Aphorism

ماییم ز نیک و بد رهیده

#مولانا

@Aphorissm

پاسخی کوتاه به مغلطه‌ی مسلمانان در خصوص ‌ #اسلام_هراسی⁩:
‏برخی از مسلمانان معتقدند اسلام واقعی این نیست و آیاتی از قرآن که با صراحت تمام، دستور به اجرای اعمالی غیر انسانی داده‌اند، تفسیرشان چیز دیگری‌ست و روایاتی که مؤمنان را به وضوح به کشتن تشویق میکنند نیز همگی جعلی هستند.
چگونه از مسلمانان ساده لوحی که به نصف ماه با انگشت شست پیامبرشان، زندگی یونس در شکم نهنگ، سنگ شدن قوم لوط، بوزینه شدن یهودیان بنی اسرائیل و اژدها شدن عصای موسی معتقدند باید توقع داشته باشیم که همان تفسیر اصلی که شما از آن سخن میگویید را برداشت کنند؟
‏در آیه ۳۴ سوره نساء آمده:
‏«و آن زنان را كه از نافرمانيشان بيم داريد، اندرز دهيد و از خوابگاهشان دورى كنيد و بزنيدشان. اگر فرمانبردارى كردند، از آن پس ديگر راه بيداد پيش مگيريد. و خدا بلندپايه و بزرگ است.»
عده‌ی قلیلی از مسلمانان در ماله کشی این آیه میگویند تفسیر چیز دیگری‌ست و منظور از کتک زدن، کتک زدن زن با چوب مسواک است.
خب این عده‌ی قلیل، چگونه توقع دارند مسلمانان ساده لوح با خواندن این آیه به این نتیجه برسند که خدایشان دستور داده برای حل اختلاف خود با همسرشان، در صورتی که نه نصیحت کار ساز بود و نه دوری از خوابگاه، آنها را با چوب مسواک(فرض کنید چوب پنبه) تنبیه کنند؟
چگونه میتوان توقع داشت که مسلمانان، از چنین آیه‌ای که به وضوح برای حل اختلاف زن و مرد مسلمان، به مرد پیشنهاد میکند که زن را بزند، برداشت کنند که منظور خدایشان کتک زدن با چوب مسواک بوده؟ و انصافا‌ً خدایی که برای حل اختلاف، چوب مسواک را پیشنهاد میدهد، کودن و ابله نیست؟
عده‌ای نیز کلاً کوچه علی چپ زده و ادعا میکنند در این آیه، منظور از فعل وَاضْرِبُوهُنَّ، کتک زدن نیست. باید آن را ترک کردن ترجمه کرد.
وقتی علامه طباطبایی، عالم بزرگ اسلام شناس، در کتاب خود، تفسیر المیزان، این فعل را کتک زدن ترجمه کرده، چگونه از مسلمانان میتوان انتظار داشت که کتک زدن را برداشت نکنند و پی ببرند که ترجمه‌ی این فعل، ترک کردن است؟
هزاران روایت در مورد کشتن مرتد در کتاب‌های مسلمانان وجود دارد. از کسانی که ادعا میکنند همه‌ی این روایات، جعلی هستند، سؤالی دارم.
‏واقعاً چگونه باید انتظار داشته باشیم همه‌ی مسلمانان، این روایات را جعلی بدانند؟ و اگر جعلی هستند، پس چرا حذف نمیشوند؟ فرض کنیم تنها یک هزارم مسلمانان، ساده لوح باشند و این روایات را صحیح بدانند. این خود تهدید کمی برای جهان است؟ این خود خطر کمی‌ست؟
فرض کنیم مسلمانانی که ترس از اسلام را غیر منطقی میدانند و آن را ایسلاموفوبی(l’islamophobie) معرفی میکنند، گفته‌شان مبنی بر این که اسلام واقعی چیز دیگری‌ست، صحیح است. فرض کنیم اسلام خودش خوب است اما برداشت مسلمانان غلط است.
‏فرض کنیم همه‌ی این برداشت‌های زن ستیزانه و غیر انسانی از اسلام غلط‌اند.
‏آیا وجود چنین آیات مبهمی که تفسیرشان چیز دیگری‌ست و چنین روایات خشنی که همگی جعلی هستند، نزد مسلمانان ساده لوح، مانند بمبی نیست هر لحظه امکان انفجار آن وجود داشته باشد؟
اصلا‌ً فرض بر این بگیریم که همه‌ی روایت خشنِ اسلام، جعلی. اصلاً همه‌ی آیاتی که غیر انسانی هستند، تفسیرشان چیز دیگری‌ست. آیا ترسیدن از دینی که اکثریت دیندارانش، آن برداشت خشن و غلط را برداشت میکنند، غیر منطقی‌ست؟
احتمالاً تعدادی اعتراض میکنند که چرا و روی چه حسابی میگویی اکثریت دینداران.
‏خب حتی اگر فرض کنیم اقلیتی حدود ۲ درصد، به اشتباه، آن برداشت خطرناک را برداشت کنند، این خود یعنی وجود ۳۶ میلیون مسلمان رادیکال بر روی زمین.
وجود جمعیتی به اندازه‌ی جمعیت کانادا، با تفکری اسلامی و رادیکال، ترسناک نیست؟ آیا نباید از چنین دینی ترسید؟ آیا این ترس، غیر منطقی‌ست که به آن ایسلاموفوبی میگویید؟

#قدرت_قلم_آفوریسم

@Aphorissm

زرتشت، همچون پیامبران برای مردم شهر در مورد ابر انسان سخنانی می‌گوید اما آن سخنان هیچ تاثیری بر جانشان نمی‌گذارد، پس زرتشت اندوهگین می‌گردد و با دلِ خویش می‌گوید: «آیا نخست می‌باید گوش‌ها شان را فرو کوفت تا بیاموزند که از راهِ چشم بشنوند؟ یا می‌باید همچون کوس و واعظانِ توبه غریو کشید؟ یا اینان تنها گُنگان را باور دارند؟»

«اینان را چیزی‌ست که بدان می‌بالند. و نامِ آن را #فرهگ گذاشته‌اند، فرهنگ همان چیزی‌ست که ایشان را از بُز چرانان برتر می‌نشاند...
پس من از خوار شمردنی ترین کسان با ایشان سخن خواهم گفت: و آن واپَسین‌انسان است !»

انسانِ واپسین، بشری است که دیگر خلاقیت ندارد، امید به والا شدن ندارد، دوست دارد به هر قیمتی در صلح و صفا زندگی کند، او عمری طولانی دارد، در جهان  اش نه توانگر ای هست نه تهی دست، نه می خواهد فرمانده باشد نه فرمان بردار، بی هیچ هدفی زندگی می کند، اهل جنگیدن و دلاوری نیستند، خوشی های کوچکی دارند، و اینچنین می‌گویند :
"عشق چیست؟ آفریدن چیست؟ اشتیاق چیست و ..."
می گویند "ما خوشبختی را اختراع کردیم" و پیشینیان را دیوانه خطاب می‌کند و خود را خوشبخت می‌داند.

#فریدریش_نیچه

@Aphorissm

سیگاری روشن کردم و منتظر شدم تا علف زیر پایم سبز شود منتظر می‌مانم. تا خدا من را بکشد، منتظر می‌مانم.
سخت نگیر، بزن بیرون و درباره‌ی زندگی چیز یاد بگیر، توی خیابان‌ها قدم بزن. مشکل تو این است: نادانی‌ات درباره‌ی زندگی. چیزهای پیش‌پاافتاده‌ای می‌نوشتم که دنیا هرگز نمی‌خواندشان و هرگز فرصت فراموش کردنشان را به دست نمی‌آورد.
خدا، کاش پایین بیایی و ببینی چه بر سرِ ما آمده.
کدام خدا؟ کدام مسیح؟ آن‌ها افسانه‌هایی بودند که زمانی به‌شان اعتقاد داشتم و حالا باورهایی بودند که حس می‌کردم افسانه‌اند.

#جان_فانته

@Aphorism

آه با اشتیاقِ خویش اکنون به کجا باید بَر شوم؟ از فرازِ همه‌یِ کوه‌ها از پیِ سرزمین‌هایِ پدری و مادری چشم انداخته‌ام.
امّا هیچ‌جا وطني نیافته‌ام. در همه شهرها بی‌سر-و-سامان‌ام و از همه‌یِ دروازه‌ها گذرنده.
مردمِ کنونی که دلم تا چندي پیش مرا به سویِ ایشان می‌کشاند، با من بیگانه اند و نزدِ من خنده‌آور. مرا از تمامیِ سرزمین‌هایِ پدری و مادری رانده اند.
ازین رو، اکنون سرزمینِ فرزندان‌ام را دوست می‌دارم و بس؛ آن سرزمینِ نایافته، در دلِ دورترین دریا را! بادبان‌های‌ام را می‌فرمایم تا آن را بجویند و بجویند.

#فریدریش_نیچه

@Aphorism

برادران، آیا من سنگدل‌ ام؟ باری، من می‌گویم: هر چه را که اُفتادنی ست می‌باید بیش‌تر زور داد.
هرچه امروزین است، می‌افتد و بَرمی‌افتد! چه کس می‌خواهد آن را نگاه دارد؟ باری، من __ می‌خواهم آن را بیش‌تر زور دهم!
می‌شناسید شهوتي را که سنگ‌ها را به ژرفناهایِ تُندشیب فرومی‌غلتاند؟
بنگرید این انسان‌هایِ امروزین را که چه‌گونه به ژرفناهایِ من فرومی‌غلتند!
برادران، من پیش‌درآمدِ (Vorspiel) بازیگراني بهتر ام؛ یک سرمشق (Beispiel)! از سرمشقِ من پیروی کنید!
و به آن کس که پرواز نمی‌آموزید، تُندتر اُفتادن آموزید!

#فریدریش_نیچه

@Aphorissm

حس کردم که همه چیز تهی و موقتی است.

#صادق_هدایت

@Aphorissm

تو وجودت دشنام به بشریت است..

#صادق_هدايت


@Aphorissm


.

اهریمن آری اهریمن هست، این بیچاره‌هایی که در کیش تازه خودشان می‌گویند اهریمن نیست! خودشان اهریمن هستند، نباید هم داشته باشند چون فرستاده‌های او هستند.

#صادق_هدایت

@Aphprissm

اگه برادرات حس آزادی ندارن بیخود وخت خودتو تلف نکن، چون آب زندگی به دردشون نمی‌خوره.

#صادق_هدایت

@Aphorissm

کسی که تنهاست،نه خدایی دارد و نه اربابی،سنگینی روزها وحشتناک است.از این رو،حال که خدا از مد افتاده است باید برای خود اربابی برگزید.

#آلبر_کامو

,@Aphorissm

در هرجا و به هر شکلی که خواستِ قدرت (Wille zur Macht) از بین برود، نوعی حرکت ارتجاعی (physiologischen Rückgang)، یعنی تباهی وجود دارد. خدای (Gottheit) تباهی که فضیلت‌های مردانه و غرایز او را بریده‌اند، ناگزیر بدل به خدای واپس‌ماندگانِ فیزیولوژیک، یعنی همان ضعیفان (Schwachen)، می‌شود. آنان خویشتن را ضعیف نمی‌خوانند، بلکه بر خود نامِ «نیکان» را نهاده‌اند...

#فریدریش_نیچه

@Aphorissm

آه با اشتیاقِ خویش اکنون به کجا باید بَر شوم؟ از فرازِ همه‌یِ کوه‌ها از پیِ سرزمین‌هایِ پدری و مادری چشم انداخته‌ام.
امّا هیچ‌جا وطني نیافته‌ام. در همه شهرها بی‌سر-و-سامان‌ام و از همه‌یِ دروازه‌ها گذرنده.
مردمِ کنونی که دلم تا چندي پیش مرا به سویِ ایشان می‌کشاند، با من بیگانه اند و نزدِ من خنده‌آور. مرا از تمامیِ سرزمین‌هایِ پدری و مادری رانده اند.
ازین رو، اکنون سرزمینِ فرزندان‌ام را دوست می‌دارم و بس؛ آن سرزمینِ نایافته، در دلِ دورترین دریا را! بادبان‌های‌ام را می‌فرمایم تا آن را بجویند و بجویند.

#فریدریش_نیچه


@Aphorissm

این کهنه جهان به کس نماند باقی

# خیام

@Aphorissm

زمانی که مردم نادان برای اثبات خدایانشان یکدیگر را تکه پاره می کردند من با چهار سیم و یک تکه چوب اصوات خدا را روی کاغذ می نگاشتم ...

#آنتونیو_ویوالدی

@Aphorissm

از اینکه تو را نمی شناسند غم مخور

به این بیندیش که چرا تو مردم را نمی شناسی.

#کنفوسیوس

@Aphorissm

هر چند که رند کوچه و بازاریم

ای خواجه مپندار که بی‌مقداریم

سری که به آصف سلیمان دادند

داریم، ولی به هرکسی نسپاریم

#شیخ_بهایی

@Aphorissm

ما در ظلمت رنج ها زندگی می کنیم؛
هیچکس نمی تواند
با الفبای تاریکی،
در وصف روشنی بنویسد ...

#رسول_یونان


@Aphorissm


.