دکتر فریبرز استیلایی روانپزشک

.
در مقابل پارتنر وظیفه مهمی وجود دارد که گاهی فراموشش می‌کنیم یا آن را بی‌اهمیت میدانیم: «درکِ عمیقِ احساسی که او دارد»
هیچکس بهتر از شما نمی‌تواند این نیاز را درک کند. شما هستید که هروز او را می‌بینید، با او نفس میکشید و او را نفس میکشید. شما هستید که میتوانید بفهمید امروز بی حوصله است، امروز موهایش را شانه نکرده یا قهوه فوری را جایگزین اسپرسوی محبوبش کرده است. فقط شما می‌توانید کشف کنید که امروز همان لباس دیروز را دوباره پوشیده، با پت‌تان بازی نکرده و بی‌هدف کانالهای تلویزیون را عوض میکند. فقط شما می‌توانید این تغییرات کوچک را ببینید. اینکه همان آدم دیروز نیست باید برایتان کافی باشد، حتی اگر بگوید:«آره. خوبم»
نپرسید در چنین مواقعی چه باید بکنم. همین که بفهمید و نشان دهید که فهمیده‌اید و اهمیت بدهید به تفاوتی که ایجاد شده، نود درصد راه را رفته‌اید.
پ.ن. فیلمها کم کم سخت‌تر میشوند. اسم این یکی چیست؟ مثل همیشه تقلب آزاد است!
نمره ای ام دی بی: هفت و هشت دهم
نمره من: هفت و نیم

@doctorfarest

.
الف. «همیشه بهم میگفت دوستت دارم. منم دوستش داشتم. می‌گفت حالم با تو خوبه، بی تو غمگینم. یعنی دروغ می‌گفته همیشه؟ اگه دروغ نبوده پس چی بوده؟ چه جوری میشه به من بگه دوستت دارم ولی منو بپیچونه و بگه میخام بخابم ولی بعد خبرش برسه رفته مهمونی و از شانس بدش به دختری پیشنهاد داده که دوست من در اومده؟ این دوس داشتنه؟»
ب‌‌. مهدخت عزیز! اشتباه نکن. ایمان به تو دروغ نگفته. فقط تو را جور دیگری دوست داشته. ما به همدیگر میگوییم دوستت دارم اما منظور یکسانی نداریم. وقتی شریکتان به شما می‌گوید دوستت دارم، باید ببینید چگونه دوستتان دارد؟ دوستت دارم یعنی میخواهم با تو حرف بزنم؟ با تو مسافرت بروم؟ پزِ داشتنت رو به دوستانم بدهم؟ با تو سکس کنم؟ تا آخر عمر کنارم باشی؟ مادر/پدر بچه ام باشی؟ پولهایت را دوست دارم؟ خوشگلی و تیپ جذابت را دوست دارم؟
و چک کنید آیا شما هم همانگونه دوستش دارید؟ اگر شما جور دیگری دوستش داشته باشید، کلاهتان پس معرکه‌س.
پ.ن. یک: اسم فیلم را کامنت کنید. به یه نفر به قید قرعه بیست دقیقه مشاوره رایگان به ارزش سیصد و پنجاه هزار تومان تعلق میگیرد. 
نمره ای ام دی بی: ۷.۹
نمره من: ۷.۵
@doctorfarest

ارتباط با منشی
@monshi_dr_farest

.

الف. ما به عنوان تراپیست نیاز به یک ورژن کامل با تمام جزئیات همراه با مثال داریم. قبل از جلسه‌ها همیشه یادداشت کنید که چه چیزهایی می‌خواهید بگویید تا بتوانید همه چیز را بدون فراموشی در اختیار درمانگرتون قرار بدید. حتماً نیاز داریم که برای ما مثال بزنید. توصیف به تنهایی کافی نیست. وقتی می‌گید من آدم کمالگرایی هستم باید چند تا مثال بزنید تا بر اساس اون‌ها درمانگر واقعاً قانع بشه که شما کمال گرایید. اگر که معتقدید که پارتنرتون آدم خسیسیه حتماً چند تا مثال از رفتارهاش بزنید تا درمانگر بتونه این برداشت رو خودش بکنه که پارتنر شما آدم خسیسیه.


ب. نگران برداشت ما از خودتون نباشید. ما به عنوان درمانگر انقدر چیزهای عجیب و غریب شنیدیم که هیچ چیزی در داستان زندگی شما برای ما شوکه کننده نیست. پس لازم نیست خودتونو سانسور کنید همه چیز رو بگید و نگران احساسی که در درمانگرتون ایجاد می‌شه نباشید.


ب. ممکنه داستانی که شما می‌گید از نظر جامعه اینطور برداشت بشه که شما آدم بدی هستید، حال به هم زنید، کثیفید یا اصلاً انسان نیستید ولی ما به عنوان درمانگر یاد گرفتیم که آدم‌ها رو اینجوری قضاوت نکنیم. وظیفه ما نگاه بسته و کورکورانه به شما نیست وظیفه ما کمک به حل مشکلات شماست.


ج. تراپیست وظیفه داره که شما رو درک کنه.  برای این کار آموزش دیده‌ایم. ولی هیچ وقت بی‌نقص نیستیم اگر که احساس کردید که درمانگر شما نمی‌تونه شما رو درک کنه حتماً این رو بهش بگید. وظیفه متقابلی وجود داره از طرف مراجع که درمانگر حقشه بدونه که مراجعه چه انتقادی به روش کار اون داره. اینکه به درمانگرتون بگید من احساس می‌کنم تو منو درک نمی‌کنی نه تنها کار اشتباهی نیست که به درمانگر کمک می‌کنه که بتونه بهتر شما رو درک کنه.


د. زمان‌هایی که احساس می‌کنید درمانگر اون پاسخ مناسب رو به شما نداده یا چیزی که انتظارش رو داشتید نشنیدید حتماً بهش بگید. گاهی درمانگر متوجه این نبوده که الان چه عکس العمل یا چه پاسخی مناسب بوده است. گاهی وقت‌ها متوجه بوده ولی جوابی داده که شما دوسش ندارید در اینجور مواقع باید شما را قانع کنه که درسته این جواب رو دوست نداشتید ولی به نفعته. پس ازش بخواید که قانعتون کنه.


پ.ن. یک. به یک نفر از کسانی که اسم فیلم رو درست حدس بزنند بر اساس قرعه کشی یک جلسه بیست دقیقه ای مشاوره به ارزش سیصد و پنجاه هزار تومان هدیه میشود. 

پ.ن. دو. نمره آی‌ام دی بی ۸.۳

نمره من : ۹.۵

@doctorfarest

ارتباط با منشی
@monshi_dr_farest

الف. «دختر آخریم سی سالشه. خبر مرگشو بیارن. دو سال بود یه زنگ نزده بود بهم. انگار نه انگار مادر داره. شنیده بودم رفته مشهد تو هتل کار می‌کنه. مگه من چه ظلمی کرده بودم بهش؟ فک نمیکنه مادر چی میکشه؟ دو سال بی‌خبری شما میفهمی یعنی چی پسر جان؟ بعد از دوسال خواهر وسطی‌ش خبرشو آورد. کاش نمی‌آورد. من یزیدم بود حقم نبود اینجوری کنه با من. خواهرش میگه دیدنش داره با یه مرد نامحرم تو یه خونه زندگی می‌کنه. نه عقدی نه صیغه‌ای. هیچی! این چه بلایی بود سر من آورد؟ آدم کافر باشه ولی مادر نباشه پسر جان!»
ب. حاجیه خانم حدود هشتاد ساله است. پنجاه ساله بوده که ته‌تغاری‌ش رقیه را به دنیا آورده. «البته الان خاااانوم امروزی شده و به همه یاد داده به من بگین بهار. خاک بر سر باباش که نطفه اونو تو شکم من کاشت. یکی نیس بهش بگه خدا زده! تو سگ لرز زمستونم نیستی، بهار آخه» بی امان به دخترش بد و بیراه می‌گوید و نفرینش میکند و آخر میپرسد:«میشه یه قرص قوی بدی بیخیال این دختره بشم؟»
ج. درک احساس حاجیه خانم شاید سخت باشد. این میزان خشم و تنفر از بچه‌ای که نه ماه در شکمت، در پنجاه سالگی، حملش کرده‌ای و با سختی بزرگش کرده‌ای، برای ما قابل فهم نیس. برای حاجیه خانم کار زیادی نمیشود کرد اما یادمان باشد بچه های ما نسل فردا هستند. آنها در خوشبینانه‌ترین حالت خیلی خیلی عقاید و افکار متفاوتی با ما خواهند داشت. نه تنها قرار نیست شبیه ما باشند که احتمالا در بنیادی‌ترین عقاید، متضاد ما هم خواهند شد. از دور به تماشایشان بنشینید و از شاد بودنشان لذت ببرید نه از شباهتشان به خودتان. 
پ.ن. یک. برای پ و الف که دختران نسل فردایند. آزاد و مستقل
پ.ن. دو. میدانم دیر به دیر مینویسم، اما هستم و قول میدهم فعالتر باشم

@doctorfarest

ظرفیت تکمیل شد

جمعه پانزدهم دی ماه

ثبت نام کارگاه:
@monshi_dr_farest

مسیح 43 ساله با دوستش وارد اتاق شدن اون طور که دوستش میگفت او نیرو محرکه ی حضور مسیح بوده و گفته برو جلو من همراهتم. مسیح برای ترک اعتیاد به ما مراجعه کرده، ابتدای قضیه همه چیز عادی پیش میرفت و مسیح همچنان سرش به سمت پایین بود و در زمان 10 دقیقه حدود 3 بار سرش را بالا آورد. روال عادی طی شد به نقطه ای از گفتگو رسیدیم که نیاز دونستم دوستش بیرون اتاق منتظر باشه.

"حدود 20 سال هست که مصرف هروئین وشیشه دارم، تو این مدت همسرم همه جوره باهام کنار اومده و همراهم بوده ولی... "

گریه ای از درون سرازیر شد، عمیق و شدید همراه با همان رفتار شرمساری که در طول این زمان کوتاه در اتاق من در جریان بود.

"ولی چهار سال و نه ماهه که بچه م رو ندیدم. دلم تنگ شده براش آقای دکتر! دلم میخواد بغلش کنم. به خودم فشارش بدم. دخترا رو حتما شنیدین بابایی هستن ولی میدونین باباها چقدر برای دختراشون بال بال میزنن؟"




میدانستم. دو تا دختر دارم و میدانستم. همین حالا که اینها را مینویسم و پارمیس مشغول تکالیفش هست و افرا بغل فریده کش و قوس میرود دلم برایشان تنگ میشود.

در حوالی همان چهار سال پیش اعتیاد مسیح به اوج میرسه و دچار توهم های ناشی از مصرف مواد میشود و جان دختر کوچکش در خطر بود، پدر مسیح، بیتا را با خود به خانه میبرد و از آن روز تا به الان هیچ گونه ارتباط و دیداری بین خانواده و فرزند نبوده و مسیح میانه دو راهی مانده؟ از طرفی وابستگی به مواد- از طرف دیگر فرزند و خانواده.

با توجه به مصرف همزمان مخدر و محرک و شرایط عمومی جسمی مسیح درمان سم زدایی شروع شد. دوره درمان دارویی حدود شش ماه است و در میانه درمان داروی ضد وسوسه برایش شروع خواهد شد. مسیح قول داد که در آخرین جلسه با دخترش بیاید و من از همین حالا برای شش ماه بعد و دیدن رابطه پدر دختری شان لحظه شماری میکنم.

من به پدرم هرچی اصرار میکنم نمیاد دکتر و مجبور شدم خودم به تنهایی بیام اینجا. پدرم از قدیم الایام پرخاشگری داشت داد و بیداد و دعوا تو خونه مون یک امر طبیعی بود مثل غذا خوردن. الان 3 ساله که میزان عصبی بودن و پرخاشگری به شدت زیادتر شده و یکسری علائم دیگه رو هم داره من فکر میکنم داره ادا در میاره میخواد جلب توجه کنه، باز با خودم فکر میکنم یک مرد 74 ساله چرا باید ادا اطوار در بیاره؟ مادر و بچه ها که ما باشیم حسابی هوا شو داریم. الان گاهی خوبه گاهی بد یک تایمی اینقدر حرف میزنه حرف میزنه که گلوش خشک میشه در حدی صحبت میکنه که ترجیح میده غذا نخوره ولی حرف بزنه، گلوش خشک میشه ولی نمیره آب بخوره، دائما هم از گذشته ها صحبت میکنه، بعضی اوقات پیش میاد که اسم ما رو فراموش میکنه، اون روز رفته بود ماست بخره با مغازه دار دعواش شده سر این که 4000 ت داده برای خرید ماست و مغازه دار میگه قیمت ماست 40000 هست. سر این موضوع که تو داری دزدی میکنی دعوای شدیدی شد و از این موارد این چنینی زیاد هستش.

در نهایت و با اصرار من برای اینکه خود بیمار باید حتما معاینه شود، آقای پدر را به مطب آوردند. در مصاحبه با اقای ر. همانطور که پسرش گفت، پرحرف است طوری که نمی تواند جلوی سیل کلماتش را گرفت. کل صحبت تقریبا فاقد محتوا است و چسباندن و تکرار بی معنای چندین جمله ی بی ربط است. اختلال حافظه به خصوص حافظه کوتاه مدت و متوسط واضح است و در تست MMSE که برای سنجش وضعیت ذهنی انجام می شود نمره بسیار پایین (۱۴) را به دست آورد.
با تشخیص دمانس نوع آلزایمر درمان با دونپزیل ۵ میلی گرم و ممانتین ۵ میلی گرم شبانه و ریسپریدون ۱ میلی گرم برای کنترل پرخاشگری دوبار در روز تجویز شد .