#sizga_va_ozimga #eslatma
KO'ZOYNAK
"Bolam bilan chiqisholmayman. Urib qo'yaman, baqirib tashlayman..." deb murojaat qilishyapti.
Onajonlar, bolada ayb yo'q. Iltimos, o'zingizdan nega buni uryapman, nega bunga baqiryapman, nega buni ayblayapman? deb xolis so'rang.
O'z qalbingizni taftish qiling, shunda aslida bola emas, boshqa muammolaringiz sababli bolangizga portlayotganingizni anglaysiz.
O'sha muammolarni aniqlang. Ularni ko'mmang.
Ko'milgan muammolar tez-tez bosh ko'tarishadi.
Yaxshisi, ularni yeching.
Bolangizning bir tomchi ko'z yoshiga arzimaydi hech bir muammongiz! U hozir ojiz bo'lsa, eng eng eng ishongan Onasi uni urib siltalab tursa, u bechora kimga borsin?
Siz uning uchun eng muhim Qarorgoh va Qiblagoh bo'la turib, uni eng og'ir jazoga - G'azabingizga duchor qilsangiz, u kimdan panoh tilasin?
Biz kasalxonalarda jon berayotgan bolalarni, yillab farzand talabida yurgan Ota- Onalarni ko'ramiz, ular befarzandlik bilan sinalganida, Sizga shunday ne'mat berilganki, uni o'zimizning bir parchamiz deb bilib, alam qopiga aylantirishimiz to'g'rimi?
Siz va biz kap-katta bo'la turib, yelkamizdagi yuklarni ko'tarolmayapmiz-ku, bu mitti jon qanday ko'tarsin?
Keling, bolaga bolaligini qaytarib beraylik? Iltimos, urmang, urushmang, baqirmang, jerkimang. Axir ertaga u kuchga to'lganida Sizga berganlaringizni oshig'i bilan qaytaradiki?..
Shu bolalarimiz uchun tog'ni oshib, suvni simirib, toshni kemirib yashamayapmizmi? Ular bizning kelajagimiz emasmi?
Axir bu ketishda kelajak tugul, ularni ruhiy nogironlarga aylantirish hech gap emaski?
Agar bilsangiz edi, tuvakka o'rgatishda urib so'kishingiz, o'g'il bolalarni kelajakda jinsiy ojizga, qiz bolalarni esa baxtsiz rafiqaga aylantirishi mumkin.
Aldab tashlab qochganingizda, bola butun umr "tark etilish qo'rquvi"dan qutulolmay iztirob chekib yashaydi.
Bu yurak- qon tomir xastaliklariga, oshiqcha vaznga va oshqozon-ichak traktati buzilishiga opkeladi.
9 oy mehr bilan ko'targan bolamiz nega birdan g'ashimizni keltira boshladi? Nega qiliqlari yoqmay qoldi? Nega oyi, ada, deganida quvondik-u, keyin har gapiga "o'chir ovozingni!" deya boshladik?
Sababi juda primitiv! Biz bolani mulkimiz deb bilamiz.
U mulk emas, u mol emas. U - insondir.
U aslida bizdan pokroq, bizdan samimiyroq va tozaroqdir.
Zolimga aylanmang, ustingizda ishlang.
Bolalarga ularning pushti ko'zoynaklarini qaytarib bering.
O'zingiz ham uning qalbiga mehmon bo'ling. Siz ham dunyoni bolangizning ko'zi bilan ko'ring.
Urmang, so'kmang, haqorat qilmang, yerga urmang, shaxsiyatini ezmang, iltimos.
https://t.me/bebbo202