سلام
اونقدر سرم شلوغه که حتی یادم رفته این کانال رو چند سال پیش زدم!
فقط الان اومدم بگم چند روز پیش رفته بودم بالای برج Rockefeller نیویورک و داشتم ازون بالا شهر رو نگاه میکردم و این ویدئو رو گرفتم. به این فکر میکردم چه مسیری رو اومدم و چقدر وسط مسیر ناامید شدم و میخواستم دست از تلاش بردارم!
راحت نبود خودتو از یکی از روستاهای بیرجند بکشونی به دانشگاه بیرجند و بعدش دانشگاه تهران و حالا هم اینجا.
دانشگاه تهران که ارشدمو میخوندم این کانال رو زدم تا بادوستام زبان تمرین کنیم و اپلای کنیم و واس دکترا بریم خارج!
وسط این راه هزار بار نا امید شدم و گفتم نمیتونم. نمیشه.
هربار یک هفته زبان میخوندم و یکماه ول میکردم!
دلار ۴ هزار تومنی شد ۷ تومن و بعد ۱۳ تومن و بعد ۲۹ تومن!
ایلتسی که زیر یک میلیون بود شد ۳ تومن و بعدش ۶ تومن زمانی که من آزمون دادم.
الان گفتم این پست رو اینجا بنویسم. بگم تو اون دورانی که من نا امید میشدم خیلیا که حتی منو نمیشناختن بهم انگیزه دادن.
منم الان شمارو نمیشناسم اما میخام بگم نا امید نشو.
یه روزی میای بالاترین نقطه ی نیویورک وایمیستی
نگاه میکنی به مسیری که طی کردی
به سختیایی که کشیدی، به استرس ها و نگرانی ها و دلواپسی هات
به شبایی که دوستات خواب بودن و تو توی اتاقت سرت تو کتاب زبانت بود
با خودت میگی خدایا شکرت که بالاخره تونستم.
احتمالا من باز برم تا یسال دیگه یادم بره تو این کانال پست بگذارم! اما خواستم این دو سه تا کلیپی که چند شب پیش گرفتم رو بفرستم شاید انگیزه شه واس ینفر.
موفق باشین
اونقدر سرم شلوغه که حتی یادم رفته این کانال رو چند سال پیش زدم!
فقط الان اومدم بگم چند روز پیش رفته بودم بالای برج Rockefeller نیویورک و داشتم ازون بالا شهر رو نگاه میکردم و این ویدئو رو گرفتم. به این فکر میکردم چه مسیری رو اومدم و چقدر وسط مسیر ناامید شدم و میخواستم دست از تلاش بردارم!
راحت نبود خودتو از یکی از روستاهای بیرجند بکشونی به دانشگاه بیرجند و بعدش دانشگاه تهران و حالا هم اینجا.
دانشگاه تهران که ارشدمو میخوندم این کانال رو زدم تا بادوستام زبان تمرین کنیم و اپلای کنیم و واس دکترا بریم خارج!
وسط این راه هزار بار نا امید شدم و گفتم نمیتونم. نمیشه.
هربار یک هفته زبان میخوندم و یکماه ول میکردم!
دلار ۴ هزار تومنی شد ۷ تومن و بعد ۱۳ تومن و بعد ۲۹ تومن!
ایلتسی که زیر یک میلیون بود شد ۳ تومن و بعدش ۶ تومن زمانی که من آزمون دادم.
الان گفتم این پست رو اینجا بنویسم. بگم تو اون دورانی که من نا امید میشدم خیلیا که حتی منو نمیشناختن بهم انگیزه دادن.
منم الان شمارو نمیشناسم اما میخام بگم نا امید نشو.
یه روزی میای بالاترین نقطه ی نیویورک وایمیستی
نگاه میکنی به مسیری که طی کردی
به سختیایی که کشیدی، به استرس ها و نگرانی ها و دلواپسی هات
به شبایی که دوستات خواب بودن و تو توی اتاقت سرت تو کتاب زبانت بود
با خودت میگی خدایا شکرت که بالاخره تونستم.
احتمالا من باز برم تا یسال دیگه یادم بره تو این کانال پست بگذارم! اما خواستم این دو سه تا کلیپی که چند شب پیش گرفتم رو بفرستم شاید انگیزه شه واس ینفر.
موفق باشین
