Me

01:06

تصویر لبخندش..

قلب من از صدای تو..
چه عاشقانه کوک شد...

احساس میکنم آرامشی که در غم هست
در شادی نیس

میپسندم

بهم آرامش بده

هر حسی که

برای من غم و شادی زیاد مطرح نیست

من غم شب رو..
بیشتر از شادیه روز
میپسندم

چطور میتونم شب رو دوس نداشته باشم

وقتی ذهنم آزاده به دور از هر اجباری
با خودش خلوت کنه..

دوس دارم یک سال
دقیقا همین تایم شب بمونه

ساعت حرکت نکنه

از ته دلم میگم..

دوس دارم زمان توی این تایم شب
متوقف بشه

به قدری شب رو دوس دارم..

محیا دکتر رفتم یه سری..
گفت قلبت مثل کامپیوتر کار میکنه..

نمیذونم این درد یکباره و یهویی از چیه..
پشت فرمونم اون سری اینطوزی شد

نمیذاره بخوابم

ما هیچ‌کس را به‌طورِ تصادفی انتخاب نمی‌کنیم،
بلکه ما فقط با آن‌هایی ملاقات می‌کنیم که از قبل در ناخودآگاهِ ما حضور داشته‌اند...

- زیگموند فروید

آثار یونگ..
قطعا ارزش خرید داره

برم برای سفارش..

هر روز بیش از پیش میکوشیدم
که از اطرافیانم نرنجم
اما انگار کوشش آنان
برای رنجاندن من بیشتر بود...

کاش به هنگام عصبانیت و دلخوری
سکوت کنیم و بر عزیزانمان زخم نزنیم
رد زخم کلمات از سمت آدم‌های خاص زندگیمان
عمیق تر است...

در آغوش تاریکی شب
با تمام خستگی بدنم و سنگینی دلم
به آخرین لحظات این روز پرماجرا نگاه می‌کنم
دلم هنوز پر از دلتنگی‌ها و احساساتی است
که در طول روز نتوانستم به آنها رسیدگی کنم

مانند یک رهگذر سرگردان در این فضای تاریک
دلم به دنبال یک نقطه‌ی روشن است.
گاهی فکر می‌کنم که
آیا این دلتنگی و خستگی
هیچ وقت به پایان نمی‌رسد..

از فروید روانکاو مشهور پرسیدند
درمانگر نهایی بیمار چیست..

پاسخ داد
عشق این کار را میکند..

دارم به رفتن فکر میکنم..

unless it's riding or driving fast..

خاطراتی که آدم هایش رفته اند دردناکند
ولی خاطراتی که آدم‌هایش حضور دارند
ولی شبیه گذشته نیستند به مراتب دردناکترند..

همه چیز در شهر آرام بود..
جز قلبم

ای چراغ مهربونی..
تو شبای وحشت من..

من از راه دور عاشق تو بودم..
بدونِ بوییدن عطر تو
بدون آغوش تو
بدون لمس تو..
من اینگونه عاشق تو بودم..

ما بیش از اندازه قوی بودیم
مدام میشکستیم و شکسته هایمان را بند میزدیم
و باز هم ادامه میدادیم
ما به قیمت همین قوی بودن از پا در امدیم...

درک پریشانی درونش
برای ناظر بیرونی
ناممکن است.

در مرحله‌ی خاصی از زندگی و روند بالغ شدن، انسان تنهایی را برمی‌گزیند.
چرا که متوجه می‌شود هر حضوری تنها رنجش را مضاعف می‌کند. درک پریشانی درونش برای ناظر بیرونی ناممکن است...
سکوت و تنهایی را انتخاب می‌کند به جای تحمل اطرافیانی با نقاب‌های پوشالی و دروغین...

تک تک دیالوگ هاش..
انگار مرور جملات منه..
که بارها بهتون گفتم..

آلبرکامو می‌گوید: «بزرگ‌ترین خطای انسان در این است که فکر می‌کند آمده است روی زمین تا کاری انجام دهد.»؛ خودت را هنگام انجام کار ببین که چگونه با کار کردن به‌خودت آسیب می‌زنی اما محصولی که به‌دست می‌آوری باعث می‌شود آسیبی که به خودت زده‌ای را فراموش کنی، گاهی آنقدر کار می‌کنی که اصطلاحا «Workaholic» می‌شوی یعنی معتاد به کار؛ اعتیاد به کار می‌تواند شکلی از افسردگی باشد، چون به هرحال تو با فرار کردن از خودت تمایل داری که زمان را از دست بدهی؛ درنظر داشته باش که «Workaholic» به معنای انجام کار سخت نیست، بلکه به معنای مشغول بودن بیش از اندازه است، یعنی با وجود اینکه بیش از ۸ ساعت در طول شبانه روز کار کرده‌ای بازهم به دلیل فشارهای درونی تمایل به انجام کار داری و آنقدر زمان خود را صرف انجام کار می‌کنی که در نهایت از پارتنر، خانواده و دوستانت غافل می‌شوی، پزشک یا پرستار یا کارمندی که در طول شبانه روز بیش از ۸ ساعت کار می‌کند، ورزشکار، هنرمند یا هر انسانی که با وجود شرایط مالی مساعد در طول هفته بیش از ۴۰ ساعت کار می‌کند از خودش و افراد نزدیکش غفلت می‌کند. یا کارگری که به دلیل شرایط نامساعد اقتصادی مجبور به انجام کار بیش از اندازه است همگی نمونه‌هایی از اعتیاد به کار است. سورن کیرکگور می‌پرسد: «آیا ما شبیه کسی نیستیم که گیج و دستپاچه دستگیره‌ی در را نجات داده‌ایم، در حالی که خانه‌مان طعمه‌ی آتش شده است؟» به راستی ما چه چیزی را از آتشِ عظیمِ زندگی نجات خواهیم داد؟ آیا جز برای دیدن ماه و ستارگان و خورشید و دریاها و در آغوش گرفتن و بوسیدن و بوسیده شدن آمده‌ایم؟ ما اسیر شتاب و سرعت در زندگی شده‌ایم تا دستگیره‌ی در را از آتش عظیم زندگی نجات دهیم اما «از رنجی که می‌کشیم پیداست به آن چه می‌بایست، عمل نکرده‌ایم

عباس_ناظری

only lucky ones get such love for life long...

کفشی که مناسب پای یک نفر است، برای شخص دیگری آزار دهنده است ! به همین ترتیب هیچ دستورالعمل کلی برای زندگی وجود ندارد که برای همه‌ی افراد مناسب باشد ! شناخت درست نیاز و خواسته های فردی، کلید رشد و شکوفایی ما است، زیرا که با شناخت کیستی خود می‌توان به سمتی که خواهان تبدیل شدن به آن هستیم حرکت کنیم

از کتاب شناخت خویشتن