ڪہ در یاد بمـاند؛ @vasilisahotel Channel on Telegram

ڪہ در یاد بمـاند؛

@vasilisahotel


ریشه‌دواندہ در انبوهِ سبزِ نمناڪ‌اَم؛
روحے سرگردان در هتلے پوسیده‌



مؤمـن‌ به درخـت، سیـنما و بـرگِ چاے 🪴

ڪہ در یاد بماند؛ (Urdu)

ڪہ در یاد بماند؛ یہ ایک ٹیلیگرام چینل ہے جو ویسیلیسا ہوٹل کے لیے مخصوص شعبہ ہے۔ یہاں آپ انبوہ سبز نمناک کی خوبصورتی میں ڈوب کر ایک قدیم ہتل میں رقوص سرکتے ہوئے محسوس کر سکتے ہیں۔ اس حتل میں ان کے حضور میں محسوس کرنے کے لیے بہت ساری پوسیدگی ہے۔ ویسیلیسا ہوٹل کا یہ چینل ایک بامہ صنوبر اور چائے کے پتوں کے درختوں کی دنیا میں آپ کو لے جائے گا۔ یہاں آپ انبوہ سبز نمناک کے ساتھ ایک پرانی معاشرتی تجربہ حاصل کریں اور دل کو سکون ملے۔ اس ٹیلیگرام چینل کا لنک دیا گیا ہے جہاں آپ اپنے دوستوں کو بھی شامل کر سکتے ہیں۔ http://t.me/HidenChat_Bot?start=532434627

ڪہ در یاد بمـاند؛

20 Feb, 14:15


از دیروز گدایِ ۳ ساعتم تا بشینم و بالاخره "بروتالیست" ببینم. ولی خیالتون راحت باشه.
۳ ساعته که جور شد اول گسلِ شما تکمیل می‌شه بعد نوبت به خودم می‌رسه ఇ

ڪہ در یاد بمـاند؛

19 Feb, 15:48


تا ابد منوچهره والی‌زاده 🍃

ڪہ در یاد بمـاند؛

17 Feb, 19:58


هوسوک باعث می‌شه همه رنگا کنار هم قشنگ باشن. به طرز عجیبی باعث می‌شه همه رنگا به هم بیان!
وقتی بهش نگاه می‌کنم هی به این فکر می‌کنم که من حتما تو اون لباسا شبیه دلقکا می‌شم چون چشمام چیزی جز سیاه و سفید و نمی‌بینه ولی هوسوک از این دسته ادما نیست؛ دقیقا برعکسشه.
به قول خودم، "جانگ تو حال‌ خوب‌کنی!".
تولدت نمی‌تونه چیزی جز شادی به دنیا اضافه کنه پس لطفا شاد باش و ما هم اجازه‌ نمی‌دیم هاله‌ی رنگیِ دورت از هم بپاشه ♡
#خونه

ڪہ در یاد بمـاند؛

16 Feb, 16:50


ثانیه‌ها رو برای تماشای "پیرپسر" تو سینما می‌شمرم. دارم هی ازش می‌خونم، هی می‌شنوم، هی بیشتر دلم می‌خوادش.
یادم میاد آخرین باری که با جون و دلم رفتم سینما، سینما سپیدرودِ رشت بود. رفتم بازیِ نوید و ببینم. رفتم "ابد و یک روز" ببینم. چون من همیشه و هر لحظه حاضرم که یه‌جایی میخ بشینم و بازی نوید و ببینم. #هنر_هفتم
نوید بعد از چندین سال سینماهامون و پر کرده بود و حتی کسی مثل من که از خالیِ خلسه‌ی اون صندلی‌ها می‌ترسه، پا می‌شه تا بره ببینتش.
بعد از مجاز شدنِ دوباره‌ی این مرد دیگه فقط سه‌شنبه‌ها نبود که ردیف صندلی‌ها پر می‌شد. شنبه، یکشنبه، دوشنبه، همشون پر بودن.

بعد از اون روز، یک بار دیگه رفتم تا "ابد و یک روز" ببینم. دوبارش هم شد سه بار. از اون به بعد ماجرای من و سینماها با لانتوری، ناهید، متری شیش و نیم، با خشم و هیاهو ادامه پیدا کرد. این روزا حس می‌کنم حسن پورشیرازی اون حسِ قدم‌ گذاشتن تو سینما رو به من برگردونده. امیدوارم این بار که می‌رم توش، بهم کمک کنه حس خفه‌شدن نداشته باشم و بهش خیره شم.

ڪہ در یاد بمـاند؛

07 Feb, 08:58


امروز از syml ممنون بودم که انقدر
قشنگ کلمه‌هام و ترانه می‌کنه. این
ترانه‌ها باعث می‌شن فکر کنم گاهی
طبیعتم به یکی تو اون سر دنیا
وصل شده. چون اگه می‌تونستم همین
امروز یه ترانه بنویسم که "دی" باشه
همین می‌شد!

ڪہ در یاد بمـاند؛

06 Feb, 14:18


ولی هزار بار خوندنش.
خودم دیدم.

ڪہ در یاد بمـاند؛

04 Feb, 17:56


ترکیبِ شادی، رشت و شاهین
و گُم کردم. پیدا نمی‌شه
که نمی‌شه.

ڪہ در یاد بمـاند؛

04 Feb, 17:55


«ڪـے مـےگـیرہ جات و؟»

ڪہ در یاد بمـاند؛

28 Jan, 21:04


بچه‌ی من.

ڪہ در یاد بمـاند؛

25 Jan, 17:31


چه‌جوری می‌خواید با این میعاد
تاب بیارید؟!

ڪہ در یاد بمـاند؛

16 Jan, 17:59


Couple goals برای واقعی❄️

ڪہ در یاد بمـاند؛

12 Jan, 14:42


همه‌ی خوشحالیِ دنیا مالِ تو جانگ 💜
این لحظه هزار بار مالِ تو ° #دل

ڪہ در یاد بمـاند؛

12 Jan, 11:42


شبیه اونی که بلیط تو جیبِشه منتظر تورِ هوسو‌ک‌ام. با این فاصله یکم خیلی جدیش گرفتم.

ڪہ در یاد بمـاند؛

10 Jan, 18:16


وقتشه بریم زیرشیروونی.

ڪہ در یاد بمـاند؛

07 Jan, 17:17


بیست‌و‌چهار ساعته که اندرو نمی‌ذاره به چیزی جز خودش فکر کنم.

ڪہ در یاد بمـاند؛

05 Jan, 20:33


ببینید تو سرچام چشمم به چی خورد!
امروز تولد کوپرِ سینماست.

ڪہ در یاد بمـاند؛

05 Jan, 16:16


موقعیت؛
چهارزانو در انتظارِ گلابِ ۲۰۲۵.

ڪہ در یاد بمـاند؛

02 Jan, 22:09


از این به بعد گسل هر دو هفته یک بار
جمعه‌ها، با تعداد صفحات بالاتر اپلود می‌شهღ

ڪہ در یاد بمـاند؛

31 Dec, 20:33


2024 بدون این که
از یونگِ من عذرخواهی کنه
تموم شد.

ڪہ در یاد بمـاند؛

31 Dec, 17:34


من و یاد دخترکِ زندونیم انداخت 🪴

ڪہ در یاد بمـاند؛

29 Dec, 21:16


حسم عمیق‌تر از کلمه‌هاست کیم.
ولی مثل هر روز شنیدمت، دیدمت،
حالی‌به‌حالی شدم.
هر موجودی که تو رو خلق کرد
حتما زیباست! خیلی مبار
کی🤎

ڪہ در یاد بمـاند؛

28 Dec, 13:10


اسکویید تا این‌جا؟
رشدیافته بود. من و یاد جناییِ سمبلیک سینمای کُره انداخت. تصویرش هنوز رنگ و لعاب داره. هنوز ترکیبِ رنگش جلوه‌ی بصریِ چشم‌نواز داره. سناریو هم هنوز ویژگی‌ِ داستان‌سراییش و حفظ کرده و پیوستگی داره. می‌دونید حفظ پیوستگی برای نویسنده‌ای که خودش تمایل نداشت دو فصلِ اضافه بنویسه چه فشاری به همراه داره؟
اون هم سناریویی که از در و دیوار، از بی‌سواد و باسواد، راضی‌ و ناراضی سرش نقد آوار می‌شه!
ببینیم و لذت ببریم دیگه!
هی بخوایم با تجربه‌ی نداشتمون رو هر چیزی ایراد بذاریم که چی؟
من که بهش اجازه می‌دم هیجانم و تو دستش بگیره. #هنر_هفتم

ڪہ در یاد بمـاند؛

26 Dec, 22:41


یه لیستم براتون دارم از فیلم‌هایی که
باید از لتو ببینید. و کِی بهتر از الان؟

ڪہ در یاد بمـاند؛

26 Dec, 22:12


امشب به بهونه‌ی تولدش چندباره غرق تو رویایی شدم که زندگیش کرده بودم؛ شبی انقدر غیرواقعی که هنوز بعد از گذشت شصت و چند روز نتونستم هضمش کنم، نتونستم باهاش کنار بیام، نتونستم به جز چند تا عکس و فیلم اون و هیچ‌جوره با کسی شریک شم. اون شب حس می‌کردم برای زندگی‌کردنِ همون لحظه، برای جون‌دادن به همون لحظه به دنیا اومدم و الان همه چیز فقط مثل یه تصویرِ محو از معجزه باقی مونده.
وقتی ثانیه‌شمار داشت از ۳۰ می‌گذشت تا بیاد روی صحنه و باورم می‌شد تا چند ثانیه‌ی دیگه می‌بینمش، حتی اگه می‌مُردم بازم خوب بودم.

یه شب بعد از چندین سال انتظار اون لحظه اومد، تو چشمام زل زدی و منم با روحم هر ترانه رو فریاد زدم. من و تو اون شب خودتو باهم زندگی کردیم لتو. هنوزم نمی‌تونم خیلی ازش بگم و تا همیشه مثل معجزه‌ای که برام نازل شدی برای خودم نگهش می‌دارم. من اون شب و برای همه‌ی زندگی‌هام نگه داشتم. اگه هزارتا زندگی دیگه هم سهمم بود، می‌تونستم همه‌شون و به همون شب بفروشم.
#دل

ڪہ در یاد بمـاند؛

26 Dec, 22:09


تولدشه 🖤
تولد دلیلِ عشقم به سینماست.
و هنوزم باورم نمی‌شه که
انجامش دادم! باورم نمی‌شه که
زُل زدم تو این چشما!

ڪہ در یاد بمـاند؛

25 Dec, 15:49


عجیب نیست که من لینک و برداشتم، بات هم پاک کردم ولی هنوز هر از گاهی ازش پیام میاد؟!
نمی‌دونم از کجا هنوز داشتید چون خودم فکر می‌کردم دیگه ناکار شده ولی امروز یه چندتایی پیام و برام ارسال کرد که شیرین بودن
ـღـ

خودمم خیلی حس خوبی به اون‌جا دارم.
می‌دونید که تقریبا جز روزی یک یا دو ساعت وقت خالی ندارم و اون تایم محدودی که من و این‌ورا می‌بینید؛ حتی اگر در حد پنج دقیقه باشه واقعا تنها تایم خالیم تو طول روزه. و وقتی فرصت پیدا می‌کنم به سرگرمی‌های قدیمیم، به اون محتوایی که باهاش پسرا رو شناختم، به موزیک‌ویدیو‌ها یا استریم و جیکوک برگردم خیلی زیاد برام شیرینه.
چون به هر حال مهم نیست چی پیش بیاد، وقتی بحثشون می‌شه من همون آدم ۶ سال پیشم با همون تشنگیِ مخصوصش!

راستش من ممنونم بابت حس خوبی که ازم می‌گیرید چون کنش و واکنش متقابله. اون انرژی قطعا به من می‌رسه و بهم حالِ خوب می‌ده ـ𐑺ـ
و خب من همیشه هر چیزی که تو ذهن و قلبم بوده رو وآضح براتون نوشتم و از این به بعد هم همینطور خواهد بود. کانال جیکوک مختص اون ورژن از من و مختصِ خاطره‌بازیه. خیلی چیز خاصی هم نیست فقط همون ماجرایی که همتون حفظید شبیه محتوای یه دفترِ خاطره کنار هم جمع شده.
چون می‌دونم تو این ماجرا هم‌دلیم، ممکنه گاهی شجاع‌تر بشم و از هر وهمی که توی سرم هست هم براتون بنویسم ـღـ

ڪہ در یاد بمـاند؛

25 Dec, 15:48


شادی جانم نمیدونی چه احساس خوبی داره وقتی می‌بینم از چنل جیکوکت پست جدید اومده.
من همه ی کلمه هاتو با دقت زیادی می‌خونم🩵
این جمله نظرم و جلب کرد!
((گاهی من چیزی رو می‌بینم ولی شما نمی‌بینید))
دوست دارم از همش بگی.
از چیزایی که می‌بینی.
من به عنوان یه آدم بالغ خیلی قبولت دارم.
امیدوارم کم کم ازشون بگی
مشتاقشونم
ممنون بخاطر حس خوبی که همیشه ازت می‌گیرم🩵🩵🩵

ڪہ در یاد بمـاند؛

21 Dec, 18:34


«عشقش سبزِ زمستونی،
معشوقِش سیاهِ مُرتَد»

ڪہ در یاد بمـاند؛

20 Dec, 14:35


اعلام حضورمم هر بار همینقد احمقانه‌ست.

ڪہ در یاد بمـاند؛

20 Dec, 14:31


فکر کردید از دستش دادم؟ چه‌طور می‌تونستم؟
نصفِ قلبم و دیدم. از همون لحظه‌های اولیِ ۷۰هزارتایی تا لحظه‌های اخر بیست‌میلیونی بهش زل زدم تا تموم شه :(
گفت از
#خونه نمی‌خونه چون هنوز تنهاست، گفت تهیونگ زیباست و لابه‌لای نُتای بهشتیش و خجالتاش گفت وقتی خسته می‌شن با جیمین می‌رن دور از دنیا و باهم می‌خونن.
گفت کنار همن، دارن خوب انجامش می‌دن و باهم از پسش بر میان. اومد حالِ من و شما رو خوب کرد و حالِ خیلی‌ها رو بد!
دیدید یه روزایی همین‌جوری بی‌خود همه
چی خوبه و هر چیز یهویی هم حال‌خوب‌کنه؟!
جئونی که دلش تنگ شده واس خوندن خوبِ یهویی بود و تکرارِ چندباره‌ش هم عین بار اول قند و شکریه.

ڪہ در یاد بمـاند؛

17 Dec, 16:57


سمت راست: وهمِ یه از همه‌جا‌بی‌خبر که قطعا همین الانم جیمین و می‌ندازه زیر تریلی. یه متنِ طنزآلودِ به‌شدت خنده‌دار از باور مضحکانه به این که سامسونگ نه از روی اتفاق و نه با هدف بیشتر دیده شدن(هدفی که به خاطرش به‌سادگی یونگی رو از صحنه‌هاش پاک کرد)، بلکه به‌خاطر باوری که به شیپِ احتمالیِ دو نفر داره ازشون نام برده. وای اصلا چه‌طور ممکنه؟ با در و دیوار و لباس و پتو و کاج آره، با سامسونگم آره؟! یعنی سامسونگِ ابرقدرت نه‌ به خاطر این که اونا بی‌تی‌اس بودن بلکه به خاطر این که به یه عشق فرضی باور داشت چنین کاری کرد و الان ما باید قانع هم بشیم؟ دیفندری؟! زیر تحلیل نزایی یه وقت!

سمت چپ: یه عکس منتشر شده از پدرِ جیمین که ساپورترِ تمام و کمالِ جیکوکه. همونی که زیر تحلیل زاییده اصلا دلیل نصف ناله‌هاش همین مرده. انتشارِ یه عکس از طرف پدر جیمین با نامه‌ای که توش ذکر شده "جیکوک حقیقیه"، می‌تونست اشتباه یا اتفاق باشه. پدر پارکِ ما ممکن بود اصلا اون نوشته رو نفهمیده باشه ولی؟! بعید می‌دونم. انگار این بار کاملا آگاهانه انجامش داد چون حداقل یکی بود که معنیِ فاکیشو بدونه. نبود؟
در هر صورت ما مثل هم نیستیم. ما جیکوک و داریم.

ڪہ در یاد بمـاند؛

14 Dec, 16:42


وقتی به این زن و اندرو در کنار هم فکر می‌کنی یه ترکیبِ داغ و دیوونه‌کننده میاد توی سرت و
همین‌جوری هم بودن!
اندرو گفت اونا حتی وقتی کارگردان کات داد از هم جدا نشدن و اصلا صدای کات و نشنیدن!

با خودم فکر کردم همین دلیل باید برای شروعش کافی باشه اما وقتی عمیق‌تر شدم، دیدم این فیلم یه قصه‌ برای جنگیدنه.
جنگی که همه باهاش درگیریم و گاهی
خودمون و لابه‌لاش گم می‌کنیم.
جنگی که گاهی به‌سادگی یه خنده‌ست و گاهی مثل فروخوردنِ بغضِ بعد از شکست طاقت‌فرساست. یه جنگ که لازمه برای راحت تن‌دادن بهش فقط اون شادی‌های ریزِت و پیدا کنی‌.

ڪہ در یاد بمـاند؛

14 Dec, 16:37


دلم خواست براتون از یکی از عاشقونه‌هایی که این اواخر دیدم بیشتر بگم. یه عاشقونه که اول به دلم ننشست، ناراحت شدم از این که چرا نمی‌تونم چنین ترکیب زیبایی رو دوست داشته باشم! من حتی یه‌جایی نگهش داشتم و نصف فیلم و چند روز بعد و با فاصله دیدم تا حتما دوستش داشته باشم! (کاری که هرگز انجامش نمی‌دم!)

اما هرچی رفت جلوتر، هرچی بیشتر خودش و مفهومش رو برام به‌تصویر کشید بیشتر و بیشتر قانعم کرد. قانع تا جایی که باهاش لبخند بزنم و بغض کنم، تا جایی که معتقد باشم هرچند ماجرای این قصه پیش‌پا‌افتاده و ساده‌ست اما تجربه‌ش برای همه لازمه.

ڪہ در یاد بمـاند؛

13 Dec, 08:55


وقتی تلفن زنگ میزنه چرا اونجا تموم شد؟ جمعه رو خالی کردم که ۸ قسمت داشته باشم ولی دیدم فقط ۴تاست. بهم یون‌سوک بدید خواهش می‌کنم من هنوز از اقای افتابی نگذشته بودم.

ڪہ در یاد بمـاند؛

03 Dec, 16:44


خودش ماهه، صداش نقره‌فام ☾
چنین صحنه‌ای، چنین تکنیکی محدوده و صدا سیلوریه ما راحت از پسش بر میاد.
حس می‌کنم جین مدام به خودش، به شاد‌بودن می‌پردازه. "happy" فقط شعار نیست این هدف تو تک‌تک رفتارهاش دیده می‌شه.‌ بارها شده که بهش نگاه کردم و از خودم پرسیدم "چرا و‌ چه‌جوری می‌تونه اینجوری باشه؟!" و جوابی براش نداشتم جز این که پیش خودم تحسینش کنم. با هر چیز ساده‌ای شادبودن کار راحتی نیست و اون انقدر خودشه که باید ازش یاد بگیریم.

سوکجینی خوشحالم که اون روزی تو خیابون پیدات کردن و تصمیم گرفتی با همه‌ی
سختی‌ها برای ۶ تای دیگه بمونی‌. خوبه که مطمئنم هر چه قدر هم همه چیز سخت شه، تو بلدی خوشحال باشی. تو همیشه اپیفانیم بودی؛ یه تجلی از حریر بنفش و شادی 💜

ڪہ در یاد بمـاند؛

29 Nov, 22:01


می‌دونم که شما هم با
گوش‌دادن دوباره‌شون بعد از
تماشا قلب‌درد می‌گیرید.

ڪہ در یاد بمـاند؛

29 Nov, 22:00


#موسیقی_متن
Arcane🎬

ڪہ در یاد بمـاند؛

29 Nov, 21:58


#موسیقی_متن
Arcane 🎬

ڪہ در یاد بمـاند؛

29 Nov, 21:43


و این‌جوری، با آموزش رهاکردن؛ آزادکردن روح از دیوونگی به دختری که هرگز دخترش نبود، قصه‌ی عاشقونه‌ی دو خواهر رو برامون به آخر رسوند.

'Arcane' منحصربه‌فرد بود.
خودش بود؛ تک و تنها!
فکر نمی‌کنم بشه با چیزی مقایسه‌اش کرد چون چیزی شبیهش نیست و اگر فقط این آرت بی‌مانند و دیده باشید می‌فهمید دارم از چی حرف می‌زنم!
امیدوارم درک کنید که از فوق‌العاده بودنش نه بلکه از متفاوت و بی‌مثل بودنش حرف می‌زنم!

آرکین تمیز، کوتاه، حرفه‌ای، گرون، عمیق و متفاوت از باقی انیمیشن‌ها ساخته شده.
برای منی که پای تماشای هر چیزی می‌شینم، آرکین به‌یاد‌موندنی و پررنگ بود و یه گوشه‌ای برای خودش می‌شینه تا رقیبش پیدا شه.

از اینجا هم می‌تونید تئوری‌هایی که هممون بعد از تماشا بهشون نیاز داشتیم و بخونید.

راجع به vi هم بعدا مفصل ناله می‌کنم براتون.

ڪہ در یاد بمـاند؛

29 Nov, 12:36


می‌دونم مثل همیشه خودتون با عشق بهشون گوش می‌دید. فقط چون خودم داشتم دوباره می‌رفتم یوتوب گفتم این ست‌لیست و یاداوری کنم ❄️

ڪہ در یاد بمـاند؛

24 Nov, 18:58


باید تی‌تی رو ادامه بدم؟

ڪہ در یاد بمـاند؛

24 Nov, 18:57


این تیزرش بود؟ خدایا قلبم رفت سمتش.

ڪہ در یاد بمـاند؛

24 Nov, 18:55


ببینید که حتی همون روزام حس می‌کردیم چه قدر وایب تی‌تی رو داره. اون روزا حتی نمی‌دونستیم مربوط به این پروژه‌ست!

ڪہ در یاد بمـاند؛

24 Nov, 18:50


نه دخترکم. از همون لحظه‌ی اول به قلب همه‌مون زد. والا منم تقصیری ندارم سوء استفاده از کیم هم نیست. من این داستان و مدت‌ها قبل‌تر نوشتم و کاملا ناخوداگاه همه چیزش همون داستان و تداعی می‌کنه!
مجسمه‌سازی که عاشق استادش می‌شه و یه تندیس در قالب اون زن می‌سازه، اولین چیزی بود که با دیدن تیزر اومد جلو چشمم.
باعث شد برگردم به تی‌تی و یه تیزر ریز تازه
ازش ادیت کنم.

ڪہ در یاد بمـاند؛

24 Nov, 18:49


فقط منم که با دیدن مجسمه‌ی توی تیزر تهیونگ یاد تی تی افتادم؟:))))

ڪہ در یاد بمـاند؛

24 Nov, 07:24


شما هم مثل من و دی بی‌تاب و مثل فتنه رو زانوهاتونید؟ من هنوز می‌تونم ثانیه‌به‌ثانیه نوشتنش و حس کنم بس که این پارت برام زنده، عزیز و عمیق بود. بی‌صبر بودم برای نوشتن چنین لحظه‌ای و بالاخره بهش رسیدیم. این که می‌بینم دونه‌دونه‌تون این پارت و موردعلاقه‌تون می‌بینید برام ارزش زیادی داره ♡

ڪہ در یاد بمـاند؛

23 Nov, 10:16


اون همیشگیِ جیمینه

ڪہ در یاد بمـاند؛

23 Nov, 09:56


سالگردِ ساپورو هم که هست.
کاملا بدون‌شک، الان تو هم پیچیدن و مسخره‌بازی در میارن و جیمین به هر حرکتِ
خفیف پسرشم می‌خنده و پخش زمین می‌شه. اون بچه هم طبق معمول داره هیونگشو اذیت می‌کنه و از ویورسم همه‌چیز وآضحه که دقیقا تو چه شرایطی هستن. حتما نشستن از ساپورو می‌گن و حالشون خوبه.
هیجان‌زده شدم.

ڪہ در یاد بمـاند؛

23 Nov, 09:48


حتی ۲۴ ساعتم از پاره‌کردنِ اقصی‌نقاطِ خودتون و باباتون نگذشته بود که جیکوک طبق روال خودشون از راه رسیدن.
الان با یه لیوان چاییِ داغ نشستم یه گوشه‌ای و دارم به گریم دلقکیتون پوزخند تحویل می‌دم.
چون محض رضای خدا، کی انقدر شجاع شدید که پای این دوتا سولو بازی در بیارید؟ کی انقدر شجاعتون کرده که اصلا دهنتون باز شه، از دهلیزا حرف بزنید و چیزی غیر از عشق و حمایتشون باشه؟

جئونی که از ذوقِ موفقیت آدمش (مثل همیشه تا چشمتون در آد) ظهور کرده و جیمینی که تو هر نامه‌اش جونگکوک و منشن می‌کنه، همون تصویریه که امروز جونتون و بالا میاره.

ڪہ در یاد بمـاند؛

23 Nov, 09:16


موقعیت:

ڪہ در یاد بماند؛

18 Nov, 16:47


- گفتی من چشاتم..
+ تو عادتی.
- آدم تن و بدنش با یه عادت ساده نمی‌لرزه عَروسک..!
+ گفتم عادتی.. نگفتم ساده‌ای!

ڪہ در یاد بماند؛

18 Nov, 16:46


«اگه تو چشم‌هات نگاه کرده باشه و من و ندیده باشه چی..؟»

ڪہ در یاد بماند؛

18 Nov, 16:45


- چی رو فدا کردی تا من و فراموش کنی..؟ کدوم تیکه از آدمی که عاشقش شدم و به اون دادی تا به من فکر نکنی..؟
+‌ لحظه‌هاش و؟
- با اون می‌خندی؟ اون باعث نمی‌شه کابوس ببینی..؟
+ کابوس تا همیشه هست!
- خوبه! می‌خوام تا همیشه باشم!

ڪہ در یاد بماند؛

15 Nov, 21:49


با یکیتون در مورد این سریال حرف می‌زدم و به این نتیجه رسیدیم که محبوب‌ترین محتوای اینجا محتوای سینماییه. کاملا اتفاقی شِیر پست‌ها رو چک کردم و عمیقا خوشحال شدم که به جز فیکشن بحث دیگه‌ای برای اشتراک داریم. حالا می‌تونم ازادانه‌تر از چیزی که بهش وصلم براتون بگم ⊹

ڪہ در یاد بماند؛

15 Nov, 13:45


با 𝑨𝒏𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓 𝒍𝒆𝒗𝒆𝒍
قلبت
نوازش میشه.

ڪہ در یاد بماند؛

15 Nov, 05:01


شمارشِ معکوس؛ 𝑯𝒂𝒑𝒑𝒚

ڪہ در یاد بماند؛

11 Nov, 22:01


«چه‌جوری می‌تونی یه تیکه از من باشی ولی بیرون از من زندگی کنی آخه؟!»

ڪہ در یاد بماند؛

11 Nov, 17:42


تو گسل سعی کردم نه خیلی واضح و نه خیلی پنهان دو تا شخصیت رو با توجه به دیدگاه خودم نسبت به تمایز موجودیتشون (خیر و شر) بنویسم و اگر از نظر فکری خودتون باهاش موافق نیستید شاید خوندن این قصه براتون سخت بشه‌.
هنوز یکی از ژانرهای گسل و براتون نذاشتم چون منتظر بودم بعد از اپلود تیزر مشخص شه ولی ژانر فانتزی رو از روز اول براتون گذاشتم تا اگر برای درکش دچار مشکل شدید با توجه به ژانر بتونید ساده‌تر باهاش کنار بیاید.

ریشه‌ی مطلب اینه که گسل یک نوشته در اعتراض به دین، معبود و قوانینِ محدودشه. شاید بعضی‌هاتون حتی از همون اوایل متوجه محتواش شده بودید.

من سعی کردم جبری که گاهی حس می‌کنیم داریم توش زندگی میکنیم رو به نفرینی که تو قصه ازش می‌خونید تشبیه کنم و لا به لای یه داستان عاشقونه بنویسمش بلکه لمسش ساده‌تر بشه.

برای درک چیزی که توی سرم بود، کافیه بدونید که دو تا شخصیت رو دقیقا خلاف چیزی که تو کتب دینی اورده میشه و تصور میشه نشون دادم. وجودی که باید تاریک می‌بود رو مهربون و دوست‌داشتنی می‌شناسید و شخصیتی که طبیعتا باید ستاش بشه تلخ و نچسب نوشته شده‌.
برای این که خیلی دقیق‌تر ازش حرف بزنیم باید بریم جلوتر ولی اگر چیزی هست که بخواید ازش بگید، من همیشه برای شنیدنش اماده‌م. برداشت شما همیشه جذاب‌تره.
#𝑭𝑨𝑼𝑳𝑻

ڪہ در یاد بماند؛

11 Nov, 17:38


وقتی بهم می‌گید گسل و درک نکردید (که زیاد ازتون شنیدمش) به دو دسته تقسیم می‌شید. یا فصل اول و تا نصف خوندید یا تمومش کردید. اگر هنوز فصل اول رو کامل نخوندید درک‌نکردنتون طبیعیه. شما نیاز دارید ادامه بدید و شخصیت‌ها رو بشناسید و قطعا اون موقع بخشی از داستان رو میشه و شرایط فرق داره. اما اگر خوندید و گیج هستید،
شاید نیازه فکری که پشت این نوشته بوده رو بیشتر بشناسید.

ڪہ در یاد بماند؛

11 Nov, 17:32


درک و فهمیدن گسل خیلی برام سخت و سنگینه چه پیشنهادی داری

ڪہ در یاد بماند؛

11 Nov, 04:36


فرض کن تو آسمون جشنه!
فرض کن موشکا ترقه‌ن..

ڪہ در یاد بماند؛

11 Nov, 04:36


«بذار دم صبحی لبامون صلح داشته باشن برگِ چایی. 🪴
اگه دلتم جنگم می‌خواد، چنگ بنداز اون موهات و‌ پریشون کن. یک‌کمی خوشکلی کنه صورتت دلم جلا بیاد!
چشام از کشیک دیشب هنوز خشکن.
»

ڪہ در یاد بماند؛

09 Nov, 20:58


کهنه؛

ڪہ در یاد بماند؛

09 Nov, 20:48


- یه شبایی‌.. وقتی درد دارم و..

دست به گردنش کشید.
با این کار قلب فتنه رو تو قفسه‌ی سینه به بند بست و به خاک کشید. چی می‌شد اگر همین حالا سمتش بره و بوسه‌گاه قدیمی رو دوباره ببوسه؟ یک نفرین چند بار می‌تونست زندگی رو ازشون بگیره؟

- یاد خواهرم ‌می‌افتم..
- خواهرت..؟
- شبیهم بود. نبود؟
- بود. ولی چهره‌ی معصوم‌تری داشت.
- هرچی بیشتر زنده بمونی تاریک‌تر می‌شی. آدمیزاد از گناهش چروک می‌شه دوربینی. این و پدر همیشه زمزمه می‌کرد. می‌گفت گناه می‌شینه روی صورت نه غم. جای غم توی سینه‌ست، ولی زشتی گناه میاد روی پوستت.
- و روی صورت خواهرت هیچ ردی از پیری نبود.
- نمی‌دونم اگه تا حالا زنده بود چه بلایی سر اون چهره‌ی معصوم می‌اومد ولی آدم توی اون قاب.. یک شب که از تب و درد تو خودم پیچیده بودم من و تو دست‌های کوچیکش گرفت و برام یه لالایی خوند..

بدنش رو صاف کرد و به تاج تخت تکیه داد. درست کنارش، خودش رو روی تخت دراز کرد و بدون فکر چراغ خاموش کرد.
شاید می‌خواست وقتی از گذشته میگه همه جا تاریک باشه. شاید این همون شبیخونی بود که ازش حرف می‌زد اما سراغ خودش اومده بود.
چی می‌شد که نزدیک به این مرد دوست داشت خودش رو بیرون بریزه؟
عشق چنین کاری با ادم می‌کرد؟ باعث می‌شد انقدر احمق و احساساتی باشه؟!

- تاریکش کردی که چی بشه؟
- که فقط صدام و بشنوی. که صبح فردا بهم نگی هر عضله‌ی صورتم تو چه جنگی بود..
- ولی دارم صدای قلبت و می‌شنوم دی.
قلبت از بس لب باز نکردی داره می‌کوبه به در و دیوارت!


کارگردان تو تاریکی به خودش خندید.
خنده ساده روی اون لب‌ها نمی‌اومد و حالا که پیداش شده بود، داشت به خودش می‌خندید!

- به قلبی که برای فتنه می‌کوبه نخند!
- بس کن..

دی گفت و ته جمله‌ی اخطاریش دیگه شباهتی به تهدید نداشت. این بار هم ریخته بود. خودش و قلبش با هم ریخته بودن.

- منم لالایی بلدم دی!
حتی بلدم قصه بگم..
خواهرت برات قصه نمی‌گفت تا خوابت ببره..؟

مرد بغضش رو خورد وقتی به اون دخترک فکر کرد. بغضش رو پس زد وقتی دست‌های کوچیکش رو در حال نابودی تصور کرد. اون دست‌ها می‌تونستن تو خیلی از روزها کنارش باشن تا سرما رو ازش بگیرن، تا براش قصه بگن، تا نوازشش کنن.
اما حالا انگار یک قصه‌گوی تازه داشت. انگار یک فرشته جفت بال‌هاش رو جا گذاشته بود تا پیدا شه و براش هر آغوش و نوازشی باشه که تا حالا نداشته.

- می‌خوای برام از کدوم قصه بگی‌‌‌..؟
- از اون فرشته که اشتباهی عاشق شد و یهو خودش و وسط یه نفرین پیدا کرد.. خواهرت از اون فرشته برات گفته؟

تخت آروم تکون خورد اما فتنه هنوز سر جاش بود!
این کارگردان بود که به چپ می‌چرخید تا تو تاریکی نگاه به نوری بده که روی صورت مرد کناریش نشسته. خودش هنوز غرق سیاهی بود، اجازه نمی‌داد نگاه خیره‌اش به چشم بیاد هرچند که هر دو می‌دونستن چشم‌هاش به کجا خیره شده‌ن.

- عشقش ممنوعه بود؟
- بود..
- پس چرا عاشق شد..؟
- چون معبودش براش قصه می‌گفت..

دی با نفس بریده هوا به سینه‌اش داشت.
اون مرد از چی حرف می‌زد؟
چرا هر کلمه که از لب‌هاش بیرون می‌اومد این بلا رو سر وجودش می‌آورد؟ چی تو ذره ذره‌ی وجودش بود که همه‌ی اون مرد رو حل‌شده تو خودش می‌خواست؟
چه حسی بود که جسمش رو از کم کردن فاصله منع می‌کرد؟

- چه جور قصه‌ای..؟ مثل لالایی..؟
- معبودش فقط باهاش حرف می‌زد!
شاید خیلی تنها بود که اون نوای خالی براش مثل یه جور قصه‌ی بلند عاشقونه بود..

دی پلک زد. دست چپ رو زیر سرش گذاشت. هر دو پاهاش رو روی تخت جمع کرد.
- روح متناهی می‌دونست اگر یک روزی تموم شه، قبلش معبودش رو ندیده..
- و هیچ‌ وقت ندیدش؟
- معبود چهره نداشت. فقط احساس می‌شد. خوب بود همه چیز تا فهمید.. اون عشقه!
- و معبود فقط مال خودش نبود..
- اما می‌خواست فقط مال خودش باشه پس...
- پس؟

بدنش رو پایین‌تر کشید. سمت راست چرخید و دیگه صورتش تو نور دیده نمی‌شد. درست رو به روی هم بودن. صدای قلب‌ میعاد تنها صدایی بود که می‌شنید.

- بوسیدش. و اون بوسه درد داشت.
اون بوسه بود که همه چیز رو نیست و نابود کرد.

بیشتر سر خم کرد تا چشم بهش بدوزه.
- اون تنها بود. معبودش.. قدر ابدیت تنها بود و باید تنها می‌موند ولی...
- عاشق شد؟ اون معبود بدون چهره هم عاشق شده بود؟
- نمی‌دونم.. خودت.. فکر می‌کنی عاشق بود..؟
- بعد از اون چی شد؟
- از هم گسیخته شد. نیست شد. انگار هر تیکه‌ی روحش ازش کنده شد.. شد هر چیزی که نبود.. میعاد نفرین شد که متناهی باشه و یک روزی بالاخره از بین بره و چی فناپذیرتر از آدم؟ باید بی‌ارزش می‌شد و چی بی‌ارزش‌تر از جسم..؟ چی حقیرتر از عشق برای جسم آدمیزاد اونم وقتی می‌فهمه برای عشق فقط چند سال وقت داره..؟

ڪہ در یاد بماند؛

07 Nov, 23:20


اما چرا اگر جنایی پسندید باید ببینیدش؟!
چون به‌شدت دقیق و کامل پیش رفته.
از همین ابتدا
- حتی اسمش هم جذاب و درست انتخاب شده. یعنی شاید شما الان این مینی‌سریال رو نشناسید ولی با این عنوان می‌فهمید که با دادگاه و قاضی و جرم طرف می‌شید.
"اصل برائت" اصلیه که بیان میکنه تا زمانی که شخصی صد در صد متهم شناخته نشده، برای همه بی‌گناهه؛ مطلبی که شما تو هر سکانس و شات این سریال دارید باهاش دست و پنجه نرم می‌کنید!

مورد بعد این که
- این فیلم‌نامه‌ به‌حدی روایت جناییش رو خوب پیش برده که موقع تماشا دقیقا همونطور که باید فکر می‌کنید!
راوی داستان جنایی این هدف رو دنبال می‌کنه که شما رو مدام گیج کنه و از پسش بر اومده. شما اینجا فقط تماشاگر نیستی. یعنی تو هر سکانس ممکنه خودتون رو جای یک شخصیت تصور کنید و کاملا، کااملا از دید اون شخص پرونده رو جلو ببرید!
این زیبایی باعث میشه تا ثانیه‌ی اخر بارها و بارها متهم از نگاهتون تغییر کنه و خودتون هم در حال حل پرونده باشید.

سوم این که
- سریال چندتا نقطه‌ی اوج نداره. اینش هم جالبه. چون شما با یک سناریو طرف هستید که پر از تناقضه، شناختن ناگهانی هر کدوم از شخصیت‌ها می‌تونه براتون نقطه‌ی اوج باشه‌‌. حداقل برای من اینطور بود. یک پدرِ خوب تو این سناریو به سادگی پیش چشمتون قاتل به نظر میاد و این ممکنه شما رو نسبت به افکاری که داشتید متعجب کنه.

- از نگاه ژانر، بازیگری، از لحاظ فنی یا هر پوینت سینمایی هیچ چیزی کم نداره. با وجود ستاره‌ای مثل جیک که حتی با عضلات صورتش هم بازی می‌کنه شما تو ۸ قسمت لذت لازم و کافی رو می‌برید. یعنی اهمیتی نداره که پایانش چی باشه. شما قطعا لذت بردی.
#هنر_هفتم


پایان برای من قابل‌انتظار و اکت قسمت پایانی برام بی‌نظیر بود. اگرچه شما ممکنه شوکه یا ناامید بشید اما این فقط در مورد شخصِ قاتله. هیچ چیز دیگه‌ای ناامیدتون نمی‌کنه.

ڪہ در یاد بماند؛

07 Nov, 23:11


"اصل برائت" یک‌ مینی‌سریال ۸ قسمتیه که حتما ازش شنیدید. این سریال تو ژانر جنایی و بر اساس یک رمان به همین نام ساخته شد و به‌سرعت بولد شد.
دانلود

سناریو حول یک دفتر قضایی می‌چرخه که یکی از اعضاش به شکل عجیب و وحشتناکی به قتل می‌رسه. ماجرا اما از جایی شروع می‌شه که یکی از بهترین نیروهای قضایی همین سیستم، که از قضا با شخص مقتول رابطه‌ی به‌شدت صمیمانه‌ای داشته مضنون شناخته میشه و باید خودش رو ثابت کنه.

ڪہ در یاد بماند؛

07 Nov, 22:43


ناشناس‌ها رو فردا پاک می‌کنم ولی بذارید از آخرین سریالی که دیدم براتون بگم.
البته تماشاش مال شهریور بود ولی هنوزم برای معرفیش دیر نیست.

ڪہ در یاد بماند؛

07 Nov, 18:42


این قشنگیتون و مالِ خودم می‌دونم 🍃
این چندتا جمله هم رفت نشست مستقیم تو قلبم و عمیقا حالم خوب می‌شه از این که میگی عطر چایی داره و پشت پنجره‌ش برفه 🍃
دنج نگهش می‌داریم.

ڪہ در یاد بماند؛

07 Nov, 18:40


من وقتی میام توی چنلت حس میکنم یه جای عجیب و غریبم، نمی دونم چطوری بگم اینجا برام پر از پارادوکسه
بوی چای میده، صدای ورق زدن برگ کاهی دفتر و میده، شبیه کلبه‌ی گرمیه که آه از پنجرش نگاه بکنی برف و میبینی، انگار همیشه گرگ و میشه و جدال شب و روزه، جای ساکتیه ولی نوشته هاش پر از هیجانه، قلمت می‌تونه دلت و هم آروم کنه و هم لرز هیجان بهش بده
یه جای دنجیه کلا 🙃

ڪہ در یاد بماند؛

07 Nov, 16:26


ببینید وقتی رفتم سراغ ناشناسا برف پاشید تو سر و صورتم!
هنوزم قشنگید، هنوزم خوب با کلمه‌ها بازی می‌کنید. باعث شدید دلتنگ امازونیته شم. حالا ازش حرف می‌زنیم ولی مثل همیشه قشنگیِ کلمه‌ها و احساسات خوابیده‌ لابه‌لای حروفشون پای شما و چشماتونه. هنوزم وقتی چیزی که توی سر و قلبم بوده رو م‌بینید واسش ذوق می‌کنم و بعید می‌دونم این حس هیچوقت تکراری شه.
گاهی حس میکنم شاید حسش و فراموش کنم ولی انگار نمیشه!

ڪہ در یاد بماند؛

07 Nov, 16:23


اشکامو پاک کردم و الان میتونم قشنگ برات بنویسم
الان بهترین زمان برای نوشتنه.

من باید از سلام شروع کنم، چونکه این اولین داستانیه که ازت میخونم، راستش تا اواسط داستان فکر نمیکردم بخوام برای یه داستان کوتاه پیامی برات بزارم،اما خب فوران احساساتم اجازه نداد.
سلام شادی💛
امیدوارم حالت خوب باشه.
گه گاهی اسمت توی مکالمه هام با دوستم میومد و از اینکه چقد نویسنده خوبی هستی میگفت اما تا به امروز فرصت نشد چیزی ازت بخونم.
وارد کانالت شدم و با داستانای کوتاه و طولانی زیادی روبه رو شدم و خب از داستان کوتاهت شروع کردم.
ینی آمازونیته...
گفتی که توی یه شب کریسمسی این داستانو برامون نوشتی.
وقتی داستانیو میخونم خودمو یه کارکتری از اون دنیا تصور میکنم که یه گوشه داستان نشسته و داره میخونه، گاهی هم نوشته رو میبنده و کارکترارو نگاه میکنه، چون رو به روشن.
توی خیالم من روی نیمکت با هوای برفی داستانتو خوندم.
اینکه تونستی حس و حال برفی و کریسمسیو اینجوری منتقل کنی قلبمو برفی کرد
اون روند آرامش بخش داستان توی قلبم موندگار شد،شاید بغضم از یادآوری فیلم "من پیش از تو" شروع شد، اما به خودم که اومدم دیدم با صورت اشکی روی همون نیمکت نشستم و جیمین و یونگی داستان که دارن همو میبوسنو تماشا میکنم.
آدم برفیش:)
من بازم از آمازونیته مینویسم.
داستان کوتاهت حسای قشنگیو منتقل کرد شادی عزیزم💛
ممنون که با دستای ارزشمندت،این داستانو برامون نوشتی🌟
خیلی زیاد دوسش داشتم.
با احساسات جدید برای داستانای جدیدت برمیگردم اینجا.
تا اونموقع مراقب خودت باش 💛


august

ڪہ در یاد بماند؛

25 Oct, 06:30


حس می‌کنم بیشتر از ۵ سال منتظر بودم امروز برسه! همیشه با اپیفانی زندگی می‌کردم و دارم با خودم فکر می‌کنم با یه پکیج کامل از سوکجین قراره چند روز زندگی کنم؟
کم نذارید برای اونی که همیشه بود و هر
بار زمزمه کرد "آرمی" قلبمون لرزید.

- توب
- اسپاتی

ڪہ در یاد بماند؛

23 Oct, 08:05


با این یکی چه‌جوری زندگی‌ میشه؟
زیر بارون، کنار دریا، نزدیک یکی از این خلسه‌هایی که دوسشون ندارم می‌رم سراغش تا یادم بیاد
هیچ‌کدوم تو غم غرق‌ترم نمی‌کنن
ִֶָ⁠ 

ڪہ در یاد بماند؛

22 Oct, 07:32


رویا.

ڪہ در یاد بماند؛

19 Oct, 21:06


حالا من خبرنگارم و تو دخترکِ از‌دست‌رفته‌ی
به‌خون‌نشسته‌ام. آخه کی فکر می‌کرد من خبرنگاره باشم و تو اونی باشی که دیگه نمی‌نویسی؟!
ولی باید خیالت راحت باشه چون حواسِ هممون به گربه‌ها هست. حواسمون به روزنامه‌هاست، حواسمون هست که شریعتی گفت "فاطمه، فاطمه است". رسالت نوشته‌ها رو یادمونه.
حواسمون هست که باید داد بزنیم؛ با سکوت؛ با کلمه‌ها. #دل

ڪہ در یاد بماند؛

19 Oct, 20:53


امشب گشتم تو خاطره‌هات دخترم. خاطره‌هات من و یاد این جمله‌ها انداخت. شاید اگر هنوز بودی به این مزخرفاتی که می‌نویسم می‌خندیدی‌.. نمی‌دونم. در هر حال اینا مال تو.
#vasilisa
-
یک نخ بیرون کشیده شد. فندک را هم از جیب دوم بیرون کشید. بدون بریدن اتصال نگاه، سیگار به لب برد و کام گرفت. هنوز هم خیره بود. عجیب بود اما گذر سال‌ها هم موفق نمی‌شدند قدم‌های خبرنگار را هدایت کنند.
گویا مرد هنوز هم با هر بار دیدنِ چهره‌های فراری می‌ایستاد، غم دود می‌کرد و هیاهوی عابرین را از خاطر می‌برد. امروز هم زمان مناسبی برای ایستادن و خیره ماندن به چهره‌های فراری بود.

به تاریخ امروز، چهارده سال گذشته بود.
به تاریخ امروز چهارده‌ سال از روزی که دختر روس را از دست داده بود می‌گذشت و خبرنگار هم به عادت هر ساله، قدم به سمت هر ارامستانی برمی‌داشت که غم را تشدید کند.

کام دیگری گرفت و قدم برداشت. نگاه از ویترین برید و پیچید. به ارامستانی رسید که به تازگی پیدایش کرده بود. ارامستانی بی‌نام و نشان نبود اما تعداد سنگ‌های قبری که بدون نام رها شده بودند، انقدر قابل توجه بودند که قدم‌های مرد را به سمت خود بکشانند.
چشم به سنگ‌ها دوخت. همانطور که پیش می‌رفت اسم‌های زیادی به چشم می‌رسیدند. هر از گاهی هم نگاهش به کفش پاشنه‌داری می‌رسید که قدم‌ها را محکم بر سنگ‌های بی‌نام می‌کوبد.

هر بار لگدمال شدن یک سنگِ بی‌نام، یک نفس را از مرد می‌گرفت. سیگار دوم را بیرون کشید و بین لب‌ها جا داد. دست به جیب برد و کت را به عقب هل داد. فندک بیرون کشید و به سنگ تازه‌ای که رسید کام گرفت. ایستاد و هر دو دست را به جیب ها برد.

نگاهش را دور تا دور قبرستانِ کم مساحت چرخ داد. در نقطه‌ای که خیلی هم دور نبود، عده‌ای با لباس‌های اشرافی دور هم جمع شده بودند. انقدر سفیدپوست به نظر می‌رسیدند که اگر با سفیدیِ تن خودش مقایسه می‌کرد، باید فخر فروشی میشد.
موهای تابدارِ زردرنگ و ته ریش‌های نارنجی.
هر چیزی که از یک خانواده.ی اصیل انگلیسی انتظار می‌رفت در بین جمعیت مقابل دیده می‌شد.

دست بیرون کشید و خاک سیگار را دور کرد. به سنگی خیره شد که نزدیک به ان ایستاده بود. سنگی که بی‌نام بود؛ بی‌نشان بود؛ همراه نداشت.
تنها قاب عکسی بدون نام درست در جایی بالاتر از مستطیلِ سردش قرار داده شده بود.

روی دو زانو نشست و همانطور که سیگار دود می‌کرد به خوبی نگاهش را به لبخندِ درخشان داخل قاب داد.
مردی سیاهپوست بود با دندان‌هایی به روشنیِ برف.
لبخند زد. باید در جواب لبخندِ تنهای داخل قاب، یک لبخند گشاده پس می‌فرستاد.

اما در دل احساس افسوس داشت. افسوس می‌خورد که لب‌ها مدت‌هاست به لبخندهایی که باید از هم باز نشده بودند. امیدوار بود که چشم‌های مردِ تنهایِ درون قاب، همین تک لبخند نصفه و نیمه را بپذیرد. باز هم کام می‌گرفت که صدای کودکی به گوش‌هایش رسید.

به پشت برگشت و به دسته گ‌لهای بین دستانش خیره شد. لبخند زد. ابرو بالا داد و سیگار را خاموش کرد.

- گل نمی‌خواید؟ برای شادی روحِ عزیزتون گل نمیخواید؟

واضح بود که تصویر چه کسی پیش چشم‌های نویسنده نقش می‌بندد. هر شاخه‌ی گلی باید پسرک گل فروشِ لجوجِ هم میهن را به یاد می اورد. این گل‌فروش اما گل‌های متفاوتی داشت و خبرنگار را به فکر فرو می‌برد که هوران حالا باید به چه سنی رسیده باشد.

دست بالا برد و دسته‌ی گل را از پسر جدا کرد.
دست به جیب برد و کیفش را بیرون کشید. مقداری پول بیرون اورد و تحویل پسرک مو طلایی داد.
- فکر می‌کنی شاخه‌های گل می‌تونن این ادم سیاه‌پوست رو خوشحال کنن؟!

پسرک نگاهی به عکس انداخت و بعد نگاهش را به خبرنگار داد. متعجب جلو‌تر رفت:
- شما که سیاه پوست نیستی!
چرا براش گل می‌خری؟!

خبرنگار پوزخندی زد و روی زمین نزدیک به سنگ قبر نشست. دسته‌ی گل را روی سنگ نشاند.
- البته. من زرد پوستم.
- از چین اومدین؟!
- نه. اما از یک جایی شبیه به چین اومدم.
- همتون چشم‌هاتون همین شکلیه!
- درسته! شما هم همه موهاتون طلاییه!

پسرک خندید و تایید کرد.
- چرا براش گل می‌خری؟
- چون کسی براش گل نخریده.
- اما شما که نمی‌شناسیش!
- حتما باید بشناسمش تا براش گل بخرم؟!
- براش گل می‌خری چون تنهاست؟
منم چند باری براش چند شاخه گذاشتم.

دست دراز و به سمت دیگری از ارامستان اشاره کرد.
- یکی دیگه هم اون طرفه. اونم سیاهه. اما زنه. برای اونم گل می‌ذاشتم. اما زود خشک میشن‌‌..

خبرنگار سابق نگاهش را به شاخه‌ها داد. دست بالا برد و بدون ان که توجهی جلب کند، قطره‌ی اماده‌ی گوشه‌ی چشمش را پاک کرد‌.
- خب.. ادم اگه خوشحال نباشه شاخه‌هاش خشک میشن..
- اما توی عکس می‌خنده.
حتما وقت عکاسی خوشحال بوده.

بغض را قورت داد. دم عمیقی گرفت و لبخند روی صورت کاشت. نگاهش را به سختی به پسر می‌دوخت که جواب داد:
- سربازها مدام مقابل دوربین می‌خندن پسرم.‌
مگر این که کسی ازشون خلاف این رو بخواد..

ڪہ در یاد بماند؛

19 Oct, 20:50


گشتم و عکس‌هات و پیدا کردم.
تو پس‌ِ هر عکست ازادی بود؛
چیزی که جونتو گرفت.

ڪہ در یاد بماند؛

19 Oct, 20:45


این روزا بود که از دستت دادیم خانومِ مدیرِ نشریه. هنوزم می‌خندی. این و می‌دونم.
منم هنوز با دیدن عکس‌هات می‌خندم.
بغض و خنده‌؛ یه ترکیبِ مسخره و کشنده‌.

ڪہ در یاد بماند؛

17 Oct, 21:50


لیام با همون چشمکِ
روز اودیشنش تو ذهنم می‌مونه؛
همون چشمکی که مخ شِریل و زد.

ڪہ در یاد بماند؛

17 Oct, 15:20


If u know, u know

ڪہ در یاد بماند؛

17 Oct, 06:07


; 🪴

ڪہ در یاد بماند؛

14 Oct, 18:28


Kiss me to the end of love
منو تا آخر عشق ببوس