امروز در تاریخ

روزی که مجلس اطلاع يافت انگلستان خواهان برکناری و تبعيد رضاشاه است...‌
‌
‌محمدعلی فروغي نخست وزير زمان اشغال نظامی ایران پس از چند دور مذاكره با سفیران انگلستان و شوروي كه نيروهايشان بدون برخورد با مقاومت جدّي ـ به سبب مرخص شدن سربازان ايران ــ به پایتخت نزدیک می شدند؛ مجلس شوراي ملي را به تشكيل يك جلسه فوق العاده در 18 شهريور 1320 دعوت كرد و در اين جلسه، خود و وزير خارجه اش گزارشي از مذاكرات و مكاتبات و نيز آخرين تحولات و خواست دولتين انگلستان و شوروي به اعضای پارلمان دادند كه ماحصل گزارش این بود که دولت انگلستان خواهان بركناري رضاشاه و تبعيد او از كشور است. فروغي که قول گرفتن موافقت مجلس به تبعید رضاشاه را به سفیران دو دولت اشغالگر داده بود در پايان جلسه تقاضاي راي اعتماد كرد كه مورد تاييد قرار گرفت. فروغی این رای بمنزله موافقت مجلس با رفتن رضاشاه تلقّی کرده بود. فروغی سالها مورد غضب پهلوی یکم و خانه نشین بود که چند ساعت پس از تعرض نظامی لندن ـ مسکو به ایران و کناره گیری علی منصور، نخست وزیر شده بود!
رضاشاه پهلوی از نیمه دهه 1310 (نیمه دوم دهه 1930 میلادی)، دیگر به ساز انگلیسی ها نمی رقصید و متوجه آلمان و ایتالیا (هیتلر و موسولینی) شده بود.
دكتر كيهاني زاده/9 September
https://www.instagram.com/p/CTm1O8cjx6u/?utm_medium=copy_link

لشکرکشی نادرشاه به بین النهرین...‌
‌
‌در اين روز (11 امرداد) سال 1021 هجري خورشیدی، نادرشاه رئیس انتخابی ایرانزمین در جريان جنگ با عثماني در بين النهرين (عراق امروز)، دستور حمله به کركوك کُردنشین و آزادکردن آن از دست دولت استانبول را صادر كرد و دو روز بعد توپخانه ارتش ايران مواضع نظامیان آن دولت (عَساكر عثماني) در کرکوک را گلوله باران كرد.در طول اين جنگها، نادر در همين سال بغداد و بصره را هم متصرف شد. مردم سليمانيه مرکب از کُرد و تُرکمان همچنان به ايران وفادار بودند.
دولت عثماني به پایتختی #استانبول که خود را خلیفه مسلمین اعلام کرده بود و جانشین خلفای #دمشق و بغداد، اواخر كار #صفويه كه دولت #اصفهان عمدتا بر اثر فساد اداري ناشي از افتادن امور دربار شاهان اين دودمان به دست گُرجيان و انتصابات نادرست، رو به ضعف نهاده بود با اخراج حُكّام وابسته به ايران در بین النهرین، بسياري از مناطق #عراق امروز را متصرف شده بود و لشکرکشی #نادرشاه به آن منطقه برای پس گرفتن آن اراضی و شهرها بود. قبلا هم #شاه_طهماسب_یکم #بغداد را به #عثمانی واگذارکرده بود که #شاه_عباس_یکم آن را پس گرفته بود. درگيري #ايرانيان با هر قدرت وقت بر سر #بين_النهرين، از زمان بپاخيزي ايرانيان براي کسب استقلال و حاکميت ملي (دو قرن پس از سلطه عرب) آغاز شده است. بين النهرين قرن ها يک ايالت #ايران بود و پايتخت ايران در آن ايالت قرار داشت که آثار آن باقي است.
دكتر كيهاني زاده/2 August
#تاریخ #تاریخی #نادرشاه #افشاریه
https://www.instagram.com/p/CSEgfTbhSjV/?utm_medium=copy_link

https://www.instagram.com/p/CRzU-EqHD6B/?utm_medium=copy_link

پایان رضا شاه
‌
‌پس از خیانت برخی سران و مصلحت اندیشی عده ای دیگر و اشغال ایران توسط روسیه و بریتانیا ، در شهریور 1320 پیامی به این مضمون به رضاشاه توسط مامور انگلیس ارسال شد: (( ممکن است اعلیحضرت لطفاً از سلطنت کناره‌گیری کرده و تخت را به پسر ارشد و ولیعهد واگذار نمایند؟ ما نسبت به ولیعهد نظر مساعدی داریم و از سلطنتش حمایت خواهیم کرد. مبادا اعلیحضرت تصور کنند که راه‌حل دیگری وجود دارد ))
این پایان راه رضا شاه بود!!
او سپس توسط قوای انگلیس دستگیر و به جنوب برده شد. قبل از سوار شدن به کشتی از افسران انگلیس و مامور گمرک ایران خواس تا چمدانهایش را بازرسی کنند که بعدا گفته نشود جواهرات سلطنتی را برده است. او کاملا با دست خالی رفت. وی ابتدا به هند تبعید شد اما مدتی بعد از ترس شوروش مسلمانان بمبئی به هواداری شاه ایران ، از آنجا خارج و به ژوهانسبورگ در آفریقای جنوبی رفت و سرانجام پس از دومین سکتهٔ قلبی در روزی چون امروز در تاریخ ۴ مرداد ۱۳۲۳ در گذشت. این سومین شاه ایران بود که در خارج از کشور فوت میکرد! جانشینش هم چنین شد.
پیکر رضاشاه را پس از مرگ به صورت مومیایی به قاهره، مصر بردند و در آن‌جا به امانت در مسجد رفاعی گذاشتند.برای انجام مراسم رسمی خاکسپاری در مصر، شمشیر طلای رضاشاه که مرصع به گوهرها و سنگ‌های گرانبها بود، به قاهره فرستاده شد تا طبق رسوم درباری، پیشاپیش جنازه حمل شود، ولی ملک فاروق این شمشیر گرانبها را بعد از انجام مراسم تشییع جنازه، به کاخ سلطنتی برد و مراجعات مکرر هیئت اعزامی ایران برای پس گرفتن آن بی‌نتیجه ماند. بعد از سقوط پادشاهی مصر دولت جدید هم گفت اثری از شمشیر نیست.
در اردیبهشت 1329، قرار شد جنازه رضاشاه از مصر به ایران آورده شود و هواپیمای حامل پیکر وی قبل از آمدن به ایران، به منظور طواف در مکه ، از قاهره به طرف جده پرواز کرد. سرانجام هفدهم اردیبهشت 1329، جنازه رضاشاه به وسیله هواپیما و سپس با قطار مخصوص به تهران حمل شد و با تشریفات رسمی به شاه عبدالعظیم برده شد و در آرامگاه ویژه او دفن شد و به محل ادای احترام هیئت های خارجی بدل شد.بعد از انقلاب آرامگاه او توسط خلخالی ویران شد. شایع شد شاه جسد پدرش را از ایران خارج کرده اما فرح پهلوی چندی پیش در مصاحبه ای این موضوع را رد کرد و گفت جسد رضا شاه همچنان همان جاست.‌
‌رضا شاه را اگر با عرف امروز بسنجیم دیکتاتور بود اما برای درک رضا شاه باید به 2 موضوع دقت کرد. شرایط جهان و شرایط ایران! همدوره او استالین در شوروی 20 میلیون نفر را اعدام کرد و در کشور ترکیه چند میلیون ارمنی کشتار شدند یا در ژاپن فقط 500 هزار دختر از منچوری ربوده شدند و در دها کشور اوضاع بدتر از این بود. اگر اینها را بدانیم در آن شرایط رضا شاه را باید یکی از دمکرات ترین سران حکومتهای جهان وقت نامید !! هرچند نمیشود چشم روی برخی خودکامگی های او بست. در سوی دیگر رضا شاه از لحاظ سازندگی و آبادانی ایران با هیچ شاهی در تاریخ این کشور قابل قیاس نیست. برای درک حجم کارهای او باید به اوضاع آن زمان ایران نگاهی کرد. فقط کافی است بدانید وی زمانی شاه شد که نیمی از جمعیت کشور از گرسنگی مرده بودند!! هیچ درآمدی از نفت یا هرچیز دیگر وجود نداشت. ایران فاقد ارتش ، پلیس و هر ارگان حکومتی نوین بود. در زمانی که او شاه شد در همین مرز فعلی کشور ایران 5 حکومت غیر از حکومت مرکزی وجود داشت!! دقت کنید 5 حکومت در همین مرز فعلی !! امروز برخی از او به بدی یاد میکنند که چرا با خشونت برخی گروها را سرکوب کرد اما اگر منصف باشیم اگر او چنین نمیکرد امروز ایران فعلی شامل 6 کشور میشد!! بنیان‌گذاری دانشگاه تهران ، تهیه و تصویب نخستین قانون مدنی ایران ، بنیان‌گذاری ثبت اسناد و ثبت احوال و اجباری کردن صدور شناسنامه ، لغو کاپیتولاسیون دوره قاجار برای انگلیس و روسیه ، ملی‌کردن جنگل‌ها و مراتع ایران ، براندازی سیستم خان‌سالاری و تعطیل کردن حرم سرای قجری، متحدکردن نیروهای نظامی و تشکیل ارتش ایران و تصویب قانون نظام وظیفه عمومی ،
بنیان‌گذاری بانک ملی ایران و بانک فلاحتی و بیمه ایران و ساخت راه‌آهن سراسری ایران وتغییر تقویم رسمی ایران از تقویم قمری به تقویم خورشیدی از جمله اقدامات او بود که با توجه به جو سنتی و مخالفتهای جامعه مذهبی ایران هرکدام از این اقدامت در نوع خود یک معجزه بود!
وی راه تهران شمال را فقط از روی مالیات اندک بازار ساخت. تنها یک سفر خارجی رفت. یکبار تاج گذاری کرد و دیگر هرگز نه تاج نهاد و نه برتخت نشست. وی بعد از 1400 سال اولین حاکم ایران بود که حرم سرا نداشت و در اولین روز سلطنتش حرم سرای بزرگ قاجاری را با دها زن و دختر تعطیل کرد! برای درک رضا شاه باید مقایسه کرد. مثلا درآمد و وضعیت کشور در زمان او با دوران احمدی نژاد را مقایسه کنید. بعید است آن وقت دیگر به تريبون نظام و کتابهای تاریخ مدرسه باور داشته باشید!
نگارنده؛ احسان

" مردی که بغداد را لرزاند! "
امروز...سی ام تیر ماه سالروز درگذشت یکی از قهرمانان ایران..!
.
عباس دوران در سال 1329 در شهر شیراز به دنیا آمد. دوران کودکی، نوجوانی و جوانی را در شیراز گذراند و پس از اخذ مدرک دیپلم در سال 1349 به خدمت سربازی رفت.

پس از پایان دورهٔ وظیفه، به‌دلیل علاقه به‌یادگیری فن خلبانی در سال 1351 وارد دانشکدهٔ خلبانی نیروی هوایی شاهنشاهی ایران شد و پس از طی دورهٔ مقدماتی پرواز در ایران، برای ادامهٔ تحصیل و فراگیری دورهٔ تکمیلی خلبانی به آمریکا اعزام شد. وی با اخذ نشان و گواهی‌نامه خلبانی به ایران بازگشت و با درجهٔ ستوان‌دومی در پایگاه هوایی همدان مشغول به‌خدمت شد.
عباس دوران از خلبانان نیروی هوایی ایران بود که در ماه‌های آغازین جنگ ایران و عراق نقش مهمی در بمباران اهداف دشمن عراقی ایفا کرد. خلبان عباس دوران در دو سال اول جنگ بیش از 120 عملیات و پرواز برون مرزی داشت.
همسر وی «نرگس خاتون دلیرروی فرد» نام داشت. در زمان آخرین پروازش، پسرش امیررضا، یک سال و نیم سن داشت.
او قصد داشت، با ناامن کردن شهر از انجام کنفرانس سران کشورهاي غيرمتعهد در اين شهر جلوگيري نمايد و مانع رسيدن صدام به اهداف شومش شود .به همين علت صاعقه‌وار از سد دفاع هوايي پايتخت عراق گذشت و شهر را بمباران نمود. اما اصابت موشک عراقي باعث شد، هواپيما آتش بگيرد، دوران شجاعانه به طرف پالايشگاه الدوره پرواز نمود .تمام بمب‌ها را بر روي پالايشگاه فرو ريخت، قسمت عقب هواپيما در آتش مي‌سوخت. کاظميان با چتر نجات به بيرون پريد اما دوران به سمت هتل سران ممالک غيرمتعهد پرواز کرد. او در آخرين لحظات با يک عمليات میهن پرستانه هواپيما را به ساختمان هتل کوبيد.
سردار دلاور 32 ساله ايران در روز سي‌ام تير ماه سال 1361 در آتش عشق میهن سوخت. بعد از اين واقعه فضاي شهر بغداد در هاله‌اي از دود فرو رفت، و تبليغات صدام در مورد امنيت بغداد نقش بر آب شد . بدين‌ترتيب اجلاس سران غيرمتعهدها به علت فقدان امنيت در بغداد برگزار نگرديد. این عملیات تحت عنوان عملیات بغداد نام گرفت.

از پیکر وی، بیست سال بعد در سال 1381 تکه‌ای از استخوان پا به ایران بازگشت که در 10 مرداد همان سال خانواده وی آن‌را در شیراز به خاک سپردند.
#تاریخ #تاریخی #عباس_دوران #ایران

https://www.instagram.com/p/CRlpKsbHcdw/?utm_medium=copy_link

پایان مشترک شاه و مصدق‌
‌
‌در طول 37 سال سلطنت محمد رضا شاه پهلوی فرازهای وجود داشت که شاید دوران مصدق را بتوان مهمترین آن دانست و البته سرنوشت پهلوی را همین دوران تعیین کرد. اشتباه بزرگ شاه در رابطه با مصدق باعث گردید او در صحنه سیاست به سیبل همه انتقادات بدل شود.
بعد از آنکه شاه تقریبا از روی ناچاری مصدق را به نخست وزیری انتخاب کرد پس از مدت کوتاهی با تحریکات خارجی دست به اقداماتی علیه مصدق زد.با وجود آنکه مصدق و یارانش از جمله شخص آیت الله کاشانی بشدت هوادار سلطنت و شخص محمد رضا شاه بودند اما شاه بشدت از تحریکات خارجی خصوصا انگلیس اثر گرفت و با گمان آنکه مصدق بدنبال بدست گرفتن قدرت است در مقابل او ایستاد. تقابل شاه و مصدق در تیرماه سال 1331 به اوج رسید. مصدق می خواست که وزارت دفاع و کنترل ارتش را بدست گیرد اما شاه ارتش را مختص به شخص خود میدانست و مخالفت کرد. کار بالا گرفت و مصدق استئفا داد.
شاه خوشحال از استئفای مصدق قوام را جایگزین کرد اما مردم و یاران کاشانی با تظاهراتی وسیع بشدت به حمایت از مصدق پرداختند. حزب توده نیز هزاران هوادار خود را به خیابان ها ریخت. در روز 30 تیر و چون امروزی درگیری شدیدی بین قوای انتظامی و مردم رخ داد که بنابر گزارشهای موجود حدودا 180 نفر کشته شدند. با فشارهای عمومی سرانجام شاه قوام را عزل و مجددا مصدق را نخست وزیر کرد.
کشته های قیام 30 تیر در مراسمی با شکوه تشییع شدند و مصدق بعدها ضمن تعطیل رسمی کردن این روز وصیت کرد که در کنار شهدای وطن ( کشته های 30 تیر ) دفن شود که البته نشد. 30 تیر یکی از وقایع مهم تاریخ معاصر است که متاسفانه در دوان امروزی دیگر کمتر صحبتی از آن به میان می آید. هر دو طرف ماجرا اشتباهاتی داشتند که سرانجام هر دو را به ورطه نابودی کشاند. مصدق با وجود آنکه ضد کمونیستها بود و به شاه اعتقاد کامل داشت اما در آن روزها از توده های چیزی نگفت و در برابر تظاهرات هزاران توده ای در حمایت از خودش سکوت کرد که همین باعث شد انگ توده ای بودن و ضد سلطنت به وی زده شد که هم حمایت مذهبیون را از دست داد هم حمایت خارجی و ملی گراها را. در سوی دیگر شاه سلطنتش را در همین روز باخت البته با اختلاف زمانی دو دهه !! اشتباه شاه آنجا بود که بجای سلطنت طبق قانون و حکومت پشت پرده ، بطور علنی حکومت کرد. او سال 57 اشتباه خود را فهمید اما دیگر دیر شده بود...
https://instagram.com/p/CRloKq6nu4p/

اخطارشاه به آمریکا ، دسیسه های پشت پرده...

روابط شاه ایران با آمریکا فراز و نشیب بسیاری داشت . درست در زمانی که بسیاری گمان میکردند رابطه این دو بسیار نزدیک و استراتژیک است کاملا برعکس بود. شاه بفکر ابرقدرت شدن و خریدهای سنگین تسلیحاتی و بزرگ تر کردن ارتش بود و پول اینکار را با لابی در اوپک و فشارهای پشت پرده برای افزایش نفت میکرد. و از آن سو آمریکا به تحریک اسرائیل نمیخواست یک قدرت جدید آنهم در خاورمیانه ظهور کند. از آنسو شوروی نیز قوی شدن ایران در جنوب را تهدید بالقوه برای خودش میدانست.انگلیس و فرانسه نیز نفوذ ایران در منطقه ای که از قدیم مستعمره آنان بود را از دست دادن منافع حساب میکردند. همه اینها سبب شده بود که قدرتهای جهانی باوجود آنکه در ظاهر دوست شاه بودند در نهان دنبال سرنگونی او باشند. سکوت و گاها کمک و فشارها بر شاه توسط آنها در خلال انقلاب 57 نیز ناشی از این مسائل کلان بود. هرچند انقلاب 57 نیز در ظاهر همسو با عقاید آنان نبود.
در جولای 1974 و در جریان مسئله «واتِر گِیت»، به رغم دوستی دیرین شاه با ریچارد نیکسون ، دو دولت برای نخستین بار یکدیگررا با لحنی تُند خطاب کردند.19 تیرماه 1353 دولت آمریکا به دولت های عضو اوپک اخطار کرد که تولید نفت را کاهش ندهند زیراکه بهای آن بالا می رود و به اقتصاد کشورهای مصرف کننده آسیب می زند و مفسران رسانه های آمریکا دولت ایران را عامل فشار به اعضای اوپک برای کاهش میزان تولید معرفی میکردند. این سخنان برای آن بود که با پایین آمدن قیمت نفت فشار داخلی آمریکا ناشی از رسوایی واترگیت کم شود.
امیرعباس هویدا نخست وزیر وقت بیستم تیرماه اخطار واشنگتن را اقدامی سلطه گرانه اعلام کرد و گفت که دولت ایران به خارجی اجازه مداخله در امور خودرا نخواهد داد، گرچه این خارجی دوست قدیمی ایران باشد. شاه نیز گفت تاریخ نشان داده است کشوری از یک صلح پایدار برخوردار خواهد بود که توان دفاع از خودرا به تنهایی داشته باشد و ما به عنوان برادربزرگ ملل ایرانی تبار باید پنجمین قدرت نظامی جهان شویم و در این راستا دستمان را برای تولید و خرید اسلحه از هرکشور باز می گذاریم و بخشی ازدرآمد اضافی نفت را در نقاط دیگر سرمایه گذاری کنیم و با بهره متناسب وام بدهیم.
دكتر كيهاني زاده/17 July

مرگ فجیع یک دیکتاتور‌
‌
‌در ساعت 02:33 بامداد 17 ژوئیه سال 1918 میلادی ( روزی چون امروز) تزار نیکُلای الکساندروویچ رومانوف ملقب به نیکلای دوم، تزار روسیه بهمراه همسرش و هر پنج فرزندشان، به همراه پزشک خانوادگی‌شان و سه خدمت‌کار ایشان در زیرزمین دژ پادشاهی توسط انقلابیون تیرباران شدند.سپس پیکرهاشان را در اسید گذاشتند و بازمانده لاشه‌شان را به خاک سپردند.تزار بشدت دیکتاتور و خشن بود که منجر به انقلاب مردم روسیه شد اما سرانجام انقلاب ملت روس شوروی کمونیستی شد که دیکتاتوری بمراتب خونریز تر و بدتر بود.روس ها در دوران تزاری ظلم های زیادی علیه ایران کردند.
ماجرا از آنجا آغاز شد که در 1915 سن‌پترزبورگ دچار آشوب‌شد و گروهی از سربازان یک هنگ نیروی دریایی سر به شورش برداشتند. تزار به اندرز کسانی که او را به انجام اصلاحات برای پیشگیری از انقلاب می‌خواندند توجهی نکرد. در 1917 پتروگراد کمبود خوراک مردم را به شورش برای یافتن نیازهایشان انگیزاند. نیکلای دوم مجبور به کناره‌گیری شد. او در آغاز می‌خواست به سود پسرش الکسی کنار برود، ولی چون او و خانواده‌اش ناچار بودند به تبعید بروند، پزشکان به نیکلای دوم هشدار دادند که پسرش دور از پدر و مادر زمان درازی نخواهد زیست، سپس تزار تصمیم داشت برادرش گرانددوک میخائیل را به جانشینی خود بگمارد. ولی میخائیل پذیرش تاج و تخت را به رأی مردم سپرد و پیشنهاد تزار را نپذیرفت. در ادامه این رویدادها انقلاب بلشویکی توانست بنیاد سه سده فرمانروایی دودمان رومانوف بر روسیه را در هم کوبد.
در ماه مارس 1917 دولت موقت، اقدام به بازداشت نیکلای دوم و خانواده‌اش در کاخی در 15 کیلومتری جنوب پتروگراد نمود. جایی که نیکلای دوم و خانواده اش برای مدتی در برابر انقلاب مردم محافظت شده و راحتی نسبتاً مناسبی در آنجا داشتند. در این هنگام جنبش سفید به ستیز با انقلاب پرداخت و جنگ درونی همه سویه‌ای آغازشد. سپس تزار و خانواده‌اش را به دژ جنگی یکاترینبورگ که در دست نیروهای بلشویک بود فرستاند که سرانجام در همانجا کشته شدند.
هشتاد سال پس از آن در 1998 پیکرهای ایشان شناسایی گردید و در آیینی با حضور بوریس یلتسین با آیین مسیحیان دوباره و این بار در سن‌پترزبورگ به خاک‌سپرده شدند.در 1981 نیکلای دوم و خانواده نزدیکش از سوی کلیسای ارتدکس در تبعید روسیه جایگاه قدیسی یافتند و شهید شناخته‌شدند. در 14 اوت 2000 نیز کلیسای کاتولیک روسیه آنان را قدیس شناخت.
‌https://www.instagram.com/p/CRcA91OHzXO/?utm_medium=copy_link

هشدار بموقع روزنامه های آلمان به ايران، ولی...

24 تیرماه سال 1320، روزنامه هاي آلمان (شش هفته پيش از تعرض نظامی انگلستان و شوروی به ایران) و به گمان اینکه هشدار آنها به گوش رضاشاه برسد نوشته بودند كه انگلستان عليه ايران دست به توطئه زده و دولت تهران نبايد فريب اظهارات اسميرنوف سفير دولت مسكو و ريدرز بولارد سفير دولت لندن را بخورد كه شايعه احتمال حمله نظامي به ايران را دروغ و نادرست اعلام كرده بودند. اين روزنامه ها (ظاهرا به اشاره دولت برلین) افزوده بودند كه انگلستان در حال انتقال نیروی نظامی از هند به مرزهاي غربي ايران (مرزهاي عراق با ايران) است و چرچيل اين موضوع (اقدام خود) را به روزولت رئيس جمهور امريكا هم خبر داده است. (آمریکا هنوز وارد جنگ جهانی دوم نشده بود). روزنامه های آلمان به ایران هشدار داده بودند که براي برخورد با وقايع آتي، خودرا آماده كند و افزوده بودند که مسکو و لندن نیروی قابل ملاحظه برای مصاف با ایران را ندارند زیرا که واحدهای شوروی در زیر ضربات آلمان قراردارند و نظامیان انگلستان در منطقه مدیترانه و شمال آفریقا درگیر هستند. هدف روزنامه هاي آلمان، اطلاع یافتن رضاشاه بود تا چشم و گوش خود را باز كند، آماده باش نظامی اعلام و مراقب اطرافيان و مقامات دولتي و نظامي باشد و افراد مورد سوءظن را، ولو موقتا، كنار بگذارد. از آنجا كه رضا شاه سازمان اطلاعاتي وفادار و مستقل از دولت نداشت و زبان ديگري را (جز پارسي) نمي دانست، و تنها از طريق مقامات دولتي مربوط از نوشته هاي مطبوعات ساير كشورها ـ آن هم به اختصار آگاه مي شد، آن هشدار ـ عمدا و يا سهوا ـ به گوش او نرسيد كه ايران قرباني خيانت چند نظامي ارشد و دولتمرد شد و بدون مقاومت چشمگير به اشغال نظامي بيگانه درآمد كه آثار اين اشغال ادامه داشته است. به نوشته افرادي که در طول تبعيد رضاشاه در جزيره اي در اقيانوس هند و نيز آفريقاي جنوبي اظهارات و خاطرات اورا شنيده و نقل کرده اند، وي بی اطلاع بودنش از هشدار روزنامه های آلمان را بیان کرده و گفته بود که اگر از این هشدار اطلاع حاصل کرده بود مراقبت بیشتری می کرد و سرگردهارا در فرماندهی لشکرها و تیپ ها بر جای ژنرالها می نشانید که آلودگی سیاسی نداشتند.
دستگاههای اطلاعاتی وقت عبارت بود از رکن دوم ستاد ارتش (اطلاعات ارتش) و اطلاعات شهربانی (پلیس). رئیس اطلاعات ارتش یکی از مقاماتی بود که در شهریور 1320(بدون اطلاع شاه وقت) دستور محرمانه مرخص شدن نظامیان از پادگانهارا صادر کرده بود، حال آنکه که رضاشاه فرمان بسیج و آماده باش و دفاع داده بود.
محمدرضاشاه با توجه به اين ضعف پدر، از آغاز دهه 1970 براي اين كه خود مستقيما در جريان لحظه به لحظه تحولات جهان قرار داشته باشد، يك گيرنده اخبار اسوشيتدپرس را در دفتر کارش نصب كرده بود و دائما به آن سر مي زد، ولي اين كار نه تنها وقت اورا گرفته بود بلكه برخي از اوقات باعث ترس و دو دل ساختنش از تحولات شده بود و تصميمگيري هايش را به تاخير مي انداخت. قبل از دهه 1970، شاه از طريق بولتن هاي ويژه آژانس پارس و يا ارسال اصل اخبار واصله از طريق اين خبرگزاري به کاخ سلطنتي آگاه مي شد. ارسال اخبار روز ساير کشورها از مجاري وزارت امور خارجه، سريع و به موقع نبود. شاه بارها نسبت به دقت کار مترجمان اخبار آژانسها ترديد نشان داده و جريان را به مسئولان امر گوشزد کرده بود.
تصویر: رضاشاه پهلوی پس از ورود ارتش متفقین به خاک ایران و پیش از آنکه برای همیشه ایران را ترک کند.
دكتر كيهاني زاده/15 July
https://www.instagram.com/p/CRb_uBEnm9O/?utm_medium=copy_link

گزارش دولت شاه درباره علتهای انقلاب

در تیر ماه سال 1357 كارشناساني كه از سوی دولت وقت و با تایید شاه مامور شده بودند «مسائل روز ايران» را بررسي و راه حل ارائه دهند تا دست كم از سرعت انقلاب كاسته شود گزارش خود را منتشر کردند. نکات جالبی در متن است که خواندن آن نه تنها خالی از لطف نیست بلکه یادآوری و درس خوبی نیز هست.
در این گزارش آمده : ركود نسبي اقتصادي، تورّم پول، متكي بودن بيش از حد به درآمد حاصل از صادرات نفت، خروج مقامات پیشین، خواص و ثروتمندان به صورت فرار از کشور که بر روحیه دیگران تاثیر منفی داشت، پرداخت وام هاي بانكي از طريق توصيه و خلاف منطق بازار پول، روزافزون بودن فاصله دارا و ندار، افزايش غير عادي اجاره مسکن، «بيش از حد» مصرفي شدن جامعه و اِسراف، کثرت مرسدس بنز در خیابانها و به رخ دیگران کشیدن ثروت داشتن!!! ، وجود فساد، کُندی کار و بي دقّتي در دستگاه قضایی و رواج كارچاق كني و فساد در اين دستگاه و نارضايتي مردم از اين بابت، تنبلي و گسترش عادت «امروز و فردا كردن» در سازمانهاي دولتي، فساد اجتماعي و تضعيف اخلاقيات و منش سنتي ايراني از اين رهگذر و رواج عادات زيان آور اهم اين مسائل هستند و برای همین راهپیمایان خیابانی می گویند که «اسلام» راه حل مسئله فساد دولتی و اختلاس و ... است.
اين كارشناسان اضافه كرده بودند كه مسائل اقتصادي ( تورم البته زیر 10 درصد) كه همه فشارش بر طبقه كم درآمد وارد مي آيد عامل ديگري است براي رواج جرائم عمومي و فساد اجتماعي، و عدم رضايت مردم از اين وضعيات است كه دسته دسته به انقلاب مي پيوندند. این کارشناسان پیشنهاد داده بودند که شاه برنامه روزانه تلویزیونی داشته باشد و در راستای خواست ها، به مردم وعده و نوید دهد تا امیدوار شوند و پس از تحقّق آرامش نسبی، یک شخصیت کارآزموده، آگاه و مطلوب مردم را رئیس دولت کند و به نوسازی قانون اساسی بپردازد و اصولی از اصلاحیه های یکم قانون اساسی آمریکا بویژه آزادی تاسیس حزب و انتشار روزنامه، تشکیل اجتماعات و بیان آزادانه نظرات را بر آن بیافزاید و بازرسی و بازجویی بدون حکم دادگاه و حضور مشاور قضایی را ممنوع کند و سیستم قضایی ایران را برپایه محاکمه با حضور هیات منصفه قراردهد.
دكتر كيهاني زاده/17 July
https://www.instagram.com/p/CRb3w8tHUPT/?utm_medium=copy_link

عذاب یا نعمت ؟
.
بيست و يكم تیر سال 1387 نفت رکورد تاریخ خود را زد :هربشکه 147 دلار!!!
‌‌تصور این رقم در ایران چند سال قبل غیر ممکن بود، درست چند سال قبل آن در دولت خاتمی قیمت جهانی هر بشکه نفت خام فقط 8 دلار بود حال آنکه هزینه استخراج آن نزدیک به 9 دلار بود!!!
این رقم 147 دلار در اوج دولت احمدی نژاد رخ داد و ثمره این قیمتهای نجومی نفت بیش از 800 میلیارد دلار درآمد (فقط از نفت) ظرف 8 سال در دولت وی بود که حجم ثروتی که وارد ایران شد در طول تاریخ 2600 ساله حکومتهای ایران بی سابقه بود.
نگارش: احسان
https://www.instagram.com/p/CRRuQOjneGw/?utm_medium=copy_link

قطعنامه 514 از سوی سازمان ملل

در بيست و يكم تیرماه سال 1361 شورای امنیت سازمان ملل پس از آزادسازی خرمشهر، در قطعنامه ی 514 خواستار آتش بس فوری در جنگ ایران و عراق شد. این قطعنامه به درخواست آمریکا و اردن به تصویب رسید.
آزادسازی خرمشهر نقطه عطف بزرگی در جنگ 8 ساله ایران و عراق بود. دو کشور با تصمیم سرنوشت ساز ادامه جنگ یا اعلام آتش بس روبرو بودند. سازمان ملل به خواست صدام به ایران اصرار کرد که آتش بس را بپذیرد، اما موانع زیادی بر سر این آتش بس وجود داشت. عراق همچنان بر نقض معاهده الجزایر و حق حاکمیت بر اروندرود پافشاری می‌کرد. همچنان روح‌الله خمینی هم می‌خواست صدام از قدرت کنار برود.این بود که ایران آتش بس پیشنهادی در قطعنامه 514 شورای امنیت را نپذیرفت.
شرایط فراهم شده بود که ایران بتواند غرامت قابل توجهی از عراق و متحدین عرب او (به ویژه عربستان سعودی) که به شدت خواستار صلح بود دریافت کند.اسپنسر تکر در دانشنامه جنگ‌های خاورمیانه به طرح میانجیگرانه‌ای اشاره می‌کند که بر اساس آن، عربستان سعودی پس از آزادی خرمشهر پیشنهاد نمود تا غرامت جنگ توسط کشورهای عربی به ایران پرداخته شود و عراق نیز بخشی از خاک ایران را که در تصرف داشت ترک کند. به گفته اسپنسرتکر مقامات ایران این پیشنهاد را رد کرده و خواهان بازگشت یکصد هزار شیعه عراقی که توسط صدام اخراج شده بودند به کشور عراق شده بودند.به گفته تکر شرط دوم ایران پرداخت 150 میلیارد دلار غرامت به جای 70 میلیارد دلار پیشنهادی عربستان و شرط سوم برکناری صدام از قدرت بوده‌است.
در یک کتاب منتشر شده توسط مرکز تحقیقات استراتژیک امارات عربی متحده، بدون اشاره به مقدار غرامت پیشنهادی، این مبلغ «قابل ملاحظه»توصیف شده‌است. علی‌اکبر ولایتی اصل وجود چنین پیشنهادی در آن زمان را مورد تائید قرار داده و حتی هاشمی رفسنجانی در خاطرات روز 15 اسفند 1360 خود می‌نویسد: وابسته نظامی ایتالیا گفته: کشورهای نفت خیز منطقه مایلند شصت میلیارد دلار خسارات جنگ را از طرف صدام به ایران بدهند و ایران از شرط سوم که کیفر صدام است منصرف شود.
روح الله خمینی قطعنامه را نپذیرفت و جنگ شش سال دیگر ادامه یافت.
دكتر كيهاني زاده/12 July
https://www.instagram.com/p/CRRqE1NH_E0/?utm_medium=copy_link

قيام روحانیون و مردم در مسجد گوهرشاد مشهد عليه قوانین تصویب شده
.‌
در بيست و يكم تیرماه سال 1314، روحانیون و مردم علیه تصویب قوانینی که بر ضد مذهبیون بود در مسجد گوهرشاد مشهد تظاهرات کردند.
28 خرداد 1314 دولت محمد علی فروغی در یک بخشنامه مردم ایران را ملزم کرد که از کلاه پهلوی(یک لبه)دست برداشته و کلاه بین‌المللی تمام لبه‌ای به اسم کلاه شاپو استفاده کنند.طبق این بخشنامه اگر یک کارمند دولتی از این دستور اطاعت نمی‌کرد باید قید شغلش را می‌زد!
دو روز بعد نیز دولت بخشنامه دیگری ابلاغ کرد که طبق آن،مجالس ختم اموات فقط در مساجد معدودی که بلدیه(شهرداری)اجازه می‌داد باید برگزار می‌شد و استعمال چای، قهوه،قلیان وسیگار نیز در این مجالس ممنوع اعلام شد.
دولت فروغی که به پشتوانه فکری و اجرایی شخص رضاشاه اعلام می‌شد طبیعی بود که بر مردم خام شده گران آید و در این میان،مشهدی‌ها پیشتاز اعتراض شدند. علما و روحانیون مشهد طی جلساتی پنهانی تصمیم گرفتند با این حرکت مقابله کنند و حکومت را از این کار بازدارند.در یکی از این جلسات پیشنهاد شد آیت‌الله حسین قمی به تهران برود و در مرحله اول با رضاشاه مذاکره نماید تا شاید بتواند او را از اجرای تصمیماتش باز دارد.وقتی آیت‌الله قمی به تهران آمد، بلافاصله از سوی حکومت دستگیر و ممنوع‌الملاقات شد.سایر روحانیون نیز در مساجد و مجالس‌،به گمراه کردن مردم پرداختند.مسجد گوهرشاد از جمله مکان‌های تجمع مردم بود.سخنرانان نیزبه ایراد بیانات آتشین می‌پرداختند. 
همزمان با بازداشت حسین قمی‌،در مشهد نیز به دستور حکومت‌،دیگر روحانیون همچون شیخ غلامرضا طبسی و شیخ نیشابوری دستگیر شدند.صبح روز جمعه 20 تیرنظامیان مستقر در مشهد برای متفرق ساختن مردم وارد عمل شدند.به دنبال این حادثه مردم اطراف مشهد با بیل و داس و...به سوی مسجد حرکت کردند. 
فردای آن روز (21 تیر) عده زیادی از مردم مشهد تظاهرات پرجمعیتی علیه اجباری شدن کلاه شاپو و یکسان‌سازی لباس برگزار کردند و به مسجد گوهرشاد آمدند.سران نظامی و انتظامی مشهد این بار بنا به دستور رضاشاه با تجهیزات کامل و افراد فراوان در نقاط حساس مستقر شدندو تفنگ‌ها، سلاح‌های خودکار وحتی توپ‌ها را به منظور سرکوب شورشگران به میدان آوردند.در اجتماع مردم مشهد در گوهرشاد،شیخ محمدتقی بهلول سخنان تندی علیه دولت ایراد کرد و خواهان مقاومت مردم شد. پاسخ حکومت به این اعتراض در مشهد، سرکوب معترضین بود.
در حوالی ظهر مأمورین نظامی در پاسخ به هجوم روحانیون و مردم عده ای را زخمی و چند کشته برجای گذاشتند.
دكتر كيهاني زاده/12 July
https://www.instagram.com/p/CRRpHwgHcnk/?utm_medium=copy_link

حمله تاریخی آزادی‏ خواهان و مشروطه ‏طلبان برای تصرف تهران
‌
‌در بيست و يكم تير ماه سال 1288، محمد ولی خان تنکابنی به قصد براندازی محمد علی شاه قیام کرد.
با مرگ مظفرالدین شاه و روی کار آمدن فرزندش، محمدعلی شاه، وی علی رغم امضای فرمان مشروطه، از همان ابتدای امر با آن مخالفت می‏ورزید و به بهانه ‏های مختلف درصدد از بین بردن آن بود. سرانجام وی به بهانه ترور ناموفق خود، مجلس شورای ملی را در دوم تیرماه 1287 ش به توپ بست و مجاهدان و مشروطه خواهان را سرکوب نمود. این عمل شورش ‏های متعددی را در شهرهای گوناگون کشور برانگیخت و سرانجام مجاهدان تصمیم به فتح تهران و خلع محمد علی شاه از قدرت گرفتند.
نخستین جنبشی که برای فتح تهران و برکناری محمدعلی شاه قاجار به عمل آمد از سوي محمدولی خان تنکابنی سپهدار اعظم و یاران او بود. سردار اسعد بختیاری و معروف به صمصام السلطنه نیز پس از چندی به او ملحق شده و پس از مقداری درگیری با قوای دولتی، وارد تهران شدند. در تهران نیز مقداری زد و خورد روی داد و محمدعلی شاه که خود را در برابر آزادی خواهان و مشروطه‏ طلبان ناتوان می‏دید به سفارت روس پناهنده شد. در همان روز با حضور فاتحان و نمایندگان مجلس جلسه‏ای فوق العاده در بهارستان منعقد شد و پس از خلع محمدعلی شاه از سلطنت، احمد میرزای ولیعهد را در 12 سالگی به شاهی برگزیدند.
تصویر- از راست: سردار اسعد بختیاری و محمد ولی خان تنکابنی
دكتر كيهاني زاده/12 July
https://www.instagram.com/p/CRRnsfIH1vD/?utm_medium=copy_link

زهرا کاظم و جنایت سعید مرتضوی
.
در جریان اعتراض هاي دانشجویی سال 1382 که منجر به دستگیری بسیاری از دانشجویان شد، خانواده‌های آنان در 2 همان سال تجمع اعتراض آمیزی را در مقابل زندان اوین تشکیل دادند.
زهرا کاظمی خبرنگار ایرانی-کانادایی که مجوز رسمی عکاسی خبری داشت  در این روز برای تهیه گزارش در این  تجمع حاضر شده و اقدام به عکس‌برداری از مردم اطراف و مقابل زندان کرد ولی ناگهان بازداشت شد.
به ادعای مرتضوی دادستان تهران، زهرا کاظمی متهم به عکس برداری از اماکن و مناطق ممنوعه و ارسال آن برای سرویس‌های اطلاعاتی بیگانه بوده‌است
زهرا كاظمي در حالی که در بازداشت به سر می‌برد، 18 روز بعد در 20 تیر كشته شد.
دادستانی دلیل مرگ را غش و برخورد سر خانم کاظمی با زمین و نهایتاً ضربه مغزی اعلام کرد.
این اتفاق دولت کانادا را به دلیل این که زهرا کاظمی دارای تابعیت کانادایی بوده‌است، دولت و مقامات قضایی ایران را تحت فشار قرار داد تا گزارش و تحقیقی جامع از این حادثه فراهم کند و بدین سان ماجرا بین المللی شد.
هرچند دادستانی بر تصادفی بودن مرگ کاظمی بر اثر ضربه و خون‌ریزی مغزی پافشاری نمود اما ،شهرام اعظم، پزشک و کارمند وزارت دفاع ایران که در سال 2004 ایران را ترک و از کانادا درخواست پناهندگی  نمود، پس از معاینه بدن زهرا کاظمی، اعلام نمود شکستگی جمجمه و بینی، له‌شدگی انگشتان پا، شکستگی انگشتهای میانی و کوچک دست راست و انگشت میانی دست چپ، کنده شدن ناخنهای انگشتهای شصت و اشاره دست، صدمات در ناحیه ریه و دنده، کبودی شدید ناحیه شکم، اندام تناسلی و پاها که حاکی از تجاوزات شدید جنسی و شلاق خوردن در زمانهای مکرر دارد، نشان می‌دهد که او هنگام تحمل حبس به قتل رسیده‌است.
دولت کانادا این گزارش را تایید و در سطح جهانی مطرح کرد.
بدنبال آن از مجلس ششم کمیته تحقیق در مورد قتل کاظمی تشکیل و در گزارش کمیته تحقیق مجلس که توسط محسن ارمین نماینده مجلس در صحن علنی خوانده شد، قاضی مرتضوی به عنوان متهم  ردیف اول این پرونده معرفی و برخی از نمایندگان خواستار برکناری او شدند.
یک سال پس از آن قوه قضائیه محمدرضا احمدی، 42 ساله و کارمند وزارت اطلاعات را  تحت عنوان «قتل شبه عمد» زهرا کاظمی محکوم کرد اما او خود را از اتهامات مبرا دانست و با اعتراض به رأی دادگاه و نقض حکم در مرجع تجدیدنظر، در نهایت به دلیل «فقدان مدرک برای اثبات اتهامات» تبرئه شد.
سعید مرتضوی نه تنها محکوم نشد بلکه ترفیع گرفت و در نهایت جنایتهای دیگری نیز انجام داد...
https://www.instagram.com/p/CRMxV87nnle/?utm_medium=copy_link

لشكركشي غير ضروری ايران به روم شرقی که باعث تضعیفِ هر دو امپراتوری و سرانجام شکست از اعراب
‌
در سال 605 میلادی، در چنین روزی ارتش ايران به تصميم خسرو پرويز ـ شاه وقت ـ براي جنگ با روم شرقي از دو سمت ـ جنوب شرقي و جنوب غربي ـ به سوي قلمرو اين كشور به حركت درآمد. ستون یکم پس از بیرون راندن رومیان از سوریه و عبور از كوههاي «تاروس» واقع در آناتولی غربی (ترکیه امروز) تا دروازه های #قسطنطنیه (استانبول) پیش رفت. «تاريخ» از اين لشكر كشي و نیز تصرف مجدد مصر ارتش خسروپرویز و نیز اورشلیم به عنوان «جنگ های غير ضروري» كه باعث تضعيف هردو امپراتوري و بعدا ازميان رفتن هر دو دولت ــ يكي پس از ديگري شد نام برده است. اين تجربه تاريخي سبب شده است که در قرون معاصر بسياري از ملل از جمله ايالات متحده آمريكا در قوانين اساسي خود «جنگ غير لازم» را منع كنند.
هدف خسرو پرویز از تصرف مصر و #اورشلیم و انتقال صلیبی که مسیح بر آن مصلوب شده بود از این شهر به #تیسفون، ایجاد غرور در ایرانیان بود که این غرور آنان را خوشگذران، تن آسان و در نتیجه ترسو کرد و اعیان (فئودالها) را زورگو ـ بگونه ای که نتوانستند در برابر سپاه کوچکتر تازیان (اعراب مسلمان)، مصمم ایستادگی کنند و هرآنچه را که در طول 13 قرن به دست آورده بودند دفعتا ازدست دادند.
دكتر كيهاني زاده/11 July
https://www.instagram.com/p/CRMvzFoH6zg/?utm_medium=copy_link

سركوب شدن اميرمؤيد سوادكوهي که دست به نافرمانی زده بود...‌
‌
‌در چنین روزی، در سال 1300 خورشیدی، زد و خورد نيروي اعزامي سردار سپه رضاخان پهلوی با افراد اميرمؤيد سوادكوهي كه در مازندران بناي مخالفت با دولت وقت را گذاشته بود آغاز شد و روز بعد با شكست اميرمؤيد و فرار او پايان يافت. اين مخالفت با خشونت تمام سرکوب شده بود.
احمدآقا خان مير پنج (بعدا سپهبد اميراحمدي) فرمانده قزاق هاي اعزامي، پس از شکست دادن سوادکوهي، خانه و قرارگاه او را به آتش کشيد و فرزندانش را هم فراري داد. هدف، ارعاب مخالفان احتمالي ديگر بود.
اين رويداد چهار ماه و نيم پس از کودتاي ژنرال رضاخان که سردارِ سپه و وزير جنگ شده بود و خود نيز از مردم سوادکوه بود صورت گرفت.
اميراحمدي که از هم قطاران قديم رضاشاه بود در سال 1344 در 77 سالگي درگذشت. وي نخستين نظامي ايران بود که پس از دوران ساسانيان، سپهبد (اسپهبد) شده بود. واژه هاي «سپه، سپاه، سپهبد» و تركيبات آنها، از دوران ايران باستان تا كنون تغيير نيافته اند و در منطقه اي وسيع ازجمله هند بکار مي روند. سپهبد امير احمدي به مشاغل نظامي و غير نظامي متعدد و گوناگون منصوب شده بود و آخرين سمت او سناتور انتصابي بود.
دکتر کیهانی زاده/10 July
https://www.instagram.com/p/CRKDWMynQm4/?utm_medium=copy_link

نخستین رزمندگان مفقودالاثر ایراني
.
در تابستان و در چنين ماهي در دو هزار 540 سال پيش يک سپاه چهل هزار نفري ايران كه از سوي کمبوجیه مامور تصرف مناطق جنوب ليبي و ضميمه ساختن آنها به متصرفات ایران در مصر شده بود در منطقه «واحه سيوا» گرفتار توفان شن شد و در زير شن مدفون گرديد. همان زمان يک سپاه ديگر ارتش ايران از طريق شمال مصر و ساحل درياي مديترانه مامور تصرف ليبي شده بود که به انجام ماموريت خود موفق شد.
در سالهاي اخير باستان شناسان موفق به يافتن آثاري از سپاه ناپديد شده ايران در منطقه سيوا شده اند و تلاش در اين زمينه ادامه دارد. باستانشناسان با يافتن محل مدفون شدن سپاه گمشده ايران و به دست آوردن سپر، نيزه، شمشير، خنجر، كمان، زره، كلاه خود، نيم تنه چرمي و ...، بر اين باورند كه با بررسي اين اشياء خواهند توانست بر تجهيزات و پيشرفت صنايع نظامي ايران باستان عميقا دست يابند.
به نوشته باستان نگاران طرز قرار گرفتن اشیاء و استخوانهای مکشوفه در محل اين سپاه ايراني نشان میدهد در بامداد با توفان عظيم شن رو به رو شده بود. فرمانده سپاه پس از آغاز توفان شن پيکي را روانه مصر کرده بود. كمبوجیه آنزمان پس از تصرف مصر و به اسارت درآوردن و سپس بخشودن فرعون وقت (پسامتيک سوم)، در مصر مانده و منتظر خبر پیروزی سپاه اعازمی اش بود.
به نوشته هرودت و ساير مورخان، سپاه سوار ایرانی ظرف هفت روز خودرا به شهر خرگاه رسانيد.
داريوش بزرگ در جريان سفر خود به مصر جهت افتتاح آبراه درياي سرخ به رود نيل،که ابتکار معروف او بود به خرگاه رفت تا شخصا اين اجساد را به وطن بازگرداند تا در غربت باقي نمانند كه موفق نشد زيرا که توفانهاي شن بتدريج در آن ناحيه ايجاد تپه هاي متعدد كرده بودند و اين تپه سازي طبيعت در طول زمان ادامه يافته است. باوجود اين، داريوش بزرگ به يادبود اين سپاهيان، معبدي را در «الخارجه» ساخت. اين معبد و علائم دولتي و مذهبي ايران که تا به امروز دست نخورده و كامل برجاي مانده اند و هر سال دهها هزار گردشگر از آنها ديدن مي كنند. امروزه کمتر ایرانی از وجود این مبعد هخامنشی در مصر اطلاع دارد.در دیواره معبد چندین نقاشی و کنده کاری از داریوش دیده میشود. هنرمندان مصری داریوش شاه را مطابق باورهای خود و در جامه و شمایل یک فرعون به تصویر کشیده‌اند. بر دیوارهای معبد تصاویر پرشماری از او در صحنه های آیینی به چشم می‌خورد.
دولت ایران اخیرا بعد از انتشار اخبار یافتن سپاه هخامنشی تلاشهایی را برای بازگرداندن آنها شروع کرد که ظاهرا چندان جدی نیست!!
دكتر كيهاني زاده/10 July
https://www.instagram.com/p/CRKAKRTHP-B/?utm_medium=copy_link

كودتاي نافرجام نوژه
.
در 18 تیر سال 1359، جمعی از افسران ارتش ایران كه با برنامه قبلی قصد داشتند نظام تازه تأسیس جمهوری اسلامی را ساقط کنند دستگير شدند.
کودتا بنا بود از پایگاه هوایی نوژه (شاهرخی سابق) واقع در استان همدان آغاز و فرماندهی شود. کودتاچیان قصد داشتند برخی مراکز مهم در تهران از جمله محل سکونت روح ‌الله خمینی را بمباران کنند. قرار بود ساختمان مجلس و مراکز رادیو و تلویزیون تسخیر و بسیاری از مسئولان جمهوری اسلامی بازداشت شوند.
سپس قرار بود آقای بختیار به عنوان نخست‌وزیر موقت معرفی شود.
به نوشته مارک گازیوروسکی، مورخ آمریکایی که تحقیقات زیادی بر روی عملیات نقاب انجام داده، علیرغم آنکه طراحان و حامیان این عملیات خود افرادی ملی و سکولار دموکرات بودند اما در همه‌پرسی مد نظر آنها ایرانی‌ها آزاد بودند تا میان حکومت پادشاهی، جمهوری اسلامی و یک جمهوری سکولار دموکرات یا هر نوع حکومت دیگری که مایل بودند، انتخاب کنند.
اما اين عملیات پیش از آغاز لو رفت و در نطفه خفه شد.
محمد نوژه، خلبان نیروی هوایی ایران بود که هواپیمایش در کردستان توسط مخالفان حکومت مورد اصابت قرار گرفته و او کشته شده بود. به این خاطر نام پایگاه هوایی شاهرخی که بعد از انقلاب "حر" نامگذاری شده بود، به پایگاه هوایی نوژه تغییر نام یافت.
برخی وجوه ماجرای کودتای نوژه همچنان در هاله‌ای از ابهام باقی‌مانده و درباره تعداد افراد دستگیرشده و تعداد نفرات اعدام شده آمار دقیقی وجود ندارد.
بختیار، آخرین نخست وزیر ایران پیش از انقلاب، در آن زمان در پاریس، رویای سرنگونی حکومت روحانیون را در سر داشت و وي در این رویا تنها نبود.
وقوع اين عمليات را جواد خادم به گوش بختار رسانده بود.
در روزهایی که گروه‌های انقلابی مانند مجاهدین خلق، و بسیاری از گروههای کمونیستی از جمله حزب توده و سازمان فدائیان خلق همچنان از جمهوری اسلامی و رهبری روح الله خمینی دفاع می‌کردند، برخی نظامیان ارشد و میانی ارتش، هر کدام امیدوارانه، برنامه‌های نظامی جداگانه‌ای را علیه نظام تازه تاسیس دنبال می‌کردند.
ارتشبد اویسی، ارتشبد بهرام آریانا و ناخدا شهریار شفیق، از جمله این نظامیان بودند. هیچیک از این نظامیان ارتباط تشکیلاتی با شاپور بختیار نداشتند.
در این میان، سرهنگ بازنشسته ژاندارمری محمدباقر بنی‌عامری فرماندهی نظامی اين عملیات را بر عهده گرفت.
با تمام گمانه زني ها بر لو رفتن اين كودتا، نام سازمان اطلاعاتي شوروي (كا.گ.ب) پر رنگ تر به چشم مي خورد.
https://www.instagram.com/p/CRG_3X9HrBK/?utm_medium=copy_link