَذَلِكَ أَنْتَ يَا رَبَّنَا.
فَقَالَ سَعْدٌ: يَا رَسُولَ اللَّهِ قَدْ أُصِيبَ أَكْحَلِي‏ هَذَا، وَ رُبَّمَا يَنْفَجِرُ مِنْهُ الدَّمُ وَ أَخَافُ الْمَوْتَ وَ الضَّعْفَ- قَبْلَ أَنْ أَشْفِيَ مِنْ بَنِي قُرَيْظَةَ. [فَمَسَحَ عَلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله يَدَهُ فَبَرَأَ- إِلَى أَنْ شَفَى اللَّهُ صَدْرَهُ مِنْ بَنِي قُرَيْظَةَ] فَقُتِلُوا عَنْ آخِرِهِمْ. وَ غُنِمَتْ أَمْوَالُهُمْ وَ سُبِيَتْ ذَرَارِيُّهُمْ، ثُمَّ انْفَجَرَ كَلْمُهُ‏ وَ مَاتَ، وَ صَارَ إِلَى رِضْوَانِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
فَلَمَّا رَقَأَ دَمُهُ [مِنْ جِرَاحَاتِهِ‏] قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله:يَا سَعْدُ سَوْفَ يَشْفِي اللَّهُ [بِكَ‏] غَيْظَ الْمُؤْمِنِينَ، وَ يَزْدَادُ لَكَ غَيْظَ الْمُنَافِقِينَ.
فَلَمْ يَلْبَثْ [إِلَّا] يَسِيراً حَتَّى كَانَ حُكِّمَ سَعْدٌ فِي بَنِي قُرَيْظَةَ لَمَّا نَزَلُوا [بِحُكْمِهِ‏] وَ هُمْ تِسْعُ‏ مِائَةٍ وَ خَمْسُونَ رَجُلًا جَلْداً. شَبَاباً ضَرَّابِينَ بِالسَّيْفِ فَقَالَ: أَ رَضِيتُمْ بِحُكْمِي قَالُوا: بَلَى.
وَ هُمْ يَتَوَهَّمُونَ أَنَّهُ يَسْتَبْقِيهِمْ‏ لِمَا كَانَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُمْ- مِنَ الرَّحِمِ وَ الرَّضَاعِ وَ الصِّهْرِ قَالَ: فَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ. فَوَضَعُوهَا، قَالَ: اعْتَزِلُوا. فَاعْتَزَلُوا، قَالَ: سَلِّمُوا حِصْنَكُمْ. فَسَلَّمُوهُ.
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: احْكُمْ فِيهِمْ يَا سَعْدُ.
فَقَالَ: قَدْ حَكَمْتُ فِيهِمْ بِأَنْ يُقْتَلَ رِجَالُهُمْ، وَ تُسْبَى نِسَاؤُهُمْ وَ ذَرَارِيُّهُمْ وَ تُغْنَمُ أَمْوَالُهُمْ فَلَمَّا سَلَّ الْمُسْلِمُونَ سُيُوفَهُمْ لِيَضَعُوا عَلَيْهِمْ‏ قَالَ: سَعْدٌ: لَا أُرِيدُ هَكَذَا يَا رَسُولَ اللَّهِ.
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: كَيْفَ تُرِيدُ اقْتَرِحْ، وَ لَا تَقْتَرِحِ الْعَذَابَ، فَإِنَّ اللَّهَ كَتَبَ الْإِحْسَانَ فِي كُلِّ شَيْ‏ءٍ حَتَّى فِي الْقَتْلِ.
قَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ لَا أَقْتَرِحُ الْعَذَابَ إِلَّا عَلَى وَاحِدٍ، وَ هُوَ الَّذِي تَعَدَّى عَلَى صَاحِبِنَا هَذَا، لَمَّا كَفَّ عَنْهُ تَوْقِيراً لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع، وَ رَدَّهُ نِفَاقُهُ‏ إِلَى إِخْوَانِهِ مِنَ الْيَهُودِ فَهُوَ مِنْهُمْ، يُؤْتَى وَاحِدٌ وَاحِدٌ مِنْهُمْ نَضْرِبُهُ بِسَيْفٍ مُرْهَفٍ‏ إِلَّا ذَاكَ فَإِنَّهُ يُعَذَّبُ بِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: يَا سَعْدُ، أَلَا مَنِ اقْتَرَحَ عَلَى عَدُوِّهِ عَذَاباً بَاطِلًا، فَقَدِ اقْتَرَحْتَ أَنْتَ عَذَاباً حَقّاً.
فَقَالَ سَعْدٌ لِلْفَتَى: قُمْ بِسَيْفِكَ هَذَا- إِلَى صَاحِبِكَ الْمُتَعَدِّي عَلَيْكَ فَاقْتَصَّ مِنْهُ.
قَالَ: تَقَدَّمَ إِلَيْهِ فَمَا زَالَ يَضْرِبُهُ بِسَيْفِهِ- حَتَّى ضَرَبَهُ بِنَيِّفٍ‏ وَ عِشْرِينَ ضَرْبَةً- كَمَا كَانَ ضَرَبَهُ [هُوَ] فَقَالَ: هَذَا عَدَدُ مَا ضَرَبَنِي بِهِ فَقَدْ كَفَانِي.

فقط فرج.فضائل

09 Oct, 16:47


فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: فَمَا الَّذِي صَنَعَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ صلوات الله علیه لَمَّا كَفَّ صَاحِبُكَ وَ تَعَدَّى عَلَيْهِ الْآخَرُ قَالَ: جَعَلَ يَنْظُرُ إِلَيْهِ وَ هُوَ يَضْرِبُهُ بِسَيْفِهِ، لَا يَقُولُ شَيْئاً، وَ لَا يَمْنَعُهُ ثُمَّ جَازَ وَ تَرَكَهُمَا، وَ إِنَّ ذَلِكَ الْمَضْرُوبَ لَعَلَّهُ بِآخِرِ رَمَقٍ.
فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: يَا سَعْدُ لَعَلَّكَ تَقْدِرُ أَنَّ ذَلِكَ الْبَاغِيَ الْمُتَعَدِّيَ ظَافِرٌ إِنَّهُ مَا ظَفِرَ، يَغْنَمُ مَنْ ظَفِرَ بِظُلْمٍ! إِنَّ الْمَظْلُومَ يَأْخُذُ مِنْ دِينِ الظَّالِمِ- أَكْثَرَ مِمَّا يَأْخُذُ الظَّالِمُ مِنْ دُنْيَاهُ، إِنَّهُ لَا يُحْصَدُ مِنَ الْمُرِّ حُلْوٌ، وَ لَا مِنَ الْحُلْوِ مُرٌّ.
وَ أَمَّا غَضَبُكَ لِذَلِكَ الْمَظْلُومِ عَلَى ذَلِكَ الظَّالِمِ- فَغَضَبُ اللَّهِ لَهُ أَشَدُّ مِنْ ذَلِكَ وَ غَضَبُ الْمَلَائِكَةِ [عَلَى ذَلِكَ الظَّالِمِ لِذَلِكَ الْمَظْلُومِ‏].
وَ أَمَّا كَفُّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ صلوات الله علیه عَنْ نُصْرَةِ ذَلِكَ الْمَظْلُومِ، فَإِنَّ ذَلِكَ لَمَّا أَرَادَ اللَّهُ مِنْ إِظْهَارِ آيَاتِ مُحَمَّدٍ فِي ذَلِكَ، لَا أُحَدِّثُكَ يَا سَعْدُ بِمَا قَالَ اللَّهُ وَ قَالَتْهُ الْمَلَائِكَةُ
لِذَلِكَ الظَّالِمِ وَ لِذَلِكَ الْمَظْلُومِ وَ لَكَ، حَتَّى تَأْتِيَنِي بِالرَّجُلِ الْمُثْخَنِ‏ فَتَرَى فِيهِ آيَاتِ اللَّهِ الْمُصَدِّقَةَ لِمُحَمَّدٍ.
فَقَالَ سَعْدٌ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، وَ كَيْفَ آتِي بِهِ وَ عُنُقُهُ مُتَعَلِّقَةٌ بِجِلْدَةٍ رَقِيقَةٍ وَ يَدُهُ وَ رِجْلُهُ كَذَلِكَ، وَ إِنْ حَرَّكْتُهُ تَمَيَّزَتْ أَعْضَاؤُهُ وَ تَفَاصَلَتْ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: يَا سَعْدُ إِنَّ الَّذِي يُنْشِئُ السَّحَابَ- وَ لَا شَيْ‏ءَ مِنْهُ حَتَّى يَتَكَاثَفَ، وَ يُطْبِقُ أَكْنَافَ السَّمَاءِ وَ آفَاقَهَا ثُمَّ يُلَاشِيهِ مِنْ بَعْدُ حَتَّى يَضْمَحِلَّ فَلَا تَرَى مِنْهُ شَيْئاً، لَقَادِرٌ إِنْ تَمَيَّزَتْ تِلْكَ الْأَعْضَاءُ أَنْ يُؤَلِّفَهَا مِنْ بَعْدُ، كَمَا أَلَّفَهَا إِذْ لَمْ تَكُنْ شَيْئاً.
قَالَ سَعْدٌ: صَدَقْتَ يَا رَسُولَ اللَّهِ.
وَ ذَهَبَ، فَجَاءَ بِالرَّجُلِ، وَ وَضَعَهُ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله وَ هُوَ بِآخِرِ رَمَقٍ فَلَمَّا وَضَعَهُ انْفَصَلَ رَأْسُهُ عَنْ كَتِفِهِ، وَ يَدُهُ عَنْ زَنْدِهِ، وَ فَخِذُهُ عَنْ أَصْلِهِ.
فَوَضَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله الرَّأْسَ فِي مَوْضِعِهِ، وَ الْيَدَ وَ الرِّجْلَ فِي مَوْضِعِهِمَا، ثُمَّ تَفَلَ عَلَى الرَّجُلِ، وَ مَسَحَ يَدَهُ عَلَى مَوَاضِعِ جِرَاحَاتِهِ- وَ قَالَ:اللَّهُمَّ أَنْتَ الْمُحْيِي لِلْأَمْوَاتِ، وَ الْمُمِيتُ لِلْأَحْيَاءِ، وَ الْقَادِرُ عَلَى مَا تَشَاءُ، وَ عَبْدُكَ هَذَا مُثْخَنٌ بِهَذِهِ الْجِرَاحَاتِ- لِتَوْقِيرِهِ لِأَخِي رَسُولِ اللَّهِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع، اللَّهُمَّ فَأَنْزِلْ عَلَيْهِ شِفَاءً مِنْ شِفَائِكَ، وَ دَوَاءً مِنْ دَوَائِكَ، وَ عَافِيَةً مِنْ عَافِيَتِكَ.
قَالَ: فَوَ الَّذِي بَعَثَهُ بِالْحَقِّ نَبِيّاً، إِنَّهُ لَمَّا قَالَ ذَلِكَ الْتَأَمَتِ الْأَعْضَاءُ، وَ الْتَصَقَتْ وَ تَرَاجَعَتِ الدِّمَاءُ إِلَى عُرُوقِهَا، وَ قَامَ قَائِماً سَوِيّاً سَالِماً صَحِيحاً، لَا بَلِيَّةَ بِهِ، وَ لَا يَظْهَرُ عَلَى بَدَنِهِ أَثَرُ جِرَاحَةٍ، كَأَنَّهُ مَا أُصِيبَ بِشَيْ‏ءٍ الْبَتَّةَ.
ثُمَّ أَقْبَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله عَلَى سَعْدٍ وَ أَصْحَابِهِ فَقَالَ: الْآنَ بَعْدَ ظُهُورِ آيَاتِ اللَّهِ لِتَصْدِيقِ مُحَمَّدٍ، أُحَدِّثُكُمْ بِمَا قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ لَكَ- وَ لِصَاحِبِكَ هَذَا وَ لِذَلِكَ الظَّالِمِ،
إِنَّكَ لَمَّا قُلْتَ لِهَذَا الْعَبْدِ: أَحْسَنْتَ فِي كَفِّكَ عَنِ الْقِتَالِ- تَوْقِيراً لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ صلوات الله علیه أَخِي مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ، كَمَا قُلْتَ لِصَاحِبِهِ: أَسَأْتَ فِي تَعَدِّيكَ عَلَى مَنْ كَفَّ عَنْكَ- تَوْقِيراً لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ صلوات الله علیه وَ قَدْ كَانَ لَكَ قَرْناً كَفِيّاً كُفْواً، قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهَا لَهُ: بِئْسَ مَا صَنَعْتَ [يَا عَدُوَّ اللَّهِ‏] وَ بِئْسَ الْعَبْدُ أَنْتَ فِي تَعَدِّيكَ- عَلَى مَنْ كَفَّ عَنْ دَفْعِكَ عَنْ نَفْسِهِ- تَوْقِيراً لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ صلوات الله علیه أَخِي مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ ص.

فقط فرج.فضائل

09 Oct, 16:47


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4922
ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: يَا عِبَادَ اللَّهِ- فَكَمْ مِنْ سَعِيدٍ بِشَهْرِ شَعْبَانَ فِي ذَلِكَ، وَ كَمْ مِنْ شَقِيٍّ هُنَاكَ، أَ لَا أُنَبِّئُكُمْ بِمِثْلِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ قَالُوا: بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ.
قَالَ: مُحَمَّدٌ فِي عِبَادِ اللَّهِ كَشَهْرِ رَمَضَانَ فِي الشُّهُورِ، وَ آلُ مُحَمَّدٍ فِي عِبَادِ اللَّهِ كَشَهْرِ شَعْبَانَ فِي الشُّهُورِ.
وَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ صلوات الله علیه فِي آلِ مُحَمَّدٍ كَأَفْضَلِ أَيَّامِ شَعْبَانَ وَ لَيَالِيهِ، وَ هُوَ لَيْلَةُ النِّصْفِ وَ يَوْمُهُ.
وَ سَائِرُ الْمُؤْمِنِينَ فِي آلِ مُحَمَّدِ كَشَهْرِ رَجَبٍ فِي شَهْرِ شَعْبَانَ، هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّهِ‏ وَ طَبَقَاتٌ، فَأَجَدُّهُمْ فِي طَاعَةِ اللَّهِ أَقْرَبُهُمْ شَبَهاً بِآلِ مُحَمَّدٍ.
أَ لَا أُنَبِّئُكُمْ بِرَجُلٍ قَدْ جَعَلَهُ اللَّهُ مِنْ آلِ مُحَمَّدِ كَأَوَائِلِ أَيَّامِ [رَجَبٍ مِنْ أَوَائِلِ أَيَّامِ‏] شَعْبَانَ: قَالُوا: بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ.
قَالَ: هُوَ الَّذِي يَهْتَزُّ عَرْشُ الرَّحْمَنِ بِمَوْتِهِ، وَ تَسْتَبْشِرُ الْمَلَائِكَةُ فِي السَّمَاوَاتِ‏
بِقُدُومِهِ، وَ تَخْدُمُهُ فِي عَرَصَاتِ الْقِيَامَةِ وَ فِي الْجِنَانِ مِنَ الْمَلَائِكَةِ أَلْفُ ضِعْفِ عَدَدِ أَهْلِ الدُّنْيَا- مِنْ أَوَّلِ الدَّهْرِ إِلَى آخِرِهِ، وَ لَا يُمِيتُهُ اللَّهُ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا- حَتَّى يَشْفِيَهُ مِنْ أَعْدَائِهِ وَ يَشْفِيَ صَاحِباً لَهُ، وَ أَخاً فِي اللَّهِ مُسَاعِداً لَهُ عَلَى تَعْظِيمِ آلِ مُحَمَّدٍ.
قَالُوا: وَ مَنْ ذَلِكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ.
قَالَ: هَا هُوَ مُقْبِلٌ عَلَيْكُمْ غَضْبَانُ، فَاسْأَلُوهُ عَنْ غَضَبِهِ، فَإِنَّ غَضَبَهُ لِآلِ مُحَمَّدٍ خُصُوصاً لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع.
فَطَمَحَ‏ الْقَوْمُ بِأَعْنَاقِهِمْ، وَ شَخَصُوا بِأَبْصَارِهِمْ، وَ نَظَرُوا، فَإِذَا أَوَّلُ طَالِعٍ عَلَيْهِمْ «سَعْدُ بْنُ مُعَاذٍ» وَ هُوَ غَضْبَانُ، فَأَقْبَلَ، فَلَمَّا رَآهُ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله قَالَ لَهُ:
يَا سَعْدُ أَمَا إِنَّ غَضَبَ اللَّهِ لِمَا غَضِبْتَ لَهُ أَشَدُّ، فَمَا الَّذِي أَغْضَبَكَ حَدِّثْنَا بِمَا قُلْتَهُ فِي غَضَبِكَ- حَتَّى أُحَدِّثَكَ بِمَا قَالَتْهُ الْمَلَائِكَةُ لِمَنْ قُلْتَ لَهُ، وَ مَا قَالَتْهُ الْمَلَائِكَةُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَجَابَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ.
فَقَالَ سَعْدٌ: بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ، بَيْنَا أَنَا جَالِسٌ عَلَى بَابِي، وَ بِحَضْرَتِي نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِيَ الْأَنْصَارِ، إِذْ تَمَادَى رَجُلَانِ مِنَ الْأَنْصَارِ، فَرَأَيْتُ فِي أَحَدِهِمَا النِّفَاقَ فَكَرِهْتُ أَنْ أَدْخُلَ بَيْنَهُمَا مَخَافَةَ أَنْ يَزْدَادَ شَرُّهُمَا، وَ أَرَدْتُ أَنْ يَتَكَافَّا فَلَمْ يَتَكَافَّا، وَ تَمَادَيَا فِي شَرِّهِمَا حَتَّى تَوَاثَبَا- إِلَى أَنْ جَرَّدَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السَّيْفَ عَلَى صَاحِبِهِ، فَأَخَذَ هَذَا سَيْفَهُ وَ تُرْسَهُ، وَ هَذَا سَيْفَهُ وَ تُرْسَهُ وَ تَجَاوَلَا وَ تَضَارَبَا، فَجَعَلَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا يَتَّقِي سَيْفَ صَاحِبِهِ بِدَرَقَتِهِ، وَ كَرِهْتُ أَنْ أَدْخُلَ بَيْنَهُمَا- مَخَافَةَ أَنْ تَمْتَدَّ إِلَيَّ يَدُ خَاطِئَةٍ، وَ قُلْتُ فِي نَفْسِي: اللَّهُمَّ انْصُرْ أَحَبَّهُمَا لِنَبِيِّكَ وَ آلِهِ.
فَمَا زَالا يَتَجَاوَلَانِ وَ لَا يَتَمَكَّنُ وَاحِدٌ مِنْهُمَا مِنَ الْآخَرِ- إِلَى أَنْ طَلَعَ عَلَيْنَا أَخُوكَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ صلوات الله علیه فَصِحْتُ بِهِمَا: هَذَا عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ صلوات الله علیه لَمْ تُوَقِّرَاهُ فَوَقِّرَاهُ وَ تَكَافَّا، فَهَذَا أَخُو رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله وَ أَفْضَلُ آلِ مُحَمَّدٍ.
فَأَمَّا أَحَدُهُمَا، فَإِنَّهُ لَمَّا سَمِعَ مَقَالَتِي- رَمَى بِسَيْفِهِ وَ دَرَقَتِهِ مِنْ يَدِهِ.
وَ أَمَّا الْآخَرُ فَلَمْ يَحْفِلْ بِذَلِكَ، فَتَمَكَّنَ لِاسْتِسْلَامِ صَاحِبِهِ مِنْهُ، فَقَطَعَهُ بِسَيْفِهِ قِطَعاً أَصَابَهُ بِنَيِّفٍ وَ عِشْرِينَ ضَرْبَةً، فَغَضِبْتُ عَلَيْهِ، وَ وَجَدْتُ‏ مِنْ ذَلِكَ وَجْداً شَدِيداً، وَ قُلْتُ لَهُ: يَا عَبْدَ اللَّهِ بِئْسَ الْعَبْدُ أَنْتَ- لَمْ تُوَقِّرْ أَخَا رَسُولِ اللَّهِ، وَ أَثْخَنْتَ بِالْجِرَاحِ مَنْ وَقَّرَهُ، وَ قَدْ كَانَ ذَلِكَ قَرْناً كَفِيّاً بِدِفَاعِكَ عَنْ نَفْسِهِ، وَ مَا تَمَكَّنْتَ مِنْهُ إِلَّا بِتَوْقِيرِهِ أَخَا رَسُولِ اللَّهِ ص.

فقط فرج.فضائل

30 Sep, 17:06


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4921
امیرالمومنین علی صلوات الله علیه روزی با جمعی از یاران خود به قبرستان رفتند، و رو به آنان فرمودند: «آیا می خواهید چیزی را بر شما بنمایانم که هرگز ندیده اید؟» عرض کردند: «بلی یا امیرالمؤمنین!»
حضرت بر سر قبر کهنه ای (که نشان می داد صاحب آن مدت پیش رحلت کرده) رفته و فرمودند: «یا عبدالله قُم باذن الله» ای بنده خدا به اذن خدا برخیز.
در همان حال قبر شکافته شد و پیرمردی با محاسن سفید از قبر بیرون آمد و عرض کرد: «السلام علیک یا ولی الله».
حضرت جواب او را داده و فرمودند: «چند سال است که از دنیا رفته ای؟» گفت: «فدایت شوم هنوز سال نشده.» حضرت فرمودند: چند ماه است؟ عرض کرد: «هنوز به ماه نرسیده». حضرت فرمودند: «چند روز است؟» گفت: «روز هم نشده». حضرت فرمودند: چنمد ساعت شده؟ عرض کرد: «به ساعت هم نرسیده؛ وقتی داخل قبر خود شدم بعد از سؤال نکیرین، حوری زیبا روی و خوش صورتی را در قبر دیدم، و او را در آغوش گرفتم، گردنبندی که در گردن داشتپاره گردید و دانه های آن متفرق شد و صد دانه داشت و من و او مشغول جمع کردن دانه ها شدیم و هنوز تمام نکرده بودیم که شما مرا خواستیدم.»
حضرت فرمودند: «به جایگاه خود برگرد، خداوند از رحمت بی پایانش او را بی نصیب نفرماید.»
وقتی رفت؛ حضرت فرمودند: «صد سال است از دنیا رفته است و مشغول برچیدن دانه های گردنبند خواهد بود تا قیامت، و عالم برزخ هم برای او نمودی ندارد.»
آنگاه حضرت سر قبری که تازه بود و گویا صاحب آن ساعتی پیش از دنیا رفته، آمده و صاحب آن قبر را صدا زدند.
جوانی سیاه روی با حالی زار از قبر بیرون آمده و گفت: «السلام علیکم یا امیرالمؤمنین»! حضرت جواب سلام او را داده و فرمودند: «چند ساعت است که از دنیا چشم بسته ای جوان؟» عرض کرد: «فدایت شوم از ساعت گذشته؛ حضرت فرمودند: «چند روز است؟» گفت: «از روز زیادتر است». حضرت فرمودند: «چند ماه است؟» عرض کرد: «از ماه هم بیشتر است»؛ حضرت فرمودند: «چند سال است؟» گفت: «خیلی سال است؛ آنقدر کار و زحمت و گرفتاری دارم که خاطرم نیست چند سال است گویا صد سال است.»
حضرت فرمودند: به جایگاهت برگرد؛ و در حق او دعا فرمودند، به برکت دعای آن حضرت در عقاب و عذاب او تخفیفی داده شدسپس حضرت فرمودند: «او را همین امروز و شاید یک ساعت پیش دفن کرده اند. بعد فرمودند: «فرق بین مؤمن و منافق همین قدر است.
🍐کتاب عالم قبر (مهدی فربودی) 163

فقط فرج.فضائل

29 Sep, 20:34


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4920
منهم جمال الدين محمد بن يوسف الزرندي الحنفي المتوفى 750 في «نظم درر السمطين» (ص 196 ط مطبعة القضاء) قال:روى‌ أنّ رجلا دفع إليه رقعة في حاجة فقال له: حاجتك مقضيّة، فقيل له:يا ابن رسول اللّه، لو نظرت في رقعته ثمّ رددت الجواب على قدر ذلك، فقال: أخشى أن يسألنى اللّه عن ذلّ مقامه حتّى أقرأ رقعته.
🍐إحقاق الحق و إزهاق الباطل 11/141
مردی حاجتی داشت که آن را در نامه ای نوشت و به دست امام حسن مجتبی صلوات الله علیه داد، امام حسن صلوات الله علیه بدون آنکه نامه را بخواند فرمود : حاجتت رواست!
شخصی عرض کرد : بهتر نبود نامه اش را می خواندید و آنگاه بر طبق حاجتش پاسخ می دادید؟
امام صلوات الله علیه پاسخ دادند : می ترسم که خداوند متعال به همان اندازه ای که وقت صرف می شود تا نامه اش را بخوانم ،من را مورد مواخذه قرار دهد.

فقط فرج.فضائل

29 Sep, 20:30


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4919
فرأى رجل من الشيعة في المنام رسول الله صلى الله عليه و آله قال له: إن رجلا من ولدي يحمل من سكة الموالي، و يدفن عند شجرة التفاح، في باغ عبد الجبار بن عبد الوهاب و أشار إلى المكان الذي دفن فيه- فذهب الرجل ليشتري الشجرة و مكانها من صاحبها فقال له: لأي شي‏ء تطلب الشجرة و مكانها. فأخبر بالرؤيا، فذكر صاحب الشجرة أنه كان رأى مثل هذه الرؤيا، و أنه قد جعل موضع الشجرة مع جميع الباغ وقفا على الشريف و الشيع يدفنون فيه‏.
🍐رجال النجاشي 248
شب شهادت حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) یکی از شیعیان ری در عالم رؤیا، پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ را دید که به او فرمود: «مردی از فرزندان مرا فردا از سکة الموالی می‌آورند و در باغ عبدالجبار بن عبدالوهاب، در کنار درخت سیب، دفن خواهند کرد». آن شخص نزد صاحب باغ رفت تا آن درخت و مکان آن را بخرد. صاحب باغ به او گفت: این درخت و مکانش را برای چه می‌خواهی‌؟ او جریان رؤیای خود را بازگو کرد. صاحب باغ گفت: من همچنین خوابی دیده‌ام و بدین‌جهت، محل این درخت و همه این باغ را وقف سادات و شیعیان کرده‌ام که اموات خود را در آن دفن کنند.

فقط فرج.فضائل

29 Sep, 20:30


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4918
قال علی بن موسی الرضا صلوات الله علیه:من زارنی بعد موتی ضمنت له الجنّة و من لم یقدر علی زیارتی فلیزر أخی عبد العظیم الحسنی بالری.
🍐کتاب نور الآفاق (شیخ جواد لاریجانی)
(مثل اینکه در تشخیص ابوالحسن اشتباهی رخ داده)امام هادی صلوات الله علیه فرمود:هرکس مرا زیارت کند بعد از شهادتم،بهشت را برایش ضمانت می کنم،و هرکس نمی تواند مرا زیارت کند، برادرم عبدالعظیم حسنی را در ری زیارت کند.

فقط فرج.فضائل

29 Sep, 20:29


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4917
الامام علی بن موسی الرضا صلوات الله علیه قال:من زار قبره وجبت له الجنة.
🍐حاشیه الشهید الثانی علی خلاصه الاقوال ص۱۹۱
(مثل اینکه در تشخیص ابوالحسن اشتباهی رخ داده)امام هادی صلوات الله علیه فرمود:هرکس قبر عبدالعظیم را زیارت کند، بر خدا لازم می شود که او را داخل بهشت کند.

فقط فرج.فضائل

29 Sep, 20:29


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4916
و ممن دفن من الطالبيين حيّاً عبد العظيم الحسني بالرّي و محمّد بن عبد الله بن الحسن.
🍐مثالب النواصب (ابن‌شهرآشوب) ۲۴۸
و کسانی از آل ابیطالب علیهم‌السلام که (توسط بنی العباس ملعون) زنده به گور شدند، عبدالعظیم حسنی در ری و محمد بن عبدالله بن حسن بودند.

فقط فرج.فضائل

29 Sep, 20:29


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم‏ وَ العَن أعدائهم أَجْمعين
🍎فضیلت شماره 4915
(عبد العظيم( و خاف من السلطان فطاف البلدان على أنه قيج‏، ثم ورد الري، و سكن بساربانان، في دار رجل من الشيعة في سكّة الموالي، و كان يعبد اللّه عزّ و جل في ذلك السرب‏، يصوم النهار و يقوم الليل‏.
🍐مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ الخاتمة ‏4/405
حضرت عبدالعظیم حسنی از حکومت زمان خود در هراس و مورد تهدید بود، و به‌همین دلیل وطن خود را ترک کرد و به‌طور ناشناس از این شهر به آن شهر می‌گریخت، تا این‌که وارد «شهر ری» شد و در محله «ساربانان»، خانه یکی از شیعیان، در «کوی بردگان» ساکن گردید و به عبادت و راز و نیاز با قاضی الحاجات و پروردگار خود مشغول شد. وی روزها را در «سرداب» خانه به سر می‌برد و روزه می‌گرفت و شب‌ها را به نماز و مناجات می‌پرداخت».

2,475

subscribers

1

photos

723

videos