stars टेलीग्राम पोस्ट

حالا اشکال نداره. جوانیم و می‌تونیم خوشحالی و غم رو باهم احساس کنیم، آدم‌هایی که دوست داریم رو محکم بغل کنیم و با خودمون بگیم ارزشش رو داشت و ارزشش رو داره که هرروز صبح از خواب بیدار میشیم و تصمیم می‌گیریم زنده باشیم چون این روزهای جادویی هستن و می‌تونیم روزهای جادویی بیشتری بسازیم و می‌ارزه.

جدی دل توی دلم نیست دانلود بشه و برم ببینم‌ چون حتی اگر چرت هم ساخته باشن اشکال نداره چون سباستین استن داره و واقعا درود بر ایشان.

یکم پیش کتاب we have always lived in the castle رو تموم کردم و الان متوجه شدم یه‌فیلم ازش ساختن که سباستین استن بسیار ناز و عسلی توش بازی می‌کنه و واقعا می‌تونم الان از خوشحالی جیغ بزنم. 🥹

خیلیییییییی حال میده وقتی کتابت رو تموم می‌کنی، اسمش رو سرچ می‌کنی و می‌فهمی از روش فیلم یا سریال ساختن و حتی اگر خوب ساخته نشده باشه یا هرچی، یکی اون بیرون به فکرش رسیده چقدر این کتاب جالبه و به تصویر تبدیلش کرده و بهترین قسمتش اونجاست که صبر می‌کنی تا دانلود بشه و ببینیش. واقعا خیلی خیلی خیلی زیاد کیف میده.

این آهنگ رو خیلی خیلی خیلی دوست دارم. از اون آهنگ‌هاست که خیلی سال پیش هرروز بهش گوش می‌دادم و باهاش در دریای اندوه نوجوانی شنا می‌کردم و خوش می‌گذشت چون آهنگش مغزم رو ناز می‌کرد. نازه. 🤏🏻

@underatrillionstars

اینترنت میگه صدای اشخاص توی لیست جزئیات غیرضروریه پس وقتی برای مدتی صدای آدم‌ها رو نمی‌شنوی، کم کم فراموشش می‌کنی. ولی هنوز میشه امیدوار بود با محرک‌هایی مثل بوی خاص یا یه‌آهنگ، اون‌‌ها رو دوباره بازیابی کنی. حالا اینجام تا توی آهنگ‌هام دوباره پیداش بکنم. شاید عطری که اون روز زدم رو بو کنم و یادم بیاد وقتی اسمم رو صدا می‌زد، صداش چجوری بود. اما خاطره‌ها همیشه واقعی نیستن چون بیشترشون رو توی رویاهام زندگی کردم. توی دنیایی که دیوارهای آجری یا زمین آسفالت نداشت، آدم‌هاش دروغگو نبودن و گل‌ها زود از دنیا نمی‌رفتن. اونجا می‌تونم اون رو تا همیشه پیش خودم نگه دارم و نذارم دست تقدیر، سرنوشت و مرگ بهش برسه اما هیچوقت نمی‌تونم دست‌هاش رو بگیرم، گرمای تنش رو کنار خودم احساس کنم و محکم بغلش کنم. فقط جلوی پرده فیلم می‌نشینم و نگاهش می‌کنم که دور و دور و دورتر میشه و من اینجا، روی صندلی‌ شعله‌ور میشم؛ توی آتیشی که خودم روشن کردم می‌سوزم تا مطمئن بشم هیچ راهی وجود نداره که جوهرِ لمس‌هایی که روی بدنم نقش بسته‌ان رو واقعی کنم. شاید رویا قدرت بیشتری برای زنده موندن داره تا واقعیتی که با وجودم گره خورده؛ تضعیف خاطرات، فراموشی وابسته به زمان و اثر محوشوندگی.

میراث من از ترس و اضطراب ساخته شده، خانم پتی.

Most women writers don’t interest me because they’re hung up with being a woman, they’re hung up with being Jewish, they’re hung up with being somebody or other. Rather than just going, just spurting, just creating. These women get so caught up with their heritage that they can never really spiral out.

Patti Smith

Or maybe I just have to stay angry enough so you won’t be able to wound my fragile existence. You're so arrogant that you've forgotten—no matter what's between your thighs—you are a human first.