БАЛО ВА МАШАҚҚАТЛАРГА САБР ҚИЛИШ.
Ибн Аббос (r.a.) ривоят қиладилар: "Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Эй бола, сенга Аллоҳ таоло фойда берадиган калималарни ўргатайми?" дедилар. Мен: "Ҳа, эй Аллоҳнинг элчиси!" дедим. Айтдилар: "Аллоҳни ёд эт, Аллоҳ сени сақлайди. Аллоҳни ёд эт, Уни ҳузурингда топасан. Аллоҳ таолони кенглик пайтида тани, қийинчиликда сени танийди.
Тиласанг, Аллоҳдан тила. Ёрдам сўрасанг, Аллоҳдан сўра. Бўладиган нарсаларни қалам (ёзиб бўлди), қуриди. Агар бутун одамлар сенга фойда бермоқни хоҳласалар, Аллоҳ уни сенга тақдир қилмаган бўлса, қодир бўлмайдилар. Агар улар сенга зарар бермоқчи
бўлсалар, Аллоҳ таоло тақдир қилмаган бўлса, зарар беришга ҳам қодир бўлмайдилар.
Аллоҳга шукр ва ишонч билан амал қил. Билки, ёмон кўрган нарсангга қилган сабрингда кўп яхшиликлар бор. Албатта, (Аллоҳнинг) ёрдами сабр қилиш билан, қувонч
қайғу билан, енгиллик машаққат билан биргадир".
Али ибн Абу Толиб (Аллоҳ узотдан рози бўлсин) айтадилар: "Эй одамлар! Мендан беш
нарсани ёд қилинглар: Гуноҳдан бошқа нарсадан қўрқмангиз, Аллоҳдан бошқасига
умид этмангиз, агар билмасангиз, таълим олишдан уялмангиз, агар сўрасалар, билмасангиз, билмайман, демоқдан уялмангиз. Билингизки, сабр жасаддаги бош кабидир. Жасаддан бош ажралса, жасад ҳеч нарсага ярамайди, шунингдек, ишлардан сабр
кетса, бузилади".
Кейин: "Мен сизларга ҳақиқий фақиҳнинг хабарини берайми?" деб сўрадилар. "Ҳа, эй амирул
мўминин", дейишди. "Одамларни Аллоҳнинг илтифоти ва
марҳаматидан ноумид қилмаган,
шунингдек, уларни Аллоҳнинг азобидан хотиржам ҳам қилиб қўймаган, гуноҳларни
одамларга зийнатли қилиб кўрсатмаган, гуноҳкор ва муваҳҳидларни (тавҳид эътиқодида
бўлганларни) Аллоҳ ҳукм қилмасдан олдин жаннати ёки дўзахи деб ҳукм этмаган киши
ҳақиқий фақиҳдир. Аллоҳнинг азобидан бу умматнинг яхшиси хотиржам бўлмайди.
Аллоҳ таоло айтади:
"Улар Аллоҳнинг "макри"дан хотиржам бўлиб қолдиларми? Бас, Аллоҳнинг "макри"дан фақат зиён кўрувчи қавмгина хотиржам бўлади" (Аъроф, 99). Бу
умматнинг ёмони ҳам Аллоҳнинг лутфидан ноумид бўлмайди.
Аллоҳ айтади:
"Зеро, Аллоҳнинг раҳматидан фақат кофир қавмгина ноумид бўлур" (Юсуф, 87)",
дедилар Ҳазрати Али.
Язид Раққоший айтадилар: "Агар киши қабрга киргизилса, намози ўнг томонда, берган закоти чап томонда туради ва яхшилиги унга соя солади. Сабр эса, унинг устида
баҳслашиб туради. Айтадики, олдингизда соҳибингиз турибди, ҳужжатлашсанглар
ҳужжатлашинглар, йўқса, унинг орқасидан мен бораман". Яъни, агар қодир бўлсаларинг, уни азобдан мудофаа қилинглар, мудофаа қилолмасангизлар, мен сизлар учун ҳам унга кифоя қиламан ва ундан азобни кетказаман.
Бу хабарларда сабр амалларнинг афзали эканига далил бордир. Аллоҳ таоло айтади:
"Ҳеч шак-шубҳа йўқки, сабр-тоқат қилувчиларга ажр-мукофотлари ҳисобкитобсиз, тўла-тўкис қилиб берилур" (Зумар, 10).
Муҳаммад ибн Муслим ривоят қиладилар. Бир киши Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламга: "Эй Аллоҳнинг элчиси! Молим кетди, танам касал бўлди", деб шикоят қилди.
Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдиларки: "Моли кетмаган, жонига касаллик
етмаган бандага яхшилик йўқдир. Албатта, Аллоҳ бандасини яхши кўрса, унга бало юборади, агар унга бало юборса, уни сабрли қилиб қўяди".
Али ибн Абу Толиб (r.a.) айтадилар: "Қайси бир кишини султон зулм қилиб қамаса, у ҳибсда
ўлса, шаҳиддир. Агар урса, таёқ зарбидан ўлса, шаҳиддир".
Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламдан ривоят қилинди. Айтдилар: "Албатта,
кишининг Аллоҳ наздидаги даражага эришмоғи учун қилган амали етмайди. Ҳаттоки,
унинг жонига бало келади, ўша бало туфайли уни ўша даражага
етказади".
©️ Абу Лайс Самарқандий
Танбеҳул ғофилийн.
Тафаккур қилинг!
https://t.me/Avgonbogmasjidi