🪸الذاکرین 🪸

🍃🌸اللَّهُــــ🌸ــمّے🌸صَــــــلٌ 🌸علَےَ مُحمَّـــــــدْ 🌸و علَےَ آل مُحمَّــــــــدْ 🍃🌸🍃




ﷺ ﷺ ﷺ ﷺ
ﷺ 🌺 🌺ﷺ ﷺ🌺 🌺 ﷺ
ﷺ🌺 🌺ﷺ🌺 🌺ﷺ ﷺ 🌺 🌺 ﷺ
ﷺ🌺 🌺 📖 🌺 🌺 ﷺ
ﷺ 🌺 🌺 ﷺ
ﷺ 🌺 مُـﺣـَمَّـډ 🌺 ﷺ
ﷺ🌺 🌺 ﷺ
ﷺ🌺 🌺ﷺ
ﷺ 🌺 🌺 ﷺ
ﷺ 🌺 ﷺ
ﷺ

«خَبَّابٍ عَنْ قَيْسٍ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ قَالَ: أَتَيْتُ خَبَّابًا، وَقَدِ اكْتَوَى سَبْعًا فِي بَطْنِهِ فَسَمِعْتُهُ يَقُولُ: لَوْلاَ أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ نَهَانَا أَنْ نَدْعُوَ بِالْمَوْتِ، لَدَعَوْتُ بِهِ»

«قیس رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ گوید: به نزد خبّاب رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ رفتم، هفت داغ را بر روى شکمش دیدم، شنیدم که مى‌گفت: اگر پیغمبر ﷺ ما را از دعا و تمنّاى مرگ منع نمى‌نمود، مرگ را تمنّا مى‌کردم».

🤍💫بسم الله الرحمن الرحیم🤍💫
💌ب بهترین و پر طرفدار ترین کانال های تلگرام بپیوندید لینک ها را کلید کنید 🌺

༄✿⃟اناشید اسلامی

https://t.me/url_is_not_val
↹⃟🌺الرحمن
https://t.me/Ahmedfirouzahmadi
༄✿⃟ندای توحید
https://t.me/towhid_1
⿻🌺⿻‌تفسیر سی جزء
https://t.me/klamalah33
༄✿⃟تفسیر نور
https://t.me/Qoran61
↹⃟🌺قر آن مجید
https://t.me/QRAN61
༄✿⃟تقسیر
https://t.me/tfsir61
⿻🌺⿻‌قانتین
https://t.me/QranasLam
༄✿⃟احکام شرعی
https://t.me/faQa61122
↹⃟🌺اشعار واذکار
https://t.me/aslamshhr61
༄✿⃟قرآن و اسلام
https://t.me/Aziz101215
⿻🌺⿻‌کتاب الوالو المرجان
https://t.me/kTABKOLAT61
༄✿⃟بسوی بهشت
https://t.me/skot1402
↹⃟🌺ریان
https://t.me/BKHARE1402
༄✿⃟نشیدهای اسلامی
https://t.me/NSHED1390
⿻🌺⿻‌کتاب طب
https://t.me/Seventy_sevenshop
༄✿⃟حصن المسلم
https://t.me/PanA313361
↹⃟🌺نشرات اسلامی
https://t.me/Nashratislami9
༄✿⃟تبادلات خُرد
⿻🌺⿻‌https://t.me/asLam9196
༄✿⃟کتاب زندگی نامه پیامبر
https://t.me/NABE61122
↹⃟🌺کتاب فقه
https://t.me/FAQ6133
༄✿⃟کتاب ریاض الصالحین
https://t.me/RWAZalsalhEn61
⿻🌺⿻‌تلاوت های ناب
https://t.me/tlaut61
༄✿⃟المنفقین
https://t.me/QRanaiman
↹⃟🌺کتاب اربعین نووی
https://t.me/AlloloMRJAN61
༄✿⃟احادیث قدسی
https://t.me/QDSihaDis
⿻🌺⿻‌کتاب صحیح مسلم
https://t.me/moslm6133
༄✿⃟کتاب بخاری
https://t.me/shih61

#ابو_راهب
به زبان #عربی

سورة النبأ

#السور_المكتملة

🧡 صدایی ملکوتی که هیچوقت تکراری نخواهد شد...🎈🤍💚
#عبدالباسط
#زیرنویس_فارسی
#استتوس
#استوری

اللهم اجعلنا ممن يقال لهم ( ادْخُلُوهَا بِسَلَام)

قال ﷺ : "من صلى عليَّ صلاة واحدة صلى الله عليه بها عشرًا"، وصلاة الله للعبد: ثناء الله عليه عند الملائكة ورحمته إياه برحمته بتوفيقه في الدنيا أو إدخاله الجنة في الآخرة. (ابن باز -رحمه الله)

حکم زیارت قبور


پیامبرﷺ که می‌فرماید:

«زوروا القبور فإنَّها تذکرکم الآخرة»


(قبرها را زیارت کنید زیرا آخرت را به یادتان می‌آورد)، برای مردان مسلمان زیارت قبرها سنت است، امام مسلم از بریره بن الحصیب رضی الله عنه روایت کرده است که می‌گفت پیامبرﷺیارانش را تعلیم می‌داد که هر گاه قبرها را زیارت کردند بگویند:

«السلام علیکم أهل الدیار من المؤمنین والمسلمین وإنَّا إِن شاء الله بکُمْ لاحقون نسأل الله لنا ولکم العافیة»


در روایت صحیح از طریق عائشه ل روایت شده است که پیامبرﷺهرگاه قبرها را زیارت می‌نمود می‌گفت:

«السلام علیکم دار قوم مؤمنین وإنّا إن شاءَ اللهُ بکُم لاحِقون یرحم الله المستقدمین منا والمستأخرین، اللهم اغفر لأهل بقیع الغرقد»

«أبي هُرَيْرَةَ قال كان النبيُّ ج بارزًا يومًا للناسِ فأَتاه رجلٌ فقال: ما الإيمان قال: الإيمان أن تؤمنَ بالله وملائكتِهِ وبلقائِهِ وبرسلِهِ وتؤمَن بالبعثِ قال: ما الإسلامُ قال: الإسلامُ أن تعبدَ اللهَ ولا تشركَ به وتقيمَ الصلاةَ وتؤدِّيَ الزكاةَ المفروضةَ وتصومَ رمضانَ قال: ما الإحسان قال: أن تعبدَ الله كأنك تراهُ، فإِن لم تكن تراه فإِنه يراك قال: متى الساعةُ قال: ما المسئولُ عنها بأَعْلَم مِنَ السائل، وسأُخبرُكَ عن أشراطِها؛ إِذا وَلَدَتِ الأَمَةُ رَبَّهَا، وَإِذا تطاولَ رُعاةُ الإبِلِ البَهْمُ في البنيان، في خمسٍ لا يعلمهنَّ إِلاَّ الله ثم تلا النبيُّ ج (إِنَّ الله عنده علم الساعة) الآية: ثم أدبر فقال: رُدُّوه فلم يَرَوْا شيئاً فقال: هذا جبريل جاءَ يُعَلِّمُ الناسَ دينَهم»

«ابوهریره گوید: روزى پیغمبر ﷺ به میان مردم آمد، مردى به حضورش رسید و پرسید ایمان چیست؟ پیغمبر فرمود: ایمان آن است که به خدا و فرشتگان و رسیدن به حضور خدا (در قیامت) و رسالت پیغمبران، و زنده شدن بعد از مرگ، باور و اعتقاد قطعى داشته باشى. آن مرد پرسید: اسلام چیست؟ پیغمبر فرمود: اسـلام آن است که خدا را پرستش کنى و هیچ شریک و انبازى براى او قرار ندهى، نماز فرض را به نحو احسن به جا آورى، زکات واجب را بپردازى، و ماه رمضان روزه باشى. آن مرد پرسید: بهترین و خالص‌ترین عبادت کدام است؟ پیغمبر فرمود: خالصانه‌ترین عبادت آنست که عبادت خدا را با حالتى انجام‌دهى که تصوّر کنى درحضورش ایستاده‌اى، انگار اورا مشاهده مى‌نمایى و اگر تو خدا را نمى‌بینى حتماً او تو را مى‌بیند. آن مرد پرسید: روز آخرت چه وقتى است؟ پیغمبر ﷺ فرمود: من در این مورد از تو عالم‌تر نیستم، ولى علامت و نشانه‌هاى آن را برایت ذکر مى‌نمایم، وقتى که مادر به صورت کنیز اولادش درآید (و اولاد نسبت به مادرش بى‌ادب شود، و مانند کنیز با او رفتار نماید)، نشانه دیگر آن است که افراد جاهل و نادان و تازه به دوران رسیده با پول و ثروتى که به دست مى‌آورند بر دیگران فخر مى‌فروشند و به حق آنان تجاوز مى‌نمایند.

پیغمبر فرمود: پنج چیز هست که جز خدا کسى به آن‌ها علم و آگاهى ندارد.

آنگاه این آیه را تلاوت کرد:

﴿إِنَّ ٱللَّهَ عِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلسَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ ٱلۡغَيۡثَ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلۡأَرۡحَامِۖ وَمَا تَدۡرِي نَفۡسٞ مَّاذَا تَكۡسِبُ غَدٗاۖ وَمَا تَدۡرِي نَفۡسُۢ بِأَيِّ أَرۡضٖ تَمُوتُۚ...﴾ [لقمان: 34].

یعنی: «علم به آمدن روز آخرت تنها پیش خداست، و خداست که باران را نازل مى‌کند، و مى‌داند که در رحم‌ها چه وجود دارد، کسى نمى‌داند فردا چه خواهد کرد، هیچکس نمى‌داند در چه جا و مکانى خواهد مرد».

پس از این سؤال و جواب آن مرد از حضور پیغمبر خارج شد و رفت، پیغمبر ﷺ فرمود: او را به نزد من بازگردانید! وقتى که خواستند او را برگردانند کسى را ندیدند، پیغمبر ﷺ فرمود: این مرد جبرئیل بود، آمده بود تا دین را به مردم یاد بدهد.

«أشراط: جمع شرط به معنى علامت و نشانه است، تطاول: تکبّر، تجاوز. بهم: سیاه، ناشناخته».

أَنَسٍ قَالَ: إِنَّهُ لَيَـمْنَعُنِي أَنْ أُحَدِّثَكُمْ حَدِيْثَاً كَثْيرَا أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ قَالَ: «مَنْ تَعَمَّدَ عَلَيَّ كَذِبَا فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ الْنَّارِ»

«أنس گوید: به راستى چیزى که مرا از نقل حدیث فراوان براى شما باز می‌دارد این است که پیغمبر ﷺ مى‌فرمود: کسى که عمدآ از قول من دروغ بگوید باید جاى خود را در دوزخ آماده سازد».

«فليتبوأ: یعنى براى خود منزلى تهیه کند».

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۹۶ سوره مائده

💠 أُحِلَّ : حلال شده است
💠 لَكُمْ : برای شما
💠 صَيْدُ : شکار
💠 الْبَحْرِ : دریا
💠 وَطَعَامُهُ : و خوردن آن
💠 مَتَاعًا لَّكُمْ: تا بهره ای باشد برای شما
💠 وَ لِلسَّيَّارَةِ ۖ: و برای کاروانیان
💠 وَحُرِّمَ : و حرام شده است
💠 عَلَيْكُمْ : بر شما
💠 صَيْدُ: شکار
💠 الْبَرِّ : در خشکی
💠 مَا دُمْتُمْ : تا زمانی که شما
💠 حُرُمًا ۗ: در احرام هستی
💠 وَاتَّقُوا : و پروا کنید از
💠 اللَّهَ : الله
💠 الَّذِي : آن ذاتی که
💠 إِلَيْهِ : به سوی او
💠 تُحْشَرُونَ : گردآورده می شوید

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۹۷ سوره مائده

💠 جَعَلَ : قرار داد
💠 ٱللَهُ : الله
💠 الْكَعْبَةَ : کعبه را
💠 الْبَيْتَ : که بیت
💠 الْحَرَامَ : الحرام است
💠 قِيَامًا :(مایهٔ) برپایی
💠 لِّلنَّاسِ : برای (امور) مردم
💠 وَالشَّهْرَ : و (نیز) ماه
💠 الْحَرَامَ : حرام
💠 وَالْهَدْيَ : و قربانی بی نشان
💠 وَالْقَلَائِدَ ۚ : و قربانی های نشان دار را
💠 ذَٰلِكَ : آن
💠 لِتَعْلَمُوا : برای این است تا بدانید
💠 أَنَّ : که همانا
💠 اللَّهَ : الله
💠 يَعْلَمُ : می داند
💠 مَا : آنچه را
💠 فِي : در
💠 السَّمَاوَاتِ : آسمان‌ها
💠 وَمَا : و آنچه را
💠 فِي : در
💠 الْأَرْضِ : زمین است
💠 وَ أَنَّ : و همانا
💠 اللَّهَ : الله
💠 بِكُلِّ : به هر
💠 شَيْءٍ : چیزی
💠 عَلِيمٌ : بسی داناست

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۹۸ سوره مائده

💠 اعْلَمُوا : بدانید که
💠 أَنَّ : همانا
💠 اللَّهَ : الله
💠 شَدِيدُ : سخت
💠 الْعِقَابِ : کیفر است
💠 وَ أَنَّ : و همانا
💠 اللَّهَ : الله
💠 غَفُورٌ : بسی آمرزندهٔ
💠 رَّحِيمٌ : مهربان است

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۹۹ سوره مائده

💠 مَّا : نیست
💠 عَلَى : بر
💠 الرَّسُولِ : پیامبر
💠 إِلَّا : جز
💠 الْبَلَاغُ ۗ: رسانیدن (پیام)
💠 وَ اللَّهُ : و الله
💠 يَعْلَمُ : می داند
💠 مَا : آنچه را
💠 تُبْدُونَ : آشکار می کنید
💠 وَ مَا : و آنچه را
💠 تَكْتُمُونَ : پنهان می کنید

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۱٠٠ سوره مائده

💠 قُل : بگو
💠 لَّا يَسْتَوِي : برابر نیست
💠 الْخَبِيثُ : پلید
💠 وَالطَّيِّبُ : و پاکیزه
💠 وَلَوْ : و اگر چه
💠 أَعْجَبَكَ : به شگفت آورد تو را
💠 كَثْرَةُ : فراوانی
💠 الْخَبِيثِ : پلید
💠 ۚ فَاتَّقُوا : پس پروا کنید از
💠 اللَّهَ : الله
💠 يَا أُولِي : ای
💠 الْأَلْبَابِ : خردمندان
💠 لَعَلَّكُمْ : باشد که شما
💠 تُفْلِحُونَ : رستگار شوید

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۱٠۱ سوره مائده

💠 يَا أَيُّهَا: ای
💠 الَّذِينَ : کسانی که
💠 آمَنُوا : ایمان آورده اید
💠 لَا تَسْأَلُوا : مپرسید
💠 عَنْ : از
💠 أَشْيَاءَ : چیزهای که
💠 إِن : اگر
💠 تُبْدَ : آشکار شود
💠 لَكُمْ : برای شما
💠 تَسُؤْكُمْ : ناراحت می کند شما را
💠 وَإِن : و اگر
💠 تَسْأَلُوا : بپرسید
💠 عَنْهَا : از آن
💠 حِينَ : هنگامی که
💠 يُنَزَّلُ : فروفرستاده می شود
💠 الْقُرْآنُ : قران
💠 تُبْدَ : آشکار خواهد شد
💠 لَكُمْ : برای شما
💠 عَفَا : در گذشت
💠 اللَّهُ : الله
💠 عَنْهَا : از آن
💠 وَاللَّهُ : و الله
💠 غَفُورٌ : بسی آمرزندهٔ
💠 حَلِيمٌ : بردبار است

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۱٠۲ سوره مائده

💠 قَدْ : به راستی که
💠 سَأَلَهَا : پرسیده اند از آن
💠 قَوْمٌ : گروهی
💠 مِّن : پیش
💠 قَبْلِكُمْ : از شما
💠 ثُمَّ : سپس
💠 أَصْبَحُوا : گردیدند
💠 بِهَا : بدان
💠 كَافِرِينَ : کافران

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۱٠۳ سوره مائده

🔶 مَا جَعَلَ : قرار نداده است
🔶 ٱللَهُ : الله
🔶 مِنْ : هیچ
🔶 بَحِيرَةٍ : بحیره ای
🔶 وَ لَا : و نه
🔶 سَائِبَةٍ: سابئه ای
🔶 وَ لَا : و نه
🔶 وَصِيلَةٍ : وصیله ای
🔶 وَ لَا : و نه
🔶 حَامٍ ۙ: حامی ای
🔶 وَلَٰكِنَّ : ولی
🔶 الَّذِينَ : کسانی که
🔶 كَفَرُوا : کفر ورزیدند
🔶 يَفْتَرُونَ : بر می‌بندند
🔶 عَلَى : بر
🔶 اللَّهِ : الله
🔶 الْكَذِبَ ۖ: دروغ ذا
🔶 وَأَكْثَرُهُمْ : و بیشترشان
🔶 لَا يَعْقِلُونَ : خرد نمی‌ورزند

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓

صفحه ⇔ 124

صفحه ⇔ 124

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۹۶ سوره مائده

💠 أُحِلَّ : حلال شده است
💠 لَكُمْ : برای شما
💠 صَيْدُ : شکار
💠 الْبَحْرِ : دریا
💠 وَطَعَامُهُ : و خوردن آن
💠 مَتَاعًا لَّكُمْ: تا بهره ای باشد برای شما
💠 وَ لِلسَّيَّارَةِ ۖ: و برای کاروانیان
💠 وَحُرِّمَ : و حرام شده است
💠 عَلَيْكُمْ : بر شما
💠 صَيْدُ: شکار
💠 الْبَرِّ : در خشکی
💠 مَا دُمْتُمْ : تا زمانی که شما
💠 حُرُمًا ۗ: در احرام هستی
💠 وَاتَّقُوا : و پروا کنید از
💠 اللَّهَ : الله
💠 الَّذِي : آن ذاتی که
💠 إِلَيْهِ : به سوی او
💠 تُحْشَرُونَ : گردآورده می شوید

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۹۷ سوره مائده

💠 جَعَلَ : قرار داد
💠 ٱللَهُ : الله
💠 الْكَعْبَةَ : کعبه را
💠 الْبَيْتَ : که بیت
💠 الْحَرَامَ : الحرام است
💠 قِيَامًا :(مایهٔ) برپایی
💠 لِّلنَّاسِ : برای (امور) مردم
💠 وَالشَّهْرَ : و (نیز) ماه
💠 الْحَرَامَ : حرام
💠 وَالْهَدْيَ : و قربانی بی نشان
💠 وَالْقَلَائِدَ ۚ : و قربانی های نشان دار را
💠 ذَٰلِكَ : آن
💠 لِتَعْلَمُوا : برای این است تا بدانید
💠 أَنَّ : که همانا
💠 اللَّهَ : الله
💠 يَعْلَمُ : می داند
💠 مَا : آنچه را
💠 فِي : در
💠 السَّمَاوَاتِ : آسمان‌ها
💠 وَمَا : و آنچه را
💠 فِي : در
💠 الْأَرْضِ : زمین است
💠 وَ أَنَّ : و همانا
💠 اللَّهَ : الله
💠 بِكُلِّ : به هر
💠 شَيْءٍ : چیزی
💠 عَلِيمٌ : بسی داناست

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۹۸ سوره مائده

💠 اعْلَمُوا : بدانید که
💠 أَنَّ : همانا
💠 اللَّهَ : الله
💠 شَدِيدُ : سخت
💠 الْعِقَابِ : کیفر است
💠 وَ أَنَّ : و همانا
💠 اللَّهَ : الله
💠 غَفُورٌ : بسی آمرزندهٔ
💠 رَّحِيمٌ : مهربان است

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۹۹ سوره مائده

💠 مَّا : نیست
💠 عَلَى : بر
💠 الرَّسُولِ : پیامبر
💠 إِلَّا : جز
💠 الْبَلَاغُ ۗ: رسانیدن (پیام)
💠 وَ اللَّهُ : و الله
💠 يَعْلَمُ : می داند
💠 مَا : آنچه را
💠 تُبْدُونَ : آشکار می کنید
💠 وَ مَا : و آنچه را
💠 تَكْتُمُونَ : پنهان می کنید

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۱٠٠ سوره مائده

💠 قُل : بگو
💠 لَّا يَسْتَوِي : برابر نیست
💠 الْخَبِيثُ : پلید
💠 وَالطَّيِّبُ : و پاکیزه
💠 وَلَوْ : و اگر چه
💠 أَعْجَبَكَ : به شگفت آورد تو را
💠 كَثْرَةُ : فراوانی
💠 الْخَبِيثِ : پلید
💠 ۚ فَاتَّقُوا : پس پروا کنید از
💠 اللَّهَ : الله
💠 يَا أُولِي : ای
💠 الْأَلْبَابِ : خردمندان
💠 لَعَلَّكُمْ : باشد که شما
💠 تُفْلِحُونَ : رستگار شوید

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۱٠۱ سوره مائده

💠 يَا أَيُّهَا: ای
💠 الَّذِينَ : کسانی که
💠 آمَنُوا : ایمان آورده اید
💠 لَا تَسْأَلُوا : مپرسید
💠 عَنْ : از
💠 أَشْيَاءَ : چیزهای که
💠 إِن : اگر
💠 تُبْدَ : آشکار شود
💠 لَكُمْ : برای شما
💠 تَسُؤْكُمْ : ناراحت می کند شما را
💠 وَإِن : و اگر
💠 تَسْأَلُوا : بپرسید
💠 عَنْهَا : از آن
💠 حِينَ : هنگامی که
💠 يُنَزَّلُ : فروفرستاده می شود
💠 الْقُرْآنُ : قران
💠 تُبْدَ : آشکار خواهد شد
💠 لَكُمْ : برای شما
💠 عَفَا : در گذشت
💠 اللَّهُ : الله
💠 عَنْهَا : از آن
💠 وَاللَّهُ : و الله
💠 غَفُورٌ : بسی آمرزندهٔ
💠 حَلِيمٌ : بردبار است

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۱٠۲ سوره مائده

💠 قَدْ : به راستی که
💠 سَأَلَهَا : پرسیده اند از آن
💠 قَوْمٌ : گروهی
💠 مِّن : پیش
💠 قَبْلِكُمْ : از شما
💠 ثُمَّ : سپس
💠 أَصْبَحُوا : گردیدند
💠 بِهَا : بدان
💠 كَافِرِينَ : کافران

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۱٠۳ سوره مائده

🔶 مَا جَعَلَ : قرار نداده است
🔶 ٱللَهُ : الله
🔶 مِنْ : هیچ
🔶 بَحِيرَةٍ : بحیره ای
🔶 وَ لَا : و نه
🔶 سَائِبَةٍ: سابئه ای
🔶 وَ لَا : و نه
🔶 وَصِيلَةٍ : وصیله ای
🔶 وَ لَا : و نه
🔶 حَامٍ ۙ: حامی ای
🔶 وَلَٰكِنَّ : ولی
🔶 الَّذِينَ : کسانی که
🔶 كَفَرُوا : کفر ورزیدند
🔶 يَفْتَرُونَ : بر می‌بندند
🔶 عَلَى : بر
🔶 اللَّهِ : الله
🔶 الْكَذِبَ ۖ: دروغ ذا
🔶 وَأَكْثَرُهُمْ : و بیشترشان
🔶 لَا يَعْقِلُونَ : خرد نمی‌ورزند

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓

75- فَالأوَّل: عَن ابْن عَبَّاسٍ$ قال: قال رسولُ اللَّه : «عُرضَتْ عليَّ الأمَم، فَرَأيْتُ النَّبِيَّ وَمعَه الرُّهيْطُ والنَّبِيَّ ومَعهُ الرَّجُل وَالرَّجُلان، وَالنَّبِيَّ وليْسَ مَعهُ أحدٌ إذ رُفِعَ لِى سوادٌ عظيمٌ فظننتُ أَنَّهُمْ أُمَّتِي، فَقِيلَ لِى: هذا موسى وقومه ولكن انظر إلى الأفق فإذا سواد عظيم فقيل لى انظر إلى الأفق الآخر فإذا سواد عظيم فقيل لي: هَذه أُمَّتُك، ومعَهُمْ سبْعُونَ أَلْفاً يَدْخُلُونَ الْجَنَّة بِغَيْرِ حِسَابٍ ولا عَذَابٍ». ثُمَّ نَهَض فَدَخَلَ منْزِلَه، فَخَاض النَّاسُ في أُولَئِكَ الَّذينَ يدْخُلُون الْجنَّةَ بِغَيْرِ حسابٍ وَلا عذاب، فَقَالَ بعْضهُم: فَلَعَلَّهُمْ الَّذينَ صَحِبُوا رسول اللَّه وقَال بعْضهُم: فَلعَلَّهُمْ الَّذينَ وُلِدُوا في الإسْلام، فَلَمْ يُشْرِكُوا باللَّه شيئاً وذَكَروا أشْياء فَخرجَ عَلَيْهمْ رسول اللَّه فَقال: «مَا الَّذي تَخُوضونَ فِيه؟» فَأخْبَرُوهُ فَقال: «هُمْ الَّذِينَ لا يرقُونَ، وَلا يَسْتَرْقُون، وَلاَ يَتَطيَّرُون، وَعَلَى ربِّهمْ يتَوكَّلُونَ». فقَامَ عُكَّاشةُ بنُ مُحْصِن فَقال: ادْعُ اللَّه أنْ يجْعَلَني مِنْهُم، فَقال: «أنْت مِنْهُمْ». ثُمَّ قَام رَجُلٌ آخَرُ فَقال: ادْعُ اللَّه أنْ يَجْعَلَنِي مِنْهُمْ فقال: «سَبَقَكَ بِهَا عُكَّاشَةُ». [متفق عليه]( )
ترجمه: ابن‌عباس$ می‌گوید: رسول‌الله فرمود: «امت‌ها به من نشان داده شدند؛ پیامبری دیدم که کم‌تر از ده نفر با او بودند و پیامبری مشاهده کردم که یک یا دو نفر همراهش بودند و پیامبری دیدم که هیچ‌کس با او نبود تا اين‌كه گروه بزرگي به من عرضه گرديد. گمان کردم که امت من هستند. به من گفته شد: اين‌ها، موسي و قومش هستند؛ به افق نگاه كن. نگاه کردم و جمعیت انبوهی دیدم. به من گفته شد: افق دیگر را بنگر. آن سوی افق نیز جمعیت انبوهی مشاهده کردم؛ به من گفتند: اين، امت توست كه هفتاد هزار نفر از آن‌ها بدون حساب و عذاب، وارد بهشت مي‌شوند». سپس رسول‌الله برخاست و به خانه‌اش رفت. آن‌گاه مردم درباره‌ی کسانی که بدون حساب و عذاب وارد بهشت می‌شوند، به بحث و گفتگو پرداختند. برخی می‌گفتند: شاید آن‌ها، اصحاب رسول‌الله باشند. و برخی دیگر می‌گفتند: شاید آن‌ها، کسانی باشند که در دوران اسلام متولد شده‌اند و هیچ‌گاه به الله شرک نورزیده‌اند. رسول‌الله از خانه‌اش بیرون آمد و پرسید: «درباره‌ی چه موضوعی، بگو مگو دارید؟» لذا موضوع بگومگوی خود را با رسول‌خدا در میان گذاشتند. فرمود: «آن‌ها، كساني هستند كه «دَم» نمی‌کنند و درخواست تعويذ (دم) نمي‌نمایند، فال نمي‌گيرند و بر پروردگارشان توكل می‌کنند». عكاشه بن محصن برخاست و گفت: از الله بخواهید که من، جزو آن‌ها باشم. پیامبر فرمود: «تو، جزو آن‌ها هستی». مردي ديگر برخاست وگفت : «از خدا بخواهید که من نیز جزو آن‌ها باشم». فرمود: «عكاشه در این زمینه بر تو پیشی گرفت».

104- در حدیثی که از وکیع روایت شده است، عبارت «أَرْبَعِيْنَ لَيْلَةً» آمده و در روایت جریر و عیسی عبارت «أَرْبَعِيْنَ يَوْماً» آمده است.
105- در حدیث معاذ از شعبه به جای عبارت «أَرْبَعِيْنَ يَوْماً» عبارت «أَرْبَعِيْنَ لَيْلَةً» آمده است.

تطهير خاك و زمين

وقتی که زمین با چیز نجسی آلوده‌ گردد، باید با ریختن آب بر روی آن‌، آن را پاک و تطهیر نمود، زیرا ابوهریره رضي الله عنه گفته است‌: یکنفر عرب بادیه‌نشین‌، در مسجد برخاست و ادرار کرد، مردم به سوی او حمله‌ کردند،‌ که او را بزنند، پیامبر صلي الله عليه و سلم فرمود: (دعوه و أريقوا على بوله سجلا من ماء أو ذنوبا من ماء، فإنما بعثتم ميسرين ولم تبعثوا معسرين) [او را بحال خود واگذارید و بر جای ادرار او، یک سطل آب بریزید، شما برای آن فرستاده شده‌اید که بر مردم آسان بگیرید، نه برای این‌ که بر مردم سخت و دشوار بگیرید]‌‌. جماعت محدثین بجز مسلم آنرا روایت‌ کرده‌اند.

زمین و آنچه بدان متصل است و روی آن قرار دارد، مانند درخت و ساختمان‌، اگر آلوده باشد، با خشک شدن نیز پاک می‌گردد. ابوقلابه ‌گفته است‌: ”‌خشک شدن زمین پاک شدن آنست‌“‌‌، و عایشه -‌رضی الله عنها -گفته است: (زكاة الارض يبسها) [پاکیزگی زمین خشک شدن آن است‌]‌‌. ابن ابی شیبه آنرا روایت‌ کرده است‌. این در صورتی است‌ که نجاست مایع آبکی باشد، اما هرگاه نجاست دارای جرم باشد، تا آنرا از بین نبرند یا تغیير ندهند، پاک نمی‌شود.

تطهير خاك و زمين

وقتی که زمین با چیز نجسی آلوده‌ گردد، باید با ریختن آب بر روی آن‌، آن را پاک و تطهیر نمود، زیرا ابوهریره رضي الله عنه گفته است‌: یکنفر عرب بادیه‌نشین‌، در مسجد برخاست و ادرار کرد، مردم به سوی او حمله‌ کردند،‌ که او را بزنند، پیامبر صلي الله عليه و سلم فرمود: (دعوه و أريقوا على بوله سجلا من ماء أو ذنوبا من ماء، فإنما بعثتم ميسرين ولم تبعثوا معسرين) [او را بحال خود واگذارید و بر جای ادرار او، یک سطل آب بریزید، شما برای آن فرستاده شده‌اید که بر مردم آسان بگیرید، نه برای این‌ که بر مردم سخت و دشوار بگیرید]‌‌. جماعت محدثین بجز مسلم آنرا روایت‌ کرده‌اند.

زمین و آنچه بدان متصل است و روی آن قرار دارد، مانند درخت و ساختمان‌، اگر آلوده باشد، با خشک شدن نیز پاک می‌گردد. ابوقلابه ‌گفته است‌: ”‌خشک شدن زمین پاک شدن آنست‌“‌‌، و عایشه -‌رضی الله عنها -گفته است: (زكاة الارض يبسها) [پاکیزگی زمین خشک شدن آن است‌]‌‌. ابن ابی شیبه آنرا روایت‌ کرده است‌. این در صورتی است‌ که نجاست مایع آبکی باشد، اما هرگاه نجاست دارای جرم باشد، تا آنرا از بین نبرند یا تغیير ندهند، پاک نمی‌شود.

🌹▒⃟✿⃟یارســــــول‌اللهﷺ! اشتــیاق و ملاقات تو زیبــاترین نسیمی اســت که در میان حــرارت دنیا و شکــستن هایش بر قلـــب و جانــم می‌وزد...

•📕ا▒⃟✿⃟ ان الله وملائکته یصلون علی النبی ، یا ایها الذین آمنو صلوا  علیه وسلمو تسلیما (۵۶) الاحزاب
                 
❤️ا▒⃟✿⃟• الله و ملائک بر پيامبر درود مى‏ فرستند اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد بر او درود فرستيد کاملاً تسلیم (فرمان او) باشید. (۵۶) الاحزاب

‏​​​         .• °``°•.¸.•°``°•.🍂
        (    #םבםב      )     
           •.    .ﷺ.   ¸.•
              و  •.♡.•ٍٍ 
'الَلَـﮬ‌ﮧَـمﷺصََلَِّﷺوََسََـــلَِّـم 🍂
وََبََارَِكَ عََلََىَﷺ🍂 #محـمــــــد ﷺ
🍂◯وِأّلَـهِ وِصٌــــحٌبِهِ أّجِـمَعٌــيِّنﷺِ‏

«أَبِي هُرَيْرَةَ، عَنِ النَّبِيِّ ﷺ ، قَالَ: مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ فَلاَ يُؤْذِي جَارَهُ، وَاسْتَوْصُوا بِالنِّسَاءِ خَيْرًا فَإِنَّهُنَّ خُلِقْنَ مِنْ ضِلَعٍ، وَإِنَّ أَعْوَجَ شَيْءٍ فِي الضِّلَعِ أَعْلاَهُ، فَإِنْ ذَهَبْتَ تُقِيمُهُ كَسَرْتَهُ، وَإِنْ تَرَكْتَهُ لَمْ يَزَلْ أَعْوَجَ، فَاسْتَوْصُوا بِالنِّسَاءِ خَيْرًا»

«ابو هریره گوید: پیغمبر ﷺ گفت: «کسى که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، نباید همسایه خود را اذیت نماید، و شما را به نیکوکارى و خوش رفتارى با زنان سفارش مى‌نمایم، زن‌ها از دنده سینه به وجود آمده‌اند و کج‌ترین قسمت دنده طرف بالاى آن است، اگر بخواهى آن را راست نمایى شکسته مى‌شود، اگر آن را رها کنى همینطور به صورت کج و معوج باقى مى‌ماند، پس سفارش و توصیه مرا در مورد نیکى و خوش رفتارى با زنان قبول کنید».

(شوهر باید بداند زن داراى خصوصیات و صفات و اخلاق مخصوص به خود مى‌باشد که در بسیار موارد با خصوصیات مرد هماهنگى کامل ندارد و چنانچه صبر و مدارا در بین نباشد زندگى به جهنم تبدیل مى‌شود یا به جدایى مى‌انجامد).

«عَائِشَةَ رضی ‏الله‏ عنها قَالَتْ: خَرَجَتْ سَوْدَةُ بَعْدَمَا ضُرِبَ الْحِجَابُ، لِحَاجَتِهَا؛ وَكَانَتِ امْرَأَةً جَسِيمَةً لاَ تَخْفَى عَلَى مَنْ يَعْرِفُهَا؛ فَرَآهَا عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ، فَقَالَ: يَا سَوْدَةُ أَمَا وَاللهِ مَا تَخْفَيْنَ عَلَيْنَا، فَانْظُرِي كَيْفَ تَخْرُجِينَ قَالَتْ: فَانْكَفَأَتْ رَاجِعَةً وَرَسُولُ اللهِ ﷺ ، فِي بَيْتِي، وَإِنَّهُ لَيَتَعَشَّى، وَفِي يَدِهِ عَرْقٌ فَدَخَلَتْ، فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللهِ إِنِّي خَرَجْتُ لِبَعْضِ حَاجَتِي، فَقَالَ لِي عُمَرُ كَذَا وَكَذَا قَالَتْ: فَأَوْحى اللهُ إِلَيْهِ ثُمَّ رُفِعَ عَنْهُ وَإِنَّ الْعَرْقَ فِي يَدِهِ، مَا وَضَعَهُ فَقَالَ: إِنَّه قَدْ أُذِنَ لَكُنَّ أَنْ تَخْرُجْنَ لِحَاجَتِكُنَّ»

«عایشه رضی ‏الله‏ عنها گوید: بعد از نزول آیه حجاب، سوده (همسر پیغمبر ﷺ ) براى کارى که داشت از منزلش بیرون رفت، سوده که زن چاقى بود نمى‌توانست خود را از کسانى که او را مى‌شناختند، پنهان کند. بنابراین عمر بن خطاب رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ او را دید، گفت: اى سوده! قسم به خدا نمى‌توانى خودت را از ما پنهان کنى، ببین چطور از منزل بیرون آمده‌اى؟! عایشه گوید: سوده به خانه برگشت، پیغمبر ﷺ در منزل من مشغول شام خوردن بود، یک تکه استخوان گوشت‌دار را در دست داشت، سوده وارد شد، گفت: اى رسول خدا! من براى کار مورد نیاز از منزل بیرون رفتم، عمر این حرف‌ها را به من گفت، عایشه گوید: در این اثنا وحى بر پیغمبر ﷺ نازل شد، وقتى که وحى تمام شد و سنگینى آن از پیغمبر ﷺ رفع گردید، هنوز آن تکه استخوان را در دست داشت و بر سفره نگذاشته بود، پیغمبر ﷺ گفت: خداوند به شما زنان اجازه داد که براى انجام کارهاى مورد نیاز از منزل بیرون بروید».

(این حدیث دلالت بر این دارد که مقصود از حجاب، پوشیده شدن بدن زن است، نه محبوس ساختن او در منزل).

«أَبِي وَاقِدٍ اللَّيْثِيِّ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ ﷺ ، بَيْنَمَا هُوَ جَالِسٌ فِي الْمَسْجِدِ، وَالنَّاسُ مَعَهُ، إِذْ أَقْبَلَ ثَلاَثَةُ نَفَرٍ، فَأَقْبَلَ اثْنَانِ إِلَى رَسُولِ اللهِ ﷺ ، وَذَهَبَ وَاحِدٌ قَالَ: فَوَقَفَا عَلَى رَسُولِ اللهِ ﷺ فَأَمَّا أَحَدُهُمَا فَرَأَى فُرْجَةً فِي الْحَلْقَةِ، فَجَلَسَ فِيهَا وَأَمَّا الآخَرُ فَجَلَسَ خَلْفَهُمْ وَأَمَّا الثَّالِثُ فَأَدْبَرَ ذَاهِبًا فَلَمَّا فَرَغَ رَسُولُ اللهِ ﷺ ، قَالَ: أَلاَ أُخْبِرُكُمْ عَنِ النَّفَرِ الثَّلاَثَةِ أَمَّا أَحَدُهُمْ فَأَوَى إِلَى اللهِ فَآوَاهُ اللهُ؛ وَأَمَّا الآخَرُ فَاسْتَحْيَا فَاسْتَحْيَا اللهُ مِنْهُ؛ وَأَمَّا الآخَرُ فَأَعْرَضَ فَأَعْرَضَ اللهُ عَنْهُ»

«ابو واقد لیثى رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ گوید: پیغمبر ﷺ در مسجد نشسته بود، مردم هم با او جمع شده بودند، در این اثنا سه نفر آمدند، دو نفر از آنان به سوى پیغمبر ﷺ رفتند و یک نفرشان خارج شد، آن دو نفر در نزد پیغمبر ﷺ ایستادند یکى از آنان جاى خالى را درحلقه مجلس دید وآنجا نشست، نفر دوم در پشت‌سر حاضرین قرارگرفت ونفر سوم از مجلس روگردان شد وبیرون رفت، هنگامى که پیغمبر ﷺ از بحث مجلس فارغ شد گفت: بیایید تا شما را از اوضاع این سه نفر باخبر کنم، نفر اوّل به سوى خدا پناه آورد و خداوند هم او را پناه داد، نفر دوم از خدا شرم کرد، خداوند هم به او رحم کرد و پاداش شرمش را داد، امّا نفر سوم از خداوند روگردان شد (و در مجلس پر خیر و برکت پیغمبر ﷺ و اصحابش شرکت نکرد) خداوند هم از او روگردان گردید، (او را از این نعمت محروم گردانید، و با او قهر کرد)».

‌‏ .• °``°•.¸.•°``°•.
(      םבםב     )         
 •.    .ﷺ.   ¸.•
      ؍•.♡.•؍
  الَلَـﮬ‌ﮧَـمﷺ ◯صََلَِّﷺوََسََـــلَِّـم ◯وََبََارَِكَﷺ ◯عََلََىَﷺ ◯مـَُحَـمـََّـــــدٍَ اللهم صل وسلم وبارك على سيدناﷺ ونبيناﷺ وحبيبنا ﷺ وقائدنا ﷺ وشفيعناﷺ وقرة عيونناﷺ رسول اللهﷺ محمدﷺ النبي ﷺ الأمي ﷺ الطيب ﷺ الطاهرﷺ الزكي ﷺ وعلى آله ﷺ وصحبهﷺ اجمعينﷺ عدد خلقكﷺ ورضاءنفسكﷺ وزنة عرشكﷺ ومداد كلماتكﷺ كلما ذكرك الذاكرونﷺ وغفل عن ذكرك الغافلون ﷺ ◯وِأّلَهِ وِصٌحٌبِهِ ◯أّجِمَعٌيِّنﷺِ ﷺ مـَُحَـمـََّــــــدٍَﷺْ وِأّلَهِ وِصٌحٌبِهِ أّجِمَعٌيّن〇

‌‏ .• °``°•.¸.•°``°•.
(      םבםב     )         
 •.    .ﷺ.   ¸.•
      ؍•.♡.•؍
  الَلَـﮬ‌ﮧَـمﷺ ◯صََلَِّﷺوََسََـــلَِّـم ◯وََبََارَِكَﷺ ◯عََلََىَﷺ ◯مـَُحَـمـََّـــــدٍَ اللهم صل وسلم وبارك على سيدناﷺ ونبيناﷺ وحبيبنا ﷺ وقائدنا ﷺ وشفيعناﷺ وقرة عيونناﷺ رسول اللهﷺ محمدﷺ النبي ﷺ الأمي ﷺ الطيب ﷺ الطاهرﷺ الزكي ﷺ وعلى آله ﷺ وصحبهﷺ اجمعينﷺ عدد خلقكﷺ ورضاءنفسكﷺ وزنة عرشكﷺ ومداد كلماتكﷺ كلما ذكرك الذاكرونﷺ وغفل عن ذكرك الغافلون ﷺ ◯وِأّلَهِ وِصٌحٌبِهِ ◯أّجِمَعٌيِّنﷺِ ﷺ مـَُحَـمـََّــــــدٍَﷺْ وِأّلَهِ وِصٌحٌبِهِ أّجِمَعٌيّن〇

🌻 حدیث نبوی

✰...رسول اللّٰه ﷺ فــرمودند :

عَنْ حَارِثَةَ بْنِ وَهْبٍ  قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ صلی الله علیه و سلم يَقُولُ: «تَصَدَّقُوا، فَإِنَّهُ يَأْتِي عَلَيْكُمْ زَمَانٌ، يَمْشِي الرَّجُلُ بِصَدَقَتِهِ، فَلا يَجِدُ مَنْ يَقْبَلُهَا، يَقُولُ الرَّجُلُ: لَوْ جِئْتَ بِهَا بِالأَمْسِ لَقَبِلْتُهَا، فَأَمَّا الْيَوْمَ فَلا حَاجَةَ لِي بِهَا».

📚صحیح بخارى: 1411

ترجمه: ابوهريره مي گويد: از نبي اكرم صلی الله علیه و سلم شنيدم كه مي فرمود: «صدقه دهيد. زيرا زماني فرا خواهد رسيد كه شخص، با صدقه اش براه مي افتد، اما هيچ كس پيدا نمي شود كه آن را بپذيرد. شخص مي گويد: اگر ديروز، صدقه ات را مي آوردي، قبول مي كردم. اما امروز، نيازي به آن ندارم.

ابواب جمعه
باب(3): درباره‌ی‌ لحظه‌ی‌ اجابتی که در روز جمعه وجود دارد

402- عَنْ أَبِي بُرْدَةَ بْنِ أَبِي مُوسَى الأَشْعَرِيِّ (رض) قَالَ: قَالَ لِي عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ ب: أَسَمِعْتَ أَبَاكَ يُحَدِّثُ عَنْ رسول الله ﷺ فِي شَأْنِ سَاعَةِ الْجُمُعَةِ؟ قَالَ: قُلْتُ: نَعَمْ، سَمِعْتُهُ يَقُولُ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ يَقُولُ: «هِيَ مَا بَيْنَ أَنْ يَجْلِسَ الإِمَامُ إِلَى أَنْ تُقْضَى الصَّلاَةُ». (م/853)

ترجمه: ابو برده فرزند ابوموسی اشعری می‌گوید: عبدالله بن عمر (رض) به من گفت: آیا از پدرت شنیده‌ای که حدیثی درباره‌ی‌ لحظه‌ی‌ اجابت دعا در روز جمعه، بیان نماید؟ من گفتم: بلی؛ شنیدم که پدرم می‌گفت: من از رسول الله ﷺ شنیدم که فرمود: «آن لحظه بین نشستن امام (بر منبر) تا هنگام تمام شدن نماز است».
شرح: در مورد این‌که این لحظه در چه قسمتی از روز جمعه، قرار دارد، علما اختلاف نظر دارند و آثار متعددی در این باره نقل شده است. امام نووی / آنچه را که در حدیث فوق آمده است، ترجیح داده است.

ابواب جمعه
باب(2): فضیلت روز جمعه

400- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رض) : أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ قَالَ: «خَيْرُ يَوْمٍ طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ يَوْمُ الْجُمُعَةِ، فِيهِ خُلِقَ آدَمُ، وَفِيهِ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ، وَفِيهِ أُخْرِجَ مِنْهَا، وَلاَ تَقُومُ السَّاعَةُ إِلاَّ فِي يَوْمِ الْجُمُعَةِ». (م/854)

ترجمه: ابوهریره (رض) روایت می‌کند که نبی اکرم ﷺ فرمود: «بهترین روزی که خورشید در آن طلوع کرده است، روز جمعه است؛ در این روز، آدم آفریده شد، و در همین روز، به بهشت برده شد، و در همین روز، از بهشت، اخراج گردید و قیامت نیز در روز جمعه برپا می‌شود».

😍اگر پدرت زنده هست یا به رحمت الله رفته این ویدیو به هیچ عنوان از دست نده
🎙شیخ محمد صالح پردل

✰﷽✰

ليستى از بهترين و پرطرفدار ترین ڪانال هاى تلگرام خدمت شما عزیزان.

#گروه_نـاب
‍‌╭─┅─═ঊঈ💠ঊঈ═─┅─╮
@tab_ahlesunnat
@Motakhallefin_channel
╰─┅─═ঊঈ💠ঊঈ═─┅─╯

برای عضویت در هر ڪدام از ڪانال ها لطفا روی اسم شان ڪلیڪ نمائید...

‏​​​         .• °``°•.¸.•°``°•.🍂
        (    #םבםב      )     
           •.    .ﷺ.   ¸.•
              و  •.♡.•ٍٍ 
'الَلَـﮬ‌ﮧَـمﷺصََلَِّﷺوََسََـــلَِّـم 🍂
وََبََارَِكَ عََلََىَﷺ🍂 #محـمــــــد ﷺ
🍂◯وِأّلَـهِ وِصٌــــحٌبِهِ أّجِـمَعٌــيِّنﷺِ‏

وَخُلِقَ الْإِنسَانُ ضَعِيفًا (النساء)
تلاوة القارئ فهد واصل المطيري

مسلم، باب: [کیفیة خلق الآدمی فی بطن أمه]
103- «عَنْ عَبْدِ اللهِ (أَيْ: اِبْنِ مَسْعُودٍ) رضي الله عنه قَالَ: حَدَّثَنَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَهُوَ الصَّادِقُ الْمَصْدُوقُ: إِنَّ أَحَدَكُمْ يُجْمَعُ خَلْقُهُ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا، ثُمَّ يَكُونُ فِي ذَلِكَ عَلَقَةً مِثْلَ ذَلِكَ، ثُمَّ يَكُونُ فِي ذَلِكَ مُضْغَةً مِثْلَ ذَلِكَ، ثُمَّ يُرْسَلُ اللّهُ تَعَالَى الْمَلَكُ، فَيَنْفُخُ فِيهِ الرُّوحَ، وَيُؤْمَرُ بِأَرْبَعِ كَلِمَاتٍ: بِكَتْبِ رِزْقِهِ، وَأَجَلِهِ، وَعَمَلِهِ، وَشَقِيٌّ أَوْ سَعِيدٌ، فَوَالَّذِي لَا إِلَهَ غَيْرُهُ، إِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهُ وَبَيْنَهَا إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الْكِتَابُ، فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ فَيَدْخُلُهَا، وَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ، حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهُ وَبَيْنَهَا إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الْكِتَابُ، فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَيَدْخُلُهَا».
103. از ابن مسعود روایت شده است که فرمودند: پیامبرِ صادق و مصدوق صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ برایمان سخن گفتند و فرمودند: «آفرینش هرکدام از شما اینگونه است که چهل روز در شکم مادرش (به صورت نطفه) خواهد بود، سپس در همان جا به همان مدت به صورت علقه (خون بسته) درمی‌آید، سپس در همان جا به همان مدت به مضغه (گوشت پاره) تبدیل می‌شود، سپس خداوند متعال فرشته [ی مأموری] را به سویش می‌فرستد، سپس در او روح می‌دمد و به چهار چیز دستور داده می‌شود: نوشتن روزی، اجلش، عملش و این که سرانجام بدبخت یا خوش‌بخت خواهد بود؛ سوگند به خدایی که جز او خدایی نیست، همانا یکی از شما عمل اهل بهشت را انجام می‌دهد، تا جایی که میان او و بهشت جز ذراعی فاصله نمی‌ماند، ولی این نوشته بر او سبقت می‌گیرد، پس کار اهل آتش را انجام می‌دهد و داخل آن می‌گردد و همانا یکی از شما عمل آهل آتش (جهنم) را انجام می‌دهد، تا جایی که میان او و جهنم جز ذراعی فاصله نمی‌ماند، ولی این نوشته بر او سبقت می‌گیرد، پس کار اهل بهشت را انجام می‌دهد و داخل آن می‌گردد».

صفحه ⇔ 122

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۸۳ سوره مائده

💠 وَإِذَا : و چون
💠 سَمِعُوا : بشنوند
💠 مَا : آنچه را که
💠 أُنزِلَ : فروفرستاده شده است
💠 إِلَى : به سوی
💠 الرَّسُولِ : پیامبر
💠 تَرَىٰ : می بینی
💠 أَعْيُنَهُمْ : چشمانشان را
💠 تَفِيضُ : که لبریز می شود
💠 مِنَ : از
💠 الدَّمْعِ : اشک
💠 مِمَّا : به سبب آنچه
💠 عَرَفُوا : شناختند
💠 مِنَ : از
💠 الْحَقِّ ۖ: حق
💠 يَقُولُونَ : می گویند
💠 رَبَّنَا :(ای) پروردگار ما
💠 آمَنَّا : ایمان آوردیم
💠 فَاكْتُبْنَا : پس بنویس (نام) ما را
💠 مَعَ : با
💠 الشَّاهِدِينَ : گواهان

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۸۴ سوره مائده

🔹 وَمَا : و چه شده است
🔸لَنَا : ما را
🔹 لَا نُؤْمِنُ : که ایمان نیاوریم
🔸 بِاللَّهِ : به الله
🔹 وَمَا : و به آنچه
🔸 جَاءَنَا : آمده است برایمان
🔹 مِنَ : از
🔸 الْحَقِّ : حق
🔹 وَنَطْمَعُ : و حال آنکه امید داریم
🔸 أَن يُدْخِلَنَا : به اینکه در آوَرَد ما را
🔹 رَبُّنَا : پروردگارمان
🔸 مَعَ : با
🔹 الْقَوْمِ : گروه
🔸 الصَّالِحِينَ : شایسته‌گان

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۸۵ سوره مائده

💠 فَأَثَابَهُمُ : پس پاداش داد به آنان
💠 ٱللَهُ : الله
💠 بِمَا : بدانچه
💠 قَالُوا : گفتند
💠 جَنَّاتٍ : بهشت هایی که
💠 تَجْرِي : روان است
💠 مِن : از
💠 تَحْتِهَا : زیر (درختان) آن‌ها
💠 الْأَنْهَارُ : جویبارها
💠 خَالِدِينَ : که جاویدانند
💠 فِيهَا ۚ: در آن
💠 وَذَٰلِكَ : و این است
💠 جَزَاءُ : پاداش
💠 الْمُحْسِنِينَ : نیکوکاران

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۸۶ سوره مائده

💠 وَالَّذِينَ : و کسانی که
💠 كَفَرُوا : کفر ورزیدند
💠 وَكَذَّبُوا : و دروغ انگاشتند
💠 بِآيَاتِنَا : آیات ما را
💠 أُولَٰئِكَ : آنان
💠 أَصْحَابُ : همدمان
💠 الْجَحِيمِ : دوزخند

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۸۷ سوره مائده
💠 يَا أَيُّهَا : ای
💠 الَّذِينَ : کسانی که
💠 آمَنُوا : ایمان آورده اید
💠 لَا تُحَرِّمُوا : حرام مکنید
💠 طَيِّبَاتِ : پاکیزه های
💠 مَا : آنچه را که
💠 أَحَلَّ : حلال کرده است
💠 اللَّهُ : الله
💠 لَكُمْ : برایتان
💠 وَلَا تَعْتَدُوا ۚ: و از اندازه مگذرید
💠 إِنَّ : همانا
💠 اللَّهَ : الله
💠 لَا يُحِبُّ : دوست نمی دارد
💠 الْمُعْتَدِينَ : از اندازه درگذرندگان را

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۸۸ سوره مائده

🔹 وَكُلُوا : و بخورید
🔹 مِمَّا : از آنچه
🔹رَزَقَكُمُ : روزی داده است به شما
🔹 ٱللَهُ : الله
🔹 حَلَالًا : حلالی
🔹 طَيِّبًا ۚ: پاکیزه را
🔹 وَاتَّقُوا : و پروا کنید از
🔹 اللَّهَ : الله
🔹 الَّذِي : آن ذاتی که
🔹 أَنتُم : شما
🔹 بِهِ : به او
🔹 مُؤْمِنُونَ : مؤمنان اید

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۸۹ سوره مائده

🔹 لَا يُؤَاخِذُكُمُ : بازخواست نمی‌کند شما را
🔹 ٱللَهُ : الله
🔹 بِاللَّغْوِ : در برابر بیهوده
🔹فِي : در
🔹 أَيْمَانِكُمْ : سوگندهایتان
🔹 وَلَٰكِن : ولی
🔹 يُؤَاخِذُكُم : بازخواست می کند شما را
🔹 بِمَا : به آنکه
🔹 عَقَّدتُّمُ : (به جدّ) بسته باشید
🔹الْأَيْمَانَ ۖ: سوگندها را
🔹 فَكَفَّارَتُهُ : پس کفارهٔ آن
🔹 إِطْعَامُ : خوراک دادن
🔹 عَشَرَةِ : ده
🔹 مَسَاكِينَ : بینواست
🔹 مِنْ : از
🔹 أَوْسَطِ : درجهٔ میانهٔ
🔹 مَا: آنچه
🔹 تُطْعِمُونَ : می‌خورانید
🔹 أَهْلِيكُمْ : خانواده خودتان
🔹أَوْ: یا
🔹 كِسْوَتُهُمْ : پوشاک شان
🔹أَوْ : یا
🔹 تَحْرِيرُ : آزاد کردن
🔹 رَقَبَةٍ : برده ای
🔹فَمَن : پس هر که
🔹 لَّمْ يَجِدْ : نیابد
🔹 فَصِيَامُ : آنگاه روزه گرفتن
🔹 ثَلَاثَةِ : سه
🔹 أَيَّامٍ : روز (بر اوست)
🔹 ۚ ذَٰلِكَ : این است
🔹 كَفَّارَةُ : کفارهٔ
🔹 أَيْمَانِكُمْ : سوگندهایتان
🔹 إِذَا : آنگاه که
🔹حَلَفْتُمْ : سوگند یاد کردید
🔹 ۚ وَاحْفَظُوا : و نگاه دارید
🔹 أَيْمَانِكُمْ : سوگندهایتان
🔹 كَذَٰلِكَ : این چنین
🔹 يُبَيِّنُ : بیان می کند
🔹 اللَّهُ : الله
🔹 لَكُمْ : برای شما
🔹آيَاتِهِ : آیه هایش را
🔹لَعَلَّكُمْ : باشد که شما
🔹 تَشْكُرُونَ : سپاس بگذارید

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓

🌹▒⃟✿⃟یارســــــول‌اللهﷺ! اشتــیاق و ملاقات تو زیبــاترین نسیمی اســت که در میان حــرارت دنیا و شکــستن هایش بر قلـــب و جانــم می‌وزد...

•📕ا▒⃟✿⃟ ان الله وملائکته یصلون علی النبی ، یا ایها الذین آمنو صلوا  علیه وسلمو تسلیما (۵۶) الاحزاب
                 
❤️ا▒⃟✿⃟• الله و ملائک بر پيامبر درود مى‏ فرستند اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد بر او درود فرستيد کاملاً تسلیم (فرمان او) باشید. (۵۶) الاحزاب

❤️نشید زیبای مولا ی صلّ وسلّم دائماً ابداً👌

🎙یوسف ومحمّد الطارق💐

〰〰〰〰🌺🌺〰〰〰〰
مولا ی صلّ وسلّم دائماً ابداً
علی حبیبی ڪخیرالخلق ڪل همِی

یا نبی سلام علیڪ
یا رسول سلام علیڪ
یا حبیب سلام علیڪ
صلوات الله علیڪَ
صلّی علی النّبی وی تبسم وی تبسم
اللّهم صلّ علیه
قلب المطیه ڪلّما
صلّی علیڪ وسلّما
زاق سعادت مغمراً یا سیّدی یا محمّد

صلّو علیه شفیع الاُمه
بذڪرالرّسول تشعظ الهمه
یا ربّی بجهینه النّبی أزیع الغُمه

قمرُ ً قمرُ ً قمرُ ً سِدنا النّبی قمرُ ً
و جمیلُ ً وجمیلُ ًسدنا النّبی وجمیلُ ً
محمّد مدینه بالنّورهُ هدینه
من مڪه حبیبی نور
سطع المدینه من صلّ الصّلاةُ
علّم صفاتُه یا مختی اللّذل الماشی الشافی المماتُه
صلّی علی محمّد
السّلام علیڪ یا رسول الله
السّلام علیڪ یا حبیبی
یا نبیَّ الله یا رسول الله

‌‏ .• °``°•.¸.•°``°•.
(      םבםב     )         
 •.    .ﷺ.   ¸.•
      ؍•.♡.•؍
  الَلَـﮬ‌ﮧَـمﷺ ◯صََلَِّﷺوََسََـــلَِّـم ◯وََبََارَِكَﷺ ◯عََلََىَﷺ ◯مـَُحَـمـََّـــــدٍَ للهم صل وسلم وبارك على سيدناﷺ ونبيناﷺ وحبيبنا ﷺ وقائدنا ﷺ وشفيعناﷺ وقرة عيونناﷺ رسول اللهﷺ محمدﷺ النبي ﷺ الأمي ﷺ الطيب ﷺ الطاهرﷺ الزكي ﷺ وعلى آله ﷺ وصحبهﷺ اجمعينﷺ عدد خلقكﷺ ورضاءنفسكﷺ وزنة عرشكﷺ ومداد كلماتكﷺ كلما ذكرك الذاكرونﷺ وغفل عن ذكرك الغافلون ﷺ ◯وِأّلَهِ وِصٌحٌبِهِ ◯أّجِمَعٌيِّنﷺِ ﷺ مـَُحَـمـََّــــــدٍَﷺْ وِأّلَهِ وِصٌحٌبِهِ أّجِمَعٌيّن〇

بزن رو تسبیح ببین کجا وارد میشی

                              🌾
                             ⚪️
                          ⚪️⚪️
                         ⚪️     ⚪️  
                         ⚪️      ⚪️  
                        ⚪️        ⚪️
                       ⚪️           ⚪️   
                       ⚪️             ⚪️
                       ⚪️             ⚪️ 
                       ⚪️             ⚪️
                          ⚪️        ⚪️
                              ⚪️⚪️

( وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ ۚ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ ۚ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ ۚ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِن قَبْلُ وَفِي هَٰذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ ۚ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ ۖ فَنِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ )

الحج (78) Al-Hajj

و در راه خدا جهاد کنید، چنانکه سزاوار جهاد (در راه) او است، او شما را بر گزید، و در دین برای شما هیچ سختی (و تنگنایی) قرار نداد، (همان) آیین پدرتان ابراهیم است، او (= خداوند) پیش از این (در کتب سابقه) و در این (قرآن نیز) شما را مسلمان نامید، تا پیامبر گواه بر شما باشد و شما گواهان بر مردم باشید، پس نماز را بر پا دارید، و زکات را بدهید، و به خدا تمسک جویید، که او مولای شماست، چه خوب مولا، وچه خوب یاوری است .

دین از من چی می‌خواد ؟
و آیا امروزه ما به این نیاز داریم ؟

#دین
#انسان
#ظلم
#تصویری

‏الحُبُ يطغى والحنينُ عظيمُ
‏وهواكَ في كلِّ القلوبِ مقيمُ

‏صلّى عليكَ الله في عليائهِ
‏ما هبَّ من نفحِ الجِنانِ نسيمُ ﷺ
| الشيخ #عمر_الرحال - #مقطع_الجمعة.

🧡 شش چیز که ایمانت را نابود می‌کند...🎈🤍💚
#نشید
#زیرنویس_فارسی
#تلنگر
#نصیحت
#استتوس
#استوری

«أَبي هُرَيْرَةَ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ ، أَنَّ رَسُولُ اللهِ ﷺ قَالَ: بُعِثْتُ بِجَوَامِعِ الْكَلِمِ، وَنُصِرْتُ بِالرُّعْبِ، فَبَيْنَا أَنَا نَائِمٌ أُتِيتُ بِمَفَاتِيحِ خَزَائِنِ الأَرْضِ فَوُضِعَتْ فِي يَدِي. قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ: وَقَدْ ذَهَبَ رَسُولُ اللهِ ﷺ وَأَنْتُمْ تَنْتَثِلُونَهَا»

«ابو هریره گوید: پیغمبر ﷺ فرمود: من با سخنان و کلمات جامع و قلیل اللّفظ و کثیرالمعنى فرستاده شده‌ام، با قرار دادن ترس در دل دشمنانم به من کمک شده است، هنگامى که خوابیده بودم کلید خزانه و گنجینه‌هاى زمین را برایم آوردند و آن‌ها را در دست‌هایم قرار دادند. ابو هریره گفت: پیغمبر ﷺ تشریف برد، و شما امروز مشغول استخراج این گنج‌ها مى‌باشید».

داخل قبر چه اتفاق میفتد

#نشرمطالب_صدقہ_جاریہ

پاک نمودن بدن و لباس



هرگاه بدن و لباس به نجاست و پلیدی‌، آلوده‌ گردند، واجب است آنها را با آب شست تا آن نجاست ظاهری‌ که دیده می‌شود، از بین برود مانند خون‌. اگر بعد از شستن اثری از آن باقی بماند،‌ که زوال آن دشوار باشد مورد عفو قرار می‌گیرد. اگر نجاست دیده نشود مانند ادرار و شاش‌، شستن آن کافی است اگرچه یکبار هم باشد.

از اسماء دختر ابوبکر - رضی الله عنها - روایت شده است که زنی به خدمت پیامبر صلي الله عليه و سلم آمد و گفت‌: (إحدانا يصيب ثوبها من دم الحيض كيف تصنع به؟ فقال: تحته، ثم تقرضه بالماء، ثم تنضحه ثم تصلي فيه) [گاهی لباس ما با خون قاعدگی آلوده می‌شود، با آن چکار کنیم‌؟ فرمودند: آنرا با انگشتان دست بمالید و بر آن آب بریزید و سپس آنرا بشوئید، و در آن نماز بخوانید]‌‌. این حدیث مورد اتفاق محدثین است‌. هرگاه دامن لباس زن‌، با نجاست آلوده‌ گردد، با کشیدن روی زمین پاک می‌شود، زیرا روایت شده است‌ که‌: “‌‌زنی به ام سلمه -‌رضی الله عنهما -‌گفت‌: إني أطيل ذيلي وأمشي في المكان القذر؟ فقالت لها: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: يطهره ما بعده [‌من دامن لباس خود را بلند می‌گیرم و از محلهای ناپاک نیز می‌گذرم‌، چه کار کنم‌؟ ام سلمه ‌گفت پیامبر صلي الله عليه و سلم فرموده است‌: دنباله‌ي آن که بر روی خاک کشیده می‌شود، آنرا پاکيزه می‌نماید]‌‌. احمد و ابوداود آنرا روایت کرده‌اند.

ورقه خطاب به رسول الله ﷺ گفت: اي برادر زاده! بگو چه ديده اي؟ رسول الله ﷺ آنچه را كه ديده بود شرح داد. ورقه بن نوفل گفت: اين همان فرشته اي است كه خداوند بر موسي فرو فرستاد. اي كاش! روزي كه قومت تو را از شهر بيرون مي كنند، من زنده و جوان مي بودم. رسول الله ﷺ فرمود: «مگر آنان مرا از شهرم بيرون مي‏كنند»؟ ورقه گفت: آري. پيامي را كه تو  آورده اي، هيچ پيامبري نياورده است مگر اينكه با او دشمني كرده و او را از شهر اخراج كرده اند. اگر من تا آن زمان، زنده بمانم، با تمام وجود، تو را كمك خواهم كرد. متأسفانه پس از مدت كوتاهي، ورقه در گذشت و سلسلة جريان وحي نيز براي مدت معيني متوقف شد.


➖➖➖➖➖➖➖➖➖

*{ إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا « ١٩ » إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا « ٢٠ » وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا « ٢١ »إِلَّا الْمُصَلِّينَ « ٢٢ » }*
*[ سوره معارج 70 / 569 ]*
*🌹 نشر صدقه جاریه 🌹*

سوره النَبأ آیات ۱ تا ۴۰
قاری بلال دربالی

«جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ، قَالَ: قَضى رَسُولُ اللهِ ﷺ بِالشُّفْعَةِ فِي كُلِّ مَا لَمْ يُقْسَمْ، فَإِذَا وَقَعَتِ الْحُدُودُ وَصُرِّفَتِ الطُّرُقُ فَلاَ شُفْعَةَ»

«جابر بن عبدالله رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ گوید: رسول خدا ﷺ فتوى داد که هر زمین و باغ و یا اموال غیرمنقولى که قابل قسمت است و در بین چند نفر مشترک مى‌باشد»، وقتى یکى از شرکاء سهم خود را قبل از تقسیم آن بفروشد حق شفعه براى شریک یا شرکاى سابق او محفوظ مى‌باشد، و حق تقدم با ایشان است و مى‌توانند سهم فروخته شده را تملک نمایند و مبلغى را که مشترى پرداخت کرده است به او مسترد دارند، ولى اگر سهمى از اموال غیر منقول مشترک بعد از تقسیم و تعیین حدود و مساحت قطعات آن به وسیله یکى از شرکاء فروخته شود شرکاى سابق حق شفعه را ندارند.

(علماء شفعه را چنین تعریف کرده‌اند: حق تملک قهرى است که براى شریک قدیم علیه شریک جدید ثابت مى‌شود، به این صورت که اگر یکى از دو شریک بدون اجازه دیگرى باغ یا زمین یا منزل قابل تقسیمى را قبل از تقسیم آن به یک نفر دیگر بفروشد، شریک قدیم حق دارد قیمتى را که این شریک جدید پرداخت کرده است به او بدهد و سهم او را به ملکیت خود درآورد، این حقّى است قهرى و اجبارى و نیاز به رضایت شریک جدید ندارد، و حقّى است مشروع که پیغمبر ﷺ به آن حکم کرده است، ولى حق شفعه در اموال منقول مانند حیوان و پارچه و ماشین و اسلحه براى شریک قدیم ثابت نیست)([شرح نووى بر مسلم، ج 11، ص 45]).

1٢-‌شراب و می

باتفاق جمهور علماء شراب و می پلید و ناپاک است‌، زیرا خداوند می‌فرماید: (يا ايها الذين آمنوا إنما الخمر والميسر والانصاب والازلام رجس من عمل الشيطان فاجتنبوه لعلكم تفلحون)[6] [ای‌ کسانی که ایمان آورده‌اید، بیگمان شراب و قمار و بتها و ازلام (‌که یکنوع تیرهای مخصوص بخت‌آزمائی بوده است‌) پليدند و از عمل شیطانند، پس از آنها دوری‌کنید تا رستگار شوید]‌‌. لیکن‌ گروهی به پاکی می و شراب رای داده‌اند وکلمه‌ي “‌رجس‌“‌ را در آیه به پلیدی و ناپاکی معنوی تعبیر کرده‌اند، زیرا “‌‌رجس‌“‌ خبر از ناپاکی شراب و می و کلماتی معطوف بر آن‌، می‌دهد و یقیناً آنها، به پلیدی حسی و ظاهری توصیف نمی‌شوند و خداوند می‌فرماید: (فاجتنبوا الرجس من الاوثان)[7] [پس از بتهای رجس (‌پلید) اجتناب ‌کنید]‌‌، بدیهی است‌ که نجاست و پلیدی بتها، معنوی است و کسی ‌که بدان‌ها، دست بزند، نجس نمی‌شود. و در خود آیه تفسیر شده است‌ که‌: “‌‌از عمل شیطان است‌، و دشمنی و کینه را در بین شما، پدید می‌آورد و از یاد خدا و نماز، منع می‌کند و غفلت می‌آورد، و درکتاب “‌‌سبل السلام‌“‌ آمده است‌ که‌: “‌‌حقيقت آنست که درباره‌ي ذات و عین اشیاء‌، اصل بر طهارت و پاکی آنهاست و حرمت با نجاست و پلیدی ملازمت ندارد (‌لازم نیست ‌که هر جا حرمت باشد، نجاست نیز همراه آن باشد) زيرا “‌‌حشیش‌“ حرام است و پليد نیست‌، بلکه پاک است‌، اما هرجا نجاست وپلیدی باشد، حرمت وجود دارد (‌هر چیزی ‌که نجس باشد، حتماً حرام است‌) و عکس آن صادق نیست‌، زیرا حکم به نجاست چیزی‌، عبارت است از منع دست زدن بدان‌، بطور کلی‌، پس حکم به نجاست عین و ذات چیزی‌، حکم به حرام بودن آن است‌، ولی حکم به حرام بودن چیزی حکم به نجاست و پلیدی آن نیست‌، زیرا پوشیدن حریر و استعمال شخصی طلا (‌به تفصیلی ‌که در فقه مذکور است‌) بر مردان حرام است و حال آنکه بحکم ضرورت شرع و اجماع علماء هر دو پاكند، بنابر این حرمت شراب و می ‌که بموجب نص ثابت شده است‌، از آن لازم نمی‌آید که پلید هم باشد، بلکه برای پلیدی آن‌، باید دلیل دیگری باشد. در غیر اینصورت‌، بر اصل طهارت‌ که متفق علیه است‌، باقی می‌ماند، پس ‌کسی‌ که خلاف آن را ادعا کند، بر وی است ‌که دلیل بیاورد“‌‌.



13- سگ‌:

سگ پلید است و واجب است چیزی را که بدان زبان و دهن بزند، هفت بار، آن را با آب بشویند، ‌که بار اول‌، با آب‌ گل‌ آلود باشد، زیرا ابوهریره روایت کرده است‌: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: (طهور إناء أحدكم إذا ولغ فيه الكلب أن يغسله سبع مرات أولاهن بالتراب) [‌هرگاه سگ به ظروف شما، زبان و دهن زد، آنرا هفت بار با آب بشوئيد، ‌که بار اول با آب خاک‌آلود باشد]‌‌. مسلم و احمد و ابوداود و بيهقی‌، آنرا روایت کرده‌اند. اگر سگ به غذای جامد داخل ظرف زبان بزند، باید آنچه را که زبان زده و اطراف آنرا، دور ریخت و باقیمانده بنا بر اصل طهارت‌، مورد استفاده قرار مي‌گیرد. اما موی سگ‌، ظاهر آنست ‌که پاک باشد و پليدی آن به اثبات نرسیده است.





--------------------------------------------------------------------------------

[1] نجاست و پليدي يا حسي و ظاهري است مانند بول و خون و غيره و يا حكمي و معنوي است مانند جنابت.

[2] سورة الانعام: 145.

[3] يكي از موادي كه پنيرمايه را تشكيل مي‌دهد شيردان بره است.

[4] الاية بعض من آية 145 من سورة الانعام.

[5] ‌اذخره‌:‌ گیاهی است خوشبو.

[6] مائده/ 90.

[7] حج/ 30.

بخاری، کتاب «بدء الخلق» باب: «ذکر الملائکة» و باب: [خلق آدم] و در کتاب «القدر» و کتاب «التوحید» باب: [﴿‏وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ‏﴾]
الفاظ حدیث زیر از روایت بخاری در کتاب «التوحید» گرفته شده است:
100- «عَنْ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: حَدَّثَنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - وَهُوَ الصَّادِقُ المَصْدُوقُ -: أَنَّ خَلْقَ أَحَدِكُمْ يُجْمَعُ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا - أَوْ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً - ثُمَّ يَكُونُ عَلَقَةً مِثْلَهُ، ثُمَّ يَكُونُ مُضْغَةً مِثْلَهُ، ثُمَّ يُبْعَثُ إِلَيْهِ المَلَكُ، فَيُؤْذَنُ بِأَرْبَعِ كَلِمَاتٍ: فَيَكْتُبُ رِزْقَهُ وَأَجَلَهُ وَعَمَلَهُ وَشَقِيٌّ أَوْ سَعِيدٌ، ثُمَّ يَنْفُخُ فِيهِ الرُّوحَ، فَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ الجَنَّةِ، حَتَّى لاَ يَكُونُ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ، فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ فَيَدْخُلُ النَّارَ، وَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ، حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ، فَيَعْمَلُ عَمَلَ أَهْلِ الجَنَّةِ فَيَدْخُلُهَا».
100. از عبدالله بن مسعود روایت شده است که گفت: پیامبر صادق و مصدوق برایمان سخن گفت و فرمودند: «آفرینش هرکدام از شما اینگونه است که چهل روز و چهل شب در شکم مادرش گرد آورده می‌شود – و یا (شک راوی) چهل شب (به صورت نطفه خواهد بود) – سپس به همان مدت به صورت علقه (خون بسته) درمی‌آید، سپس به همان مدت به مضغه (گوشت پاره) تبدیل می‌شود، سپس خداوند فرشته [ی مأموری] را به سویش می‌فرستد و به نوشتن چهار چیز دستور داده می‌شود: روزیِ او و اجل و عملش و این که سرانجام بدبخت یا خوش‌بخت خواهد بود، سپس در او روح می‌دمد و همانا یکی از شما عمل اهل بهشت را انجام می‌دهد، تا جایی که میان او و بهشت جز ذراعی فاصله نمی‌ماند، ولی این نوشته بر او سبقت می‌گیرد، پس کار اهل آتش را انجام می‌دهد و داخل آتش می‌گردد و همانا یکی از شما عمل اهل آتش (جهنم) را انجام می‌دهد، تا جایی که میان او و جهنم جز ذراعی فاصله نمی‌ماند، ولی این نوشته بر او سبقت می‌گیرد، پس کار اهل بهشت را انجام می‌دهد و داخل آن می‌گردد».

🏵🛰🔉🏙🌃🌠🎆🎇📡📲🏵

📱 #تلاوت_بسیار_زیبا

🎤 قاری شیخ #عبدالرحمن_السدیس

سوره الرحمن

💠سرود اسلامی به زبان عربی💠

🍂لعنت الله بر کافرین و ظالمین🍂

وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِى هَٰذَا ٱلْقُرْءَانِ مِن كُلِّ مَثَلٍۢ لَّعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ

#فهد_واصل

«عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعودٍ أَنَّ النَّبِيّ ﷺ قَالَ: سِبَابُ الْمُسْلِم فُسُوقٌ وَقِتالُهُ كُفْرٌ»

«عبدالله بن مسعود گوید: پیغمبر ﷺ فرمود: دشنام و توهین به مسلمان باعث فاسق شدن و خارج شدن توهین کننده از قانون و دستور اسلام است. و جنگ با مسلمان از صفات کافران است (و کفرانِ نعمتِ مهر و محبّتى است که به وسیله برادرى و همبستگى اسلامى به وجود آمده است)»

ید غلیظی است‌ که بعد از ادرار، خارج می‌شود و این آب بدون خلاف پلید است. عایشه -‌رضی الله عنها گفته است‌: "‌ودی بعد از ادرار می‌آید، ‌که باید آلت و هر اندامی‌ که به آن آلوده شود شسته‌ گردد، و آنوقت وضو گرفت نه غسل‌“‌ یعنی موجب جنابت نیست‌. ابن المنذر این حدیث را روایت ‌کرده است‌. و از ابن عباس روایت شده است‌که‌: المني والودي والمذي، أما المني ففيه الغسل، وأما المذي والودي فيهما إسباغ الطهور) [منی‌، موجب غسل جنابت است‌، و برای مذی و ودی تمیز شستن و وضوی‌ کامل ‌کافی است‌]‌‌. اثرم و بیهقی این حدیث را نقل ‌کرده‌اند و متن حدیث را بیهقی بدینصورت نقل ‌کرده است‌: (وأما الودي والمذي فقال: اغسل ذكرك أو مذاكيرك وتوضأ وضوءك في الصلاة) [اگر مذی و ودی را بخود ديدی آلت و جای آن را بشوی و آنوقت همانطوری ‌که برای نماز وضو می‌گیری‌، وضو بگیر]‌‌.



8- مذی

مذی آبی است سفید رنگ و لزج و چسبناک ‌که بوقت تفکر درباره‌‌ي جماع و همبستری‌، یا بوقت شوخی و ملاعبت با زن‌، از آلت تناسلی مرد یا زن خارج می‌شود و گاهی انسان خروج آنرا احساس نمی‌کند، زن و مرد هر دو آن را دارند لیکن زنان بیشتر دارند، این آب باتفاق علما نجس و ناپاک است‌، هر گاه به بدن اصابت نماید، شستن آن واجب است‌، ولی اگر به لباس اصابت ‌کند پاشیدن آب بر آن‌ کافی است‌، زیرا این نجاستی است‌ ‌که پرهیز از آن برای جوانان مجرد، دشوار است و رخصت برای آن‌، شایسته‌تر است‌، تا ادرار کودک‌. از علی‌ رضي الله عنه نقل شده است که‌: (كنت رجلا مذاء فأمرت رجلا أن يسأل النبي صلى الله عليه وسلم، لمكان ابنته فسأل، فقال: توضأ واغسل ذكرك) [من مردی بودم‌ که بسیار مذی به خود می‌دیدم‌، خودم بخاطر دختر پیامبر شرم داشتم‌، از او سوال کنم‌، لذا مردی را فرستادم که از او سوال کند، ایشان فرمودند: وضو بگیر و آلت خود را بشوی‌]‌‌. بخاری و دیگران این حدیث را روایت کرده‌اند. و از سهل بن حنیف رضي الله عنه نقل شده که‌ گفته است‌: “‌‌من از کثرت مذی بتنگ آمده بودم و بعلت وجود آن‌، فراوان غسل می‌کردم‌، تا اینکه آنرا با پیامبر صلي الله عليه و سلم درمیان گذاشتم‌، فرمودند: (إنما يجزيك من ذلك الوضوء) [تنها وضو گرفتن برایت‌ کافی است و غسل لازم نیست‌] ‌‌گفتم‌: اگر به لباسم اصابت‌ کند چطور؟ فرمودند: (يكفيك أن تأخذ كفا من ماء فتنضح به ثوبك حيث أنه قد أصاب منه) [کافی است‌ که یک‌ کف دست را پر از آب نموده و بر آنجا از جامه‌ات ‌که بدان اصابت کرده است بپاشی‌]‌‌. ابوداود و ابن ماجه و ترمذی این حدیث را روایت کرده‌اند و ترمذی گفته است‌ که حدیثی است “‌‌حسن‌“‌ و “‌‌صحیح‌“‌ و در میان این حدیث محمد بن اسحاق وجود دارد و او هر وقت بطور معنعن روایت ‌کند “‌‌ضعیف‌“‌ است چون “‌‌مدلس‌“‌ است‌، ولی در این حدیث بشیوه “‌حدثنی فلان‌” روایت‌ کرده است‌. و “‌‌اثرم‌“ ‌‌عطف متن حدیث را چنین روایت کرده‌: (كنت ألقى من المذي عناء فأتيت النبي صلى الله عليه وسلم فذكرت له ذلك. فقال: يجزئك أن تأخذ حفنة من ماء فترش عليه.) [‌از مذی در رنج بودم لذا به خدمت پیامبر صلي الله عليه و سلم رفتم و آنرا با وی در میان گذاشتم‌، فرمود: یک مشتِ پُر آب بگیرید و بر آن بپاشید،‌ کافی است‌]‌‌.



٩-‌المنی:

بعضی از دانشمندان فقه‌، به ناپاکی و پلیدی منی رای داده‌اند، ولی چنان به نظر مي‌رسد،‌ که پاک باشد، لیکن مستحب است‌ که اگر تر باشد آنرا بشویند و اگر خشک شده باشد، بر آن دست بمالند و پاکش‌ کنند. حضرت عایشه -‌رضی الله عنها -گفته است‌: (كنت أفرك المني من ثوب رسول الله صلى الله عليه وسلم إذا كان يابسا وأغسله إذا كان رطبا) [هرگاه منی روی لباس پیامبر خشک می‌شد آنرا با دست می‌مالیدم و پاکش می‌کردم و هرگاه تر و نمناک می‌بود، آنرا می‌شستم‌]‌‌. دارقطنی و ابوعوانه و بزار آنرا روایت کرده‌اند. از ابن عباس - رضی الله عنهما -‌روایت شده است‌ که‌: “‌‌از پیامبر صلي الله عليه و سلم سوال شد درباره‌ي منی ‌که به لباس اصابت‌ کند، فرمود: (إنما هو بمنزلة المخاط والبصاق، وإنما يكفيك أن تمسحه بخرقة أو بإذخرة[5]) [‌منی درست مانند آب بینی و آب دهان است‌، کافی است‌، ‌که آنرا با کهنه یا علفی پاک نمود]‌‌. دارقطنی و بیهقی و طحاوی این حدیث را روایت‌ کرده‌اند، در “‌‌رفع‌“‌ و “‌‌وقف‌“‌ آن اختلاف است‌.



10-‌ادار و مدفوع ح

یوانی که ‌گوشت‌ آن حلال نیست:

بنا به حدیث ابن مسعود رضي الله عنه این دو تا ناپاکند: “‌‌پیامبر صلي الله عليه و سلم به قضای حاجت رفت (‌در آنجا آب نبود) و به من فرمود که سه تکه سنگ برایش بیاورم‌، فقط دو تا پاره سنگ پیدا کردم و بجای سومی‌، مدفوع خشک شده‌ي حیوانی را برایش بردم‌، دو تا پاره سنگ را گرفت و مدفوع را دور انداخت و فرمود: هذا رجسٌ [این یکی ناپاک است‌...] بخاری و ابن ماجه و ابن خزیمه آنرا روایت‌ کرده‌اند، و ابن خزیمه در روایتی بر آن افزوده است‌: (إنها ركس إنها روثة حمار) [‌بيگمان آن یکی ناپاک است‌، آن مدفوع الاغ است‌]. لیکن مقدار اندک از آن مورد عفو است‌، زیرا پرهیز از آن دشوار است‌. ولید بن مسلم گفته است‌: از اوزاعی درباره‌‌ي ادرار حیواناتی از قبیل استر و خر و اسب‌، سوال‌ کردم‌، ایشان ‌گفتند: “‌‌در جنگها بدانها مبتلا بودند و لباس و بدن را از آنها نمی‌شستند”‌‌.

و اما ادرار و مدفوع حیواناتی ‌که‌ گوشتشان حلال است‌، امام مالک و امام احمد و گروهی از شافعی مذهبان‌، به پاکی آن رای داده‌اند. ابن تیمیه‌ گفته است‌: هیچیک از یاران پیامبر از ناپاکی آنها حرف نزده‌اند، بلکه قول به نجاست آنها، سخنی است جدید که در نزد اصحاب سابقه ندارد.

انس ‌رضي الله عنه گفته است‌: (قدم أناس من عكل أو عرينه فاجتووا المدينة فأمرهم النبي صلى الله عليه وسلم بلقاح وأن يشربوا من أبوالها وألبانها) [گروهی از قبیله‌ي عکل یا قبیله‌ي عرینه به مدینه آمدند و به شکم درد طولانی مبتلا شدند، پیامبر دستور داد که شتران شیر ده بیاورند و از ادرار و شیر آنها بنوشند]‌، احمد و مسلم و بخاری این حدیث را روایت کرده‌اند، این روایت دلالت بر آن دارد که ادرار شتر پاک است و ادرار دیگر حیوانات حلال گوشت‌، بقیاس بر آن پاک است‌. ابن المنذر گفته است‌: “‌‌کسی که پنداشته است ‌که این حکم اختصاص بدان قوم داشته است‌، پندارش درست نیست‌، زیرا ویژگیها، بدون دليل ثابت نمی‌شوند”‌‌، و گفته است‌: “‌‌اینکه اهل علم‌ گذاشته‌اند که در بازارهایشان پشکل و فضله‌ي ‌گوسفندان بفروش برسد و در دواهایشان ادرار شتر را استعمال‌ کنند، بدون اینکه در قدیم یا جدید، با آن مخالفت‌ کرده باشند، دليل است بر پاکی و طهارت آنها”‌‌.

شوکانی گفته است‌: “‌ظاهر آنست که ادرار و سرگین هر حیوانی که گوشتش خوردنی باشد (‌حلال باشد) پاک است و علت آن “‌‌تمسک به اصل‌“‌ و “‌‌استصحاب براء‌ت اصلی‌“‌ است‌، و نجاست یک حکم شرعی است‌ که حکم مقتضای “‌‌اصل‌“‌ و “‌‌براء‌ت‌“ را تغیير می‌دهد، پس قول مدعی نجاست بدون دلیلی ‌که شایستگی تغییر آن دو حکم را داشته باشد، پذیرفته نمی‌شود، و حال آنکه برای ادعای قائلین به نجاست “‌آنها” دليی نيافتیم‌“‌‌.



11-‌جُلّالة‌:

از سوار شدن “‌‌جلاله‌“‌ و خوردن ‌گوشت و نوشیدن شیر آن نهی شده است‌. از ابن عباس - رضی الله عنهما - نقل شده: ‌(نهى رسول الله صلى الله عليه وسلم عن شرب لبن الجلالة) [‌پیامبر صلي الله عليه و سلم از نوشیدن شیر “‌‌جلاله‌“‌ نهی‌کرده است‌]‌‌. پنج نفر از محدثین بجز ابن ماجه‌، آنرا روایت کرده‌اند، و ترمذی آن را “‌‌صحیح‌“‌ دانسته است‌. و در روایتی دیگر، آمده است‌: (نهي عن ركوب الجلالة) [ازسوار شدن جلاله نهی فرموده است‌]‌‌. ابوداود آنرا روایت‌ کرده است‌.

از عمر بن شعيب و او از پدرش و از جدش -‌رضی الله عنهم - ‌روایت‌کرده است‌: نهى رسول الله صلى الله عليه وسلم عن لحوم الحمر الاهلية، وعن الجلالة: عن ركوبها وأكل لحومها [‌پیامبر صلي الله عليه و سلم از خوردن گوشت خر اهلی و از جلاله‌: از سوار شدنش و خوردن گوشتش‌، نهی فرموده است‌]‌‌. احمد و نسائی و ابوداود آنرا روایت‌ کرده‌اند.

جلالة‌: عبارت است از حیوان حلال‌ گوشتی‌ که بدنبال مدفوع بگردد و آنرا بخورد، مانند شتر و گاو و گوسفند و بز و مرغ و غاز و امثال آنها که آنقدر بخورند تا بویشان تغییر کند. اگر آن حيوان را مدتی از خوردن مدفوع و نجاسات دور نگه دارند و خوراک پاک بدان دهند، در نتیجه ‌گوشت آن‌، پاک مي‌گردد و نام جلاله از آن برداشته شود، آنوقت‌گوشت و شيرشان‌، حلال می‌گردد، زیرا علت نهی از آن‌، تغییری بود که بوسیله‌ي خوراک ناپاک‌، در آنها پدید آمده بود و حالا که آن علت برطرف شده است حکم نیز بر طرف می‌شود.

انواع پليديها[1] و نجاسات



1-مردار:

مردار حیوانی است که بدون ذبح شرعی مرده باشد و گوشت بریده شده از حیوان زنده نیز حکم مردار را دارد، زیرا ابو واقد لیثی از پیامبر روایت‌ کرده است‌: (قال رسول الله صلي الله عليه و سلم‌: (ما قطع من البهيمة وهي حية فهو ميتة) [‌پیامبرگفته است‌: آنچه از حیوان زنده بریده می‌شود، حکم مردار را دارد و مردار است‌]‌‌. ابوداود و ترمذی این حدیث را نقل‌ کرده‌اند و ترمذی آنرا حسن دانسته است وگفته است اهل علم بدان عمل می‌کنند. از مردار و میته‌ي حیوانات‌، چیزهای زیر مستثنی است و پلید نیست:

الف -‌ماهی مرده و ملخ دریائی مرده‌، اینها پاكند، زیرا ابن عمر رضی الله عنهما از پیامبر صلي الله عليه و سلم روایت‌ کرده است‌: (أحل لنا ميتتان و دمان: أما الميتتان فالحوت والجراد، و أما الدمان فالكبد و الطحال) [دو مردار و دو خون برای ما حلال شده است‌: مردار ماهی و مردار ملخ دریائی و خون‌ کبد و خون اسپرز]. این حدیث را احمد و شافعی و ابن ماجه و بیهقی و دارقطنی روایت کرده‌اند. این حدیث “‌‌ضعیف‌“‌ است‌، لیکن امام احمد و ابوزرعه و ابوحاتم “‌‌وقف‌“‌ آنرا صحیح دانسته‌اند. حکم اینگونه احادیث “‌رفع‌“ می‌باشد، زیرا وقتی صحابی بگوید: “‌اُ‌حل لنا کذا و حرم علینا ‌کذا”‌ مثل اینستکه بگوید به ما امر شد و به ما نهی شد و سابقاً سخن پیامبر را درباره‌ي دریا نقل کرده‌ایم ‌که فرموده بودند: (هو الطهور ماؤه الحل ميتته) [‌آب دریا پاک و پاک کننده است و مردار دریا حلال است‌]‌‌.

ب -‌مردار چیزهائی‌ که خون جهنده ندارند، مانند مورچه و زنبور عسل و امثال آنها. اینها پاكند، هرگاه در چیزی بیفتند و بمیرند، آن چیز پلید و نجس نمی‌شود. ابن‌المنذر گفته است‌: در پاکی اینها خلافی نشنیده‌ام‌، جز آنکه از شافعی روایت شده است ‌که بنا به مشهور مذهب او نجسند، ولی وقتی‌ که در مایعی بیفتند و آنرا تغییر ندهند، از آن عفو شده است‌.

ج -‌استخوان و شاخ و ناخن و موی و پر و پوست مردار و چیزهائی ‌که از این قبیل باشند، همه پاكند، زیرا اصل دراین چیزها طهارت و پاکی است و دلیلی بر پلیدی آنها نداریم‌.

زهری درباره‌ي استخوان فیل مرده و امثال آن ‌گفته است‌: ‌“‌محضر چند نفر از

علمای سلف را، دریافته‌ام ‌که با استخوان فیل موی خود را شانه می‌کردند و از روغندان ساخته شده از آن‌، موی خود را روغن می‌زدند و در آن اشکالی

نمی‌دیدند”‌‌. بخاری این مطلب را نقل کرده است‌. از ابن عباس رضی الله عنهما روایت شده است‌ که گفته است‌: به یکی از کنیزان میمونه‌، ‌گوسفندی بخشیده بودند که مردار شد، پیامبر صلي الله عليه و سلم که از آنجا می‌گذشت فرمود: (وهلا أخذتم إهابها فدبغتموه فانتفعم به؟. فقالوا: إنها ميتة، فقال: (إنما حرم أكلها) [‌چرا پوست آنرا دباغی نکردید تا از آن سود ببرید؟‌ گفتند: آن مردار شده است‌، ‌گفت‌: تنها خوردن آن حرام است‌]‌‌. جماعت محدثین جز ابن ماجه این حدیث را روایت‌ کرده‌اند. در سنن ابن ماجه این حدیث از میمونه نقل شده است‌. و در بخاری و نسائی از دباغت آن‌، ذکری به میان نیامده است‌. از ابن عباس - رضی الله عنهما -‌نقل شده است‌ که این آیه را خوانده (قل لا أجد فيما أوحي إلي محرما على طاعم يطعمه إلا أن يكون ميتة)[2] تا آخر آیه‌، وگفت‌: (إنما حرم ما يؤكل منها وهو اللحم، فأما الجلد والقد (2) والسن والعظم والشعر والصوف فهو حلال) [بگو در آنچه بر من وحی شده است هیچ غذای حرامی را برای هیچکس نمی‌یابم‌، مگر اینکه مردار باشد یا ... بعد ابن عباس‌ گفت‌: از مردار تنها آنچه ‌که خورده می‌شود،‌ که ‌گوشت است‌، حرام است‌، اما پوست و ظرفی‌ که از آن می‌سازند و دندان و استخوان و مو و پشم آن‌، همه حلال هستند]‌‌. ابن المنذر و ابن حاتم این حدیث را روایت کرده‌اند. و همچنین شیردان و شیر مردار نیز، پاک است‌، زیرا اصحاب پیامبر وقتی‌ که عراق را فتح ‌کردند از پنیر مجوسیها = زردشتیان خوردند، در حالیکه پنیر وسیله‌ي شیردان ساخته می‌شود[3]‌. و حیوان‌. ذبح شده‌ي زردشتیان‌، مردار محسوب مي‌گردد. از سلمان فارسی‌ رضي الله عنه در‌باره‌ي پنیر و روغن و پوست‌، سوال‌ کردند، ایشان جواب داد: “‌‌حلال آنست که خداوند در قرآن آن را حلال ‌کرده است‌، و حرام آنست ‌که خداوند آن را در قرآن

حرام ‌کرده است و آنچه را که مسکوت گذاشته است‌، از آن صرفنظر فرموده است‌“‌‌. و بدیهی است ‌که از پنیر زردشتیان سوال شده بود، چون سلمان از طرف عمر بن خطاب بر مداین حکومت می‌کرد. و آنوقت چنین ‌گفته است.



2- خون‌:

خون پلید است‌، خواه خون جاری و جهنده باشد، مانند خون حیوان ذبح شده‌، و خواه خون قاعدگی باشد. لیکن خون كم، مورد عفو است و از آن صرف نظرشده است‌. از ابن جریج نقل شده که ‌گفته است مراد از (أو دما مسفوحا) (‌قسمتی ازآیه ١٤٥ سوره انعام‌)‌، خونی است که ریخته می‌شود. و خونی‌ که در رگهای ‌گوشت حیوان ذبح شده می‌ماند، اشکال ندارد. ابن المنذر این مطلب را نقل ‌کرده است‌. از “‌ابومجلز“‌» درباره‌‌ي خوني ‌که در محل ذبح حیوان باقی می‌ماند و خونی ‌که روی دیگ می‌ماند، سوال ‌کردند؟‌ گفت‌: “‌اشکال ندارد، فقط از خون جهنده و جاری نهی شده است‌. عبد بن حمید و ابوالشیخ این مطلب را از او نقل ‌کرده‌اند. از عایشه -‌رضی الله عنها -‌روایت شده‌ که‌: كنا نأكل اللحم والدم خطوط على القدر [‌ما گوشت می‌خوردیم در حالیکه خطوط خون‌، بر روی دیگ نمایان بود]‌‌.

و حسن گفته است‌: “‌‌همواره مسلمانان با زخمهای خونین نماز می‌خواندند”‌‌. بخاری این مطلب را ذکر کرده است‌. حافظ در کتاب “‌‌الفتح‌“ ‌‌گفته است‌: “‌‌عمر رضي الله عنه نماز خواند، در حالیکه خون از زخمش جاری بود”‌ و ابوهریره رضي الله عنه در یک قطره و دو قطره خون برای نماز خواندن اشکالی نمی‌دید. و بنا به مفهوم این احادیث‌، خون “‌‌ککها”‌ و خون دمل و جراحت مورد عفو است‌. از “‌‌ابوملجز”‌ درباره‌‌ي تراوش چرک‌، ‌که بدن و لباس را آلوده ‌کند، سوال شد؟‌ گفت‌: اینها چیزی نیست‌، و خداوند تنها خون را ذکر کرده است نه چرک و تراوش زخم را. ابن تیمیه ‌گفته است‌: شایسته است لباسی را که با چرک و تراوش زخم آلوده شده است بشویند ولی دلیلی بر نجاست و پلیدی آن اقامه نشده است‌“‌‌. بهتر آنست که بقدر امکان‌، انسان از آن پرهیز کند.



٣-‌گوشت خوک‌:

خداوندگوید: (قل لا أجد فيما أوحي إلي محرما على طاعم يطعمه إلا أن يكون ميتة أو دما مسفوحا أو لحم خنزير فإنه رجس...)[4] [بگو درآنچه برمن وحي شده است‌، هیچ غذای حرامی را، برای هیچکس نمی‌یابم‌، مگر اینکه مردار باشد، یا خونی ‌که از بدن حیوان بیرون ریخته‌، یا گوشت خوک‌ که اینها همه پلیدند...]‌‌، اینها همه پلیدند و طبیعت سالم از آنها نفرت دارد. ضمیر “‌فإنَّه‌“‌ به هر سه بر مي‌گردد. بنا به اظهر اقوال علمای فقه‌، می‌توان از پشم خوک‌، برای بند دانه تسبیح و غیر آن استفاده ‌کرد.



6-5-4-‌قی و ادرار و مدفوع آدمی:

پلیدی این سه چیز مورد اتفاق همه است‌، اما قی‌ اگر اندک باشد، مورد عفو واقع شده و در تطهیر و پاک ‌کردن ادرار بچه‌ای‌ که طعام و خوراکی غیر از شیر نمی‌خورد، تخفیف داده شده است‌، و در تطهیر آن با پاشیدن آب بر آن‌، اکتفا می‌شود نه شستن آن‌. و دلیل آن حدیثی است‌ که از ام قیس -‌رضی الله عنها -‌نقل شده است‌ که‌: “‌‌او به حضور پیامبر رفت و پسرش را که هنوز خوراک نمی‌خورد، با خود برد و پسرش در آغوش پیامبر بود، ‌که ادرار کرد، پیامبر صلي الله عليه و سلم آب خواست و بر روی لباس خود، آب پاشید و آنرا نشست‌“‌‌. این حدیث مورد اتفاق همه‌ي محدثین است‌. از علی‌ رضي الله عنه روایت شده‌ که ‌گفته‌: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم (بول الغلام ينضح عليه، وبول الجارية يغسل) [‌رسول خدا صلي الله عليه و سلم فرمود: بر ادرار پسر آب پاشیده می‌شود و ادرار دختر شسته می‌شود]‌‌. قتاده ‌گفته است‌ که این وقتی است‌ که به غیر از شیر، خوراک نخورند، اما اگر خوراک بخورند هر دو را باید شست‌. متن این حدیث از امام احمد است و اصحاب سنن بجز نسائی همه این حدیث را روایت ‌کرده‌اند. حافظ درکتاب “‌‌الفتح‌“‌ گفته است‌: اسناد این حدیث “‌صحیح‌“‌ است‌، آب پاشیدن وقتی صحیح است‌ ‌که بچه تنها شیر بخورد، اما وقتی ‌که بعنوان تغذیه خوراک بخورد، بدون خلاف باید آن

را شست‌. شاید سبب رخصت اکتفا، به پاشیدن آب‌، آن باشد، ‌که‌، مردم به‌ کودکان علاقه دارند و آنها را فراوان بغل می‌کنند، چنانچه هر بار، آنرا بشویند موجب مشقت و دشوار می‌گردد، لذا آن تخفیف داده شده است‌.



٧-‌وَدِی يا ‌وَذِی

ودی آب سف

امام مالک، «الموطأ» باب: [النهي عن القول بالقدر]

99- «عَنْ عَبْدِ الْحَمِيدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ زَيْدِ بْنِ الْخَطَّابِ سُئِلَ عُمَرُ عَنْ هَذِهِ الْآيَةِ: ﴿وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلَى شَهِدْنَا أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ﴾ فَقَالَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُسْأَلُ عَنْهَا، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى خَلَقَ آدَمَ، ثُمَّ مَسَحَ ظَهْرَهُ بِيَمِينِهِ، حَتَّى فَاسْتَخْرَجَ مِنْهُ ذُرِّيَّةً، فَقَالَ: خَلَقْتُ هَؤُلَاءِ لِلْجَنَّةِ، وَبِعَمَلِ أَهْلِ الْجَنَّةِ يَعْمَلُونَ، ثُمَّ مَسَحَ ظَهْرَهُ فَاسْتَخْرَجَ مِنْهُ ذُرِّيَّةً، فَقَالَ: خَلَقْتُ هَؤُلَاءِ لِلنَّارِ، وَبِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ يَعْمَلُونَ، فَقَالَ رَجُلٌ: يَا رَسُولَ اللَّهِ! فَفِيمَ الْعَمَلُ؟ قَالَ: فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّ اللَّهَ إِذَا خَلَقَ الْعَبْدَ لِلْجَنَّةِ، اسْتَعْمَلَهُ بِعَمَلِ أَهْلِ الْجَنَّةِ حَتَّى يَمُوتَ عَلَى عَمَلٍ مِنْ أَعْمَالِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، فَيُدْخِلُهُ بِهِ الْجَنَّةَ، وَإِذَا خَلَقَ الْعَبْدَ لِلنَّارِ، اسْتَعْمَلَهُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ، حَتَّى يَمُوتَ عَلَى عَمَلٍ مِنْ أَعْمَالِ أَهْلِ النَّارِ، فَيُدْخِلُهُ بِهِ النَّارَ».
99. از زید بن خطاب روایت شده است که در باره‌ی این آیه: ﴿ وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلَى شَهِدْنَا أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ﴾ [الأعراف: 172] «هنگامی که پروردگارت فرزندان آدم را از پشت آدمیزادگان پدیدار کرد و ایشان را بر خودشان گواه گرفت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ آنان گفتند: آری گواهی می‌دهیم، تا روز قیامت نگویید ما از این غافل و بی‌خبر بوده‌ایم»، از حضرت عمر سؤال شد. حضرت عمر فرمود: شنیدم که از پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ در باره‌ی این آیه سؤال می‌شد، فرمودند: «خداوند آدم را آفرید، سپس با دست راستش بر پشت او مسح کشید و از آن گروهی از فرزندان [ـش] را بیرون آورد و فرمود: این گروه را برای بهشت آفریده‌ام و به عمل اهل بهشت عمل خواهند کرد (اعمال اهل بهشت را انجام خواهند داد و به بهشت خواهند رفت)، سپس با دستش بر پشت آدم مسح کشید و گروه دیگری از فرزندان [ـش] را بیرون آورد و فرمود: این گروه را برای جهنم آفریده‌ام و به اعمال اهل آتش عمل خواهند کرد (اعمال اهل آتش را انجام خواهند داد و به آتش خواهند رفت)؛ آنگاه مردی گفت: ای پیامبر خدا! دیگر عمل برای چیست؟ حضرت عمر فرمود: پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرمودند: خداوند وقتی کسی را برای بهشت بیافریند، او را به انجام اعمال بهشتیان به کار می‌گیرد، تا زمانی که در حال انجام عملی از اعمال اهل بهشت می‌میرد (زمانی می‌میرد که در حال انجام اعمال اهل بهشت است)، پس خداوند او را وارد بهشت می‌کند و وقتی کسی را برای آتش بیافریند، او را به انجام اعمال اهل آتش به کار می‌گیرد، تا زمانی که در حال انجام کاری از کارهای اهل آتش می‌میرد، پس خداوند او را به سبب آن به آتش می‌اندازد».

بخاری، کتاب «بدء الخلق» باب: «ذکر الملائکة» و باب: [خلق آدم] و در کتاب «القدر» و کتاب «التوحید» باب: [﴿‏وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ‏﴾]
الفاظ حدیث زیر از روایت بخاری در کتاب «التوحید» گرفته شده است:
100- «عَنْ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: حَدَّثَنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - وَهُوَ الصَّادِقُ المَصْدُوقُ -: أَنَّ خَلْقَ أَحَدِكُمْ يُجْمَعُ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا - أَوْ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً - ثُمَّ يَكُونُ عَلَقَةً مِثْلَهُ، ثُمَّ يَكُونُ مُضْغَةً مِثْلَهُ، ثُمَّ يُبْعَثُ إِلَيْهِ المَلَكُ، فَيُؤْذَنُ بِأَرْبَعِ كَلِمَاتٍ: فَيَكْتُبُ رِزْقَهُ وَأَجَلَهُ وَعَمَلَهُ وَشَقِيٌّ أَوْ سَعِيدٌ، ثُمَّ يَنْفُخُ فِيهِ الرُّوحَ، فَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ الجَنَّةِ، حَتَّى لاَ يَكُونُ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ، فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ فَيَدْخُلُ النَّارَ، وَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ، حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ، فَيَعْمَلُ عَمَلَ أَهْلِ الجَنَّةِ فَيَدْخُلُهَا».
100. از عبدالله بن مسعود روایت شده است که گفت: پیامبر صادق و مصدوق برایمان سخن گفت و فرمودند: «آفرینش هرکدام از شما اینگونه است که چهل روز و چهل شب در شکم مادرش گرد آورده می‌شود – و یا (شک راوی) چهل شب (به صورت نطفه خواهد بود) – سپس به همان مدت به صورت علقه (خون بسته) درمی‌آید، سپس به همان مدت به مضغه (گوشت پاره) تبدیل می‌شود، سپس خداوند فرشته [ی مأموری] را به سویش می‌فرستد و به نوشتن چهار چیز دستور داده می‌شود: روزیِ او و اجل و عملش و این که سرانجام بدبخت یا خوش‌بخت خواهد بود، سپس در او روح می‌دمد و همانا یکی از شما عمل اهل بهشت را انجام می‌دهد، تا جایی که میان او و بهشت جز ذراعی فاصله نمی‌ماند، ولی این نوشته بر او سبقت می‌گیرد، پس کار اهل آتش را انجام می‌دهد و داخل آتش می‌گردد و همانا یکی از شما عمل اهل آتش (جهنم) را انجام می‌دهد، تا جایی که میان او و جهنم جز ذراعی فاصله نمی‌ماند، ولی این نوشته بر او سبقت می‌گیرد، پس کار اهل بهشت را انجام می‌دهد و داخل آن می‌گردد».

ادامه
و عمر و وطن و غیر آن، اما هیچکدام از این‌ها مورد سؤال نیستند و سبب پاداش یا عذابی نمی‌شوند و آن قسمت از وجود آدمی که مورد خطاب و سؤال و عذاب قرار می‌گیرد، اندیشه و باور اوست که عمل هم از آن سرچشمه می‌گیرد به قول مولانا جلال الدین بلخی در مثنوی:
بل، قضا حق است و جهد بنده حق
در تردد مانده‌ایم اندر دو کار
این که گویی: این کنم، یا آن کنم
هین! مباش اَعوَر چو ابلیس خَلَق
این تردد، کی بود بی‌اختیار؟!
خود دلیل اختیار است، ای صنم!

و این که خداوند فرموده است: «این گروه را برای آتش و آن گروه را برای بهشت آفریده‌ام»، مطابق پاسخ پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ به آن اعرابی، چنین مقید می‌شود:  «این گروه وقتی به دنیا می‌روند، اعمال اهل آتش را انجام می‌دهند و در نتیجه پس از مرگ به دوزخ می‌روند، پس گویی از هم اکنون آن‌ها را برای آتش آفریده‌ام و گروه بهشتی نیز به همین صورت» - ویراستار].

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۶۵ سوره مائده

💠 وَلَوْ : و اگر
💠 أَنَّ : همانا
💠 أَهْلَ : اهل
💠 الْكِتَابِ : کتاب
💠 آمَنُوا : ایمان می آوردند
💠 وَاتَّقَوْا : و پرهیزگاری می کردند
💠 لَكَفَّرْنَا : البته می‌زدودیم
💠 عَنْهُمْ : از آنها
💠 سَيِّئَاتِهِمْ : بدیهایشان را
💠 وَلَأَدْخَلْنَاهُمْ : و هر آینه در می‌آوردیم آنان را
💠 جَنَّاتِ : به باغ‌های
💠 النَّعِيمِ : سراسر نعمت

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۶۶ سوره مائده

💠 وَلَوْ : و تگر
💠 أَنَّهُمْ : همانا آنان
💠 أَقَامُوا : بر پا می‌داشتند
💠 التَّوْرَاةَ : تورات
💠 الْإِنجِيلَ : و انجیل را
💠 وَ مَا : و آنچه را که
💠 أُنزِلَ : فروفرستاده شد
💠 إِلَيْهِم : به سوی آنان
💠 مِّن : از (جانب)
💠 رَّبِّهِمْ : پروردگارشان
💠 لَأَكَلُوا : البته می خوردند
💠 مِن : از
💠 فَوْقِهِمْ : بالای سرشان (نعمت آسمانی)
💠 وَ مِن : و از
💠 تَحْتِ : زیر
💠 أَرْجُلِهِم ۚ: پاهایشان (= نعمت زمینی)
💠 مِنْهُمْ : از آنان
💠 أُمَّةٌ : امّتی
💠 مُّقْتَصِدَةٌ : میانه رواند
💠 وَ كَثِيرٌ : و بسیاری
💠 مِنْهُمْ : از آنان
💠 سَاءَ مَا: بد است آنچه
💠 يَعْمَلُونَ : می دکنند

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۶۷ سوره مائده

💠 يَا أَيُّهَا : ای
💠 الرَّسُولُ : ای پیامبر
💠 بَلِّغْ : ابلاغ کن
💠 مَا : آنچه را که
💠 أُنزِلَ : فروفرستاده شده است
💠 إِلَيْكَ : به سوی
💠 مِن : از (جانب)
💠 رَّبِّكَ ۖ: پروردگارت
💠 وَإِن : و اگر
💠 لَّمْ تَفْعَلْ : چنین نکنی
💠 فَمَا بَلَّغْتَ : پس نرسانده‌ای
💠 رِسَالَتَهُ ۚ : پیامش را
💠 وَاللَّهُ : و الله
💠 يَعْصِمُكَ : نگاه می دارد تو را
💠 مِنَ : از (گزند)
💠 النَّاسِ ۗ: مردم
💠 إِنَّ : همانا
💠 اللَّهَ : الله
💠 لَا يَهْدِي : هدایت نمی‌کند
💠 الْقَوْمَ : گروه
💠 الْكَافِرِينَ : کافران را

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۶۸ سوره مائده

💠 قُلْ : بگو
💠 يَا : ای
💠 أَهْلَ : اهل
💠 الْكِتَابِ : کتاب
💠 لَسْتُمْ : نیستید شما
💠 عَلَىٰ : بر
💠 شَيْءٍ : بر چیزی (پایبند)
💠 حَتَّىٰ : تا آنکه
💠 تُقِيمُوا : برپا دارید
💠 التَّوْرَاةَ : تورات
💠 وَالْإِنجِيلَ : و انجیل را
💠 وَمَا : و آنچه را که
💠 أُنزِلَ : فروفرستاده شده
💠 إِلَيْكُم : به سوی شما
💠 مِّن : از (جانب)
💠 رَّبِّكُمْ ۗ: پروردگارتان
💠 وَلَيَزِيدَنَّ : و هر آینه می افزاید
💠 كَثِيرًا : بسیاری
💠 مِّنْهُم : از آنان را
💠 مَّا : آنچه
💠 أُنزِلَ : فروفرستاده شده است
💠 إِلَيْكَ: به سوی تو
💠 مِن : از (جانب)
💠 رَّبِّكَ : پروردگارت
💠 طُغْيَانًا : بر سرکشی
💠 وَكُفْرًا ۖ: و کفرشان
💠 فَلَا تَأْسَ : پس اندوه مخور
💠 عَلَى : بر
💠 الْقَوْمِ : گروه
💠 الْكَافِرِينَ : کافران

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۶۹ سوره مائده

💠 إِنَّ : همانا
💠 الَّذِينَ : کسانی که
💠 آمَنُوا : ایمان آوردند
💠 وَالَّذِينَ : و کسانی که
💠 هَادُوا : یهودی شدند
💠 وَالصَّابِئُونَ : و صابئان
💠 وَالنَّصَارَىٰ : و مسیحیان
💠 مَنْ : هر کس (از آنان) که
💠 آمَنَ : ایمان آوَرَد
💠 بِاللَّهِ : به الله
💠 وَالْيَوْمِ : و روز
💠 الْآخِرِ : واپسین
💠 وَعَمِلَ : و کند
💠 صَالِحًا : کار شایسته
💠 فَلَا خَوْفٌ : پس نه ترسی
💠 عَلَيْهِمْ : بر آنان است
💠 وَلَا : و نه
💠 هُمْ : آنان
💠 يَحْزَنُونَ : اندوهگین می شوند

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۷٠ سوره مائده

💠 لَقَدْ : به درستی که
💠 أَخَذْنَا : گرفتیم
💠 مِيثَاقَ : پیمان استوار را
💠 بَنِي : از بنی
💠 إِسْرَائِيلَ : اسرائیل
💠 وَأَرْسَلْنَا : و فرستادیم
💠 إِلَيْهِمْ: به سوی شان
💠 رُسُلًا ۖ: پیامبرانی را
💠 كُلَّمَا : هرگاه
💠 جَاءَهُمْ : آورد برای ایشان
💠 رَسُولٌ : پیامبری
💠 بِمَا : چیزی را که
💠 لَا تَهْوَىٰ : نمی‌خواست
💠 أَنفُسُهُمْ : دلهایشان
💠 فَرِيقًا : گروهی را
💠 كَذَّبُوا : دروغگو شمردند
💠 وَ فَرِيقًا : و گروهی را (هم)
💠 يَقْتُلُونَ : می کشتند

📌 ذکر فعل (کَذَّبُوا) به صورت ماضی، و فعل (یَقْتُلُونَ) به صورت مضارع، بیانگر پیشه ناپاک گذشته و حالِ بنی‌اسرائیل است.

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓

صفحه ⇔ 119

🎤ای نبی محمد جان

🎶 بدون موزیک

به زبان #فارسی

💢 سورة الکهف

╲\╭┓
╭🌸 🍃🌸🌺🌸
┗╯\╲🍃🍂🌸🍃🍂
الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍ
╲\╭┓
╭🌸 🍃🌸🌺🌸
┗╯\╲🍃🍂🌸🍃🍂
الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍ
╲\╭┓
╭🌸 🍃🌸🌺🌸
┗╯\╲🍃🍂🌸🍃🍂
الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍ
╲\╭┓
╭🌸 🍃🌸🌺🌸
┗╯\╲🍃🍂🌸🍃🍂
الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍ
╲\╭┓
╭🌸 🍃🌸🌺🌸
┗╯\╲🍃🍂🌸🍃🍂
الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍ

پیامبر ﷺ فرمودند:
💙در روز و شب جمعه بر من صلوات بفرستید، و هر کس بر من صلوات بفرستد، خداوند ۱۰ بار بر او صلوات می‌فرستد.» [رواه بيهقی/5994]♥️

💙اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّد، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيد
اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّد، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلَى آل إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيد🤍

مسواك زدن در روز جمعه

🔹 عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضی الله عنه : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ قَالَ: «لَوْلا أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي، أَوْ عَلَى النَّاسِ، لأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاكِ مَعَ كُلِّ صَلاةٍ». (بخارى:887)

🔸ترجمه: ابوهريره رضی الله عنه مي گويد: رسول ‏الله ﷺ فرمود: «اگر بر امت من، يا بر مردم دشوار نمي‏شد، به آنان دستور مي دادم كه براي هر نماز، مسواك بزنند».

🌧اللهم صل علی سیدنا محمد و علی آله وسلم🌧
#استوری، #درود

🔹 خواندن سوره فاتحه در نماز جنازه

🔻عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّه عَنْهُمَا: أَنَّهُ صَلَّى عَلَى جَنَازَةٍ، فَقَرَأَ بِفَاتِحَةِ الْكِتَابِ قَالَ: لِيَعْلَمُوا أَنَّهَا سُنَّةٌ. (بخارى:1335)

🔺ترجمه: از ابن عباس رضي الله عنهما روايت است كه: او در نماز جنازه، سوره فاتحه را خواند و گفت: (اين كار را كردم) تا مردم بدانند كه (خواندن فاتحه در نماز جنازه) سنت است. (البته اينجا مراد خواندن با صداي بلند است.( مترجم)

پس‌مانده‌ي نوشيدني=‌سؤر



سؤر: آبی ‌که بعد از نوشیدن در ظرف می‌ماند، و آن چند نوع است‌:



1-پس ما‌نده‌ي انسا‌ن‌:

پس مانده‌ي انسان‌ که پاک است‌، خواه مسلمان‌، یا کافر، یا جنب یا قاعده باشد. اما مراد از قول خدا: (إنما المشركون نجس) [‌بیگمان مشرکان نجسند]‌ نجاست معنوی است‌، زیرا اعتقادشان باطل و پوچ است و از آلودگیها و نجاسات پرهیز نمی‌کنند، مقصود، آن نیست‌ که ذات و بدنشان نجس است‌، و حال آنکه با مسلمانان معاشرت و اختلاط داشتند و پیک‌ها و هیاتهای نمایندگیشان‌، به حضور پیامبر صلي الله عليه و سلم می‌آمدند و به مسجدالنبی نیز داخل می‌شدند و ایشان دستور نمی‌داد، چیزهایی را که با بدن

آنان تماس داشته است‌، بشویند. از حضرت عایشه -‌رضی الله عنها -‌روایت شده است‌ که ‌گفته است‌: (كنت أشرب وأنا حائض، فأناوله النبي صلى الله عليه وسلم، فيضع فاه على موضع في) [‌زمانی که قاعده می‌شدم آب می‌نوشیدم و در همان ظرف آنرا به پیامبر صلي الله عليه و سلم نیز می‌دادم‌ که ایشان دهان بر جای دهان من می‌گذاشتند و از آن می‌نوشیدند]‌‌. مراد آنست ‌که از همانجا که عایشه‌(‌ره‌) می‌نوشید، پيغمبر صلي الله عليه و سلم می‌نوشید. بروایت مسلم‌.



2- پس ما‌نده‌ي حیوانی که ‌گوشتش حلال و خوردنی است‌:

پس مانده‌ي این نوع حیوانات پاک است‌، زیرا آب دهانشان= لعاب‌، از گوشت پاک پدیدار می‌گردد و حکم آن را دارد. ابوبکر بن المنذر گفته است‌: همه‌ي دانشمندان “‌‌فقه‌“ به اجماع می‌گویند که پس مانده‌ي آنچه‌ که ‌گوشتش خورده می‌شود، جایز است که آن را نوشيد و بدان وضو گرفت‌.



٣-پس ما‌نده‌ي استر و خر و درندگا‌ن و پرندگا‌ن شکاری:

بنا به روایت جابر رضي الله عنه پس مانده‌ي این حیوانات نیز پاک است زیرا از او روایت شده است‌ که‌: از پیامبر صلي الله عليه و سلم سوال شد: آیا با آب پس مانده‌ای ‌که خر از آن نوشیده است وضو بگیریم‌؟ فرمودند: “‌آری‌، و بدانچه پس مانده همه درندگان است‌“‌‌، این حدیث را شافعی و دارقطنی و بیهقی نقل‌ کرده‌اند. بیهقی گوید: سندهای این حدیث را اگر پهلوی هم بگذاریم رویهمرفته قوی هستند.

پیامبر صلي الله عليه و سلم در یکی از سفرها شبی بیرون رفت و از کنار مردی ‌گذشتند،‌ که بر لب حوض آب خود نشسته بود. عمر رضي الله عنه از آن مرد سوال‌ کرد: آیا امشب درندگان از این حوض شما آب نوشیده‌اند؟ آنگاه پیامبر صلي الله عليه و سلم به وی ‌گفت‌: (يا صاحبَ المقراةِ لاتخبره، هذا متكلف! لها ما حملت في بطونها، ولنا ما قي شراب وطهور) [ای صاحب حوض به وی خبر مده‌، زیرا او سخت‌گیر است‌، آنچه‌ که حیوانات درنده خورده‌اند، مال خودشان است و آنچه ‌که مانده است‌، ما از آن می‌نوشیم و وضو مي‌گیریم‌]‌‌. دارقطنی این حدیث را روایت‌ کرده است‌، و از یحیی بن سعید روایت شده است که‌: “‌‌عمربن خطاب همراه ‌گروهی‌ که عمروعاص نیز با آنها بود، بیرون رفتند تا اینکه بر حوضی فرود آمدند، عمرو عاص از صاحب حوض پرسید: حیوانات وحشی و درندگان بدین حوض شما می‌آیند؟ عمر گفت‌: به ما جواب نده، زیرا درندگان برما وارد می‌شوند و ما نیز بر آنها وارد می‌شویم‌“‌‌. امام مالک در “‌‌موطا”‌ این حدیث را روایت کرده است‌.



٤- پس مانده‌ي ‌گربه‌:

بنا به حدیث کبشه دختر کعب‌، زن ابوقتاده‌، پس مانده‌ي گربه پاک است‌،‌ کبشه گوید: ابوقتاده نزد وی آمد و برای او آب ریخت‌، در آنوقت گربه‌ای آمد، ابوقتاده ظرف آب را برای‌ گربه نگاه داشت تا از آن نوشید، و من به وی خیره شده بودم‌، گفت‌: آیا تعجب می‌کنی‌؟ ‌گفتم‌: آری‌، گفت‌: پیامبر صلي الله عليه و سلم فرموده است‌: (إنها ليست بنجس، إنها من الطوافين عليكم والطوافات) [‌گربه نجس نیست زيرا گربه‌ها خیلی پیش شما می‌آیند و رفت و آمد می‌کنند]‌‌. پنج نفر از اصحاب صحاح آنرا نقل کرده‌اند. ترمذی گفته است‌: این حدیث‌: “‌‌حسن و صحیح‌“ است‌، و بخاری و دیگران آنرا “‌‌صحیح‌“‌ دانسته‌اند.



5-پس ما‌نده‌ي سگ و خوک‌:

پس مانده‌ي سگ و خوک نجس است و اجتناب از آن واجب است‌. علت نجاست پس مانده‌ي سگ بنا به حدیثی است‌ که بخاری و مسلم آنرا از ابوهریره رضي الله عنه روایت کرده‌اند که‌: پیامبر صلي الله عليه و سلم گفته است‌: (إذا شرب الكلب في إناء أحدكم فليغسله سبعا) [هرگاه سگ از ظرف آب یکی

از شما آب نوشید، هفت بار آنرا بشوید]‌‌. امام احمد و مسلم متن این حدیث را چنین نقل‌کرده‌اند: (طهور إناء أحدكم إذا ولغ فيه الكلب أن يغسله سبع مرات أولاهن بالتراب) [وقتی‌که سگ به ظروف شما دهن زد یا لیسید، باید آنها را هفت بار با آب بشوید که بار اول باید آب خاک آلود باشد]‌‌. و اما دلیل نجاست پس مانده‌ي خوک آنست‌ که حیوان آلوده و پلید و نجس است‌.

ترمذی، باب [سورة الأعراف]

95- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: لَمَّا خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ، مَسَحَ ظَهْرَهُ، فَسَقَطَ مِنْ ظَهْرِهِ كُلُّ نَسَمَةٍ، هُوَ خَالِقُهَا إِلَى يَوْمِ القِيَامَةِ، وَجَعَلَ بَيْنَ عَيْنَيْ كُلِّ إِنْسَانٍ مِنْهُمْ وَميضاً مِنْ نُورٍ، ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى آدَمَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ، مَنْ هَؤُلَاءِ؟ قَالَ: هَؤُلَاءِ ذُرِّيَّتُكَ، فَرَأَى رَجُلًا مِنْهُمْ فَأَعْجَبَهُ وَبِيصُ مَا بَيْنَ عَيْنَيْهِ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ، مَنْ هَذَا؟ قَالَ: هَذَا رَجُلٌ مِنْ آخِرِ الأُمَمِ مِنْ ذُرِّيَّتِكَ، يُقَالُ لَهُ دَاوُدُ، فَقَالَ: رَبِّ، كَمْ جَعَلْتَ عُمْرَهُ؟ قَالَ: سِتِّينَ سَنَةً، قَالَ: أَيْ رَبِّ، زِدْهُ مِنْ عُمْرِي أَرْبَعِينَ سَنَةً، فَلَمَّا قُضِيَ عُمْرُ آدَمَ، جَاءَهُ مَلَكُ المَوْتِ، فَقَالَ: أَوَلَمْ يَبْقَ مِنْ عُمْرِي أَرْبَعُونَ سَنَةً؟ قَالَ: أَوَلَمْ تُعْطيهَا ابْنَكَ دَاوُدَ؟ قَالَ: فَجَحَدَ آدَمُ، فَجَحَدَتْ ذُرِّيَّتُهُ، وَنُسِّيَ فَنُسِّيَتْ ذُرِّيَّتُهُ، وَخَطِئَ آدَمُ فَخَطِئَتْ ذُرِّيَّتُهُ».
95. از ابوهریره روایت شده است که گفت: پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرمودند: «وقتی که خداوند آدم را آفرید، پشتش را مسح کرد، پس از پشتش همه‌ی انسان‌هایی که او آفریننده‌ی آن‌هاست تا روز قیامت، بیرون آمدند و خدا بین دو چشم هریک از آن‌ها برقی (روشنایی) از نور قرار داد و سپس آن‌ها را بر آدم عرضه کرد (به آدم نشان داد)؛ آدم گفت: خدایا! این‌ها چه کسانی هستند؟ خداوند فرمود: این‌ها فرزندان تو هستند، آنگاه آدم در میان آن‌ها مردی را دید که روشنایی مابین چشمانش او را به تعجب واداشت و بسیار زیبا بود. گفت: خدایا! این کیست؟ فرمود: این مردی از آخرین امت‌ها از فرزندان توست، به او گفته می‌شود داود؛ آدم عرض کرد: خدایا! عمرش را چه قدر قرار داده‌ای؟ فرمود: شصت سال؛ گفت: خدایا! چهل سال از عمر مرا به او ببخش (از عمر من کم کن). وقتی که عمر آدم به پایان رسید، ملک الموت نزدش آمد [تا جانش را بگیرد]؛ آدم گفت: آیا مگر چهل سال از عمرم باقی نمانده است؟ گفت: مگر آن را به فرزندت داود نبخشیدی؟ پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرمودند: آدم انکار کرد، پس فرزندانش هم انکار کردند؛ آدم فراموش کرد، پس فرزندانش هم فراموش کردند؛ آدم دچار خطا شد، پس فرزندانش هم دچار خطا شدند (یعنی فرزندان آدم نیز همچون پدرشان در زندگی برخی از مسایل را انکار می‌کنند و برخی را فراموش می‌کنند و نیز دچار خطا می‌شوند)».
ترمذی می‌گوید: این حدیث حسن صحیح است.

نماز جنازه

🔻نماز خواندن بر زني كه در دوران نفاس، در گذشته است

▪️ عَنْ سَمُرَةَ بْنِ جُنْدَبٍ رضی الله عنه قَالَ: صَلَّيْتُ وَرَاءَ النَّبِيِّ ﷺ عَلَى امْرَأَةٍ مَاتَتْ فِي نِفَاسِهَا، فَقَامَ عَلَيْهَا وَسَطَهَا. (بخارى:1331)

▫️ترجمه: سمره بن جندب رضی الله عنه مي گويد: همراه رسول الله ﷺ بر زني كه ايام نفاس (زايمان) فوت كرده بود, نماز جنازه خوانديم. آنحضرت ﷺ مقابل كمر ميت، ايستاد. (و نماز خواند).

سورة ق الشيخ عبدالرحمن الشويع

#السور_المكتملة

د-‌آبی ‌كه با نجا‌ست تما‌س پیدا كرده است‌: دو حالت دارد:

اول‌، آلودگی آب بنحوی باشد كه طعم و مزه و رنگ و بوی آن تغییر نموده باشد كه در این حالت به اجماع فقهاء نمی‌توان بدان طهارت‌ گرفت و پاك‌كننده نیست‌. ابن المنذر و ابن الملقّن هر دو این قول را نقل كرده‌اند.

حالت دوم‌، آنست كه آب بصورت مطلق باقی بماند و هیچیك از اوصاف سه‌گانه فوق تغییر نكرده باشد، در این حالت‌، آن آب پاك و پاك‌كننده است‌، خواه اندك باشد یا فراوان‌.

دلیل این مطلب حدیثی است كه از ابوهریره رضي الله عنه نقل شده است كه: یك مرد عرب بیابان نشین در مسجد شاشید و مردم خواستند او را بزنند، كه پیامبر صلي الله عليه و سلم فرمود: (دعوه و أريقوا على بوله سجلا من ماء، أو ذنوبا من ماء، فإنما بعثتم ميسرين ولم تبعثوا معسرين) [‌او را بحال خود واگذارید و یك سطل آب بر جای ادرار او بریزید، زیرا رسالت شما آنست‌ كه بر مردم آسان بگیرید، نه اینكه مردم را به دشواری و سختی افكنید]‌‌. بجز مسلم‌، جماعت محدثین این حدیث را روایت‌ كرده‌اند.

و هم چنین از ابوسعید خدری‌ رضي الله عنه روایت شده است كه‌: از پیامبر سوال شد كه آیا می‌توانیم از چاه “‌بُضاعة‌“[7]‌‌ وضو بگیریم‌؟ پیامبر فرمود: (الماء طهور لا ينجسه شئ) [‌آب پاكیزه و پاك‌كننده است‌، چیزی آنرا آلوده نمی‌كند]‌‌. بروایت شافعی وابوداود و نسائی و ترمذی‌. ترمذی آن را ‌“‌حسن‌“‌ دانسته و امام احمد گفته است‌: حدیث چاه بضاعه “‌‌صحیح‌“‌ است‌، و یحیی بن معین و ابومحمد بن حرم نیز آن را “‌‌صحیح‌” دانسته‌اند. ابن عباس و ابوهریره و حسن بصری و ابن المسیب و عكرمه و ابن ابی لیلی و ثوری و داود طاهری و نخعی و مالك و دیگران نیز چنین رای داده‌اند، و امام محمد غزالی گفته‌اند: دوست داشتم كه مذهب امام شافعی درباره‌ي آب بمانند مذهب امام مالك می‌بود.

و اما حدیث عبدالله بن عمر رضی الله عنهما -‌كه ‌گفته است پیامبر صلي الله عليه و سلم فرموده‌اند: (إذا كان الماء قلتين لم يحمل الخبث) [‌هرگاه آب مقدار دو قله = "384 كیلو بر حسب وزن و مكعبی‌ كه هر طرف آن ٥/٣ وجب شخص معمولی باشد یعنی هفتاد و پنج سانتی‌متر بتوان 3=75cm3"‌ -‌باشد نجس نمی‌شود و آلودگی را در خود نگه نمی‌دارد]‌‌، این حدیت را پنج نفر از صحاح روایت‌ كرده‌اند. این حدیث از نظر متن و سند مضطرب است‌. “‌‌ابن عبدالبر“‌، در كتاب “‌‌التمهید”‌ گفته است‌: رأی شافعی نسبت به حدیث “‌قلتین‌“‌ از نظر تئوری ضعیف و از نظر خبر و روایتی هم ثابت نشده است‌.



--------------------------------------------------------------------------------

[1] ‌طهارت و پاكيزگی یا حقيقی است مانند طهارت با آب و یا حكمی است و اعتباري، مانند طهارت با خاك در تیمم‌. «‌مولف‌»

[2] سورة الانفال آية: 11.

[3] سورة الفرقان آية 48.

[4] ‌بغیر از ترمذی همه‌ي اصحاب حدیث این روایت را نقل ‌كرده‌اند. «مؤ‌لف‌»

[5] ‌پيامبر صلي الله عليه و سلم در جوا‌ب نگفت‌: «‌نعم‌، آری‌»‌، تا حكم با علت آ‌ن همرا‌ه باشد كه پاكی آنست و حكم دیگری را ‌كه از آن سوا‌ل نكرده بود بدان افزو‌د كه عبارت است از حلا‌ل بودن مردار دریا، و ‌این شيوه زيباترین شيوه ‌فتوی ا‌ست‌. «‌مولف‌»

[6] سورة المائدة بعض الاية 6.

[7] چاه بضاعة‌، چاهی بود در مدینه‌، ابوداو‌د گوید: از قتیبه بن سعيد شنيده‌ام كه گفته‌: از عمق چاه بضاعه سوال‌ كرد‌م‌، ‌گفتند: ،وقتی ‌كه آبش فراوان باشد تا عو‌رت ا‌نسان می‌رسد، ‌گفتم ا‌گر كاهش یابد؟ گفت‌: پایین‌تر ا‌ز عورت را می‌پوشاند. ابو‌داود گوید: عبای خود را بر آن بهن ‌كردم و آنوقت عبا را اندازه گرفتم‌ كه عرض آن شش ذراع بود، از باغبان سوال ‌كردم‌ كه ساختمان آن تغيير داده شده است‌؟ ‌گفت‌: نه‌، دیدم ‌كه رنگ آب آن تغيير كرده بود.

ج-‌آبی‌كه چیز پا‌كی‌ با ‌آن مخلوط‌ گردد، مانند صابون و زعفران و آرد و چيزهای دیگری‌ كه غالباً با آب همراه نیستند (‌و خود جداگانه وجود دارند و آب در معرض آمیزش با آنها قرار ندارد)‌.

حكم چنین آبی‌، آنست‌ كه مادامی كه‌، بتوان بدان‌، آب مطلق ‌گفت‌، پاك و پاك كننده است‌، ولی اگر از صورت آب بیرون آید و آنقدر بدان اشیاء آلوده باشد، كه نتوان بدان آب‌ گفت‌، آن وقت پاك است‌، ولی پاك‌كننده نیست‌. از ام عطیم نقل شده است‌: “‌‌وقتی‌ كه زینب دختر پيامبر وفات كرد، ایشان نزد ما آمدند و گفتند: (إغسلها ثلاثا أو خمسا أو أكثر من ذلك - إن رأيتن - بماء وسدر واجعلن في الاخيرة كافورا أو شيئا من كافور، فإذا فرغتن فآذنني...) [او را سه بار یا پنج باز یا بیشتر - ‌برحسب رأی خود -‌با آب آمیخته به سدر بشویید و در پایان‌، آب آمیخته با كافور، بروی بریزید، هرگاه فارغ شدید مرا خبر كنید]‌‌. وقتیكه از شستن او فارغ شدیم‌، ایشان را خبر كردیم‌، و او “‌‌ازاری‌“‌ را به ما داد و فرمود: (أشعرنها إياهُ) [‌آن ازار را به وی بپوشانید]‌‌. بروایت همه محدثین‌. و معلوم است كه میت را با آبی باید شست‌،‌ كه زندگان بتوانند، بدان طهارت گیرند. و امام احمد و نسائی و ابن خزیمه‌، حدیثی را از ‌“‌ام هانی‌ء‌“‌ نقل كرده‌اند كه‌: پیامبر همراه با میمونه‌، از آب كاسه‌ای غسل نمودند كه اثر خمیر در آن پیدا بود”‌‌. در این حدیث از مخلوط بودن آب سخن رفته است لیكن آلودگی آب آنمقدار نبوده است‌،‌ كه نتوان بدان آب مطلق‌ گفت‌.

الف -آب مطق و خالص‌:

آبی ‌كه خالص باشد و چيزی به آن آمیخته نباشد، هم خود پاك است و هم پاك‌كننده‌ي چیزهای دیگر است‌.

و انواع آن بشرح زیر است‌:

1-آب باران و برف و تگرگ‌‌: این نوع آب پاك و پاك ‌كننده است‌. زیرا خداوند می‌فرماید: (وينزل عليكم من السماء ماء ليطهركم به)[2] [‌خداوند از آسمان آبی برای شما فرو فرستاد تا با آن شما را پاك سازد]‌‌.

(وأنزلنا من السماء ماء طهورا)[3] [ما از آسمان آبی فرو فرستادیم كه پاك و پاك كننده است‌]‌‌.

ابوهریره‌ رضي الله عنه گوید:

پیامبر صلي الله عليه و سلم هر وقت در نماز تكبیرة ‌الاحرام را می‌گفت قبل از قرائت (‌فاتحه‌) اندكی سكوت می‌كرد. گفتم‌: ای پیامبر خدای - پدر و مادرم بفدایت باد - در این مدت سكوت بین تكبیر و قرائت چه می‌گوئی‌؟ فرمود، می‌گویم‌:

(أقول اللهم باعد بيني وبين خطاياي كما باعدت بين المشرق والمغرب، اللهم نقني من خطاياي كما ينقى الثوب الابيض من الدنس، اللهم اغسلني من خطاياي بالثلج
والماء والبرد)[4]

[‌خداوندا باندازه‌ي فاصله بین مشرق و مغرب مرا از گناهانم دور ساز. خداوندا آن چنان‌ كه لباس سفید از چرك شسته و پاكیزه می‌شود، مرا از گناهانم پاكیزه ‌گردان‌. خداوندا مرا از گناهانم بشوی با آب برف و باران و تگرك‌]‌‌.

2-‌آب دریا‌: ابوهریره‌ رضي الله عنه گوید: مردی از پیامبر صلي الله عليه و سلم سوال‌ كرد و گفت‌: ای رسول خدا، ما به سفر دریا می‌رویم و با خود كمی آب برمی‌داریم‌، اگر با آن وضو بگیريم، تشنه می‌مانیم‌، آیا با آب دریا وضو بگیریم‌؟ پیامبر صلي الله عليه و سلم گفت: (هو الطهور ماؤه، الحل ميتته)[5] [‌آب دریا پاك و پاك‌كننده است و مردار دریا حلال است‌]‌، پنج نفر از اصحاب حدیث این روایت را نقل ‌كرده‌اند. و ترمذی ‌گفته است‌: این حدیث «‌حسن‌» و «‌صحیح‌» است‌، و از محمد پسر اسماعیل بخاری درباره‌ي این حدیث پرسیدم‌، گفت‌: حدیثی است «‌صحیح‌»‌.

٣-‌آب زمزم‌: زیرا علی‌ رضي الله عنه روایت كرده است‌: (أن رسول الله صلى الله عليه وسلم دعا بسجل (1) من ماء زمزم فشرب منه وتوضأ) [‌پیامبر صلي الله عليه و سلم سطلي از آب زمزم خواست‌، و از آن نوشید و وضو گرفت‌]‌‌. بروایت امام احمد.

٤-‌آبی ‌كه بسبب زیاد ماندن یا بسبب محلش یا با آمیختن به چیزی‌ كه غالباً، از آن جدا نیست مانند خزه و علف هرزه و برگ درختان‌، تغییر كرده باشد، باتفاق نظر علماء‌، آب مطلق شامل این نوع آب نیز می‌شود. و این بدان علت است‌ كه بطور كلی آنچه را كه بدان آب ‌گویند، بدون قید دیگری پیش یا بدنبال آن بیاورند، آب مطلق است‌، و در نتیجه پاك و پاك‌كننده است و می‌توان بدان طهارت ‌كرد، خداوند گوید: (فلم تجدوا ماء فتيمموا)[6] [‌... و آب (‌برای غسل یا وضو) نیافتید با خاك پاك ‌تيمم كنید ...]‌‌.

ترمذی، باب [سورة الأعراف]

95- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: لَمَّا خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ، مَسَحَ ظَهْرَهُ، فَسَقَطَ مِنْ ظَهْرِهِ كُلُّ نَسَمَةٍ، هُوَ خَالِقُهَا إِلَى يَوْمِ القِيَامَةِ، وَجَعَلَ بَيْنَ عَيْنَيْ كُلِّ إِنْسَانٍ مِنْهُمْ وَميضاً مِنْ نُورٍ، ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى آدَمَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ، مَنْ هَؤُلَاءِ؟ قَالَ: هَؤُلَاءِ ذُرِّيَّتُكَ، فَرَأَى رَجُلًا مِنْهُمْ فَأَعْجَبَهُ وَبِيصُ مَا بَيْنَ عَيْنَيْهِ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ، مَنْ هَذَا؟ قَالَ: هَذَا رَجُلٌ مِنْ آخِرِ الأُمَمِ مِنْ ذُرِّيَّتِكَ، يُقَالُ لَهُ دَاوُدُ، فَقَالَ: رَبِّ، كَمْ جَعَلْتَ عُمْرَهُ؟ قَالَ: سِتِّينَ سَنَةً، قَالَ: أَيْ رَبِّ، زِدْهُ مِنْ عُمْرِي أَرْبَعِينَ سَنَةً، فَلَمَّا قُضِيَ عُمْرُ آدَمَ، جَاءَهُ مَلَكُ المَوْتِ، فَقَالَ: أَوَلَمْ يَبْقَ مِنْ عُمْرِي أَرْبَعُونَ سَنَةً؟ قَالَ: أَوَلَمْ تُعْطيهَا ابْنَكَ دَاوُدَ؟ قَالَ: فَجَحَدَ آدَمُ، فَجَحَدَتْ ذُرِّيَّتُهُ، وَنُسِّيَ فَنُسِّيَتْ ذُرِّيَّتُهُ، وَخَطِئَ آدَمُ فَخَطِئَتْ ذُرِّيَّتُهُ».
95. از ابوهریره روایت شده است که گفت: پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرمودند: «وقتی که خداوند آدم را آفرید، پشتش را مسح کرد، پس از پشتش همه‌ی انسان‌هایی که او آفریننده‌ی آن‌هاست تا روز قیامت، بیرون آمدند و خدا بین دو چشم هریک از آن‌ها برقی (روشنایی) از نور قرار داد و سپس آن‌ها را بر آدم عرضه کرد (به آدم نشان داد)؛ آدم گفت: خدایا! این‌ها چه کسانی هستند؟ خداوند فرمود: این‌ها فرزندان تو هستند، آنگاه آدم در میان آن‌ها مردی را دید که روشنایی مابین چشمانش او را به تعجب واداشت و بسیار زیبا بود. گفت: خدایا! این کیست؟ فرمود: این مردی از آخرین امت‌ها از فرزندان توست، به او گفته می‌شود داود؛ آدم عرض کرد: خدایا! عمرش را چه قدر قرار داده‌ای؟ فرمود: شصت سال؛ گفت: خدایا! چهل سال از عمر مرا به او ببخش (از عمر من کم کن). وقتی که عمر آدم به پایان رسید، ملک الموت نزدش آمد [تا جانش را بگیرد]؛ آدم گفت: آیا مگر چهل سال از عمرم باقی نمانده است؟ گفت: مگر آن را به فرزندت داود نبخشیدی؟ پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرمودند: آدم انکار کرد، پس فرزندانش هم انکار کردند؛ آدم فراموش کرد، پس فرزندانش هم فراموش کردند؛ آدم دچار خطا شد، پس فرزندانش هم دچار خطا شدند (یعنی فرزندان آدم نیز همچون پدرشان در زندگی برخی از مسایل را انکار می‌کنند و برخی را فراموش می‌کنند و نیز دچار خطا می‌شوند)».
ترمذی می‌گوید: این حدیث حسن صحیح است.

ج-‌آبی‌كه چیز پا‌كی‌ با ‌آن مخلوط‌ گردد، مانند صابون و زعفران و آرد و چيزهای دیگری‌ كه غالباً با آب همراه نیستند (‌و خود جداگانه وجود دارند و آب در معرض آمیزش با آنها قرار ندارد)‌.

حكم چنین آبی‌، آنست‌ كه مادامی كه‌، بتوان بدان‌، آب مطلق ‌گفت‌، پاك و پاك كننده است‌، ولی اگر از صورت آب بیرون آید و آنقدر بدان اشیاء آلوده باشد، كه نتوان بدان آب‌ گفت‌، آن وقت پاك است‌، ولی پاك‌كننده نیست‌. از ام عطیم نقل شده است‌: “‌‌وقتی‌ كه زینب دختر پيامبر وفات كرد، ایشان نزد ما آمدند و گفتند: (إغسلها ثلاثا أو خمسا أو أكثر من ذلك - إن رأيتن - بماء وسدر واجعلن في الاخيرة كافورا أو شيئا من كافور، فإذا فرغتن فآذنني...) [او را سه بار یا پنج باز یا بیشتر - ‌برحسب رأی خود -‌با آب آمیخته به سدر بشویید و در پایان‌، آب آمیخته با كافور، بروی بریزید، هرگاه فارغ شدید مرا خبر كنید]‌‌. وقتیكه از شستن او فارغ شدیم‌، ایشان را خبر كردیم‌، و او “‌‌ازاری‌“‌ را به ما داد و فرمود: (أشعرنها إياهُ) [‌آن ازار را به وی بپوشانید]‌‌. بروایت همه محدثین‌. و معلوم است كه میت را با آبی باید شست‌،‌ كه زندگان بتوانند، بدان طهارت گیرند. و امام احمد و نسائی و ابن خزیمه‌، حدیثی را از ‌“‌ام هانی‌ء‌“‌ نقل كرده‌اند كه‌: پیامبر همراه با میمونه‌، از آب كاسه‌ای غسل نمودند كه اثر خمیر در آن پیدا بود”‌‌. در این حدیث از مخلوط بودن آب سخن رفته است لیكن آلودگی آب آنمقدار نبوده است‌،‌ كه نتوان بدان آب مطلق‌ گفت‌.

د-‌آبی ‌كه با نجا‌ست تما‌س پیدا كرده است‌: دو حالت دارد:

اول‌، آلودگی آب بنحوی باشد كه طعم و مزه و رنگ و بوی آن تغییر نموده باشد كه در این حالت به اجماع فقهاء نمی‌توان بدان طهارت‌ گرفت و پاك‌كننده نیست‌. ابن المنذر و ابن الملقّن هر دو این قول را نقل كرده‌اند.

حالت دوم‌، آنست كه آب بصورت مطلق باقی بماند و هیچیك از اوصاف سه‌گانه فوق تغییر نكرده باشد، در این حالت‌، آن آب پاك و پاك‌كننده است‌، خواه اندك باشد یا فراوان‌.

دلیل این مطلب حدیثی است كه از ابوهریره رضي الله عنه نقل شده است كه: یك مرد عرب بیابان نشین در مسجد شاشید و مردم خواستند او را بزنند، كه پیامبر صلي الله عليه و سلم فرمود: (دعوه و أريقوا على بوله سجلا من ماء، أو ذنوبا من ماء، فإنما بعثتم ميسرين ولم تبعثوا معسرين) [‌او را بحال خود واگذارید و یك سطل آب بر جای ادرار او بریزید، زیرا رسالت شما آنست‌ كه بر مردم آسان بگیرید، نه اینكه مردم را به دشواری و سختی افكنید]‌‌. بجز مسلم‌، جماعت محدثین این حدیث را روایت‌ كرده‌اند.

و هم چنین از ابوسعید خدری‌ رضي الله عنه روایت شده است كه‌: از پیامبر سوال شد كه آیا می‌توانیم از چاه “‌بُضاعة‌“[7]‌‌ وضو بگیریم‌؟ پیامبر فرمود: (الماء طهور لا ينجسه شئ) [‌آب پاكیزه و پاك‌كننده است‌، چیزی آنرا آلوده نمی‌كند]‌‌. بروایت شافعی وابوداود و نسائی و ترمذی‌. ترمذی آن را ‌“‌حسن‌“‌ دانسته و امام احمد گفته است‌: حدیث چاه بضاعه “‌‌صحیح‌“‌ است‌، و یحیی بن معین و ابومحمد بن حرم نیز آن را “‌‌صحیح‌” دانسته‌اند. ابن عباس و ابوهریره و حسن بصری و ابن المسیب و عكرمه و ابن ابی لیلی و ثوری و داود طاهری و نخعی و مالك و دیگران نیز چنین رای داده‌اند، و امام محمد غزالی گفته‌اند: دوست داشتم كه مذهب امام شافعی درباره‌ي آب بمانند مذهب امام مالك می‌بود.

و اما حدیث عبدالله بن عمر رضی الله عنهما -‌كه ‌گفته است پیامبر صلي الله عليه و سلم فرموده‌اند: (إذا كان الماء قلتين لم يحمل الخبث) [‌هرگاه آب مقدار دو قله = "384 كیلو بر حسب وزن و مكعبی‌ كه هر طرف آن ٥/٣ وجب شخص معمولی باشد یعنی هفتاد و پنج سانتی‌متر بتوان 3=75cm3"‌ -‌باشد نجس نمی‌شود و آلودگی را در خود نگه نمی‌دارد]‌‌، این حدیت را پنج نفر از صحاح روایت‌ كرده‌اند. این حدیث از نظر متن و سند مضطرب است‌. “‌‌ابن عبدالبر“‌، در كتاب “‌‌التمهید”‌ گفته است‌: رأی شافعی نسبت به حدیث “‌قلتین‌“‌ از نظر تئوری ضعیف و از نظر خبر و روایتی هم ثابت نشده است‌.



--------------------------------------------------------------------------------

[1] ‌طهارت و پاكيزگی یا حقيقی است مانند طهارت با آب و یا حكمی است و اعتباري، مانند طهارت با خاك در تیمم‌. «‌مولف‌»

[2] سورة الانفال آية: 11.

[3] سورة الفرقان آية 48.

[4] ‌بغیر از ترمذی همه‌ي اصحاب حدیث این روایت را نقل ‌كرده‌اند. «مؤ‌لف‌»

[5] ‌پيامبر صلي الله عليه و سلم در جوا‌ب نگفت‌: «‌نعم‌، آری‌»‌، تا حكم با علت آ‌ن همرا‌ه باشد كه پاكی آنست و حكم دیگری را ‌كه از آن سوا‌ل نكرده بود بدان افزو‌د كه عبارت است از حلا‌ل بودن مردار دریا، و ‌این شيوه زيباترین شيوه ‌فتوی ا‌ست‌. «‌مولف‌»

[6] سورة المائدة بعض الاية 6.

[7] چاه بضاعة‌، چاهی بود در مدینه‌، ابوداو‌د گوید: از قتیبه بن سعيد شنيده‌ام كه گفته‌: از عمق چاه بضاعه سوال‌ كرد‌م‌، ‌گفتند: ،وقتی ‌كه آبش فراوان باشد تا عو‌رت ا‌نسان می‌رسد، ‌گفتم ا‌گر كاهش یابد؟ گفت‌: پایین‌تر ا‌ز عورت را می‌پوشاند. ابو‌داود گوید: عبای خود را بر آن بهن ‌كردم و آنوقت عبا را اندازه گرفتم‌ كه عرض آن شش ذراع بود، از باغبان سوال ‌كردم‌ كه ساختمان آن تغيير داده شده است‌؟ ‌گفت‌: نه‌، دیدم ‌كه رنگ آب آن تغيير كرده بود.

الف -آب مطق و خالص‌:

آبی ‌كه خالص باشد و چيزی به آن آمیخته نباشد، هم خود پاك است و هم پاك‌كننده‌ي چیزهای دیگر است‌.

و انواع آن بشرح زیر است‌:

1-آب باران و برف و تگرگ‌‌: این نوع آب پاك و پاك ‌كننده است‌. زیرا خداوند می‌فرماید: (وينزل عليكم من السماء ماء ليطهركم به)[2] [‌خداوند از آسمان آبی برای شما فرو فرستاد تا با آن شما را پاك سازد]‌‌.

(وأنزلنا من السماء ماء طهورا)[3] [ما از آسمان آبی فرو فرستادیم كه پاك و پاك كننده است‌]‌‌.

ابوهریره‌ رضي الله عنه گوید:

پیامبر صلي الله عليه و سلم هر وقت در نماز تكبیرة ‌الاحرام را می‌گفت قبل از قرائت (‌فاتحه‌) اندكی سكوت می‌كرد. گفتم‌: ای پیامبر خدای - پدر و مادرم بفدایت باد - در این مدت سكوت بین تكبیر و قرائت چه می‌گوئی‌؟ فرمود، می‌گویم‌:

(أقول اللهم باعد بيني وبين خطاياي كما باعدت بين المشرق والمغرب، اللهم نقني من خطاياي كما ينقى الثوب الابيض من الدنس، اللهم اغسلني من خطاياي بالثلج
والماء والبرد)[4]

[‌خداوندا باندازه‌ي فاصله بین مشرق و مغرب مرا از گناهانم دور ساز. خداوندا آن چنان‌ كه لباس سفید از چرك شسته و پاكیزه می‌شود، مرا از گناهانم پاكیزه ‌گردان‌. خداوندا مرا از گناهانم بشوی با آب برف و باران و تگرك‌]‌‌.

2-‌آب دریا‌: ابوهریره‌ رضي الله عنه گوید: مردی از پیامبر صلي الله عليه و سلم سوال‌ كرد و گفت‌: ای رسول خدا، ما به سفر دریا می‌رویم و با خود كمی آب برمی‌داریم‌، اگر با آن وضو بگیريم، تشنه می‌مانیم‌، آیا با آب دریا وضو بگیریم‌؟ پیامبر صلي الله عليه و سلم گفت: (هو الطهور ماؤه، الحل ميتته)[5] [‌آب دریا پاك و پاك‌كننده است و مردار دریا حلال است‌]‌، پنج نفر از اصحاب حدیث این روایت را نقل ‌كرده‌اند. و ترمذی ‌گفته است‌: این حدیث «‌حسن‌» و «‌صحیح‌» است‌، و از محمد پسر اسماعیل بخاری درباره‌ي این حدیث پرسیدم‌، گفت‌: حدیثی است «‌صحیح‌»‌.

٣-‌آب زمزم‌: زیرا علی‌ رضي الله عنه روایت كرده است‌: (أن رسول الله صلى الله عليه وسلم دعا بسجل (1) من ماء زمزم فشرب منه وتوضأ) [‌پیامبر صلي الله عليه و سلم سطلي از آب زمزم خواست‌، و از آن نوشید و وضو گرفت‌]‌‌. بروایت امام احمد.

٤-‌آبی ‌كه بسبب زیاد ماندن یا بسبب محلش یا با آمیختن به چیزی‌ كه غالباً، از آن جدا نیست مانند خزه و علف هرزه و برگ درختان‌، تغییر كرده باشد، باتفاق نظر علماء‌، آب مطلق شامل این نوع آب نیز می‌شود. و این بدان علت است‌ كه بطور كلی آنچه را كه بدان آب ‌گویند، بدون قید دیگری پیش یا بدنبال آن بیاورند، آب مطلق است‌، و در نتیجه پاك و پاك‌كننده است و می‌توان بدان طهارت ‌كرد، خداوند گوید: (فلم تجدوا ماء فتيمموا)[6] [‌... و آب (‌برای غسل یا وضو) نیافتید با خاك پاك ‌تيمم كنید ...]‌‌.

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۴۶ سوره مائده

💠 وَقَفَّيْنَا : و به دنبال آوردیم
💠 عَلَىٰ : بر
💠 آثَارِهِم : پی آنان
💠 بِعِيسَى : عیسی
💠 ابْنِ : پسر
💠 مَرْيَمَ : مریم را
💠 مُصَدِّقًا : تصدیق کنندهٔ
💠 لِّمَا : آنچه را که
💠 بَيْنَ يَدَيْهِ : پیش از او بود
💠 مِنَ : از
💠 التَّوْرَاةِ ۖ: تورات
💠 وَآتَيْنَاهُ : و دادیم به او
💠 الْإِنجِيلَ : انجیل را
💠 فِيهِ: که در آن
💠 هُدًى : هدایت
💠 وَنُورٌ : و نوری بود
💠 وَمُصَدِّقًا : و تصدیق کنندهٔ
💠 لِّمَا : آنچه را که
💠 بَيْنَ : پیش
💠 يَدَيْهِ : از او بود
💠 مِنَ : از
💠 التَّوْرَاةِ : تورات
💠 وَهُدًى : و هدایت
💠 وَمَوْعِظَةً : و پندی
💠 لِّلْمُتَّقِينَ : برای پرهیزکاران بود

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۴۷ سوره مائده

💠 وَلْيَحْكُمْ : و باید حکم کنند
💠 أَهْلُ : اهل
💠 الْإِنجِيلِ : انجیل
💠 بِمَا : به آنچه
💠 أَنزَلَ : فرو فرستاده است
💠 اللَّهُ : الله
💠 فِيهِ ۚ : در آن
💠 وَمَن : و هر که
💠 لَّمْ يَحْكُم : حکم نکند
💠 بِمَا : به آنچه
💠 أَنزَلَ : فرو فرستاده است
💠 اللَّهُ : الله
💠 فَأُولَٰئِكَ : پس آنان
💠 هُمُ: خودشان
💠 الْفَاسِقُونَ: نافرمانانند

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۴۸ سوره مائده

💠 وَأَنزَلْنَا : و فروفرستادیم
💠 إِلَیْکَ : به سوی تو
💠 الْكِتَابَ : این کتاب را
💠 بِالْحَقِّ : به حق که
💠 مُصَدِّقًا : تصدیق کننده است
💠 لِّمَا : آنچه را که
💠 بَيْنَ يَدَيْهِ : پیش از او بوده است
💠 مِنَ : از
💠 الْكِتَابِ : کتاب (های آسمانی)
💠 وَمُهَيْمِنًا : و نگهبان
💠 عَلَیْهِ : بر آن
💠 فَاحْكُم : پس داوری کن
💠 بَيْنَهُم : در میان آنان
💠 بِمَا : به آنچه
💠 أَنزَلَ : فروفرستاده است
💠 اللَّهُ : الله
💠 وَلَا تَتَّبِعْ : پیروی نکن
💠 أَهْوَاءَهُمْ : از خواهش های آنان
💠 عَمَّا : در برابر آنچه
💠 جَاءَكَ : آمد برای تو
💠 مِنَ : از
💠 الْحَقِّ ۚ: حق
💠 لِكُلٍّ : برای هر گروهی
💠 جَعَلْنَا : قرار دادیم
💠 مِنْکُمْ : از شما
💠 شِرْعَةً : شریعتی
💠 وَمِنْهَاجًا ۚ: و راهی را
💠 وَلَوْ : و اگر
💠 شَاءَ : می‌خواست
💠 ٱللَهُ : الله
💠 لَجَعَلَكُمْ : هر آینه می گردانید شما را
💠 أُمَّةً : امتی
💠 وَاحِدَةً : یگاجویید
💠 وَلٰکِن : ولی (خواست) که
💠 لِّيَبْلُوَكُمْ : بیازماید شما را
💠 فِي : در
💠 مَا : آنچه
💠 آتَاكُمْ ۖ: داده است به شما
💠 فَاسْتَبِقُوا : پس پیشی جویید
💠 الْخَيْرَاتِ ۚ: به سوی نیکی ها
💠 إِلَى : به سوی
💠 اللَّهِ : الله است
💠 مَرْجِعُكُمْ : بازگشت شما
💠 جَمِيعًا : همگی
💠 فَيُنَبِّئُكُم : پس خبر می‌دهد شما را
💠 بِمَا : به آنچه
💠 کُنتُمْ: شما
💠 فِيهِ : در آن
💠 تَخْتَلِفُونَ : اختلاف می کردید

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۴۹ سوره مائده

🔹 وَأَنِ : و اینکه
🔹 احْكُم : داوری کن
🔹 بَيْنَهُم : در میانشان
🔹 بِمَا : به آنچه
🔹 أَنزَلَ : فرو فرستاده است
🔹 اللَّهُ : الله
🔹 وَلَا تَتَّبِعْ : و پیروی مکن
🔹 أَهْوَاءَهُمْ : از خواهش های آنان
🔹 وَاحْذَرْهُمْ : و بر حذر باش از آنان
🔹 أَن يَفْتِنُوكَ : که مبادا منحرف سازند تو را
🔹 عَن : از
🔹 بَعْضِ : برخی
🔹 مَا : از آنچه
🔹أَنزَلَ : فروفرستاده است
🔹 اللَّهُ : الله
🔹 إِلَیْکَ : به سوی تو
🔹 فَإِن : پس اگر
🔹 تَوَلَّوْا : پشت کنند
🔹 فَاعْلَمْ : آنگاه بدان
🔹 أَنَّمَا : همانا
🔹 يُرِيدُ : می‌خواهد
🔹 اللَّهُ : الله
🔹 أَن يُصِيبَهُم : که دچار سازد آنها را
🔹 بِبَعْضِ : به (سزای) برخی
🔹 ذُنُوبِهِمْ ۗ : گناهانشان
🔹 وَإِنَّ : و همانا
🔹 كَثِيرًا : بسیاری
🔹 مِّنَ : از
🔹 النَّاسِ : مردم
🔹 لَفَاسِقُونَ : البته نافرمانانند

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۵٠ سوره مائده

💠 أَفَحُكْمَ : پس آیا حکم (روزگار)
💠 الْجَاهِلِيَّةِ : جاهلیت را
💠 يَبْغُونَ : می جویند؟!
💠 وَمَنْ : و کیست
💠 أَحْسَنُ : بهتر
💠 مِنَ : از
💠 اللَّهِ : الله
💠 حُكْمًا : در داوری
💠 لِّقَوْمٍ : برای گروهی
💠 يُوقِنُونَ : که یقین دارند؟

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓

صفحه ⇔ 116

*بسم الله الرحمن الرحیم*

☆( إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَيَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ )☆

الأنبياء (110) Al-Anbiyaa

◇بی شک او سخن آشکار را می داند، و (نیز) آنچه را (در دل خود) کتمان می کنید؛ می داند.◇

●https://t.me/asLam9196
●https://t.me/asLam9196
●https://t.me/asLam9196

"وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ"
لم يذكر ما يبشرهم به ليعم جميع ما رُتِّبَ على الإيمان من ثواب الدنيا والدين والآخرة؛ فالبشارة متناولة لكل مؤمن، وأمَّا مقدارها وصفتها فإنها بحسب حال المؤمنين وإيمانهم؛ قوةً وضعفًا، وعملًا بمقتضاه.
- السعدي | اللهم بارك، تلاوة حصرية لا توصف للشيخ مبارك المري من أحد المجالس.

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۴۲ سوره مائده

💠 سَمَّاعُونَ : بسی گوش کنندگان اند
💠 لِلْكَذِبِ : برای دروغ پردازی
💠 أَكَّالُونَ : بسیار خورنده‌گان اند
💠 لِلسُّحْتِ : (مال) حرام را
💠 فَإِن : پس اگر
💠 جَاءُوكَ : بیایند نزد تو
💠 فَاحْكُم : آنگاه داوری کن
💠 بَيْنَهُمْ : در میانشان
💠 أَوْ : یا
💠 أَعْرِضْ : روی بگردان
💠 عَنْهُمْ ۖ: از آنان
💠 وَإِن : و اگر
💠 تُعْرِضْ : روی بگردانی
💠 فَلَن: پس هرگز
💠 يَضُرُّوكَ : زیان ترساندن به تو
💠 شَیْئًا : چیزی را
💠 وَإِنْ : و اگر
💠 حَكَمْتَ : داوری کنی
💠 فَاحْكُم : پس داوری کن
💠 بَيْنَهُم : در میانشان
💠 بِالْقِسْطِ : به عدالت
💠 إِنَّ : همانا
💠 ٱللهَ : الله
💠 يُحِبُّ : دوست می دارد
💠 الْمُقْسِطِينَ : دادگران را

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۴۳ سوره مائده

🔹 وَكَيْفَ : و چگونه
🔹 يُحَكِّمُونَكَ : داور کنند تو را
🔹 وَعِندَهُمُ: حال آنکه نزد آنها
🔹 التَّوْرَاةُ : تورات است که
🔹 فِيهَا : در آن
🔹 حُكْمُ : حکم
🔹اللَّهِ : الله است
🔹 ثُمَّ : باز
🔹يَتَوَلَّوْنَ : پست می کنند
🔹 مِن بَعْدِ : پس از
🔹 ذَٰلِكَ : آن
🔹 وَمَا : و نیستند
🔹أُولَٰئِكَ : آنان
🔹 بِالْمُؤْمِنِينَ : مؤمنان

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۴۴ سوره مائده

💠 إِنَّا : همانا
💠 أَنزَلْنَا : فروفرستادیم
💠 التَّوْرَاةَ : تورات را که
💠 فِيهَا : در آن
💠 هُدًى : هدایت
💠 وَنُورٌ : و نوری است
💠 يَحْكُمُ : حکم می‌کنند
💠 بِهَا : با آن
💠 النَّبِيُّونَ : پیامبران
💠 ٱلَّذِینَ : آنان که
💠 أَسْلَمُوا : گردن ندادند (به حکم الله)
💠 لِلَّذِينَ : برای کسانی که
💠 هَادُوا : یهودی شدند
💠 وَالرَّبَّانِيُّونَ : و (نیز حکم می کنند) الله پرستان
💠 وَالْأَحْبَارُ : و دانشمندان(یهود)
💠 بِمَا : بدان سبب که
💠 اسْتُحْفِظُوا : نگهبان گذاشته شدند
💠 مِن : برای
💠 كِتَابِ : کتاب
💠 اللَّهِ : الله
💠 وَكَانُوا : و بودند
💠 عَلَيْهِ : بر آن
💠 شُهَدَاءَ ۚ: گواهان
💠 فَلَا تَخْشَوُا : پس مترسید
💠 ٱلنَّاسَ : از مردم
💠 وَاخْشَوْنِ : و بترسید از من
💠 وَلَا تَشْتَرُوا : و مفروشید
💠 بِآيَاتِي : آیه های من را
💠 ثَمَنًا : به بهایی
💠 قَلِيلًا ۚ : اندک
💠 وَمَن : و هر که
💠 لَّمْ يَحْكُم : حکم نکند
💠 بِمَا : به آنچه
💠 أَنزَلَ : فرو فرستاده است
💠 اللَّهُ : الله
💠 فَأُولَٰئِكَ : پس آنان
💠 هُمُ : خودشان
💠 الْكَافِرُونَ : کافرانند

▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠
📚📙📘📗📕📒📓


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠﷽ ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

💡#لغات_آیه: ۴۵ سوره مائده

💠 وَكَتَبْنَا : و نوشتیم
💠 عَلَيْهِمْ : بر آنان
💠 فِيهَا : در آن (کتاب)
💠 أَنَّ : که همانا
💠 النَّفْسَ : جان
💠 بِالنَّفْسِ : در برابر جان
💠 وَالْعَيْنَ : و چشم
💠 بِالْعَيْنِ : در برابر چشم
💠 وَالْأَنفَ : و بینی
💠 بِالْأَنفِ : در برابر بینی
💠 وَالْأُذُنَ : و گوش
💠 بِالْأُذُنِ : در برابر گوش
💠 وَالسِّنَّ : و دندان
💠 بِالسِّنِّ : در برابر دندان است
💠 وَالْجُرُوحَ : و زخم‌ها را
💠 قِصَاصٌ : قصاص(پیگیری به مثل) است
💠 ۚ فَمَن : پس هر که
💠 تَصَدَّقَ : ببخشد
💠 بِهِ : آن را
💠 فَهُوَ : پس آن
💠 كَفَّارَةٌ : کفاره ای است
💠 لَّهُ ۚ: برای (گناهان) او
💠 وَمَن : و هر که
💠 لَّمْ يَحْكُم : حکم نکند
💠 بِمَا : به آنچه
💠 أَنزَلَ : فرو فرستاده است
💠 اللَّهُ : الله
💠 فَأُولَٰئِكَ : پس آنان
💠 هُمُ : خودشان
💠 الظَّالِمُونَ : ستمکارانند


▒⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟✿⃟💠 ▒⃟💠

صفحه ⇔ 115

ب -‌آب مستعمل:

آبی كه از بدن وضو گیرنده و غسل كننده‌، جدا می‌شود، آنهم حكم آب مطلق دارد. زیرا در اصل پاك و پاك‌كننده بوده است و دلیلی نیست ‌كه آن حكم را از آن سلب‌كنیم و رُبَیع دختر مَعوذ در بیان ‌كیفیت وضوی پیامبر صلي الله عليه و سلم گوید: (ومسح رأسه بما بقي من وضوء في يديه) [‌پیامبر سر خود را با آبی‌ كه دستها را با آن شسته بود مسح كرد]‌‌. بروایت امام احمد و ابوداود. لیكن ابوداود چنین نقل‌ كرده است‌: (أن رسول الله صلى الله عليه وسلم مسح رأسه من فضل ماء كان بيده) [پیامبر صلي الله عليه و سلم سر خود را با آبی كه بر روی دستهایش مانده بود مسح كرد]‌‌.

و از ابوهریره‌ رضي الله عنه روایت شده است‌‌: «كه در یكی از راههای شهر مدینه با پیامبر صلي الله عليه و سلم روبرو شد، چون جنب بود خود را كنار كشید و رفت و غسل‌ كرد و آنگاه باز آمد، پیامبر صلي الله عليه و سلم پرسید:‌ كجا بودی ای ابوهریره‌؟ او در پاسخ‌ گفت‌: جنب بودم و دوست نداشتم‌، در حالیكه پاك نیستم‌، با تو بنشینم‌. آن وقت پیامر صلي الله عليه و سلم فرمود: سبحان الله إن المؤمن لا ينجس [منزه است خدای بزرگ بیگمان مومن نجس نمی‌شود]‌‌. بروایت همه محدثین‌. این حدیث می‌رساند كه اگر مومن نجس نباشد پس دلیلی نیست بر اینكه اگر آب با بدن او تماس پیدا كرد، پاكی و پاك‌كنندگی خود را، از دست بدهد زیرا، چیز پاكی با چیز پاك دیگری‌، تماس پیدا كرده و آنهم تاثیری ندارد. ابن المنذر گفته است كه‌: از علی و ابن عمر و ابوامامه و عطاء و حسن و مكحول و نخعی روایت شده است ‌كه ‌گفته‌اند: اگر كسی در وقت وضو، مسح سر را فراموش‌ كرد و بعداً یادش آمد و دید كه هنوز بر ریشش اثر آب هست‌،‌ كافی است با آن‌، سر خود را مسح ‌كند. ابن المنذر گوید: این مطلب می‌رساند كه آنان آب مستعمل را پاك‌كننده می‌دانستند، و من نیز بدان فتوی مي‌دهم‌. و این رای‌، در یكی از روایات‌، از امام مالك و امام شافعی هم‌، نقل شده است و ابن حزم آن را به سفیان ثوری و ابوثور و همه پیروان «‌ظاهریه‌» نسبت داده است‌.

طهارت[1]




--------------------------------------------------------------------------------

[1] ‌طهارت و پاكيزگی یا حقيقی است مانند طهارت با آب و یا حكمی است و اعتباري، مانند طهارت با خاك در تیمم‌. «‌مولف‌»

مسلم، باب: [بیان صفة الجنة]

94- «عَنْ هَمَّامِ بْنِ مُنَبِّهٍ، قَالَ: هَذَا مَا حَدَّثَنَا أَبُو هُرَيْرَةَ رضي الله عنه عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَذَكَرَ أَحَادِيثَ مِنْهَا، وَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: خَلَقَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ آدَمَ عَلَى صُورَتِهِ، طُولُهُ سِتُّونَ ذِرَاعًا، فَلَمَّا خَلَقَهُ قَالَ: اذْهَبْ فَسَلِّمْ عَلَى أُولَئِكَ النَّفَرِ، وَهُمْ نَفَرٌ مِنَ الْمَلَائِكَةِ جُلُوسٌ، فَاسْتَمِعْ مَا يُحَيّونَكَ بِهِ، فَإِنَّهَا تَحِيَّتُكَ وَتَحِيَّةُ ذُرِّيَّتِكَ، قَالَ: السَّلَامُ عَلَيْكُمْ، فَقَالُوا: السَّلَامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللهِ، فَزَادُوهُ (وَرَحْمَةُ اللهِ)، قَالَ: فَكُلُّ مَنْ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ عَلَى صُورَةِ آدَمَ، وَطُولُهُ سِتُّونَ ذِرَاعًا، فَلَمْ يَزَلِ الْخَلْقُ يَنْقُصُ بَعْدَهُ حَتَّى الْآنَ».
94. همام بن منبه می‌گوید: این چیزی است که ابوهریره از پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ برایمان نقل کرده است: و احادیثی ذکر کرد که یکی از آن‌ها این است که پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرمودند: «خداوند متعال آدم را به شکل خود آفرید (یعنی به همان شکلی که باید آفریده می‌شد)؛ طول آدم شصت ذراع بود و وقتی او را آفرید، فرمود: برو و بر آن گروه سلام کن و آن‌ها گروهی از فرشتگان بودند که نشسته بودند. پس گوش بده که با چه درودی بر تو درود می‌فرستند که آن درود، درود تو و فرزندانت [بین یکدیگر] خواهد بود؛ [پس آدم به مجلس آن گروه از فرشتگان رفت و] گفت: السلام علیکم (سلام بر شما،) گفتند: السلام علیکم ورحمة الله (سلام و رحمت خدا بر تو باد)، [در جواب و بعد از سلام] این را اضافه کردند: و رحمت خدا بر تو باد؛ پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرمودند: و هر انسانی که وارد بهشت می‌شود، به شکل و شمایل آدم خواهد بود و طولش شصت ذراع خواهد بود و مخلوقات با گذشت زمان بعد از آدم تا امروز همچنان رو به کاستی می‌روند»(1).

------------
--------------------
(1) - - این که فرمود: «خلق الله آدم علی صورته» یعنی خداوند آدم را به همان شکل و شمایلی که قرار بود، بیافریند، به صورت کامل آفرید. در حدیث دیگر چنین آمده است: «علی صورة الرحمن»؛ اضافه‌شدن «صورة» به «الرحمن» از باب تشریف و تکریم انسان است، زیرا که خداوند انسان را به گونه‌ای آفرید که در زیبایی و کمال چیزی همانند او نیست.
این که فرمود: «فلم یزل الخلق ینقص» به این نکته اشاره دارد که کم‌شدن و رو به کاستی‌رفتن ذریّه‌ی آدم، هم در جمال است و هم در قد و اندازه. و این کاستی تا به امروز و تا آخر دنیا نیز ادامه دارد، اما وقتی به بهشت می‌روند، به همان شکل نخست برمی‌گردند و به شکل حال نیستند.
وقتی که خداوند اراده کرد آدم را بیافریند، او را در چند مرحله آفرید: مرحله نخست خاک بود، سپس گل چسبنده‌ی ناچیز، سپس گل تیره‌شدی گندیده، سپس گل خشکیده، آنگاه دادن صورت انسانی و سپس دمیدن روح در کالبد او بود.
قسطلانی می‌گوید: خداوند به جز آدم و حوا و حضرت عیسی، تمامی انسان‌ها را در شش مرحله آفرید که عبارتند از: نطفه، علقه، مضغه، استخوان‌ها، سپس پوشاندن گوشت بر استخوان سپس دمیدن روح در او. سپس او را بر سایر مخلوقات برتری داد و به او صفات حیوانی که شهوت و صفات فرشتگان که علم و عقل و عبادت است، بخشید.
در مورد این که آیا مرجع ضمیر در ترکیب «وصورته» چه کسی است، اختلاف وجود دارد؛ برخی معتقدند مرجع ضمیر خود انسان است، یعنی خداوند انسان و شکل و شمایل او را آنگونه که هست و او (خدا) خواسته است، آفرید و برخی می‌گویند با توجه به حدیث دیگری داریم و می‌فرماید: «خلقه علی صورة الرحمن»، مرجع ضمیر خداست، یعنی خداوند انسان را با صفاتی همچون علم و حیات و سمع و بصر که صفات ذاتش است، آفرید هرچند که صفات خدا غیر قابل تشبیه هستند. برخی در این موضوع (اضافه‌شدن صورة به الرحمن) چیزی نگفته‌اند و علم آن را به خدا حواله کرده‌اند و برخی می‌گویند: از باب تکریم و تشریف انسان است – والله أعلم. [شرح قسطلانی بر صحیح بخاری].

از زید بن خالد جُهَنی روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

هرکس مجاهدی را در راه الله تجهیز کند درحقیقت جهاد کرده است؛ و هرکس خانواده‌ی مجاهدی را پس از او به نحو شایسته سرپرستی نماید، درحقیقت جهاد کرده است.

رواه البخاري ومسلم وأبو داود والترمذي والنسائي

تفسیر عون المنان
أثر: شیخ حکیمی رحمه الله

( وَإِن جَادَلُوكَ فَقُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ )

الحج (68) Al-Hajj

🌿⃟❤️‏و اگر با تو مجادله کردند، پس بگو : «خداوند به آنچه انجام می دهید؛ داناتر است،🌿⃟❤️‏

💚 صداهای ملکوتی...

#محمد_اللیثی
#استتوس
#استوری

بخاری، کتاب «الاستئذان» باب: [بدء السلام]

93- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ عَلَى صُورَتِهِ، طُولُهُ سِتُّونَ ذِرَاعًا، فَلَمَّا خَلَقَهُ قَالَ: اذْهَبْ، فَسَلِّمْ عَلَى أُولَئِكَ النَّفَرِ مِنَ المَلاَئِكَةِ، جُلُوسٌ، فَاسْتَمِعْ مَا يُحَيُّونَكَ فَإِنَّهَا تَحِيَّتُكَ وَتَحِيَّةُ ذُرِّيَّتِكَ، فَقَالَ: السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ، فَقَالُوا: السَّلاَمُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ - فَزَادُوهُ (وَرَحْمَةُ اللَّهِ) - فَكُلُّ مَنْ يَدْخُلُ الجَنَّةَ عَلَى صُورَةِ آدَمَ، فَلَمْ يَزَلِ الخَلْقُ يَنْقُصُ حَتَّى الآنَ».
93. از ابوهریره از پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ روایت شده است که فرمودند: «خداوند آدم را به شکل خود (آدم) آفرید (یعنی به همان شکلی که باید آفریده شود و در تقدیر او بود). و طول آدم شصت ذراع بود. وقتی که [خداوند] او را آفرید؛ فرمود: برو و بر آن گروه از فرشتگان که نشسته‌اند، سلام کن و گوش بده که چگونه بر تو درود می‌فرستند، پس آن درود، درود تو و فرزندانت [بین یکدیگر] خواهد بود؛ پس آدم [به مجلس آن گروه از فرشتگان رفت و] گفت: السلام علیکم (سلام بر شما)، گفتند: السلام علیکم ورحمة الله (سلام و رحمت خدا بر تو باد)، [در جواب بعد از سلام] – این را اضافه کردند: و رحمت خدا بر تو باد – [پیامبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فرمودند:] هر انسانی که وارد بهشت می‌شود، به شکل و شمایل آدم خواهد بود و مخلوقات با گذشت زمان تا امروز همچنان رو به کاستی می‌روند».

«وَٱلْآخِرَةُخَيْرٌوَأَبْقَىٰٓ»🤍
وآخرت‌بهتروماندگارتراست...أعلیٰ/۱۷🩶

📀تلاوت، ناب جمعه"
🎞فایل صوتی و تصویری
🎙قرائت: سورة الكهف
🌴رسول اللّٰه ﷺ می فرماید:

✨مَنْ قَرَأَ سُورَهَ الْکَهْفِ فِی یَوْمِ
الْجُمُعَهِ أَضَاءَلَهُ مِن النُّورِ مَابَیْنَ الْجُمُعَتَیْنِ

📗صحیح‌جامع6470

⚡️به برکت تلاوت آن؛
در روزجمعه نوری بین دوجمعه
و یا نورى به بزرگی فاصله آن شخص با کعبه، برایش پرتو افشانی می شود.

🔺یعنی:
#قلب_آن_شخص ،
یا >> قبر ...
یا >> حشر و..
#قیامت_وی_را..
#روشن_و_نورانی_میگرداند.

📨 یکی از پیام‌های سورهٔ کهف

✨إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا

📨ما همه‌ی چیزهای،
روی زمین را زینتِ آن کرده‌ایم،
[ و جهان پرزرق و برق، و پرنعمتی را برای انسانها آراسته‌ایم ]، تا ایشان را بیازمائیم [ وببینیم از آنان ]، کدام یک کارِ نیکوتر می‌کند.