towardsascension

زندگی  قلب تو را بارها و بارها میشکند تا زمانی که بفهمی قلب شکسته هم خودِ زندگیست....
و بعد قلبت دیگر نمیتواند شکسته باشد یا ترمیم شود...

پس تو یاد میگیری که با قلب شکننده خود زندگی کنی
قلبی همیشه شکسته و همیشه شعله ور
قلبی آسیب پذیر و در عین حال غیر قابل تخریب....

و تو عریان در برابر زندگی می ایستی
لحظه به لحظه
نفس به نفس
در حالی که می دانی هر اتفاقی بیافتد، اصلا ایرادی ندارد
حتی در میان یک ویرانی کامل
حتی اگر تمام این نکات را فراموش کنی ( که اغلب فراموش می کنی..)

این، خودِ آزادیست.


@towardsascension

~••منظومهٔ درون••~
ما انسان‌ها در منظومهٔ خورشیدی متولد شده ایم . منظومه ای با یک خورشید و یک قمر ( ماه ).
اگر بدرستی  و با دید نافذ درون بنگریم خواهیم  فهمید که این نظمینه بدون وجود ماه و خورشید هیچ دوامی نمیداشت . خورشید حیات  را از طریق ارسال انرژی‌های درون خورشید به زمین میرساند و اگر روزی این ستاره منفجر شود ،۱۵  دقیقه طول میکشد تا کل این سیاره منجمد شود و اثری از حیات بر روی آن نخواهد بود .
و اما ماه ... تاثیر ماه بر روی زمین را می‌شود از طریق  کنترل جذر و مدهای آبهای روی زمین تعیین نمود   گرانش (جاذبه) ماه باعث به‌وجود آمدن جزر و مد آب‌های کره زمین می‌شود و گرانش کره ماه همچنین باعث باثبات ماندن محور گردش زمین به دور خود می‌شود که در صورت عدم وجود ماه، انحراف محوری زمین مرتباً تغییر می‌کرد و این امر باعث آشفته شدن آب و هوا و فصل‌ها در زمین می‌شد.
حالا ببینیم ما در کالبد خود چه مکانیسم شگفت انگیزی داریم ...
نیروگاه خورشیدی درست در زیر جناق سینه و بالای  معده ، مرکز تولید نیرو در کالبد آدمی است که میباید زیر نظر گرفته شود و روش استفاده و شارژ این نیروگاه نیز حساب و کتاب خاص خود را دارد . کسانی که نیروگاه خورشیدی قدرتمندی دارند انسان‌های خلاق ، خوش روحیه و حتی با نشاط تری نیز هستند . نگرانیها ، ترس‌ها ،شک و تردید ها و حتی خوردن بعضی از داروها و غذاها و همچنین بیماری و موارد بسیار دیگر باعث می‌شود این نیروگاه ضعیف شود و نیروی حیاتی  در کالبد فیزیکی کاهش یابد .
کالبد ناخودآگاه ذهن یا کالبد قمری همان مسؤلیتی که ماه بر روی زمین دارد را در کالبد آدمی بر عهده دارد .کنترل جذر و مدهای درون و نگه داشتن حواس انسانی در مدار خودش.
میبینید که ما نیز مانند نظمینهٔ خورشیدی میباید جسم و کالبد قمری و نیروگاه خورشیدی مان را در نظم و تعادل نگه داریم و اگر ایرادی در این منظومهٔ کوچکمان رخ دهد ،قطعا مشکلات  بسیاری را متحمل خواهیم شد .
با توجه بر روی چشم معنوی و  تنفس از ناحیهٔ دیافراگم و نظم دادن به دم و باز دم خود ، میاموزیم که چگونه بر این  جهان کوچک خویش نظم و تعادل را بر قرار سازیم زیرا با این عمل  کنترل این کیهان کوچک در دستان روح قرار خواهد گرفت.
کالبد فیزیکی شگفت انگیز ترین ابزاری است که روح بعنوان معبد خاکی خویش برگزید تا توسط همین ابزار قدرتمند بتواند به کیهانهای فلکی پرتاب شود و بعنوان یک مجرا در خدمت روح کبیر قرار گیرد.

@towardsascension

‍ ‍ Faun - federkleid 🎼
بیا و با ما پرواز کن
اجازه بده باد تو را با خود ببرد
دور از اینجا
بیا و تا آنجا که ممکن است بالا پرواز کن
بیایید آسمانها را در رقصمان دنبال کنیم.

@towardsascension

انسان در جستجوی جاودانگی

پاراماهانسا یوگاناندا
خوانش: میترا

فصل چهاردهم




@towardsascension

#کتاب_یک_حقیقت_یک_قانون.  #من_هستم_من_میآفرینم
نوشته خانم #ارین_ورلی  وکمک همسرشون #فیلیپ
ما همه خدا هستیم فقط آنرا فراموش کردیم

قسمت سوم شامل
لذت آفریدگار بودن

@towardsascension

من دلواپس حیات بعد از مرگ نیستم، همه نگرانی من زندگی پیش از مرگ است. و هر کاری که الان با زندگی ات بکنی، بعنوان یک محصول، آینده تو را تولید
می کند. فردا از دل امروز زاده خواهد شد، لحظه بعدی از دل همین لحظه متولد خواهد شد.
اشو

@towardsascension

دانش برتر.
قسمت سوم
کانال کردن چیست و چگونه با موجودات دیگر(برتر یا پایین تر) کانال کنیم. مانند کانال کردن کرایون با لی کارول. کرایون ۷ بار به سازمان ملل دعوت شده است.

@towardsascension

𝄠♫♪♡ 🕊♡♪♫𝄞
#موسیقی_شب 💫✨

"موسیقی بیکلام فوق العاده لذت بخش"
صدا و سکوت
"جادوی نی "

  𝄠💞🍃✾

این جهان،

یکپارچه از جنس سفر است،
تار و پودش از سفر است،

این جهان هوشمند،

سفر دانه است، به درخت.
سفر ابر است، به باران.
سفر اسارت است، به رهایی.
سفر آگاهی است، به ابدیت.
سفر عشق است، در خویشتن.
سفر رنج است ، به آرامش.
سفر خویش است، به دوست.....

و ما همگی مسافران این جهانیم.

و امّا در میان این مسافران،
سالکی است بی سفر !
او قرار نیست به جایی برود،
چه او در خویش،
به خویشتن متعالی خویش رسیده،
و تمام جهان را یکجا در خود دارد.

@towardsascension

در اوقاتی که دنیا آبستن حوادث است و هر لحظه امکان وقوع حادثه‌ای هست...
وقتیکه اوضاع و شرایط پیچیده و سخت است به چه می اندیشی ؟
مضطرب هستی یا آرام ؟
تصور میکنی همه چیز به شانس یا به اتفاق بستگی دارد ؟
چقدر به فکر خودت هستی و چقدر به فکر دیگری ؟
تمام فکر و اندیشه و حواست به دنیای بیرون و ریتم وقایع است یا به درون نظر میکنی؟
به ساز و کار عالم توجهی داری؟
به چه می اندیشی ؟
به این توجه کرده ای که عالم صاحبی دارد؟
میدانی که صاحب عالم ، زعما و کارگزارانی دارد که اینجا حاضر و ناضرند؟
پاسخ این سوالات تعیین کننده همه چیز برای تو خواهد بود
عشق و ایثار ، حقیقت ، حب و در نهایت خدا جواب سوالات توست
بنگر که از چشم حقیقت همه کارهای بزرگ و روابط پیچیده بشر مثل جنگ و صلح و سیاست و اقتصاد و ...و....به بازی کودکان می‌ماند
کودکانی گاه آرام و سر براه و گاه لجوج و ناساز
این خاصیت ذهن است ، ذهن های بسیار قدرتمند و فعال نیز چندان بیش از این نمی‌روند
اگر به دست این کودکان باشد که در مسند امور عالم نشسته اند و تصمیم میگیرند و به اصطلاح تدبیر و سیاست میکنند ، کار این دنیا و این سیاره که خانه بشر و مدرسه اوست خیلی وقت پیش باید تمام شده باشد
اما زعمای صاحب عالم ناظرند ، دخالت نمی‌کنند اما در شرایط خاص درسهای لازم را ارائه نموده و مسیر درست را نشان می‌دهند
اینچنین است که میگویند سفیر روح یا همان مقام معنوی چون فانوس دریایی در شب تاریک و طوفانی همچنان ایستاده است تا راه را بنمایاند
ای فرزند ، در هر سن و سال و در هر رتبه و جایگاه و با هر قدرت و توان تو فرزند خردسال خدا هستی و خود با دست خود برای خود رنج و درد میسازی
بنگر که تو در برابر قدرت های طبیعت چقدر ضعیف و ناتوانی یک حرکت زمین ، باران شدید ، وزش باد و یک تابش آفتاب شدید تو را از پا در می آورد
حتی در برابر یک ویروس ، همه قدرت‌ها ی بشر کاری از دستشان ساخته نیست
پس مغرور مباش ، متواضع شو و عشق بورز
به دنبال قدرت و اقتدار مباش چون نمی‌توانی بدست آوری
اما اگر همه اینها را رها کنی و دل در گرو عشق آن والامقام بگذاری ، اگر سعی کنی که زندگی کنی و بگذاری که دیگران نیز زندگی کنند
آنگاه آن متعال تو را از همه آنچه در طلبش هستی و نمی‌یابی ، سرشار و برخوردار میکند.



@towardsascension

انسان در جستجوی جاودانگی

پاراماهانسا یوگاناندا
خوانش: میترا

فصل سیزدهم


@towardsascension

بخشیدن به معنای پذیرفتن یا توجیه کردن رفتار یک شخص دیگر نیست.
بخشیدن یعنی تشخیص اینکه آن تجربه‌ای که تو با آن شخص داشتی، بازتاب ارتعاش خاصی بوده که تو در خودت نگه داشته بودی.

بخشش تایید و تصدیق این است که تو خودت آن فرصت را خلق کردی تا آن تجربه انجام شود
و اینکه تو حالا این انتخاب را داری که چسبیدن خودت به آن ارتعاش را رها کنی.

بخشیدن هیچ ربطی به آن شخص دیگر ندارد و فقط مربوط به خودت است.
و آن یعنی آزاد کردن خودت از آن بند و اسارت انرژیکی که تو را اسیر گذشته‌ کرده.

وقتی می‌بخشی اینطور نیست که بگویی آنچه اتفاق افتاده هیچ مشکلی نداشته،
بلکه این را می‌گویی که حاضری آن شارژ منفی مرتبط با آن حافظه را رها کنی،

و حالا تو انتخاب می‌کنی که آن انرژی را به خردمندی و فرزانگی تبدیل کنی و از آن به عنوان سوختی برای رشد و تکامل خودت استفاده کنی.

بخشیدن یعنی عشق به خود، آزادسازی خود و قدرت بخشیدن به خود.

#بشار

@towardsascension

اگر در دنیایی متولد شده‌اید
که شباهتی با دیگران ندارید،
شما به این دلیل اینجایید تا در ساختِ «دنیای‌ جدید» کمک کنید.

@towardsascension

towardsascension pinned an audio file

قسمت دوم
هیچ محدودیتی نیست

مروری بر #کتاب_یک_حقیقت_یک_قانون.  #من_هستم_من_میآفرینم
نوشته خانم #ارین_ورلی  وکمک همسرشون #فیلیپ
ما همه خدا هستیم فقط آنرا فراموش کردیم


@towardsascension

دانش برتر.
قسمت دوم.
چاکراه ها(چرخ راه انرژی)



@towardsascension

از هیچ چیز نباید ترسید،
زیرا چیزی نداریم که از دست بدهیم.
هرچه را که بتوان از شما ربود ،
فاقد ارزش است،
پس چرا باید ترسید.

سارقین واقعی این هاهستند:
تردید،
ظن،
ترس،

آنها امکان شادبودن را نابود می کنند.
پس زندگی را گرامی  بداریم.
تاجایی که این لحظه باقی می ماند،
عمیقا از آن لذت ببریم.

@towardsascension

towardsascension pinned an audio file

به درستی گفته شده با خدا باش و پادشاهی کن. هزاران کتاب و انسان بزرگ نیز این حرف را تایید کردند چنانکه می توان در هر کتاب خوبی آن را یافت. اگر بخواهم نام ببرم هزاران کتاب می شود.

ولی مگر می شود با خدا نبود در حالیکه خدا نیرو و هوشیست که ما را نگه داشته و در همه جا حاضر است. پس معنی جمله چیست؟  و چطور باید با خدا بود و کدام خدا؟

معنی با خدا بودن یعنی نگه داشتن یاد خدا،  چه کسی می تواند خدا را همواره نگه دارد، هرچقد زمان بیشتری نگه دارد پادشاهی قویتری دارد. به قول ماهاراشی همینکه فراموش نکنی خویش (خدا) هستی کافیست.
خدا را به چه معنی باید در ذهن داشته باشیم؟
آنکه بوده و هست و ازلی و ابدیست، فراتر از زمان و مکان

نه زاده شده و نه می زاید، هوشی بیکران که در تک تک ذرات هر چیزی حاضر است و نگه دارنده آن است. از این منظر هر چیزی خداست از جمله ما

انکه یادش کافیست تا تماماًَ یک فرد را پشتیبانی کند در هر مسیری که دوست دارد
آنکه همه چیز را می داند و بر همه کار تواناست

آنکه این دنیا و این رویا، خیال اوست و او در اعماق سکوت ما قابل حس است با عظمتش و این عظمت راه های نابی به فرد می دهد و شهود را بر می انگیزد

آنکه عشق است و بر انچه بوجود اورده عشق می ورزد و قضاوتی نمی کند، چون خود آن را کرده و چیزی غیر خودش نیست که بخواهد قضاوتش کند

آنکه منبع شادیست و یادش فرد را شاد می کند، او آرامش و پذیرش است، همواره کلمات آرامش و پذیرش را با خود تکرار کنید

او کسی است که از دریچه چشم شما این متن را دارد میخواند، متنی که با اراده خود او  نوشته شده

چنین خدایی را با کلماتی مانند: من هستم، آرام باش و بدان که من خدا هستم، آرامش و پذیرش، دوستت دارم، متشکرم، به یاد داشته باشید و با او با خوشی حرف بزنید و او را نزدیک و در درون حس کنید نه در آسمانها لزوما(البته که او همه جا هست)
چنین خدایی را اگر حفظ کنید پادشاه می شوید. پس فقط خدا حافظ نیست بلکه شما هم باید یاد و اسم او را حفظ کنید و طبق صفات او از جمله آرامش و پذیرش عمل کنید. در واقع ما باید خداحافظ باشیم.


@towardsascension

مردن از عشق 🎵


مبارک باد آن شب حیرت آور
در خلوتی که نه هیچکس مرا می یافت
و نه من چیزی می دیدم
بدون نوری برای راهیابی
جز آن نوری که در گوشه قلب من فروزان بود
آن نور مرا با خود برد
درخشان تر از نور ساطع نیمروز
به جایی که آن یگانه را بهتر شناختم
جایی که او سکنا داشت ، سکونت هیچکس جز او در آن ممکن نیست.


@towardsascension

دانش برتر
قسمت اول


@towardsascension

وقتی چیزی در حال تمام شدن باشد،
عزیز می‌شود ...
*یک لحظه آفتاب در هوای سرد ،
غنیمت می‌شود ...
*خدا در مواقع سختی ها ،
تنها پناه می‌شود ...
*یک قطره نور در دریای تاریکی ،
همۀ دنیا می‌شود …
*یک عزیز وقتی که از دست رفت ،
همه کس می‌شود …
*پاییز وقتی که تمام شد ،
به نظر قشنگ و قشنگتر می‌شود...
*و ما همیشه دیر متوجه می‌شویم!*
" قدر داشته‌هایمان را بدانیم…
چرا که خیلی زود، دیر می‌شود ..."

‌‌@towardsascension

#کتاب #صوتی بسیار زیبا و فوق العاده با زبان انگلیسی و با ترجمه و خوانش فربد بیداری عزیز

مروری بر #کتاب_یک_حقیقت_یک_قانون.  #من_هستم_من_میآفرینم
نوشته خانم #ارین_ورلی  وکمک همسرشون #فیلیپ
ما همه خدا هستیم فقط آنرا فراموش کردیم



قسمت اول شامل
بخش مقدمه:من کی هستم و چرا اینجا هستم؟



@towardsascension

مردم نزد من می‌آیند و می‌گویند:
"ما در جست‌وجوی خدا هستیم."

از ایشان می‌پرسم: "کجا او را گم کرده‌اید؟ چرا دنبالش می‌گردید؟ آیا در جایی او را گم کرده‌اید؟!
اگر او را در جایی گم کرده‌اید، به من بگویید کجا او را گم کرده‌اید! چون تنها اینچنین خواهید توانست آن را پیدا کنید."

آنان می‌گویند:
"نه، ما او را گم نکرده‌ایم!"

می‌گویم اگر چنین است پس چرا در جست‌وجو هستید؟! پس فقط چشم‌ها را ببندید. شاید به سبب همین جستجوکردن است که نمی‌توانید او را بیابید. شاید خیلی زیادی به جستجوکردن توجه دارید؛ شما به وجود درونی خودتان نگاه نکرده‌اید: به وطن بازگردید!

شما به مساجد کلیسا ،مکه و مدینه می‌روید. شما جستجوگران بزرگی هستید. به تمام دنیا سفر می‌کنید، بجز یک مکان ــ جایی که هستید!

وقتی که انسان آرام و ساکن است،
جوینده همان جسته‌شده است.

اشو

@towardsascension

انسان يك معبد است اما از بيرون فقط مي تواني ديوارهاي اين معبد را ببيني.

بسيار عجيب است كه نه فقط ديگران از بيرون بر تو مي نگرند، بلكه تو نيز خودت را از بيرون مي بيني!
به آيينه مي نگري تا چهره ات را پيدا كني.
به چشمان مردم مي نگري تا تصويرت را ببيني.
به مردم گوش مي دهي تا بداني كيستي
آيا خوبي يا بد، خوش اخلاق هستي يا
بد اخلاق، گناهكاري يا بي گناه؟

به راستي عجيب است، زيرا ما خودمان را از درون نمي شناسيم

نيازي به هيچ آيينه اي نداريم.
نيازي نيست كه بنظر ديگران متكي باشيم،
ديگران نمي توانند در مورد خداي درون چيزي بگويند.
در كانون وجود خود بنشين و شروع به تماشا كن تا حيران شوي:
بدن تو فقط يك معبد است.
خدا در درون توست و هيچ راهي براي يافتن آن از بيرون نيست.
نيازي هم نيست كه آنرا از بيرون بيابي.
وقتي خداي درونت را بيابي،
آنرا در ديگران نيز خواهي يافت

در خواهي يافت كه آنان نيز معبد هستند و بايد خدايي در آنان وجود داشته باشد،
زيرا آنان زنده اند و زندگي همان خداست.
خدا را در همه جا خواهي يافت:
در درختان، در حيوانها،
به هرجا بنگري خدا را خواهي ديد.
هر جا زندگي باشد خدا هم خواهد بود.
همه هستي معبد خدا خواهد شد.

من به شما مي نگرم و از يك چيز مطمئن هستم كه زماني چيزي داشتيد، گنجي، توازني، رازي، كليدي،
اما آن را گم كرده ايد.
هرلحظه، خواب، بيدار، همواره سرگرم جستجوي چيزي هستيد.
بعيد نيست كه ندانيد دقيقاً در جستجوي چه چيزي هستيد، و يا اينكه ندانيد چه چيزي را گم كرده ايد.
ولي من گرسنگي را در چشمان شما مي بينم. حضور آن را در هر طپش قلبتان
اين نياز همواره در زندگي هاي بي شمار همراهتان بوده است.
گاهي آن را جستجوي حقيقت
نام نهاده ايد، ولي شما هرگز حقيقت را نشناخته ايد،
پس چگونه ممكن است آن را گم كرده باشيد؟
و بعضي اوقات آن را جستجوي خداوند مي ناميد
ولي هرگز ملاقاتي با او نداشته ايد،
پس چگونه از او جدا شده ايد؟
در اين جستجو به معابد مي رويد، به کلیسا ،کنیسه و مكه...
به هر دري مي زنيد، و گاهي اميدوار مي شويد كه به گمشده تان نزديك شده ايد و آن را خواهيد يافت.
ولي ماداميكه ندانيد چه چيزي را گم كرده ايد، جستجويتان پاياني نخواهد داشت.

#اشو
#کتاب_راز_بزرگ
برگردان:محسن خاتمی

@towardsascension

انسان در جستجوی جاودانگی

پاراماهانسا یوگاناندا
خوانش: میترا

فصل دوازدهم


@towardsascension

هدف و بی هدفی

#برای_چه_اینجایی
#رابرت_آدامز
خوانش حسین


@towardsascension

هر روز یک قدم خودت را
از آن خویشتنی که تظاهر می‌کنی رها کن.
و با هیچ‌کس بودن زندگی‌ات را آغاز کن.

آنگاه شاهد تولد آن خودِ باشکوه،
زیبا و حقیقی‌ات خواهی شد.


@towardsascension

همواره شاکر باشید, شکرگزاري عاطفه اي الهی است. در این قرن، اگر چیزي گم شده باشد، همین شکرگزاري است. آیا می دانید که وقتی هوا را به درون می برید، این شما نیستید که نفس می کشید؟، زیرا لحظه اي که
نفس وارد نشود، تو قادر نیستی آن را به درون ببري. آیا مطمئن هستی که این تو بودي که زاده شدي؟ نه، این تو نبودي. تو در به دنیا آمدنت نقشی آگاهانه نداشتی، این تصمیم تو نبوده. آیا می دانی این بدن کوچک که دریافت کرده اي چقدر شگفت انگیز است؟ این بزرگترین معجزة روي زمین است.قدري غذا می خوري و این معدة کوچک تو آن را هضم می کند،
این معجزه اي بزرگ است. علم بسیار پیشرفت کرده است، ولی اگر بخواهی کارخانه هاي بزرگی بسازي و هزاران متخصص را در آن ها بگماري، باز هم مشکل بتوانند یک قطعه نان را هضم کنند و به خون تبدیل سازند. و این بدن شما بیست و چهار ساعته در حال انجام معجزات است، همین بدن کوچک: قدري استخوان و قدري گوشت! چنین معجزة عظیمی بیست و چهار ساعته با تو است و تو از آن سپاسگزاري نمی کنی! آیا هرگز عاشق بدنت بوده اي؟ آیا هرگز دست هایت را بوسیده اي؟ آیا هرگز عاشق چشم هایت بوده اي؟ آیا هرگز دریافته اي که چیزي عظیم درحال وقوع است؟ بسیار غیر معمولی است که بتوان در میان شما کسی را یافت که عاشق چشمهایش باشد و یا دست خودش را ببوسد و از اینکه این اتفاقات شگفت انگیز بدون اطلاع او و یا حتی بدون مشارکت او صورت میگیرند، احساس شکرگزاري داشته باشد. پس نخست اینکه نسبت به بدن شاکر باشید. فقط انسانی که از بدن خودش شاکر است می تواند نسبت به بدن هاي مردم دیگر شاکر باشد. نخست از عشق به بدن خود سرشار شوید، زیرا فقط کسی می تواند به بدن هاي دیگر عشق بورزد که سرشار از عشق به بدن خودش باشد.
osho


@towardsascension

#دکتر_جو_دیسپنزا

دوازده هزار واکنش شیمیایی
در بدن وجود دارد که در هنگام شکرگزاری
برای شفا یافتن فعال میشوند.


@towardsascension

‌چرا برخی افراد بیشتر از دیگران رنج می کشند؟


چرا کائنات همه را یکسان خلق نکرد؟ چرا برخی از نظر جسمی ناتوان و دیگران توانمند هستند؟ چرا برخی فقیر و دیگران غنی هستند؟ اگر خدایی وجود دارد، چرا همه را یکسان خلق نکرده؟ چرا همه نباید کارهای مثبت داشته باشند؟ چرا همه نباید نرم افزار یکسانی داشته باشند؟ فایده تمام این نابرابری های وحشتناک چیست؟ این ها پرسش هایی هستند که از آغاز جهان انسان ها را به ستوه آورده اند. اکنون مکث کنید و آن را با شفافیت مطلق بررسی کنید. اگر این کار را انجام دهید می بینید که علت اصلی رنج انسان نقض جسمی یا فقر نیست. علت رنج انسان، خودش است. نخست بیایید بین درد و رنج تمایز قائل شویم. درد، جسمی است. درد، زمانی ایجاد می شود که بدن صدمه می بیند. بدن با بروز درد به شما هشدار می دهد که مشکلی وجود دارد و کاری باید انجام شود. درد، سودمند است. این یک ندای بیداري ارزشمند است. از سوی دیگر، رنج، روانی است. توسط شما تولید شده است صد درصد ساخته ماست برای درد کشیدن انتخابی ندارید، اما برای رنج کشیدن انتخاب دارید. همیشه می توانید انتخاب کنید که رنج نکشید.
بیایید نگاه دقیق تری به این موضوع بیندازیم. هزار سال پیش، مردم سرتاسر دنیا شادمانه در ساده ترین خانه ها زندگی می کردند. این، مشکل نبود. امروز، مشکل این است که شخصی در یک عمارت و شخص دیگری در یک آپارتمان یکخوابه زندگی می کند. این امر، منبع رنج شخص آخر است. شخصی سه خودرو دارد و دیگری یکی دارد. این نیز منبع رنج شخصی آخر است. شخصی به سفرهای خارجی می رود و دیگری نمی رود. این هم منبع رنج شخص آخر پس، این موقعیت فیزیکی نیست که باعث بدبختی می شود. علت آن، روش واکنش شما به آن است. کارمای شما چیزی نیست که برایتان رخ می دهد. کارمای شما روش واکنش شما به اتفاقی است که برایتان رخ می دهد. انسان ها می توانند از هرچیزی رنج ببرند. شخصی نمی تواند به کالج برود، به همین دلیل رنج می برد. شخص دیگری وارد کالج می شود و نمی تواند فارغ التحصیل شود، پس رنج می برد. شخصی نمی تواند شغل پیدا کند، پس رنج می برد. شخصی شغل پیدا کرده و حالا بیشتر رنج می برد. شخصی ازدواج نکرده، پس رنج می برد. شخصی ازدواج کرده و در رنج است شخصی هیچ فرزندی ندارد، پس رنج می برد. شخصی فرزند دارد، پس در عذاب همیشگی است. رنج شما به دلیل موقعیت تان نیست. رنج شما به دلیل روشی است که خودتان را ساخته اید. و این چیزی است که باید به آن نگاه کنید.

سادگورو
@towardsascension

انسان در جستجوی جاودانگی

پاراماهانسا یوگاناندا
خوانش: میترا

فصل یازدهم


@towardsascension

سر خود را برای همیشه بالا نگه دارید. چشمان شما با نور هماهنگ است. شما روح متولد نور هستید،
جرقه ای از یک شعله ابدی کیهانی...

@towardsascension

وقتی در درونتان احساس فوق العاده ای داشته باشید، طبیعتاً کارهای فوق العاده ای برای دیگران انجام خواهید داد و اگر در درونتان احساس ناخوشایندی داشته باشید، به طور طبیعی این حس ناخوشایند را با دیگران سهیم می شوید. عشق عامل مهمی در زندگی همه ماست. عشق احساسات شما را خوشایند می کند و وقتی احساسات شما خوشایند باشد، بی تردید عشق می ورزید. به هر آنچه نگاه کنید، عاشقانه نگاه خواهید کرد، به مرد، زن، کودک، درخت، حـيـوان و پرنده یا حتی همان هوایی که تنفـس می کنید. نمی توانید هوایی را که تنفس می کنید عاشقانه فرو دهید؟ هوا حافظه دارد.
اگر به یاد بیاورد که این «انسـان مرا دوست دارد» کارهای خارق العاده ای می کند. نمی توانید آب را عاشقانه بنوشید؟ آب حافظه دارد. این حقیقت علمی است. اگر آب به خاطر بیاورد که با عشق نوشیده می شود، کارهای فوق العاده ای برای شما انجام خواهـد داد. در غیر این صورت کارهای ناخوشایندی برای شما خواهد کرد.
می توانیـد همه اینها را امتحان کنید، غذایی را که می خورید، هوایی را که تنفس می کنید، آبی را که می نوشید و زمینی را که روی آن راه می روید. فقط با آنها عاشـــــقانه رفتار کنید و ببینید که زندگیتان چگونه تغییر می کند. همه چیزهای مربوط به شما، از جمله وضعیت سلامتتان، به طرز چشــــم گیری تغییر می کند. با همه چیز عاشقانه رفتار می کنید، چرا که همه چیز حافظه دارد. آیا این حکم درباره انسانها هم صدق می کند؟ بله، اگر در خیابان فـــرد کاملا غریبه ای را ببینید و مدت زمان بسیار کوتاهی با او رفتاری توأم با عشق داشته باشید، حتی اگر بعد از دو سال او را در موقعیت دیگری ببینید، به شما با همان عشق پاسخ خواهد داد. بنابراین عشق مختص رابطه خاصی نیست، عشق خصلت شماست. شما می توانید با همه چیز عاشقانه رفتار کنید. مهمترین نتیجه رفتار با عشـق این است که شیوه زندگی شما بســـــــیار زیبا و خوشایند می شود و این چیزی است که بسیار اهمیت دارد.


سادگورو
از اجبار به‌ آگاهی


@towardsascension

زندگی یک لحظه به زیر ابرهای توفانی مشکلات ویرانگر می‌رود و لحظه‌ای دیگر نشانگر خطوط نقره‌فام موفقیت‌هایی است که این ابرها را احاطه کرده است.

شهامت خود را فرابخوانید، آرامش خود را حفظ کنید ، در حالی که در بیرون آرام و درستکار به کوشش خود ادامه می‌دهید...بدین سان سرنوشت جرأت قمار کردن با زندگی شما را نخواهد داشت.

با پشتکاری در کوششهای خود برای توفیق و کامروایی از شب های تاریک سرنوشت و دشواری‌ها عبور کرده، رها از ابرهای مصیب زا...طلوع خورشید رضایت را خواهید دید...

برای رسیدن به این مرتبه‌ی کامروایی تزلزل‌ناپذیر شتاب ورزید. ..


@towardsascension

انسان معمولا در تاريكی بسر می‌برد. اما اگر خوب دقت کنید، اگر توجه و هشیاری لازم را بکار گیرید درک خواهید کرد که تاريكی يك ضرورت اساسی برای رشد است.

درون رحم مادر تاريك است. اين تاريكی لازم است زيرا نور ممكن است رشد جنين را مختل كند. جنين بسيار حساس و ظريف است و به محيطی تاريك برای رشد نيازمند است. در آن نُه ماهی كه جنين در شكم مادرش بسر می‌برد، پيوسته در حال رشد است و نبايد هيچ اخلالی در آن ايجاد كرد وگرنه انرژی او منحرف می‌شود.

همه چيز ابتدا در تاريكی رشد می‌كند.

بذر را درون سوراخ تاريكی كه قبلا كنده‌اند قرار می‌دهند. اگر بذر را روی زمين بكارند ممكن است از رشد باز بماند، زيرا در برابر نوری شديد قرار می‌گيرد. بذر به دل زمين نياز دارد تا درون آن رشد كند، زيرا آنجا تاريك است. آنگاه بذر شروع به رشد می‌كند و به سطح زمين بالا می‌آيد. سپس رو بسوی خورشيد و ماه و ستارگان اوج می‌گيرد.

نوزاد متولد می‌شود. جسم او نور می‌بيند اما روحش همچنان در تاريكی می‌ماند. و اين تاريكی را تنها از راه مراقبه [هشیارانه‌زیستن] می‌توان بر طرف كرد.

پس مراقبه تو را دوباره متولد می‌سازد.

در نخستين تولد، جسم تو متولد می‌شود و در دومين تولد روح تو.

جسم تو در زمين و در نور قرار دارد. اينك به زمين ديگری نياز داری تا روح و روانت نيز نور ببينند.

نور نام ديگر هستی است. آنگاه كه تو در اين نور متولد شوی، روشنی می‌يابی.

تو و نور دو چيز جدا از هم نيستيد. تو مشاهده كننده نيستی و نور مشاهده شونده نيست. تو با نور يكی شده‌ای، خود نور هستی.

@towardsascension

من خود را به سکوت می‌بخشم.
من عمیقا در بودنِ خویش غرق می‌شوم.
من در گستردگیِ خویش استحمام می‌کنم.

من از این که به تمامی عاشقِ خود باشم، باکی ندارم.
من طعم وجود خویش را می‌چشم.
من در چشمانِ خویش نگاه می‌کنم و شگفت‌زده می‌شوم از آنچه که می‌بینم و آنچه قادر به دیدنش نیستم.
من در میان روزهای زندگی، شیرینیِ آن، و رایحه و عطر اعجاب انگیزش شفا می‌یابم.
من حیرتِ خویش را زمانی که احساسات در بدنم حرکت می‌کنند و سیستم اعصابِ آسیب پذیرم را تکان می‌دهند، نگاه می‌کنم.
شادی و اندوه، وضوح و ابهام، همگی عزیزانِ من هستند.
امواجِ عمیق‌ترین تردیدها، و همچنین قطعیت‌ها،
خشم و ترس،
شرم و غرور،
من همگی را نگاه می‌کنم و گرامی‌شان می‌دارم و همچنان که از من عبور می‌کنند، می‌خندم و می‌گریم.

همچنان که در شهر راه می‌روم، در درونِ خویش می‌آسایم و در قلبِ خویش آرام می‌گیرم.
و حتی بیشتر در «بودن»ِ خویش می‌افتم.

من عمیقا تنها هستم و عمیقا به همه‌ی زندگی متصلم.

من مرگ را به تمامی در اطراف خود احساس می‌کنم. آن احساس پوسیدن و از هم گسیخته شدنِ چیزها، احساسِ تغییر دائمیِ فرم‌ها و گذرانِ رویاها.
از دست دادن، ناامیدی، از هم پاشیدنِ امیدها و آینده‌ي در هم‌شکسته.

من تاریکی را جشن می‌گیرم و در آن می‌ آسایم.
اجازه می‌دهم تا شب هسته‌ي وجودم را لمس کند.
شب را به عنوان معشوق خویش برمی‌گزینم.
من با قلبْ‌شکسته‌ها می‌گریم.
با آن‌ها که توسط دنیا مورد خشونت واقع شده‌اند، نادیده گرفته شده‌اند و مورد تهاجم قرار گرفته‌اند، تا بهشت می‌گریم.

من موفقیت زنان و مردان را جشن می‌گیرم و هنگام زمین خوردنشان، در کنارشان می‌مانم.
من تنها هستم و نمی‌توانم خود را از انسانیت دور کنم.
من هیچ چیز نیستم و همه چیز را با عشق و کنجکاوی لبریز می‌کنم.

من در تضادِ وجودِ خویش نفس می‌کشم.
در ضدیت‌ها و ناهنجاری ها نفسِ خویش را بیرون می‌دهم
و همه وجودم با رازی ابدی به لرزه می‌افتد.
و من در درونِ خویش، شادم.
بله، بودنِ من منبع عمیق‌ترینِ شادی‌هاست

اگر امروز، آخرین روز زندگی من باشد، اگر این آخرین پیاده‌روی من در این خیابان باشد، بگذار تنها با شکرگزاری بر لب‌هایم، با عشق در قلبم، و با حیرتی کودکانه از آسیب‌پذیری خویش، از آن بگذرم.
من خویش را به سکوت می‌بخشم.

#جف_فوستر

@towardsascension

انسان در جستجوی جاودانگی

پاراماهانسا یوگاناندا
خوانش: میترا

فصل دهم


@towardsascension

"شما باید همیشه به خاطر اینگونه که هستید قدردانی کنید. برای خودت متاسف نباش خودت را همانگونه که هستی دوست بدار. با دوست داشتن خود همانگونه که هستی، از چیزهایی فراتر خواهید رفت که ظاهراً شما را آزار می دهند، آزارتان می دهند و باعث درد و رنج شما می شوند. همه آنها خواهند رفت شما دیگر از آنها آگاه نخواهید بود. همه چیز را رها کن، هیچ آرزویی نداشته باش، در درون خود غواصی عمیق کن،به دنیای بیرون یا بدن خود واکنش نشان نده. همه چیز خوب است.»

رابرت آدامز

@towardsascension

وتو فراموش خواهی کرد
چه چیزی را از دست داده ای...
زمانی که جایگزین ابدی اش
از طرف خداوند به تو برسد..‌

@towardsascension

#هیچ_چیز
#رابرت_آدامز
#خوانش_حسین

رابرت آدامز



@towardsascension

بی‌کلام 🎵🎵


حقیقت ساده است
از این رو معصومیت لازم است نه دانش.
از این رو قلب خالص لازم است نه ذهنی پر از معلومات.
از این رو عشق لازم است نه منطق.
حقیقت ساده است.

@towardsascension

هرگز به کسر آوردن و از دست دادن فکر نکن،
نگران نباش ،
گدا نباش.
انرژی هرگز تمام نخواهد شد.
جهان هستی بی آغاز و بی پایان است،
لذت ببر،
جشن بگیر،
فعال باش،
و همیشه یک بخشنده باش.
یک بخشنده تمام عيار.
طوری که هرگز به فکر نگه داشتن هیچ چیز نباشی این تنها نیایش واقعی است.
بخشندگی یعنی نیایش کردن.

بخشندگی یعنی عشق ورزیدن،
و کسانی که بتوانند ببخشند،
همیشه به آنان بیشتر از پیش داده خواهد شد.

@towardsascension

چطور شادی واقعی داشته باشیم؟

#اکهارت_تله

@towardsascension

هر کجا هستید به طور کامل آن جا باشید


آیا تحت فشار قرار دارید؟ آیا چنان گرفتار رسیدن به آینده هستید که ارزش حال حاضر در حد وسیله ای برای رسیدن به آینده نزد شما کاهش یافته است؟ فشار در نتیجه این جا بودن و داشتن خواسته برای آن جا یا در اکنون بودن و داشتن خواسته برای آینده ایجاد می شود این دوگانگی درون شما را پاره پاره می کند‌.
آیا توجه فراوانی به گذشته دارید؟ آیا پیوسته چه به شکل مثبت، چه منفی در بارۀ گذشته فکر و صحبت می کنید؟ دستاورد ها مهمی را که داشته اید سرگذشت مورد ستم واقع شدن ها رفتار ها بدی که با شما شده است، و حتی بدیی هایی را که نسبت به دیگران انجام داده اید، مرتب تکرار می کنید؟
آیا روند فکری شما موجب ایجاد احساس گناه، غرور، رنجش، پشیمانی یا دلسوزی به حال خود می شود؟ در این صورت نه تنها یک احساس کاذب از خود را تشدید می کنید بلکه با انباشتن گذشته در روان خویش روند سالخوردگی بدن را شتاب می دهید. با مشاهده افرادی که تمایل شدیدی به چنگ انداختن در گذشته دارند درستی این مطلب را تحقیق کنید.

هر لحظه در برابر گذشته بمیرید به گذشته نیاز ندارید، فقط در مواردی که گذشته کاملاً به لحظه حاضر مربوط می شود به آن رجوع کنید. نیروی این لحظه و کامل بودن وجود را حس کنید حضور خود را احساس کنید.

آیا نگران هستید؟ آیا بسیاری از افکار شما در اطراف «اگر دور می زند؟» در این صورت شما خود را با ذهن یکی می دانید؛ ذهنی که خود را به یک وضعیت تخیلی آتی فرافکنی کرده و ایجاد هراس می کند. امکان ندارد بتوانید با چنین وضعیتی رو به رو شوید، چون وجود ندارد این وضعیت یک توهم ذهنی است. فقط با قبول لحظه حال می توانید این دیوانگی را که دشمن سلامت و زندگی شما است متوقف کنید.

به نفس کشیدن خود آگاه شوید. هوایی را که به درون بدن وارد و از آن خارج می شود احساس کنید. میدان انرژی درونی خود را حس کنید. تمامی آن چه که باید در زندگی حقیقی - نه در فرافکنی ها  تخیلی ذهن - با آن رو به رو شوید و به آن رسیدگی کنید در همین لحظه است.

#اکهارت_تله

@towardsascension

🦋



همه عرفای جهان در این نکته توافق کامل دارند:

شما همان کسی هستید که در جستجویش هستید.
جوینده مورد جستجو است.
تیر همان هدف است.

مشاهده کننده، همان مشاهده شونده است.

دوگانگی بین مشاهده کننده و مشاهده شونده ناپدید می‌شود.
شما یکی می‌شوید. بیننده و دیده شده یکی می‌شود.
این یکی شدن، بزرگ‌ترین وجد و خلسه ای است که برای آگاهی انسان ممکن است.
این مرتفع ترین قله و عمیق‌ترین عمق است.
این کل دین است.
هر چیز دیگری که به نام دین وجود دارد، دروغین است.
نه تنها دروغین بلکه قطعاً مضر است.
چونکه شما را دور می‌کند،
به شما خدایی برای پرستش می‌دهد که در آسمان است؛
درحالیکه خدای شما در درون شماست.
پرستش شونده، پرستنده است.
شما معبد هستید و
شما نیازی ندارید به هیچ جایی بروید.
شما فقط باید در سکوت، آرامش و سکونی عمیق، بنشینید؛
و آنچه را که توسط هزاران مایل سرگردانی، یاد گرفتن صدها متن مقدس و انجام بسیاری تشریفات و مراسم معنوی نمی‌توانید بیابید، خواهید یافت.
آن به هیچ مراسمی، به هیچ متن مقدسی و هیچ معبدی نیاز ندارد.
آن به سادگی آنجاست.
آن نباید اتفاق بیفتد،
آن واقعیت ذاتی شماست.
هستی شماست،
آن فقط باید کشف شود.
یا شاید کشف شده است.
شاید در رحم مادر آنرا می‌دانستید.
آن نه ماه سکوت عمیق...
چگونه می‌توانید از دانستن آن اجتناب کنید؟
اما همچنانکه وارد جهان می‌شوید،
جهان مملو از جذابیت و چالش است،
و شما شروع به دویدن به دنبال این چیز و آن چیز می‌کنید؛
و کم کم ... یک حافظه خیلی مبهم و تار در جایی در درونتان باقی می‌ماند؛
اما شما نمی‌توانید آنرا دریابید،
نمیدانید کجا آنرا تجربه کرده‌اید؛
اما یک چیز قطعی است:
تا چیزی از آنرا نشناخته باشید، نمی‌توانید در جستجوی آن باشید.
بدون دانستن چیزی از آن، ایدۀ جستجوی آن شکل نمی‌گیرد.
شما آنرا چشیده‌اید و آن هنوز در عمیق‌ترین بخشهای آگاهی‌تان باقی مانده است.
این تنها امید است؛
که روزی شما به ندای کوچک و ساکن درونی‌تان گوش خواهید داد.
خسته از همه سرگردانی‌ها و اکتشافات، فقط یک امید هست: شما در سکوت خواهید نشست.
شما هر کاری را که باید کرد، کرده‌اید.
حال بدون انجام هیچ کاری خواهید نشست.
شما خسته‌اید. مطلقاً خسته‌اید. آرام خواهید گرفت؛
و در آن آرامش، بزرگ‌ترین شگفتی هستی روی می‌دهد: آنچه را که اینهمه مدت به دنبالش بودید، می‌یابید.
اشو

@towardsascension

انسان در جستجوی جاودانگی

پاراماهانسا یوگاناندا
خوانش: میترا

فصل هفتم


@towardsascension

بی‌کلام زیبا و دلنشین قطعه "The Lonely Shepherd " با هنرمندی "سیلویو کاندو" (Silvio Condo).
فلوت آنترا


برخی آدمها شما را ترک میکنند
اما این پایان داستان شما نیست.

این پایان نقش آنها در کارمای زندگی  شماست…

@towardsascension

رضا بهرام🎤
مرا صید کرد🎵


راز این است، که هر آنچه هست و در حال وقوع می باشد را قبول کنی.

زیرا قبل از اینکه تو آن را بپذیری،
هستی آن را پذیرفته و در بیکرانش به آن
اجازه ی بودن داده است‌.

وقتی قبولش می کنید، شما در جهتِ رودخانه شناور می شوید و اینگونه تنش و نگرانی به آرامشی که از هماهنگی نشاَت می گیرد، تبدیل خواهد شد.

@towardsascension

انسان در جستجوی جاودانگی

پاراماهانسا یوگاناندا
خوانش: میترا

فصل ششم


@towardsascension

"نیایش"

محبوب من
میگفتم‌ من عاشقت هستم، نه!
حالا میگویم
عاشق تویی و نه ما

محبوب من
کیست که تو را تنها برای خودت بخواهد؟

_حانیه معزی
@sofiasananda

عاشق تاریکی شو…
عاشق گندترین بخش‌های زندگی
سایه ها
قسمت‌های مخفی
همان‌هایی که از خجالت، مخفی‌شان می کنی

عاشق معصومیتت شو
عاشق ترس‌های کودکانه‌ات از تاریکی
ترسِ از در معرض دید قرار گرفتن
ترس از نمایان شدن

عاشق تردیدها، دردهای سِرّی
رویاپردازی های عجیب و غریبی که نمیدانی با آنها چه کنی
ترس‌های شبانه
خشمی که زیر پوستت، غلیان می کند
ترس از دوست داشتنی نبودن

ترس‌ها و فکر هایی که مخفی می کنی تا تصویر «من» را حفظ کنی
تا خوب باشی، مهربان باشی، معنوی باشی
کسی باشی که از پس هر چیزی بر می‌آید

عاشق این بشرِ اسرار آمیز شو
و بدان، تاریکی، تاریکی نیست
فقط تکه ای مقدس است که مشتاق تابش نور است
و عشق و نفَس و توجه میخواهد

به دنبال نور نباش دوست من
به سادگی نور باش
چیزی باش که هستی: نور زندگی

و شهامت داشته باش که به تمامی بر تمام بخش های وجودت بدرخشی

بتاب
بدرخش
فضا را برای بیرون آمدن هیولاهای کوچک از مخفی‌گاهشان امن کن
بگذار بدانند که چقدر زیبا و با ارزشند
و اصلا هیولا نیستند…

#جف_فاستر


@towardsascension

شما نیازی ندارید بیاموزید که طبیعت چیست
هنگامی که احساس تشنگی  می کنید،
می دانید که نیاز به آب دارید
هنگامی که احساس گرسنگی می کنید،
می دانید که به غذا نیاز دارید
طبیعت، شما بطور پیوسته شما را راهنمایی می کند
بجز طبیعت، هیچ راهنمای دیگری وجود ندارد.
همه راهنماهای دیگر، گمراه کننده هستند،
آنها شما را از  مسیر طبیعی دور می کنند و  همینکه از مسیر طبیعی دور شوید، رنج شروع می شود. و رنج شما، شادی آنهاست، چونکه فقط فرد رنجور به کلیسا می رود، فقط فرد رنجور و بدبخت به معبد می رود.
هنگامی که احساس خوشحالی و شادمانی می کنید،
سرحال و جوان و سالم هستید،
چه کسی به کلیسا توجه می کند؟
زندگی بسیار سرشار و غنی است،
بسیار شادی بخش است،
چه کسی می خواهد به آن قبرستانها برود که غمگین بودن، جدی بودن پنداشته  می شود؟
جایی که قیافه اخمو، دینی تلقی می شود.
جایی که از خنده ترکیدن، به عنوان دیوانگی سرزنش می شود
جایی که رقص مجاز نیست
جایی که عشق ممنوع است
جایی که باید بنشینید و به سخنانی
مرده و بسیار قدیمی و گرد و خاکی گوش دهید، که قلب شما را لمس نمی کند و وجودتان را به هیجان نمی آورد.

اما این کلیساها و معابد انسان را تحت سلطه خود درآورده اند
یک روز هوشمندی بشر طغیان خواهد کرد.
طغیان و سرکشی، تنها امید است.
یکروز انسان همه این به اصطلاح خانه های خدا را ویران خواهد کرد؛ چونکه این سیاره، این آسمان پر ستاره، تنها معبدی است که وجود دارد. همه معابد دیگر، ساخته دست بشرند؛
و این زندگی در درختان، حیوانات و 
موجودات انسانی، تنها خدای زنده است.
خدایانی که در معابد نشسته اند،
توسط انسان تولید شده اند.
بسیار عجیب است که این ادیان پیوسته می گویند که خدا جهان را خلق کرد، اما خدای آنها توسط انسان خلق شده است.
آنها می گویند: 《 خدا انسان را به شکل خویش آفرید.》 
اما حقیقت درست عکس آن است،
انسان خدا را به شکل خویش آفرید.
به همین دلیل خدای چینی از خدای هندو متفاوت است و خدای یک آفریقایی از خدای یک اروپایی متفاوت است.
چونکه مردم دارند خدا را به شکل خویش خلق می کنند؛
و حماقت به اوج خود می رسد،
شما آن تصاویر را ایجاد می کنید و در برابر آنها زانو می زنید.
آیا می توانید هیچ چیز احمقانه تری  تصور کنید؟ 
و آنگاه شروع به دعا و نیایش می کنید.
بچه ها را می توان بخشید. آنها اسباب بازیهایشان و خرس عروسکی شان را دوست دارند. اما شما رشد نکرده اید و بزرگ نشده اید. شما هم به خرس عروسکی تان عشق  می ورزید
خرس عروسکی شما، معابد شماست،
کلیساها و کنیسه های شماست.
اما اینها خرس عروسکی هستند.
آنها عملکرد یکسانی دارند.
بچه بدون خرس عروسکی احساس تنهایی می کند.

خدایان شما چیستند؟
تسلی دهنده. چونکه شما حتی در میان جمع احساس تنهایی می کنید
شما به یک خرس عروسکی در آسمان نیاز دارید، یک خرس عروسکی جاودانه که همواره با شما خواهد بود. او دانای مطلق، حاضر مطلق و قادر مطلق است و می تواند هر کاری بکند
او فقط یک تسلی خاطر است
مردمی که به خدا ایمان دارند، 
به خودشان اجازۀ رشد نداده اند.
آنها در روان خود عقب افتاده باقی مانده اند،
وگرنه به هیچ خدایی نیاز نیست.
زندگی برای خودش کافی است؛
و آن بسیار زیبا است، سرشار از آواز و گل و پرنده های در حال پرواز است.
آن، یک آزادی مطلق برای رشد کردن و خود بودن است.
آن به شما ده فرمان نمی دهد،
بلکه شما را همینطور که هستید، می پذیرد و در مورد اینکه چگونه باید باشید، سرو صدای زیادی به راه نمی اندازد.
عشق و احترام او به همه آنچه که زنده است، بدون قید و شرط است.
برای چه به خدایان خود نیاز دارید؟
چونکه رنجور و بیچاره هستید.
بنابراین این یک ترفند است.
نگذارید مردم شاد باشند وگرنه دین ناپدید خواهد شد.

اشو
#زرتشت_پیامبر_خندان

@towardsascension

احترام به خود با بیست قانون

♥️ آخری خیلی مهمه♥️

قانون اول: اگر فکر می‌کنی کاری اشتباهه، انجامش نده!

قانون دوم: در صحبت‌ها همیشه دقیقا همون چیزی رو بگو که منظورته!

قانون سوم: هیچ‌وقت طوری زندگی نکن که سعی کنی همه رو از خودت راضی نگه‌ داری؛ هیج‌وقت.

قانون چهارم: سعی کن هر روز یاد بگیری و دست از یادگرفتن بر نداری.

قانون پنجم: در صحبت با دیگران هیچ‌وقت راجع به خودت بد حرف نزن.

قانون ششم: هیچ‌وقت دست از تلاش برای رسیدن به رویاهات بر ندار.

قانون هفتم: سعی کن راحت نه بگی، از نه گفتن نترس.

قانون هشتم: از بله گفتن هم نترس.

قانون نهم: با خودت مهربون باش.

قانون دهم: اگه نمی‌تونی چیزی رو کنترل کنی، بزار به حال خودش.

قانون یازدهم: سعی کن از اتفاقات و حالات منفی دوری کنی.

قانون دوازدهم: برای رضایت دیگران، کاری رو انجام نده که دوست نداری.

قانون سیزدهم: سعی کن ببخشی، اما فراموش نکن.

قانون چهاردهم: در هیچ حالتی، سطح خودت رو به اندازه طرف مقابلت پایین نیار.

قانون پانزدهم: حرفی رو که نمی‌پسندی تائید نکن.

قانون شانزدهم: به کسانی لطف کن که استحقاقش رو داشته باشن، لطف تورو وظیفت ندونن و سپاس‌‌گزار باشن.

قانون هفدهم: با کسی که ازش خوشت نمیاد، هم‌نشینی نکن.

قانون هجدهم: در یاد دادن، بخشنده باش.

قانون نوزدهم: از کسی ناراحت هستی بهش بگو، ناراحتیت رو بگو، دلیلش رو بگو و انتظار عذرخواهی داشته باش.

قانون بیستم: عاشقی کن❤️

@towardsascension

“گاهی درد چنان پاک‌کننده است که لذت در برابر آن هیچ است؛
ارزشی ندارد. لذت گاهی اتلاف وقت است، یک اشتغال است.
لذت تقریباً ‌همیشه سطحی است: هرگز به کسی عمق نبخشیده است:
مردم را در توخالی نگه می‌دارد.
برای همین است که مردمان ثروتمند به‌نظر بسیار توخالی می‌رسند؛
هیچ عمقی ندارند: از یک احساس به احساس دیگر حرکت می‌کنند؛
در سطح زندگی می‌کنند.
درد عمق می‌آورد. مانند پیکانی وارد قلب می‌شود؛ سوراخ می‌کند.
عمیقاً رخنه می‌کند.‌
آزار می‌دهد، ولی وقتی آن پیکان به وجودت نفوذ کرد،
از حیطه‌ای دیگر در وجودت آگاه خواهی شد.”
اشو

@towardsascension

شب و روز ، تاریکی و روشنایی را میبینی و درک میکنی چرا که وضعیت های متضاد هستند تاریکی هست که روشنایی درک شود اما در همین زمین سیاره خاکی خورشید همواره در حال تابیدن است و این حرکت های وضعی و انتقالی است که شب و روز و فصل را میسازد و بستگی به موقعیت ناظر دارد و نیز چنین است در خصوص همه وضعیت ها که دایم در حال تغییرند
جسم تو این جاست در یکی از این موقعیت ها اما خویش حقیقی ات فراتر است .

@towardsascension

طمع پاداش

وقتی که عاشق هستی آیا پاداش هم میخواهی؟
اگر چنین است بدان که عاشق نیستی.
عشق برای خودش یک پاداش است.

وقتی که صادق باشی آیا به پاداش می اندیشی؟
صادق بودن_ چه پاداشی بیش از این میتواند وجود داشته باشد؟

ولی تمام مذاهب به مردم این مفهوم کاذب را داده اند که صادق باشید، خوب باشید، اخلاقی باشید، و در دنیای دیگر پاداش بی حساب خواهید داشت.
آنان مردم را طمع کار میکنند.
و آن مردم طمع کار می کوشند که خوب باشند،
صادق و اخلاقی باشند.
نه اینکه عاشق حقیقت باشند،
نه اینکه از آن فضایل لذت ببرند.
آنان از این فضایل همچون تخته پرشی برای رسیدن همه لذات بهشت استفاده میکنند.

ادراک من این است که هر چیز اصیل که در تو بر میخیزد، برای تو یک پاداش است.
خوب بودن،
مفید بودن،
مهربان و صادق بودن،
چنان لذتی و سروری است که چیز دیگری نخواهی خواست.
سهیم شدن چنان لذتی دارد که دیگر صدقه نخواهی داد.
فقط گدایان هستند که به گدایان دیگر صدقه میدهند. گدایان بزرگتر به گدایان کوچکتر صدقه میدهند.
این گدایان بزرگتر گوشه چشمی به لذات بهشتی دارند. این فقط یک تجارت است.
بخششی بی قید و شرط نیست.
و بخشیدن بدون قید و شرط و لذت بردن، در خودش یک بهشت است.
اوشو

@towardsascension

آنان که از اتفاقات ناگوار زندگی خود چیزی نمی‌آموزند، وجدان هستی را مجبور می‌کنند تا آن اتفاقات را تا آنجا که نیاز باشد تکرار کند، تا فرد آن چیزی را که آن اتفاقات ناگوار می‌خواهند آموزش دهند، یاد گیرد. آنچه که انکار میکنی تو را شکست می‌دهد، آنچه که قبول می‌کنی تو را تغییر می‌دهد...

کارل گوستاو یونگ

@towardsascension

انسان در جستجوی جاودانگی

پاراماهانسا یوگاناندا
خوانش: میترا

فصل پنجم


@towardsascension