برای نمونه ، وقتی مادرم درگذشت و عزیزان دیگرم هم یکی یکی از من گرفته شدند ، یک انقلاب درونی در من بوجود آمد؛ ولی هیچکس نمی‌توانست توضیح قانع‌کننده‌ای به من بدهد. لذا به این نتیجه رسیدم که جوابش را باید با کوشش خودم پیدا کنم. با خود عهد کردم ، " هیچ‌چیزی را کورکورانه نخواهم پذیرفت و باید توضیحش را از خودِ آفریدگارِ این عالم جویا شوم. " درک اسرار زندگی را ، که در تعالیم کلیساها و معابد پیدا نمی‌کردم ، مستقیماً از خود خداوند جویا شدم. اگر مذهب نتواند به من بگوید که چرا بعضی فقیر به دنیا می‌آیند و بعضی ثروتمند ، برخی کورند و برخی دیگر سالم ، پس چگونه میتواند جواب قانع کننده‌ای در مورد عدل و انصاف خداوند داشته باشد؟ استادان هند ، از راه یگانگی با خداوند و تحقق درونی ، پاسخ به معماهای زندگی را یافته‌اند و راه آن را به ما نیز نشان داده‌اند.
مذهبیون بسیاری در این دنیا هستند ، و هر مذهبی نیز دارای شاخه‌های گوناگون خودش می‌باشد. برای برخی مذهب کاملاً جنبه‌ی احساساتی دارد. اگر احساساتشان به اندازه زیاد تهییج شود آنگاه مذهبیِ متعصب میشوند. ولی در حالت ابراز شدید احساسات ، انسان ارتباطش را با خداوند از دست می‌دهد. آنهایی که احساساتی هستند ، از مذهب هیجان می‌طلبند. اگر از زاویه‌ی منطقی و عقلانی مذهب با آنها صحبت کنید کسل میشوند و خوابشان می‌گیرد. ولی تهییجِ احساسات دیگران بازی با ذهن آنهاست؛ حقیقت و خداوند را به آنها نمی‌دهد.
روشنفکران مذهبی از شنیدن نظریات گوناگون مذهبی و فلسفی لذت می‌برند و به خود می‌بالند که نسبت به مذهبیون احساساتی در سطح بالاتری از درک معنوی هستند. ولی تحریکات عقلانی نوع دیگری از " مخدر " و بازی با ذهن است و به مانند تهییج احساسات است و به سالک آنچه را که می‌خواهد نمی‌دهد.
مذهبیونی که کورکورانه به تعصب خود می‌چسبند غالباً همچون طوطی چیزهایی را تکرار می‌کنند که خودشان درک درستی از آنها ندارند و به تحقق آنها نرسیده‌اند. وقتی از آنها سوالی کنید ، پیروزمندانه از کتابهای آسمانی و اصول دین نقل قول می‌آورند. بحث و گفتگو با آنها بی‌فایده است ، چرا که آنها مطمئن هستند که بر همه چیز دانایی دارند...
#(کتاب جستجوی جاودانه انسان )
https://t.me/zen_mokashefehaa
مذهبیون بسیاری در این دنیا هستند ، و هر مذهبی نیز دارای شاخه‌های گوناگون خودش می‌باشد. برای برخی مذهب کاملاً جنبه‌ی احساساتی دارد. اگر احساساتشان به اندازه زیاد تهییج شود آنگاه مذهبیِ متعصب میشوند. ولی در حالت ابراز شدید احساسات ، انسان ارتباطش را با خداوند از دست می‌دهد. آنهایی که احساساتی هستند ، از مذهب هیجان می‌طلبند. اگر از زاویه‌ی منطقی و عقلانی مذهب با آنها صحبت کنید کسل میشوند و خوابشان می‌گیرد. ولی تهییجِ احساسات دیگران بازی با ذهن آنهاست؛ حقیقت و خداوند را به آنها نمی‌دهد.
روشنفکران مذهبی از شنیدن نظریات گوناگون مذهبی و فلسفی لذت می‌برند و به خود می‌بالند که نسبت به مذهبیون احساساتی در سطح بالاتری از درک معنوی هستند. ولی تحریکات عقلانی نوع دیگری از " مخدر " و بازی با ذهن است و به مانند تهییج احساسات است و به سالک آنچه را که می‌خواهد نمی‌دهد.
مذهبیونی که کورکورانه به تعصب خود می‌چسبند غالباً همچون طوطی چیزهایی را تکرار می‌کنند که خودشان درک درستی از آنها ندارند و به تحقق آنها نرسیده‌اند. وقتی از آنها سوالی کنید ، پیروزمندانه از کتابهای آسمانی و اصول دین نقل قول می‌آورند. بحث و گفتگو با آنها بی‌فایده است ، چرا که آنها مطمئن هستند که بر همه چیز دانایی دارند...
#(کتاب جستجوی جاودانه انسان )
https://t.me/zen_mokashefehaa
