Art World Telegram 帖子

"I’ve been a hardcore sugar addict my entire life," 🧁
رویِ جلد خوشمزه مجله نیویورک‌تایمز و روایت یک روزنامه‌نگار از اعتیادش به مواد قندی و شیرینی‌جات 🍩

❞ در نگاه اول نمی‌توانید انکار کنید که این یک دیزاین خوب و گیراست... اما چرا؟ در ادامه مایلم از منظر دانش مغز و علوم شناختی، به بررسی مفاهیمی در این‌باره بپردازم. این در حقیقت کوششی خواهد بود برای نمایش اهمیت شناخت کارکردهای مغزی، برای دیزاینرها و هنرمندان.

✎ تصویر خوراکی‌ها به ویژه خوردنی‌های پُرکالری مانند آن‌چه در این اثر به نمایش گذاشته شده، منجر به فعال‌سازی سامانه پاداش مغز (Reward System) و ایجاد واکنشی متمایز می‌گردد؛ ترشح هورمون لذت یا همان دوپامین، اشتهای بیننده را برانگیخته و حتی اگر واقعاً گرسنه نباشید میل به خوردن را در شما تقویت می‌کند.
     به محض مشاهده تصویر، قشر بینایی (Visual Cortex) که در پشت مغز قرار دارد، فرآیند ادراک اولیه را به جریان انداخته و شروع به ارزیابی ویژگی‌هایی مثل رنگ، شکل، بافت و حتی زمینه اثر نموده و به‌‌طور خودکار ذهن را به سمت تشخیص «غذا» هدایت می‌کند. این فرآیند سیگنال‌های نیرومندی به سایر نقاط مغز مانند آمیگدال و هیوکامپ می‌فرستد که دست‌آخر، به بازیابی احساسات، تجارب و خاطرات گذشته شما و شکل‌گیری مفهوم «خوراکی خوشمزه» در ذهن می‌انجامد. مدل شناختی شبکه‌های معنایی (Semantic Networks) توضیح می‌دهد که مفهوم غذا یا خوراکی، یک گره یا دسته‌بندی در ذهن شماست که به احساسات، خاطرات و مفاهیم مرتبط با آن، مانند «گرسنگی» متصل می‌شود؛ پس طبیعی است که با دیدن تصویر غذا، احساس گرسنگی کنید.
     از سوی دیگر، تصاویر جذاب و غیرمنتظره (مثلاً چیدمان اغراق‌آمیز شیرینی‌جات در این‌جا) می‌تواند فرآیند توجه انتخابی (Selective Attention) در مغز را فعال کند. با استناد به نظریه‌‌هایی مانند مدل فیلتر توجه (Broadbent’s Filter Model) مغز از میان انبوه اطلاعات بصری، مواردی را که مرتبط با نیاز یا لذت هستند در اولویت می‌گذارد؛ بنابراین حتی اگر در حال انجام کار دیگری باشید، این تصویر قادر به درگیر ساختن توجه غیرارادی و انحراف ذهن شما خواهد بود.

     ✎ جمع‌بندی آن‌که بر اساس نظریه کدگذاری پیش‌بینی‌کننده (Predictive Coding) در علوم اعصاب، مغز ما همواره در حال پیش‌بینی و به‌روزرسانی نتایج بر اساس ورودی‌هاست؛ بنابراین با دیدنِ غذا، مغز، ناخودآگاه پیش‌بینی می‌کند که خوردن آن چه احساسی خواهد داشت. این پیش‌بینی می‌تواند با تأثیرگذاری بر روی رفتار، ما را به سمت اقدام (مثلا سفارش غذا) سوق دهد؛ فرآیندی که به عقیده من، همان کارکرد و هدف تبلیغات را محقق می‌کند. ― محمدرضا جاوید

© Cover for The New York Times Magazine, January 26, 2025 | Creative Director: Gail Bichler #Design #Cover #Editorial #Illustration #Neurology #CognitiveScience
☑️ @JAVIDsChannel
☑️ @JAVIDsUniversity
☑️ @ThisIsArtWorld !

آیا واقعاً دوستمان دارد؟! 🫶 رویِ جلد و پرونده ویژه نشریه فرانسوی لس اکوس که به موضوع هوش مصنوعی اختصاص دارد :: فن‌آوری انقلابیِ این‌روزها که اغلب فرصت‌ها و وعده‌های رنگارنگ آن، رنگ و بوی تهدید به خود می‌گیرد!

❞ پیش‌تر از موهبت به کارگیری موقعیت‌های آیرونیک در تصویر بسیار نوشته‌ام؛ وجه تمایز اثر حاضر نیز دقیقاً توجه به همین رویکرد است. نمایشِ فرم قلب توسط دست‌ها،‌ اغلب به عنوان یکی از نشانه‌های بدیع عشق انسانی شناخته می‌شود. زمانی که این ژست انسانی -کاملاً خلاف انتظار مخاطب- توسط انگشتان روباتیک بازسازی می‌شود موقعیتی آیرونیک می‌آفریند؛ پیامی محبت‌آمیز که در پس آن ترسی ناشناخته قرار دارد. این‌که ماشین‌ها، به عنوان موجوداتی فاقد روح و ذهن بتوانند آگاهی یا احساسات عمیق انسانی را بازنمایی کنند، رویای بلندپروازانه‌ای است که همواره برای بشریت، هراسی خاموش به بار آورده است. فرم و کانسپت نبوغ‌آمیزی که دیزاینر به یاری آن توانسته موقعیت دوگانه فرصت - تهدید را به نمایش بگذارد... ― محمدرضا جاوید

© Javier Jaén for Les Echos Week-End 🇫🇷 #Editorial #Design #Cover #Illustration #Irony #AI
☑️ @JAVIDsChannel
☑️ @ThisIsArtWorld !

“We can easily forgive a child who is afraid of the dark; the real tragedy of life is when men are afraid of the light.”
― Socrates

❞ به راحتی می‌توانیم کودکی را که از تاریکی می‌ترسد ببخشیم؛ تراژدی حقیقی زندگی اما زمانی است که مردان، از نور می‌ترسند...

― افلاطون به نقل از سقراط
#Dark #Tragedy #Fear #Socrates #Plato #Philosophy
⭐️ @JAVIDsChannel

“One cold winter's day, a number of porcupines huddled together quite closely in order through their mutual warmth to prevent themselves from being frozen. But they soon felt the effect of their quills on one another, which made them again move apart. Now when the need for warmth once more brought them together, the drawback of the quills was repeated so that they were tossed between two evils, until they had discovered the proper distance from which they could best tolerate one another. Thus the need for society which springs from the emptiness and monotony of men's lives, drives them together; but their many unpleasant and repulsive qualities and insufferable drawbacks once more drive them apart. The mean distance which they finally discover, and which enables them to endure being together, is politeness and good manners. Whoever does not keep to this, is told in England to ‘keep his distance’. By virtue thereof, it is true that the need for mutual warmth will be only imperfectly satisfied, but on the other hand, the prick of the quills will not be felt. Yet whoever has a great deal of internal warmth of his own will prefer to keep away from society in order to avoid giving or receiving trouble or annoyance.”
― Arthur Schopenhauer (1851) Parerga and Paralipomena: Short philosophical essays. Oxford University Press. volume II, chapter XXXI, section 396, pages 651–652.

❞ در یک روز سرد زمستانی چند جوجه‌تیغی دور هم جمع شدند تا با گرم کردن یکدیگر از یخ‌زدگی جلوگیری کنند. اما طولی نکشید که آن‌ها تأثیر تیغ‌هایشان را بر یکدیگر احساس کردند و باعث شد از هم دور شوند. نیازِ به گرما یک بار دیگر آن‌ها را به هم نزدیک کرد، اما اشکال تیغ‌ها دوباره تکرار شد. به این ترتیب آن‌ها میان دو مصیبت در رفت‌وآمد بودند تا این‌که به فاصلهٔ مناسبی که در آن می‌توانستند یکدیگر را به بهترین شکل تحمل کنند دست یافتند؛ بنابراین نیازِ به تشکیل جامعه که از پوچی و یکنواختی زندگی انسان‌ها سرچشمه می‌گیرد، آن‌ها را به‌سوی هم می‌کشانَد؛ اما ویژگی‌های ناخوشایند و زنندهٔ فراوان‌شان باز آن‌ها را از هم دور می‌کند. فاصلهٔ میانه‌ای که در نهایت کشف می‌شود و به آن‌ها امکان می‌دهد تا با هم بودن را تحمل کنند، همان نزاکت و خوش‌اخلاقی است. در زبان انگلیسی به هر کس که به این امر پایبند نباشد گفته می‌شود که «فاصله‌اش را حفظ کند». به‌موجب آن، درست است که نیاز به گرمیِ متقابل تنها به شکلی ناقص ارضا می‌شود، اما از طرف دیگر، خراش تیغ‌ها احساس نمی‌شود. با این حال هر کس گرمای درونی زیادی داشته باشد، ترجیح می‌دهد به خواست خود از جامعه دوری گزیند تا از دردسر یا مزاحمت جلوگیری کند.

― آرتور شوپنهاور، متعلقات و ملحقات (تمثیلِ مشهور به دوراهی جوجه‌تیغی Hedgehog's dilemma)
©️ Illustration by Andrea Ucini
#Life #Isolation #Distance #Society #Philosophy #Schopenhauer
⭐️ @JAVIDsChannel

❞ یونانیانِ هومری، قائل به جدایی تاریخ از طبیعت نبودند. نزد آنان، طبیعت بر تکرار مبتنی بود و به زبان ساده دور می‌زد، از بهار و تابستان به پاییز و زمستان، از زایش به زوال؛ زندگی انسان‌ها نیز به همین منوال خصلتی دوری داشت، از تولد تا مرگ، و کودکی تا پیری و مرگ؛ و سرانجام تاریخ سیاسی نیز همین بود، از ظهور حکومت‌ها و سلسله‌ها تا رسیدن به دوران طلایی و سپس سقوط و فروپاشی. به عبارت دیگر، طبیعت و تاریخ از جایی شروع نمی‌شود تا به جایی برسد، و چیزی به نام تقدیر الهی یا تقدیر عقل در کار نیست که نقطه آغاز و پایانی در کار باشد. برعکس، اساساً آغاز و پایانی در کار نیست، دقیقاً چون همه‌چیز دور می‌زند.

― کسب‌و‌کار اعجاب: نیچه به روایت هیوبرت دریفوس
© llustration by Christoph Niemann
#Life #History #Greece #Nature #HubertDreyfus #Philosophy
⭐️ @JAVIDsChannel

Claiming complete originality in type design (or any creative discipline) can be seen as either naive ignorance, or historical amnesia, since we learn by absorbing influences in the world around us.
― Peter Biľak
     ❞ ادعای اصالت مطلق در طراحی حروف (یا هر زمینه خلاقانه دیگر) می‌تواند نشانه‌ای از بی‌تجربگیِ ناآگاهانه یا فراموشی تاریخی باشد؛ چرا که ما به‌واسطه تأثیرپذیری از جهانِ پیرامونمان می‌آموزیم.

― پیتر بیلاک، گرافیک/تایپ دیزاینر اسلواکیایی🇸🇰
Daily quotation to assist, boost or disrupt the creative process...
#Design #Art #Creative #Originality
☑️ @ThisIsArtWorld
☑️ @JAVIDsChannel

واکنش رویِ جلد شماری از نشریات مطرح جهان به پیروزی 'میخ‌کوب کننده' پرزیدنت دونالد ترامپ - انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ ایالات‌متحدآمریکا🗳

❞ بهترین دیزاینِ جلد مرتبط با این رخ‌داد با فاصله مربوط به نشریه بریتانیایی اکونومیست خواهد بود. تصویری از یک چوب گلف طلایی، در حال ضربه زدن به کره زمین - که این‌جا در اندازه یک توپ گلف تحقیر شده است! بر خلاف سایر تصویرسازی‌ها که اغلب بر روی پرتره پرزیدنت ترامپ متمرکز بوده‌اند، این‌جا ما با مشخصه‌ای کاملاً متفاوت و ایده‌ای بی‌نظیر روبه‌رو هستیم. دونالد این‌بار نه با موهای طلایی رنگش، بلکه با مشغله‌اش یعنی زمین‌های گلف و علاقه و مهارت او در این ورزش معرفی شده است؛ از سوی دیگر، جایگزین ساختن کره زمین به‌جای توپ گلف، می‌تواند به‌خوبی رویکرد تند و تحقیرآمیز پرزیدنت در برابر دنیا را نشان دهد، که به‌درستی منطبق با دیدگاه ایشان است.
• در نگاهی کلی، واکنش اغلب نشریات و هنرمندانِ خودفروخته آن‌ها به پیروزی دونالد ترامپ بسیار خصمانه به‌نظر می‌رسد. اگر به من سفارش دیزاین جلد برای این رویداد داده می‌شد، احتمالاً پرزیدنت را در قامت پزشکی تصویر می‌کردم که در حال جراحی دنیاست؛ جراحی و تغییری که بی‌گمان درد و هزینه دارد، اما برای نجات جهانِ بایدن‌زده، باید اتفاق می‌افتاد... ― محمدرضا جاوید

©Magazines included :: The Economist🇬🇧/ The Guardian Weekly🇬🇧/ The New Statesman🇬🇧 / Internazionale🇮🇹 / TIME🇺🇸 / Society Magazine🇫🇷 / New Yorker🇺🇸 | The historic 2024 US election - TRUMP WON!🏆
#Editorial #Design #Cover #Illustration
☑️ @JAVIDsChannel
☑️ @ThisIsArtWorld !

چند روزی نبودیم و عزیزانی که در این مدت از چنل خروج نموده‌اند نمی‌دانند در آینده چه‌چیزی را از کف خواهند داد...
هرگز نیز نخواهند فهمید!

An America Where Guns Do the Talking!
آمریکایی که اسلحه در آن سخن می‌گوید! 🇺🇸🔫 تصویرسازی سرمقاله نقد کتاب نیویورک‌تایمز که به بررسی دو کتاب تازه انتشار یافته پیرامون مسئله چالش‌برانگیز حمل سلاح در ایالات‌متحدآمریکا می‌پردازد.

     ❞ دو واژه‌ی آمریکا و سلاح، ترکیبی آشنا برای بسیاری از دنبال‌کنندگان اخبار است؛ مسئله‌‌ای اغلب فاجعه‌آفرین، که در قامت ارزشی فرهنگی و تاریخی برای آمریکا درآمده است. با وجود آن‌که اخبار هولناک کشتار جمعی و خشونت با سلاح گرم به موضوعی روزمره در این کشور بدل شده‌اند، هنوز کشاکش بسیاری بر سر این پرسش وجود دارد که آزادی حمل سلاح، تضمینی برای دموکراسی آمریکایی است، یا تهدیدی برای آن!
     ✎ وجه تمایز و برتری این تصویرسازی در آن است که یک‌باره اصلِ مطلب را نشانه رفته و هر دو سوژه اصلی را مستقیم و به شیوایی تمام، با یکدیگر پیوند داده است. خلاقیت بی‌مانندی که تنها برآمده از تجربه دیدنِ عمیق فرم‌ها و گزینشی درست و هوشمندانه است. هم‌نشینی تصویر شبح‌‌واره‌‌ (Silhouette) یک اسحله با نقشه آمریکا -درست شبیه به یک پازل- قابی از پیام مورد نظر را تکمیل می‌سازد. این شاهکار بار دیگر اهمیت تفکر را در آفرینش یک دیزاین خوب، یادآور می‌گردد؛ در آثار ارتباط تصویری ایده‌‌های ناب همواره بسیار اثربخش‌تر از مهارت‌های اجرایی و تکنیکی سطح‌بالا هستند. ― محمدرضا جاوید

📝 دیزاین خوب، گاهی تنها یک انتخاب درست و جای‌گذاری هوشمندانه است.

©️ Javier Jaén, Cover for The New York Times Book Review. Two new books - “One Nation Under Guns,” by Dominic Erdozain, and “What We’ve Become,” by Jonathan M. Metzl - examine America’s gun culture and its costs. Text by Rachel Louise Snyder. AD by Matt Dorfman | February 11, 2024 #Editorial #Design #Cover #Illustration #Layout [+]
☑️ @JAVIDsChannel
☑️ @ThisIsArtWorld !

درود بر همراهان گرامی چنل - پوزش که برای مدتی به دلیل مشغله فراوان این حقیر، امکانی برای بروزرسانی چنل میسر نشد. پاس‌داری از کیفیت مطالب انتشار یافته خط‌قرمزی ضروری و نیازمند سرمایه‌گذاری زمانی و فکری است؛ متاسفانه اما عدم حمایت کافی از سویِ همراهان گرامی، شامل فروارد پست‌ها و ارسال ری‌اکشن از انگیزه‌ ادامه کاسته است. با این همه اما لطف دوستانه بسیاری از شما، انرژی‌بخش تداوم کار است. 🤍
اطمینان می‌دهیم که به‌لطف همراهی شما، تا پایان تخصصی‌ترین مجله آنلاین طراحی گرافیک به زبان فارسی خواهیم ماند!
احتمالاً به‌زودی تغییراتی در نام و شناسه چنل رخ خواهد داد؛ همواره پذیرای نقد و دیدگاه شما هستم ::
@MRJ523 - محمدرضا جاوید ❤️