مـایکــی🐢

زخم‌ها حکایت مرد شدن‌اند، قصه‌هایی که بر پوستت نوشته می‌شوند، اما صدایشان از عمق روح برمی‌خیزد.
مرد شدن، نه به قدرت بازو، که به قدرت برخاستن است؛ زخم‌ها نشانه‌اند که افتادی، شکست خوردی، اما دوباره ایستادی.
در نهایت، این زخم‌ها نیستند که تو را می‌سازند، این تویی که با هر زخم، دوباره خودت را می‌سازی؛ قوی‌تر، عمیق‌تر، مردتر.

✍🏻

Yas Mood:

1:05

https://youtu.be/oKemEBbBmmc?si=1M16z7yNWIR3ldGw

گاهی بغضی سنگین، بی‌صدا بر وجودم می‌نشیند. دنیایم در سکوتی تاریک غرق می‌شود، و هر تپش قلبم، فریادی خاموش از دردی بی‌نام است.

✍🏻

مرد روز نمی‌خواد، مرد تورو می‌خواد.

دوست داشتنِ تو
به دلتنگی اش
می ارزد..!

در سکوت سنگین شب، وقتی که همه‌ی خانه در خواب بود، من بودم و تنهایی‌ام. روی مبل می‌نشستم، زانوهایم را بغل می‌گرفتم و به تاریکی‌ای خیره می‌شدم که انگار هر لحظه می‌خواست مرا ببلعد. گریه می‌کردم، بی‌صدا، به امیدی که شاید کسی صدای هق‌هق‌های گم‌شده‌ام را بشنود. اما کسی نمی‌آمد. هیچ‌کس نمی‌فهمید که در دل کوچک من، ترسی خانه کرده که به این راحتی‌ها قصد رفتن ندارد.
شب‌ها انگار کش می‌آمدند، هر دقیقه‌اش مثل ساعتی بی‌پایان. تاریکی را دوست نداشتم. سایه‌های روی دیوار، صدای باد پشت پنجره، هر چیزی می‌توانست ترس‌های کوچک اما عمیق مرا بیشتر کند. اما چیزی که از همه بیشتر مرا می‌ترساند، تنهایی بود. این حس که هیچ‌کس نیست. این حس که حتی اگر بترسم، حتی اگر گریه کنم، باز هم باید خودم با خودم کنار بیایم.
سال‌ها گذشته‌اند، اما آن شب‌ها، آن لحظه‌های تاریک و سنگین، هنوز با من‌اند. آن ترس‌ها ریشه دوانده‌اند در جانم، همراهی همیشگی شده‌اند که هرگز مرا ترک نکردند. شاید دیگر روی مبل ننشینم و بی‌صدا گریه نکنم، اما صدای آن کودکی هنوز در گوشم زنده است، زمزمه‌ای که می‌گوید: “ترس‌هایت را نمی‌توانی جا بگذاری. آنها بخشی از تو شده‌اند.”

✍🏻

هر چند مرا با تو بَسی فاصله هاست
غم ندارم که وجودت باعث عیش من است!

#احسان

بــه زودی….

روزی تمام عالم؛
مَرا با تو فریاد خواهد زد.

پایان.

https://youtu.be/zddPmYWTbws?si=rWT9pSP0mPKyvYiP

پیج اینستاگرام جدیدمون✨🎙️

پـــست جدید پــادکست ✍🏽…

بـــزودی…

دلتنگی*

من یه آدم مودی‌ام؛
ولی توی هر مودم دوست دارم!

شُد، شُد!
نشد این بار بند کفشمو محکم‌تر می‌بندم؛
پا میشم ادامه میدم با چندتا دونه موی سفید بیشتر.

اسپویل:
‏بعد از بیست سالگی، زندگی جدی تر میشه، مشکلات بیشتر میشه و روز به روز خسته‌تر میشی ..

فردی که میخواد به همه کمک کنه و همه رو نجات بده، فردیه که خودش تو تنهایی و  بی‌حمایت رشد کرده‌ و داره خود تنهاشو در دیگران نجات میده.

من برایِ حالِ خوبم، می جنگم!
اوضاع، هرچقدر که می خواهد، بد باشد؛
من شکست را، نمی پذیرم!
به جایِ نشستن و افسوس خوردن؛ می ایستم و شرایط را تغییر می دهم.
می جنگم، زخمی می شوم، زمین می خورم، اما شکست، هرگز!
من عمیقا باور دارم که شایسته ی آرامشم،
و برایِ داشتنش، با تمامِ توانم، تلاش می کنم.
من آفریده نشده ام که تسلیم باشم،
که مغلوب باشم،
که ضعیف باشم!
من آمده ام که جهان را، تسلیمِ آرزوهایم کنم،
"من" خواسته ام!
پس می شود ..

بعضی وقتا نیازِ شنیدنِ یه سری کلمات
بیشتر از نیاز تنفس یا غذاست
بدون اون کلمات، زندگی وجود نداره
فقط رفت آمد یه سری عناصر، توی بدن نیمه‌جونه.

قطعه‌ ای از من كنار توست؛
و قطعه‌‌ ای كنار خودم.
و قطعاتم دلتنگ یکدیگرند،
می‌شود بیایی؟

نظرتونه یا چی؟

من باز موهامو زدم😂🫵🏻

ایـران دستِ دوتا بِـلاد🕷🩸

شب آن شب،عشق پر می‌زد میانِ کوچه بازارم
تو را در کوچه می‌دیدم که پا در کوچه بگذارم
به یادم هست باران شد،تو این را هم نفهمیدی
ومن آرام رفتم تا برایت چتر بردارم
تو می‌لرزیدی و دستم چه عاجز می‌شدم وقتی
تو را می‌خواست بنویسد به رویِ صفحه، خودکارم
میانِ خویش گم‌بودی،میانِ عشق و دلتنگی
گمانم صبح فهمیدی که من آن‌ سویِ دیوارم
هوا تاریک‌تر می‌شد،تو زیرِ ماه می‌خواندی
"مرا عهدی‌ست با جانان ، که تا جان در بدن دارم"
چه شد در من نمی‌دانم،فقط دیدم پریشانم
فقط یک لحظـه فهمیدم که خیلی دوستت دارم
از آن پس هر شب این‌کوچه،طنینِ عشق را دارد
تو آن‌ سو شعر می‌خوانی،من این‌ سو از تو سرشارم
سحر از راه می‌آید،تو در خورشید می‌گنجی
ومن هر روز مجبورم،زمان را بی‌تو بشمارم
شبانگاهان که برگردی،به‌ سویت بازمی‌گردم
اگرچه گفته‌ام هر شب که این هست آخرین بارم.


✨️نجمه زارع

شب بخیر.

خداروشکر تموم شد، داشتم عذاب میکشیدم.

سوال خودمم هست🥸

برای چی زندگی می‌کنی

امباپه رو خیلی دوس دارم😍

کانالت رو می‌فروشی

چهارتا*

استقلال سه تا از خیبر خورد
رئال سه تا از بارسا خورد
من چرا فوتبال نگاه میکنم؟😂

شاید یه بغلِ ساده،مرهم زخمایِ کوچیک و بزرگمون بود.