Har bir insonning hayoti men uchun qiziq. Nima uchun qiziq? Hamma har xil yaratilgan, qobiliyat, muammolari, dunyoqarashi har xil.
Shu hafta davomida meni qattiq taʼsirlantirgan voqealar boʻldi. Voqealarni emas, xulosamni ulashaman.
Ayol kishini moddiy tomondan taʼminlash bilan ish bitmaydi. Ayol kishi ham bir yaratiq. Uning ham oʻz orzusi, niyati, maqsadi bor.
Eshitilishni, fikrlarini inobatga olinishini xohlaydi. Qobiliyati, kasbi orqali oʻziga, oilasiga, jamiyatga foyda berishni xohlaydi.
Iltimos oilali boʻlsangiz yoki endi oila qursangiz, hammasini inobatga oling. Taqiqlash bilan ish bitmaydi. Ilmdan toʻsish bilan ish bitmaydi.
Men avval shunday fikrlardim. Boʻlajak ayolim uyda ota-onamga, farzandlarimni tarbiyasiga qarasa boʻldi, boshqa ish qilishi shart emas.
Vaqt oʻtdi. Fikrim oʻzgardi. Dunyoqarashim tor ekanligini bildim. Oʻzimcha qoʻyib olgan baʼzi oʻlchovlarim xatoligini bildim.
Cheklamayman. Chegara qoʻymayman. Xato qilsa, xato qilganiga pushaymon qilmayman, birgalikda tuzatamiz. Orzu qilsa, orzulari ustidan kulmayman, birgalikda amalga oshiramiz.
Mahramiyat va Alloh belgilab qoʻygan chegara boʻyicha yashaymiz. Haddimdan oshsam, vazifamni bajarmasam, unga nisbatan adolatsizlik qilsam, gapirganiga pushaymon qilmayman, eslatgani uchun rahmat aytaman, oʻzimni isloh qilaman.
Hech qaysi amalini kichik sanamayman. Uni pastga urmayman. Mendan keyin turishing kerak demayman. Urmayman, soʻkmayman. Ojizasan, oʻrningni bil demayman.
Rashk qilaman deb uydan chiqarmay, har bir harakatini nazoratga olib, telefondan foydalanishni taqiqlab qoʻymayman. Uni oʻzimdan bezdirmayman, majburlikdan, odamlarning gap-soʻzidan qoʻrqib, oʻrtada farzandlarimiz bor deb men bilan birga begonaday yashashini xohlamayman.
Dardim bor, u ham, men ham bu hayotda birinchi marta yashayapmiz.
https://t.me/SOVCHILARAMERICA