ਚਕਲੋ ਧਰਲੋ story..z 😎

ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਲਵਲੀ ਕਲਾਸਰੂਮ ਵਿੱਚ ਦਾਖਿਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਰਵੀ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਦੀ ਕਿੱਕ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦੱਸੇ ਟਿਕਾਣੇ ਤੇ ਪੰਹਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰਵੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਛੱਡੇ ਆਉਂਦਾ ਭੈਣ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਹੁਣ ਦੱਸ ਕਿੱਥੇ ਦਾ ਪਲੈਨ ਆ। ਜੱਸੀ:- ਮੈਂ ਚਲਾਉਂਦਾ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੂੰ ਪਿੱਛੇ ਬੈਠ। ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਹਿਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪੈਂਦੇ ਨੇ
ਰਵੀ:- ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੱਸਦੇ ਸਾਲਿਆ ਕਿੱਥੇ ਲੈ ਕੇ ਚੱਲਾ ਮੈਨੂੰ? ਜੱਸੀ:- ਰੰਡੀਆਂ ਦੇ ਢਾਬੇ ਤੇ!
ਰਵੀ:- ਮਤਲਬ?
ਜੱਸੀ:- ਸਾਲਿਆ ਕੋਠੇ ਤੇ ਜਿੱਥੇ ਵੰਨ ਸਵੰਨਿਆਂ ਰੰਨਾਂ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਜਿਹਨੂੰ ਮਰਜ਼ੀ ਬਜਾਉ ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ….
ਰਵੀ:- ਅੱਛਾ ਇੱਦਾਂ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਆ?
ਜੱਸੀ:- ਆਹੋ
ਰਵੀ:- ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਹੀ ਨੀ ਸੀ।
ਜੱਸੀ:- ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਰਹੋਗੇ ਤੇ ਐਸ਼ ਕਰੋਗੇ
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਜਾਣੇ ਕੋਠੇ ਤੇ ਪੁੰਹਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਥੇ ਕੱਲੇ ਕੱਲੇ ਕਮਰੇ ਚੋ ਆਹ ਆਹ ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਗੂੰਜ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਉਹ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਪੁੰਹਚ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
( ਜਿੱਥੇ ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ ਰੰਡੀ ਬੁੱਕ ਕਰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। )
ਉਥੇ ਇੱਕ ਭਾਬੀ ਜਹੀ ਬੈਠੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਭਾਬੀ:- ਜਨਾਬ ਕਿਹੋ ਜਹੀ ਰੰਡੀ ਚਾਹੀਦੀ ਆ ਜੱਸੀ:- ਮਹਿੰਗੀ ਹੋਵੇ। ਫੁੱਦੀ ਕੱਸਵੀਂ ਤੇ ਗਾਂਡ ਮੋਟੀ ਹੋਵੇ!
ਭਾਬੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗੀ ਰਾਂਡ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੋਹਰੇ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ। 5000 ਦੀ ਬਜਾਓ 2 ਘੰਟੇ। ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਜਾਣੇ ਰਾਂਡ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਬੜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਸ ਰਾਂਡ ਦੀ ਬੁੰਡ ਕਾਫੀ ਮੋਟੀ ਸੀ। ਰਵੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਰਾਂਡ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨੰਗੀ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਤੇ ਆਪਣੇ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਜੱਸੀ ਰਾਂਡ ਨੂੰ ਚੂਪਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਰਾਂਡ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋ ਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗਦੀ ਸੀ। ਜੱਸੀ ਰਵੀ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਰਵੀ:- ਉਸ ਰਾਂਡ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੰਗੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣਾ ਲੁੱਲਾ ਤੇਲ ਦੀ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਵਿੱਚ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਰਾਂਡ ਕਲਪ ਉੱਠਦੀ ਹੈ।
ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਨੂੰ ਇੱਡੇ ਵੱਡੇ ਲੰਨ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲਏ। ਜੱਸੀ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਚੋਦਣਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਦੋਵੇ ਜਾਣੇ 2 ਘੰਟੇ ਰਾਂਡ ਦੀ ਚੰਗੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਰਵੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਘਰ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਦ ਉਹ ਟਾਈਮ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ 3 ਵੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਲਵਲੀ ਦੀ ਛੁੱਟੀ ਦਾ ਟਾਈਮ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਹ ਲਵਲੀ ਨੂੰ ਲੈਣ ਲਈ ਕਾਲਜ਼ ਵੱਲ ਨੂੰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਦ ਉਹ ਟਾਈਮ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ 3 ਵੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਲਵਲੀ ਦੀ ਛੁੱਟੀ ਦਾ ਟਾਈਮ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਹ ਲਵਲੀ ਨੂੰ ਲੈਣ ਲਈ ਕਾਲਜ਼ ਵੱਲ ਨੂੰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਹੁਣ ਅੱਗੇ

ਲਵਲੀ ਰਵੀ ਨਾਲ ਬਾਇਕ ਤੇ ਬਹਿ ਕੇ ਘਰੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਲਵਲੀ ਨਹਾਉਣ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਰਵੀ ਆਪਣੇ ਯਾਰਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਘੁੰਮਣ ਚਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਰਾਹੁਲ ਖੇਤਾਂ ਚੋਂ ਕੰਮ ਨਬੇੜ ਕੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਨਹਾ ਧੋ ਕੇ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਦਵਾਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਖਾ ਕੇ ਜਦ ਉਹ ਵੇਹਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਫੋਨ ਤੇ ਸੈਕਸੀ ਵੀਡੀਓ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਲੰਨ ਕਾਲਾ ਸ਼ਾਹ ਕਾਲਾ ਸੀ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਉਥੇ ਸੰਜਨਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਜਾਂਦੀ। ਰਾਹੁਲ ਸੰਜਨਾ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਸਹਿਮ ਜਾਂਦਾ ਰਾਹੁਲ:- ਬੀਬੀ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਟਾਈਮ ਅਤੇ ਚਾਦਰ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਢੱਕਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।

( ਸੰਜਨਾ ਨੇ ਅੱਜ ਫਰਾਕ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਗੋਰੇ ਗੋਰੇ ਪੱਟ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਬਾਲ ਖੁੱਲੇ ਛੱਡੇ ਸਨ। ਅੱਜ ਸੰਜਨਾ ਡਰਾਵਣਾ ਰੂਪ ਲੈ ਕੇ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਬਣ ਕੇ ਆਈ ਹੋਈ ਸੀ। )
ਸੰਜਨਾ:- ਅੱਜ ਚਿੱਤ ਜੇਹਾ ਨੀ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਮੇਰਾ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅੱਜ ਰਾਹੁਲ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਆਵਾਂ
ਅੱਛਾ ਬੀਬੀ ਜੀ ਸੰਜਨਾ ਨੇ ਆਓਂਦੀ ਨੇ ਰਾਹੁਲ ਦਾ ਕਾਲਾ ਸੰਦ ਵੇਖ ਲਿਆ ਸੀ। ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲੰਨ ਲਈ ਤੜਫਣ ਲੱਗੀ। ਸੰਜਨਾ:- ਰਾਹੁਲ ਇੱਕ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ ਰਾਹੁਲ:- ਕਯਾ ਬੀਬੀ ਜੀ? ਸੰਜਨਾ ਫਰਾਕ ਚੱਕਦੀ ਹੈ ਆਹ ਕੰਮ ਰਾਹੁਲ ਡਰਦਾ ਮਾਰਾ ਕੁੱਝ ਨਾ ਬੋਲਦਾ ਸੰਜਨਾ:- ਵੇ ਰਾਹੁਲ ਘਬਰਾ ਨਾ ਕੁੱਝ ਨੀ ਕਹਿੰਦੀ ਤੈਨੂੰ ਬੱਸ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਤੇਰਾ ਸੰਦ ਹੀ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾ ਸਕਦਾ ਹੁਣ ਰਾਹੁਲ। ਰਾਹੁਲ ਦਾ ਥੋੜਾ ਜੇਹਾ ਹੌਂਸਲਾ ਵੱਧਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਲੁੱਲ ਤੋਂ ਚਾਦਰ ਚੱਕ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਉਸਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਦਾ ਸਪਾਰਾ ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵੇਖ ਕੇ ਖਿੜ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਹ ਸੰਜਨਾ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਕਦੀ ਆਪਣੇ ਮੰਮੇਆ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਤੇ ਕਦੀ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਰਾਹੁਲ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਰਾਹੁਲ ਦੇ ਕਰੀਬ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਸੰਜਨਾ ਨੂੰ ਬਾਲਾ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਉਸਦੇ ਸੂਹੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਰਾਹੁਲ ਦੇ ਸਾਹਾਂ ਚ ਸਾਹ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਦੇ ਦਿੱਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਰਾਹੁਲ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਅੰਦਰ ਜੀਭ ਫੇਰਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਇਹ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੰਜਨਾ ਮਰ ਚੁੱਕੀ
ਹੈ। ਹੁਣ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਡਰ ਤੋਂ ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਦਾ ਰਸ ਪੀਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਰਾਹੁਲ ਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਹੱਥ ਸਹਿਲਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਫਰਾਕ ਚ ਹੱਥ ਪਾ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇਆ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਫੜ ਕੇ ਮਸਲਦਾ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਗਰਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਉਸਨੂੰ ਫਰਾਕ ਲਾਉਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਝੱਟ ਆਪਣੀ ਫਰਾਕ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ ਦੀ ਬ੍ਰਾ ਤੇ ਕਾਲੀ ਰੰਗ ਦੀ ਕੱਛੀ ਪਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਉਸ ਤੋਂ ਕੱਛੀ ਮੰਗਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕੱਛੀ ਲਾਹ ਕੇ ਫੜਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਕੱਛੀ ਦੀ ਸਮੇੱਲ ਰਾਹੁਲ ਨੂੰ ਸੰਜਨਾ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਸੁੰਘਦਾ ਤੇ ਚੱਟਦਾ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਉਸਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪੈਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਦਾ ਲੁੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਸੰਜਨਾ ਦੇ

ਸੰਜਨਾ ਇੱਕ ਗਸ਼ਤੀ 2

ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਰਾਤ ਨੂੰ ਰਾਹੁਲ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲਾ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਹਵਾ ਚੱਲਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਦੀ ਬੱਤੀ ਲਗਾਤਾਰ ਜਗਮਗ ਜਗਮਗ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਾਹੁਲ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਡਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ।
ਇੱਕ ਦਮ ਕਮਰੇ ਦੀ ਲਾਈਟ ਬੁੱਝ ਦੀ ਹੈ। ਚਾਰੋਂ ਪਾਸੇ ਹਨੇਰਾ ਹੀ ਹਨੇਰਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਰਾਹੁਲ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਉੱਠ ਦਰਵਾਜੇ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਤਦ ਉਸ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਲਾ ਸਾਇਆ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਤੋਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀਆਂ ਕਿਰਨਾਂ ਨਿੱਕਲ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਰਾਹੁਲ ਫਿਰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਜਾ ਰਜਾਈ ਵਿੱਚ ਬੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਡਰ ਦੇ ਮਾਰੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਵੀ ਰਜਾਈ ਚ ਲੁਕੋ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਤਦ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ….. ਰਾਹੁਲ
ਰਾਹੁਲ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਆਵਾਜ਼ ਤਾਂ ਕੁੱਝ ਜਾਣੀ ਪਛਾਣੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਆਵਾਜ਼ ਆਓਂਦੀ ਹੈ ਰਾਹੁਲ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹ ਮੈਂ ਸੰਜਨਾ…
ਰਾਹੁਲ ( ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਇੰਝ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ )
ਉਹ ਡਰਦੇ ਹੋਏ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਸਾਹਮਣੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸੰਜਨਾ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਚੋਂ ਇੱਕ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨਿੱਕਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੰਜਨਾ:- ਰਾਹੁਲ ਤੂੰ ਡਰ ਨਾ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਪੰਹਚਾਉਗੀ। ਰਾਹੁਲ:- ਬੀਬੀ ਜੀ ਆਪ ਤੋਂ ਮਰ ਗਏ ਥੇ… ਹਾਂ ਮੈਂ ਮੁਰਦਾ ਹੂ ਪਰ ਮੈਂ ਮਰੀ ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਰਾਹੁਲ:- ਵੋ ਕੈਸੇ ਬੀਬੀ ਜੀ ( ਸੰਜਨਾ ਉਸਨੂੰ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦਸਦੀ ਹੈ ) ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਹੁਲ ਨੂੰ ਸੰਜਨਾ ਤੇ ਜਕੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਰਾਹੁਲ:- ਪਰ ਆਪ ਸਿਰਫ਼ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਹੀ ਕਿਉ ਆਈ?

ਸੰਜਨਾ:- ਤੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਸਾਡਾ ਬਫਾਦਾਰ ਰਿਹਾ ਏ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਗੱਲ ਦੱਸੀ ਕਿਉਕਿ ਜੇ ਘਰਦਿਆਂ ਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਜਕੀਨ ਨਾ ਕਰਦਾ…..
ਰਾਹੁਲ:- ਅੱਛਾ ਬੀਬੀ ਜੀ।
ਆਪ ਅਭ ਚਾਹਤੀ ਕਯਾ ਹੋ?
ਸੰਜਨਾ:- ਬਦਲਾ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦਾ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਬਦਲਾ ਲੈਣਾ ਚਹੁੰਦੀ ਆ। ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਕੱਲੇ ਕੱਲੇ ਮੈਂਬਰ ਤੋਂ…..

ਓਧਰ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤ ਜੱਸੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ…. ਜੱਸੀ ਫੋਨ ਤੇ:- ਆਜਾ ਸਲਿਆ ਕਿੱਥੇ ਆ ਅੱਜ ਆਇਆ ਕਿਉ ਨੀ ਗੇੜੀ ਲਾਉਣ ਰਵੀ:- ਸਿਹਤ ਨੀ ਠੀਕ ਸੀ ਤਾਂ ਨੀ ਆ ਹੋਇਆ। ਜੱਸੀ:- ਚੱਲ ਹੁਣ ਆਜਾ ਤੇਰੇ ਘਰ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਖੜਾ
ਰਵੀ:- Ok ਹੁਣੀ ਆਉਂਦਾ ਆ
ਰਵੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਦੋਵੇ ਜਾਨੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਜਾਂਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਬੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਗੰਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸਨ।
ਤਦ ਜੱਸੀ ਉਸਨੂੰ ਸਟੈਂਪ ਮੋਮ ਵਾਲੀ ਸੈਕਸੀ ਫਿਲਮ ਭੇਜਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਟੈਂਪ ਮੋਮ ਬੜੀ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਚੁਦ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਵੀ:- ਸਲਿਆ ਇਹ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਸਟੈਂਪ ਮੋਮ ਵਰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਆ। ਜੱਸੀ:- ਅੱਛਾ ਤੂੰ ਵੀ ਇੱਦਾ ਹੀ ਚੋਦੀ ਮਾਂ ਆਪਣੀ ਨੂੰ ਰਵੀ:- ਕਿਵੇ ਚੋਦਾ ਯਾਰ ਰੋਜ ਡੈਡੀ ਤੋਂ ਬੁੰਡ ਮਾਰਵਾਓਦੀ ਆ ਜੱਸੀ:- ਹੈ ਸੱਚੀ ਰਵੀ:- ਲੈ ਹੋਰ ਕੀ ਮੈਂ ਜਿੰਨੀ ਵਾਰ ਬਾਥਰੂਮ ਕਰਨ ਉਠਿਆ ਰਾਤ ਉੱਨੀ ਬਾਰ ਚੁਦਾਈ ਦੀ ਪਚ ਪੱਚ ਸੁਣੀ ਆ ਤੇ ਨੇਹਾ ਦੀ ਚੀਕਾਂ ਜੱਸੀ:- ਸਵਾਦ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸਾਲਿਆ ਚੀਜ਼ ਬਹੋ ਖਰੀ ਆ ਵਸੇ ਨੇਹਾ ਰਵੀ:- ਓਏ ਪਾਗਲ ਇਦਾ ਨਾ ਬੋਲ ਮਾਂ ਆ ਮੇਰੀ ਜੱਸੀ:- ਹੇਗੀ ਤਾਂ ਮਾਂ ਆ ਪਰ ਸਕੀ ਥੋੜੀ….. ਆ
ਦੋਵੇਂ ਨੇਹਾ ਬਾਰੇ ਗੰਦੀਆਂ ਗੰਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ। ਤਦ ਰਵੀ ਨੂੰ ਲਵਲੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ। ਲਵਲੀ:- Hlo ਕਿੱਥੇ ਹੋ ਵੀਰੇ? ਕਾਲਜ਼ ਨੀ ਜਾਣਾ!
( ਜੱਸੀ ਰਵੀ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ ਨਾਂਹ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ )
ਰਵੀ:- ਬੱਸ ਆ ਗਿਆ ਆ ਗਿਆ ਦੀਦੀ! ਮੈਂ ਜੱਸੀ ਨਾਲ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵੱਲ ਆਇਆ ਸੀ। ਹੁਣੀ ਆਇਆ। ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਰਵੀ ਨੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਤਾਂ। ਰਵੀ:- ਤੂੰ ਨਾਹ ਕਿਉਂ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜੱਸੀ:- ਅੱਜ ਕਾਲਜ਼ ਨਾ ਜਾਵੀਂ ਛੁੱਟੀ ਕਰਲਾ ਤੈਨੂੰ ਕੀਤੇ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦਾ। ਰਵੀ:- ਕਿੱਥੇ
ਜੱਸੀ:- ਚੱਲ ਤੂੰ ਦੀਦੀ ਨੂੰ ਛੱਡੇ ਆ ਪਹਿਲਾਂ ਕਾਲਜ਼। ਫਿਰ ਦੱਸਦਾ….
ਰਵੀ:- ਘਰਨੂੰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਦੀਦੀ ਅੱਜ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਸੂਟ ਪਾ ਕੇ ਬੂਹੇ ਤੇ ਖੜੀ ਰਵੀ ਨੂੰ ਉਡੀਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਲਵਲੀ:- ਆ ਗਏ ਜਨਾਬ ਬੜੀ ਦੇਰ ਕਰਤੀ ਰਵੀ:- ਦੀਦੀ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਦਾ ਟਾਇਰ ਪੈਂਚਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਟਾਈਮ ਲੱਗ ਗਿਆ। ਲਵਲੀ:- Ok ਚੱਲ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾ ਵੀਰੇ ਅਸੀਂ ਅੱਗੇ ਲੇਟ ਹੋ ਗਏ ਆ। ਰਵੀ:- ਮੈਂ ਨੀ ਜਾਣਾ ਅੱਜ ਦੀਦੀ ਕਾਲਜ਼ ਲਵਲੀ:- ਕਿਉਂ ਜਾਣਾ ਕਿਉਂ ਨੀ ਕਿ ਹੋਇਆ? ਰਵੀ:- ਬੱਸ ਸਹਿਤ ਨੀ ਠੀਕ ਅੱਜ ਘਰ ਬਹਿ ਕੇ ਅਰਾਮ ਕਰੂ ਮੈਂ। ਲਵਲੀ:- ਚੱਲ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਛੱਡਿਆ ਹੁਣ ਫ਼ੇ। ਰਵੀ:- ਆਜੋ ਬਹਿ ਜੋ ( ਰਵੀ ਨੇ ਸਪਲੈਂਡਰ ਦੀ ਕਿੱਕ ਮਾਰੀ ਲਵਲੀ ਛਾਲ ਮਾਰ ਕੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇ ਬਹਿ ਗਈ। ਰਵੀ:- ਚਲੀਏ ਦੀਦੀ? ਲਵਲੀ:- ਹਾਂ ਜੀ ਚਲੋ ਰਵੀ ਨੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੌਰ ਲਿਆ। ਲਵਲੀ:- ਵੀਰੇ ਟਾਈਮ ਦੇਖ ਕਿ ਹੋ ਗਿਆ ਅੱਜ ਸਾਨੂੰ ਥੋੜਾ ਤੇਜ ਕਰਲਾ ਵੀਰੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਲੈਕਚਰ ਮਿਸ ਹੋ ਜਾਣਾ।

ਰਵੀ:- Ok ਦੀਦੀ ਫੜ ਕੇ ਬਹਿ ਜੋ ਮੈਨੂੰ। ਲਵਲੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕੋਟੀ ਚੋ ਹੱਥ ਕੱਢੇ ਤੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਪਿੱਛਿਓਂ ਦੀ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਰਵੀ ਨੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇਜ਼ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਲਵਲੀ ਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਰਵੀ:- ਦੀਦੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋ ਜਾ ਕੀਤੇ ਡਿੱਗ ਨਾ ਜਾਈਂ। ਲਵਲੀ:- ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਖਿਸਕ ਕੇ ਰਵੀ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋ ਗਈ। ਰਵੀ:- ਦੀਦੀ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋ ਜਾ…. ਲਵਲੀ:- ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਹੋ ਗਈ। ਹੁਣ ਰਵੀ ਤੇ ਲਵਲੀ ਦੀਦੀ ਵਿਚਕਾਰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਫਾਸਲਾ ਸੀ। ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਤੁਰੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਟੋਆ ਆਇਆ ਰਵੀ ਨੇ ਜਕਦਮ ਬਰੇਕ ਲਗਾ ਲਈ। ਲਵਲੀ ਦਾ ਮੰਮਾ ਰਵੀ ਦੀ ਪਿੱਠ ਨਾਲ ਜਾ ਲੱਗਾ।

ਰਵੀ ਨੂੰ ਲਵਲੀ ਦਾ ਗਰਮ ਗਰਮ ਮੰਮਾ ਆਪਣੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰਵੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਰਾਰਤ ਸੁੱਜੀ ਉਹ ਰੇਸ ਤੇਜ਼ ਕਰਕੇ ਜਕਦਮ ਬਰੇਕ ਲਾ ਦਿੰਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਲਵਲੀ ਦੀ ਛਾਤੀ ਓਹਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਵੱਜਦੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬੜਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਕਾਲਜ਼ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਲਵਲੀ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੋਂ ਉੱਤਰੀ ਤੇ ਰਵੀ ਨੂੰ Thank U ਵੀਰੇ ਕਹਿ ਕੇ ਕਲਾਸ ਰੂਮ ਵੱਲ ਚਲੀ ਗਈ। ਰਵੀ, ਕਲਾਸਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਲਵਲੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਲਵਲੀ ਬੁੰਡ ਮਟਕ ਮਟਕ ਕੇ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਵੀ ਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਲਵਲੀ ਦੀ ਮੋਟੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਟਿਕੀ ਹੋਈ ਸੀ।

ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਪਾਣੀ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਰਾਹੁਲ ਦੀ ਲੱਤਾਂ ਚ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਲੁੱਲ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਲੈ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਦਾ ਮੂੰਹ ਇੰਨਾ ਗਰਮ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਅੰਦਰ ਭੱਠੀ ਵਾਲੀ ਹੋਵੇ। ਰਾਹੁਲ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟਦਾ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਉਸਦੇ ਲੁੱਲ ਨੂੰ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨਾਲ ਖਿੱਚ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਾਹੁਲ:- ਹਾਏ ਰਾਂਡ ਚੂਪ ਲੁੱਲਾ ਮੇਰਾ ਸੰਜਨਾ ਲੁੱਲ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਦਾ ਅੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੁੱਲਾ ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਬੁੱਥੇ ਚ ਸਮਾਂ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਰਾਹੁਲ ਘਾਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ:- ਊ ਆ ਊ ਉਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਬੁੱਥੇ ਚੋ ਨਿਕਲ ਰਿਹਾ ਥੁੱਕ ਰਾਹੁਲ ਦੇ ਲੁੱਲ ਨੂੰ ਗਿੱਲਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਿਸ ਨਾਲ ਲੰਨ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰਾਹੁਲ ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਗਰਮ ਬੁਲਾ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੇਰ ਤੱਕ ਸਹਿ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦਾ ਅਤੇ ਕਰੀਮ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਕਾਲੇ ਲੰਨ ਚੋਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਕਰੀਮ ਰੀਝਾਂ ਲਾ ਕੇ ਚੱਟਦੀ ਹੈ। ਕਿਉਕਿ ਉਸਨੇ ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਲੰਨ ਦਾ ਸਵਾਦ ਚੱਖਿਆ ਸੀ। ਸੰਜਨਾ ਰਾਹੁਲ ਦੀ ਕਰੀਮ ਪੀ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਸੰਜਨਾ ਉੱਠ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਮੋਹਰੇ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ ਦਾ ਲੰਨ ਝੜ ਕੇ ਛੋਟਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਸੰਜਨਾ ਛੋਟੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਹੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੈ ਕੇ ਰਗੜਨ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਛੋਟਾ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਗਰਮੀ ਨਾਲ ਦੋਬਾਰਾ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਨੇ ਰਾਹੁਲ ਦੇ ਲੁੱਲ ਤੇ ਕੁੱਦਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਰਾਹੁਲ ਆਹ ਬੀਬੀ ਜੀ ਊ ਬੀਬੀ ਜੀ ਆਪ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਬੜੀ ਚੁਦਕੜ ਹੋ। ਸੰਜਨਾ ਨੇ ਇੰਨਾ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਵਧਿਆ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਲੰਨ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ। ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਰਾਹੁਲ ਦਾ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਗੁਲੱਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਸੰਜਨਾ ਆਹ ਉ ਚੋਦੋ ਰਾਹੁਲ ਆਹ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਾਹੁਲ ਕੱਸ ਕੱਸ ਕੇ ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੰਜਨਾ ਰਾਹੁਲ ਦੇ ਲੁੱਲ ਤੇ ਕੁੱਦ ਰਹੀ ਸੀ। ਸੰਜਨਾ ਥੋੜੀ ਬਾਅਦ ਕੁੱਦਨੋ ਹੱਟ ਗਈ। ਰਾਹੁਲ ਲਗਾਤਾਰ ਉਸਦੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋਂ ਕਰੀਮ ਦੀ ਗਰਮ ਧਾਰ ਨਿਕਲੀ। ਕਿਉਕਿ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਅੱਜ ਲੁੱਲ ਲੈ ਕੇ ਭੋੜਕ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਨਿੱਕਲ ਰਹੀਆਂ ਗਰਮ ਗਰਮ ਧਾਰਾਂ ਰਾਹੁਲ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਧੋ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।……

ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਸੰਜਨਾ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਈ। ਰਾਹੁਲ ਨੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਸੰਜਨਾ ਕੀਤੇ ਵੀ ਵਿਖਾਈ ਨਾ ਦਿਤੀ। ਹੁਣ ਰਾਹੁਲ ਸਮਜ਼ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕਿ ਸੰਜਨਾ ਆਪਣਾ ਪਾਣੀ ਕਢਾ ਕੇ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਸੰਜਨਾ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸੋਚ ਰਾਹੁਲ ਦਾ ਲੁੱਲ ਗਿਲਾ ਹੋ ਗਿਆ।
ਰਾਹੁਲ:- ਅਗਲੀ ਬਾਰ ਆਈ ਤੋਂ ਸੁੱਕੀ ਨਹੀਂ ਜਾਨੇ ਦੋਉਗਾ….. ਉਹ ਸੰਜਨਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਚੁਦਾਈ ਦੇ ਪੁੱਲ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਕਰਦਾ ਸੋ ਗਿਆ।

ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਰਵੀ ਆਪਣੀ ਦੀਦੀ ਲਵਲੀ ਦੇ ਰੂਮ ਵਿੱਚ Exercise ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਗਿਆ। ਕਿਉਕਿ ਲਵਲੀ ਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਤੂੰ ਵੀ Exercise ਕਰਿਆ ਕਰ ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਮੋਟਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾਂਦਾ। ਇਸ ਲਈ ਰਵੀ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਲਵਲੀ ਦੇ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਲਵਲੀ ਆਪਣੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਉੱਚੀ ਜਹੀ ਟੋਪ ਪਈ ਹੋਈ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਕਮਰ ਨੰਗੀ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਕਮਰ ਕਾਫੀ ਗੋਰੀ ਚਿੱਟੀ ਸੀ। ਤੇ ਕਮਰ ਦੇ ਇੱਕ ਪਾਸਿਓਂ ਲਵਲੀ ਦੀ ਚੱਡੀ ਦੀ ਤਣੀ ਵਿਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਵੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੀਦੀ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਹੈ। ਉਹ ਦੀਦੀ ਨੂੰ ਉਠਾਉਣ ਹੀ ਲੱਗਾ ਸੀ ਤਦ ਉਸਦੀ ਨਿਗਾ ਦੀਦੀ ਦੀ ਚਿਕਨੀ ਕਮਰ ਤੇ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿਉ ਨਾ ਦੀਦੀ ਦੇ ਮਜ਼ੇ ਲਏ ਜਾਣ। ਓਹ ਫਿਰ ਦੀਦੀ ਨੂੰ ਨਾ ਉਠਾਉਂਦਾ ਉਹ ਦੀਦੀ ਦੀ ਕਮਰ ਨੂੰ ਘੂਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਲਵਲੀ ਦੀ ਚਿਕਨੀ ਕਮਰ ਰਵੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦੀਵਾਨਾ ਬਣਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਵੀ ਦਾ ਹੌਸਲਾ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਵਧਿਆ ਉਸਨੇ ਲਵਲੀ ਨੂੰ ਕਮਰ ਨੂੰ ਟੱਚ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ। ਜਦ ਉਸਨੇ ਲਵਲੀ ਦੀ ਕਮਰ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਇਆ ਤਾਂ ਵਿਚੋਂ ਹੀਟ ਨਿਕਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਵੀ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਦੀਦੀ ਦੀ ਕਮਰ ਤੇ ਪੋਲਾ ਪੋਲਾ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ। ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਦੂਜਾ ਹੱਥ ਪਾਜਮੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਮਸਲਣ ਲੱਗਾ। ਰਵੀ ਦਾ ਹੱਥ ਬਾਰ ਬਾਰ ਲਵਲੀ ਦੀ ਕਮਰ ਤੋਂ ਤਿਲਕ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਲਵਲੀ ਦਾ ਲੱਕ ਕਾਫੀ ਨਰਮ ਤੇ ਸੋਫਟ ਸੀ। ਰਵੀ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਕਮਰ ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਬਾਰ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਲਵਲੀ ਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿੱਚ ਹਿਲਜੁਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਰਵੀ ਸਹਿਮ ਜਾਂਦਾ ਹੈ… ਰਵੀ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੀ ਕਮਰ ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਬਾਰ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਲਵਲੀ ਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿੱਚ ਹਿਲਜੁਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਰਵੀ ਸਹਿਮ ਜਾਂਦਾ ਹੈ……..

ਹੁਣ ਅੱਗੇ….

ਲਵਲੀ ਪੁੱਠੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਕਮਰ ਬੈੱਡ ਨਾਲ ਲੱਗ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਚਿੱਤੜ ਉੱਪਰ ਆ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਉਸਦੇ ਚਿਤੜ ਜੀਨ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੱਡੇ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ। ਰਵੀ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਦੇ ਪੋਲੇ ਪੋਲੇ ਚਿਤੜ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਰਫ ਖਿੱਚ ਰਹੇ ਸਨ। ਰਵੀ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਲੁੱਲਾ ਮਸਲਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਰਵੀ ਆਪਣੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਭੈਣ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਟਕਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਲੁੱਲ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਕਰੀਬ ਦਸਾਂ ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਛੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਬੈੱਡ ਦੀ ਚਾਦਰ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਲੁੱਲ ਪੂੰਝ ਕੇ ਓਥੋਂ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਦਰਅਸਲ ਲਵਲੀ ਸੌਣ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਜਦੋ ਰਵੀ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਰਵੀ ਦਾ ਗਰਮ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਪੂਰਾ ਫੀਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਲਵਲੀ ਪੂਰਾ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ।

ਜਦੋ ਰਵੀ ਕਮਰੇ ਚੋ ਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਲਵਲੀ ਉੱਠ ਕੇ ਮੂੰਹ ਹੱਥ ਧੋ ਕੇ ਕਾਲਜ਼ ਜਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਰਵੀ ਵੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੋਨੇ ਜਾਣੇ ਥੱਲੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਕਾਲਜ਼ ਲਈ ਨਿਕੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਜਦੋਂ ਦੋਵੇ ਜਾਣੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਜੱਸੀ ਟੱਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਕਿ ਬੁੱਲਟ ਤੇ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰਵੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਰੋਕ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਜੱਸੀ, ਹੋਰ ਫ਼ੇਰ ਤੁਰ ਪਏ ਕਾਲਜ਼ ਰਵੀ ਹੋਰ ਪਾਜ਼ੀ ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ,
ਜੱਸੀ ਲਵਲੀ ਨੂੰ ਸਤਿ ਸ਼੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਲਵਲੀ ਵੀਰੇ ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ। ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਓਹ ਓਥੋਂ ਚੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜੱਸੀ ਲਵਲੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਸੰਜਨਾ ਨੂੰ ਤੱਕਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਕਿ ਲਵਲੀ ਜਮਾਂ ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਕਾਪੀ ਸੀ। ਜੱਸੀ ਲਵਲੀ ਨੂੰ ਸੈੱਟ ਕਰਨ ਦੀ ਯੁਗਤ ਲਾੜਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਘਰ ਵਿੱਚ ਜਗਾਰ ਸਿੰਘ ਟਰੈਕਟਰ ਚੱਕ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਨਿਕੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਨੇਹਾ ਵੀ ਪੱਲੀ ਚੱਕ ਜਗਾਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਜਗਾਰ ਨੇਹਾ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਖੂਬ ਚੋਦਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਦੋਵੇਂ ਮੋਟਰ ਤੇ ਹੀ ਚੁਦਾਈ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜੁਆਕਾਂ ਕਰਕੇ ਤੇ ਦਿਨੇ ਕੱਮਵਾਲੀ ( ਜੱਸੀ ਦੀ ਮਾਂ ) ਕਰਕੇ ਦੋਵਾਂ ਘਰ ਵਿੱਚ ਚੁਦਾਈ ਕਰਨ ਦਾ ਟਾਈਮ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲਦਾ।
ਨੇਹਾ ਮੋਟਰ ਤੇ ਜਾ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।

( ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਮੰਮੇ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਜਲ ਕੇ ਸੁਆਹ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਜਿਸ ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਾਣ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਸੰਜਨਾ ਇੱਕ ਰਾਖ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਜਲੇ ਹੋਏ ਜਿਸਮ ਚੋਂ ਧੂੰਆਂ ਨਿਕਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਮਰਦੀ ਮਰਦੀ ਨੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਗੱਲ ਆਪਣੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਕਹੀ ਮੈਂ ਜਰੂਰ ਵਾਪਸ ਆਵਾਂਗੀ ਬਾਪੂ….. ਬਦਲਾ ਲਵਾਂਗੀ ਬਦਲਾ…. )

ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾ ਕੇ ਲੰਮਾ ਪੇ ਗਿਆ, ਬਾਪੂ ਦੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਕਹੀ ਹੋਈ ਗੱਲ ਗੂੰਜ ਰਹੀ ਸੀ। ( ਮੈਂ ਵਾਪਸ ਜ਼ਰੂਰ ਆਵਾਂਗੀ ਬਾਪੂ ਬਦਲਾ ਲਵਾਂਗੀ ਬਦਲਾ….. )

ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਦੱਸ ਸਕਦੇ ਹੋ ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਬਾਪੂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਜਲਾ ਕੇ ਸਹੀ ਕੀਤਾ?

ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾ ਕੇ ਲੰਮਾ ਪੇ ਗਿਆ, ਬਾਪੂ ਦੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਕਹੀ ਹੋਈ ਗੱਲ ਗੂੰਜ ਰਹੀ ਸੀ। ( ਮੈਂ ਵਾਪਸ ਜ਼ਰੂਰ ਆਵਾਂਗੀ ਬਾਪੂ ਬਦਲਾ ਲਵਾਂਗੀ ਬਦਲਾ….. )

ਹੁਣ ਅੱਗੇ….

ਸੰਜਨਾ ਦਾ ਬਾਪੂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦਾ ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਮੈਂ ਰਾਤੀਂ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਮੇਰੀ ਨਿਗਾ ਕੋਠੜੀ ਤੇ ਪਈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਅੱਗ ਦੀ ਲਾਟ ਬਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਦ ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਜਾ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਸੰਜਨਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਗਾ ਲਈ ਸੀ। ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਨੂੰ ਮੈਂ ਬਚਾਉਂਦਾ ਉਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਤੇ ਉਸਦਾ ਸਰੀਰ ਜਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਸਾਰੇ ਜਾਣੇ ਇਹੀ ਸੱਚ ਮੰਨ ਲੈਂਦੇ ਕਿ ਸੰਜਨਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਗਾ ਲਈ…. ਪਰ ਸੱਚਾਈ ਤਾਂ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਸੀ।

5 ਸਾਲ ਬਾਅਦ….

ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਮਾਂ ਸਰਕਾਰੀ ਹਸਪਤਾਲ ਨਰਸ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਹ ਕੰਮ ਤੋਂ ਲੇਟ ਹੋ ਗਈ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਉਂਦੇ ਵਕਤ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਕਾਰ ਐਕਸੀਡੈਂਟ ਵਿੱਚZ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਸੋਚੀਂ ਪੈ ਗਿਆ ਕਿ ਹੋਇਆ ਕਿ? ਕਿਉਂਕਿ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਸੰਜਨਾ ਨੀ ਭੁੱਲੀ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਵੀ ਚੱਲ ਵਸੀ। ਫ਼ੇਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਦੂਜਾ ਵਿਆਹ ਕਰਾ ਲੈ। ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਉਹਨੇ 3 ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਦੂਜਾ ਵਿਆਹ ਕਰਾ ਲਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਘਰਵਾਲੀ ਦੀ ਲੈਣ ਲੱਗਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਰੀਝਾਂ ਨਾਲ ਦਿੰਦੀ। ਤੇ ਜਾਗਰ ਮੰਨ ਹੀ ਮੰਨ ਵਿੱਚ ਸੋਚਦਾ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲੀ ਘਰਵਾਲੀ ਕੋਲ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਟਾਈਮ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਦੇਖ ਕਿੱਦਾ ਚੂਦਾ ਰਹੀ ਆ।

( ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਬਾਪੂ ਦਾ ਨਾਮ ਜਾਗਰ ਸੀ। )

ਉਸਨੇ ਕਈ ਬਾਰ ਆਪਣੀ ਘਰਵਾਲੀ ਦੇ ਫੁੱਦੇ ਚ ਬੀਅ ਛੁਡਾਇਆ ਕਦੀ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕ ਕੇ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਕੋਡੀ ਕਰਕੇ ਪਰ ਉਸਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਦੇ ਬੱਚਾ ਨਾ ਟਿਕਦਾ….
( ਜਗਾਰ ਦੇ 3 ਬੱਚੇ ਸਨ। ਸੰਜਨਾ ਤੇ ਲਵਲੀ 2 ਕੁੜੀਆਂ ਤੇ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਸੀ ਰਵੀ। ਸੰਜਨਾ ਤਾਂ ਮਰ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਰਵੀ ਤੇ ਲਵਲੀ ਸਨ। ਲਵਲੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਪੂਰਾ ਸੰਜਨਾ ਵਾਂਗ ਗਾਡਰ ਸੀ। ਕਾਲਜ਼ ਦੇ ਕਈ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੀ ਉਸ ਤੇ ਅੱਖ ਸੀ। ਉਹ ਸੋਚਦੇ ਸੀ ਕਿ ਲਵਲੀ ਵੀ ਸੰਜਨਾ ਵਾਂਗ ਗਸਤੀ ਨਿਕਲੂਗੀ ਪਰ ਨਹੀਂ ਲਵਲੀ ਇਸ ਤੋਂ ਉਲਟ ਸੀ। ਉਹ ਹਰ ਇੱਕ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਵੀਰਾ ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਤੇ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਕੇ ਲੰਗਦੀ। ਉਸਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਸੰਜਨਾ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦੀਦੀ ਸੰਜਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਭੁੱਲੀ। ਲਵਲੀ ਨੂੰ ਦੀਦੀ ਦੀ ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਉਹ ਸੰਜਨਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤ ਰੋਂਦੀ ਸੀ। ਅੱਜ ਉਸਦਾ ਕਾਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਦੀਦੀ ਦੇ ਜਾਣ ਪਿੱਛੋਂ ਪਹਿਲਾ ਦਿਨ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਕਾਲਜ਼ ਅੱਜ ਕੁੱਝ ਵੀ ਠੀਕ ਨੀ ਸੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ। ਪਹਿਲਾਂ ਦੋਵੇ ਭੈਣਾਂ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਕੱਠੀਆਂ ਕਾਲਜ਼ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ ਪਰ ਅੱਜ ਉਹ ਕੱਲੀ ਸੀ। ਕਾਲਜ਼ ਚ ਛੁੱਟੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਵਲੀ ਆਪਣੇ ਘਰੇ ਆਈ। ਉਹ ਘਰ ਪਹੁੰਚੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਜੀਨ ਲਾਹ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਪਾ ਲਈ ਤੇ Top ਉਤਾਰ ਕੇ ਕਾਲਾ ਜੇਪਰ ਪਾ ਲਿਆ। ਰਵੀ ਦਾ ਰੂਮ ਉਸਦੇ ਰੂਮ ਦੇ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨਾਲ ਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਰਵੀ ਕੇ ਕਮਰੇ ਚੋ ਰੋਣ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ। ਜਦ ਉਹ ਰੂਮ ਦੇ ਅੰਦਰ ਗਈ ਤਾਂ ਉਹਨੇ ਦੇਖਿਆ ਰਵੀ ਕੱਲਾ ਬਹਿ ਕੇ ਰੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ :- ਵੀਰੇ ਰੋ ਕਿਉਂ ਰਿਹੈ? ਰਵੀ :- ਲਵਲੀ, ਦੀਦੀ ਕਿਉ ਛੱਡ ਕੇ ਚੱਲ ਗਈ ਸਾਨੂੰ? ਲਵਲੀ :- ਪਤਾ ਨੀ ਦੀਦੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਨੀ ਭੁੱਲਦੀ। ਹਰ ਪਲ ਓਹਦੇ ਹੀ ਖਿਆਲ ਆਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ। ਰਵੀ :- ਸੰਜਨਾ ਮੈਨੂੰ ਮੋਟੂ ਮੋਟੂ ਕਹਿੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਪੱਟਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੀਦੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਮੋਟੂ ਸੁਣੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੰਨ ਤਰਸ ਰਹੇ ਨੇ। ਉਹ ਲਵਲੀ ਦੇ ਗੱਲ ਲੱਗ ਕੇ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ। ਉਸਦੀ ਦੀਦੀ ਉਸਦੇ ਹੰਜੂ ਪੂੰਝਦੀ ਨਾ ਨਾ, ਰੋ ਨਾ ਮੇਰੇ ਵੀਰੇ ਹੁਣ ਕਰ ਵੀ ਕਿ ਸਕਦੇ ਆ ਆਪਾਂ? ਉਹਨੇ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ…. ਚੁੱਪ ਕਰਜਾ ਰਵੀ…. ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ
ਲਵਲੀ :- ਤੈਨੂੰ ਅੱਜ ਤੋਂ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਕਰੂਗੀ ਮੋਟੂ…..
ਅਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਪੁੱਟਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ
ਰਵੀ ਹਲਕੀ ਜਹੀ ਸਮਾਇਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਲਵਲੀ :- ਵੀਰੇ ਬਾਪੂ ਕਹਿੰਦਾ ਸੰਜਨਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾ ਲਈ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਲੱਗਦਾ ਵੀਰੇ…. ਦੀਦੀ ਨੇ ਇੱਦਾ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਟੈਂਪ ਮੋਮ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
( ਜਿਸਦਾ ਜਾਗਰ ਨਾਲ ਦੂਜਾ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਸੀ ਨੇਹਾ। ਨੇਹਾ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ ਸੀ। ਦੇਖਣ ਵਿੱਚ ਕਿਸੀ ਪੋਰਨ ਸਟਾਰ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨੀ ਸੀ। ਜਾਗਰ ਨੇ ਨੇਹਾ ਦੇ ਮੰਮੇ ਪੁੱਟ ਪੁੱਟ ਕੇ ਕਾਫ਼ੀ ਵੱਡੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਸਨ। )

ਨੇਹਾ :- ਆਜੋ ਪੁੱਤ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੋ ਪਈ ਪਈ ਠੰਡੀ ਹੋਈ ਜਾਂਦੀ ਆ। ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਪੂ ਨੇ ਤਾਂ ਖਾ ਲਈ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਬਚੇ ਆ ਬੱਸ। ਰਵੀ :- ਤੇ ਦਾਦੀ?
ਨੇਹਾ :- ਦਾਦੀ ਵੀ ਅੱਜ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਉ ਹੀ ਖਾ ਆਈ। ਤਿੰਨੋ ਜਾਣੇ ਪੌੜੀਆਂ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਉੱਤਰ ਦੇ ਹਨ। ਨੇਹਾ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵੱਡੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸੱਜੇ ਖੱਬੇ ਮਟਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਵੀ ਤੇ ਲਵਲੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ। ਲਵਲੀ :- ਵੀਰੇ ਕੰਮ ਜ਼ੋਰਾਂ ਸ਼ੋਰਾ ਤੇ ਆ…. ( ਲਵਲੀ ਤੇ ਰਵੀ ਇਹ ਤਰਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ )

ਸੰਜਨਾ ਇੱਕ ਗਸ਼ਤੀ

ਹੈਲੋ ਦੋਸਤੋ… ਮੈਂ ਰਾਜ ਸਿੰਘ… ਅੱਜ ਇਕ ਕਹਾਣੀ.. ਬਹੁਤ ਅਲੱਗ ਲਿਖਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਇਹ ਕਹਾਣੀ… ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇਣ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸ਼ੋਂਕ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਸੀ ਸੰਜਨਾ ਇੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ ਸੀ ਕਿ ਹੱਥ ਲਾਇਆ ਮੈਲੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਹੁਸਨ ਦੇ ਸਭ ਦੀਵਾਨੇ ਸਨ। ਪਿੰਡ ਦਾ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਮੁੰਡਾ ਨੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਉਸਨੇ ਲੰਨ ਨਾ ਲਿਆ ਹੋਵੇ। ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਪੱਟ ਤੇ ਓਹਦੇ ਗੋਲ ਗੋਲ ਮੰਮੇ ਸਭ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦੀਵਾਨਾ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਸੀ। ਕੋਈ ਉਸਨੂੰ ਕਮਾਦ ਵਿੱਚ ਚੋਦਦਾ, ਕੋਈ ਹਵੇਲੀ ਕੋਈ ਚੌਕ ਦੇ ਗੱਬੇ ਪਰ ਓਹ ਸੀ ਨਾ ਕਰਦੀ। ਜਿਹੜਾ ਉਹਦੀ ਇੱਕ ਬਾਰ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਉਹ ਸੰਜਨਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨੀ ਸੀ ਭੁੱਲਦਾ। ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਉਸਦੇ ਚਰਚੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਚ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਏ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਫੁੱਦਾ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਸਿਰੇ ਦੀਆਂ ਗਸਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਲੁੱਲੇ ਲੈ ਲੈ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਵੀ ਪੜਾ ਲਈ। ਸੰਜਨਾ ਇੱਕੋ ਟਾਈਮ ਕੱਠੇ ਦੋ ਦੋ ਲੰਨ ਲੈਣ ਲੱਗੀ।

ਹੁਣ ਉਸਦਾ ਲੰਨ ਲਏ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਸਰਦਾ। ਉਸਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਲੰਨਾਂ ਹੀ ਆਉਂਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਲੰਨਾਂ ਦੀ ਆਦਿ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਬਦਨਾਮੀ ਤੋਂ ਡਰਦਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਘਰਦਿਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬੜਾ ਸਮਜ਼ਾਇਆ ਪਰ ਓਹ ਨਾ ਮੰਨੀ। ਆਖਿਰ ਉਸਦੀ ਦਾਦੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕੋਠੜੀ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਸੰਜਨਾ ਦਿਨ ਰਾਤ ਲੰਨ ਨੂੰ ਤੜਫਦੀ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਲੰਨ ਨਾ ਮਿਲਦਾ। ਫਿਰ ਸੰਜਨਾ ਆਪਣੇ ਫੁੱਦੇ ਚ ਉਂਗਲਾਂ ਪਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਪਿਆਸ ਬਜਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਸਬਰ ਨਾ ਆਉਂਦਾ। ਸੰਜਨਾ :- ਬੇਬੇ ਲੰਨ ਚਾਹੀਦਾ….. ਬੇਬੇ….

ਹਾਏ ਪਲੀਜ਼ ਕੋਈ ਆ ਕੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਪਾ ਦੋ ਮੇਰਾ ਘੂਸਾ ਪਾੜ ਦੋ ਕੋਈ ਜਾਣਾ ਹਾਏ ਆਜੋ ਪਲੀਜ਼…..

ਇਸ ਤਰਾਂ ਸੰਜਨਾ ਰੋਜ਼ ਬਾਰੀ ਚੋਂ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕਹਿੰਦੀ ਪਰ ਓਹਦੀ ਕੋਈ ਨਾ ਸੁਣਦਾ….

ਦਿਨ ਬੀਤਦੇ ਗਏ… ਪਰ ਸੰਜਨਾ ਨੂੰ ਲੰਨ ਨਾ ਮਿਲਿਆ।

( ਉਸਦੇ ਬਾਪੂ ਨੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਕੀ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਇੱਕ ਪਲੈਨ ਬਣਾਇਆ )

ਇੱਕ ਰਾਤ ਘਰ ਦੇ ਸਭ ਮੈਂਬਰ ਸੋ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਸੰਜਨਾ ਨੂੰ ਲੰਨ ਲਏ ਬਿਨਾਂ ਨੀਂਦ ਨਾ ਆਉਂਦੀ। ਉਸ ਦਾ ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਵੀ ਜਾਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੰਜਨਾ ਦਾ ਫਿਕਰ ਉਸ ਨੂੰ ਸੌਣ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇ ਰਿਹਾ। ਉਸਦੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਤਰਕੀਬ ਸੁੱਝੀ। ਉਹ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਉਸ ਕੋਠੜੀ ਕੋਲ ਗਿਆ। ਸੰਜਨਾ ਜਾਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬਾਪੂ ਨੇ ਕੋਠੜੀ ਦਾ ਕੁੰਡਾ ਖੜਕਾਇਆ। ਡੱਕ.. ਡੱਕ..

ਸੰਜਨਾ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬਾਰੀ ਚੋ ਵੇਖਿਆ ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਖੜਾ ਸੀ। ਸੰਜਨਾ :- ਬਾਪੂ ਜੀ ਤੁਸੀਂ

ਬਾਪੂ :- ਹਾਂ ਧੀਏ ਮੈਂ ਹੀ ਆ ਕੁੰਡਾ ਖੋਲ…

ਸੰਜਨਾ :- ਕਿ ਹੋਇਆ ਬਾਪੂ ਜੀ

ਬਾਪੂ :- ਕੁੰਡਾ ਖੋਲ ਫ਼ੇ ਦੱਸਦਾ

ਸੰਜਨਾ ਨੇ ਕੁੰਡਾ ਖੋਲਿਆ ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਅੰਦਰ ਆ ਵੜਿਆ ਕੋਠੜੀ ਅੰਦਰ ਹਨੇਰਾ ਸੀ ਪਰ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਅੰਦਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਗਰਮੀ ਕਾਰਨ ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਭਿੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਵੇ ਬਾਪੂ ਕੱਢ ਲਾ ਬਾਹਰ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਇਸ ਕੋਠੜੀ ਚੋ ਉਸਦੇ ਬਾਪੂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੁੱਕਲ ਚ ਘੁੱਟ ਲਿਆ। ਸੰਜਨਾ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਅਜੀਬ ਲੱਗਾ। ਪਰ ਉਸਨੇ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ। ਬਾਪੂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ। ਸੰਜਨਾ :- ਬਾਪੂ ਜੀ ਛੱਡੋ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਬਾਪੂ :- ਜਦੋਂ ਬਗਾਨਾ ਕੋਈ ਹੱਥ ਪਾਉਂਦਾ ਓਦੋਂ ਤਾਂ ਰੋਕਦੀ ਨੀ ਸਾਲੀਏ। ਉਹ ਬਾਪੂ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਗਾਲ ਸੁਣ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਸੀ। ਪਰ ਓਹ ਚੁੱਪ ਰਹੀ।

ਸੰਜਨਾ :- ਬਾਪੂ ਜੀ ਇਹ ਠੀਕ ਨੀ।

ਬਾਪੂ :- ਸਾਡੇ ਹੁੰਦਾ ਬੇਗਾਨਾ ਕੋਈ ਸਾਡੀ ਧੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਵੇ ਅਸੀਂ ਮਰ ਗਏ ਆ?

ਇੰਨਾ ਸੁਣ ਸੰਜਨਾ ਬਾਪੂ ਦੇ ਅੱਖਾਂ ਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾ ਵੇਖਣ ਲੱਗੀ। ਬਾਪੂ :- ਹਰ ਪਰ ਲੰਨ ਮੰਗਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏ ਆਜਾ ਤੇਰੀ ਵਿਸ਼ ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਕਰਾਂ ਬਾਪੂ ਕੋਲ ਆ ਉਸਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖਿੱਚ ਦਿੰਦਾ। ਸਲਵਾਰ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੀ। ਸੰਜਨਾ ਆਪਣੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ। ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਕੂਲੇ ਕੂਲੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ। ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਭੜਕ ਉੱਠਦੀ। ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਸੰਜਨਾ ਵੀ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਬਾਪੂ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ। ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਉਸਨੂੰ ਚੱਕ ਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਬੰਨ ਦਿੰਦਾ। ਸੰਜਨਾ :- ਬਾਪੂ ਜੀ ਕੀ ਕਰਦੇ ਓ ਪਲੀਜ਼ ਹੱਥ ਨਾ ਬੰਨੋ। ਬਾਪੂ :- ਪੁੱਤ ਈਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣਾ। ਫੇਰ ਉਹ ਸੰਜਨਾ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਪੱਟੀ ਬੰਨ ਦਿੰਦਾ। ਸੰਜਨਾ :- ਬਾਪੂ…..

ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਤੇਲ ਦੀ ਕੁੱਪੀ ਚੱਕ ਲੈ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਰੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਤੇਲ ਮਲਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਸੰਜਨਾ :- ਬਾਪੂ ਜੀ ਕੀ ਮਲ ਰਹੇ ਹੋ। ਬਾਪੂ :- ਤੇਲ ਮਲ ਰਿਹਾ ਪੁੱਤ ਇਸ ਨਾਲ ਚੋਦਣ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਦੁੱਗਣਾ ਹੋ ਜੂ। ਬਾਕੀ ਬਚਿਆ ਤੇਲ ਬਾਪੂ ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਪਾ ਦਿੰਦਾ। ਸੰਜਨਾ ਨੂੰ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਤੇਲ ਦੀ ਸਮੇਲ ਆਉਣ ਲੱਗਦੀ ਏ। ਸੰਜਨਾ :- ਬਾਪੂ ਮੈਨੂੰ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਤੇਲ ਦੀ ਕਿਉ ਸੁਮੇਲ ਆ ਰਹੀ ਏ। ਕੁੱਝ ਨੀ ਧੀਏ….

ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਉੱਠਦਾ ਤੇ ਜੀਭ ਚੋ ਤੀਲਾਂ ਦੀ ਡੱਬੀ ਕੱਢਦਾ ਹੈ ਤੇ ਜਦੋਂ ਤੀਲ ਬਾਲਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸੰਜਨਾ ਹੱਥ ਪੈਰ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਉਹ ਸਮਝ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਉਸਨੂੰ ਜਿਓੰਦੇ ਜੀ ਜਿਲਾਉਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਤਦ ਤੱਕ ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਤੀਲ ਬਾਲ ਕੇ ਉਸਦੇ ਉੱਪਰ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਭਾਬੜ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਸੰਜਨਾ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਅੱਗ ਪੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਹੱਥ ਪੈਰ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਬਚਾਓ ਬਚਾਓ… ਪਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸਭ ਆਪਣੀ ਆਪਣੀ ਘਰੀਂ ਸੁੱਤੇ ਸਨ। ਉਸਦਾ ਜਿਸਮ ਅੱਗ ਦੀਆਂ ਲਪਟਾਂ ਵਿੱਚ ਲੂਸਣ ਲੱਗਾ। ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਹਰਾਮਦੀ ਨੇ ਸਾਡੀ ਜਾਖਣਾ ਪੱਟ ਕੇ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਸਾਡੀ ਚੋ ਪੀੜੀਆਂ ਦੀ ਇੱਜਤ ਏਨੇ ਮਿੱਟੀ ਚ ਰੋਲ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ।

ਰੋਜ਼ੀ :- ਰਵੀ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਤੇ ਟਰਾਈ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਦੇ ਓਹਨੂੰ ਅੱਖ ਮਾਰੇ ਤੇ ਕਦੀ ਸਮਾਇਲਾਂ ਪਾਸ ਕਰੇ। ਮੈਂ ਸਭ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਤੇ ਜੱਸੀ ਕਮੀਨਾ ਵਿਆਹ ਆਲੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਤੇ ਟਰਾਈ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਲਵਲੀ :- ਹਾਏ ਅੱਛਾ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਦੱਸਿਆ ਨੀ ਰਵੀ ਨੇ। ਰੋਜ਼ੀ :- ਤੈਨੂੰ ਕਿ ਦੱਸਣਾ ਉਨ ਹਾਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਆਪਣੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ( ਲਵਲੀ ) ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹੋਵੇ?

ਲਵਲੀ :- ਓ ਅੱਛਾ

ਰੋਜ਼ੀ :- ਆਹੋ ਨੀ ਤੇ ਹੋਰ ਸੁਣ ਦਾਰੂ ਪੀ ਕੇ ਮੇਰੇ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਚ ਜਾਣ ਜਾਣ ਵੱਜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਭਰਾ ਤੇਰਾ। ਮੈਨੂੰ ਖੁਦ ਉਹਨੇ ਦੱਸਿਆ। ਚੂੰਡੀਆਂ ਵੀ ਵੱਡੀਆਂ ਓਹਦੇ। ਲਵਲੀ :- ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਭਰੇ ਇਹੋ ਜਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡੇ ਦਾ ਅੱਡਿਆਂ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਲਵਲੀ :- ਹੋਰ ਦੱਸ ਕੁੱਤੀਏ। ਰੋਜ਼ੀ :- ਮੈਂ ਨੀ ਦੱਸਣਾ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ😜🙈 ਲਵਲੀ :- ਲੈ ਸ਼ਰਮ ਕਿਸ ਗੱਲ ਦੀ? ਰੋਜ਼ੀ :- ਗੱਲ ਹੀ ਕੁੱਝ ਇੱਦਾ ਦੀ ਆ

ਲਵਲੀ :- ਦੱਸਦੇ ਭੈਣ ਬਣਕੇ ਰੋਜ਼ੀ :- ਜਦੋਂ ਆਪਾਂ ਨੱਚ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ। ਤਾਂ ਰਵੀ ਉਹਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਓਹਨੂੰ ਕੁੱਝ ਗਰਮ ਗਰਮ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਜੋ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਚੱਬ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰੋਜ਼ੀ :- ਤੂੰ ਸਮਝਦੀ ਆ ਨਾ ਲਵਲੀ ਮੈਂ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆ? ਲਵਲੀ :- ਨੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਬਾਰੇ ਇਹੋ ਜਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਲਈ। ਰੋਜ਼ੀ :- ਬੋਲਦੀ ਨੀ ਲੁੱਚੀਏ ਲਵਲੀ :- Hmm

ਰੋਜ਼ੀ :- ਤੇ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਰਵੀ ਨੂੰ ਓਹਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾਉਂਦੇ ਨੂੰ ਤਾਂ ਉਹ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਕੇ ਖਿਸਕ ਗਿਆ। ਲਵਲੀ :- ਕੁੱਤੀਏ ਝੂਠ ਤਾਂ ਨੀ ਬੋਲ ਰਹੀ? ਕਿ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੀ ਆ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਬਾਰੇ?

ਰੋਜ਼ੀ :- ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਝੂਠ ਬੋਲਣਾ ਆਪਣੀ best friend ਤੋਂ? ਜੋ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਓਹੀ ਬੋਲ ਰਹੀ ਆ।

ਲਵਲੀ :- ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਰੋਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਨੀਨੀ ਆ ਰਹੀ।

ਰੋਜ਼ੀ :- ok good night tc ਸੋਜਾਂ

ਲਵਲੀ :- hmm good night ਬਾਏ

ਲਵਲੀ ਨੇ ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਤੇ ਮੰਨ ਹੀ ਮੰਨ ਵਿੱਚ ਸੋਚਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਕਿ ਸੱਚੀ ਰਵੀ ਨੇ ਰੋਜ਼ੀ ਦੇ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਹੋਵੇਗਾ। ਕਿ ਸੱਚੀ ਉਸ ਤੇ ਟਰਾਈਆਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਹੁਣ ਉਸਦਾ ਨਜ਼ਰੀਆ ਰਵੀ ਲਈ ਬਿਲਕੁਲ ਬਦਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ।

ਲਵਲੀ :- ਬਾਰ ਬਾਰ ਇਹ ਸੀਨ ਯਾਦ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਮੱਲੋ ਮੱਲੀ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਫ਼ੇਰ ਲਵਲੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨਾਈਟੀ ਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਤੱਕ ਲੈ ਗਈ। ਲਵਲੀ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਸਭ ਕੁੱਝ ਉਸਦੇ ਲਈ ਪਹਿਲੀ ਬਾਰ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਪੈਟੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਫ਼ੇਰ ਲਵਲੀ ਨੇ ਪੈਟੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੱਥ ਪਾਇਆ। ਉਸਨੂੰ ਚਿਪ ਚਪਾ ਜੇਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ। ਲਵਲੀ ਉਸ ਚਿਪਚਪੇ ਮਾਲ ਤੇ ਉਂਗਲੀ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ। ਚਿਪਚਪੇ ਮਾਰ ਕਾਰਨ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਗੁੱਚਲ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਲਵਲੀ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਉਂਗਲਾਂ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀਆਂ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਉਂਗਲ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪੈ ਗਈ। ਜੋ ਕਿ ਪਿਚਕ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਸਿੱਧਾ ਅੰਦਰ ਚੱਲ ਗਈ। ਫੇਰ ਲਵਲੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਦੂਜੀ ਉਂਗਲ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਪਾ ਲਈ। ਉਸਦੇ ਮੂੰਹੋ ਹਾਏ ਨਿੱਕਲੀ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਵੀ ਆਉਣ ਲੱਗਾ। ਉਹ ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਸੀਨ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਉਂਗਲਾਂ ਲੈਣ ਲੱਗੀ। ਆਏ ਆਹ ਸੀਂ ਆਹ ਸ਼ੀ….. ਫ਼ੇਰ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੁਬਾਰਾ ਛੁੱਟ ਗਈ। ਇਸ ਵਾਰ ਫੁੱਦੀ ਚੋਂ ਕੁੱਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਕਰੀਮ ਨਿਕਲੀ। ਫ਼ੇਰ ਲਵਲੀ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਨੌ ਹੱਟ ਗਈ ਉਸਨੇ ਹੱਥ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਕਰੀਮ ਉਸਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂਨਾਲ ਵੀ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਜੀਭ ਲਾ ਕੇ ਸਵਾਦ ਚੱਖਿਆ…..

ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਸਵਾਦ ਨਮਕੀਨ ਜੇਹਾ ਸੀ। ਫ਼ੇਰ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਵੇਖਦੇ ਲਵਲੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਉਂਗਲਾਂ ਲੈਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਉਹ ਜਿੰਨੀ ਬਾਰ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਉਂਗਲਾਂ ਲੈਂਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਲੱਗੀ ਕਰੀਮ ਚੱਟਦੀ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਤਿੰਨ ਬਾਰ ਛੁੱਟ ਜਾਂਦੀ। ਇਹ ਭੋਸ ਉਸਦੇ ਲਈ ਮਾੜਾ ਸੀ। ਪਰ ਓਹ ਹੁਣ ਕਿੱਥੇ ਹੱਟਣ ਵਾਲੀ ਸੀ।

ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਤਿੰਨ ਬਾਰ ਛੁੱਟ ਜਾਂਦੀ। ਇਹ ਭੋਸ ਉਸਦੇ ਲਈ ਮਾੜਾ ਸੀ। ਪਰ ਓਹ ਹੁਣ ਕਿੱਥੇ ਹੱਟਣ ਵਾਲੀ ਸੀ।

ਹੁਣ ਅੱਗੇ……

ਐਤਵਾਰ ਦਾ ਦਿਨ ਸੀ ਤੇ ਲਵਲੀ ਹੁਣਾਂ ਨੂੰ ਕਾਲਜ਼ ਤੋਂ ਛੁੱਟੀ ਸੀ। ਰਵੀ ਅਜੇ ਤੱਕ ਸੁੱਤਾ ਸੀ। ਰਵੀ ਦੇਰ ਰਾਤ ਤੱਕ ਫੋਨ ਤੇ ਗੰਦੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵੇਖਦਾ ਰਿਹਾ। ਸੁਬਾਅ ਉੱਠ ਕੇ ਉਸਨੇ ਫੋਨ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਫੋਨ ਸਿਰਫ 9% ਸੀ। ਉਹ ਰਾਤ ਫੋਨ ਚਾਰਜ ਲਾਉਣਾ ਭੁੱਲ ਗਿਆ। ਜਦ ਉਹ ਸੁਬਾ ਚਾਰਜ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਦਾ ਪੱਤ ਪੱਤ ਫੋਲ ਦਿੰਦਾ। ਪਰ ਚਾਰਜ ਨਾ ਮਿਲਦਾ। ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਲਵਲੀ ਦੀਦੀ ਤੋਂ ਚਾਰਜਰ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਆ ਕਿਉਂਕਿ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਫੋਨਾਂ ਨੂੰ ਸੇਮ ਚਾਰਜ ਹੀ ਲੱਗਦਾ ਸੀ। ਓਹ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਕੇ ਲਵਲੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਕਿ ਉਸਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨਾਲ ਸੀ। ( ਲਵਲੀ ਰੋਜ਼ ਸੁਬਾ ਜਲਦੀ ਉੱਠ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਭਾਵੇ ਛੁੱਟੀ ਹੋਵੇ ਤੇ ਭਾਵੇਂ ਕਾਲਜ਼ ਜਾਣਾ ਹੋਵੇ। )

ਅੱਜ ਵੀ ਲਵਲੀ ਹਰ ਵਾਰ ਦੀ ਤਰਾਂ ਜਲਦੀ ਉੱਠ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਸੁਬਾ ਉੱਠ ਕੇ ਐਕਸਰਸਾਇਜ਼ ਕਰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਓਹ ਆਪਣੀ ਸਿਹਤ ਦਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖਿਆਲ ਰੱਖਦੀ ਸੀ। ਅੱਜ ਵੀ ਉਹ exercise ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਦ ਰਵੀ, ਲਵਲੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਦੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਲਵਲੀ ਜਪਿੰਗ ਜੈਕਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ( ਕੁੱਦਣ ਵਾਲੀ Exercise ) ਲਵਲੀ ਨੇ ਟਾਈਟ ਜਹੀ ਝੱਗੀ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਤੇ ਪਜਾਮੀ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਫਸੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਜਦ ਰਵੀ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਵੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਲਵਲੀ ਦੇ ਮੰਮੇ Exercise ਕਾਰਨ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਕੁੱਦ ਰਹੇ ਸਨ।

ਥੋੜੇ ਚਿਰ ਮੰਮੇ ਤੱਕਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਵੀ :- ਦੀਦੀ, ਮੇਰਾ ਚਾਰਜਰ ਦੇਖਿਆ ਤੁਸੀਂ? ਮੈਨੂੰ ਸੁਬਾ ਤੋਂ ਮਿਲ ਨੀ ਰਿਹਾ, ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਚਾਰਜਰ ਦੇ ਦਉਗੇ ਮਾੜਾ ਜੇਹਾ….

ਰਾਹੁਲ :- ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਬੀਬੀ ਜੀ ਕਾ ਤੋਂ ਪਤਾ ਚਲਾ ਕਿ ਕਾਰ ਐਕਸੀਡੈਂਟ ਮੇਂ ਮੋਤ ਹੋ ਗਈ। ਪਰ ਸੰਜਨਾ ਦੀਦੀ ਕਾ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਯਾ ਹੋ ਗਿਆ ਉਨਕੋ?

ਜਾਗਰ ਦੇ ਸੰਘ ਚ ਰੋਟੀ ਫਸ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। 😂

ਉਹ ਖੰਗਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ :- ਕਿਆ ਹੂਆ ਸਰਦਾਰ ਜੀ? ਜਾਗਰ :- ਕੁੱਛ ਨੀ ਕੁੱਛ ਨੀ!

ਤੂੰ ਜਾ ਨੱਕਾ ਮੋੜ ਕੇ ਆ

ਰਾਹੁਲ ਕਹੀ ਚੱਕ ਕੇ ਨੱਕਾ ਮੋੜਨ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ।

ਤੇ ਜਾਗਰ ਆਪਣੀ ਰੋਟੀ ਖਤਮ ਕਰ ਲੈਂਦਾ।

ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮ ਪੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਦੋਨੋ ਜਾਣੇ ਵਾਪਸ ਘਰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਖੇਤ ਤੋਂ ਘਰ ਥੋੜਾ ਹੀ ਦੂਰ ਸੀ।

ਘਰੇ ਆ ਹੱਥ ਪੈਰ ਧੋਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਨੇਹਾ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਰਵੀ ਘੁੰਮ ਕੇ ਆ ਜਾਂਦਾ… ਰਾਹੁਲ :- ਔਰ ਰਵੀ ਪਾਜੀ ਕਿਆ ਹਾਲ ਹੈ… ਰਵੀ :- ਹਾਂ ਹਾਂ ਵਧਿਆ ਤੂੰ ਦੱਸ

ਰਾਹੁਲ :- ਹਮ ਵੀ ਠੀਕ ਹੈ

ਆਜੋ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੋ ਆਪ ਬੀ।

ਰਵੀ :- ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਖ ਨੀ ਅਜੇ ਖਾਓ ਤੁਸੀਂ ਦੋਨੋਂ।

ਰਵੀ ਟੀ ਵੀ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਲਵਲੀ ਨਹਾਂ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ। ਉਸਨੇ ਪੀਲਾ ਸੂਟ ਪਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜੋ ਕਿ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਤੋਂ ਤੰਗ ਸੀ। ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਉੱਬਰੇ ਹੋਏ ਲੱਗ ਲੱਗ ਰਹੇ। ਉਹ ਡ੍ਰਾਇਰ ( ਗਿੱਲੇ ਬਾਲ ਸੁੱਕਾਉਣ ਵਾਲੀ ਮਸ਼ੀਨ ) ਚੱਕਦੀ ਤੇ ਰਵੀ ਕੋਲ ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਬਹਿ ਜਾਂਦੀ। ਲਵਲੀ :- ਹਾਂ ਆ ਗਿਆਂ ਰਵੀ?

ਰਵੀ :- ਹਾਂ ਜੀ ਦੀਦੀ

ਬੜੀ ਦੇਰ ਕਰਤੀ ਅੱਜ…

ਰਵੀ :- ਦੀਦੀ ਅੱਜ ਜੱਸੀ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਵਿਆਹ ਤੇ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।

( ਜੱਸੀ, ਰਵੀ ਦਾ ਬਚਪਨ ਦਾ ਦੋਸਤ ਤੇ ਪੱਕਾ ਹਾਣੀ। ਜੋ ਅਕਸਰ ਉਸਦੇ ਘਰ ਤੁਰਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਓਹ ਤੇ ਰਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਕੱਠੇ ਹੀ ਘੁੰਮਦੇ ਸਨ।

ਰਵੀ ਦੇ ਦੋਸਤ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਉਹ ਸੰਜਨਾ ਦਾ bf ਸੀ ਸੰਜਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫੁੱਦੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਦਿਨ ਰਾਤ ਓਹਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚੜੀ ਰਹਿੰਦੀ। ਜੱਸੀ ਰਵੀ ਹੁਣਾਂ ਦਾ ਗੁਆਂਢੀ ਸੀ। ਕਦੇ ਉਹ ਕੰਧ ਟੱਪ ਕੇ ਜੱਸੀ ਕੇ ਘਰੇ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਜੱਸੀ ਕੰਧ ਟੱਪ ਕੇ ਆ ਜਾਂਦਾ। ਫੁੱਦਮ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਖੇਲ ਬਹੋ ਖੇਲਦੇ…. ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਮੋਤ ਦੀ ਖਬਰ ਸੁਣ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਧੱਕਾ ਲੱਗਾ। ਜੱਸੀ ਸੰਜਨਾ ਦਾ bf ਸੀ ਇਹ ਗੱਲ ਰਵੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਤਾ )

ਲਵਲੀ :- ਕਿਵੇ ਰਿਹਾ ਫ਼ੇਰ ਵਿਆਹ?

ਆਈ ਕੋਈ ਪਸੰਦ ( ਉਸਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਮੋਢਾ ਮਾਰਦੀ )

ਰਵੀ :- ਨੀਵੀ ਪਾ ਕੇ ਮਿੰਨਾਂ ਜੇਹਾ ਹੱਸਦਾ ਨਹੀਂ ਦੀਦੀ।

ਜਾਗਰ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ। ਜਾਗਰ ਲਵਲੀ ਹੋਣਾਂ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਿਓਂ ਚੇਤੇ ਨਾਲ ਟੀ ਵੀ ਚ ਨਾ ਬੜੇ ਰਹਿਓ!

ਲਵਲੀ :- ਠੀਕ ਆ ਬਾਪੂ ਜੀ ਖਾ ਲੈਂਦੇ ਆ।

ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਜਾਗਰ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਚ ਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਰਾਹੁਲ ਵੀ ਆਪਣਾ ਖਾਣਾ ਖਤਮ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ

( ਰਾਹੁਲ ਕੋਠੜੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਜਿੱਥੇ ਸੰਜਨਾ ਨੂੰ ਜਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ) ਉਹ ਕੋਠੜੀ ਘਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹਵੇਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ।

ਜਾਗਰ ਹੁਣਾਂ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਹਵੇਲੀ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਹ ਕਾਫ਼ੀ ਅਮੀਰ ਸਨ। )

ਰਵੀ ਅਤੇ ਸੰਜਨਾ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਆਪਣੀ ਸਟੈੱਪ ਮੋਮ ਨਾਲ😄

ਤੇ ਓਧਰ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਰਾਹੁਲ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੀ ਕੋਠੜੀ ਚ ਆਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨਾਲ ਫੋਨ ਤੇ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ :- ਰੀਨਾ ਕੈਸੀ ਹੋ?

ਮੈਂ ਅੱਛੀ ਹੂ ਜੀ ਆਪ ਬਤਾਇਏ। ਰਾਹੁਲ :- ਜੀ ਸਬ ਬਡੀਆ… ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਈ ਰੀਨਾ?

ਰੀਨਾ :- ਨਹੀਂ ਅਬੀ ਤੋਂ ਪਕਾ ਨੀ ਹੈ। ਆਪਨੇ ਖਾ ਲਈ?

ਰਾਹੁਲ :- ਜੀ ਮੈਂਨੇ ਤੋਂ ਖਾ ਲਈ ਆਪ ਵੀ ਖਾ ਲੀਜੀਏ… ਠੀਕ ਹੈ ਰਾਖਤਾ ਹੂ।

ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਰਾਹੁਲ ਨੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪੇ ਗਿਆ ਤੇ ਸੌਣ ਲੱਗਾ ਤਦ ਉਸਨੂੰ ਈਦਾ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਤਾਂਕੀ ਥਾਨੀ ਉਸਨੂੰ ਝਾਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਉਠ ਕੇ ਤਾਂਕਿ ਰਾਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਫ਼ੇਰ ਉਹ ਜਾ ਕੇ ਫੇਰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ। ਉਸਦਾ ਧਿਆਨ ਫੇਰ ਤਾਂਕਿ ਵੱਲ ਪਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਜਲਿਆ ਹੋਇਆ ਚੇਹਰਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ। 😨 ਰਾਹੁਲ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਸਹਿਮ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਟੱਟੇ ਸੰਗ ਨੂੰ ਲੱਗ ਗਏ ਸਨ।

ਆਖਿਰ ਉਹ ਚੇਹਰਾ ਕਿਸਦਾ ਸੀ ਜੋ ਰਾਹੁਲ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਖਿੜਕੀ ਵਿੱਚ ਘੂਰ ਰਿਹਾ ਸੀ?

ਉਸਦਾ ਧਿਆਨ ਫੇਰ ਤਾਂਕਿ ਵੱਲ ਪਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਜਲਿਆ ਹੋਇਆ ਚੇਹਰਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ। ਰਾਹੁਲ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਸਹਿਮ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਟੱਟੇ ਸੰਗ ਨੂੰ ਲੱਗ ਗਏ ਸਨ।

ਹੁਣ ਅੱਗੇ…..

ਫੇਰ ਰਾਹੁਲ ਹਨੂੰਮਾਨ ਚਾਲਿਸਾ ਦਾ ਪਾਠ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਹੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਬਚਾ ਲੈ ਬਚਾ ਲੈ ਮੈਨੂੰ। ਉਹ ਡਰ ਦੇ ਮਾਰੇ ਤਾਕੀ ਵੱਲ ਵੀ ਨੀ ਦੇਖ ਸੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ। ਕੁੱਝ ਚਿਰ ਪਿੱਛੋਂ ਓਸਨੇ ਤਾਕੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਉਹ ਚਿਹਰਾ ਬਿਲਕੁੱਲ ਗਾਇਬ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਰਾਹੁਲ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆਇਆ। ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ ਤੁਮਾਰਾ ਹਨੂੰਮਾਨ ਤੁਮਨੇ ਮੁਜੇ ਬਚਾ ਲਿਆ ਰੇ🙏 ਫੇਰ ਰਾਹੁਲ ਨੇ ਟਾਈਮ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਰਾਤ ਨੂੰ 11 ਵੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਫ਼ੇਰ ਰਾਹੁਲ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਸੋ ਗਿਆ।

ਉਧਰ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਰਵੀ ਤੇ ਲਵਲੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦਾ ਸ਼ੱਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚਲੇ ਗਏ। ਰਵੀ ਨੇ ਸੂਟ ਲਾ ਕੇ ਗੁਲਾਬੀ ਨਾਈਟੀ ਪਾ ਲਈ। ਫ਼ੇਰ ਲਵਲੀ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੇਟ ਗਈ। ਲਵਲੀ ਨੇ ਫੋਨ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਸੇਹਲੀ ਨਾਲ ਚੈਟ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ। ਲਵਲੀ ਆਪਣੀ ਸੇਹਲੀ ਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਸੀ ਕਮਲੀਏ ਸਵੇਰ ਦੀ?

msg ਵੀ ਨੀ ਕੀਤਾ। ਰੋਜ਼ੀ ( ਲਵਲੀ ਦੀ ਸੇਹਲੀ ਜੱਸੀ ਦੀ ਭੈਣ ) ਕਿ ਦੱਸਾਂ ਯਾਰ ਵਿਆਹ ਤੇ ਗਈ ਸੀ। ਲਵਲੀ :- ਉਹ ਅੱਛਾ ਜੀ। ਤੇ ਮੇਮਸਾਬ ਅੱਜ ਵਿਆਹ ਦੇਖ ਰਹੇ ਨੇ। ਰੋਜ਼ੀ :- Haha ਹਾਂ ਜੀ ਜੀ ਹਾਂ ਜੀ। ਲਵਲੀ :- ਵਿਆਹ ਸੀ ਕਿਸਦਾ ਵੈਸੇ? ਰੋਜ਼ੀ :- ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦਾ :- ਰਵੀ ਵੀ ਤਾਂ ਆਇਆ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਵਿਆਹ ਤੇ। ਲਵਲੀ :- ਆਹੋ ਦੱਸਦਾ ਸੀ ਰਵੀ ਤਾਂ। ਰੋਜ਼ੀ :- ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲਵਲੀ :- ਕਿ?

ਤਿੰਨੋ ਜਾਨੇ ਥੱਲੇ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਰਵੀ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਲਵਲੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਭਾਂਡੇ ਧੋ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਭਾਂਡੇ ਧੋਣ ਮਗਰੋਂ ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਚ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ। ਨੇਹਾ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਖਲਾ ਕੇ ਹੁਣ ਵੇਹਲੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਾਗਰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠਾ ਟੀ ਵੀ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਗਰ ਵੱਲ ਪਿੱਠ ਕਰਕੇ ਪੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਾਗਰ ਉਸ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਪੋਲਾ ਪੋਲਾ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੈ। ਜਾਗਰ :- ਕਹਿੰਦਾ ਖਾ ਲਈ ਰੋਟੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਨੇਹਾ :- ਜੀ ਜਾਗਰ :- ਅੱਜ ਫੁੱਦੀ ਲੈਣੀ ਆ ਤੇਰੀ ਨੇਹਾ ਤੇ ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਆ ਫੁੱਦੀ ਤਾਂ ਜਿੰਨੀ ਮਾਰਲੋ ਪਰ ਬੁੰਡ ਵੀ ਮਾਰ ਲਿਆ ਕਰੋ। ਇਹ ਬਾਹਰੋਂ ਥੋੜੀ ਆਉਣਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮਾਰਨ! ਜਾਗਰ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਖਿੱਚ ਖਿੱਚ ਚਪੇੜਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਾਗਰ :- ਵੇਖ ਕਿਵੇਂ ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਆ

ਫੁੱਦਾ ਜੋਣਦੀ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਦਵਾ ਫੁੱਦੇ ਚ ਲੰਨ.. ਨੇਹਾ :- ਹਾਏ ਆਹ ਆਹ… ਜਾਗਰ :- ਨੇਹਾ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲੈਂਦਾ। ਨੇਹਾ :- ਹਾਏ ਜੀ…… ਨੇਹਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਚਿੱਪ ਚਿੱਪ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਬਾਲ ਸਨ। ਜੋ ਨੇਹਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਜਾਗਰ :- ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਤੇ ਕੱਸ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਚਪੇੜ ਮਾਰਦਾ। ਨੇਹਾ :- ਹਾਏ ਜੱਟਾ…
ਜਾਗਰ :- ਖੋਲ ਲਾ ਭੈਣ ਚੋਦੇ ਸਲਵਾਰ ਹੁਣ ਕਿਹਨੂੰ ਉਡੀਕ ਦੀ ਆ…. ਉਹ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਜਾਗਰ ਵੀ ਆਪਣਾ ਪਜਾਮਾ ਲਾਹ ਦਿੰਦਾ। ਜਾਗਰ ਦਾ ਲੁੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਨੇਹਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਆਹ ਨਿੱਕਲਦੀ ਹੈ। ਨੇਹਾ :- ਇਹੀ ਨੀ ਸੌਣ ਦਿੰਦਾ ਜੀ ਮੈਨੂੰ ਸਾਰੀ ਰਾਤ…. ਨੇਹਾ ਜਾਗਰ ਦੇ ਲੁੱਲ ਨੂੰ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ ਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦੀ ਹੈ। ਜਾਗਰ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਲੰਨ ਨੇਹਾ ਦੇ ਸੰਘ ਚ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ।
ਨੇਹਾ ਔਖੇ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗੀ। ਜਾਗਰ ਨੇ ਲੁੱਲਾ
ਕੱਢ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਫੇਰ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਪਿੱਛਿਓਂ ਲਿਆ ਕੇ ਪਾਉਂਦਾ ਲੰਨ ਨੇਹਾ ਦੇ ਗਲੇ ਚ ਵੜ ਜਾਂਦਾ ਨੇਹਾ ਦਾ ਮਰਨ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਬਹੋ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ

( ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਲੰਨ ਦੀ ਭੁੱਖੀ ਸੀ। ਨੇਹਾ ਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਪਤੀ ਮਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਹ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਲੰਨ ਲਈ ਤੜਫ ਰਹੀ ਸੀ ਜਾਗਰ ਉਸਦੀ ਇਹ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਗਾਰ ਦਾ ਲੁੱਲਾ 9 ਇੰਝ ਲੰਬਾ ਤੇ 3 ਇੰਚ ਮੋਟਾ ਸੀ। ਨੇਹਾ ਉਸਦੇ ਲੁੱਲੇ ਤੇ ਮਰਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਉਸ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਉਸਦੇ ਲੁੱਲੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਜਾਗਰ ਦਾ ਲੁੱਲਾ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਨੇਹਾ ਦੇ ਧੁੱਕ ਨਾਲ ਲਿੱਬੜ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਜਾਗਰ ਨੇ ਨੇਹਾ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾਇਆ ਤੇ ਉਹਦੇ ਫੁੱਦੇ ਤੇ ਥੁੱਕਿਆ। ਉਹ ਲੁੱਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਥੁੱਕ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਮਲਣ ਲੱਗਾ। ਨੇਹਾ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟ ਲਈਆਂ। ਜਾਗਰ ਨੇ ਲੰਨ ਨੇਹਾ ਦੇ ਫੁੱਦੇ ਤੇ ਸੈੱਟ ਕੀਤਾ ਤੇ ਇੱਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਜਾਗਰ ਦਾ ਲੁੱਲਾ ਨੇਹਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚਿਰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸਦੀ ਧੁੰਨੀ ਚ ਜਾ ਵੱਜਾ। ਨੇਹਾ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਚੀਕ ਮਾਰੀ ਹਾਏਏਏਏਏ….. ਮਰਗੀ ਵੇ…. ਜਾਗਰ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਉਸਦੇ ਟੱਟੇ ਨੇਹਾ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਚ ਬੱਜ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਲੁੱਲਾ ਨੇਹਾ ਦੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਜਾਗਰ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਉਸਦੇ ਟੱਟੇ ਨੇਹਾ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਚ ਬੱਜ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਲੁੱਲਾ ਨੇਹਾ ਦੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਹੁਣ ਅੱਗੇ…..

ਜਾਗਰ ਨੇਹਾ ਦੀ ਲਗਾਤਾਰ 2 ਘੰਟੇ ਚੁਦਾਈ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਕਦੀ ਓਹਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਪਾਉਂਦਾ ਤੇ ਕਦੀ ਉਹਦੇ ਚੂੱਥੇ ਚ…

ਜਾਗਰ ਜਿੰਨੀ ਬਾਰ ਸੈਕਸ ਕਰਦਾ ਉੱਨੀ ਬਾਰ ਨੇਹਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਛੁੱਟਾਉਂਦਾ… ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪੂਰੀ ਕਰੀਮ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿੰਦਾ… ਫੁੱਦੀ ਕਰੀਮ ਨਾਲ ਭਰਾ ਕੇ ਨੇਹਾ ਨੂੰ ਬੜਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਅਤੇ ਉਹ ਫੁੱਦੀ ਚ ਹੱਥ ਪਾ ਸਾਰੀ ਕਰੀਮ ਕੇ ਚੱਟਦੀ…..

ਜਾਗਰ ਤੇ ਨੇਹਾ ਦਾ ਸੈਕਸ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਹੀ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਉਹ ਦੂਏ ਤੀਏ ਨੇਹਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਦਾ….

ਅਗਲੀ ਸੁਬਾਅ

ਇੱਕ ਦਿਨ ਜਾਗਰ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕੁੜੀ ਸੰਜਨਾ ਦੀ ਯਾਦ ਆਈ… ( ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਉਹ ਨਿੱਕੀ ਹੁੰਦੀ ਨੂੰ ਕਨੇਡੀ ਚੱਕ ਕੇ ਖੇਤ ਘਮਾਉਣ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਤੇ ਸੰਜਨਾ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਚੂੰਡੀਆਂ ਵੱਡ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਨਿੱਕੀ ਹੁੰਦੀ… ) ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਂਦੀਆਂ। ਉਹ ਤੁਰਿਆ ਤੁਰਿਆ ਖੇਤ ਚ ਜਾ ਪੁੱਜਾ ਉਸਨੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਪੱਠਾ ਡੱਠਾ ਪਾਇਆ ਤੇ ਪਾਣੀ ਡਾਇਆ…. ਫਿਰ ਉਹ ਮੋਟਰ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਦੀ ਕੰਧ ਤੇ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਸੰਜਨਾ ਨੇ Love U ਬਾਪੂ ਲਿਖਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਭੁੱਬਾਂ ਮਾਰ ਮਾਰ ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਜਾਗਰ :- ਹਾਏ ਇਹ ਕਿ ਕਰਤਾ ਓਏ 😭 ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਹੀ ਧੀ ਮਾਰਤੀ ਓਏ ਰੱਬਾ….

ਜਾਗਰ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਰੋਂਦਾ ਹੈ…. ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਉਥੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬਇਆ ਰਾਹੁਲ ਆ ਜਾਂਦਾ ਜੋ UP ਨੂੰ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅੱਜ ਹੀ up ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਸੀ। ( ਰਾਹੁਲ ਸੀ ਤਾਂ Up ਤੋਂ ਪਰ ਉਹ ਜਾਗਰ ਕੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਪੰਜਾਬੀ ਸਿੱਖ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਰਾਹੁਲ ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਉਹ ਘਰ ਦੇ ਮਾੜੇ ਮੋਟੇ ਕੰਮ ਚ ਹੱਥ ਵਟਾ ਲੈਂਦਾ )

ਰਾਹੁਲ ਖੇਤਾਂ ਚ ਆਣ ਕੇ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਜਾਗਰ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਰੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਗਰ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਉਠਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਰਾਹੁਲ :- ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਰੋਤੇ ਕਿਉਂ ਹੋ ਚੁੱਪ ਕਰਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪਲੀਜ਼। ਮੁਜੇ ਵੀ ਬੀਬੀ ਜੀ ਕੇ ਔਰ ਸੰਜਨਾ ਦੀਦੀ ਕੇ ਬਾਰੇ ਜਾਨ ਕੇ ਬੜਾ ਦੁੱਖ ਹੂਆ… ਉਹ ਜਾਗਰ ਨੂੰ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬਿਠਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਤੂੜੀ ਆਲੇ ਕਮਰੇ ਚੋ ਗਲਾਸ ਚੱਕ ਉਸਨੂੰ ਮੋਟਰ ਤੋਂ ਭਰ ਨੇ ਜਾਗਰ ਨੂੰ ਫੜਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਆਪ ਪਾਨੀ ਪੀਓ ਸਰਦਾਰ…

ਜਾਗਰ ਹੰਜੂ ਪੂੰਝਦਾ :- ਤੂੰ ਕਦੋਂ ਆਇਆ ਰਾਹੁਲ?

ਰਾਹੁਲ :- ਆਜ ਹੀ ਆਇਆ ਹੂ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਗਾਉਂ ਸੇ।

ਜਗਾਰ :- ਅੱਛਾ ਅੱਛਾ

ਰਾਹੁਲ :- ਯੇ ਲੀਜੀਏ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਮਾਲਕੀਨ ਨੇ ਰੋਟੀ ਬੇਜੀ ਹੈ। ਜਾਗਰ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਰਾਹੁਲ ਵੀ ਓਹਦੇ ਕੋਲ ਬਹਿ ਜਾਂਦਾ। ਰਾਹੁਲ :- ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਇੱਕ ਬਾਤ ਪੂਛਨੀ ਥੀ!

ਜਾਗਰ :- ਹਾਂ ਪੁੱਛ

ਲਵਲੀ Exercise ਕਰਨੋਂ ਰੁੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਸਾਹੋ ਸਾਹ ਹੋਈ ਲਵਲੀ :- ਵੀਰੇ Sry ਤੁਹਾਡਾ ਚਾਰਜਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ। ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰਾ ਚਾਰਜਰ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਕੱਲ ਰਾਤ ਦਾ ਤੇ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਚਾਰਜਰ ਚੱਕ ਲੈ ਆਈ। ਰਵੀ :- ਦੀਦੀ ਦੱਸ ਤਾਂ ਦਿੰਦੇ ਮੈਂ ਲੱਭ ਲੱਭ ਕੇ ਸੁਦਾਈ ਹੋ ਗਿਆ….. ਲਵਲੀ :- ਰਵੀ ਤੂੰ ਸੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਰਾਤ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਨੀਂਦ ਨੀ ਖਰਾਬ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਤੇ ਮੈਂ ਖੁਦ ਹੀ ਚੱਕ ਕੇ ਲੈ ਆਈ। ਰਵੀ :- ਅੱਛਾ ਦੀਦੀ ਠੀਕ ਆ। ਹੁਣ ਕਿੱਥੇ ਰੱਖਿਆ ਤੁਸੀਂ?

ਲਵਲੀ ਰਵੀ ਨੂੰ ਨੋਟਿਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬਾਰ ਬਾਰ ਉਸਦੇ ਦੁੱਦੂਆਂ ਨੂੰ ਘੂਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਲਵਲੀ :- ਵੀਰੇ ਬੈੱਡ ਦੇ ਕੋਲ ਮੇਜ਼ ਤੇ ਪਿਆ ਲੈ ਲਾ। ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਲਵਲੀ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਕੁੱਦਣ ਲੱਗੀ। ਤਾਂ ਜੋ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਹੋਰ ਉੱਚੀ ਉਛਲਣ।

( ਲਵਲੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਬ੍ਰਾ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਉੱਛਲ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਬ੍ਰਾ ਨੀ ਸੀ ਪਾਈ ਹੋਈ। )

ਰਵੀ ਚਾਰਜ ਲੈਣ ਮੇਜ ਕੋਲ ਗਿਆ। ਪਰ ਉਸਦੀ ਨਿਗਾ ਲਵਲੀ ਦੇ ਦੁੱਦੂਆਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੱਟ ਰਹੀ। ਉਹ ਚਾਰਜ ਲੈ ਕੇ ਮੰਮੇਆਂ ਵੱਲ ਵੇਖਦਾ ਵੇਖਦਾ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਜਾ ਕੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਫੋਨ ਚਾਰਜ ਲਾਇਆ ਅਤੇ ਦੀਦੀ ਦੇ ਝੱਗੀ ਚੋਂ ਉੱਛਲ ਰਹੇ ਮੰਮੇਆਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਦੀਦੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਉਸਦਾ ਲੁੱਲਾ ਖੜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪਾਜਮੇ ਉੱਤੋਂ ਲੁੱਲਾ ਮਸਲਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਰਵੀ :- ਕਿ ਦੇਖ ਲਿਆ ਅੱਜ…. ਦੀਦੀ ਦੇ ਬਾਲ ਕਿਵੇਂ ਉੱਛਲ ਰਹੇ ਸਨ। Wow ਯਾਰ ਸਾਲਾ ਮਜ਼ਾ ਹੀ ਆ ਗਿਆ ਵੇਖ ਕੇ ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਪਜਾਮੇ ਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲੁੱਲਾ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ। ਹਾਏ ਲਵਲੀ….. ਤੇਰੇ ਤਾਂ ਮੰਮੇਆ ਚ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ ਆ ਸਾਲੀਏ…. ਰਵੀ ਨੇ ਸਪੀਡ ਵਧਾਈ ਉਹ ਤੇਜ ਤੇਜ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਦੀਦੀ ਬਹਿ ਜਾ…. ਬਹਿ ਜਾ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਇੱਕ ਬਾਰ ਆਹ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਆਹ…. ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸਦੇ ਲੁੱਲੇ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਰਵੀ ਦਾ ਹੱਥ ਕਰੀਮ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਭਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਪਜਾਮਾ ਮਾੜਾ ਮਾੜਾ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਜ਼ਾ ਕੇ ਹੱਥ ਧੋਤੇ ਤੇ ਥੱਲਿਓਂ ਚਾਹ ਪਾ ਲਿਆਇਆ। ਜੱਸੀ ਦੀ ਮੰਮੀ ਜੋ ਕਿ ਰਵੀ ਦੇ ਘਰੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਚਾਹ ਪਾ ਕੇ ਦਿੱਤੀ। ( ਜੱਸੀ ਦੀ ਮੰਮੀ ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਸੀ ਅਨੀਤਾ, ਸਿਰੇ ਦੀ ਗਸਤੀ ਸੀ। ਉਹ ਲੁੱਲੇ ਲੈਣ ਦੀ ਸ਼ੋਕੀਨ ਸੀ। ਰਵੀ ਦਾ ਡੈਡੀ ਅਨੀਤਾ ਦੀ ਕਈ ਬਾਰ ਚੁਦਾਈ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਜਾਗਰ ਦਾ ਲੁੱਲ ਲੈਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਕੰਮ ਤੇ ਲੱਗੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਰਵੀ ਤੇ ਸੰਜਨਾ ਸਕੂਲ ਚੱਲ ਜਾਂਦੇ। ਉਸਦੀ ਸਟੈਂਪ ਮੋਮ ਨੇਹਾ ਪੇਕੇ ਚੱਲ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕਰਿੱਚ ਗੁੱਲਾ ਠਾ ਚੱਲਦਾ। )

ਅਨੀਤਾ ਰਵੀ ਨੂੰ :- ਕਿ ਹਾਲ ਏ ਰਵੀ ਪੁੱਤ.. ਰਵੀ :- ਮੈਂ ਠੀਕ ਆ ਅੰਟੀ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਦਸੋ।

ਅਨੀਤਾ :- ਮੈਂ ਤਾਂ ਵਧਿਆ ਪੁੱਤ ਇੱਕ ਗੱਲ ਤਾਂ ਦੱਸ ਆਹ ਪਜਾਮਾ ਕਿਵੇ ਗਿਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇਰਾ, ਅਨੀਤਾ ਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਰਵੀ ਦੇ ਲੁੱਲੇ ਤੇ ਸੀ। ਜੋ ਪਾਜਮੇ ਵਿੱਚ ਅੱਧ ਖੜਾ ਸੀ। ਰਵੀ :- ਉਹ ਉਹ ਅੰਟੀ ਜੀ… ( ਰਵੀ ਦੀ ਜੀਭ ਠਾਠਲਾ ਰਹੀ ਸੀ। ) ਮੈਂ ਤਾਂ ਬੁਰਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਪਾਜਮੇ ਤੇ ਕੋਲਗੇਟ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਫੇਰ ਮੈਂ ਕੋਲਗੇਟ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਸਾਫ ਕਰਿਆ ਇਸ ਲਈ ਗਿੱਲਾ ਏ ਪਜਾਮਾ…. ਅਨੀਤਾ :- ਉਹ ਅੱਛਾ, ਈਦਾ ਕਰ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਫੜਾ ਦੇ ਮੈਂ ਧੋ ਦਿੰਦੀ ਆ। ਰਵੀ ਮੰਨ ਹੀ ਮੰਨ ਵਿੱਚ ( ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਾਜਮੇ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਪੁੱਛੇ ਅੰਟੀ ਨੂੰ ਧੋਣ ਲਈ ਦੇਣਾ ਹੀ ਸਹੀ ਰਹੇਗਾ। ਰਵੀ ਨੇ ਦਬਾ ਦਬ ਪਜਾਮਾ ਉਤਾਰ ਕੇ ਅਨੀਤਾ ਅੰਟੀ ਨੂੰ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਰਵੀ ਦੇ ਲੁੱਲੇ ਨੂੰ ਕੱਛੇ ਵਿੱਚੋ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਅਨੀਤਾ ਨੇ ਬਾਕੀ ਕੱਪੜਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਾਜਮਾ ਵੀ ਫੜ ਲਿਆ। ਤੇ ਧੋਣ ਲਈ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਉਸਦੇ ਬਾਕੀ ਕੱਪੜੇ ਪ੍ਰਾਹ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ। ਉਸਨੇ ਰਵੀ ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਕਿ ਰਵੀ ਝੂਠ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਰਵੀ ਦਾ ਪਾਜਮਾ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜਿਆ ਤੇ ਨੱਕ ਕੋਲ ਲਜਾ ਕੇ ਸੁੰਗਣ ਲੱਗੀ। ਉਸਨੂੰ ਲੁੱਲੇ ਦੀ ਕਰੀਮ ਦੀ ਮਹਿਕ ਆਈ। ਅਨੀਤਾ :- ਹਾਏ ਵਾਹ ਕਿੰਨੀ ਵਧਿਆ ਖੁਸ਼ਬੂ…. ਆਹ…..

ਉਸਨੇ ਬਚੀ ਖੁਚੀ ਕਰੀਮ ਜੀਭ ਲਾ ਕੇ ਚੱਟ ਲਈ ਜੋ ਪਜਾਮੇ ਨਾਲ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਪਾਜਮੇ ਚੋਂ ਆ ਰਹੀ ਲੁੱਲੇ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਅਨੀਤਾ ਨੂੰ ਗਰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਅਨੀਤਾ ( ਮੰਨ ਹੀ ਮੰਨ ਵਿੱਚ ) ਵੇ ਜਾਗਰਾਂ ਤੇਰਾ ਮੁੰਡਾ ਹੁਣ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ….

ਅਨੀਤਾ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸੂਟ ਸਲਵਾਰ ਲਾਹ ਲਿਆ ਤੇ ਪਾਜਮੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਮਸਲਣ ਲੱਗੀ। ਆਹ ਰਵੀ ਚੋਦ ਆਪਣੀ ਅੰਟੀ ਨੂੰ ਪਾੜ ਦੇ ਘੂਸਾ ਆਪਣੀ ਅੰਟੀ ਦਾ ਆਹ….. ਹਾਏ ਆਊਚ

ਸੰਜਨਾ ਜ਼ਰੂਰ ਵਾਪਸ ਆਵੇਗੀ…..

ਸੰਜਨਾ :- ਬੇਬੇ ਲੰਨ ਚਾਹੀਦਾ….. ਬੇਬੇ….

ਹਾਏ ਪਲੀਜ਼ ਕੋਈ ਆ ਕੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਪਾ ਦੋ ਮੇਰਾ ਘੂਸਾ ਪਾੜ ਦੋ ਕੋਈ ਜਾਣਾ ਹਾਏ ਆਜੋ ਪਲੀਜ਼…..

ਇਸ ਤਰਾਂ ਸੰਜਨਾ ਰੋਜ਼ ਬਾਰੀ ਚੋਂ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕਹਿੰਦੀ ਪਰ ਓਹਦੀ ਕੋਈ ਨਾ ਸੁਣਦਾ….

ਲੰਨਾ ਤੇ 2 2 ਚੂਪੇ ਮਾਰ ਗਈ।
ਫੇਰ ਕੁੱਝ ਦਿਨਾਂ, ਹਫਤਿਆ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਤਿੰਨੋ ਰੱਜ ਸੈਕਸ ਕਰਦੇ ਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੇ।

ਗੁਆਂਢਣ ਕਿਰਨਾਂ

ਸਾਡੇ ਘਰ ਦੇ ਨਾਲ ਆਲੀ ਗੁਆਂਢਣ ਦਾ ਨਾਮ ਕਿਰਨਾ ਹੈ। ਉਹ ਰੱਜ ਕੇ ਸੋਹਣੀ ਤੇ ਉਹਦਾ ਸ਼ਰੀਰ ਅੱਗ ਦੀ ਲਾਟ ਸੀ ਜਿਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਰੂਹ ਖੁੱਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਉਹਦੇ ਦੋ ਕੁੜੀਆਂ ਸੀ ਤੇ ਉਹਦਾ ਘਰਆਲਾ ਡਰਾਈਵ ਸੀ ਤੇ ਕਈ ਕਈ ਦਿਨ ਬਾਰ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਮੇਰੀ ਉਹਦੇ ਤੇ ਬਹੁਤ ਟਾਈਮ ਦੀ ਅੱਖ ਸੀ ਜਦੋ ਵੀ ਉਹ ਗਲੀ ਚੋ ਟੱਪਦੀ ਤਾਂ ਉਹਦਾ ਸਮਾਨ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰੇ ਚ ਜੋਸ ਭਰ ਜਾਂਦਾ। ਮੈਂ ਬਹੁਤੀ ਵਾਰ ਉਹਦੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰੀਂ ਸੀ। ਜਦੋ ਵੀ ਉਹ ਛੱਤ ਤੇ ਕਪੜੇ ਪਾਉਣ ਆਉਂਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਆਵਦੀਆ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਨਿਹਾਰਦਾ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੇ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ ਕਈ ਵਾਰੀ ਉਹ ਜਾਨਕੇ ਥੱਲੇ ਝੁੱਕ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਆਵਦਾ ਸਮਾਨ ਦੇਖਾਕੇ ਮੈਂਨੂੰ ਆਵਦੇ ਵਲ ਖਿੱਚਦੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਉਹਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਆਵਦੇ ਲੰਨ ਨੁੂੰ ਫੜਕੇ ਮਸਲਦਾ ਤੇ ਉਹ ਦੇਖ ਕੇ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦੀ। ਮਨ ਉਹਦਾ ਵੀ ਸੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸ਼ਰੀਰਕ ਤੌਰ ਤੇ ਸੰਬੰਧ ਬਣਾਉਣਾ ਦਾ ਪਰ ਉਹਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਤੋ ਦਰਦੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਦੀ ਗੱਲ ਆ ਉਹ ਸਾਡੇ ਘਰ ਮੇਰੀ ਮੰਮੀ ਕੋਲ ਕੰਮ ਆਈ ਤੇ ਮੈਂ ਆਵਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਉਹਦੀ ਆਵਾਜ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਂ ਬਾਰ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖ ਨਿੰਮੀ ਜੀ ਹੱਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਾ ਹੱਸਿਆ। ਉਹ ਸਾਡੇ ਘਰੇ ਆਵਦਾ ਸੂਟ ਬਣਵਾਉਣ ਆਈ ਸੀ। ਉਹ ਸੂਟ ਫੜਾ ਕੇ ਚਲੀ ਗਈ 2 3 ਦਿਨ ਜੱਦ ਉਹ ਸੂਟ ਲੈਣ ਦੁਬਾਰਾ ਆਈ ਓਸ ਦਿਨ ਮੰਮੀ ਘਰੇ ਨਹੀਂ ਤੇ ਉਹ ਆਵਾਜ਼ਾ ਮਾਰੀਂ ਗਈ ਤੇ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਮਾਰਦੀ ਮਾਰਦੀ ਅੰਦਰ ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਪੁੱਛਣ ਲਗੀ ਗੁਆਂਢਣ : ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਕਿੱਥੇ ਆ?
ਮੈਂ : ਪਤਾ ਨੀ ਹੁਣੇ ਤਾਂ ਏਥੇ ਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਬਾਰ ਹੋਣ।
ਠੀਕ ਆ ਕਿਹ ਕੇ ਬਾਰ ਜਾਣ ਲਗੀ ਸੀ
ਮੈਂ : ਇੱਕ ਗੱਲ ਕਹਿਣੀ ਸੀ
ਗੁਆਂਢਣ : ਹਾਂ ਬੋਲ
ਮੈਂ : ਮੈਂਨੂੰ ਤੂੰ ਬਾਹਲੀ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗਦੀ ਆ
ਗੁਆਂਢਣ : ਹਾਂ ਮੈਂਨੂੰ ਪਤਾ। ਤੂੰ ਮੈਂਨੂੰ ਰੋਜ ਛੱਤ ਤੇ ਦੇਖਦਾ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਤੈਨੂੰ।
ਮੈਂ : ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੂੰ ਵੀ ਦੇਖਦੀ ਆ ਮੇਰੇ ਵਲ
ਗੁਆਂਢਣ : ਆਸ਼ਾ! ਤੈਨੂੰ ਕਿਨੇ ਕਿਹਾ
ਮੈਂ : ਮੈਂ ਖੁੱਦ ਦੇਖਿਆ ਤੈਨੂੰ ਤੂੰ ਜਾਣਕੇ ਮੈਂਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਥੱਲੇ ਝੁੱਕ ਦੀ ਸੀ
ਗੁਆਂਢਣ : ਤੈਨੂੰ ਬਾਹਲਾ ਪਤਾ। ਤੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਦੇਖ ਮੈਂਨੂੰ ਆਵਦਾ ਸੰਦ ਮਸਲਦਾ ਸੀ।
ਮੈਂ : ਤੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਜਾਣਕੇ ਸਮਾਨ ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਸੀ। ਤੇਰਾ ਸਮਾਨ ਦੇਖ ਮੈਂ ਤਾਂ ਪਾਗਲ ਹੋ ਜਾਣਾ..
ਹਜੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰੀ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦਰੋ ਮੰਮੀ ਆ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਨੂੰ ਸੂਟ ਦਾ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗ ਗਈ।
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦਾ ਫੋਨ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹਦੇ ਚ ਸਾਡੀ ਗੁਆਂਢਣ ਦਾ ਨੰਬਰ ਸੇਵ ਸੀ। ਮੈਂ ਨਾਲ਼ ਦੀ ਨਾਲ ਨੰਬਰ ਆਵਦੇ ਫੋਨ ਚ ਸੇਵ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਸ ਨੰਬਰ ਤੇ ਹੈਲੋ ਦਾ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ।
ਮੈਂ 2 ਦਿਨ ਤੱਕ ਮੈਸੇਜ ਦਾ ਰਿਪਲਾਈ ਡੀਕਦਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾਂਹ ਆਇਆ। ਤੀਜੇ ਦਿਨੋ ਜੱਦ ਉਹਦਾ ਘਰਆਲਾ ਬਾਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹਦਾ ਮੈਸੇਜ ਆਇਆ
ਗੁਆਂਢਣ : ਹਾਂ ਕੌਣ?
ਮੈਂ : ਤੇਰਾ ਗੁਆਢੀ ਜਿਹੜਾ ਤੈਨੂੰ ਛੱਤ ਤੇ ਦੇਖਦਾ ਹੁੰਨਾ
ਗੁਆਂਢਣ : ਆਸ਼ਾ ਤੂੰ! ਮੇਰਾ ਨੰਬਰ ਕਿੱਥੋ ਲਿਆ।
ਮੈਂ : ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਲੇ ਫੋਨ ਚ ਸੀ
ਗੁਆਂਢਣ : ਆਸ਼ਾ ਫੇਰ ਐਵੇਂ ਨਾਂਹ ਮੈਸੇਜ ਕਰਿਆ ਕਰ ਜੇ ਮੇਰਾ ਘਰ ਆਲੇ ਨੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਤਾਂ ਪੰਗਾ ਪੈਜੂ
ਮੈਂ : ਠੀਕ ਆ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਤੂੰ ਆਪ ਕਰਦਿਆ ਕਰ। ਨਾਲੇ ਹੁਣ ਛੱਤ ਤੇ ਤਾਂ ਆਜਾ
ਗੁਆਂਢਣ : ਜਦੋ ਮੈਂ ਕੱਲੀ ਹੋਇਆ ਕਰੂ। ਹਾਂ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਪਹਿਲਾ ਤੂੰ ਉੱਤੇ ਜਾਕੇ ਦੇਖ ਕੋਈ ਹੈ ਤਾਂ ਨਹੀਂ
ਮੈਂ ਉੱਤੇ ਜਾਕੇ, ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਸੇਜ ਕਰਤਾ, ਆਜਾ ਕੋਈ ਹੈਨੀ।
ਉਹ ਮੈਸੇਜ ਦੇਖ ਕੇ ਛੱਤ ਤੇ ਆਗੀ
ਉੱਤੇ ਆਕੇ ਅਸੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਇਸ਼ਾਰੇ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਏ। ਉਹ ਵੀ ਆਵਦੇ ਗੁੰਦਮੇ ਸ਼ਰੀਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਕੇ ਮੈਂਨੂੰ ਲੁਬਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਵਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਉਹਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਲਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਸਵਾਦ ਮਾਰੇ ਆਵਦੀ ਜੀਬ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਆਵਦੇ ਸੂਟ ਦਾ ਇੱਕ ਮੋਡੇ ਉੱਤਰ ਕੇ ਮੈਂਨੂੰ ਆਵਦਾ ਗੋਰਾ ਹਿਕ ਦਿਖਾਉਣ ਲਗੀ। ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਡੰਗੀ ਨਿਗਾਹ ਨਾਲ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ। ਫੇਰ ਉਹ ਥੱਲੇ ਚਲੀ ਗਈ।
ਰਾਤ ਨੂੰ 8 ਕੂ ਵਜ਼ੇ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮੈਂਨੂੰ ਛੱਤ ਤੇ ਫੇਰ ਆਉਣ ਨੁੂੰ ਕਿਹਾ। ਮੈਂ ਮੈਸੇਜ ਪੜਕੇ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਉੱਤੇ ਗਿਆ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰਾ ਪਹਿਲਾ ਤੋ ਹੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਛੱਤ ਟੱਪਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਛੱਤ ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਸਾਡੀ ਛੱਤ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਛੱਤ ਵਿੱਚ ਦੋ ਘਰ ਆਉਂਦੇ ਸੀ। ਜੱਦ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਛੱਤ ਤੇ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਮੈਂਨੂੰ ਕਿਹਣ ਲੱਗ ਗਈ ਕੋਈ ਦੇਖ ਨਾਂਹ ਲਵੇ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਏਨਾ ਹਨੇਰਾ ਕੋਈ ਨੀ ਦੇਖਦਾ। ਏਨਾ ਕਿਹ ਕੇ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਧੱਕਾ ਮਾਰ ਕੇ ਕੱਂਧ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਹਦਾ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਤਾ। ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਭੁੱਖੇ ਜਾਨਵਰ ਵਾਂਗੂ ਖਾਣ ਲਗਿਆ। ਮੈਂ ਆਵਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਉਹਦੇ ਮੁੱਮੇ ਦੱਬਣ ਲਗਿਆ। ਉਹਨੇ ਸਵਾਦ ਚ ਆਕੇ ਮੈਂਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਬਾਹਾਂ ਚ ਕੱਸ ਲਿਆ। 20 20 ਮਿੰਟ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਉਹ ਹੱਥ ਫੜਿਆ ਤੇ ਆਵਦੀ ਲੋਅਰ ਚ ਪਾਤਾ ਤੇ ਉਹਨੇ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਮਸਲਣ ਲਗੀ। ਮੈਂ ਆਵਦਾ ਲੰਨ ਬਾਰ ਕਡਿਆ ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਚੂਪੇ ਲਾਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਉਹ ਅਗੋ ਬੋਲੀ ਜਦੋ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਛੱਤ ਤੇ ਮੈਂਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਆਵਦਾ ਲੰਨ ਮਸਲਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਬਹੁਤ ਜੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਚੂਸਣਾ। ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਰੀਜ ਪੂਰੀ ਹੋਓ। ਏਨਾ ਕਿਹਕੇ ਉਹਨੇ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਮੁੰਹ ਚ ਪਾਲਿਆ ਤੇ ਚੂਪੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗ ਗਈ ਉਹਦੇ ਚੂਪੇ ਮੈਂਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਦੇ ਰਹੇ ਸੀ ਹਜੇ ਉਹ ਚੂਪੇ ਲਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਓਹਦੇ ਜਵਾਕਾ ਨੇ ਉਹਨੂੰ ਅਵਾਜ ਮਾਰ ਲਈ ਤੇ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਚਲੀ ਗਈ। ਮੈਂ ਵੀ ਲੋਅਰ ਉੱਤੇ ਕਰਕੇ ਆਵਦੀ ਛੱਤ ਤੇ ਆ ਗਿਆ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਹਦਾ ਘਰਆਲਾ ਆਲਾ ਵਾਪਿਸ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਫੇਰ ਉਹ ਇੱਕ ਹਫਤਾ ਨੀ ਗਿਆ ਤੇ ਅਸੀਂ ਬੱਸ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀ ਸਾਰ ਰਹੇ ਸੀ। ਜਿਹੜੇ ਟਾਈਮ ਦੀ ਸਾਨੂੰ ਲੋੜ ਸੀ ਉਹ ਆ ਗਿਆ ਦੀ। ਉਸ ਦੀ ਉਹਦਾ ਬੰਦਾ ਫੇਰ ਕੰਮ ਤੇ ਗਿਆ ਤੇ ਏਦਰ ਸਾਡੇ ਘਰਦੇ ਵੀ ਬਾਰ ਗਏ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਕੱਠਿਆ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ।

ਗੁਆਂਢਣ : ਮੇਰਾ ਬੰਦਾ ਬਾਰ ਗਿਆ ਤੇ ਅੱਜ ਆਜੀ ਸਾਡੇ ਘਰੇ।
ਮੈਂ : ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਘਰੇ ਵੀ ਕੋਈ ਹੈਨੀ ਅੱਜ ਆਜੀ ਸਾਡੇ ਘਰੇ।
ਗੁਆਂਢਣ : ਠੀਕ ਆ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਘਰੇ ਆਜੂ ਨਾਲੇ ਮੇਰੇ ਜਵਾਕ ਵੀ ਹੋਣਗੇ ਮੇਰੇ ਘਰੇ।
ਏਨਾ ਕਿਹ ਕੇ ਫੇਰ ਉਹਦਾ ਕੋਈ ਮੈਸੇਜ ਨੀ ਆਇਆ। ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਡੀਕਦਾ ਰਿਹਾ। ਫੇਰ 1 ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਉਹਦਾ ਮੈਸੇਜ ਆਇਆ ਤੇ ਕਿਹਂਦੀ ਗਲੀ ਚ ਦੇਖ ਕੋਈ ਹੈ ਤਾ ਹੈਨੀ ਮੈਂ ਗੇਟ ਚ ਖੱੜ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਇੱਕ ਦੋ ਜਾਣੇ ਸੀ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ 2 3 ਮਿੰਟ ਰੁਕਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਮੈਂ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ 3 4 ਮਿੰਟਾ ਬਾਅਦ ਉਹ ਅੰਦਰ ਚਲੇ ਗਏ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਕਿਹਾ ਆਜਾ ਹੈਨੀ ਕੋਈ। ਉਹ ਭੱਜ ਕੇ ਆਵਦੇ ਗੇਟ ਚੋ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਵੱੜ ਗਈ। ਮੈਂ ਨਾਲ ਹੀ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਤਾ। ਉਹ ਹੱਸਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲਣ ਲਗੀ ਦੇਖ ਤੂੰ ਕੀ ਕੁੱਝ ਕਰਨ ਲਾਤਾ ਮੈਂਨੂ।
ਮੈਂ ਉਹਦਾ ਹੱਥ ਫੜਿਆ ਤੇ ਆਵਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਲੈ ਗਿਆ। ਕਮਰੇ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਕਿਰਨਾ ਨੁੂੰ ਕਿਹਾ ਅੱਜ ਤਾਂ ਸਵਾਦ ਆਓ ਉਹ ਵੀ ਹਾਮੀ ਭਰਦੀ ਹੋਈ ਕਿਹਂਦੀ ਹਾਂ ਬਸ ਕੋਈ ਆਵੇ ਨਾ। ਏਨਾ ਹੀ ਕਿਹਂਦਿਆ ਮੈਂਨੂੰ ਕੰਧ ਨਾਲ ਲਾਕੇ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਓਤਾਰਤੀ ਤੇ ਆਵਦਾ ਲੰਨ ਬਾਰ ਕੱਡ ਕੇ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਘਸੋਨ ਲਗਿਆ ਤੇ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਸੀਸਕੀਆਂ ਲੈਨ ਲਗੀ। ਮੈਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਓਹਨੂੰ ਤੜਪਾਇਆ ਤੇ ਬੋਲ ਪਈ ਬਬੋਲੀ ਕਿਉਂ ਤਰਸਾਈ ਜਾਣਾ। ਓਹਨੇ ਆਪ ਨੇ ਹੀ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਮੇਰਾ ਅੱਦਾ ਲੰਨ ਓਹਦੀ
ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੜ ਗਿਆ ਪਿੱਛੋਂ ਦੂਜਾ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਮੇਰਾ ਸਾਰਾ ਲੰਨ ਉਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੜ ਗਿਆ। ਕਿਰਨਾ ਦੀ ਉੱਚੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ। ਮੈਂ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਅਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲਗਿਆ। ਕਿਰਨਾ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਸੀਸਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਦੋ ਮੈ ਘੱਸੇ ਤੇਜ ਕੀਤੇ ਤਾ ਓਹ ਬੋਲਣ ਲਗੀ ਕੇ ਹੋਲੀ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲਗਿਆ। ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਦੀ ਓਹਨੂੰ ਸਵਾਦ ਦੇਣ ਵਾਸਤੇ ਮੈਂ ਉਹਦਾ ਬੁੰਡ ਤੇ ਲਪੜ ਮਾਰਿਆ ਕਰਦਾ। ਉਹ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਹੱਸ ਕੇ ਮੇਰੇ ਚ ਜੋਸ਼ ਭਰਦੀ। ਮੈਂ ਪੂਰਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਉਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹਦੀਆ ਚੀਕਾਂ ਮੇਰੇ ਜੋਸ਼ ਨੁੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰ ਰਹੀਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਵਦੇ ਘੱਸੇ ਹੋਰ ਤੇਜ਼ ਕਰਤੇ ਤੇ ਉਹ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਤਾਂ ਜਾਨ ਕੱਢਲੇ ਗਾ। ਫੇਰ ਮੈਂ ਉਹਦਾ ਮੁੰਹ ਆਵਦੇ ਵਲ ਕਰਕੇ ਉਹਦੀਆ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਣ ਲਗਿਆ ਉਹ ਵੀ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਹਵਸ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਕਪੜੇ ਲਾਓਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤੇ ਮੈਂ ਆਵਦੇ ਬੈਗ ਚੋ ਟਾਈ ਕੱਢੀ ਤੇ ਉਹਦੇ ਹੱਥ ਬੰਣ ਕੇ ਉਹਨੂੰ ਬਾਰੀ ਨਾਲ ਉੱਤੇ ਕਰਕੇ ਬੰਣਤਾ। ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਫੇਰ ਇੱਕ ਭੁੱਖੇ ਜਾਨਵਰ ਵਾਂਗੂ ਸਾਰਾ ਸ਼ਰੀਰ ਚੱਟਣ ਲਗਿਆ। ਮੁੱਮਿਆ ਤੇ ਦੰਦੀਆ ਵੱਡਣ ਲਗਿਆ। ਜਦੋ ਮੈਂ ਉਹਦੀ ਫੂੱਦੀ ਚੱਟਣ ਲਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹਦੀ ਕਹਿਣ ਲਗੀ ਅੱਜ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਮੇਰੀ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਚੱਟੀ ਜਦੋ ਹੀ ਮੈਂ ਉਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜੀਬ ਮਾਰੀਂ ਤਾਂ ਉਹ ਪੱਬਾ ਤੇ ਆ ਗਈ ਤੇ ਸੀਸਕਿਆ ਲੈਣ ਲਗੀ। ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ 30 ਮਿੰਟਾ ਰੱਜ ਕੇ ਚੱਟਿਆ ਉਹਦਾ ਸਾਰਾ ਸ਼ਰੀਰ ਲਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਫੇਰ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਖੋਲ ਕੇ ਆਵਦੇ ਸਟੱਡੀ ਟੇਬਲ ਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਹਦੀ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਪਾਇਆ ਉਹਨੇ ਲੱਤਾਂ ਮੇਰੀ ਢੂਹੀ ਪਿੱਛੇ ਕਰੋਸ ਕਰ ਲਈਆਂ। ਮੈਂ ਨਾਲ ਨਾਲ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ਼ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ ਏਨਾ ਸਵਾਦ ਮੈਂਨੂੰ ਅੱਜ ਤੱਕ ਨੀ ਆਇਆ ਤੇ ਚੀਕਾਂ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਲੈ ਮੇਰੇ ਚ ਜੋਸ਼ ਭਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਪੂਰੀ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਉਹਦੀ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕੁੱਝ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਓਵੇਂ ਹੀ ਗੋਦੀ ਚੱਕ ਲਿਆ ਤੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਛਾਲਾਂ ਮਾਰਨ ਲਗੀ। ਉਹ ਪੂਰੇ ਸਵਾਦ ਛਾਲਾਂ ਮਾਰਦੀ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਦੀ। ਏਨੇ ਨੂੰ ਉਹੀ ਗੱਲ ਹੋਈ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੁੰਡਾ ਖੜਕਾਤਾ ਤੇ ਮੈ ਕਿਰਨਾ ਓਵੇਂ ਹੀ ਬੈਂਚ ਤੇ ਛੱਡ ਕੇ ਕਪੜੇ ਪਾਏ ਤੇ ਬਾਰ ਗਿਆ ਤੇ ਗੇਟ ਖੋਲ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰਾ ਜਿਗਰੀ ਦੋਸਤ ਮੈਂਨੂੰ ਬਜ਼ਾਰ ਚੱਲਣ ਵਾਸਤੇ ਲੈਣ ਆਇਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਅੰਦਰ ਬਲਾਂ ਕੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਤੂੰ ਵੀ ਲਵੇਗਾ। ਉਹਨੇ ਹਾਮੀ ਭਰਤੀ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਆਵਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਲੈ ਆਇਆ ਜਦੋ ਕਿਰਨਾ ਨੇ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਦੇਖਿਆ ਤਾ ਉਹਨੇ ਆਵਦਾ ਕਮੀਜ਼ ਚੱਕ ਕੇ ਆਵਦੇ ਆਪ ਨੂੰ ਢੱਕ ਲਿਆ ਤੇ ਬੋਲਣ ਲਗੀ ਏਹਨੂੰ ਕਿਉਂ ਅੰਦਰ ਲੈਕੇ ਆਇਆ ਮੈਂ ਜਾਣਕੇ ਝੂਠ ਬੋਲਤਾ ਏਹ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ ਕਿਹਂਦਾ ਦੱਸ ਕੀ ਕਰਦਾ।
ਦੋਸਤ : ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੁੰਡਾ ਸਵਾਦ ਲਈ ਜਾਂਦਾ। ਕੱਦੋ ਦੀ ਬਣਦੀ ਆ ਤੇਰੀ ਏਹਦੇ ਨਾਲ?
ਮੈਂ : ਬੱਸ ਥੋਡੇ ਦਿਨ ਹੀ ਹੋਏ ਆ
ਗੁਆਂਢਣ : ਚੱਲ ਹੁਣ ਇਹਨੂੰ ਭੇਜ ਦੇ ਫੇਰ ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਵਾਂ
ਦੋਸਤ : ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪ ਲਓਗਾ
ਗੁਆਂਢਣ : ਮੈਂ ਨੀ ਦਿੰਦੀ
ਮੈਂ : ਚੱਲ ਕੋਈ ਨਾਂਹ ਦੇਦੇ ਭਰਾ ਹੀ ਆ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਦਸਦਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ
ਗੁਆਂਢਣ : ਨਾਂਹ ਯਾਰ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਮੈਂਨੂੰ ਜਗਾੜ ਸਮਝ ਰੱਖਿਆ
ਥੋੜ੍ਹੀਆਂ ਮਿੰਟਾਂ ਤਰਲੇ ਕਰਨ ਤੋ ਨਾਲ ਉਹ ਮਨ ਗਈ
ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਪੈਰਾ ਭਾਰ ਬੈਠਾ ਲਿਆ ਤੇ ਅਸੀਂ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਆਵਦਾ ਲੰਨ ਕੱਢ ਕੇ ਉਹਦੇ ਮੁੰਹ ਚ ਪਤਾ ਤੇ ਸਾਡੇ ਦੋਨਾਂ ਦੇਆ ਲੰਨਾਂ ਤੇ ਚੁੱਪੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗੀ ਕਦੇ ਇੱਕ ਦਾ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਤੇ ਦੂਜੇ ਦੀ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੂੰਠ ਮਾਰਦੀ ਕਦੇ ਕਦੇ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈ ਲੈਂਦੀ। ਕੁੱਝ ਦੇਰ ਚੁੱਪੇ ਲਾਓਨ ਤੋ ਬਾਦ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਨੇ ਓਹਨੂੰ ਕੋਡਾ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਲਗਿਆ ਓਹ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਦੀ ਰਹੀ। ਪਿਛੋ ਜੀਨੀ ਜੋਰ ਨਾਲ ਓਹਦੀ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹ ਓਨੀ ਜੋਰ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚੂਪੇ। ਓਹਨੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰ ਮਾਰ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਲਾਲ ਕਰਤਾ। ਫੇਰ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਕੌਡੀ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹਦੀ ਵਜਾਉਣ ਲਗਿਆ ਉਹਦੀ ਬੁੰਡ ਨਾਲ ਵਜਦੇ ਮੇਰੇ ਪੱਟ ਮੇਰੇ ਚ ਹੋਰ ਜੋਸ਼ ਭਰ ਰਹੇ ਸੀ ਮੈਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰੇ ਤੇ ਉਹਦੀ ਰੱਜ ਕੇ ਮਾਰੀ। ਬਹੁਤੇ ਟਾਈਮ ਲੈਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਉਹਨੇ ਮੇਰੇ ਸਾਡੇ ਚੂਪੇ ਲਾਓਨੇ ਸ਼ੂਰੂ ਕਰਤੇ 10 ਮਿੰਟ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਤੋ ਬਾਅਦ ਸਾਡਾ ਮਾਲ ਉਹਦੇ ਮੁੰਹ ਚ ਛੁੱਟ ਗਿਆ। ਫੇਰ ਅਸੀਂ 3 ਓਵੇਂ ਨੰਗੇ, ਥੱਕਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਕੁਝ ਚਿਰ ਪਏ ਰਹੇ ਤੇ ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆ ਨੁੂੰ ਮਸਲੀ ਗਏ। ਫੇਰ ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਆਵਦੇ ਕਪੜੇ ਪਾਕੇ ਜਾਣ ਲਗੀ ਤੇ ਜਾਂਦੀ ਜਾਂਦੀ ਸਾਡੇ ਦੋਨਾਂ ਦੇ

ਲਓ ਜੀ ਆ ਗਿਆ ਆਪਣੀ ਨਵੀਂ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਤੀਜਾ ਅੱਪਡੇਟ👆 ਪੜ ਲਓ ਸਾਰੇ..ਤੇ ਕਮੈਂਟਸ ਕਰਕੇ ਜ਼ਰੂਰ ਦਸਿਓ ਕਿੱਦਾਂ ਦੀ ਲੱਗੀ ਕਹਾਣੀ..🙏

ਇਧਰ ਦਾਦੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਪਈ ਇਹੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ "ਕਿਤੇ ਸੱਚੀਂ ਨਾਂ ਕੰਜ਼ਰ ਮੈਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਚੋਦ ਦੇਵੇ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰ ਲਾਉਂ ਗੀ ਏਹਦਾ ਏਹਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪੁਲੀਸ ਨੂੰ ਵੀ ਨੂੰ ਫੜਾ ਸਕਦੀ ਇੱਕੋ ਇਕ ਤਾਂ ਪੋਤਾ ਮੇਰਾ ਮੇਰੇ ਖਾਨਦਾਨ ਦਾ ਇੱਕ ਹੀ ਵਾਰਸ ਇਹ" ਇਹ ਸੋਚਦੀ ਹੋਈ ਦਾਦੀ (ਗੁਲਜ਼ਾਰ ਕੌਰ) ਸੌ ਗਈ. ਅਗਲੀ ਸੁਬਾਹ ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਮੋਬਾਈਲ ਵੱਜਿਆ ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਫ਼ੋਨ ਚੱਕਿਆ ਤਾਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਲੀਜਾ ਦੀ ਕਾਲ ਆ ਰਹੀ ਸੀ. (ਲੀਜਾ ਮੇਰੀ ਗਰਲ ਟੀਮ ਦੀ ਹੈੱਡ) "ਹਾਂਜੀ ਸਰ ਠੀਕ ਹੋ ਤੁਸੀ" ਫੋਨ ਤੇ ਲੀਜਾ ਬੋਲੀ. "ਲੌੜਾ ਠੀਕ ਆ ਭੈਣ ਚੋਦ" ਫਿਰ ਮੈਂ ਲੀਜਾ ਨੂੰ ਮਾਂ ਦੀ ਆਖਰੀ ਇਸ਼ਾ ਦੱਸ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ "ਸਰ ਹੁਣ ਤੁਸੀ ਕੀ ਕਰੋਂਗੇ" ਲੀਜਾ ਬੋਲੀ. ਓਹੀ ਜੋ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਚਾਉਂਦੀ ਸੀ. "ਓਕੇ ਸਰ ਜਿਵੇਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਠੀਕ ਲੱਗੇ" ਲੀਜਾ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੀ. "ਇੱਕ ਕੰਮ ਕਰੋ ਲੀਜਾ ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰ ਇਕ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਆ ਮੈਨੂੰ ਓਥੋਂ ਦਾ ਅਧਿਆਪਕ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰਵਾ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਤੇ ਹਾਂ ਮੇਰੀਆਂ ਨਿੱਜੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵੀ ਭਜਵਾ ਦੇ ਸ਼ਮੰਨ ਤੇ ਨਿੱਕੀ ਦਾ ਦਾਖਲਾ ਵੀ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਹੋਣਾਂ ਚਾਈ ਦਾ ਇਹ ਮੇਰਾ ਹੁਕਮ ਆਂ" ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਫੈਸਲਾ ਲੀਜਾ ਨੂੰ ਸੁਣਾਇਆ. ਤਾਂ ਲੀਜਾ ਵੀ ਅੱਗੋਂ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ "ਜੀ ਸਰ" ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਫੋਨ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਤੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੈਡ ਤੇ ਪਿਆ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ ਸਾਲਾ ਓਹ ਵੀ ਦਿਨ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸੁਭਾਹ ਉੱਠਦੇ ਦੇ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਫਿਰ ਬੁੰਡ ਫੇਰ ਕਿਤੇ ਜਾ ਕੇ ਉੱਠਣ ਦਾ ਮੂਡ ਬਣਦਾ ਸੀ. ਪਰ ਇਥੇ ਸਾਲਾ 8-9 ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੀ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਵੀ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਕੱਢਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਵੀ ਭੈਣ ਚੋਦਾ ਪਾ ਦੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਮੈਨੂੰ. 


ਫਿਰ ਮੈਂ ਉਠਿਆ ਨਹਾਉਣ ਲਈ ਸਾਡੇ ਘਰ ਵੇਹੜੇ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਇਕ ਨਲਕਾ ਲੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਪੱਕਾ ਥੜਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਸਾਡੇ ਘਰ ਦੇ ਬੰਦੇ ਉੱਥੇ ਹੀ ਨਹਾਉਂਦੇ ਸੀ ਚਾਦਰ ਬਣ ਕੇ ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਟਾਈਮ ਚ. ਏਥੋਂ ਰਸੋਈ ਸਿੱਧਾ ਸਾਫ ਦਿਖਦੀ ਸੀ. ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੁਝ ਕਦਮਾਂ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਲੈਟਰੀਨ ਬਥਰੂਮ ਬਣੇ ਹੋਏ ਸੀ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਨਹਾਉਣ ਲਈ ਵੜਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕੋਈ ਨਹਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਨੂੰ ਮੂਤ ਦਾ ਬੜਾ ਕੱਸ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਬਥਰੂਮ ਦੀ ਕੰਧ ਨਾਲ ਹੀ ਆਪਣੀ ਕੈਪਰੀ ਚੋਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਮੂਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਕੈਪਰੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਿਛੋਂ ਕੁੱਝ ਡਿੱਗਣ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਆਈ ਮੈਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਪਿੱਛੇ ਮੂਡ ਕੇ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਓਹ ਵੱਡੀ ਚਾਚੀ ਗੰਗੋ ਸੀ ਜੋ ਨਲਕੇ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਭਰਨ ਆਈ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਚੋਂ ਬਾਲਟੀ ਡਿੱਗ ਪਈ ਸੀ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸਾਲੀ ਇਹ ਵੀ ਪੂਰਾ ਘੈਂਟ ਮਾਲ ਸੀ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਲਾ ਕੇ ਯੈੱਣ ਆਲੀ ਰੰਨ ਆਂ ਇਹ. ਸ਼ਰੀਰ ਦੀ ਭਾਰੀ ਮੋਟੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੁੰਮੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੀ ਲੰਨ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਸੀ. ਇਹ ਸੋਚਦੇ ਹੋਏ ਮੈਨੂੰ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੋਇਆ ਕੇ ਵੱਡੀ ਚਾਚੀ ਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਤਾਂ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਹੀ ਸੀ ਓਹਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਓਹ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਵੱਲ ਗੌਰ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕੀਤਾ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਮੂਤ ਦੀਆਂ ਦੋ ਤਿੰਨ ਬੁੰਦਾ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈਆਂ ਫਿਰ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਕੈਪਰੀ ਉੱਤੇ ਕਰ ਲਈ.


ਗੰਗੋ ਚਾਚੀ ਵੀ ਨਲਕਾ ਗੇੜ ਕੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬਾਲਟੀ ਭਰਨ ਲੱਗੀ. "ਹਾਏ ਰੱਬਾ ਕਿੱਡਾ ਵੱਡਾ ਲੰਨ ਏਨਾ ਵੱਡਾ ਲੰਨ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਕਿੱਸੇ ਦਾ ਵੀ ਨੂੰ ਹੋਣਾ. ਇਹ ਤਾਂ ਨੇ ਕਿੱਸੇ ਕੁਵਾਰੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਵੜ ਗਿਆ ਤਾਂ ਓਹਦਾ ਭੋਸੜਾ ਬਨਾ ਕੇ ਰੱਖ ਦੀ ਕਵਾਰੀ ਕੁੜੀ ਤਾਂ ਕਿ ਕੇ ਮੇਰੇ ਅਰਗੀ ਦਾ ਫੁੱਦਾ ਵੀ ਪਾੜ ਕੇ ਰੱਖ ਦਓ ਗਾ. ਹਾਏ ਹਾਏ ਇਹ ਮੈਂ ਕੀ ਸੋਚਣ ਲੱਗ ਪਈ ਉੱਤੋਂ ਕੰਜ਼ਰ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਹਿਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੁੱਤਾ ਕਿੱਸੇ ਥਾਂ ਦਾ. ਗਿਆ ਤਾਂ ਘਰੋਂ ਕਿੰਨਾ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਬਣ ਕੇ ਸੀ ਪਰ ਆਇਆ ਪੂਰਾ ਹਰਾਮੀਂ ਬਣਕੇ ਆ" ਗੰਗੋ ਪਾਣੀ ਭਰਦੀ ਹੋਈ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ. "ਚਾਚੀ ਥੋਨੂੰ ਕੁਝ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ" ਚਾਚੀ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਹੋਸ਼ ਚ ਆ ਗਈ. "ਨਈ ਮੈ ਤਾਂ ਬੱਸ ਭਾਂਡੇ ਮਾਂਜਣ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਲੈਣ ਆਈ ਸੀ" ਚਾਚੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਚੁਰਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ. "ਠੀਕ ਚਾਚੀ ਫਿਰ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗਾ ਥੋਨੂੰ" ਮੈਂ ਚਾਚੀ ਦੇ ਥੋੜਾ ਨੇੜੇ ਹੁੰਦਾ ਬੋਲਿਆ. "ਕੀ ਮੱਤਲਬ ਰੰਮੀ" ਚਾਚੀ ਝਿਜਕਦੇ ਹੋਏ ਤੇ ਬੋਲੀ. "ਮੱਤਲਬ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸਮਜ ਹੀ ਗਏ ਹੋਂ ਚਾਚੀ ਏਨੇ ਭੋਲੇ ਨਾ ਬਣੋ" ਮੈਂ ਚਾਚੀ ਵੱਲ ਹਵਸ ਭਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਦਾ ਬੋਲਿਆ. "ਰੰਮੀ ਬਕਵਾਸ ਨਾਂ ਕਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਤੂੰ ਜਾਣਦਾ ਨਈ ਮੈਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਹਾਲੇ" ਚਾਚੀ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਬੋਲੀ. 


"ਜਾਦਾ ਚਵੜ ਚਵੜ ਨਾਂ ਕਰ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਕ ਦੇ ਫੁੱਦੇ ਦੇ ਖਲਾਰੇ ਪਾਏ ਆ ਮੈਂ. ਜੇ ਤੂੰ ਐਨੀ ਹੀ ਸਾਫ਼ ਸੁਥਰੀ ਆਂ ਫ਼ਿਰ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਵੱਲ ਘੂਰ ਘੂਰ ਕੇ ਕਿਉੰ ਦੇਖੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ" ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਗੰਗੋ ਚਾਚੀ ਮੈਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਖਾ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਮਣ ਚ ਮੈਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਬਾਲਟੀ ਚਕ ਕੇ ਉੱਥੋਂ ਚੱਲੀ ਗਈ. ਤੇ ਮੈਂ ਜਾਂਦੀ ਦੀ ਭਾਰੀ ਬੁੰਡ ਦੇਖ ਕੇ ਠਰਕ ਭੋਰਨ ਲੱਗਾ. ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੁਲਦੀਪ ਚਾਚੀ ਰਸੋਈ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਈ "ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਵਾਂ ਗੰਗੋ ਖੜਕਾ ਕਾਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ" ਕੁਲਦੀਪ ਗੰਗੋ ਨੂੰ ਪੁਸ਼ਨ ਲੱਗੀ. "ਕੁਝ ਨੀ ਦੀਦੀ ਪੈਰ ਤਿਲਕ ਗਿਆ ਸੀ ਮੇਰਾ ਬਾਲਟੀ ਡਿੱਗ ਪਈ ਸੀ ਹੱਥ ਚੋਂ" ਗੰਗੋ ਚਾਚੀ ਬੋਲੀ. 'ਤੇਰੇ ਤਾਂ ਨੂੰ ਸੱਟ ਲਗੀ ਨਈ" ਕੁਲਦੀਪ ਬੋਲੀ. ਨਈ ਬੱਸ ਬਾਲਟੀ ਹੀ ਡਿੱਗੀ ਸੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਠੀਕ ਆਂ. (ਇਹ ਦੋਨੋ ਜੀਤ ਚਾਚੇ ਦੀਆਂ ਹੀ ਘਰਵਾਲਿਆਂ ਸੀ ਜਵਾਕ ਨਾਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਚਾਚੇ ਨੇ ਦੋ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਏ ਸੀ ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਸਕੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਹੀ ਸੀ ) ਕੁਲਦੀਪ ਚਾਚੀ ਮੈਨੂੰ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਬਉਤ

"ਰੰਮੀ ਮੂੰਹ ਹੱਥ ਧੋ ਕੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰ ਲਾ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਆਜਾ" ਚਾਚੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਅਵਾਜ਼ ਮਾਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਤੇ ਅੱਗੋਂ ਮੈਂ ਵੀ ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੱਤਾ. ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਆਪਣੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਨਾਲ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕੀਤਾ. ਪਰ ਫੁੱਦੀ ਯੋਨ ਦਾ ਲੰਨ ਸੀ ਕੇ ਕਦੋਂ ਦਾ ਸਿਰ ਚੱਕੀ ਬੈਠਾ ਸੀ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਸਾਲਾ ਦਾਦੀ ਤੇ ਟ੍ਰਾਈ ਕਰ ਕੇ ਦੇਖਦੇ ਆਂ ਕੀਆ ਗੱਲ ਬਣ ਹੀ ਜਾਵੇ ਮੈਂ ਦਾਦੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਜਾ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਵੜ ਗਿਆ. ਦਾਦੀ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਥੋੜਾ ਘਬਰਾ ਗਈ. "ਹਾਂ ਫ਼ਿਰ ਦਾਦੀ ਕੀ ਸੋਚਿਆ" ਮੈਂ ਦਾਦੀ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਪੁਸ਼ਿਆ. "ਕਾਦੇ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਕੁਝ ਸਮਜੀ ਨੀ ਪੁੱਤ" ਦਾਦੀ ਅਣਜਾਣ ਬਣਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ. "ਜਾਦਾ ਚਲਾਕ ਨਾਂ ਬਣ ਦਾਦੀ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕਿਆ ਸੀ ਨਾਂ ਵੀ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਲੈਣੀ ਆਂ ਬੋਲ ਫ਼ਿਰ ਦੇਣੀ ਆਂ ਕੇ  ਨਈ" ਮੈਂ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਸਮਾਂਇਲ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ. "ਹਾਏ ਹਾਏ ਵੇ ਪਾਪੀਆ ਵੇ ਕੀ ਕਈ ਜਾਣਾ ਵੇ ਹੋਰ ਨਈ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਉਮਰ ਦਾ ਹੀ ਲਿਹਾਜ਼ ਕਰਲਾ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਦਾਦੀ ਲਗਦੀ ਆਂ ਵੇ ਕੰਜ਼ਰਾ" ਦਾਦੀ ਮੈਨੂੰ ਜਲਾਲਤ ਨਾਲ ਬੋਲੀ. "ਲੈ ਫ਼ਿਰ ਓਹੀ ਗੱਲ ਤੇਰੀ ਮੈਂ ਕਦੋਂ ਕਿਹਾ ਵੀ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਦਾਦੀ ਨਈ ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਹ ਕਹਿ ਰਿਹਾਂ…. ਚੱਲ ਛੱਡ ਤੂੰ ਏਦਾਂ ਕਰ ਨਾਂ ਦੇ ਮੈਨੂੰ ਪਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਦੁੱਧ ਹੀ ਦਿਖਾ ਦੇ ਫਿਰ" ਮੈਂ ਦਾਦੀ ਦੇ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਕੋਲ਼ ਆ ਕੇ ਬੋਲਿਆ. "ਦੇਖ ਰੰਮੀ ਪੁੱਤ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਸ਼ਰੀਫੀ ਦਾ ਨਜੈਜ ਫ਼ੈਦਾ ਨਾਂ ਚੱਕ ਨੇ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੀ ਨੀ ਏਹਦਾ ਮੱਤਲਬ ਤੂੰ ਜੋ ਜੀਅ ਆਇਆ ਬੋਲੀ ਜਾਏਂ ਗਾ ਏਹ ਪਾਪ ਦਾ ਭਾਗੀ ਨਾਂ ਬਣਾ ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਨਾਂ ਤੂੰ ਬਣ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ" ਦਦੀਂ ਨੇ ਠਰਮੇ ਨਾਲ ਬੋਲਿਆ.


"ਦੇਖ ਦਾਦੀ ਮੈਂ ਮੰਨ ਗਿਆ ਨਾਂ ਵੀ ਤੂੰ ਕਰਨ ਦੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁੱਝ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਪਰ ਤੁਸੀ ਵੀ ਮਨਜੋ ਪਲੀਜ਼ ਏਨਾ ਨਈ ਕਰ ਸਕਦੇ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਪੋਤੇ ਲਈ" ਮੈਂ ਮਸੂਮ ਜਿਹਾ ਬਣਦੇ ਨੇ ਕਿਹਾ. "ਏਸ ਕੰਜ਼ਰ ਨੇ ਇਦਾਂ ਨਈ ਮੰਨਣਾ ਜਿੱਦੀ ਆ ਪੂਰਾ ਇਹ ਵੀ ਦਿਖਾ ਹੀ ਦਿਨੀ ਆਂ ਨਾਲੇ ਵੈਸੇ ਵੀ ਮੇਰੀ ਬੁੱਢੀ ਔਰਤ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਏਹਨੂੰ ਕਿ ਮਿਲੂ" ਦਾਦੀ ਆਪਣੇ ਮਨ ਚ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਏਸ ਤੋਂ ਬਾਦ ਦਾਦੀ ਸੰਗਦੇ ਸੰਗਦੇ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ਼ ਉਪਰ ਚਕਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਅਖੀਰ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਕਮੀਜ਼ ਚੱਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮੁੰਮੇ ਨੰਗੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਦਿੱਤੇ ਬ੍ਰਾ ਤਾਂ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਬੁੜੀਆਂ ਵੈਸੇ ਵੀ ਨਈ ਪਾਉਂਦੀਆਂ. ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਲਟਕਦੇ ਹੋਏ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖ਼ ਕੇ ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਖੋਹ ਗਿਆ. ਤੇ ਥਲੋਂ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਲੋਅਰ ਪਾੜ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦਾ ਸੀ. ਜਿਸ ਤੇ ਦਾਦੀ ਦੀ ਵੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਸਿੱਧੀ ਪੈ ਰਹੀ ਸੀ ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਲੋਅਰ ਵਿੱਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਦਾਦੀ ਤੇ ਸੈਕਸੀ ਮੁੰਮੇ ਦੇ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੈਨੂੰ ਏਦਾਂ ਕਰਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਦਾਦੀ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈਰਾਨੀ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਮੇਰਾ ਵੱਡਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਹੋਈ ਦਾਦੀ ਦੇ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਅਜਗਰ ਨਾਗ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਹ ਹੀ ਸੁੱਕ ਗਏ. ਹਾਏ ਰੱਬਾ ਕਿਤੇ ਏਹਨੂੰ ਕੋਈ ਬਿਮਾਰੀ ਤਾਂ ਨੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਐਨੀ ਉਮਰ ਚ ਕਿੱਸੇ ਦਾ ਐਡਾ ਵੱਡਾ ਲੁੱਲਾ ਨੀ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਸੁਣੀਆਂ ਵੀ ਐਨਾ ਵੱਡਾ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਇਹ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਅਰਗੀ ਹੰਡੀ ਵਰਤੀ ਬੁੜੀ ਦਾ ਵੀ ਫੁੱਦਾ ਵੀ ਖਲਾਰ ਕੇ ਰੱਖ ਦਓ ਗਾ. ਹਾਏ ਰੱਬਾ ਇਹ ਮੈਂ ਕੀ ਸੋਚੀ ਜਾਣੀ ਆਂ ਮੇਰਾ ਪੋਤਾ ਇਹ ਪਰ ਏਹ ਭੈੜਾ ਮੈਨੂੰ ਦਾਦੀ ਸਮਜੇ ਤਾਂ ਫੇਰ ਹੀ ਆ ਨਾਂ ਦੇਖ ਕਿਵੇਂ ਮੇਰੇ ਬੁੱਢੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਕਿਵੇਂ ਆਪਣਾ ਲੂਲ ਹਿਲਾਈ ਜਾਂਦਾ ਐਨੀ ਵੀ ਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਕਰਦਾ ਵੀ ਮੈਂ ਏਹਦੀ ਦਾਦੀ ਆਂ.


ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਦਾਦੀ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈ ਆ. ਮੈਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸ ਦੇ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨਜ਼ਦੀਕ ਪਾਉਂਚ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹ ਐਨਾ ਸੋਚਾਂ ਚ ਖੁੱਭੀ ਹੋਈ ਸੀ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਵੀ ਨੀ ਲੱਗਾ ਕੇ ਮੈਂ ਕਦੋਂ ਉਸ ਦੇ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ ਮੈਂ ਕੋਲ ਪਾਉਂਚਦੇ ਦੇ ਹੀ ਆਪਨੇ ਹੱਥ ਦਾਦੀ ਦੇ ਮੁਮੇਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਮੁੰਮੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਨੱਪ ਦਿੱਤੇ. ਜਿਸ ਨਾਲ ਦਾਦੀ ਹੋਸ਼ ਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਥੱਪੜ ਜੜ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਮੈਂ ਫਿਰ ਵੀ ਬੇਸ਼ਰਮਾਂ ਦੀ ਤਰਾਂ ਉਸ ਮੁੰਮੇ ਨਪਣ ਵਿੱਚ ਲੱਗਾ ਰਿਹਾ "ਛੱਡ ਮੈਨੂੰ ਕੰਜ਼ਰਾ ਜੇ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਗੱਲ ਮੰਨ ਲਈ ਆ ਤਾਂ ਹੁਣ ਸਾਰੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਟੱਪ ਰਿਹਾਂ ਤੈਨੂੰ ਭੋਰਾ ਵੀ ਸ਼ਰਮ ਲਿਹਾਜ਼ ਨਈ ਕੇ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਦਾਦੀ ਆਂ ਕੋਈ ਕਦਰ ਨਈ ਤਨੂੰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਾਤਿਆਂ ਦੀ ਬੇਸ਼ਰਮਾਂ ਨਾਂ ਕਰ ਇਹ ਪਾਪ " ਦਾਦੀ ਪੂਰੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਖਰੀਆਂ ਖੋਟੀਆਂ ਸਣਾ ਰਹੀ ਸੀ. "ਕੋਈ ਪਾਪ ਪੂਪ ਨਈ ਆਂ ਦਾਦੀ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਫੁੱਦੀ ਆ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਲੰਨ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਪੋਤਾ ਤੇ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਦਾਦੀ ਆਂ ਸੱਭ ਪਤਾ ਮੈਨੂੰ ਜੇ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਲਵੇਂ ਗੀ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਰਹੇਂ ਗੀ ਤਾਂ ਫਿਰ ਵੀ ਮੇਰੀ ਦਾਦੀ ਹੀ ਨਾਂ. ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਬਣਦਾ ਤੇਰੇ ਤੇ ਬੋਲ ਜੇ ਨਈ ਹੱਕ ਹੈਗਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅੱਜ ਹੀ ਚਲਾ ਜਾਣਾ ਇਸ ਘਰ ਚੋਂ ਤੇ ਮੁੜਕੇ ਵਾਪਸ ਵੀ ਨਈ ਆਉਂਦਾ" ਮੈਂ ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਚ ਲਿਆਉਂਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੀ ਹਵਸ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤੱਕ ਮੱਤਲਬ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਮੈਂ ਮਹਾਂ ਆਦੀ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹਾਂ ਦੂਜੇ ਵੱਡਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸੀ ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਠੋਕਣ ਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੀ ਮੱਦਦ ਨਾਲ ਮੈਂ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਘਰ ਦੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਚੋਦ ਸਕਦਾ ਸੀ.


ਜਦੋਂ ਦਾਦੀ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਕੁਝ ਨਾਂ ਬੋਲੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਉਸ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਮਸਲਣ ਲੱਗਾ. ਦਾਦੀ ਬਿਨਾ ਕੁਝ ਬੋਲੇ ਮੈਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. "ਕੀ ਹੋਇਆ ਦਾਦੀ ਏਨਾ ਗੁੱਸਾ ਕਿਉੰ ਤੈਨੂੰ ਚੰਗਾ ਨੀ ਲੱਗ ਰਿਆ ਕੇ ਤੇਰਾ ਇਕਲੌਤਾ ਪੋਤਾ ਤੇਰੇ ਦੁੱਧ ਮਸਲ ਰਿਹਾ ਏ.

ਬੋਲ ਨਾਂ ਦਾਦੀ ਵੈਸੇ ਦਾਦੀ ਤੇਰੇ ਮੁੰਮੇ ਬੜੇ ਅੱਤ ਆ ਪੋਲੇ ਪੋਲੇ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਬੜਾ ਮਜ਼ਾ ਆ ਰਿਹਾ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਸਲ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਨੀ ਆ ਰਿਹਾ ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਦਾਦੀ ਜੀ" ਮੈਂ ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਗਰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਇਹ ਤਰੀਕਾ ਅਸਰ ਵੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੋਤੇ ਦਾ ਏਦਾਂ ਉਸ ਦੇ ਮੁਮਿਆਂ ਨੂੰ ਮਸਲਣਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ. "ਹਾਂ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਚੰਗਾ ਪਰ ਇਹ ਤੂੰ ਕੀ ਕਰ ਤਾ ਕਮੀਨੀਆਂ ਮੇਰੀ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੁੱਤੀ ਅੱਗ ਜਗਾ ਦਿੱਤੀ. ਏਸ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮੈਥੋਂ ਕੀ ਪਾਪ ਕਰਵਾ ਰਿਹਾਂ ਤੂੰ ਖ਼ਸਮਾਂ" ਦਾਦੀ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ. 


"ਤੂੰ ਪਾਪ ਪੂਪ ਬਾਰੇ ਨਾਂ ਸੋਚ ਦਾਦੀ ਬੱਸ ਸਵਾਦ ਲੈ..ਤੇ ਇਹ ਦੱਸ ਆਪਣੇ ਪੋਤੇ ਦੀ ਰਖੈਲ ਬਣੇ ਗਈ ਰੋਜ਼ ਮਰਵਾਇਆ ਕਰੇਂ ਗਈ ਮੈਨੂੰ ਅਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਮੋਟੀ ਬੁੰਡ" ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਦਾਦੀ ਦਾ ਇਕ ਮੁੰਮਾ ਆਪਨੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ. "ਅਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹਝ..ਪੁੱਤ ਜੇ ਤੂੰ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਏਨਾ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰ ਹੀ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਕਰ ਲਾ ਜੋ ਕਰਨਾਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੁਣ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਵੀ ਕੀ ਆ ਓਝਝਹੁਹਹਹਹ. ਆਹਹਹ.

ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਚੂਸ ਪੁੱਤ ਹਾਏ" ਦਾਦੀ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਸਿਸਕਣ ਲੱਗੀ.

"ਦਾਦੀ ਫਿਰ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਰੋਜ਼ ਨੰਗੀ ਕਰ ਕੇ ਤੇਰਾ ਦੁੱਧ ਚੂਸਿਆ ਕਰੂੰ ਗਾ" ਮੈਂ ਦੋਵੇਂ ਮੁੰਮੇ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਚੁੰਘਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ. "ਹਾਏ.. ਵੇ. ਪੁੱਤ.. ਜਿਵੇਂ ਤੇਰਾ ਮਨ ਕਰੇ ਕਰ ਲੀਆ ਕਰੀਂ ਹਾਏ.. ਹਾਏ.. ਵੇ ਕੰਜਰਾ ਪਾਗ਼ਲ ਕਰਤਾ ਬੁੱਢੀ ਨੂੰ ਤੂੰ" ਦਾਦੀ ਦੇ ਹੁਣ ਸਵਾਦ ਸਿਰ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਬੋਲਣ ਲੱਗਾ. ਮੈਂ ਤਕਰੀਬਨ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਮਸਲ ਮਸਲ ਕੇ ਚੁੰਘਦੇ ਨੇ ਦੋਵੇਂ ਮੁੰਮੇ ਲਾਲ ਕਰਤੇ ਦਾਦੀ ਦੇ. "ਚਲ ਦਾਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਖਾ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਦੇਖਾਂ ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਦਾਦੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਆ ਕੇ ਫੁੱਦਾ" ਦਾਦੀ ਨੇ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਝੱਟ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾਂ ਮਾਰੀ. ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਪੈ ਗਈ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਦਾਦੀ ਦੀ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਦਿਖਣ ਲੱਗ ਪਈ. 


ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਕਾਹਦੀ ਫੁੱਦਾ ਹੀ ਸੀ. ਜਿਸ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਬੁੱਲ੍ਹ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਹੋਏ ਪਏ ਸੀ ਹੁੰਦੇ ਵੀ ਕਿਉੰ ਨਾ ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦਾਦਾ ਪੂਰੀ ਰਗੜ ਕੇ ਵਜਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਤੇ ਇਸੇ ਫੁੱਦੇ ਵਿੱਚੋ ਹੀ ਦਾਦੀ ਨੇ 7 ਜਵਾਕ ਕੱਢੇ ਸੀ. ਪਰ ਇਸ ਵੇਲੇ ਇਹ ਏਹ ਫੁੱਦਾ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ਨ ਦੀ ਗੁਲਾਬੀ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾਂ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਦਾਦੀ ਦੀ ਭੋਸੜੀ ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਵੱਲ ਪਾਸੇ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੇ ਛੋਲੇ ਨੂੰ ਰਗੜਣ ਲੱਗਾ ਦਾਦੀ ਮੱਛੀ ਵਾਂਗੂੰ ਤੜਫਣ ਲੱਗੀ. 20 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਅੱਜ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਦੀ ਛੋਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ ਸੀ. ਜਿਸ ਦਾ ਆਨੰਦ ਦਾਦੀ ਹੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ. ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਦ ਮੈਂ ਆਪਣੀਆਂ ਤਿੰਨ ਉਂਗਲਾਂ ਦਾਦੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਤਾਂ ਬੌਤ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਤੋਂ ਓਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਗਿਆ ਨਈ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦਰਦ ਵੀ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਲੱਗਭਗ 5-7 ਮਿੰਟ ਮੈਂ ਦਾਦੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਹੀ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਚੋਦ ਦਾ ਰਿਹਾ ਜਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਦਾਦੀ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਤਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਦਾਦੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋਂ ਕੱਢ ਲਈਆਂ. ਦਾਦੀ ਦੇ ਤਾਂ ਮਾਪੇ ਹੀ ਮਰ ਗਏ ਹੋਣ "ਹਾਏ ਪੁੱਤ ਰੁੱਕ ਕਾਸਤੋਂ ਗਿਆ" ਦਾਦੀ ਤੜਫ਼ਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ. "ਕੁੱਝ ਨੀ ਦਾਦੀ ਬੱਸ" ਮੈਂ ਜਾਣ ਕੇ ਬੋਲਿਆ. "ਕਿਉੰ ਪੁੱਤ ਦੱਸ ਵੀ ਹਾਏ ਨਾਂ ਤੜਫਾ.. ਵੇ.. ਹਾਏ ਹੋਇਆ ਕੀ ਆ ਪਾ ਦੇ ਫਿਰ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ.. ਵੇ..ਪੁੱਤ ਆਏਂ ਨਾਂ ਕਰ ਹਾਏ.." ਦਾਦੀ ਮਚਲਦੀ ਹੋਈ ਮੇਰੇ ਤਰਲੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ.


"ਦੇਖ ਦਾਦੀ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਦੱਸ ਦੇਵਾਂ ਮੈਂ ਕਿੱਸੇ ਦੀ ਵੀ ਲਵਾਂ ਬੜੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਲੈਣਾ. ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਉਸ ਲਈ ਮੇਰੀ ਰਖੈਲ ਬਣਨਾਂ ਪਊ ਗਾ.. ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਚਾਵਾਂ ਜਿੱਥੇ ਚਾਵਾਂ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਮਰੂੰ ਗਾ. ਤੇ ਤੂੰ ਮੈਂਨੂੰ ਮਨਾ ਨਈ ਕਰੇਂ ਗੀ ਤੇਰਾ ਮਣ ਨਾਂ ਵੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਹਰ ਹਾਲ ਚ ਮੈਨੂੰ ਦੇਣੀ ਪਊ. ਬੋਲ ਜੇ ਮਨਜ਼ੂਰ ਆ ਤਾਂ ਨਈ ਮੈਂ ਚਲੀਆਂ" ਮੈਂ ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਫੈਸਲਾ ਸੁਣਾਇਆ. ਵੇ ਕਮੀਨੀਆਂ ਕਰ ਲਈਂ ਜਦੋਂ ਵੀ ਜਿਵੇਂ ਵੀ ਤੇਰਾ ਜੀਅ ਚਾਵੇ ਫ਼ੜ ਕੇ ਪਾੜ ਦੀਂ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਬੁੰਡ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਤੇਰਾ ਹੀ ਆ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਰੇਖੱਲ ਆਂ ਅੱਜ ਤੋਂ. ਬਸ ਮੈਨੂੰ ਅਧੂਰਾ ਨਾਂ ਛੱਡ ਪੁੱਤ ਛੇਤੀ ਦੇਣੇ ਚੋਦ ਕੇ ਪਾਣੀ ਕੱਡ ਮੇਰਾ.. ਹਾਏ ਮੇਰਾ ਸ਼ੇਰ ਪੁੱਤ ਬਣਕੇ ਹੁਣ ਨਈ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਹੋ ਰਿਹਾ ਮੇਰੇ ਤੋਂ…………..


ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਦ ਕਿ ਹੋਇਆ ਜਾਣਨ ਲਈ ਮਿਲਦੇ ਆਂ ਦਾਦੀ ਦੀ ਜਬਰਦਸਤ ਚੁਦਾਈ ਦੇ ਨਾਲ ਅੱਗਲੇ ਅੱਪਡੇਟ ਵਿੱਚ…


                    ਧੰਨਵਾਦ..🙏

ਤੇ ਫ਼ਿਰ ਮੈਂ ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਕੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਆਂ ਪਰ ਦਾਦੀ ਹਾਲੇ ਵੀ ਡਰ ਨਾਲ ਕੰਬ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉੱਥੇ ਖੜੀ "ਸੁਣਿਆ ਨੀ ਦਾਦੀ ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਚ ਆ ਮੈਂ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਆਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਜ਼ਰੂਰੀ" ਮੈਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਬੋਲਿਆ. ਤੇ ਦਾਦੀ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕਮਰੇ ਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਓਹਦੇ ਅੰਦਰ ਵੜਦਿਆਂ ਹੀ ਮੈਂ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਲੋਕ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. "ਇਹ ਕਿ ਫੁੱਦੂ ਪੁਣਾ ਚਲਾਇਆ ਤੇਰੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਘਰ ਚ" ਮੈਂ ਦਾਦੀ ਦੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੋਲਿਆ. "ਪੁੱਤ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਦਾਦੀ ਆਂ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਏਦਾਂ ਗੰਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤਾਂ ਨਾਂ ਕਰ" ਤੇ ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਗ਼ੌਰ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ ਮੇਰੀ ਫਿਰ ਓਹੀ ਗੰਦੀ ਆਦਤ ਉਸ ਦੀ ਵੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਚ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਕੇ ਇਹ ਨੰਗੀ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗਦੀ ਹੋਊ ਗੀ. 


ਵੈਸੇ ਦਾਦੀ ਹੈ ਵੀ ਬਿਲਕੁਲ ਚੌਦਨ ਲਾਈਕ ਮਾਲ ਹੀ ਸੀ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੁੰਮੇ. ਗੋਰਾ ਰੰਗ ਤੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਿਤੜ ਕਮਾਲ ਦੇ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਸੋਚ ਕੇ ਲੰਨ ਲੰਨ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਸੈੱਟ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਮੇਰੀ ਇਹ ਹਰਕਤ ਦਾਦੀ ਨੇ ਵੀ ਦੇਖ ਲਈ ਸੀ. "ਕਿੰਨਾ ਹਰਾਮੀ ਹੋ ਗਿਆ ਕੰਜ਼ਰ 5 ਸਾਲਾਂ ਚ ਅਪਣੀ ਬੁੱਢੀ ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਹਵਸ ਨਾਲ ਦੇਖ ਕੇ ਲੰਨ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰੀ ਖੜਾ. ਕਿੱਤੇ ਕੰਜ਼ਰ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਨਾਂ ਫੜ ਕੇ ਸਿੱਟ ਲਵੇ ਮੈਂ ਇਸ ਜਾਨਵਰ ਜਏ ਦਾ ਕਰ ਵੀ ਕੀ ਲਾਉਂ ਗੀ ਜੋ ਪੁਸ਼ਦਾ ਸੱਚ ਸੱਚ ਦੱਸ ਦਿਨੀਂ ਆਂ ਵੈਸੇ ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪ ਵੀ ਆਹੀ ਚਾਉਂਦੀ ਸੀ ਕੇ ਕੋਈ ਰੂਪੇ ਨੂੰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਏ ਓਹਨੇ ਅੱਤ ਵੀ ਬਥੇਰੀ ਚੱਕੀ ਸੀ" ਦਾਦੀ ਖੜੀ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ. "ਮੈਂ ਕੁਝ ਪੁਸ਼ਿਆ ਵਾ ਦਾਦੀ ਤੇਰੇ ਤੋਂ" ਮੈਂ ਫਿਰ ਥੋੜਾ ਖਿਜ ਕੇ ਬੋਲਿਆ. "ਮੈਂ ਕੁਝ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਪੁੱਤ ਤੇਰਾ ਤਾਇਆ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਕਮੀਣਾ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਪੈਸਿਆਂ ਨਾਲ ਮੱਤਲਬ ਆ ਇਕ ਦਿਨ ਓਹਨੇ ਮੈਥੋਂ ਤੇ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਤੋਂ ਧੋਖੇ ਨਾਲ ਸਾਰੀ ਜਾਇਦਾਦ ਦੇ ਕਾਗ਼ਜ਼ਾਂ ਉੱਤੇ ਸਾਡੇ ਸੈਂਨ ਕਰਾ ਲਏ. ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਦ  ਜੋ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਕੁਝ ਬੋਲਦਾ ਤਾਂ ਓਹ ਉਸ ਨੂੰ ਘਰ ਚੋਂ ਕੱਢਣ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ. ਰੂਪਾ ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪੁੱਤ ਕੱਲੀ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਹੀ ਨਈ ਜੋ ਉਸ ਤੋਂ ਦੁੱਖੀ ਸੀ. ਓਹ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਕੁੱਟਦਾ ਮਾਰਦਾ ਸੀ ਪੀ ਕੇ ਤੇ ਅਪਣੀ ਘਰਵਾਲੀ ਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਕੁੱਟਦਾ ਸੀ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਜਦੋਂ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਂਨ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਕੁੱਟਦਾ ਸੀ. ਤੇ ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਮਾਂ ਤੇ ਭੈਨਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਂਦੀ ਤਾਂ ਓਹ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਕੁੱਟਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ" ਦਾਦੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਤਾਏ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਜਿਉਣਾ ਹਰਾਮ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ.


ਦਾਦੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸ ਦੇ ਗਲੇ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਵੱਢੇ ਵੱਢੇ ਮੁੰਮੇਆਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਸਿੱਧਾ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਮੇਰੇ ਏਨਾਕੋਂਡਾ ਨਾਗ ਦਾਦੀ ਦੀ ਦੀ ਖੁੱਡ ਚ ਵੜਨ ਨੂੰ ਕਾਹਲਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ. ਜਦੋਂ ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਖੜ੍ਹੇ ਲੰਨ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਅਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਚੁੱਭਦਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. "ਬੜਾ ਹਰਾਮੀਂ ਹੋ ਗਿਆ ਕੰਜਰਾਂ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਦਾਦੀ ਆਂ ਕੁਝ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਕਰ" ਦਾਦੀ ਹੈਰਤ ਨਾਲ ਬੋਲੀ. "ਤੇ ਫਿਰ ਕਿ ਹੋਇਆ ਦਾਦੀ ਤੇਰੇ ਕਿਹੜਾ ਫੁੱਦੀ ਨੀ ਲੱਗੀ" ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਓਹ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਸੰਗ ਗਈ. "ਕਿਉੰ ਇਦਾਂ ਦੀਆਂ ਗੰਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਿਹਾਂ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਦਾਦੀ ਆਂ ਪੁੱਤ ਤੇਰੀ ਥਾਂ ਤੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਮੈਨੂੰ ਏਦਾਂ ਦੀ ਗੱਲ਼ ਕਹਿੰਦਾ ਮੈਂ ਉਹਦੀ ਧੌਣ ਲਾਹ ਦੇਣੀ ਸੀ" ਦਾਦੀ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਦਮਜਾਉਂਦੀ ਬੋਲੀ. "ਲੈ ਦਾਦੀ ਕੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਤੈਨੂੰ ਕੁਝ ਕਹਿੰਦਾ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਓਹਦੀ ਮਾਂ ਚੋਦ ਦੇਣੀ ਸੀ ਤੇਰੇ ਤੇ ਜੇਕਰ ਹੱਕ ਹੈ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਸਾਲਾ ਲੱਗਦਾ" ਦਾਦੀ ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਹੱਸ ਪਈ. ਬੱਸ ਹੁਣ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਸਭ ਦਸ ਦਿੱਤਾ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇ. 


"ਹਾਂ ਚਲ ਜਾ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤਨੂੰ ਛੱਡ ਰਿਹਾਂ ਪਰ ਕੱਲ ਨੂੰ ਨੀ ਜਾਣ ਦੇਣਾ. ਨਾਲੇ ਹਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਝੂਆਂ ਕੱਟ ਕੇ ਰੱਖੀਂ ਮੇਰੇ ਅਜਗਰ ਨੂੰ ਜੰਗਲ ਚ ਵੜਨਾ ਪਸੰਦ ਨਈ" ਮੈਂ ਇਹ ਬੋਲ ਕੇ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੋ ਗਿਆ. ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਦਾਦੀ ਮੈਨੂੰ ਮਨ ਚ ਲਾਹਨਤਾਂ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ ਕੇ ਚਲੀ ਗਈ. ਏਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਮਰੇ ਚ ਕੋਈ ਹੋਰ ਆਉਂਦਾ ਮੈਂ ਨੀਂਦ ਦੀ ਗੋਲੀ ਖਾ ਕੇ ਸੌ ਗਿਆ ਕਿਓਂਕਿ ਨਈ ਤਾਂ ਸਾਲ਼ੇ ਇਸ ਭੈਣ ਦੇ ਯਾਰ ਲੰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸੌਣ ਨਈ ਦੇਣਾ ਸੀ. ਵੈਸੇ ਵੀ ਮਾਰੀ ਆਦਤ ਸੀ ਮੈਂ ਜਿੰਨਾ ਚੀਰ ਦਿਨ ਚ 8-10 ਜਨਾਨੀਆਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਨਾਂ ਲੈਂਦਾ ਮੈਨੂੰ ਚੈਨ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਸੀ.


ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਸ਼ਮਨ ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਚ ਆਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁੜ ਗਈ. ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੋਲੀ ਵੀਰਾ ਤਾਂ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਦ ਸੰਦੀਪ ਉੱਠ ਕੇ ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਬੋਲੀ. "ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕੀੜੇ ਵੀਰੇ ਮੇਰੀ ਵਜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਹੀ ਤੂੰ ਏਦਾਂ ਦਾ ਬਣਿਆ ਪਰ ਜੇ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਜਗ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਉਸ  ਵੇਲੇ ਹਾਲਤ ਹੀ ਏਦਾਂ ਦੇ ਬਣ ਗਏ ਸੀ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਤੇ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸਾ ਸੀ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਹੁੰਦਾ ਵੀ ਕਿਉਂ ਨਾਂ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਜਰ ਲੈਂਦੀ ਕਿ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਭਰਾ ਜੋ ਆਪਣੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਐਨੀ ਇੱਜ਼ਤ ਕਰਦਾ ਤੇ ਰਮਨ ਮੇਰੀ ਸਹੇਲੀ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਤਾਂ ਆਖਰ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕੇ ਤੂੰ ਉਸ ਦਾ ਬਲਤਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਅੱਗ ਲੱਗ ਗਈ ਬਾਕੀ ਉਸ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਮੈਂ ਨਾ ਵੀ ਮੰਨਦੀ ਪਰ ਜਿਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਉਸ ਤੋਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਪੱਕਾ ਹੀ ਹੋ ਗਿਆ ਕਰ ਤੂੰ ਗਲਤ ਆਂ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਬਹੁਤ ਟਾਈਮ ਬਾਦ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕੇ ਮੈਂ ਗਲਤ ਸੀ ਤੂੰ ਨਈ" ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਓਹ ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਗਈ.