ЖАННАТГА КИРИШНИНГ ГАРОВИ - ҲАСАД ҚИЛМАСЛИКДИР!
Имом Аҳмад ибн Ҳанбал (р.а) Улуғ саҳобий Анас ибн Молик (р.а)дан ривоят қилади: Набий саллоллоҳу алайҳи васаллам билан бирга ўтирган эдик. У Зот: «Ҳозир ҳузурингизга жаннатий киши келади» дедилар. Соқолларидан таҳорат суви оқиб турган бир ансорий киши кириб келди. Кавушларини чап қўлига ушлаб олган экан. Эртасига Набий Саллоллоҳу алайҳи васаллам худди шу гапни яна қайтардилар. Яна кечаги киши ўша ҳолатида кириб келди. Учинчи куни яна худди шу ҳолат такрорланди. (Мажлис тугаб) Набий саллоллоҳу алайҳи васаллам туриб кетганларидан сўнг, Абдуллоҳ ибн Амр ибн Осс ҳалиги Ансорийга эргашди ва: «Отам билан айтишиб қолиб, уч кун уйга кирмасликка қасам ичган эдим, уч кун сизникида турсам майлими?» деди. Ҳалиги киши розилик билдирди. Кейинчалик Абдуллоҳ ўша уч кун қандай кечганини бундай ҳикоя қилиб берган:
«Уникида уч кун ётдим. Кечаси ҳеч ортиқча ибодат қилганини кўрмадим. Фақат у ёнбошидан бу ёнбошига ағдарилганида Аллоҳни зикр қилар ва такбир айтар эди. Сўнг бомдод намозига турарди. Уч кун давомида ундан фақат яхши сўз эшитдим. Лекин ҳайрон бўлдим, «Наҳотки, жаннатий бўлиш учун шу амалларнинг ўзи етса» деб юборишимга оз қолди. Унга қараб:
"Эй Аллоҳнинг бандаси! Отам иккимизнинг ўртамизда ҳеч қандай гап ўтгани йўқ. Лекин Росулуллоҳнинг уч маротаба ”Ҳозир, ҳузурингизга жаннатий киши келади” деганларини эшитдим. Уч марта ҳам сен кириб келдинг. Сен билан яшаб, амалингни ўрганиб, сенга эргашмоқчи эдим. Ҳеч бир катта амал қилганингни кўрмадим. Сени қайси амалинг Росулуллоҳ айтган мартабага эриштирди?» дедим. У:«Ўзинг кўргандан бошқа ҳеч бир амалим йўқ! - деди. Жўнаб кетаётганимда, мени ёнига чорлаб, яна такрорлади: - Ўзинг кўргандан бошқа ҳеч бир амалим йўқ. Лекин менинг қалбимда бирорта мусулмонга нисбатан сохталик йўқ. Бирор кишига Аллоҳ неъмат берса, ҳасад қилмайман» деди. Мен: "Сени олий мартабага эриштирган нарса шу экан, унга тоқат ила амал қилиш ҳам қийин" дедим» дейди.
@alkavsaruz