Türkçe Öğretmenimiz Telegram Gönderileri

Kaşağı 8
SON

(به پروین)گفتم که من میرم پیش حسن.
+ برای چی؟
ـ باید یه چیزی رو به بابام بگم.
+ چی میخوای بگی؟
ـ قشو رو من شکسته بودم،اونو میخوام بگم.
+ کدوم قشو رو؟!
- همون قشویی که پارسال شکست.
نتونستم حرفم رو کامل بگم ...
درون هق هق شدیدی که از ته دل بود،(از شدت گریه و ناراحتی)داشتم خفه میشدم.
همراه با اشک و گریه برای پروین تعریف کردم.
الان هم باید به بابام بگم.
حسن هم این جریان رو میشنوه،شاید منو ببخشه.
+ پروین گفت فردا میگی(بذار برای فردا).
- نه،الان میرم پیش بابا
+ الان بابات خوابه،فردا صبح بهش میگی.حسن هم خوابه،اون رو میبوسی،گریه میکنی،تورو میبخشه.
- باشه !
+ زود باش،بخواب الان!
باز تا صبح نتونستم چشمامو رو هم بذارم(نخوابیدم).
صبح فورا پروین رو بیدار کردم.
از جا بلند شدم و عجله داشتم.(برای رفتن پیش بابام و حسن)
اما برادر بی گناه بی چاره ام اون شب مرده بود.😔Dadaruh همراه با پیشوای مزرعه در سالن گریه میکرد.
منتظر بابام بودند.


پایان

KAŞAĞI

Ben Hasan’ın yanına gideceğim, 
dedim.
- Niçin?
- Babama bir şey söyleyeceğim.
- Ne söyleyeceksin?
- Kaşağıyı ben kırmıştım, onu 
söyleyeceğim.
- Hangi kaşağıyı?
- Geçen yılki. 
Sözümü tamamlamadım. Derin 
hıçkırıklar içinde boğuluyordum. 
Gözyaşlarıyla ağlaya Pervin’e anlat￾tım. Şimdi babama söyleyeceğim, 
Hasan da duyacak belki beni bağış￾layacak.
- Yarın söylersin, dedi.
- Hayır, şimdi gideceğim.
- Şimdi baban uyuyor, yarın sabah söylersin. Hasan da uyuyor. Onu 
öpersin, ağlarsın, seni bağışlar.
- Pekâlâ!
- Haydi, şimdi uyu!
Sabaha kadar yine gözlerimi kapamadım. Sabah hemen Pervin’i 
uyandırdım. Kalktım. Acele ediyordum. Ama zavallı suçsuz kardeşim, 
o gece ölmüştü. Salonda, çiftlik imamıyla Dadaruh ağlıyordu. Babamı 
bekliyorlardı.

8. Bölüm
#Okuma
Son......😔

به عنوان یه آدم متاهل، تو این زندگی دو تا وظيفه دارم.

°آرامش بخشیدن به خانومم که عصبانیه
و
°عصبانی کردن خانومم که آرومه😂

🔹Sakinleştirmek
آرامش بخشیدن، آرام کردن

🔹Sinir Etmek
عصبانی کردن

#ترکیش_سمیلا #ترکیه #ترکی_استانبولی #زبان #زبان_ترکی_استانبولی #آموزش_زبان_ترکی_استانبولی


https://t.me/turkce_ogretmenimiz

Kaşağı 7

Kaşağı 3

تلفظ ادمین

قد من،تا شکم اسب هم نمی رسید.
در واقع لذت بخش ترین و سرگرم کننده ترین چیز این بود.
انگار Tosun از اون صدای تق تق هماهنگ قشو خوشش میاد،گوش هایش را پایین آورده،دمش را مثل یک منگوله ی بزرگ تکون میداد.
یه کم قبل از اینکه کار تیمار و مراقبت تموم بشهTosun بد خلق و بد قلق میشد.
در اون هنگام Dadaruh،با گفتن"هییی آروم..."به شکمش با دست یه ضربه میزنه،بعد کار تیمار بقیه اسب ها رو شروع میکرد.
من یک روز تنها ماندم.حسن و Dadaruh کنار رود رفته بودند.
یهو در درونم یه میل و هوسی به انجام کار تیمار به وجود اومد(دلم خواست همون لحظه تیمار انجام بدم).
دنبال قشو گشتم اما نتونستم پیداش کنم.
کنار اصطبل،Dadaruh یک اتاق کوچک بی پنجره داشت.وارد اینجا(این اتاق)شدم.
طاقچه ها رو گشتم.بین زین ها رو گشتم و نگاه کردم.اما نیست که نیست!
زیر تخت،یک صندوق بود که از تخته ی سبز رنگ درست شده بود.اونو باز کردم.
از شدت خوشحالیم میخواستم فریاد بزنم🤩
مادرم یک هفته قبل از استانبول یه قشوی جدید فرستاده بود.
اون قشو،خیلی درخشان بود و از شدت درخشندگی برق میزد.(نو و تمییز بود)🤩

KAŞAĞI

Boyum, atın karnına 
kavuşmuyordu. Aslında en keyifli, en eğlenceli şey buydu. Sanki kaşağının düzenli tıkırtısı Tosun’un hoşuna gidiyor, kulaklarını indiriyor, 
kuyruğunu kocaman bir püskül gibi sallıyordu. Tımar bitmeden biraz
önce Tosun huysuzlanırdı. O zaman Dadaruh, “Höyt...” diye karnına 
bir tokat indirir, sonra öteki atları tımara başlardı. Ben bir gün yalnız 
kaldım. Hasan’la Dadaruh dere kenarına inmişlerdi. İçimde bir tımar 
etmek hırsı uyandı. Kaşağıyı aradım, bulamadım. Ahırın köşesinde Da￾daruh’un penceresiz küçük bir odası vardı. Buraya girdim. Rafları aradım. Eyerlerin arasına baktım. Yok, yok! Yatağın altında, yeşil tahtadan 
bir sandık duruyordu. Onu açtım. Sevincimden haykıracaktım. Annemin bir hafta önce İstanbul’dan yeni bir kaşağı göndermişti. O kaşağı, 
pırıl pırıl parlıyordu.

3. Bölüm
#okuma

Kaşağı 2