DUOLAR OXIRAT HOVLISI

Истифтоҳ ( намозга кириш)да айтиладиган дуо

اللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ، لَكَ مُلْكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ مَلِكُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، وَلَكَ الْحَمْدُ، أَنْتَ الْحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْحَقُّ، وَقَوْلُكَ الْحَقُّ، وَلِقَاؤُكَ الْحَقُّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالنَّبِيُّونَ حَقٌّ، وَمُحَمَّدٌ ﷺ حَقٌّ، وَالسَّاعَةُ حَقٌّ، اللّٰهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خَاصَمْتُ، وَإِلَيْكَ حَاكَمْتُ، فَاغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ، وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ، وَمَا أَعْلَنْتُ، أَنْتَ الْمُقَدِّمُ، وَأَنْتَ الْمُؤَخِّرُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَنْتَ إِلَهِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ

Бу зикрни Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам кечаси таҳажжуд ўқиётганларида айтар эдилар: “Эй Аллоҳ! Сенга ҳамд бўлсин! Сен осмонлару ер ва улардаги барча нарсаларнинг нурисан. Сенга ҳамд бўлсин, Сен осмонлару ер ва улардагиларни тутиб турувчидирсан! Сенга ҳамд бўлсин, Сен осмонлару ер ва улардагиларнинг Роббидирсан! Сенга ҳамд бўлсин, осмонлару ер ва улардагилар Сеникидир! Сенга ҳамд бўлсин, Сен осмонлару ер Подшоҳидирсан! Сенга ҳамд бўлсин, Сен Ҳақсан! Ваъданг ҳақ, сўзинг ҳақ, Сен билан учрашиш ҳақ, жаннат ҳақ, дўзах ҳақ, набийлар ҳақ, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳақ ва қиёмат ҳақдир. Эй Аллоҳ! Сенга бўйсундим ва Сенга таваккал этдим. Сенга иймон келтирдим ва Сенга тавба қилдим. Сен учун талашдим (ботил ишларни ёмон кўрдим) ва Сени (ишларимда) ҳакам қилдим. Менинг олдин қилганларимни ҳам, кейин қилганларимни ҳам, яширин қилганларимни ҳам, ошкор қилганларимни ҳам мағфират эт. Аввал қилувчи ҳам, кейин қилувчи ҳам Сенсан! Сендан ўзга ҳақ илоҳ йўқ. Илоҳим Сенсан. Сендан ўзга ҳақ илоҳ йўқдир![Бухорий; Муслим ҳам шу маънодаги ҳадисни келтирган]

Истифтоҳ ( намозга кириш)да айтиладиган дуо

اللّٰهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، اللّٰهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، اللّٰهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ كثيراً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ كَثِيراً، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ كَثِيراً، وَسُبْحَانَ اللّٰهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً - ثَلاَثاً
أَعُوْذُ بِاللّٰهِ مِنَ الشَّيْطَانِ: مِنْ نَفْخِهِ، وَنَفْثِهِ، وَهَمْزِهِ

Аллоoҳу акбару кабийро, Аллоoҳу акбару кабийро, Аллоoҳу акбару кабийро, вал-ҳамдулиллааҳи касийро, вал-ҳамдулиллааҳи касийро, вал-ҳамдулиллааҳи касийро. Ва субҳааналлоҳи букротан ва асийлаа. Аъуузу биллааҳи минаш-шайтоони: мин нафхиҳии ва нафсиҳии ва ҳамзиҳ. [Абу Довуд, Ибн Можа ва Аҳмад. Муслим ҳам шунга яқин маънодаги ҳадисни келтирган]

💎 Sahih_duolar

Истифтоҳ ( намозга кириш)да айтиладиган дуо

وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السماواتِ وَالأَرْضَ حَنِيفاً وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ، إِنَّ صَلاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ، اللّٰهُمَّ أَنْتَ الْمَلِكُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَنْتَ رَبِّي وَأَنَا عَبْدُكَ، ظَلَمْتُ نَفْسِي وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبِي، فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبِي جَمِيعاً، إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ، وَاهْدِنِي لأَحْسَنِ الأَخْلاقِ، لاَ يَهْدِي لأَحْسَنِهَا إِلاَّ أَنْتَ، وَاصْرِفْ عَنِّي سَيِّئَهَا، لاَ يَصْرِفُ عَنِّي سَيِّئَهَا إِلاَّ أَنْتَ، لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ، وَالْخَيْرُ كُلُّهُ بِيَدِيْكَ، وَالشَّرُّ لَيْسَ إِلَيْكَ، أَنَا بِكَ وَإِلَيْكَ، تَبَارَكْتَ وَتَعَالَيْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوْبُ إِلَيْكَ

Осмонлару ерни яратган Зотга мусулмон бўлиб юзландим ва мен мушриклардан эмасман. Албатта, намозим, қурбонлигим, ҳаётим ва ўлимим оламлар Робби бўлмиш Аллоҳ учундир. Унинг шериги йўқ. Мен шунга буюрилдим ва бунга бўйсунувчи-мусулмонларданман. Эй Аллоҳ! Сен Маликсан ва Сендан ўзга ҳеч бир (ҳақ) илоҳ йўқ. Сен Роббимсан ва мен Сенинг қулингман. Мен (гуноҳлар қилиб) ўзимга зулм қилдим ва гуноҳларимни эътироф этдим. Менинг барча гуноҳларимни кечир. Албатта, гуноҳларни ёлғиз Сен кечирувчисан. Мени энг гўзал хулқларга йўлла. Албата, гўзал хулқлар сари ёлғиз Сенгина ҳидоят этасан. Мендан ёмон хулқларни кетказ. Албатта, ёмон хулқларни фақат Сенгина мендан кетказишга қодирсан. Мен Сенинг итоатингда турувчи ва Сенинг итоатингда бўлувчиман. Сенинг қўлингдадир ва ёмонлик Сенга нисбат берилмас. Мен Сен билан борман (яъни, мададинг билан мавжудман) ва Сенга қайтаман. Сен улуғ ва олий бўлдинг. Сендан мағфират сўрайман ва Сенга тавба(лар) этаман. [Муслим]

💎 Sahih_duolar

Истифтоҳ ( намозга кириш)да айтиладиган дуо


سُبْحَانَكَ اللّٰهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، وَتَبَارَكَ اسْمُكَ، وَتَعَالَى جَدُّكَ، وَلاَ إِلَهَ غَيْرُكَ

Эй Аллоҳ! Сен (барча айбу нуқсонлардан) поксан. Сенинг ҳамдинг билан (тасбеҳ айтдим). Сенинг исминг баракотли, улуғлигинг олий бўлди ва Сендан ўзга ҳақ илоҳ йўқ. [Абу Довуд, Насоий, Термизий ва Ибн Можа]

🌐 Sahih_duolar

Истифтоҳ ( намозга кириш)да айтиладиган дуо

اللّٰهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، اللّٰهُمَّ نَقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللّٰهُمَّ اغْسِلْنِي مِنْ خَطَايَايَ بِالثَّلْجِ وَالْمَاءِ وَالْبَرَدِ

Эй Аллоҳ, мен билан хатоларим орасини мағриб билан машриқ ўртасини узоқ қилганинг каби йироқлаштир. Эй Аллоҳ! Оппоқ либос кирликдан тозалангани каби мени ҳам хатоларимдан тозала. Эй Аллоҳ! Мени хатоларимдан қор билан, сув билан ва дўл билан юв-покла! [Бухорий ва Муслим]

🌐 Sahih_duolar

Азон зикрлари

اللّٰهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلاةِ القَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّداً الوَسِيلَةَ وَالفَضِيلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَاماً مَّحْمُوْداً الَّذِي وَعَدْتَهُ، [إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيعَادِ]

Кейин дуо қилиб айтади: “Ушбу комил даъват-чақириқнинг, ҳозир бўлган (вақти етган) намознинг Робби бўлган эй Аллоҳ! Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва салламга васила (Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам унга эришишга умид қилган Жаннатдаги манзилат) ва фазилат ато эт. Уни Ўзинг ваъда қилган мақтовли мақомга чиқар”. [“Албатта, Сен ваъдага хилоф қилмайсан”]. [Бухорий, қавс ичида келтирилгани эса Байҳақийдан]

🌐 Sahih_duolar

Азон зикрлари

وَأَنَا أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللّٰهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ، رَضِيتُ بِاللّٰهِ رَبّاً، وَبِمُحَمَّدٍ رَسُوْلاً، وَبِالإسْلامِ دِيناً.

Мен ҳам Аллоҳдан ўзга ҳақ илоҳ йўқлигига, Унинг ёлғиз, шериксиз эканига ва Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам Унинг қули ҳамда Расули эканига гувоҳлик бераман. Аллоҳ Роббим, Муҳаммад пайғамбарим ва Ислом диним эканлигига рози бўлдим. [Муслим]Буларни муаззин икки шаҳодатни – “Ашҳаду аллаа илааҳа иллаллооҳ” ва “Ашҳаду анна Муҳаммадар росуулуллооҳ”ни – айтганидан сўнг айтади. [Ибн Хузайма]

🌐 Sahih_duolar

Азон зикрлари

لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللّٰ

“Ҳайя алас-солат” ва “Ҳайя алал-фалаҳ”дан бошқаларида муаззиннинг сўзи қайтарилади. “Ҳайя алас-солат” ва “Ҳайя алал-фалаҳ” дейилганда (азон эшитувчи) “Ла ҳавла ва ла қуввата илла биллааҳ”, деб айтади. [Бухорий ва Муслим]

🌐 Sahih_duolar

🤲 Аллоҳни зикр қилиш машаққат жиҳатидан амалларнинг энг осонидир. Шунга кўра зикрни кўп қилишлик қалбни ҳаёт эканлигини аломати ҳисобланади, зикрни озлиги эса даражасига қараб қалбни касал ёки ўлган эканлигини англатади. Аллоҳ таоло мунофиқлар ҳақида шундай дейди:

وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا
"...ва Аллоҳни камдан кам зикр қиларлар" (Нисо:142).

✍🏻 Шайҳ Абдулазиз Торифий

— Ажиб томони шундаки зикр ҳеч қандай куч ёки маблағ сарфламасдан қилинадиган иш бўлишига қарамасдан қўпчилик уни қилишдан мосуво. Мана шундан ҳам билсак бўладики Аллоҳ бирор ишга тавфиқ (имконият) бермаса қила олмас эканмиз. Биз Аллоҳ таолодан зикрни қилишга тавфиқ сўрайлик, ин ша Аллоҳ қолган ишларга ҳам йўл очиб беради. Бу ҳоссатан олдига катта мақсадларни қўйган одамлар учун маслаҳатдир ва Аллоҳнинг зикри нажот сабабларидандир.

وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
"Аллоҳни кўп зикр қилинг, шоядки ютуққа эришсангиз" (Жума:10).

🌐 Sahih_duolar

Гуноҳ қилиб, кейин тавба қиладиган, кейин яна гуноҳ қилиб, яна тавба қиладиган кишига "аввоб" дейилади.

Уни мунофиқ, ярамас дейилмайди, гарчи гуноҳини минг марта такрорласа ҳам.

Зотан, Аллоҳ биздан беҳожат ва тавбамиздан хурсанд бўлади.

Аввоб ким?

Ибн Қаййим раҳимаҳуллоҳ айтади:
«Убайд ибн Умайр деди:
«Гуноҳларини эслаб, кейин истиғфор айтадиган киши аввобдир».

Мужоҳид айтади:
«У — ёлғизликда гуноҳини эслаб, истиғфор айтадиган киши».

Саид ибн Мусаййиб айтади:
«У гуноҳ қилиб, кейин тавба қиладиган. Кейин яна гуноҳ қилиб, яна тавба қиладиган кишидир».

Ибн Қаййим раҳимаҳуллоҳ айтади:
Аввоб — гуноҳдан Аллоҳнинг тоатига ва ғафлатдан Унинг зикрига қайтувчи киши».

(Фавоид, 13)

🌐 Sahih_duolar

Масжиддан чиқишда айтиладиган дуо

بِسْمِ اللّٰهِ وَالصَّلاةُ وَالسَّلامُ عَلَى رَسُوْلِ اللّٰهِ، اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ، اللّٰهُمَّ اعْصِمْنِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ

Бисмиллаҳ. Росулуллоҳга саловату саломлар бўлсин! Эй Аллоҳ! Мен Сенинг фазлу марҳаматингдан сўрайман! Эй Аллоҳ, мени тошбўрон қилинган шайтондан маъсум эт-сақла! [Ибн Можа]

🌐 Sahih_duolar

Масжидга киришда айтиладиган дуо

اللّٰهُمَّ افْتَحْ لِي أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ

Эй Аллоҳ! Менга раҳматинг эшикларини оч. [Муслим]

🌐 Sahih_duolar

Масжидга киришда айтиладиган дуо

أَعُوْذُ بِاللّٰهِ الْعَظِيمِ، وَبِوَجْهِهِ الْكَرِيمِ، وَسُلْطَانِهِ الْقَدِيمِ، مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، [بِسْمِ اللّٰهِ، وَالصَّلاةُ] وَالسَّلامُ عَلَى رَسُوْلِ اللّٰهِ

Улуғ Аллоҳдан Унинг карим юзи ва қадим салтанати билан тошбўрон қилинган шайтондан паноҳ тилайман. [Бисмиллаҳ, саловат] ва салом Росулуллоҳга бўлсин.[Абу Довуд, қавс ичидаги лафз Ибн Сунний зиёдаси]

🌐 Sahih_duolar

Масжидга боришда айтиладиган дуо

وَهَبْ لِي نُوراً عَلَى نُورٍ

Менга нур устига яна нур бер.[Ибн Ҳажар]

🌐 Sahih_duolar

Масжидга боришда айтиладиган дуо

وَزِدْنِي نُوراً، وَزِدْنِي نُوراً، وَزِدْنِي نُوراً

Менда нурни зиёда эт. Менда нурни зиёда эт. Менда нурни зиёда эт. [Бухорий]

🌐 Sahih_duolar

Масжидга боришда айтиладиган дуо

اللّٰهُمَّ اجْعَلْ لِي نُوراً فِي قَبْرِي وَنُوراً فِي عِظَامِي

Эй Аллоҳ, менинг қабримда ва суякларимда нур қил. [Термизий]

🌐 Sahih_duolar

Масжидга боришда айтиладиган дуо

اللّٰهُمَّ اجْعَلْ فِي قَلْبِي نُوْراً، وَفِي لِسَانِي نُوْراً، وَفِي سَمْعِي نُوْراً، وَفِي بَصَرِي نُوْراً، وَمِنْ فَوْقِي نُوْراً، وَمِنْ تَحْتِي نُوْراً، وَعَن يَمِيْنِي نُوراً، وَعَنْ شِمَالِي نُوراً، وَمِنْ أَمَامِي نُوْراً، وَمِنْ خَلْفِي نُوْراً، وَاجْعَلْ فِي نَفْسِي نُوراً، وَأَعْظِمْ لِي نُوراً، وَعَظِّمْ لِي نُوراً، وَاجْعَلْ لِي نُوراً، وَاجْعَلْنِي نُوراً، اللّٰهُمَّ أَعْطِنِي نُوْراً، وَاجْعَلْ فِي عَصَبِي نُوراً، وَفِي لَحْمِي نُوراً، وَفِي دَمِي نُوراً، وَفِي شَعْرِي نُوراً، وَفِي بَشَرِي نُوراً.

Эй Аллоҳ! Менинг қалбимда, тилимда, эшитишим-қулоғимда, кўзимда, устимдан, остимдан, ўнгимдан, чапимдан, олдимдан ва ортимдан нур қил. Қалбимда нур қил. Менда нурни кўп қил. Уни менда яна ҳам мўл-кўл эт. Менга нур қил, мени нур қил. Эй Аллоҳ, менга нур ато эт. Менинг пайларимда, гўштларимда, қонимда, сочим(мўйим)да ва теримда нур қил.
[Бухорий ва Муслим]

🌐 Sahih_duolar