ADHD FARSI

با توجه به ارتباط میان میکروبیوم روده و ADHD، برخی تحقیقات بر روی اثرات پروبیوتیک‌ها و تغییرات رژیم غذایی در بهبود علائم ADHD متمرکز شده‌اند. مصرف پروبیوتیک‌ها می‌تواند به تقویت تنوع میکروبی روده کمک کرده و در نتیجه به بهبود عملکرد شناختی و کاهش علائم بیش‌فعالی و نقص توجه کمک کند. همچنین، تغییرات در رژیم غذایی مانند افزایش مصرف فیبر و کاهش مصرف غذاهای فرآوری‌شده ممکن است به بهبود وضعیت میکروبیوم و علائم ADHD کمک کند.

آیا عشق یک‌بار اتفاق می‌افتد؟

از منظر روانشناسی و عصب‌شناسی، عشق یک فرآیند قابل تکرار است. اما اینکه چگونه این عشق‌ها در ذهن فرد تجربه و ثبت می‌شوند، به عوامل روان‌شناختی و شخصیتی بستگی دارد. برخی افراد ممکن است هر رابطه عاشقانه جدید را "یک عشق واقعی" بدانند، در حالی که دیگران عشق اول خود را به عنوان معیار تمام روابط بعدی در نظر می‌گیرند.

عشق اول: نقطه عطف یا معیار؟ عشق اول اغلب به دلیل تازگی و شدت احساساتش تأثیر عمیقی بر روان فرد دارد. این عشق می‌تواند به نوعی معیار ناخودآگاه برای تمام روابط بعدی تبدیل شود. اما این بدان معنا نیست که عشق‌های بعدی کمتر واقعی یا عمیق هستند. بلکه عشق‌های بعدی، به دلیل تجربه و بلوغ عاطفی، ممکن است حتی پایدارتر و رضایت‌بخش‌تر باشند.


---
@psysnowman

"وقتی به یه ADHD می‌گی که شکر زیاد نخور، انگار داری به یه موتور جت می‌گی که بنزین نخوره! 🚀🍬"

آیا شکلات برای ADHD مفید است؟

شکلات، به‌ویژه شکلات تلخ، می‌تواند تأثیرات مثبتی بر علائم ADHD داشته باشد، اما با احتیاط.

فواید شکلات تلخ:

1. حاوی فلاونوئیدها: این ترکیبات می‌توانند به بهبود جریان خون مغز و تمرکز کمک کنند.


2. منبع طبیعی منیزیم: منیزیم به کاهش اضطراب و بهبود خلق‌وخو کمک می‌کند.


3. کافئین ملایم: شکلات تلخ مقدار کمی کافئین دارد که می‌تواند به بهبود تمرکز در افراد مبتلا به ADHD کمک کند.



نکات احتیاطی:

شکلات‌های شیرین حاوی شکر بالا هستند که ممکن است باعث نوسانات انرژی و افزایش بیش‌فعالی شود.

مصرف شکلات در حد متعادل توصیه می‌شود، زیرا مصرف بیش‌ازحد آن می‌تواند منجر به اضطراب یا بی‌خوابی شود.




شکلات تلخ (با حداقل 70% کاکائو) به‌صورت متعادل می‌تواند بهبود تمرکز را تقویت کند، اما از شکلات‌های بسیار شیرین باید اجتناب شود.

@adhdbefarsi

معمولاً منطقی است که برای مصرف ویانس (Vyvanse) یا ریتالین (Ritalin) فاصله‌گذاری بین روزهای مصرف داشته باشید، و این به چند دلیل می‌تواند مفید باشد:

1. کاهش تحمل دارو: با مصرف مداوم محرک‌ها مثل ویانس و ریتالین، بدن به تدریج به دارو عادت می‌کند و برای رسیدن به همان اثر، به دوز بالاتری نیاز دارد. با فاصله‌گذاری بین روزهای مصرف، می‌توان از این پدیده جلوگیری کرد یا آن را کاهش داد.


2. جلوگیری از وابستگی: مصرف پیوسته داروهای محرک ممکن است باعث وابستگی روانی و حتی جسمی شود. با ایجاد فاصله در روزهای مصرف، احتمال وابستگی کمتر می‌شود و ترک دارو در آینده راحت‌تر خواهد بود.


3. مدیریت عوارض جانبی: محرک‌ها می‌توانند عوارض جانبی مثل بی‌خوابی، اضطراب و کاهش اشتها ایجاد کنند. فاصله‌گذاری به بدن اجازه می‌دهد تا از این عوارض استراحت کند و اثرات جانبی در درازمدت کمتر شوند.


4. استفاده مؤثرتر از دارو: گاهی ممکن است شما نیاز به تمرکز و عملکرد ذهنی بالا را فقط در روزهای خاصی داشته باشید، مثلاً روزهایی که جلسات یا فعالیت‌های مهم دارید. در این صورت، می‌توانید دارو را فقط در همان روزها مصرف کنید و روزهای دیگر به بدن فرصت بازیابی دهید.



پیشنهاد می‌شود این مسئله را حتماً با پزشک خود مطرح کنید تا بهترین برنامه مصرفی بر اساس نیازها و شرایط شما تنظیم شود.

خلاصه که


«زندگی با کسی که ADHD داره یعنی هر روز آماده باشی برای یه ماجراجویی تازه... حتی اگه اون ماجراجویی پیدا کردن کلید ماشین باشه!»


صندوق انتقاد و پیشنهاد

راهکارهای کتاب :

1. درک و پذیرش تفاوت‌ها: یکی از اولین و مهم‌ترین گام‌ها، پذیرش تفاوت‌های رفتاری ناشی از ADHD است. نویسنده تاکید می‌کند که درک این تفاوت‌ها و پذیرش آن‌ها از سوی هر دو طرف رابطه باعث افزایش همدلی و کاهش تنش‌ها می‌شود. افراد مبتلا به ADHD اغلب رفتارهایی از قبیل فراموشی، عدم تمرکز، یا حواس‌پرتی از خود نشان می‌دهند که ممکن است برای شریک زندگی‌شان گیج‌کننده باشد. درک اینکه این رفتارها عمدی نیست و ناشی از شرایط روانشناختی است، اولین گام در ایجاد تفاهم و همدلی است.


2. بهبود مهارت‌های ارتباطی: اورلوو بر اهمیت ارتباطات موثر و صادقانه تاکید دارد. او توصیه می‌کند که هر دو طرف، احساسات و نگرانی‌های خود را بدون سرزنش یا قضاوت بیان کنند. به عنوان مثال، شریک فرد مبتلا به ADHD بهتر است به جای سرزنش، مشکلات خود را با جمله‌هایی مانند «احساس می‌کنم فراموشی تو باعث سردرگمی من می‌شود» بیان کند. این روش باعث می‌شود تا افراد به‌جای حمله به یکدیگر، احساسات خود را شفاف‌تر ابراز کنند و به فهم مشترکی برسند.


3. ایجاد سیستم‌های سازماندهی و یادآوری: یکی از چالش‌های اصلی افراد مبتلا به ADHD، مدیریت زمان و فراموشی امور است. اورلوو پیشنهاد می‌کند که از ابزارها و تکنیک‌های سازماندهی مانند لیست کارها، تقویم‌های دیجیتال، یادآورها و استفاده از اپلیکیشن‌های مدیریت وظایف استفاده شود. این ابزارها می‌توانند به افراد کمک کنند تا امور روزانه و مسئولیت‌های خود را بهتر مدیریت کنند و از فراموشی یا تأخیر در انجام کارها جلوگیری کنند.


4. تعیین نقش‌ها و مسئولیت‌ها به شکل دقیق: نویسنده توصیه می‌کند که زوج‌ها به‌طور شفاف وظایف و مسئولیت‌های خود را تعیین کنند. برای مثال، اگر فرد مبتلا به ADHD در انجام برخی از وظایف خانه دچار مشکل است، بهتر است وظایفی که نیاز به تمرکز و توجه بیشتری دارند به شریک دیگر سپرده شود. این تعیین نقش‌ها باعث می‌شود هر فرد بداند که مسئولیت‌های خود را به شکلی منظم انجام دهد و از تعارضات ناشی از سردرگمی در کارهای روزمره کاسته شود.




5. توجه به نیازهای شخصی و حفظ استقلال فردی: یکی دیگر از توصیه‌های اورلوو این است که هر یک از زوج‌ها، به خصوص فرد غیرمبتلا به ADHD، باید زمانی را برای خود اختصاص دهد و نیازهای شخصی خود را نیز در اولویت قرار دهد. این به زوجین کمک می‌کند که از احساس خستگی و فرسودگی ناشی از مراقبت دائمی از شریک زندگی خود رهایی یابند و با انرژی و تمرکز بیشتری به رابطه خود برگردند.

نکات مهم کتاب :

1. چرخه پرخاشگری و کناره‌گیری:
اورلوو توضیح می‌دهد که زوج‌هایی که یکی از آن‌ها ADHD دارد، به‌راحتی وارد یک چرخه پرخاشگری و کناره‌گیری می‌شوند. فرد مبتلا به ADHD ممکن است به دلیل مشکلات تمرکز و حواس‌پرتی، نتواند به تعهدات خود پایبند بماند که این موضوع باعث ناامیدی و خشم طرف مقابل می‌شود. از سوی دیگر، وقتی شریک زندگی او ناراحت یا عصبانی می‌شود، فرد مبتلا به ADHD ممکن است از درگیری فرار کند و بیشتر در خود فرو برود. این چرخه به تدریج رابطه را به سمت تعارضات بیشتر سوق می‌دهد.


2. نقش دوگانه همسر غیرمبتلا به ADHD: اورلوو به مسأله‌ای مهم در زندگی با فرد مبتلا به ADHD اشاره می‌کند؛ همسر فرد مبتلا به ADHD گاهی به‌ناچار نقشی دوگانه را ایفا می‌کند و علاوه بر نقش همسر، به عنوان یک مراقب یا «پدر و مادر دوم» نیز عمل می‌کند. این وضعیت ممکن است باعث احساس نارضایتی، خستگی و حتی فرسودگی در همسر غیرمبتلا شود. او توصیه می‌کند که نقش‌ها به‌طور شفاف تقسیم شوند و از ایجاد چنین وضعیتی جلوگیری شود.


3. اثر مثبت دارو و درمان: برخلاف برخی تصورات، اورلوو اشاره می‌کند که استفاده از دارو و شرکت در جلسات درمانی می‌تواند به طرز چشمگیری کیفیت رابطه را بهبود بخشد. داروها می‌توانند تمرکز و توجه فرد مبتلا به ADHD را بهبود بخشند و این موضوع به شریک زندگی او احساس آرامش و ثبات بیشتری می‌دهد. اورلوو می‌گوید که ترکیب درمان دارویی و رفتاردرمانی می‌تواند تأثیر مثبتی بر روابط زناشویی داشته باشد.


4. اهمیت قدردانی و تشویق: اورلوو تأکید می‌کند که درک و قدردانی از تلاش‌های شریک مبتلا به ADHD نقش بسیار مهمی در تقویت رابطه دارد. افراد مبتلا به ADHD معمولاً به علت مشکلات رفتاری و اشتباهات ناخواسته مورد انتقاد قرار می‌گیرند و همین موضوع می‌تواند عزت‌نفس آن‌ها را کاهش دهد. تشویق و بیان جملات مثبت به جای تمرکز صرف بر نقاط ضعف، به بهبود رابطه و افزایش انگیزه فرد مبتلا به ADHD کمک می‌کند.


5. پرهیز از قضاوت و مقایسه: یکی از نکات جالب کتاب این است که اورلوو به همسران توصیه می‌کند از مقایسه رابطه‌شان با دیگران پرهیز کنند. زندگی با فردی که ADHD دارد با چالش‌های خاص خود همراه است و قضاوت یا مقایسه آن با روابط دیگران می‌تواند باعث احساس کمبود و ناکامی شود. او به همسران پیشنهاد می‌دهد که به جای مقایسه، بر نقاط قوت و لحظات مثبت رابطه خود تمرکز کنند.

کتاب «تأثیر ADHD بر ازدواج» (The ADHD Effect on Marriage) نوشته ملیسا اورلوو (Melissa Orlov) یک راهنمای جامع و عملی برای زوج‌هایی است که یکی از آن‌ها با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی (ADHD) زندگی می‌کند. این کتاب به طور خاص به چالش‌ها و مشکلاتی می‌پردازد که ممکن است در نتیجه ADHD در روابط زناشویی و زندگی مشترک بروز پیدا کنند.

ملیسا اورلوو، به عنوان مشاور خانواده و متخصص در زمینه ADHD و روابط، در این کتاب به بررسی علل تعارضات زناشویی ناشی از ADHD می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه نشانه‌هایی مانند فراموشکاری، حواس‌پرتی، و عدم مدیریت زمان در فرد مبتلا می‌تواند به تنش و مشکلات ارتباطی منجر شود. نویسنده همچنین تاکید می‌کند که بسیاری از این رفتارها به‌طور عمدی رخ نمی‌دهند و درک درست از نشانه‌های ADHD و تأثیر آن‌ها می‌تواند به بهبود ارتباطات و افزایش همدلی در روابط کمک کند.

معرفی کتاب

تاثیر ADHD بر ازدواج

مصرف الکل با مقادیر پایین بالاخره خوبه یا نه؟

مصرف الکل حتی به مقدار کم همچنان در جامعه پزشکی مورد بحث است. برخی از پژوهش‌های قدیمی‌تر پیشنهاد کرده‌اند که مقادیر کمی از الکل، مانند یک نوشیدنی روزانه (حدود 14 گرم الکل خالص)، ممکن است اثرات مثبتی بر سلامت قلب داشته باشد. این اثرات شامل افزایش سطح کلسترول خوب (HDL)، بهبود عملکرد عروق خونی، و کاهش التهاب بوده که می‌تواند در کاهش ریسک بیماری‌های قلبی-عروقی موثر باشد.

با این حال، مطالعات جدید و جامع‌تر، مانند پژوهش‌های متاآنالیزی که داده‌های هزاران شرکت‌کننده را بررسی کرده‌اند، نشان داده‌اند که حتی مصرف کم الکل نیز ممکن است سلامت بدن را در معرض خطر قرار دهد. به عنوان مثال، مصرف مداوم الکل، حتی در مقادیر پایین، با افزایش ریسک ابتلا به انواع سرطان، به‌ویژه سرطان‌های مرتبط با دهان، حلق، مری، و پستان در زنان مرتبط است. همچنین، پژوهش‌های جدید از اثرات منفی الکل بر مغز پرده برداشته‌اند؛ حتی مقدار کم الکل می‌تواند موجب کاهش حجم مغز و کاهش تدریجی عملکرد شناختی شود.

از سوی دیگر، اثرات منفی الکل بر کبد به خوبی مستند شده است. مصرف منظم و حتی کم الکل به مرور زمان می‌تواند باعث التهاب و آسیب به بافت‌های کبدی شود، که به سیروز کبدی و دیگر بیماری‌های کبدی می‌انجامد. همچنین، سازمان بهداشت جهانی و انجمن قلب آمریکا در توصیه‌های جدید خود عنوان کرده‌اند که خطرات مرتبط با الکل بر فواید بالقوه آن برای سلامت قلب برتری دارند و بهترین راهکار برای سلامت عمومی، کاهش و یا اجتناب از مصرف الکل است.


کانال روانشناسی برفی، نشر مطالب علمی مرتبط با روانشناسی

@psysnowman

بر اساس مطالعات، درصد بالایی از افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی (ADHD) حداقل یکی از والدین‌شان نیز مبتلا به این اختلال است. به طور دقیق‌تر، تحقیقات نشان می‌دهند که حدود ۴۰ تا ۵۷ درصد از کودکان مبتلا به ADHD یک والد مبتلا به این اختلال دارند. این ارتباط به دلیل عوامل ژنتیکی است، زیرا ADHD دارای یک مؤلفه ژنتیکی قوی است و احتمال ابتلا در فرزندان والدین مبتلا به ADHD به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.

راهبردهای مقابله‌ای برای مدیریت جاه‌طلبی در افراد دارای ای‌دی‌اچ‌دی

تعیین اهداف قابل دسترس و قابل اندازه‌گیری: به جای هدف‌گذاری‌های بلندپروازانه که ممکن است دور از دسترس به نظر برسند، اهداف کوچک‌تر و قابل دسترس‌تری تعیین کنید. این کار به شما اجازه می‌دهد تا پیشرفت‌های مرحله‌به‌مرحله را تجربه کنید و به جای ناکامی، احساس موفقیت بیشتری داشته باشید.

تمرکز بر پیشرفت به جای نتیجه نهایی: به جای تمرکز بر هدف نهایی، به مسیر و فرآیند دست‌یابی به آن توجه کنید. این نگرش به شما کمک می‌کند تا از لحظات کوتاه لذت ببرید و از فشار بیش از حد روی خودتان خودداری کنید.

استفاده از تکنیک‌های مدیریت استرس و ذهن‌آگاهی: این تکنیک‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا از اضطراب ناشی از جاه‌طلبی و توقعات بالا جلوگیری کنید و با آرامش بیشتری به اهداف خود دست یابید.

پذیرش اشتباهات و شکست‌ها: در مسیر رسیدن به جاه‌طلبی‌ها، شکست‌ها بخشی از روند طبیعی پیشرفت هستند. یادگیری از شکست‌ها و پذیرفتن آن‌ها به شما کمک می‌کند تا تجربه‌های جدیدی بیاموزید و با انعطاف بیشتری با چالش‌ها روبه‌رو شوید.

تأثیر جاه‌طلبی بر زندگی و سلامت روانی

جاه‌طلبی برای افرادی که ای‌دی‌اچ‌دی دارند می‌تواند به انگیزه‌ای بزرگ و مثبت تبدیل شود و به آن‌ها کمک کند تا از محدودیت‌های خود عبور کنند. با این حال، چنانچه جاه‌طلبی با انتظارات غیرواقعی همراه شود، ممکن است به منبعی برای استرس و اضطراب تبدیل گردد. وقتی این افراد به اهداف جاه‌طلبانه‌ای که برای خود تعیین کرده‌اند نمی‌رسند، ممکن است احساس شکست و ناکامی را تجربه کنند که بر اعتماد به نفس آن‌ها تأثیر منفی بگذارد. بنابراین، مهم است که افراد دارای ای‌دی‌اچ‌دی یاد بگیرند که جاه‌طلبی‌های خود را به شکل واقع‌بینانه‌تری دنبال کنند و از شکست‌های احتمالی درس بگیرند.

تمایل به استقلال و خروج از محدودیت‌ها

بسیاری از افراد با ای‌دی‌اچ‌دی، به دلیل مشکلاتی که در چارچوب‌های ساختارمند تجربه می‌کنند، تمایل دارند در مسیرهای متفاوت و مستقل‌تر حرکت کنند. این تمایل به استقلال، آن‌ها را به سمت جاه‌طلبی‌های ویژه‌ای سوق می‌دهد که اغلب خارج از مسیرهای عادی و معمول است. آن‌ها می‌خواهند از محدودیت‌ها و چارچوب‌های سنتی فراتر روند و در مسیرهایی که کمتر کسی طی کرده، به موفقیت برسند. این نوع جاه‌طلبی، آن‌ها را به سمت خلاقیت و نوآوری هدایت می‌کند و بسیاری از افراد دارای ای‌دی‌اچ‌دی در زمینه‌هایی که نیازمند نوآوری و کارهای غیرعادی است، موفق می‌شوند.

انگیزه‌ی قوی برای موفقیت‌های سریع

به دلیل مشکلاتی که ای‌دی‌اچ‌دی در توانایی تحمل تاخیر در پاداش ایجاد می‌کند، این افراد به دنبال موفقیت‌های سریع‌تر هستند. آن‌ها ترجیح می‌دهند به جای اهداف بلندمدتی که دستاورد آن‌ها به مرور زمان احساس می‌شود، به سمت اهدافی بروند که نتیجه آن‌ها را سریع‌تر مشاهده کنند. جاه‌طلبی آن‌ها اغلب به سمت دستاوردهایی سوق داده می‌شود که سریعاً پاداش می‌دهد و انگیزه آن‌ها را زنده نگه می‌دارد. این ویژگی ممکن است به ایجاد جاه‌طلبی‌های کوتاه‌مدت و مداوم منجر شود که در هر مرحله دستاوردی قابل لمس و ملموس داشته باشد.

.
تمایل به هیجان و جست‌وجوی تجربه‌های جدید

ای‌دی‌اچ‌دی به دلیل تفاوت در ساختار مغز و حساسیت بیشتر به پاداش‌های فوری و تجربه‌های جدید، معمولاً با تمایل به جست‌وجوی هیجان همراه است. این ویژگی ممکن است به این افراد تمایل بیشتری به هدف‌گذاری‌های جسورانه و تجربیات تازه بدهد. جاه‌طلبی آن‌ها ممکن است در اشکال متنوعی بروز کند؛ از کسب و کارهای خلاقانه و کارآفرینی گرفته تا فعالیت‌های ورزشی و هنری. آن‌ها بیشتر به سمت اهدافی کشیده می‌شوند که نیازمند خلاقیت، چالش و نوآوری است، چون این نوع فعالیت‌ها به آن‌ها امکان می‌دهد تا انرژی و انگیزه خود را به شکل موثرتری به کار گیرند.

.

نیاز به اثبات توانایی‌ها

یکی از عواملی که باعث ایجاد جاه‌طلبی در افرادی با ای‌دی‌اچ‌دی می‌شود، نیاز آن‌ها به اثبات توانایی‌هایشان است. این افراد از کودکی با نظرات و انتقادهایی از سوی دیگران درباره مشکلات و نقص‌های خود مواجه شده‌اند. این انتقادات ممکن است آن‌ها را به این نتیجه رسانده باشد که برای اثبات خود و دستیابی به پذیرش اجتماعی، باید به دستاوردهای بزرگ‌تر و چشم‌گیری دست یابند. این تمایل به اثبات توانایی‌ها، بسیاری از این افراد را به سوی جاه‌طلبی و هدف‌های بزرگ سوق می‌دهد. آن‌ها تلاش می‌کنند تا ضعف‌های مرتبط با ای‌دی‌اچ‌دی را از طریق رسیدن به اهداف چشم‌گیر جبران کنند.

ارتباط بین ای‌دی‌اچ‌دی (ADHD) و جاه‌طلبی ممکن است در نگاه اول پیچیده به نظر برسد، چرا که ای‌دی‌اچ‌دی اغلب با مشکلاتی مانند کاهش تمرکز، عدم توانایی در برنامه‌ریزی طولانی‌مدت و اختلال در مدیریت زمان همراه است. با این حال، جاه‌طلبی در افرادی که ای‌دی‌اچ‌دی دارند ممکن است با شدت زیادی بروز کند. این افراد اغلب در مسیر خود با چالش‌های بیشتری مواجه هستند، اما همین چالش‌ها گاه انگیزه‌ای برای رسیدن به اهداف و رویاهای بزرگ‌تر در آن‌ها ایجاد می‌کند. در ادامه به بررسی این ارتباط و چگونگی بروز جاه‌طلبی در افرادی که ای‌دی‌اچ‌دی دارند می‌پردازیم

📌#ملاکهای_تشخیصی_اختلال_شخصیت_مرزی📌

⭕️بی ثباتی در روابط بین فردی، خودانگاره، و حالت عاطفی، و نیز آشکارا تکانشی بودن، به صورت الگویی نافذ و فراگیر که از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد و در زمینه های مختلف به چشم آید، که علامتش وجود حداقل پنج عدد از موارد زیر است:
١.💭 تلاش های شتاب زده برای اجتناب از رها شدن واقعی یا خیالی. (توجه: رفتار خودکشی گرا یا جرح خویشتن را که در ملاک ٥ ارائه شده است، منظور نکنید).
٢.💭 بی ثبات و شدید بودن روابط فردی به صورت الگویی که مشخصه اش تناوب میان دو قطب افراطی است: آرمانی نمایی و بی ارزش نمایی.
٣.💭 اختلال و اشکال در هویت؛ بی ثبات بودن واضح و دائم خودانگاره یا احساس فرد در مورد خودش.
٤.💭 تکانشی بودن لااقل در دو حوزه از حوزه هایی که بالقوه به فرد صدمه می زنند. (مثلاً خرج کردن پول، روابط جنسی، سوء مصرف مواد، رانندگی بی پروا، پرخوری). (توجه: رفتار خودکشی گرا یا جرح خویشتن را که در ملاک ٥ ارائه شده است منظور نکنید).
٥.💭 رفتار، ژست ها، یا تهدیدهای خودکشی گرا یا رفتار جرح خويشتن مکرر
٦.💭 بی ثباتی در حالت عاطفی به صورت واکنش پذیری آشکار خلق (مثل ملال، تحریک پذیری، یا اضطراب شدید و حمله ای [اپیزودیک] که چند ساعتی طول بکشد ).
٧.💭 احساسات پوچی مزمن.
٨.💭 نامتناسب و شدید بودن خشم یا دشواری در تسلط بر خشم (مثلاً تندخو شدن های پیاپی، خشمگین بودن دائمی، نزاع کردن های مکرر).
٩.💭 بروز افکار بدگمانانه (پارانویید) یا علایم شدید تجزیه ای به صورت گذرا و در مواقع فشار روانی (استرس).


@shakhsiatemarzi

شیوع چاقی در افراد مبتلا به ADHD نسبت به جمعیت عمومی بیشتر است. در اینجا چند دلیل اصلی این مسئله را توضیح می‌دهیم:

1. کنترل ضعیف بر تکانه‌ها: افراد با ADHD غالباً کنترل ضعیفی بر تکانه‌های خود دارند، به این معنی که ممکن است به‌راحتی وسوسه شوند تا غذاهای پرکالری و ناسالم بخورند. این تکانه‌ها اغلب بدون برنامه‌ریزی و به‌صورت لحظه‌ای اتفاق می‌افتد، که می‌تواند به پرخوری و انتخاب غذاهای ناسالم منجر شود.


2. استفاده از غذا برای مدیریت استرس یا بی‌حوصلگی: افراد مبتلا به ADHD ممکن است از غذا به عنوان روشی برای مقابله با استرس، بی‌حوصلگی یا اضطراب استفاده کنند. این رفتار، که به آن "پرخوری هیجانی" می‌گویند، می‌تواند منجر به اضافه‌وزن شود.


3. سبک زندگی بدون تحرک و کم‌تحرکی: بسیاری از افراد با ADHD به دلیل مشکلات تمرکز و عدم تمایل به فعالیت‌های ساختاریافته، ورزش را به‌طور منظم انجام نمی‌دهند. این کم‌تحرکی، همراه با عادت‌های غذایی ناسالم، می‌تواند منجر به چاقی شود.


4. علائم SCT: حدود یک سوم افراد دارای ADHD علائم SCT دارند. SCT شامل علائم خستگی، خواب آلودگی و خیالبافی می‌باشد که هر یک مستقلا می‌توانند به چاقی کمک کنند.


5. ناتوانی در مدیریت زمان: بسیاری از افراد با ADHD در برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی زمان مشکل دارند و به‌خوبی نمی‌توانند وعده‌های غذایی خود را مدیریت کنند. این موضوع باعث می‌شود که بیشتر به سراغ غذاهای آماده و پرکالری بروند. یا وقت و بی وقت به یخچال سر بزنند😔 .



@adhdbefarsi

.
پارتنر ADHD سر سفره :

@adhdbefarsi

هدف گذاری نکردن نوع دیگری از اجتناب است. در این صورت  در رسیدن به اهداف به مشکل برنمی‌خورید و احساس ناامیدی نیز نمی‌کنید....

@adhdbefarsi

‌
.
@adhdbefarsi

هایپرفوکوس (Hyperfocus) در ADHD به حالتی اشاره دارد که فرد مبتلا به این اختلال به طور شدید و غرق‌شده‌ای بر روی یک فعالیت خاص تمرکز می‌کند و در نتیجه زمان و محیط اطرافش را فراموش می‌کند. این حالت به نوعی متضاد بی‌توجهی است که معمولاً با ADHD مرتبط می‌شود، اما در واقع یکی از ویژگی‌های مهم این اختلال است.


@adhdbefarsi

سوال مستقیم و غیرمستقیم

@adhdbefarsi

امروز یه مقاله دیدم از Sean Grover درباره اهمیت نوشتن لیست برای انجام کارها و تاثیر مثبتش روی افراد با ADHD.
ایشون Groversean یه رواندرمانگر با سابقه اس که تخصصشون توی گروه درمانیه.
مقاله ایشون اینجوری شروع میشه:
یه خبر خوب برای آدمایی که عاشق نوشتن لیست هستن؛ تحقیقات میگه احتمالا نوشتن لیست، بیشتر از صرفا یه کار باحال و خوب و باکلاس، برای سلامت روانی هم مفیده. دلایل زیادی وجود داره که آدما کارهاشون رو توی لیست های Check box بنویسن.
شاید توی دوران مدرسه وقتی درسها و امتحان هاتون زیاد میشده برای مدیریت درسهاتون و زمانتون لیست تهیه میکردید؛ یا حداقل برای کنکور که درس میخوندید برای درس خوندتون لیست مینوشتید و برنامه ریزی میکردید؛ یا وقتی میخواستید برید اردو برای بردن وسایل و کارایی که میخواید بکنید لیست درست میکردید یا دیگه اصلا هیچ کدوم اینا هم نبوده برای خریدتون حتما پیش اومده که لیست نوشته باشید.
مخلص کلام اینکه ما زمانی که چندین کار برای انجام دادن داریم و میخوایم به کارهامون سر و سامان و ترتیب بدیم، به نوشتن لیست رو میاریم و این انگار بخشی از طبیعت انسانه.
یه مقاله توی HBR یا Harvard Business Review در اینباره منتشر شده
https://hbr.org/2022/01/why-we-continue-to-rely-on-and-love-to-do-lists
توی این مقاله میگه آدما بطور میانگین در هر زمانی، 15 تا هدف یا کاری دارن که میخوان انجام بدن که مدیریت کردن این 15 تا کار میتونه سخت باشه. To-Do لیست ها برای پیگیری انجام یه پروژه یا رسیدن به یک هدف یا انجام یک کار به شکل مرحله به مرحله حیاتی هستن و قطع به یقین استفاده ازشون خیلی بهتر از صرفا اتکا به حافظه است و باعث میشه ذهن ما با اطلاعات بدرد نخور حین انجام یک کار یا در راه رسیدن به یه یک هدف درگیر نشه. بعلاوه همه اینها با انجام هر مرحله از کار و تیک زدنش روی کاغذ، یهدوز کوچولوی دوپامین توی مغز ترشح میشه که احساس خیلی خوشایندی داره.
یکی از نویسنده های همین HBR به اسم Vasundhara Sawhney میگه اساسا وقتی ما یک مسیری (Road map) میسازیم که بهمون کمک کنه به اهدافمون برسیم، بیشتر تمایل داریم که بهش عمل کنیم. یعنی انگار وقتی مسیر رو میدونیم طی کردنش برامون راحت تره و بعلاوه بیشتر میتونیم چه روی هدفمون چه روی بخش های دیگه زندگی یا کارمون تمرکز کنیم.
نمیدونم درباره لیست چه نظری دارید یا فکر میکنید چه شکلیه، شاید با شنیدن لیست یاد لیست خرید بیوفتید، شاید یاد لیستهای بولت پوینت بیوفتید، شاید یاد To-Do لیستهایی که رویگوشی نصب میشه بیوفتید، شاید یاد One Note ماکروسافت بیوفتید. همه اینا نوعی لیست هستن. برنامه کلاس مدرسه و دانشگاه که حتما همه دیدید نوعی لیسته، منو رستوران یه جور لیسته. ما خیلی بیش از اونچه متوجه باشیم با لیست ها توی زندگیمون سروکار داریم.
لیست ها به ادعای نویسنده مقاله خاصیت درمانی یا Therapeutic هم دارن. لیست ها به ما کمک میکنن برنامه ریزی کنیم، اهدافمون رو مشخص کنیم، گزینه های مختلفمون رو بسنجیم و... 5 تا دلیل داره که لیست نوشتن و لیست داشتن برای سلامت روان ما مفیده.
1. لیست ها به برنامه ریزی و ساختاربندی زمانتون توی روز و زندگی کمک میکنن. لیست ها باعث میشن متمرکز تر باشید، جهت داشته باشید و هدفمند باشید
3. کامل کردن هر بخش از یک لیست یا هر وظیفه ای که توی لیست نوشتید باعث میشه احساس موفقیت کنید که این هم باعث افزایش اعتماد بنفس و عزت نفس میشه
4. لیست ها باعث میشن توی اهدافتون جاه طلب تر بشید
5. لیست ها میتونن اضطراب و علائم ADHD رو در شما کاهش بدن؛ به واسطه کمک در راستای مرتب کردن افکارتون و به یاد آوردن وظایف و کارهاتون
خلاصه مطلب اینکه انگار مغز انسان نیاز به "ساختار" داره، نیاز به دسته بندی داره. اصلا میل و عطش ما برای دسته بندی هر چیزی و گروه بندی هر چیزی سر همینه. ما دوست داریم با هر چیزی که مواجه میشیم برای شناخت بهترش توی یک گروه قرارش بدیم. مثلا گروه بندی موجودات زنده که هر موجودی رو توی یه دسته و گروه قرار میدیم، مثل گروه بندی کتابخونه تون، مثل گروه بندی انواع بیماری ها و ... این خاصیت مغز ماست.
برای روزتون و کارهاتون لیست بنویسید،برای خرید کردن قبل از رفتن توی مغازه لیست بنویسید. مهم نیست چه مدل لیستی باشه، لیست دیجیتالی روی گوشیتون، لیست های چک باکسی، لیست های بولت پوینت، یا اصلا هر مدل لیستی. کاراییتون به شکل چشمگیری افزایش پیدا میکنه.
اگر هم ADHD دارید (چه فکر میکنید دارید چه براتون تشخیص داده شده)
حتما لیست نوشتن رو امتحان کنید که بهتون کمک زیادی میکنه. بدون هیچ رفرنس و منبعی و صرفا از روی نظر شخصی فکر میکنم لیستی که روی کاغذ آورده باشید و فیزیکی باشه تاثیر بیشتری داره از لیست های دیجیتالی و گوشی.

منبع : توییتر بودا بودم

‌.
.

حواستون هست که وقتی یه محصول خوب تو پیجای اینستاگرام پیدا می‌کنید و میدونید که فعلا نمی‌تونین خرید کنید، میفرستینش سیود مسیج و اینجوری مطمئنین که هیچوقت یادتون نمیره و حتمن یه روزی میخرینش‌؟ خودتون رو گول می‌زنین یا واقعا می‌خرید؟

.
افراد ADHD به سختی می‌توانند در مقابل وسوسه خرید محصولات جدید مقاومت کنند. چرا که تنوع طلب و نوجو هستند. پدیده شی درخشان توضیح می‌دهد که این افراد در مقابل محصولات جدید و متنوع چطور وسوسه می‌شوند و سردرد می‌گیرند و تا موعد خرید آرام نمی گیرند.
.
@adhdbefarsi

میگن از یه مرد درامدشو نپرسید
از یه ADHD هزینه هاشو.

افراد دارای علائم ADHD معمولا مانند یک کودک وارد سوپرمارکت می‌شوند و اغلب اوقات بیش از آنچه که براورد می‌کنند، می‌خرند

💥جذب روانشناس یا تراپیست

چنانچه در حیطه‌های مربوط به تروما، اختلالات شخصیت، ADHD و سایر اختلالات کنترل تکانه کار می‌کنید و مایل به همکاری در این زمینه می‌باشید به آیدی زیر پیام بدهید :
@sedazi

وویس دوم : ADHD و مدیریت مالی

وویس اول : تاثیر اختلالات روانپزشکی روی مدیریت مالی

طبق تحقیقات، بزرگسالان دارای ADHD در حوزه های مختلف مدیریت مالی به مشکل بر می‌خورند‌. آن ها سطح درآمد و پس‌انداز پایینتری دارند، از نظر مالی وابسته تر هستند، اغلب به صورت ناگهانی خرید می‌کنند، بدهی های خود را بدتر مدیریت می‌کنند و کمتر به فکر سرمایه گذاری برای آینده می‌‌افتند.
طی پست های آینده به علت شناسی و ارائه راه حل پیرامون این مسئله خواهیم پرداخت

پرسش ناشناس و شناس

.
انتظار سخته.
حتی برای آسانسور

گروه های ما

@adhdbefarsi

گروه های ما