Publicaciones de Telegram de نگار حسینی 🌱

چه بد.... برای دلِ بی‌گناه می‌بارم..
نگاهِ خیره به چشمانِ ماه می‌بارم..

پناه و خانه ندارم بدون آغوشت،،
برای شانه‌ی بی‌تکیه‌گاه می‌بارم..!


#نگار‌‌_حسینی 🌱

سخت، بی‌احساس بودم؛
مهربانِ یک نفر..
واژه‌ای تنها؛
ولی وردِ زبان یک نفر..

لذتی بالاتر از این
در جهانِ من نبود..
یک نفر بودم..
ولی جان و جهان یک نفر..💙



#نگار‌‌_حسینی 🌱
#لحظه‌ای_موسیقی🎼🎻✨️


❥᭄͚ٖٜ@shernegar1023◍⃟❣️

#7600✨️

اینکه زخمت بزند خنجر دوران،، درد است..
و عـزیزت نشود، عـلتِ درمــان،، درد است..

یار و هــم‌شانه‌ و هــمراهِ کـسی باشی، بعد،،
با عصا، طِی بکنی عرضِ خیابان،، درد است..

ســوز و دلــمَرگی پایــیز، بــگیرد جــانت،،
زردو‌پژمرده شوی گوشه‌ی گلدان،، درد است..

جــنگلی ســبز، به رؤیــای بهاری پـُر گــل،،
خـفته زیر قدمِ بــرفِ زمـستان،، درد است..

طـُعمه‌ی وعــده سرِ خــرمنِ چـوپان باشی،،
تا کبــابـَت بکند گــرگِ بــیابان،، درد است..

به خــیالت غــزلِ نــم‌نــمِ بــاران زيباست،،
سیلی از دستِ غمِ شُـرشُـر باران،، درد است..

در حــوالیِ لــبِ ســاحلِ گیلان، در خواب..
صبح، در بــسترِ آلـوده‌ی تهران،، درد است..

اشــتباهی به جــهان آمده باشی، یک عـمر،،
که تـــو را زنده بنامند، کــماکان،، درد است..


#نگار‌‌_حسینی🌱
#غزل

پیــشِ چـــشمِ زخـــم‌های بی‌امانِ زندگی،،
سـَمبلِ بی‌طـاقتی بودم،، صــبورم کرده‌ای..


✍️#نگار‌‌_حسینی 🌱
🎙#بانو_نگارین

❥᭄͚ٖٜ@shernegar1023◍⃟❣️

ای کاش در پیاله‌ی این قلبِ ساده‌لوح..
زهرِ سیاهِ حسرتِ خــوش‌باوری نبود..


✍️#نگار_حسینی🌱
🎙#مجتبی_طاهرنیا

❥᭄͚ٖٜ@shernegar1023◍⃟❣️

ای که یادت می‌دود پیوسته هـمراهِ دلم،،
آرزویـــت بر دلــم مــاند و شـدی آهِ دلـم..

چهره‌ی مهتاب می‌خندید وقتی شب‌به‌شب..
خوش‌زبانِ عاشقی، می‌خواندی‌‌ام؛ ماهِ دلم..


#نگار‌‌_حسینی 🌱

دو غزل مـــانده تا بــهار اما،
یــخ زدی در شـبی زمستانی..
قــبلِ دیـــدارِ دار می‌مـیری،
مــثلِ احـساسِ مردِ زندانی..

چه شده باز دلخورت کردند؟
از غمی، لب به لب پرت کردند؟
تو که با غم عجین شده چشمت،
پـس چـرا مــثلِ ابــرِ گـریانی؟

ســاعتت، بی‌شـماره می‌خوابد؟
جای مــاهت، سـتاره می‌تابد؟
آســمانت همیشه دلتنگ است،
بـــاز در آرزوی بـــارانی..؟

سرد شد عــشقِ شعله‌انگیزت..
آنکه گل شد به قـلبِ پـایـیزت..
بــغض هـم، مـُهرِ گـردن‌آویزت..
پــشتِ انــبوهِ غـصه پنهانی..

زیـر پا مانده‌ای، لـگد خوردی..
چـشم، از روزگار، بـَد خوردی..
گرچه نقشت، نگارِ قالی نیست،
تـــو خودت از تبـــار کـاشانی..

قــسمتت بوده رنـجِ تـنهایی..
یک جهان درد و بی‌مداوایی..
حــسرتِ زنــدگیِ رؤیـــایی..
تا که عـادت کنی، به بی‌جانی..

قــسمتت بوده بی‌پـناهی‌ها..
مـتـّهم، بــندِ بــی‌گــنا‌هی‌ها..
اشک، بر بغضِ سردِ مــاهی‌ها..
به همین ســادگی و آســانی..

آخــرِ عاشقانـگی، دِق بود..
و سـزای دلـی که عاشق بود..
و کسی جزخودت مقصر نیست..
که رسیـــدی به خـطِ پایانی..

زخمِ مزمن شدی؟ ملالی نیست..
نمکت زد؟ بگو خــیالی نیست..
گـــاه باید به تـَب بسوزی تو..
یا تــَـنت را شــبی بـمیرانی..

بـــرو این خانه را به من بسپار..
و خـــدا را به خــویشتن بسپار..
آنکــه رنــجی ندارد آدم نیـست..
و تو شــعری، زنــی، تو انــسانی..


#نگار‌‌_حسینی🌱
#مدرن

نگار حسینی 🌱 pinned «»

#7600✨️

دیــــوار بود و فاصله اما، دری نبود..
بر ســفره‌های یخ زده نان‌آوری نبود..

آنجا که سوخت ریشه‌ی سبزِ نهالِ من..
بر نـــخل‌های بــاورم اما، سَری نبود..

آن شاخسارِ خشکِ خیالم، اسیر برف..
بر دستشان، شکوفه‌ی انگشتری نبود..

آتش گرفت، شهر من از شعله‌های کفر..
امـــّا،، نـــشانِ مــعجزِ پیغمبری نبود..

در جستجوی قصه‌ی طاووس گم شدم..
لایِ کــــتابِ خــاطره، ردّ پَــری نبـود..

هر چند حس‌وحال قلم عاشقانه بود..
یک واژه شعر نم زده بر دفتری نبود..

شب بود و رو‌به‌روی نگاهم نشسته بود..
مهتاب هم، توهمِ خوش‌منظری نبود..

ای کاش در پیاله‌ی این قلبِ ساده‌لوح..
زهرِ سیاهِ حسرتِ خــوش‌باوری نبود..


#نگار_حسینی🌱
#غزل

یک سینه پر از خنجر دلتنگی‌و‌حسرت‌،،
یک قلــبِ پر از درد نبودیم، که بـودیم..

در غــــربتِ بـارانیِ شـــبهای خیــابان،،
آواره‌ی شبــــگرد نبــودیم، که بــودیم..


#نگار_حسینی🌱